piątek, 4 września 2015 PLN i waluty regionu Sprzeczne czynniki str.2 Raport przygotowali: EUR Obiecanki Draghiego str.3 USD Rynek będzie przeskalowywał oczekiwania odnośnie podwyżek str.4 JPY CHF MFW nie wyklucza obniżki prognoz PKB Jordan sugeruje niższe stopy, ale nie teraz str.5 str.6 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP Pogrążyły go słabsze dane str.7 Waluty surowcowe Kiwi czeka na obniżkę stóp str.8 Waluty skandynawskie 10 września ważne dane nt. inflacji str.9 Surowce energetyczne Duża zmienność cen ropy str.9 Miedź Drugi wzrostowy tydzień z rzędu str.10 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Metale szlachetne Złoto pod presją silnego dolara str.11 Zboża Pszenica przy ważnym technicznym wsparciu str.12 Soft commodities Cena cukru wciąż w górę str.13 Nota prawna: Prezentowany raport został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi analizy inwestycyjnej, ani analizy finansowej ani rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005r. (Dz.U. 2005, poz. 206 nr 1715) oraz Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. (Dz.U. 2005, Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Przedstawiony raport jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia i w żadnym wypadku nie może być podstawą działań inwestycyjnych Klienta. Przy sporządzaniu raportu DM BOŚ SA działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ SA i jego pracownicy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za działania lub zaniechania Klienta podjęte na podstawie niniejszego raportu ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych. Niniejszy raport adresowany jest do nieograniczonego kręgu odbiorców. Został sporządzony na potrzeby klientów DM BOŚ S.A. oraz innych osób zainteresowanych. Nadzór nad DM BOŚ SA sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Regulamin doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych znajduje się na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. 1 / 14
Złoty i waluty regionu: Sprzeczne czynniki Rubel: W ostatnich dniach zaczął korygować spore wzrosty z ubiegłego tygodnia. Nadal widać wyraźną korelację z cenami ropy, które zaczęły odbijać. Ograniczeniem mogą okazać się jednak obawy związane z globalnym spowolnieniem wzrostu, co tylko wydłużyłoby w czasie okres potencjalnej recesji w Rosji. Plusem może być jednak oddalenie w czasie planów zacieśnienia polityki przez główne banki centralne, w tym FED. Reasumując, postawiona tydzień temu teza, że rubel mógł mieć szczyt słabości w końcu sierpnia, a trend może się powoli odwracać może być słuszna Turecka lira: Inflacja CPI wzrosła w sierpniu do poziomu 7,14 proc. r/r z 6,81 proc. r/r w lipcu. Bank Turcji otwarcie przyznał, że jest to wynik ostatniego wyraźnego osłabienia się notowań liry. Tymczasem w ostatnich dniach waluta nadal pozostawała słaba. Cały czas jako powód wskazuje się utrzymujące się ryzyko polityczne (wybory 1 listopada, oraz wojna z Kurdami i ISIS), a także gospodarcze. Złą passę mogłaby przerwać podwyżka stóp procentowych przez Bank Turcji, ale ta byłaby zbyt ryzykowna dla gospodarki, ale i też politycznie (zwłaszcza, że AKP związana z prezydentem Erdoganem najpewniej wzmocni swą pozycję po wyborach i może znów zmierzać w stronę konfliktu z bankiem centralnym). W przyszłym tygodniu warto będzie zerkać na dane nt. lipcowej produkcji przemysłowej we wtorek, oraz czwartkowych danych nt. PKB w II kwartale, oraz salda C/A za lipiec. Wydaje się, że lira pozostanie najsłabszą walutą w regionie, nawet zakładając, że jej przecena zostanie powstrzymana Sam wąski region CEE stracił na wartości w ujęciu dolarowym, a pozostał stabilny względem euro. Różnice w stopach zwrotu były minimalne, ale najlepiej zachował się węgierski forint. Trudno ocenić na ile wpływ miały dane makroekonomiczne, chociaż te były minimalnie lepsze (PMI dla przemysłu odbił w sierpniu do 50,7 pkt. z 49,9 pkt. w lipcu, a PKB w II kwartale wyniósł ostatecznie 2,5 proc. r/r wobec 2,4 proc. r/r szacowanych przed rewizją). Kluczową informacją dla walut regionu był sygnał z Europejskiego Banku Centralnego o gotowości do zwiększenia skali luzowania polityki w strefie euro, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Z drugiej strony trudno jest obecnie ocenić, kiedy ECB mógłby zdecydować się na konkretne ruchy i w jakiej skali, a sytuacja na globalnych rynkach pozostaje nerwowa. Dobrze obrazuje to sytuacja na krajowym podwórku. Na koszyku BOSSA PLN doszło już do testowania newralgicznej linii trendu wzrostowego (od dołka ze stycznia b.r.) przy 90,35 pkt. Czwartkowe sygnały z Europejskiego Banku Centralnego sprawiły, że nie doszło do jej złamania, ale potencjalne odbicie od w/w wsparcia wygląda słabo. Złotemu zaszkodziły zaskakująco słabe dane nt. PMI dla przemysłu w Sierni, które wskazały na spadek do 51,1 pkt. z 54,5 pkt. Nieco optymistycznie zabrzmiały słowa przedstawicieli RPP podczas konferencji prasowej w środę, którzy dawali do zrozumienia, że nie traktują ostatnich zawirowań wokół Chin, jako szczególnych ryzyk dla polskiej gospodarki i tym samym nie zmieniają prognoz PKB na ten rok. Wydaje się jednak, że nie oznacza to, że nie należy obawiać się kolejnych odczytów makro. Pierwsze pojawią się jednak dopiero około połowy miesiąca. Negatywnie na złotego będą wpływać spekulacje nt. założeń resortu finansów do przyszłorocznego budżetu. Deficyt może wynieść aż 57 mld zł i co ciekawe przy założeniu 3,8 proc. wzrostu PKB i 1,7 proc. średniorocznej inflacji. Pytanie jednak, czy w/w wskazania nie są zbyt optymistyczne, co siłą rzeczy wpłynie na wysokość deficytu. Jest też ryzyko, że nowy rząd po październikowych wyborach (jeżeli wygra PIS) będzie chciał zrealizować nawet część obietnic wyborczych zwiększając wydatki. Reasumując, najbardziej prawdopodobnym scenariuszem na przyszły tydzień może być stabilizacja koszyka złotego, zakładając nieznaczny spadek EUR/PLN i wzrost USD/PLN w ślad za zachowaniem się globalnych rynków. Dopiero ewentualny spadek globalnej awersji do ryzyka, mógłby dać większy impuls złotemu. 2 / 14
Wykres tygodniowy BOSSA PLN Euro: Obiecanki Draghiego Rynek otrzymał niezłe dane makro z Niemiec sprzedaż detaliczna wzrosła w lipcu o 1,4 proc. m/m i 3,3 proc. r/r, a PMI dla przemysłu wyniósł w sierpniu 53,3 pkt. Z kolei usługowy PMI wzrósł do 54,9 pkt. z 53,8 pkt. Rynek zakłada jednak, że dobra passa może się za chwilę skończyć, biorąc pod uwagę chińskie ryzyka, ale nie tylko. W piątek pojawiły się już gorsze dane nt. zamówień w przemyśle, które spadły w lipcu o 1,4 proc. m/m Negatywnie prezentowały się dane z Francji PMI dla przemysłu spadł w sierpniu do 48,3 pkt., a dla usług do 50,6 pkt. Indeks zaufania gospodarstw domowych nie uległ w sierpniu zmianie pozostając na poziomie 93 pkt. Dane liczone dla całej strefy euro pokazały wzrost inflacji HICP na poziomie 0,2 proc. r/r w sierpniu (oczekiwano 0,1 proc. r/r), ale wagę odczytu umniejszyły słowa szefa ECB na czwartkowej konferencji prasowej, który nie wykluczył powrotu deflacji w najbliższych miesiącach (o czym więcej poniżej). Z pozostałych danych przemysłowy PMI spadł do 52,3 pkt., chociaż usługowy wzrósł do 54,4 pkt. Ważne informacje napłynęły z Grecji. Sondaże zaczęły wskazywać na minimalną przewagę Syrizy nad Nową Demokracją, a jeden z nich przeprowadzony dla MegaTV pokazał, że to ND może wygrać wybory 20 września. Byłaby to dobra informacja, gdyby się potwierdziła, gdyż ND jest za współpracą z wierzycielami i ma większe możliwości koalicyjne Wydarzeniem tygodnia była czwartkowa konferencja Europejskiego Banku Centralnego. ECB zaprezentował niższe projekcje inflacji i PKB na lata 2015-17 (w tym roku CPI może wynieść 0,1 proc. wobec 0,3 proc. szacowanych wcześniej). Jednocześnie nie wykluczono, że dane mogą być gorsze ze względu na rosnące ryzyka zewnętrzne, pośrednio wskazano tu na Chiny. Tym samym 3 / 14
Mario Draghi dał do zrozumienia, że jest gotowy na wszystko, a ECB ma nieograniczone spektrum działania. W grę wchodzą zatem zmiany w QE (zwiększenie skali programu, lub wydłużenie go w czasie). Wygląda na to, że szef ECB szybko zdecydował się na otwarcie dyskusji nt. luzowania w strefie euro, co może pokazywać skalę potencjalnych problemów (powielenie przez Europę scenariusza japońskiego). Minusem będzie jednak sytuacja, w której rozważania będą się przeciągać, a ECB nie zdecyduje się na żaden konkretny ruch późną jesienią. W przyszłym tygodniu uwagę rynku przykują dane nt. dynamiki produkcji przemysłowej w Niemczech w poniedziałek, oraz PKB za II kwartał dla całej strefy euro we wtorek. Ważniejsze będą teraz wypowiedzi członków ECB, na bazie których rynek będzie próbował oszacować prawdopodobieństwo posunięć ECB na kolejnych posiedzeniach. Układ techniczny na koszyku BOSSA EUR zdaje się potwierdzać, to o czym pisaliśmy tydzień temu. Nastąpiła zmiana trendu na spadkowy. Złamanie wsparcia przy 113,45-50 pkt. jest potwierdzeniem tendencji i jednocześnie zakończeniem trwającej 5 miesięcy korekty wcześniejszych spadków euro. W perspektywie najbliższych tygodni powinniśmy przetestować okolice 111 pkt. na koszyku. Wykres tygodniowy BOSSA EUR Dolar: Rynek będzie przeskalowywał oczekiwania odnośnie podwyżek Dane makro, jakie napłynęły na rynek można uznać co najwyżej za przeciętne. ISM dla przemysłu spadł w sierpniu do 51,1 pkt. z 52,7 pkt. (spore zaskoczenie), a dla usług do 59 pkt. (prognozy były gorsze). Stopa bezrobocia spadła do 5,1 proc. z 5,3 proc., ale już dane nt. liczby nowych etatów były słabsze, nawet po uwzględnieniu rewizji w górę danych za lipiec. I tak w sektorze pozarolniczym przybyło 173 tys. etatów, a w prywatnym 140 tys. Jedyny plus danych Departamentu Pracy to większy wzrost dynamiki płacy godzinowej (odpowiednio o 0,3 proc. m/m i 2,2 proc. r/r), chociaż próba uwzględniania tego w oczekiwaniach inflacyjnych może być przedwczesna 4 / 14
Innymi słowy, sygnały jakie napływają z gospodarki, a także otoczenia zewnętrznego (utrzymujące się obawy o Chiny, możliwość zwrotu w stronę bardziej gołębiej polityki ze strony innych banków centralnych pierwszy dał sygnał ECB) mogą zmierzać w stronę przeskalowywania przez rynek oczekiwań związanych z zaostrzeniem polityki przez FED w kolejnych miesiącach. Pierwszym realnym terminem jest grudzień, ale nie można wykluczyć, że za chwilę będzie on zagrożony. Do kluczowej rangi urasta posiedzenie FED zaplanowane na 16-17 września, zwłaszcza, że będzie mu towarzyszyć konferencja prasowa Janet Yellen, a także publikacja nowych projekcji makroekonomicznych, a także tzw. oczekiwań członków FED, co do kształtowania się stóp procentowych w przyszłości. Niewykluczone jednak, że kwestia grudniowego zacieśnienia polityki będzie przez rynek poważniej rozważana w październiku i listopadzie Patrząc na przyszły tydzień warto mieć na uwadze to, że w poniedziałek Amerykanie mają dzień wolny Święto Pracy. Istotnych danych makro nie będzie wiele, stąd też rynek będzie się tak naprawdę pozycjonował pod posiedzenie FED 16-17 września. Analiza techniczna koszyka BOSSA USD zdaje się potwierdzać scenariusz zakładający zakończenie fali korekcyjnej A-B-C w końcu sierpnia, co mogłoby sugerować wyraźniejsze zwyżki dolara w najbliższych miesiącach. Niewykluczone jednak, że sytuacja okaże się bardziej skomplikowana, co może się ujawnić przy trudnościach z pokonaniem strefy oporów z lipca i sierpnia (82,60-82,75 pkt.) w ciągu najbliższych tygodni. Może być to wynikiem spadających oczekiwań związanych z rychłym zaostrzeniem polityki przez FED. Założenie, że dolar będzie faworyzowany ze względu na możliwość bardziej gołębiej polityki innych banków centralnych może być słuszny, ale nie daje on argumentów za silnym wzrostem tej waluty Wykres tygodniowy BOSSA USD Jen: MFW nie wyklucza obniżki prognoz PKB Międzynarodowy Fundusz Walutowy nie wykluczył cięcia prognoz wzrostu gospodarczego dla Japonii za sprawą spodziewanego spowolnienia w Azji. Zdaniem MFW szanse na zwiększenie skali programu skupu 5 / 14
aktywów na najbliższym posiedzeniu Banku Japonii nie są duże. Niemniej BOJ powinien być gotowy na dalsze poluzowanie, jeżeli zajdzie taka potrzeba Rynek otrzymał niewiele publikacji makro z Japonii produkcja przemysłowa w lipcu była słabsza (-0,6 proc. m/m), ale PMI dla przemysłu odbił w sierpniu do 51,7 pkt. (chociaż oczekiwano 51,9 pkt.). W przyszłym tygodniu warto będzie zerkać na ostateczne dane nt. PKB w II kwartale we wtorek, oraz sierpniowy indeks zaufania konsumentów w środę Bilans tygodnia wskazał na umocnienie się jena. To wynik utrzymującej się podwyższonej, globalnej awersji do ryzyka, która skłaniała do zamykania pozycji w ryzykownych aktywach finansowanych m.in. tanimi pożyczkami w jenach. Sytuacji nie poprawiła czwartkowa zapowiedź większego luzowania ze strony Europejskiego Banku Centralnego. W piątek rynek przejął się dość słabymi danymi z Hong-Kongu, które mogą zwiastować kolejną odsłonę chińskiego kryzysu Reasumując, spadki jena powrócą wtedy, kiedy uspokoi się sytuacja na globalnych rynkach, ewentualnie przedstawiciele Banku Japonii zaskoczą i zaczną sugerować rychłe zwiększenie skali programu skupu aktywów. Wykres przebiegu stóp zwrotu dla par z JPY za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Frank: Jordan sugeruje niższe stopy, ale nie teraz Kluczową publikacją tygodnia była inflacja CPI za sierpień, którą poznaliśmy w piątek. Ceny spadły o 0,2 proc. m/m i 1,4 proc. r/r, co było oczekiwane. Nie zmienia to jednak faktu, że Szwajcarzy borykają się z deflacją. Pozostałe dane makro były niezłe indeks nastrojów w biznesie KOF wzrósł w sierpniu do 100,7 pkt., a PMI dla przemysłu podskoczył do 52,2 pkt. W przemówieniu na konferencji w Zurychu szef Narodowego Banku Szwajcarii w zasadzie powtórzył, to co mówił we wcześniejszych wywiadach. Dodał jednak jedno, dość ważne zdanie obecny poziom stóp procentowych nie jest na najniższym możliwym poziomie w przyszłości. To 6 / 14
może sugerować, że SNB byłby skłonny rozważyć cięcie stawki LIBOR, zwłaszcza, że nadal zwraca uwagę na ryzyka dla wzrostu gospodarczego i tradycyjnie już przewartościowanego franka W efekcie na przestrzeni ostatniego tygodnia frank stracił do większości walut mimo utrzymującej się podwyższonej, globalnej awersji do ryzyka. Wyjątkiem były relacje ze słabymi AUD, NZD, a także GBP. To co zwraca uwagę to spadek CHF w relacji do EUR mimo zapowiedzi luzowania polityki przez ECB. Zresztą na dłuższą metę, jeżeli ECB zacznie realizować swoje plany, to będzie to mocny argument dla SNB za poluzowaniem polityki Reasumując, rynek może liczyć na to, że SNB poluzuje politykę już 17 września, chociaż to wydaje się mało realne. Niemniej do tego czasu frank może pozostać słabszy w głównych relacjach Wykres przebiegu stóp zwrotu par z CHF za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Funt: Pogrążyły go słabsze dane Rynek rozczarował się publikacjami dotyczącymi indeksów PMI za sierpień. Liczony dla przemysłu spadł do 51,5 pkt. z 51,9 pkt., a dla usług do 55,6 pkt. z 57,4 pkt. Inwestorzy mogą też obawiać się październikowej konwencji Konserwatystów, gdzie może zostać ogłoszona decyzja o przeprowadzeniu referendum ws. wyjścia z Unii Europejskiej już w czerwcu 2016 r. Oczywiście może to nie być ostateczny termin, ale sam fakt, że tak kluczowe głosowanie może odbyć się za krócej niż rok, może negatywnie wpływać na nastroje biznesu, a także skłaniać do ostrożniejszych prognoz wzrostu gospodarczego (co można i łatwo połączyć z ryzykiem globalnego spowolnienia) W przyszłym tygodniu kluczowy będzie czwartek, kiedy to poznamy decyzję Banku Anglii ws. stóp procentowych, wraz z protokołem z posiedzenia zobaczymy na ile ostatnie zawirowania na rynkach i ryzyko Brexitu wpłynie na oczekiwania członków MPC związane z podwyżkami stóp procentowych. 7 / 14
Wcześniej, bo w środę poznamy dane nt. lipcowej produkcji przemysłowej, a w piątek ważne dane nt. oczekiwań inflacyjnych konsumentów w III kwartale, które będą się wyraźnie wiązać z tym, co usłyszymy w czwartek We wpisach z ostatnich tygodni wskazywaliśmy na negatywne wskazania płynące z wykresy koszyka handlowego funta, jaki publikuje Bank Anglii. Scenariusz spadków realizował się także w minionym tygodniu, chociaż ich dynamika była już nieco mniejsza. To może sygnalizować ewentualność korekty, chociaż ta nie powinna doprowadzić do wyraźnego naruszenia oporu przy 92,30 pkt., jaki stanowi szczyt z marca b.r. W średnim terminie nadal prawdopodobny wydaje się scenariusz testowania dolnego ograniczenia ponad 2-letniego kanału wzrostowego przy 90,00-90,50 pkt. Wykres tygodniowy koszyka funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: Kiwi czeka na obniżkę stóp Liderem spadków okazał się australijski dolar. Wprawdzie we wtorek RBA nie zmienił stóp procentowych, a komunikat był neutralny, to jednak publikowane w kolejnych dniach słabsze dane makroekonomiczne (PKB w II kwartale wzrósł o 0,2 proc. k/k i 2,0 proc. r/r, a sprzedaż detaliczna spadła w lipcu o 0,1 proc. m/m) w połączeniu z utrzymującymi się obawami dotyczącymi rozwoju wypadków w Chinach, sprawiło, że rynek nie może zarzucać ewentualności cięcia stóp w ciągu najbliższych miesięcy. A dyskontowanie możliwości zmian w polityce banku centralnego zwyczajowo bywało pretekstem do konkretnych ruchów. W przyszłym tygodniu kluczowe mogą okazać się dane z rynku pracy, jakie poznamy w czwartek. Niemniej pretekstem do korekty AUD mogłyby się w większym stopniu okazać ewentualne działania ze strony chińskich decydentów dające nadzieję na złagodzenie obaw rynków finansowych Słabo radził sobie też dolar nowozelandzki. Lepsza aukcja wyrobów mlecznych, jaka miała miejsce 1 września, nie pomogła wiele. Rynek zdał sobie sprawę, że w obliczu zamieszania w Chinach, RBNZ nie zawaha się obniżyć stóp procentowych na posiedzeniu w środę późnym wieczorem, 9 września. Wydaje się, że inwestorzy zaczynają się obawiać, czy RBNZ nie spróbuje zasygnalizować wydłużenia cyklu luzowania, który miał się zakończyć na cięciu stóp w końcu tego roku Ponownie lepiej radził sobie dolar kanadyjski, który zyskał na ostatniej korekcie w górę cen surowców. Na plus zapisały się też dane makro. PKB w II kwartale spadł mniej, niż sądzono, bo zaledwie o 0,1 proc. k/k, a w ujęciu rocznym zyskał 0,6 proc. r/r. Mieszane były natomiast dane z rynku pracy stopa 8 / 14
bezrobocia wzrosła w sierpniu do 7,0 proc., a liczone inną metodologią zatrudnienie też bo o 12 tys. W przyszłym tygodniu kluczowa będzie decyzja Banku Kanady po posiedzeniu 9 września. Wydaje się, że komunikat może dać pretekst do przeceny, gdyby BOC zwrócił większą uwagę na utrzymujące się ryzyka dla wzrostu gospodarczego Waluty skandynawskie: 10 września ważne dane nt. inflacji Decyzja Riksbanku o tym, aby nie zmieniać parametrów polityki pieniężnej (stopa -0,35 proc. i QE do 45 mld SEK) dała pretekst do odreagowania korony szwedzkiej. Rynek ucieszył się brakiem negatywnej niespodzianki. Komunikat Riksbanku pozostał jednak gołębi, więc korona nie ma zbytnio miejsca do dalszego umocnienia. Pretekstem do jej osłabienia mogą stać się już dane nt. sierpniowej inflacji, które poznamy 10 września (zwłaszcza, gdyby były słabsze) 10 września poznamy też dane nt. inflacji w Norwegii. Mogą one dać odpowiedź na pytanie, czy Norges Bank będzie dążył do obniżki stóp procentowych na jesieni i zaważyć negatywnie na kursie norweskiej korony, która nieco zyskała w ostatnich dniach w ślad za odbijającą ropą Surowce energetyczne: Duża zmienność cen ropy Ropa naftowa: W środę amerykański Departament Energii (DoE) podał, że zapasy ropy w USA we wcześniejszym tygodniu wzrosły aż o 4,7 mln baryłek. Było to dla inwestorów zaskoczenie, bowiem jeszcze na początku tygodnia prognozy zakładały spadek zapasów ropy o niecały milion baryłek. Jednak z drugiej strony, już we wtorek Amerykański Instytut Paliw podał swoje wyliczenia, zakładające wzrost o 7,6 mln baryłek. Notowania ropy naftowej WTI w minionym tygodniu cechowały się bardzo dużą zmiennością. Po dynamicznym odbiciu cen tego surowca od tegorocznego minimum (i jednocześnie najniższego poziomu cen od 2009 r.), notowania ropy naftowej WTI utrzymały się powyżej poziomu 44 USD za baryłkę. Arabia Saudyjska obniżyła oficjalne październikowe ceny sprzedaży ropy konsumentom z Azji. Naszym zdaniem: Pozytywnym sygnałem na wykresie ropy naftowej było pokonanie przez notowania tego surowca w USA poziomu 44 USD za baryłkę. Obecnie poziom ten jest ważnym technicznym wsparciem, które może być na nowo testowane ze względu na utrzymującą się presję spadkową wynikającą z globalnej nadpodaży ropy. Gaz ziemny: o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA wzrosły w minionym tygodniu o 94 mld stóp sześciennych. Jest to wzrost większy od oczekiwań na poziomie 88 mld st.sześc. o Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą 3,193 bln st. sześc. To o 495 mld st. sześc. więcej niż w tamtym roku i o 122 mld st. sześc. więcej niż wynosi 5-letnia średnia. o Naszym zdaniem: Po zejściu cen gazu ziemnego w USA poniżej poziomu 2,7 USD za mln BTU, wcześniej służącego za poziom wsparcia, notowania tego surowca wpadły w konsolidację. Patrząc na wykres z szerszej perspektywy, widać, że notowania gazu ziemnego i tak utrzymują się w kilkumiesięcznej konsolidacji. Silne poziomy oporu to 2,92 USD i 3,04 USD za mln BTU, natomiast najbliższe poziomy wsparcia to: 2,56 USD i 2,47 USD za mln BTU. 9 / 14
Wykres dzienny cen ropy naftowej WTI. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA. Piątek: Raport Baker Hughes dot. liczby funkcjonujących wiertni w USA. Miedź: Drugi wzrostowy tydzień z rzędu Notowania miedzi rozpoczęły tydzień od przeceny, jednak później nastroje na tym rynku zaczęły się poprawiać. Ostatecznie notowania miedzi zakończyły tydzień wzrostem, co oznaczało drugi tygodniowy wzrost z kolei. Cena tego surowca dotarła tym samym do oporu w okolicach 2,42 USD za funt na razie okazał się on skuteczną barierą dla popytu. We wtorek opublikowane zostały finalne odczyty indeksów PMI dla przemysłu i usług w Chinach za sierpień. Były one zgodne z niewygórowanymi oczekiwaniami. Niskie ceny miedzi zaczynają być problemem dla produkujących ten surowiec przedsiębiorstw, dlatego niektóre z nich mają zamiar dostosować się do niskiego poziomu cen. Agencja Reuters cytuje anonimowego przedstawiciela branży hutniczej w Chinach, który twierdzi, że spółka Jiangxi Copper największy w chiński producent miedzi ma zamiar zmniejszyć produkcję tego surowca o około 10% w ciągu najbliższych 4 miesięcy. Ma to być rezultat niskich cen tego surowca na globalnym rynku. Spółka Jiangxi Copper nie skomentowała tych doniesień. Według prognoz różnych instytucji, tegoroczna produkcja miedzi może być mniejsza niż wcześniej oczekiwano wszystko za sprawą zaburzeń wydobycia miedzi w różnych częściach świata. Póki co w tym roku było sporo strajków, przerw w dostawach prądu, powodzi i susz, które powodowały przerwy w produkcji miedzi i istotnie wpłynęły na wielkości wydobycia tego surowca w wielu kopalniach. Jeśli w drugiej połowie roku na rynku tym nie będzie spokojniej, to problemy kopalń mogą stworzyć solidne podwaliny pod wzrost notowań miedzi. Naszym zdaniem: Ceny miedzi wciąż znajdują się w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopóki obawy o stan chińskiej gospodarki istnieją, to cenom tego surowca ciężko będzie o trwałe wzrosty. Dopiero 10 / 14
dotarcie notowań tego surowca do okolic 2,50 USD za funt mogłoby być znakiem większej siły popytu na rynku miedzi. Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Dane dotyczące handlu zagranicznego w Chinach za sierpień. Środa: Dane dotyczące inflacji CPI i PPI w Chinach za sierpień. Metale szlachetne: Złoto pod presją silnego dolara Złoto: o o o o Cena złota rosła na początku minionego tygodnia, jednak późniejsze dni przyniosły powrót do spadków. Notowania żółtego kruszcu znajdują się pod presją podaży po nieudanej próbie sforsowania oporu w okolicach 1161 USD za uncję. Obecnie znajdują się one poniżej poziomu 1131 USD za uncję, który służy za techniczny opór. Amerykański dolar w ostatnich dniach się umacniał i to właśnie sytuacja na rynkach walutowych w dużej mierze wpływała na cenę złota. Większa siła dolara to efekt relatywnie dobrych danych makro z USA, które sprawiają, że tegoroczna podwyżka stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych jest realnym scenariuszem. Poza tym, dolarowi pomagała deklaracja ECB o gotowości banku do zwiększania programu QE w przypadku takiej potrzeby. Popyt na złoto Azji jest przytłumiony po ostatniej zwyżce notowań złota chińscy i indyjscy konsumenci mniej chętnie nabywają złotą biżuterię, a także monety i sztabki. Dodatkowo, czwartek i piątek były dniami bez sesji giełdowej w Chinach. Indyjscy jubilerzy kupują złoto, przygotowując się do sezonu ślubów i świąt hinduskich, przypadającego na koniec III kwartału i początek IV kwartału. Okres ten cechuje się zwiększonymi zakupami złota przez Hindusów. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra w minionym tygodniu powoli, ale systematycznie rosły po wcześniejszym dotarciu notowań tego metalu do najniższego poziomu od 2009 r. o Notowania platyny oraz palladu w minionym tygodniu były relatywnie stabilne. Ceny obu tych metali pozostają w długoterminowym trendzie spadkowym. 11 / 14
Naszym zdaniem: Poziom 1161 USD za uncję zatrzymał stronę popytową na rynku złota i stał się bazą do powrotu cen tego kruszcu do spadków. Zniżka może być kontynuowana w kolejnych tygodniach, a realnym scenariuszem jest zejście notowań do poziomów tegorocznych minimów lub nawet ich przebicie w dół. Duże znaczenie dla kształtowania się cen tego kruszcu wciąż ma oczywiście wartość USD. Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Czwartek-piątek: Szereg danych makro z USA, mogących wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. Zboża: Pszenica przy ważnym technicznym wsparciu Kukurydza: Notowania kukurydzy w minionym tygodniu znajdowały się pod wyraźną presją podaży. Podaż tego zboża w USA jest duża, jednak w Europie ze względu na przedłużające się susze sytuacja jest dużo gorsza. Informa Economics podniosła prognozę tegorocznych plonów kukurydzy w USA. Soja: Notowania soi w minionym tygodniu były stabilne, aczkolwiek utrzymywały się blisko poziomu tegorocznych minimów. Informa Economics podniosła prognozę tegorocznych plonów soi w USA. Pszenica: Miniony tydzień na rynku pszenicy odznaczył się kontynuacją spadków. Notowania tego surowca dotarły do poziomu tegorocznych minimów, które mają szansę powstrzymać stronę podażową w najbliższym czasie. O ile bowiem sytuacja na amerykańskim rynku jest dobra, to problemem na rynku pszenicy pozostaje pogoda w Środkowo-Wschodniej Europie susze i wysokie temperatury powietrza budzą tam obawy o poziom produkcji pszenicy i jej jakość. Ryż: W minionym tygodniu notowania ryżu kontynuowały ruch wzrostowy. Presja na wzrost cen tego zboża była w ostatnich kilku tygodniach spora. W pewnej mierze wynika ona z kłopotów pogodowych w Myanmar. Kraj ten, który jest ważnym eksporterem ryżu, zmagał się ostatnio z dotkliwymi powodziami, a dodatkowo kraj ten nawiedził cyklon. Zupełnie zalane zostały spore areały pól ryżowych a dokładniej, ponad 1,4 mln arów upraw dlatego obecnie trwa żmudne naprawianie zniszczeń, w tym ponowne zasiewanie pól ryżowych. Naszym zdaniem: Z technicznego punktu widzenia, największe szanse na odbicie notowań w górę ma pszenica, której cena znajduje się przy ważnym technicznym wsparciu. Ogólnie ceny zbóż w USA pozostają pod presją podaży, ale po ostatnich dynamicznych spadkach możliwe jest wzrostowe odreagowanie. 12 / 14
Wykres dzienny cen pszenicy w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. tempa zasiewów zbóż w USA i ich jakości. Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA. Piątek: Miesięczny raport Departamentu Rolnictwa dot. produkcji i zapasów zbóż w USA i na świecie. Soft commodities: Cena cukru wciąż w górę Cukier: Notowania cukru poruszają się w długoterminowym trendzie spadkowym, jednak w minionym tygodniu cena tego surowca wzrosła. We wtorek Societe Generale umieściło cukier w gronie surowców, najbardziej według tego banku wyprzedanych i, co za tym idzie, narażonych na tzw. short-covering, czyli zamykanie krótkich pozycji, skutkujące dynamicznym, krótkoterminowym wzrostem cen. Wcześniej Międzynarodowa Organizacja Cukru (International Sugar Organization, ISO) podała, że w sezonie 2015/2016 oczekuje deficytu na rynku cukru, wynoszącego 2,49 mln ton. Byłby to pierwszy deficyt po pięciu kolejnych latach nadwyżek. Notowania cukru nie zareagowały jednak na tę wiadomość pozytywnie, ponieważ jednocześnie ISO podwyższyła prognozę nadwyżki cukru w sezonie 2014/2015 do poziomu 3,37 mln ton z wcześniejszych 2,22 mln ton. Bawełna: Miniony tydzień nie zmienił wiele na wykresie bawełny. Po wcześniejszym gwałtownym spadku jej cen, ostatnie parę dni przyniosło stabilizację. Długoterminowo rynkowe fundamenty sprzyjają sprzedającym: podaż tego surowca wciąż jest duża ze względu na ogromne rezerwy w Chinach. Kakao: Miniony tydzień był spokojny na wykresie cen kakao. Notowania tego surowca delikatnie pięły się w górę, pozostając ponad ważnym poziomem wsparcia w okolicach 3000-3022 USD za tonę. Ruchowi wzrostowemu sprzyjały spekulacje dotyczące farmerów z Wybrzeża Kości Słoniowej, którzy rzekomo mają zamiar zwiększać rezerwy kakao zamiast go sprzedawać, w oczekiwaniu na wyższe ceny tego surowca. Ponadto, International Cocoa Organization (ICCO) podała, że po słabym bieżącym sezonie, sezon 2015/2016 powinien przynieść znaczące zwiększenie produkcji kakao w Ghanie. Informacja ta zepchnęła ceny kakao w dół w poniedziałek, ale na krótko. 13 / 14
Naszym zdaniem: Notowania kakao poruszają się w zasadzie w konsolidacji jednak utrzymanie się cen ponad wsparciem w rejonie 3000 USD za tonę sprzyja delikatnej presji popytu. Na wykresie cukru możliwa jest kontynuacja zwyżki do okolic górnego ograniczenia kanału spadkowego, tj. około 11,70 centów za funt. Tymczasem sytuacja na wykresie bawełny przemawia za dalszym spadkiem cen. Wykres dzienny cen cukru w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Departamentu Rolnictwa USA, dotyczący globalnego rynku bawełny. 14 / 14