Pochylenia, Lustro. Modelowanie ramienia. Zagadnienia. Wyciągnięcie/dodania/bazy, Pochylenia ścian, Lustro (ewent. wstawianie części, łączenie części)

Podobne dokumenty
Łożysko z pochyleniami

Kolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1.

Płaszczyzny, pochylenia, kreator otworów

Płaszczyzny, Obrót, Szyk

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części

Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy

Modelowanie powierzchniowe - czajnik

śebro, Szyk liniowy, Lustro Zagadnienia. Tworzenie śeber, powielanie obiektów Szykiem liniowym, wykorzystanie konstrukcji Lustra.

Wyciągnięcie po ścieŝce, dodawanie Płaszczyzn

Gwint gubiony na wale

Przeciąganie po profilach, Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce

Rysunek 1. Zmontowane części

SolidWorks ćwiczenie 1

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja

Płaszczyzny, żebra (pudełko)

Rys Rys. 3.2 Szkicując profil przedstawiony naa rys. 3.2 należy zwrócić uwagę na lokalizację początku układu współrzędnych,

Rysunek 1. Rysunek 2. Copyright 2016, mgr inż. Janusz Bonarowski, mgr inż. Bogusław Kozicki 1

Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna

Tworzenie dokumentacji 2D

Typoszeregi - SolidWorks <- Excel

Kolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1.

AutoCAD 1. Otwieranie aplikacji AutoCAD AutoCAD 1

Tworzenie zespołu. Ustalenie aktualnego projektu. Laboratorium Technik Komputerowych I, Inventor, ćw. 4

Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna

Rys 3-1. Rysunek wałka

Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna

Pokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu

Modelowanie części w kontekście złożenia

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja

Przykłady zastosowania zaawansowanych operacji

Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki

Koło zębate wału. Kolejnym krokiem będzie rozrysowanie zębatego koła przeniesienia napędu na wał.

Katedra Zarządzania i Inżynierii Produkcji 2013r. Materiały pomocnicze do zajęć laboratoryjnych


W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.

Tworzenie zespołu. Laboratorium Technik Komputerowych I, Inventor, ćw. 4. Wstawianie komponentów i tworzenie wiązań między nimi.

Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych

Wymiarowanie, kreskowanie, teksty

[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1

Instrukcja do ćwiczeń: Zapis i podstawy konstrukcji (wszelkie prawa zastrzeŝone, a krytyczne uwagi są akceptowane i wprowadzane w Ŝycie)

X = r cosα = (R+r sinα) cosβ = (R+r sinα) sinβ

Modelowanie krawędziowe detalu typu wałek w szkicowniku EdgeCAM 2009R1

W module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej

Wielowariantowość projektu konfiguracje

Narysujemy uszczelkę podobną do pokazanej na poniższym rysunku. Rys. 1

Analiza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego. koparki DOSAN

Przykładowe plany zajęć lekcyjnych Design the Future Poland

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Rys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)

IRONCAD. Przykład I IRONCAD Konstrukcja obudowy z blachy

Materiały pomocnicze do programu AutoCAD 2014

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D

TUTORIAL: wyciągni. gnięcia po wielosegmentowej ście. cieżce ~ 1 ~

INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE

Ćwiczenie 1 - Modelowanie bryłowe z wykorzystaniem obiektów podstawowych i podstawowych technik modyfikacyjnych

Konstruowanie części z tworzywa sztucznego

Projekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks.

Mechanical Desktop Power Pack

Poprzez dodanie silnika obrotowego przeprowadzić symulację pracy mechanizmu.

Dokładny opis instalacji programów RFD można znaleźć w pliku PDF udostępnionym na stronie w zakładce Downland > AutoCAD > Instalacja

Krzysztof Sendor Słowa kluczowe Tworzenie schodów

Poniżej przedstawiono przykład ich zastosowania dla najprostszego obiektu 3D kostki.

Ćwiczenie 3. I. Wymiarowanie

Automatyzacja wstawiania części do złożenia

Pierwszy model od bryły do dokumentacji

Jeżeli pole Krawędź będzie zaznaczone uzyskamy obramowanie w całej wstawianej tabeli

Przykład montażu w CATIA v5

Połączenie AutoCad'a z bazą danych

Przed rozpoczęciem pracy otwórz nowy plik (Ctrl +N) wykorzystując szablon acadiso.dwt

GRAFIKA INŻYNIERSKA INSTRUKCJA PODSTAWOWE KOMENDY AUTOCADA - TRÓJKĄTY

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

Animacje z zastosowaniem suwaka i przycisku

Języczek zamka typu Ostrołęka

Tworzenie dokumentacji 2D

Zadanie Wstaw wykres i dokonaj jego edycji dla poniższych danych. 8a 3,54 8b 5,25 8c 4,21 8d 4,85

Projekt wykonany w programie CAD Decor Pro 3. Do utworzenia dokumentacji wykonawczej klikamy przycisk Dokumentacja.

Wyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software

Ćwiczenia w modelowaniu części

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

4.3 WITRAś. 1. UŜywając polecenia Linia (_Line) narysować odcinek, podając jako punkt początkowy współrzędną 90,-300 i punkt końcowy 90,55.

narzędzie Linia. 2. W polu koloru kliknij kolor, którego chcesz użyć. 3. Aby coś narysować, przeciągnij wskaźnikiem w obszarze rysowania.

SolidWorks 2012 odpowiedzi na często zadawane pytania Jerzy Domański, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, jdom@uwm.edu.pl

Obiekt 2: Świątynia Zeusa

GRAFIKA INŻYNIERSKA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA MECHATRONIKI. Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

AutoCAD LT praca na obiektach rastrowych i nakładanie barw z palety RGB na rysunki.

Zaznaczanie komórek. Zaznaczenie pojedynczej komórki polega na kliknięciu na niej LPM

Zespół można utworzyć przez utworzenie nowego dokumentu na bazie szablonu zespołu (pliki z rozszerzeniem.iam). Tworzony jest pusty dokument zespołu.

Układ scalony UL 1111

b) Dorysuj na warstwie pierwszej (1) ramkę oraz tabelkę (bez wymiarów) na warstwie piątej (5) według podanego poniżej wzoru:

TUTORIAL: Konwersja importowanej geometrii na arkusz blachy

Kurs Adobe Photoshop Elements 11

Wymiarowanie i teksty. Polecenie:

tworzenie brył złożonych Wprowadzenie Otwory

Materiały pomocnicze z programu AutoCAD 2014.

Ćwiczenie nr 3 Edycja modeli bryłowych

1. Umieść kursor w miejscu, w którym ma być wprowadzony ozdobny napis. 2. Na karcie Wstawianie w grupie Tekst kliknij przycisk WordArt.

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian

Politechnika Poznańska KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH

Transkrypt:

Pochylenia, Lustro Zagadnienia. Wyciągnięcie/dodania/bazy, Pochylenia ścian, Lustro (ewent. wstawianie części, łączenie części) Wykonajmy model korbowodu jak na rys. 1 (zobacz też rys. 29, str. 11). Rysunek 1. Model wału korbowego Modelowanie ramienia Pierwszym elementem modelu, który wykonamy będzie ramię z przeciwwagą. Element ten ma dwie płaszczyzny symetrii zamodelujemy zatem 1/4 część ramienia, a następnie w celu otrzymania całego ramienia wykonamy dwukrotnie operację Lustro. Z zakładki Operacje wybierzmy Wyciągnięcie dodania/bazy i utwórzmy szkic na Płaszczyźnie przedniej, jak na rys. 2. Rysunek 2. Szkic 1/4 ramienia Po Wyjściu ze szkicu nadajmy stałą grubość 10 mm temu fragmentowi modelu, rys. 3. Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 1

Rysunek 3. Wyciągnięcie na stałą grubość 10 mm Nadanie pochylenia W operacji Wyciągnięcia możemy wykonać pochylenie ścianek, ale jednocześnie wszystkich ścianek. Tymczasem w modelu wymagane jest pochylenie tylko dwóch ścianek. Efewkt taki uzyskamy posługując się narzędziem Pochylenie. Z zakładki Operacje wybierzmy Pochylenie. W oknie Właściwości niech będzie wybrana opcja Ręczne, w panelu Typ pochylenia zaznaczmy opcję Płaszczyzna neutralna, w panelu Kąt pochylenia wpiszmy 5 stopni, w panelu Płaszczyzna neutralna kliknijmy na rysunku ścianę boczną (uzyska kolor fioletowy), a w panelu Ściany do pochylenia kliknijmy ścianę górną (uzyska kolor niebieski), rys. 4. Rysunek 4. Definiowanie pochylenia Aby sprawdzić na podglądzie, czy wybrane opcje dadzą wymagany efekt - kliknijmy ikonę okularów, patrz rys. 4. Podgląd przedstawia rys. 5. Rysunek 5. Podgląd pochylenia (widzimy, że należy zmienić kierunek pochylenia) Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 2

Na rys. 5 widzimy, że pochylenie należy wykonać w przeciwnym kierunku niż obecny. Klikamy zatem ikonę okularów ponownie, aby powrócić do okna Właściwości i w panelu Płaszczyzna neutralna klikamy ikonę Odwróć kierunek, rys. 4. Poprawnie wykonane pochylenie przedstawia rys. 6. Rysunek 6 Podobnie narzędziem Pochylenie wykonajmy pochylenie drugiej ściany pod kątem 12 stopni, rys. 7 i rys. 8 Rysunek 7. Projektowanie Pochylenia drugiej ściany Rysunek 8 Wynik Nadanie kolejnych pochyleń Pochylimy zaokrągloną ścianę i kolejne trzy płaszczyzny - względem (dużej) płaszczyzny symetrii. Z zakładki Operacje wybierzmy Pochylenie, przycisk Ręczne powinien być wybrany. Jako Typ pochylenia wybieramy opcję Płaszczyzna neutralna, Kąt pochylenia ustalamy na 8 stopni, jako Płaszczyzna neutralna klikamy na rysunku płaszczyznę symetrii, jako Ściany do pochylenia wskazujemy cztery ściany (jedną zaokrągloną i trzy płaskie). Odwracamy też kierunek pochylenia, rys. 9. Rysunek 9 Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 3

Zaokrąglenie zmiennym promieniem Krawędzie, które nie leżą w płaszczyznach symetrii zaokrąglimy, ale jedną z krawędzi zaokrąglimy zmiennym promieniem. W tym celu wybierzemy narzędzie Zaokrąglenie. W oknie Właściwości, przy wybranym zaokrągleniu Ręcznie, w panelu Typ zaokrąglenia wybierzmy opcję Zmienny promień. Następnie, mając wybrany panel Elementy do zaokrąglenia, kliknijmy krawędź do zaokrąglenia. Pojawią się, w obszarze rysowania, dwa pola Zmienny promień; bezpośrednio do tych pól Rysunek 10. Definiowanie Zmiennego promienia wpisujemy wartość promienia początkowego 5 mm i końcowego 2 mm, rys. 10. Pozostałe krawędzie zaokrąglamy promieniem 2 mm, rys. 11 Rysunek 11. Zaokrąglenie 2 mm Lustro Podczas tworzenia lustrzanego odbicia, w oknie Właściwości, w panelu jako Ściana/płaszczyzna lustra wskazujemy, na rysunku, płaszczyznę lustrzaną modelu. Uwaga! Jako drugi wybór w operacji Lustro - otwieramy panel Obiekty do odbicia lustrzanego i klikamy myszą w dowolnym miejscu model w przestrzeni rysunkowej, rys. 12. Operację Lustro wykonujemy dwukrotnie. Rysunek 12. Dwukrotna operacja Lustro Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 4

Rysowanie fragmentów wykorbień jako Wyciągniecie Szkic pierwszy, rys. 2, wykonaliśmy na Płaszczyźnie przedniej, na tej płaszczyźnie wykonamy obecnie szkic okręgu o φ30 mm i wyciągniemy go na 40 mm w walec, rys. 13, rys. 14. Uwaga1. Podczas wyciągnięcia proszę zwrócić uwagę, aby w oknie Właściwości kratka Scal wyniki była zaznaczona. Uwaga2. Gdyby były trudności z umieszczeniem środek walca w środku rzutu - można narysować, w dużym powiększeniu, Linią środkową pomocniczą linię symetrii i na niej umieścić środek okręgu. Wyciągnięcie zaokrąglimy promieniem 2 mm, rys. 15. Rysunek 13. Szkic φ30 mm Rysunek 14. Wyciągnięcie 40 mm, zaokrąglenie 2 mm Drugi czop Szkic drugiego czopu rysujemy także w Płaszczyźnie przedniej φ30, odległość 40 mm, rys. 15. Wyciągnięcie na 40 mm, z Zaokrągleniem 2 mm, rys. 16. Rysunek 15. Szkic czopa Rysunek 16. Drugi czop ) Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 5

Zaokrąglenie Krawędzie w płaszczyznach Luster zaokrąglamy promieniem 2 mm. Operację wykonamy kolejno, w 4 razy, rys. 17 rys. 20. Rysunek 18. Zaokrąglenie, krok 2 Rysunek 17. Zaokrąglenie, krok 1 Rysunek 19. Zaokrąglenie, krok 3 Rysunek 20. Zaokrąglenie, krok 4 Lustro Wykonajmy model jednego stopnia wału. W operacji Lustro w oknie Właściwości, w panelu Ściana/płaszczyzna lustra wskażmy myszą na rysunku płaszczyznę czopa, a w panelu Obiekty do odbicia lustrzanego wskażmy myszą w obszarze rysunku cały narysowany model. Realizację operacji Lustro przedstawia rys. 21. Rysunek 21. Operacja Lustro Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 6

Model wału korbowego dla silnika 3 cylindrowego Zapiszmy model pojedynczego stopnia wału pod nazwą WK1.SLDPRT, a następnie (zapiszmy jeszcze raz) pod nazwą WK2.SLDPRT. Akcja ta powoduje, że obecnie mamy otwarty do pracy (czyli do edycji) rysunek modelu wału korbowego o nazwie WK2.SLDPRT. Aby nie rysować od nowa kolejnych dwóch stopni wału korbowego posłużymy się rysunkiem WK1.SLDPRT, który wstawimy do rysunku WK2.SLDPRT i odpowiednio wypozycjonujemy (ustawimy za pomocą więzów) względem rysunku WK2.SLDPRT. W tym celu wybierzmy z menu Wstaw -> Część..., i w otwartym oknie Otwieranie wybierzmy WK1.SLDPRT. Kliknijmy następnie w przestrzeni rysunkowej miejsce, w którym ma się pojawić stopień wału, rys. 22. Rysunek 22 Należy teraz zestawić ze sobą obie części W tym celu, w Drzewie operacji FeatureManager, kliknijmy ostatnio wstawiony rysunek i z kontekstowego menu wybierzmy Edytuj operację otworzy to okno Właściwości, w którym należy, w panelu Zlokalizuj część, zaznaczyć kratkę Zlokalizuj część za pomocą operacji Przenieś/Kopiuj, rys. 23. Rysunek 23 Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 7

Po zatwierdzeniu tego wyboru zielonym haczykiem OK otwarte zostanie okno Właściwości Ustawienia wiązania, rys. 24. Posłużymy się wiązaniami Wspólne, Koncentryczne i Kąt. Wprowadzenie wiązania Wspólne oznacza, że wymusimy taki stan, że wskazane na dwóch modelach płaszczyzny (1) i (2), rys. 25, przemieszczą się i znajdą w jednej wspólnej płaszczyźnie. W tym celu wybieramy wiązanie Wspólne i w polu Elementy do wiązania wskazujemy płaszczyzny końców czopów płaszczyzny (1) i (2) z rys. 25. Po wskazaniu płaszczyzn klikamy przycisk Dodaj. Końce czopów znajdą się w jednej płaszczyźnie. Teraz ustawimy osie czopów w jednej prostej - Koncentrycznie W tym celu wybierzemy wiązanie Koncentryczne i w polu Elementy do wiązania wskażemy kolejno powierzchnie walcowe czopów (1) i (2), a następnie klikniemy przycisk Dodaj, rys. 26. Rysunek 24 Rysunek 25. Wybieramy płaszczyzny do wiązania Wspólne Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 8

Rysunek 26. Płaszczyzny końców obu czopów leżą już w jednej płaszczyźnie, a czopy i w jednej osi Obecnie oba wykorbienia znajdują się w jednej płaszczyźnie (rys. 26) należy je "przekręcić" o kąt 120 stopni, jeden względem drugiego. W tym celu wybierzemy narzędzie Kąt i klikniemy w obu wykorbieniach krawędzie (3) i (4), rys. 27, a następnie w polu Kąt wpisujemy 120 stopni. Rysunek 27. Wprowadzenie wiązania Kąt - ustawiamy części skręcone o kąt 120 stopni Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 9

Następnie klikamy przycisk Dodaj i kończymy pozycjonowanie drugiego wykorbienia, względem pierwszego, zielonym haczykiem OK. Ponieważ model wału korbowego ma mieć 3 wykorbienia, dodamy zatem jeszcze jedno. Z menu Wstaw wybieramy Część, odnajdujemy rysunek WK1.SLDPRT i wstawiamy go klikając w przestrzeni rysunkowej miejsce, w którym ma się pojawić trzecie wykorbienie. Następnie wprowadzamy wiązania Wspólne, Koncentryczne i Kąt (wpisać 240 stopni) podobnie jak na rysunkach 23-27 wiążąc wykorbienina drugie z trzecim, rys. 28. Rysunek 28. model wału z 3 wykorbieniami Obecnie stopnie modelu wału są ze sobą odpowiednio zestawione, ale nie tworzą jeszcze jednego modelu bryłowego. Należy je połączyć w pojedynczą bryłę. Aby tego dokonać wybieramy z menu kolejno: Wstaw -> Operacje -> Połącz i kliknąć w obszarze rysunku kolejno trzy stopnie wykorbienia wału, rys. 29, a operację zakończyć zielonym haczykiem OK. Rysunek 29. Operacja Połącz Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 10

Proszę porównać rys. 26 i rys. 29. Po połączeniu nie ma już krawędzi na czopach w miejscu połączenia wykorbień. Rysunek 29. Model wału po Połączeniu Copyright 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 11