Zderzenia relatywistyczne

Podobne dokumenty
Zderzenia relatywistyczne

Dynamika relatywistyczna

Zderzenia relatywistyczne

Zderzenia relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna

Szczególna teoria względności

Oddziaływania elektrosłabe

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Neutrina. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXII:

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VIII. Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Podstawowe własności jąder atomowych

Naturalne źródła neutrin, czyli neutrina sa

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Elementy fizyki czastek elementarnych

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Neutrina. Fizyka I (B+C) Wykład XXVII:

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Neutrina. Wszechświat Czastek Elementarnych. Wykład 12. prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Na tropach czastki Higgsa

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne

Neutrina. Fizyka I (B+C) Wykład XXIV:

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Neutrina (2) Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IX

Elementy fizyki czastek elementarnych

Promieniowanie jonizujące

Wszechświat czastek elementarnych

Jak się tego dowiedzieliśmy? Przykład: neutrino

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Elementy fizyki czastek elementarnych

Tajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

cząstki, które trudno złapać Justyna Łagoda

Promieniowanie jonizujące

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Elementy fizyki czastek elementarnych

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat czastek elementarnych

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Struktura porotonu cd.

czastki elementarne Czastki elementarne

Wszechświat czastek elementarnych

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Unifikacja elektro-słaba

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

V.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c

Neutrina i ich oscylacje. Neutrina we Wszechświecie Oscylacje neutrin Masy neutrin

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

Agnieszka Obłąkowska-Mucha

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Elementy Fizyki Czastek Elementarnych 1 / 2

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Źródła czastek. Wszechświat Czastek Elementarnych. Wykład 7. prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki

Podsumowanie. Fizyka I (Mechanika) Wykład XIV: Czastki elementarne Ewolucja Wszechświata Ciemna materia. Informacje o egzaminie

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Promieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Neutrina i ich mieszanie

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Źródła czastek. Wszechświat Czastek Elementarnych. Wykład 4. prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

wyniki eksperymentu OPERA Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych

Oddziaływania grawitacyjne. Efekt Dopplera. Photon Collider. Efekt Comptona. Odkrycie fotonu. Wykład XIX: Fizyka I (B+C) Foton

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Oddziaływanie cząstek z materią

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Wszechświat czastek elementarnych

Transkrypt:

Zderzenia relatywistyczne Fizyka I (B+C) Wykład XIX: Zderzenia nieelastyczne Energia progowa Rozpady czastek Neutrina

Zderzenia relatywistyczne Zderzenia elastyczne 2 2 Czastki rozproszone takie same jak czastki zderzajace się. W szczególności: m 1 = m 1 i m 2 = m 2 W zderzeniach czastek wysokiej energii jest to jednak wyjatek Zderzenia nieelastyczne W oddziaływaniach czastek elementarnych, zwłaszcza przy wysokiej energii, obserwujemy bardzo wiele reakcji, w których powstaja nowe czastki: Produkcja pojedyńczej czastki (tzw. rezonansu ): a + b c Produkcja dwóch czastek: a + b c + d jedna z nich może być czastk a stanu poczatkowego Produkcja wielu czastek: a + b X gdzie X oznacza dowolny stan wieloczastkowy A.F.Żarnecki Wykład XIX 1

Zderzenia relatywistyczne Masa niezmiennicza Niezmiennik transformacji Lorenza, (nie zależy od wyboru układu odniesienia) M 2 c 4 = s = E 2 p 2 c 2 Dla dowolnego izolowanego układu fizycznego masa niezmiennicza jest zachowana (nie zmienia się w czasie). Wynika to z zasady zachowania energii i pędu. podstawowe pojęcie w analizie zderzeń relatywistycznych, zwłaszcza w procesach nieelastycznych (produkcja nowych czastek) Masa niezmiennicza jest tożsama z energia układu w układzie środka masy (P = 0). Dla zderzajacych się czastek mówimy o energii dostępnej w układzie środka masy. A.F.Żarnecki Wykład XIX 2

Zderzenia e + e Zderzenia relatywistyczne Przekrój czynny na produkcję hadronów w funkcji dostępnej energii: 10 7 ω φ J/ψ ψ(2s) σ(e + e _ qq hadrons) [pb] 10 6 10 5 10 4 10 3 10 2 ρ Z 1 10 10 2 s (GeV) A.F.Żarnecki Wykład XIX 3

Zderzenia relatywistyczne Zderzenia e + e W całym zakresie zbadanych energii mamy niezerowy przekrój czynny na produkcję kwarków. Proces ten opisujeny jako anihilację e + e w wirtualny foton, który następnie rozpada sie na parę q q e e + γ q _ q Produkcja rezonansów Przy pewnych wartościach s obserwujemy wzrost produkcji kwarków o kilka rzędów wielkości. Jest to efekt rezonansowej produkcji czastek e e + J/ Ψ Aby w zderzeniu dwóch czastek powstała jedna, (np: e + e J/Ψ q q ) masa niezmiennicza zderzajacych się czastek musi być równa masie czastki która produkujemy ( s = m J/Ψ ) q _ q A.F.Żarnecki Wykład XIX 4

Zderzenia relatywistyczne Produkcja rezonansów Produkcja bozonu Z w eksperymencie L3 (LEP) e + e Z q q Maksimum przekroju czynnego obserwujemy dla s = mz ale ma ono skończona szerokość: (rozkład Breita-Wignera) σ(s) M 2 Z Γ2 (s M 2 Z )2 + M 2 Z Γ2 Szerokość rezonansu wiaże się z czasem życia: Γ τ = h (zasada nieoznaczoności) A.F.Żarnecki Wykład XIX 5

Zderzenia relatywistyczne Produkcja wielu czastek LEP 08/07/2001 Preliminary Aby w zderzeniu dwóch czastek powstały dwie lub więcej nowych czastek, np: e + e W + W masa niezmiennicza zderzajacych się czastek musi być większa lub równa sumie mas produkowanych czastek: s i m i σ WW [pb] 20 15 10 5 RacoonWW / YFSWW 1.14 no ZWW vertex (Gentle 2.1) only ν e exchange (Gentle 2.1) Mierzony przekrój czynny e + e W + W s 2 mw 160 GeV 0 160 170 180 190 200 210 E cm [GeV] A.F.Żarnecki Wykład XIX 6

Zderzenia relatywistyczne Energia dostępna Mase niezmiennicza zderzajacych się czastek s określamy też jako energię dostępna w układzie środka masy. Energia dostępna jest to część energii kinetycznej, która może zostać zamieniona na masę (energię spoczynkowa) nowych czastek. s mówi nam ile energii możemy zużyć na wyprodukowanie nowych czastek. Przykład Aby wyprodukować antyproton w reakcji p p p p p p musimy mieć s 4 mp liczymy wszystkie czastki w stanie końcowym, także czastki pierwotne A.F.Żarnecki Wykład XIX 7

Zderzenia relatywistyczne Określona wartość energii dostępnej możemy uzyskać na rózne sposoby: Zderzenia z tarcza Czastka pocisk o energii E uderza w nieruchoma tarczę: Wiazki przeciwbieżne Zderzenia wiazek o energiach E 1 i E 2 : s = 2 E 1 m 2 + m 2 1 + m2 2 w granicy E 1 m 1 m 2 s = 2 E 1 E 2 + 2 p 1 p 2 + m 2 1 + m2 2 w granicy E 1 E 2 m 1 m 2 Przykład s 2 E 1 m 2 Wiazka protonów o energii 50 GeV ( 50 m p ) s 4 E 1 E 2 Dużo wyższe wartości!!! na tarczy wodorowej (protony): s 2Em p 10GeV 10 m p dwie wiazki przeciwbieżne: s 4E E = 2 E = 100GeV 100 m p A.F.Żarnecki Wykład XIX 8

Energia progowa Zderzenia z tarcza Minimalna energia wiazki E min przy której możliwa jest dana reakcja. Minimalna masa niezmiennicza: W zderzeniach z nieruchoma tarcza: s min = minimalna energia całkowita pocisku: i 2 m i s min = 2 E min m 2 + m 2 1 + m2 2 E min = s min (m 2 1 + m2 2 ) = ( 2 m 2 minimalna energia kinetyczna pocisku: i m i ) 2 (m 2 1 + m2 2 ) 2 m 2 E k,min = E min E = ( i m i ) 2 (m 1 + m 2 ) 2 2 m 2 A.F.Żarnecki Wykład XIX 9

Energia progowa Zderzenia z tarcza Zwiazek minimalnej energii kinetycznej pocisku z przyrostem masy: 2 m 2 E k,min = i 2 m i i 2 m i energia kinetyczna pocisku jest zużywana na zwiększenie masy układu... Przykład 1 Produkcja anty-protonów w reakcji pp ppp p i m i = 4m p M = 2m p E min = (4 m p) 2 (m 2 p + m2 p ) 2 m p = 7 m p E k,min = E min m p = 6 m p 5.63 GeV A.F.Żarnecki Wykład XIX 10

Wiazki przeciwbieżne Energia progowa Dla wiazek przeciwbieżnych: dla uproszczenia przyjmujemy E 1 = E 2, m 1 = m 2 s min 4 E 1 E 2 = 4 E 2 min E min = 1 smin = 1 2 2 E k,min = 1 2 i m i ( i m i ) 2 = 1 2 m i i m i i energia rośnie liniowo z masa produkowanego stanu (na tarczy: kwadratowo) dużo niższe energie potrzebne do wytworzenia tego samego stanu Przykład 1 (c.d.) Produkcja anty-protonów w reakcji p p p p p p i m i = 4 m p E k,min = 1 2 [4m p 2m p ] = m p 0.94 GeV 5.63 GeV A.F.Żarnecki Wykład XIX 11

Energia progowa Wiazki przeciwbieżne Przykład 2 Produkcja par bozonów W + W w zderzeniach elektron-pozyton: e + e W + W Gdybyśmy chcieli użyć pojedyńczej wiazki pozytonów i tarczy i m i = 2 m W E min = (2 m W ) 2 (m 2 e + m 2 e ) 2 m2 W 25 300 000 GeV 2 m e m e m W = 80.4 GeV m e = 0.000511 GeV Tak ogromnych energii nie jesteśmy w stanie wytworzyć! Dotychczas wiazki pozytonów E 100 GeV, projektowane E 1000 5000 GeV... Dla przeciwbieżnych wiazek elektron-pozyton: s 4 E 2 E min = 1 smin = 1 2 2 i 2 m i = 1 2 i m i = m W 80 GeV Takie energie to już nie problem... A.F.Żarnecki Wykład XIX 12

Rozpady czastek Rozawżmy rozpad czastki o masie M na n czastek o masach m i (i = 1... n). Masa niezmiennicza przed rozpadem: M i = M. Masa niezmiennicza po rozpadzie: M 2 f = i = i E 2 i 2 E i + 2 i i p i 2 j>i E i E j i p 2 i 2 i j>i p i p j Dla dowolnej pary czasteh i, j mamy: Ei 2 = p2 i + m2 i E i E j = (p 2 i + m2 i )(p2 j + m2 j ) = (p i p j + m i m j ) 2 + (p i m j p j m i ) 2 Ostatecznie: M 2 f i p i p j + m i m j E i E j p i p j E i E j p i p j m i m j m 2 i + 2 i j>i m i m j = i 2 m i = s min A.F.Żarnecki Wykład XIX 13

Rozpady czastek Warunek konieczny, aby mógł mieć miejsce rozpad: M i m i = s min Dla rozpadu dwuciałowego, w układzie czastki: p 1 = p 2 Jaka będzie wartość pędu produktów rozpadu: p = p 1 = p 2? M 2 = (E 1 + E 2 ) 2 (p 1 p 2 ) 2 = m 2 1 + m2 2 + 2 (p 2 + m 2 1 )(p2 + m 2 2 ) + 2p2 (M 2 m 2 1 m2 2 2p2 ) 2 = 4(p 2 + m 2 1 )(p2 + m 2 2 ) 4M 2 p 2 = (M 2 m 2 1 m2 2 )2 4m 2 1 m2 2 p = (M 2 (m 1 + m 2 ) 2 )(M 2 (m 1 m 2 ) 2 ) 2 M A.F.Żarnecki Wykład XIX 14

Rozpady czastek Przypadek równych mas: m 1 = m 2 = m (M 2 4m 2 )M 2 p = = 2 M (M ) 2 m 2 E = M 2 2 W granicy, gdy jeden z produktów rozpadu jest bardzo lekki: m 1 m 2 M (M 2 m 2 2 p )2 = M 2 M 2 m2 2 E 1 2M m 2 2 2M - energia tracona na odrzut drugiego ciała Energie czastek po rozpadzie nie sa równe! Mierzac pęd (lub energię) jednego z produktów rozpadu, możemy wnioskować o masach pozostałych czastek. A.F.Żarnecki Wykład XIX 15

Rozpad β Neutrina W rozpadach β, np. 60 28 Co 60 29 Ni + e +? obserwujemy ciagłe widmo energii e : Wykres Kurie Dla masy neutrina m ν =0 oczekujemy liniowej zależności skalowanej liczby przypadków od energii elektronu E nie może to być rozpad dwuciałowy! Hipoteza Pauliego: istnienie niezwykle słabo oddziałujacej czastki - neutrina. (n) (p) + e + ν e Ewentualne odstępstwa pomiar m ν =0 A.F.Żarnecki Wykład XIX 16

Masa neutrina Neutrina Najnowsze wyniki pomiarów widma elektronów z rozpadu trytu (Mainz, 2001): T 3 He + e + ν e ograniczenie na masę ν e m ν < 2.2 ev (95% CL) Dla pozostałych neutrin: 4.3 10 6 m e m νµ < 170 kev 0.0018 m µ m ντ < 15.5 MeV 0.01 m τ z bezpośredniego pomiaru Do niedawna zakładalismy, że neutrina sa bezmasowe... A.F.Żarnecki Wykład XIX 17

Neutrina Na masy neutrin istnieja też liczne ograniczenia astrofizyczne i kosomologiczne Supernowa SN 1987A W roku 1987 zaobserwowano krótki błysk neutrin z wybuchu odległej o ok. 170 000 lat świetlnych supernowej ( t <10 s). Gdyby neutrina miały masę m ν 0, poruszałyby się z różna prędkościa, zależnie od energii. Jednoczesna rejestracja neutrin o różnych energiach (10 < E ν < 40 MeV ) m ν < 20 ev A.F.Żarnecki Wykład XIX 18

Supernowa 1987A Pierwsza supernowa zarejestrowana na Ziemi od 1604 roku! Wybuch gwiazdy (błękitnego olbrzyma) SK-69202 w Wielkim Obłoku Magellana (niewielka galaktyka, około 196 000 lat świetlnych od Słońca) SK-69202 23 lutego 1987 SN1987A dziś za tysiac lat? Mgławica Kraba pozostałość po supernowej z 1054 r, A.F.Żarnecki Wykład XIX 19

Masy neutrin Neutrina atmosferyczne Pierwotne promieniowanie kosmiczne jest izotropowe. W wyniku jego oddziaływania z atmosfera produkuja się liczne neutrina. Ponieważ neutrina praktycznie nie oddziałuja z Ziemia, strumienie neutrin do dołu i do góry powinny być sobie równe. Wyniki pomiarów wskazuja, że przy przechodzeniu przez Ziemię ubywa neutrin mionowych: zamieniaja się w neutrina taonowe (oscylacje neutrin) neutrina musza mieć masę!... A.F.Żarnecki Wykład XIX 20