Północ rzeczywista kontra północ magnetyczna Poniższy artykuł jest napisany przez Mistrza Josepha Yu i przetłumaczony przez Małgorzatę Gałkowską-Błądek. Oryginał znajduje się na stronie Mistrza Josepha Yu Czy w studiach Feng Shui, podczas mierzenia kierunków, powinno się brać pod uwagę północ geograficzną czy magnetyczną? To interesujące pytanie zadawane jest już od ponad 1000 lat. Ci którzy korzystają z geograficznej północy, zakładają że Feng Shui składa się z astronomii i geografii jakby to sugerowała nazwa Kan Yue. Dlatego uważają że powinno się używać północy geograficznej. Ci którzy korzystają z północy magnetycznej, uważają że ponieważ używa się kompasu luopan, to północ magnetyczna pokazuje kierunek Zi-Wu na luopan. Dlatego są przekonani że powinno się używać północy magnetycznej. Zanalizujmy to według kilku aspektów. Co to jest północ geograficzna? Ponieważ Ziemia się obraca wokół swojej osi przecinającej ją w dwóch punktach, będziemy nazywać te punkty biegunami północy rzeczywistej i południa rzeczywistego. Ta oś obrotu jest nachylona 66 0 33 w stosunku do płaszczyzny w której przebiega eliptyczna droga Ziemi wokół Słońca. Gdy przedłużymy tę oś, wskazuje ona pewien punkt na fikcyjnym nieboskłonie. Ponieważ Gwiazda Polarna jest w ustalonej pozycji na niebie, a wszystkie inne gwiazdy obracają się wokół niej, północ rzeczywista jest dobrze zdefiniowana.
Rzeczywisty biegun północny i rzeczywisty biegun południowy odnoszą się do punktów, w których oś ziemska przecina Ziemię. Jednak ta oś obrotu nie ma stałego kierunku. Poddaje się ona cyklowi precesji w okresie 25,800 lat. Oś obrotu Ziemi wskazuje w obecnych czasach Gwiazdę Polarną. 3000 lat pne. wskazywała ona gwiazdę Thuban. W latach około 14 000 naszej ery będzie wskazywać Wegę. W latach około 22 800 naszej ery będzie ponownie wskazywać Thuban. Można więc wywnioskować że coś takiego jak rzeczywista północ tak naprawdę nie istnieje. Jest to zjawisko wędrowne. Z tego powodu będziemy to nazywać astronomiczną północą zamiast północą rzeczywistą. Pytanie więc powinno teraz brzmieć, Podczas pomiaru kierunków w studiach Feng Shui, powinniśmy brać pod uwagę północ astronomiczną czy magnetyczną? Musimy również pamiętać, że północ astronomiczna nie jest czymś stałym, ale zmienia się w czasie w cyklu 25 800 lat. Na mapach używamy zwyczajowo czegoś co nazywa się północą siatki geograficznej. Różnica między północą astronomiczną a północą geograficzną wynosi około pół stopnia, ale to się powoli zmienia w czasie. Dla celów pomiaru gruntu, używa się północy geograficznej.
Co to jest północ magnetyczna? Modelem magnesu jest dipol, gdzie siły magnetyczne przebiegają od magnetycznego bieguna północnego do magnetycznego bieguna południowego. Ziemia jest olbrzymim magnesem i posiada swój magnetyczny biegun północny w pobliżu geograficznego bieguna południowego. Ziemski magnetyzm powodowany jest przez przepływ elektronów w ziemskim jądrze złożonym z płynnego metalu. Płynne jądro jest w ciągłym ruchu. Wyjaśnia to dlaczego ziemski magnetyzm różni się w czasie. Ruch ten jest stopniowy. Dlatego Ziemia może być przedstawiana jako olbrzymi magnes z poruszającymi się biegunami magnetycznymi. Zmiany lokalizacji północy magnetycznej znane są jako wariacja magnetyczna. Trzeba tu zauważyć, że zmiana położenia bieguna północy magnetycznej zależna jest również od czynników astronomicznych. Burze słoneczne oddziałują na odczyt kompasu. Generalnie, związek między północą astronomiczną, geograficzną i magnetyczną przedstawiony jest na poniższym diagramie.
Dokumentacja Najstarszy dokument na temat wyboru odniesienia, znaleziono w Guan Shi Di Li Zhi Meng; napisany został on przez Guan Lu w Królestwie Wei (220 265 ne) w okresie Trzech Królestw. W rozdziale 68 Ósmego Zwoju tej książki znajdujemy następujące zdanie: Igła wskazuje Kan-Li określając początek i koniec pozycji yin i yang. To nam mówi że odnoszono się do północy magnetycznej w celu określenia ośmiu trygramów Hou Tian Ba Gua. Kan jest trygramem na północy, a Li jest trygramem na południu. Za czasów Dynastii Tang, wynaleziono Fen Jin (Igłę Szczelinową) do odczytu 7.5 0 przed odczytem magnetycznym. Była to prawdopodobnie przybliżona wartość deklinacji w Chinach około 1000 lat temu. Feng Jin powszechnie się tłumaczy jako igła szwowa. Jest to jedno ze znaczeń litery feng w słownikach. Igła w tym kontekście nie ma nic wspólnego z szyciem, ale możemy się domyślić że powstało nieporozumienie. Jednym ze znaczeń litery feng jest szczelina. W rzeczywistości gdy igła kompasu wskazuje punkt środkowy Zi (północ 0 0 ), ludzie wyobrażali sobie że fikcyjna igła wskazuje granicę pomiędzy Zi i Ren. Innymi słowy, przypada to w szczelinie pomiędzy Zi i Ren. San He Luo Pan: Zewnętrzny pierścień to Tian Pan, podczas gdy wewnętrzny pierścień to Di Pan. Środek Zi w Tian Pan przypada w szczelinie pomiędzy Zi i Qui na Di Pan.
Wynalezienie tego pierścienia na luopan miało na celu odczyt kierunku na kompasie astronomicznym. Pierścień ten nazywany jest Niebiańską Płytą (Tian Pan). Igła magnetyczna obecnie nazywana jest Igłą Właściwą (Zheng Jin). Pierścień nazywa się Płytą Ziemi (Di Pan). Stąd Niebiański pierścień czyta niebiańską qi, a Ziemski pierścień czyta ziemską qi. Później ludzie odkryli, że ustalone 7.5 0 nie zgadza się ze zmienną deklinacją i używali cienia słonecznego rzucanego w południe, aby odczytać kierunek astronomiczny. Zamiast używać Tian Pan, używa się tarczy słonecznej jako dodatku do Luopan. Co my studiujemy w Feng Shui? Aby się dowiedzieć, czy powinniśmy odnosić się do północy magnetycznej czy astronomicznej podczas stosowania formuł feng shui, musimy przede wszystkim wiedzieć, co studiujemy. [1] Luan Tou (Formy) Qing Nang Jing mówi, Jest pięć planet* na Niebie, (i odpowiednio) jest pięć elementów na Ziemi. Na Niebie są gwiazdy i galaktyki. Na Ziemi są góry i rzeki. Qi porusza się na Ziemi, a jej (odpowiadający) kształt ukazuje się na Niebie. Ta idea pochodzi z Xici Zuan z Yijing, W Niebie tworzy się wizerunek. Na Ziemi on przybiera kształt. Widoczna jest transformacja. Gdyby potraktować to dosłownie, to wszystko co na Niebie znajduje swoje odbicie we wszystkim na Ziemi. Sytuacja staje się zabawna. W rzeczywistości, to co mówi Yijing, oznacza że trygramy powstały zgodnie z wyobrażeniami na Niebie i zgodnie z kształtami na Ziemi, aby zrozumieć przemianę linii yin i yang prowadzącą do transformacji abstraktu w konkret. Z drugiej strony, nie musimy wiedzieć dokładnie co się dzieje na Niebie. Wszystko co musimy wiedzieć, to to jak wydarzenia we Wszechświecie wpływają na Ziemię, która jest jego częścią. Abstrakcyjna idea Nieba staje się teraz koncepcją Czasu. Niebo jest w nieustającym ruchu, co oznacza że czas biegnie bez początku, bez końca i bez przerwy.
Gdy starożytni studiowali formy, byli oni zainteresowani ochroną i tworzeniem. Miejsce było pomyślne jeżeli było chronione górami i miało płynącą wodę, zbierającą się na froncie. Aby opisać ten scenariusz bardziej żywo, mistrzowie Feng Shui w przeszłości zapożyczyli nazwy czterech zwierzęcych gwiazdozbiorów na nieboskłonie. One tu nie mają żadnego związku. Jest więc pięć elementów i pięć planet. Starożytni uczeni zawsze chcieli powiązać Niebo, Ziemię i Człowieka. Niektórzy współcześni uczeni wpadają w tę pułapkę i ich wizja staje się jak wizja żaby w studni. [2] Li Qi (Prawo Qi) Istnienie qi samo w sobie jest aksjomatem. Ludzie nie rozumujący naukowo ale udający naukowców, mówią że nie można udowodnić istnienia qi za pomocą instrumentów naukowych. Faktem jest że nasza egzystencja zależy od istnienia qi. Bez qi nasze ciało jest po prostu zbiorem chemicznych składników niezdolnych do samodzielnego życia. Nasza planeta daje nam środowisko odpowiednie dla naszego przeżycia, ponieważ może ono tworzyć żywą qi i chronić nas przed zabójczą qi. Zarówno żywa qi jak i zabójcza qi pochodzą z Wszechświata. Zawiera on naszą Ziemię, system słoneczny i wszystkie galaktyki. W badaniu feng shui nie troszczymy się o narodziny i śmierć gwiazd, wybuchy słoneczne, wzrost i zanik Księżyca oraz wydarzenia na innych planetach. Interesuje nas całkowity efekt wydarzeń we Wszechświecie. Opisujemy to w postaci tak zwanego wykresu gwiazd. Mamy wykres gwiazd Ziemi bez rozważania wpływów ciał niebieskich. Jest to Luo Shu, znane również jako Wykres Ziemi (Di Pan). Mamy wykresy gwiazd Ziemi w różnych okresach. Jest to Wykres Nieba (Tian Pan). Gdy budynek jest ukończony, mamy wykres gwiazd tego budynku. Składa się on z Wykresu Skierowania (Xiang Pan) oraz Wykresu Góry (Shan Pan). Wykres Ziemi: Najważniejszymi energiami Ziemi są (1) grawitacja i (2) magnetyzm. Grawitacja skierowana jest w kierunku centrum Ziemi. Właściwość ta jest najbardziej charakterystyczna dla elementu Ziemi. Dlatego umieszcza się ją w centrum. Oznaczona jest ona numerem 5 na Luo Shu.
Magnetyzm promieniuje z okolicy w pobliżu geograficznego bieguna południowego Ziemi. Promieniowanie jest najważniejszą charakterystyką elementu Ognia. Dlatego umieszcza się go na górze Luo Shu aby zaznaczyć południe. Oznaczony jest on numerem 9. Zauważ że w przeszłości mistrzowie używali czterech pór roku aby wyjaśnić Ba Gua. To dobry sposób na ułatwienie zrozumienia pewnych rzeczy. Musimy pamiętać, że uczyniono to w Chinach gdzie są cztery pory roku. W tropikach takie nauczanie będzie bezsensowne, ponieważ ludzie nie skojarzą gorąca z południem. Gorąco przychodzi ze wszystkich kierunków. Jeszcze więcej problemów pojawi się, gdy będziemy stosować to wyjaśnienie na półkuli południowej, ponieważ tam wszystko jest odwrócone. Trzeba zaznaczyć, że to nauczanie używa jedynie analogii. To miało tylko pomóc ludziom zrozumieć. Niestety ludzie potraktowali to jako zasadę Ba Gua. Prowadzi to do wielkich nieporozumień. To co jest tu niewłaściwe, to wcale nie samo Ba Gua. Ba Gua i Luo Shu są wciąż uniwersalne. Luo Shu: Nauczanie używające czterech pór roku w klimacie umiarkowanym Półkuli Północnej, powinno być odrzucone, aby nie powodować nieporozumień. Największym rozczarowaniem Alberta Einsteina było to, że nie mógł stworzyć Teorii Pola Jednolitego. Starożytni Chińczycy, zamiast próbować łączyć różne pola energetyczne (albo raczej pola qi), postanowili różnicować, łączyć i nakładać poszczególne pola qi. Aby studiować Wykres Ziemi, my definitywnie musimy odnosić się do północy magnetycznej. Innymi słowy, badamy efekt grawitacji i magnetyzmu, aby zobaczyć jak tworzą one qi w ośmiu kierunkach odpowiednio do punktu odniesienia. Trzeba pamiętać że odnosimy się do zmiennej energii ziemskiej. To nie ma znaczenia gdzie się znajdujesz; gdy Luo Pan wskazuje Zi- Wu, to oznacza to Zi-Wu. Nie ma potrzeby uwzględniania deklinacji, aby
konwertować wykres względem północy astronomicznej. To samo miejsce może mieć za dwadzieścia lat inny wykres energii. To jest logiczne. Nie oczekujemy że nasza Ziemia jest niezmienna. Metoda jest niezmienna, rezultat może być zmienny. Gdy użyjemy północy astronomicznej, zakładamy że zmiany są na tyle powolne, że aż pomijalne, chyba że mówimy o okresie 1000 lat. To nie jest mądre. Jeżeli ziemskie pole magnetyczne jest zmienne, to dlaczego Wykres Ziemi ma być niezmienny? Nie bądź więc zdziwiony, gdy kierunek skierowania zmierzony dzisiaj różni się od tego zmierzonego 30 lat temu. Wykres Nieba: Wykres Nieba jest rezultatem qi przychodzącej z Wszechświata i zmieniającej się w różnych okresach czasu. Może to być wynikiem różnic w ułożeniu planet i gwiazd. Jednak nie próbujemy studiować przyczyny. My tylko chcemy studiować efekt. Efekt ten nakłada się na Wykres Ziemi. Starożytni Chińczycy rozwinęli formułę (lub raczej algorytm) otrzymywania Wykresu Nieba z Luo Shu. Ponieważ pomiar dokonywany jest na Ziemi, i ponieważ formuła jest z Wykresu Ziemi, logiczne jest również odnoszenie się do magnetycznej północy a nie astronomicznej. Jeżeli byśmy rzeczywiście studiowali gwiazdy, bardziej logiczne byłoby używanie północy astronomicznej. Musimy zauważyć, że luopan jest instrumentem zawierającym dwadzieścia cztery góry i inne formuły. W Feng Shui Xuan Kong używa się Zheng Jin (w odniiesieniu do północy magnetycznej). W Feng Shui San He używa się Feng Jin (przypuszczalnie odnosząc się do północy astronomicznej) w celu umiejscawiania wody. Tak jest ponieważ woda się porusza i Niebo się porusza. W pomiarach osadzenia i skierowania, Szkoła San He również używa Zheng Jin. Konkluzja Wszystkie kierunki są względne. Nie ma czegoś takiego jak absolutna północ (lub prawdziwa północ). Astronomiczna północ odnosi się do poruszającej się osi rotacji Ziemi. Północ na mapie odnosi się do standardowego sposobu tworzenia map. Północ magnetyczna odnosi się do poruszającego się dipola w Ziemi. Studiowanie Feng Shui buduje swoją analizę nakładając pola qi, pośród których grawitacja i magnetyzm grają pierwsze skrzypce. Chociaż Feng Shui nie jest nauką, nie może być ona całkiem oderwana od nauki. Ponieważ pole
magnetyczne jest jednym z dwóch najważniejszych pól na Ziemi, feng shui musi opierać się na kierunkach magnetycznych. Dlatego północ magnetyczna, a nie astronomiczna musi być użyta do mierzenia kierunków. * Pięć planet to Merkury (Woda), Wenus (Metal), Mars (Ogień), Jowisz (Drzewo) i Saturn (Ziemia).