Алюминиевые системы Нового поколения Европейского качества МВ - 70 СУПЕР ТЁПЛЫЕ ОКНА И ДВЕРИ СИСТЕМА ДЛЯ КРАЙНЕГО СЕВЕРА www.aluprof.ru www.aluprof.spb.ru тел.: +7-911-923-7829 e-mail: 6444441@mail.ru
MB-70 Opis techniczny 3.10. AKTUALIZACJA KATALOGU Katalog powinno się aktualizować poprzez strony, w postaci plików PDF, znajdujące się w autoryzowanej części strony internetowej http://www.aluprof.eu w dziale Katalogi. 4. WSPÓŁCZYNNIKI PRZENIKANIA CIEPŁA RAM WYBRANYCH PRZEKROJÓW OKIEN Współczynniki przenikania ciepła ram okien i drzwi balkonowych odpowiadają grupie materiałowej ramy 1 wg DIN 4108 T.4. Natomiast drzwi zewnętrzne odpowiadają grupie materiałowej ramy 2.1. Współczynniki przenikania ciepła wybranych ram Przekrój ramy U r [W/m 2 K] 1,73 1,71 1,78 1,74 1,94 06/2000 01-07.00
MB-70 Opis techniczny Przekrój ramy U r [W/m 2 K] 1,88 1,92 1,98 1,77 1,76 01-08.00 06/2000
MB-70 Statyka STATYKA Spis treści: Wstęp.......................................................... 02-01.00 Obciążenie wiatrem............................................... 02-02.00 02-03.00 02-04.00 Zasady określania wymaganego momentu bezwładności.................. 02-05.00 02-06.00 02-07.00 02-08.00 Graficzna metoda określenia wymaganych momentów bezwładności......... 02-09.00 02-10.00 02-11.00 Zakres stosowania wykresów........................................ 02-12.00 Maksymalne wymiary drzwi......................................... 02-13.00 Wykres nr 1 (maksymalne wymiary okien i drzwi balkonowych)............. 02-14.00 Wykres nr 2..................................................... 02-15.00 Wykres nr 3..................................................... 02-16.00 Wykres nr 4..................................................... 02-17.00 Wykres nr 5..................................................... 02-18.00 Wykres nr 6..................................................... 02-19.00 Wykres nr 7..................................................... 02-20.00 Wykres nr 8..................................................... 02-21.00 06/2000 02-00.00
MB-70 Statyka STATYKA DLA SYSTEMU OKIENNO-DRZWIOWEGO MB-70 Z PRZEGRODĄ TERMICZNĄ ALUPROF S.A. 1. WSTĘP W obecnych konstrukcjach okiennych, drzwiowych jak i innych zabudowach np. typu witrynowego obok walorów estetycznych wymagana jest również niezawodna pewność pod względem statycznym. Kształtowniki oferowane przez Aluprof S.A. pozwalają, na sprostanie wszelkim wymaganiom dzisiejszego rynku i to nie tylko pod względem estetyki i funkcjonalności ale również statyki konstrukcji. Dla prawidłowego uwzględnienia wymagań statycznych konstrukcji konieczna jest jednak znajomość zasad i metod obliczeń tego rodzaju konstrukcji. Zamieszczone w tym dziale wykresy, dane oraz przykłady pozwolą Państwu, w prosty sposób właściwie dobrać odpowiednie przekroje kształtowników. Obliczenia obciążeń konstrukcji zawarte w niniejszym katalogu dają w wyniku prawidłowe wartości obciążenia wiatrem oraz pozwalają na prawidłowy dobór kształtowników z następującymi ograniczeniami: 1. Użycie metody wykreślnej powodować może błąd obliczeń rzędu 5%. 2 Obliczenia zawarte w katalogu są uproszczone tzn. nie uwzględniają takich zjawisk jak: drgania konstrukcji pod wpływem dynamicznego działania wiatru, istnienia ciśnienia wewnętrznego dla budynków otwartych, obciążenia wiat. 3. Istnieje możliwość popełnienia błędów na etapie: zbierania informacji o budowli (jej usytuowaniu, wymiarach, warunkach otoczenia), oceny ewentualności występowania zjawisk opisanych w pkt. 2. W związku z powyższym: Firma ALUPROF S.A. nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowy dobór kształtowników. W razie wątpliwości co do poprawności przyjętych założeń do obliczeń należy skontaktować się z Aluprof S.A. lub z wyspecjalizowaną firmą obliczeniową. Istnieje możliwość nabycia w naszej firmie programu ułatwiającego obliczenia statyczne: MB-CAD, MB-SOFT program do projektowania i oferowania wyrobów ze stolarki aluminiowej zawierający moduł obliczeń statycznych. 06/2000 02-01.00
MB-70 Statyka 2. OBCIĄŻENIE WIATREM 2.1. INFORMACJE OGÓLNE Dla odpowiedniego doboru kształtowników na okna, drzwi, zestawy okien i drzwi oraz witryn należy uwzględnić obciążenie spowodowane oddziaływaniem wiatru. Obciążenie wiatrem jest zależne od strefy wiatrowej, wysokości i formy budynku oraz rodzaju terenu (ekspozycji budynku w terenie). Ustalenie obciążenia wiatrem dokonuje się zgodnie z PN-77/B-02011. 2.2. OBCIĄŻENIE CHARAKTERYSTYCZNE Obciążenie charakterystyczne wywołane działaniem wiatru - p = q C C β k k e [1] p k [dapa] oblicza się ze wzoru: gdzie : p k = obciążenie charakterystyczne wywołane działaniem wiatru [Pa], q k = charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru zależne od strefy obciążenia wiatrem, na które podzielona jest Polska, C e = współczynnik ekspozycji wielkość zależna od rodzaju terenu A,B,C (otwarty, zabudowany, zalesiony), C = współczynnik aerodynamiczny zależny od kształtu budynku, położenia ściany i kierunku wiatru, β = współczynnik działania porywów wiatru. W celu obliczenia obciążenia charakterystycznego wywołanego działaniem wiatru należy ustalić wartości poszczególnych składników. 2.2.2. USTALENIE CHARAKTERYSTYCZNEGO CIŚNIENIA PRĘDKOŚĆ WIATRU - k q Na terenie Polski wyróżnia się trzy strefy obciążenia wiatrem. Granice dla poszczególnych stref pokazano na mapce: 02-02.00 06/2000
MB-70 Statyka 2.2.3. CHARAKTERYSTYCZNE CIŚNIENIE PRĘDKOŚCI WIATRU - q k [Pa] ZALEŻNE OD STREFY OBCIĄŻENIA, W KTÓREJ ZNAJDUJE SIĘ BUDYNEK 1400 1300 1200 1100 1000 900 800 700 600 500 400 300 200 qk [Pa] 250 Charakterysyczne ciśnienie prędkości - qk Wartości qk dla stref od I do IIb są stałe i nie zależą od z 350 450 550 350 I II IIa IIb III 1350 Wysokość terenu npm - z [m] 200 700 1200 1700 2200 Wartości charakterystycznego ciśnienia prędkości q k dla poszczególnych stref obciążenia wiatrem należy przyjmować wg powyższego wykresu. Granice stref podano na zamieszczonej w pkt. 2.2.2 mapce. Podane na wykresie wartości q k należy zmniejszyć o 20% dla : budowli w stadium montażu, budowli tymczasowych, o przewidzianym okresie użytkowania nie przekraczającym 10 lat, budowli o wysokości niższej od 5 m, budowli w strefie III znajdujących się w dolinach i kotlinach zamkniętych ze wszystkich stron, wartości q k należy zwiększyć o 20 % dla budowli monumentalnych. 2.2.4. USTALENIE WSPÓŁCZYNNIKA EKSPOZYCJI C e Rozróżnia się trzy rodzaje terenu : A - otwarty z nielicznymi przeszkodami, B - zabudowany przy wysokości istniejących budynków do 10 m lub zalesiony, C - zabudowany przy wysokości istniejących budynków powyżej 10 m. Budowla jest usytuowana w terenie B lub C, wtedy gdy zabudowa lub zalesienie tego terenu w promieniu nie większym niż 30 H (H - wysokość budowli) odpowiadają warunkom terenu B lub C, w przypadku przeciwnym budowlę uważa się za usytuowaną w terenie A. W przypadku wątpliwości co do zakwalifikowania budowli do właściwego rodzaju terenu należy założyć bardziej niekorzystne warunki. Wartość współczynnika C e do obliczeń obciążeń charakterystycznych wg wzoru (1) należy przyjmować: - stałą na całej wysokości budowli określoną dla z = H, gdy H/L 2, (L - długość budowli wymiar prostopadły do kierunku prędkości wiatru, z-wysokość nad poziomem terenu), - zmienną w zależności od wysokości z, gdy H/L > 2. Zamiast liniowo zmiennego rozkładu wartości C e wg wykresu 2.2.5 można przyjmować rozkład skokowy o wartościach stałych równych średnim na odcinkach nie dłuższych niż 10m. Uwaga: W praktyce dla systemu okienno drzwiowego MB-70 zalecamy stosowanie współczynnika C e stałego na całej wysokości budynku niezależnie od wartości stosunku H/L 06/2000 02-03.00
MB-70 Statyka 2.2.5. WARTOŚĆ WSPÓŁCZYNNIKA EKSPOZYCJI Ce W ZALEŻNOŚCI OD RODZAJU TERENU I WYSOKOŚCI POKAZANO NA WYKRESIE Ce 2,5 Współczynnik ekspozycji - Ce 2,0 Rodzaj terenu A B C 1,5 1,0 Wysokość budynku - z [m] 0,5 0 10 20 30 40 50 60 70 80 100 280 2.2.6 WPŁYW UKSZTAŁTOWANIA TERENU. Nierówności terenu takie jak nasypy, skarpy lub strome wzniesienia powodują wzrost prędkości wiatru, który należy uwzględniać przyjmując rzeczywisty lub umowny poziom gruntu z 0 równy : poziomowi podstawy budowli w terenie płaskim, na skarpach i wzniesieniach o nachyleniu < 1:3, umownemu poziomowi gruntu wg poniższego rys. na skarpach i wniesieniach o nachyleniu ponad > 1:3. 02-04.00 06/2000
MB-70 Statyka 2.2.7. WSPÓŁCZYNNIK AERODYNAMICZNY C Współczynnik aerodynamiczny jest zależny od geometrii budowli i kierunku wiatru. W obliczeniach obciążenia charakterystycznego wywołanego działaniem wiatru przyjmuje się wariant współczynnika maksymalnego tj. 1,2. 2.2.8. WSPÓŁCZYNNIK DZIAŁANIA PORYWÓW WIATRU β Do obliczeń elementów o małej powierzchni, takich jak okna, elementy ścian osłonowych przyjmuje się współczynnik działania porywów wiatru β = 2,2. OBCIĄŻENIE CHARAKTERYSTYCZNE Ostatecznie obciążenie charakterystyczne wywołane działaniem wiatru - p k [dapa] oblicza się ze wzoru: p k = 2, 64 q k Ce gdzie : p = obciążenie charakterystyczne wywołane działaniem wiatru [Pa], q k k Ce = charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru zależne od strefy obciążenia wiatrem na które podzielona jest Polska, = współczynnik ekspozycji wielkość zależna od rodzaju terenu A,B,C (otwarty, zabudowany, zalesiony), 3. ZASADY OKREŚLANIA WYMAGANEGO MOMENTU BEZWŁADNOŚCI Jx PROFILI Po obliczeniu obciążenia charakterystycznego wywołanego działaniem wiatru, które możne oddziaływać na okno, drzwi lub inną zabudowę np. typu witrynowego, można wykonać obliczenia pozwalające na określenie wymaganych rodzajów przekrojów kształtowników. Zamieszczone dalej wykresy pozwolą Państwu na uniknięcie kłopotliwych obliczeń w doborze odpowiednich przekrojów kształtowników. Znajomość metodologii postępowania przy wyznaczaniu wymaganego momentu bezwładności z pewnością ułatwi Państwu korzystanie z metody graficznej. 3.1. UGIĘCIA DOPUSZCZALNE Przy najbardziej niekorzystnym obciążeniu które będzie oddziaływać na okno, dopuszczalna strzałka ugięcia każdego z elementów nie może przekroczyć L/300 rozpiętości, a ponadto ugięcie szyby zespolonej w pasie przykrawędziowym nie może przekroczyć 8 mm, na przykład przy długości słupka 300 cm kryterium ograniczającym dopuszczalne ugięcie tego kształtownika nie będzie dopuszczalne ugięcie słupka wynoszące 1/300 L, tj. 10 mm, ale dopuszczalne ugięcie szyby zespolonej wynoszące 8 mm. 3.2. PODZIAŁ OBCIĄŻEŃ Na rys. 1 przedstawione zostało w sposób schematyczny obciążenie wiatrem odziaływujące na okno - tzw. pola obciążeń. Przyjmuje się, że w obrębie pól obciążeń wszystkie obciążenia są równomiernie rozłożone. Pola obciążeń przedstawione w postaci trapezów i trójkątów, wyznaczają obciążenie dla różnych elementów okna. 06/2000 02-05.00
MB-70 Statyka Podstawą trapezów i trójkątów są obciążane elementy okna, przykładowy podział pól obciążenia ilustrują rysunki nr 1 i 2. Przy określeniu pól obciążeń dla przewiązek pionowych i poziomych zestawu okiennego z dolnymi skrzydłami rozwieranymi i górnym uchylanym, pola obciążeń będą wyglądać jak na rysunku 2. Trzeba zawsze pamiętać ażeby w obliczeniach uwzględniać obciążenia z dwóch przyległych powierzchni. Pole obciążeń przewiązki pionowej pole I i pole II. Pole obciążeń przewiązki poziomej pole III i pole IV. 3.3. WYMIAROWANIE STATYCZNE Przy określeniu wymaganych przekrojów kształtowników okiennych i drzwiowych, obciążenie przyjmuje się jako schemat statyczny belki jednoprzęsłowej (kształtownika) opartej swobodnie na dwu podporach oraz poddanej działaniu obciążenia trapezowego i trójkątnego. Sposób wymiarowania pokazano na rysunku nr 3. 02-06.00 06/2000
MB-70 Spis treści Spis treści Opis techniczny systemu................................... 01-00.00 Statyka................................................. 02-00.00 Profile i kształtowniki...................................... 03-00.00 Akcesoria.............................................. 04-00.00 Przekroje i szklenie....................................... 05-00.00 Węzły obróbcze........................................... 06-00.00 Typowe konstrukcje........................................ 07-00.00 Okucia.................................................. 08-00.00 Montaż................................................. 09-00.00 Oprzyrządowanie.......................................... 10-00.00 06/2000 00-00.00
MB-70 Statyka rys.3 trapezowe obciążenie trójką tne Długość belki L nazywać będziemy rozpiętością obciążenia. Wysokość trapezu czy trójkąta B nazywać będziemy szerokością obciążenia. 3.4. WYMAGANY MOMENT BEZWŁADNOŚCI Wymagany moment bezwładności Jx dla profili okiennych oblicza się wg następującego wzoru: a) dla obciążenia trapezowego: I x q = 1920 E f max (5 L 2 4 B 2 ) 2 b) dla obciążenia trójkątnego: I x 4 q L = 120 E f max Gdzie: q = p k B 100 obciązenie maksymalne na jednostkową długość profilu [N/cm], p k = obciążenie charakterystyczne [Pa] - wzór [2], B = szerokość obciążenia [m], L = rozpiętość obciążęnia (długość profilu) [cm], 2 E = moduł sprężystości Younga [ N cm ], f = maksymalne ugięcie profilu [cm] (patrz pkt. 3.1). max 3.5. WYZNACZANIE WYMAGANEGO MOMENTU BEZWŁADNOŚCI OD OBCIĄŻENIA POCHODZĄ- CEGO OD CIĘŻARU SZYBY Bardzo często w zabudowach typu witrynowego, choć nie tylko w nich, może zaistnieć sytuacja, w której obok obciążenia wiatrowego jako dominującego, duże znaczenie dla zapewnienia sztywności konstrukcji będzie miał odpowiedni dobór profilu ze względu na obciążenie pochodzące od ciężaru szyby. Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy nad poprzeczkami poziomymi znajdują się duże tafle szyb. Dlatego też w takich zabudowach bezwzględnie koniecznym jest uwzględnienie obok obliczeń statycznych od obciążenia wiatrowego także obciążenia od ciężaru szyby. 06/2000 02-07.00
MB-70 Statyka 3.5.1. SCHEMAT OBCIĄŻENIA Obciążenie wywołane ciężarem szyby działa w odróżnieniu do obciążenia wiatrowego w płaszczyźnie prostopadłej do profilu tj osi Y-Y. Schemat statyczny obciążenia ilustruje rys 4. Rys.4 gdzie: B - szerokość szyby H - wysokość szyby a - punkt podparcia szyby - odległość od krawędzi szyby (w Aluprof B. wartość stała 10 cm) F - siła pochodząca od ciężaru szyby (zależna od gabarytów i grubości szyb) 3.5.2. WYMAGANY MOMENT BEZWŁADNOŚCI Wymagany moment bezwładności Jy dla obciążenia pochodzącego od ciężaru szyby: I y = F a 24 E f max (3 L 2 4 a 2 ) Przy czym: F = H B q 2 Gdzie: F = siła pochodząca od ciężaru szyby (zależna od gabarytów i grubości szyb), q = ciężar szyby na jednostkę powierzchni [kn/cm 2 ], (zależny od grubości szyby), a = punkt podparcia szyby - odległość od krawędzi szyby (w systemach Aluprof S.A. wartość stała = 10 cm), B = szerokość szyby [m], H = wysokość szyby [m], 2 E = moduł sprężystości Younga [ N cm ] (patrz pkt. 3.1), f max = maksymalne ugięcie profilu [mm]. PRZYKŁAD 1: Dla szyby o wymiarach 207 cm wysokość i 260 cm - szerokość oraz łącznej grubości szyb 10 mm (tj. dwie szyby o grubości 5 mm każda) dobrać minimalny moment bezwładności Jy. Dla założonej wysokości szyby H i jej szerokości znajdujemy na wykresie nr 8 punkt A. Z punktu A prowa-dzimy prostą równoległą do przecięcia z linią wyznaczającą grubość szklenia 10 mm, skąd otrzymujemy Jy = 26,5 cm 4. Z zestawu dostępnych profili wybieramy profil spełniający warunek: Jy kształtownika > Jy wyznaczonego 02-08.00 06/2000
MB-70 Statyka 4. GRAFICZNA METODA OKREŚLENIA WYMAGANYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI JX Graficzna metoda wyznaczania wymaganego momentu bezwładności Jx pozwoli Państwu, przy założeniu właściwego określenia niżej wymienionych danych na szybkie, a jednocześnie proste wyznaczenia wymaganego momentu bezwładności przekroju kształtowników. PRZYKŁAD 2: Wyznaczyć wymagany moment bezwładności kształtownika nr 1 przewiązki pionowej okna (rys.5) znajdującego się na ostatnim piętrze budynku o wysokości około 23 m, zlokalizowanego w Warszwie w terenie otwartym. Rys.5 1 B 190 cm 72 288 cm KOLEJNOŚĆ POSTĘPOWANIA I. OKREŚLENIE OBCIĄŻENIA WYWOŁANEGO DZIAŁANIEM WIATRU: 1. Warszawa znajduje się w 1 strefie obciążenia wiatrem (patrz pkt 2.2.2); dla 1 strefy obciążenie charakterystyczne qk wynosi 250 Pa (patrz wykres 2.2.3). 2. Ustalenie wpółczynnika ekspozycji Ce Dla terenu otwartego z nielicznymi przeszkodami, wysokości budynku 23 m (wysokość na jakiej jest montowane okno - patrz punkt 2.2.4) - współczynnik Ce = 1,25 p k = 2,64 250 1,25 = 825 [Pa] p k = 0,825 [kpa] II. OKREŚLENIE SZEROKOŚCI B I ROZPIĘTOŚCI L OBCIĄŻENIA (Zgodnie z punktem 3.2) B = 72 cm, natomiast L = 190 cm. III. WYZNACZENIE WYMAGANEGO MOMENTU BEZWŁADNOŚCI NA PODSTAWIE WYKRESU NR 2 Dla szerokości obciążenia B = 72 oraz linii wyznaczającej rozpiętość obciążenia L = 190 otrzymujemy punkt A. Po wyznaczeniu punktu A prowadzimy prostą poziomą aż do punktu odpowiadającego obciążeniu charakterystycznemu 0,825 [kpa]. Z punktu B prowadzimy prostą do przecięcia z osią wyznaczającą wartość wymaganego momentu bezwładności Jx. Wartość Jx 1 = 18 cm4. IV. DOBÓR ODPOWIEDNIEGO KSZTAŁTOWNIKA Ze względu na fakt, że poprzeczka obciążona jest obustronnie symetrycznie Jx = Jx 1 +Jx 1 = 36 cm 4 (patrz punkt 3.2). Na poprzeczkę dobieramy kształtownik K518122X o momencie bezwładności Jx = 43,83 cm 4 > 36 cm 4 lub K518123X o momencie bezwładności Jx = 55,86 cm 4 > 36 cm 4 06/2000 02-09.00
MB-70 Statyka PRZYKŁAD 3: Wyznaczyć wymagany moment bezwładności kształtownika nr 1 przewiązki pionowej witryny sklepowej (rys.6) znajdującej się na parterze budynku zlokalizowanego w centrum Poznania. Do ralizacji tego projektu należy wykorzystać kształtowniki systemu MB-60. Rys.6 1 2 360 280 B 1 B 2 200 180 180 KOLEJNOŚĆ POSTĘPOWANIA: I. OKREŚLENIE OBCIĄŻENIA WYWOŁANEGO DZIAŁANIEM WIATRU: 1. Poznań znajduje się w 1 strefie obciążenia wiatrem (patrz pkt 2.2.2); dla 1 strefy obciążenie charakterystyczne q k wynosi 250 Pa (patrz wykres 2.2.3) z uwagi na fakt, że witryna znajduje się na parterze (wysokość zabudowy < 5 m), wartość charakterystyczną obciążenia równą 250 Pa należy zmniejszyć o 20 % ; qk = 250 x 0,8 = 200 Pa 2. Ustalenie wpółczynnika ekspozycji C e Dla terenu zabudowanego (patrz punkt 2.2.4) współczynnik C e = 0,7 p k = 2,64 200 0,7 = 369,6 [Pa] p k = 0,370 [kpa] II.OKREŚLENIE SZEROKOŚCI B I ROZPIĘTOŚCI L OBCIĄŻENIA Poprzeczka nr 1 w odróżnieniu od poprzeczki nr 2 jest elementem bardziej obciążonym dlatego w doborze odpowiedniego kształtownika skupimy się na doborze poprzeczki nr 1. B 1 = 200/2 = 100 B 2 = 180/2 = 90 III. WYZNACZENIE WYMAGANEGO MOMENTU BEZWŁADNOŚCI NA PODSTAWIE WYKRESU Korzystamy z wykresu nr 4 dla warunku L/300 na krzywej obrazującej rozpiętość obciążenia 360 cm odcinamy następujące szerokości obciążenia: Szerokość obciążenia B [ cm ] Wymagany moment bezwładności J Bi B 1 = 100 85 B 2 = 90 75 J X = J B1 +J B2 160 02-10.00 06/2000
MB-70 Statyka IV. DOBÓR ODPOWIEDNIEGO KSZTAŁTOWNIKA Ze względu na fakt, że wymagany moment bezwładności Jx = 160 cm 4 znacznie przewyższa momenty bezwładności wszystkich dostępnych w ramach systemu MB-60 kształtowników przewiązek, dla zapewnienia odpowiedniej sztywności tego elementu należy wzmocnić go profilem stalowym. Przewiązka K518125X systemu MB-60 została tak zaprojektowana aby można było wzmocnić ją typowymi rurami stalowymi o wymiarach 50 x 50 x 2, 50 x 50 x 3, 50 x 50 x4 oraz 50 x 50 x 5. V. WZMACNIANIE PROFILU RURĄ STALOWĄ Wzmacnianie kształtowników aluminiowych profilami stalowymi wymaga ze względu na możliwość powstawania na styku aluminium stal ogniska korozji elektrochemicznej (różnice w potencjale elektrochemicznym aluminium i stali ) stosowania profili zabezpieczonych antykorozyjnie. Łączny moment bezwładności przewiązki: VI. SPRAWDZENIE Jx = Jx 1 + Jx 2 = 126 + (19,8 3) = 185,4 cm 4 1. Kształtownik K518125X - Jx 1 = 126cm 4 2. Kształtownik zamknięty prostokątny 50 50 3 dla którego Jx 2 = 19,8 cm 4 lub 50 x 50 x 4 którego Jx 2 = 24,9 cm 4 J x jest parametrem geometrycznym w obliczeniach wytrzymałościowych, natomiast istotną wartością jest sztywność tzn. J x E ze względu na fakt, że moduł Yunga E dla stali jest 3 większy niż dla aluminium, dlatego też momenty bezwładności elementów stalowych dodawanych do momentu bezwładności kształtownika aluminiowego należy pomnożyć 3 Łączny moment bezwładności Jx = 185,4 cm 4 > Jx = 160 cm 4, wymaganego momentu bezwładności. Dla zapewnienia większego zapasu możemy przyjąć kształtownik 50 x 50 x 4 którego Jx 2 = 24,9 cm 4 Łączny moment bezwładności przewiązki będzie wynosił wówczas: VI. SPRAWDZENIE Jx = Jx 1 + Jx 2 = 126 + (24,9 3) = 200,7 cm 4 Łączny moment bezwładności Jx = 200,7 cm 4 > Jx = 160 cm 4, wymaganego momentu bezwładności. Obok wyżej przedstawionego warunku Jx przewiązki > Jx wymagany należy sprawdzić czy szyba zespolona o wymiarach 200 cm x 280 cm zamontowana na przęśle o długości 360 cm, w którymkolwiek miejscu nie będzie miała strzałki ugięcia > 8mm, gdyż w przeciwnym razie przy wyznaczaniu wymaganego momentu bezwładności na podstawie wykresu należałoby skorzystać nie z wykresu nr 4 dla warunku f max = L/300 lecz z wykresu nr 6 dla warunku f max = L/300 przy jednoczesnym zachowaniu warunku f max 8 mm,albo w taki sposób zmienić w zabudowie położenie, ewentualnie maksymalne wymiary szyby, aby f max. - maksymalna strzałka, nie przekraczała granicznych 8 mm. 06/2000 02-11.00
MB-70 Statyka Znajdujemy na wykresie nr 7, linię 360 obrazującą ugięcie przewiązki o długości 360 cm dla warunku f max = L/300 (ugięcie max = 12 mm). Odmierzamy linię prostą z pkt. 0,0 do pkt. przecięcia linii 360 z prostą prostopadłą do osi rzędnych, poprowadzoną od wartości 280 cm (wysokość zamontowanej szyby) w górę, Wielkość strzałki ugięcia znajdujemy prowadząc prostą równoległą do w/w prostej, a styczną do linii ugięcia i odmierzając odległość pomiędzy prostymi równoległymi równolegle do osi strzałki ugięcia na wyk. 7 (1 cm odległości na wykresie odpowiada 1 mm wartości strzałki ugięcia). Z wykresu nr 7 odczytujemy f szyby = 7,3 mm < 8 mm - a zatem warunek jest spełniony. 5. ZAKRES STOSOWANIA WYKRESÓW Lp Rodzaj zabudowy Warunek dopuszczalny Rozpiętość obciążenia Nr. wykresu 1 Wszystkie rodzaje zabudowy L/300 do 200 cm 2 2 Szklenie szybą pojedynczą L/300 do 300 cm 3 3 Szklenie szybą pojedynczą L/300 do 400 cm 4 4 Szklenie szybą zespoloną na całej długości rozpiętości L/300 max 8 mm do 300 cm 5 obciążenia 5 Szklenie szybą zespoloną na całej długości rozpiętości L/300 max 8 mm do 400 cm 6 obciążenia Szklenie szybą zespoloną 6 nie na całej długości rozpiętość obciążenia do 300 cm 3 7 Szklenie szybą zespoloną nie na całej długości rozpiętość obciążenia L/300 przy jednoczesnym spełnieniu warunku faktycznego ugięcia szyby < 8mm odczytanego z wykres 7 patrz przykład 3 pkt. VI L/300 przy jednoczesnym spełnieniu warunku faktycznego ugięcia szyby < 8mm odczytanego z wykres 7 patrz przykład 3 pkt. VI do 400 cm 4 02-12.00 06/2000
Maksymalne dopuszczalne wymiary okien i drzwi balkonowych Wymiary maksymalne poszczególnych profili oparte są na własnościach mechanicznych poszczególnych profili na skrzydła i obowiązują jedynie z kompletnymi zestawami okuć oraz po skojarzeniu ich z zakresem stosowania tych okuć przedstawionym w rozdziale okucia Wykres 1 2,1 2,1 2 2 1,9 1,9 1,8 Wysokość skrzydła w [m] 1,8 Wysokość skrzydła w [m] 1,7 1,7 1,6 1,6 1,5 1,5 1,4 1,4 1,3 1,2 Wyznaczenie max.wys skrzydła okna dla obciążenia charakterystycznego 0,8 kpa i szerokości skrzydła 125 cm 1,3 1,2 1,1 1,1 1 0,9 Maksymalny ciężar skrzydła 90 kg 1 0,9 Maksymalny ciężar skrzydła 130 kg 0,8 0,8 0,7 0,7 0,6 0,6 0,5 0,5 0,4 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Szerokość skrzydła K518111X w [m] 0,4 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Szerokość skrzydła K518112X w [m]
Wykres nr 2 Zakres dla L do 200 cm fdop.=l/300 Dla B=72 cm oraz L=190 cm otrzymujemy punkt"a". Z pkt."a" prowadzimy prostą do punktu odpowiadającego obciążeniu p=0,825 kpa - punkt "B". Wartość wymaganego momentu bezwładnoci odczytujemy na osi Jx w punkcie "C" - Jx=18 cm4. 45 50 55 60 65 70 75 80 85 90 95 100 105 Szerokość obciążenia B [cm] 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 Wymagany moment bezwładności Jx [ cm4]
z Wykres nr 3 Zakres dla L do 300 cm f max = L/300 Dla B=136 cm oraz L=280 cm otrzymujemy punkt "A". Z punktu "A" prowadzimy prostą do lini odpowiadającej obciążeniu p=0,6 kpa - punkt "B", wartość wymaganego momentu bezwładności odczytujemy na osi Jx w punkcie "C" - Jx = 65 cm4. 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 Szerokość obciążenia B [cm] 0 25 50 75 100 125 150 175 200 225 250 275 300 325 350 Wymagany moment bezwładności Jx [cm4]
Wykres nr 4 Zakres dla L do 400 cm fmax=l/300 Dla B=100 cm oraz L=360 cm otrzymujemy punkt "A". Z punktu "A" prowadzimy prostą do punktu odpowiadającego obciążeniu p=0,37 kpa i otrzymujemy punkt B. Wartość wymaganego momentu Jx=85 odczytujemy na osi Jx w punkcie "C". 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 190 200 Szerokość obciążenia B [cm] 0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500 550 600 650 700 750 800 850 900 Wymagany moment bezwładności Jx [cm4]
z Wykres nr 5 Zakres L do 300 cm fdop.=l/300 max 8mm Dla B=136 cm oraz L=280 cm otrzymujemy punkt "A". Z punktu "A" prowadzimy prostą do lini odpowiadającej obciążeniu p=0,6 kpa - punkt "B". Wartość wymaganego momentu bezwładności odczytujemy na osi Jx w punkcie "C" - Jx=78 cm4. 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 Szerokość obciążenia B [cm] 0 25 50 75 100 125 150 175 200 225 250 275 300 325 350 375 400 Wymagany moment bezwładności Jx [cm4]
Wykres nr 6 Zakres dla L do 400 cm fdop.=l/300, max 8mm Dla B=155 cm oraz L=380 cm otrzymujemy punkt "A". Z punktu "A" prowadzimy prostą do lini odpowiadającej obciążeniu p=0,6 kpa i otrzymujemy punkt B. Wartość wymaganego momentu Jx=340 odczytujemy na osi Jx w punkcie "C" 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 190 200 Serokość obciążenia B [cm] 0 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000 1100 1200 1300 1400 1500 Wymagany moment bezwładności Jx [cm4]
16 15 Strzałka ugięcia f [mm] 14 13 Wykres nr 7 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 190 200 210 220 230 240 250 260 270 280 290 300 310 320 330 340 350 360 370 380 390 Rozpiętość obciążenia - L [cm]
Wykres nr 8 Dla H=207 oraz B=260 otrzymujemy punkt "A". Z punktu "A" prowadzimy prostą do lini obrazującej sumaryczną grubość szklenia =10 mm, otrzymując punkt "B". Z punktu "B" prowadzimy prostą do przecięcia z osią momentu Jy wyznaczając punkt "C" - wartość wymaganego momentu Jy=26,5 cm4. 60 80 100 120 140 160 180 200 220 240 260 280 300 Wysokość szyby H [cm] 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 26 28 30 32 34 36 38 40 42 44 46 48 50 52 54 56 58 60 62 64 66 68 70 72 74 76 78 80 82 84 86 88 Wymagany moment bezwładności Jy [ cm4 ]
MB-70 Opis techniczny OPIS TECHNICZNY SYSTEMU OKIENNO-DRZWIOWEGO Z PRZEGRODĄ TERMICZNĄ MB-70 1. OPIS KONSTRUKCJI Prezentowany system okienno-drzwiowy z przegrodą termiczną MB-70 jest nowoczesną konstrukcją firmy ALUPROF SA, wychodzącym naprzeciw życzeniom i wymaganiom naszych klientów: architektów, inwestorów i firm współpracujących. MB-70 jest systemem aluminiowym, służącym do wykonywania wymagających izolacji termicznej i akustycznej elementów architektonicznej zabudowy zewnętrznej, np.: różnych typów okien, drzwi, wiatrołapów, witryn, konstrukcji przestrzennych, itd. System MB-70 charakteryzuje się bardzo niską wartością współczynnika przenikania ciepła U dzięki zastosowaniu specjalnych przekładek termicznych i uszczelek. Ma to duże znaczenie w dobie rosnących wymagań w zakresie gospodarowania energią i ochrony środowiska. Profile tego systemu spełniają wymagania termiczne dla grupy materiałowej 1 w przypadku okien (najwyższa izolacyjność termiczna w oknach aluminiowych) i 2.1 w przypadku drzwi wg DIN 4108. Współczynniki przenikania ciepła ram wybranych przekrojów okien zostały przedstawione na stronach 01-07.00 i 01-08.00. W systemie zastosowano profilowane przekładki termiczne w kształcie omegi o szerokości 34 (okna) i 24 (drzwi) mm z poliamidu wzmocnionego włóknem szklanym. Taki kształt przekładek zwiększa sztywność profili w stosunku do przekładek płaskich oraz ułatwia odwodnienie kształtowników. Przekładki termiczne stosowane w oknach posiadają dodatkowo uszczelnienie na styku kształtownika i przekładki oraz występy dzielące komorę pomiędzy kształtownikami aluminiowymi wewnętrznym i zewnętrznym na trzy części. Dzięki zastosowaniu m.in. przekładek termicznych o takich kształtach nie trzeba, dla zwiększenia izolacyjności termicznej, wypełniać przestrzeni między przekładkami pianką poliuretanową lub wkładkami styropianowymi. Cechą charakterystyczną systemu okienno-drzwiowego MB-70 jest jego ścisłe powiązanie z innymi systemami firmy ALUPROF SA, szczególnie z systemem okienno-drzwiowym z przegrodą termiczną MB-60 i z systemem okienno-drzwiowym bez przegrody termicznej MB-45. Przyjęcie takiego założenia konstrukcyjnego pozwoliło uzyskać i zastosować wiele wspólnych elementów, np.: wspólnych listew przyszybowych, narożników, listew uszczelniających, uszczelek przymykowych, wspólnych okuć, zamków, zawias oraz wiele identycznych procesów technologicznych jak kołkowanie łączników przewiązek i poprzeczek, klejenie narożników, wykrawanie różnych otworów, itd. Największe korzyści z tej unifikacji konstrukcji odnoszą firmy produkcyjne, współpracujące z ALUPROF S.A. - z mniejszej liczby różnych kształtowników, akcesoriów i okuć, a zatem przy niższych kosztach produkcji, mogą wykonać więcej rodzajów wyrobów: okien, drzwi, itd. Kolejną cechą systemu MB-70 jest dostosowanie konstrukcji do możliwości zamontowania w niej typowych, wg standardów europejskich, okuć, zamków, zawias. Dzięki temu możliwe jest realizowanie różnych życzeń naszych klientów bez zmiany podstawowej konstrukcji. Głębokość konstrukcyjna kształtowników okna wynosi: 70 mm (ościeżnica), 79 mm (skrzydło),a drzwi odpowiednio: 70 mm i 70 mm. Tak przyjęte głębokości kształtowników skrzydła i ościeżnicy dają efekt jednej płaszczyzny od strony zewnętrznej po zamknięciu - w przypadku okna i efekt skrzydeł drzwi zlicowanych z ościeżnicą od strony wewnętrznej. Kształtowniki posiadają wyprofilowane rowki o takich wymiarach, aby można było w nich stosować okucia obwiedniowe i łączniki zgodne ze standardem EURO. W systemie MB-70 montowane są okucia renomowanych firm, takich jak: ROTO, GEZE, FAPIM, oraz dobrej jakości polskie (m.in. produkowane w firmie na oddziałach akcesoriów).okucia te sprawdzone są w trakcie wieloletniej eksploatacji i stale unowocześniane. Istotnym walorem systemu MB-70 jest możliwość gięcia profili, co umożliwia wykonanie różnego rodzaju łuków oraz konstrukcji łukowych. Łączenia profili wykonuje się przy minimalnej obróbce z wykorzystaniem dostarczanych aluminiowych łączników oraz akcesoriów dodatkowych. Połączenia narożnikowe typu L, wykonywane są poprzez cięcie pod kątem 45 końców profili ościeżnic lub skrzydeł oraz zagniatanie i klejenie ich (za pomocą kleju 2-składnikowego CORALGLUE ) do aluminiowych narożników wsuniętych w wewnętrzne komory profili. Użycie kleju gwarantuje dużą sztywność i szczelność połączenia, natomiast narożniki pozwalają zachować prostopadłość łączonych profili. Połączenia poprzeczne typu T, wykonywane są za pomocą kołkowania przewiązek z wsuniętymi łącznikami oraz przy użyciu klejenia klejem CORALGLUE. Zamocowanie progów drzwiowych wykonywane jest tak, aby możliwy był ich demontaż bez konieczności odkręcania innych elementów drzwi. Próg wykonany z HPVC oraz uszczelki z EPDM gwarantują dobrą izolację termiczną oraz szczelność na przenikanie wody i powietrza. Szczegółowe informacje na temat poszczególnych połączeń zawarte są na stronach węzłów obróbczych. 06/2000 01-01.00
MB-70 Opis techniczny Szyby lub inne wypełnienia montowane są za pomocą listew i uszczelek przyszybowych. System pozwala na stosowanie zestawów szybowych grubości od 21mm do 57 mm w skrzydłach okien oraz od 12 mm do 48 mm w oknach stałych i skrzydłach drzwi. Uszczelki przyszybowe i uszczelka centralna wykonane są z dwukomponentowego kauczuku syntetycznego EPDM: litego i komórkowego, który charakteryzuje się bardzo dobrą izolacyjnością termiczną. System MB-70 jest pierwszym systemem, w którym do wykonania uszczelki centralnej wykorzystano ten rodzaj materiału. Uszczelkę przyszybową, zewnętrzną montuje się w sposób ciągły, bez przycinania w narożach, łącząc końce uszczelki w połowie długości górnej poprzeczki ramy okna. Taki sposób szklenia gwarantuje dobrą szczelność na przenikanie wody i powietrza. Uszczelki przyszybowe są mało widoczne, przez co zmniejsza się efekt tzw. żałobnej ramki dookoła szyby. Uszczelki przymykowe wymagają jedynie podcięcia tej części, która montowana jest w kształtowniku. Każda konstrukcja okienno-drzwiowa zbudowana w systemie MB-70 musi posiadać efektywny system odprowadzania wody i wentylacji z komory szybowej oraz z komory pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą. Otwory wentylacyjno drenażowe od strony zewnętrznej zakryte są osłonkami z tworzywa sztucznego. Obróbka i schemat umiejscowienia otworów pokazane są na stronie węzłów obróbczych. System to nie tylko kształtowniki i akcesoria, ale również szablony i narzędzia do wykonania różnych operacji technologicznych. Spis szablonów i narzędzi do systemu MB-70 znajduje się w dziale - Oprzyrządowanie. Przestrzeganie zaleceń przedstawionych w niniejszym katalogu gwarantuje, iż wykonany wyrób spełniać będzie oczekiwania użytkowników w czasie wieloletniej eksploatacji. W przypadku zaistnienia jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, specjaliści firmy Aluprof S.A. służą wszelką pomocą i radą. System MB-70 w zakresie okien i drzwi balkonowych posiada aprobatę techniczną. UWAGA: Wszelkie prawa do niniejszej publikacji oraz prawa do wzorów użytkowych w niej przedstawionych przysługują firmie ALUPROF S.A. i podlegają ochronie stosownie do przepisów o ochronie wzorów użytkowych i praw autorskich. ALAUPROF S.A. zastrzega sobie prawo dokonywania zmian i uzupełnień w celu dalszego rozwoju systemu i stałego podnoszenia poziomu technicznego. Przedstawiona publikacja nie może być powielana i kopiowana w jakiejkolwiek formie bez pisemnego zezwolenia firmy ALUPROF S.A. 2. OPIS TECHNICZNY SUROWCÓW I MATERIAŁÓW 2.1. KSZTAŁTOWNIKI ALUMINIOWE Kształtowniki aluminiowe (ościeżnice, skrzydła, przewiązki, słupki, listwy i inne) są wykonywane w procesie przeróbki plastycznej ze stopu aluminium AlMgSi0,5 F22 zgodnie z normami: skład chemiczny stopu wg DIN1725 T.1, odchyłki wymiarowe kształtowników wg DIN17615 T.3, DIN1748 T.4, własności mechaniczne wg DIN1748 T.1, inne wymagania określone w normach DIN1748 T.2 i DIN17615 T.1. Powierzchnie kształtowników powinny być wykończone powłokami anodowymi lub powłokami proszkowymi poliestrowymi, stosowanymi jako zabezpieczenie przed korozją. Powłoki anodowe powinny spełniać następujące wymagania: grubość warstwy oznaczana wg PN-90/-04606/01-20-30 μm, wygląd zewnętrzny zgodny z PN-80/H-97023, stopień uszczelnienia powłoki wg PN-90/H-04606/02, odporność powłoki na korozję wg PN-76/H-04606/03. Powłoki poliestrowe proszkowe: grubość warstwy oznaczana wg PN-93/C-81515-75±15μm. Do wyboru jest ok. 180 kolorów lakieru wg oznaczeń RAL. 2.2. PRZEKŁADKI TERMICZNE Przekładki termiczne wykonane są w postaci pasów z poliamidu wzmocnionego włóknem szklanym PA 6,6 GF25 wg DIN 16941 T.2 (posiadają certyfikat producenta). 01-02.00 06/2000
MB-70 Opis techniczny Przekładki termiczne charakteryzują się bardzo dużą wytrzymałością, oraz rozszerzalnością cieplną zbliżoną do aluminium, co wyklucza wszelkie deformację złącza i zapobiega rozrywaniu złącz na granicy poliamidaluminium przy dużych zmianach temperatur na elewacji budynków. Właściwy sposób zagniatania przekładki termicznej gwarantuje przewidzianą w normach wytrzymałość profilu zespolonego. 2.3. KONSTRUKCJA PROFILI Profile stosowane w systemie MB-70 mają konstrukcję trzykomorową, gdzie centralną komorę stanowi komora izolacyjna pomiędzy przekładkami termicznymi o szerokości 34 lub 24mm. System połączeń za pomocą przekładki termicznej pozwala na stosowanie profili dwukolorowych- innych wewnątrz, innych na zewnątrz elewacji. Kształt przekładek termicznych gwarantuje bardzo dobrą izolację termiczną oraz prawidłowe odwodnienie wewnętrznych komór profilu. 2.4. USZCZELKI Uszczelki przyszybowe, przymykowe i centralna są wykonane z kauczuku syntetycznego EPDM wg DIN7863 i normy wykonawczej wg DIN7715 E2. Uszczelki łączy się ze sobą w procesie klejenia. 2.5. SZYBY Pola przezroczyste okien i drzwi systemu MB-70 są szklone szybami zespolonymi, dobieranymi w taki sposób, aby zabudowa spełniała wymagania norm cieplnej oraz w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej pomieszczeń. Szyby spełniają wymagania normy PN-B-13079. 2.6. WYPEŁNIENIA CZĘŚCI NIEPRZEZROCZYSTYCH Wypełnienia części nieprzezroczystych są elementami warstwowymi w następujących zestawieniach: blacha stalowa o grubości 0,8mm, ocynkowana lub lakierowana oraz poliuretan, styropian lub wełna mineralna twarda, o różnej grubości, blacha aluminiowa o grubości 1,5mm, anodowana lub lakierowana i poliuretan, styropian lub wełna mineralna twarda, o różnej grubości, inne wypełnienia z płyt profilowanych lub płaskich (np. MDF). 2.7. BLACHY ALUMINIOWE Blachy aluminiowe wykonywane są ze stopu aluminium PA2N wg PN-75/H-92741, jako anodowane lub lakierowane do elementów wypełnień warstwowych lub obróbek i wykończeń blacharskich. 2.8. BLACHY STALOWE Blachy stalowe zabezpieczone są przed korozją powłoką ochronną cynkową oraz powłokami lakierowanymi. Blachy te spełniają wymagania norm: PN-89/H-92125, PN-84/H-92126, BN-84/0642-46 oraz DIN17162, DIN59232 2.9. ELEMENTY ZŁĄCZNE Elementy złączne (wkręty samogwintujące, śruby, nakrętki, podkładki) stosowane do wykonywania połączeń, są wykonane ze stali nierdzewnej lub ocynkowanej wg norm przywołanych w dokumentacji systemowej. 2.10. OKUCIA Okucia powinny być mocowane do kształtowników okien i drzwi zgodnie z dokumentacją systemową. Typy okuć powinny być dostosowane do ciężaru własnego skrzydeł oraz do obciążeń eksploatacyjnych. 2.11. MATERIAŁY UZUPEŁNIAJĄCE Materiały uzupełniające (podkładki pod szyby, kleje, wełna mineralna, pianka poliuretanowa i silikony do uszczelnienia połączeń) zgodnie z dokumentacją systemową. 06/2000 01-03.00
MB-70 Opis techniczny 3. INFORMACJE DODATKOWE 3.1. ZASADY OZNACZANIA TYPÓW OKIEN I DRZWI Rysunek lub szkic zawsze przedstawia widok konstrukcji od strony zewnętrznej, tzn. od tej strony, od której listwy przyszybowe są niewidoczne. 3.1.1. Oznaczanie kierunków otwierania skrzydeł do środka na zewnątrz wahadłowo przesuwne 3.1.2. Oznaczanie typów okien stałe rozwierane, lewe rozwierane, prawe uchylne rozwierano-uchylne, dwuskrzydłowe, rozwierane dwuskrzydłowe, rozwierane lewe rozwierano-uchylne, lewe 3.1.3. Oznaczanie typów drzwi jednoskrzydłowe, jednoskrzydłowe jednoskrzydłowe jednoskrzydłowe prawe lewe lewe prawe 01-04.00 06/2000
MB-70 Opis techniczny dwuskrzydłowe dwuskrzydłowe jednoskrzydłowe, wahadłowe, prawe dwuskrzydłowe, wahadłowe jednoskrzydłowe, dwuskrzydłowe, przesuwane, lewe przesuwane (zamykane w lewo patrząc od strony szyny jezdnej) 3.2 IZOLACYJNOŚĆ AKUSTYCZNA Wskaźnik izolacyjności akustycznej przy zastosowaniu szyby zespolonej jednokomorowej 4/16/4 wynosi 30-34 db co odpowiada drugiej klasie akustycznej. 3.3. OCHRONA OGNIOWA Wszystkie części składowe konstrukcji (poza uszczelkami i podkładkami podszybowymi) zgodnie z normą DIN4102 odpowiadają klasie ogniowej A1, tzn. są niepalne. 3.4. INFILTRACJA POWIETRZA Współczynnik infiltracji powietrza dla okien i drzwi balkonowych zabudowy zewnętrznej powinien wynosić: a 0,3 m 3 /(m h dapa 2/3 ) w przypadku okien i drzwi balkonowych stosowanych w pomieszczeniach z wentylacją mechaniczną lub z zamontowanym w ramie okna (drzwi balkonowych) nawiewnikiem powietrza zewnętrznego (Instrukcja ITB nr 343/96), a = 0,5 1,0 m 3 /(m h dapa 2/3 ) w przypadku okien i drzwi balkonowych ze szczelinami infiltracyjnymi. Szczeliny te należy wykonać w uszczelkach przymykowej i centralnej w górnych poprzeczkach skrzydeł. Szczeliny wycina się w sposób labiryntowy jedna szczelina w uszczelce centralnej w środku rozpiętości, dwie szczeliny w uszczelce przymykowej wewnętrznej w odległości 50 mm od naroży skrzydeł. Długość szczelin infiltracyjnych w każdej uszczelce powinna wynosić około 3 5% całkowitej długości uszczelki. 3.5. OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE Właściwego doboru optymalnych kształtowników konstrukcji należy dokonać w oparciu o wytyczne zawarte w dziale Statyka. W dziale tym znajdują się również informacje o maksymalnych gabarytach skrzydeł okien i drzwi w zależności od zastosowanych kształtowników, okuć, itd. 06/2000 01-05.00
MB-70 Opis techniczny 3.6. PROGRAMY MB-CAD, MB-SOFT Wygodnym narzędziem do szybkiego projektowania oraz wykonywania ofert, rozkrojów produkcyjnych zawierających profile i kształtowniki, akcesoria oraz wypełnienia, obliczeń statycznych, zamówień materiałów, itd. są programy komputerowe MB-CAD, MB-SOFT. W programie zawarte są wszystkie główne systemy aluminiowych konstrukcji firmy Aluprof S.A. Programy MB-CAD, MB-SOFT pracują w środowisku Windows 98, 2000, XP lub Windows NT. Szczegółowe informacje o programach i możliwościach jego nabycia znajdują się w firmie Aluprof S.A. 3.7. PRZECHOWYWANIE I TRANSPORT Przechowywanie. Profile i kształtowniki aluminiowe, detale, elementy wypełniające, szyby, okna, drzwi powinny być przechowywane w suchych pomieszczeniach w sposób zabezpieczający elementy przed uszkodzeniami mechanicznymi i zniszczeniem powłok anodowanych lub lakierowanych. Transport. Kształtowniki aluminiowe, detale, elementy wypełniające, szyby, okna, drzwi mogą być transportowane dowolnymi środkami transportu pod warunkiem zabezpieczenia przed zabrudzeniami, kurzem i możliwością uszkodzeń podczas transportu. 3.8. WYTYCZNE MONTAŻU NA BUDOWIE Okna i drzwi systemu MB-70 mocować należy do ścian budynku za pomocą: Kołków rozporowych ze stali ocynkowanej, za pośrednictwem podkładek izolujących. Kołki przykręcane są poprzez wywiercone otwory w ościeżnicy konstrukcji. Zaleca się stosować minimum 2 kołki do zamocowania każdego kształtownika. Odległość kołka od naroża powinna być mniejsza od 200 mm, a odległość między sąsiednimi kołkami nie powinna przekraczać 400mm. Głębokość mocowania kołka w murze powinna być dostosowana do rodzaju muru, jednak nie mniejsza niż 40mm. Kotew z blachy stalowej ocynkowanej, mocowanych w rowkach kształtowników ościeżnic oraz przykręcanych do ścian przy pomocy kołków rozporowych. Taki sposób montażu pozwala wyeliminować otwory montażowe w ościeżnicy okien i drzwi oraz nie wymaga rozeszklenia konstrukcji przed jej zamontowaniem w ścianie budynku. Montaż za pomocą kotew pozwala ponadto na kompensację dylatacji termicznej kształtowników konstrukcji. Odległość między kotwami oraz między kotwą, a narożem powinna być taka jak w przypadku kołków rozporowych. Szczeliny powstałe miedzy oknem lub drzwiami, a murem należy wypełnić pianką poliuretanową, wełną mineralną oraz uszczelnić silikonem. Połączenia wyrobów systemu MB-70 między sobą należy wykonać za pomocą śrub i wkrętów zgodnie z zaleceniami dokumentacji systemowej. Szczegółowe informacje na temat montażu wyrobów zawarte są w dziale Instrukcje montażu. UWAGA: Wapno, cement, substancje alkaliczne i czyszczące (np. wybielacze, pasty ścierne) mają szczególnie szkodliwy wpływ na kształtowniki aluminiowe, a zwłaszcza na dekoracyjne powierzchnie ochronne. Dlatego też należy ograniczyć wykończeniowe roboty mokre do minimum. W przypadku zetknięcia zaprawy z powierzchnią aluminium należy natychmiast zmyć z niej zaprawę (nie dopuścić do jej stwardnienia). Brak przemycia spowoduje trwałe odbarwienie i uszkodzenie powierzchni. W miejscach styku powierzchni aluminiowej z innymi metalami lub ich stopami występuje elektrochemiczne utlenianie aluminium. Korozja ta szczególnie szybko następuje w warunkach podwyższonej wilgotności. W związku z tym należy zawsze oddzielać aluminium od innych metali warstwą izolującą. 3.9. KONSERWACJA Aluminiowe kształtowniki anodowane lub lakierowane należy myć miękką szmatką przy użyciu delikatnych środków myjących. Nie należy używać płynów na bazie związków alkalicznych, które mogą spowodować uszkodzenie powłok tlenkowych. 01-06.00 06/2000