Podstawy przedsiębiorczości Joanna Gadocha gadocha.joanna@gmail.pl
Osobowość - złożony zbiór własności psychicznych, które wpływają na charakterystyczne wzorce zachowania człowieka, niezmienne czasowo i sytuacyjnie. To konfiguracja względnie stałych cech człowieka. Osoba jest zdolna rozwijać swą osobowość. Osobowość jest społecznie ukształtowanym sposobem świadomego istnienia jednostki, na które składają się: oparte na poznaniu rzeczywistości cele, działalność realizacyjna, ustosunkowania do świata, do innych ludzi i do samego siebie oraz mechanizmy samoregulacyjne zabarwione w swej dynamice
Temperament uznawany za najważniejszy składnik i element osobowości człowieka. Indywidualne właściwości emocjonalnej pobudliwości i ogólnej ruchliwości człowieka takie jak szybkość powstawania, siła i trwałość reakcji emocjonalnych
Grecki lekarz Hipokrates już 2400 lat temu podzielił ludzi na 4 typy temperamentalne: Sangwinik optymistyczny, radosny; Melancholik pogrążony w myślach, wierny i wytrwały; Choleryk impulsywny i drażliwy; Flegmatyk powolny, niezawodny.
Nikt z nas nie reprezentuje w całości jednego z wymienionych typów, ale raczej ich kombinacje. Określenie rodzaju temperamentu może pomóc w zrozumieniu siebie i innych ludzi. Najbardziej naturalne są połączenia typów osobowości: sangwinik choleryk oraz flegmatykmelancholik. Połączenia uzupełniające to: sangwinik flegmatyk oraz choleryk melancholik. Przeciwieństwa to: sangwinik melancholik i flegmatyk choleryk
Postawa jest zawsze stosunkiem wobec jakiejś wartości. Wartością tą jest wszystko to, co ma znaczenie dla danej grupy. Postawa może być zdefiniowana jako tendencja lub predyspozycja jednostki do oceniania pewnego obiektu lub symbolu tego obiektu w określony sposób. Ocena polega na przypisywaniu własności, które mogą być lokowane wzdłuż wymiaru pożądany niepożądany" lub dobry zły".
Asertywność sposób postępowania zgodnie z własnym wewnętrznym systemem wartości, z własnymi przekonaniami i uczuciami. Oznacza szanowanie własnych pragnień, potrzeb, wartości i poszukiwanie właściwych form wyrażania ich w życiu codziennym.
Asertywność: Mam prawo być sobą dysponować swoim czasem, dobrami, energią; Mam prawo wyrażać siebie uczucia, opinie, potrzeby i postawy; Mam prawo określać jak chcę a jak nie chcę być traktowany przez otoczenie; Mam własne terytorium psychiczne myśli, czyny, postawy, potrzeby, tajemnice, prawa itp.
Potrzeba stan braku czegoś, co jest niezbędne do utrzymania danego organizmu przy życiu, umożliwienia go rozwoju, utrzymania określonej roli społecznej, zachowania równowagi psychicznej.
Hierarchia potrzeb
potrzeby fizjologiczne zaspokajane dzięki przychodom z pracy zawodowej(i innych źródeł: rent, emerytur, zasiłków, itp.), konieczne do przeżycia funkcjonowania organizmu. potrzeby bezpieczeństwa bliskość matki (dla dziecka) lub innej osoby, poczucie bezpieczeństwa wynikające z posiadania domu/mieszkania (własnego kąta), pracy (dochodów na utrzymanie). potrzeby przynależności poszukiwanie pozytywnych więzi z innymi ludźmi - rodziną, znajomymi, przyjaciółmi itp.
Wartości wszystko, co jest ważne i cenne dla jednostki i społeczeństwa oraz jest godne pożądania, co łączy się z pozytywnymi przeżyciami i stanowi jednocześnie cel dążeń ludzkich. Wartości to: 1. rzeczy i sprawy ważne, cenne, pożądane 2. standardy naszych myśli, postaw i zachowań, które mówią o tym kim jesteśmy, jak żyjemy i jak traktujemy innych ludzi 3. drogowskazy życiowe, mapy, życiowy kompas; 4. kryteria naszych decyzji, wyborów i ocen. Przykłady wartości: iluzja łatwego i przyjemnego życia;
Wartości moralne, np.: Dobroć, Pokora, Wybaczenie, Szlachetność, Bezinteresowność, Przyjaźń, Przyswajane w procesie socjalizacji, a więc w kulturze i zwyczajach, w jakich dana osoba wzrastała.
Motywacja wewnętrzny mechanizm, który uruchamia i organizuje ludzkie zachowanie oraz kieruje na osiągnięcie celu. Rodzaje motywacji są klasyfikowane wg potrzeb i pragnień ludzkich. Motywacja nadaje energię zachowaniu i kieruje to zachowania na osiągnięcie jakiegoś celu. Wyróżniamy dwa rodzaje motywacji: - motywację wewnętrzną - oddziaływanie na zachowanie człowieka poprzez odpowiednie nastawienie; trwałe zaangażowanie człowieka w realizację zadania możliwe jest tylko wówczas, gdy uzna on zadanie za sensowne i uzasadnione, - motywację zewnętrzną - która jest środkiem prowadzącym do celu. Praca jest źródłem
Komunikacja proces przekazywania (wymiany) informacji między jej uczestnikami. Wyróżnia się komunikację: Werbalną - najczęstszy sposób przekazywania informacji pomiędzy ludźmi. Do popularnych form tej komunikacji zaliczymy rozmowy indywidualne lub grupowe oraz przemówienia. Niewerbalną nie wymaga słów. Nazywamy ją często "mową ciała".
Do głównych form komunikacji niewerbalnej należą: Mimika - ruchy wyrazowe mięśni twarzy i oczu wyrażające przezywane emocje: spontaniczne (niekontrolowane) oraz odegrane (kontrolowane i służące komunikowaniu o własnych emocjach). Mimika stanowi ważne źródło informacji o stanach emocjonalnych i postawach. Wykazano, że występuje sześć głównych rodzajów mimiki towarzyszących przeżywanym podstawowym emocjom: szczęściu; zdziwieniu; strachu; smutku; gniewu; pogardy; Wygląd fizyczny sposób ubierania się (np. w
Konflikt niezgodność, sprzeczność interesów, poglądów, spór, zatarg. Walka ludzi reprezentujących odmienne wartości, walka o władzę bądź dostęp do ograniczonych dóbr (materialnych, surowcowych). W stosunkach międzynarodowych mianem konfliktu określa się działania polityczne, militarne czy ekonomiczne mające na celu narzucenie własnych racji i przekonań. Racje te są przez stronę konfliktu konsekwentnie odrzucane. Celem stron uczestniczących w konflikcie jest nie tylko osiągnięcie pożądanych wartości, ale także zneutralizowanie, ograniczenie lub wyeliminowanie przeciwnika.
też, gdy oczekuje się od niej więcej, niż jest w stanie zrobić. Konflikt pomiędzy poszczególnymi osobami tej samej organizacji - jest przypisywany różnicom osobowościowym. Jednak najczęściej takie konflikty wybuchają wskutek nacisków wynikających z odgrywanych ról (np. między przełożonym a podwładnym). Konflikt między jednostką a grupą - często jest wynikiem nacisków wywieranych np. przez grupę roboczą na jednostkę i zmierza do wymuszenia podporządkowania tej grupie (np. w sprawie norm wydajności). Konflikt między grupami w tej samej organizacji - najczęściej pojawiają się między linią a sztabem oraz między robotnikami i Można spotkać następujące konflikty:
Przebieg konfliktu:
Żeby rozwiązać konflikt, trzeba: poznać jego źródło; umieć zrozumieć zachowania ludzi w konflikcie; rozpoznać rodzaje konfliktów; umieć dobrać skuteczne zachowania w konflikcie w zależności od sytuacji i relacji ze stronami konfliktu; zdecydować się na podjęcie mediacji; pokierować asertywnym zachowaniem uczestników konfliktu poprzez przeproszenie i używanie komunikatu JA; przygotować plan rozwiązania konfliktu.
Rola społeczna zbiór społecznych oczekiwań wobec jednostki i przysługujących jej uprawnień, związanych z pozycja zajmowaną przez nią w grupie lub w społeczeństwie. To zestaw praw i obowiązków przypisanych określonej pozycji społecznej i wiążących każdego, kto tę pozycję zajmuje, bez względu na cechy osobiste.
istnieje ona i jest określona już wcześniej; wyznaczanie określonych zachowań przypisanych do danej roli; rola wywiera ograniczający lub przymuszający wpływ na osobę ją pełniącą; wymóg przygotowania się lub nauki do pełnienia danej roli (choć nie dotyczy to wszystkich ról); konieczność koordynacji działań z innymi osobami pełniącymi inne role, co wynika z funkcjonowania człowieka w różnego rodzaju grupach, organizacjach, instytucjach itp.; możliwość pełnienia wielu ról przez jedną osobę, zarówno w ciągu całego życia, jak i w danej chwili; klarowność czyli świadomość jednostki
rola osiągnięta - rola pełniona w wyniku podjętych wyborów i decyzji; są to oczekiwania dotyczące zachowań jednostki zdeterminowane tym, co w świadomy sposób robi bądź zrobiła (np. studiowanie na uczelni wyższej); rola przypisana - rola pełniona przez jednostkę w wyniku posiadania przez nią (niezależnie od woli) cech i właściwości takich jak wiek, płeć czy rasa; źródłem ról przypisanych jest kultura; rola innowacyjna - rola, której przypisane są cechy innowacyjności i kreatywności, które powinien prezentować wykonawca roli, bez względu na cechy indywidualne np. artysta, uczony, wynalazca, dyktator mody, mędrzec itp.; niedopełnianie obowiązku innowacyjności może skutkować pozbawieniem jednostki Rodzaje ról społecznych:
Praca zespołowa Grupa ludzi, stanowiąca pewną całość, która ma większe znaczenie niż poszczególni jej członkowie z osobna, stanowi zespół. Spełnia on następujące warunki, które jednocześnie stanowią zalety pracy zespołowej: Wyniki pracy zespołu są większe niż uzyskiwane przez ludzi go tworzących, lecz pracujących w grupie, w której nie zachodzą pewne więzi; Zespół skupia się wokół celów; Członkowie zespołu cechują się wewnętrzną motywacją do pracy i angażują się w
ułatwia ona rozwiązywanie problemów, z uwagi na fakt, iż możliwe jest wykorzystanie większego zasobu wiedzy, doświadczeń i umiejętności. Wszelkie pomysły i projekty wypracowane w zespole mają większa szanse wdrożenia i powodzenia, niż idee pojedynczych osób. Zespół i praca w nim przyczyniają się również do zwiększenia aktywności poszczególnych osób, praca przybiera charakter twórczy, a krytyka staje się konstruktywna. Zespół to również większa stabilność psychiczna i emocjonalna, większa wytrwałość w dążeniu do celu. Z zagadnieniem pracy zespołowej wiąże się więc tzw. efekt synergii, który polega na tym,
Synergia zespołowa wymaga wcześniejszego zrozumienia faktu, iż personel który tworzy dany zespół, tworzy wspólnoty uczące się i posiadają wewnętrznie sprzeczne jakości (każdy człowiek to jednostka o równej wartości, a jednocześnie cechujący się wieloma różnicami). Współcześnie przyjmuje się, że wysoki standard pracy zespołowej decyduje o powodzeniu realizowanych przedsięwzięć. Organizacje zorientowane na współpracę i wspólne działanie są znacznie efektywniejsze w zakresie realizacji celów strategicznych.
Mocne i słabe strony zalety (cechy pozytywne, korzystne) i wady (niekorzystne, negatywne).
Cechy osoby przedsiębiorczej: samodzielnie podejmuje decyzje; potrafi dostrzec nadarzającą się okazję, ocenić co jest nieosiągalną wizją, a co pomysłem nadającym się do realizacji; wpisuje w swoją działalność ryzyko i niepewność; pragnie widzieć rezultaty swojej pracy; jest bardziej aktywny i zmotywowany w dążeniu do sukcesu niż większość ludzi; pragnie się rozwijać, ma skłonność do stosowania innowacji oraz chce osiągać cele przez innych uznawane za nieosiągalne; myśli strategicznie, potrafi uczyć się na
Dziękuję za uwagę