SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PROGRAMU MEGAMISJA W OKRESIE OD PAŹDZIERNIKA DO POŁOWY LISTOPADA Wybrane linki do stron Ogólnopolskiego Programu MegaMisja Fundacji Orange. https://fundacja.orange.pl/o_programie_megamisja.php https://megamisja.pl/2016/05/30/mega-swietlice-wybrane/ https://megamisja.pl/o-nas/ Uczniowie w czasie zajęć świtlicowych realizują kolejne etapy zadań, a relacje wychowawcy i zdjęcia zamieszczane są na platformie MegaMisji. Poniżej przedstawiamy materiał ukazujący pracę naszej świetlicy, który znajduje się również na platformie MegaMisji. Każde wykonane zadanie jest punktowane przez komisję. Po zrealizowanych 3 etapach zebraliśmy 550 punktów i nagrody: kreatywny zestaw plastyczny, tablet. Etap 2 - Dziecko w środowisku medialnym. Zadanie 1- Przedstaw się Psotnikowi.
Co mogę o sobie powiedzieć innym? Pozornie łatwe zadanie, jednak prezentowanie siebie w krótkiej wypowiedzi to nie lada wyzwanie. Wysłuchaliśmy dialogu Julki i Kuby i jak zwykle postanowiliśmy pomóc Psotnikowi. Może powróci mu pamięć. W tym celu każde z dzieci otrzymało bojowe zadanie. Na kartkach papieru narysowali słoneczka. Obok promieni każdy pisał o sobie to co chce i może powiedzieć innym. Następnie dzieci przedstawiały swoje prezentacje. Ponownie wysłuchaliśmy dialogu bliźniaków. Następnie przeczytałam teksty z materiału Prezentacje, który wcześniej napisałam na dużym arkuszu papieru. Dzieci starały się wskazać, które informacje są dobre, a których być nie powinno. Posegregowane informacje zapisaliśmy w tabeli. Muszę powiedzieć, że w prezentacjach własnych dzieci zawarły tylko pozytywne teksty o sobie. Należało to docenić. Ponieważ Psotnik dalej miał kłopoty z pamięcią, skorzystaliśmy z propozycji Julki i Kuby. Dzieci po obejrzeniu ników i awatarów same wymyślały sobie pseudonimy. Odgadywaliśmy obrazki, jednak nie zawsze udawało się przyporządkować awatar do autora. Wnioski nasuwały się same. Niki i awatary nie mówią wiele o nas, bo każdy może inaczej je interpretować. Ponadto w ten sposób ukrywamy samych siebie. Na koniec wypisaliśmy czego nie wolno mówić o sobie obcym, czy podawać w Internecie Zadanie 2 - Akcja - komunikacja, czyli na ratunek Psotnikowi
Dzisiejsze zajęcia przypomniały uczniom istnienie różnych form komunikacji. Aby komunikacja była efektywna musi przebiegać z poszanowaniem drugiej osoby. Przeczytaliśmy dialogi Julki i Kuby. Przystąpiliśmy do pracy w grupach. Ze względu na niewielką liczbę uczniów zespoły były 2- osobowe. Każdy zespól otrzymał zadanie. Najciekawiej wypadły scenki przestawiające wypowiedzi ułożone wcześniej z rozsypanek. Fajna zabawa była również, kiedy punktowaliśmy zasady komunikacji, wpisywaliśmy do wcześniej przygotowanej tabeli: TAK lub NIE. Podsumowaliśmy jak można zwracać się do kolegi a jak do osoby dorosłej. Dzieci poprawnie wybierały formy. Na koniec uczniowie przedstawiali niewerbalnie za pomocą ruchu i gestu rożne powiedzenia. Zabawa się spodobała i zapewne do niej wrócimy.
Zadanie 3 - Szanowny Panie Psotniku, czyli jak zwracać się do różnych osób. Na poprzednich zajęciach umówiliśmy się z dziećmi, że będziemy kontynuować zabawę w kalambury. Dzieci losowały hasła i próbowały je przedstawiać gestami i rysunkiem. W ten sposób przypomnieliśmy sobie o sposobach porozumiewania się. Utrwalaliśmy pojęcia: nadawca, odbiorca, komunikat formalny i nieformalny. Taśma malarska przyklejona na podłodze pełniła rolę linii komunikacyjnej. W trakcie zabawy pojawiały się trudności z trafnym odczytaniem przedstawianych komunikatorów. Co się działo, gdy zaczęliśmy przekazywać informację za pomocą dźwięków trudno opisać. Miauczenia, kukurykania, hahania, była pełna świetlica. Zastanawialiśmy się co zrobić, aby osoba z którą się porozumiewamy właściwie zrozumiała treść przekazu. Dzieci doszły do wniosku, że lepiej rozmawia im się z kolegami. Stwierdziły, że z dorosłymi trzeba rozmawiać inaczej. Wszyscy byli zgodni co do tego, że aby komunikacja była dobra musi starać się zarówno nadawca jak i odbiorca. Etap 3 - Język mediów Zadanie 1- Psotnik w telewizji
Temat telewizji to jest to, o czym bardzo chętnie dyskutowali świetliczanie. Znają i oglądają różne programy. Wiedzą także, co najbardziej lubią oglądać ich bliscy. Nieźle się w tym wszystkim orientują. Toteż na początek otrzymali zadanie wyszukania informacji w Internecie na temat rodzajów programów telewizyjnych. Potem przeczytaliśmy napisane wcześniej na tablicy zdania, a następnie w grupach przyporządkowywali, które zdania mówią o tym, że telewizja służy dobrej zabawie I grupa. Druga wybierała zdania mówiące o oglądaniu telewizji dla zdobycia wiedzy. Nie było z tym żadnych problemów. Dzieci próbowały podawać cechy charakterystyczne dla programu informacyjnego i rozrywkowego. Następnie przerabialiśmy program informacyjny na talent show i odwrotnie. Na zakończenie zajęć dzieci losowały karteczki z nazwami programów i przyczepiały odpowiednio pod kartonikami z napisem: Rozrywka oraz Informacja. Potem ozdobiły kartoniki i zawiesiły na tablicy. Myślę, że dzieci poznały zadania telewizji. Przypomnieliśmy także o tym, aby wybierać z dużej oferty programów te, które nas interesują. Najlepiej, aby zarówno bawiły nas jak i uczyły. Zadanie 2 - Fakty, opinie i bliźniaki Dzisiejsze zajęcia zrealizowaliśmy wg scenariusza. Dzieci wysłuchały najpierw fragment audio buka Przygody Tomka Sawyera. Na kolorowych karteczkach napisali co myślą o tej czytance. Następnie wyjaśniłam dzieciom pojęcie opinii oraz faktów. Napisane przez uczniów zdania podzieliliśmy na takie właśnie grupy. Oczywiście świetliczanom spodobała się zabawa w poszukiwaczy skarbów Tomka. Odnalazły je bez problemu. W ocenie skarbów wyraźnie się różnili. Uświadomili sobie, że każdy może mieć własne zdanie, inny gust. Ważne, by kulturalnie je wyrazić, choć o gustach ponoć się nie dyskutuje.
Zadanie 3 - Psotnik i różne media Zrealizowaliśmy kolejne zadanie trzecie: Psotnik i różne media. Dzieci nie mają problemu z rozpoznawaniem różnych środków przekazu. Bezbłędnie dopasowali ilustracje do wypisanych na kartonie środków przekazu. Po odsłuchaniu fragmentu
transmisji meczu w radio i obejrzeniu z obrazem, wyszukiwały różnic, pokazywały za pomocą gestów i symboli (ucho, oko) jakimi zmysłami odbieramy poszczególne środki przekazu. Oczywiście w złapaniu Psotnika pomogła nam Calineczka. Uczniowie z zainteresowaniem wysłuchali bajki a następnie narysowali portrety swojej Calineczki.Próbowaliśmy także narysować komiks. Pierwsze próby trochę sprawiały nam problemu, ale w efekcie się udało Następne relacje wkrótce! Opiekun świetlicy: J. Zając