wersja

Podobne dokumenty
Rozwiązania przykładowych zadań

Wędrówki między układami współrzędnych

Astronomia. Wykład IV. Waldemar Ogłoza. >> dla studentów. Wykład dla studentów fizyki

Przykład testu z astronomicznych podsatw geografii Uzupełnić puste pola : Wybarć własciwe odpowiedzi a,b,c,d,e... (moŝe byc kilka poprawnych!!

Układy współrzędnych równikowych

Astronomia Wykład III

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Przykładowe zagadnienia.

Układy współrzędnych równikowych

Elementy astronomii w geografii

LIX Olimpiada Astronomiczna 2015/2016 Zawody III stopnia zadania teoretyczne

Astronomia. Wykład I. Waldemar Ogłoza. Wykład dla studentów geografii. dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

Przykładowe zagadnienia.

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Astronomia Wykład I. KOSMOLOGIA bada Wszechświat jako całość. Literatura: dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Astronomia. Wykład II. Waldemar Ogłoza. Wykład dla studentów fizyki. > dla studentów > zajęcia W.Ogłozy

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia. ρ + Λ c2. H 2 = 8 π G 3. = 8 π G ρ 0. 2,, Ω m = 0,308.

Krzywe stożkowe Lekcja V: Elipsa

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2012

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Astronomia. Wykład IV. Waldemar Ogłoza. >> dla studentów. Wykład dla studentów geografii

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

PROPOZYCJA ĆWICZEŃ OBSERWACYJNYCH Z ASTRONOMII DO PRZEPROWADZENIA W OBSERWATORIUM ASTRONOMICZNYM INSTYTUTU FIZYKI UR DLA UCZESTNIKÓW PROJEKTU FENIKS

Astronomia Wykład IV. r r r. Efekty ruchu wirowego Ziemi. Zmierzchy i świty. Siła Coriolisa. Siła odśrodkowa bezwładności.

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

NACHYLENIE OSI ZIEMSKIEJ DO PŁASZCZYZNY ORBITY. Orbita tor ciała niebieskiego lub sztucznego satelity krążącego wokół innego ciała niebieskiego.

Niebo nad nami Styczeń 2018

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

4. Ruch obrotowy Ziemi

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Astronomia II, ćwiczenia, podsumowanie. Kolokwium I. m= 2.5log F F 0

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Odległość kątowa. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe 1

Analemmatyczny zegar słoneczny dla Włocławka

Grawitacja - powtórka

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

Ziemia we Wszechświecie lekcja powtórzeniowa

Inne Nieba. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Fizyka i Chemia Ziemi

b. Ziemia w Układzie Słonecznym sprawdzian wiadomości

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi

Ściąga eksperta. Ruch obiegowy i obrotowy Ziemi. - filmy edukacyjne on-line. Ruch obrotowy i obiegowy Ziemi.

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

3a. Ruch obiegowy Ziemi

Chiang Mai, Tajlandia. Zawody teoretyczne

1 Szkic historii astronomii i jej zwiazków z fizyka

ROZDZIAŁ 1. NAWIGACJA MORSKA, WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE, ZBOCZENIE NAWIGACYJNE. KIERUNEK NA MORZU.

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

Odległość mierzy się zerami

Niebo nad nami Wrzesień 2017

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Zadania do testu Wszechświat i Ziemia

14-TYP-2015 POWTÓRKA PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII ROZSZERZONY

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Fizyka i Chemia Ziemi

RUCH OBROTOWY I OBIEGOWY ZIEMI

PODRĘCZNA INSTRUKCJA ASTRO-EXCELA

KIE TOWARZY WATCHE LEC KÓW ASTRO

Odległość kątowa. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 5

JAK MATEMATYKA POZWALA OPISYWAĆ WSZECHŚWIAT. 1 Leszek Błaszkiewicz

Jak rozwiązywać zadania.

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

Opozycja... astronomiczna...

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2015

PodziaŁ planet: Zewnętrzne: Wewnętrzne: Merkury. Jowisz. Wenus. Saturn. Ziemia. Uran. Mars. Neptun

Part I. Położenie obserwatora na powierzchni Ziemi. Astronomia sferyczna Wykład 5: WSPÓŁRZEDNE GEOCENTRYCZNE Przejście topo- geocentrum i odwrotnie

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5

Astronomia poziom rozszerzony

Satelity Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym. dr inż. Stefan Jankowski

Projekt instalacji astronomicznych w miejscach publicznych Krakowa

Tellurium szkolne [ BAP_ doc ]

Praca kontrolna semestr IV Przyroda... imię i nazwisko słuchacza

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

Transkrypt:

www.as.up.krakow.pl wersja 2013-01-12 STAŁE: π = 3.14159268... e = 2.718281828... Jednostka astronomiczna 1 AU = 149.6 mln km = 8 m 19 s świetlnych Rok świetlny [l.y.] = c t = 9460730472580800 m = 9.46 10 15 m Prędkość światła w próŝni c = 299792458 m/s Długość roku podana w sekundach t1900 = 31556925.97474s 1 rok = 365.2421896698-6.15359 10-5 T -7.29 10-10 T 2 +2.64 10-10 T 3 dni (T ilość stuleci od 2000 roku) 1 parsek = 3.085678 10 16 m =206265 AU = 3.26 lat św. (l.y.) Stała grawitacji: G = 6.67259 10-11 m 3 kg -1 s -2 Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni: g = G M/R 2 CięŜar Q = m g Dla Ziemi :g = 9.81 m/s 2 dokładnie: g(ϕ)=9.7805+0.0517sin 2 (ϕ) (z efektami spłaszczenia) Ziemia promień średni = 6371 km równikowy = 6378137.0 m biegunowy = 6356087.0 m, spłaszczenie s = 1/298.25722356 Masa Ziemi: M Ziemi = 5.9736 10 24 kg gęstość Ziemi 5520 kg/m 3 Doba gwiazdowa 23h 56m 04.09s = 86164.09 s KsięŜyc: Masa: 7.347 10 22 kg =1/81,301 M Promień: 1738 km = 0.27 R (promienia Ziemi) Średnica kątowa ~ 30 Orbita: e =0.05, a = 384.4 10 3 km, i = 5.1 Średni miesiąc synodyczny: 29.5305882 doby (29.53058888531+0,000000021621 T-3,64 10-10 T) T ilość stuleci od 2000 Miesiąc gwiazdowy: 27.321661 doby Cykl pływów powtarza się 2 razy na 24 h 50.5 m wspólny środek masy znajduje się pod powierzchnią Ziemi (4670 km od środka) Słońce: Masa: 1.989 10 30 kg Średnica: 1392000km Średnica kątowa: 32 Okres obrotu: 25.38 dnia m obs = -26 mag. M abs =4,96 mag. Typ widmowy: G2 NatęŜenie światła: 3.02 10 25 cd Moc promieniowania: 3.82 10 26 W Temperatura powierzchni: 5810 K Stała słoneczna poza atmosferą: 1360Jm -2 s -1 nazwa planety wielka półoś a [AU] mimośród e nachylenie orbity i [ ] peryhelium [AU] aphelium [AU] masa [M Z ] promień równikowy [R Z ] okres obiegu [ lata] Merkury 0.3871 0.2056 7 0.3075 0.4667 0.0553 0.382 0.241 Wenus 0.7233 0.0068 3 24 0.7184 0.7282 0.8150 0.949 0.615 Ziemia 1.000 0.0167 0 0.9833 1.0167 1.000 1.00 1.000 Mars 1.5237 0.0934 1 51 1.3814 1.6660 0.1074 0.533 1.881 Jowisz 5.2026 0.0479 1 18 4.9534 5.4518 317.89 11.2 11.86 Saturn 9.5548 0.0559 2 29 9.0207 10.089 95.2 9.41 29.46 Uran 19.218 0.0477 0 46 18.301 20.135 14.56 3.98 84.0 Neptun 30.110 0.0079 1 46 29.872 30.348 17.24 3.81 164.8

Miara czasowa kątów: (stosowana dla kąta godzinnego, rektascensji) 360º = 24h / :24 15 = 1m 15 º = 1h 15 = 60s / :15 15 º = 60m / :15 1 = 4s 1 º = 4m 60 = 4s / :4 60 = 4m / :4 15 = 1s Trójkąt Sferyczny A B C kąty wierzchołki a b c - kąty boki sin a /sin A = sin b / sin B =sin c / sin C sin a cos B = cos b sin c - sin b cos c cos A cos a = cos b cos c + sin b sin c cos A Reguła zmian oznaczeń: A a C c B b Trójkąt paralaktyczny: A h t δ ϕ C - azymut - wysokość - kąt godzinny - deklinacja -szerokość geograficzna= h bieguna N - kąt paralaktyczny (przy gwieździe) sin(90 -δ)/sin (180 -A) = sin (90 -h)/sin t = sin(90 -ϕ)/sin C sin(90 -δ) cos t = cos(90 -h) sin(90 -ϕ) sin (90 -h) cos(90 -ϕ) cos(180 -A) cos(90 -δ) = cos(90 -h) cos(900-ϕ)+sin(90 -h) sin 90 -ϕ) cos(180 -A) cos(90 -h) = cos(90 -ϕ) cos(90 -δ) + sin(90 -ϕ) sin(90 - δ) cos( t ) dla h=0 (np.: wschód, zachód środka Słońca bez refrakcji): cosa = - sin(δ) / cos(ϕ); cos(t)=-tg(δ) tg(ϕ) Ortodroma (minimalna odległość miejsc A i B na powierzchni Ziemi): ϕ - szerokość geograficzna, λ - długość geograficzna cos a = cos(90 - ϕ B ) cos(90 -ϕ A ) + sin(90 - ϕ B ) sin(90 - ϕ A ) cos( λ B - λ A ) a= arccos (cos a) odległość x = a [ ] 111.2 [km/ ] = a 2πR / 360 R=6371 km

wysokość górowania (po południowej stronie nieba) h gs = 90 -ϕ + δ jeśli h gs < 0 - obiekt góruje pod horyzontem (dla Słońca oznacza to noc polarną) jeśli h gs > 90 to obiekt góruje pomiędzy Zenitem a Biegunem. Wtedy stosujemy wzór na górowanie północne h gn = ϕ + 90 - δ Wysokość dołowania: h dn =ϕ + δ - 90 wynik h dn < - 90 oznacza dołowanie po stronie południowej (pomiędzy Nadirem a Biegunem Południowym) stosuje się wtedy wzór: h ds = - 90 - ϕ - δ Dzień polarny: Słońce nie zachodzi h d > -51 * Biała noc cywilna: jest ciągle widno h d > -6 Biała noc nautyczna nie widać gwiazd h d > -12 Biała noc astronomiczna niebo rozświetlone h d > -18 Polarna noc zupełna brak rozświetlenia h g < -18 Noc polarna Słońce nie wschodzi h g < -51 * * Z uwzględnieniem refrakcji 35 i rozmiarów tarczy Słońca r=16 Jasności gwiazd: M=m+5-5 log D; m=-2.5logi-13.98; m 1 -m 2 =2.5 log(i 2 /I 1 ) M jasność absolutna, m obserwowana, D odległość w parsekach Teleskopy: F,f odległość ogniskowa obiektywu, okularu, D,d -średnica obiektywu, okularu Zdolność rozdzielcza ρ=2.44 λ/d dla światła ρ[ ] = 12/D(cm) Powiększenie p= F/f =D/d, pow. rozdzielcze = 1 /ρ [ ]=5 D [cm], Powiększenie minimalne = D[mm]/6 (bez start światła dla źrenicy oka 6mm) Światłosiła = D/F, Jasność powierzchniowa obrazu B (D/F) 2 Rozmiary liniowe obrazu L = 2 F tg( α[rad]/2) 0.0175 α[ ] F Zasięg [w wielkościach gwiazdowych] m = 2.1 + 5 log (D [mm])

ObniŜenie horyzontu: a [ ]=1.779 ( H [m]) 1/2 H wysokość nad pow. Ziemi Zasięg widoczności: D [km] = 3.86 (H [m]) 1/2 Szerokość geograficzna ϕ i geocentryczna ϕ : ϕ - ϕ = -11.5 sin (2ϕ) [ ] Rozmiar elipsy wywołanej zjawiskiem aberracji światła: α= 20.5 sin(β) (β -szer.ekliptyczna *) Refrakcja h prawdziwe =h obserwowane -R ; Dla h O >35º : R 1 tg(z obs ) = 1 tg(90º-h obs ) R =1.02 ctg( h 0 +7.31/( h 0 + 4.4 ) Poprawka na efekty cisnie nia i temperatury R = R (P/1013.25).(283/(t+273.15)). t [ C] p [mbar] Siła Coriolisa: F=2mVω sin(α), V-prędkość,, α - kąt pomiędzy V i ω, m masa ciała ω -wektor prędkości kątowej Ziemi (skierowany ku północnemu biegunowi niebieskiemu) ω=2 π 1.160576 10-5 [1/s] Pionowa składowa: ω = ω sin(ϕ), (odchylanie ruchów poziomych w prawo na półkuli N) Pozioma składowa: ω =ω cos(ϕ) (odchylanie ciał spadających w kierunku wschodnim) Składowa odchylająca w bok dla ruchu poziomego: F=2mVω cos(ϕ) Zmiana cięŝaru w ruchu poziomym: F=2mVω cos(ϕ) sin (α) gdzie α= 180º+A (A- azymut kierunku ruchu) Okres obrotu płaszczyzny wahadła Focaulta: P = T / sin (ϕ)= ( 23h 56m 04.09s ) / sin (ϕ) Czas: (T czas, t kąt godzinny, (P ) słońce prawdziwe, (S ) Słońce średnie) Związek kąta godzinnego, czasu gwiazdowego i rektascensji: t = T * - α Czasy lokalne są zaleŝne od długości geograficznej Czas gwiazdowy T * to kąt godzinny punku Barana ( ) T * = t T * = α gór. rektascensja gwiazd górujących Czas prawdziwy słoneczny T p = t +12h Czas średni słoneczny T S = t S +12h T P = T S + R R - równanie czasu (z tablic) RóŜnica tych samych czasów lokalnych równa jest róŝnicy długości geograficznych wyraŝonych w mierze czasowej T 2 T 1 = λ 2 - λ 1 Czas strefowy to czas średni słoneczny południka centralnego danej strefy Zmiana czasu w Polsce: czas zimowy (CSE) na letni (CWE) zmieniamy w nocy po ostatniej sobocie marca (dodajemy 1 h), powrotem odejmujemy godzinę po ostatniej sobocie października Równanie czasu: R=-7.7 sin (79 +L)+9.5 sin(2 L) L długość ekliptyczna słońca prawdziwego) Dni Juliańskie (ciągła rachuba dni): [ ] oznacza część całkowitą, R - rok, M - miesiąc, D - dzień JD = 367R - [(7(R + [(M + 9)/12]))/4] + [275M/9] + D + 1721013,5 + UT h /24 h

Elipsa: 2 a(1 e ) r( ϕ) = 1+ ecosϕ a półoś wielka, b mała, c odległość ogniskowa (ognisko środek) Aphelium Q=a(1+e), b 2 =q Q Mimośród e=c/a a 2 = b 2 + c 2 Odległości Peryhelium q=a(1-e), III prawo Keplera P 2 =a 3 (P okres w latach, a rozmiar orbity w AU) Uogólnione: a P 3 2 G = 2 4 π ( m + m ) 1 2 I prędkość kosmiczna V I 2 = GM /R (M masa Ziemi, R promień orbity) II prędkość kosmiczna V II 2 = 2GM /R Prędkość w odległości r od ogniska: V 2 (r)= GM(2/r 1/a) Siła odśrodkowa F o =mv 2 / R

Data Rektascensja α [ h m ] Deklinacja δ [º ' ] 1 stycznia 18 h 47 m -22º59' 16 stycznia 19 52-20 55 1 lutego 20 59-17 05 15 lutego 21 55-12 39 1 marca 22 49-7 34 16 marca 23 44-14 13 1 kwietnia 0 42 4 33 16 kwietnia 1 37 10 08 1 maja 2 34 15 05 16 maja 3 32 19 06 1 czerwca 4 37 22 03 16 czerwca 5 39 23 20 1 lipca 6 41 23 06 16 lipca 6 42 21 21 1 sierpnia 8 46 18 00 16 sierpnia 9 43 13 43 1 września 10 42 8 15 16 września 11 36 2 37 1 października 12 30-3 11 16 października 13 25-8 53 1 listopada 14 26-14 26 16 listopada 15 26-18 44 1 grudnia 16 29-21 48 16 grudnia 17 35-23 18 Współrzędne geograficzne wybranych miast na Ziemi. W tej tabeli przyjęto nową konwencję dla λ, t.j. λ >0 dla długości wschodniej (E). Miasto Długość geograficzna λ Szerokość geograficzna ϕ Amsterdam +0 h 19 m 30 s = 4 52 E +52 22' N Buenos Aires -3 h 53 m 24 s = 58 21 W -34 37' S Honolulu -10 h 31 m 18 s =157 50 W +21 18 N Kraków +1 h 20 m 00 s = 19 58 E +50 04' N La Paz -4 h 32 m 30 s = 68 08 W -16 30' S Los Angeles -7 h 53 m 13 s = 118 18 W +34 07' N Melbourne +9 h 39 m 54 s =144 58 E -37 50' S Moskwa +2 h 30 m 18 s =37 34 E +55 45' N Sztokholm +1 h 12 m 20 s =18 04 E +59 21' N Tokio +9 h 53 m 13 s = 139 33 E +35 40' N Toronto -5 h 17 m 37 s =79 24 W +43 40' N