1 KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów 10 marca 2017 r. zawody III topnia (finałowe) Schemat punktowania zadań Makymalna liczba punktów 60. 90% 5pkt. Uwaga! 1. Za poprawne rozwiązanie zadania metodą, która nie jet proponowana w chemacie punktowania, uczeń także otrzymuje makymalną liczbę punktów. 2. Wzytkie wyniki końcowe powinny być podane z jednotką. 3. Jeśli uczeń otrzymał zły wynik w konekwencji wcześniej popełnionego błędu merytorycznego, to nie otrzymuje punktu za wynik końcowy.
2 Nr zadania 1. 2. Czynności ucznia Uczeń: 1. zapiuje wzory na obliczenie wielkości fizycznych, 2. podaje jednotki wielkości fizycznych, 3. oblicza drogę,. oblicza cza ruchu, 5. oblicza zybkość średnią, Liczba punktów Wynik / przykładowa odpowiedź Uwagi Lp. Nazwa wielkości fizycznej wzór Jednotka 1. Siła F ma 1 N 1 kg 1 m 2 2. Ciśnienie p F S 1 Pa 1 N 1 m 2 3. Praca mechaniczna W F 1 J 1 N 1 m. Moc P W t v śr + 3 t 1 + t 2 v 1 t 1 t 1 v 1 3 v 2 t 2 v śr t 2 3 v 2 v 1 v 2 + 3 6 km 3v 1 + v 1 h v 1 v 2 1 W 1 J 1 Uczeń mógł rozwiązać zadanie, zakładając hipotetyczną drogę przebytą przez amochód. 1p. za każdy poprawnie wypełniony wierz. 1p. zatoowanie wzoru na zybkość średnią z uwzględnieniem dwóch czaów, 1p. obliczenie czau t 1, 1p. obliczenie czau t 2, 1p. obliczenie zybkości średniej.
3 3..a..b. 6. touje zaadę zachowania energii w padaniu wobodnym, 7. oblicza wartość prędkości opla, 8. oblicza wartość pędu opla, 9. oblicza cza ruchu dźwięku do góry lodowej, 10. oblicza cza powrotu ygnału, 11. oblicza drogę ygnału, 12. oblicza drogę tatku, 13. oblicza wartość prędkości tatku, 1. podaje wynik z zadaną dokładnością, 15. zamienia jednotki czętotliwości, 16. oblicza długość fali akutycznej w wodzie, 17. podaje przedział długości fal, 5 2 E p E k mgh mv2 2 v 2gh 12 m p mv 2, kg m v w t 1 t 1 198 m 0,132 v w 1500 m/ t 2 t t 1 0,262 0,132 0,13 2 v w t 2 1500 m 0,13 195 m Δ 3 m v Δ t 3 m 0,262 11,5 m λ 1 v w f 1 1500 m 20000 Hz 0,075 m λ 2 v 1500 m w f 2 200000 Hz 0,0075 m Długości fal miezczą ię w przedziale od 0,0075 m do 0,075 m. 1p. porównanie energii potencjalnej grawitacji z energią kinetyczną, 1p. przekztałcenie równania wyprowadzenie prędkości, 1 p. obliczenie wartości prędkości, 1p. obliczenie wartości pędu. Razem: 5 punktów. 1p. obliczenie czau, w którym ygnał dociera ze tatku do góry lodowej, 1p. obliczenie czau powrotnego ygnału, 1p. obliczenie drogi powrotnej ygnału, 1p. obliczenie drogi przebytej przez tatek, 1p. obliczenie wartości prędkości tatku z zadaną dokładnością. Razem: 2 punkty. 1p. obliczenie długości fal, 1p. podanie przedziału długości fal.
.c..d. 18. wyjaśnia przyczynę zmiany długości fali akutycznej przy przejściu z wody do powietrza, 19. porównuje wartość iły wyporu z wartością ciężaru góry lodowej, 20. touje wzór na iłę wyporu, 21. touje wzór na ciężar ciała, 22. oblicza tounek objętości części wynurzonej góry lodowej do jej całkowitej objętości, 5. 23. analizuje oddziaływanie elektrotatyczne, 2. analizuje iły działające na ciało, 3 Prędkość fali przy przejściu z wody do powietrza zmalała, a jej czętotliwość pozotała tała. Wynika tąd (λ v ), że długość fali zmalała. f 5 F w Q d w g(v V wyn ) m l g d w (V V wyn ) d l V V wyn V d w d l d w 1025 kg kg m3 830 m 3 1025 kg 0,19 m 3 Nad powierzchnię wody wytaje 19% objętości góry. a. Prawda b. Fałz c. Prawda d. Prawda 1p. wykorzytanie związku między czętotliwością, prędkością i długością fali, 1p. zauważenie, że czętotliwość fali nie zmieniła ię, 1p. wyciągnięcie poprawnego wnioku. Razem: 5 punktów. 1 p. porównanie wartości ił (wyporu i ciężaru góry), 1 p. zatoowanie wzoru na iłę wyporu, 1 p. zatoowanie wzoru na wartość ciężaru góry (uwzględnienie gętości), 1p. obliczenie tounku wkazanych objętości, 1p. podanie odpowiedzi w %. Po 1p. za każdą poprawną ocenę prawdziwości zdania.
5 6. 7.a. 7.b. 25. oblicza napięcia w obwodzie, 26. oblicza natężenia prądów w obwodzie, 27. analizuje rozkład napięć w obwodzie, 28. porównuje pracę prądu elektrycznego z ciepłem pobranym przez wodę, 29. oblicza cza ogrzewania wody, 30. porównuje pracę prądu elektrycznego z ciepłem pobranym przez wodę, 31. oblicza cza ogrzewania wody, 5 3 U 3 I 3 R 3 0,0 A 60 Ω 2, V U 2 U 3 2, V I 2 U 2 2, V R 2 0 Ω 0,06 A I 1 I 2 + I 3 0,06 A + 0,0 A 0,1 A U 1 I 1 R 1 0,1 A 8 Ω,8 V U U 1 + U 2,8 V + 2, V 7,2 V W Q Pt mcδt t mcδt P 0,9W Q 0,9 2Pt mcδt t mcδt 1,8P J 1 kg 200 kg 0 80 0 C C 1000 W J 1 kg 200 kg 0 80 0 C C 1,8 1000 W 336 187 Razem: 5 punktów. 1p. obliczenie napięcia na oporze R 3, 1p. twierdzenie, że napięcia na oporach R 3 i R 2 ą równe, 1p. obliczenie natężenia prądu płynącego przez opór R 2, 1p. obliczenie napięcia na oporze R 1, 1 p. obliczenie napięcia na zacikach źródła prądu. 1p. zatoowanie związku pracy prądu elektrycznego z energią cieplną, 1p. zatoowanie wzoru na pracę prądu elektrycznego (W Pt), 1p. zatoowanie wzoru na ciepło pobrane przez wodę, 1p. obliczenie czau grzania wody. 1p. zatoowanie związku pracy prądu elektrycznego z energią cieplną z uwzględnieniem trat energii, 1p. uwzględnienie mocy dwóch grzałek, 1p. obliczenie czau grzania wody.
6 7.c. 8. 9.a. 9.b. 32. podaje przyczyny trat energii podcza ogrzewania wody, 33. porządkuje rodzaje fal elektromagnetycznych wg długości fal, 3. kontruuje obrazy powtające za pomocą oczewki kupiającej, 35. analizuje powtawanie obrazów w oczewce kupiającej, 3 3 1 Tak Przykład Energia tracona jet na: parowanie wody, ogrzanie naczynia, ogrzanie przewodów doprowadzających prąd do czajnika. najmniejza długość fali najwiękza długość fali 5 1 6 2 3 7 Poprawna kontrukcja obrazu. Na przykład: zaznaczenie ognika, poprowadzenie dwóch promieni od punktu B. Równoległego do oi optycznej i przechodzącego za oczewka przez ogniko oraz przechodzącego przez środek oczewki bez zmiany kierunku, zaznaczenie punktu przecięcia ię promieni. Wybranie dodatkowego (pomocniczego) punktu leżącego nad (pod) oią optyczną. Znalezienie jego obrazu (jak w przypadku punktu B) i powrotne przenieienie na oś optyczną. Po 1p. za każdy przykład. 3p. za poprawną kolejność wzytkich rodzajów fal. Jeżeli uczeń popełni jeden błąd, to otrzymuje 2p., a jeżeli popełni dwa błędy, to otrzymuje 1p. 1p. zaznaczenie ognika, 1p. kontrukcja obrazu punktu B, 1p. wybór punktu pomocniczego i kontrukcja obrazu punktu pomocniczego, 1p. znalezienie obrazu punktu A z wykorzytaniem punktu pomocniczego. Razem: 1 punkt. 1p. poprawna odpowiedź.
7 10. 36. planuje układ doświadczalny, 37. analizuje oddziaływanie magnetyczne. 6 Ryunek: Połączone zeregowo dwie zwojnice nawinięte na tubie (znacznie więcej zwojów) i walcu. Spoób nawinięcia drutu taki, aby zwojnice (zgodnie z regułą prawej dłoni zgiętej) wytwarzały odpychające ię pola magnetyczne. Razem: 6 punktów. 1p. naryowanie linii pól magnetycznych zwojnic, 1p. oznaczenie biegunowości źródła prądu, 1p. oznaczenie zwrotów linii pól magnetycznych zwojnic, 1p. oznaczenie biegunów pól magnetycznych zwojnic, 1p. naryowanie więkzej liczby zwojów na zwojnicy z tekturową tubą, 1p. poprawne naryowanie odpychających ię zwojnic.