INSTRUKCJA OBSŁUGI PROGRAMU CSMSmallConfigurator Spis treści: 1. Wstęp 2. Interfejs uŝytkownika 2.1. Okno główne 2.2. Okno modyfikacji wpisu 2.3. Okno skanowania 3. Operowanie w oknie głównym 3.1. Odczyt całej konfiguracji 3.2. Zapis całej konfiguracji 3.3. Skanowanie 3.4. Zapis i odczyt do plików 4. Modyfikowanie wpisów 4.1. BK - przekaźniki 4.2. BL - światła 4.3. BM, BO - matryce audio i video 4.4. BI - sterownik kodów IRC 4.5. BJ - sterownik RS232 4.6. Makra 4.7. Korzystanie z funkcji Archiwum 5. Uwagi na temat korzystania z programu 1. Wstęp Program CSMSmallConf słuŝy do konfigurowania całości systemu PVS w zakresie pamięci jednostki centralnej. Program ten operuje na reprezentacji liczbowej pamięci jednostki centralnej w formie tabeli. Aby ułatwić konfigurowanie program ten oferuje przyspieszone tworzenie bloków wpisów pamięci przekształcając format zrozumiały dla człowieka na zakodowany i na odwrót. Program ten umoŝliwia takŝe podstawową formę komunikacji z jednostką centralną: skanowanie w poszukiwaniu urządzeń, wysyłanie odbierania itd. 2. Interfejs uŝytkownika Wszelkie działania w programie oparte są na dwóch głównych oknach: na oknie głównym i na oknie modyfikacji. Okno główne zawiera w sobie tabelkę która zbiorczo reprezentuje pamięć w jednostce centralnej. Okno modyfikacji słuŝy do edycji wybranego fragmentu pamięci w łatwy i przyjazny dla uŝytkownika sposób. 2.1. Okno główne NajwaŜniejszym elementem okna głównego jest tabelka. Reprezentuje ona pamięć jednostki centralnej podzieloną na 1700 wierszy. Wszelkie polecenia naleŝy umieszczać w przestrzeni od 1 do 1600. Zakres 1601-1603 jest obszarem zarezerwowanym i nie naleŝy go nigdy modyfikować. Pozostałe wiersze stanowią rezerwę. Z poziomu okna głównego uruchamia się najwaŝniejsze funkcje programu: modyfikacje wpisu, skanowanie, wysyłanie odbieranie itd.
2.2 Okno modyfikacji wpisu Okno to jest uruchamiane z poziomu okna głównego. SłuŜy do tworzenia i edycji wpisów konfiguracyjnych. Jest złoŝone z serii zakładek z których kaŝda odpowiada danemu typowi urządzenia którego wpis konfiguracyjny chcemy utworzyć. Na oknie tym znajdują się tez dwie dodatkowe zakładki MAKRO i ARCH które słuŝą odpowiednio do dodawania wpisu makro polecenia oraz to skopiowanie polecenia z innego pliku.
2.3. Okno skanowania Jest to okno które pojawia się po naciśnięciu przycisku Skanowanie na oknie głównym i po przeprowadzeniu procesu skanowania. Przedstawia ono znalezione urządzenia wraz z ich adresami i opisem. Jest to okno niezaleŝne od pozostałych okien i moŝe być pozostawione w tle w celu wykorzystania w procesie właściwego konfigurowania. 3. Operowanie w oknie głównym U dołu okna głównego umieszczony jest zestaw przycisków za pomocą których dokonywane są wszelkie istotne akcje na tabeli. Sama tabela ma własne popup-menu dostępne poprzez wybranie danego wiersza przy uŝyciu prawego klawisza myszy. Wiersze w tabeli moŝna równieŝ zaznaczać z uŝyciem klawiszy Ctrl lub Shift aby dokonywać grupowego wysyłania lub odczytywania wierszy w jednostce. Efekt stanu transmisji jest wypisywany w polu Stan transmisji danych. Jeśli w polu tym widnieje OK to znaczy Ŝe ostatnia operacja przebiegła poprawnie. Jeśli w polu tym jest napis BŁĄD oznacza to Ŝe wystąpił błąd transmisji danych. Na oknie głównym zarówno korzystając z popup-menu jak i z klawisza Skocz do moŝna szybko przeskoczyć z aktualnego wiersza do wiersza o określonym numerze bez potrzeby uŝywania paska przewijania. Klawisz Hello słuŝy do szybkiego sprawdzenia czy występuje poprawne połączenie z jednostką centralną. Okno główne umoŝliwia takŝe ustawienie właściwego numeru portu COM przez który następuje komunikacja jak i prędkości transmisji (domyślnie 57600 inne prędkości na razie zarezerwowane) oraz ilości powtórzeń w przypadku błędów transmisji.
3.1. Odczyt całej konfiguracji Aby odczytać całość konfiguracji zawartej w pamięci jednostki centralnej naleŝy upewnić się co do właściwych podłączeń i prawidłowego zasilania wszystkich układów. Następnie naleŝy ustawić odpowiedni port COM i prędkość 57600. Po tej operacji moŝna próbnie sprawdzić odpowiedz jednostki na polecenie Hello. JeŜeli wynik testu to OK to moŝemy spokojnie kliknąć na Pobierz z MASTER. Program rozpocznie odczytywanie całej pamięci wiersz po wierszu od 1 do 1700 a proces ten będzie widoczny operatorowi programu. JeŜeli podczas tego procesu wystąpią błędy transmisji program przerwie pobieranie i zostanie wyświetlony napis BŁĄD w polu Komunikacja. 3.2. Zapis całej konfiguracji Zapis konfiguracji przebiega analogicznie jak odczyt. NaleŜy poprawnie ustawić parametry transmisji i wybrać przycisk Wyślij do MASTER. Po tej operacji program prześle wiersz po wierszu 1700 wpisów do wewnętrznej pamięci jednostki centralnej. Obsługa błędów jest identyczna jak w przypadku Pobierania. 3.3. Skanowanie Skanowanie jest procesem wykonywanym przez jednostkę centralną i polega na znalezieniu wszystkich urządzeń podłączonych do jednostki centralnej w systemie CSM. Proces ten jest uruchamiany przez program konfiguracyjny za pomocą przycisku Skanuj. Następnie przez około 20 sekund będzie trwała komunikacja z jednostką centralną. Podczas trwania komunikacji jednostka centralna wyszukuje i próbuje rozpoznać wszystkie urządzenia podłączone do systemu. Po zakończeniu tego procesu w programie konfiguracyjnym wyświetlone zostaje okno podsumowania Skanowania z listą znalezionych urządzeń ich adresów oraz typów. Ono to jest osobnym oknem programu które moŝe cały czas pozostać widoczne z boku w celu ułatwienia procesu konfigurowania sprzętu. JeŜeli podczas komunikacji wystąpił błąd w polu Komunikacja będzie wyświetlony komunikat BŁĄD a sama lista podsumowania będzie pusta. 3.4. Zapis i odczyt do plików Obraz konfiguracji jaki stanowi 1700 wierszy moŝna z łatwością zapisywać i odczytywać do plików binarnych z rozszerzeniem bin. Jest to szczególnie przydatne w dwóch przypadkach. Pierwszy przypadek dotyczy tworzenia archiwum konfiguracji danego obiektu do późniejszych zmian. Drugi przypadek to sytuacja w której chcemy stworzyć bibliotekę poleceń danego urządzenia. RóŜne urządzenia RTV typu projektor lub np dowolny magnetowid mogą być sterowane bądź to za pośrednictwem komend IRC (podczerwień) bądź komend specyficznych dla urządzenia (RS232, USB). Stworzenie biblioteki całego urządzenia pozwala w przyszłości radykalnie przyspieszyć konfigurowanie sprzętu bez potrzeby kaŝdorazowego uczenia się od nowa wszystkich komend. Problem ten zostanie szerzej poruszony w dalszej części dokumentu.
4. Modyfikowanie wpisów Modyfikowanie wpisów jest właściwym procesem konfiguracji. KaŜdy z 1700 wierszy moŝna pojedynczo lub grupowo edytować a tym samym tworzyć konfigurację jednostki centralnej. Modyfikacji danego wiersza lub ich grupy (zaleŝnie od typu docelowego polecenia). Rozpoczyna się poprzez dwukrotne kliknięcie na dany wiersz lub wybranie przycisku Modyfikuj. Ze względu na to iŝ dane polecenie moŝe nie zmieścić się w jednym wierszu i zająć ich więcej naleŝy konfigurować w dół zostawiając puste miejsca w pamięci dla lepszej przejrzystości i w celu dodawania nowych poleceń. Modyfikacja wiersza przebiega w nowym oknie wyświetlonym po naciśnięciu Klawisza Modyfikuj a po jej potwierdzeniu przyciskiem OK widoczna jest zmiana jednego lub większej ilości wierszy. Okno modyfikacji składa się z wielu zakładek jako Ŝe kaŝdy wpis dedykowany dla określonego urządzenia ma swój typ. Zakładki w oknie modyfikacji wyznaczają wszystkie podstawowe typu urządzeń połączanych do jednostki. PoniŜej opiszemy kaŝdy z tych typów. W przypadku kaŝdego typu poza typem Marko i Archiwum naleŝy podać Adres urządzenia adres ten powinien być znany przed procesem konfiguracji i moŝe zostać odczytany podczas procesu skanowania. Adresy urządzeń są przypisane niejako sztywno w kaŝdej z zakładek znajduje się lista moŝliwych adresów dla danego typu. 4.1. BK przekaźniki Moduł BK jest modułem sterowania czterema przekaźnikami. W oknie modyfikacji wpisu moŝemy wybrać jak zachowają się określone styki modułu po wykonaniu definiowanego polecenia. MoŜliwe jest włączenie wyłączenie włączenie na czas oraz wyłączenie na czas jednego lub więcej styków przekaźnika. 4.2. BL światła Moduł BL odpowiedzialny jest za sterowania światłami. MoŜliwe jest wyłączanie i włączanie świateł, zmiana poziomu świecenia o jeden w dół lub w gorę oraz ustalenie konkretnego poziomu.
4.3. BM, BO - matryce audio i video Moduły BM oraz BO stanowią integralną część matrycy audio lub video. Z logicznego punktu widzenia ich działanie jest analogiczne. KaŜdy moduł BM lub BO czyli innymi słowy kaŝdy adres urządzenia tego typu posiada jedno wyjście i wiele wejść. W wyniku wykonania zdefiniowanego polecenia określone w konfiguracji wejście jest przekierowane na wyjście danego adresu. MoŜliwe jest teŝ wyłączenie przekierowania sygnału w celu zwykłego wyłączenie (przerwania działania) matrycy.
4.4. BI - sterownik kodów IRC BI to wbudowany wewnątrz jednostki centralnej moduł który słuŝy do odtwarzania zapamiętanych poleceń sygnału podczerwieni na podstawie poleceń wcześniej odczytanych z pilota. Zakładka tego urządzenia jest stosunkowo rozbudowana i zawiera część odpowiedzialną za komunikację z jednostką centralną. Po naciśnięciu przycisku Odczytaj kod jednostka centralna rozpoczyna próbę odczytania kodu IRC wysyłanego przez pilota w jej kierunku. Poprawnie odczytany kod jest wyświetlany w dwóch oknach. Pierwsze to poziome okienko Kod IRC polecenia a drugie to duŝe okno które jest listą zaznaczeń. Lista ta jest próbą interpretacji odczytanego kodu i podziału go na komendy i przerwy. Wiele pilotów wysyła swoje kody w sposób powtarzający się i nie ma sensu zapamiętywać całości. Dlatego do rąk instalatora systemu oddano narzędzie które umoŝliwia prawidłowy dobór wielkości zapamiętanego polecenia. Klawisze Przepisz z góry i Wpisz na gorę słuŝą do przenoszenia kodów pomiędzy okienkami z tym Ŝe klawisz Przepisz na gorę przepisuje tylko zaznaczone pola. 4.5. BJ - sterownik RS232 Moduł BJ słuŝy do nadawania poleceń w standardzie RS232. W wyniku wykonania zapamiętanego polecenia jednostka centralna wysyła przez wbudowany w nią moduł komendę na którą składa się ciąg znaków ASCII. Symbol \n\r naleŝy zakodować jako nową linię.
4.6. Makra Makra słuŝą do zdefiniowania jednego polecenia na które składają się juŝ zdefiniowane wcześniej polecenia wykonywane jednak w określonej sekwencji z określonymi czasami odstępów miedzy nimi.
4.7. Korzystanie z funkcji Archiwum Funkcja ta umoŝliwia wstawienie poleceń do aktualnie tworzonego pliku konfiguracyjnego z innych plików konfiguracyjnych. 5. Uwagi na temat korzystania z programu Wraz z dynamicznym rozwojem programu powstaje wiele nowych funkcji których nie obejmuje niniejsza instrukcja. DołoŜono jednak wszelkich starań aby funkcje te były intuicyjne i łatwe w uŝyciu.