Kwas jedno pojęcie, wiele znaczeo, czyli otoczenie ma wpływ. dr Paweł Urbaniak Radomsko 19-02-2011

Podobne dokumenty
TEORIE KWASÓW I ZASAD.

RJC. 1 Kwasy i Zasady. Kwasy i zasady Brønsteda Stabilizacja Rezonansowa Kwasy i Zasady Lewisa HA + B: A - + BH + Slides 1 to 35

WARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka

ph ROZTWORÓW WODNYCH ph + poh = 14

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

3. Równowagi w roztworach elektrolitów

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

ELEKTROLITY, KWASY, ZASADY I SOLE

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

Kwas i zasada dwa pojęcia, wiele znaczeń. dr Paweł Urbaniak ACCH, Łódź,

W reakcji zobojętniania słabego kwasu mocną zasadą w PK roztwór nie jest obojętny. Jest to następstwem hydrolizy anionowej, na przykład:

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

Wydział Chemii, Zakład Dydaktyki Chemii ul. Ingardena 3, Kraków tel./fax:

Chemia i technologia materiałów barwnych BADANIE WŁAŚCIWOŚCI ZWIĄZKÓW BARWNYCH WYKORZYSTANIEM SPEKTROFOTOMETRII UV-VIS.

EGZAMIN DIAGNOZUJĄCY Z CHEMII TEORIE KWASÓW I ZASAD DLA UCZNIÓW KLASY I

PODSTAWY OBLICZEŃ CHEMICZNYCH DLA MECHANIKÓW

CZ STECZKA. Do opisu wi za chemicznych stosuje si najcz ciej jedn z dwóch metod (teorii): metoda wi za walencyjnych (VB)

Kuratorium Oświaty w Lublinie

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW

Równowagi jonowe - ph roztworu

Stechiometria równań reakcji chemicznych, objętość gazów w warunkach odmiennych od warunków normalnych (0 o C 273K, 273hPa)

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Od redakcji. Symbolem oznaczono zadania wykraczające poza zakres materiału omówionego w podręczniku Fizyka z plusem cz. 2.

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW

Równowaga kwasowo-zasadowa

W rozdziale tym omówione będą reakcje związków nieorganicznych w których pierwiastki nie zmieniają stopni utlenienia. Do reakcji tego typu należą:

Sprawozdanie z reakcji charakterystycznych anionów.

Równowagi w roztworach wodnych

Problemy do samodzielnego rozwiązania

Atom poziom podstawowy

NaOH HCl H 2 SO 3 K 2 CO 3 H 2 SO 4 NaCl CH 3 COOH

Chemia - laboratorium

spektroskopia UV Vis (cz. 2)

Wykład 11 Równowaga kwasowo-zasadowa

Lp. Tematyka Liczba godzin I. Wymagania edukacyjne

Chemia - B udownictwo WS TiP

EGZAMIN MATURALNY Z CHEMII

KWASY I WODOROTLENKI. 1. Poprawne nazwy kwasów H 2 S, H 2 SO 4, HNO 3, to:

Przykłady zadań egzaminacyjnych - grupa A

Równowagi w roztworach wodnych

Wykład 6: Kwasy i zasady

KWASY I ZASADY DWA POJĘCIA, WIELE ZNACZEŃ

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Fragmenty Działu 5 z Tomu 1 REAKCJE W ROZTWORACH WODNYCH

MARATON WIEDZY CHEMIA CZ. II

DAWNO, DAWNO TEMU KWASY I ZASADY DWA POJĘCIA, WIELE ZNACZEŃ JUŻ ALCHEMICY CO Z ZASADMI?

Reakcje chemiczne. Typ reakcji Schemat Przykłady Reakcja syntezy

RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH

Spektroskopia UV-VIS zagadnienia

2.Prawo zachowania masy

Techniczne nauki М.М.Zheplinska, A.S.Bessarab Narodowy uniwersytet spożywczych technologii, Кijow STOSOWANIE PARY WODNEJ SKRAPLANIA KAWITACJI

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z CHEMII

Roztwory elektrolitów

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY

Zadania powtórkowe do egzaminu maturalnego z chemii Wiązania chemiczne, budowa cząsteczek

VIII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2015/2016

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

Dr inż. Andrzej Tatarek. Siłownie cieplne

1 Kinetyka reakcji chemicznych

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA ZADAŃ

SCENARIUSZ ZAJĘĆ SZKOLNEGO KOŁA NAUKOWEGO Z PRZEDMIOTU CHEMIA PROWADZONEGO W RAMACH PROJEKTU AKADEMIA UCZNIOWSKA

ELEKTROLITY, KWASY, ZASADY I SOLE. HCl H + + Cl - (1).

HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Związki nieorganiczne

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Spis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów

Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa

PROCEDURA OCENY RYZYKA ZAWODOWEGO. w Urzędzie Gminy Mściwojów

STAłA I STOPIEŃ DYSOCJACJI; ph MIX ZADAŃ Czytaj uważnie polecenia. Powodzenia!

Spis treści. Wstęp... 9

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

dr inż. Marlena Gąsior-Głogowska 9 Lista 1

DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA, ph ROZTWORU

Równowagi w roztworach wodnych

Czy warto byd w sieci? Plusy i minusy nakładania się form ochrony przyrody wsparte przykładami Słowioskiego Parku Narodowego

OZNACZANIE WAPNIA I MAGNEZU W PRÓBCE WINA METODĄ ATOMOWEJ SPEKTROMETRII ABSORPCYJNEJ Z ATOMIZACJA W PŁOMIENIU

ET AAS 1 - pierwiastkowa, GW ppb. ICP OES n - pierwiastkowa, GW ppm n - pierwiastkowa, GW <ppb

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

Arkusz zadań dla I roku Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Chemia II (semestr II)

11 Lista 2 1. Oblicz skład procentowy ditlenku węgla. 2. Ile procent P 2 O 5 znajduje się w fosforanie (V) wapnia? 3. Oblicz procentową zawartość żela

SPORZĄDZANIE ROZTWORÓW

Roztwory elekreolitów

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015. Forma studiów: Stacjonarne Kod kierunku: 06.

Stechiometria w roztworach. Woda jako rozpuszczalnik

Projekt Studenckiego Koła Naukowego CREO BUDOWA GENERATORA WODORU

KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

DZIA 3. CZENIE SIÊ ATOMÓW

Wsparcie wykorzystania OZE w ramach RPO WL

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY

Klasyfikacja i oznakowanie substancji chemicznych i ich mieszanin. Dominika Sowa

Atom poziom rozszerzony

UKŁAD ROZRUCHU SILNIKÓW SPALINOWYCH

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA

Roztwory i reakcje w roztworach wodnych

III Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2010/2011. ETAP I r. Godz Zadanie 1

Transkrypt:

Kwas jedno pojęcie, wiele znaczeo, czyli otoczenie ma wpływ dr Paweł Urbaniak Radomsko 19-02-2011

Czym są kwasy i zasady? Arrhenius (lata 80-te XIX w.): kwas to substancja, która dysocjuje z odszczepieniem jonu wodorowego: HCl H + + Cl- Zasada to substancja która dysocjuje z odszczepieniem jonu wodorotlenowego (hydroksylowego): KOH K + + OH -

Moc kwasów Dysocjacja, współczynnik dysocjacji: stosunek stężenia cząsteczek, które uległy dysocjacji do stężenia cząsteczek wprowadzonych do roztworu: c c zdys cał n zdys V n V cał n n zdys cał

Moc kwasów Stała dysocjacji: dla reakcji równowagowych (odwracalnych) to stosunek iloczynu stężeo produktów reakcji dysocjacji do iloczynu stężeo substratów po osiągnięciu równowagi chemicznej aa + bb cc + dd K [ C] [ A] c a [ D] [ B] d b

Stała a stopieo Istnieje ścisły związek pomiędzy stałą a stopniem dysocjacji: K c cał Im bardziej rozcieoczony roztwór elektrolitu tym w większym stopniu zdysocjowany!

Moc kwasów Kwasy mocne, słabe i takie sobie Kwasy mocne: HNO 3, HBr, HClO 4. HNO 3 H + + NO 3 - Kwasy słabe: HCN, CH 3 COOH, HNO 2. HCN H + + CN - CH 3 CH 2 COOH CH 3 CH 2 COO - + H + Kwasy pośredniej mocy. HF H + + F - HCOOH HCOO - + H +

Kwasy wieloprotonowe Kwasy wieloprotonowe mocne H 2 SO 4 : H 2 SO 4 H + + HSO - 4 HSO 4- H + + SO 2-4 Kwasy wieloprotonowe słabe (i te średnie) H 2 SO 3 H + + HSO - 3 HSO 3- H + + SO 2-3

Kryterium mocy kwasów Kwasy mocne to takie, które są zdysocjowane całkowicie (100%). Kryterium stopnia dysocjacji mało wygodne stopieo dysocjacji zależy od dużej ilości czynników (głównie: stężenie) Dogodniejsze kryterium: stała dysocjacji. Im większa wartośd stałej dysocjacji tym silniejszy kwas. Moc kwasów jest ograniczana przez rozpuszczalnik (wodę).

ph - Odczyn roztworu Skala logarytmiczna: logarytm przy podstawie a z liczby b to taka liczba c, że a c =b, log 10 100 = 2, bo 10 2 =100, log 10 0,01 = -2, bo 10-2 =1/10 2 =0,01 log 10 0,002896=-2,54 Definicja ph: ph = -log[h + ] Dla mocnych kwasów jednoprotonowych: ph = -log c kw

ph- odczyn roztworu Iloczyn jonowy wody: woda jest słabym elektrolitem: H 2 O H + + OH - K a [ H ] [ OH [ H 2 O] ] K w K a [ H 2 O] 1,8 10 16 55,6 [ H ] [ OH ] K w 10 14

ph odczyn roztworu W czystej wodzie *H + ]=[OH - ] Stąd K w = [H + ] 2 Stąd dla czystej wody *H + ]=10-7 Tym samym ph=7 Dla roztworów kwasów: ph<7, dla zasad: ph>7 Iloczyn stężeo jonów *H + ] oraz [OH - ] jest wartością stałą. Większa wartośd *H + ] oznacza odpowiednio mniejszą *OH - ].

Jak obliczyd ph? Dla mocnych kwasów: HClO 4 H + + ClO - 4 HNO 3 H + + NO - 3 HI H+ + I - ph= - log c Kw

Dla słabych kwasów: Jak obliczyd ph? CH 3 COOH CH 3 COO - + H + Wzór wyprowadza się na podstawie równania na stałą dysocjacji: K K a a [ CH c 3 [ CH [ H kw COO ] 3 2 COOH] [ H ] ] [ H ]

Jak obliczyd ph? Dalsze postępowanie zależy od mocy kwasu. Dla kwasów słabych: *H++«c kw czyli c kw /K a >400 K a [ H pk a ] [ H 2 c kw K a ph log 1 ph 2 ] 2 log pk c K a kw K a a c kw 1 log 2 c kw

Jak obliczyd ph? Dla kwasów średniej mocy: K a c [ H kw ] 2 [ H ] [ H ] 2 K a [ H ] K a c kw 0 Stężenie jonów H + otrzyma się po rozwiązaniu równania kwadratowego (jeden z pierwiastków tego równania nie posiada sensu fizycznego)

Jak zmierzyd ph? Wskaźniki to słabe kwasy/zasady, które przy określonej wartości ph odszczepiają/przyłączają jony wodorowe, co powoduje zmianę ich struktury, a tym samym zmianę barwy.

Oranż metylowy Jak zmierzyd ph? +H + Forma żółta Fenoloftaleina +OH - Forma czerwona +OH - +H + Forma bezbarwna Forma malinowa

Jak zmierzyd ph? Zestawienie najpopularniejszych wskaźników ph

Wskaźnik z soku z czerwonej kapusty

Naturalne wskaźniki ph Barwniki większości kwiatów i warzyw są najczęściej antocyjanami będącymi pochodnymi flawonu: Podobne właściwości wykazują barwniki wielu kwiatów: róży, maków polnych, tulipanów. Większośd z nich przyjmuje zabarwienie czerwone w środowisku kwasowym, a zielone lub niebieskie w środowisku zasadowym.

Czy ph może byd ujemne? Roztwór mocnego kwasu HI o stężeniu 10 mol/dm 3. Po podstawieniu do wzoru ph=-1. W tym zakresie nie jest możliwy pomiar elektrometryczny. Stosuje się odpowiednie indykatory, które zmieniają barwę dopiero np. w stężonym kwasie siarkowym. Hammett zastosował w tym celu serie aromatycznych związków azotu. Parametr wyznaczony za pomocą opisanej metody nazwany został funkcją kwasowości Hammetta i oznaczony H 0. W rozcieoczonych roztworach wodnych H 0 =ph.

Jeszcze kwaśniejsze! Superkwasy Superkwasy układy kwaśniejsze od 100% kwasu chlorowego(vii) Jak zwiększyd ilośd w układzie jonów H +? Trzeba związad aniony (reszty kwasowej) - wtedy układ będzie się starał przywrócid zachwianą równowagę i wytwarzał dodatkowe wolne jony wodorowe. Należy do roztworu kwasu dodad substancję trwale wiążącą aniony reszty kwasowej:

Superkwasy Mieszanina HF oraz SbF 5, który reaguje z jonami F - w myśl reakcji: SbF 5 + F - SbF 6 - posiada H 0 równe -22. Inna mieszanina: HSO 3 F + SbF 5 (stos. molowy 1:9) H 0 = -26,2 (dla porównania 18,4 mol/dm 3 H 2 SO 4 ma H 0 = -11,9).

Czy definicja Arrheniusa nas zadowala? Teoria Franklina (rozpuszczalnikowa 1905r.): rozpuszczalniki, które ulegają autodysocjacji. 2H 2 O H 3 O + + OH - 2NH 3 NH 4+ + NH 2-2SO 2 SO 2+ + SO 3 2- COCl 2 COCl + + Cl - N 2 O 4 NO + + NO 3 - Kwas to substancja, która podwyższa stężenie formy kationowej rozpuszczalnika Zasada to substancja, która podwyższa stężenie formy anionowej

Teoria rozpuszczalnikowa Chlorek amonu NH 4 Cl wprowadzony do ciekłego amoniaku jest kwasem, bo zwiększa stężenie jonów NH 4+. NH 4 Cl NH 4+ + Cl - Pełni on w ciekłym amoniaku analogiczną rolę jak HCl w wodzie! Siarczan(IV) sodu wprowadzony do ciekłego SO 2 jest zasadą bo zwiększa stężenie jonów SO 3 2-. Pełni on analogiczną rolę w ciekłym SO 2 jak NaOH w wodzie!

Teoria rozpuszczalnikowa Równania: kwas + zasada sól + rozpuszczalnik HCl + NaOH NaCl + H 2 O SOCl 2 + Na 2 SO 3 2NaCl + 2SO 2 NOCl + AgNO 3 AgCl + N 2 O 4

Teoria rozpuszczalnikowa Teoria rozpuszczalnikowa: Objęła wiele nowych rozpuszczalników, nie ograniczając się do wody Dała nowe, bardziej ogólne pojęcie kwasów i zasad Wprowadziła pojęcie kwasów dla cząsteczek nie zawierających wodoru (kwasy aprotonowe)

A może pojęcia kwasu nie wiązad z rozpuszczalnikiem? Teoria Lewisa (1923, 1938): kwas to substancja będąca akceptorem pary elektronowej: Fe 3+, BF 3 Zasada to substancja będąca donorem pary elektronowej: NH 3, PCl 3.

Teoria Lewisa Kwas i zasada Lewisa uwspólniają parę elektronową. Przykład - tworzenie jonu hydroniowego H + ACID KWAS O H H BASE ZASADA H O H H

Teoria Lewisa Inny przykład jony metali i woda Co 2+ ACID KWAS O H H BASE ZASADA Co 2+ O H H W ten sposób powstają związki kompleksowe

A jednak rozpuszczalnik! Teoria Bronsteda-Lowry ego (1923) Kwas to substancja będąca donorem protonu Zasada to substancja będąca akceptorem protonu Kwas w wyniku oddania protonu zamienia się w zasadę. Taką parę kwas-zasada nazywa się parą sprzężoną.

Teoria Bronsteda kwas1 zasada1 + proton zasada2 + proton kwas2 Sumaryczne: kwas1 + zasada2 zasada1 + kwas2 H 2 O OH - + H + H 3 O + H 2 O + H + NH 4+ NH 3 + H + CH 3 COOH CH 3 COO - + H + HCl Cl - + H +

Teoria Bronsteda Proton w stanie wolnym nie istnieje, a więc muszą w układzie występowad minimum dwie pary sprzężone NaOH jest zasadą w wodzie bo dysocjuje na OH -, a ten jon ma zdolnośd do przyłączania protonu. Zasadą jest OH -, a nie cała cząsteczka. Substancja może byd kwasem lub zasadą w zależności od środowiska.

Następstwa Kwas Zasada - mocny HClO 4 ClO 4 HI I - HBr Br - HCl Cl - H 2 SO 4 HSO 4 - HNO 3 NO 3 - H 3 O + H 2 O HClO 3 ClO 3 - CH 3 COOH CH 3 COO - HSO 4 - HF F - SO 4 2- [Al(H 2 O) 6 ] 3+ [Al(H 2 O) 5 OH] 2+ H 2 CO 3 HCO 3 - H 2 PO 4 - NH 4 + HCO 3 - HPO 4 2- NH 3 CO 3 2- H 2 O OH - słaby NH 3 - NH 2 słaba mocna

Wpływ rozpuszczalnika Moc kwasu zależy od środowiska. Przykład CH 3 COOH W wodzie jest słabym kwasem CH 3 COOH CH 3 COO - + H + W ciekłym amoniaku mocnym kwasem CH 3 COOH CH 3 COO - + H + W bezwodnym H 2 SO 4 jest zasadą CH 3 COOH + H + CH 3 COOH 2 + Im silniejsze zdolności przyłączania protonu ma rozpuszczalnik, tym silniej występują właściwości kwasowe rozpuszczonych w nim kwasów, a tym słabiej właściwości zasadowe rozpuszczonych zasad

Wpływ rozpuszczalnika Zmiana mocy HNO 3 HNO 3 w etanolu jest kwasem średniej mocy HNO 3 w ciekłym HF zachowuje się jak zasada, gdyż staje się protonobiorcą. Wyrównujące działanie rozpuszczalnika. W danym rozpuszczalniku najmocniejszym kwasem jest forma kationowa tego rozpuszczalnika. Wszystkie mocniejsze kwasy są w tym rozpuszczalniku całkowicie zdysocjowane i posiadają jednakową moc.

Rozszerzenie pojęcia kwasu. Może je wykorzystad do przewidywania biegu reakcji? Teoria Pearsona (1963) Ogólna definicja kwasu-zasady jest zgodna z definicją Lewisa, ale została ona rozszerzona o pojęcie twardości/miękkości. ZASADY KWASY MIĘKKIE TWARDE R 2 S, RSH, RS -, I -, SCN -, Br -, R 3 P, CN -, alkeny, areny, H -, R - Ag +, Hg 2+, RS +, I +, Br +, I 2, Br 2 H 2 O, OH -, F -, RCOO -, SO 4-2, CO 3-2, ROH, RO -, R 2 O, NH 3, RNH 2 H +, Al 3+, BF 3, AlCl 3, AlR 3, SO 3, RCO +, CO 2

Twarde i miękkie kwasy i zasady HSAB Twarde kwasy to jony metali grup głównych oraz przejściowych o małych promieniach, wysokich ładunkach i małej polaryzowalności: Li +, Mg +2, Al +3, Fe +3 Twarde zasady zawierają pierwiastki grup głównych o małych promieniach, dużej elektroujemności i małej polaryzowalności F -, R-O -, NH 3, Cl - Miękkie kwasy posiadają duże promienie, niewielkie ładunki i są łatwo polaryzowalne: Cu +, Ag +, Pb +2 Miękkie zasady posiadają duże promienie, małą elektroujemnośd i dużą polaryzowalnośd: I -, SR 2, AsR 3, R-N C

Zastosowanie teorii HSAB Twarde kwasy preferują łączenie się z twardymi zasadami, zaś miękkie kwasy z miękkimi zasadami. Preferencje w tworzeniu wiązao wynikają z większej trwałości połączeo w przypadku kiedy zarówno kwas jak i zasada są tego samego typu (twardy-twarda, miękki-miękka). Wtedy pomiędzy kwasem a zasadą dominują oddziaływania tego samego typu. Powstające połączenie ma mniejszą energię wewnętrzną jest korzystniejsze energetycznie. 39

Przykład zastosowania teorii HSAB Przewidywanie kierunku przesunięcia równowagi chemicznej: Kation Typ Wyjaśnienie Nb 5+ twardy Mała polaryzowalnośd, duża elektroujemnośd, duży ładunek Hg 2+ miękki Duża polaryzowalnośd, mała elektroujemnośd, mały ładunek Anion Typ Wyjaśnienie S 2- miękki Duża polaryzowalnośd, większy rozmiar O 2- twardy Mała polaryzowalnośd, mniejszy rozmiar

Jak wykorzystujemy Teorię Pearsona? 2NaF + CaI 2 2NaI + CaF 2 2AgF + CuBr 2 2AgBr + CuF 2 Ta teoria tłumaczy przyczynę występowania w przyrodzie: wapnia i magnezu w postaci węglanów miedzi, rtęci czy kadm w postaci siarczków. Obecnie teoria HSAB Pearsona zyskała nowy impuls do dalszego rozwoju. Badania doprowadziły do stworzenia parametrów ilościowych twardości/miękkości substancji.

Problemy - ciekawostki Kwasy karboksylowe - dysocjują te atomy H, które powiązane są z tlenem C O OH O O O C H OH mrówkowy CH 3 O C OH CH 3 C CH 2 OH propionowy O CH 2 C CH 3 CH 2 OH CH 2 C CH akrylowy OH CH 2 C CH 3 O C OH octowy masłowy metakrylowy O C OH O C OH O C OH CH CH O C OH benzoesowy salicylowy OH acetylosalicylowy CH 3 O C O cynamonowy

Problemy - ciekawostki Istnieją też kwasy nieorganiczne, w których nie wszystkie atomy wodoru mają właściwości kwasowe: Kwas dihydrydodioksofosforowy (fosfinowy) Kwas hydrydotrioksofosforowy (fosfonowy) Kwas dioksosiarkowy (sulfoksylowy)

Problemy - ciekawostki Kwas borowy (borny) H 3 BO 3 jest kwasem - w jego roztworze pojawia się nadmiar jonów H +. Ale on nie ulega dysocjacji! - + W rezultacie: 4H 3 BO 3 + 2NaOH Na 2 B 4 O 7 + 7H 2 O

WNIOSEK Istnieje kilka teorii kwasowo-zasadowych. Tym samym pojęcie kwasu jest definiowane na kilka sposobów. Teorie te wzajemnie się uzupełniają. To czy substancja jest kwasem zależy od środowiska w którym się znajduje. Zmiana rozpuszczalnika, dodatek innych elektrolitów modyfikuje zarówno moc kwasu a nawet samą kwasowośd cząsteczki.

Wartości pka wybranych kwasów Podano wzór kwasu, wzór sprzężonej zasady oraz wartośd pka W wodzie najmocniejszym kwasem jest H 3 O +, zaś zasadą OH -. Np. nie istnieją w wodzie aniony C 2 H -, ani niezdysocjowane cząsteczki HCl.

Dziękuję za uwagę! pawelurb@chemia.uni.lodz.pl