W. Kosek 1, W. Popiński 2, A. Rzeszótko 1 1. Centrum Badań Kosmicznych, PAN, Warszawa 2. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa

Podobne dokumenty
Rola monitorowania i prognozowania parametrów orientacji przestrzennej Ziemi ze szczególnym uwzględnieniem współrzędnych bieguna ziemskiego

Analiza czasowo częstotliwościowa nieregularnych zmian parametrów orientacji przestrzennej Ziemi

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Zmienna oscylacja roczna atmosferyczno oceanicznej funkcji pobudzenia źródłem pobudzania oscylacji Chandlera we współrzędnych bieguna ziemskiego

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Analiza współrzędnych środka mas Ziemi wyznaczanych technikami GNSS, SLR i DORIS oraz wpływ zmian tych współrzędnych na zmiany poziomu oceanu

GEODEZYJNE TECHNIKI SATELITARNE W REALIZACJI UKŁADU ODNIESIENIA

Zmiany w czasie pola siły ciężkości mechanizmy, monitorowanie, zastosowania, perspektywy Jan Kryński

WYPRAWY NA MARSA. Historia i perspektywy na przyszłość. Robert Kaczmarek IV rok nanotechnologii

Geodezja i geodynamika - trendy nauki światowej (1)

Zastosowanie techniki zespolonej demodulacji do badania dobowych i subdobowych sygnałów w ruchu obrotowym Ziemi

Wpływ niezamodelowanych efektów w częstotliwościach subdobowych na stabilność rozwiązań GPS. Janusz Bogusz, Mariusz Figurski

Skale czasu. dr inż. Stefan Jankowski

(Slant delay mesoscale functions)

RUCH ROTACYJNY ZIEMI. Geodezja Satelitarna

ENSO i jego wpływ na zmiany rotacji Ziemi oraz topografii oceanu Kosek Wiesław Centrum Badań Kosmicznych, PAN

SERWIS INTERAKTYWNEGO MONITOROWANIA WSPÓŁRZĘDNYCH STACJI SIECI ASG-EUPOS

tum.de/fall2018/ in2357

Walyeldeen Godah Małgorzata Szelachowska Jan Kryński. Instytut Geodezji i Kartografii (IGiK), Warszawa Centrum Geodezji i Geodynamiki

Moduł modelowania i predykcji stanu jonosfery

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Ekstremalne zdarzenia meteorologiczne i hydrologiczne w Polsce (ocena zdarzeń oraz prognozowanie ich skutków dla środowiska życia człowieka)

Zjawisko El Niño obserwacje, modelowanie i konsekwencje geodynamiczne Kosek Wiesław Centrum Badań Kosmicznych, PAN

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

Geodynamika. Marcin Rajner ostatnia aktualizacja 23 lutego 2015

Precyzyjne pozycjonowanie w oparciu o GNSS

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Zastosowanie metody dekompozycji falkowej do analiz korelacyjnych zmian pola ciężkości Ziemi

SPITSBERGEN HORNSUND

Co mierzymy w geodezji?

Dynamics of the Warsaw Stock Exchange index as analysed by the Mittag-Leffler function

Skale czasu. 1.1 Dokładność czasu T IE - Time Interval Error

Globalny Nawigacyjny System Satelitarny GLONASS. dr inż. Paweł Zalewski

WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA SUNRISE / SUNSET

POLITECHNIKA ŚLĄSKA INSTYTUT AUTOMATYKI ZAKŁAD SYSTEMÓW POMIAROWYCH

WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA SUNRISE / SUNSET

SPITSBERGEN HORNSUND

WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA SUNRISE / SUNSET

Problem testowania/wzorcowania instrumentów geodezyjnych

WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA SUNRISE / SUNSET

WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA SUNRISE / SUNSET

The impact of the global gravity field models on the orbit determination of LAGEOS satellites

KATALOG MODUŁÓW LED L E D M O D U L E S C A T A L O G

SPITSBERGEN HORNSUND

Prognozowanie i Symulacje. Wykład I. Matematyczne metody prognozowania

Sygnały okresowe w zmianach współrzędnych GPS i SLR

Wykorzystanie serwisu ASG-EUPOS do badania i modyfikacji poprawek EGNOS na obszarze Polski

Astroexpress 26. Waldemar Zwierzchlejski

Wykorzystanie symetrii przy pomiarze rozkładu kąta rozproszenia w procesie pp pp

Koncepcja pomiaru i wyrównania przestrzennych ciągów tachimetrycznych w zastosowaniach geodezji zintegrowanej

STAŁE TRASY LOTNICTWA WOJSKOWEGO (MRT) MILITARY ROUTES (MRT)

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

1. (2015) 156, 29-42, IF=3.377,

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

7. EFEKT CIEPLARNIANY

Ścieżka rozwoju polskiej gospodarki w latach gospodarki w latach W tym celu wykorzystana zostanie metoda diagramowa,

SPITSBERGEN HORNSUND

Zwyczajne równania różniczkowe (ZRR) Metody Runge go-ku/y

Menu. Badania temperatury i wilgotności atmosfery

Wędrówki między układami współrzędnych

Aerodynamics I Compressible flow past an airfoil

SPITSBERGEN HORNSUND

Wykład 2 Układ współrzędnych, system i układ odniesienia

Knovel Math: Jakość produktu

Fizyka i Chemia Ziemi

ŚREDNI BŁĄD PROGNOZOWANIA DLA METODY EKSTRAPOLACJI PRZYROSTU EMPIRYCZNEGO

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

ZALEŻNOŚĆ MIĘDZY WYSOKOŚCIĄ I MASĄ CIAŁA RODZICÓW I DZIECI W DWÓCH RÓŻNYCH ŚRODOWISKACH

El Niño a ruch obrotowy Ziemi Kosek Wiesław Centrum Badań Kosmicznych, PAN

Inverse problems - Introduction - Probabilistic approach

Differential GPS. Zasada działania. dr inż. Stefan Jankowski

Korzyści wynikające ze wspólnego opracowania. z wynikami uzyskanymi techniką GNSS

WYKORZYSTANIE MODELI TAKAGI SUGENO DO KRÓTKOTERMINOWEGO PROGNOZOWANIA ZAPOTRZEBOWANIA NA ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ ODBIORCÓW WIEJSKICH

Cairns (Australia): Szerokość: 16º 55' " Długość: 145º 46' " Sapporo (Japonia): Szerokość: 43º 3' " Długość: 141º 21' 15.

Quasi-biennial impulses of solar activity.

Badania wpływu charakterystyki dokładnościowej korekt różnicowych na poprawne wyznaczenie nieoznaczoności w pozycjonowaniu GNSS-RTK

STATYSTYKA OD PODSTAW Z SYSTEMEM SAS. wersja 9.2 i 9.3. Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Charakterystyka przepływu powietrza nad centralną częścią polskiego wybrzeża

Przedstawiona rozprawa doktorska stanowi spójny tematycznie zbiór czterech artykułów opublikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych:

Integracja stacji referencyjnych systemu ASG-EUPOS z podstawową osnową geodezyjną kraju

Fig 5 Spectrograms of the original signal (top) extracted shaft-related GAD components (middle) and

Geodezja satelitarna

Monitoring poziomu wód gruntowych. Monika Biryło, Joanna Kuczyńska-Siehień, Jolanta Nastula, Zofia Rzepecka

Dokładność pozycji. dr inż. Stefan Jankowski

Has the heat wave frequency or intensity changed in Poland since 1950?

Teoria Orbitali Molekularnych. tworzenie wiązań chemicznych

Towards Stability Analysis of Data Transport Mechanisms: a Fluid Model and an Application

WIELKA SGH-OWA POWTÓRKA ZE STATYSTYKI REGRESJA LINIOWA

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Walidacja globalnych modeli geopotencjału pochodzących z misji satelitarnych w oparciu o naziemne dane grawimetryczne

Podstawowe pojęcia związane z pomiarami satelitarnymi w systemie ASG-EUPOS

OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW KOŁNIERZY RUR STALOWYCH W ZADANIACH KONTROLI WYMIARÓW

Moduły ultraszybkiego pozycjonowania GNSS

ACTA UNIVERSITATIS LODZIENSIS. WIELOLETNIA ZMIENNOŚĆ WYSTĘPOWANIA BURZ W SZCZECINIE, ŁODZI, KRAKOWIE I NA KASPROWYM WIERCHU W LATAm

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych

AKTUALNY STAN REALIZACJI PROJEKTU ASG+

harmonic functions and the chromatic polynomial

Życie w Układzie Słonecznym I

Ultra szybkie pozycjonowanie GNSS z zastosowaniem systemów GPS, GALILEO, EGNOS i WAAS

Transkrypt:

Wpływ szerokopasmowych oscylacji współrzędnych bieguna ziemskiego pobudzanych atmosferyczną, oceaniczną i hydrologiczną funkcją pobudzenia na błąd prognozy tych współrzędnych W. Kosek 1, W. Popiński 2, A. Rzeszótko 1 1 Centrum Badań Kosmicznych, PAN, Warszawa 2 Główny Urząd Statystyczny, Warszawa Seminar Studies of the Earth Crust Deformation in Central Europe Warsaw, 29-3 September 8

NASA Deep Space Network W celu uzyskania informacji o pozycji obiektu znajdującego się poza rotującą Ziemią w czasie rzeczywistym należy nawiązać współrzędne stacji obserwacyjnej określone w układzie ziemskim do współrzędnych tego obiektu określonych w układzie niebieskim. Nawiązanie układów w czasie rzeczywistym jest możliwe dzięki prognozom parametrów orientacji Ziemi EOP (x, y, UT1-UTC, dx, dy). Prognozy EOP służą do precyzyjnego pozycjonowania radioteleskopów NASA Deep Space Network (DSN): [ 1) Goldstone, 2) koło Madrytu, 3) koło Canberry ], które utrzymują stałą łączność z odległymi sondami kosmicznym (Cassini, Opportunity, Spirit, Phoenix, Mars Global Serveyor, Mars Reconnaissance Orbiter, Rosetta, Stardust, Voyager-1, Voyager-2), a także z wybranymi misjami okołoziemskimi. Ponadto prowadzą obserwacje radioastronomiczne oraz radarowe pomiary odległości do obiektów w Układzie Słonecznym.

IERS Rapid Service/Prediction Centre Wyznaczaniem prognoz EOP zajmuje się IERS RS/PC (Rapid Service/Prediction Centre) w US Naval Observatory w Waszyngtonie. -czas UT1-UTC prognozowany jest z wykorzystaniem prognozy składowej osiowej momentu pędu atmosfery (Johnson i in., 5) otrzymywanej w procesie dynamicznego wyznaczenia modelu cyrkulacji atmosfery oraz prognozy pogody. -współrzędne x, y bieguna prognozowane są kombinacją metody najmniejszych kwadratów i autoregresji (Kosek i in., 4). - obecna dokładność modelu precesji-nutacji IAU jest bardzo wysoka dlatego residua precesji-nutacji dx, dy pokazują jedynie niedeterministyczny sygnał z okresem ok. 43 dni i o amplitudzie rzędu.3 mas pochodzący od rotacji ciekłego jądra Ziemi.

Prognozowanie EOP aktywność międzynarodowa Earth Orientation Parameters Prediction Comparison Campaign (EOPPCC) - (1.5 3.8) (H. Schuh (Chair), W. Kosek, M. Kalarus) IERS Working Group on Predictions (4. 6 EGU) [W. Wooden (Chair), T. Van Dam (input data), W. Kosek (algorithms)]

DATA x, y pole coordinates data from the IERS: EOPC4_IAU.62-now (1962. - 8.6), t = 1 day, http://hpiers.obspm.fr/iers/eop/eopc4_5/, Equatorial components of atmospheric angular momentum from NCEP/NCAR, aam.ncep.reanalysis.* (1948-8.6) t =.25 day, ftp://ftp.aer.com/pub/anon_collaborations/sba/, Equatorial components of ocean angular momentum (mass + motion): 1) c171.oam (gross3.oam) (Jan. 198 - Mar. 2) t = 1 day, 2) ECCO_kf49f.oam (Mar. 2 - Mar. 6), t = 1 day, http://euler.jpl.nasa.gov/sbo/sbo_data.html, Equatorial components of effective angular momentum function of the hydrology obtained by numerical integration of water storage data from NCEP: water_ncep_1979.dat, water_ncep_198.dat,, water_ncep_4.dat, t = 1 day, ftp://ftp.csr.utexas.edu/pub/ggfc/water/ncep.

x, y pole coordinates model data computed from fluid excitation functions p( t) = x ( t) i y ( t) p χ ( t) = χ ( t) + iχ ( t) 1 2 σ 2π = 1+ ch T ch 2 p i Q Differential equation of polar motion: i σ ch - pole coordinates, p& ( t) + p( t) = χ( t) - equatorial excitation functions corresponding to AAM, OAM and HAM, - complex-valued Chandler frequency, where T ch = 433 days and Q = 17 Approximate solution of this equation in discrete time moments can be obtained using the trapezoidal rule of numerical integration: σ t p( t + t) = p( t) exp iσ t i ch χ( t + t) + χ( t) exp iσ t ch 2 ch

The MWT spectro-temporal coherence between IERS x, y pole coordinates data and x, y pole coordinates model data computed from AAM, OAM and HAM excitation functions 4 - -4 1965 197 1975 198 1985 199 1995 5.9.8.7.6.5.4.3.2.1 period (days) 4 - -4 4 - -4 x - iy 198 1985 199 1995 5 198 1985 199 1995 5 YEARS IERS, AAM IERS, OAM IERS, HAM

The MWT spectro-temporal coherence between IERS x, y pole coordinates data and x, y pole coordinates model data computed from AAM, AAM+OAM and AAM+OAM+HAM excitation functions 4 - -4 1965 197 1975 198 1985 199 1995 5.9.8.7.6.5.4.3.2.1 period (days) 4 - -4 4 - -4 x - iy 198 1985 199 1995 5 198 1985 199 1995 5 YEARS IERS, AAM IERS, AAM+OAM IERS, AAM+OAM+HAM

Prediction of x, y pole coordinates data by the LS+AR method x, y x, y LS model (Chandler circle + annual and semiannual ellipses + linear trend) x, y LS residuals LS extrapolation AR prediction x, y LS extrapolation Prediction of x, y LS residuals Prediction of x, y

LS+AR prediction errors of IERS x, y pole coordinates data and of x, y pole coordinates model data computed from AAM, OAM and HAM excitation functions 3 1 3 1 3 1 3 1 x (IERS) 198 1984 1988 1992 1996 4 8 x (AAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 8 x (OAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 x (HAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 YEARS 3 1 3 1 3 1 3 1 y (IERS) 198 1984 1988 1992 1996 4 8 y (AAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 8 y (OAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 y (HAM) 198 1984 1988 1992 1996 4 YEARS.1.8.6.4.2

The mean prediction errors of the IERS x, y data, and the model x, y data computed from AAM, OAM and HAM as well as from AAM+OAM and AAM+OAM+HAM excitation functions.3 x IERS OAM.3 y.2.2 AAM.1 HAM.1.3 1 3 x IERS AAM+OAM.3 1 3 y AAM+OAM+HAM.2.2.1.1 1 3 1 3

The DWT frequency components of x pole coordinate data.4 j= -.4.4 j= 1 -.4.4 j= 2 -.4.4 j= 3 -.4.3 j= 4 -.3.4 j= 5 -.4.2 j= 6 -.2.1 j= 7 -.1.1 j= 8 -.1.1 j= 9 -.1.1 j=1 -.1.1 j=11 -.1 1962 4 44 48 5 8 MJD longer period Chandler + Annual Semiannual shorter period

The mean LS+AR prediction errors of IERS x, y pole coordinates data (black), and of x, y pole coordinates model data computed by summing the chosen DWTBPF components.4.3 x IERS Ch + An + Sa.4 Ch + An + shorter period Ch + An + longer period Ch + An.3 y.2.2.1.1 5 1 15 25 3 35 5 1 15 25 3 35

The mean LS+AR prediction errors of IERS x, y pole coordinates data (black), and of x, y pole coordinates model data computed from AAM+OAM (red) excitation functions as well as by summing the DWTBPF components corresponding to Chandler, annual and shorter period oscillations (green).3 x IERS AAM+OAM.3 y Ch + An + shorter period.2.2.1.1 1 3 1 3

Wnioski Wpływ atmosferycznej lub oceanicznej funkcji pobudzenia na średni błąd prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego od 1 do około 1 dni w przyszłości jest podobny i stanowi około 6% całkowitego średniego błędu prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego. Wpływ oceanicznej funkcji pobudzenia na średni błąd prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego powyżej 1 dni w przyszłości jest większy niż wpływ atmosferycznej funkcji pobudzenia. Łączny wpływ atmosferycznej i oceanicznej funkcji pobudzenia na średni błąd prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego jest tego samego rzędu co wpływ szerokopasmowych oscylacji Chandlera i rocznej oraz krótkookresowych. Wpływ ten wyjaśnia w około 8 9% całkowity średni błąd prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego. Duże błędy prognozy współrzędnych x, y bieguna ziemskiego w latach 198-1982 spowodowane są wpływem oceanicznej funkcji pobudzenia, natomiast duże błędy prognozy x, y w latach 6-7 spowodowane są w większości wpływem atmosferycznej funkcji pobudzenia. Wpływ hydrologicznej funkcji pobudzenia na średni błąd prognozy współrzędnych bieguna ziemskiego jest zaniedbywany.