Niniejsze fragmenty książki nie zawierają zdjęć, których w pełnym wydaniu jest kilkaset. Brak w nich również dokładnych opisów treningów oraz ćwiczeń. W pełnym wydaniu znajduje się ich również ponad 100. Wszelkie prawa autorskie są własnością Krzysztofa Czupryny Niniejsza publikacja, ani żadna jej część nie może być odsprzedawana, kopiowana, ani w żaden sposób reprodukowana i powielana bez pisemnej zgody Autora. Wszelkie prawa zastrzeżone. All rights reserved. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 2
Spis treści Przedmowa Wacława Laszkiewicza Vice-Prezesa PGA Polska... 2 I. Wstęp.. 4 II. Jak zacząć grać w golfa i jak przełamać pierwszą granicę 100 pkt? 16 III. Co jest poniżej 100 pkt. albo poniżej handicapu 27?.. 31 Antrakt 1 jak zagrać 4 kijami poniżej 100 pkt?. 38 IV. Przełamać 90 pkt. na zawsze!. 43 Antrakt 2 - Jak Handicap 22 pozostaje handicapem 22. 67 Antrakt 3 - Jak jest graniem na hcp 18-27 czyli pomiędzy 90 a 100?.. 71 Antrakt 4 - Driver i strategia i parę innych rzeczy. 85 V. Low 80 czyli hcp od 13 do 10. Jak się tam znaleźć? 91 VI. Psychika najważniejsza rzecz od pewnego poziomu gry.. 107 VII. Handicap jednocyfrowy Jak zejść na stałe poniżej hcp 10 czyli grać poniżej 80?.. 112 VIII. Korelacje i statystyki. Co jest ważne żeby wynik był niski?... 120 IX. Tiger Woods i My, czyli jak grać mądrze 127 X. Technika raz jeszcze czyli jak Sergio Garcia pomógł mi zrobić eagla?.. 149 XI. Radość golfisty. 166 Antrakt 5 - Jak poprawić swój handicap z marszu o 2-5 pkt.? 168 Epilog Tom Watson i tajemnica drivera. 174 Koniec Golf prawdziwa przyjemność. 178 ANEKSY 1. Moje statystyki... 181 2. Moje treningi.. 182 3. Moje tipy do gry. 190 4. Swing jednopłaszczyznowy 193
I. Wstęp Mam obecnie 53 lata, zacząłem grać w golfa w wieku 48 lat, a pod koniec 2009 roku minęło 4 i pół roku odkąd pierwszy raz wziąłem kij do ręki. W ciągu tych 4 i pół roku ćwiczeń doszedłem do handicapu 5,6 i sądzę, że w ciągu kolejnych miesięcy (lub lat ) zejdę do handicapu 4 (kilka razy zagrałem już na tym poziomie). To będzie, jak sądzę, limit moich możliwości i potem pozostanie już tylko przyjemność. Nie jestem instruktorem zwanym w golfie Pro i nie zamierzam konkurować na tym polu z nimi. Jestem amatorem który przeszedł bardzo ciekawą i trudną drogę od handicapu 36 do 5,6. Ponieważ bardzo wiele czytałem i czytam o golfie, a z wykształcenia jestem psychologiem, pomyślałem, że moje uwagi i wskazówki jak ćwiczyć i co robić pomogą innym grającym w golfa obniżyć swój handicap. Ponadto, pisząc swój blog na jednym z serwisów golfowych, byłem gorąco zachęcany przez innych uczestników tego serwisu do napisania takiej książki. Chciałbym aby inni amatorzy, wszyscy Ci którzy marzą o tzw. pojedynczym handicapie wiedzieli że można i jak można do niego dojść, czego uniknąć i co robić. Dla kogo jest ta książka? Osobiście wybrałem 3 grupy odbiorców a. Osoby które grają już w golfa i reprezentują poziom od 10 do 36 handicapu (a więc zgodnie ze statystykami 90% grających w golfa) b. Osoby które są zupełnie początkującymi golfistami, nie posiadającymi jeszcze handicapu c. Osoby które dopiero zamierzają zacząć uczyć się grać w golfa Chciałbym aby korzystając z moich doświadczeń, błędów i spostrzeżeń, osoby powyżej handicapu 10, mogły osiągnąć swoje marzenie i zejść poniżej 10. A całkowicie początkujący żeby wiedzieli jak ćwiczyć, aby były na to szanse tak szybko jak stało się to w moim przypadku. No i żeby wszyscy poznali moją drogę cierniową, gdyż golf może dać całe mnóstwo przyjemności, ale bywa niesłychanie frustrujący. Osobiście, miałem łącznie 6 instruktorów (zwanych w golfie Pro), z których tak naprawdę czegoś nauczyło mnie dwóch, natomiast najwięcej do mojej gry wniosły 2 uwagi mojego przyjaciela, z którym często gram. Jego dwie uwagi spowodowały, że mój handicap w ciągu miesiąca zszedł z solidnych 11 na 7,8. Oczywiście to była tylko kropka nad "i." Całą resztę zawdzięczam sobie i swoim metodom treningowym, które opiszę w tej książce. Bowiem w setkach książek, tysiącach artykułów o golfie, które istnieją, najtrudniej znaleźć informacje o tym jak ćwiczyć. Nie, co ćwiczyć, tylko jak?
Opisywane, są setki tzw. "drills" na każdy rodzaj sytuacji bądź uderzenia. Roztrząsane, są najdrobniejsze aspekty techniczne ruchu i reakcji piłki, ale niezwykle trudno znaleźć jest schemat treningu. Ile, co i kiedy ćwiczyć? Wiadomo, jak, ale w jaki sposób? Osobiście znalazłem te informacje tylko w bardzo skrótowej formie w jednej z książek Davida Ledbettera oraz w jednym z artykułów w Golf Magazine. Większość Pro pytana "no dobrze, ale jak mam poprawić swoją dokładność puttowania z ponad 20 stop?" poda nam dziesiątki przykładów właśnie "drilli, czyli ćwiczeń. No dobrze, ale ile piłek trzeba odbić, w jakich seriach, jak często to robić, jakie robić testy żeby sprawdzać postępy? Jak mierzyć skuteczność poszczególnych elementów gry, żeby wiedzieć, nad czym szczególnie pracować? Szukałem długo i bezskutecznie takich planów dla treningu golfowego. Nie wiem, może źle szukałem, może nie tam? Koniec końców, metodą prób i błędów, opracowałem coś takiego sam, na swoje potrzeby. Dotyczy to każdego elementy gry - tee-off, długiej gry, długiego pitchingu, krótkiego pitchingu, puttowania itd. Odkąd 2 lata temu zacząłem stosować mój trening, mój handicap zaczął topnieć z tygodnia na tydzień. Z hcp 18 zszedłem do 16, potem 15, potem 14, aby zatrzymać sie na 11. Potem, w okresie kilku miesięcy zszedłem poniżej hcp 10 dzięki temu treningowi i 2 prostym poradom mojego przyjaciela, o czym wspominałem. Wiem, że stosując dalej mój trening dojdę do hcp 4, coś w tych okolicach. Tak czy inaczej jeżeli interesuje Was jak to zrobić tj. jak w ciągu 3 lat dojść do "single number", a 4-5 lat do handicapu 5, to przeczytajcie tę książkę i zobaczycie jak ja to zrobiłem. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 2
II. Jak zacząć grać w golfa i jak przełamać pierwszą granicę 100 pkt. Na samym początku warto zdać sobie sprawę, że golf tak naprawdę składa się z 3 odrębnych gier czy też pod-elementow. W przeciwieństwie do marketingu gdzie można i należy wykorzystać jedną, najbardziej różnicującą cechę produktu, w golfie niestety trzeba reprezentować, co najmniej średni poziom we wszystkich tych odrębnych grach. Te elementy-gry to: I. Technika ogólnie rzecz ujmując, ale tak naprawdę jest ona inna do: tee-off czyli pierwszego uderzenia na dołku, długiej gry od 100 do 220m, krótkiej gry od 100 m do dołka i puttingu, czyli gry na greenie II. Strategia gry na polu, na co składa się również dobór kijów, czyli tzw. cours management III. Psychika grającego, na którą składa się głównie zdolność koncentracji oraz odporność na dwa główne rodzaje stresu występujące w grze (o tym będzie dalej) Jeżeli nawet 2 z tych elementów są doskonałe, a jeden słaby, gracz będzie grał słabo. Znam jednego gracza z handicapem 14, grającego doskonale technicznie, właściwie dobierającego kija, który robi 2 poważne błędy. Źle planuje poszczególne dołki w zakresie odległości oraz całkowicie wysiada psychicznie po jednym double czy triple bogey. Dlatego też jego handicap pozostaje na poziomie 14 od kilku lat. Jack Nicklaus nie był najlepszy w żadnej ze statystyk, ale zawsze był w czołówce, natomiast w strategii gry był mistrzem. Podobnie Tiger Woods jest numerem 1 tylko w jednej statystyce (gra od 100y do greenu) ale w innych też jest niedaleko czołówki. Psychicznie za to jest ponoć absolutnie najlepszy. Są jeszcze dwa inne elementy gry w golfa, które powodują, że na początku tak trudno jest nauczyć się dobrze odbijać piłkę i pomimo, iż na driving rangu coś wychodzi całkiem nieźle, to na polu jest znacznie gorzej. Pierwszym elementem są nasze ręce. Od dziecka uczymy się używać rąk. Rękami jemy, rzucamy, podajemy, wbijamy gwoździe itp. itd. Dlatego też biorąc kij golfowy w dłonie chcemy uderzyć piłkę rękami, jak zwykle. Otóż w golfa nie gra się rękami tylko ciałem. Dlatego właśnie mówi się swing golfowy, a nie uderzenie. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 3
Cała nauka do jakiegoś 15 handicapu, to tak naprawdę oduczanie się używania rąk, a rozpoczęcie używania ciała do uderzenia piłki. To trwa. Drugim elementem, z którym zaczynamy walkę na początku nauki w golfa jest nasz mózg i nasza psychika. Są one silniejsze niż nasze ciało, bo właśnie one nim sterują. Nie wygramy z naszym mózgiem i naszą psychiką na siłę. Musimy je oswoić i nauczyć się z nimi współpracować. Podam taki przykład aby lepiej rozumieć o co chodzi. Wyobraź sobie deskę, długą na 10m i szeroką na 20 cm czyli mniej więcej na 2 połączone stopy. Ta deska leży na ziemi i masz po niej przejść. Proste? Bardzo. Przechodzisz swobodnie. Teraz tę deskę zawieszamy na wysokości kilkudziesięciu metrów nad ziemią. I znowu masz po niej przejść. Wyobrażasz to sobie? Zupełnie inna sprawa. Nawet jak przejdziesz, nie będzie to takie szybkie i proste. Podobnie jest z uderzeniem na driving rangu i na polu. Na driving rangu nie ma przeszkód wody, drzew, krzaków, bunkrów. Nasza psychika i mózg nie są w żaden sposób obciążone i uderzamy swobodnie. Na polu jednak to samo uderzenie, to deska na wysokości. Nasz mózg widzi przeszkody, widzi wodę, bunkry i. paraliżuje nasze swobodne, niby wyćwiczone ruchy. Podobnie jak przechodzenie po desce na wysokości. Co robić? Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 4
III. Co jest poniżej 100 pkt. albo poniżej handicapu 27? W momencie, kiedy regularnie schodzi się poniżej 100 pkt. tj. ma się handicap ok. 25-26, przychodzi czas na zwiększanie odległości lotu piłki poszczególnymi kijami. Pierwszym krokiem do tego jest zrozumienie, od czego zależy odległość lotu piłki. Nie ma sensu ćwiczenie i machanie coraz mocniej kijem w nadziei, że piłka poleci dalej. Trzeba zrozumieć, że odległość lotu piłki zależy od 2 czynników: 1. Prędkości główki kija 2. Jakości kontaktu z piłką Oba te elementy są od siebie zależne. Duża prędkość i kiepski kontakt dadzą taką samą odległość jak mała prędkość i dobry kontakt. Przy czym to drugie jest znacznie lepsze gdyż piłka będzie leciała prosto. Przyjrzyjmy się dokładniej tym 2 elementom, od których zależy odległość lotu piłki. IV. Przełamać 90 pkt. na zawsze! Handicap 18 to już jest całkiem przyzwoity, amatorski poziom gry w golfa. Gra się kilka parów, kilka bogey i niestety kilka double lub triple bogey. 90 punktów jest to też granica psychologiczna, bowiem teoretycznie to same bogey, czyli zaledwie o 1 uderzenie na dołku więcej niż handicap 0! Ale to jedno uderzenie na każdym dołku mniej jest na ogół granicą nie do pokonania dla 98% golfistów amatorów. To jednak przyszłość, póki co jest hcp 18-19 i trzeba zacząć grać regularnie poniżej 90. Generalnie każdy błąd ponad bogey musimy nadrobić parem, a to na tym poziomie jest dosyć trudne w dalszym ciągu. Trzeba zacząć grać bardzo regularnie! Bogey, bogey, bogey, par, bogey, bogey, par, double bogey, par tak to ma wyglądać Jak to osiągnąć? Ja osiągnąłem to koncentrując się na poniższych elementach: 1. Dobór kijów i strategia gry 2. Statystyki 3. Repertuar uderzeń i krótka gra 4. Plan treningu Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 5
Antrakt 3 - Jak jest graniem na hcp 18-27 czyli pomiędzy 90 a 100? W 90% pytań początkujących (tak do hcp 20) graczy powtarza się ten sam problem, który w skrócie można opisać następująco: Gram 1-2 sezony i cały czas albo nie mogę zejść poniżej 100 pkt., albo zatrzymałem się na handicapie ok. 22 i dalej ani rusz. Co robić i jak? Oto kilka pytań które należy sobie zadać. Pytanie 1 Uderzasz kijami pitching wedgem, 9, 8, 7, 6 prosto, a przynajmniej jednym z nich 130m? Jeżeli tak jest to przejdź do pytania 2, a jeżeli nie, to musisz popracować nad techniką uderzeń ze swoim Pro. Dopóki nie będziesz uderzał 6 na 10 piłek prosto tymi kijami i jednym z nich 130m minimum to nie masz co marzyć o wyniku poniżej 100 czy 95. Pytanie 2 Z odległości 4 stóp, na równym greenie potrafisz wbić do dołka 6 piłek na 10, a z odległości 3 stóp 9 na 10? Jeżeli tak to przejdź do pytania 3, a jeżeli nie, to musisz ćwiczyć putting na krótkie odległości, dopóki nie osiągniesz takich wyników jak powyżej. Pytanie 3 Z odległości 10 kroków na równym greenie potrafisz uderzyć putterem 7 piłek na 10, tak, że zatrzymają się na 3 stopy przed lub za dołkiem. Jeżeli tak to przejdź do pytania 4, a jeżeli nie, to musisz ćwiczyć putting na długie odległości 10, 15 i 20 kroków od dołka, dopóki nie osiągniesz takich wyników jak powyżej. Pytanie 4 Z odległości od 5 do 40m potrafisz trafić w green 8 piłek na 10? Jeżeli tak to przejdź do pytania 5, a jeżeli nie, to musisz poćwiczyć krótki pitching oraz chip and run, aż to co wyżej stanie się faktem. Pytanie 5 Nigdy nie zszedłeś poniżej 100, a tak naprawdę na poziom ok. 95 uderzeń? Jeżeli tak to: a. Trzeba dokładnie przeanalizować Twoje statystyki bogey, double bogey i ich przyczyny b. Zobaczyć ile masz OB, wody itp. c. Przyjrzeć się twojej strategii doboru kijów. Bowiem normalnie nie masz prawa zrobić wyniku powyżej 100, o ile na 4 pierwsze pytania odpowiedziałeś twierdząco. Dlaczego? Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 6
V. Low 80 czyli hcp od 13 do 10. Jak się tam znaleźć? Gra na tzw. low 80 to wyniki pomiędzy 82 i 85 czyli pomiędzy hcp 10 i 13. Na tym poziomie średnie, podstawowe statystyki wyglądają następująco: Green in regulation 5 Putty 33 Ilość par i lepiej 7 Up & down 30% Tam już miejsce na błędy jest minimalne. Każdy double boogey powinien być kompensowany birdie, a najlepiej grać same pary i boogey. 5-8 parów i reszta bogey, oto co nas czeka. Kiedy jeszcze zaczynałem uczyć się golfa, tak po jakichś 5 miesiącach nauki, jeden z Pro powiedział mi: Cała trudność zaczyna się w okolicach handicapu 14. I miał rację. Gdy doszedłem do hcp 14, minęło 6 miesięcy zanim na trwałe zszedłem na 10 i potem poniżej. 6 miesięcy naprawdę ciężkiej pracy nad techniką wszystkich uderzeń, gry na różnych polach. Ale zanim zszedłem do hcp 10, to jak znalazłem się na hcp 13? Jak zacząć grać low 80? Moja recepta zawiera kilka składników. 1. Trening każdego elementu gry czyli tee shot, długa gra, krótka gra (pitching, chipping, bunkier) i putting w 4 aspektach (technika, dokładność, elastyczność i psychika) o czym pisałem poprzednio. 2. Bardzo dokładna i pogłębiona technika podstawowego swingu 3. Driver nareszcie dla niektórych 4. Bardzo rozważny plan gry Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 7
VI. Psychika najważniejsza rzecz od pewnego poziomu gry Do tej pory opowiadałem głównie o swoich doświadczeniach można powiedzieć technicznych tj co i jak ćwiczyć. Jest jednak jeden element bez którego postęp poniżej pewnych handicapów jest niemożliwy. Tym elementem jest nasza psychika. Ona bowiem tak naprawdę steruje ruchami ciała i ma wpływ na to jak gramy. Osobiście znam dwóch golfistów, jeden z hcp 12, drugi 18, którzy mimo ze grają od wielu lat nie mogą na trwale zejść poniżej. Grałem wielokrotnie z jednym i drugim i oto co odkryłem. A jak wspominałem z wykształcenia jestem psychologiem, a wiec obserwowałem to też od strony zawodowej. I jeden i drugi grają całkiem dobrze technicznie o ile nie bardzo dobrze. Ten z hcp 12 gra od 20 lat, wie o golfie prawie wszystko i ciągle nie może zejść niżej, choć zdarzają mu się rundy na 80-81. Nigdy jeszcze nie zszedł poniżej 80, choć na 9 dołkach miewał już 37. Ten drugi, z hcp 18 ma niesamowity driver. Uderza daleko, w okolicach 240m i prosto. Ćwiczył to kilka miesięcy z Pro. On również nie może zejść poniżej. Zagrał kilka razy low 80, ale nigdy 81 czy 82. Gdzie jest ich problem? Otóż obaj mają taki sam. Gdy grają dobrze, grają rewelacyjnie, pary i birdie pod rząd. Ale wystarczy jeden zły dołek i w zasadzie mogą iść do domu. Ich gra zaczyna być nerwowa, tracą uderzenia na prostych dołkach i kończy się jak się kończy, w okolicach 86-90 na ogół. Dodatkowo obaj nie wyobrażają sobie tee off innym kijem niż driver. Co robić i co ja zrobiłem? Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 8
VII. Handicap jednocyfrowy. Jak zejść na stale poniżej hcp 10 i grać poniżej 80 pkt.? Zejście na trwałe poniżej hcp 10, czyli regularne granie na poziomie 80-81 lub niżej jest trudne. To wydaje się oczywiste, ale czy ktoś wie dlaczego trudne? Wg mnie główna trudność polega na wymogu stałości i regularności gry. Hcp 9 znaczy teoretycznie 9 bogey i 9 parów. To dużo, bardzo dużo regularnej gry. Podstawowe wskaźniki powinny być dla hcp 9 następujące: Green In Regulation 8 Puttów 32 Up & down poniżej 10m 46% Bunkier save 7% Up& downy z odległości 10-30m 30% Skoro GIR ma być 8, a parów 9, to cudów nie ma i muszą być up & downy. I tutaj zaczyna się cała sprawa. Na tym poziomie trzeba już bardzo dobrze posługiwać się przynajmniej 2 wedgami 56 i 60 na odległości do 30m do greenu. Ja mam dokładnie wypisane którym kijem, przy jakim uchwycie i jakim zamachu, uderzam na jaką odległość. Np. wedgem 56, przy uchwycie na dole gripu i zamachu z godziny 19, zrobię krótki pitch na 15 kroków lotu. To oczywiście tylko wskazówka, reszta jest wyczuciem. Ale te wskazówki zapewniają mi duże bezpieczeństwo mentalne, przy przygotowaniu uderzenia. Oczywiście położenie piłki, trawa, szybkość greenu itp. mają olbrzymie znaczenie i tego bez wielu doświadczeń nie da się nauczyć. Ale ja, wiedząc gdzie trzymać kij i skąd mniej więcej robić zamach, czuję się pewniej. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 9
VIII. Korelacje i statystyki. Co jest ważne żeby wynik był niski? Wiele osób niby wie, ale nie wie - jakby powiedzieli Tajowie I know, but I don t know, jak oni mawiają. Chodzi o statystyki i korelacje tj. od czego zależy najlepszy wynik lub jaki element gry ma największy wpływ na wynik. Z literatury wiadomo, ale ja sobie to przełożyłem na moje statystyki i oto co wyszło. Jakiś czas temu (chyba połowa 2009) wziąłem moich ostatnich 20 gier i przeanalizowałem statystyki. Najpierw podam średnie dla pełniejszego obrazu. Średni wynik z tych 20 gier wyniósł 83,5 brutto tj. bez uwzględniania trudności pola. Średni wynik netto 81,5 Średni wynik z 10 najlepszych gier (do handicapu) brutto 80,5, a netto (trudność pola) 79,5, czyli hcp 7,5 Średnia ilość green in regulation 7,8 Średnia ilość puttów 34,3 Średni procent fairway hit 68,1 Średni procent up&down (chip&run i pitch razem) 45,3 Daje to niezły obraz całości gier i poziomu. Teraz zależności. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 10
IX. Tiger Woods i My, czyli jak grać mądrze Jakiś czas temu przeczytałem artykuł o Tigerze Woodzie i jego strategii gry. Koleś który to napisał przeanalizował ponoć 38.000 uderzeń Tigera i na tej podstawie opisał 5 sytuacji-strategii, z których 4 każdy z nas może zastosować w swojej grze. Piąta niestety jest poza zasięgiem każdego z handicapem wyższym niż 0, no może 2. Mówiąc w skrócie jest to opis strategii Tigera Woodsa. Ten Tiger chyba faktycznie ma dobre podejście do golfa, gdyż ja, stosując jego strategię zrobiłem najlepszy wynik w moich turniejowych startach 78 (Meridien Cup na Phuket), w którym zająłem 5 miejsce w klasyfikacji netto (tj. z handicapem 8), a 10 miejsce brutto tj. w ogóle. Ja osobiście jak to mówią zes ałem się ze szczęścia, gdyż na Phuket jest 3 graczy z hcp 0 i około 15 z hcp od 1 do 4, tak wiec mój wynik był naprawdę b. dobry. Graliśmy w najtrudniejszym ustawieniu pola tj. z najdalszych, niebieskich tee jeszcze cofniętych, a piny były ustawione naprawdę w najtrudniejszych miejscach greenów. Wygrałem lodówke-mini bar za to moje 5 miejsce netto, bo trzeba Wam wiedzieć, że na Phuket każdy turniej ma mnóstwo nagród, a niektóre z nich, to nawet samochód za hole-in-one. Najpierw opiszę co Tiger myśli jak gra, a potem jak ja to twórczo zastosowałem. Żeby nie było to tamto, to dodam ze tydzień później, w innym turnieju (Expat Golf) zająłem 2 miejsce, też stosując zasady Tigera. No wiec tak. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 11
XII. Technika raz jeszcze czyli jak Sergio Garcia pomógł mi zrobić eagla? Kiedyś na początku tej książki napisałem, że nie jestem trenerem golfa i w związku z tym nie będę się wypowiadał i dawał porad technicznych co do swingu i w ogóle techniki gry. No i staram się tego trzymać. Tym niemniej sporo osób się do mnie zwracało z bardzo szczegółowymi pytaniami, właśnie dotyczącymi swingu. No cóż zróbmy tak Ja napiszę na co ja zwracam uwagę w moim swingu i nad czym pracuję. A Wy zrobicie z tego taki użytek jak będziecie chcieli. No wiec pierwsza sprawa jest taka, że ja mam listę elementów dotyczących swingu golfowego, którą regularnie staram się uzupełniać o porady Pro z którymi miewam lekcje oraz o niektóre informacje z artykułów w Golf Magazine i Golf Digest które czytam na bieżąco. Elementy swingu golfowego na które zwracam uwagę to: 1. Setup chwyt, postawa, położenie piłki 2. Takeaway sam początek ruchu kija 3. Backswing czyli od końca takeaway do najwyższej pozycji kija w zamachu 4. Downswing czyli od końca backswingu do momentu uderzenia 5. Impakt czyli moment kontaktu z piłka 6. Follow through czyli od impaktu do końcowej pozycji kija po uderzeniu 7. Uwagi generalne czyli na co trzeba zwracać uwagę w całości swingu Zanim opiszę te elementy i na co obecnie zwracam uwagę - jedna BARDZO ważna rzecz. Swing golfowy to jest podstawa golfa, coś jak fundament pod budynek. Ale nikt nie będzie dobrze grał w golfa opierając się i pracując tylko nad swoim swingiem. Miliony golfistów na całym świecie koncentrują się na swingu, a bardzo po macoszemu traktują inne bardzo ważne elementy tej gry putting, pitching, chipping. Podobnie jak w budynku fundament jest podstawa, tak żaden budynek nie będzie doskonały nie mając okien, wejść, wyjść i nie będąc funkcjonalny w środku. To są właśnie inne, poza swingiem, elementy golfa wspomniane przeze mnie powyżej. Im lepiej gramy (mówię o wynikach 80-85) tym te elementy stają się coraz ważniejsze. Zresztą spójrzmy na najlepszego obecnie zawodowca na świecie Tigera Woodsa. Jak wygrał turniej Arnold Palmer Invitational na początku 2009? Puttem z odległości ok. 16 stóp. Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 12
Antrakt 5 - Jak poprawić swój handicap z marszu o 2-5 pkt.? Na zakończenie tej książki chciałem opisać moje ostatnie gry po powrocie do Tajlandii z Polski późną wiosną 2009. Te gry pozwoliły mi obniżyć swój handicap do 7,1. Jak się w Polsce gra w golfa? Hardcorowo! Wiatr, zimno, liście, nierówne i nieprzewidywalne greeny - jednym słowem warunki ekstremalne. I tu właśnie kryje się odpowiedź na tytuł niniejszego Antraktu. Co zrobić aby tak od razu poprawić swój handicap o 2-5 pkt.? Tj. Ci powyżej hcp 30 poprawią o 5, Ci powyżej hcp 20 o 4, Ci powyżej 10 o 3, a Ci poniżej hcp 10 o 2 pkt. Jak to zrobić? To proste. Epilog - Tom Watson i tajemnica drivera Pod koniec lipca 2009 miały miejsce dwa znaczące dla mnie wydarzenia w golfie British Open 2009 (16-19 lipca) oraz moja runda golfa w Phuket Country Club 22 lipca. Zacznijmy od British Open 2009. Nie wiem czy wszyscy oglądali, czy tylko niektórzy. Pierwsze miejsce ex-equo po 4 rundach zajął 59 letni Tom Watson, kiedyś jeden z mistrzów golfa, ale było to 30 lat temu! Tom był pierwszy ex-equo i dopiero w dogrywce (play-off) przegrał ze Stewardem Cinkiem. Tak więc finalnie był drugi. Cała reszta stawki, wszyscy młodzi kolesie, albo odpadli w przedbiegach (jak Adam Scott) albo pozajmowali miejsca w 3 dziesiątce. Nawet Tiger coś nawalił i się nie załapał do cutu, drugi raz w swojej karierze turniejów Majors. Czym wygrali Tom Watson i Steward Cink? Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 13
ANEKS 3 - Moje tipy do gry Poniżej przedstawiam kilka porad, uwag czy jak to mówią tipów, które ja stosuję w grze i sądzę, że mogą być użyteczne dla innych. Być może niektóre z nich już sami odkryliście lub znacie. 1. Piłka leży na wzniesieniu (lub spadku) i znajduje się powyżej lub poniżej poziomu stóp. Ponieważ w tej sytuacji normalny ruch biodrami przy swingu jest utrudniony, lot piłki będzie krótszy. Ja biorę wtedy o 1 lub nawet 2 numery dłuższy kij i koncentruje się przede wszystkim na dobrym kontakcie z piłką. Oczywiście mam nadzieję, że już wiecie, iż gdy piłka leży powyżej poziomu stóp, to będzie miała tendencję do skręcania w lewo. Ta tendencja jest tym silniejsza im loft kija większy, czyli przy sand wedgu największa, przy woodach mniejsza. Gdy piłka leży poniżej poziomu stóp występuje tendencja do skręcania w prawo, ale jest ona mniejsza. Tę tendencję kompensuje się mierząc (i ustawiając ciało) bardziej w prawo lub w lewo od celu. 2. Piłka w bunkrze fairwayowym Ja wtedy robię 3 ważne rzeczy, które spowodowały, że przestałem się bać bunkrów fairwayowych. a. Biorę kij o 2 numery niższy, tj. jak z odległości wynika iron 7, to biorę iron 5. Oczywiście należy uwzględnić wysokość brzegu bunkra, gdyż celem najważniejszym jest wyjść z bunkra, a dopiero potem trafić tam gdzie się chce. b. Łapię kij mniej więcej w połowie gripu i bardziej zakopuję w piasku lewą stopę. Ciężar ciała przechodzi więc na lewą stronę. c. Przed uderzeniem, zapominam o piłce i patrzę się, a co za tym idzie celuje, w punkt mniej więcej 1 centymetr z przodu przed piłką. Zapewnia mi to kontakt najpierw z piłką, a potem z piaskiem, co jest niezwykle istotne w bunkrach fairwayowych. A ponadto 3. Krótki pitch lub chip z trawy pod włos lub z twardego podłoża 4. Bunkier przy greenie 5. Linia uderzenia 6. Uderzenia z wiatrem i pod wiatr 7. Złe uderzenie Copyright by Krzysztof Czupryna Strona 14