NIELINIOWOŚĆ MATERIAŁOWA W SYMULACJI ZJAWISK AEROELASTYCZNYCH

Podobne dokumenty
Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

METODA NUMERYCZNEJ ANALiZY AEROSPRĘŻYSTOŚCi

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

DWUTEOWA BELKA STALOWA W POŻARZE - ANALIZA PRZESTRZENNA PROGRAMAMI FDS ORAZ ANSYS

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

OBLICZENIA AEROELASTYCZNE SAMOLOTU

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Komputerowe wspomaganie projektowania- CAT-01

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

Politechnika Poznańska

WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

SYMULACJA OBLICZENIOWA OPŁYWU I OBCIĄŻEŃ BEZPRZEGUBOWEGO WIRNIKA OGONOWEGO WRAZ Z OCENĄ ICH ODDZIAŁYWANIA NA PRACĘ WIRNIKA

Materiały do laboratorium Przygotowanie Nowego Wyrobu dotyczące metody elementów skończonych (MES) Opracowała: dr inŝ.

NOWOCZESNE TECHNOLOGIE ENERGETYCZNE Rola modelowania fizycznego i numerycznego

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projektowanie Wirtualne bloki tematyczne PW I

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Projektowanie elementów z tworzyw sztucznych

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

Metoda Elementów Skończonych

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

ANALIZA BELKI DREWNIANEJ W POŻARZE

Metoda Elementów Skończonych

Modelowanie w projektowaniu maszyn i procesów cz.5

Politechnika Poznańska

MODELOWANIE ZJAWISKA INTERFERENCJI AERODYNAMICZNEJ OPŁYWU ŚMIGŁOWCA Z WYKORZYSTANIEM OPROGRAMOWANIA FLUENT

POLITECHNIKA LUBELSKA

WYKORZYSTANIE SYSTEMÓW CAD/CAM W PROCESIE PROJEKTOWANIA NA POTRZEBY PRZEMYSŁU SAMOCHODOWEGO

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Optymalizacja wież stalowych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

PRZESTRZENNY MODEL PRZENOŚNIKA TAŚMOWEGO MASY FORMIERSKIEJ

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka

Symulacja Analiza_stopa_plast

OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI WZMOCNIEŃ ELEMENTÓW NOŚNYCH MASZYN I URZĄDZEŃ

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ

Symulacja Analiza_rama

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D - 4. Zastosowanie teoretycznej analizy modalnej w dynamice maszyn

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCI WYSIĘGNIKA ŻURAWIA TD50H

MES2. Mechanika i Budowa Maszyn I stopień ogólnoakademicki. przedmiot kierunkowy obowiązkowy polski szósty. semestr letni MES-1 nie

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

WYKORZYSTANIE OPROGRAMOWANIA ADAMS/CAR RIDE W BADANIACH KOMPONENTÓW ZAWIESZENIA POJAZDU SAMOCHODOWEGO

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

WPŁYW STABILIZACJI PRZEDNIEJ NA BIOMECHANIKĘ ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA CZŁOWIEKA

POLITECHNIKA LUBELSKA

Metoda Elementów Skończonych

Symulacja Analiza_belka_skladan a

Analiza stateczności zbocza

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

Politechnika Poznańska

Nowoczesne narzędzia obliczeniowe do projektowania i optymalizacji kotłów

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Symulacja Analiza_moc_kosz_to w

Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych.

ANSYS - NARZĘDZIEM DO WSPOMAGANIA PROJEKTOWANIA OBUDÓW ŚCIANOWYCH W FABRYCE FAZOS S.A.

SYMULACJA NUMERYCZNA RUCHU POWIETRZA W OTOCZENIU ODSŁONIĘTYCH CZĘŚCI CIAŁA CZŁOWIEKA

Transkrypt:

Zeszyty Naukowe WSInf Vol 5, Nr 1, 2006 Robert Roszak, Piotr Posadzy Politechnika Poznańska, Instytut Silników Spalinowych i Transportu, Piotrowo 3, 61-965 Poznań, email: roszak@stanton.ice.put.poznan.pl, posadzy@stanton.ice.put.pozan.pl NIELINIOWOŚĆ MATERIAŁOWA W SYMULACJI ZJAWISK AEROELASTYCZNYCH Streszczenie - Celem pracy jest przedstawienie algorytmu przeprowadzania numerycznych obliczeń aeroelstycznych pod kątem zastosowania materiału nieliniowego do konstrukcji ciała poddanego oddziaływaniu płynu. Aeroelastyka jako dział mechaniki zajmuje się badaniem oddziaływania strumienia płynu na opływane przezeń odkształcalne ciało. Przykładem występowania takiego zjawiska jest oddziaływanie wiatru na obiekty poddawane jego działaniu. Praca prezentuje połączenie kodu do obliczeń przepływowych i strukturalnych w jeden integralny kod do obliczeń aeroelastycznych z uwzględnieniem nieliniowości materiałowej struktury ciała. Praca pokazuje wpływ zastosowania nieliniowości materiałowej na przebieg symulacji zjawisk aeroelastycznych jak i oddziaływania płynu i struktury. 1 Wstęp W artykule poruszono zagadnienia związane z analizą aeroelastyczną jak i analizą oddziaływania płynu i struktury elementów zaprojektowanych z materiałów, których własności lub zachowanie przy znaczących deformacjach ma charakter nieliniowy. Dzięki zastosowaniu symulacji komputerowych możliwe jest znaczące ograniczenie zakresu badań niszczących. W nowoczesnych technikach projektowania samolotów coraz mniejszą rolę odgrywają budowa prototypów jak i wykorzystanie tunelów aerodynamicznych do analizy poprawności rozwiązań. Współczesne techniki umożliwiają prowadzenie symulacji komputerowych w pełni odwzorowujących badania rzeczywiste także z uwzględnieniem materiałów, których zachowanie ma charakter nieliniowy. Głównym obszarem badań w projektowaniu samolotów jest oddziaływanie płynu opływającego obiekt na odkształcenie jego struktury. W pracy 147

Nieliniowość materiałowa w symulacji zjawisk... przedstawiono także możliwość zastosowania algorytmu obliczeniowego do analizy oddziaływania płynu i struktury w przepływie zamkniętym. 2 Nieliniowość materiałowa Za materiał nieliniowy przyjmuję się materiał, którego własności lub zachowanie przy znaczących deformacjach ma charakter nieliniowy. Oznacza to, że charakterystyka obciążenia nie spełnia prawa Hooke a (1) σ = E ε (1) Czyli odkształcenie nie jest proporcjonalne do przyłożonego obciążenia (rys. 1). Rys. 1. Przykładowa krzywa umocnienia dla siluminu. Rys. 2. 148 Nieliniowa charakterystyka obciążenia sprężyny.

R. Roszak, P. Posadzy Przykładowym materiałem o nieliniowej charakterystyce obciążenia jest silumin [4]. Jest to materiał testowany od dłuższego czasu jako rozwiązanie korzystne dla konstrukcji wymagających pochłonięcia dużych ilości energii. Kolejnym przykładem elementów konstrukcyjnych wykorzystywanych w badaniach aeroelastycznych zaprezentowanych w artykule są sprężyny, których charakterystyka obciążenia przedstawiona została na rysunku 2. Zupełnie innymi przykładami nieliniowego zachowania się struktury przy znaczących deformacjach są tkanki biologiczne, zwracając szczególnie uwagę na naczynia krwionośne, na które oddziaływuje płyn (krew). Nieliniowe podejście do rozwiązywania problemów pozwala na tworzenie zbliżonych do rzeczywistości dokładnych danych materiałowych uwzględniających nieliniowy zakres odkształceń struktury. Tego typu symulacje nie są możliwe z wykorzystaniem podejścia liniowego. 3 Modele obliczeniowe W artykule zaprezentowano dwa podejścia do nieliniowości materiałowej. Pierwsze podejście to typowa analiza aeroelastyczna na przykładach: opływu skrzydła zawierającego w układzie mocowania (rys. 3) sprężyny o nieliniowej charakterystyce obciążenia (rys. 2), oraz opływu przykładowej ulicznej sygnalizacji świetlnej poddanej znaczącym deformacjom (rys. 4), w której typowe liniowe elementy (linki usztywniające) zmodyfikowano o elementy nieliniowe. Rys. 3. Układ mocowania skrzydła w tunelu aerodynamicznym widok układu sprężyn. Drugie podejście to analiza oddziaływania płynu i struktury na przykładzie modelu wycinka naczynia krwionośnego wraz z tzw. zastawką (rys. 5). 149

Nieliniowość materiałowa w symulacji zjawisk... Rys. 4. Model przykładowej ulicznej sygnalizacji świetlnej. Rys. 5. Model wycinka naczynia krwionośnego. Model wejściowy CAD (Computer Aided Design), będący obiektem badanym w zaprezentowanej procedurze obliczeń aeroelastycznych można zamodelować w jednym ze standardowych systemów CAD 3D (SolidWorks, Catia, Inventor, itp.) a następnie zapisać w formacie IGES. Jest to jeden z podstawowych formatów zapisu geometrii trójwymiarowej. Geometria w tym formacie reprezentowana jest przez krzywe i powierzchnie. 4 Algorytm obliczeń W celu przeprowadzenia pełnej symulacji komputerowej (obliczeń aeroelastycznych), tzn. z jednoczesnym uwzględnieniem odkształceń siatki płynu i siatki struktury, gdyż nie ma komercyjnego oprogramowania zbudowano własne narzędzie obliczeniowe. Narzędzie składa się z programów opracowywanych w ośrodkach współpracujących z Politechniką Poznańską w ramach V Programu Ramowego. 150

R. Roszak, P. Posadzy Na schemacie przedstawionym na rys. 6. wykorzystano następujące oprogramowania: Rys. 6. Schemat procedury obliczeń aeroelastycznych z wykorzystaniem modułu do obliczeń nieliniowych. PSUE 2 narzędzie opracowane na Uniwersytecie Walijskim w Swansea, służące do generacji trójwymiarowych niestrukturalnych siatek przepływowych; TAU-Code kod przepływowy opracowany w DLR (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt), dostępny na rynku; wykorzystano dwa moduły; zadaniem pierwszego jest przygotowanie zadania do obliczeń (pre-processing): sprawdzenie siatki, podział na podobszary w przypadku obliczeń równoległych, zadanie warunków brzegowych itp. drugi moduł służy do rozwiązania układu równań (Eulera lub Naviera- Stokesa w przypadku uwzględnienia lepkości); AE-DEFVOL jest to moduł służący do modyfikacji siatki przepływowej na podstawie odkształceń struktury; celem tej modyfikacji jest taka zmiana siatki, aby jej węzły leżały na powierzchni opływanego ciała; uzyskuje się to przez rozwiązanie zagadnienia interpolacji na siatce rozciągniętej na odkształcającym się ciele; PUT_CSM kod do obliczeń elastycznych opracowany w Zakładzie Metod Projektowania Maszyn; umożliwia on wykonanie obliczeń statycznych, dynamicznych oraz analizy modalnej; AE_F2S moduł interpolujący rozwiązania z siatki przepływowej elementów skończonych (rozkład ciśnień) na siatkę strukturalną (siły) AE_S2F moduł interpolujący rozwiązania z siatki strukturalnej elementów skończonych (przemieszczenia) na siatkę przepływową. MODUŁ NIELINIOWY moduł kodu do obliczeń strukturalnych uwzględniający materiał, którego własności lub zachowanie przy znaczących deformacjach ma charakter nieliniowy I2F Iges to Flite moduł importujący model CAD w formacie IGES do systemu generującego siatkę elemntów skończonych do analizy przepływowej. 151

Nieliniowość materiałowa w symulacji zjawisk... 5 Wyniki analizy Zadania ilustrujące sprzężenie przepływowo-strukturalne polegało na wyznaczeniu ugięcia pod wpływem strumienia płynu działającego na strukturę. Analiza miała także na celu zilustrowanie wpływu zastosowania elementów o nieliniowej charakterystyce obciążenia na odkształcenia struktury. Pierwszym przypadkiem, który został poddany analizie aeroelastycznej był model skrzydła oparty na profilu NACA. Stanowisko badawcze do badania opływu profilu zawierało w swojej konstrukcji dwie nieliniowe sprężyny, których charakterystykę obciążenia przedstawiono na rysunku 2. Przeprowadzono pełną analizę dynamiczną w celu uzyskania odpowiedzi układu w czasie. Na rysunku 7 pokazano chwilowy rozkład prędkości dla profilu w kierunku napływu (kierunek X). Rys. 7. Rozkład prędkości w kierunku X. Rys. 8. Przebieg czasowy zachowania się układu skrzydła (ciemniejszy kolor oznacza przemieszczenie węzła kontrolnego; kolorem jaśniejszym oznaczono obrót). 152

R. Roszak, P. Posadzy W pierwszym etapie wykonano symulacje przyjumjąc wszystkie elementy jako liniowe. Oznacza to, że charakterystyka obciążenia elementu (w tym przypadku sprężyny) ma charakter liniowy. Jako materiał przyjęto stal o parametrach: Moduł Younga E = 2,1*10 6 [MPa], Liczba Poissona ν=0.33, Gęstość ρ = 7800 [kg/m 3 ]. Warunki przepływu były następujące: - kąt natarcia 0,2, - Prędkość V x = 23 [m/s] - ciśnienie atmosferyczne P = 0,1 [MPa], Wyniki analizy aeroelastycznej dla etapu pierwszego pokazano na rysunku 8. Analiza przebiegu układu z zastosowaniem liniowo odkształcalnych elementów pozwala na stwierdzenie, że układ jest rozbieżny uzyskano zjawisko flutter. Rys. 9. Przebieg czasowy zachowania się układu skrzydła przy wykorzystaniu modułu nieliniowego. W drugim etapie wykonano symulacje przyjmując rzeczywisty model sprężyny, której charakterystyka obciążenia ma charakter nieliniowy. W analizie wykorzystano moduł uwzględniający takie zachowanie się sprężyny. Wyniki analizy aeroelastycznej dla etapu drugiego pokazano na rysunku 9. Analiza przebiegu układu z zastosowaniem elementów o charakterystyce nieliniowej pozwala na stwierdzenie, iż układ się ustabilizował. Następnie przeprowadzono kolejne symulacje aeroelastyczne przykładowej ulicznej sygnalizacji świetlnej poddanej znaczącym deformacjom, w której typowe liniowe elementy (linki usztywniające) zmodyfikowano o elementy nieliniowe. 153

Nieliniowość materiałowa w symulacji zjawisk... Rys. 10. Siatka elementów skończonych sygnalizacji świetlnej do analizy przepływowej. Rys. 11. Model przykładowej ulicznej sygnalizacji świetlnej widok siatki elementów skończonych po stronie kodu przepływowego. Rys. 12. Przebieg czasowy zachowania się sygnalizacji w przypadku podejścia liniowego. 154

R. Roszak, P. Posadzy Na rysunku 10 pokazano siatkę elementów skończonych do analizy przepływowej opływu przykładowej sygnalizacji świetlnej, testy wykonano analogicznie jak w przypadku profilu NACA. Pierwszym etapem była analiza (rys 11) z przyjęciem modyfikowanych elementów (linek mocujących) jako liniowo odkształcalnych. Natomiast drugim etapem analogicznie jak w przypadku pierwszego układu było przeprowadzenie analizy po przyjęciu elementów modyfikowanych jak nieliniowo odkształcalne. Rys. 13. Przebieg czasowy zachowania się sygnalizacji w przypadku podejścia nieliniowego. Rys. 14. Odkształcenie zastawki w odcinku naczynia pod wpływem przepływu płynu widok po stronie przepływowej. Wyniki dla etapu pierwszego pokazuje rysunek 12, natomiast dla etapu drugiego wyniki w postaci przebiegu czasowego zachowania się sygnalizacji pokazano na rysunku.13. Jako ostatni etap wykonano testy w celu sprawdzenia przydatności algorytmu do analizy oddziaływania płynu i struktury (rys. 14) na przykładzie tkanek biologicznych (naczyń krwionośnych). 155

Nieliniowość materiałowa w symulacji zjawisk... Przeprowadzono wstępne testy przepływu płynu w wycinku naczynia, w którym dodatkowo umieszczono tzw. zastawkę. 6 Podsumowanie W artykule poruszono zagadnienia związane z analizą aeroelastyczną jak i analizą oddziaływania płynu i struktury elementów zaprojektowanych z materiałów, których własności lub zachowanie przy znaczących deformacjach ma charakter nieliniowy. Po przeprowadzonych wstępnych pełnych dynamicznych zmiennych w czasie analiz aeroelastycznych udowodniono, że nieliniowe podejście do rozwiązywania problemów pozwala na tworzenie zbliżonych do rzeczywistości dokładnych danych materiałowych uwzględniających nieliniowy zakres odkształceń struktury. Tego typu symulacje nie są możliwe z wykorzystaniem podejścia liniowego. Pokazano także, że zastosowanie materiałów, których charakterystyka obciążenia ma charakter nieliniowy w przypadku znacznych deformacji ma duży wpływ na odpowiedź układu. Literatura [1] Gerhold T., Friedrich O., Evans J., Galle M., Calculation of complex threedimen - sional configurations employing the DLR- TAU-Code, AIAA-paper 97-0167, 1997. [2] Morzyński M., Nowak M., Multifunctional structural tool for aeroelastic analysis, w: Colloquium Dynamics of Machines 2003, Czech Committee of the European Mechanics Society and Institute of Thermomechanics ASCR, Prague, February 11 12, 2003. [3] G.Brożek, T. Uhl, I.Łuczak Zastosowanie Nieliniowej Analizy Metodą Elementów Skończonych w Projektowaniu Części Maszyn VIII Konferencja Naukowo-techniczna Kraków 2004 MATERIAL NONLINEARITY IN SIMULATION OF AEROELASTIC ISSUES Summary - The aim of the work is to present presents joint of fluid and structure codes into one aeroelastic code with respect to material nonlinearities of the structure. An example of aeroelastic phenomena is influence of wind on structures. Aerodynamic forces from stream of air lead to deformations of the structure and the deformations change aerodynamic forces. Presented paper shows also influence of material nonlinearity on aeroelastic simulations. 156