Forex to największy i najpopularniejszy rynek finansowy świata, który nie posiada pojedynczej jednostki nadzorujacej obrót. Jest to zdecentralizowane miejsce wyceny oraz wymiany wszystkich walut świata, a handel nimi odbywa sie 24 godziny na dobę, przez 5 dni w tygodniu. Otwierany jest on w poniedziałek o godzinie 8:00 czasu lokalnego w Nowej Zelandii oraz Australii, a zamykany w piątek o godzinie 15 czasu lokalnego w Stanach Zjednoczonych. Jego dzienny obrót wynosi około 5 bilionów dolarów, a transakcje przeprowadzane są przy pomocy urządzeń łączności elektronicznej za pośrednictwem internetu.
Największymi zaletami rynku Forex są: rynek otwarty 24h/dobę przez 5 dni w tygodniu potężna płynność i duża zmienność możliwość zarabiania na spadkach i wzrostach niskie koszty transakcyjne dźwignia finansowa np 1:100 łatwość dostępu poprzez darmowe platformy transakcyjne
Z perspektywy polskiego czasu rynek otwiera się o godzinie 23:00 w niedzielę, a zamyka piątek o 22:00. Handel na dalekim wschodzie odbywa się w późnych godzinach nocnych naszego czasu i w większości przypadków jest przez nas przesypiany. O godzinie 7:00 kończy się sesja w Australii, a o 9:00 w Japonii. Wraz z koncówką sesji azjatyckiej rozpoczyna się handel na najbardziej płynnej i największej pod względem obrotu sesji europejskiej - w Londynie. Jest to stolica finansowa świata, przez którą przepływa najwięcej transakcji w ciągu dnia. O godzinie 14:00 sesja europejska nachodzi na sesję amerykańską, co powoduje spotkanie sie dwóch najwiekszych gospodarek świata. Jest to moment wyraźnie widocznych zmian nastrojów na rynku oraz podwyższonej płynności. Rozpoczyna się wtedy handel na największych giełdach w USA, co zmienia sentyment inwestorów w Europie. Sesja europejska kończy się o 17:00. Wtedy powoli handel, a zarazem zmienność wygasa, aż do godziny 23:00 kiedy to zamykane są giełdy w Stanach Zjednoczonych. Taka sytuacja utrzymuje się w zasadzie do godziny 01:00 w nocy, kiedy to swój dzień rozpoczynają ponownie Japończycy.
Najlepsze pory handlu: godziny spotkań sesji azjatyckiej i europejskiej 7:00-9:00 początkowe godziny sesji europejskiej 9:00-11:00 godziny spotkań sesji europejskiej i amerykańskiej 14:00-17:00 Najlepsze dni handlu to: wtorek, środa i czwartek w tych dniach rynek walutowy charakteryzuje się największą zmiennością oraz płynnością. Aktywność inwestorów jest bardzo duża, rynek wycenia wydarzenia gospodarcze oraz dyskontuje odczyty wskaźników makroekonomicznych. To wszystko powoduje znaczne wahania cen, stwarzając tym samym doskonałe warunki do handlu Najgorsze dni handlu: poniedziałek i piątek w tych dniach zmienność jest mniejsza. Rynek najczęściej odpoczywa, konsoliduje się lub realizuje tygodniowe zyski
Głównymi uczestnikami rynku Forex są: Banki Centralne Banki Komercyjne Instytucje Finansowe Fundusze hedgingowe Korporacje prowadzące działalność importową / eksportową Inwestorzy indywidualni Banki Centralne to największe podmioty na rynku walutowym. Regulują całą podaż pieniądza w gospodarce ustalając poziom kursu wymiany walut i wymagania dotyczące rezerw. Banki Komercyjne to instytucje, dzięki którym klienci detaliczni i przedsiębiorstwa dokonują transakcji walutowych: wymieniają walutę, zabezpieczają się przed ryzykiem kursu walutowego, czy też zaciągają kredyty walutowe.
Instytucje Finansowe - czyli fundusze inwestycyjne, fundusze emerytalne oraz firmy brokerskie handlujące walutami obcymi w ramach swoich zobowiązań wobec klientów. Fundusze hedgingowe - fundusze prywatnych inwestorów, które spekulują na różnych aktywach z wykorzystaniem dźwigni. Ze względu na wysoką płynność i agresywne strategie, kształtują one w głównej mierze dynamikę rynku Forex. Korporacje - firmy, które zajmują się działalnością importową / eksportową z kontrahentami zagranicznymi. Profil ich działalności wymaga, aby kupowały i sprzedawały waluty obce w zamian za towary, co powoduje, że są narażone na ryzyko związane z kursem wymiany walut. Za pośrednictwem rynku Forex dokonują one wymiany walut i zabezpieczają się przed przyszłymi wahaniami kursowymi. Osoby fizyczne - inwestorzy indywidualni (jak Ty i ja) pracujący na rynku Forex z wykorzystaniem własnego kapitału, aby czerpać zyski ze spekulacji na przyszłych kursach wymiany walut. Działają oni głównie przez platformy handlowe, które oferują natychmiastową realizację zleceń oraz rachunki z wysoką dźwignią finansową.
10 największych uczestników rynku Forex:
Inwestorzy indywidualni dzielą się na dwie podstawowe grupy: pierwsza to ta, która inwestuje codziennie (tzw. Day-traderzy), starając się zarabiać na jednosesyjnych ruchach, jednocześnie poświęcając temu sporo swojej uwagi i czasu druga grupa natomiast dokonuje transakcji średnio bądź długoterminowych, np. na okres od paru dni do paru lub kilku tygodni, chcąc zarobić na głównym trendzie. Do tej grupy zaliczają się osoby, które nie mogą lub po prostu nie chcą poświęcać większości swojego czasu na śledzenie rynku
Najpopularniejsza klasyfikacja wyróżnia następujący podział par walutowych: główne, czyli majors krzyżowe, czyli crosses egzotyczne, czyli egsotics Pary główne to te, które zestawione są do dolara amerykańskiego, czyli: EUR/USD - potocznie "euro" GBP/USD - potocznie "cable" "pound" "sterling" USD/JPY - potocznie "carry trade" "Yen" USD/CHF - potocznie "swiss" "chief" AUD/USD - potocznie "aussie" USD/CAD - potocznie "cad" "loony" NZD/USD - potocznie "kiwi" XAU/USD - złoto XAG?USD - srebro
Pary krzyżowe to wzajemne kursy głównych walut niezestawione do dolara amerykańskiego. Są to min: EUR/GBP EUR/JPY EUR/CHF GBP/JPY GBP/AUD CHF/JPY CAD/JPY Pary egzotyczne to wszystkie pozostałe, których obrót jest znacznie mniejszy w porównaniu z parami głównymi. Są to min: EUR/PLN USD/PLN
Udział poszczególnych par walutowych w ogólnym obrocie:
Udział poszczególnych krajów w ogólnym obrocie:
Para walutowa - jest to kombinacja dwóch walut, z których pierwsza jest walutą bazową, a druga walutą kwotowaną. Transakcja zawierana na danej parze dotyczny wymiany jednej waluty na drugą. Kurs danej pary opisuje zatem, ile waluty kwotowanej należy zapłacić, aby kupujący uzyskał jedną jednostkę waluty bazowej. Lub odwrotnie, ile sprzedający otrzyma waluty kwotowanej, jeżeli sprzeda jedną jednostkę waluty bazowej
Przykład: para EUR/USD kwotowana jest w dolarach amerykańskich i jeżeli jej kurs wynosi 1.35 to znaczy, że aby kupić 1000 euro musimy zapłacić za nie 1350 dolarów amerykańskich. Gdy kurs tej pary wzrośnie do 1.40 to sprzedając kupione wcześniej 1000 euro, uzyskamy za nie 1400 dolarów amerykańskich. Nasz zysk wynosić będzie 50 dolarów para EUR/GBP kwotowana jest w funtach brytyjskich i jeżeli jej kurs wynosi 0.95 to sprzedając 1000 euro uzyskamy za nie 950 funtów brytyjskich. Gdy kurs tej pary spadnie do 0.90 to aby teraz odkupić wczesniej sprzedane 1000 euro, musimy za nie zapłacić 900 funtów brytyjskich. Nasz zysk wynosić będzie 50 funtów
Kwotowanie każdej pary walutowej zawiera dwie ceny: - cenę kupna (Buy), czyli Ask - cenę sprzedaży (Sell), czyli Bid różnica między nimi to spread transakcyjny, który jest kosztem otwarcia i zamknięcia pozycji. Kupno waluty następuje zawsze po kursie wyższym, czyli Ask, zaś sprzedaż po kursie niższym czyli Bid Pips / Punkt. mianem Pipsa lub też Punkta określa się minimalną zmianę ceny danego instrumentu. W przypadku większości par walutowych jest to wartość znajdująca się na czwartym miejscu po przecinku
Dźwignia finansowa to narzędzie pozwalające małą sumą pieniędzy kontrolować pozycje o znacznie większej wartości. Jest ona nieodłącznym elementem handlu na rynku walutowym, a jej umiejętne wykorzystanie pozwala na osiąganie nieprzeciętnych zysków w stosunku do zainwestowanej kwoty. Wysokość dźwignii finansowej ustalana jest przez inwestora wedle własnych preferencji oraz ekspozycji na ryzyko. Transakcje na rynku Forex dotyczą bardzo małych zmian w kursach, dlatego wykorzystanie dźwigni jest własciwie niezbędne.
Przy doborze dzwigni pamiętać należy o tym, że działa ona w dwie strony - zwiększając zarówno nasze zyski, jak i straty. Najczęściej wykorzystywana jest dźwignia 1:100, pozwala ona na kupno lub sprzedaż 10.000 euro dysponując jedynie kwotą rzedu 100 euro. Oznacza to, że broker który prowadzi Twój rachunek udziela Ci kredytu na ową kwotę zabezpieczając transakcję jedynie depozytem o wartości 100 dolarów (czyli 10.000 dolarów x 1% = 100 dolarów). W przypadku niepowodzenia transakcji oraz osiągnięcia straty wysokości depozytu zabezpieczajacego, pozycja zostanie automatycznie zamknięta uniemożliwiając Ci ewentalne zadłużenie się. Dla różnych par walutowych ustalane są zróżnicowane wymagania dotyczące marginesu zabezpieczającego. Główne pary walutowe mają niższe wymagania depozytowe i wynosi ono 1% wartosci instrumentu, ponieważ ich wysoki poziom płynności ułatwia szybkie otwieranie i zamykanie zleceń. Dla przykładu, by obliczyć standardowy depozyt zabezpieczający dla pary walutowej EUR/USD przy poziomie 10 000 euro należy wyliczyć 1% z wcześniej podanej kwoty, czyli 10 000 euro x 1% = 100 euro.
Lot jest to jednostka okreslająca minimalną ilość danej waluty, którą możemy kupić lub sprzedać na rynku w zależności od rodzaju konta, jakim dysponujemy. Wyróżniamy 3 rodzaje kont: konto micro, gdzie 1 micro Lot kontroluje pozycję o wartości 1000 jednostek konto mini, gdzie 1 mini Lot kontroluje pozycję o wartości 10.000 jednostek konto full, gdzie 1 full Lot kontroluje pozycję o wartości 100.000 jednostek Porównanie: 1 micro Lot to inaczej 0.01 Full Lot a 1 mini Lot to inaczej 0.1 Full Lot a Wartość jednego pipsa: konto micro 1 micro Lot wartość pipsa wynosi 10 centów przy dżwigni 1:100 konto mini - 1 mini Lot - wartość 1 pipsa wynosi 1 dolar przy dźwigni 1:100 konto full - 1 full Lot - wartość 1 pipsa wynosi 10 dolarow przy dźwigni 1:100
Po cenie rynkowej - Buy i Sell. Jest to najprostsze z dostępnych zleceń i oznacza, że transakcja zawarta zostanie po kursie bieżącym przez wydanie dyspozycji kup/sprzedaj z poziomu platformy brokerskiej. Zlecenie to charakteryzuje się natychmiastową realizacją. Oczekujące - Buy Limit i Sell Limit. To forma zleceń stosowana w sytuacji, kiedy cena rynkowa nam nie odpowiada i decydujemy się poczekać na bardziej odpowiedni dla nas poziom cenowy. Wprowadzane jest ono do systemu w godzinach handlu wraz z ceną, przy której zlecenie zostanie aktywowoane. W przypadku zlecenia kupna poziom cenowy musi być niższy od obecnego na rynku, natomiast w przypadku sprzedaży wyższy.
Oczekujące - Buy Stop i Sell Stop. Są to zlecenia wykorzystywane w przypadku, gdy chcemy zawrzeć transakcję kupna po cenie wyższej od rynkowej lub transakcje sprzedaży po cenie niższej niż rynkowa np. podczas wybicia z technicznej formacji zakładając, że rynek podąży w danym kierunku po pokonaniu pewnego poziomu cenowego. Obronne - Stop Loss. Jest to zlecenie polegające na automatycznym zamykaniu pozycji w przypadku, gdy jest ona stratna, a poziom tej straty inwestor określa podczas jego składania. Stosowanie zleceń obronnych polega na ograniczaniu ewentualnych strat w sytuacji, gdy rynek podaży w przeciwnym kierunku niż zakładaliśmy. Miejsce, w którym takie zlecenie powinno być postawione musi być logiczne i dobrze przemyślane przez inwestora, ponieważ zbyt bliskie poziomy tych zleceń w stosunku do poziomów wejść będą skutkować częstym wyrzucaniem nas pozycji.
Obronne - Trailing Stop. Wygodna forma ochrony naszych zysków oparta na ruchomym zleceniu obronnym. Zaletą tego zlecenia jest fakt, że nasz Stop Loss porusza się zgodnie z trendem, a w przypadku jego odwrócenia zatrzymuje się i nie cofa niżej. Tak więc, gdy nie jesteśmy pewni, gdzie znajduje się nasz poziom realizacji zysków, wystarczy określić odległość naszego Trailing Stop'u od bieżącej ceny, i pozwolić rynkowi zadecydować z jakim zyskiem ma zamknąć nasza pozycje. Realizacja zysków - Take Profit. Jest to zlecenie określające poziom ceny, przy którym chcemy zrealizować nasz zysk. Gdy rynek dojdzie do wyznaczonego przez nas poziomu cenowego, nasza pozycja zostanie automatycznie zamknięta księgując profit na naszym rachunku brokerskim. Stosowanie zleceń realizacji zysków to wygodna forma, gdyż nie wymaga naszego dalszego uczestnictwa po zajęciu danej pozycji.
Kursy walut kształtowane są przez uniwersalne prawo popytu i podaży. Gdy na rynku panują pozytywne nastroje, obserwujemy przewagę kupujących nad sprzedającymi, rośnie popyt na daną walutę a to powoduje wzrost jej ceny. W odwrotnej sytuacji, gdy dochodzi do pogorszenia się nastrojów, przewagę nad rynkiem uzyskują sprzedający, wzrasta podaż danej waluty a to powoduje jej deprecjacje. Sentyment rynku kształtują wydarzenia ekonomiczno - polityczne największych gospodarek świata. One dostarczają fundamentalnych podstaw do wystąpienia na rynku przewagi jednej z sił nad drugą. Są motorem napędowym i wyznacznikiem średnio oraz długoterminowych trendów. Analiza rynku przeprowadzana jest na podstawie: analizy czynników fundamentalnych: stopy procentowe, bieżące wydarzenia gospodarcze, odczyty wskaźników makroekonomicznych, wyniki przedsiębiorstw, stopa bezrobocia analizy technicznej ceny: umiejętne czytanie ruchów cen, trendy, poziomy wsparć i oporów, formacje
Czynniki fundamentale determinują ogólną tendencję rozwojową zmian wartości walut w średnim i długim okresie, pozwalają widzieć szerszy obraz danego rynku oraz dominujący trend gospodarczy. Dla inwestorów długoterminowych fundamenty odgrywają najważniejszą rolę. Horyzont czasowy, jaki muszą dać swoim pozycjom na rozwój, wymaga dłużej utrzymującej się tendencji rynkowej niż w przypadku inwestorów krótkoterminowych, którzy potrzebują mniejszej rozpiętości wahań cenowych. Krótszy horyzont pozwala im wykorzystywać znacznie krótsze tendencje rynkowe, mini trendy lub zwykłe korekty do wchodzenia w rynek, często w kierunku przeciwnym do dominującego trendu. Analiza techniczna stanowi ważne uzupełnienie ogólnych fundamentów oraz podstawę strategii tradingowej, która pomaga Traderowi bezpiecznie poruszać się we wnętrzu tych trendów. Przy jej pomocy wyznaczamy konkretne poziomy otwierania i zamykania naszych zleceń, potencjalne strefy odwrócenia oraz kluczowe poziomy wsparcia i oporu.
Wskaźniki makroekonomiczne to dane statystyczne ukazujące aktualną sytuację poszczególnych sektorów gospodarki danego kraju. Po ich publikacji z reguły zmienność oraz płynność rynku wzrasta, a stopień tej zmienności jest uwarunkowany znaczeniem danego wskaźnika. Zasadniczo liczą się nie tylko wartości liczbowe wskaźnika, ale również przewidywanie i prognoza oraz relacje pomiędzy przewidywaniem a rzeczywistymi liczbami na rynku. Najistotniejsze publikacje to: Stopy procentowe (Interest Rates) - mają znaczący wpływ na kształtowanie się kursu walutowego. W wyniku różnicy pomiędzy krajową i zagraniczną stopą procentową, inwestorzy przerzucają kapitał inwestycyjny do kraju z wyższą stopą procentową. Ma to na celu osiągniecie wyższego dochodu, miedzy innymi z obligacji krajowych po korzystniejszym procencie. Wyższe stopy procentowe w kraju powodują napływ kapitału z zagranicy, popyt na krajowa walutę się zwiększa, a tym samym kurs waluty krajowej idzie w górę. Odwrotna sytuacja zachodzi, gdy krajowe stopy są niższe niż zagraniczne, co powoduje podaż na krajową walutę i tym samym spadek jej wartości. Z powodu niskich stóp procentowych i wiążącymi się z nimi spadkami waluty krajowej, ma miejsce wzrost eksportu oraz spadek importu, co pozytywnie wpływa na wzrost PKB w kraju. wysokie stopy procentowe - > wzrost waluty krajowej niskie stopy procentowe - > spadek waluty krajowej
Beżowa Księga (Beige Book) - jest publikowana od 1983 roku, jako podsumowanie komentarzy Rezerwy Federalnej (FED), dotyczących aktualnej sytuacji ekonomicznej Stanów Zjednoczonych. Obecnie do publikacji dochodzi osiem razy w roku, przed każdym ze spotkań Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC). Raport dotyczy przede wszystkim rynku pracy, płac i presji cenowej, handlu detalicznego, działalności e-commerce i produkcji przemysłowej. Dla inwestorów najbardziej interesujące są prognozy na temat sytuacji gospodarczej w przyszłości, tworzone przez amerykański bank centralny w oparciu o interpretację wcześniej opublikowanych wskaźników ekonomicznych. Spotkanie FOMC (Federal Open Market Committee) to spotkanie przedstawicieli amerykańskich Banków Federalnych, które odbywa się 8 razy w roku. FED (Bank Rezerw Federalnych Stanów Zjednoczonych) jest odpowiedzialny za amerykańską politykę monetarną, kontrolowanie banków, zapewnianie obsługi instytucji państwowych i obywateli oraz zapewnienie utrzymania stabilności finansowej państwa. Podczas każdego z tych spotkań ogłaszana jest decyzja odonośnie wysokości głównej stopy procentowej. Stopa procentowa waluty w praktyce jest ceną pieniądza. Im wyższa stopa procentowa waluty tym więcej osób będzie skłonnych do zatrzymania waluty, kupowania jej i tym samym wzmacniania jej wartości. Jest to bardzo ważny wskaźnik wpływający na zakres inflacji i bardzo ważny czynnik kształtujący rynek.
PKB (GDP - Gross Domestic Product) - jeden z najważniejszych wskaźników, który odpowiada sumie wartości rynkowej dóbr i usług finalnych, wytworzonych w danym kraju w określonym czasie przy wykorzystaniu wszystkich jego zasobów. Dobry stan gospodarki z wysokim wskaźnikiem PKB i relatywnie niską stopą bezrobocia pozytywnie wpływa na wartość waluty krajowej, ponieważ zwiększa się na nią popyt. Jest to efektem napływu kapitału inwestycyjnego z zagranicy, wzrostem produkcji przemysłowej, eksportu, rentowności przedsiębiorstw oraz dochodów osobistych. Jego publikacja przyciąga uwagę wszystkich uczestników rynku. Wyniki znacznie przekraczające oczekiwania mogą wskazywać na przykład na większe prawdopodobieństwo podniesienia stóp procentowych przez banki centralne, natomiast gorsze od prognoz dane na temat wzrostu gospodarczego mogą przemawiać za rozluźnieniem polityki pieniężnej. Bilans handlowy (Trade Balance) - to różnica miedzy eksportem a importem danego kraju. Dodatni bilans handlowy jest nazywany także nadwyżka handlowa, ujemny deficytem handlowym. Bilans handlowy jest elementem bilansu płatniczego. Czynniki wpływające na bilans handlowy: ceny wyrobów wytwarzanych w kraju, kurs walutowy, umowy handlowe, cła i podatki, cykle gospodarcze w kraju i za granica.
Sprzedaż detaliczna (Retail Sales) - raport gospodarczy, który mierzy wartość sprzedaży detalicznej w danej gospodarce. Stanowi on pierwszy poważny sygnał o istniejących trendach wydatków konsumpcyjnych w danym kraju, które są napędową siłą gospodarki. CPI (Consumer Price Index) wskaźnik cen konsumenckich, czyli inaczej mówiąc wskaźnik kosztów życia. Mierzy inflacje, jako zjawisko odczuwane przez konsumentów w ich codziennych wydatkach. PPI (Producer Price Index) wskaźnik cen produkcji. Wyraża dynamikę zmian cen dóbr wytworzonych na terenie danego kraju. Wzrost wskaźnika wpływa w dłuższym terminie na wzrost inflacji wywołując jednocześnie deprecjacje waluty krajowej. PMI (Purchasing Managers Index) - wskaźnik aktywności przemysłu opracowywany na podstawie sondażu wśród menedżerów do spraw zakupów. Doskonale odzwierciedla stan gospodarki na podstawie zamówień towarów i usług przedsiębiorstw. Indeks PMI obrazuje z wyprzedzeniem koniunkturę nie tylko w sektorze produkcyjnym, ale również w całej gospodarce, bardzo dobrze odzwierciedla momenty ożywienia i załamania związane z cyklem koniunkturalnym. Odczyt powyżej 50 pkt. oznacza, że sektor przemysłowy się rozwija.
ISM (ISM Manufacturing / ISM Non-manufacturing) - jednych z najważniejszych wskaźników oceniających koniukturę w gospodarce amerykańskiej. Co miesiąc publikowane są raporty oceniające sytuację w sektorze wytwórczym oraz w sektorze usług. Na podstawie przeprowadzanych ankiet konstruowany jest indeks główny i jeśli jego odczyt jest powyżej 50% wskazuje to na rozwój produkcji i całej gospodarki. Odczyt na poziomie 45%-50% wyraża stagnację w sferze produkcji przemysłowej przy utrzymującym się rozwoju ekonomicznym. Wartość wskaźnika poniżej 40% oznacza stagnację zarówno przemysłu jak i całej gospodarki. Dobra trwałego użytku (Durable Goods Raport) jest to raport przedstawiający informacje na temat poziomu nowych zamówień, zapasów, całkowitych dostaw oraz niewykonanych zamówień w sektorze przedsiębiorstw. Stanowi wartościowe źródło informacji na temat poziomu popytu w gospodarce. Zwiększone wydatki na dobra trwałego użytku w sektorze przedsiębiorstw pojawiają się w okresach lepszych nastrojów dotyczących perspektyw gospodarki. W konsekwencji dobre dane dotyczące dóbr trwałego użytku mogą być symptomami dalszego wzrostu sprzedaży oraz wzrostu potencjału przychodów w poszczególnych branżach jak również i samych wynagrodzeń.
Stopa bezrobocia (Unemployment Rate) - stosunek liczby osób bezrobotnych do liczby osób aktywnych zawodowo w danej populacji. Opisuje stan danej gospodarki oraz wpływa na kształtowanie się cen instrumentów finansowych. Ustalając aktualną wysokość stóp procentowych, banki centralne dokładnie analizują zmiany oraz tendencje na rynku pracy, dokonując poluzowania lub zaostrzenia polityki monetarnej. Liczba nowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych (Jobless Claims) wpływ publikacji tych danych na rynki finansowe jest z reguły ograniczony, z wyjątkiem sytuacji, w których dane w dużym stopniu odbiegają od wcześniejszych prognoz. Generalnie im większa liczba osób pracujących tym bardziej zwiększony poziom konsumpcji i szybsze tempo wzrostu PKB. NFP (Non-farm Payrolls) czyli raport o zatrudnieniu w sektorze pozarolniczym, doskonale ukazuje koniunkturę na rynku pracy oraz w całej gospodarce, przedstawia liczbę nowo utworzonych miejsc pracy. Istotne różnice w liczbie nowych miejsc pracy w stosunku do oczekiwań będą miały znaczny wpływ na przebieg wydarzeń na rynkach finansowych. Dane o zatrudnieniu w sektorze pozarolniczym mają również istotny wpływ na politykę monetarna prowadzoną przez FED.
Dane fundamentalne płynące z realnej kondycje gospodarek światowych to nie jedyne katalizatory ruchów ceny. Rynek tworzą ludzie, a więc ich psychologia i ich decyzje. Emocje rządzące ludzkim umysłem oraz nasze rekcje na nie, odgrywają znaczącą rolę w tym, co dzieje się z ceną, gdzie są otwierane, a gdzie zamykane poszczególne pozycje. Analiza techniczna to narzędzie pozwalające badać historyczne zachowanie ceny danego instrumentu w oparciu o jego graficzny wykres. Na podstawie wniosków płynących z przeszłych zachowań ceny, analiza techniczna pomaga wyznaczyć przyszłe możliwe ruchy cenowe oraz ich potencjalny zasięg. Zmienność rynku może przyjmować określony trend i cykl. Rozpoznanie trendu w jego wczesnej fazie pozwala dokonać transakcji we wczesnym etapie jego rozwoju, a właściwe określenie poziomów wsparć i oporów na wejście i wyjście z transakcji w odpowiednim momencie maksymalizując zyski. Analizując cenę odnaleźć można pewne powtarzające się wzorce, według których porusza się rynek. Cena dyskontując dane fundamentalne oraz wszystkie towarzyszące Traderom emocje, zostawia na wykresie swój ślad, który jest faktycznym odbiciem walki popytu i podaży, strachu i nadzieji. Umiejętne czytanie wykresów, rozpoznawanie struktury rynku i interpretacja formacji świecowych, pozwala określać panujący na rynku sentyment oraz przewidzieć średnio lub długoterminowy trend.
Jak wiadomo na rynku Forex zarabiać można zarówno na wzrostach, jak i na spadkach. Stwarza to znacznie więcej możliwości tradingowych w krótkich horyzontach czasowych, np. w ciągu jednej sesji wykorzystując mini trendy możemy przeprowadzić po kilka transakcji w obydwu kierunkach. Jest to bardzo dużą zaletą tego rynku, gdyż daje on nam niesamowitą swobodę w kwestii wyboru samego stylu inwestycji, a także jego horyzontu. Gra na wzrost oznacza zajęcie pozycji długiej, czyli Long: Kiedy waluta bazowa umacnia się względem kwotowanej, Tradzerzy najpierw kupują ją po cenie niższej, a później sprzedają po cenie wyższej i tym sposobem generują profit. Gra na spadek oznacza zajęcie pozycji krótkiej, czyli Short: Kiedy waluta bazowa osłabia się wzgledem kwotowanej, Traderzy najpierw sprzedają ją po cenie wyższej, a później odkupują po cenie niższej i tym sposobem generują profit.
Pozycja długa:
Pozycja krótka:
- krótkoterminowy - zarezerwowany głównie dla Day-tradingu, gdzie pozycje są otwierane i zamykane w ciągu jednej sesji, maksymalnie dwóch. Wykorzystuje niższe interwały czasowe, od m1 do 1h, czasem także 4h. - średnioterminowy - przeznaczony do krótkiego pozycjonowania na okres od 2 do 5 dni. Opiera się głównie na srednioterminowych trendach i głębszych korektach. Wykorzystuje praktycznie wszystkie ramy czasowe i daje największą elastyczność w doborze strategii. - długoterminowy - zarezerwowany głównie dla dużych graczy, Banków i Funduszy, którzy pozycjonują swój kapitał na okres od jednego tygodnia, nawet i do paru lat. Wykorzystują długotrwałe tendencje rynkowe zwiększając swe zaangarzowanie w miarę rozwoju danego trendu, oraz zmniejszając i wychodząc całkowicie, gdy pojawiają się oznaki nadchodzącej zmiany lub potwierdzenie odwrócenia danej tendencji. Traderzy detaliczni, którzy dysponują nieco większym kapitałem oraz preferują trading akumulacyjny, gdzie pod zarządzaniem przez większość czasu mają po kilka pozycji na raz, wykorzystują pozycjonowanie długoterminowe jako uzupełnienie.
Czym dłuższy jest horyzont inwestycyjny, tym mniej pracy Trader w efekcie ma. W przypadku Daytradingu ilość zawieranych transakcji jest znacznie większa, niż w przypadku tradingu pozycyjnego, a to wymaga także i dłuższego czasu spędzonego przed monitorem. Dla wielu ludzi pracujących na etacie, studentów, bądź poprostu osób zajętych w ciągu dnia innymi sprawami, optymalnym podejściem jest zazwyczaj średnioterminowy horyzont inwestycyjny, który pozwala na zminimalizowanie czasu, jaki musimy przeznaczyć na wszelkie analizy. Wykorzystując wyższe interwały czasowe, jesteśmy w stanie ograniczyć naszą pracę nawet do 60 minut dziennie. Elastyczność godzin pracy oraz ich długość zależą całkowicie od nas samych, naszego podejścia i naszej startegii.
Spekulacja na rynku finansowym jest nierozerwalnie związana z ryzykiem, którego stopień bezpośrednio uzależniony jest od konkretnych czynników rynkowych, jakie oddziałują na niego w danym momencie. Ich pełna świadomość pozwala ocenić zarówno jego wagę w kontekście danego przedsięwzięcia, jak również uniknąć jego negatywnych skutków w momencie przeprowadzania danej transakcji. Ryzyko rynkowe może przybierać różne formy i mieć różne źródła. Najważniejsze z nich to te związane z: - płynnością - publikacją ważnych danych makro oraz konferencjami prasowymi przedstawicieli banków centralnych - lukami cenowymi, jakie występują podczas weekendów - sesjami świątecznymi
Płynność - określa poziom zainteresowania rynkiem, inaczej mówiąc aktywność Traderów, jaka na nim występuje w danym okresie czasu. Przejawia się ona pod postacią skokowej zmienności cen w przypadku mniejszej płynności oraz mniejszą zmiennością cen w chwilach podwyższonej płynności. Jej stopień zmienia się w ciągu dnia w miarę jak kolejno otwierają się i zamykają poszczególne centra finansowe w różnych strefach czasowych. Najmniejsza płynność występuje podczas sesji azjatyckiej, która odpowiada jedynie około 19% wolumenu całkowitych dziennych obrotów, jakie występują w ciągu dnia na wszystkich rynkach walutowych świata. Największa płynność z kolei występuje wtedy, gdy spotykają się otwarte centra finansowe kontynentalnej Europy, Londynu i północnej Ameryki. Wysokość obrotów w tych godzinach odpowiada większości całkowitego dziennego wolumenu, a sama aktywność rynku jest o tej porze zdecydowanie największa w ciągu całej doby. Jest to czas, kiedy na rynek napływają przeróżne informacje ekonomiczno polityczne najważniejszych gospodarek świata, co znacząco przekłada się na zmienność cenową głównych par walutowych, czyli tych zestawionych do dolara amerykańskiego. Jest to efektem krótkoterminowych spekulacji prowadzonych przez dużych Traderów instytucjonalnych, którzy otwierają i zamykają swe pozycje w ciągu jednej sesji, kreując tym samym potężny napływ zleceń rynkowych (order flow). Ich duża nierównowaga potęguje występującą zmienność cenową, kiedy niedoważona strona rynku zaczyna uciekać ze swoich stratnych pozycji pokrywając je zleceniami przeciwnymi (covering reversal).
Publikacja ważnych danych makroekonomicznych - poziom ryzyka wiążącego się z publikacją istotnych wskaźników makro należy do grupy bardzo wysokich i wymaga szczególnej uwagi. W momencie ich publikacji rynek charakteryzuje podwyższona płynność i bardzo gwałtowna zmienność, co może mieć zarówno bardzo negatywne, jak i bardzo pozytywne przełożenie na wcześniej otwarte pozycje. Trader musi mieć zatem pełną świadomość tego co robi oraz jak wszystkie możliwe scenariusze wpłyną na jego transakcję. Oczekiwania rynku co do danego odczytu są czystą spekulacją, zazwyczaj na podstawie ogólnego otoczenia makroekonomicznego oraz historycznych odczytów konkretnych wskaźników, które to mogą tworzyć pewną tendencję rynkową. Publikacje wyraźnie różniące się od wstępnych szacunków rynku mogą wywołać bardzo silną reakcję oraz być powodem do zmiany panującego trendu, dlatego należy się dobrze zastanowić, czy jest sens wystawiać się na tego typu ryzyko.
Do najważniejszych odczytów należą przede wszystkim: - raport na temat nowych miejsc pracy w sektorze pozarolniczym w Stanach Zjednoczonych, czyli NFP - raport na temat wysokości stopy bezrobocia w Stanach Zjednoczonych i w strefie Euro - raport o kondycji amerykańskiego rynku pracy przygotowany przez ADP - raport o wzroście gospodarczym w Stanach Zjednoczonych i w strefie Euro Podczas publikacji tych odczytów najlepiej mieć pozamykane wszystkie pozycje i spokojnie poczekać na rynkową reakcję, niż spekulować na podstawie rynkowych oczekiwań. Pozostałe odczyty typu ISM, PMI, CPI, ZEW, bilans handlowy itp. mają umiarkowany wpływ na zmienność i jeśli znacząco nie odbiegają od rynkowego konsensusu, reakcja na nie jest niewielka. W przypadku konferencji prasowych przedstawicieli FED (Rezerwa Federalna) i ECB (Europejski Bank Centralny) powinniśmy również zachować szczególną ostrożność. Ryzyko wiążące się z posiadaniem otwartej pozycji podczas ich wypowiedzi jest bardzo wysokie i należy liczyć się ze sporą huśtawką cenową, gdzie Traderzy reagują na konkretne słowa, zdania lub płynące z nich przesłanki na temat dalszych działań w sprawie polityki monetarnej.