Zestawienie uwag zgłoszonych w toku uzgodnień międzyresortowych do projektu ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej z 26 czerwca 2013 r. 29.07.2013 Lp. Przepis zmienianej ustawy 1. Uwaga ogólna 2. Uwaga ogólna Zgłaszają cy uwagi MPiP S Treść uwagi Warto zwrócić uwagę na potrzebę ewentualnego rozszerzenia zakresu nowelizacji ustawy. Przy okazji przygotowywania sprawozdania z Konwencji MOP nr 87 dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych z 1948 r., w związku z uwagami Komitetu Ekspertów MOP ds. stosowania konwencji i zaleceń, Departament Służby Cywilnej w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zobowiązał się, że podczas najbliższej nowelizacji przedmiotowej ustawy podjęte zostaną kroki w celu usunięcia niezgodności przepisu art. 78 ust. 6 ustawy z art. 3 Konwencji nr 87. RCL Projektowana ustawa przewiduje zmiany w zakresie czasu pracy członków korpusu służby cywilnej, tj. w urzędach objętych zakresem stosowania ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.), dotyczące m.in. długości okresów rozliczeniowych czasu pracy oraz zasad ich przedłużania, a także umożliwiające ustalenie ruchomego czasu pracy. Zauważyć jednak należy, że pozostawiono w niezmienionym brzmieniu regulacje ww. ustawy dotyczące rekompensowania członkom korpusu służby cywilnej pracy w godzinach nadliczbowych. Brak Stanowisko KPRM Zespół ds. Programowania Prac Rządu zezwolił na przygotowanie nowelizacji jedynie w zakresie wydłużenia okresu rozliczeniowego i umożliwienia stosowania w służbie cywilnej ruchomego czasu pracy, dlatego w ramach tej nowelizacji nie jest możliwe uregulowanie tej kwestii. Szef Służby Cywilnej złożył odrębny wniosek o umieszczenie w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów nowelizacji prowadzącej do usunięcia niezgodności art. 78 ust. 6 ustawy z art. 3 Konwencji MOP nr 87. Zespół ds. Programowania Prac Rządu odmówił wpisania założeń tej nowelizacji do wykazu prac legislacyjnych RM. Zespół ds. Programowania Prac Rządu zezwolił na przygotowanie nowelizacji jedynie w zakresie wydłużenia okresu rozliczeniowego i umożliwienia stosowania w służbie cywilnej ruchomego czasu pracy, dlatego w ramach tej nowelizacji nie jest możliwe uregulowanie kwestii zwiększonego rekompensowania godzin nadliczbowych. Szef Służby Cywilnej złożył odrębny wniosek o umieszczenie w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów nowelizacji w zakresie rekompensowania pracy w godzinach nadliczbowych, uwzględniającej postanowienia EKS. Zespół ds. Programowania Prac Rządu odmówił wpisania założeń tej nowelizacji do wykazu prac legislacyjnych RM. 1
3. Uwaga ogólna MEN zmian w powyższym zakresie może budzić wątpliwości co do zgodności z art. 4 pkt 2 Europejskiej Karty Społecznej, sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.), który przewiduje prawo pracowników do zwiększonej stawki wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Tymczasem na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej za pracę w godzinach nadliczbowych nadal przysługiwać będzie jedynie czas wolny w tym samym wymiarze. Dla porównania, w ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 269), mającej także zastosowanie m.in. w urzędach administracji rządowej, za pracę poza normalnymi godzinami pracy przewiduje się wynagrodzenie lub czas wolny według wyboru pracownika. Takie zróżnicowanie uprawnień członków korpusu służby cywilnej i pracowników niebędących członkami tego korpusu w omawianym zakresie może tym samym nasuwać również wątpliwości z punktu widzenia zasady równości. Proponuję uregulować kwestie związane z pracą w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, a także w niedzielę i święto, wykonywaną przez członków korpusu służby cywilnej. Przepisy regulujące te sprawy różnicują sytuację prawną pracowników i urzędników służby cywilnej w tym zakresie. Jw. 4. Uwaga ogólna MG Proponuje się, aby w przedmiotowym projekcie jednoznacznie uregulować kwestię czasu pracy (a Zespół ds. Programowania Prac Rządu zezwolił na przygotowanie nowelizacji jedynie w zakresie wydłużenia okresu 2
5. Uwaga ogólna zwłaszcza tzw. dni radcowskich) radców prawnych członków korpusu służby cywilnej. RCL Biorąc pod uwagę, że wprowadzane w projektowanej ustawie rozwiązania są wzorowane na unormowaniach w zakresie czasu pracy przewidzianych w nowelizacji ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, o której mowa w punkcie powyżej, a także fakt, że poza zakresem ww. zmian pozostaje ustawa z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, zauważyć należy, że regulacje dotyczące czasu pracy pracowników urzędów państwowych (w tym odnoszący się do nich system i rozkład czasu pracy) pozostaną zróżnicowane w stosunku do zasad obowiązujących na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej. Skutkiem nadania w projekcie nowego brzmienia art. 97 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej oraz uchylenia ust. 4 w tym artykule będzie utrata mocy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie czasu pracy pracowników urzędów administracji rządowej (Dz. U. Nr 76, poz. 505, z późn. zm.), zachowanego w mocy na podstawie art. 207 ust. 2 obowiązującej ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej. Spowoduje to tym samym konieczność wydania nowego rozporządzenia regulującego czas pracy pracowników niebędących członkami korpusu służby cywilnej (na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy rozliczeniowego i umożliwienia stosowania w służbie cywilnej ruchomego czasu pracy, dlatego w ramach tej nowelizacji nie jest możliwe uregulowanie tej kwestii. Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, ze zm.) Szef Służby Cywilnej przygotowuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej. Jakkolwiek uzasadniona byłaby zmiana o charakterze systemowym, to jednak wymagałaby ona przedstawienia propozycji zmiany ustawy o pracownikach urzędów państwowych albo tylko przygotowanie projektu nowego aktu wykonawczego do tej ustawy, co wykraczałoby poza zakres właściwości Szefa Służby Cywilnej. 3
6. art. 97 ust. 1 MPi PS z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych). Proponowane rozwiązania, powodujące zróżnicowanie sytuacji prawnej w zakresie czasu pracy określonych grup pracowników w urzędach administracji państwowej, mogą zatem budzić wątpliwości systemowe, a tym samym powodować trudności w organizacji pracy urzędów zatrudniających pracowników należących do służby cywilnej, jak i tych pozostających poza służbą cywilną. W art. 97 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej projekt wprowadza zasadę przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Oznacza to konieczność zapewnienia wszystkim członkom korpusu służby cywilnej dni wolnych z tytułu pracy nie tylko w niedziele i święta, ale także w dni wolne z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Natomiast przepisy art. 97 ust. 6 i 8 ustawy o służbie cywilnej nie zostaną zmienione w ramach projektowanej nowelizacji. Przewidują one, że: pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze, urzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny. W celu zapewnienia stosowania zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy wszystkim Przepisy ustawy o służbie cywilnej zawierają odrębne przesłanki polecania pracy w godzinach nadliczbowych i odrębne zasady rekompensowania takiej pracy. W związku z tym do członków korpusu służby cywilnej (w tym do pracowników służby cywilnej) nie stosuje się przepisu art. 151 3 Kodeksu pracy, który przyznaje prawo do dnia wolnego w zamian za pracę w dniu harmonogramowo wolnym od pracy, jeżeli wykonywanie tej pracy odbywało się w okolicznościach przewidzianych w art. 151 1 Kp. Skoro do członków korpusu służby cywilnej nie mają zastosowania okoliczności przewidziane w art. 151 1 Kp. to nie ma uzasadnienia prawnego do stosowania art. 151 3 Kp. Oznacza to równocześnie, że odrębna ustawa jaką jest ustawa o służbie cywilnej może inaczej rozwiązać problem stosowania zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Z tego względu w proponowanej nowelizacji nie przewiduje się zmiany zasad rekompensowania pracy nadliczbowej wykonywanej w dniu wolnym od pracy z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. W dotychczasowym stanie prawnym, w którym co do zasady praca jest wykonywana od poniedziałku do piątku, polecenie wykonywania pracy w sobotę oznacza pracę w godzinach 4
7. art. 97 ust. 1 członkom korpusu służby cywilnej należy zatem zapewnić prawo do dni wolnych z tytułu niedzieli, święta oraz przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Jeżeli przyjmie się, że obowiązek oddania dnia wolnego z tytułu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przypadku pracownika służby cywilnej wynika z art. 151 3 Kodeksu pracy, to w odniesieniu do urzędników służby cywilnej, należy odpowiednio zmodyfikować przepis ust. 8 w art. 97 ustawy o służbie cywilnej, tak aby zagwarantować im inny dzień wolny w zamian za pracę w dniu wolnym z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. RCL Biorąc pod uwagę wprowadzane w projekcie zmiany w zakresie czasu pracy członków korpusu służby cywilnej, w tym wprowadzanie przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy (nowe brzmienie art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej), przeanalizowania wymaga potrzeba zmiany ust. 6 w ww. art. 97 w kontekście art. 151 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), zgodnie z którym Pracownikowi, który ze względu na okoliczności przewidziane w art. 151 1 wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony nadliczbowych rekompensowaną czasem wolnym w tym samym wymiarze, i to tylko pracownikowi służby cywilnej (urzędnikowi służby cywilnej nie przysługuje żadna rekompensata z tego tytułu). A zatem mimo sztywnego tygodniowego wymiaru czasu pracy gwarantującego wolne soboty, członkowi korpusu służby cywilnej nie przysługuje inny dzień wolny w razie konieczności pracy w sobotę. Proponuje się zachowanie tej zasady również po wprowadzeniu gwarancji przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Oznacza to, że gwarancja przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy będzie musiała być zachowana przy ustalaniu rozkładu czasu pracy członka korpusu służby cywilnej i jego rozliczaniu po zakończeniu okresu rozliczeniowego, natomiast jej zachowanie nie będzie konieczne w razie wystąpienia w okresie rozliczeniowym pracy nadliczbowej wykonywanej w dniu ustalonym w rozkładzie czasu pracy członka korpusu służby cywilnej jako dzień wolny z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy. Jw. 5
8. Art. 97 ust. 1, 2 i 3 9. Art. 97 ust. 2 pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym.. Tymczasem w myśl art. 97 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej Pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze.. RCL W związku z projektowanym ustaleniem dłuższych okresów rozliczeniowych w służbie cywilnej, rozważenia wymaga potrzeba zamieszczenia przepisów przejściowych dotyczących okresów rozliczeniowych trwających w dniu wejścia w życie projektowanej ustawy. MG Wskazane wydaje się doprecyzowanie, że ogólny wymiar czasu pracy, w przewidzianym rozkładzie pracy 12 godzin na dobę, nie może przekroczyć średnio 40 godzin na tydzień w 12-tygodniowym okresie rozliczeniowym. Takie sformułowanie znajduje się w uzasadnieniu do przedmiotowej regulacji. Nie ma natomiast bezpośredniego odzwierciedlenia w projektowanym zapisie ustawowym. W proponowanych przepisach nie ustala się dłuższych okresów rozliczeniowych a jedynie rozszerza się zakres, w którym pracodawcy mogą ustalać długość okresów rozliczeniowych. Przewidziane długości okresów rozliczeniowych są wartościami maksymalnymi, co oznacza, że nadal mogą być stosowane i ustalane okresy rozliczeniowe o dotychczasowych długościach. W związku z tym nie ma potrzeby zamieszczenia przepisów przejściowych dotyczących okresów rozliczeniowych trwających w dniu wejścia w życie projektowanej ustawy. Proponowany przepis art. 97 ust. 2 nowelizowanej ustawy nie wprowadza zasadniczej zmiany dotyczącej stosowania systemu równoważnego czasu pracy proponowane brzmienie przepisu jedynie bardziej precyzyjnie określa charakter tego systemu czasu pracy oraz zastępuje dotychczasowy sposób określania maksymalnej długości okresu rozliczeniowego zastępując przelicznik wyrażony w tygodniach przelicznikiem wyrażonym w miesiącach (maksymalny dwunastotygodniowy okres rozliczeniowy został zastąpiony okresem trzymiesięcznym). Nie zmienia się natomiast zasada, w myśl której w systemie równoważnego czasy pracy możliwe jest wydłużenie w stosunku do norm czasu pracy wynikających z art. 97 ust. 1 ustawy wyłącznie dobowego wymiaru czasu pracy, co oznacza, że norma tygodniowa określona w art. 97 ust. 1 nie ulega zmianie. Z tego względu proponowane przez MG uzupełnienie przepisu wydaje się nieuzasadnione. Należy przy tym dodać, że 6
10. Art. 97 ust. 2a 11. Art. 97 ust. 2a 12. Art. 97 ust. 3a MPi PS W celu zapewnienia pełnej zgodności brzmienia projektowanego przepisu z dyrektywą 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy, zasadne byłoby nadanie ostatniej części tego przepisu brzmienia: ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. RCL W dodawanym ust. 2a w art. 97 zostało zawarte odesłanie do ogólnych zasad dotyczących bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. W takim brzmieniu powyższe zasady nie zostały określone w polskim systemie prawa pracy, a co za tym idzie trudno zrekonstruować treść normy prawnej zawartej w powołanym przepisie. Abstrahując od powyższego argumentu, należy ponadto podkreślić, iż przepis ten w zakresie zawartego w nim odesłania miałby w istocie charakter informacyjny, bowiem unormowania dotyczące ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników mają zastosowanie we wszystkich rodzajach wykonywanych prac, bez względu na przyjęty rodzaj okresu rozliczeniowego. W związku z powyższym, zasadna jest rezygnacja z zastosowanego odesłania. MF Przepis reguluje dwie odrębne materie: wskazuje elementy, które dyrektor generalny urzędu ma uwzględnić ustalając systemy i rozkład czas pracy w taki sam sposób zostały w przepisach w art. 135 1 Kodeksu pracy uregulowane zasady pracy w systemie równoważnym: przepisy te nie określają tygodniowej normy czasu pracy, która jest wprowadzona przepisem art. 129 1 Kodeksu. Uwaga uwzględniona. W art. 129 2 Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. również przewidziano odesłanie do ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, co przemawia za pozostawieniem takiego odesłania w ustawie o służbie cywilnej. Brak takiego odesłania w ustawie, do której stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy jedynie w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie, mógłby być odczytywany jako regulacja wyłączająca stosowanie tych ogólnych zasad przy ustalaniu przedłużanych okresów rozliczeniowych dla członków korpusu służby cywilnej, a to byłoby niezgodne z postanowieniami dyrektywy 2003/88/WE. Ze względu na liczne zgłoszone wątpliwości co do interpretacji zdania drugiego w tym przepisie, został on przeredagowany. Wskazywanie rodzaju dokumentu, w którym będzie ustalony co 7
13. Art. 97 ust. 3a 14. Art. 97 ust. 3a zd. drugie 15. Art. 97 ust. 3a zd. MZ MEN MPi PS członków korpusu służby cywilnej, jak i nakazuje wyznaczenie dłuższych godzin pracy w co najmniej jednym dniu tygodnia materie te powinny być uregulowane w odrębnych jednostkach redakcyjnych, ponadto w projekcie należy wskazać w jakim dokumencie (np. regulamin pracy) będzie ustalany dzień dłuższych godzin pracy. Należy rozważyć, czy dłuższy czas pracy powinien stanowić normę generalną i dotyczyć wszystkich urzędów państwowych, z uwagi, że część z nich ze względu w swoim zakresie zadań w niewielkim stopniu obsługuje klientów zewnętrznych. Proponuję nadać następujące brzmienie: W celu zapewnienia sprawnej obsługi interesantów dyrektor generalny urzędu może wyznaczyć dłuższe godziny pracy urzędu w co najmniej jednym dniu tygodnia. z uwagi na różny charakter zadań realizowanych przez poszczególne urzędy właściwe wydaje się wprowadzenie powyższego uregulowania jako uprawnienia dyrektora generalnego, nie obowiązku. Ponadto, proponuje się doprecyzowanie tego przepisu poprzez wskazanie, czy wyznaczenie dłuższych godzin pracy urzędu odnosi się do pracy całego urzędu, w którym wykonywane są zadania związane z obsługą interesantów czy też wydłużenie tych godzin dotyczy tylko tych stanowisk pracy, które zadania te realizują. Z przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie czasu pracy pracowników urzędów administracji najmniej jeden dzień w tygodniu, w którym urząd będzie funkcjonował dłużej nie wydaje się celowe, skoro nie przewiduje się wprowadzania dla urzędów regulacji odmiennych od powszechnie obowiązujących rozwiązań w tym zakresie (art. 104 i n. Kodeksu pracy, w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej). Zgodnie z art. 104 1 pkt 2 Kodeksu pracy rozkłady czasu pracy stosowane u danego pracodawcy są obowiązkowym elementem regulaminu pracy. Ze względu na liczne zgłoszone wątpliwości co do interpretacji zdania drugiego w tym przepisie, został on przeredagowany. Ze względu na liczne zgłoszone wątpliwości co do interpretacji zdania drugiego w tym przepisie, został on przeredagowany. W pewnym zakresie każdy urząd administracji rządowej zajmuje się obsługą interesantów, np. ze względu na zasady przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków, wynikające z 8
drugie 16. Art. 97 ust. 3b (nowy ust.) 17. Art. 97 ust. 3b (ust. 3c w nowej wersji MPi PS MZ rządowej (Dz. U. Nr 76, poz. 505, z późn. zm.) wynika, że tylko w urzędach, w których są wykonywane zadania związane z obsługą interesantów, rozkład i wymiar czasu pracy pracowników powinien być ustalony tak, aby co najmniej w jednym dniu tygodnia zadania te były wykonywane do godz. 18.00. Natomiast nie jest jasne, czy na gruncie projektowanego przepisu obowiązek wyznaczenia dłuższych godzin pracy dotyczyłby tylko tych urzędów, które zajmują się obsługą interesantów, czy też wszystkich urzędów. Z brzmienia tego przepisu wynika, że w każdym przypadku dyrektor generalny jest obowiązany sporządzać rozkład czasu pracy członka korpusu służby cywilnej, także gdy jest to stały rozkład wynikający wprost z regulaminu pracy lub obwieszczenia. Jednakże, nie wydaje się to racjonalne. Należy zauważyć, że przepisy ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych przewidują wyjątki w tym zakresie (zob. art. 129 4 Kodeksu pracy druk senacki nr 378 oraz uchwała Senatu z dnia 4 lipca 2013 r. w sprawie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych dotycząca poprawki do tego przepisu). Z uwagi na możliwe obiektywne trudności dla członków korpusu służby cywilnej w dostosowaniu się do nowego rozkładu czasy pracy, należy rozważyć zastosowanie dłuższego, na przykład 14- dniowego, terminu na jego przekazanie. przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem w celu sprawnego realizowania takich zadań trzeba odpowiednio zorganizować pracę każdego urzędu. Ze względu na to, że dotychczasowe brzmienie proponowanego przepisu nasuwało wątpliwości interpretacyjne, przepis ten został przeredagowany. Uwaga uwzględniona. Został dodany nowy ust. 3b, a dotychczasowy ust. 3b otrzymał oznaczenie 3c. Przedłużanie terminu na przekazanie członkowi korpusu służby cywilnej rozkładu jego czasu pracy, przewidzianego w proponowanym art. 97 ust. 3b, nie wydaje się uzasadnione jest to taki sam termin, jaki przewidują przepisy znowelizowanego Kodeksu pracy, a ponadto należy dodać, że jest to termin minimalny, a zatem nie ma przeszkód, aby w praktyce dyrektor 9
projektu) 18. Art. 97 ust. 3c (ust. 3d w nowej wersji projektu) 19. Art. 97 ust. 3d (ust. 3e w nowej wersji projektu) 20. Art. 97 ust. 3d (ust. 3e w nowej wersji projektu) MPi PS MF MG Ze względu na to, że istotą wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w stałej stawce miesięcznej jest to, że przysługuje ono w tej stawce niezależnie od liczby godzin do przepracowania wynikającej z rozkładu czasu pracy pracownika, przepis ten wydaje się mieć jedynie charakter informacyjny, nie zawiera on natomiast treści normatywnych. Jeżeli zatem przepisy nie przewidują możliwości wynagradzania członków korpusu służby cywilnej w innej stawce niż stawka miesięczna w stałej wysokości, należałoby rozważyć celowość zamieszczania tego przepisu. Rodzi wątpliwości, co należy rozumieć przez wskazane w art. 97 ust. 3d normalne wynagrodzenie, pojęcie to nie zostało wyjaśnione w uzasadnieniu do projektu. Nie wynika w sposób jednoznaczny, jak należy rozumieć określenie normalne wynagrodzenie. Należałoby doprecyzować, jaką przyjąć wysokość stawki rozliczeniowej za godzinę pracy poza normą czasu pracy dla przedstawionej sytuacji. Proponuje się przyjęcie rozwiązania na wzór dotychczasowego współczynnika do obliczania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, obowiązującego na dany rok w stałej wysokości dla wszystkich miesięcy w danym generalny urzędu informował członków korpusu służby cywilnej z większym wyprzedzeniem o przewidzianym dla nich rozkładzie czasu pracy. W przepisach powszechnie obowiązującego prawa pracy zasada taka nie została wyraźnie zdefiniowana, choć formułuje się ją w doktrynie i orzecznictwie. Wydaje się zatem, że wprowadzenie jej do ustawy ma nie tylko charakter informacyjny. Należy również zwrócić uwagę na to, że w służbie cywilnej przysługują składniki wynagrodzenia, które nie są określone stawką miesięczną w stałej wysokości (np. wynagrodzenie prowizyjne przysługujące na podstawie przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. Nr 76, poz. 506 ze zm.) utrzymanego w mocy na podstawie art. 207 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej). Pojęcie normalnego wynagrodzenia nie wymaga odrębnego definiowania, ponieważ jest to pojęcie występujące w powszechnie obowiązujących przepisach prawa pracy np. art. 151 5, art. 151 1 1 i art. 151 6 1 Kodeksu pracy. W celu uregulowania sposobu obliczania normalnego wynagrodzenia za godzinę pracy został dodany nowy przepis art. 97 ust. 3g. Uwaga uwzględniona. Dodany nowy przepis art. 97 ust. 3g. 10
21. Art. 97 ust. 3e (ust. 3f w nowej wersji projektu) 22. Art. 97 ust. 3e (ust. 3f w nowej wersji projektu) 23. Art. 97a ust. 1 i 3 MG MG roku, przyjętego na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14, z późn. zm.). Nie jest jasne, jak należy rozumieć słowo odpowiednio. Z treści tego przepisu nie wynika w sposób nie budzący wątpliwości, czy pracownik rozpoczynając pracę w kolejnym miejscu pracy rozpoczyna od nowa przyjęty w tym urzędzie okres rozliczeniowy, bez kontynuacji rozliczenia godzin z poprzedniego miejsca pracy. Nie jest jasne, jak rozliczyć pracownika w sytuacji ustania stosunku pracy lub przeniesienia do innego urzędu przed upływem okresu rozliczeniowego jeżeli przepracował on mniej godzin niż wynika z normy czasu pracy określonej w art. 97 ust. 1. RCL W projektowanym art. 97a ust. 1 i 3 poprzez odesłanie do art. 140 1 Kodeksu pracy (dodawanego w przyjętej przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 12 lipca 2013 r. nowelizacji Kodeksu pracy) przesądza się jedynie pośrednio o możliwości stosowania wobec członków korpusu służby cywilnej ruchomego czasu pracy, co nasuwa pytanie o potrzebę zamieszczenia w projektowanej nowelizacji ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej przepisu wprost stanowiącego o takiej możliwości. Przepis przeredagowany. W takiej sytuacji żadne rozliczanie nie będzie dokonywane, a zatem członek korpusu służby cywilnej otrzyma swoje normalne wynagrodzenie, mimo niewypracowanego pełnego wymiaru czasu pracy, wynikającego z ustalonego dla niego rozkładu czasu pracy. Wprowadzenie samodzielnej regulacji umożliwiającej stosowanie w urzędach ruchomego czasu pracy nie wydaje się uzasadnione. Oznaczałoby to bowiem, że ten jeden rozkład czasu pracy byłby uregulowany w ustawie, a zatem kwestię rozkładów czasu pracy należałoby uznać za uregulowaną co nie pozwalałoby na stosowanie innych rozkładów czasu pracy przewidzianych w Kodeksie pracy (np. indywidualnego rozkładu czasu pracy). 11
24. Uzasadni enie projektu ustawy 25. Uzasadni enie projektu ustawy MF MPi PS Nie wyjaśniono, jaki jest cel wprowadzenia regulacji w art. 97 ust. 3b ustawy na gruncie służby cywilnej, co powoduje, że nie jest możliwe dokonanie oceny tej propozycji. Należałoby doprecyzować, że projektowane zmiany obejmują nie tyle uregulowanie ruchomego czasu pracy, co uregulowanie trybu jego wprowadzania. Proponowany art. 97 ust. 3b jest odpowiednikiem art. 129 3 znowelizowanego Kodeksu pracy. Czasami trudno jest ustalić konkretny rozkład czasu pracy (tzw. harmonogram czasu pracy) na cały okres rozliczeniowy, zwłaszcza wówczas, gdy okres ten jest przedłużony nawet do 12 miesięcy. W związku z tym proponuje się umożliwienie pracodawcy planowanie rozkładu czasu pracy konkretnych pracowników na okresy krótsze od okresu rozliczeniowego. Uwaga uwzględniona. Brak uwag do projektu ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej zgłosili: 1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, 2) Minister Spraw Wewnętrznych, 3) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. 12