Michał Stajniak Zapraszamy do lektury najnowszego raportu surowcowego. Pierwsza cześć raportu zawiera omówienie najważniejszych wydarzeń ostatnich dni z rynku surowców oraz kalendarium na przyszły tydzień. Druga część raportu to krótkie spojrzenie techniczno-fundamentalne na dwa ciekawe rynki, a od trzeciej strony raportu główny temat tygodnia. Tym razem jest to pszenica. Minione wydarzenia Raport DOE okazał się być mocno negatywny dla rynku ropy naftowej. Nie potwierdziły się estymacje API o wzroście zapasów na poziomie 4,5 mln baryłek, ale zapasy i tak wzrosły sporo, bo aż o 2,5 mln baryłek, co było najwyższą wartością od kwietnia. Wzrosły nieco zapasy benzyny, a do tego mocno zaczął spadać indeks aktywności rafinerii, co może oznaczać koniec sezonu letniego dla ropy w USA i zapowiadać niższe zapotrzebowanie na ropę. Wydarzenia przyszłego tygodnia 29 sierpnia Inspekcje zbóż w USA przed eksportem (USDA) Kondycja upraw kukurydzy, bawełny, soi oraz pszenicy jarej USA (USDA) 3 sierpnia Raport API o zapasach ropy naftowej 31 sierpnia Raport DOE o zapasach ropy naftowej 1 września Indeks cen surowców RBA w Australii Tygodniowa sprzedaż zbóż na eksport w USA (USDA) Zmiana zapasów gazu ziemnego (EIA) 2 września Aktywne wieże wiertnicze w USA (Baker Hughes) Raport CFTC dla surowców 1 Wszelkie decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie powyższych informacji lub analiz podejmowane są wyłącznie na własne ryzyko. Powyższa informacja nie stanowi rekomendacji indywidualnej, a jakiekolwiek przedstawione w niej dane i analizy nie odnoszą się do indywidualnych celów inwestycyjnych, potrzeb ani indywidualnej sytuacji finansowej osób, którym zostały przedstawione.
Ogólny przegląd rynku Ropa Cena ropy naftowej nie zdołała powrócić do poziomu 5 USD za baryłkę. Spekulacje na temat wrześniowego spotkania OPEC ucichły, a większość analiz wskazuje na to, że porozumienie o zamrożeniu nie zmieni nic od strony podażowej na rynku i rynek pozostanie w nadpodaży przez drugą połowę roku. Negatywny raport DOE, kolejne wzrosty wież wiertniczych w USA oraz mocniejszy dolar spychają ropę niżej. W przypadku dolara ważna będzie wypowiedź Yellen w najbliższy piątek, co będzie miało wpływ na cały rynek surowców dominowany w amerykańskich dolarach. Jak widać zakłócenia od strony podażowej na rynku są coraz mniejsze, a producenci przyzwyczaili się już do obecnych cen. Jak widać zakłócenia od strony podażowej są w tym momencie niższe od 1 mln brk na dzień. Źródło: The Fuse, Goldman Sachs Miedź Miedź, podobnie jak większość metali przemysłowych w znaczącym stopniu straciła na wartości w ostatnim czasie. Jest to efekt m.in. zwiększonych zapasów, m.in. na giełdzie towarowej w Shanghaju. Może to oznaczać, że rekordowe wolumeny importowanej miedzi w pierwszej połowie roku w Chinach nie trafiały do realnych inwestycji, a do magazynów. Dodatkowo inwestorzy po chwili byczego nastawienia wrócili do shortów netto w ostatnim tygodniu. Relatywnie mocny dolar pomaga miedzi w dalszych spadkach. Światowe zapasy śledzone przez LME sugerują niższe poziomy cen miedzi. Źródło: Bloomberg 2
Krótkie podsumowanie raportu Sezon zbiorów pszenicy ozimej już dawno jest za nami, natomiast pszenicy jarej powoli dobiega końca. Sezonowo możemy mieć do czynienia z lokalnym dołkiem, co widać było w poprzednich latach. Fundamentalnie w dalszym ciągu na rynku pszenicy widoczna jest spora nadpodaż, ale widać poprawę od strony popytowej. Widać odwrót inwestorów od mocnego pozycjonowania w shortach, co również może oznaczać lokalny dołek. Pszenica czy widać już lokalny dołek? Sezon zbiorów pszenicy kończy się dla takich producentów jak Stany Zjednoczone czy Europa mniej więcej w połowie września. Sezon zbiorów, który za sprawą różnych rodzajów pszenicy trwa mniej więcej od połowy czerwca, zwykle przynosi presję na cenach. Wraz z końcem sezonu może się okazać, że pszenica jest gotowa przynajmniej do krótkoterminowego odbicia. Patrząc na sezonowość faktycznie można dojść do wniosku, że pszenica odbijała w miesiącu wrześniu. Nawet jeśli wrzesień kończył się w kilku przypadkach spadkami, to po nich następowały wzrosty, a lokalne dołki osiągane były pod koniec miesiąca. Biorąc pod uwagę rekordowo niskie ceny od lat, inwestorzy mogą nie czuć się komfortowo z dalszą sprzedażą surowca. Sezonowo możemy mieć do czynienia z odbiciem cen. Źródło: Bloomberg Obecnie możemy mieć do czynienia z podobną sytuacją jak w pierwszej części bieżącego roku, kiedy hossa na rynku soi pomogła pociągnąć w górę ceny pszenicy. 3
Faktycznie w dalszym ciągu mamy do czynienia z mocną nadpodażą surowca na rynku. Nadpodaż na bieżący sezon 216/217 oceniana jest na poziomie ok. 15 mln ton globalnie. W przypadku Stanów Zjednoczonych rynek jest względnie zbilansowany biorąc pod uwagę eksport. Od strony produkcyjnej obserwujemy minimalny spadek dynamiki wzrostu produkcji w ostatnich sezonach. Bieżący sezon to sezon kontrastów Z jednej strony mamy bardzo wyraźny oczekiwany spadek produkcji we Francji, po rekordowym zeszłym roku, co ma związek z warunkami pogodowymi w ostatnich miesiącach i rzutuje na wyniki z całej Europy. Z drugiej strony ostatnia łagodna zima doprowadziła do dobrych warunków w Rosji, co ma przynieść produkcję na poziomie 72 mln ton. Jednak jedna z firm tradingowych Benson Quinn na rynku surowcu informuje, że po bieżących danych na temat zbiorów w Rosji, końcowa produkcja wyniesie 68-69 ton. 1 Production contributions change 8 Wzrost produkcji jest od 3 sezonów umiarkowany. Źródło: USDA, XTB 6 4 2-2 -4-6 -8 25/26 26/27 27/28 28/29 29/21 21/211 211/212 212/213 213/214 214/215 215/216 216/217 (Aug) China European Union India Russia Ukraine United States Other World Od lat widać jednak coraz większy wzrost od strony popytowej. W tym sezonie jest to przyrost popytu na poziomie ok. 21 mln ton, a warto zauważyć, że niewielką ujemną kontrybucją charakteryzują się jedynie europejskie kraje. Mocny przyrost popytu mamy ze strony Chin, Indii oraz Stanów Zjednoczonych. 4 Demand contributions change 3 Wzrost popytu globalnego jest coraz bardziej dynamiczny. Źródło: USDA, XTB 2 1-1 -2 25/26 26/27 27/28 28/29 29/21 21/211 211/212 212/213 213/214 214/215 215/216 216/217 (Aug) China European Union India Russia Ukraine United States Other World 4
1996 1997 1998 1999 2 21 22 23 24 25 26 27 28 29 21 211 212 213 214 215 216F 217F Czwartek, 25.8.216 Warto wspomnieć, że słabość od strony produkcyjnej w Europie oraz obawy o jakość ziaren mogą stanowić szansę dla eksportu ze Stanów Zjednoczonych. W Stanach Zjednoczonych około 7-8% całej produkcji to pszenica ozima o wysokiej zawartości protein, co świadczy o jej bardzo dobrej jakości. Przyglądamy się teraz nieco bliżej kosztom produkcji, cenom oraz zyskownościom. Analizując dane historycznie można stwierdzić, że pszenica charakteryzuje się względnie wysokimi kosztami produkcji w porównaniu do takich surowców jak kukurydza, czy przede wszystkim soja. Od lat na rynku mówi się o większej rentowności ze strony tych dwóch wspomnianych surowców. W przypadku uwzględnienia jedynie kosztów operacyjnych, zyskowność produkcji z jednego buszla na pszenicy jak i kukurydzy jest stosunkowo podobna i wynosi od 1,5 do 2,5 dolara. W przypadku soi jest to znacząco więcej i oscyluje powyżej 5 dolarów na buszla. Uwzględniając wszystkie koszty, czyli m.in. podatki, ubezpieczenia, koszty zatrudnienia siły ludzkiej, to produkcja wszystkich 3 surowców staje się nierentowna przy prognozowanych cenach surowców. Najgorzej w całym tym zestawieniu wypada pszenica. 5 Profitability from bushel 4 Zyskowność na ziarnach bez uwzględnienia subsydiów. Źródło: Bloomberg, XTB 3 2 1-1 -2-3 -4 Corn Wheat Soybeans Jednak powyższa analiza nie zawiera w sobie subsydiów ze strony państwa. Analiza subsydiów jest o tyle trudna, że w 214 zmieniło się prawo i wprowadzono 2 główne programy dopłat bezpośrednich, dlatego lata 215-217 zawierają jedynie estymacje za pomocą dopłat do ceny referencyjnej. Dodatkowo analizę subsydiów utrudnia fakt, iż mała grupa farmerów w Stanach Zjednoczonych otrzymuje większość subsydiów, a duża część pozostałych w ogóle nie otrzymuje dopłat. Nawet po prostym uwzględnieniu subsydiów większość farmerów może uzyskiwać ujemne przepływy. Źródło: Bloomberg, XTB 2,5 2 1,5 1,5 -,5-1 -1,5-2 -2,5-3 Profitability with subsidies 5
Biorąc pod uwagę cały wolumen subsydiów najwięcej otrzymuje soja, kukurydza, a następnie pszenica. Biorąc pod uwagę dopłaty jedynie do ceny referencyjnej, która w przypadku pszenicy wynosi 55 centów, dla kukurydzy 37 centów, natomiast dla soi 84 centów za buszel, to zyskowność z jednego buszla na bieżący sezon przy danych rentownościach zbioru z ostatniego raportu WASDE wyglądałaby następująco: Opłacalność uprawy pszenicy nie wygląda dobrze na tle soi. Źródło: Bloomberg, XTB Wheat Corn Soybeans Price 5,5 3,7 9,98 Total profitability -1,44694954 -,3286522,421875 Operational profitability 2,992642 1,6875 6,71479167 Jak widać kilka czynników zaczyna wskazywać, że możemy znajdować się w pobliżu lokalnego dołka. Większa zyskowność, szczególnie od strony soi może zachęcać farmerów do zmiany swoich profili produkcji. Zmianę widać również w nastawieniu inwestorów. Inwestorzy spekulacyjni zaczęli redukować swoje rekordowo niskie pozycje krótkie. Dalszy postęp w redukowaniu pozycji krótkich może doprowadzić do zawrotu ceny, przynajmniej w krótkim terminie. Naszym zdaniem cena może zaliczyć jeszcze okolice tegorocznych dołków (4$ za 1 buszli) i w tych miejscach będziemy rozglądać się za długą pozycją na pszenicy. Pozycjonowanie na pszenicy jest ekstremalne nie trzeba zatem wiele, aby doprowadzić do większego wzrostu cen. Źródło: Bloomberg 7