Cele integracyjne i zasady działania EWWS. Projekty utworzenia EWO i EWP Katedra Studiów nad Procesami Integracyjnymi INPiSM UJ ul. Wenecja 2, 33-332 Kraków
Plan Schumana (9.05.1950 r.) 1. Utworzenie EWWS (integracja sektorowa w dziedzinie węgla i stali) A. Cele integracyjne: strefa wolnego handlu, wspólny rynek B. System instytucjonalny: Wysoka Władza, Wspólne Zgromadzenie 2. EWWS miała być etapem dla integracji kompleksowej (unia celna, wspólny rynek, unia walutowa i ekonomiczna)
Polityczne cele Planu Schumana 1. Gwarancje dostaw zachodnioniemieckiego węgla do F na korzystnych warunkach 2. Zapewnienie przybliżonej równowagi między poziomami produkcji przemysłowej F i D 3. Stworzenie międzynarodowego mechanizmu kontroli nad rozwojem przemysłu D
Reakcje państw Europy Zachodniej na Plan Schumana 1. Republika Federalna Niemiec (pełna aprobata) A. Wyjście z izolacji politycznej B. Równouprawnienie z innymi członkami EWWS w zakresie produkcji stali i węgla C. Zniesienie kontroli nad Zagłębiem Ruhry 2. Włochy (pełna aprobata) A. Wyjście z izolacji politycznej B. Nowe rynki zbytu C. Przezwyciężenie zacofania gospodarczego i technologicznego panującego na południu kraju
Reakcje państw Europy Zachodniej na Plan Schumana 3. Belgia, Holandia i Luksemburg (ambiwalentne stanowisko) A. Zainteresowanie procesem integracji gospodarczej B. Wątpliwości wobec struktury instytucjonalnej EWWS: postulat ograniczenia uprawnień Wysokiej Władzy, utworzenia Specjalnej Rady Ministrów jako organu współpracy międzyrządowej oraz ustanowienia Trybunału Sprawiedliwości jako organu ponadnarodowego
TEWWS: cele integracyjne 1. Ustanowienie strefy wolnego handlu: zniesienie ceł importowych i eksportowych, innych opłat o podobnych skutkach oraz ograniczeń ilościowych 2. Utworzenie niepełnej unii celnej, ale bez wspólnej zewnętrznej taryfy celnej i wph wobec państw trzecich (w handlu z krajami trzecimi produkty przemysłu węglowego i stalowego podlegałyby regulacjom PC EWWS) 3. Stworzenie uwarunkowań dla swobodnego przepływu towarów, usług, siły roboczej i kapitału, czyli ustanowienia wspólnego rynku węgla, żelaza i stali
TEWWS: system instytucjonalny 1. Wysoka Władza 2. Specjalna Rada Ministrów 3. Wspólne Zgromadzenie 4. Trybunał Sprawiedliwości 5. Komitet Doradczy Wszystkie instytucje miały siedzibę w Luksemburgu
Wysoka Władza EWWS 1. Skład: 9 członków wybieranych na sześcioletnią kadencję na podstawie kompetencji, przy czym maksymalnie 2 z jednego kraju. 8 z nich mianowały rządy PC na zasadzie konsensu, a gdy było to niemożliwe - większością 5/6 głosów. Dziewiątego członka wybierała sama WW w drodze kooptacji. Członkowie WW byli funkcjonariuszami europejskimi 2. Kompetencje: 2.1. Ustawodawcze: 2.1.1. Prawo do inicjatywy ustawodawczej (projekty aktów prawnych przedkładane SRM) 2.1.2. Bezpośrednie uprawnienia ustawodawcze (decyzje ogólne - wiążące wszystkie PC, zalecenia - wiążące PC i przedsiębiorstwa, do których były adresowane, decyzje indywidualne - wiążące PC i jednostki, do których były one kierowane, a także opinie - niewiążące adresatów) 2.2. Wykonawcze 2.3. Kontrolne 3. Podejmowanie decyzji: zwg
Specjalna Rada Ministrów 1. Skład: po 1 przedstawicielu każdego PC. Prezydencja: 3 miesiące w porządku alfabetycznym 2. Kompetencje: 2.1. Koordynacja i harmonizacja współpracy między WW a rządami PC 2.2. Udział w procesie podejmowania decyzji WW (zgoda na uchwalenie najważniejszych aktów prawnych) 2.3. Nominacja członków KD 3. Proces decyzyjny: opinie, zgoda, decyzje 3.1. Opinie dla WW bez głosowania 3.2. Zgoda na wniosek ustawodawczy WW: większością głosów, jednomyślnie 3.3. Decyzje: większością głosów, kwg lub jednomyślnie. 3.3.1. Większość głosów to bezwzględna większość głosów PC, ale pod warunkiem, że było wśród nich jedno z 2 PC wytwarzających co najmniej 20% ogólnej produkcji węgla i stali w EWWS (F lub D) 3.3.2. KWG to większość złożona z co najmniej 2 PC wytwarzających co najmniej 20% produkcji węgla i stali (F i D). Od 1.07.1967 r. 12/17 głosów ważonych PC
Wspólne Zgromadzenie 1. Skład: deputowani delegowani przez PN raz na rok 2. Kompetencje: 2.1. Kontrolne (m.in. wotum nieufności wobec WW 2/3 głosów) 2.2. Opiniodawcze (opinie dla WW)
Trybunał Sprawiedliwości 1. Skład: 7 sędziów powoływanych przez rządy PC na zasadzie konsensu 2. Kompetencje: 2.1. Kontroli legalności aktów prawnych 2.2. Rozpatrywanie skarg na bezczynność instytucji i zaniechanie działania 2.3. Rozpatrywanie skarg o odszkodowanie przeciwko instytucjom i funkcjonariuszom WE 2.4. Rozstrzyganie sporów o zasadność sankcji lub kar za zwłokę 2.5. Orzekanie w sprawach prejudycjalnych (jeżeli w sporze wniesionym przez sąd jednego z PC zakwestionowano prawomocność decyzji WW lub SRM, to zagadnienie ich prawomocności rozstrzygał wyłącznie TS) 2.6. Kontrola postępowania PC (naruszenie prawa wspólnotowego przez PC) 2.7. Rozpatrywanie sporów wynikających z art. 37 TEWWS (skargi PC przeciw WW z powodu zaniechania działania, które naraziło PC na zasadnicze i trwałe zakłócenia jego gospodarki)
Komitet Doradczy 1. Skład: przedstawiciele producentów, pracowników, konsumentów i agentów handlowych 2. Kompetencje: opiniodawcze (obowiązkowe lub fakultatywne zasięganie opinii przez WW)
Budżet 1. Źródła dochodów budżetowych: 1.1. Podatki od wartości produkcji węgla i stali, płacone, w wymiarze do 1% wartości tej produkcji w skali roku - bezpośrednio przez przedsiębiorstwa 1.2. Pożyczki 1.3. Darowizny 2. Struktura budżetu 2.1. Budżet administracyjny (wydatki administracyjne) 2.2. Budżet operacyjny (inwestycje, badania i pomoc finansowa dla przedsiębiorstw)
Plan Plevena 1. Przesłanki: 1.1. Przełamanie przez ZSRR monopolu USA na broń atomową (1949 r.) 1.2. Przejęcie władzy przez KPCh w Chinach (1949 r.) 1.3. Wybuch wojny koreańskiej (1950 r.) 2. Projekty wzmocnienia europejskiego systemu bezpieczeństwa: 2.1. Projekt Departamentu Stanu (w pełni zintegrowane Europejskie Siły Zbrojne w ramach NATO) 2.2. Projekt Pentagonu (ograniczona integracja w ramach NATO - wspólne struktury dowodzenia i planowania) 2.3. Plan Plevena (kompleksowa integracja w ramach armii europejskiej)
Założenia Planu Plevena 1. Ustanowienie EWO, a w jej ramach armii europejskiej (w tym armii RFN) 2. Armia europejska zintegrowana na szczeblu batalionu lub pułku, podlegająca europejskiemu ministrowi obrony, politycznie odpowiedzialnemu przed Zgromadzeniem 3. Europejski minister obrony wykonywałby z mandatu Rady Ministrów EWO zobowiązania międzynarodowe, kierowałby negocjacjami dyplomatycznymi oraz nadzorowałby i realizowałby program zbrojeń i uzbrojenia 4. Skład: wszystkie wolne państwa Europy, w tym Wielka Brytania
TEWO: cele integracyjne 1. Europejska Wspólnota Obronna (6 PC EWWS) 2. Europejskie Obronne Siły Zbrojne zintegrowane od szczebla korpusu 3. W miejsce urzędu europejskiego ministra obrony Komisariat 4. W razie kryzysu zwierzchnictwo nad EOSZ z upoważnienia Rady Ministrów EWO przejmowałoby NATO 5. EOSZ: 43 dywizje, w tym 14 F, 12 I, 12 D i 5 Beneluks 6. Na podstawie odrębnych porozumień EWO, Pakt Brukselski i NATO miały zostać objęte wzajemnymi gwarancjami bezpieczeństwa
TEWO: system instytucjonalny 1. Komisariat (funkcje ustawodawcze, wykonawcze i kontrolne) 2. Rada Ministrów (koordynacja działalności Komisariatu i rządów PC) 3. Wspólne Zgromadzenie (funkcje ustawodawcze [budżet], opiniodawcze, kontrolne) 4. Trybunał Sprawiedliwości (funkcje sądownicze) 5. Trybunał Obrachunkowy (funkcje kontrolne [finanse] 6. Komitet Doradczy (funkcje konsultacyjne)
Budżet EWO 1. Źródła dochodów budżetowych: 1.1. Składki PC 1.2. Zasoby własne (m.in. zamówienia na zbrojenia) 1.3. Kredyty zagraniczne, dochody z pożyczek oraz handlu ruchomościami i nieruchomościami
Geneza Unii Politycznej 1. 11 grudnia 1951 r. Zgromadzenie Doradcze Rady Europy przyjęło projekt nowego statutu RE, przewidujący jej przekształcenie w Unię Polityczną ( europejską władzę polityczną ), dysponującą instytucjami o szerokich uprawnieniach ustawodawczych i wykonawczych. Jednak Komitet Ministrów RE, z powodu sprzeciwu GB, odrzucił projekt co było równoznaczne z fiaskiem projektu UP 2. Inicjatywa Roberta Schumana z 1 lipca 1952 r. w sprawie ustanowienia EWP 3. 10 marca 1953 r. Zgromadzenie ad hoc (Wspólne Zgromadzenie EWWS) przyjęło w Strasburgu projekt traktatu określającego Statut Wspólnoty Europejskiej
TWE: cele integracyjne 1. Wspólnota Europejska miała być organizacją międzynarodową typu ponadnarodowego 2. W ciągu 2 lat od ukonstytuowania się Izby Narodów WE EWWS i EWO miały zostać włączone do WE, zachowując w niej pewną autonomię, niezbędną dla wypełniania zadań i celów ustalonych w TEWWS i TEWO 3. Cele WE: ochrona praw człowieka i podstawowych wolności w PC (Część I EKPCz integralną częścią TWE), obrona PC przed agresją z zewnątrz, koordynacja polityki zagranicznej PC, stopniowe ustanawianie wspólnego rynku
TWE: system instytucjonalny 1. Parlament: Izba Narodów (wybory bezpośrednie), Senat (delegowanie przez PN) 1.1. Funkcje ustawodawcze (inicjatywa i stanowienie prawa): ustawy (rozporządzenia) i zalecenia (dyrektywy) 1.2. Funkcje kontrolne wobec ERW (dymisja, wotum zaufania) 2. Europejska Rada Wykonawcza 2.1. Funkcje ustawodawcze (inicjatywa) 2.2. Funkcje wykonawcze (realizacja celów traktatu) 3. Rada Ministrów Krajowych: koordynacja współpracy ERW z rządami PC (podobnie jak SRM EWWS) 4. Trybunał Sprawiedliwości (funkcje sądownicze) 5. Rada Ekonomiczno-Społeczna (funkcje doradcze wobec ERW i Parlamentu)
Budżet WE 1. Źródła dochodów budżetowych: 1.1. Zasoby własne (m.in. dochody z podatków, pożyczek oraz wpływów z zamówień na zbrojenia i uzbrojenie) 1.2. Składki PC