Nieprawidłowe wymiary okien Fot przedstawia okno od strony zewnętrznej, okno jest za wysokie i rama okna przysłonięta jest nadprożem. Wada powstała w wyniku nieprawidłowego zwymiarowania otworu okiennego. W części dolnej widać, że zbyt wysokie okno wpuszczone bardzo głęboko, rama dolna jest zamurowana, otwory odwadniające ramę ościeżnicy znajdują się poniżej krawędzi płytek parapetu. Okno za wąskie o 40 mm To samo okno od strony wewnętrznej. Okno ustawiono krzywo i podparto drewnianym kołkiem punkt B. W oknie nie ma klocków dystansowych. Oznaczona literką A kotew jest mocno wygięta a grubość warstwy pianki PU w tym miejscu wynosi 5 cm. Szczelina pomiędzy ramą okna a ościeżem, z każdej strony nie powinna być większa niż 20 mm
Wymiary prawidłowe Rys.1 przedstawia sposób usytuowania ramy okna względem ościeża i węgarka. Zarówno od strony ościeża jak i od strony węgarka należy pozostawić odpowiedni luz na materiał uszczelniający. Fot. przedstawia fazę ustawiania okna w otworze okiennym. Okno zostaje ustawione na klockach dystansowych tak aby od spodu można było zastosować materiał uszczelniający. Klocki dystansowe zastosowane zostały również w innych miejscach sposób rozmieszczenia klocków zależy od rodzaju okna i sposobu jego otwierania. Okno zostaje dokładnie wypoziomowane i wypionowane.
Montaż okien i drzwi bez listew progowych (klocków) Fot przedstawia dolny fragment drzwi balkonowych. Drzwi są za wysokie o 5 cm Drzwi ustawiono bezpośrednio na betonowym podłożu. W tej sytuacji nie ma możliwości wykonania odpowiednich obróbek blacharskich, woda opadowa będzie ciekła do mieszkania. Fot. przedstawia szczegół osadzenia drzwi. Płytka terrakoty dochodzi do ramy drzwi, pod ramą powstanie szczelina, przez którą do mieszkania będzie ciekła woda. Nie ma możliwości założenia prawidłowej i szczelnej obróbki izolacji przeciwwodnej i cieplnej. Po odklejeniu taśmy w szczelinę pomiędzy ramę drzwi a posadzką podłogi wsunąć można swobodnie nóż, który przechodzi na drugą stronę. Przez szczelinę, poza przeciekami wody opadowej, następuje przedmuch zimnego powietrza. Klepki podłogi są wilgotne.
Osadzenie prawidłowe okno PVC osadzenie w progu Okno PVC okno z drewna jednoramowe okno z profili aluminiowych
osadzenie okna w ścianie bezwęgarkowej osadzenie okna w ścianie węgarkowej
Niewłaściwy rozstaw dybli kotew Fot przedstawia sposób rozmieszczenia kotew montażowych. Z boków okna zastosowano po dwie kotwy a powinny być zastosowane po trzy kotwy. W nadprożu zastosowano dwie kotwy zamiast czterech a w progu kotew nie zastosowano w ogóle. Przy montażu okien nie zastosowano też klocków dystansowych. Fot przedstawia jak w otwór po wykręconej śrubie kołka rozporowego (śrubę widać z prawej strony) wpuszczony został śrubokręt długości 30 cm. Pod ramę okna wsunięta jest kartka papieru - okno nie ma mocowania w części progowej, kołek rozporowy siedzi w styropianie. Fot. przedstawia w jaki sposób okna osadzone zostały na kołki rozporowe wpuszczone w warstwę izolacji termicznej. Dokonano odkrywki fragmentu muru i stwierdzono, że kołek siedzi w materiale izolacji termicznej.
Fot pokazuje płaską listwę przyłożoną do górnej ramy okna jednego z okien, wygięcie ramy wynosi ok. 3 mm (przy szerokości okna ok. 80 cm). Wygięcie jest spowodowane przez brak usztywnienia ramy a rama nie ma z kolei mocowania do ściany. Fot przedstawia okno wymontowane z budynku. Po niedługim okresie użytkowania okno uległo poważnym uszkodzeniom mechanicznym. Okno zamontowano w niewykończone otwory okienne, ustawiając je na cegłach i mocując z boków i od góry. W progu brak jest mocowania. Fot przedstawia wygięty do góry dolny profil ramy trwałe wygięcie wynosi 4 mm. okno nie było umocowane na dole ramy. Fot ilustruje jak pod ramiak okna wsunąć można ostrze noża, nóż przechodzi na drugą stronę. Styk ramy okna z parapetem zaklejony został taśmą, szczelina ma rozwarcie 2 do 3 mm, i następuje przez nią przedmuch zimnego powietrza a przy opadach deszczu wciekanie wody. Rama okna nie ma mocowania w dolnej części, brak jest też uszczelnienia od spodu.
Prawidłowy rozstaw punktów mocowania okien do ościeży Fot. przedstawia jak do mocowania okien do muru zastosowane zostały specjalne stalowe śruby. Śruby wkręcane są w uprzednio wywiercone w ramie okna i w ścianie otwory. Z boku okien zastosowane zostały po trzy śruby - łączniki. Ich odległość od naroży okna górnego i dolnego - wynosi ok. 15 cm a rozstaw wzajemny nie przekracza wartości 70 cm. Jest to rozstaw prawidłowy. Okna zostały zamocowane również w nadprożu i w progu. Mocowanie okien w progu jest bardzo istotne. Okna muszą mieć mocowanie w progu. Tylko zamocowanie okna z każdej strony tj. z boków w nadprożu i w progu zapewnia trwałość okna. Rysunek 2. Prawidłowy rozstaw dybli mocujących okno do ościeża.
Niewłaściwe uszczelnienie styku okien z murem Brak uszczelnienia na styku z węgarkiem. Wyraźnie widoczna jest pozostawiona niezaizolowana termicznie i przeciwwilgociowo szczelina na styku ramy okna z węgarkiem. W szczeliny pomiędzy ramą okna a węgarkiem wsunąć można nóż a nawet śrubokręt. Brak uszczelnienia powoduje, że ościeża wewnętrzne są zawilgocone i zimne. Od wewnątrz styk ram okien z parapetami zaklejony został cienką warstewką silikonu a styk z murem (na bokach i od góry) cienką warstewką gipsu. Od zewnątrz w styki wtryśnięto na głębokość ok. 10 mm piankę PU. Nieuszczelniony i nieocieplony jest więc styk grubości 50 mm. Po zamontowaniu nowych okien w miejsce starych okien drewnianych zużycie ciepła (gazu) do ogrzewania budynku wzrosło dwukrotnie.
SZCZEGÓŁ A - Od wewnątrz pianka PU została wtryśnięta nieprawidłowo, styk okna z ościeżem wypełniono tynkiem. SZCZEGÓŁ B - Od zewnątrz okno przysunięto do węgarka ościeżnicy bez pozostawienia luzu dylatacyjnego i brak jest uszczelnienia styku. Przez szczelinę wnika swobodnie woda z opadów i zimne powietrze. SZCZEGÓŁ C W środku brak jest izolacji termicznej, pianka rozpręża się w ograniczonym zakresie i przy nieumiejętnym stosowaniu pianek PU pozostają nieuszczelnione kawerny. SZCZEGÓŁ A - Od wewnątrz pianka PU została wtryśnięta nieprawidłowo, styk okna z ościeżem uszczelniono dodatkowo tynkiem, brak jest wymaganej izolacji termicznej i brak jest paroizolacji. SZCZEGÓŁ B - Od zewnątrz również jest brak odpowiedniego uszczelnienia. Przez szczelinę wnika swobodnie woda z opadów atmosferycznych i zimne powietrze. Zaprezentowane na obydwu rysunkach uszczelnienia okien na styku z murem są nieprawidłowe i będą powodować degradację zarówno okna jak i ściany. Takich sposobów uszczelnienia nie znajdzie się w żadnej dokumentacji systemowej ani w żadnym poradniku na polskich budowach jest to obrazek bardzo powszechny.
Uszczelnienie prawidłowe styku okien z murem Rys. przedstawia prawidłowo uszczelniony styk okna z murem przy zastosowaniu pianki PU i elastycznej masy do uszczelniania. Fot. ilustrują wtryskiwanie w styk pianki PU - ze specjalnego pistoletu. Z boków w nadprożu i w progu oraz od strony zewnętrznej. Pistolet jest prowadzony równomiernie a rozprężająca się pianka wypływa ze szczeliny. Pianka wtryskiwana jest obustronnie.
Niewłaściwe osłanianie uszczelnionych styków Fot ilustruje w jak oszczędny sposób w styk okna z ościeżem została wtryśnięta pianka PU. W najwęższym miejscu szerokość warstwy pianki wynosi 2 cm. Granice występowania pianki obwiedziono niebieskim kolorem. Pozostałe uszczelnienie styku ramy okna z ościeżem stanowi zwykły tynk jest to nieprawidłowe gdyż uniemożliwione są ruchy okna. Okno się wtedy kleszczy, źle zamyka i bardzo często ulega nieodwracalnym uszkodzeniom. osłanianie prawidłowe Po wtryśnięciu pianki PU, jej utwardzeniu i usunięciu nożem wypłyniętego nadmiaru przeprowadzone zostało osłonięcie styków okna z murem przy użyciu elastycznej zaprawy Uszczelniony jest również styk okna z parapetem
Szczegółowy projekt osadzenia okna z PVC w ścianie