marzec 2010 WYCHOWANIE DO WOLNOŚCI Autor: Edyta Gronowska Dyrektor Przedszkola Lokomotywa
Osoba, która ma poczucie własnej wartości będzie wolna od nacisków, trendów społecznych, mody Nie będzie przejmowała się zbytnio krytyką na swój temat (uczciwie skonfrontuje ją z prawdą o sobie), będzie przekonana o swojej wartości bez poszukiwania potwierdzenia u innych (np. męża, przyjaciół..) Będzie bardziej niezależna (ale nie egoistyczna, egocentryczna) przy dokonywaniu wyborów Motywem rozwoju osobistego, będzie radość i satysfakcja, a nie chęć dominacji, rywalizacji, udowadniania sobie i światu, że jest coś warta
Kochać Wymagać Uczyć odpowiedzialności
objawia się zawsze w relacji do OSOBY (kocham osobę a nie jej atrybuty)
Okazuję czułość (jestem blisko dziecka, przytulam je, mówię mu, że je kocham) Jestem fizycznie obecny (spędzam z dzieckiem czas, bawię się z nim, gram brak fizycznej obecności to brak miłości ) Poświęcam dziecku uwagę (słucham gdy do mnie mówi, odpowiadam) Chwalę i jestem z nim szczery (chwalę starania dziecka, jego osiągnięcia, a nie charakter czy wygląd uwaga! Dziecko nie może czuć, że jest kochane za osiągnięcia, ale za to, że po prostu jest)
Akceptuję dziecko bezwarunkowo (nie porównuję do rodzeństwa czy kolegów, pomagam mu zrobić karierę z jego cechami charakteru i temperamentem) Mam zaufanie do dziecka (poszukuję z nim prawdy, powierzam mu misje i wierzę, że im podoła) Uczę szacunku dla siebie i innych (wolność dziecka kończy się tam gdzie zaczyna się wolność drugiej osoby)
Okazuję miłość swojej żonie/mężowi (odnoszę się do niej/niego z szacunkiem, spędzam z nim czas, dbam o odpoczynek) Pokazuję dziecku prawdziwy obraz Boga (obraz Boga jest najistotniejszym archetypem w nas, ojciec ma do odegrania w tym aspekcie przewodnią rolę) Uczę je optymizmu i radości (dobra atmosfera domu rodzinnego jest najlepszym sposobem okazywania miłości)
Przydzielać dziecku obowiązki (lista zadań do wykonania każdego dnia, realizowana i sprawdzana) Być konsekwentnym (od ustalonych zasad nie robić odstępstw, nasza uległość zabija hart ducha u dziecka) Wyznaczać dziecku granice (mówić nie, wolnym jest ten, kto nie jest niewolnikiem swoich słabości )
Stymulować (zachęcać do działania inicjować aktywność dziecka, proponować mu rozwijające zabawy, aktywizować, zachęcać do wysiłku) Pozytywnie dyscyplinować (jeżeli dziecko nie przestrzega reguł, doświadcza ich logicznych i naturalnych konsekwencji) Uczyć posłuszeństwa (komunikaty powinny być proste, krótkie i konkretne, nie błagamy, nie powtarzamy kilka razy polecenia)
Osoba odpowiedzialna jest w stanie dokonywać właściwych i skutecznych wyborów Osoba odpowiedzialna kieruje się motywacją wewnętrzną Jeżeli chcemy mieć odpowiedzialne dziecko musimy ponieść ryzyko wolności (konferencja Marcina Gajdy - 27 marca 2010 Sopot)
W sferze obowiązków: Sprawdzam (jeżeli zlecam dziecku wykonanie pracy, muszę sprawdzić czy została wykonana) Egzekwuję (jeżeli dziecko nie realizuje zadania, wyciągam z tego konsekwencje) Chwalę (każdą pracę nagradzam pochwałą i docenieniem wysiłku dziecka)
Świadomość własnych obowiązków, dobrowolne ich przyjmowanie i wypełnianie najlepiej jak potrafimy to właśnie działanie w sposób odpowiedzialny
W sferze podejmowania decyzji Zachęcam dziecko do dokonywania wyborów (im starsze dziecko tym, obszar decyzji powinien się zwiększać) Stwarzam możliwości do podejmowania decyzji Daję dziecku prawo do popełniania błędów (dziecko ma prawo popełnić błąd, a my uczmy je powstawać i pokazujmy co można poprawić, nie obarczajmy je poczuciem winy, nie paraliżujmy aktywności lękiem przed popełnieniem błędu)
Przypominanie o rzeczach, o których dziecko zapomniało (ważne u starszych dzieci) Wyręczanie Nie docenianie możliwości ( on jest jeszcze taki mały ) Etykietowanie ( jesteś nierozważny, nieodpowiedzialny ) Nadopiekuńczość i podejmowanie decyzji za dziecko Rozwiązywanie problemów za dziecko (kiedy zapomniało zabawki do przedszkola, wracam się by mu ją przynieść)
Tajniak ( kryje swoje dziecko przed współmałżonkiem ) Perfekcjonista ( nikt nie zrobi tego lepiej ode mnie ) Nadopiekuńczy ( moje dziecko jest za małe, żeby temu podołać )
Właściwe korzystanie z autorytetu przy określaniu norm i granic (spójność, konsekwencja, sprawiedliwość) Miłość i czułość między rodzicami i dziećmi oraz wzajemne zaufanie Rozwój moralny i stopniowe poznawanie dobra i zła (kształtowanie sumienia w atmosferze dyscypliny i serdeczności) Przykład i prestiż rodziców
Sopot, 9 marca 2010