Pan Patyk reż. Åsleik Engmark MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI 1. Scenariusz lekcji. (str. 2) Temat: Oto Patyczak! Rozmawiamy o niezwykłym przyjacielu Małego. 2. Karta pracy (str. 5) stowarzyszenie nowe horyzonty zamenhofa 1, 00-153 warszawa, tel. +48 22 530 66 40, fax +48 22 831 06 63, www.nhef.pl
SCENARIUSZ LEKCJI DLA KLAS I III Opracowała: Paulina Krześniak Temat: Oto Patyczak! Rozmawiamy o niezwykłym przyjacielu Małego. CELE LEKCJI rozwijanie w uczniach wrażliwości estetycznej poprzez kontakt ze sztuką filmową; ćwiczenie umiejętności rekonstruowania poznanej fabuły; zachęcenie uczniów do rozmowy na poruszane w filmach tematy: rodzina, przyjaźń, wyobraźnia, upór i konsekwentne dążeniu do celu; kształcenie umiejętności formułowania wypowiedzi mówionych i pisanych; rozwijanie wyobraźni; ćwiczenie dokładności, spostrzegawczości i umiejętności logicznego myślenia. METODY I FORMY PRACY pogadanka; karta pracy: ćwiczenie pisemne, rysowanie; elementy dramy: scenki w parach; dyskusja; burza mózgów; element wykładu. ŚRODKI DYDAKTYCZNE film Pan Patyk, reż. Åsleik Engmark, Norwegia 2009, karty pracy dla wszystkich uczniów, Wydruk fotografii przedstawiającej patyczaka, ewentualnie rzutnik i dostęp do internetu lub zdjęcie w formie elektronicznej. CZAS 1 lekcja
PRZEBIEG LEKCJI 1. Pogadanka. Nauczyciel pyta dzieci, czy podobał im się film pt. Pan Patyk. Warto zadać dzieciom dodatkowe pytanie o to, co im się podobało, a co nie. Kolejnym elementem wprowadzenia jest próba przypomnienia sobie zarysu fabuły. (Główny bohater filmu Mały wraz z rodzicami i bratem przeprowadza się z miasta na wieś, do starego drewnianego domu. Początki są bardzo trudne, ponieważ dom jest w fatalnym stanie i wymaga wielu napraw. W nowym miejscu zamieszkania Mały poznaje niezwykłego przyjaciela Patyczaka. Patyczak jest gałązką z drzewa, chłopiec potrafi jednak się z nim porozumieć. Ojciec głównego bohatera rozpoczyna działalność polegającą na handlu bielizną, mama zaś zostaje sprzedawczynią w sklepie. Niestety rodzinie nie powodzi się najlepiej. Z czasem bracia zaczynają przyzwyczajać się do nowej sytuacji i miejsca: starszy zaczyna być akceptowany przez kolegów, a Mały wraz z Patyczakiem oraz Księżniczką nową koleżanką spędza całe dnie na wspólnych zabawach. Właśnie wtedy okazuje się, że rodzina zmuszona jest sprzedać dom i znów się przeprowadzić. Szczęśliwy i niezwykły wypadek sprawia jednak, że firma ojca zaczyna świetnie prosperować, dzięki czemu cała rodzina może zostać na miejscu.) 2. Karta pracy. Uczniowie proszeni są o wykonanie polecenia pierwszego z kart pracy. Po jego wykonaniu chętne osoby czytają swoje odpowiedzi na pytania. 3. Elementy dramy: scenki w parach. Ćwiczenie pierwsze z kart pracy staje się punktem wyjścia do odegrania w parach scenek. Osoby siedzące razem w ławkach tworzą pary. Zadaniem każdej dwójki jest wyobrażenie sobie i przeprowadzenie rozmowy, jaką mogłoby przeprowadzić dziecko z ożywionym przedmiotem. Nauczyciel umawia się z uczniami, kto w scence wcieli się w rolę ożywionego przedmiotu, a kto pozostanie sobą (można ustalić, że wszyscy siedzący po lewej stronie zagrają przedmioty, zaś siedzący po prawej samych siebie). Osoba, której przypadnie zagranie przedmiotu, wciela się w tę rzecz, którą opisała i narysowała w karcie pracy druga osoba. Po kilku minutach potrzebnych na przeprowadzenie rozmów w parach każda z dwójek powtarza swój dialog na forum klasy. Na zakończenie nauczyciel podsumowuje zadanie, zwracając uwagę na wyróżniające się pary (można także nagrodzić najlepsze scenki). Podsumowując, warto także zapytać dzieci, jak oceniają ćwiczenie: czy było ono dla nich trudne? jak czuli się, odgrywając swoje role? jak sądzą: która rola była łatwiejsza do odegrania i dlaczego? 4. Dyskusja. Nauczyciel pyta dzieci, czy chciałyby, aby narysowane przez nie przedmioty ożyły. Prosząc dzieci o uzasadnienie odpowiedzi, warto podsunąć im do rozważenia dodatkowe kwestie: czy dzieci wyobrażają sobie przyjaźń z takim ożywionym przedmiotem? co by z nim robiły? czy zachowałyby całą sprawę w tajemnicy, czy też z kimś by się nią podzieliły? 5. Burza mózgów. Prowadzący pyta dzieci, co Mały robił z patyczakiem. Odpowiedzi uczniów zapisywane są na tablicy (przykłady: bawił się, biegał, rozmawiał spał, przeżywał przygody, wpadał w tarapaty, chorował). 6. Element wykładu. Nauczyciel mówi dzieciom, że w rzeczywistości patyczak to nazwa gatunku owada, który swoją nazwę zawdzięcza przypominającemu patyk kształtowi ciała. Warto pokazać uczniom kilka zdjęć patyczaków. 7. Karta pracy. Uczniowie proszeni są o wykonanie polecenia drugiego z kart pracy. Wybrane osoby odczytują wypisane przez siebie cechy (np. chudy, kształtem przypomina patyk, wesoły, sympatyczny). 8. Pogadanka. Nauczyciel pyta dzieci, czy pamiętają, jakiej rady Małemu udzielił tata. W razie potrzeby prowadzący naprowadza dzieci na właściwą odpowiedź: nigdy się nie poddawać.
Pod kierunkiem prowadzącego dzieci zastanawiają się, w jakiej sytuacji niepodawanie się pomogło rodzinie Małego. 9. Podsumowanie. Nauczyciel kończy lekcję i zachęca dzieci do zadawania pytań, na które nie usłyszeli odpowiedzi podczas zajęć. PRACA DOMOWA Z dostępnych materiałów (patyków, gałganków, sznurków, kasztanów, pojemników po różnych produktach itd.) skonstruuj stworka, który mógłby być Twoim fantastycznym przyjacielem.
Karta pracy Zadanie 1. a) Gdybyś mógł/mogła ożywić jakiś element otaczającej Cię rzeczywistości, co byś wybrał(a)? b) Dlaczego wybrałbyś/wybrałabyś właśnie to? c) Narysuj ten przedmiot po ożywieniu. Zadanie 2. Jakie cechy łączą Patyczaka z filmu z patyczakiem na ilustracji? Wypisz je, a następnie pokoloruj obrazek.