Politechnika Poznańska



Podobne dokumenty
Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Metoda elementów skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA

Metoda elementów skończonych-projekt

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

MES Projekt zaliczeniowy.

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych. Mysiukiewicz Olga Sobieraj Małgorzata

Metoda Elementów Skończonych

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

Laboratoria MES. Porównanie opływu samochodu osobowego i cięŝarowego.

Politechnika Poznańska

PROJEKT LABORATORIUM MES

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt zaliczeniowy laboratorium MES z wykorzystaniem oprogramowania COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Analiza stateczności zbocza

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium. COMSOL Multiphysics 3.4

LABORATORIUM MES- PROJEKT

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

Metoda Elementów Skończonych

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

Politechnika Poznańska

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Politechnika Poznańska Wydział Elektryczny. Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA LUBELSKA

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

Metoda Elementów Skończonych

MODELOWANIE HAMULCA TARCZOWEGO SAMOCHODU OSOBOWEGO Z WYKORZYSTANIEM ZINTEGROWANYCH SYSTEMÓW KOMPUTEROWYCH CAD/CAE

Badanie próbek materiału kompozytowego wykonanego z blachy stalowej i powłoki siatkobetonowej

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: modelowanie membrany krzemowej podstawowego elementu piezorezystancyjnego czujnika ciśnienia

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

Transkrypt:

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Projekt: Metoda elementów skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz STRĘK prof. nadzw. Autorzy: Małgorzata Jóźwiak Mateusz Kocki Marek Maciejewski

I. Samochód- analiza aerodynamiczna. Przedmiotem analizy jest samochód VW T2 ( wersja przejściowa, Ogórek). Na początku chcielibyśmy zauważyć, że opór powietrza ma decydujący wpływ na wiele czynników np. zużycie paliwa, szum powstający w czasie jazdy. Opór powietrza stawiany nam podczas jazdy możemy sprawdzić chociażby przez wystawienie ręki przez okno. Rys.1. Samochód wybrany do badań Rys.2. Model w programie comsol Model do naszych badań powstał poprzez odrysowanie kształtu rzutu bocznego, który powstał w programie do modelowania 3D.

Opis czynności wykonywanych w programie COMSOL. Parametry jakie zastosowaliśmy w programie to: -Liczba Re: 0.01 -Prędkości: 27m/s (ok. 100km/h) Kolejnym krokiem było nadanie warunków brzegowych: Rys.3. Warunki brzegowe W zakładce Boundary Settings nadaliśmy wartości: wejście/wlot (Inlet) przy prawej krawędzi, a lewej krawędzi nadaliśmy typ wylot (Outlet). Analiza opływu obiektu dla prędkości 27m/s.: Rys.4.Obliczenia programu Comsol

Wnioski: Opór powietrza jest bardzo ważnym zjawiskiem podczas modelowania samochodu. Najważniejsze jest, aby był on możliwie jak najmniejszy, gdyż wpływa on nie tylko na komfort jazdy, ale również osiągi naszego samochodu i głównie na ilość spalanego paliwa. W naszym przypadku wyniki są zafałszowane. Powodem tego jest to, że przedstawiamy pojazd w wersji 2D ze względu na moc obliczeniową komputera na którym przeprowadziliśmy badanie. W takim modelu nie jest uwzględniony przepływ powietrza pod samochodem, co powoduje znaczny opór powietrza na przedniej masce samochodu (wyraźnie widoczne małe strzałki).

II. Analiza naprężeń w kluczu. Badanymi elementami są klucz płaski i ten sam klucz posiadający karb. W rozpatrywanym przypadku sprawdzimy rozkład naprężeń przy obciążeniu 200N, który jest porównywalny z siłą jaką działa człowiek jedną ręką. Rys.5. Model klucza w programie do modelowania 3D

Rys.6. Model tego samego klucza z karbem Warunki symulacji: Rys.7. Utwierdzenie klucza

Rys.8. Miejsce przyłożenia siły Podobnie postąpiliśmy z kluczem posiadającym karb. zastosowaliśmy tę samą siłe, ten sam materiał i rozmiary klucza

Wyniki symulacji: Rys.9.Wygenerowana siatka Rys.10. Rozkład naprężeń klucza bez karbu

Rys.10. Rozkład naprężeń klucza z karbem Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych symulacji możemy stwierdzić, że obciążenia działające na klucz są zbyt małe, aby uległ on złamaniu lub jakiejkolwiek deformacji. Maksymalne naprężenia wynoszą 1.223x10^4 [Pa]. W kluczu z karbem maksymalne naprężenia wynoszą 1.26X10^4 co również nie powinno zbytnio uszkodzić klucza. Analiza Comsola ukazuje jednak, że naprężenia w okolicy kąta prostego są większe i bardziej skupione co w przyszłości może zdeformować klucz lub nawet go złamać. Porównanie to w łatwy sposób ukazuje, że pozostawieni karbów w częściach maszyn powinno być likwidowane.

III. Analiza wpływu wiatru na znak lub baner reklamowy. Następnym przedmiotem który poddaliśmy analizie jest baner reklamowy o wymiarach 2000x1000mm(2x1m) oraz szerokości 40mm, który zawieszony jest na dwóch rurach o średnicy 150 mm każdej z otworem o średnicy 120 mm. Długość naszych rur wynosi 3000 mm (3m), oznacza to że nasz baner jest zawieszony około 2 metrów nad ziemią. Celem jaki sobie postawiliśmy jest przeanalizowanie naprężeń jakie powstają w rurach i przemieszczenia pod wpływem działającej siły wiatru na baner z prędkością 20km/h i 144 km/h Rys.11.Model baneru reklamowego w programie do modelowania 3D Rys.12.Model baneru reklamowego w programie do modelowania 3D

Tab. 1. Siła wiatru w stosunku to jego prędkości (obciążenie dla warunków brzegowych) Wprowadzone warunki symulacji: Rys.13.Wybór materiału, z którego wykonano obiekt badań

Wyniki symulacji: Rys.14.Wygenerowana siatka Rys.15.Odchylenie baneru pod wpływem działającego wiatru o prędkości 20 km/h

Rys.16. Naprężenia w rurach pod wpływem działającego wiatru o prędkości 20 km/h Rys.17. Odchylenie baneru pod wpływem działającego wiatru o prędkości 144 km/h

Rys.18. Naprężenie w rurach pod wpływem działającego wiatru o prędkości 144 km/h Wnioski: Istotnym problemem podczas ustawiania banerów jest narażenie ich na działanie silnego wiatru, który może powodować ich wyginanie lub nawet przewrócenie. Dlatego też niezwykle ważna jest wytrzymałość materiałów, które służą do konstrukcji tego typu przedmiotów. Jak widać po wynikach wiatr o prędkości 144 km/h wygina baner o rząd wielkości, a naprężenia przy zamocowaniu są na tyle duże, że mogą go wygiąć.

IV. Analiza przepływu ciepła przez wiertło. Ostatnim przedmiotem, który poddamy badaniu będzie wiertło. Będziemy obserwować jego przepływ ciepła. Każdy z nas miał w życiu styczność z procesem wiercenia, dlatego chcielibyśmy sprawdzić jak kształtuje sie przepływ ciepła. Jako temperaturę początkową przyjęliśmy 293K. Natomiast temperatura końcowa to 600 K. Gdy w elemencie pojawia się różnica temperatur, następuje przepływ, aż do chwili wyrównania temperatury w całym przedmiocie. Na przepływ ciepła wpływa kilka czynników m.in. rodzaj materiału, gęstość materiału, czy ciepło właściwe. Rys.19. Model wiertła w programie Comsol Warunki symulacji: Rys.20. Wybór materiału z którego zbudowane jest wiertło

Rys.21. Wprowadzanie maksymalnej temperatury oraz miejsca, gdzie temperatura zaczyna rosnąć Wyniki symulacji: Wnioski: Rys.22. Przepływ temperatury Przepływ ciepła zależy głównie od tego, jak długo prowadzimy proces wiercenia. Jeżeli wiertło używane jest tylko chwile i chcemy zmienić je na wiertło o większej średnicy, nie powinniśmy się poparzyć. Zawsze należy jednak zachować szczególną ostrożność w każdym przypadku, gdy istnieje możliwość poparzenia. Tego typu analiza pomaga producenta wierteł sprawdzić, w jaki sposób rozchodzi sie ciepło do poszczególnych warstw. Dostarcza im to wiedzy, czy wystarczy pokryć wiertło specjalną powłoką i dzięki temu nie stosować droższych materiałów, co zmniejsza koszty produkcji i cenę wyrobu.