Spis treści 1. Część ogólna... 2 1.1. Dane wejściowe... 2 1.2. Podstawa opracowania... 2 1.3. Podstawy prawne... 2 1.4. Zakres opracowania... 2 2. Opis techniczny Systemu SAP... 3 2.1. ZałoŜenia projektowe... 3 2.2. Zakres ochrony... 3 2.3. Charakterystyka systemu... 3 2.4. Dobór Systemu Sygnalizacji PoŜaru... 4 2.5. Opis urządzeń i elementów systemu SAP... 4 2.6. Opis linii dozorowych i sterujących... 7 2.7. Bilans energetyczny... 7 2.8. Organizacja alarmowania... 7 3. Wytyczne montaŝowe... 9 3.1. Centrala... 9 3.2. Automatyczne czujki poŝarowe... 10 3.3. Ręczne ostrzegacze poŝarowe (ROP)... 10 3.4. Okablowanie... 11 4. Zestawienie zbiorcze urządzeń Systemu Sygnalizacji PoŜaru... 13 5. Uwagi końcowe... 14 6. Spis rysunków i załączników... 15 1
1. Część ogólna 1.1. Dane wejściowe Przedmiotem niniejszego opracowania jest opis techniczny projektowanego Systemu Sygnalizacji PoŜarowej obejmującego swoim dozorem budynek wieŝy kościelnej kościoła Farnego w LeŜajsku. 1.2. Podstawa opracowania Podstawą opracowania dokumentacji jest: rzuty architektoniczne budynku po inwentaryzacji; wytyczne dotyczące ochrony przeciwpoŝarowej; ustalenia poczynione z Inwestorem oraz UŜytkownikiem; wytyczne CNBOP Podręcznik projektanta systemów sygnalizacji poŝarowej ; dokumentacja techniczno ruchowa systemu. 1.3. Podstawy prawne PKN-CEN/TS 54-14:2006 Systemy sygnalizacji poŝarowej - Część 14: Wytyczne planowania, projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji. 1.4. Zakres opracowania Zakres opracowania stanowi projekt wykonawczy Systemu Sygnalizacji PoŜaru i obejmuje: opis techniczny systemu SAP; lokalizację centrali Sygnalizacji Alarmu PoŜarowego; lokalizację czujek automatycznych i nieautomatycznych, sygnalizatorów akustyczno-optycznych; okablowanie systemu SAP; 2
2. Opis techniczny Systemu SAP 2.1. ZałoŜenia projektowe W chronionym budynku występuje wiele konstrukcji drewnianych (podłogi, pomosty, schody, konstrukcje wsporcze pod dzwony). Dodatkowo budynek jest wyposaŝony w instalację elektryczną ogólnego przeznaczenia oraz silniki elektryczne słuŝące do napędzania dzwonów. Występujące w budynku materiały nie ulegające samozapaleniu i nie tworzące mieszanin wybuchowych. Czynnik inicjujący poŝar to przede wszystkim zwarcia w urządzeniach i instalacjach zasilających (pierwszym objawem poŝaru będzie wzrost temperatury oraz dym), przypadkowe zaprószenie ognia (pierwszym objawem poŝaru będzie dym) lub celowe podpalenie (płomienie). 2.2. Zakres ochrony W budynku zaprojektowano instalację Systemu Sygnalizacji PoŜaru z automatycznym jego wykrywaniem, zapewniając ochronę wszystkich kondygnacji wieŝy. 2.3. Charakterystyka systemu Zaprojektowano Instalację Systemu Sygnalizacji PoŜaru będącą instalacją adresowalną, pętlową zapewniającą wysoką niezawodność i funkcjonalność systemu oraz jednoznaczną identyfikację czujki poŝarowej. Centrala Systemu Sygnalizacji PoŜaru wyposaŝona w konsolę operatora zostanie umieszczona w pomieszczeniu punktu informacji turystycznej. MontaŜ centrali przewidziano w miejscu zapewniającym prawidłową obsługę konsoli operatora oraz umoŝliwiającym dokonywanie wymaganych manipulacji. Jako elementy detekcyjne zastosowano automatyczne i nieautomatyczne czujki poŝarowe tj.: wielodetektorowe czujki poŝarowe, liniowe czujki dymu, czujki płomienia oraz ręczne ostrzegacze poŝarowe. Stan zagroŝenia poŝarowego na terenie budynku będzie sygnalizowany za pomocą sygnalizatora akustyczno głosowego zlokalizowanego na zewnątrz budynku przy wejściu na budynek wieŝy. Sygnalizacja optyczna odbywać się będzie za pomocą czerwonego światła błyskającego. Z chwilą przekazania instalacji nabywcy, odpowiedzialność za poprawną jej pracę będzie spoczywała na uŝytkowniku i/lub właścicielu instalacji. W ramach tej odpowiedzialności leŝy zagwarantowanie właściwej konserwacji i obsługi technicznej, zgodnie ze specyfikacją techniczną PKN-CEN/TS 54-14. Sposób powiadamiania oraz procedury przekazywania i przyjmowania alarmów poŝarowych i uszkodzeniowych do właściwej Jednostki Państwowej StraŜy PoŜarnej pozostaje po stronie uŝytkownika. 3
Lokalizacji oraz wzajemne współdziałanie wszystkich urządzeń i elementów systemu sygnalizacji poŝaru znajduje się na rysunkach projektu wykonawczego w/w systemu. 2.4. Dobór Systemu Sygnalizacji PoŜaru Zaprojektowany modułowy, sieciowany systemem sygnalizacji poŝaru zawierający wszystkie niezbędne komponenty do wykrywania, przetwarzania oraz alarmowania w przypadku wystąpienia zagroŝenia poŝarowego. Centrala systemu obsługuje czujki pracujące na magistrali FDnet. Dodatkowo na magistrali moŝna podłączyć moduły wejść/wyjść, wskaźniki zadziałania, sygnalizatory i panele kontrolno informacyjne, co umoŝliwia łatwy dostęp do najwaŝniejszych funkcji systemu. Zasilanie urządzeń odbywa się bezpośrednio z magistrali i nie jest wymagane Ŝadne dodatkowe zasilanie. 2.5. Opis urządzeń i elementów systemu SAP Centrala systemu SAP Jako centralę systemu sygnalizacji poŝaru dobrano centralę kompaktową 2 pętlową charakteryzującą się: wbudowanym modułem liniowym FDnet wbudowanymi wejściami/wyjściami do urządzeń peryferyjnych wbudowaną konsolą wbudowanym zasilaczem autokonfiguracją sieciowaniem Dane techniczne centrali: liczba adresów: maks. 252; liczba pętli dozorowych: 2 pętle (z moŝliwością rozbudowy do 4 pętli); wejścia/wyjścia: 1 przekaźnik alarm, 1 przekaźnik uszkodzenie, 1 wyjście alarmu monitorowane, 1 wyjście uszkodzenia monitorowane, 1 wyjście sygnalizatorów, 8 programowalnych wejść/wyjść 24V; akumulatory: 2 akumulatory 12V/maks.12Ah; Dodatkowo w obudowie centrali zostanie zainstalowana drukarka termiczna słuŝąca do wydruku wszystkich waŝnych zdarzeń występujących w centrali tj. alarm, uszkodzenie, blokada, test. W płytę peryferii centrali zostanie zamontowany liniowy moduł rozszerzający liczbę linii dozorowych z 2 do 4 (uwaga: całkowita liczba adresów FDnet na jedną stację pozostaje niezmienna). 4
Czujka poŝarowa Wielodetektorowa czujka poŝarowa, wyposaŝona w dwa niezaleŝne czujniki optyczne wykorzystujące zjawisko optycznego rozpraszania światła w przód i wstecz oraz dwa dodatkowe czujniki ciepła zapewnia wczesne wykrywanie poŝarów płomieniowych spowodowanych spalaniem cieczy i ciał stałych oraz poŝarów tlących w środowiskach, w których występują zjawiska zakłócające. Dane techniczne: wbudowany wskaźnik zadziałania czujki, kąt widzenia 360st.; duŝa odporność na czynniki środowiskowe oraz zakłócenia, takie jak pył, włókna, owady, wilgotność, skrajne temperatury, zakłócenia elektromagnetyczne, korozyjne opary, wibracje, udary, aerozole syntetyczne oraz nietypowe zjawiska poŝarowe; wbudowany izolator zwarć; przetwarzanie sygnałów oparte na technologii ASATechnology; detekcja z uwzględnieniem czasu i procesów; moŝliwość pracy w systemie adresowalnym; protokół komunikacyjny FDnet; temperatura pracy -25...+70 st.c; Czujka płomieni Czujka przeznaczona do prostych zastosowań wewnątrz budynku. Detekcja odbywa się przy uŝyciu jednego czujnika podczerwieni oraz algorytmów detekcyjnych. Doskonała do wykrywania bezdymnych poŝarów cieczy i gazów, jak równieŝ otwartego ognia, któremu towarzyszy wydzielanie dymu, będącego wynikiem spalania materiałów zawierających związki węgla, takich jak drewno, tworzywa sztuczne, gazy, produkty naftowe itp. Dane techniczne: wykonana z aluminium obudowa czujki pełni teŝ funkcję ekranu chroniącego przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMB); gniazdo obudowy jest wykonane z wytrzymałego tworzywa sztucznego zbrojonego włóknem szklanym; zabezpieczone układy elektroniczne; wbudowany wskaźnik zadziałania (AI); zintegrowany izolator zwarć; moŝliwość pracy w systemie adresowalnym; protokół komunikacyjny FDnet; temperatura pracy -25...+70 st.c; Liniowa czujka dymu Czujka składa się z nadajnika oraz odbiornika sygnałów świetlnych. Nadajnik wysyła 5
wiązkę podczerwieni, która odbija się od reflektora o kształcie pryzmatu i powraca do odbiornika. Odbiornik przetwarza powracającą wiązkę podczerwieni na sygnał elektryczny, który jest oceniany przez układ elektroniczny sterowany mikroprocesorem. Dym w monitorowanym pomieszczeniu tłumi sygnał podczerwony. JeŜeli sygnał ten osiągnie określoną wartość, to czujka sygnalizuje centrali odpowiedni stopień zagroŝenia. Dane techniczne: czujka oraz gniazdo obudowy są wykonane z wytrzymałego tworzywa sztucznego zbrojonego włóknem szklanym; zabezpieczone układy elektroniczne; wbudowany wskaźnik zadziałania (AI); automatyczna funkcja diagnostyczna; zintegrowany izolator zwarć ogrzewanie czujki w przypadku ryzyka kondensacji pary wodnej; 3 poziomy czułości oraz detekcja sterowana zdarzeniami adresowalne przetwarzanie sygnałów; 4 poziomy zagroŝenia ułatwiające podjęcie odpowiednich działań, jak równieŝ wczesne ostrzeganie w przypadku nieprawidłowego zastosowania, 4 stany funkcjonalne; oprócz sygnałów normalnie wysyłanych w czasie pracy, czujka przesyła informacje, sygnalizuje zakłócenia lub awarię odpowiednio do sytuacji; kolektywne przetwarzanie sygnałów; sygnalizacja do centrali stanów alarmu oraz awarii; pomiar odległości w celu wykrycia obecności ciał obcych; Ręczny przycisk alarmowy Ręczny przycisk alarmowy (ROP) słuŝy do ręcznego zasygnalizowania o wystąpieniu zagroŝenia poŝarowego przez osoby, które zauwaŝyły niebezpieczeństwo poŝarowe. Dane techniczne: obudowa w kolorze czerwonym; włączenie alarmu następuje po wykonaniu dwóch czynności: zbicie szybki i naciśnięcie przycisku; zewnętrzny wskaźnik zadziałania; wbudowany izolator zwarć; protokół FDnet; temperatura pracy -25 +70 st.c; Okablowanie Kable powinny spełniać wymagania producenta lub dostawcy wyposaŝenia. Szczególną uwagę naleŝy zwrócić na obciąŝalność prądową oraz tłumienie sygnałów 6
danych. W zakresie rodzajów kabli i ich stosowania naleŝy przestrzegać zaleceń postanowień krajowych. Pętlę dozorową adresowalną wewnątrz budynku zawierającą czujki poŝarowe i ROP-y naleŝy wykonać przewodem uniepalnionym typu YnTKSY 2x2x0,8. Linię sterującą sygnalizatory akustyczno optyczne naleŝy wykonać przewodem ognioodpornym, bezhalogenowym typu HTKSH PH90 1x2x0.8. Zasilanie centrali naleŝy wykonać kablem energetycznym o indeksie minimum PH30, zgodnie z projektem branŝy elektrycznej. 2.6. Opis linii dozorowych i sterujących Linia nr 1 linia pętlowa dozorowa zawierająca: 12 czujek wielodetektorowych, 3 ręczne ostrzegacze poŝarowe, 3 czujki płomienia, 4 liniowe czujki dymu. Linia nr 1 w sumie zawiera 22 elementy adresowalne. Linia sterująca linia sterująca przeznaczona do uruchamiania sygnalizatorów zawiera 2 sygnalizatory (sygnalizator zewnętrzny, sygnalizator wewnętrzny). 2.7. Bilans energetyczny Bilans energetyczny systemu pozwala na prawidłowy i zgodny ze sztuką dobór zasilania rezerwowego oraz parametrów prądowych instalacji. Pojemność akumulatorów oraz wymaganą moc zasilacza wyliczono za pomocą arkusza obliczeniowego FX2010 Sinteso Quantities Tool. Wydruk z obliczeń w załączniku nr 1 niniejszego opracowania. Przy załoŝeniu czasu podtrzymania 30 godz. i czasu alarmowania 0,5 godz. dobrano pojemność akumulatorów 12 Ah oraz zasilacz centrali 70 W. 2.8. Organizacja alarmowania Ze względu na moŝliwość eliminacji fałszywych alarmów oraz umoŝliwienie przyłączenia systemu wykrywania poŝaru do JRG PSP zastosowano alarmowanie dwustopniowe. Zadziałaniu pojedynczej automatycznej czujki poŝarowej rozpoczyna następującą procedurę: Uruchomienie sygnalizacji akustycznej i optycznej w centrali sygnalizacji poŝaru; Wyświetlenie się informacji na wyświetlaczu centrali/konsoli operatora pozwalającej na jednoznaczną identyfikację miejsca zadziałania czujki; Okres trwania sygnalizacji to 30s (czas T 1 ) przeznaczony do zgłoszenia się 7
operatora centrali i zatwierdzenia alarmu I stopnia (alarm wewnętrzny w pomieszczeniu centrali); Nie zgłoszenie się operatora w ww. czasie powoduje uruchomienie alarmu II stopnia (alarm zewnętrzny), powodując uruchomienie sygnalizatorów; Zgłoszenie się personelu obsługującego system sygnalizacji poŝaru powoduje wydłuŝenie czasu trwania alarmu I stopnia o 1 do 7min (czas T 2 ). Czas ten jest potrzebny do dokonania rozpoznania zaistniałego zagroŝenia poŝarowego; JeŜeli operator nie przeprowadzi kasowania alarmu przez wciśniecie przycisku KASOWANIE, znajdującego się na konsoli, wówczas po upływie ustawionego powyŝej czasu nastąpi włączenie alarmu II stopnia; Uruchomienie ręcznego ostrzegacza poŝarowego powoduje natychmiastowy alarm II stopnia. Weryfikację powyŝszych czasów naleŝy przeprowadzić na etapie uruchamiania systemu. Podsumowanie rodzaju alarmu: a) alarm poŝarowy I stopnia: sygnał z jednej czujki poŝarowej, sygnał z ROP, b) alarm poŝarowy II stopnia: nie potwierdzenie alarmu na centrali w ciągu T1, sygnał z drugiej czujki poŝarowej, sygnał z ROP po zadziałaniu czujki poŝarowej, sygnał z jednej czujki i automatyczne przejście pracy centrali w stan alarmu II stopnia po upływie czasu T 2, 8
3. Wytyczne montaŝowe 3.1. Centrala Centralę systemu sygnalizacji poŝaru (CSP) zlokalizowano w pomieszczeniu punktu informacji turystycznej (rozmieszczenie urządzeń precyzują schematy oraz rysunki techniczne). Lokalizacja CSP powinna zapewniać, aby: wskaźniki i manipulatory były łatwo dostępne dla straŝy poŝarnej oraz osób odpowiedzialnych za obiekt; natęŝenie oświetlenia było takie, aby moŝna było łatwo dostrzec i odczytać sygnały wizualne; poziom szumów tła był na tyle niski, aby sygnały akustyczne były słyszalne; środowisko było czyste i suche; moŝliwość uszkodzeń mechanicznych sprzętu była niewielka; ryzyko powstania poŝaru było niewielkie, a miejsce zabudowy było dozorowane przez co najmniej jedną czujkę naleŝącą do instalacji sygnalizacji poŝarowej, nadzorowanej przez tę centralę. Powinna istnieć moŝliwość szybkiego, łatwego i jednoznacznego powiązania wskazań CSP z geograficznym połoŝeniem kaŝdej działającej czujki lub uruchomionego ręcznego ostrzegacza poŝarowego. Wyświetlacz konsoli operatora przy montaŝu naściennym powinien się znaleźć na wysokości około 1,6 do 1,7 m, licząc od poziomu powierzchni, na której stoi obsługujący. Centralka sygnalizacji poŝaru zasilona powinna być własnym, wydzielonym obwodem 1-fazowym z zabezpieczeniem oznaczonym odpowiednim napisem (np. czerwona tabliczka z napisem "CSP"). Panel Informacyjno kontrolny będzie zasilany z dodatkowego zasilacza ZSP posiadającym dodatkowo awaryjne podtrzymanie bateryjne. NaleŜy przestrzegać podczas montaŝu instalacji właściwych norm. Podczas prac montaŝowych i serwisowych naleŝy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie środki bezpieczeństwa związane z odprowadzaniem statycznych ładunków elektrycznych! Dla prawidłowego działania centralki sygnalizacji poŝaru wszystkie połączenia ochronne łączyć naleŝy do specjalnych zacisków ochronnych obudowy (łącznie z kablami zakończonymi złączami chorągiewkowymi typu J, które z drugiej strony muszą być podłączone do odpowiednich chorągiewek na płytach, modułach itp. Główny zacisk ochronny centralki łączyć naleŝy odpowiednio grubą Ŝyłą z szyną wyrównawczą (uziomem) obiektu. 9
3.2. Automatyczne czujki poŝarowe Czujki poŝarowe naleŝy instalować w sposób taki aby odpowiednie produkty spalania wewnątrz chronionej strefy mogły dotrzeć do czujki bez nadmiernego rozrzedzenia, osłabienia lub opóźnienia. Czujki powinny być montowane w odległości co najmniej 0,5 m od ścian lub ścianek działowych (przegród). JeŜeli pomieszczenie jest węŝsze niŝ 1,2 m, czujka powinna być instalowana w części środkowej, nie bliŝej niŝ 1/3 szerokości pomieszczenia od jednej ze ścian. JeŜeli pomieszczenia są podzielone przez ściany, przepierzenia lub regały, sięgające bliŝej niŝ 0,3 m od stropu, przegrody powinny być traktowane jako dochodzące do stropu, a tak powstałe części pomieszczenia jak odrębne pomieszczenia. Wokół czujki powinna być zachowana wolna przestrzeń o promieniu sfery co najmniej 0,5 m. Czujki nie powinny być umieszczane bezpośrednio na wlocie świeŝego powietrza z instalacji klimatyzacyjnej. JeŜeli dopływ powietrza następuje przez sufit perforowany, to w promieniu co najmniej 0,6 m wokół kaŝdej czujki perforacja powinna być zaślepiona. JeŜeli czujki muszą być umieszczone bliŝej niŝ 1 m od wlotu powietrza lub w przestrzeni, w której prędkość powietrza jest większa 1 m/s, naleŝy zwrócić szczególną uwagę na wpływ ruchu powietrza na czujkę. Czujki zamontowane nad sufitem podwieszanym będą dodatkowo wyposaŝone w zewnętrzny wskaźnik zadziałania, który naleŝy umieścić w miejscu widocznym w promieniu 0,5 m od właściwej jej lokalizacji. Dodatkowo opis wskaźnika zadziałania powinien odpowiadać oznaczeniu czujki do której jest podłączony. Rodzaj zastosowanych czujek oraz miejsce montaŝu precyzują rysunki techniczne i schematy. 3.3. Ręczne ostrzegacze poŝarowe (ROP) Ręczne ostrzegacze poŝarowe powinny być tak rozmieszczone, aby mogły być łatwo i szybko uruchomione przez kaŝdą osobę, która zauwaŝy poŝar. Ręczne ostrzegacze poŝarowe naleŝy instalować na wysokości 1,4m nad podłogą. Ręczne ostrzegacze poŝarowe powinny być umieszczone na drogach ewakuacyjnych, przy kaŝdym wejściu (wewnątrz lub na zewnątrz) na schody ewakuacyjne oraz przy kaŝdym bezpośrednim wyjściu na otwartą przestrzeń. Mogą być umieszczone równieŝ w pobliŝu miejsc szczególnego zagroŝenia. Szczególną uwagę naleŝy zwrócić przy 10
rozmieszczaniu ręcznych ostrzegaczy poŝarowych w miejscach przebywania osób o ograniczonej zdolności poruszania się. Ręczne ostrzegacze poŝarowe powinny być dobrze widoczne, łatwe do identyfikacji, łatwo dostępne oraz oznakowane zgodnie z Polskimi Normami. Ręczne ostrzegacze poŝarowe powinny być tak rozplanowane, aby Ŝadna osoba w obiekcie nie musiała przebywać drogi dłuŝszej niŝ 30 m do najbliŝszego ostrzegacza. W obiektach, w których przebywają osoby ruchowo niepełnosprawne, droga ta powinna być krótsza. NaleŜy zapewnić dostęp do ręcznych ostrzegaczy poŝarowych dla celów konserwacyjnych. 3.4. Okablowanie Przewody pełniące funkcję podtrzymania w warunkach poŝaru powinny być układane: na korytach/drabinkach kablowych teletechnicznych wraz z zastosowaniem odpowiednich mocowań zapewniając prawidłową pracę przewodu przez okres co najmniej 30 min. w warunkach poŝaru; bezpośrednio na stropie przy pomocy odpowiednich uchwytów metalowych w odległościach nie większych niŝ 30cm, zapewniając prawidłową pracę przewodu przez okres co najmniej 30 min. w warunkach poŝaru; w przypadku prowadzenia instalacji w przestrzeni międzystropowej lub pod podniesioną podłogą naleŝy zapewnić swobodny dostęp do zamontowanych w tych przestrzeniach elementów (np. poprzez otwory rewizyjne). Zabezpieczenie przed uszkodzeniem mechanicznym. Kable powinny być układane w miejscach wystarczająco bezpiecznych (korytka kablowe, szyby kablowe, kanały kablowe). Wytrzymałość mechaniczna kabli powinna być adekwatna do sposobu i miejsca montaŝu. W razie potrzeby naleŝy zastosować środki dodatkowej ochrony mechanicznej. Ochrona przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. W celu uniknięcia uszkodzeń i alarmów fałszywych, urządzenia (włącznie z okablowaniem) nie powinny być instalowane w miejscach, w których mogą występować wysokie poziomy zaburzeń elektromagnetycznych. Gdy takie rozwiązanie nie jest moŝliwe, naleŝy zastosować odpowiednie środki ochrony przed wpływami zaburzeń elektromagnetycznych. W przypadku okablowania jest to stosowanie przewodów ekranowanych oraz uŝywanie filtrów (ferrytów) przeciwzakłóceniowych. Podczas ekranowania przewodów naleŝy zwrócić szczególną uwagę na podłączanie ekranów przewodów. KaŜdy przewód powinien mieć podłączony ekran tylko z jednej strony do masy - tylko w taki sposób ekranowanie spełnia swój cel. Podłączenie ekranu przewodu z obu końców powoduje utworzenie pętli, a co za tym idzie efekt przeciwny do zamierzonego, czyli zagłuszenie emitowanych sygnałów. 11
Kable instalacji sygnalizacji poŝarowej powinny być: odpowiednio oznakowane (np. kolor czerwony) lub odpowiednio opisane w odległości co dwa metry na przewodzie, w celu oznaczenia ich funkcji oraz potrzeby oddzielenia lub zamknięte w rurach ochronnych, kanałach, szybach lub korytkach przeznaczonych na potrzeby instalacji SAP. Uwaga: Przejścia okablowania/tras kablowych przez ściany oraz stropy stanowiące przegrody oddzielenia przeciwpoŝarowego w budynku naleŝy zabezpieczyć/wypełnić odpowiednią ogniochronną masą uszczelniającą, w celu zachowania wymaganej klasy odporności ogniowej w/w przegród. 12
4. Zestawienie zbiorcze urządzeń Systemu Sygnalizacji PoŜaru L.p. opis ilość j.m. 1 Centrala SAP 1 szt. 2 Akumulator 2 szt. 3 Moduł izolowany RS232 1 szt. 4 Drukarka 1 szt. 5 Czujka neuronowa wielodetektorowa 12 szt. 6 Gniazdo czujki do czujki punktowej 12 szt. 7 Adapter do środowiska wilgotnego 11 szt. 8 Grzałka z zaciskami 11 szt. 9 Ręczny ostrzegacz poŝarowy 3 szt. 10 Uszczelka ręcznego ostrzegacza poŝarowego 3 szt. 11 Czujka płomienia 3 szt. 12 Gniazdo czujki płomienia 3 szt. 13 Uchwyt do montaŝu naroŝnego czujki 2 szt. 14 Uchwyt montaŝowy z przegubem kulowym 1 szt. 15 Liniowa czujka dymu 4 szt. 16 Gniazdo czujki liniowej 4 szt. 17 Reflektor 10.30m 4 szt. 18 Filtr 5-8 m 4 szt. 19 Grzałka z zaciskami do czujki liniowej 4 szt. 20 Sygnalizator zewnętrzny optyczno głosowy 1 szt. 21 Sygnalizator wewnętrzny akustyczny 1 szt. 22 Okablowanie YnTKSY 2x2x0,8 200 m 23 Okablowanie HTKSH PH90 2x2x0,8 20 m Uwaga: Podane ilości okablowania są wartościami przybliŝonymi i mogą się nieznacznie róŝnić od faktycznego zuŝycia przewodów na budowie. 13
5. Uwagi końcowe Formalno-prawne Całość prac naleŝy wykonać zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. Wszelkie zmiany lub niezgodności z projektem naleŝy uzgodnić z Inwestorem. Stosować się do przepisów BHP, roboty elektryczne wykonać pod nadzorem osób uprawnionych. Prace wykonawcze realizować zgodnie z Prawem Budowlanym, z obowiązującymi i zalecanymi normami, przepisami i opracowaniami SEP oraz wytycznymi producentów instalowanych urządzeń. Prace wykonać pod nadzorem osób uprawnionych. Wszelkie odstępstwa od projektu zgłaszać Inwestorowi, a uzgodnione zmiany wprowadzać wpisem do dokumentacji technicznej i dziennika budowy. W trakcie wykonywania instalacji wykonywać na bieŝąco pomiary, a po wykonaniu przeprowadzić szczegółowe pomiary. Wyniki pomiarów wpisać do protokołu pomiarowego. Wykonawca w trakcie robót powinien nanosić zmiany i poprawki na dokumentacji technicznej, a po zakończeniu prac powinien opracować projekt powykonawczy, do którego powinny zostać dołączone protokoły pomiarów. Techniczne Prace skoordynować z pozostałymi branŝami. Uzgodnić lokalizację urządzeń z instalatorami pozostałych branŝ. Dla oferenta Przy sporządzeniu wyceny naleŝy projekt rozpatrywać w całości Oferent korzystając ze swojej wiedzy technicznej powinien w wycenie uwzględnić materiały dodatkowe nie ujęte w którejkolwiek części opracowania projektowego, ale wynikające z technologii i logiki budowania instalacji elektrycznych niskoprądowych. W przypadku stwierdzenia nieścisłości lub niekompletności instalacji zawartych w opracowaniu projektowym stanowiącego podstawę do wyceny naleŝy wystąpić poprzez inwestora do projektanta o wyjaśnienie lub uzupełnienie. 14
6. Spis rysunków i załączników 1. Rys. nr 01: Rzut poziomu 01 Instalacja systemu SAP, 2. Rys. nr 02: Rzut poziomu 02 Instalacja systemu SAP, 3. Rys. nr 03: Rzut poziomu 03 Instalacja systemu SAP, 4. Rys. nr 04: Rzut poziomu 04 Instalacja systemu SAP, 5. Rys. nr 05: Rzut poziomu 05 Instalacja systemu SAP, 6. Rys. nr 06: Rzut poziomu 06 Instalacja systemu SAP, 7. Rys. nr 07: Schemat ideowy Instalacja systemu SAP, 8. Załącznik nr 1 Formularz wyliczeniowy bilansu energetycznego 15