Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki

Podobne dokumenty
Materiały piezoelektryczne: pomiar prostego i odwrotnego zjawiska piezoelektrycznego

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

Dielektryki i Magnetyki

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

Zjawisko piezoelektryczne 1. Wstęp

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘśEŃ BADANIE ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO METODĄ STATYCZNĄ. POMIAR MAŁYCH DEFORMACJI

Dielektryki. właściwości makroskopowe. Ryszard J. Barczyński, 2016 Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego

PIEZOELEKTRYKI I PIROELEKTRYKI. Krajewski Krzysztof

Pole elektryczne w ośrodku materialnym

Efekt Halla. Cel ćwiczenia. Wstęp. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Siła Loretza

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Materiał do tematu: Piezoelektryczne czujniki ciśnienia. piezoelektryczny

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

Badanie rozkładu pola elektrycznego

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO

E107. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Ćwiczenie 6 BADANIE STABILNOŚCI TEMPERATUROWEJ KONDENSATORÓW I CEWEK. Laboratorium Inżynierii Materiałowej

Badanie transformatora

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

Badanie transformatora

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

Podstawowe własności elektrostatyczne przewodników: Pole E na zewnątrz przewodnika jest prostopadłe do jego powierzchni

Kondensator. Kondensator jest to układ dwóch przewodników przedzielonych

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

POLE ELEKTRYCZNE PRAWO COULOMBA

Ćwiczenie nr 254. Badanie ładowania i rozładowywania kondensatora. Ustawiony prąd ładowania I [ ma ]: t ł [ s ] U ł [ V ] t r [ s ] U r [ V ] ln(u r )

Piezoelektryki. Jakub Curie

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 1. Połączenia szeregowe oraz równoległe elementów RC

Dielektryki polaryzację dielektryka Dipole trwałe Dipole indukowane Polaryzacja kryształów jonowych

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

PRZETWORNIKI POMIAROWE

Właściwości optyczne kryształów

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Wytrzymałość układów uwarstwionych powietrze - dielektryk stały

F = e(v B) (2) F = evb (3)

Zastosowanie metod dielektrycznych do badania właściwości żywności

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. ĆWICZENIE Nr 2. Badanie własności ferroelektrycznych soli Seignette a

XLVI OLIMPIADA FIZYCZNA (1996/1997). Stopień III, zadanie doświadczalne D

Prąd przemienny - wprowadzenie

Podstawy fizyki wykład 8

Tranzystory bipolarne. Właściwości dynamiczne wzmacniaczy w układzie wspólnego emitera.

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

GENERATOR WIELKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI BADANIE ZJAWISK TOWARZYSZĄCYCH NAGRZEWANIU DIELEKTRYKÓW

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

2 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Modele materiałów

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Piroelektryki. Siarczan trójglicyny

Laboratorium Półprzewodniki Dielektryki Magnetyki Ćwiczenie nr 8

Wykaz ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki(stare ćwiczenia)

Podpis prowadzącego SPRAWOZDANIE

Ćwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC

Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

Wykład Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu

Metody mostkowe. Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena

POMIAR TEMPERATURY CURIE FERROMAGNETYKÓW

Kondensatory. Konstrukcja i właściwości

Lekcja 40. Obraz graficzny pola elektrycznego.

- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Zadanie 106 a, c WYZNACZANIE PRZEWODNICTWA WŁAŚCIWEGO I STAŁEJ HALLA DLA PÓŁPRZEWODNIKÓW. WYZNACZANIE RUCHLIWOŚCI I KONCENTRACJI NOŚNIKÓW.

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2012/2013 Zadania dla grupy elektronicznej na zawody III stopnia

POLITECHNIKA ŚLĄSKA. Praca dyplomowa magisterska. Analiza materiałów piezoelektrycznych za pomocą metody elementów brzegowych i skończonych

3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)

Sprawdzanie prawa Ohma i wyznaczanie wykładnika w prawie Stefana-Boltzmanna

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Estymacja wektora stanu w prostym układzie elektroenergetycznym

Praca i energia Mechanika: praca i energia, zasada zachowania energii; GLX plik: work energy

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ 14 ZADANIA ZAMKNIĘTE

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

) I = dq. Obwody RC. I II prawo Kirchhoffa: t = RC (stała czasowa) IR V C. ! E d! l = 0 IR +V C. R dq dt + Q C V 0 = 0. C 1 e dt = V 0.

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

PL B1. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL BUP 03/18. RYSZARD KACPRZYK, Wrocław, PL AGNIESZKA GRYGORCEWICZ, Wrocław, PL

KOOF Szczecin:

str. 1 d. elektron oraz dziura e.

Pomiar rezystancji metodą techniczną

Rys.1 Rozkład mocy wnikającej do dielektryka przy padaniu fali płaskiej Natężenie pola wewnątrz dielektryka maleje wykładniczo. Określa to wzór: (1)

Transkrypt:

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki Ćwiczenie 3 Pomiary i wyznaczanie parametrów ceramiki piezoelektrycznej Zagadnienia do przygotowania 1. Prosty i odwrotny efekt piezoelektryczny i układ równań opisujący te efekty wraz z jednostkami zmiennych i parametrów materiałowych 2. Zależność pojemności piezoelektryka od częstotliwości 3. Warunki i metody wytworzenia trwałej polaryzacji elektrycznej ceramiki piezoelektrycznej 4. Metody pomiaru materiałów piezoelektrycznych 5. Metody wyznaczania parametrów piezoelektryka: ɛ, d, g Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Opis zjawisk piezoelektrycznych.................. 1 1.2 Równania elektromechaniki.................... 2 1.3 Współczynnik sprzężenia elektromechanicznego......... 3 2 Program ćwiczenia 4 2.1 Pomiar i wyznaczenie modułu piezoelektrycznego d metodą statyczną................................ 4 2.2 Pomiar współczynnika sprzężenia elektromechanicznego na podstawie pomiaru pojemności..................... 5 2.3 Wyznaczenie stałej napięciowej i parametrów mechanicznych piezoelektryka............................ 5 dr inż. Tomasz Piasecki (tomasz.piasecki@pwr.edu.pl)

1 Wstęp Zjawisko piezoelektryczności zostało odkryte w 1880 r. przez Pierre a i Piotra Curie. Do piezoelektryków należą do niektóre materiały krystaliczne, polimerowe i ceramiczne. W przypadku materiałów krystalicznych, kryształy piezoelektryczne są układami nie posiadającymi środka symetrii. Wiele materiałów organicznych wykazuje efekt piezoelektryczny. Może on być obserwowany w niektórych gatunkach drewna, jedwabiu i ścięgnach zwierzęcych. Efekt występujący w materiałach pochodzenia naturalnego jest jednak bardzo słaby, w przeciwieństwie do niektórych tworzyw sztucznych, a zwłaszcza syntetycznych polimerów. Duże znaczenie praktyczne mają cienkie folie tych materiałów, które mogą być prasowane w postaci stosów piezoelektrycznych. Efekt piezoelektryczny polimerów ulega zwiększeniu w wyniku przeprowadzenia dodatkowych zabiegów, do których należy wyciąganie folii w podwyższonej temperaturze i w dużym polu elektrycznym, jak również domieszkowanie tworzywa sztucznego ceramiką piezoelektryczną. Ceramiki piezoelektryczne są natomiast obecnie jednym z najszerzej stosowanych w technice materiałów piezoelektrycznych. Szeroki zakres praktycznych zastosowań materiałów piezoceramicznych oprócz tego, że jest związany z właściwościami ceramik, tj. głównie z silnym efektem piezoelektrycznym i w niektórych przypadkach z dużą wartością stałej dielektrycznej, wynika z łatwej i prostej technologii, która może być z powodzeniem stosowana w wielkoseryjnej produkcji. Najbardziej znanym piezoelektrykiem jest kryształ kwarcu, jednakże niektóre związki, jak np. BaTiO 3 lub PbZrTiO 6, wykazują ten efekt w znacznie większym stopniu (50 100 razy). Piezoelektryki wykorzystywane są w różnych dziedzinach nauki i techniki. Najbardziej popularne to zastosowania to: w elementach elektronicznych (filtry, rezonatory) transformatory piezoelektryczne w zapalarkach do gazu, zapalniczkach uderzenie ciężarka rozpędzonego przez napiętą sprężynę a następnie zwolnioną przez zapadkę powoduje powstanie potencjału od kilku do kilkunastu kv i przeskok iskry elektrycznej, precyzyjne wagi analityczne, wagi domowe, sterowanie pomiarem w tzw. mikroskopach STM czy AFM, wkładki gramofonowe w popularnych gramofonach z lat 1950-1990, gdzie drgania igły gramofonowej przenoszone na kryształy piezoelektryka, powodując powstanie napięć i uzyskanie sygnału dźwiękowego, w sondach USG, które umożliwiają wytworzenie fali akustycznej i rejestrację ech, pochodzących od granic struktur o różnych wartościach impedancji akustycznych wzdłuż jednego kierunku. 1.1 Opis zjawisk piezoelektrycznych Polaryzacja elektryczna w wielu materiałach może wywołać zmiany wymiarów nieliniowo zależne od polaryzacji, czyli efekt zwany elektrostrykcją. W niektórych dielektrykach, nazy- 1

wanych piezoelektrykami, zachodzi zjawisko piezoelektryczne bądź też efekt piezoelektryczny prosty i odwrotny. Efekt piezoelektryczny prosty to zjawisko fizyczne polegające na powstawaniu na przeciwległych ścianach kryształów ładunków elektrycznych przeciwnego znaku w wyniku deformacji kryształu. Zjawisko to powstaje tylko w pewnych ciałach stałych, mających uporządkowaną budowę atomową i wykazujących właściwą symetrię tej budowy. Zjawisko piezoelektryczne może zaistnieć w materiałach wykazujących samoistną lub indukowaną polaryzację. Polaryzacja ta zmienia się pod wpływem naprężeń mechanicznych T, które powodują powstanie indukcji elektrycznej: D = d T (1) gdzie: D - indukcja elektryczna w C, T - naprężenia mechaniczne w P a, d moduł piezoelektryczny. m 2 Efekt piezoelektryczny odwrotny to zjawisko polegające na zmianie wymiarów piezoelektryka pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego, który to efekt można opisać równaniem: S = d E (2) gdzie S - bezwymiarowe odkształcenie względne, E natężenie pola elektrycznego w V m. Wynika stąd, że moduł piezoelektryczny d, nazywany również stałą ładunkową, można wyrazić na dwa sposoby: d = D T = S E a jego jednostkami mogą być zarówno C N jak i m V. 1 1.2 Równania elektromechaniki Ponieważ i naprężenia i pole elektryczne mogą oddziaływać na materiał jednocześnie, powyższe zależności należy powiązać. Formułuje się równania stanu, nazywane podstawowymi równaniami elektromechaniki. Opisują one związki miedzy elektrycznymi i elastycznymi zmiennymi ośrodka, występującymi przy określonych warunkach brzegowych: (3) D = ɛ T E + d T S = s E T + d E (4a) (4b) gdzie ɛ T - przenikalność elektryczna dla stałych naprężeń w F, m se - podatność mechaniczna przy stałym natężeniu pola elektrycznego, wyrażana w P a 1. Równania stanu można wyrazić również dla innych zmiennych elastoelektrycznych: S = s D T + g t D E = β T D g T T = c E S + e t E D = ɛ S E + e S T = c D S h t D E = β S D h S (5a) (5b) (5c) (5d) (5e) (5f) W równaniach (4) - (5) występują: 1 Wykaż samodzielnie, że istnieje równoważność pomiędzy tymi jednostkami. 2

parametry mechaniczne materiałów takie jak moduł sprężystości c i jego odwrotność czyli podatność mechaniczna s, a indeks górny E lub D oznacza warunki brzegowe, w jakich zostały wyznaczone (przy stałym E lub D), parametry elektryczne, takie jak przenikalność elektryczna ɛ i jej odwrotność β, wyznaczone dla stałego T (nazywane wolnymi) lub S (nazywane obciążonymi), współczynniki piezoelektryczne d moduł piezoelektryczny i jego odwrotność h, g stała napięciowa i jej odwrotność e. 2 1.3 Współczynnik sprzężenia elektromechanicznego Ważnym parametrem opisującym materiał piezoelektryczny jest współczynnik sprzężenia elektromechanicznego k. Jest on bezwymiarową miarą stopnia przetwarzania energii elektrycznej w mechaniczną i odwrotnie w piezoelektryku. Można go określić na podstawie stosunku wewnętrznej energii elektromechanicznej W EM do iloczynu energii zmagazynowanej w postaci pola elektrycznego W E oraz energii mechanicznej (energii potencjalnej sprężystości) W M : k 2 = W EM 2, gdzie: W E W M W EM = 1 2 S 3E 3 = 1 [ ] J 2 d 33E 3 T 3 m 3 [ J m 3 ] W E = 1 2 E 3D 3 = 1 2 ɛt 33E3 2 W M = 1 2 S 3T 3 = 1 [ ] J 2 se 33T33 2 m 3 (6a) (6b) (6c) (6d) W zależności od materiału, rodzaju wzbudzonych drgań i warunków brzegowych przy jakich pracuje element wykonany z materiału piezoelektrycznego liczbowe wartości k mogą osiągać wartości od 0,01 do 0,75. Im ta wartość jest większa, tym większa skuteczność przetwarzania energii elektrycznej w mechaniczną i odwrotnie. Współczynnik ten można wyznaczyć na różne sposoby. Jeden z nich polega na pomiarze przenikalności dielektrycznej wolnej ɛ T i obciążonej ɛ S piezoelektryka. Związek między tymi właściwościami opisuje zależnosć: ɛ S = ɛ T (1 k 2 ) (7) Rysunek 1: Przykład dielektryka z elektrodami o prostej geometrii kondensatora płaskorównoległego. Jak wyznaczyć te dwie przenikalności elektryczne? Jeśli element piezoelektryczny ma regularny kształt, na przykład walca lub pastylki, na której elektrody umieszczone są np. jak na rysunku 1, wtedy łatwo jest wyliczyć przenikalność ɛ przez pomiar pojemności C na podstawie równania opisującego pojemność kondensatora płaskiego: C = ɛ A h (8) 2 Zastanów się, jakie jednostki będą miały parametry występujące w równaniach (5). 3

pojemnosć 0 C T C S częstotliwość Rysunek 2: Zależność pojemności rezonatora piezoelektrycznego od częstotliwości. gdzie ɛ to przenikalność bezwzględna, 3 A pole powierzchni okładki kondensatora, h odległość pomiędzy okładkami, w tym wypadku grubość piezoelektryka. Pojemność można dokładnie mierzyć za pomocą mierników RLC bądź analizatorów impedancji. W obu wypadkach do kondensatora przyłożone jest napięcie o zadanej częstotliwości i na podstawie zmierzonego natężęnia przepływającego prądu wylicza się pojemność. Dla rezonatora wartość ta zależy od częstotliwości, przy której dokonuje się pomiaru, jak pokazano na rysunku 2. Jeśli element piezoelektryczny jest zamocowany swobodnie a częstotliwość, przy której dokonuje się pomiaru jest znacznie poniżej częstotliwości rezonansowej, wtedy piezoelektryk zdąży się odkształcić przy każdym cyklu napięcia pomiarowego a swobodne zamocowanie spowoduje, że brak będzie zewnętrznych naprężeń, które można uznać za stałe. Gdy z drugiej strony częstotliwość pomiaru znacznie przekracza rezonansową, wtedy piezoelektryk nie nadąży się odkształcać. W ten sposób zmieniając częstotliwość dokonać pomiaru C T oraz C S, z których na podstawie (8) można określić przenikalności ɛ T i ɛ S. 2 Program ćwiczenia 2.1 Pomiar i wyznaczenie modułu piezoelektrycznego d metodą statyczną Zadanie polega na pomiarze ładunku wygenerowanego na elementach piezoelektrycznych, umieszczonych w stanowisku pomiarowym (rysunek 3), na które wywierany jest nacisk związany z ciężarem użytych obciążników. Dostępne obciążenia: 100 g, 200 g, 200 g, 500 g, 1000 g (obciążniki duże). Akwizycja danych jest półautomatyczna (program piezo.vee). Program rejestruje wskazania elektrometru w czasie trwania pomiaru. Opcja ZERO CHECK powoduje zwarcie (opcja uaktywniona) lub rozwarcie wejścia elektrometru. Procedura pomiaru: 1. Sprawdzić, czy nieobciążona belka nie naciska na mierzony element, w razie potrzeby wyregulować przeciwwagą. 2. Uruchomić program piezo.vee i nacisnąć START, 3. Zewrzeć wejście elektrometru zaznaczając opcję ZERO CHECK w programie. 4. Obrócić dźwignię (rysunek 3) do oporu w lewo. 5. Obciążyć mierzony element dobranymi ciężarkami umieszczanymi na trzpieniu. 6. Obrócić dźwignię z powrotem do oporu do pozycji pionowej. 7. Rozewrzeć wejście elektrometru usuwając zaznaczenie ZERO CHECK. 8. Przycisnąć spust, na element piezoelektryczny wywierany jest nacisk. 9. Po kilku sekundach ponownie zewrzeć wejście elektrometru (ZERO CHECK). 3 Przenikalność bezwzględna ɛ = ɛ 0 ɛ r, gdzie ɛ 0 to przenikalność elektryczna próżni a ɛ r to przenikalność elektryczna względna materiału. 4

dźwignia trzpień przeciwwaga belka badany element podstawa spust Rysunek 3: Stanowisko do pomiarów prostego efektu piezoelektrycznego metodą statyczną. 10. Powtórzyć algorytm pomiaru efektu piezoelektrycznego od punktu d) dla dostępnych obciążeń (od 100 g do 2000 g, a następnie od 2000 g do 100 g, z krokiem co 200 g). 11. Zapisane dane należy wykreślić. Z wykresu wyznaczyć wartości ładunku przy kolejnych obciążeniach. 12. Sporządzić wykres zależności wygenerowanego ładunku od siły nacisku. Na podstawie przeprowadzonej serii pomiarów należy wyznaczyć wartość modułu piezoelektrycznego d 33, który nazywany jest również stałą ładunkową. Porównaj wyniki swoich pomiarów z wartościami tego parametru dla typowych ceramik piezoelektrycznych (parametr d 33 w tabeli 1). 2.2 Pomiar współczynnika sprzężenia elektromechanicznego na podstawie pomiaru pojemności Pomiar sprowadza się do wyznaczenia pojemności C T i C S używając do tego miernika RLC w sposób wskazany przez prowadzącego. Na podstawie uzyskanych wartości oraz wiedzy, na temat wymiarów badanej próbki piezoelektryka należy wyznaczyć: 1. Przenikalności elektryczne bezwzględne ɛ T i ɛ S korzystając z równania (8) i zmierzonych C T i C S. 2. Przenikalności elektryczne względne ɛ T r i ɛ S r. 3. Współczynnik sprzężenia elektromechanicznego, korzystając z równania (7). 2.3 Wyznaczenie stałej napięciowej i parametrów mechanicznych piezoelektryka Na podstawie pomiarów i obliczeń dokonanych w poprzednich punktach obliczyć: 1. Wartość stałej napieciowej g równej g = d. ɛ T 2. Podatność mechaniczną s E korzystając z zależności k = d. ɛ T s E 3. Moduł sprężystości c E, będący odwrotnością podatności mechanicznej. 5

Materiały dodatkowe Tabela 1: Podstawowe parametry materiałowe wybranych ceramik piezoelektrycznych. Materiał 840 841 850 Typ IV 880 względna przenikalność elektryczna ɛ T 33r 1250 1350 1900 3400 1000 współczynnik strat tgδ 0,40 0,35 1,40 1,70 0,35 temperatura Curie [ C] 325 320 360 180 310 gęstość ρ[g/cm 3 ] 7,6 7,6 7,6 7,6 7,6 dobroć mechaniczna Q m 500 1400 80 65 1000 współczynniki sprzężenia elektromechanicznego k p 0,59 0,60 0,63 0,77 0,50 k t 0,59 0,60 0,63 0,77 0,50 k 33 - - - 0,52 - k 31 0,72 0,68 0,72-0,62 k 15 0,35 0,33 0,36-0,30 moduły piezoelektryczne [ ] [ ] pc N, pm V d 33 290 300 400 650 215 d 31 125 109 175-95 d 15 480 450 590-330 stałe ładunkowe [ ] [ ] mv m N, mc m 2 g 33 26,5 25,5 24,8 20,9 25,0 g 31 11,0 10,5 12,4-10,0 g 15 38,0 35,0 36,0-28,0 moduły sprężystości [GPa] c 11 80 76 63 59 90 c 33 68 63 54 51 72 stałe częstotliwości drgań [ m s N L 1524 1700 1500-1725 N T 2005 2005 2040 2040 2110 N P 2130 2055 2080 1980 2120 ] 6