Choroby somatyczne, izolacja społeczna, utrata partnera czy nadużywanie leków to główne przyczyny częstego występowania depresji u osób starszych 23 lutego, przypada obchodzony po raz szósty, ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Tegorocznym jego tematem jest depresja wieku podeszłego. Dr Dariusz Wasilewski, przewodniczący zespołu ds. Walki z Depresją przy ministrze zdrowia przypomina, że depresja jest obecnie najczęstszą chorobą psychiczną. Cierpi na nią około 10 procent dorosłych osób na świecie. Według światowej Organizacji Zdrowia, depresja znajduje się na czwartym miejscu wśród najpoważniejszych światowych problemów zdrowotnych, ale w 2020może już przesunąć się na miejsce drugie - tuż po chorobach układu krążenia. Choć zaburzenia depresyjne mają charakter poważny i przewlekły, to można je skutecznie leczyć. Niestety, aż 50 procent osób cierpiących na depresję nie zgłasza się po pomoc medyczną, a w grupie chorych w starszym wieku, czyli po 65 roku życia, liczba ta jest jeszcze większa. Prof. Tadeusz Parnowski, kierownik II Kliniki Psychiatrycznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, uważa, że częstość występowania zespołów depresyjnych w podeszłym wieku jest duża i waha się od kilku do kilkudziesięciu procent. Co gorsza, obserwuje się dużą częstość 1 / 5
nawrotów depresji w tej grupie wiekowej - w ciągu 3 lat występują one u 90 procent pacjentów. Ponadto, częstość występowania samobójstw w wieku starszym jest wielokrotnie wyższa, niż u osób z depresjami w wieku średnim. Dotyczy to zwłaszcza mężczyzn. Zdaniem prof. Parnowskiego, zaburzenia depresyjne w wieku podeszłym są efektem kumulacji różnych czynników z całego życia - chorób somatycznych, utraty partnera, samotności, izolacji, nieprzychylnych postaw społeczeństwa, niedożywienia oraz przyjmowania w nadmiarze leków, które przepisują lekarze, albo leków kupowanych bez recepty. W ogromnej liczbie przypadków depresja jest konsekwencją różnych schorzeń wieku podeszłego - najczęściej chorób układu sercowo-naczyniowego, jak miażdżyca, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca. Jak wskazują statystyki, aż 80 proc. starszych osób cierpi na przynajmniej jedną chorobę somatyczną. Aż 69 procent starszych osób z depresją skarży się wyłącznie na dolegliwości somatyczne - bóle, uczucie ociężałości, zmęczenia, zaburzenia snu, apetytu, pogorszenia w chodzeniu i w ogólnym funkcjonowaniu, podkreślił prof. Parnowski. 2 / 5
Specjalista zwrócił też uwagę, że sama depresja może pogarszać przebieg tych schorzeń - chorzy nie mają chęci do życia, do jedzenia, funkcjonowania, a w związku z tym nie widzą sensu regularnego przyjmowania leków czy rehabilitacji. Tworzy się swoiste błędne koło między chorobą somatyczną a depresją. Podobny związek obserwuje się też między depresją a chorobami neurologicznymi, które powodują spadek sprawności umysłowej i zaburzenia pamięci. Na wzrost częstego występowania depresji w starszym wieku wpływają też czynniki społeczne i psychologiczne, podkreślił dr Wasilewski. - W dzisiejszych czasach można mówić o swego rodzaju dyskryminacji osób starszych - w społeczeństwie dominują osoby młode, które starszych ludzi spychają, w sposób mniej lub bardziej świadomy, gdzieś na margines - zauważył. Znaczenie ma też fakt, że ludzie starsi podejmują refleksje nad dotychczasowym życiem i dokonują - najczęściej negatywnych - bilansów życiowych. 3 / 5
- Zdają sobie sprawę, że niewiele ich czeka w ciągu następnych lat, a jeśli już to będą to sytuacje niekorzystne, takie jak np. choroby, śmierć najbliższych - wymieniał prof. Parnowski. Według niego, w związku z wydłużaniem się średniej życia i coraz szybszym starzeniem się społeczeństw, można przewidywać, że częstość wszystkich schorzeń wieku starszego, również zaburzeń depresyjnych, będzie rosła. Fakt, że depresja u starszych osób występuje łącznie z wieloma różnymi chorobami i jest uwarunkowana wieloma czynnikami, powoduje, że bardzo trudno ją diagnozować i leczyć. Dlatego, lekarze rzadziej rozpoznają zespoły depresyjne w wieku podeszłym niż w średnim. - Jednak, choć obecnie dysponujemy różnymi metodami leczenia depresji, to żadne leki i terapie nie zapobiegną na długo nawrotowi depresji u starszego człowieka, jeśli nie zbuduje mu się poczucia bezpieczeństwa i stabilności w najbliższym otoczeniu - podkreślił Prof. Parnowski. - Lekarze leczą w pewnej sytuacji teoretycznej, ale prawdziwe życie pacjenta jest w domu - podsumował. 4 / 5
Źródło : Rzeczpospolita 5 / 5