EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

Podobne dokumenty
FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

FIZYKA POZIOM PODSTAWOWY

FIZYKA POZIOM ROZSZERZONY

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM ROZSZERZONY

Zasady oceniania karta pracy

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 FIZYKA I ASTRONOMIA

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2018/2019 FIZYKA I ASTRONOMIA

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

EGZAMIN MATURALNY 2010 FIZYKA I ASTRONOMIA

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

OCENIANIE ARKUSZA POZIOM ROZSZERZONY INFORMACJE DLA OCENIAJACYCH

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

Matura z fizyki i astronomii 2012

zadania zamknięte W zadaniach od 1. do 10. wybierz i zaznacz jedną poprawną odpowiedź.

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Rodzaj/forma zadania. Max liczba pkt. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi. zamknięte 1 1 p. poprawne odpowiedzi

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

KARTOTEKA TESTU I SCHEMAT OCENIANIA - szkoła podstawowa - etap wojewódzki. Ma x licz ba pkt. Rodzaj/forma zadania. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad 2015

V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy Eliminacje TEST 27 lutego 2013r.

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

FIZYKA I ASTRONOMIA RUCH JEDNOSTAJNIE PROSTOLINIOWY RUCH PROSTOLINIOWY JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONY RUCH PROSTOLINIOWY JEDNOSTAJNIE OPÓŹNIONY

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI Z ASTRONOMIĄ

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów.

Karta punktowania egzaminu do kursu Fizyka 1 dla studentów Wydziału Inż. Śr., kier. Inż. Śr. oraz WPPT IB. Zagadnienie 1.

KARTOTEKA TESTU I SCHEMAT OCENIANIA - gimnazjum - etap wojewódzki. Rodzaj/forma zadania. Max liczba pkt. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź

MATERIAŁ DIAGNOSTYCZNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

Max liczba pkt. Rodzaj/forma zadania. Zasady przyznawania punktów zamknięte 1 1 p. każda poprawna odpowiedź. zamknięte 1 1 p.

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 FIZYKA I ASTRONOMIA

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej

CIĘŻAR. gdzie: F ciężar [N] m masa [kg] g przyspieszenie ziemskie ( 10 N ) kg

FIZYKA POZIOM ROZSZERZONY

36P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do optyki geometrycznej)

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II. Zadanie 28. Kołowrót

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

KONKURS Z FIZYKI I ASTRONOMII. Fuzja jądrowa. dla uczniów gimnazjum i uczniów klas I i II szkół ponadgimnazjalnych

Grawitacja. =2,38 km/s. Promień Księżyca jest równy R=1737km. Zadanie - Pierwsza prędkość kosmiczna fizyka.biz 1

A. 0,3 N B. 1,5 N C. 15 N D. 30 N. Posługiwać się wzajemnym związkiem między siłą, a zmianą pędu Odpowiedź

VII. XVII.ANALIZA WYNIKÓW EGZAMINU MATURALNEGO Z FIZYKI I ASTRONOMII w w w. o k e. w a w. p l

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 26 lutego 2010 r. zawody II stopnia (rejonowe) Schemat punktowania zadań

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Rodzaj/forma zadania Uczeń odczytuje przebytą odległość z wykresów zależności drogi od czasu

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 40 FIZYKA JĄDROWA

14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji)

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Sprawozdanie z egzaminu maturalnego z fizyki przeprowadzonego w województwie kujawsko-pomorskim w roku szkolnym 2013/2014

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego. Schemat punktowania zadań

Ma x licz ba pkt. Rodzaj/forma zadania

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony

ZADANIA MATURALNE Z FIZYKI I ASTRONOMII

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

Sprawozdanie z egzaminu maturalnego z fizyki przeprowadzonego w województwie pomorskim w roku szkolnym 2013/2014

Niższy wiersz tabeli służy do wpisywania odpowiedzi poprawionych; odpowiedź błędną należy skreślić. a b c d a b c d a b c d a b c d

ANALIZA WYNIKÓW MATURY Z FIZYKI I ASTRONOMII W 2007 ROKU.

Zadanie 18. Współczynnik sprężystości (4 pkt) Masz do dyspozycji statyw, sprężynę, linijkę oraz ciężarek o znanej masie z uchwytem.

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów szkół podstawowych. Schemat punktowania zadań

WYMAGANIA EDUKACYJNE ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH NR2 W BIAŁYMSTOKU FIZYKA I ASTRONOMIA

a, F Włodzimierz Wolczyński sin wychylenie cos cos prędkość sin sin przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości energia potencjalna

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego. Schemat punktowania zadań

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM PODSTAWOWY. Etapy rozwiązania zadania

Matura z fizyki i astronomii 2012

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów 13 luty 2014 Czas 90 minut. Rozwiązania zadań

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

Transkrypt:

Centralna Komisja Egzaminacyjna EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM PODSTAWOWY Kryteria oceniania odpowiedzi MAJ 2013

2 Egzamin maturalny z fizyki i astronomii Zadanie 1. (0 1) Obszar standardów C. Zadanie 2. (0 1) D. Zadanie 3. (0 1) A. Zadanie 4. (0 1) C. Zadanie 5. (0 1) B. Zadanie 6. (0 1) A. Zadanie 7. (0 1) C. Zadanie 8. (0 1) A. Zadanie 9. (0 1) B. Opis wymagań Odczytywanie i analizowanie informacji podanej w formie tabeli (II.1.b) Analiza kinematyczna rzutu pionowego (I.1.1.a.5) Zastosowanie III prawa Keplera (I.1.7.3) Interpretowanie informacji podanej w formie tabeli (III.1) Odczytywanie i analizowanie informacji podanej w formie wykresów (II.1.b) Interpretowanie informacji podanej w formie schematu (III.1) Uzupełnianie brakujących elementów rysunku (II.2) Opisywanie wpływu pola magnetycznego na ruch ciał (I.1.2.b.7) Odczytywanie i analizowanie informacji podanej w formie rysunku (II.1.b)

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 3 Zadanie 10. (0 1) D. Posługiwanie się pojęciami pozwalającymi na zrozumienie narzędzi pracy współczesnego fizyka (I.1.9.a) Zadanie 11. (0 3) Obliczanie wartości prędkości względnej (I.1.1.a.4) Interpretowanie informacji przedstawionej w formie tekstu (III.1) Droga jednego pociągu względem drugiego jest sumą ich długości, czyli jest równa 440 m. Prędkość względna wynosi więc 440 m 8,3 s = 53 m/s. Prędkość drugiego pociągu jest równa v 2 = v wzgl v 1 = 23 m/s. 3 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 2 p. poprawna metoda rozwiązania zapisanie wyrażenia na prędkość względną v wzgl = 1 p. obliczenie drogi względnej jako sumy długości pociągów zapisanie równania v wzgl = v 1 + v 2 lub v 2 = v wzgl v 1 Zadanie 12. (0 3) Opisywanie ruchu jednostajnego po okręgu (I.1.1.a.6) Przykłady poprawnych odpowiedzi: Ze wzoru v = 2 6370 km 240 km obliczamy v = = 7,78 km/s. Droga statku 89 60 s kosmicznego wynosi s = vt = 7,78 km/s 68 60 s = 31700 km. Ze wzoru v = obliczamy v =, Nm 2 /kg 2 5,98 10 24 kg 6370 km 240 km Droga statku kosmicznego wynosi s = vt = 7,77 km/s 68 60 s = 31700 km. = 7,77 km/s. 3 p. poprawna metoda obliczenia prędkości i drogi statku kosmicznego, poprawne wyniki 2 p. poprawna metoda obliczenia prędkości statku kosmicznego i poprawny wynik poprawna metoda obliczenia prędkości i drogi statku kosmicznego z podstawieniem poprawnego promienia orbity 1 p. poprawna metoda obliczenia prędkości statku kosmicznego z podstawieniem poprawnego promienia orbity poprawna metoda obliczenia drogi statku kosmicznego (podstawienie poprawnego czasu 68 min do wzoru s = vt)

4 Egzamin maturalny z fizyki i astronomii Zadanie 13. (0 4) 13.1. (0 2) Posługiwanie się pojęciami energii kinetycznej i potencjalnej (I.1.6.2) W środkowym polu wpisujemy energia potencjalna sprężystości (lub energia sprężystości). W prawym polu wpisujemy energia kinetyczna. 2 p. oba wpisy poprawne 1 p. jeden wpis poprawny 13.2. (0 2) Zastosowanie zasady zachowania energii mechanicznej (I.1.6.3) Z przyrównania danej pracy W do mv 2 /2 obliczamy v = 2 150 J 0,04 kg 2 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 1 p. poprawna metoda rozwiązania Zadanie 14. (0 4) 14.1. (0 1) Zjawiskiem tym jest rezonans. 1 p. zapisanie poprawnej nazwy zjawiska 0 p. brak poprawnej nazwy zjawiska 14.2. (0 1) = 87 m/s. Opisywanie zjawiska rezonansu mechanicznego (I.1.3.a.4) Obliczanie okresu drgań wahadła matematycznego (I.1.3.a.3) Ze wzoru na okres drgań wahadła matematycznego obliczamy T = 2π 0,7 m = 1,68 s. 9,8 m/s2 1 p. poprawna metoda obliczenia i wynik 14.3. (0 2) Obliczanie prędkości w ruchu jednostajnym (I.1.1.a.3) Z podzielenia drogi 25 m przez czas 1,68 s, po przeliczeniu jednostek, obliczamy prędkość równą 53,6 km/h. 2 p. poprawna metoda, wynik 53,6 km/h lub 54 km/h 1 p. poprawna metoda z wykorzystaniem wartości danych

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Zadanie 15. (0 5) 15.1. (0 3) Zastosowanie równania Clapeyrona (I.1.4.a.1) Obliczamy zmianę objętości naczynia ΔV = 50 cm 2 5 cm = 250 cm 3. Z prawa przemiany izotermicznej pv = p'(v + ΔV) obliczamy p' = Pa 1000 cm 3 00 cm 3 250 cm 3 = 1,6 105 Pa. 3 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 2 p. poprawna metoda rozwiązania 1 p. poprawna metoda obliczenia ΔV zastosowanie wzoru pv = p'(v + ΔV) 15.2. (0 2) Zastosowanie I zasady termodynamiki (I.1.4.a.4) Podkreślenie zdań c (Energia wewnętrzna gazu się nie zmieniła) i d (Gaz pobrał z otoczenia energię w postaci ciepła). 2 p. poprawne dwa podkreślenia (tylko dwa) 1 p. poprawne jedno podkreślenie z grupy a-c (tylko jedno) poprawne jedno podkreślenie z grupy d-f (tylko jedno) Zadanie 16. (0 6) 16.1. (0 2) Interpretowanie informacji podanej w formie tekstu (III.1) Uzupełnienie siatką dyfrakcyjną w pierwszej luce, a dyfrakcji i interferencji (lub tylko dyfrakcji, lub ugięcia, lub interferencji) w drugiej. 2 p. poprawne wpisy w obu lukach 1 p. poprawny wpis w jednej luce 0 p. brak poprawnego wpisu 16.2. (0 1) Analizowanie opisanych wyników doświadczeń (III.4) Przyczyną jest większa długość fali światła czerwonego, co na podstawie wzoru nλ = d sin α pociąga za sobą większą odległość między plamkami. 1 p. poprawne wyjaśnienie oparte na wzorze nλ = d sin α

6 Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 16.3. (0 3) Obliczanie wielkości fizycznych z wykorzystaniem znanych zależności (II.4.c) Do wzoru nλ = d sin α podstawiamy sin α = 1 lub sin α 1. Obliczamy = µm = 3,8, stąd, µm n max = 3. Zatem liczba plamek jest równa 2n max + 1 = 7. 3 p. poprawna metoda rozwiązania (zamiast obliczenia wartości d/λ wystarczy stwierdzenie, że 3 < d/λ < 4) i poprawny wynik 2 p. podstawienie sin α = 1 lub sin α 1 do wzoru nλ = d sin α, obliczenie d/λ = 3,8 (lub stwierdzenie, że 3 < d/λ < 4) i podanie wartości n max = 3 podstawienie sin α = 1 lub sin α 1 do wzoru nλ = d sin α, przyjęcie n max = 4 i obliczenie liczby plamek jako 2n max + 1 = 9 1 p. podstawienie sin α = 1 lub sin α 1 do wzoru nλ = d sin α zauważenie, że całkowita liczba plamek jest równa 2n max + 1 podanie wyrażenia na stałą siatki d lub metody jej wyznaczenia Zadanie 17. (0 3) 17.1. (0 2) Odczytywanie i analizowanie informacji przedstawionej w formie schematu (II.1b) Obliczanie kąta Brewstera (I.1.5.d.16) Całkowita polaryzacja występuje dla kąta Brewstera, opisanego wzorem tg α = n. Na podstawie tabeli ustalamy, że α 56. 2 p. wykorzystanie wzoru tg α = n i poprawny wynik 1 p. wykorzystanie wzoru tg α = n 0 p. brak wykorzystania wzoru tg α = n 17.2. (0 1) Budowanie prostych modeli fizycznych do opisu zjawisk (III.3) Podkreślenie zakończenia B (zaobserwujemy rozjaśnianie i przygaszanie obrazu, ale bez całkowitego wygaszenia). 1 p. podkreślenie zakończenia B (tylko jego)

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 7 Zadanie 18. (0 3) Energia fotonu opisana jest wzorem E = Obliczanie wielkości fizycznych z wykorzystaniem znanych zależności (II.4.c), zatem moc lampy równa się P =, gdzie n jest liczbą fotonów emitowanych w ciągu czasu t. Z przyrównania tego wyrażenia do danej wartości P otrzymujemy dla t = 1 s n = 4 W 1 s 312 10 9 m 6,63 10 34 J s 3 10 8 m/s = 6,3 1018 3 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 2 p. poprawna metoda rozwiązania 1 p. zastosowanie wzoru E = zapisanie n jako ilorazu Pt przez energię jednego fotonu Zadanie 19. (0 4) 19.1. (0 2) Interpretowanie informacji podanej w formie wykresu (III.1) 131 Wartość czasu połowicznego zaniku dla I (krzywa 1) wynosi 8 dni. Wartość efektywnego czasu połowicznego zaniku (krzywa 2) wynosi ok. 5 dni (od 5 do 5,5 dni). 2 p. wpisanie poprawnej wartości obu czasów 1 p. wpisanie poprawnej wartości jednego z czasów 19.2. (0 2) Uzupełnienia 131 54 Xe i 0 1 e. 2 p. poprawne oba uzupełnienia 1 p. poprawne uzupełnienie dla jednej cząstki Zastosowanie zasad zachowania ładunku i liczby nukleonów do zapisu reakcji jądrowych (I.1.6.c.10)

8 Egzamin maturalny z fizyki i astronomii Zadanie 20. (0 5) 20.1. (0 2) Odczytywanie i analizowanie informacji przedstawionej w formie tekstu (II.1.a) Wykorzystanie zależności E = mc 2 (I.1.6.a.4) Łączna energia kwantów jest równa 2mc 2, gdzie m masa elektronu lub pozytonu. Obliczamy E = 2 9,11 10 31 kg (3 10 8 m/s) 2 = 1,64 10 13 J (lub 1,02 MeV). 2 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 1 p. poprawna metoda rozwiązania 0 p. brak poprawnej metody rozwiązania 20.2. (0 3) Obliczanie wielkości fizycznych z wykorzystaniem znanych zależności (II.4.c) Wyznaczanie siły działającej na ciało w wyniku oddziaływania elektrostatycznego (I.1.2.b.1) Zastosowanie II zasady dynamiki do opisu zachowania się ciał (I.1.2.b.2) Z przyrównania siły Coulomba do iloczynu masy przez przyspieszenie otrzymujemy a = = =, Nm /C, C = 2,53 10 6 m/s 2., kg, m 3 p. poprawna metoda rozwiązania i poprawny wynik 2 p. poprawna metoda rozwiązania z podstawieniem poprawnych danych 1 p. przyrównanie siły Coulomba do iloczynu masy i przyspieszenia