EKSPERTYZA TECHNICZNA

P R A C O W N I A Z A B E Z P I E C Z E Ń P R Z E C I W P O ś A R O W Y C H D E L T A 4 5-7 0 9 O P O L E, u l. Ś c i e g i e n n e g o 3, t e l. 4 5 7-2 0 1 6 N I P 7 5 4-1 9 0-2 3-5 0 R E G O N 5 3 1 5 1 7 4 7 9 EKSPERTYZA TECHNICZNA warunków bezpieczeństwa poŝarowego NAZWA OBIEKTU Budynek śłobka Samorządowego ADRES OBIEKTU 47-330 ZDZIESZOWICE ul. Piastów 20 INWESTOR GMINA ZDZIESZOWICE 47-330 ZDZIESZOWICE ul. B. Chrobrego 34 ZLECANIODAWCA Projekty i Nadzór Budowlany ARCHITOP Rudolf Schnurpfeil 47-300 Krapkowice, ul. Prudnicka 14 Rzeczoznawca budowlany dr inŝ. DARIUSZ BAJNO Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń przeciwpoŝarowych st. bryg. w st. spocz. mgr inŝ. JÓZEF ZDOBYLAK Prawa autorskie opracowania posiada Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3. Opracowanie nie moŝe być powielane i rozpowszechniane w kaŝdej formie bez pisemnej zgody PZP DELTA. Opole, wrzesień 2008 r.

SPIS TREŚCI 1. PODSTAWA OPRACOWANIA... 2 2. ZAKRES OPRACOWANIA... 2 3. DANE TECHNICZNE BUDYNKU... 3 4. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ... 4 4. A. CHARAKTERYSTYKA POśAROWA OBIEKTU... 4 4.1. Powierzchnia, wysokość i liczba kondygnacji.... 4 4.2. Parametry poŝarowe występujących substancji palnych... 5 4.3. Przewidywana gęstość obciąŝenia ogniowego... 5 4.4. Kategoria zagroŝenia ludzi i przewidywana liczba osób na kaŝdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach... 5 4.5. Ocena zagroŝenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych... 5 4. B. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ DOT. ZAGOSPODAROWANIA TERENU... 6 4.6. Odległości od obiektów sąsiadujących... 6 4.7. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru... 6 4.8. Drogi poŝarowe... 7 4. C. TECHNICZNE ZABEZPIECZENIE BUDYNKU... 8 4.9. Klasa odporności poŝarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych... 8 4.10. Podział obiektu na strefy poŝarowe.... 9 4.11. Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne)... 11 4.11.1. Przejścia ewakuacyjne... 12 4.11.2. Dojścia ewakuacyjne... 12 4.11.3. Pionowe drogi ewakuacji klatki schodowe... 13 4.11.4. Zapewnienie bezpiecznej poŝarowo obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych oraz zabezpieczenie przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych... 14 4.11.5. Zapewnienie oświetlenia awaryjnego - ewakuacyjnego... 15 4.12. Sposób zabezpieczenia przeciwpoŝarowego instalacji uŝytkowych (wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej)... 15 4.12. 1. Instalacja ogrzewcza... 16 4.12. 2. Instalacja elektroenergetyczna... 16 4.12. 3. Instalacja odgromowa... 16 4.13. Dobór urządzeń przeciwpoŝarowych. w obiekcie, a w szczególności: stałych urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji poŝarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej, urządzeń oddymiających, dźwigów przystosowanych do potrzeb ekip ratowniczych.... 16 4.13.1. Wewnętrzna instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa... 16 4.13.2. Oddymianie klatek schodowych... 18 4.13.3. Instalacja sygnalizacji poŝaru... 18 4.14. WyposaŜenie w gaśnice.... 18 4.15. Wymagania dla elementów wykończenia wnętrz... 19 5. OCENA WARUNKÓW BEZPIECZEŃSTWA OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZŃ ORAZ WYSTĘPUJĄCYCH NIEZGODNOŚCI... 20 5.1. Rozwiązania zaprojektowane zgodnie z obowiązującymi przepisami... 20 5.2. Wymagania nie spełnione w sporządzonym projekcie przebudowy budynku... 21 6. PROPONOWANE ROZWIĄZANIA ZAMIENNE... 22 7. Załączniki do ekspertyzy... 23 8. Rysunki... 23 Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 1

1. PODSTAWA OPRACOWANIA 1. Zlecenie pracowni projektowej Projekty i Nadzór Budowlany ARCHITOP Rudolf Schnurpfeil 47-300 Krapkowice, ul. Prudnicka 14, z września 2008 r. o wykonanie ekspertyzy technicznej zachowania warunków bezpieczeństwa poŝarowego budynku. 2. Projekt przebudowy budynku śłobka Samorządowego w Zdzieszowicach, ul. Piastów 20, sporządzony w sierpniu 2008 roku przez pracownię projektową Projekty i Nadzór Budowlany ARCHITOP Rudolf Schnurpfeil 47-300 Krapkowice, ul. Prudnicka 14, autorzy: mgr inŝ. arch. Andrzej Szuba, inŝ. Rudolf Schnurpfeil. 3. Ustalenia i konsultacje z przedstawicielami pracowni projektowej. 4. Dokumentacja fotograficzna budynku wykonana przez autora projektu przebudowy budynku. 5. Podstawa prawna opracowania ekspertyzy: 5.1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.) 5.2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.) 5.3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563). 5.4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139). 5.5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpoŝarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137). 5.6. Obowiązujące Polskie Normy z zakresu tematyki ekspertyzy. 2. ZAKRES OPRACOWANIA Zakres ekspertyzy obejmuje: 1. Analizę stanu faktycznego zabezpieczenia budynku Ŝłobka określonego w projekcie jego przebudowy w odniesieniu do wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.). 2. Określenie niezgodności w zabezpieczeniu budynku z aktualnym stanem prawnym oraz z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.). 3. Określenie rozwiązań dotyczących dostosowania zabezpieczeń w budynku do obowiązujących wymagań oraz rozwiązań zamiennych wg 2 ust. 2 w/w rozporządzenia Ministra Infrastruktury. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 2

ZGODNIE Z ZAKRESEM PROJEKTU EKSPERTYZA NIE OBEJMUJE: 1. Pomieszczeń nr 1.31 do 1.46 na parterze budynku o powierzchni 161,30 m 2 które są przeznaczone na biura ośrodka pomocy społecznej i nie są związane z funkcją Ŝłobka. 2. Zagospodarowanie terenu w zakresie dróg dla budynku pozostające poza projektem budowlanym. Określenie stanu faktycznego zabezpieczenia budynku obejmuje poniŝszy zakres szczegółowy: 1. Charakterystyka poŝarowa budynku: a) powierzchnia, wysokość i liczba kondygnacji budynku b) parametry poŝarowe występujących substancji palnych c) przewidywana gęstość obciąŝenia ogniowego d) kategoria zagroŝenia ludzi i przewidywana liczba osób na kaŝdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach e) ocena zagroŝenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych 2. Warunki ochrony przeciwpoŝarowej dot. zagospodarowania terenu: a) odległości od obiektów sąsiadujących b) zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru c) drogi poŝarowe 3. Techniczne zabezpieczenie budynku: a) klasa odporności poŝarowej budynku oraz odporność ogniowa elementów budowlanych b) podział obiektu na strefy poŝarowe c) warunki ewakuacji, oznakowanie na potrzeby ewakuacji dróg i pomieszczeń, oświetlenie ewakuacyjne d) sposób zabezpieczenia przeciwpoŝarowego instalacji uŝytkowych (wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej) e) dobór urządzeń przeciwpoŝarowych w obiekcie: stałych urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji poŝarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej, urządzeń oddymiających, dźwigów przystosowanych do potrzeb ekip ratowniczych, wyposaŝenie w gaśnice. 3. DANE TECHNICZNE BUDYNKU Dane przytoczono w oparciu o opis techniczny do projektu przebudowy budynku, sporządzonego w sierpniu 2008 roku przez pracownię projektową Projekty i Nadzór Budowlany ARCHITOP Rudolf Schnurpfeil 47-300 Krapkowice, ul. Prudnicka 14. Dane ogólne budynku: - powierzchnia zabudowy 685,00 m 2 - kubatura całego budynku 4600,00 m 3 - powierzchnia uŝytkowa kondygnacji nadziemnych 1032,75 m 2 - ilość kondygnacji nadziemnych 2 Opis techniczny z w/w projektu dołączono do ekspertyzy w załączniku nr 1. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 3

4. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ Zgodnie z 12 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563) podstawą do uznania uŝytkowanego budynku za zagraŝający Ŝyciu ludzi jest nie zapewnienie przez występujące w nim warunki techniczne moŝliwości ewakuacji ludzi, w szczególności w wyniku: przekroczenia długości dojścia ewakuacyjnego o ponad 100% od określonej w przepisach techniczno-budowlanych; nie zabezpieczenia przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych, w określony w nich sposób. Przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.) dotyczące bezpieczeństwa poŝarowego, a takŝe oświetlenia awaryjnego, o którym mowa w 181, stosuje się, z uwzględnieniem 2 ust. 2, równieŝ do uŝytkowanych budynków istniejących, jeŝeli zagraŝają one Ŝyciu ludzi. Z uwagi na występujące w budynku warunki techniczne determinujące moŝliwości ewakuacji ludzi a przez to dające podstawę do uznania uŝytkowanego budynku za zagraŝający Ŝyciu ludzi ekspertyzę sporządzono w oparciu o obowiązujący w 2008 r. stan prawny. PRZEDMIOTEM EKSPERTYZY JEST MIĘDZY INNYMI OKREŚLENIE ROZWIĄZAN ELIMINUJĄCYCH ZAGROśENIE śycia LUDZI W BUDYNKU. Dane dotyczące bezpieczeństwa poŝarowego w budynku Ŝłobka przedstawiają się następująco: 4. A. CHARAKTERYSTYKA POśAROWA OBIEKTU 4.1. Powierzchnia, wysokość i liczba kondygnacji. Obiekt jest budynkiem nie podpiwniczonym, o dwóch kondygnacjach nadziemnych i powierzchni uŝytkowej całego budynku wynoszącej 1032,75 m 2. Pomieszczenia Ŝłobka na parterze łącznie z zapleczem kuchennym (bez biur ośrodka pomocy 1.31 do 1.46) oraz na I piętrze posiadają powierzchnię uŝytkową wynoszącą 871,45 m 2. Na parterze budynku pomieszczenia nr 1.31 do 1.46 o powierzchni 161,30 m 2 są przeznaczone na biura ośrodka pomocy społecznej nie związane z funkcją Ŝłobka. Powierzchnię wewnętrzną Ŝłobka określono obliczeniowo jako 1,08 powierzchni uŝytkowej. Powierzchnię wewnętrzną pomieszczeń Ŝłobka wynosi 941,00 m 2. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 4

Wysokość budynku mierzy się od poziomu terenu przy najniŝej połoŝonym wejściu do budynku lub jego części pierwszej kondygnacji nadziemnej do górnej płaszczyzny stropu bądź najwyŝej połoŝonej krawędzi stropodachu nad najwyŝszą kondygnacją uŝytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, albo do najwyŝej połoŝonej górnej powierzchni innego przekrycia. Obiekt jest budynkiem niskim (N). Wysokość najwyŝej połoŝonej krawędzi stropodachu nad ostatnią kondygnacją uŝytkową wynosi 7,57 m. 4.2. Parametry poŝarowe występujących substancji palnych. Za materiały niebezpieczne poŝarowo uznaje się zgodnie z przepisami następujące materiały niebezpieczne: a) gazy palne, b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poniŝej 328,15 K (55 C), c) materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, d) materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu, e) materiały wybuchowe i pirotechniczne, f) materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji, g) materiały mające skłonności do samozapalenia; W budynku nie występują substancje palne poŝarowo niebezpieczne. 4.3. Przewidywana gęstość obciąŝenia ogniowego. Na kondygnacjach uŝytkowych parteru i piętra nie występują pomieszczenia pomocnicze i techniczne dla których określać naleŝy gęstość obciąŝenia ogniowego. 4.4. Kategoria zagroŝenia ludzi i przewidywana liczba osób na kaŝdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach. Budynek Ŝłobka zalicza się do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II. Kondygnacja parteru budynku przeznaczona na biura ośrodka pomocy społecznej zalicza się do kategorii zagroŝenia ludzi ZL III. W części budynku z pomieszczeniami Ŝłobka zgodnie z przeznaczeniem przebywać moŝe maksymalnie 59 dzieci oraz 9 wychowawców. We wszystkich pomieszczeniach Ŝłobka na parterze przebywać będzie 25 dzieci oraz 4 wychowawców, na I piętrze przebywać będzie 25 dzieci oraz 5 wychowawców. W Ŝłobku pomieszczenie sali zajęć 2.11 na I piętrze moŝe być uŝytkowane przez ponad 50 osób. Przewidziano moŝliwość pobytu obu grup dzieci w tej sali, zapewniając dwa wyjścia ewakuacyjne z sali na klatki schodowe. 4.5. Ocena zagroŝenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych W budynku nie występują substancje palne niebezpieczne poŝarowo oraz nie występują pomieszczenia zagroŝone wybuchem. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 5

4. B. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ DOT. ZAGOSPODAROWANIA TERENU 4.6. Odległości od obiektów sąsiadujących Wymagania w zakresie usytuowania budynków z uwagi na bezpieczeństwo poŝarowe określone są w rozdziale 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Odległość budynków ZL od innych budynków ustala się w zaleŝności od rodzaju sąsiadujących budynków i występującej w nich gęstości obciąŝenie ogniowego. Odległość ściany zewnętrznej budynku od granicy sąsiedniej niezabudowanej działki budowlanej powinna wynosić co najmniej połowę odległości określonej w 271 warunków technicznych, przyjmując, Ŝe na działce niezabudowanej będzie usytuowany budynek o przeznaczeniu określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przy czym dla budynków PM naleŝy przyjmować, Ŝe będzie on miał gęstość obciąŝenia ogniowego strefy poŝarowej Q większą od 1 000 MJ/m 2, lecz nie większą niŝ 4.000 MJ/m 2, a w przypadku braku takiego planu - budynek ZL ze ścianą zewnętrzną, o której mowa w 271 ust. 1 warunków technicznych. Budynek zlokalizowany jest w sąsiedztwie istniejących budynków. Zachowane są odległości budynku od obiektów sąsiadujących wynoszą one ponad 20 m. Usytuowanie budynku z uwagi na bezpieczeństwo poŝarowe spełnia wymagania przepisów obowiązujących w tym zakresie. 4.7. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru Wymagania w zakresie ustalenia ilości wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru oraz w zakresie sposobu jej zapewnienia do obiektów określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych. Wymaganą ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru dla budynków ZL określa się na podstawie wielkości strefy poŝarowej. W przypadku gdy w budynku występuje kilka stref poŝarowych wymaganą ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru określa się biorąc pod uwagę tę strefę poŝarową dla której wymagana jest największa ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru. Dla budynku Ŝłobka o kubaturze brutto ponad 2.500 m 3 i o powierzchni wewnętrznej ponad 500 m 2 wymagana ilość wody do celów przeciwpoŝarowych do zewnętrznego gaszenia poŝaru wynosi 20 dm 3 /s. Zapewnić ją naleŝy z co najmniej dwóch hydrantów o średnicy 80 mm lub z zapasu wody 200 m 3 w przeciwpoŝarowym zbiorniku wodnym. Wymagania dla sieci wodociągowej przeciwpoŝarowej Wydajność nominalna hydrantu zewnętrznego przeciwpoŝarowego, przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa mierzonym na zaworze hydrantowym podczas poboru wody, przez co najmniej 2 godziny, powinna wynosić: Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 6

a) dla hydrantu nadziemnego DN 80-10 dm 3 /s; b) dla hydrantu nadziemnego DN 100-15 dm 3 /s; c) dla hydrantu podziemnego DN 80-10 dm 3 /s. Hydranty zewnętrzne zainstalowane na sieci wodociągowej przeciwpoŝarowej powinny mieć moŝliwość ich odłączania zasuwami od sieci. Zasuwy powinny znajdować się w odległości co najmniej 1 m od hydrantu i pozostawać w połoŝeniu otwartym. Hydranty zewnętrzne przeciwpoŝarowe powinny być rozmieszczone przy zachowaniu odległości: a) między hydrantami - do 150 m; b) od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy - do 15 m; c) od chronionego obiektu budowlanego - do 75 m; d) od ściany budynku - co najmniej 5 m. W przypadku gdy wydajność wodociągu nie zapewnia wymaganej ilości wody, powinien być zapewniony uzupełniający jej zapas w zbiornikach przeciwpoŝarowych, technologicznych lub naturalnych, przystosowanych do poboru wody przez pompy poŝarnicze. Stan istniejący zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru Budynek posiada zapewnienie wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru z istniejącej sieci wodociągowej. W sąsiadujących ulicach zlokalizowane są dwa hydranty zewnętrzne DN 80 w odległości do 20 m od budynku. Hydranty zewnętrzne DN 80 wymagają przeprowadzenia badań potwierdzających zachowanie ciśnienia wypływu 0,2 MPa oraz wydajności nominalnej 10 dm 3 /s. 4.8. Drogi poŝarowe Droga poŝarowa o utwardzonej nawierzchni, umoŝliwiająca dojazd o kaŝdej porze roku pojazdów jednostek ochrony przeciwpoŝarowej do obiektu budowlanego, powinna być doprowadzona do budynku niskiego, zawierającego strefę poŝarową zakwalifikowaną do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II. Droga poŝarowa o utwardzonej nawierzchni, powinna być doprowadzona co najmniej z jednej, dłuŝszej strony budynku, a w przypadku gdy szerokość budynku jest większa niŝ 60 m - z jego dwóch stron. Szerokość drogi poŝarowej powinna wynosić co najmniej 4 m oraz zapewniać moŝliwość przejazdu bez zawracania. Dopuszczalny nacisk na oś drogi poŝarowej powinien wynosić co najmniej 100 kn. Droga poŝarowa powinna być usytuowana w odległości od 5 do 15 m od obiektu. Pomiędzy drogą poŝarową a budynkiem nie powinny występować stałe elementy zagospodarowania terenu o wysokości przekraczającej 3 m i drzewa. Wymagania te nie obowiązują gdy w budynku o nie więcej niŝ 3 kondygnacjach nadziemnych połączenie z drogą poŝarową, utwardzonym dojściem o szerokości minimalnej 1,5 m i długości nie większej niŝ 30 m, mają te wyjścia ewakuacyjne z budynku, poprzez które jest moŝliwy dostęp, bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi, do kaŝdej strefy poŝarowej. Zagospodarowanie terenu w zakresie dróg dla budynku Ŝłobka oraz drogi poŝarowej nie jest przedmiotem projektu budowlanego oraz ekspertyzy. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 7

4. C. TECHNICZNE ZABEZPIECZENIE BUDYNKU 4.9. Klasa odporności poŝarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych. Dla budynku jako obiektu niskiego o dwóch kondygnacjach nadziemnych, zaliczonego do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II wymagana jest klasa C odporności poŝarowej budynku zgodnie z 212 ust. 3 warunków technicznych. Dla tej klasy odporności poŝarowej budynku poszczególne elementy budowlane powinny posiadać odporność ogniową jak w tabeli: Klasa odporności poŝarowej budynku Główna konstrukcja nośna Konstrukcja dachu Klasa odporności ogniowej elementów budynku Strop 1) Ściana zewnętrzna1) 2) Ściana wewnętrzna1) 5) Przekrycie dachu 3) 1 2 3 4 5 6 7 "C" R 60 R 15 REI 60 EI 30 EI 15 4) E 15 Oznaczenia w tabeli: R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą PN-EN 1363-1:2001 Badania odporności ogniowej. Część 1: Wymagania ogólne, E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., (-) - nie stawia się wymagań. 1) JeŜeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać takŝe kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności poŝarowej budynku. 2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem. 3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeŝeniem 218 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z 2004 r. Nr 109, poz.1156)), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niŝ 20% jej powierzchni. 4) Dla ścian komór zsypu wymaga się EI 60, a dla drzwi komór zsypu - EI 30. 5) Wymagania nie dotyczą ścian oddzielających od siebie pomieszczenia, dla których określa się łącznie długość przejścia ewakuacyjnego 237 ust. 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z 2004 r. Nr 109, poz.1156). W budynku wszystkie jego elementy budowlane gwarantują zachowanie wymagań dotyczących odporności ogniowej wyszczególnionych w kolumnach 2 do 7 tabeli. Stropy budynku posiadają wymaganą klasę REI 60 odporności ogniowej. Zamknięcia otworów podawczych dwóch wind towarowych w budynku wyposaŝono w przegrody o klasie EI 60 odporności ogniowej. Ściany wewnętrzne stanowiące obudowę korytarzy zachowują wymaganą klasę EI 15 odporności ogniowej. Wszystkie elementy budowlane budynku spełniają warunek nie rozprzestrzeniania ognia (NRO). Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 8

4.10. Podział obiektu na strefy poŝarowe. Budynek zaprojektowano z podziałem na dwie strefy poŝarowe: 1. Strefa 1 obejmująca pomieszczenia Ŝłobka na parterze i piętrze wraz z zapleczem kuchennym o powierzchni wewnętrznej 941 m 2. 2. Strefa 2 obejmująca pomieszczenia biurowe ośrodka pomocy społecznej na parterze o powierzchni uŝytkowej 161,30 m 2 pomieszczenia ośrodka nie są objęte zakresem projektu. Dla zapewnienia w/w podziału zaprojektowano ścianę REI 120 na parterze pomiędzy strefą 1 obejmująca pomieszczenia Ŝłobka a strefą 2 obejmująca pomieszczenia biurowe ośrodka pomocy społecznej. Dla zapewnienia w/w podział zaprojektowano strop REI 60 nad strefą 2 obejmującą pomieszczenia biurowe ośrodka pomocy społecznej oddzielający strefę 1 obejmującą pomieszczenia Ŝłobka na piętrze. Dopuszczalna powierzchnia strefy poŝarowej dla budynku niskiego (N), zaliczonego do kategorii zagroŝenia ludzi ZI II wynosi 5 000 m 2. Obiekt Ŝłobka nie przekracza dopuszczalnej wielkości strefy poŝarowej. NiezaleŜnie od podziału na w/w strefy poŝarowe w budynku wg warunków technicznych wydzielenia wymaga kotłownia oraz ewakuacyjne klatki schodowe. Wymagania ogólne oraz zasady podziału budynku na strefy poŝarowe elementami oddzielenia przeciwpoŝarowego Elementy oddzielenia przeciwpoŝarowego oraz zamknięcia znajdujących się w nich otworów powinny posiadać klasę odporności ogniowej określoną w tabeli: Klasa odporności poŝarowej budynku elementów oddzielenia przeciwpoŝarowego ścian i stropów, z wyjątkiem stropów w ZL stropów w ZL Klasa odporności ogniowej drzwi przeciwpoŝarowych lub innych zamknięć przeciwpoŝarowych drzwi z przedsionka przeciwpoŝarowego na korytarz i do pomieszczenia na klatkę schodową *) 1 2 3 4 5 6 "B" i C REI 120 REI 60 EI 60 EI 30 E 30 Oznaczenia w tabeli: *) Dopuszcza się osadzenie tych drzwi w ścianie (znajdującej się między przedsionkiem a klatką schodową) o klasie odporności ogniowej, określonej dla drzwi w kol. 6. W ścianie oddzielenia przeciwpoŝarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana lub inne przeszklenie, jeŝeli powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany, przy czym klasa odporności ogniowej wypełnień nie powinna być niŝsza niŝ: Wymagana klasa odporności ogniowej ściany oddzielenia przeciwpoŝarowego Klasa odporności ogniowej wypełnienia otworu w ścianie będącej obudową drogi ewakuacyjnej 1 2 3 Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 9 innej REI 120 EI 60 E 60 REI 60 EI 30 E 30

Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpoŝarowego mogą być wykonane wyłącznie z materiałów niepalnych. Znajdujące się w nich otwory powinny być obudowane przedsionkami przeciwpoŝarowymi lub zamykane za pomocą drzwi przeciwpoŝarowych bądź innego zamknięcia przeciwpoŝarowego. W ścianie oddzielenia przeciwpoŝarowego łączna powierzchnia takich otworów nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie - 0,5% powierzchni stropu. Ścianę oddzielenia przeciwpoŝarowego naleŝy wysunąć na co najmniej 0,3 m poza lico ściany zewnętrznej budynku lub na całej wysokości ściany zewnętrznej zastosować pionowy pas z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 2 m i klasie odporności ogniowej EI 60. Dla zapewnienia w/w pasa o szerokości 2,0 m zaprojektowano w obu ścianach zewnętrznych nie otwierane okna EI 60 na parterze pomiędzy strefą 1 obejmująca pomieszczenia Ŝłobka a strefą 2 obejmująca pomieszczenia biurowe ośrodka pomocy społecznej. Przepusty instalacyjne o średnicy powyŝej 4 cm w ścianach i stropach, nie będących elementami oddzielenia przeciwpoŝarowego, dla których jest wymagana klasa odporności ogniowej co najmniej EI 60 lub REI 60, powinny mieć klasę odporności ogniowej (EI) tych elementów. Odnosi się to zarówno do przegród, dla których taka odporność ogniowa jest wymagana ze względu na obowiązek wydzielenia poŝarowego określonych przestrzeni (ściany oddzielające kotłownie i składy paliwa, ściany i strop przedsionka przeciwpoŝarowego, ściany wewnętrzne i stropy stanowiące obudowę klatki schodowej, ściany wydzielające maszynownie wentylacyjne i klimatyzacyjne), jak i do przegród, dla których taka odporność ogniowa wymagana jest wprost z dyspozycji 216 ust. 1 "warunków technicznych". Pod pojęciem "przepust instalacyjny" naleŝy rozumieć miejsce przejścia instalacji uŝytkowych stosowanych w budynku przez przegrody, w tym takŝe przewodów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Wymóg zapewnienia odpowiedniej klasy odporności ogniowej dotyczy zarówno wypełnienia przestrzeni pomiędzy elementem konstrukcji, a przechodzącą instalacją, jak i samej instalacji, w zakresie szczelności poŝarowej i izolacyjności cieplnej. Dopuszcza się nieinstalowanie przepustów dla pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych przez ściany i stropy do pomieszczeń higieniczno sanitarnych. Przepusty instalacyjne w elementach: a) w ścianach oddzielenia przeciwpoŝarowego REI 120, b) w stropach oddzielenia przeciwpoŝarowego REI 60, c) w ścianach i w stropach wydzielających kotłownię, d) w ścianach i w stropach wydzielających klatkę schodową, zaprojektowano w klasie odporności ogniowej EI 120 lub EI 60 wymaganej dla tych elementów. Kotłownia w pomieszczeniu nr 1.30 w kondygnacji parteru wydzielona została w sposób spełniający wymagania dla ścian EI 60 i dla stropu EI 60. Drzwi EI 60 oraz nie otwierane okna EI 60 zaprojektowano dla zapewnienia pasa EI 60 o szerokości 2,0 m w miejscu styku ścian obudowy kotłowni ze ścianą zewnętrzną. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 10

4.11. Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne) Warunki ewakuacji zaprojektowano wg wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). W budynku istnieją dwie klatki schodowe łącząca parter z I piętrem budynku. Oznaczono dla celów ekspertyzy klatki: a) klatka A główna klatka budynku, b) klatka B druga klatka przy zapleczu kuchennym. Klatki w budynku w stanie istniejącym są klatkami otwartymi. Klatki schodowe stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku niskim (N) dla strefy poŝarowej ZL II powinny być obudowane i zamykane drzwiami oraz wyposaŝone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu z mocy obowiązującego prawa bez względu na zachowanie dopuszczalnej długości dojść ewakuacyjnych. Wymagania ogólne warunków ewakuacji oraz ich spełnienie w budynku przedstawia się następująco: 1. Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi zapewniona jest moŝliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku. 2. Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne są zamykane drzwiami. 3. Łączną szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z budynku oraz z pomieszczeń, naleŝy zapewnić przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, przy czym najmniejsza szerokość drzwi w świetle ościeŝnicy powinna wynosić 0,9 m, a w przypadku drzwi słuŝących do ewakuacji do 3 osób - 0,8 m. 4. Drzwi wejściowe do ogólnodostępnych pomieszczeń uŝytkowych powinny mieć w świetle ościeŝnicy co najmniej szerokość 0,9 m i wysokość 2 m. Drzwi stanowiące wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń nr 1.19, 1.20, przeznaczonych dla ponad trzech osób posiadają szerokość 0,80 m. 5. Szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku powinna być nie mniejsza niŝ wymagana szerokość biegu klatki schodowej, t.j. 1,20 m. W drzwiach zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość skrzydła głównego nie moŝe być mniejsza niŝ 0,9 m. 6. Drzwi wieloskrzydłowe, stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczeń powinny mieć co najmniej jedno, nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niŝ 0,9 m. Drzwi wahadłowe dwuskrzydłowe powinny posiadać szerokość skrzydeł co najmniej 0,60m. 7. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie zmniejszają po ich całkowitym otwarciu, wymaganej szerokości tej drogi. 8. Drzwi, stanowiące zamknięcia otworów o wymaganej klasie odporności ogniowej lub dymoszczelności powinny być zaopatrzone w urządzenia, zapewniające samoczynne zamykanie otworu w razie poŝaru. NaleŜy teŝ zapewnić moŝliwość ręcznego otwierania drzwi słuŝących do ewakuacji. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 11

4.11.1. Przejścia ewakuacyjne 1. W pomieszczeniach, od najdalszego miejsca, w którym moŝe przebywać człowiek, do wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy poŝarowej albo na zewnątrz budynku, powinno być zapewnione przejście ewakuacyjne, o długości nieprzekraczającej - w strefach poŝarowych ZL - 40 m. Dla pomieszczeń parteru nr 1.07, 1.08, 1.09, 1.10, 1.11, 1.21 zaprojektowano przejścia ewakuacyjne prowadzące poprzez pomieszczenia sąsiednie do obudowanej klatki schodowej nr 1.02. Dodatkowo zaprojektowano wyjścia z sal nr 1.19, 1.20 bezpośrednio na zewnątrz budynku. Dla pomieszczeń tych zapewniono przejście przez nie więcej niŝ 3 pomieszczenia oraz zapewniono długość przejścia poniŝej 40 m. Dla pomieszczeń piętra nr 2.01, 2.20, 2.22, 2.23, 2.24, 2.25, 2.26, 2.27 zaprojektowano przejścia ewakuacyjne prowadzące poprzez pomieszczenia sąsiednie do korytarza 2.14 oraz do drzwi obudowanej klatki schodowej nr 2.18. Dla pomieszczeń tych zapewniono przejście przez nie więcej niŝ 3 pomieszczenia oraz zapewniono długość przejścia poniŝej 40 m. 2. Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, naleŝy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, do których ewakuacji ono słuŝy, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niŝ 0,9 m, a w przypadku przejścia słuŝącego do ewakuacji do 3 osób - nie mniej niŝ 0,8 m. W budynku zachowane są warunki dla przejść ewakuacyjnych. 4.11.2. Dojścia ewakuacyjne 1. Długość drogi ewakuacyjnej od wyjścia z pomieszczenia na tę drogę do wyjścia do innej strefy poŝarowej lub na zewnątrz budynku, zwanej dojściem ewakuacyjnym, mierzy się wzdłuŝ osi drogi ewakuacyjnej. 2. Za równorzędne wyjściu do innej strefy poŝarowej, o którym mowa wyŝej, uwaŝa się wyjście do obudowanej klatki schodowej, zamykanej drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30, wyposaŝonej w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu. 3. Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w strefach poŝarowych określa poniŝsza tabela: Długość dojścia w m Rodzaj strefy poŝarowej przy jednym dojściu przy co najmniej 2 dojściach 1) 1 2 3 ZL II 10 40 1) Dla dojścia najkrótszego, przy czym dopuszcza się dla drugiego dojścia długość większą o 100% od najkrótszego. Dojścia te nie mogą się pokrywać ani krzyŝować. Zapewnienie dopuszczalnej długości dojść ewakuacyjnych w budynku wymaga wg 245 dostosowania istniejących klatek schodowych do wymogów klatek obudowanych i zamykanych drzwiami. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 12

W budynku zaprojektowano dojścia ewakuacyjne w następujący sposób: a) zaprojektowano dojścia do dwóch klatek schodowych spełniających wymagania dla klatek obudowanych i zamykanych drzwiami zgodnie z 256 ust.2., b) dodatkowo zaprojektowano wyjścia z sal nr 1.19, 1.20 bezpośrednio na zewnątrz budynku. 4. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych naleŝy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niŝ 1,4 m. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeŝeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niŝ 20 osób. W budynku nie są zachowane wymagane szerokości 1,40 m poziomych dróg ewakuacyjnych w miejscach: a) wyjście z klatki schodowej B na zewnątrz budynku poprzez korytarz nr 1.16 jest zawęŝone do 118 cm, b) korytarz 2.10 między klatkami A i B posiada szerokość 111 cm, oraz zwęŝenie do 120 cm przy korytarzu nr 2.12 i 2.14. 5. Wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2 m, natomiast wysokość lokalnego obniŝenia 2,0 m, przy czym długość obniŝonego odcinka drogi nie moŝe być większa niŝ 1,5 m. 6. Korytarze stanowiące drogę ewakuacyjną w strefach poŝarowych ZL powinny być podzielone na odcinki nie dłuŝsze niŝ 50 m przy zastosowaniu przegród z drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu. Przegrody, dzielące korytarze a znajdujące się nad sufitami podwieszonymi i pod podłogami podniesionymi powyŝej poziomu stropu lub podłoŝa, powinny być wykonane z materiałów niepalnych. 4.11.3. Pionowe drogi ewakuacji klatki schodowe 1. Graniczne wymiary schodów stałych w budynkach w zaleŝności od ich przeznaczenia określa tabela: Przeznaczenie budynków Minimalna szerokość uŝytkowa (m) biegu spocznika Maksymalna wysokość stopni (m) 1 2 3 4 Budynki Ŝłobka 1,20 1,30 0,15 W budynkach schody do piwnic, pomieszczeń technicznych i poddaszy nieuŝytkowych 0,80 0,80 0,20 2. Szerokość spocznika międzykondygnacyjnego wynosić powinna 1,30 m. UŜytkowa szerokość spocznika na poziomie parteru oraz I piętra na klatce A i B wynosi od 123 do 129 cm. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 13

3. W budynku Ŝłobka łączną szerokość uŝytkową biegów oraz łączną szerokość uŝytkową spoczników w klatkach schodowych, stanowiących drogę ewakuacyjną, naleŝy obliczać przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, lecz nie mniej niŝ określono to w powyŝszej tabeli. 4. Szerokość uŝytkową schodów stałych mierzy się między wewnętrznymi krawędziami poręczy, a w przypadku balustrady jednostronnej - między wykończoną powierzchnią ściany a wewnętrzną krawędzią poręczy tej balustrady. Szerokości te nie mogą być ograniczane przez zainstalowane urządzenia oraz elementy budynku. 5. W budynkach Ŝłobka liczba stopni w jednym biegu schodów stałych powinna wynosić nie więcej niŝ 17 stopni. Klatki budynku posiadają w jednym biegu maksymalnie 11 stopni. 6. Liczba stopni w jednym biegu schodów zewnętrznych nie powinna wynosić więcej niŝ 10. 7. Wysokość stopni schodów wewnętrznych klatek w budynkach Ŝłobka nie najmniej niŝ 0,15 m. Biegi schodów klatki A i B posiadają stopnie o wysokości 0,16 m. 4.11.4. Zapewnienie bezpiecznej poŝarowo obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych oraz zabezpieczenie przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych 1. Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych. Dla tego budynku obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności ogniowej EI 15. 2. W budynku niskim, zawierającym strefę poŝarową ZL II naleŝy stosować klatki schodowe obudowane i zamykane drzwiami oraz wyposaŝone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu. Wymóg ten wynika z wymagań obowiązującego prawa. Zaprojektowano klatki schodowe A i B jako obudowane ścianami i zamykane drzwiami EI 30 oraz wyposaŝone w urządzenia do usuwania dymu. 3. Wyjście z klatki schodowej, w budynku Ŝłobka, powinno prowadzić na zewnątrz budynku, bezpośrednio lub poziomymi drogami komunikacji ogólnej, których obudowa odpowiada wymaganiom określonym w poniŝszym p-cie 4, a otwory w obudowie mają zamknięcia o klasie odporności ogniowej EI 30. Zaprojektowano wyjścia z klatki A i B prowadzące na zewnątrz budynku poprzez korytarze obudowane ścianami REI 60 z drzwiami EI 30. 4. Ściany wewnętrzne i stropy stanowiące obudowę klatki schodowej powinny mieć klasę odporności ogniowej jak dla stropów budynku t.j. REI 60. 5. Odległość między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatki schodowej, a inną ścianą zewnętrzną tego samego lub innego budynku powinna być ustalona zgodnie z 271, jeŝeli co najmniej jedna z tych ścian nie spełnia wymagań klasy odporności ogniowej określonej według 216 jak dla stropu budynku z tą klatką schodową. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 14

Ściany wewnętrzne obudowy klatki w miejscu styku ze ścianą zewnętrzną budynku powinny posiadać pas EI 60 o szerokości 2,0 m w miejscu występujących obecnie okien na wysokości parteru. Zaprojektowano w ścianie zewnętrznej klatki A na parterze drzwi do wózkowni EI 60 oraz nie otwierane okno EI 60 pomieszczenia nr 1.03. Zaprojektowano w ścianie zewnętrznej klatki B na parterze nie otwierane okno EI 60 pomiędzy klatką i przyległym pomieszczeniem nr 1.17 oraz na piętrze przy wyjściu z sali 2.11. 6. Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie słuŝące do ewakuacji w budynkach o klasie odporności poŝarowej B powinny być wykonane z materiałów niepalnych i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej" - R 60. 4.11.5. Zapewnienie oświetlenia awaryjnego - ewakuacyjnego Oświetlenie ewakuacyjne zgodnie z 181 warunków technicznych wymagane jest na drogach ewakuacyjnych w przypadku braku oświetlenia naturalnego oraz budynkach przeznaczonych dla osób o ograniczonej zdolności poruszania się. Oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 2 godziny od zaniku oświetlenia podstawowego. Oświetlenie ewakuacyjne oraz podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji naleŝy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie - wymagania te zawarte są w normie PN-EN 1838. WyposaŜenie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne. W budynku zaprojektowano na klatce schodowej oraz na poziomych drogach ewakuacyjnych instalację oświetlenia awaryjnego-ewakuacyjnego uruchamianą z chwilą zaniku oświetlania podstawowego i spełniająca wymagania obowiązujących PN. Dla klatek schodowych oraz na poziomych drogach ewakuacyjnych wymagane jest zastosowanie znaków wskazujących kierunki ewakuacji. 4.12. Sposób zabezpieczenia przeciwpoŝarowego instalacji uŝytkowych (wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej) W budynku funkcjonują następujące instalacje uŝytkowe: 1. Instalacja wentylacji grawitacyjnej wspomaganą wentylatorami dachowymi. 2. Instalacja ogrzewcza zasilana z wydzielonej poŝarowo kotłowni opalanej paliwem gazowym. 3. Instalacja elektroenergetyczna z przeciwpoŝarowym wyłącznikiem prądu. 4. Instalacja oświetlenia awaryjnego-ewakuacyjnego. 5. Instalacja odgromowa. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 15

Wymagania podstawowe dla w/w instalacji 4.12. 1. Instalacja ogrzewcza Budynek ogrzewany jest przez instalację c.o. wodną, niskotemperaturową zasilaną z kotłowni opalanej gazem. Kotłownię w pomieszczeniu nr 1.30 w kondygnacji parteru wydzielono w sposób spełniający wymagania dla ścian EI 60 i dla stropu EI 60. 4.12. 2. Instalacja elektroenergetyczna PrzeciwpoŜarowy wyłącznik prądu powinien być zlokalizowany przy wejściu głównym do budynku oraz powinien odcinać dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas poŝaru. Odcięcie dopływu prądu przeciwpoŝarowym wyłącznikiem nie moŝe powodować samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej. Przewody i kable stosowane w systemach zasilania i sterowania urządzeniami słuŝącymi ochronie przeciwpoŝarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii elektrycznej w warunkach poŝaru przez wymagany czas działania urządzenia przeciwpoŝarowego, nie mniejszy niŝ 90 minut. Zaprojektowano przeciwpoŝarowy wyłącznik prądu spełniający wymagania obowiązujących przepisów. Wyłącznik zlokalizowano przy wejściu głównym do budynku. 4.12. 3. Instalacja odgromowa Budynek posiada instalację chroniącą od wyładowań atmosferycznych zgodnie z normami dotyczącymi ochrony odgromowej obiektów budowlanych. 4.13. Dobór urządzeń przeciwpoŝarowych. w obiekcie, a w szczególności: stałych urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji poŝarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej, urządzeń oddymiających, dźwigów przystosowanych do potrzeb ekip ratowniczych. Obiekt nie wymaga wg obowiązujących przepisów urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji poŝarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, dźwigu przystosowanego do ekip ratowniczych. Obiekt wymaga wyposaŝenia w instalację wodociągową przeciwpoŝarową oraz w urządzenia oddymiające dla ewakuacyjnych klatek schodowych. Obiekt wyposaŝono w instalację sygnalizacji poŝaru jako rozwiązanie dodatkowe w związku z nie spełnieniem wszystkich wymagań obowiązujących przepisów. 4.13.1. Wewnętrzna instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa z hydrantami wewnętrznymi 25 mm wymagana jest w strefie poŝarowej o powierzchni przekraczającej 200 m 2 zakwalifikowanej do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II, na kaŝdej kondygnacji budynku niskiego. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 16

Wymagania dla hydrantów wewnętrznych Hydranty wewnętrzne powinny być umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej, a w szczególności: 1) przy wejściach do budynku i klatek schodowych na kaŝdej kondygnacji budynku, a w budynkach wysokich zaleca się lokalizację zaworów hydrantowych w przedsionkach przeciwpoŝarowych, a dopuszcza na klatkach schodowych, 2) w przejściach i na korytarzach, 3) przy wyjściach na przestrzeń otwartą lub przy wyjściach ewakuacyjnych z pomieszczeń magazynowych. Zasięg w poziomie hydrantów 25 (wynoszący 33 m) winien obejmować całą powierzchnię chronionego budynku. Zawory odcinające hydrantów 25 umieszczać naleŝy na wysokości 1,35±0,1 m od poziomu podłogi zapewniając dostateczną przestrzeń do jego rozwinięcia. Zapewnić naleŝy dla hydrantu 25 mm wydajność mierzoną na wylocie prądownicy - 1,0 dm 3 /s. Ciśnienie na zaworze hydrantowym hydrantu wewnętrznego powinno zapewnić w/w wydajność, z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy prądownicy oraz nie moŝe być niŝsze niŝ 0,2 MPa. Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa powinna zapewniać moŝliwość jednoczesnego poboru wody na jednej kondygnacji budynku z dwóch sąsiednich hydrantów wewnętrznych - w budynku niskim jeŝeli powierzchnia strefy poŝarowej przekracza 500 m 2. Przewody zasilające instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej zaprojektować naleŝy jako piony w klatkach schodowych lub przy klatkach schodowych. Przewody instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej powinny być wykonane z materiałów niepalnych. Średnice nominalne przewodów zasilających hydranty wewnętrzne powinny wynosić co najmniej DN 25 - dla hydrantów 25. Pompy powinny zapewniać wymagane ciśnienie w najwyŝej lub najbardziej niekorzystnie połoŝonych hydrantach, przy największym poborze wody. Pompy powinny być wyposaŝone w układ pomiarowy składający się z ciśnieniomierza, przepływomierza i zaworu regulacyjnego, umoŝliwiający okresową kontrolę ich parametrów pracy. Zasilanie pomp przewidzieć naleŝy z sieci elektroenergetycznej kablem gwarantującym ciągłość dostawy energii elektrycznej w warunkach poŝaru przez czas co najmniej 120 min, za pomocą obwodu niezaleŝnego od wszystkich innych obwodów w obiekcie, spełniającego wymagania dla instalacji bezpieczeństwa, określone w Polskiej Normie dotyczącej instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych. Zaprojektowano instalację wodociągową przeciwpoŝarową z hydrantami wewnętrznych 25 mm z węŝem półsztywnym 30 m na parterze oraz na piętrze zapewniając wymagane parametry wydajności i ciśnienia. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 17

Nie zaprojektowano zasięgu hydrantów wewnętrznych 25 mm w pomieszczeniach zaplecza kuchni o powierzchni 70,0 m 2 oraz w pomieszczeniu 1.03 i 1.04 o powierzchni 32,0 m 2 z uwagi na układ funkcjonalny tych pomieszczeń bez korytarzy pomieszczenia te naleŝy wyposaŝyć w podwójną ilość sprzętu gaśniczego. 4.13.2. Oddymianie klatek schodowych Klatki schodowe stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku niskim (N) dla strefy poŝarowej ZL II zgodnie z obowiązującymi przepisami powinny być obudowane, zamykane drzwiami oraz wyposaŝone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu. Zaprojektowano dostosowanie klatki schodowej A i B do wymagań klatki ewakuacyjnej poprzez obudowanie ścianami REI 60 i zamknięcie drzwiami EI 30 oraz wyposaŝenie w samoczynną instalację oddymiającą uruchamianą za pomocą systemu wykrywania dymu. Zaprojektowano rozwiązania techniczno-budowlane słuŝące do usuwania dymu z klatek schodowych jako samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu wg projektu branŝowego. Czynna powierzchnia klapy oddymiającej klatki schodowej A wynosić powinna co najmniej 1,90 m 2 [5 % z rzutu poziomego klatki 15.0 m 2 oraz ½ powierzchni holu 65,0 = 37,50 m 2 ]. Zapewniono nawiew powietrza o powierzchni co najmniej 2,50 m 2 dla oddymiania klatki schodowej A poprzez drzwi prowadzące z klatki do obudowanego korytarza nr 1.02 oraz na zewnątrz budynku sterowane siłownikami z instalacji oddymiania klatki. Czynna powierzchnia klapy oddymiającej klatki schodowej B wynosić powinna co najmniej 0,75 m 2 (5 % z rzutu poziomego klatki 15,00 m 2 wynosi 0,75 m 2 ) a jego powierzchnia geometryczna nie mniejsza niŝ 1,0 m 2. Zapewniono nawiew powietrza o powierzchni co najmniej 1,00 m 2 dla oddymiania klatki schodowej poprzez drzwi prowadzące z klatki do obudowanego korytarza nr 1.16 i przedsionka 1.15 na zewnątrz budynku sterowane siłownikami z instalacji oddymiania klatki. 4.13.3. Instalacja sygnalizacji poŝaru W budynku zaprojektowana i wykonana będzie instalacja sygnalizacji poŝaru stanowiąca pełną ochronę wszystkich pomieszczeń. Instalacja ta zastosowana będzie jako dodatkowe jego zabezpieczenie poza wymaganiami obowiązujących przepisów w związku z nie zachowaniem wszystkich wymagań w budynku. 4.14. WyposaŜenie w gaśnice. Budynek powinien być wyposaŝony w podręczny sprzęt gaśniczy mogą to być gaśnice proszkowe w ilości wynikającej z załoŝenia, Ŝe jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm 3 ) zawartego w gaśnicach powinna przypadać, na kaŝde 100 m 2 powierzchni strefy poŝarowej w budynku. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 18

Gaśnice powinny być rozmieszczone: 1) w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności: a) przy wejściach do budynków, b) na klatkach schodowych, c) na korytarzach, d) przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz; 3) w miejscach nie naraŝonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki); 4) w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na kaŝdej kondygnacji, jeŝeli pozwalają na to istniejące warunki. Przy rozmieszczaniu gaśnic powinny być spełnione następujące warunki: 1) odległość z kaŝdego miejsca w obiekcie, w którym moŝe przebywać człowiek, do najbliŝszej gaśnicy nie powinna być większa niŝ 30 m; 2) do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m. 4.15. Wymagania dla elementów wykończenia wnętrz W budynku Ŝłobka zaprojektowano elementy wykończenia wnętrz w sposób zgodny z 258 warunków technicznych oraz wg poniŝszych zasad: 1. W strefach poŝarowych ZL II stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące, jest zabronione. 2. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone naleŝy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia - wymaganie to dotyczy wszystkich części budynków. 3. Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed moŝliwością zapalenia lub zwęglenia. 4. W pomieszczeniach stref poŝarowych ZL II, stosowanie wykładzin podłogowych łatwo zapalnych jest zabronione. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 19

5. OCENA WARUNKÓW BEZPIECZEŃSTWA OPIS PROJEKTOWANYCH ROZWIĄZŃ ORAZ WYSTĘPUJĄCYCH NIEZGODNOŚCI Ocenę określono poprzez porównanie zaprojektowanych w ramach przebudowy budynku rozwiązań z wymaganiami aktualnie obowiązujących przepisów, wymienionych w punkcie 1 ekspertyzy. W budynku w stanie przed projektem występowało zagroŝenie Ŝycia ludzi z uwagi na przekroczenie długości dojścia ewakuacyjnego o ponad 100% oraz nie zabezpieczenia przed zadymieniem klatek schodowych. Zgodnie z 12 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563) podstawą do uznania uŝytkowanego budynku za zagraŝający Ŝyciu ludzi jest nie zapewnienie przez występujące w nim warunki techniczne moŝliwości ewakuacji ludzi, w szczególności m. In. w wyniku: przekroczenia długości dojścia ewakuacyjnego o ponad 100% od określonej w przepisach techniczno-budowlanych; nie zabezpieczenia przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych, w określony w nich sposób. Przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.) dotyczące bezpieczeństwa poŝarowego, a takŝe oświetlenia awaryjnego, o którym mowa w 181, stosuje się, z uwzględnieniem 2 ust. 2, do uŝytkowanych budynków istniejących, jeŝeli zagraŝają one Ŝyciu ludzi. 5.1. Rozwiązania zaprojektowane zgodnie z obowiązującymi przepisami W sporządzonym projekcie przebudowy budynku zaprojektowano wszystkie moŝliwe do spełnienia wymagania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Poprawę warunków bezpieczeństwa poŝarowego zapewniono poprzez: 1. Zaprojektowano podział budynku na strefy poŝarowe tj. strefę 1 obejmującą pomieszczenia Ŝłobka oraz strefę 2 obejmującą pomieszczenia biurowe ośrodka pomocy społecznej. 2. Zaprojektowano niezaleŝnie od podziału na w/w strefy poŝarowe wydzielenia wg wymagań warunków technicznych kotłowni oraz ewakuacyjnych klatek schodowych. 3. Zaprojektowano klatki schodowe A i B jako obudowane ścianami REI 60 i zamykane drzwiami EI 30 oraz wyposaŝone w urządzenia do usuwania dymu. Pracownia Zabezpieczeń PrzeciwpoŜarowych DELTA Opole, ul. Ściegiennego 3 Strona 20