DECYZJA Nr 83 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 39 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 43 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 36 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 52/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 60 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 126 / KJ - ŻG / 2015

DECYZJA Nr 42 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska Ostrów Wlkp. NIP: DECYZJA

WARMIŃSKO-MAZURSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 16 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 77 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 44 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 76 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2012

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 06.10.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.105.2014 DECYZJA Nr 83 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy TESCO Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, ul. Kapelanka 56 karę pieniężną w kwocie 4.862,00 zł (słownie: cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt dwa złote), na którą składa się: kara w kwocie 4.000,00 zł (słownie: cztery tysiące złotych) wynikająca z art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) w związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego jednej partii zafałszowanej, w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) sałatki greckiej wartości 34,68 zł z uwagi na podanie niezgodnie z prawdą danych w zakresie jej składu surowcowego, kara w kwocie 862,00 zł (słownie: osiemset sześćdziesiąt dwa złote) wynikająca z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669) w związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego 11 partii ciast bez opakowań jednostkowych wartości łącznej 237,76 zł nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na niepodanie, w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom, wykazu składników, wbrew postanowieniom 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774). Uzasadnienie W dniach od 07 do 13 maja 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG.8361.105.2014 z dnia 1

07.05.2014r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, przeprowadzili kontrolę w hipermarkecie Łódź-Bałuty zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Pojezierskiej 93, należącym do Tesco Polska Sp. z o.o. siedzibą w Krakowie. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148) w obecności osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy menadżera ( ). W toku czynności kontrolnych sprawdzono rzetelność przekazywanych informacji o wyrobach kulinarnych oferowanych do sprzedaży w stoisku bistro oraz prawidłowość oznakowania wyrobów cukierniczych oferowanych do sprzedaży bez opakowań jednostkowych w stoisku piekarniczo-cukierniczym. W wyniku dokonania powyższych czynności stwierdzono, że dla: sałatki greckiej oferowanej do sprzedaży w stoisku bistro w cenie 2,89 zł za 100 g (1,20 kg) podano niezgodnie z prawdą dane w zakresie składu surowcowego. W dostępnej dla klientów karcie produkcyjnej sałatka grecka wskazano jako jeden ze składników FETA, zaś do przygotowania przedmiotowej sałatki używano sera sałatkowego Favita w kostkach, wyprodukowanego przez Spółdzielnię Mleczarską MLEKOVITA Wysokie Mazowieckie, ul. Ludowa 122. Ujawniony w toku kontroli przypadek zafałszowania artykułu rolno spożywczego nie miał charakteru jednostkowego. Jak wyjaśniła ( ) - lider zespołu stoiska bistro sałatka grecka sporządzana była codziennie od października 2013 r. przez pracowników stoiska według receptury (karty produkcyjnej) otrzymanej z siedziby spółki z Krakowa. Mimo, że osobiście zamawiała produkty do sporządzenia sałatki greckiej to zamiast sera Feta otrzymywała ser Favita, który następnie był używany przez pracowników stoiska bistro do jej przygotowania. W okazanym kontrolującym zamówieniu z dnia 02.05.2014 r. (planowana data dostawy 07.05.2014 r.) i komputerowym wydruku potwierdzającym dostawę (systemowy numer dostawy 196628) wpisany był ser Feta kostka. Ponadto ( ) oświadczyła, że nie wiedziała, iż wykorzystywany do przygotowania sałatki greckiej ser Favita jest innym serem niż deklarowany w karcie produkcyjnej ser Feta, dlatego też go stosowała (pismo z dnia 08 maja 2014 r.). Ujawniona nieprawidłowość w zakresie oznakowania potrawy, polegająca na podaniu niezgodnie z prawdą danych w zakresie składu surowcowego świadczyła o jej zafałszowaniu w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 669), zwanej dalej ustawą o jakości ; 2

11 partii środków spożywczych bez opakowań jednostkowych wprowadzonych do obrotu handlowego w stoisku piekarniczo-cukierniczym, deklarowanych w miejscu sprzedaży jako: ciasto metrowiec luz w cenie 22,99 zł za 1 kilogram (0,56 kg), ciasto snikers luz w cenie 22,99 zł za 1 kilogram (1,06 kg), rolada jabłkowa w cenie 20,99 zł za 1 kilogram (1,31 kg), ciasto wiórkowiec luz w cenie 23,99 zł za 1 kilogram (0,59 kg), ciasto toffi luz w cenie 22,99 zł za 1 kilogram (0,38 kg), ciasto zebra w polewie luz w cenie 21,99 zł za 1 kilogram (1,25 kg), ciasto arabeska luz w cenie 22,99 zł za 1 kilogram (1,16 kg), ciasto lubczyk luz w cenie 23,99 zł za 1 kilogram (1,34 kg), szarlotka luz w cenie 21,99 zł za 1 kilogram (0,90 kg), ciasto comber luz w cenie 21,99 zł za 1 kilogram (0,98 kg), sernik góralski luz w cenie 22,99 zł za 1 kilogram (0,98 kg) wartości łącznej 237,76 zł nie podano, w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom, wykazu składników, wbrew postanowieniom 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych. Zakwestionowane wyroby cukiernicze zostały wyprodukowane przez Z.P.C. Gołębiewska s.c. Katarzyna Gołębiewska-Lipiec, Adam Lipiec, 95-030 Rzgów, ul. Górna 2 i dostarczone do marketu za dowodem dostawy numer 1302/05/2014/T z dnia 05.05.2014 r. Kierownik stoiska Piekarnia ( ) wyjaśnił, że ciasta z cukierni Z.P.C. Gołębiewska s.c. znajdują się w obrocie od końca ubiegłego roku. Wykaz składników przedmiotowych ciast nie został uwidoczniony w miejscu sprzedaży, ponieważ nie wiedział o takim obowiązku, centrala go nie powiadomiła, a producent nie dołączył do dostawy składów wyrobów. Dodał, że niezwłocznie wdroży działania naprawcze (pismo z dnia 08.05.2014 r.). Stwierdzone nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 07 maja 2014 r. (numer akt ŻG.8361.105.2014), zestawieniu artykułów żywnościowych skontrolowanych pod względem oznakowania oraz na zdjęciach zrobionych w trakcie kontroli. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w dniu 05 września 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia, na podstawie art. 40 a ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o jakości, kar pieniężnych z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanego wyrobu kulinarnego oraz ciast nieodpowiadających jakości handlowej. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 10 września 2014 r. 3

W dniu 29.09.2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęła kopia deklaracji podatkowej CIT - 8, w którym strona podała wielkość obrotu za rok 2013. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy o jakości artykuł rolno spożywczy zafałszowany to produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów, w szczególności jeżeli: a) dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej, b) w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych albo niezgodną z prawdą, c) w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej. Nazwa Feta została zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia i zarezerwowana jest dla serów spełniających wymagania określone w specyfikacji produktu 4

(m.in. mleko służące do wyrobu sera Feta musi pochodzić od tradycyjnie hodowanych owiec i kóz z określonych regionów Grecji, a podczas procesu produkcyjnego należy stosować tradycyjną recepturę i metody). Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. U. L 343 z 14.12.2012 r. str. 1) chronione nazwy pochodzenia oraz chronione oznaczenia geograficzne mogą być wykorzystywane przez dowolny podmiot wprowadzający na rynek produkt zgodny z odpowiednią specyfikacją, zaś art. 13 ust. 1 lit. a wskazuje, że zarejestrowane nazwy są chronione przed wszelkim bezpośrednim lub pośrednim wykorzystywaniem w celach komercyjnych nazwy zarejestrowanej w odniesieniu do produktów nieobjętych rejestracją, jeśli produkty te są porównywalne do produktów zarejestrowanych pod tą nazwą lub jeśli jej stosowanie stanowi wykorzystywanie renomy chronionej nazwy, w tym również w sytuacji gdy produkty te są wykorzystywane jako składnik. Wymagania w zakresie oznakowania środków spożywczych bez opakowań zostały określone w 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych. Przepis ten stanowi, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań oprócz nazwy środka spożywczego podaje się: 1) nazwę albo imię i nazwisko producenta; 2) wykaz składników; 3) klasę jakości albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach szczególnych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów; 4) w przypadku produktów rybołówstwa (.); 5) w przypadku pieczywa dodatkowo: a) masę jednostkową, b) informację pieczywo produkowane z ciasta mrożonego albo pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego w przypadku zastosowania takich procesów technologicznych. Informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom ( 17 ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych). Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) zafałszowanego wyrobu kulinarnego oraz wyrobów cukierniczych nieodpowiadających jakości handlowej. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej. Ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 5

1. najwyższy stopień szkodliwości czynu polegający na zafałszowaniu środka spożywczego w odniesieniu do sałatki greckiej, gdyż przedmiotową potrawę przygotowywano z innego, znacznie tańszego surowca niż deklarowano w oznakowaniu, a konsumenci nie byli o tym informowani. Stwierdzona rozbieżność pomiędzy oznakowaniem w miejscu sprzedaży, a faktycznie użytym surowcem w rażący sposób naruszała interesy konsumentów i wprowadzała ich w błąd co do właściwości wyrobu, ponieważ podany w oznakowaniu składnik FETA nadawał gotowemu produktowi wyższe walory jakościowe i stanowił zachętę do dokonania zakupu tego produktu (ser sałatkowy wyprodukowany jest z mleka krowiego, zaś ser feta z mieszanki mleka owczego i koziego lub tylko z mleka owczego). Ponadto dodać należy, że strona bezzasadnie użyła nazwy chronionej Feta, a przez to naruszyła powszechnie obowiązujące przepisy, do stosowania których obowiązani są przedsiębiorcy całej Unii Europejskiej; wysoki stopień szkodliwości czynu polegającego na niepodaniu w miejscu sprzedaży ciast bez opakowań jednostkowych wykazu ich składników, gdyż nieprawidłowość ta w istotny sposób naruszała interesy konsumentów. Konsumenci mają prawo do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie, by podjąć właściwą decyzję podczas dokonywania zakupu, a brak tej informacji mógł uniemożliwić im dokonanie właściwego, zgodnego z ich oczekiwaniami wyboru. Należy tu podkreślić, iż przy produktach bez opakowań konsument tylko w miejscu sprzedaży ma możliwość zapoznania się z ich właściwościami, a w tym przypadku takiej możliwości był pozbawiony, przez co mógł być wprowadzony w błąd; 2. wysoki stopień zawinienia w odniesieniu do wszystkich produktów, ponieważ: sałatka grecka była przygotowywana w hipermarkecie należącym do strony w oparciu o opracowaną przez spółkę Tesco recepturę. Pomimo opracowanej receptury to strona dostarczała do baru inny ser niż wynikało to z receptury i zamówienia złożonego przez lidera zespołu stoiska bistro, chociaż z oznakowania produktu używanego do jej wytwarzania jednoznacznie wynikało, że nie jest to surowiec deklarowany w karcie produkcyjnej. W związku z powyższym to strona ponosi pełną odpowiedzialność za wprowadzanie do obrotu zafałszowanej potrawy, to obowiązkiem strony, jako podmiotu działającego na rynku spożywczym było poinformowanie pracowników o obowiązujących przepisach dotyczących oznakowania środków spożywczych bez opakowań i zamieszczenie w sposób dostępny dla konsumentów obowiązkowych informacji (w tym przypadku wykazów składników). Strona jednak tego nie uczyniła, co skutkowało wprowadzeniem do obrotu środków spożywczych bez wymaganych oznaczeń, a jako profesjonalista o silnej pozycji na rynku działająca od wielu lat (co ustalono na podstawie daty rejestracji spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym), prowadząca sieć hiper i supermarketów na terenie kraju, powinna znać przepisy związane z wykonywaną działalnością i dołożyć wszelkich starań, aby oferowane do sprzedaży środki spożywcze spełniały wymagania w zakresie jakości handlowej. Nieznajomość 6

przepisów przez pracowników hipermarketu nie zwalnia strony z odpowiedzialności; 3. wysoki zakres naruszenia w odniesieniu do wszystkich środków spożywczych, bowiem informacja o składzie środka spożywczego stanowi jeden z najważniejszych elementów jakości handlowej, zatem nieuzasadnione użycie nazwy Feta, jak i brak wykazu składników ciast naruszało interesy konsumentów, a tym samym świadczyło o naruszeniu przepisów mających na celu ochronę konsumentów i zapewnienie im rzetelnych prawdziwych informacji o pochodzeniu produktów; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy - z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz szósty naruszył przepisy ustawy o jakości (wcześniej strona wprowadziła do obrotu handlowego kiełbasę podwawelską, pieczywo, ryby mrożone, konserwy mięsne i miody nieodpowiadające jakości handlowej); 5. wysoką wielkość obrotu, podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści: art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze zafałszowane podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10 % przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary (co w tym przypadku stanowiło kwotę zł) nie niższej jednak niż 1.000,00 zł, art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu (co w tym przypadku stanowiło kwotę. zł), lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę pieniężną w wysokości 4.862,00 zł, na którą składa się : kara w wysokości 4.000,00 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego jednej partii zafałszowanego środka spożywczego; kara w wysokości 862,00 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego 11 partii wyrobów cukierniczych bez opakowań jednostkowych nieodpowiadających jakości handlowej 7

Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 4.862,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: 1. TESCO Polska Sp. z o.o. 2. a/a ul. Kapelanka 56 30 347 Kraków Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 8