PARLAMENT EUROPEJSKI 2014-2019 Dokument z posiedzenia 4.2.2015 B8-0127/2015 PROJEKT REZOLUCJI złoŝony w następstwie oświadczenia Komisji zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu w sprawie środków zwalczania terroryzmu (2015/2530(RSP)) Birgit Sippel, Jörg Leichtfried, Claude Moraes, Enrique Guerrero Salom, Juan Fernando López Aguilar, Miriam Dalli, Ana Gomes, Christine Revault D Allonnes Bonnefoy, Viorica Dăncilă w imieniu grupy S&D RE\1049081.doc PE547.532v01-00 Zjednoczona w róŝnorodności
B8-0127/2015 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie środków zwalczania terroryzmu (2015/2530(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając art. 2, 3, 6, 7 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), a takŝe art. 4, 16, 20, 67, 68, 70, 71, 72, 75, 82, 83, 84, 85, 86, 87 i 88 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności jej art. 6, 7, 8, 10 ust. 1, art. 11, 12, 21, 47-50, 52 i 53, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie unijnej polityki przeciwdziałania terroryzmowi: najwaŝniejsze osiągnięcia i nadchodzące wyzwania 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 października 2013 r. w sprawie rzekomego transportu i nielegalnego przetrzymywania więźniów w krajach europejskich przez CIA 2, uwzględniając opinię 01/2014 Grupy Roboczej Art. 29 w sprawie stosowania pojęć konieczności i proporcjonalności oraz ochrony danych w obszarze egzekwowania prawa, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie stanu praw podstawowych w Unii Europejskiej (2012) 3, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie realizowanych przez NSA amerykańskich programów nadzoru, organów nadzoru w róŝnych państwach członkowskich oraz ich wpływu na prawa podstawowe obywateli UE oraz na współpracę transatlantycką w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych 4, uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW 5, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie odnowienia strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej 6, uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany Unijna tablica wyników wymiaru sprawiedliwości Narzędzie wspierania skutecznego wymiaru sprawiedliwości i 1 Dz.U. C 168 E z 14.6.2013, s. 45. 2 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0418. 3 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0173. 4 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0230. 5 Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 57. 6 Teksty przyjęte,p8_ta(2014)0102. PE547.532v01-00 2/10 RE\1049081.doc
wzrostu gospodarczego (COM(2013)0160), uwzględniając sprawozdanie Komisji w sprawie zwalczania korupcji w UE z dnia 3 lutego 2014 r., uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych z dn. 19 stycznia 2015 r. poświęconej walce z terroryzmem, a w szczególności decyzję o usprawnieniu wymiany informacji z krajami partnerskimi oraz o promowaniu wzmocnionej współpracy z krajami arabskimi i z krajami basenu Morza Śródziemnego, w tym protokół ustaleń z Ligą Państw Arabskich, uwzględniając ramy strategiczne i plan działania UE na rzecz praw człowieka i demokracji przyjęte dnia 25 czerwca 2012 r., uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 kwietnia 2014 r. w połączonych sprawach C-293/12 i C-594/12, Digital Rights Ireland oraz Seitlinger i in., oraz opinię Wydziału Prawnego Parlamentu w sprawie interpretacji tego orzeczenia 1, uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2178 (2014) z dnia 24 września 2014 r., uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu, A. mając na uwadze, Ŝe terroryzm, radykalizacja i brutalny ekstremizm znajdują się wśród głównych zagroŝeń dla naszego bezpieczeństwa i naszych swobód; mając na uwadze, Ŝe Unia Europejska i jej państwa członkowskie ponoszą wspólną odpowiedzialność za ochronę obywateli UE; B. mając na uwadze, Ŝe poszanowanie praw podstawowych ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia polityki zwalczania terroryzmu; C. mając na uwadze, Ŝe groźne ataki terrorystyczne na terytorium UE od czasu zamachów z 11 września, ostatni w styczniu 2015 r., mają powaŝny wpływ na poczucie bezpieczeństwa obywateli i mieszkańców Unii; D. mając na uwadze, Ŝe akty terroryzmu na świecie oraz spowodowana nimi śmierć ludności cywilnej, budzą ogromne zaniepokojenie równieŝ w UE; E. mając na uwadze Ŝe obecnie do zagroŝeń terroryzmem dochodzą równieŝ: terroryzm wspierany przez państwo lub sponsorowany przez państwo, terroryzm gospodarczy, terroryzm i wojna informacyjna oraz cyberataki; F. mając na uwadze, Ŝe nasilenie rasizmu, w tym antysemityzmu i islamofobii, dodatkowo zwiększa poczucie braku bezpieczeństwa wśród obywateli UE; G. mając na uwadze, Ŝe od 11 września UE wprowadziła 239 środków zwalczania terroryzmu: 26 planów działania i dokumentów strategicznych, 25 rozporządzeń, 15 dyrektyw, 11 decyzji ramowych, 25 decyzji, 1 wspólne działanie, 3 wspólne 1 SJ-0890/14. RE\1049081.doc 3/10 PE547.532v01-00
stanowiska, 4 rezolucje, 111 konkluzji Rady i 8 porozumień międzynarodowych 1 ; H. mając na uwadze, Ŝe istnieje pilna potrzeba wprowadzenia jednolitej prawnej definicji pojęcia terroryzmˮ w celu zwiększenia pewności prawa; I. mając na uwadze, Ŝe istnieje pilna potrzeba opracowania jednolitej definicji prawnej pojęcia tworzenie profili w oparciu o odpowiednie prawa podstawowe i standardy ochrony danych, aby ograniczyć wątpliwości związane z dopuszczalnością określonych form działalności; J. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z danymi opublikowanymi przez Europejską Komisję na rzecz Efektywności Wymiaru Sprawiedliwości (CEPEJ), między państwami członkowskimi UE występują znaczne rozbieŝności jeśli chodzi o inwestycje w ich systemy sądownictwa karnego 2 ; 1. składa głębokie wyrazy współczucia ofiarom ostatnich ataków terrorystycznych w ParyŜu, w rejonie Ile-de-France i na świecie oraz ich rodzinom; 2. podkreśla, Ŝe podstawowym elementem walki z terroryzmem musi być włączenie strategii na rzecz ochrony i wsparcia dla ofiar i ich rodzin; wzywa zatem wszystkie państwa członkowskie do właściwego wdroŝenia dyrektywy 2012/29/UE ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw; 3. zdecydowanie i kategorycznie potępia wszelkie akty terrorystyczne, promowanie terroryzmu, gloryfikację osób zamieszanych w terroryzm oraz popieranie nasyconych okrucieństwem ideologii ekstremistycznych, bez względu na miejsce na świecie gdzie mają one miejsce lub są popierane; podkreśla, Ŝe nie ma wolności bez bezpieczeństwa, ani bezpieczeństwa bez wolności; 4. powtarza, Ŝe terroryzm we wszystkich formach i przejawach stanowi jedno z najpowaŝniejszych zagroŝeń dla pokoju i bezpieczeństwa na świecie, a kaŝdy akt terrorystyczny jest przestępstwem i nie moŝe być usprawiedliwiony niezaleŝnie od tego, kto i kiedy go popełnił i czym się kierował; 5. potwierdza swoje zaangaŝowanie w utrzymanie podstawowych praw obywatelskich prawa do bezpieczeństwa i wolności; 6. potwierdza zobowiązanie do przestrzegania wolności słowa, praw podstawowych, demokracji, tolerancji i praworządności; 7. podkreśla w szczególności, Ŝe UE, jej państwa członkowskie i stowarzyszone z nią kraje muszą opierać strategię przeciwdziałania terroryzmowi międzynarodowemu na zasadzie praworządności i poszanowania praw podstawowych, w formie zapisanej w dorobku prawnym UE dotyczącym praw podstawowych i w międzynarodowym prawie dotyczącym praw człowieka; podkreśla ponadto, Ŝe działania zewnętrzne UE na rzecz 1 Zob. http://secile.eu/catalogue-eu-counter-terrorism-measures/ 2 Badanie dotyczące funkcjonowania systemów sądowych w państwach członkowskich UE jest dostępne na stronie: http://ec.europa.eu/justice/effective-justice/files/cepj_study_scoreboard_2014_en.pdf PE547.532v01-00 4/10 RE\1049081.doc
zwalczania międzynarodowego terroryzmu powinny mieć na celu zapobieganie i przeciwdziałanie terroryzmowi oraz ściganie za terroryzm; 8. zauwaŝa, Ŝe często sprawcy ataków terrorystycznych juŝ wcześniej byli znani organom ścigania i toczyły się w ich sprawie dochodzenia oraz był prowadzony nadzór; wyraŝa zaniepokojenie z powodu zakresu, w jakim dane dotyczące tych osób mogły być wymieniane między organami ścigania, a w razie konieczności, z kolegami z innych państw członkowskich; apeluje do państw członkowskich, aby usprawniły wymianę informacji istotnych dla walki z terroryzmem, zarówno między sobą, jak i, w razie konieczności, z krajami trzecimi, tak aby bardziej skutecznie korzystać z baz danych UE dzięki ściślejszej współpracy z agencjami UE; 9. wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania pełnej współpracy z wyspecjalizowanymi agencjami, w szczególności Eurojust i Europol, aby dostarczyć jak najlepszego wsparcia w trwających śledztwach dotyczących ataków terrorystycznych w Europie; wyraŝa zaniepokojenie doniesieniami, Ŝe państwa członkowskie przekazują Europolowi i Eurojustowi tylko 50% posiadanych przez nie informacji dotyczących terroryzmu i przestępczości zorganizowanej; 10. wzywa Komisję i Radę do przeprowadzenia kompleksowej oceny przyjętych w UE środków zwalczania terroryzmu i środków w nimi powiązanych, w szczególności pod kątem ich wdraŝania w systemach prawnych państw członkowskich i w praktyce, a takŝe zakresu, w jakim państwa członkowskie współpracują z agencjami UE w omawianym obszarze, zwłaszcza z Europolem i Eurojustem, jak równieŝ do przeprowadzenia odpowiedniej oceny pozostających jeszcze niedociągnięć, z wykorzystaniem procedury określonej w art. 70 TFUE, oraz do opublikowania tej oceny razem z europejskim programem działań na rzecz bezpieczeństwa w maju 2015 r.; wzywa równieŝ Komisję do oceny potencjalnych pozostających niedociągnięć jeśli chodzi o ściganie przestępstw; 11. wzywa do wzmocnienia demokratycznego i sądowego nadzoru nad polityką zwalczania terroryzmu i działaniami słuŝb wywiadowczych; zwraca uwagę, Ŝe naleŝy wprowadzić wyraźne rozróŝnienie między działalnością związaną z egzekwowaniem prawa a działalnością związaną z gromadzeniem danych wywiadowczych; podkreśla, Ŝe naleŝy uchylić środki zwalczania terroryzmu, które z perspektywy czasu nie okazały się niezbędne, skuteczne czy proporcjonalne, naleŝy równieŝ przeprowadzić dochodzenia w sprawie przypadków łamania praw podstawowych i zastosować środki naprawcze, a takŝe opracować nowe formy kontroli demokratycznej w oparciu o uprawnienia przyznane w traktacie lizbońskim Parlamentowi Europejskiemu i parlamentom narodowym; nalega na włączenie do tych środków i porozumień klauzuli wygaśnięcia i postanowienia o okresowym wznowieniu zezwolenia; 12. uwaŝa, Ŝe konieczne jest promowanie zharmonizowanego podejścia w całej UE do nowego rodzaju przestępstw związanych z niepokojącym zjawiskiem podróŝowania obywateli UE za granicę w celu szkolenia się w organizacjach terrorystycznych i prowadzenia walki w ich imieniu; Kompleksowe podejście do przeciwdziałania radykalizacji i terroryzmowi RE\1049081.doc 5/10 PE547.532v01-00
13. zwraca uwagę, Ŝe odpowiednie prawodawstwo antyterrorystyczne i powiązane z nim środki obowiązują juŝ w kaŝdym państwie członkowskim: dane paszportowe pasaŝerów (na podstawie systemu danych pasaŝera przekazywanych przed podróŝą APIS) są juŝ sprawdzane w bazie danych znanych przestępców i osób objętych zakazem wjazdu na terytorium państwa; organy ścigania mogą mieć dostęp do danych telefonicznych i pasaŝerskich osób podejrzanych czy nawet grup osób podejrzanych, jeŝeli mają one powiązania z konkretnym zagroŝeniem, i system informacyjny Schengen zaleca dyskretny nadzór nad osobami oraz ich szybkie zatrzymanie i ekstradycję, jeŝeli stanowią one zagroŝenie dla bezpieczeństwa, mają zamiar popełnić przestępstwo lub są podejrzane o popełnienie przestępstwa; wzywa organy ścigania w UE, by w pełni wykorzystywały te moŝliwości i zacieśniały współpracę, między innymi dzięki powoływaniu wspólnych zespołów dochodzeniowośledczych oraz z pomocą agencji UE takich jak Europol, Eurojust i Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL); 14. uwaŝa, Ŝe jednym z priorytetów UE w walce z powaŝną zorganizowaną przestępczością międzynarodową powinno być zwalczanie handlu bronią palną; jest zdania w szczególności, Ŝe naleŝy jeszcze bardziej zacieśnić współpracę w kwestii mechanizmów wymiany informacji oraz identyfikowalności i niszczenia zakazanej broni; wyraŝa ponadto opinię, Ŝe państwa członkowskie powinny ściśle przestrzegać wspólnego stanowiska określającego wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (2008/944/WPZiB); wzywa do przeprowadzenia przeglądu dyrektywy w sprawie broni palnej (dyrektywa 91/477/EWG, zmieniona dyrektywą 2008/51/WE); 15. apeluje o właściwe wdroŝenie dyrektyw w sprawie prania pieniędzy, by umoŝliwić wczesne wykrywanie finansowania terroryzmu oraz sieci i organizacji przestępczych; 16. zauwaŝa, Ŝe juŝ teraz moŝna prowadzić, przez określony czas, na określonych szlakach lub w określonych punktach granicznych, stosownie do poziomu zagroŝenia, selektywną kontrolę osób korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się, kiedy przekraczają one granice zewnętrzne; podkreśla z naciskiem, Ŝe państwa członkowskie powinny w pełni i lepiej wykorzystywać obowiązujące przepisy dotyczące strefy Schengen oraz przeznaczać na to niezbędne zasoby zamiast próbować ponownie wprowadzać kontrole graniczne wykraczające poza istniejące moŝliwości; 17. wzywa Komisję, aby przeprowadziła formalny przegląd wniosku UE w sprawie danych dotyczących przelotu pasaŝera (PNR) z uwzględnieniem kryteriów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku dotyczącym dyrektywy w sprawie zatrzymywania danych; zobowiązuje swój Wydział Prawny do przeprowadzenia podobnego przeglądu w terminie sześciu tygodni od przyjęcia niniejszej rezolucji; apeluje do państw członkowskich i instytucji UE, by dokonały przeglądu systemów zezwalania prywatnym samolotom cywilnym na wejście w strefę Schengen; PE547.532v01-00 6/10 RE\1049081.doc
18. wzywa Komisję, by przeanalizowała zagroŝenia wynikające z przyjęcia przez niektóre państwa członkowskie polityki złotej wizy, która ułatwia organizacjom przestępczym przeniknięcie do UE i załoŝenie w niej stałych ośrodków działalności oraz moŝe być instrumentalnie wykorzystywana do działań terrorystycznych; 19. podkreśla, Ŝe środki polegające na ograniczaniu praw podstawowych w internecie w celu zwalczania terroryzmu muszą być konieczne i współmierne, zgodne z przepisami UE i państw członkowskich, a w szczególności muszą opierać się na odpowiedniej definicji terroryzmu, która obecnie nie istnieje; podkreśla ponadto, Ŝe treści związane z działalnością przestępczą naleŝy usuwać na podstawie zezwolenia wydanego przez sąd, a nie w drodze prywatnego nadzoru prowadzonego przez dostawców usług internetowych; 20. odrzuca ideę wprowadzenia zakazu kodowania danych jako środka walki z terroryzmem; ponownie apeluje o propagowanie kodowania wszelkich środków łączności, w tym poczty elektronicznej i wiadomości SMS 1 ; podkreśla, Ŝe wprowadzenie zakazu kodowania odbyłoby się ze szkodą dla ochrony danych osobowych przekazywanych w sieciach łączności, sieciach handlowych i finansowych oraz systemach państwowych i kluczowych systemach infrastruktury, umoŝliwiając przechwycenie tych danych w celach przestępczych lub innych; 21. wzywa do szybkiego przyjęcia pakietu ochrony danych, w tym dzięki przyjęciu przez Radę ogólnego podejścia spójnego z minimalnymi normami ustanowionymi w dyrektywie 95/46/UE; 22. wzywa państwa członkowskie do zacieśnienia współpracy sądowej na podstawie dostępnych instrumentów UE, takich jak europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), europejski nakaz aresztowania i europejski nakaz dochodzeniowy, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady proporcjonalności i praw podstawowych; wzywa państwa członkowskie do szybkiego uzgodnienia wszystkich proponowanych środków zgodnie z planem działań dotyczących praw procesowych, a w następnej kolejności do zajęcia się decyzjami w sprawie aresztu tymczasowego oraz warunków przetrzymywania; 23. podkreśla, Ŝe powszechnie przyznaje się, iŝ więzienia słuŝą za wylęgarnię radykalnych i ekstremalnych opinii, i wzywa państwa członkowskie, by zainwestowały więcej środków pienięŝnych i zasobów ludzkich w zapewnienie, by ich systemy więziennictwa i cały system sądownictwa karnego słuŝyły resocjalizacji sprawców i pomagały im porzucić przestępczość i ekstremizm posługujący się przemocą, a nie dodatkowo podsycały takie postawy; 24. podkreśla, Ŝe polityka gospodarcza i społeczna moŝe przyczynić się do łagodzenia wykluczenia społecznego, segregacji i skutków gwałtownych zmian społecznogospodarczych, które prowadzą do rozŝalenia, często wykorzystywanego przez ekstremistów posługujących się przemocą; apeluje w związku z tym o wprowadzenie rozwiązań politycznych słuŝących znalezieniu nowych metod wspierania włączenia społecznego, integracji i równości; 1 Zob. ww. rezolucja Parlamentu z dnia 12 marca 2014 r., ust. 107. RE\1049081.doc 7/10 PE547.532v01-00
25. wzywa państwa członkowskie do inwestowania w systemy edukacji wspierające poszanowanie godności człowieka, tolerancję i równość szans oraz ograniczające dyskryminację społeczną od najmłodszych lat; podkreśla, Ŝe obejmuje to szkolenie nauczycieli w zakresie kwestii społecznych i róŝnorodności; 26. przestrzega, Ŝe brak długoterminowych perspektyw wynikający z ubóstwa, bezrobocia i wykluczenia społecznego moŝe przynosić ludziom poczucie bezradności, a nawet popychać ich do autodestrukcyjnych działań mających zwiększać poczucie własnej wartości przez wstępowanie do organizacji dŝihadystycznych lub ugrupowań skrajnie prawicowych; wzywa państwa członkowskie, by intensywniej dąŝyły do ograniczania ubóstwa, dawania szans na zatrudnienie oraz poprawy statusu i poszanowania osób i społeczności; 27. podkreśla, Ŝe dyskryminacja moŝe wzmacniać mechanizmy radykalizacji i przemocy; zaznacza, Ŝe normom dotyczącym równości i niedyskryminacji musi towarzyszyć konkretna polityka podejmująca problem wszelkich form rasizmu, w tym antysemityzmu i islamofobii, a takŝe mowy nienawiści; zwraca się zatem do Komisji o dokładne przeanalizowanie ewentualnej potrzeby dokonania przeglądu ramowej decyzji Rady 2008/913/WSiSW w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków prawnokarnych, by skuteczniej zająć się problemem rozprzestrzeniania się ostrych form mowy nienawiści, skierowanej zwłaszcza przeciwko mniejszościom religijnym i innym mniejszościom w UE; 28. wyraŝa zaniepokojenie z powodu niewspółmiernych konsekwencji ponoszonych przez określone społeczności w wyniku wprowadzenia po zamachu z 11 września 2001 r. szczególnych praktyk, zwłaszcza praktyki tworzenia profili rasowych; 29. podkreśla, Ŝe rozpoczęcie i zacieśnienie współpracy z odnośnymi społecznościami w poszczególnych państwach członkowskich ma kluczowe znaczenie zarówno dla wskazania konkretnych zagroŝeń, jak i jako element ogólnych strategii na rzecz deradykalizacji; podkreśla konieczność intensywnego inwestowania w takie programy; wyraŝa poparcie dla programów, które poprawiają sytuację mniejszości etnicznych i religijnych, by przyczynić się do podniesienia statusu społecznego i ekonomicznego odnośnych społeczności w perspektywie średnio- i długoterminowej, na szczeblu lokalnym i regionalnym; podkreśla w związku z tym, Ŝe radykalizacja w UE nie ogranicza się tylko do określonych grup etnicznych lub religijnych; 30. zaznacza potrzebę wprowadzenia bardziej specjalistycznych środków, by zająć się problemem obywateli UE wyjeŝdŝających za granicę, by walczyć w szeregach organizacji terrorystycznych; zauwaŝa, Ŝe chociaŝ w niektórych przypadkach moŝna ścigać takie osoby, to trzeba stosować inne środki, by zapobiegać radykalizacji postaw, przerwać zjawisko wyjazdów bojowników pochodzących z Europy i z innych części świata oraz zająć się problemem osób powracających; wzywa państwa członkowskie i Komisję, by opracowały najlepsze praktyki w oparciu o doświadczenia państw członkowskich, które przyjęły w tej dziedzinie owocne strategie, plany działań i programy; Wymiar zewnętrzny PE547.532v01-00 8/10 RE\1049081.doc
31. podkreśla, Ŝe przeciwdziałanie terroryzmowi to wyzwanie na skalę światową, a UE wraz z innymi waŝnymi podmiotami i partnerami regionalnymi powinna stać na czele działań słuŝących usuwaniu tego zagroŝenia na całym świecie; 32. zaznacza, Ŝe potrzebna jest spójna, skonsolidowana i proaktywna wspólna polityka zagraniczna, mocno skoncentrowana na współpracy z państwami trzecimi, które mogą potencjalnie stać się cennymi partnerami w przeciwdziałaniu terroryzmowi; 33. podkreśla, Ŝe UE powinna intensyfikować dialog polityczny z róŝnymi wspólnotami wyznaniowymi, by usunąć powiązania między terroryzmem a religią, które zdominowały obecnie debatę publiczną; ponownie zauwaŝa, Ŝe zwalczanie terroryzmu trzeba ściśle powiązać z kwestiami niestabilności, rozwoju i integracji społecznej; 34. zaznacza po raz kolejny, Ŝe w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) musimy uzgodnić i egzekwować wspólne podejście do zwalczania terroryzmu i jego korzeni ideologicznych, a takŝe zająć jasne stanowisko w sprawie metod walki z finansowaniem terrorystów; w związku z tym wzywa do ścisłej współpracy w UE w kwestii wymierzania sprawiedliwości i zapewniania bezpieczeństwa oraz podejmowania problemu ekstremizmu religijnego we wszystkich działaniach zewnętrznych UE, zwłaszcza za pomocą wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, WPBiO, polityki rozwojowej, pomocy humanitarnej i polityki handlowej, w sposób spójny ze standardami UE i prawem praw człowieka; 35. podkreśla konieczność intensyfikacji działań zewnętrznych na rzecz tworzenia potencjału, przy czym naleŝy się skupić na zapobieganiu i przeciwdziałaniu radykalizacji, a takŝe zapewnić włączenie tych prac w plany działań i dialog politycznych z udziałem UE i krajów partnerskich, nawiązując współpracę międzynarodową, wykorzystując istniejące programy i zdolności, i współpracując z podmiotami społeczeństwa obywatelskiego w krajach będących przedmiotem zainteresowania, jeśli chodzi o zwalczanie terroryzmu i radykalnej propagandy szerzonej w internecie i innych środkach łączności; 36. apeluje do UE i państw członkowskich, by ulepszały na szczeblu międzynarodowym wymianę informacji na temat nielegalnej broni palnej; 37. podkreśla znaczenie włączenia strategii zapobiegania radykalizacji i ekstremizmowi posługującemu się przemocą do tradycyjnych narzędzi i instrumentów współpracy na rzecz rozwoju, w tym programów edukacyjnych, zwłaszcza w państwach stojących wobec największych wyzwań, jeśli chodzi o ekstremizm posługujący się przemocą; 38. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by oceniły moŝliwość wprowadzenia sankcji wobec państw i rządów odpowiedzialnych za finansowanie terrorystów lub organizacji terrorystycznych; 39. podkreśla potrzebę właściwych i stosowanych na czas procedur dotyczących decyzji o umieszczeniu danej osoby lub grupy na unijnym wykazie terrorystów; apeluje o wprowadzenie naleŝytych procedur umoŝliwiających tym osobom i grupom odwołanie się od danych decyzji na drodze sądowej, by stosowane procedury były zgodne z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości; RE\1049081.doc 9/10 PE547.532v01-00
40. podkreśla, Ŝe środki antyterrorystyczne powinny równieŝ koncentrować się na moŝliwości zamachów terrorystycznych na mienie państw członkowskich UE poza jej granicami; 41. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich. PE547.532v01-00 10/10 RE\1049081.doc