SYLABUS Nazwa przedmiotu: Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot: Katedra: Kierunek: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Liczba punktów ETCS za zaliczenie przedmiotu: Scenografia Wyższa Szkoła Artystyczna w Warszawie Malarstwa Malarstwo Studia pierwszego stopnia Ogólnoakademicki, praktyczny Semestr V S, semestr VI S Studia Kierunek studiów Specjalność Forma studiów Malarstwo kostium i rekwizyt sceniczny, malarstwo w scenografii, obraz multimedialny, malarstwo sztalugowe stacjonarne Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i nazwisko prowadzącego przedmiot: Adj. II. St. Romuald Woźniak Założenia i cele przedmiotu Celem jest zapoznanie studentów z podstawowymi cechami przestrzeni teatralnej, planu filmowego i fotograficznego. Umiejętność komponowania elementów wizualnych w powyższych przestrzeniach, ze szczególnym uwzględnieniem przestrzeni teatralnej. Praktyczne realizacje w makiecie i ćwiczenia dokumentacyjne w teatrze. Uwaga- ponieważ zagadnienia scenografii i reżyserii barwy i przestrzeni w wielu punktach posiadają wspólne element teoretyczne i praktyczne, stąd w niektórych ćwiczeniach i wykładach mogą się one przenikać w obrębie dwóch przedmiotów. Szczęśliwie problemy te dotyczą tej samej grupy studentów i sąsiadujących godzin zajęć, co jest korzystne dla spójności tej wiedzy.
Wymagania wstępne Kwalifikacja na trzeci rok studiów. Symbol efektu kształcenia na poziomie kierunku K_W0 K_W03 K_U0 K_U05 K_U06 K_U08 Zamierzony efekt kształcenia Opis efektów kształcenia na poziomie przedmiotu Zna zagadnienia teoretyczne, metodologiczne i praktyczne związane z zawodową wiedzą na temat scenografii. Ma wiedzę na temat fachowej terminologii związanej z podstawowymi cechami przestrzeni teatralnej, planu filmowego i fotograficznego. Potrafi kreatywnie wykorzystać własną wyobraźnię i ekspresję artystyczną przy projektowaniu scenografii. Umie świadomie i swobodnie poruszać się w obszarze malarstwa, rzeźby, rysunku, teatru. Potrafi praktycznie wykorzystać projekty scenograficzne wraz z ich prezentacją w formie makiety. Umie świadomie aranżować przestrzeń w realizacje aranżacyjne ( projektowanie przestrzenne) i per formatywne (film, teatr). Weryfikacja efektu kształcenia - obecność na wykładach I ćwiczeniach. -przedłożenie wszystkich realizacji praktycznych w postaci projektu, bądź dokumentacji koncepcji plastycznej. - aktywny udział w dyskusjach sumujących ćwiczenia praktyczne. K_U10 K_U18 K_K01 K_K04 Potrafią twórczo komunikować się z innymi uczestnikami procesu twórczego reżyserem, scenografem. Umie niezależnie wykorzystać swoją intuicję i wyobraźnię do konstruowania projektów o wysokim walorze artystycznym. Jest zdolny do zorganizowania planu i warsztatu pracy oraz twórczej komunikacji z innymi uczestnikami twórczego procesu reżyserem i scenografem. Jest zdolny do efektywnego wykorzystywania wyobraźni, intuicji, twórczej postawy i samodzielnego myślenia w celu rozwiązywania problemów projektowych.
Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć i punkty S: Przedmioty Liczba godzin dydaktycznych (w tym): Forma zajęć: (W - wykład, Ć - ćwiczenia, K - konwersatorium) Razem W Ć K Scenografia W+Ć 60 40 0 Rok I Rok II Rok III Rok IV Semestr I Semestr II Semestr III Semestr IV Semestr V Semestr VI Semestr VII W Ć K S R W Ć K S R W Ć K S R W Ć K S R W Ć K S R W Ć K S R W Ć K S R R rygor (egzamin, - E, zaliczenie z oceną Zo, zaliczenie - Z 0 10 Zo 0 10 Zo Treści programowe nauczania [ treść zajęć] SEMESTR V Wykład 1- Podstawowe zagadnienia z zakresu funkcji scenografii w realizacjach czasoprzestrzennych. Omówienie praktycznej strony ćwiczeń kompozycyjnych i makietowania. Wykład 3-4 Cechy wizualne tragedii I komedii [teatr antyczny]. Cechy widowisk pasyjnych [teatr średniowieczny]. Stosowanie powyższej wiedzy w kompozycjach przestrzennych. Temat : Król i Błazen. Wykład 5-6 Funkcja przedmiotu, melba i rekwizytu w scenografii. Tworzenie obiektu przestrzennego. Temat : Stół z powyłamywanymi nogami. Wykład 7-8 Prawo kontrastu I analogii w działaniach scenicznych. Tworzenie relacji obiektów. Temat : Stół biesiadny, a stół z powyłamywanymi nogami. Wykład 9-10 Rożnice między planem filmowym, fotograficznym, scenografią teatralną i widowiskową. Funkcja i budowa makiety pudełka teatralnego. Ćwiczenie 1-4 Funkcja horyzontu, posadzki, okotarowań w scenografii teatralnej. Tworzenie sytuacji przestrzennych. Stwórz kompozycje: Przestrzeń króla i błazna. Ćwiczenie 5-9 Prawo kontrastu I analogii w działaniach scenicznych c.d. Ćwiczenie: stworzenie sytuacji przestrzennej dla tematu: Stół biesiadnego, a stół z powyłamywanymi nogami Ćwiczenie 10-14 Ćwiczenie: budowa makiety teatralnej. Ćwiczenie 15-16 Temat Konfesjonał katedra. Realizacja koncepcji w makiecie teatralnej. Ćwiczenie 17-0 Wykonanie projektów realizacyjnych scenografii : Katedra i konfesjonał. SEMESTR VI Wykład 1- Prezentacja i omówienie przykładów realizacji artystycznych i scenograficznych, eksponujących cechy kompozycyjne: dynamika statyka. 3
Literatura: Jan Białostocki Sztuka cenniejsza niż złoto. A. Osęka, W. Skrodzki Współczesna Rzeźba Polska. Wykład 3-4 Inspiracje artystyczne w scenografii współczesnej [malarstwo, rzeźba, architektura i instalacje]. Literatura: A.K. Olszewski Dzieje Sztuki Polskiej., A. Kotula, P. Krakowski Rzeźba współczesna. Z. Strzelecki Współczesna scenografia polska [album]. Wykład 5-6 Tworzenie sekwencji czasoprzestrzennych w narracji teatralnej. Literatura: O. Hansen Ku formie otwartej. K. Braun Druga reforma teatru. Wykład 7-8 Analiza dokumentacji konkretnej realizacji teatralnej [spektakl Teatru Academia], pod kątem scenografii, rekwizytów i kostiumów. Literatura: Rejestracja filmowa spektaklu Nieprzemijający Urok Zachodów Słońca. Wykład 9-10 Analiza konkretnej realizacji filmowej [film pt. Niebezpieczne Związki - pod kątem scenografii, rekwizytów i kostiumów. Literatura: Film Niebezpieczne Związki. Ćwiczenie 1- Prezentacja i omówienie przykładów realizacji artystycznych i scen graficznych, eksponujących cechy kompozycyjne: dynamika statyka. C.d. powyższej prezentacji studenci przedstawiają własne przykłady z obszaru historii sztuki i sztuki współczesnej. Ćwiczenie 3-4 Transpozycja obrazu R. Magritta na przestrzeń sceniczną koncepcja. Ćwiczenie 5-6 Ciąg dalszy transpozycja obrazu R. Magritta praca w makiecie. Ćwiczenie 7-8 Utwórz własną, kolejną scenę do wcześniejszej realizacji na podstawie Magritta - opracuj koncepcję. Ćwiczenie 9-10 C.d. Utwórz własną, kolejną scenę do wcześniejszej realizacji na podstawie Magritta - praca w makiecie. Ćwiczenie 11-1 Zaprojektuj scenografię do trzech sekwencji czasoprzestrzennych Płytko, głęboko, na wyciągnięcie ręki rysunki koncepcyjne lub praca w makiecie. Ćwiczenie 13-14 Zrealizuj trzy sekwencje czasoprzestrzenne w prawdziwej przestrzeni teatralnej. Miejsce : Teatr Academia. Użyj : przestrzeń teatru, trzy punkty świetlne, animatora i rekwizyt. Ćwiczenie 15-16 C. d. Zrealizuj trzy sekwencje czasoprzestrzenne w prawdziwej przestrzeni teatralnej. Miejsce : Teatr Academia. Użyj : przestrzeń teatru, trzy punkty świetlne, animatora i rekwizyt. Ćwiczenie 17-18 Utwórz dwuprofilową [przód i tył] scenografię do planu zdjęciowego. Temat : Manieryzm Minimalizm. Ćwiczenie 19-0 C.d. Utwórz dwuprofilową [przód i tył] scenografię do planu zdjęciowego. Temat : Manieryzm Minimalizm. Zagadnienia programowe nauczania: Narzędzie/ metody dydaktyczne: Ćwiczenia praktyczne na projektach rysunkowych, w makiecie i wizualizacji elektronicznej. Wspólne omawianie prezentowanych ćwiczeń. Wykłady. Seminaria. Konwersatoria. Forma i sposób zaliczenia oraz wymagania egzaminacyjne: forma: zaliczenie z oceną. 4
elementy składowe oceny: - obecność na wykładach I ćwiczeniach. -przedłożenie wszystkich realizacji praktycznych w postaci projektu, bądź dokumentacji koncepcji plastycznej. - aktywny udział w dyskusjach sumujących ćwiczenia praktyczne. - Skala ocen :, 3,3+,4,4+,5,6 Metody i kryteria oceny: Wymagania końcowe: aktywność na ćwiczeniach, zapoznanie się z literaturą; zaliczenie ćwiczeń na podstawie zaliczenia zadań wykonanych na ćwiczeniach, sem I, II zaliczenie na ocenę oraz frekwencja Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach S Scenografia Liczba godzin (kontakt owe i samodzi elna praca studenta ) 1 punk t S= 5h 1 punk t S= 30h Średnia arytmety czna 5h- 30h Liczb a punkt ów S Łączna liczba punktów S z wyrówna niem Formy weryfikacji osiągnięcia efektów kształcenia [ elementy składowe oceny w %] Język wykładowy Literatura Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 1. Uczestnictwo w zajęciach dydaktycznych Samodzielna praca studenta 1. Przygotowanie do zaliczeń i egzaminów. Przygotowanie się do zajęć 3. Zapoznanie się ze wskazana literaturą Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia w godzinach oraz punktach S Zaliczenie w formie ćwiczeń: 80% Frekwencja: 0% polski Margot Berthold Historia Teatru 60,00 60,00 0 0,67 1 0 0,67 1 0 0,67 1 10 4,80 4,00 4,40 4,00 4 Allardyce Nicoll Dzieje Teatru Kazimierz Braun Wielka reforma Teatru Kazimierz Braun Druga reforma Teatru Zenobiusz Strzelecki Współczesna Scenografia Polska Podpis prowadzącego przedmiot: Podpis prorektora do spraw dydaktycznych: 5
Oświadczenie i podpis prowadzącego zajęcia Oświadczam, że treści programowe zawarte w niniejszym sylabusie są rezultatem mojej indywidualnej pracy twórczej wykonywanej w ramach stosunku pracy/współpracy wynikającej z umowy cywilnoprawnej oraz że osobom trzecim nie przysługują z tego tytułu autorskie prawa majątkowe. Dnia:.... 6