Charakterystyka wybranych czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych
Zagrożenia definicje i pojęcia Środowisko pracy zbiór określonych organizacyjnie lub przestrzennie miejsc, w których pracownicy wykonują czynności zawodowe oraz warunki środowiska materialnego, określonego czynnikami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi, w którym odbywa się proces pracy. Strefa zagrożenia to przestrzeń w otoczeniu urządzenia produkcyjnego, w której życie lub zdrowie przebywających tam osób jest zagrożone. Stanowisko pracy to przestrzeń pracy wraz z wyposażeniem w środki i przedmioty pracy, w której pracownik lub zespół pracowników wykonuje pracę. Warunki pracy to wszystkie czynniki, występujące w środowisku pracy i oddziałujące na organizm, związane z parametrami mikroklimatu oraz charakterem i intensywnością pracy.
Zagrożenie: Stan środowiska pracy mogący spowodować wypadek lub chorobę, a także zachowanie pracownika lub przełożonego oraz warunki lub organizacja pracy mogące doprowadzić do wypadku. Znaczące zagrożenie: mogące spowodować poważne i nieodwracalne uszkodzenia zdrowia lub śmierć, występujące w szczególności podczas wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych lub w sytuacjach poważnych awarii.
Czynniki niebezpieczne (urazowe) to takie, które działając na człowieka mogą spowodować uraz lub śmierć (wypadek przy pracy). Zagrożenia te działają na człowieka w sposób nagły. Rozróżnia się kilka podstawowych grup zagrożeń spowodowanych tymi czynnikami: -zagrożenie elementami ostrymi lub wystającymi, -zagrożenie elementami ruchomymi i luźnymi, -zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym, -zagrożenie poparzeniem, -zagrożenie związane z przemieszczaniem się ludzi, -zagrożenie pożarem lub wybuchem.
Czynnik szkodliwy, który w normalnych warunkach procesu pracy może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, w przypadku gwałtownego, nieprzewidywanego lub trudnego do przewidzenia wzrostu poziomu jego oddziaływania na człowieka (wzrost natężenia czynnika lub stężenia substancji chemicznej w środowisku pracy) może przekształcić się w czynnik niebezpieczny. Podobnie czynnik uciążliwy może stać się czynnikiem szkodliwym.
Czynniki szkodliwe to takie, których oddziaływanie może spowodować stopniowe pogorszenie stanu zdrowia, a w konsekwencji chorobę zawodową. Czynniki uciążliwe występujące w procesie pracy to takie, które utrudniają pracę, prowadzą do nadmiernego zmęczenia, zarówno fizycznego jak i psychicznego, obniżają wydajność nie powodując jednak trwałego pogorszenia stanu zdrowia.
Czynniki szkodliwe i uciążliwe można podzielić na 4 podstawowe grupy: -czynniki fizyczne, -czynniki chemiczne, -czynniki biologiczne, -czynniki psychofizyczne.
Czynniki fizyczne niebezpieczne poruszające się maszyny i mechanizmy, ruchome elementy urządzeń technicznych, przemieszczające się wyroby, półwyroby i materiały, naruszenie konstrukcji, obrywanie się mas i brył skalnych ze stropu lub ociosu, tąpnięcia, powierzchnie na których jest możliwy upadek pracujących, ostrza ostre krawędzie, wystające elementy, chropowatość i szerokość wyrobów, urządzeń i narzędzi, temperatura powierzchni wyposażenia technicznego i materiałów, położenie stanowiska pracy w stosunku do powierzchni ziemi lub podłogi pomieszczenia, prąd elektryczny, pożar, wybuch.
Czynniki fizyczne szkodliwe nieważkość, ciśnienie, hałas, infra- i ultradźwięki wibracja, temperatura, wilgotność, ruch powietrza, jonizacja powietrza, oświetlenie (natężenie, luminancja, ciśnienie, kontrast, tętnienie strumienia), promieniowania: jonizujące, laserowe, nadfioletowe, podczerwone, pola: elektromagnetyczne, elektrostatyczne, elektryczność statyczna, pył przemysłowy, aerozole stałe i ciekłe.
Hałas Czynniki fizyczne Wszelkie niepożądane, nieprzyjemne, uciążliwe lub szkodliwe dźwięki oddziałujące na człowieka. Z fizycznego punktu widzenia dźwięki są to drgania mechaniczne. Ze względu na zakres częstotliwości rozróżnia się: hałas infradźwiękowy o częstotliwościach od 2 do 16 Hz, hałas słyszalny o częstotliwościach od 16 do 16 000 HZ, hałas ultradźwiękowy o częstotliwościach od 10 000 do 100 000 Hz. Dopuszczalny poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego, dobowego wymiaru czasu pracy nie może przekraczać 85 db.
Drgania mechaniczne W zależności od drogi przenoszenia na organizm człowieka drgania dzielimy na drgania o oddziaływaniu ogólnym - kiedy są przenoszone na korpus człowieka przez nogi, plecy lub boki oraz drgania przenoszone na korpus człowieka poprzez ręce. Szczególnie niebezpieczne dla człowieka są drgania o niskich częstotliwościach (od 5 do 90 Hz), które mogą spowodować powstanie rezonansu w narządach wewnętrznych człowieka.
Mikroklimat gorący charakteryzowany jest przez wskaźnik obciążenia termicznego WBGT (Wet Bulb Globe Temperature). Wskaźnik ten uwzględnia wpływ temperatury, prędkość ruchu powietrza, wilgotność bezwzględną powietrza oraz średnią temperaturę promieniowania otoczenia. Mikroklimat zimny występuje na stanowiskach pracy, gdy temperatura powietrza nie przekracza +14 C.
Promieniowanie optyczne To promieniowanie elektromagnetyczne o długości fal w zakresie od 100 nm do 1 mm. Dzieli się je na: widzialne (światło), podczerwone, ultrafioletowe Promieniowanie jonizujące To promieniowanie elektromagnetyczne (np. rentgenowskie lub gamma) oraz promieniowanie korpuskularne (np. promieniowanie α i β) zdolne do wywołania jonizacji w substancji, przez którą przechodzi. Promieniowanie jonizacyjne występuje tylko i wyłącznie w obecności źródła promieniowania, na przykład izotopu promieniotwórczego lub działającej lampy rentgenowskiej.
Promieniowanie laserowe Laser to generator promieniowania wykorzystujący zjawisko emisji wymuszonej (proces emisji fotonów przez materię w wyniku oddziaływania z fotonem inicjującym). Pola elektromagnetyczne Głównym źródłem zagrożeń elektromagnetycznych są urządzenia nadawcze radiowo-telewizyjne, stacje radiolokacyjne, urządzenia medyczne, urządzenia i sieci energetyczne.
Pole elektrostatyczne Elektryczność statyczna jest to zespół zjawisk towarzyszących pojawieniu się niezrównoważonego ładunku elektrycznego na materiałach o małej przewodności elektrycznej (dielektrykach, materiałach izolacyjnych) lub na odizolowanych od ziemi obiektach przewodzących (np. ciele człowieka, elementach urządzeń, itp.). Ładunki te wytwarzają wokół siebie pole elektrostatyczne o natężeniu tym większym, im większa jest wartość ładunku wytwarzającego to pole.
Pyły przemysłowe Pyłem nazywamy zbiór cząstek stałych, które wyrzucane do powietrza atmosferycznego pozostają w nim przez pewien czas. Najczęściej są to cząstki o wymiarach poniżej 300 µm. Do najbardziej pyłotwórczych procesów technologicznych zalicza się: kruszenie, mielenie, przesiewanie surowców, procesy transportowe i mieszanie ciał sypkich, czynności oczyszczania, toczenia, szlifowania, polerowania itp. Szkodliwe działanie pyłu przemysłowego na organizm ludzki zależy od rodzaju pyłu, wielkości i kształtu poszczególnych cząstek, stężenia pyłu w powietrzu oraz czasu ekspozycji.
Czynniki chemiczne Substancje i preparaty, które mogą stwarzać zagrożenia podczas normalnego ich stosowania lub użytkowania zostały sklasyfikowane ze względu na właściwości toksyczne, właściwości fizykochemiczne i ekotoksyczne. Substancje lub preparaty, po określeniu ich właściwości powodujących zagrożenie, zostały następnie oznakowane w celu wskazania tego zagrożenia dla zdrowia człowieka, zarówno użytkownika, jak i innych osób, oraz dla środowiska.
Czynniki chemiczne podział Podział w zależności od działania na organizm: toksyczne żrące, drażniące, uczulające, rakotwórcze, mutagenne, upośledzające czynności rozrodcze. Podział w zależności od sposobów wchłaniania: przez drogi oddechowe, przez skórę i błony śluzowe, przez przewód pokarmowy.
Czynniki chemiczne Niebezpieczne substancje chemiczne o właściwościach wybuchowych o właściwościach utleniających skrajnie łatwopalne wysoce łatwopalne łatwopalne bardzo toksyczne toksyczne szkodliwe rakotwórcze żrące mutagenne drażniące działające na rozrodczość uczulające niebezpieczne dla środowiska
Zagrożenie Symbol zagrożenia Substancje i preparaty wybuchowe Substancje i preparaty utleniające Substancje i preparaty skrajnie łatwopalne Substancje i preparaty wysoce łatwopalne Substancje i preparaty bardzo toksyczne Substancje i preparaty toksyczne Substancje i preparaty szkodliwe Substancje i preparaty żrące Substancje i preparaty drażniące Substancje i preparaty niebezpieczne dla środowiska E O F+ F T+ T Xn C Xi N
W celu uniknięcia negatywnych skutków, jakie mogą spowodować substancje i preparaty chemiczne wykorzystywane w procesach technologicznych, określone zostały dopuszczalne stężenia substancji chemicznych w powietrzu na stanowisku pracy, poniżej których u pracownika nie powinny wystąpić żadne szkodliwe zmiany w stanie zdrowia. Określono trzy rodzaje dopuszczalnych stężeń: najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS), najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh), najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP).
Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) - wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika, w ciągu 8-godzinnego dobowego i 40-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.
Najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) - wartość średnia stężenia, która nie powinna spowodować negatywnych zmian w stanie zdrowia pracownika, jeżeli utrzymuje się w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i nie częściej niż 2 razy w czasie zmiany roboczej, w czasie nie krótszym, niż 1 godzina.
Najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) - wartość stężenia, która ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia nie może być w środowisku pracy przekroczona w żadnym momencie.
Czynniki biologiczne Szkodliwe czynniki biologiczne obejmują drobnoustroje komórkowe, pasożyty wewnętrzne, jednostki bezkomórkowe zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału genetycznego, w tym zmodyfikowane genetycznie hodowle komórkowe, które mogą być przyczyną zakażenia, alergii lub zatrucia. Prace narażające pracowników na kontakt ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi przedstawione są w poniższej tabeli
Czynniki biologiczne mogą mieć działanie: zakaźne; toksyczne; drażniące; rakotwórcze. Można wśród nich wyróżnić: czynniki wywołujące choroby zakaźne i inwazyjne (priony, wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki, robaki); alergeny biologiczne (bakterie, grzyby, cząstki roślinne i zwierzęce); toksyny biologiczne, w tym czynniki immunotoksyczne (endotoksyna bakteryjna, mitotoksyny, glukany grzybicze, lotne związki organiczne, toksyny roślinne, jady zwierzęce) ; czynniki rakotwórcze (aflatoksyny, pył drzewny)
Prace narażające pracowników na kontakt ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi: -praca w zakładach produkujących żywność -praca w rolnictwie -praca, podczas której dochodzi do kontaktu ze zwierzętami lub produktami pochodzenia zwierzęcego -praca w jednostkach ochrony zdrowia -praca w laboratoriach klinicznych, weterynaryjnych lub diagnostycznych -praca w zakładach gospodarki odpadami -praca przy oczyszczaniu ścieków -praca w innych okolicznościach, niż wymienione wyżej, podczas której jest potwierdzone narażenie na działanie czynników biologicznych
Szkodliwe czynniki biologiczne zakwalifikowane są do 4 grup: Grupa 1 zagrożenia Grupa 2 zagrożenia Grupa 3 zagrożenia Grupa 4 zagrożenia Czynniki, przez które wywołanie chorób u ludzi jest mało prawdopodobne. Czynniki, które mogą wywoływać choroby u ludzi, mogą być niebezpieczne dla pracowników, ale rozprzestrzenienie ich w populacji ludzkiej jest mało prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia. Czynniki, które mogą wywoływać u ludzi ciężkie choroby, są niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie ich w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia. Czynniki, które wywołują u ludzi ciężkie choroby, są niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie czynników w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. Zazwyczaj nie istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia.
W celu ochrony pracowników przed zagrożeniami spowodowanymi przez szkodliwy czynnik biologiczny pracodawca jest obowiązany do stosowania wszelkich dostępnych środków eliminujących narażenie lub ograniczających stopień tego narażenia. Jeżeli w środowisku pracy występują mikroorganizmy o nieustalonej przynależności gatunkowej, co do których istnieje podejrzenie, że mogą wykazywać właściwości chorobotwórcze, pracodawca (w zakresie swojej właściwości) zapewnia środki zapobiegawcze, przewidziane dla szkodliwego czynnika biologicznego zakwalifikowanego do najwyższej grupy zagrożenia. Wykonywanie prac związanych z narażeniem na kontakt ze szkodliwym czynnikiem biologicznym zakwalifikowanym do grupy 3 lub 4 zagrożenia może być zlecane pracownikom właściwie zabezpieczonym, w tym uodpornionym przy użyciu dostępnych szczepionek.
Czynniki psychofizyczne Obciążenie fizyczne: statyczne, dynamiczne, Obciążenie nerwowo psychiczne: obciążenie umysłu, niedociążenie lub przeciążenie percepcyjne, obciążenie emocjonalne.
Obciążenie fizyczne (praca fizyczna) to: - obciążenie statyczne, wywołane długotrwałym napięciem mięśni spowodowane utrzymywaniem przez dłuższy czas ciała lub przedmiotów w tej samej, a zwłaszcza wymuszonej pozycji, - obciążenie dynamiczne, związane z aktywnością ruchową podczas pracy
Wydatek energetyczny jest miarą ciężkości pracy i jednym z elementów obciążenia fizycznego, na który składa się dodatkowo wysiłek statyczny i monotypowość ruchów. Monotypowość wielokrotne powtarzanie tych samych ruchów angażujących w sposób jednostronny ograniczone grupy mięśni, co stanowi dodatkowe obciążenie dla narządu ruchu. Monotonia motoryczna wielokrotne powtarzanie takich samych lub podobnych łatwych ruchów w nie zmieniających się warunkach, wymagające stałej koncentracji uwagi. Zmęczenie ośrodkowe narastanie odczucia ciężkości pracy i bólu mięśni, zmniejszenie motywacji, koncentracji uwagi i sprawności psychomotorycznej. Zmęczenie obwodowe zmęczenie pracujących mięśni objawiające się zmniejszeniem siły i szybkości ich skurczów, aż do zupełnej utraty zdolności do pracy. Nadmierne zmęczenie może prowadzić do wypadku!
Warunki szczególnie uciążliwe 1. Prace związane z wysiłkiem fizycznym powodującym w ciągu jednej zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu przekraczający 2000 kcal (8375 kj) u mężczyzn i 1100 kcal (4187 kj) u kobiet; 2. Prace wymagające wysiłku fizycznego, powodującego w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny wynoszący powyżej 1500 kcal (6280 kj) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kj) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych temperatura nie może być wyższa niż 10 C lub wskaźnik obciążenia termicznego wynosi ponad 25 C, albo gdy prace są na otwartej przestrzeni w okresie zimowym od 1.11 do 31.03; 3. Prace wykonywane pod ziemią oraz prace przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych. Rozporządzenie Rady Ministrów z 28.05.1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. nr 60, poz.279)
Praca zmianowa - uciążliwa rozdzielenie światła od ciemności warunkuje rytmy dobowe, desynchronizacja rytmów dobowych może prowadzić do poważnych zaburzeń zdrowia, tylko 24 % pracowników pracuje w normalnym czasie pracy, reszta ma już w jakiś sposób zaburzony czas pracy: nawet jeśli nie na zmiany, to pracują dłużej lub w weekendy, co już może prowadzić do zaburzeń zdrowotnych i społecznych, w krajach europejskich już 18 % ludzi pracuje co najmniej 1 noc w tygodniu i ta tendencja będzie się nasilać, społeczeństwo 24-godzinne. G3/M3/8 G3/M3/7
- obciążenie psychonerwowe Związane ze sposobem i warunkami odbierania informacji, z warunkami podejmowania decyzji, ze sposobem i warunkami wykonywania zadań. Przeciążenie lub niedociążenie psychiki podczas realizacji zadań zaburza przebieg procesów psychicznych i wywołuje niekorzystne następstwa. Przeciążenie psychiki może powodować: pobudzenie, złość, stany lękowe, bóle głowy, bóle mięśniowe, trudności z koncentracją, wyczerpanie psychiczne i fizyczne. W dalszej perspektywie może prowadzić do owrzodzeń układu pokarmowego, nadciśnienia tętniczego, udaru mózgu, zawału, depresji i nerwic. Niedociążenie psychiki powoduje osłabienie aktywności psychicznej przy równoczesnej konieczności czuwania.
Obowiązki pracodawcy Pracodawca jest obowiązany stosować środki zapobiegające chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą, w szczególności: utrzymywać w stałej sprawności urządzenia ograniczające lub eliminujące szkodliwe dla zdrowia czynniki środowiska pracy oraz urządzenia służące do pomiarów tych czynników. przeprowadzać, na swój koszt, badania i pomiary tych czynników, rejestrować i przechowywać wyniki tych badań i pomiarów oraz udostępniać je pracownikom. Rozporządzenie MZ z 2.02.2011r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 33, poz. 166)
Normatywy higieniczne Rozporządzenie MP i PS z dnia 29.11.2002r. w sprawie NDS i NDN czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy W rozporządzeniu ustalono normatywy higieniczne dla: 471 substancji chemicznych NDS, 333 substancji NDSCh, 15 substancji NDSP, 19 pyłów NDS, hałasu słyszalnego, infradźwiękowego i ultradźwiękowego, drgań działających na organizm człowieka przez kończyny górne i drgań o ogólnym działaniu na organizm człowieka, mikroklimatu gorącego i zimnego, promieniowania optycznego, w tym podczerwonego (nielaserowego), promieniowania nadfioletowego, promieniowania widzialnego (nielaserowego), promieniowania laserowego, pola i promieniowania elektromagnetycznego. Wartości te są prawnie obowiązujące dla wszystkich przedsiębiorstw.
Normatywy higieniczne - ustalanie Normatywy higieniczne dla czynników szkodliwych dla zdrowia ustala Międzyresortowa Komisja ds. NDS i NDN Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy. Merytoryczne podstawy ustalania wartości normatywnych uzyskuje się w wyniku: badań doświadczalnych przeprowadzanych na zwierzętach obserwacji lekarskich grup eksponowanych na konkretne czynniki szkodliwe dla zdrowia w warunkach przemysłowych badań epidemiologicznych, w których została określona zależność między wielkością narażenia, czasem trwania ekspozycji zawodowej a jej skutkami zdrowotnymi Wartości NDS i NDN są kryteriami oceny warunków pracy i stanowią podstawę do prowadzenia działalności profilaktycznej
Częstotliwość badań i pomiarów czynników szkodliwych (chemicznych lub pyłu) Nie przeprowadza się - jeżeli wyniki dwóch ostatnio przeprowadzonych badań i pomiarów nie przekroczyły 0,1 wartości NDS (NDN), a w procesie technologicznym lub w warunkach występowania danego czynnika nie dokonała się zmiana mogąca wpływać na wysokość jego stężenia lub natężenia, co najmniej raz na 2 lata jeśli stwierdzono stężenie (natężenie) określonego czynnika powyżej 0,1 do 0,5 wartości NDS (NDN), co najmniej raz w roku jeśli stężenie (natężenie) określonego czynnika podczas ostatniego badania wyniosło powyżej 0,5 wartości NDS (NDN), w każdym przypadku wprowadzenia zmiany w warunkach występowania tego czynnika, pomiary ciągłe stężenia czynnika - jeżeli dla niego określono wartość NDSP.
Częstotliwość badań i pomiarów czynnika rakotwórczego lub mutagennego Nie przeprowadza się - jeżeli wyniki dwóch ostatnio przeprowadzonych badań i pomiarów nie przekroczyły 0,1 wartości NDS, a w procesie technologicznym lub w warunkach występowania danego czynnika nie dokonała się zmiana mogąca wpływać na wysokość jego stężenia, co najmniej raz na 6 miesięcy jeśli stwierdzono stężenie określonego czynnika od 0,1 do 0,5 wartości NDS, co najmniej raz na 3 miesiące jeśli stężenie określonego czynnika podczas ostatniego badania wyniosło powyżej 0,5 wartości NDS, w każdym przypadku wprowadzenia zmiany w warunkach występowania tego czynnika, pomiary ciągłe stężenia czynnika - jeżeli dla niego określono wartość NDSP.
W przypadku występowania mikroklimatu zimnego albo gorącego badania i pomiary wskaźników mikroklimatu, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 228 3 Kp., wykonuje się raz w roku. Jeżeli podczas dwóch ostatnich badań wartości wskaźników mikroklimatu nie przekraczały wartości dopuszczalnych dla 8 -godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy, pracodawca może wykonywać je raz na dwa lata.
Badania i pomiary szkodliwego dla zdrowia czynnika fizycznego, występującego w postaci: hałasu, hałasu ultradźwiękowego, drgań mechanicznych, działających na organizm człowieka przez kończyny górne lub drgań mechanicznych o ogólnym działaniu na organizm człowieka wykonuje się: 1) co najmniej raz na dwa lata jeżeli podczas ostatniego badania i pomiaru stwierdzono natężenie czynnika powyżej 0,2 do 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego natężenia (NDN), 2) co najmniej raz w roku jeżeli podczas ostatniego badania i pomiaru stwierdzono natężenie czynnika powyżej 0,5 wartości NDN.
Badania i pomiary czynników szkodliwych obowiązki pracodawcy Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie, w sposób ustalony w zakładzie pracy, informować pracowników o wynikach przeprowadzonych badań i pomiarów i umieszczać aktualne wyniki tych badań lub pomiarów na stanowisku pracy, którego one dotyczą w sposób przyjęty w zakładzie pracy. Kierując pracownika na profilaktyczne badanie lekarskie pracodawca jest obowiązany przekazać lekarzowi informację o czynnikach szkodliwych dla zdrowia lub warunkach uciążliwych występujących na jego stanowisku pracy oraz przedstawić aktualne wyniki badań i pomiarów wykonane na tym stanowisku.
Rejestracja i przechowywanie wyników badań i pomiarów Pracodawca prowadzi na bieżąco rejestr czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowisku pracy i kartę badań i pomiarów. W przypadku likwidacji zakładu, pracodawca niezwłocznie przekazuje rejestr oraz kartę, właściwemu miejscowo państwowemu inspektorowi sanitarnemu. Rejestry i karty są przechowywane przez okres 40 lat licząc od daty ostatniego wpisu. Wyniki badań i pomiarów przechowuje się przez okres 3 lat licząc od daty ostatniego pomiaru. Pracodawca udostępnia pracownikowi lub byłemu pracownikowi powyższe dokumenty na jego pisemne żądanie i umożliwia mu, na jego koszt, sporządzanie wyciągów, odpisów lub kopii tych dokumentów.
Kto wykonuje badania i pomiary Badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy wykonują laboratoria, które uzyskały akredytację w tym zakresie na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności Badania i pomiary wykonuje się zgodnie z metodami określonymi w Polskich Normach, a w przypadku braku takich norm, metodami rekomendowanymi i zwalidowanymi przez laboratoria