Łukasz Byrski RM-2 Mes w dynamice konstrukcji instrukcja Tworzenie krzywych (curve) w module Geometry programu MSC.Patran można obywać się między innymi przy użyciu poniższych dwóch metod: 1.Metoda XYZ Odcinki powstają poprzez pozycjonowanie przestrzenne początku i końca przy pomocy trzyelementowych wektorów, w przestrzeni XYZ (kartezjańskiej). Kolejne kroki wyboru w menu podręcznym(po prawej): wybór metody: Action: Create Object: Curve Method: XYZ Curve ID List: 2 nadawany automatycznie zgodnie z kolejnością tworzenia wybór układu współrzędnych odniesienia: Refef Coordinate Frame: Coord 0 nazwa wybranego układu współrzędnych Vector Coordinates List:: <50 0 0> <kierunek X kierunek Y kierunek Z> współrzędne początku odcinka: Orygin Coordinates List: [0 0 0] w tym przypadku mamy początek układu odniesienia pole funkcyjne: Auto Execute wykonanie polecenia po podaniu wszyskich danych bez użycia przycisku Apply Efekt wykonania funkcji z powyższymi parametrami odcinek o długości 50 mm równoległy do osi X.
Efekt wykonania ponownego funkcji po zmianie pewnych parametrów: Vector Coordinates List:: <0 50 0> <kierunek X kierunek Y kierunek Z> Efekt wykonania ponownego funkcji po zmianie pewnych parametrów: Vector Coordinates List:: <0 0 50> <kierunek X kierunek Y kierunek Z>
Zamiast wprowadzać współrzędne początku tworzonego odcinka w polu Orygin Coordinates List w postaci wektora, można wskazywać wprost początek jako punkt z obszaru graficznego. Efekt wykonania funkcji ze wskazaniem punktu końca odcinka w kierunku Y, z poniższymi parametrami: Vector Coordinates List:: <25 0 0> <kierunek X kierunek Y kierunek Z> współrzędne początku odcinka: Orygin Coordinates List: Point 3 nadane automatycznie po wskazaniu punktu Efekt wykonania funkcji ze wskazaniem punktu końca odcinka w kierunku Z, z poniższymi parametrami: Vector Coordinates List:: <0 25 0> <kierunek X kierunek Y kierunek Z> współrzędne początku odcinka: Orygin Coordinates List: Point 4 nadane automatycznie po wskazaniu punktu
2.Metoda EXTRACT Pozwala na tworzenie krzywych poprzez wydobywanie ich z geometrii płaszczyzn. Krzywe te znane są pod nazwą krzywych ISO i reprezentują tworzące płaszczyzn. Funkcja operuje dwie opcje z podmenu rozwijanego a) Parametric; Kolejne kroki wyboru w menu podręcznym(po prawej): wybór metody: Action: Create Object: Curve Method: Extract Curve ID List: 2 nadawany automatycznie zgodnie z kolejnością tworzenia kierunek odtwarzania: Curve Direction: - u Direction - v Direction; są to kierunki w których krzywa zostanie utworzona, można to porównać do kierunków w dwuwymiarowym układzie współrzędnych należącycm do rozważanej płaszczyzny o osiach powiązanych z jej krawędziami pozycja odtwarzania: Curve position: 0.5 mamy tutaj do wyboru suwak lub pole liczbowe sprzęgnięte ze sobą z możliwością wyboru wartości od zera do jedności. Liczba ta pozycjonuje krzywą w kierunku prostopadłym do wybranego kierunku odtwarzania, czyli w naszym przypadku w kierunku v, o czym informuje wskazanie poniżej suwaka (v Parametric Value). W naszym przypadku przy rozważaniu płaszczyzny prostokątnej liczba zero oznacza prawą krótszą krawędz, a jedynka oznacza lewą. Dla zadanej wartości 0.5 otrzymujemy krzywą dokładnie w środku płaszczyzny pole funkcyjne: Auto Execute wykonanie polecenia po podaniu wszyskich danych bez użycia przycisku Apply lista wybranych płaszczyzn: Surface List: Surface 1 nazwa pojawia się po wskazaniu rozważanej płaszczyzny w oknie graficznym Efekt wykonania funkcji z powyższymi parametrami
Efekt wykonania ponownego funkcji po zmianie pewnych parametrów: Curve ID List: 3 kierunek odtwarzania: Curve Direction: - u Direction - v Direction Efekt wykonania trzykrotnego funkcji po zmianie pewnych parametrów dla ostatniego kroku: Curve ID List: 4 pozycja odtwarzania: Curve position: 0.25
b) Edge opcja do wydobywania krawędzi płaszczyzn Kolejne kroki wyboru w menu podręcznym(po prawej): wybór metody: Action: Create Object: Curve Method: Extract Curve ID List: 2 nadawany automatycznie zgodnie z kolejnością tworzenia lista wybranych krawedzi: Edge List: Surface 1.3 pojawia się automatycznie po wyborze krawędzi w pojawiającym się menu na dole ekranu zaraz po wskazaniu płaszczyzny w obszarze graficznym (notacja stosowana nazwa_powierzchni numer powierzchni.numer krawędzi) Efekt wykonania funkcji z powyższymi parametrami odtworzona dłuższa górna krawędź (kolor żółty)