Drodzy Czytelnicy, Wypoczęci po urlopach, z werwą wracamy do pracy. Ale nie dajmy się zwieść, że letni wypoczynek zagwarantuje nam długotrwałą nietykalność przed atakami na nasze zdrowie. Warto po wakacyjnym błogostanie skontrolować stan naszego organizmu. Dlatego przygotowujemy cykliczne dni otwarte i zapraszamy Państwa do skorzystania z bezpłatnych badań i konsultacji. Pamiętajmy o profilaktyce przeciwgrypowej. Trudny sezon przeziębieniowy przed nami nie dajmy się zaskoczyć. Jak co roku zapraszamy Państwa na szczepienia przeciwko grypie. Przypominamy, że w ramach kampanii Twoje życie Twój styl, obowiązuje 30% zniżka na badania cytologii, testu w kierunku wirusa HPV, mammografii, USG piersi. W celu skorzystania z wyżej wymienionych badań, trzeba się zgłosić z kuponem wyciętym z październikowego Twojego Stylu, który jest dostępny na rynku od 15 września. Jak Państwo wiecie, bardzo dbamy o profilaktykę i tę dbałość próbujemy zaszczepić u naszych Pacjentów. Dlatego na październik mamy specjalną ofertę dla Pań i Panów profilaktyka raka prostaty i szyjki macicy, a z nią związane bezpłatne badania PSA i cytologię. Szanowni Państwo, Cierpienie daje zbyt prędką dojrzałość. My staramy się, poprzez naszą wiedzę, doskonałych specjalistów i coraz lepszy sprzęt, to cierpienie niwelować. A tam, gdzie nie możemy pomóc bezpośrednio, angażujemy się w akcje humanitarne. Nawiązaliśmy współpracę z UNICEF i wspieramy najbardziej potrzebujące dzieci na świecie. W ten sposób, chociaż odrobinę, możemy przyczynić się do wydłużenia ich dzieciństwa. Każdy z nas może opóźnić moment zbyt szybkiego wkraczania w dojrzałość przez dzieci. Dlatego zachęcamy Państwa do wspólnych działań i odwiedzenia naszej strony www.damian.pl, na której znajdziecie więcej szczegółów. Z poważaniem, Redakcja Poradnika Zapraszamy 3 4-5 6-7 8-9 10-11 12-13 14 W NUMERZE KOREKCJA KSZTAŁTU PIERSI NIE CZEKAJ NA GRYPĘ! ZASZCZEP SIĘ! DIETA DOBRZE ZAPLANOWANA RAZEM Z UNICEF POMAGAMY DZIECIOM NA CAŁYM ŚWIECIE PRZEROST MIGDAŁKA GARDŁOWEGO NIETRZYMANIE MOCZU Problem do powstrzymania ARTROSKOPIA Nowoczesna metoda diagnostyczno-zabiegowa REDAKCJA Wydawca: Centrum Medyczne Damiana Sp. z o.o. ul. Wałbrzyska 46 02-739 Warszawa Redaktor prowadzący: Dominika Korczak-Grabowska dominika.korczak@damian.pl (22) 566 23 72 Skład:
Prof. dr hab. med. Edward Towpik Kierownik Zespołu Chirurgii Plastycznej CMD Korekcja kształtu piersi W ostatnich latach najczęstszym powodem szukania pomocy u specjalistów chirurgii plastycznej jest chęć poprawy niedoskonałości kształtu lub wielkości piersi. Te niedoskonałości u bardzo wielu pań prowadzą do poważnych problemów natury psychologicznej, są powodem niskiej samooceny, czasem nawet kompleksów, utrudniają lub uniemożliwiają aktywność w sferze intymnej. Wiadomo też, że chirurgia piersi należy do najwdzięczniejszych obszarów medycyny estetycznej operacje przynoszą radykalną zmianę i dają wiele satysfakcji. Częstą wadą, która sprawia wiele kłopotów, jest bardzo znaczny przerost piersi. Uciążliwa jest nie tylko wielkość, utrudniająca dobór bielizny i ubrań, zwracająca uwagę otoczenia, a nawet przeszkadzająca w uprawianiu niektórych sportów ale również znaczny ciężar. Nierzadko zdarza się, że ostateczna decyzja o poddaniu się operacji spowodowana jest uporczywymi bólami pleców (ciężkie piersi mogą powodować lub nasilać zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa). Problemy te, charakterystyczne dla dojrzałego wieku, występują również niekiedy u bardzo młodych dziewcząt nietrudno zgadnąć, że konsekwencje psychologiczne są wtedy jeszcze większe. Kolejnym problemem jest zwiotczenie i opadnięcie biustu, tzw. ptoza. Występuje najczęściej u kobiet starszych, wraz z postępującym wiotczeniem skóry, ale również u młodych, zwykle po karmieniu piersią lub bardzo znacznym schudnięciu. Z naszych rozmów z pacjentkami wynika, że takie zniekształcenie powoduje szczególnie często zahamowania w życiu płciowym. Tego typu problemy dla większości kobiet są prawdziwym zmartwieniem, gdyż bardzo trudno jest taką nierówność ukryć pod ubiorem. Częściej, niż się to może wydawać, spotykamy się z asymetrią, czyli dużą dysproporcją pomiędzy wielkością lub kształtem obu piersi. Zdarzają się zniekształcenia brodawki sutkowej, jej wciągnięcie, albo umiejscowienie w nieprawidłowym miejscu. Dla naprawy każdej z wad istnieje inny rodzaj operacji. W przypadku ogromnych piersi przeprowadza się wycięcie odpowiednich części gruczołu piersiowego. Biust można w ten sposób zmniejszyć bardzo znacznie. Ważny jest dobór odpowiednich cięć, aby blizny po operacji miały korzystne położenie i wygląd dlatego operacje takie powinni wykonywać tylko bardzo doświadczeni specjaliści. Natomiast korekcja piersi wiotkich i opadających nazywana podniesieniem polega na umiejętnej redukcji nadmiaru zwiotczałej skóry. Bardzo ważne jest, aby umiejętnie przenieść brodawkę z otoczką oraz gruczoł na nowe miejsce, nadając mu prawidłowy kształt i jędrność. Przy prawidłowo wykonanej operacji zachowana będzie zdolność karmienia piersią przy ew. kolejnych ciążach, co ma duże znaczenie dla licznych młodych kobiet poddających sie tym zabiegom. Położenie cięć operacyjnych, a co za tym idzie blizn powinno być takie, aby nietknięty pozostał dekolt, i aby można było bez przeszkód nosić swobodne, głęboko wycięte okrycia. Operacje korekcyjne kształtu piersi wykonywane przez dobrego specjalistę są bezpieczne i skuteczne. A wykonane prawidłowo w sposób spektakularny poprawiają nie tylko wygląd, ale i samopoczucie pacjentki. Wykonujemy je w znieczuleniu ogólnym, w warunkach pełnego bezpieczeństwa szpitalnego, z zapewnioną właściwą opieką pooperacyjną. Pacjentka planująca poddanie się operacji korekcyjnej piersi powinna być ogólnie zdrowa i wykonać podstawowe badania, m.in.: grupę i morfologię krwi, układ krzepnięcia, prześwietlenie klatki piersiowej, EKG, USG piersi lub mammografię. Szczegóły przygotowania do operacji i sposób jej przeprowadzenia omawia się podczas wizyty konsultacyjnej. Kluczem do osiągnięcia dobrego wyniku pozostaje doświadczenie i umiejętności specjalisty chirurgii plastycznej. 3
Lek. med. Mariola Malicka Specjalista Chorób Wewnętrznych w CMD Nie czekaj na grypę! Zaszczep się! Co to jest grypa? Grypa jest ostrą chorobą zakaźną, którą wywołują trzy typy wirusa A, B i C. Groźne dla ludzi są wirusy grypy typu A i B. Szczególnie wirus typu A odpowiedzialny jest za liczne epidemie grypy, które od zarania dziejów dziesiątkowały ludność na świecie. W krajach klimatu umiarkowanego obserwuje się sezonowość zachorowań. Na półkuli północnej, a więc i w Polsce, okres ten trwa od jesieni do wiosny. W trakcie corocznych sezonów epidemicznych choruje około 5-15% społeczeństwa na świecie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że nawet u 5 milionów z nich dochodzi do rozwoju ciężkich postaci choroby, a pół miliona osób co roku umiera z powodu grypy. Zarówno hospitalizacje, jak i zgony, najczęściej występują u osób z tzw. grup wysokiego ryzyka, obejmujących m.in. osoby starsze czy cierpiące na choroby przewlekłe. Do 90% zgonów z powodu grypy dochodzi wśród osób po 65. roku życia. Grypa jest chorobą zakaźną, którą wywołują wirusy. Jest to groźna choroba, mogąca prowadzić do śmierci chorego. Co roku choruje 5-15% społeczeństwa na świecie, a nawet pół miliona osób umiera z powodu grypy. Dlaczego grypa jest niebezpieczna? Niebezpieczeństwo grypy wynika głównie z jej powikłań, na które szczególnie narażone są osoby starsze, małe dzieci, osoby przewlekle chore, o obniżonej odporności oraz kobiety w ciąży. Główne powikłania pogrypowe: zapalenie płuc jest jednym z najczęstszych powikłań. W wyniku zakażenia wirusami grypy dochodzi do niszczenia i złuszczania komórek układu oddechowego, co znacznie ułatwia atak bakteriom zaostrzenie przebiegu astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) oraz przebiegu muskowiscydozy. Może to prowadzić do rozwoju niewydolności oddechowej u dzieci może dojść do zapalenia ucha środkowego bądź zapalenia oskrzelików, często wymagających leczenia w szpitalu zapalenie mięśni, w tym mięśnia sercowego wywołują go wirusy grypy typu A i B. Powikłanie to jest szczególnie niebezpieczne u osób ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego oraz z niewydolnością nerek. Zapalenie mięśnia sercowego może prowadzić do jego niewydolności zaostrzenie przebiegu choroby przewlekłej i pogorszenie stanu ogólnego chorego powikłania ze strony ośrodkowego układu nerwowego Ponadto kobiety będące w drugim i trzecim trymestrze ciąży mają zwiększone ryzyko powikłań ze strony układu oddechowego i krążenia, częściej wymagających leczenia szpitalnego. Jeśli więc planujesz dziecko i będziesz w ciąży w okresie od jesieni do wiosny, warto wcześniej pomyśleć o profilaktyce. Niebezpieczeństwo grypy wynika głównie z jej powikłań, na które szczególnie narażone są: osoby starsze i dzieci poniżej 2. roku życia, chorzy na cukrzycę, astmę, POChP, osoby z obniżoną odpornością, schorzeniami układu sercowo- -naczyniowego czy niewydolnością nerek. Są to osoby z tzw. grup wysokiego ryzyka. Jak dochodzi do zakażenia wirusem grypy? Wirusy grypy atakują komórki błony śluzowej dróg oddechowych, na przykład gardła czy nosa. Źródłem rozprzestrzeniania się wirusów grypy jest osoba zakażona. W przypadku osób dorosłych wydalanie wirusa, czyli okres, kiedy osoba ta jest zakaźna dla otoczenia, rozpoczyna się zwykle jeden dzień przed wystąpieniem objawów chorobowych (a więc osoba ta nie wie, że jest chora!) i trwa około 5 dni. U dzieci okres ten może trwać do 10 dni. drogą kropelkową do zakażenia dochodzi w wyniku wdychania mikroskopijnych cząsteczek wydzieliny z dróg oddechowych chorego, uwalnianych w trakcie kaszlu bądź kichania poprzez kontakt z przedmiotami (np. klamki, poręcze, uchwyty w środkach komunikacji miejskiej) zanieczyszczonymi skażoną wydzieliną z dróg oddechowych (wydzieliną, w której znajdują się wirusy grypy) 4
drogą krwiopochodną są to rzadkie przypadki Wirusy grypy znajdują się w kropelkach wydzieliny pochodzącej z dróg oddechowych chorej osoby. Kropelki te są uwalniane w trakcie kichania i kaszlu, ale mogą być także obecne na różnych przedmiotach. Jak przebiega grypa? Grypa ma zwykle gwałtowny początek i charakteryzuje się: wysoką gorączką (38-40 C) bólem głowy drżeniem i bólami mięśni suchym, męczącym kaszlem utratą apetytu uczuciem osłabienia i ogólnego rozbicia Występują również objawy typowe dla przeziębienia, jak bóle gardła, wodnisty katar czy zatkany nos. U dzieci dodatkowo mogą wystąpić bóle brzucha, nudności i wymioty. W przypadku braku powikłań, objawy ze strony układu oddechowego utrzymują się średnio przez 7-10 dni. Najdłużej trwają: kaszel i uczucie ogólnego osłabienia, które mogą być obecne nawet do 3 tygodni. Jak uchronić się przed grypą? Podstawowym sposobem zabezpieczenia się przed grypą i jej powikłaniami jest szczepienie. Dostępne szczepionki zapewniają ochronę przed najbardziej groźnymi typami wirusa grypy. Są one tak skonstruowane, że nie ma obawy, iż można zachorować w wyniku ich podania. Szczepionki te są bezpieczne i wręcz zalecane u małych dzieci (powyżej 6. miesiąca życia), osób starszych czy osób z obniżoną odpornością. Ze względu na ciągłe zmiany w budowie wirusa, zachodzące w wyniku jego mutacji, corocznie uaktualniany jest skład szczepionki na podstawie zaleceń wydawanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Oznacza to, że szczepionki przeciwko grypie są aktualne tylko na jeden sezon. Szczepionkę może przyjąć każda osoba powyżej 6. miesiąca życia, która nie chce zachorować na grypę, a przy tym nie ma przeciwwskazań medycznych, o czym decyduje lekarz. Istnieją jednak grupy osób, którym szczepienie przeciwko grypie jest szczególne zalecane. Osoby dorosłe zazwyczaj uzyskują ochronę już po 2 tygodniach od szczepienia, dlatego według najnowszych zaleceń zachęca Początek choroby Temperatura ciała Dolegliwości stawowo-mięśniowe Ból głowy Samopoczucie Suchy kaszel Powikłania Możliwość profilaktyki Leczenie przyczynowe się, aby osoby nieuodpornione szczepiły się również w trakcie sezonu zachorowań na grypę. W krajach klimatu umiarkowanego, jak Polska, okres ten trwa od jesieni do wiosny. Szczepienie to nie wszystko, przestrzegaj podstawowych zasad! Jeśli jesteś zdrowy: nie zbliżaj się do osoby kaszlącej i kichającej na odległość < 1m myj ręce tak często, jak możesz staraj się nie dotykać twarzy Podstawowe różnice między grypą a przeziębieniem Cechy Grypa Przeziębienie Nagły >38ºC Bardzo często Bardzo często Bardzo złe Często Często Tak Tak Powolny <38ºC Rzadko Rzadko Umiarkowanie złe Rzadko Rzadko Nie Nie Jeśli jesteś chory: zostań w domu (wczesna reakcja i pozostanie w łóżku łagodzi przebieg choroby i przyspiesza zdrowienie, a jednocześnie ogranicza rozprzestrzenianie choroby w populacji) zawsze zasłaniaj usta i nos podczas kaszlu, najlepiej chusteczką higieniczną, którą należy wyrzucić natychmiast po użyciu. Jeśli nie masz przy sobie chusteczki zasłoń usta rękawem lub inną częścią ubrania, ale nie ręką po każdym użyciu chusteczki umyj ręce ciepłą wodą z mydłem przebywaj tylko w jednym pomieszczeniu w domu (zmniejsza to ryzyko rozprzestrzeniania się zakażenia) powinna się tobą opiekować tylko jedna osoba (zmniejsza to ryzyko zakażenia większej liczby osób) wypijaj większą niż zwykle ilość płynów (zwiększona utrata wody z organizmu spowodowana jest gorączką, utratą apetytu, wymiotami lub biegunką towarzyszącą chorobie) skontaktuj się z nami Jak umówić się na szczepienie? Zadzwoń (22) 566 22 22 i umów się na wizytę kwalifikującą do szczepienia. Jeżeli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań do szczepienia od razu zostaniesz zaszczepiony. 5
Dr n. med. Anna Lewitt Dietetyk, Trener Żywienia w CMD Dieta dobrze zaplanowana Wiosną i latem zdecydowana większość kobiet podejmuje decyzję o odchudzaniu. Jednak drastyczne ograniczenie ilości spożywanych posiłków czy stosowanie różnego rodzaju odchudzających preparatów farmaceutycznych nie jest dobre dla naszego zdrowia. Diety drastycznie ograniczające ilość kalorii w krótkim czasie, nie przynoszą żadnych korzyści. Tak naprawdę powodują wyłącznie ubytek masy mięśniowej i osłabienie organizmu, szczególnie jego odporność na infekcje. Decyzja o zmianie sposobu odżywiania powinna iść w parze z określeniem celów, jakie chcemy osiągnąć. Nie każdy, bowiem kto chce schudnąć powinien ograniczać dietę. Bardzo mała ilość ruchu i zła dieta, które są dziś problemem znacznej ilości ludzi dorosłych, skutkują odkładaniem tkanki tłuszczowej w okolicach bioder, brzucha, ud. Zdarza się, że kobiety, które mają prawidłowe (BMI), są niezadowolone ze swojej sylwetki, czują się niezgrabne, mają cellulit. Wówczas jednak nie należy się odchudzać, tylko zmodyfikować poprzez prawidłową dietę i regularną aktywność fizyczną proporcje tkanki tłuszczowej w stosunku do masy mięśniowej, czyli zmienić skład ciała. Efektem nie będzie zmiana masy ciała, jednak obwody ciała się zmniejszą, skóra będzie jędrna, a ciało smukłe i elastyczne. Taki efekt można osiągnąć stosując dobrze zbilansowaną dietę i łącząc ją ze stałym umiarkowanym wysiłkiem fizycznym. Większości z nas trudno jest samemu ocenić własne potrzeby. Dlatego, by na poważnie zająć się zmianą swojego wyglądu warto skorzystać z pomocy specjalisty. I to nie po to, by to on nas rozliczał z efektów. Po pierwsze po to, by dokładnie ocenił skład naszego ciała, ilość tkanki tłuszczowej, masy mięśniowej, wody całkowitej, wody wewnątrzkomórkowej i zewnątrzkomórkowej. Znając te wartości, dopiero wówczas jesteśmy w stanie oszacować podstawową przemianę materii i dobrać odpowiednio zbilansowaną dietę. Badanie składu ciała ocenia dokładnie nasz indywidualny metabolizm czyli zapotrzebowanie energetyczne organizmu na podstawowe funkcje życiowe podstawową przemianę materii, która jest uzależniona od masy mięśniowej i masy tłuszczowej. Po drugie skuteczne odchudzanie czy modyfikacja sylwetki wymaga indywidualnego rozwiązania. Nie każdy, korzystając z modnej diety, osiągnie takie same efekty. Różnimy się między sobą budową ciała, metabolizmem, stanem zdrowia, rodzajem pracy. Dlatego warto zdawać sobie sprawę z tego, że praca nad własną sylwetką musi mieć charakter indywidualny. Należy również pamiętać, aby wypijać odpowiednie ilości wody daru od natury. Woda jest niezbędna do życia i..odchudzania. Jej brak w odpowiedniej ilość (minimum 1,5-2,5 l dziennie) może powodować także wiele kłopotów zdrowotnych. Dzieje się tak dlatego, że przy braku odpowiedniej ilości wody, w organizmie nie ma,,środka transportu dla składników odżywczych do komórek. Brakuje wody także do transportu produktów przemiany materii przez układ wydalniczy i obciążanie całego układu moczowego oraz nerek. Deficyt wody to także słaba wydolność fizyczna podczas ćwiczeń fizycznych. Wszystko to zaburza proces prawidłowego odchudzania. Zdrowa i skuteczna dieta powinna opierać się na pewnych podstawowych założeniach. Przede wszystkim powinna być regularna, skomponowana z pięciu posiłków odpowiedniej wielkości i o odpowiedniej zawartości składników odżywczych. Mam tu na myśli proporcjonalne zestawienie najważniejszych dla organizmu grup składników pokarmowych czyli: pełnowartościowego białka, węglowodanów prostych i złożonych, składników mineralnych i witamin, dobrych tłuszczów oraz wody. Organizm potrzebuje tych składników we wszystkich pięciu cyklach trawiennych. Stąd te pięć regularnych posiłków, spożywanych co trzy godziny. W każdym z tych posiłków, a zatem w śniadaniu, drugim śniadaniu, obiedzie, podwieczorku i kolacji powinien znajdować się cały zestaw pełnowartościowych składników odżywczych. Podkreślam, mają być to prawidłowe posiłki, a nie przegryzki. Białkiem zwierzęcym powinno być chude mięso typu drób, wołowina, cielęcina, dziczyzna czy królik, jajka, ryby i owoce morza. Oczywiście mam tu na myśli chude mięso, obrabiane beztłuszczowo. Jednak białko nie będzie przyswojone, kiedy nie będzie węglowodanów. Jak wiadomo istnieją dwie grupy węglowodanów. Proste, czyli owoce, słodycze, soki. I te muszą być pod kontrolą, spożywane w ograniczonych ilościach. Druga grupa 6
węglowodanów to złożone, takie jak kasze, zboża, nasiona, ziemniaki w mundurkach. Tłuszcze, tylko dobre (kwasy tłuszczowe omega 3-6-9) mają być z roślin, ziaren i ryb. Ostatnią grupą są składniki mineralne, witaminy i błonnik, zawarte w warzywach oraz owocach. Z tą podstawową wiedzą możemy przystąpić do komponowania własnego menu. Bazując na nich ustrzeżemy się również przed efektem jojo. Przykładowy dzienny jadłospis Na pierwsze śniadanie dobrze jest wybrać płatki owsiane z małą ilością owoców sezonowych lub suszonych. Są to węglowodany, które lepiej pobudzają przemianę materii. Czyli mamy już grupę węglowodanów, witamin i składników mineralnych, a teraz dodajemy białko, czyli biały ser z dodatkiem jogurtu naturalnego. Warto zaznaczyć, że samo mleko nawet szklanka lub sam jogurt nie dostarczają osobie dorosłej wystarczającej ilości białka potrzebnego na cykl trawienny. Dlatego potrzebny jest biały ser czy twaróg, jako uzupełnienie. Drugie śniadanie mogą to być dwie kromki ciemnego pieczywa z połową szklanki twarożku wiejskiego i całym lub połową dowolnego owocu. Po kolejnych trzech godzinach przychodzi czas na obiad np. zupę warzywną, jednak spożytą z porcją białka (jeśli już nie chcemy na chudym mięsie, to chociaż żeby były lane kluseczki z jajka i białek z odrobiną mąki orkiszowej czy razowej). Zupę można podawać z dodatkiem małej ilości kaszy czy ryżu. Po kolejnych trzech godzinach jemy np. mięso z piersi indyka, z kaszą i surówką. A następnie kolacja. Na ostatni posiłek możemy przygotować np. naleśnika z ciemnej mąki lub białej mąki z dodatkiem otrębów i zawinąć go z chudym, mielonym mięsem, a następnie zjeść go ze świeżymi warzywami. Taki krokiet jest zdrowym, dietetycznym i sycącym posiłkiem na zakończenie dnia. Dobrym pomysłem na kolację jest także wykorzystanie potraw z ryb. Oczywiście to tylko zarys jadłospisu. Swoim klientom radzę m.in. by owoce spożywali tylko rano przy pierwszym lub drugim śniadaniu i ograniczyli je do jednej porcji, czyli 100-150 gramów dziennie. Owoce pułapka w odchudzaniu Owoce zawierają duże ilości cukru prostego, fruktozy. A nasz organizm podczas jednego posiłku jest w stanie przerobić i przyswoić do 50 kcal pochodzących z cukrów prostych. To właśnie te 100-150 gramów owoców, czyli np. jedno jabłko, jedna gruszka, pół banana. Zjedzenie pół kilograma winogron jest już całkiem sporym ładunkiem wysokokalorycznych cukrów prostych, których organizm człowieka nie przyswaja i zamienia na zapasową tkankę tłuszczową. Dlatego w dietach, które zalecam owoce pojawiają się tylko rano zaś przez resztę dnia proponuję sięgać po kolejne porcje warzyw. Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe Szczegółowa ocena zapotrzebowania na składniki odżywcze jest możliwa dzięki określeniu indywidualnego metabolizmu. Za taką orientacyjną miarę można przyjąć pojemność garści człowieka. Każdy z nas ma inną wielkość inną ma mała kobieta, inną potężnie zbudowany mężczyzna. Na jeden posiłek, który powinien zawierać wszystkie grupy składników odżywczych, powinny składać się trzy garści: jedna węglowodanów, jedna białka, jedna witamin i minerałów. Oraz oddzielnie bilansowane tłuszcze, np. 1 łyżeczka oliwy do każdego posiłku lub 2 łyżki w ciągu dnia. Kontrolowanie tłuszczu w diecie Tłuszcze są wrogiem odchudzania, a szczególnie te ukryte. Czyli takie, których nie widać, bo w dużej ilości są ukryte w wędlinach, serach, sosach, podrobach itp. Dlatego tłuszcze warto bilansować oddzielnie. Wybierajmy zatem chude mięso drób bez skóry, cielęcinę, królika i przygotowujmy je piekąc lub obsmażając bez tłuszczu. Oliwę dodawajmy do sałatek np. jako składnik sosu vinegret. Warto również wiedzieć, że w jednym posiłku organizm kobiety nie jest w stanie przyswoić więcej niż 300-400 kcal. Jeśli zjemy dwa razy dziennie za to więcej z utraty tkanki tłuszczowej nic nie wyjdzie. Jedzenie jest także procesem energetycznym związanym ze spalaniem kalorii. Procesy trawienia i przyswajania składników odżywczych także potrzebują energii, czyli kalorii. Konsekwencje nieprawidłowej diety Negatywnych konsekwencji dla naszego zdrowia może być bardzo wiele. Najpoważniejsze to nadwaga, otyłość, anoreksja czy bulimia, miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie i choroby serca, choroby nowotworowe, czyli grupa tzw. chorób cywilizacyjnych. Poza tym może również nastąpić upośledzenie procesów trawiennych (zgaga, niestrawność, zaparcia), co w konsekwencji prowadzi do uszkodzenie żołądka, jelit, nerek i wątroby. Dlatego odchudzanie to nie tylko niejedzenie, to zmiana sposobu odżywiania, a przede wszystkim zmiana stylu życia. Preparaty farmaceutyczne i termogeniki Wiele kobiet pragnących zredukować masę ciała sięga po różne środki w postaci tabletek czy proszków, które w teorii odchudzają. Niestety bez ćwiczeń i odpowiedniej diety nic nam one nie dadzą. Większość z nich zawiera substancje, które albo spełniają swoje zadanie tylko w trakcie treningu, albo nie wpływają w ogóle na redukcję kilogramów w zdrowy sposób. Część takich preparatów po prostu działa odwadniająco. Na pierwszym etapie redukcji przez 2 3 miesiące w zupełności wystarczy odpowiednio zbilansowana dieta i aktywność fizyczna, ewentualnie uzupełniona naturalną suplementacją. Naturalna suplementacja Obecna dieta, a zwłaszcza dieta redukcyjna, nie jest w stanie pokryć zapotrzebowania na wszystkie składniki pokarmowe jakich potrzebuje nasz organizm. Warto jest rozważyć suplementację dobrej jakości preparatami witamin i minerałów. Przede wszystkim należy zadbać o składniki, których nasz organizm sam nie syntetyzuje oraz nie potrafi magazynować, w tym niezwykle ważną witaminę C oraz witaminy z grupy B, które są szczególnie ważne dla kobiet. 7
Wspólnie z UNICEF pomagamy Dzieciom na całym świecie Drodzy Czytelnicy, Centrum Medyczne Damiana zostało partnerem wspierającym działania UNICEF. Wspólnie podejmiemy wiele działań, które będą miały na celu zapewnienie dzieciom radosnego dzieciństwa w regionach, gdzie panuje susza, brakuje jedzenia, dzieci dotyka przemoc lub są jej świadkami. Dołożymy wielu starań, aby na twarzach najmłodszych pojawił się uśmiech. Serdecznie zachęcamy do włączania się w działania, jakie będziemy podejmować. Szczegółowe informacje dostępne będą na naszej stronie internetowej www.damian.pl Zapraszamy! W sytuacjach kryzysowych UNICEF niesie niezbędną pomoc medyczną również bezpośrednio do trudno dostępnych terenów i gospodarstw domowych. UNICEF UNICEF Fundusz Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci UNICEF to międzynarodowa organizacja humanitarna, która od ponad 65 lat pomaga dzieciom na całym świecie. Działając w ponad 150 krajach na świecie UNICEF walczy o prawo każdego dziecka do zdrowego i szczęśliwego dzieciństwa. Dostarcza leki, żywność, umożliwia dzieciom edukację. Spieszy z pomocą na terenach dotkniętych klęskami żywiołowymi. Mobilizuje ludzi i instytucje do walki z przemocą wobec dzieci. Prowadzi projekty edukacji humanitarnej. Polski Komitet Narodowy UNICEF (UNICEF Polska) jest jednym z oddziałów organizacji działających w 36 krajach rozwiniętych. Reprezentuje interesy dzieci i działa na rzecz respektowania ich praw oraz zbiera fundusze na pomoc dzieciom w najbiedniejszych regionach świata. UNICEF Polska jest Organizacją Pożytku Publicznego, której można przekazywać 1% podatku. Programy UNICEF ratujące życie dzieci są w całości finansowane z dobrowolnych składek darczyńców. UNICEF Ratowanie życia i dbanie o prawidłowy rozwój dzieci w najuboższych krajach świata Każdego dnia ponad 22 tysiące dzieci poniżej piątego roku życia umiera na skutek chorób spowodowanych niedożywieniem czy brakiem szczepionek. UNICEF wspólnie z WHO (Światową Organizacją Zdrowia) i innymi partnerami, prowadzi intensywne działania mające na celu wyeliminowanie groźnych chorób, takich UNICEF troszczy się o zdrowie dzieci od najmłodszych lat i otacza szczególną troską kobiety w ciąży. jak odra, tężec, gruźlica, polio i dyfteryt, nadal dziesiątkujących dzieci w Afryce i Azji. Każdego roku umożliwia szczepienie ponad 100 milionów dzieci. 8
UNICEF UNICEF UNICEF dostarcza dzieciom lekarstwa zapobiegające wyniszczeniu osłabionego organizmu. UNICEF przekazuje szpitalom sprzęt medyczny i leki. Szczególnie troszczy się o właściwą opiekę nad matkami w czasie ciąży i porodu. Od ponad 20 lat UNICEF patronuje stworzonemu przez siebie i WHO programowi Szpital Przyjazny Dziecku. Choroby rozprzestrzeniające się wskutek braku czystej wody pitnej zabijają każdego dnia ponad 4 000 dzieci. Najbardziej niebezpieczna jest biegunka, powodująca odwodnienie organizmu dziecka. UNICEF zapewnia saszetki ORS (Oral Rehydration Salt) - mieszankę glukozy i chlorku sodu, zapobiegającą wyniszczeniu organizmu. Buduje studnie i organizuje dostawy wody dla ofiar kataklizmów. UNICEF przekazuje dzieciom afrykańskim i ich rodzinom moskitiery nasączone środkiem owadobójczym. UNICEF Malaria to jedna z trzech najgroźniejszych chorób zakaźnych na świecie. Każdego roku z jej powodu umiera około miliona dzieci poniżej piątego roku życia. UNICEF jest jednym z inicjatorów kampanii Zatrzymajmy malarię, której celem jest wyeliminowanie tej choroby. UNICEF organizuje największe na świecie dostawy moskitier, które chronią przed ukąszeniami komarów. Zapewnia lekarstwa i testy do wykrywania malarii. Prowadzi szkolenia w zakresie przeciwdziałania chorobie w regionach, gdzie stanowi ona największe zagrożenie. Dzięki wsparciu darczyńców UNICEF dostarcza niedożywionym dzieciom pastę z orzeszków ziemnych. Wystarczą 3 saszetki dziennie, żeby dziecko przytyło 1 kg w ciągu tygodnia. UNICEF UNICEF jest jedną z pierwszych organizacji, która reaguje w sytuacjach kryzysowych. Spieszy z pomocą w rejonach klęsk żywiołowych i ogarniętych konfliktami zbrojnymi. W ramach kampanii Razem dla dzieci. Razem przeciw AIDS UNICEF zapewnia odpowiednie leki dla matek w ciąży zarażonych wirusem HIV. Obejmuje opieką dzieci chore na AIDS i osierocone z powodu choroby. UNICEF w Polsce zbiera fundusze na pomoc dzieciom w krajach rozwijających się. Co roku odnotowuje rosnące wsparcie dla swoich działań, zarówno ze strony osób prywatnych jak też firm, szkół i uczelni, które przekazują nam darowizny, 1% podatku lub kupują nasze kartki i produkty. Pomagaj z UNICEF! To proste! Ogromne wsparcie, jakie otrzymuje UNI- CEF od Darczyńców indywidualnych oraz licznych firm jest nieocenionym wkładem w działania na rzecz pomocy dzieciom w najuboższych krajach świata. UNICEF dokłada wszelkich starań, żeby wszystkie potrzebujące dzieci miały dostęp do czystej wody i urządzeń sanitarnych. Jak możesz pomóc? wpłać darowiznę na stronie www.unicef.pl lub bezpośrednio na rachunek UNICEF 15 1020 1013 0000 0102 0005 8362 przekaż 1% swojego podatku dla UNICEF (KRS 0000107957) kupuj produkty i kartki UNICEF zostań wolontariuszem UNICEF powiedz o UNICEF swoim znajomym Więcej informacji o aktualnych działaniach prowadzonych przez UNICEF Polska znajduje się na stronie internetowej www.unicef.pl 9
DAMIAN DZIECIOM Dr n. med. Iwona Gromek Specjalista Laryngologii i Otolaryngologii w CMD Przerost migdałka gardłowego Przerost migdałka gardłowego stanowi częsty problem zdrowotny u dzieci. Migdałek gardłowy jest skupiskiem tkanki limfatycznej (chłonnej) zlokalizowanej w górnej części gardła, czyli w nosogardle. Fizjologiczne powiększenie migdałka gardłowego, które ma miejsce między 2. a 7. rokiem życia u wszystkich dzieci, wynika z jego roli w procesie nabywania odporności młodego organizmu. Jest to zatem zjawisko normalne i pożądane, które nie powinno prowadzić do rozwoju niepokojących objawów. Dla odmiany, patologiczny przerost migdałka gardłowego związany jest najczęściej z licznymi nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych, które stymulują nadmierne powiększanie się tkanki limfatycznej. Należy pamiętać, że nosogardło u dzieci jest obficie skolonizowane przez różne szczepy bakterii, zarówno zaliczane do flory fizjologicznej, jak również bakterie potencjalnie chorobotwórcze. Dlatego też migdałek gardłowy staje się głównym rezerwuarem bakterii chorobotwórczych, odpowiedzialnych za rozwój bakteryjnych infekcji zatok przynosowych i ucha środkowego. Kolejnym potencjalnym czynnikiem przerostu migdałka gardłowego u dziecka może być alergia. Patologiczny przerost migdałka gardłowego prowadzić może do dalszych poważnych schorzeń w obrębie narządu słuchu, układu oddechowego i krążenia u dziecka, takich jak: dysfunkcja trąbki słuchowej przewlekłe, wysiękowe (lub zarostowe) zapalenie ucha środkowego przewlekłe zapalenie zatok przynosowych 10
zespół przewlekłego kaszlu obturacyjne zaburzenia oddychania podczas snu i ich następstwa wady zgryzu i zaburzenia rozwoju twarzoczaszki Rozpoznanie Rodzice pacjenta z patologicznym przerostem migdałka gardłowego obserwują zaburzenia drożności nosa u swojego dziecka, objawiające się w ciągu dnia oddychaniem przez usta i nosową barwą głosu, a w nocy chrapaniem. U wielu dzieci występuje również stały katar śluzowy lub śluzowo-ropny oraz częste, nawracające infekcje nosa, gardła i ucha środkowego. U niektórych dzieci, najczęściej w czasie świeżych zakażeń górnych dróg oddechowych, występują zaburzenia oddychania w czasie snu w postaci bezdechów. Jeżeli przerostowi migdałka gardłowego towarzyszy wysiękowe zapalenie ucha środkowego całość obrazu dopełnia niedosłuch. Dziecko z wymienionymi objawami powinno zostać zbadane przez laryngologa, który niejednokrotnie stwierdzić może również współistnienie przerostu migdałków podniebiennych. Są one powiększone zwłaszcza u dzieci głośno chrapiących, z bezdechami podczas snu i zaburzeniami połykania. U części dzieci z przerostem migdałka gardłowego (i ewentualnie migdałków podniebiennych) laryngolog stwierdzić może także obecność płynu wysiękowego w jamach bębenkowych, czyli wysiękowe zapalenie ucha środkowego. Rozwój tego schorzenia jest u wielu dzieci ściśle związany z przerostem migdałka gardłowego, który odpowiada za wystąpienie dysfunkcji trąbek słuchowych, mających swoje ujścia w nosogardle. Współcześnie najlepszym sposobem rozpoznania przerostu migdałka gardłowego u dziecka jest badanie endoskopowe nosogardła (najczęściej z użyciem nasofiberoskopu lub cienkiego endoskopu sztywnego). Badania obrazowe (Rtg boczny nosogardła) są obecnie coraz rzadziej wykonywane, chociaż nadal znajdują uzasadnienie u wybranych pacjentów. Sposób leczenia przerostu migdałka gardłowego zależy głównie od rodzaju i nasilenia objawów, które on wywołuje. Stwierdzenie izolowanego przerostu migdałka gardłowego bez istotnych objawów klinicznych nie jest wskazaniem do jego usuwania. Aktualnie wskazania do operacji usunięcia migdałka gardłowego (adenotomii) u dziecka obejmują: nawracające ostre i przewlekłe (szczególnie wysiękowe, lecz nie tylko) zapalenia ucha środkowego nawracające ostre i przewlekłe zapalenia zatok przynosowych zaburzenia oddychania w czasie snu o typie obturacyjnych bezdechów sennych zaburzenia rozwoju twarzoczaszki i zgryzu w związku z przewlekłą niedrożnością nosa Zabieg operacyjny Adenotomia wykonywana jest współcześnie w szpitalu, w znieczuleniu ogólnym po wcześniejszym przygotowaniu dziecka (badania laboratoryjne i konsultacja anestezjologiczna). Operacja może być uzupełniona o zabieg zmniejszenia migdałków podniebiennych (tonsillotomia) w przypadku ich znacznego przerostu. Równocześnie z procedurami operacyjnymi migdałka gardłowego i migdałków podniebiennych można przeprowadzić odpowiednie zabiegi w obrębie uszu, jeśli istnieją do nich wskazania. W Centrum Medycznym Damiana adenotomię (ewentualnie uzupełnioną o inne wspomniane powyżej zabiegi) przeprowadza się jako procedurę jednego dnia, tzn. pacjent opuszcza szpital w ciągu 12 godzin od operacji. Zabieg usunięcia migdałka gardłowego najczęściej przeprowadzany jest nadal w sposób klasyczny, przy użyciu instrumentu ścinającego migdałek od jego podstawy, który zostaje włożony do nosogardła przez jamę ustną. Coraz częściej dokładność tej procedury sprawdza się dzięki użyciu endoskopu nosowego, który jednocześnie umożliwia przeprowadzenie precyzyjnego zamknięcia drobnych naczyń krwionośnych przy użyciu koagulacji wysokotemperaturowej. Zabieg adenotomii przeprowadzić można również z użyciem aparatury niskotemperaturowej, która obkurcza tkankę limfatyczną, powodując jej włóknienie i zanikanie (koblacja). Powrót do zdrowia Warunkiem wypisania dziecka ze szpitala po zabiegu adenotomii jest dobry stan ogólny pacjenta i brak niepokojących objawów (krwawienie, wymioty). Dziecko w trakcie obserwacji pooperacyjnej powinno bez problemu wypić wodę, zjeść lekki posiłek i bawić się. Rodzice powinni dysponować możliwością przywiezienia dziecka do szpitala w każdej chwili, w ciągu doby od zabiegu, w razie pojawienia się niepokojących objawów. Po wypisaniu dziecka ze szpitala rodzice pozostają w kontakcie telefonicznym z operatorem. W codziennej praktyce Centrum Medycznego Damiana wszystkie dzieci z Warszawy i okolic odległych o maksymalnie 30 km kwalifikowane są do adenotomii jako procedury jednego dnia. Po operacji usunięcia migdałka gardłowego (ewentualnie uzupełnionej o inne wspomniane zabiegi) pacjent powinien przynajmniej dwukrotnie zgłosić się na badanie kontrolne pierwszego dnia po zabiegu, a następnie tydzień później. Dalsza opieka laryngologiczna ustalana jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Przez tydzień od operacji dziecko powinno mieć dietę z ograniczeniem pokarmów twardych, gorących i ostrych. Rodzicom zaleca się pozostawienie dziecka w domu przez minimum tydzień od zabiegu. W tym czasie dziecko nie powinno uczęszczać do przedszkola, kontaktować się z chorymi dziećmi i chodzić na zajęcia sportowe. 11
Lek. med. Krzysztof Pancześnik Specjalista Ginekologii i Położnictwa w CMD Nietrzymanie moczu problem do powstrzymania Nietrzymanie moczu jest to każdorazowe, bezwiedne, a więc niezależne od woli pacjenta wyciekanie moczu z pęcherza moczowego, stanowiące problem higieniczny i społeczny. Jest jednym z najczęściej występujących przewlekłych objawów u kobiet, mających duży wpływ na ich kondycję psychofizyczną. Pochodzące z różnych źródeł dane wskazują, że nietrzymanie moczu dotyczy 17-60% populacji. W Polsce dotyczy ok. 2 mln osób, z których 67% nie leczy się. W zależności od tego czy objawy nietrzymania moczu występują w sytuacjach zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego (np. kaszel), czy są wynikiem niezależnych od woli skurczów wypieracza pęcherza moczowego, mówimy o wysiłkowym nietrzymaniu moczu lub naglącej postaci tego schorzenia. Często występuje mieszana postać posiadająca jednocześnie komponentę wysiłkową i nadreaktywny pęcherz moczowy. Rzadziej spotyka się nietrzymanie moczu z przepełnienia lub pozazwieraczowe. Za jeden z najważniejszych czynników ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu uważa się porody przebyte drogami natury. Szczególnie dotyczy to porodów zabiegowych (kleszcze, próżniociąg), porodów trwających ponad 24 godziny. Znaczenie ma również liczba porodów (powyżej 2), jak i masa dziecka. Przyczyną nietrzymania moczu jest uszkodzenie struktur nerwowo-mięśniowych dna miednicy i rozwarstwienie powięzi trzewnej miednicy odpowiedzialnej za utrzymanie statyki narządów płciowych. Wyróżnia się trzy stopnie ciężkości wysiłkowego nietrzymania moczu. Stopień I : popuszczanie moczu tylko pod wpływem dużego wysiłku (dźwiganie, kaszel) Stopień II: popuszczanie moczu pod wpływem lekkich czynności fizycznych (chodzenie) Stopień III: bezwiedne wyciekanie moczu, także w pozycji leżącej Metody leczenia nietrzymania moczu są zachowawcze lub operacyjne. Przed przystąpieniem do leczenia ważne jest dokładne zdiagnozowanie schorzenia i rozpoznanie, z jakim typem nietrzymania mamy do czynienia. Przede wszystkim należy wykonać badanie ogólne moczu i posiew w celu wykluczenia infekcji jako przyczyny. Zebranie wywiadu od pacjentki w większości przypadków pozwala rozpoznać typ nietrzymania moczu. Źródłem istotnych informacji jest dziennik mikcji, w którym pacjentka zapisuje liczbę mikcji, odstępy czasowe między nimi oraz epizody bezwiednego oddawania moczu. Jeżeli jednak zdecydujemy się na leczenie operacyjne konieczne jest wykonanie badania urodynamicznego, które wskaże jednoznacznie czy wybrany przez nas sposób leczenia może przynieść efekt. Ważne znaczenie ma profilaktyka pierwotna, czyli niedopuszczanie do sytuacji, które mogą być przyczyną nietrzymania moczu. Wykonanie planowego cięcia cesarskiego w przypadku dużego płodu, w stosunku do wielkości i budowy miednicy ciężarnej, jest metodą zapobiegawczą. Cięcie cesarskie wykonane ze wskazań nagłych może nie zmniejszyć prawdopodobieństwa wystąpienia poporodowego nietrzymania moczu. Leczenie zachowawcze dotyczy głównie fizykoterapii (tzw. ćwiczenia Kegla). Ćwiczenia te polegają na zaciskaniu mięśni pochwy i odbytu w trakcie oddawania moczu, jak i w trakcie wykonywania zwykłych czynności domowych. Rano po przebudzeniu, z pełnym pęcherzem należy starać się oddawać mocz bardzo małymi porcjami. Kilkakrotnie, za pomocą skurczów Obecnie najczęściej stosowane są zabiegi polegające na beznapięciowym podparciu środkowego odcinka cewki moczowej za pomocą taśmy prolenowej TVT lub TOT. Zabiegi te są również wykonywane w Centrum Medycznym Damiana. Kwalifikują się do nich pacjentki z poporodowym wysiłkowym nietrzymaniem moczu, jak i pacjentki z postacią mieszaną, gdy dominuje komponenta wysiłkowa. 12
mięśni, należy zatrzymać strumień moczu, aż do całkowitego opróżnienia pęcherza. Należy też ćwiczyć zatrzymywanie strumienia moczu w różnych porach dnia. Ćwiczenie mięśni zwieraczy powinno być również wtedy, kiedy nie oddaje się moczu (w seriach po 15 razy). Wykonywanie tych ćwiczeń wymaga od pacjentki powtarzania tej czynności nawet 100 razy dziennie przez okres co najmniej 3 miesięcy. Wykazano, że u 54-95% kobiet występuje całkowite wyleczenie lub znaczne ustąpienie dolegliwości. Ten rodzaj terapii może być skuteczny jedynie w najniższym stopniu nietrzymania moczu. W leczeniu zachowawczym stosuje się również leki, ale jest to zarezerwowane dla wyselekcjonowanych przypadków. Wskazaniem do leczenia operacyjnego jest nieskuteczne leczenie farmakologiczne lub brak chęci pacjentki do takiego leczenia, duże nasilenie objawów, obecność dodatkowych schorzeń jak obniżenie ścian pochwy lub macicy. Inne przyczyny to nawrotowe infekcje dróg moczowych lub indywidualna decyzja pacjenta. Leczenie zabiegowe obejmuje operacje otwarte lub laparoskopowe, operacje taśmowe TVT, TOT, implanty pod lub okołocewkowe. Opisano około 200 sposobów operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Przeciętny czas zabiegu wynosi 30 min, a pobyt w szpitalu 2 dni. Zabieg taśmowy jest małoinwazyjny, przeprowadza się go w znieczuleniu zewnątrzoponowym, przez pochwę. Skuteczność wynosi ok. 95% po roku, a po 4 latach ok. 85%. W przypadkach wysiłkowego nietrzymania moczu występującego łącznie z obniżeniem ścian pochwy lub macicy wykonuje się dodatkowo plastykę krocza i pochwy. Zasady właściwego oddawania moczu w ciągu doby dla pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu: 1. Natychmiast po przebudzeniu całkowicie opróżnić pęcherz. 2. Ustalić rozkład oddawania moczu, odpowiadający częstości moczenia (np. jeżeli moczenie występuje po 2 godzinach opróżniać pęcherz maksymalnie co 2 godziny). 3. Oddawać mocz od rana do wieczora. Nie opróżniać pęcherza podczas godzin snu. 4. Jeżeli potrzeba oddania moczu wystąpi przed zaplanowaną godziną, starać się odczekać aż do wyznaczonej chwili (pomocne mogą być techniki relaksacyjne lub koncentracja na innej aktywności). 5. Nawet jeżeli nie ma potrzeby oddania moczu, starać się opróżnić pęcherz w wyznaczonym czasie. Ważne jest wykonanie próby oddania moczu, a nie jego ilość. 13
Dr n. med. Edward Mickielewicz Specjalista Ortopedii i Traumatalogii w CMD Artroskopia Nowoczesna metoda diagnostycznozabiegowa 14 O artroskopii Artroskopia jest leczniczo-diagnostyczną procedurą, dzięki której, w odróżnieniu od badań obrazowych np. rezonansu magnetycznego lekarz, nie tylko widzi zmiany oraz uszkodzenia, ale również może je usunąć (np. wykonać szycie uszkodzonej łąkotki lub usunąć fragmenty uszkodzonej chrząstki). Przy pomocy artroskopii można sprecyzować rozpoznanie oraz wykonać korekcję uwidocznionej patologii. Dla oceny stawu ortopeda wykonuje niewielkie nacięcia skóry (tzw. dostępy ) dla wprowadzenia optyki z oświetleniem i specjalnych instrumentów, którymi wykonuje się operację wewnątrz stawu. Chirurg takim sposobem może dokładnie obejrzeć wewnątrzstawowe struktury (chrząstkę, więzadła itd.), znaleźć uszkodzenie i wykonać leczenie. Większość pacjentów jest wypisywanych nawet kilka godzin po leczeniu operacyjnym. Zaletą artroskopii jest efektywne i szybkie wyzdrowienie. Przykłady wykonywanych zabiegów artroskopowych: leczenie uszkodzeń łąkotek (szycie) usunięcie uszkodzonej łąkotki rekonstrukcja ACL (więzadła krzyżowego przedniego) wycięcie błony maziowej (przy stanach zapalnych, przerostach) leczenie uszkodzeń stożka rotatorów leczenie zespołu cieśni nadgarstka usunięcie wolnych ciał (p. chrzęstnych) ze stawu leczenie zespołu rowka nerwu łokciowego Które stawy można leczyć artroskopowo? Najczęściej artroskopowo oglądane są: staw kolanowy staw barkowy staw łokciowy staw skokowy staw biodrowy nadgarstek Kwalifikacja do zabiegu operacyjnego W celu wykonania artroskopii pacjent powinien zostać skonsultowany przez ortopedę, a następnie anestezjologa. Niezbędne jest również wykonanie podstawowych badań takich jak: morfologia krwi, układ krzepnięcia, grupa krwi, jonogram, EKG oraz RTG klatki piersiowej. Prawidłowe wyniki badań pozwalają na zakwalifikowanie pacjenta do leczenia operacyjnego. Zabieg operacyjny odbywa się w znieczuleniu, które omawiane jest z pacjentem podczas konsultacji anestezjologicznej. Jak przebiega artroskopia Nad badanym stawem są wykonywane małe nacięcia, przez które wprowadza się sprzęt. Całość zabiegu oglądana jest przez lekarza operującego na monitorze telewizyjnym w znacznym powiększeniu. Po obejrzeniu stawu i zweryfikowaniu patologii, lekarz wykonuje prace naprawcze. Zabieg zazwyczaj trwa kilkadziesiąt minut. Możliwe powikłania Powikłania występują bardzo rzadko. Czasami może dojść do zapalenia stawu, zapalenia żył. Może wystąpić obrzęk lub krwawienie w stawie, uszkodzenia naczyń lub nerwów. Jednak statystycznie powikłania obserwujemy mniej niż u 1% wykonywanych zabiegów. Okres pooperacyjny oraz rehabilitacja Po zabiegu miejsca nacięcia skóry są zszywane i pacjent przewożony jest na salę pooperacyjną. Objawy bólowe po operacji nie są silne i utrzymują się niedługo. Przy wypisie ze szpitala pacjent dostaje kartę informacyjną z opisem wykonanego zabiegu wraz ze wskazaniami, co do obciążania np. kończyny. Dodatkowo pacjent otrzymuje zalecenia, jakie ćwiczenia oraz obciążania niezbędne są do szybkiego powrotu do zdrowia. Rozległość leczenia operacyjnego oraz czas powrotu do zdrowia są uzależnione od rodzaju problemu. Nieduża rana po artroskopii goi się szybko. Opatrunek jest usuwany po kilku dniach. Rehabilitacja może być rozpoczęta bezpośrednio po artroskopii.
SZPITAL ul. Wałbrzyska 46 (przy stacji metra Służew ) REHABILITACJA DLA DOROSŁYCH ul. Orzycka 27 (budynek SAP-u, róg al. Wilanowskiej i al. Lotników) REHABILITACJA DLA DZIECI al. Niepodległości 107/109 (pomiędzy stacjami metra Wierzbno i Racławicka ) CENTRUM MEDYCZNE ul. Foksal 3/5 (dojazd od ul. Smolnej lub od ul. Foksal) al. Niepodległości 107/109 (pomiędzy stacjami metra Wierzbno i Racławicka ) al. Komisji Edukacji Narodowej 103 lok. 4 (przy stacji metra Ursynów )