Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (IACS), struktura systemu oraz podstawowe problemy związane z jego wdrożeniem (wykład z przedmiotu: Źródła informacji o nieruchomościach na potrzeby ich wyceny ) Prof. dr hab. inż. Krzysztof Gawroński, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie 32-120 Kraków al. Mickiewicza 21 1
Zintegrowany System Zarządzania i Kontroli (IACS) od ang. Integrated Administration and Control System podstawa prawna: Rozporządzenie Rady Europy z dn. 27 listopada 1992r. oraz Rozporządzenie Komisji Europejskiej z dn. 23 grudnia 1992r. zasięg obowiązywania: cały kraj bezpośredni cel programu: zarządzanie i kontrola dopłat bezpośrednich do rolnictwa instytucja obsługująca: Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (AR i MR) polska legislacja: Ustawy z dn. 18 grudnia 2003r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz wniosków o przyznanie płatności. 2
Podstawowe założenia Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli umożliwia sprawną dystrybucję, zarządzanie i kontrolę wsparcia finansowego UE dla polskiego rolnictwa gwarantuje rzetelne i zgodne z przepisami przekazanie środków z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) zapobiega powstawaniu nieprawidłowości oraz nadużyć (poprzez zastosowane mechanizmy kontrolne) 3
Elementy składowe systemu IACS komputerowa baza danych, pozwalająca na gromadzenie danych zawartych we wnioskach pomocowych dla gospodarstw rolnych system identyfikacji działek rolnych LPIS (od ang. Land Parcels Identification System) system identyfikacji i rejestracji zwierząt pozwalający na bieżącą kontrolę i weryfikację zgłaszanych wniosków wnioski pomocowe na programy wspierające rozwój obszarów wiejskich, terenów leśnych i hodowli zwierząt zintegrowany system kontroli umożliwiający nadzór administracyjny i inspekcje terenowe 4
Komputerowa baza danych: zawiera informacje o każdym gospodarstwie rolnym, którego producent złożył wniosek o pomoc musi być jednolita i ciągła w skali całego kraju, czyli musi zawierać ten sam zakres informacyjny wskazany przy tworzeniu jest relacyjny model zorganizowania informacji umożliwiający bezkolizyjne zarządzanie informacjami dane pochodzą z ewidencji gruntów i budynków (baza danych referencyjnych) integruje dane kartograficzne z informacją zawartą w części opisowej ewidencji gruntów i budynków 5
Polskie mapy katastralne: są tworzone różnymi technikami mają różny stopień dokładności mają wysoką jakość geometryczną większość była przekształcana w numeryczne mapy katastralne błąd położenia punktu na mapie w odniesieniu do najbliższych elementów sieci geodezyjnej nie może przekraczać ± 3m 6
System Identyfikacji Działek Rolnych (LPIS) pozwala na łatwą i jednoznaczną w skali kraju identyfikację i zlokalizowanie działki rolnej jest wykorzystywany do kontroli prawidłowości zadeklarowanej powierzchni oraz oceny kwalifikowalności jest tworzony na podstawie map lub dokumentów hipoteki lub innych odniesień kartograficznych wykorzystuje technikę GPS obejmuje obrazy lotnicze lub przestrzenne oftofoto o standardzie gwarantującym dokładność równą kartografii o skali 1:10 000 zarządza dwoma typami działek: działką rolną, zadeklarowaną przez rolnika, która może co roku ulegać zmianie działką odniesienia, stosowaną przez rolnika do zidentyfikowania i określenia położenia działek rolnych 7
Działka odniesienia w systemie LPIS to ciągły obszar gruntu stosowany do zlokalizowania działki rolnej, określony w sposób jednoznaczny przy pomocy unikalnego numeru identyfikacyjnego oraz formatu wektorowego pozwala zidentyfikować działkę rolną w sposób alfanumeryczny i graficzny jej funkcję może pełnić działka rolna, działka katastralna, działka gospodarcza lub tzw. blok fizyczny 8
Kontrola administracyjna oraz kontrola jakości danych bazuje na opisowych informacjach z zakresu ewidencji gruntów i budynków takich jak: jednostka ewidencyjna (identyfikator, pole pow., nazwa) obręb ewidencyjny (identyfikator, pole pow., nazwa) jednostka rejestrowa (nazwa, forma władania) działka ewidencyjna (identyfikator, pole pow.) użytki gruntowe i klasy gleboznawcze w granicach działki (sposób zagospodarowania, rodzaj użytku, pole pow. ewidencyjnej) 9
Główne zasady kontroli obszarowej zadeklarowanych powierzchni gruntów rolnych ustalenie granic i powierzchni działek kontrola gatunków uprawianych roślin lub rodzaju użytku gruntowego na danej działce rolnej określenie kwalifikowalności działki do płatności bezpośrednich zweryfikowanie minimalnych wymagań dotyczących utrzymania w dobrej kulturze gruntów rolnych 10
Kontrole w ramach płatności obszarowej mogą być wykonywane: metodą inspekcji terenowej przeprowadza ją zespół kontrolny obejmuje porównanie danych zadeklarowanych przez producenta rolnego ze stanem istniejącym kontrola co najmniej 50% liczby zadeklarowanych działek metodą fotogrametryczną stosowana w przypadku płatności bezpośrednich polega na wektoryzacji granic działek rolnych na ortofotomapie (odczyt współrzędnych, pomiar odległości i powierzchni) 11
Implementacja niemieckich doświadczeń do warunków polskich: Nawiązując do doświadczeń niemieckich (Wyjazd studialny, Uniwersytet Techniczny w Monachium, 2010 r.) należy udoskonalić polski kataster gruntów, a w szczególności, zwiększyć poprawność informacji dotyczących powierzchni działek określić i wprowadzić do katastru wartości rynkowe nieruchomości; dokonać połączenia (przez system komputerowy) katastru i Ksiąg Wieczystych, tworząc spójny system informacyjny umożliwiający wymianę informacji, wprowadzić powszechną taksację gruntów. Wykorzystać mapę cyfrową wykonaną na potrzeby systemu IACS, przy modernizacji katastru gruntów w Polsce. 12
Prof. UR., dr hab. inż. Krzysztof Gawroński Kierownik Katedry Planowania, Organizacji i Ochrony Terenów Rolniczych Akademia Rolnicza w Krakowie al. Mickiewicza 24/28 30-059 Kraków tel. (012) 662 40 18 e-mail: kgawrons@ar.krakow.pl 13