ARCHITEKTONICZNE KRAKÓW

FIRMA USŁUGOWA ELśBIETA GRABOŚ ZAKRZÓW 173 3-003 PODŁĘśE PRZEMYSŁAW CZUBAJ BIURO ARCHITEKTONICZNE KRAKÓW UL. LEA 115/5 DOKUMENTACJA WIELOBRANśOWA PROGRAM FUNKCJONALNO UśYTKOWY : REMONT I ADAPTACJA CENTRUM WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ W BUDYNKU NR 4, POŁOśONEGO W KOMPLEKSIE EDUKACYJNYM WOLIŃSKIEGO PARKU NARODOWEGO GRODNO 1 ADRES ZAMIERZENIA: GRODNO 1 KOŁO MIĘDZYZDROJÓW NAZWA I ADRES INWESTORA: FUNDACJA EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU WSI POLSKIEJ COUNTERPART FUND, Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE, UL. MIEDZIANA 3A, 00-814 WARSZAWA, NAZWA I ADRES JEDNOSTKI PROJEKTOWANIA : 3-003 PODŁĘśE KRAKÓW, LISTOPAD 013

Opis techniczny spis treści: 1. Spis rysunków. Podstawa opracowania 3. Podstawowe dane ogólne 4. Podstawowe dane techniczne obiektu 5. Zapotrzebowanie na energię elektryczną 6. Bilans grzewczo- wentylacyjno- chłodniczy 7. Zakres opracowania 8. Lokalizacja 9. Przeznaczenie i program uŝytkowy 10. Zestawienie powierzchni 11. Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego opis rozwiązań projektowych 11.A. Zalecenie konserwatorskie 1. Techniczne propozycje dla wykonania budynku I. Część zewnętrzna II. Część wewnętrzna 13. Instalacja sanitarna 14. Instalacja elektryczna 15. Ochrona przeciwpoŝarowa Opis technicznydo wielobranŝowego programu funkcjonalno uŝytkowego: Remont i adaptacja Centrum Współpracy Międzynarodowej tworzonego przez Fundację Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund w budynku nr 4, połoŝonego w kompleksie edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1 1.Spis rysunków Nr rys. Nazwa: Skala: INWENTARYZACJA : Rys. nr 1 Rzut piwnic 1:100 Rys. nr Rzut parteru 1:100 Rys. nr 3 Rzut piętra 1:100 Rys. nr 4 Rzut dachu 1:100 Rys. nr 5 Przekrój A-A 1:100 Rys. nr 6 Przekrój B-B 1:100 Rys. nr 7 Elewacja Zachodnia 1:100 Rys. nr 8 Elewacja Wschodnia 1:100 Rys. nr 9 Elewacja Południowa 1:100 Rys. nr 10 Elewacja Północna 1:100 PROGRAM FUNKCJONALNO UśYTKOWY : Rys. nr 1 Plan zagospodarowania terenu 1:500 Rys. nr Rzut piwnic 1:100 Rys. nr 3 Rzut parteru 1:100 Rys. nr 4 Rzut piętra 1:100 Rys. nr 5 Rzut tarasu 1:100 Rys. nr 5 Rzut dachu 1:100 Rys. nr 6 Przekrój A-A 1:100 Rys. nr 7 Przekrój B-B 1:100 Rys. nr 8 Elewacja Zachodnia 1:100 Rys. nr 9 Elewacja Południowa 1:100 Rys. nr 10 Elewacja Wschodnia 1:100 Rys. nr 11 Elewacja Północna 1:100 Rys. nr 1 Wizualizacja 1 Rys. nr 13 Wizualizacja

. Podstawa opracowania 1.Umowa z Inwestorem.Uzgodnienia i wytyczne branŝowe 3. Podstawowe dane ogólne 1. UŜytkownik: FUNDACJA EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU WSI POLSKIEJ COUNTERPART FUND, Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE, UL. MIEDZIANA 3A, 00-814 WARSZAWA.. Jednostka Projektowa: 3-003 PODŁĘśE 3. Lokalizacja: GRODNO 1 KOŁO MIĘDZYZDROJÓW 4. Podstawowe dane techniczne obiektu 1. Powierzchnia netto 156,79 m. Kubatura 3995,8 m 3 3. Powierzchnia komunikacji 14,41 m 4. Powierzchnia uŝytkowa 1034,34 m 5. Udział powierzchni ruchu w powierzchni netto 30% 5.Zapotrzebowanie na energię elektryczną 1.Wentylacja 33 kw.komputery 7 kw 3.Oświetlenie 14 kw 4.Gniazda i urządzenia 140 Kw 5.Całkowita moc zainstalowana to : 14 kw 6.Całkowita moc szczytowa (zapotrzebowana) : 18kW 6. Bilans grzewczo- wentylacyjno- chłodniczy 1.Zapotrzebowanie ciepła dla ogrzewania budynku 110 kw.zapotrzebowanie ciepła na potrzeby wentylacji budynku 170 kw 3.Zapotrzebowanie mocy chłodniczej dla budynku 108 kw PowyŜsze wartości poszczególnych mocy dla budynku mogą ulec zmianie w dalszych etapach projektu w związku z doprecyzowaniem parametrów budynku. Miarodajne natęŝenie deszczu qm [l/s/ha]= 300 Q=17,94 l/s przyjęto dach płaski o współczynniku 0,8 Normatywne natęŝenie deszczu qn [l/s/ha]=13 Q=7,89 l/s przyjęto dach płaski o współczynniku 0,8 7. Zakres opracowania Niniejsze opracowanie stanowi WielobranŜowy Program Funkcjonalno UŜytkowy remontu i adaptacji Centrum Współpracy Międzynarodowej w budynku nr 4, połoŝonego w kompleksie edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1. 8. Lokalizacja Grodno 1, koło Międzyzdrojów 9. Przeznaczenie i program uŝytkowy Główną myślą przewodnią opracowania programu jest remont i adaptacja istniejącego budynku na potrzeby działalności Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko-Węgierskiej tworzonego przez Fundację Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej Counterpart Fund, który będzie w szczególności realizował zadania na rzecz integracji międzynarodowej pod auspicjami placówki przedstawicielskiej (ambasada/konsulat) Republiki Węgierskiej, na rzecz współpracy międzynarodowej w dziedzinie ochrony przyrody, nauki, edukacji, kultury narodowej, promowania kultury polskiej i walorów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego, przy jego czynnym udziale i współpracy. W programie adaptacji budynku zaprojektowano : PIWNICA: - sala wielofunkcyjna (moŝliwość wykorzystania jako sala wystawowa, widowiskowo-teatralna (minispektakle), szkoleniowo-konferencyjna); - zaplecza sal wielofunkcyjnych w tym pomieszczenia ćwiczeniowo-studyjne - pomieszczenia gospodarcze - pomieszczenia techniczne wraz z zasceniem; - pracownię plastyczną; - szatnie dla sali wielofunkcyjnej - toaletę damską; - toaletę męską; - toaletę dla niepełnosprawnych; - kuchnię właściwą; - magazyny kuchni; - pomieszczenia porządkowe; - szatnię dla obsługi kuchni; - szatnię dla gości; Bilans wody Qdsr = 8 m3/d Qdmax= 11,85m3/d Qhśr = 1,158m3/h Qhmax=1,74 m3/h Przepływ jednostkowy Qj=1,45 [l/s]

PARTER: - sala widowiskowa (konferencje, takŝe międzynarodowe, warsztaty muzyczne, teatralne, koncerty, wystawy i prezentacje przyrodnicze i dot. ochrony przyrody); - pokój gościnny; - kuchnia pokazowa (warsztaty i pokazy kulinarne z wykorzystaniem produktów lokalnych i tradycyjnych); - kuchnia warsztatowa (warsztaty i pokazy kulinarne z wykorzystaniem produktów lokalnych i tradycyjnych); - śluza komunikacyjna; - sale wystawiennicze wystawy i prezentacje przyrodnicze i dot. ochrony przyrody - zascenie sali widowiskowej; PIĘTRO I: - pokoje gościnne z łazienkami szt. 4; - reŝyserka - kabina tłumaczy; TARAS: - taras widokowy; - pracownia; - szatnia; - toalety; - balkon pokazowy; - zintegrowana stacja meteo; - taras serwisowy 10. Zestawienie powierzchni (powierzchnia uŝytkowa) PIWNICA : -1.1. Komunikacja 91,53 m -1.. Pomieszczenie techniczne,59 m -1.3. Sala wielofunkcyjna 117,34 m -1.4. Pracownia 1 8,15 m -1.5. Pracownia /pomieszczenie ćwiczeniowo-studyjne 8,80 m -1.6. Pracownia 3/reŜyserka dźwięku i obrazu 10,15 m -1.7. Zascenie sali /pom. techniczne 31,58 m -1.8. Pracownia plastyczna 49,59 m -1.9. Pomieszczenie administracyjne 10,14 m -1.10. Toaleta dla niepełnosprawnych 4,6 m -1.11. Szatnie 15,45 m -1.1. Toaleta damska 10,16 m -1.13. Toaleta męska 9,8 m -1.14. Szatnie obsługi kuchni 6,88 m -1.15. Komunikacja 9,55 m -1.16. Pomieszczenie porządkowe,6 m -1.17. Magazyn art. suchych 3,81 m -1.18. Pomieszczenie szaf chłodniczych 5,03 m -1.19. Przygotowalnia 6,69 m -1.0.Kuchnia Właściwa 7,41 m -1.1. Zmywalnia 7,1 m -1.. Wiatrołap 1,98 m -1.3. Komunikacja kuchni 4,94 m -1.4. Pomieszczeni gospodarcze 3,50 m -1.5. Pomieszczenie gospodarcze 9,93 m -1.6. Pomieszczenie pompy ciepła 3,48 m PARTER: 0.1. Hall 63,94 m 0.. Pokój gościnny 33,91 m 0.3. Kuchnia pokazowa 41,73 m 0.4. Kuchnia warsztatowa 6, 8 m 0.5. Śluza komunikacyjna 10,63 m 0.6. Sala widowiskowa 117,76 m 0.7. Zascenie sali /oranŝeria 64,14 m 0.8. Sala wystawienniczo- warsztatowa 14,65 m 0.9. Komunikacja 11,18 m SUMA POWIERZCHNI PARTERU 51,76 m PIĘTRO: 1.1. Pokój gościnny 1 0,97 m 1.. Pokój gościnny 35,33 m 1.3. ReŜyserka/ kabina tłumaczy 6,07 m 1.4. Komunikacja 7,70 m 1.5. Pokój gościnny 3 1,73 m 1.6. Pokój gościnny 4 5,61 m SUMA POWIERZCHNI PIĘTRA 18,41 m TARAS:.1. Taras widokowy -.. Pracownia 55,9 m.3. Szatnia 3,89 m.4. Prysznice,58 m.5. Toalety 1,50 m.6 Śluza szatniowa 16,91 m.7 Komunikacja,35 m SUMA POWIERZCHNI TARASU 8,5 m SUMA POWIERZCHNI WSZYSTKICH KONDYGNACJI 106,19 m Razem pow. netto całego budynku 106,19 m Razem pow. uŝytkowa całego budynku 1061,9 m Kubatura 3995,8 m 3 SUMA POWIERZCHNI PIWNICY 48,50 m

11. Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego opis rozwiązań projektowych. Forma architektoniczna, którą posłuŝył się Projektant przy tak prestiŝowym zamierzeniu, ze względu na lokalizację jest wynikiem wielu analiz projektowych przeprowadzonych na etapie koncepcyjnym aby odnaleźć przestrzenny i architektoniczny wymiar w obiekcie, który swą jakością i estetyczną formą architektoniczną, materiałami, przekona do inwestycji oraz zbudzi do niej zaufanie. Łatwo kodujący się w pamięci poprzez miejsce, architektoniczny obiekt powinien stać się ikoną w przestrzeni, łatwo rozpoznawalną, kojarzoną z lokalizacją, dla której dobro przyszłego uŝytkownika oznacza równieŝ satysfakcję inwestora. Architektoniczna jakość nowej inwestycji winna wyraŝać troskę inwestorów o estetykę przestrzeni publicznej, jaką niewątpliwie jest Woliński Park Narodowy. Projekt jest równieŝ wynikiem wielu studiów widokowych przeprowadzonych na etapie koncepcyjnym. Przedmiotem tematu projektowego jest obiekt wymagający odtworzenia całościowego, połoŝony na terenie Wolińskiego Parku Narodowego w Grodnie 1 (nr 4), w strefie nadmorskiej w pasie ochronnym, ponadto obiekt moŝe być objęty ochroną konserwatorską. Budynek podlegający remontowi i adaptacji został wybudowany przed 1939 rokiem. Jest to budynek usługowy - kuchnia stołówka, sala kinowa oraz część na piętrze o przeznaczeniu mieszkalnym,obecnie budynek jest nie uŝytkowany. Obiekt został wybudowany w konstrukcji tradycyjnej - murowanej dwu-kondygnacyjny, podpiwniczony, dach Ŝelbetowy płaski pokryty papą. Ściany zewnętrzne konstrukcyjne z cegły pełnej gr. 45-60 cm, stropy pomiędzy kondygnacjami gęsto- Ŝebrowe. Tynki na ścianach zewnętrznych cementowo - wapienne. Schody w budynku o konstrukcji Ŝelbetowej wykończone drewnem. W ramach prac projektowych przewidziano rozbudowę i adaptację budynku, na cele uŝyteczności publicznej - działalność Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko - Węgierskiej Fundacji Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund. Zaproponowano remont i adaptację istniejących pomieszczeń na potrzeby Centrum spełniającego współczesne standardy, oraz przewidziano dostosowania budynku dla osób niepełnosprawnych. Zaprojektowano nową klatkę schodową łączącą piwnice z parterem oraz dźwig osobowy łączący wszystkie kondygnacje. W obiekcie przewiduje się funkcję warsztatowo - artystyczną, wraz z zapleczem kuchennym umoŝliwiającym przeprowadzanie warsztatów i szkoleń kulinarnych z wykorzystaniem lokalnych, tradycyjnych produktów Polski i Węgier, - pokoje dla gości warsztatów, pokazów itp.-. Piwnice budynku przeznaczone są w większej części pod funkcję warsztatowo - artystyczną - salę wielofunkcyjną, pracownie plastyczną. W pozostałej części została zaprojektowana funkcja kuchni właściwej wraz z wszelkimi pomieszczeniami magazynowotechnicznymi. Na parterze przewiduje się funkcje : widowiskową - sala widowiskowa - wielofunkcyjna, sale warsztatowo - wystawiennicze połączone z kuchnią właściwą dwoma dźwigami towarowymi oraz z kuchnią pokazową i warsztatową. Na parterze równieŝ zaprojektowano pokój dla gości. Piętro budynku w całości zastało przeznaczone dla gości Centrum - 4, pokoje gościnne dostępne równieŝ dla osoby niepełnosprawnej poprzez windę. Przestrzeń pod istniejącymi schodami prowadzącymi na dach wykorzystano na pomieszczenie tłumaczy, oraz reŝyserkę światła i dźwięku. Projekt przewiduje likwidację wcześniejszych dobudowań znajdujących się w południowo - zachodniej części budynku, tj. zewnętrzne schody wraz z częścią prawdopodobnie zaplecza sali widowiskowej oraz attyk w formie łukowatej. Zaproponowano zabudowę istniejącej pochylni od strony południowo - zachodniej na potrzeby kuchni właściwej, warsztatowej oraz pomieszczeń wystawienniczych, oraz poszerzenie części warsztatowo - wystawienniczej od strony elewacji południowej. PowyŜszą zabudowę zaproponowano w formie zabudowania ścianami szklanymi istniejących tarasów z płaskim pełnym dachem na róŝnych poziomach. Dachy płaskie wykończone gzymsami. W miejsce wyburzonych łukowatych attyk zaproponowano nadbudowany gzyms w formie zapoŝyczonej z oryginalnej części obiektu. Dach częściowo przykry nową przeszkloną formą z płaskim dachem. Przy projektowaniu powyŝszego obiektu ze względu na wysoki prestiŝ inwestycji projektant starał się zaproponować materiały budowlane wysokiej jakości dające gwarancję wieloletniej eksploatacji oraz estetycznej satysfakcji. 11.a. Zalecenia konserwatorskie DANE HISTORYCZNE BUDYNEK nr 4 połoŝony w Kompleksie Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1. Grodno (do 010 r. Jaromin), to osada połoŝona nad Zatoką Pomorską na wyspie Wolin na Pasmie Wolińskim, nad jeziorem Gardno, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Międzyzdroje, 6 km na północny wschód od Międzyzdrojów, 3 km na zachód od Wisełki. Na północy Grodna znajduje się obniŝona krawędź nadmorskiego klifu i zejście na plaŝę, na zachodzie obszar ochrony ścisłej im. prof. Zygmunta Czubińskiego, od południa droga wojewódzka nr 10. Na obszarze miejscowości znajduje się Kompleks Edukacyjny Grodno naleŝący do Wolińskiego Parku Narodowego. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1186 roku, mowa jest o Lacum Giardino miejscu wyznaczonego miastana Pomorzu przez Bogusława I. W etymologi słowa gard doszukiwano się znaczenia był tutaj słowiański zamek, mur. Wokół aury jeziora narosło wiele legend. Pierwsze, autorstwa Thomasa Kanzow z 1538 roku publikowane były w Kronikach Pomorza. Legendy pełne były opowieści o: duchach na Jordansee, sanktuarium bogini Hertha, ukrytych skarbach piratów- Likedeeler, Storbeker, Stina z towarzyszami. W 169 roku, na szwedzkich geodezyjnych mapach Pomorza pojawia się pierwszy raz nazwa Jordansee, nazwa chrześcijańskiego pochodzenia, mająca na celu zdystansowanie się do pogańskiej tradycji tego miejsca. W 180 roku prezydent Johann August Sack na północ od jeziora kazał zbudować Heringspackerei, gdzie dostarczane przez rybaków śledzie były solone i pakowane, po czym wysyłane do Świnoujścia. Później, w pobliŝu utworzono cementownię, która funkcjonowała do 1877 roku, czerpiąc wodę rurociągiem z Jordansee. Po jej zamknięciu willę właściciela wykorzystywano jako dom leśnika. W dziewiętnastym wieku połoŝone w lesie jezioro Jordansee było obiektem wielu legend i romantycznych opowieści. Do dziś posiada bogatą literaturę. W połowie stulecia dla celów turystycznych utworzono wiele ścieŝek i rozbudowano bazę. Z Międzyzdrojów kursował statek turystyczny Adriatyk. W 1863 roku Theodor Fontane (PodróŜe przez Brandenburgię, Dzwony dzwonią ) odnosił się bardzo krytycznie do tych zmian: najpiękniejsze jezioro w północnych Niemczech, Jordansee... pomimo dobrej woli, mając niewielki smak, ten cenny kawałek natury zniszczyli. Za czasów faszystowskich nazwę Jordansee przekształcono na Gerdasee. Teren zamknięto i utworzono myśliwską rezydencję Hermana Geringa. Omawiany budynek, Willa nr 4 powstał wówczas, jako całkowicie nowa niezaleŝna budowla. Architektonicznie jest wysmakowany i nosi cechy nowoczesności opartej na klasycyzmie, cechujące wczesny Bauhaus. Budynek nie posiada typowych cech architektury faszystowskiej. Po wyzwoleniu, teren pozostawał zamknięty jako miejsce wypoczynku dygnitarzy, początkowo Bolesława Bieruta. W 1947 roku wprowadzono urzędowo nazwę Jaromin zastępując niemiecką nazwę miejscowości Jornadsee. 1 stycznia 1973 r. miejscowość została włączona do powiatu miejskiego Świnoujście. Po wydzieleniu się gminy Międzyzdroje w 1984 roku znalazła się formalnie w tej gminie. W latach siedemdziesiątych przeprowadzono gruntowny remont budynku z okazji zapowiadanej wizyty Leonida BreŜniewa. Ośrodki wczasowe Grodno i Grodno II do 10 lutego 009 naleŝały do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i zostały przekazane Dyrekcji Parku Narodowego. W ostatnim czasie przeprowadzano drobne naprawy, w tym m.in.: usunięcie awarii kanałów odprowadzających wodę w piwnicy oraz wymianę części okien na plastikowe, doraźne uszczelnienie poszycia i obróbki blacharskie dachu. W 01 roku budynek nie był uŝytkowany. /stan techniczny opisany w ekspertyzie technicznej mgr inŝ. Stefan Rosiak 30.10.01/ W 013 roku budynek wydzierŝawiła Fundacja Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej - Counterpart Fund, na której zlecenie tworzone jest to opracowanie.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE BUDYNKU. Budynek stanowi jedną przemyślaną koncepcję architektoniczną połączoną z bardzo dobrą jakością zarówno projektu architektonicznego jak i wykonawczą, charakteryzującą się uŝyciem dobrych materiałów jak i umiejętnościami wykonawców. Czego nie moŝna powiedzieć o późniejszych remontach i sposobie eksploatacji, szczególnie w ostatnim okresie. Elewacje o harmonijnym podziale, zgrupowanymi oknami, gładzonym tynku (oryginalnym) zwieńczone były wydatnym gzymsem, w dolnej części nieco cofniętym od lica ściany, który stanowił attykę ukrywającą dach. Obecny stan elewacji został w pewnym stopniu przekształcony w latach 70-tych. Do największych zmian naleŝą: wymiana tynków na tzw baranek ; część zniszczonych gzymsów zastąpiono falującymi -półkolistymi attykami; dobudowano przy elewacji południowej część pomieszczeń kuchennych i dodatkowe schody; w elewacji frontowej, gdzie występowała gładka ściana (być moŝe przeznaczona na elementy propagandowe) wmontowano okno; wykonano nowe nakrycie tarasów; balustrady, płytki schodów.z tego okresu pochodzą takŝe przebudowa części wschodniej piwnic i rampa od strony południowej. Budynek jest częściowo dwukondygnacyjny, podpiwniczony. Ściany murowane z cegły. Stopy Ŝelbetowe z obniŝeniem o konstrukcji drewnianej i tynkowanej, z dekoracją sztukatorską. Dachem o konstrukcji drewnianej, pokrytej papą. Budynek od samego początku przeznaczony był na cele reprezentacyjne. Obszerny hol o monumentalnej przestrzeni miał przedłuŝenie w sali konferencyjnej/balowej/kinowej. W obu pomieszczeniach surowa struktura murów uzupełniona została bardzo dobrym, klasycznym detalem sztukatorskim. Nie stwierdzono występowania oryginalnych dekoracji malarskich. Przestrzeń auli poprzez liczne okna otwarta została na oplatające ją tarasy. Pierwotnie mogły istnieć zadaszenie /we wschodniej ścianie znaleziono ślady metalowych dźwigni/. Remont z lat siedemdziesiątych znacznie je przekształcił. Hol jest bardzo obszerny, wysoki na dwie kondygnacje, z obniŝeniem tuŝ przy wejściu, szerokimi stopniami prowadzącymi na parter i z dekoracyjnymi schodami po prawej stronie, prowadzącymi na piętro mieszkalne. Przy spoczniku schodów, na poziomie piętra odnaleziono zamurowany otwór drzwiowy, prowadzący do części kuchennej, mocno przekształconej w latach siedemdziesiątych poprzez niefortunne dobudowy. W centralnej części sufit holu posiada obniŝenie otoczone sztukateriami, miejsce na podświetlaną rozetę. Ściana północna holu posiada wyraźny ryzalit i wnękę na kominek/piec; okrągły sądząc po kształcie wnęki. Obok wejście do pomieszczeń mieszkalnych i toalety ogólnodostępnej z lat 70-tych. Piwnice występują pod całym budynkiem i tarasami, były mocno przebudowane w latach 70-tych. Z parterem połączone są oryginalnymi schodami (pod schodami parter-piętro) prowadzącymi zarówno do przestrzeni kuchni, jak i auli. Pomieszczenia piętra. Z balkonu holu, nie symetrycznie, w ścianie południowej i północnej, umieszczone są drzwi do pomieszczeń mieszkalnych rozplanowanych w amfiladzie, z większymi zmianami w części północnej oraz z dodanymi łazienkami w latach 70-tych i później. W centralnej części balkonu holu umieszczona jest reŝyserka kina oraz powyŝej schody prowadzące na dach. Odprowadzenie wody z połaci dachowych odbywa się poprzez: małe dwa przekucia, otwory w ścianie, pomiędzy dachem wyŝszym w części zachodniej budynku, a niŝszym we wschodniej; następnie dwiema rurami spustowymi zamurowanymi w ścianie auli, w centralnej części budynku; do piwnic, gdzie znajdują się otwory techniczne, po czym łącząc się z kanałami ściekowymi kuchni wyprowadzane są na północną część, poza obręb budynku. BUDOWA I STAN ZACHOWANIA na podstawie badań konserwatorskich Piwnice: Wątek ścian - cegła, zaprawy wapienno-cementowo-piaskowe; ława cementowa; stropy Ŝelbetowe; mocno zawilgocone na skutek: wody opadowej przy nieszczelnym systemie jej odprowadzenia z połaci dachowych oraz wilgoci podciąganej kapilarnie z gruntu przy braku izolacji poziomych i pionowych /występują wszędzie, szczególnie dobrze widoczne w części północnej, w południowej przesłonięte płytkami ceramicznymi tynki - oryginalne są wapienno-cementowo-piaskowe, późniejsze z duŝą ilością gorszego jakościowo cementu, w znacznym stopniu wszystkie tynki są zdegradowane poprzez krystalizację soli na skutek wilgotności kapilarnej powłoki malarskie - są wyłącznie wtórne, klejowe, olejne i emulsyjne; uszkodzone na skutek wilgotności i działalności mikroorganizmów stolarka- drewniana, wielokrotnie malowana farbami olejnymi; jest częściowo odkształcona, nie czynna Parter - aula: wątek ścian - ceglany z zaprawą wapienno-cementowo-piaskową, stropy Ŝelbetowe z podwieszaną konstrukcją drewnianą; stan zachowania, poza drewnem, stosunkowo dobry z wyjątkiem miejsc zalanych wodami opadowymi - tam mocne nasiąknięcie wodą, zasolenie. Drewno nosi ślady znacznego osłabienia na skutek działalności mikroorganizmów tynki - wapienno-cementowo-piaskowej o bardzo ładnej powierzchni gładzonej, imitującej kamień; nie przewidziane oryginalnie pod malowanie, uszkodzone i remontowane w dolnych partiach ścian, tynkami cementowymi słabej jakości; wtórnie malowane; mocno uszkodzone i zasolone w partiach zalania wodami opadowymi dekoracje sztukatorskie - na bazie gipsu, o niezwykle dobrej jakości materiałowej oraz wykonawczej, wtórnie malowane, uszkodzone jedynie w miejscach bezpośredniego zalania wodami opadowymi powłoki malarskie - wtórne, liczne o róŝnym zasięgu (więcej w partiach łatwo dostępnych), farby klejowe, emulsyjne, mocno osłabione przez wilgoć i mikroorganizmy elementy drewniane - parkiet, płaszczyzny w obrębie belkowania, wszystkie wtórne, mocno uszkodzone mechanicznie, przed działanie wilgoci i mikroorganizmów stolarka- w większości wymieniona w ostatnim czasie na białą, plastikową, drzwi do kuchni z lat 70-tych Parter - hol: wątek ścian - ceglany z zaprawą wapienno-cementowo-piaskową, stropy Ŝelbetowe z podwieszaną konstrukcją drewnianą; stan zachowania, poza drewnem, stosunkowo dobry z wyjątkiem miejsc zalanych wodami opadowymi - tam mocne nasiąknięcie wodą, zasolenie. Drewno nosi ślady znacznego osłabienia na skutek działalności mikroorganizmów tynki - wapienno-cementowo-piaskowej o bardzo ładnej powierzchni gładzonej, imitującej kamień; nie przewidziane oryginalnie pod malowanie, uszkodzone i remontowane w dolnych partiach ścian, tynkami cementowymi słabej jakości; wtórnie malowane; mocno uszkodzone i zasolone w partiach zalania wodami opadowymi dekoracje sztukatorskie - na bazie gipsu, o niezwykle dobrej jakości materiałowej oraz wykonawczej, wtórnie malowane, uszkodzone jedynie w miejscach bezpośredniego zalania wodami opadowymi lastriko - słupy dekoracyjne, stan zachowania ogólnie dobry; występują nieliczne uszkodzenia mechaniczne, oraz zmatowienie i zbielenie powierzchni na skutek duŝej wilgotności powietrza powłoki malarskie - wtórne, liczne o róŝnym zasięgu (więcej w partiach łatwo dostępnych), farby klejowe, emulsyjne, mocno osłabione przez wilgoć i mikroorganizmy elementy drewniane - oryginalna balustrada z elementami metalowymi nosi jedynie drobne ślady uŝytkowania; parkiet, powierzchnie schodów (w obrębie balkony nadbite wyŝej niŝ oryginalne), wszystkie wtórne, mocno uszkodzone mechanicznie, przed działanie wilgoci i mikroorganizmów stolarka- oryginalna nieliczna, osłabiona; w większości wymieniona w ostatnim czasie na białą, plastikową, i z lat 70-tych Parter - zaplecze kuchenne i pomieszczenia sanitarne: wątek ścian - cegła, ogólnie stan zachowania oryginalnych elementów dobry poza miejscami zalań wodą opadową j.w.; fragmenty ścian z lat 70-tych o licznych pęknięciach konstrukcyjnych, niestabilne tynki - z róŝnych okresów, oryginalne zachowane miejscowo, stan zachowania stosunkowo dobry poza miejscami zalań wodami opadowymi powłoki malarskie - j.w. ceramika- z lat 70-tych, słaba jakościowo, miejscowo uszkodzona mechanicznie stolarka- częściowo oryginalna, z późniejszymi wymianami

Parter i piętro- pomieszczenia mieszkalne: wątek ścian - cegła, ogólnie stan zachowania oryginalnych elementów dobry poza miejscami zalań wodą opadową j.w.; fragmenty ścian z lat 70-tych o licznych pęknięciach konstrukcyjnych, niestabilne tynki - z róŝnych okresów, oryginalne zachowane miejscowo, stan zachowania stosunkowo dobry poza miejscami zalań wodami opadowymi powłoki malarskie - j.w. lecz o stosunkowo lepszej kondycji ceramika- z lat 70-tych i późniejsza, słaba jakościowo, miejscowo uszkodzona mechanicznie stolarka- częściowo oryginalna, gdzie na szczególną uwagę zasługują oryginalne, zdobione intarsjami drzwi dwuskrzydłowe pomieszczenia w części zachodniej budynku oraz tuŝ obok umieszczony oryginalny świetlik z ozdobną kratownicą; okna częściowo skrzynkowe, oryginalne; pozostałe stolarki z późniejszymi wymianami Dachy: Konstrukcja drewniana, kryte papą, z licznymi przeróbkami i naprawami; małe spadki, zastoiska wody, spęcherzenia papy, mała przepustowość rur odprowadzających wodę. Nowe obróbki blacharskie szczytów. - dla lepszej moŝliwości zagospodarowania piwnic, wskazane jest usunięcie części ścian piwnic oraz stropu pod aulą - zaprojektowanie technologi ukierunkowanej na izolację termiczną budynku z moŝliwością utrzymania zabytkowego charakteru, szczególnie w wypadku rzeźby elewacji - zaproponowanie rozwiązań przestrzennych, z ewentualnym wzmocnieniem konstrukcyjnym, mieszczących wszystkie funkcje przedstawione przez inwestora - zaprojektowanie wnętrz ujmujące zarówno przestrzenie o charakterze stylizowanym historycznie jak i o bardziej nowoczesnym, jednak nawiązującym do aury Bauhausu. Zaproponowane zostaną trzy róŝne stylistycznie przestrzenie, zwane klimatami: 1. dawny czar obejmujące części reprezentacyjne i pokoje gościnne gdzie: oryginalne powierzchnie dekoracji ścian i stylizowane (lub stare) elementy wyposaŝenia stworzą jedność z okresem powstania budynku i będzie miała charakter edukacyjny;. z nową nutą przestrzeń dobudowanych oranŝerii mieszcząca głównie sale wystawowe i kuchnie pokazowe gdzie w oparciu o estetykę bauhausu wprowadzone zostanie takŝe duŝo nowoczesnych rozwiązań estetycznych, na bazie: szkło, metal, czarny kamień, chłodne ciemne drewno; 3. estetyczna funkcjonalność to przestrzeń piwnic mieszcząca głównie pracownie, utrzymana w ogólnej kolorystyce obiektu i w minimalistalistycznej formie detalu. Elewacje: Oryginalne dobrze czytelne, harmonijne, z nielicznymi zmianami: dobudowane fragmenty ścian kuchni i schody przy elewacji południowej; przekształcone attyki, nowe okno w centrum elewacji frontowej; tynki wymienione na tzw baranek w latach 70-tych Tarasy: Podobnie jak elewacje uległy rozległemu remontowi w latach 70-tych; wykonano nowe pokrycie w formie płyt posadzkowych, remont schodów, nowe balustrady z rur; WNIOSKI KONSERWATORSKIE. Priorytetem przygotowywanego projektu jest powstrzymanie postępującej destrukcji obiektu, przywrócenie jego oryginalnej wartości architektoniczno-artystycznej oraz nadanie mu moŝliwości funkcjonowania poprzez dobrze dokomponowaną rozbudowę. Wykonane obecnie badania obiektu /min: historyczne, konserwatorskie, konstrukcyjne/ dają moŝliwość prawidłowego nakreślenia poszczególnych kierunków działań. Usunięcie niefortunnych przekształceń: - bezwzględnie usunięcia wymagają dobudowane wtórnie elementy budynku przy elewacji południowej - tynki elewacji zewnętrznych - wtórne attyki (o falującej linii) naleŝy zastąpić gzymsami nawiązującymi do oryginalnych - wtórne okno w elewacji frontowej powinno zostać inaczej zaprojektowanetórne: tynki i warstwy malarskie wnętrz, ceramika; jedyny wyjątek mogą stanowić pomieszczenia mieszkalne Zabezpieczenie obiektu przed zagroŝeniami: - konieczny jest do wykonania spójny system osuszania, izolacji ścian i pomieszczeń piwnic - ściany, tynki w miejscach zagroŝonych powinny zostać wymienione zgodnie z programem renowacyjnym /np. ronomowanej firmy Remmers - wykonanie nowego, tzw. odwróconego dachu z bardzo sprawnym systemem odprowadzania wody opadowej oraz - projektowane oranŝerie, dodatkowo spełnią funkcję ochronną dla piwnic pod tarasami Dokomponowanie spójnych architektonicznie przestrzeni w celu realizacji planowanych zadań: - prace remontowo-konserwatorskie dla pomieszczeń reprezentacyjnych posiadających ciekawą dekorację sztukatorsko-tynkarską - zaprojektowanie oranŝerii w celu powiększenia powierzchni uŝytkowej; oranŝerii z podziałami na róŝne bryły i formy ja - zaprojektowanie uŝytkowej części na niŝszym z dachów (część wschodnia, nad aulą) w formie tarasu widokowego i

1. Techniczne wykonanie budynku I. Część zewnętrzna budynku: Ściany fundamentowe hydroizolacja zewnętrzna Ściany fundamentowe zewnętrzne naleŝy zabezpieczyć izolacją przeciwwodną np. wg. technologii f-my REMMERS przy wykorzystaniu : - zaprawy podkładową Grundputz WTA - gruntu Kiesol - dwóch warstw jednoskładnikowej bitumiczno-polimerowej masy hydroizolacyjnej Profi-Baudicht 1K - warstwy ochronnej zabezpieczającą hydroizolację podczas zasypywania wykopów. Zaleca się zastosować matę ochronno-drenującą DS Systemschutz, z systemową listwą zamykającą. Ściany fundamentowe hydroizolacja wewnętrzna Ściany fundamentowe wewnętrzne naleŝy zabezpieczyć np. wg. technologii f-my REMMERS przy wykorzystaniu: W przypadku braku dostępu do ścian piwnic od zewnątrz, proponuje się wykonanie izolacji pionowej na wewnętrznych ścianach piwnic tam, gdzie nie jest moŝliwe odkopanie zewnętrznej strony fundamentów. - iniekcja ciśnieniowa pozioma lub pod kątem ok. 5.Mur w strefie iniekcji uszczelnić szlamem Sulfatexschlämme. - preparat iniekcyjny Kiesol. - zaprawą Bohrlochsuspension. W przypadku występowania grzyba domowego, po usunięciu tynków i oczyszczeniu ścian, przeprowadzić impregnację ścian roztworem preparatu Adolit M flussig. Zastosować preparat Kiesol. Hydroizolacja fundamentów. Hydroizolacje wewnętrzne. Izolacja posadzek. Dla zabezpieczenia się przed zalaniem piwnic np. przy okresowym podniesieniu się wód gruntowych, proponuję się wykonanie izolacji poziomej posadzek piwnic. Na warstwie wyrównawczej z chudego betonu załoŝyć izolację wg. Technologii np. f-my REMMERS: - preparat Kiesol - ponownie podłoŝe zagruntować Kiesol i pokryć szlamem Sulfatexschlämme. - nałoŝyć warstwę izolacji polimerowo bitumicznej Profi Baudicht 1K (Dickbeschichtung). - ułoŝyć izolację termiczną, a na niej płytę jastrychu. Hydroizolacja fundamentów. Renowacja ścian od wewnątrz po wykonaniu zewnętrznej i wewnętrznej izolacji przeciwwodnej. Na ścianach z wykonaną od strony zewnętrznej izolacją przeciwwodną jak teŝ na ścianach gdzie izolacja została wykonana od wewnątrz, naleŝy dodatkowo nałoŝyć specjalne tynki renowacyjne wg. technologii f-my REMMERS: - obrzutka cementowa Vorspritzmörtel - tynk renowacyjny Sanierputz schnell WD - tynk drobnoziarnisty Feinputz. - farbę wewnętrzna Ściany istniejące zewnętrzne Renowacja elewacji wg. Technologii np. f-my REMMERS. Tynki. - preparat BFA, - preparat krzemianowym, głęboko penetrującym Silikatfestiger, - tynki termoizolacyjne, - zagruntowanie powierzchni tynków i gzymsów przed malowaniem preparatem krzem organicznym, wodorozcieńczalnym Hydro Tiefengrund. - malowanie ścian wykonać farbą krzemoorganiczną Siliconharzfarbe LA. Ściany projektowane zewnętrzne - pustak ceramiczny - ocieplenie - tynk cementowo wapienny wg. technologii f-my REMMERS Ślusarka aluminiowa - ściany osłonowe okna i drzwi Ściany tarasów wokół budynku, pomieszczeń na II kondygnacji, obudowę windy oraz okna przyjęto jako systemowe do wykonania z profili aluminiowych. Profile aluminiowe, profil ciepły. Przyjęto system np. Reynaers CS 38 SL w laminacie drewnopodobnym. Drzwi wejściowe do wykonania w systemie Reynaers CS 38 SL w laminacie drewnopodobnym. Szklenie szkłem bezpiecznym. - W drzwiach zastosowano urządzenie samozamykające. - Drzwi ze szkła zespolonego antywłamaniowego klasy (P4). - Wszystkie drzwi wejściowe są zintegrowane z kontrolą dostępu. - Dla ścian osłonowych oraz okien, przyjęto szkło w zestawie np. - 8 mm IPASOL NEUTRAL 5/9 - hartowany / 16 argon its silikon/ 44. VSG Lt 5 % Lr max 10% Lr max wewn. 10% SF ( g) 30 % Ug 1.1 W(m² K). RA 33 db Stropodachy Na wszystkich dachach łącznie z dachami nowoprojektowanymi, zaproponowano tzw. stropodachy odwrócone: - konstrukcja stropu istniejącego lub nowoprojektowanego - wylewka w spadku min. %,-3% - membrana typu EPDM /PHENIX/ lub inna o nie gorszych parametrach, - płyty stryrofoam gr. min. 1 cm 15 cm. - wykończenie płyty betonowe na podkładkach dystansowych lub Ŝwir. Dla tarasu widokowego wykończenie z desek z drewna egzotycznego deski dwustronnie ryflowane impregnowane z drewna suszonego np. Merbau gr. 5 mm szer. 10 mm, mocowane na legarach impregnowanych 40 x 70 x 400 mm. Obróbki attyk, parapety zewnętrzne itp. do wykonania z blachy tytanowo- cynkowej wg. f-my RHEINZINK. Świetlik Dla celów doświetlenia sali warsztatowo - wystawienniczej na parterze budynku zaprojektowano jednospadowy świetlik aluminiowy, szklony zestawem dwuszybowym. Konstrukcja świetlika zaprojektowana jest w oparciu o system ściany osłonowej z profili aluminiowych o szerokości konstrukcyjnej 50 mm. Przyjęto system np. Reynaers CW 50 S.C. - Przyjęto szkło np. - 8 mm IPASOL NEUTRAL 5/9 - hartowany / 16 argon its silikon/ 44. VSG Szklenie semistrukturalne np. w systemie Reyners Lt 5 % Lr max 10% Lr max wewn. 10% SF ( g) 30 % Ug 1.1 W(m² K). RA 33 db Schody zewnętrzne Schody zewnętrzne do pozostawienia w istniejącym kształcie, wykończenie kamieniem naturalnym Granit.

II. Część wewnętrzna Sufity podwieszane Ściany wewnętrzne istniejące Ściany istniejące do wykończenia tynkiem cementowo - wapiennym (renowacja tynków istniejących), wykończenie zgodne z oryginałem: tynki barwione w masie, farby na powierzchnie sztukatorskie oraz farby o właściwościach termoizolacyjnych-pokoje gościnne, dla piwnic farby dla tynków renowacyjnych - wszystkie frimy Remmers Okładziny akustyczne w formie paneli w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna, sala widowiskowa. Okładzina akustyczna - panele grubość: 17 mm,, z podłuŝnym Ŝłobkiem, rozstaw 13/3, mocowanie na profilu z kanałem, np. wg katalogu TOPAKUSTIK kolor wybarwienia - popielaty. W pomieszczeniach mokrych płytki gresowe np.nowa Gala 10x60 cm concept CN 1, polerowane, fugi epoksydowe. Cokoły w pomieszczeniach na wysokość 8 cm wykonać ze stali nierdzewnej szczotkowanej klejonej na płytę MDF,lub z tego samego materiału co podłogi w pomieszczeniu. Ściany wewnętrzne projektowane Ściany murowane wykonać z pustaka ceramicznego Porotherm 115 x 498 x 49 mm, na zaprawie Porotherm DRYFIX. Ściany murowane otynkować tynkiem cementowo wapiennym i pomalować odpowiednimi farbami firmy Remmers Okładziny akustyczne w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna, i tynki wygłuszające sala widowiskowa. Okładziny akustyczne w formie paneli w pomieszczeniach wymagających wygłuszenia np. sala wielofunkcyjna, sala widowiskowa. Okładzina akustyczna - panele grubość: 17 mm,, z podłuŝnym Ŝłobkiem, rozstaw 13/3, mocowanie na profilu z kanałem, np. wg katalogu TOPAKUSTIK kolor wybarwienia - popielaty. W pomieszczeniach mokrych płytki gresowe np. Nowa Gala 10x60 cm, polerowane, fugi epoksydowe. Cokoły w pomieszczeniach na wysokość 8 cm wykonać ze stali nierdzewnej szczotkowanej klejonej na płytę MDF lub z tego samego materiału co podłogi w pomieszczeniu. Lekkie ściany działowe np. w toaletach, szatniach Ścianki pomiędzy kabinami w toaletach zaproponowano np. wg katalogu firmy Wedi system 4000 Płyta Ŝywiczna 13 mm HPL, całkowicie wodoodporna, (laminat wysokociśnieniowy dekorowany). - Wysokość ścianek.10 m, w tym 15 cm prześwitu. Stropy Wykończenie powierzchni zgodne z oryginałem: tynki barwione w masie, farby na powierzchnie sztukatorskie oraz farby o właściwościach termoizolacyjnych, farby dla tynków renowacyjnych - wszystkie firmy Remmers Nowoprojektowane stropy pomiędzy pomieszczeniami przyziemia a parterem, wykonywane jako Ŝelbetowe wylewane na mokro naleŝy wykończyć szpachlą do betonu i pomalować. W pomieszczeniach dydaktycznych przyziemia przewidziano sufit podwieszany ECOPHON FOKUS DS lub panele akustyczne. Pomieszczenia dydaktyczne w przyziemiu ECOPHON FOKUS DS na konstrukcji ukrytej C3 w kolorze Białym. W pomieszczeniach łazienek oraz ewentualnie korytarzowych piwnicy przewidziano: płyt mineralnych z ukrytą konstrukcją. Sufit podwieszany ECOPHON FOCUS DS. 600 x 600 mm, gr. 0 mm. Płyty odporne na wilgotność od 90 % do 100 % zgodne z klasa C. Płyty wykonane z materiału niepalnego wg. badań i klasyfikacji EN ISO 118 wg. f-my ECOPHON SAINT- GOBAIN Posadzki W modernizowanych pomieszczeniach naleŝy skuć istniejącą posadzkę, podłoŝe odczyścić i uzupełnić braki. Wylewkę w projektowanych pomieszczeniach naleŝy doprowadzić do stanu wymaganego przez producenta posadzek. Poziom posadzek w pomieszczeniach naleŝy zrównać z poziomem posadzki we wszystkich pomieszczeniach. Na poziomie przyziemia: - wykładzina PCV Kolekcja Polyflor Forest FX / komunikacja, sala wielofunkcyjna, pracownia malarska, pomieszczenia techniczne, pom. administracji/ - płytki gresowe w toaletach szatni i kuchni antypoślizgowe o wym. 10 x 60cm np. wg katalogu NOWA GALA lub inne o nie gorszych parametrach. Na poziomie parteru: - granit: hall wejściowy, częściowo oranŝerie i sala widowiskowa, - parkiet olejowany: pokój gościnny, hall oraz stopnice schodów, kuchnia warsztatowa, oraz częściowo sala widowiskowa i oranŝeria, - płytki gresowe w kuchnia pokazowa, śluza kelnerska, łazienki o wym. 10 x 60cm np. wg katalogu NOWA GALA lub inne o nie gorszych parametrach. Na poziomie piętra: - parkiet olejowany: apartamenty, stopnice schodów, komunikacja - płytki gresowe łazienki o wym. 10 x 60cm np. wg katalogu NOWA GALA lub inne o nie gorszych parametrach. - wykładzina dywanowa antystatyczna : kabina symultaniczna, Na poziomie dachu: - płytki gresowe w pracowni, wc, szatnia, komunikacja o wym. 10 x 60cm np. wg katalogu NOWA GALA lub inne o nie gorszych parametrach. - deski tarasowe: deski dwustronnie ryflowane impregnowane z drewna suszonego do 1 % wilgotoności np. Merbau gr. 5 mm szer. 10 mm, mocowana na legarach impregnowanych 40 x 70 x 400 mm, drewno egzotyczne: taras widokowy, WyposaŜenie toalet Wszystkie elementy białego montaŝu t.j. umywalki, pisuary,miski ustępowe, zaprojektowano w oparciu o katalog firmy KOŁO np. seria NOVA. WyposaŜenie toalet i łazienek dla niepełnosprawnych - miska ustępowa dla osób niepełnosprawnych lejowa, wisząca o dł.70cm, spłukiwanie 6 litrów firmy KOŁO. - umywalka dla osób niepełnosprawnych, KOŁO, umywalka z jednym otworem bez przelewu. - poręcz umywalkowa dla osób niepełnosprawnych, 500mm, stal nierdzewna, powierzchnia falista firmy KOŁO. - poręcz WC dla osób niepełnosprawnych - poręcz ścienna, łukowa, uchylna, 600mm, stal nierdzewna, powierzchnia falista firmy KOŁO. - poręcz WC dla osób niepełnosprawnych - poręcz ścienna, łukowa, stała, 850mm, stal nierdzewna, powierzchnia falista firmy KOŁO. - poręcz prysznicowa dla osób niepełnosprawnych jednoramienna z gładkim ramieniem pionowym 60x110 cm, stal nierdzewna, firmy KOŁO. - siedzisko prysznicowe uchylne bez oparcia dla osób niepełnosprawnych firmy KOŁO.

Drzwi do pokoi Drzwi wewnętrzne drewniane na parterze i piętrze do odtworzenie na wzór drzwi istniejących drzwi na I Piętrze. Zamek dostosowany pod wkładkę patentową. Zawiasy wzmacniane czopowe, stalowe. OścieŜnica metalowa malowana proszkowo. Dźwig w pomieszczeniu Zascenia sali: - Do wykonania według opracowania technologii sceny. Drzwi do toalet, magazynów, łazienek, kuchni Drzwi wewnątrzlokalowe pełne, wykończone okleiną o wybarwieniu naturalnego drewna. Zamek dostosowany pod wkładkę patentową. Zawiasy wzmacniane czopowe, stalowe. OścieŜnica metalowa malowana proszkowo. Drzwi zaopatrzone w samozamykacz i kratkę wentylacyjną (toalety, łazienki). Opracował: mgr. ElŜbieta Graboś mgr inŝ. arch. Przemysław Czubaj mgr inŝ. arch. Justyna Dziura Drzwi do pomieszczeń technicznych Drzwi stalowe malowane proszkowo, rama stalowa. Balustrady klatki schodowej Pochwyt ze stali nierdzewnej, balustrada z tafli szklanej gr. 1 mm. Balustrada istniejąca w holu do odnowienia i rekonstrukcji /w lewej części holu/. Parapety W otworach okiennych w ścianach murowanych przewidziano parapety wewnętrzne drewniane, dębowe, parapety zewnętrzne z blachy tytanowo- cynkowej. Parapety w systemie ścian osłonowych na wys. 0,85 cm od posadzki, wykonać w systemie ściany osłonowej. Dźwigi Dźwig osobowy: Dźwig osobowy, przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich, dostępny z terenu na zewnątrz budynku. Typ dźwigu: dźwig osobowy Liczba dźwigów: 1 sztuka Udźwig znamionowy: 375 kg / 5 osób Prędkość: 1 m/s Liczba przystanków / dojść: 4/4 Sterowanie: zbiorcze dół Napęd: elektryczny bez maszynowni Podszybie / nadszybie: min.1100 mm /3600 mm Wymiary kabiny: min. 110 mm szerokość x 1400 mm głębokość x 100 mm wysokość Dźwig kuchenny: Producent Servicelift, model ISO-Z Typ dźwigu towarowy Wymiary kabiny szerokość min. 500 - max. 1000 mm głębokość min. 600 - max. 1000 mm wysokość 1750-000 mm podszybie min. 350 mm

13. Instalacje sanitarne zakres: ogrzewania, wentylacji i chłodzenia ZałoŜona ilość powietrza wentylacyjnego dla budynku 4. Kotłownia w budynku 15 000 m3/h 1. Zakres opracowania: Opracowanie obejmuje koncepcje rozwiązań instalacji wentylacji, ogrzewania i chłodzenia dla remontowanego obiektu, połoŝonego w kompleksie Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno.. Źródła energii w budynku: Przygotowanie ciepłej wody uŝytkowej kolektory słoneczne Do przygotowania ciepłej wody uŝytkowej przewiduje się zastosowanie kolektorów słonecznych. Projektuje się zastosowanie kolektorów słonecznych próŝniowych. Aby zapewnić właściwą temperaturę wody uŝytkowej (około 55 C) niezaleŝnie od pory roku stosuje się dodatkowe źródło ciepła w postaci podłączenia do konwencjonalnego źródła ciepła tj. kocioł dwufunkcyjny. Instalacje kolektorów słonecznych przewiduje się umiejscowić na dachu. Z uwagi na to, iŝ ilość natęŝenia promieniowania słonecznego jest zaleŝna od pory dnia i warunków atmosferycznych, konieczne jest zastosowanie w systemie solarnym tzw. zasobników ciepła. Uzyskuje się przez to wyŝszą temperaturę wody oraz większą jej stabilizację. W celu zapewnienia bardziej równomiernego nagrzewania wody, w instalacji moŝe być zastosowana pompa obiegowa (cyrkulacyjna). Ogrzewanie budynku pompa ciepła + kocioł Do ogrzewania budynku głównym źródłem ciepła będzie pompa ciepła z gruntowym wymiennikiem ciepła. Jako dolne źródło ciepła dla pompy ciepła przewiduje się wykorzystanie gruntu. Projektuje się wykonanie poziomego bądź pionowego wymiennika ciepła. W instalacji ogrzewania podobnie jak w instalacji przygotowania ciepłej wody uŝytkowej przewiduje się zastosowanie zasobnika buforowego, który pozwoli magazynować wyprodukowaną energię. Jako dodatkowe źródło wspomagające pompę ciepła projektuje się zastosowanie kotła. Wentylacja - jednostka wentylacyjna rekuperator z gruntowym wymiennikiem ciepła W całym obiekcie projektuje się instalację wentylacji mechanicznej z gruntowym wymiennikiem ciepła i rekuperatorem. W gruntowym wymienniku ciepła wykorzystuje się duŝą pojemność cieplną gruntu, dzięki której moŝna zmniejszyć wahania temperatury powietrza dostarczanego do budynku. W instalacji tej jest wykorzystywana energia do wstępnego ogrzewania - w zimie lub chłodzenia - w lecie powietrza świeŝego wprowadzanego do budynku. Dodatkowo aby zapewnić właściwą pracę systemu w okresach obniŝonych temperatur projektuje się zastosowanie nagrzewnicy elektrycznej lub wodnej. Centrale wentylacyjne wyposaŝone są w system odzysku ciepła. W pomieszczeniach jak np. sala wielofunkcyjna, sala widowiskowa projektuje się układ klimatyzacji przy zastosowaniu centrali klimatyzacyjnej. Chłodzenie - pompy ciepła zasilane energią elektryczną W budynku przewiduje się dwa warianty rozwiązania pomieszczenia kotłowni: Wariant I - KOTŁOWNIA GAZOWA NA GAZ PŁYNNY W przypadku zaprojektowania w budynku kotłowni na paliwo gazowe o gęstości większej od 1 konieczne jest spełnienie szeregu wymagań. Lokalizacja kotłowni na gaz płynny moŝliwa jest tylko i wyłącznie w pomieszczeniach, w których poziom podłogi znajduje się powyŝej otaczającego terenu, wynika to z 157 pkt 8 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 00r. (wraz z póz. zm.). W objętym opracowaniem projektowym budynku kotłownie naleŝy zaprojektować na parterze. W pomieszczeniu tym ponadto: niedopuszczalne jest stosowanie jakichkolwiek kanałów lub wpustów w posadzce kotłowni, ponadto podłoga i ściany otaczające pomieszczenie do wysokości 0,1m powinny być gazoszczelne, aby uniemoŝliwić przedostawanie się ewentualnych przecieków gazu do pomieszczeń niŝej połoŝonych w pomieszczeniu tym czujnik awaryjnego wypływu gazu powinien być zamontowany nie wyŝej niŝ 10 cm nad podłogą odwodnienie podłóg naleŝy prowadzić jak najkrótszą drogą do bezodpływowej studzienki, następnie ścieki z niej przepompować do sieci kanalizacyjnej; studzienka powinna być usytuowana w sposób umoŝliwiający kontrolę ewentualnej obecności w niej gazu Do kotłowni konieczne jest doprowadzenie instalacji gazowej ze zbiornika podziemnego zlokalizowanego na zewnątrz budynku. Na etapie koncepcji przewiduje się zbiornik stalowy podziemny na gaz płynny o pojemności 1,5 m 3. Przy zastosowaniu zbiornika podziemnego o takiej pojemności wymagane jest zachowanie odległości wynoszącej 10 m od budynku. Wariant II KOTŁOWNIA OLEJOWA Kotłownia olejowa w budynku została zaprojektowana na poziomie -1. Lokalizacja kotłowni jest zgodna z 136 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 00r. (wraz z póz. zm.). Do kotłowni olejowej doprowadzenie oleju będzie ze zbiornika podziemnego o pojemności 1,5 m3. Przy zastosowaniu zbiornika podziemnego oleju opałowego, przykrytego warstwą ziemi o grubości nie mniejszej niŝ 0,5m, odległość zbiornika od budynku powinna wynosić co najmniej 3 m. Odwodnienie podłóg pomieszczenia kotłowni powinno posiadać zamknięcie i specjalne urządzenie zatrzymujące olej. Instalacje naleŝy wykonać z materiałów odpornych na olej opałowy. Opracowanie stanowi koncepcję rozwiązań projektowych w zakresie instalacji wentylacji, ogrzewania i chłodzenia wybór konkretnego rozwiązania i dobór urządzeń w kolejnych fazach projektu. 5. ZałoŜenia przyjęte w projekcie W poniŝszej tabeli przedstawiono zestawienie załoŝeń wentylacyjnych dla poszczególnych Instalacja zapewniająca wentylację pomieszczeń za pomocą rekuperatora i gruntowego wymiennika ciepła umoŝliwia równieŝ częściowe s powietrza dostarczanego do budynku. Jednak z uwagi na ograniczoną moŝliwość zbilansowania zysków ciepła w pomieszczeniach budynku, jak np. sala widowiskowa, sala konsumpcji, pomieszczenia apartamentów projektuje się zastosowanie pomp ciepła wspomagających tych pomieszczeń. W projekcie zakłada się pozyskanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. 3. Bilans grzewczy, wentylacyjny i chłodniczy budynku Zapotrzebowanie ciepła do ogrzewania budynku 110 kw Zapotrzebowanie ciepła na potrzeby wentylacji budynku 170 kw Zapotrzebowanie mocy chłodniczej dla budynku 108 kw PowyŜsze wartości poszczególnych mocy dla budynku mogą ulec zmianie w dalszych etapach projektu w związku z doprecyzowaniem parametrów budynku.

LP Rodzaj pomieszczenia Krotność wymian PIWNICA Rodzaj wentylacji w pomieszczeniu 1 Komunikacja 1,5 3 4 5 6 7 8 9 10 Pomieszczenie techniczne Sala wielofunkcyjna Pomiesczenie techniczne Sali 1 Pomieszczenie techniczne Sali Pomieszczenie techniczne Sali Zascenie Sali/ Pomieszczenie techniczne Pracownia plastyczna Pomieszczenie administracyjne Toaleta dla niepełnosprawnych 11 Szatnie 0,5 klimatyzacja 1 0,5 1 Toaleta damska 100 m3/h 13 Toaleta męska 160 m3/h 14 Szatnie dla pracowników kuchni wyciągowa wyciągowa wyciągowa 15 Komunikacja 1,5 16 17 18 Pomieszczenie porządkowe Magazyn artykułów suchych Pomieszczenie szaf chłodniczych 1 3 10 19 Przygotowalnia 5 0 Kuchnia właściwa 30 wyciągowa 1 Zmywalnia 10 Wiatrołap 0,5 3 Komunikacja kuchni 0,5 4 Pom. gospodarcze 0,5 5 Po.m gospodarcze 0,5 6 Kotłownia - grawitacja PARTER 1 Hall 0,5 Apartament 1 3 4 Kuchnia pokazowa Kuchnia warsztatowa 0 0 klimatyzacja 5 Śluza kelnerska 10 6 7 8 Sala widowiskowa Zaplecze Sali/ oranŝeria Sala konsumpcji klimatyzacja 0,5 850 m3/h klimatyzacja 9 Komunikacja 1,5 PIĘTRO 1 Apartament 1 1 Apartament 1 3 Kabina symultaniczna 60 m3/h 4 Komunikacja 1,5 5 Apartament 3 1 6 Apartament 4 1 1 Taras widokowy DACH - - Pracownia mechaniczma 3 Szatnia 4 Prysznice 160 m3/h 5 Toalety 50 m3/h 6 Śluza szatniowa wyciągowa wyciągowa 7 Komunikacja 1,5 Opracował: mgr inŝ. Piotr Tylka

14. Instalacje elektryczne Zasilanie Zasilanie obiektu w energię elektryczną zostanie wykonane zgodnie z warunkami przyłączenia, o które naleŝy wystąpić do właściwego zakładu energetycznego. Wstępne zapotrzebowanie mocy dla projektowanego budynku wynosi ok. 100-130 kw. Przewiduje się zainstalowanie agregatu na gaz lub biogaz zapewniającego moc równą mocy zapotrzebowanej. Instalacja fotowoltaniczna Instalację fotowoltaiczną zaprojektowano przy załoŝeniu wykorzystania wytworzonej energii na potrzeby własne budynku. Na wyznaczonej części dachu, na powierzchni ok.. 60m zamontowane zostanie ok.36 ogniw fotowoltaicznych. Ogniwa te będą połączone w baterie, mogące w sumie wytworzyć moc do ok. 8 kw. Turbiny wiatrowe NaleŜy zainstalować 4 pionowe turbiny wiatrowe. Energia elektryczna wytworzona przez pionowe turbiny wiatrowe będzie wykorzystana na zasilanie wyznaczonych odbiorników w budynku. W celu magazynowania energii turbiny wymagają baterii akumulatorów. Pionowe turbiny wiatrowe będą mogły wytworzyć moc do ok. 8kW. Instalacja oświetlenia Instalacja oświetlenia ogólnego naleŝy wykonać w oparciu o oprawy oświetleniowe z energooszczędnymi źródłami światła. W pomieszczeniach natęŝenie oświetlenia zostanie dobrane na podstawie ich przeznaczenia. Przewiduje się miejscowe sterowanie oświetleniem. Moc wytworzona przez instalację fotowoltaiczną oraz turbiny wiatrowe w sprzyjających warunkach będzie na poziomie ok. 16kW. Moc ta pokrywa przewidywaną moc na oświetlenie z energooszczędnymi źródłami światła (LED), która wynosi ok. 15kW Instalacja oświetlenia nocnego, awaryjnego i ewakuacyjnego W pomieszczeniach komunikacyjnych, oprócz oświetlenia ogólnego, powinny być wydzielone obwody oświetlenia nocnego i ewakuacyjnego. W pomieszczeniach szczególnie waŝnych powinno być równieŝ zamontowane oświetlenie awaryjne. Oświetlenie ewakuacyjne i awaryjne naleŝy wykonać oprawami z własnym rezerwowym źródłem zasilania lub zasilanymi z centralnej przetwornicy zasilania rezerwowego. Oświetlenie ewakuacyjne powinno zapewnić natęŝenie minimum 1Lx. Dodatkowo miejsca z hydrantami, gaśnicami i innym sprzętem poŝarowym naleŝy oświetlić z natęŝeniem minimum 5Lx. Minimalny czas pracy na zasilaniu rezerwowym to 1 godzina. INSTALACJA DEDYKOWANA DLA SIECI KOMPUTEROWEJ Dla zasilania obwodów komputerowych naleŝy wydzielić odpowiednie sekcje w tablicach bezpiecznikowych. Z jednego obwodu naleŝy zasilić maksymalnie 5 stanowisk komputerowych. Instalacja połączeń wyrównawczych Na najniŝszej kondygnacji, w pomieszczeniach technicznych naleŝy wykonać główne połączenia wyrównawcze. Do szyny wyrównawczej podłączone będą metalowe elementy metalowe montowane na stałe. Szynę wyrównawczą naleŝy uziemić. Ochrona od poraŝeń Jako ochronę od poraŝeń prądem elektrycznym przewiduje się szybkie wyłączenie w układzie TN-S. W związku z tym, począwszy od rozdzielni głównych, naleŝy prowadzić oddzielny przewód neutralny (N) i oddzielny przewód ochronny (PE), do którego naleŝy podłączyć bolce ochronne gniazd wtykowych oraz metalowe obudowy urządzeń elektrycznych podłączonych na stałe. Szybkie wyłączenie realizowane będzie instalacyjnymi wyłącznikami nadmiarowymi typu S, dodatkowo, grupy odbiorników zabezpieczone będą wyłącznikami róŝnicowo-prądowymi o prądzie róŝnicowym 30mA. Ochrona przeciwprzepięciowa W celu zabezpieczenia urządzeń elektrycznych przed skutkami przepięć indukowanych w sieci, w obiekcie naleŝy zamontować urządzenia zapewniające dwustopniową ochronę przed przepięciami. Instalacja odgromowa Budynek wyposaŝony będzie w instalację odgromową, wykonaną zgodnie z obowiązującą normą. Zwody poziome wykonane będą drutem Fe/Zn * 8 mm. Przewody odprowadzające wykonać drutem Fe/Zn * 8. Uziom otokowy i przewody uziemiające wykonane będą bednarką Fe/Zn 30x4. Okablowanie strukturalne W celu zapewnienia komunikacji telefonicznej i dostępu do internetu w budynku naleŝy wykonać okablowanie kategorii 6. Przewiduje się równieŝ wykonanie kilku punktów wi-fi. Instalacja antenowa W budynku wykonana zostanie zbiorcza instalacja antenowa umoŝliwiająca odbiór telewizji naziemnej i satelitarnej. Instalacja sygnalizacji poŝaru Budynek naleŝy wyposaŝyć w instalację sygnalizacji poŝaru, pracującą w oparciu o system adresowalny. NaleŜy zastosować centralkę o odpowiedniej wydajności, właściwie dobrane czujki dymowe oraz ręczne przyciski poŝarowe. W razie poŝaru centralka powinna zapewnić uruchomienie sygnalizatorów poŝarowych, wysłanie sygnału alarmowego do straŝy poŝarnej, wyłączenie wentylacji oraz uruchomienie urządzeń przeciwpoŝarowych takich jak klapy dymowe, wentylatory oddymiające oraz inne urządzenia zgodnie z operatem poŝarowym. Sygnalizacja włamania i kontroli dostępu W pomieszczeniach objętych tymi instalacjami naleŝy zamontować dualne czujki ostrzegawcze oraz kontaktrony w drzwiach. Przed drzwiami zamontować czytniki kart. Drzwi wyposaŝyć w elektrozaczep. Telewizja dozorowa cctv System audiowizualny W budynku przewiduję się system audiowizualny obejmujący studio nagrań oraz video-transmisje. System nagłośnienia Salę widowiskową naleŝy wyposaŝyć w system nagłośnienia oparty o urządzenia firmy Yamaha.

System tłumaczeń symultanicznych W sali widowiskowej naleŝy przewidzieć system tłumaczeń symultanicznych umoŝliwi tłumaczenie wystąpienia oraz bezprzewodową, radiową transmisję, z językiem podstawowym włącznie, do słuchaczy wyposaŝonych w osobiste odbiorniki ze słuchawkami. Słuchacz wybiera odpowiedni, dla swojego języka, kanał i ustawia głośność dźwięku w słuchawkach. Instalacje urządzeń technologicznych kina W sali widowiskowej naleŝy zamontować ekran zwijany i projektor umoŝliwiający projekcje filmów D oraz 3D. Opracował: mgr inŝ. Mateusz Figa 15. Ochrona przeciwpoŝarowa - Remont i adaptacja Centrum Współpracy Międzynarodowej Polsko-Węgierskiej tworzonego przez Fundację Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej Counterpart Fund, w budynku nr 4, połoŝonego w kompleksie Edukacyjnym Wolińskiego Parku Narodowego Grodno 1 koło Międzyzdrojów. - Budynek przewidziano dla ok. 180 osób nie będących stałymi uŝytkownikami obiektu. Kategoria zagroŝenia ludzi: - ZL I piwnica - ZL I / ZL V parter - ZL I / ZL V piętro I - ZL I taras Na parterze przewidziano 3 wyjścia ewakuacyjne tj. główne wejście/wyjście z budynku od strony zachodniej oraz od strony północnej i południowej. Wyjścia równieŝ zapewniają ewakuację osób znajdujących się na piętrze i tarasie. W piwnicy przewidziano 3 wyjścia ewakuacyjne tj. od strony północnej i zachodniej oraz klatką schodową na parter. 1. Wymiary bud. ok..54 x 31.5 m = pow. zabudowy 704.34 m. Pow. wewn. netto 106,19 m.1. Kond. Nadz. ok. 73,69 m.. Kond. Podz. ok. 48,50 m 3. Wys. ok. 11 m Budynek niski 4. Urządzenia przeciwpoŝarowe przewidywane, równieŝ jako elementy zastępcze i zamienne. 4.1. System sygnalizacji poŝarowej (SSP) cały budynek 4.. Oddymianie na klatkach schodowych - jako wymaganie podstawowe na klatce prowadzącej z poziomu dachu, oraz jako jeden z moŝliwych rozwiązań zastępczych w stosunku do pozostałych klatek (jako kolejne elementy oddymiania mogą być zastosowane automatycznie otwierane drzwi prowadzące z klatek na zewnątrz, otwory w ścianach zewnętrznych z automatycznie otwieranymi oknami (dodatkowy nawiew świeŝego powietrza z uwagi na pomieszczenia na pobyt ludzi w piwnicy i wymagane oddymianie klatek schodowych) 4..1. Oddymianie holu głównego obejmującego klatkę prowadzącą z piwnicy oraz klatkę prowadzącą z poziomu dachu przewidywane jako wyposaŝenie podstawowe, wymagane przepisami bądź teŝ jako element rozwiązania zastępczego 4.3. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne na drogach ewakuacyjnych oraz w pomieszczeniach sal wielofunkcyjnych 4.4. Wyłącznik przeciwpoŝarowy prądu 4.5. Hydranty wewnętrzne - Typ 5 jednoczesność działania szt. (kaŝdy po 1 l/s i ciśnienie atm.) 4.6. Droga poŝarowa wymagana. UWAGA: ze względu na warunki lokalizacyjne konieczne jest uzyskanie zgody Komendy Wojewódzkiej Państwowej StraŜy PoŜarnej na zastosowanie rozwiązań zamiennych. Ostateczny kształt projektu uzaleŝniony jest od warunków, przy których zgoda ta zostanie uzyskana 4.7. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru wymagane w ilości 0 l/s lub 00 m3 w przeciwpoŝarowym zbiorniku wodnym. Nie wyklucza się, Ŝe zgoda KW PSP będzie musiała być rozszerzona równieŝ na ten element zabezpieczenia przeciwpoŝarowego 5. Klasa odporności poŝarowej B

5.1. Główna konstrukcja nośna R 10 5.. Stropy REI 60 (stropy nad pomieszczeniami technicznymi REI 10) 5.3. Ściany oddzielenia ppoŝ. REI 10 5.4. Stropy oddzielenia ppoŝ. 5.4.1. Pomiędzy strefami ZL REI 60 5.4.. Pomiędzy strefami ZL a PM oraz PM a PM REI 10 5.5. Z uwagi na istniejący charakter obiektu przewiduje się, Ŝe zostanie wykonana ekspertyza konstrukcyjna, zawierająca równieŝ elementy oceny klasy odporności ogniowej poszczególnych elementów obiektu (główna konstrukcja, ściany, stropy, dach itp.). Od wyników tej ekspertyzy uzaleŝniony będzie dalszy sposób postępowania oraz rodzaj ostatecznie przyjmowanych rozwiązań w obiekcie, w tym m.in. sposób podziału na strefy poŝarowe 6. Podział na strefy poŝarowe 6.1. Podział na strefy poŝarowe nie jest wymagany, lecz z uwagi na konieczność uzyskiwania zgody KW PSP na zastosowanie rozwiązań zastępczych i zamiennych, wprowadzenie takiego podziału moŝe okazać się niezbędne. Sposób podziału na strefy poŝarowe (wyznaczenie lokalizacji granic stref poŝarowych) uzaleŝnione od wyników ekspertyzy, wymienionej w pkt. 5.5. Wszelkie pomieszczenia techniczne muszą być wydzielone albo jak odrębne strefy poŝarowe albo w przypadkach wskazanych w przepisach zgodnie z tymi przepisami 7. Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych: 7.1. ZL I/ZL V do 10 m przy jednym dojściu oraz do 40 m przy niekrzyŝujących się i niepokrywających się co najmniej dwóch kierunkach dojść (w tym przypadku dojście dłuŝsze moŝe wynosić do 80 m) UWAGA: Ze względu na wspomnianą konieczność uzyskania zgody na rozwiązania zastępcze/zamienne od KW PSP ostateczny kształt koncepcji warunków ochrony ppoŝ. moŝe ulec zmianie w zaleŝności od wymagań KW PSP. Przed opracowaniem ostatecznej koncepcji projektu budowlanego naleŝy uzyskać zgodę KW PSP na proponowane rozwiązania. Nie wyklucza się przy tym, Ŝe moŝliwe rozwiązania zamienne/zastępcze, oprócz wcześniej wskazanych, mogą dotyczyć takŝe np. zastosowania nawodnionej instalacji przeciwpoŝarowej (zaworów hydrantowych 5), zasilanych z pompowni przeciwpoŝarowej i zbiornika przeciwpoŝarowego, równieŝ z zastosowaniem agregatu prądotwórczego. MoŜliwe są takŝe, zamiast fizycznego podziału na strefy poŝarowe (ścianami oddzieleń przeciwpoŝarowych) zastosowanie miejscowej ochrony stałym urządzeniem gaśniczym tryskaczowym lub zraszaczowym. Ostateczny kształt warunków ochrony przeciwpoŝarowej obiektu będzie znany po otrzymaniu postanowienia KW PSP w sprawie zaproponowanych rozwiązań. Opracował: mgr inŝ. Paweł Poliszak