WYKAZ DOKUMENTÓW W ZAŁĄCZNIKU

WYKAZ DOKUMENTÓW W ZAŁĄCZNIKU L.P. NAZWA STRONA 1. Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych - norm definicje sieci MSRK ZN-UMWR-001.V001 2 2. Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowyc projektowanie sieci MSRK ZN-UMWR-002.V001 15 3. Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych - budo sieci MSRK ZN-UMWR-003.V001 51 4. Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych - form zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK ZN-UMWR-004.V001 67 5. Norma zakładowa ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIAGÓW KABLOWYCH ZN-UMWR-004 112

Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli wiatłowodowych - normy i definicje sieci MSRK ZN-UMWR-001.V001 Wprowadzona: Zarzdzenie nr 9/07 Prezydenta Wrocławia z dnia 5 marca 2007 Data wprowadzenia: 5 marca 2007 Zmodyfikowana: Data modyfikacji:

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 2/13 SPIS TRECI 1. WSTP... 3 2. NORMY PRAWNE I TECHNICZNE... 3 3. DEFINICJE (TERMINY, OKRELENIA, SKRÓTY)... 3 3.1. Definicje ogólne MSRK... 3 3.2. Materiały do budowy MSRK... 6 3.2.1. Rury dla MSRK... 6 3.2.2. Osprzt rur... 7 3.2.3. Elementy oznakowania i lokalizacji... 7 3.3. Budowle MSRK... 8 3.4. Dokumentacja projektowa MSRK... 11 3.5. Definicje geodezyjne... 12 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 3/13 1. Wstp Dokument zawiera normy prawne i techniczne oraz definicje (terminy, okrelenia, skróty) dotyczce Miejskich Sieci Rurocigów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 2. Normy prawne i techniczne Ustawa Prawo Budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz.2016, z pón. zm.). Ustawa Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. z 2000 r. Nr 74, poz. 852). Rozporzdzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiada telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz. U. z 2005 r. Nr 219, poz. 1864). PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów. Cz 1: Wymagania ogólne. PN-EN 50086-2-4:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów. Cz 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-B-19501:1997 Prefabrykaty z betonu. Prefabrykaty elbetowe dla telekomunikacji. PN-T-45002:1998 Telekomunikacyjne linie przewodowe. Skrzyowania z liniami kolejowymi. Wymagania ogólne. PN-EN 124:2000 Zwieczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie, kontrola jakoci. PN-86/E-05003/01 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania ogólne. PN B 03264:1999 Konstrukcje betonowe, elbetowe i sprone. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN 86/B 06712 Kruszywa mineralne do betonu Uwaga: Wymagania zawarte w normie s zgodne z wymaganiami powyszych Polskich Norm bd s w stosunku do nich zaostrzone, stosownie do specyfiki budowy MSRK. 3. Definicje (terminy, okrelenia, skróty) 3.1. Definicje ogólne MSRK System rur instalacyjnych - system zamknitego oprzewodowania składajcy si z rur instalacyjnych i osprztu instalacyjnego przeznaczonego do ochrony i prowadzenia przewodów izolowanych i/lub kabli w instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych, pozwalajcy na ich wciganie i/lub wymian, ale nie na wkładanie boczne przewodów. 1 Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, słucy do prowadzenia zewntrznych kabli telekomunikacyjnych. 1 Kursyw podano okrelenia przytoczone wg PN-EN 50086. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 4/13 Miejska Sie Rurocigów Kablowych (MSRK) miejska sie kanalizacji kablowej słuca do prowadzenia kabli wiatłowodowych rónych uytkowników (rys. 3-1). Wzeł Sieci Miejskiej (WSM) miejsce zakoczenia kabli telekomunikacyjnych. Kanalizacja (kablowa) wewntrzbudynkowa - szyby, przepusty itp. lub kanalizacja z rur trudnopalnych ułoonych w budynku, łczce kanalizacj kablow z pomieszczeniem wzła sieci miejskiej WSM. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 5/13 6 6 7 6 6 6 6 2 7 5 5 1 3 6 7 6 4 5 7 7 6 6 6 5 6 7 OBJANIENIA 1 - piercie (ring) centralny 2 - piercie (ring) peryferyjny 3 - linie wewntrzne na obszarze ograniczonym piercieniem wewntrznym 4 - linie na obszarze midzy piercieniami wewntrznym i zewntrznym 5 - linie miejskie i kampusowe na obszarze poza piercieniem zewntrznym 6 - linie wylotowe wzdłu dróg krajowych 7 - linie wylotowe wzdłu dróg wojewódzkich Ponadto kilkaset linii łcznikowych do wzłów stykowych MSRK z kanalizacj operatorów telekomunikacyjnych lub pomieszcze (budynków) abonenckich. Rys.3-1. Przykład MSRK Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 6/13 Dzierawca miejsca w MSRK uytkownik MSRK (operator telekomunikacyjny, korporacja gospodarcza, finansowa, administracyjna) dzierawicy miejsca w MSRK (otwory w cigach rur oraz miejsca w studniach lub szafach kablowych) dla własnych kabli. Dzierawca włókien kabli OTK dzierawca włókien w kablach OTK Urzdu Miejskiego. Projektant MSRK - jednostka organizacyjna opracowujca dokumenty i dokumentacje projektowe linii MSRK. Wykonawca MSRK - jednostka organizacyjna realizujca budow linii MSRK wg dokumentacji projektowej. Linia MSRK gał sieci MSRK ograniczona dwoma Wzłami MSRK, złoona z cigów rur, studni kablowych liniowych i złczowych oraz szaf złczowych (rys.3-2). studnia (kablowa) liniowa odcinek cigu CR (CRu lub CRp) Rys. 3.2. Przykład linii MSRK Linia odgałna (odgałzienie) MSRK - linia łczca sie MSRK z obiektem Urzdu Miejskiego, innej jednostki wskazanej przez Urzd Miasta. Wzeł MSRK miejsce (studnia kablowa), w którym zbiegaj si co najmniej trzy linie MSRK. Punkt ko cowy MSRK obiekt, w którym koczy si Linia Odgałna MSRK 3.2. Materiały do budowy MSRK 3.2.1. Rury dla MSRK Rura instalacyjna - cz składowa systemu zamknitego oprzewodowania, zwykle o okrgłym przekroju poprzecznym, umoliwiajca wciganie i/lub wymian izolowanych przewodów i kabli w instalacjach elektrycznych lub telekomunikacyjnych 2. Rura kanalizacji kablowej (rura KK) - rura instalacyjna do budowy telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej (rurocigów kablowych). Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 7/13 Klasa odpornoci rury KK na ciskanie - wyraona w niutonach (N) miara odpornoci rury KK na ciskanie. Rura wiatłowodowa (RS) - rura KK, w której instaluje si kabel wiatłowodowy, wykonana z polietylenu pierwotnego o gstoci nie mniejszej ni 0,94 g/cm 3 (HDPE), z wewntrzn powierzchni rowkowan (ryflowan). Rura RS wtórna (RSw) - rura RS klasy 250 lub wikszej, instalowana w rurach osłonowych. Rura RS ziemna (RSz) - rura RS klasy 450, instalowana bezporednio w ziemi. Rura osłonowa (RO) - rura KK, w której instaluje si rury RS. Rura RO ziemna (pierwotna) (ROz) - rura RO klasy 450 lub wyszej, instalowana bezporednio w ziemi. Rura RO zblieniowa (ROzb) - rura RO klasy 600 lub wyszej, instalowana na odcinkach zblie rur KK do innych urzdze uzbrojenia terenowego. Rura RO przepustowa (ROp) - rura klasy 750 lub wyszej, instalowana na przejciach rur KK pod ulicami, ciekami wodnymi itp. Wielorura wiatłowodowa (moduł) (MS) - konstrukcyjnie zespolona wizka rur RS. Odcinek fabrykacyjny - odcinek rury (jednolity, bez złczek) dostarczany na plac budowy. Odcinek instalacyjny - cig rurowy złoony co najmniej z dwóch odcinków fabrykacyjnych połczonych złczkami rur. 3.2.2. Osprzt rur Złczka rur (ZR) - urzdzenie do łczenia rur KK. Uszczelka ko ca rury (UR) - urzdzenie przeznaczone do uszczelnienia koca rury KK pustej lub z kablem w rodku. Rura dwudzielna (RD) - prefabrykowany odcinek rury KK, dajcy si nałoy na odkryte wntrze otworu kanalizacji kablowej. Odgałnik rur (RR) - urzdzenie umoliwiajce tworzenie odgałzie rur KK. Przekładka dystansowa (PD) - element wsporczo-wicy ustalajcy pozycje rur KK podczas ich układania w ziemi. Łuk rury (ŁR) - prefabrykowany odcinek rury KK w kształcie łuku o okrelonym kcie zmiany kierunku cigu rur KK. 3.2.3. Elementy oznakowania i lokalizacji Tama ostrzegawcza lokalizacyjna (TOL) - tama, zazwyczaj polietylenowa, w kolorze pomaraczowym z napisem UWAGA! KABEL WIATŁOWODOWY lub UWAGA! KABEL TELEKOMUNIKACYJNY, zawierajca czynnik lokalizacyjny w postaci tamy stalowej, układana nad cigiem rur. 2 Kursyw wyróniono okrelenia podane wg PN-EN 50086-1. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 8/13 Tama ostrzegawcza (TO) tama, zazwyczaj polietylenowa, w kolorze pomaraczowym z napisem UWAGA! KABEL WIATŁOWODOWY lub UWAGA! KABEL TELEKOMUNIKACYJNY, układana w połowie głbokoci cigu. Przywieszka identyfikacyjna (PI) - element w formie tabliczki mocowany do kabla lub rury kanalizacji wtórnej, pozwalajcy na ich identyfikacj na podstawie ogldzin. 3.3. Budowle MSRK Budowla MSRK - cig rur, studnia kablowa, szafa kablowa lub inny obiekt budowlany wchodzcy w skład MSRK. Cig rur MSRK (CR) - odcinek linii MSRK zawarty midzy ssiednimi studniami w postaci zespołu rur kanalizacji kablowej zakopanych w ziemi. Cig CR uliczny (CRu) - cig CR usytuowany w pasie drogowym ulicy. Cig CR przepustowy (CRp) - cig CR przebiegajcy pod przeszkodami terenowymi (w poprzek jezdni, torowisk, cieków wodnych itp.). Przyłcze do sieci MRSK (PS) cig CR stanowicy odgałzienie od linii MRSK do punktów (uytkowników) kocowych. Przecisk (CRpa) - cig CR przepustowy wykonany metod przecisku (rys. 3-3). Jezdnia Przecisk CRpa Studnia kablowa Rys. 3-3. Przecisk (CRpa) lub przewiert poziomy - rysunek pogldowy Przewiert poziomy - cig CRp wykonany metod przewiertu poziomego (rys. 3-3). Przewiert sterowany (CRpb) - cig CRp wykonany metod przewiertu sterowanego (rys. 3-4). Profil cigu CR widok przekroju prostopadłego cigu CR Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 9/13 Studnia kablowa Ciek wodny Przewiert CRpb Rys. 3-4. Przewiert (sterowany) (CRpb) - rysunek pogldowy Profil cigu CRp profil cigu CR na odcinkach przepustowych wizka rur RS wraz z rur osłonow, przepustow ROp: typ 1 oznaczenie CRp1 4xRHDPE32/2,9 RHDPE110/6,3 lub typ 2 oznaczenie CRp2: 7xRHDPE32/2,9 RHDPE125/7,1 Rys. 3 5. Wizka rur RS wraz z rur osłonow, przepustow Profil cigu CRu profil cigu CR na odcinkach ulicznych i na przyłczach do Wzłów Sieci Miejskiej (WSM) wizka rur RS ziemnych: typ 1, oznaczenie CRu1 4xRHDPE32/2,9 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 10/13 typ 2, oznaczenie CRu2 7xR H D P E 32/2,9 Rys.3 6 Wizka rur RS ziemnych Profil cigu PS profil cigu CR na przyłczach do punktów (uytkowników) kocowych MSRK wizka rur RS ziemnych: typ1 oznaczenie PS1: 1xRHDPE32/2,9 typ2 oznaczenie PS2: 2xRHDPE32/2,9 Rys.3 7 Wizka rur RS ziemnych przyłcza PS Studnia kablowa (SK) pomieszczenie podziemne dla kabli OTK i ewentualnie ich złczy i zapasów. Studnia kablowa optymalna (SKO) studnia kablowa magistralna lub rozdzielcza optymalna dla kabli wiatłowodowych, umoliwiajca prostoliniowe prowadzenie kabli w układzie przelotowym oraz zmiany kierunku linii kablowej i wykonanie odgałzie. Studnia SK przelotowa (zacigowa) (SKp) - studnia SK, której podstawow funkcj jest umoliwienie zacigania kabli do cigów CR. Studnia SK narona (SKn) - studnia SK instalowana na zakrtach linii MSRK, której podstawow funkcj jest umoliwienie zacigania kabli. Studnia SK odgałna (SKo) - studnia SK, w której nastpuje rozgałzienie linii MSRK lub odprowadzenie linii odgałnej. Studnia SK złczowa (SKz) - studnia SK mieszczca złcza i zapasy kabli. Studnia SK przepustowa (SKP) - studnia SK umieszczana na kocach cigów przepustowych CRp. Korpus SK cz podziemna SK. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 11/13 Zwie czenie SK cz nawierzchniowa SK złoona z ramy i jej obudowy (wieca) oraz pokrywy standardowej. Pokrywa antywłamaniowa SK pokrywa dodatkowa zamykana, odporna na włamanie, instalowana pod pokryw standardow. Szafa kablowa (SzK) - obudowa prostopadłocienna z drzwiami, z umieszczona wewntrz konstrukcja wsporcza dla zakocze kablowych i ewentualnie innych elementów wyposaenia sieciowego systemów łcznoci Szafa kablowa zewntrzna (SzKz) - przeznaczona do ustawiania na cokole (fundamencie) połczonym z kanalizacj kablow. Szafa kablowa wewntrzna (SzKw) - przeznaczona do instalowania wewntrz budynku. Przełcznica wiatłowodowa (SzK) urzdzenie umoliwiajce przełczanie wiatłowodów oraz dołczanie do nich kabli stacyjnych lub kabli pomiarowych, montowane na kadym kocu linii optotelekomunikacych. 3.4. Dokumentacja projektowa MSRK Przebieg przygotowania i projektowania inwestycji - cykl wzajemnie powizanych procedur prowadzcych od DANYCH PROGRAMOWYCH (DP) do uzyskania POZWOLENIA NA BUDOW (PB). Dane Programowe (DP) - dokument okrelajcy podstawowe dane techniczno-eksploatacyjne i szacunkowy koszt realizacji planowanego zadania inwestycyjnego. Koncepcja Programowo-Przestrzenna - opracowany przez Projektanta MSRK dokument okrelajcy planowany przebieg linii MSRK i podstawowe rozwizania techniczne MSRK podlegajcy zatwierdzeniu przez Inwestora, stanowicy rozwinicie informacji zawartych w DP, poprzedzajcy opracowanie Projektu Technicznego Lokalizacja Inwestycji Celu Publicznego (LICP) decyzja wydawana przez uprawniony organ administracji terenowej na podstawie Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, okrelajcy moliwo lokalizacji inwestycji liniowej na danym terenie w przypadku braku Miejscowego Planu Zagospodarowania Terenu. Załoenia Techniczno-Ekonomiczne (ZT-E) - dokument decyzyjno-projektowy, okrelajcy podstawowe parametry techniczne i ekonomiczne zadania inwestycyjnego, sporzdzany w wypadku inwestycji, dla której jest opracowywana dokumentacja w trybie dwustadiowym. Projekt Techniczny (PT) - dokument złoony z Projektu Budowlanego i Wykonawczego zawierajcy wszelkie niezbdne uzgodnienia i opinie niezbdne do realizacji zadania inwestycyjnego oraz zbiór dyspozycji technicznych w postaci opisów, tablic, wykresów, rysunków itp., zawierajcy równie zestawienie czynnociowo-materiałowe oraz kosztorys, ustalajcy zakres, metody i sposoby wykonania robót, dostaw i czynnoci niezbdnych w celu zrealizowania inwestycji. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 12/13 Projekt Techniczny Jednostadiowy (PTJ) - rozszerzony dokument zawierajcy wszystkie składniki PT oraz dodatkowo elementy ZT-E (tzw. załoenia techniczno-ekonomiczne uproszczone - ZT-Eu), niezbdne do podjcia decyzji inwestycyjnych. Projekt Budowlany (Pr. Bud.) - dokument opracowywany, jako składnik projektu technicznego, na podstawie Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. PRAWO BUDOWLANE oraz Rozporzdzenia Ministra Spraw Wewntrznych i Administracji z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, stanowicy podstaw do wystpienia o pozwolenie na budow. Projekt Wykonawczy (Pr. Wyk.) - dokument opracowywany, jako składnik Projektu Technicznego, zawierajcy wszystkie szczegółowe dyspozycje czynnociowo-materiałowe, nie wystpujce w Projekcie Budowlanym, a konieczne do zrealizowania inwestycji. Pozwolenie na Budow (PB) - decyzja administracyjna zezwalajca na rozpoczcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych ni budowa obiektu budowlanego. Przedmiar robót cz składowa Projektu Technicznego okrelajca zakresy robocizny (R), pracy sprztu (S) oraz zestawienie materiałów (M). Kosztorys Inwestorski - cz składowa projektu technicznego okrelajca całkowity koszt realizacji inwestycji w oparciu o obowizujce cenniki i/lub kalkulacj indywidualn, z rozbiciem na warto robocizny (R), materiałów (M) i pracy sprztu (S). 3.5. Definicje geodezyjne Podkład geodezyjny mapa zasadnicza terenu, zwykle w skali 1:1000, 1:500 lub 1:250, przedstawiajca w obowizujcej kartograficznej formie uzbrojenie terenu. Droga publiczna - droga krajowa, wojewódzka, gminna, lokalna, miejska lub zakładowa wg okrelenia Ustawy o drogach publicznych z dn.21.03.1985 r. (Dz.U. nr 14, poz. 60). Pas drogowy - wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz do ruchu pieszych, wraz z lecymi w jego cigu obiektami inynierskimi, placami, zatokami postojowymi oraz znajdujcymi si w wydzielonym pasie terenu chodnikami, ciekami rowerowymi, drogami zbiorczymi, drzewami i krzewami oraz urzdzeniami technicznymi zwizanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu. Ulica - droga na terenach zabudowy miast i wsi, łcznie z torowiskiem pojazdów szynowych komunikacji miejskiej, wydzielona liniami rozgraniczajcymi, która jest przeznaczona do obsługi bezporedniego otoczenia oraz umieszczania urzdze technicznych nie zwizanych z ruchem pojazdów lub pieszych. Jezdnia - cz drogi przeznaczona do ruchu pojazdów. Korona drogi - jezdnia z poboczami, zatokami autobusowymi, a przy drogach dwujezdniowych - równie z pasami awaryjnego postoju i pasem oddzielajcym obie jezdnie. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-001.V001 13/13 Linia elektroenergetyczna napowietrzna - linia słuca do przesyłania energii elektrycznej o rónym napiciu zbudowana z przewodów umieszczonych na słupach, masztach lub innych konstrukcjach nonych. Linia elektroenergetyczna kablowa - linia słuca do przesyłania energii elektrycznej o rónym napiciu zbudowana z kabli umieszczonych bezporednio w ziemi lub w rurach ochronnych, albo te na rónych konstrukcjach wsporczych w tunelach i kanałach kablowych. Gazocig - rurocig wraz z przyłczami i wyposaeniem, ułoony na zewntrz obiektów produkcyjnych wydobywajcych lub uytkujcych gaz, słucy do przesyłania lub rozprowadzania paliw gazowych. Ciepłocig - rurocig wraz z przyłczami i wyposaeniem słucy do przesyłania lub rozprowadzania ciepłej wody lub pary z ciepłowni do budynków. Wodocig - rurocig wraz z przyłczami i wyposaeniem słucy do przesyłania lub rozprowadzania zimnej wody z miejsca czerpania do miejsca odbioru. Ropocig - rurocig wraz z wyposaeniem słucy do przesyłania ropy naftowej lub płynnych paliw ropopochodnych. Pozostałe urzdzenia uzbrojenia terenowego - inne urzdzenia i budowle o rónym przeznaczeniu nie wymienione w okreleniach, a znajdujce si na trasie linii telekomunikacyjnej (kanalizacji kablowej). Zblienia do obiektów uzbrojenia terenowego - bezkolizyjny przebieg linii telekomunikacyjnej (kanalizacji kablowej) w stosunku do urzdze uzbrojenia terenowego, przy którym moliwy jest jednak szkodliwy wpływ tych urzdze na lini telekomunikacyjn lub odwrotnie. Skrzyowanie z obiektami uzbrojenia terenowego - przebieg linii telekomunikacyjnej (kanalizacji kablowej), przy którym trasa linii przecina si z tras lub miejscem posadowienia innych urzdze uzbrojenia terenowego; szkodliwy wpływ tych urzdze na lini telekomunikacyjn lub odwrotnie moe by w tym wypadku wikszy ni przy zblieniu. Odległo pionowa linii telekomunikacyjnej od urzdze uzbrojenia terenowego - odległo linii telekomunikacyjnej (kanalizacji kablowej) od urzdze uzbrojenia terenowego mierzona prostopadle w płaszczynie pionowej od ich skrajnych punktów zewntrznych w miejscu skrzyowania. Odległo pozioma linii telekomunikacyjnej od urzdze uzbrojenia terenowego - odległo linii telekomunikacyjnej od innych urzdze uzbrojenia terenowego w wypadku ich zblienia, mierzona na powierzchni gruntu, prostopadle do ich przebiegów. Odległo podstawowa - najmniejsza dopuszczalna odległo linii telekomunikacyjnej (kanalizacji kablowej) od urzdze uzbrojenia terenowego zabezpieczajca lini przed szkodliwym oddziaływaniem tych urzdze, bez zabiegów dodatkowych. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli wiatłowodowych - projektowanie sieci MSRK ZN-UMWR-002.V001 Wprowadzona: Zarzdzenie nr 9/07 Prezydenta Wrocławia z dnia 5 marca 2007 Data wprowadzenia: 5 marca 2007 Zmodyfikowana: Data modyfikacji:

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 2/36 Spis treci 1. ZAKRES WYMAGA...4 2. KLASYFIKACJA I OZNACZENIA BUDOWLI MSRK...4 3. WYMAGANIA PODSTAWOWE NA LINIE I BUDOWLE MSRK...4 3.1. Układ i podstawowe funkcje MSRK... 4 3.2. Linie MSRK... 5 3.3. Budowle MSRK... 6 4. WYMAGANIA TECHNICZNE NA CIGI RUR ULICZNE (CRU)...6 4.1. Struktura i oznaczenie cigów CRu... 6 4.2. Materiały do budowy cigów CRu... 6 4.2.1. Rury RSz (ziemne)... 6 4.2.2. Osprzt rur RS... 7 4.3. Konstrukcja cigów CRu... 7 4.4. Usytuowanie i zabezpieczenia cigów CRu... 7 4.4.1. Zasady ogólne... 7 4.4.2. Dostpno terenów dla cigów CRu... 7 4.4.3. Usytuowanie cigów CRu w chodniku ulicy... 8 4.4.4. Usytuowanie cigów CRu w trawniku ulicy... 8 4.4.5. Usytuowanie cigów CRu w pasie drogowym... 9 4.4.6. Usytuowanie cigów CRu w polu... 9 4.4.7. Usytuowanie cigów CRu na mostach, wiaduktach i w tunelach... 9 4.4.8. Cigi CRu na zblieniach z liniami kolejowymi i tramwajowymi... 9 4.4.9. Cigi CRu na zblieniach i skrzyowaniach z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów... 10 4.4.10. Cigi CRu na zblieniach z rurocigami w tunelach instalacyjnych... 10 4.4.11. Cigi CRu na zblieniach z terenami wodnymi (wodami)... 11 4.4.12. Cigi CRu na zblieniach z liniami elektroenergetycznymi... 11 4.4.13. Cigi CRu na zblieniach z pozostałymi obiektami uzbrojenia terenowego... 12 5. WYMAGANIA NA CIGI RUR PRZEPUSTOWE (CRP)...12 5.1. Struktura i oznaczenie cigów rur CRp... 12 5.2. Materiały do budowy CRp... 12 5.2.1. Rury ROp... 12 5.2.2. Rury RSw... 12 5.2.3. Osprzt rur... 12 5.3. Konstrukcja cigów CRp... 13 5.4. Usytuowanie cigów CRp... 13 5.4.1. Wymagania ogólne... 13 5.4.2. Cigi CRp na skrzyowaniach z jezdniami ulic i dróg... 14 5.4.3. Cigi CRp na skrzyowaniach z liniami kolejowymi i tramwajowymi... 14 5.4.4. Cigi CRp na skrzyowaniach z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów... 17 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 3/36 5.4.5. Cigi CRp na skrzyowaniach z rurocigami w tunelach instalacyjnych... 18 5.4.6. Cigi CRp na skrzyowaniach z terenami wodnymi (wodami)... 19 5.4.7. Cigi CRp na skrzyowaniach z liniami elektroenergetycznymi... 21 5.4.8. Cigi CRp na skrzyowaniach z pozostałymi obiektami uzbrojenia terenowego... 21 5.5. Podstawowe zasady projektowania cigów przepustowych CRp... 21 6. CIGI RUR WPROWADZENIOWE (KANALIZACJA WPROWADZENIOWA) (CRW)...22 7. CIGI RUR WEWNTRZBUDYNKOWE (CRB)...23 8. STUDNIE KABLOWE (SK)...23 8.1. Zalecane studnie SK... 23 8.2. Materiały... 24 8.3. Usytuowanie studni SK... 24 9. SZAFY KABLOWE (SZK)...25 9.1. Zalecane szafy SzK... 25 9.2. Materiały... 25 9.3. Usytuowanie szaf SzK... 25 10. WYMAGANIA NA DOKUMENTACJ INWESTYCYJNO-PROJEKTOW...26 10.1. Wymagania ogólne... 26 10.1.1. Przygotowanie inwestycji... 26 10.1.2. Projektowanie inwestycji... 26 10.2. Wymagania szczegółowe... 26 10.2.1. Wniosek Inwestycyjny (WI)... 26 10.2.2. Dane programowe (DP)... 26 10.2.3. Wybór jednostki projektowej... 26 10.2.4. Koncepcja Programowo Przestrzenna (KPP)... 26 10.2.5. Projekt Techniczny (PT)... 29 12.2.6. Badania i odbiór projektu PT... 35 10.2.7. Pozwolenie na budow... 35 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 4/36 1. Zakres wymaga Dokument zawiera Wymagania Techniczne na linie Miejskiej Sieci Rurocigów Kablowych (MSRK), projektowane i budowane w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli wiatłowodowych Urzdu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 2. Klasyfikacja i oznaczenia budowli MSRK CR - cig rur CRp cig rur przepustowy: CRp1 - cig rur przepustowy typ 1, CRp2 - cig rur przepustowy typ 2, CRu cig rur uliczny: CRu1 - cig rur uliczny typ 1, CRu2 - cig rur uliczny typ 2, PS przyłcze sieci MSRK do punktu (uytkownika) kocowego PS1 cig PS typ1, PS2 cig PS typ2, SK - studnia kablowa SzK - szafa kablowa 3. Wymagania podstawowe na linie i budowle MSRK 3.1. Układ i podstawowe funkcje MSRK Podstawow funkcj sieci MSRK jest stworzenie podziemnej infrastruktury liniowej słucej do prowadzenia wielowłóknowych kabli wiatłowodowych stanowicych warstw fizyczn (medium transmisyjne) dla Miejskiej Sieci Komputerowej Wrocławia (MAN Wrocław). Elementy sieci oraz instalacje powinny zapewnia trwało i funkcjonalno sieci przez okres 30 lat. Sie MSRK powinna umoliwia zaciganie i wyciganie kabli wiatłowodowych z rurocigów przez cały okres eksploatacji. Dla zapewnienia długotrwałej sprawnoci i funkcjonalnoci rurocigi kablowe powinny by szczelne w kadym punkcie, niedostpne dla zanieczyszcze stałych i płynnych zarówno w czasie budowy, jak i eksploatacji. Dotyczy to wszystkich cigów zajtych dla kabli oraz cigów pustych. Sie MSRK (sie linii MSRK) ma odpowiada sieci głównych ulic miasta. Zalecany układ MSRK (rys. 3-1): 1) co najmniej dwa piercienie koncentryczne zbudowane w oparciu o cigi rurowe CRu1 i CRp1, w tym: piercie centralny otaczajcy stare miasto oraz Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 5/36 piercie zewntrzny; 2) moliwie mała liczba przej przez cieki wodne i tereny kolejowe zbudowanych w oparciu o cigi rurowe CRp2; 3) studnie kablowe tylko na kocach przepustów pod ulicami i innymi przeszkodami terenowymi, na rozgałzieniach oraz w miejscach gdzie wystpuje potrzeba ulokowania studni zacigowej; 4) studnie SKO 1 w miejscach odgałzie do uytkowników. Sie MSRK powinna, zalenie od potrzeb, stanowi bezpieczne miejsce (infrastruktur miejsk) dla 4 lub 7 kabli OTK (kabli wiatłowodowych) o rednicy do 20 mm w tym: 1) kabli OTK Urzdu Miasta, 2) kabli OTK uzupełnianych w przyszłoci. 3.2. Linie MSRK 1) Linie umoliwiajce spełnienie wymaga uytkowych okrelonych w p. 3.1. Układ i podstawowe funkcje MSRK. 2) Linie projektowane i budowane zgodnie z rozporzdzeniem Ministra Infrastruktury okrelonym w Czci 1 Wymaga p. 2 Normy prawne i techniczne 3) Studnie kablowe sytuowane tak, aby było moliwie łatwe wykonanie ich połczenia ze studniami istniejcej kanalizacji. 4) Zalecana budowa linii MSRK w powizaniu z wszelkimi budowami, przebudowami i remontami ulic oraz wszelkiej infrastruktury liniowej (gaz, woda, cieki, ciepło, energia elektryczna). 5) Wszystkie linie MSRK powinny by zbudowane z ryflowanych (rowkowanych) rur RHDPE32/2,9. 6) Projektowa doprowadzenia kanalizacji do WSM minimum z dwóch stron. Zasad jest minimalizacja długoci wspólnej trasy ostatniego odcinka kanalizacji kablowej pomidzy studni stacyjn a komor kablow (lub pomieszczeniem urzdze telekomunikacyjnych). Zaleca si, aby ta odległo nie przekraczała 10 m. 7) Poszczególne rury cigu CR powinny by oznaczone unikalnym kolorem w celu identyfikacji rury w cigu na całej długoci pomidzy wzłami WSM, 8) Rury CR powinny zachowywa cigło i wykazywa pneumatyczn szczelno na odcinkach pomidzy studniami złczowymi SKz, 9) Połczenia rur CR mog by wykonywane wyłcznie w studniach kablowych SK za pomoc odpowiednich złczek skrcanych, przy czym naley zawsze dy do tego by odcinki bez złczy były jak najdłusze, 10) W miar moliwoci naley wykorzystywa istniejce nalec do Inwestora kanalizacj pierwotn wykonan z rur o rednicy 110 mm. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 6/36 3.3. Budowle MSRK 1) Cigi CRu (uliczne) i przyłcza do WSM zawierajce 4 (typ 1 CRu1) lub 7 rur (typ 2 CRu2) RHDPE32/2,9. 2) Cigi CRp1 (przepustowe, typ 1) złoone z rury przepustowej RHDPEp110/6,3 zawierajcej wizk 4 rur RHDPE32/2,9 i cigi CRp2 (przepustowe, typ 2) złoone z rury przepustowej RHDPEp125/7,1 zawierajcej wizk 7 rur RHDPE32/2,9, lub przyłcza sieciowe PS do punktów kocowych zawierajce 2 rury RHDPE32/2,9, 3) Cigi CRp zakoczone na obu kocach studniami kablowymi typu SKO 2 lub SKO 6 (w przypadku lokowania w studni wicej ni dwóch złczy i zapasów kabli OTK). Ewentualnie studnia lub szafa dodatkowa, usytuowana w dogodnym miejscu i połczona odpowiednimi rurami ze studni koczc cig CRp. 4) Cigi CRu koczone w zasadzie w studniach na kocach cigów CRp. Na odcinkach cigów CRu o długoci wikszej ni 200m, dodatkowe studnie zacigowe typu SKO 2, sytuowane w dogodnym miejscu. Dla odcinków prostoliniowych i o łagodnych łukach odległo pomidzy studniami moe zosta zwikszona do 500m. 5) W miejscach odgałzie do punktów kocowych studnie typu SKO 1. 6) Odcinki wewntrzbudynkowe z rur RS trudnopalnych i bezhalogenowych. 7) Koce rur RS puste lub zawierajce kabel uszczelnione uszczelk gumow łatw w demontau zapewniajc szczelno pneumatyczn i wodoszczelno CR. Nie dopuszcza si uszczelniania koców rur RS za pomoc pianki poliuretanowej lub podobnych materiałów. 8) Tama ostrzegawcza umieszczana nad cigami CRu w połowie głbokoci ich ułoenia. 9) Złcza kabli OTK w zasadzie wyłcznie w punktach rozgałziania tych kabli (złcza rozgałne) umieszczane w studniach SKO 2, SKO 6 lub w szafach SzK. Studnie kablowe złczowe SKz lokalizowa w miejscach łatwo dostpnych dla słub utrzymaniowych (łatwy dojazd pojazdu technicznego w bezporednie ssiedztwo złcza lub zapasu). 10) Studnie i szafy zabezpieczone przed dostpem osób nieuprawnionych zamkami z niestandardowymi wkładkami patentowymi (kodowanie klucza unikalne dla Inwestora). 4. Wymagania techniczne na cigi rur uliczne (CRu) 4.1. Struktura i oznaczenie cigów CRu 1) 4x32 cig CRu1 złoony z czterech rur RHDPE32/2,9, 2) 7x32 cig CRu2 złoony z siedmiu rur RHDPE32/2,9. 4.2. Materiały do budowy cigów CRu 4.2.1. Rury RSz (ziemne) 1) Wymiary (rednica zewntrzna/grubo cianki): 32/2,9 mm. 2) Wewntrzna powierzchnia rury rowkowana (ryflowana). 3) Oznaczenie: RSz32/2,9 rura (R) wiatłowodowa (S), ziemna (z), o rednicy 32 mm (32) i Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 7/36 gruboci cianki 2,9 mm (2,9). 4) Rura w zwoju lub na bbnie z kocami uszczelnionymi pyłoszczelnie. 5) Rury powinny by dostarczane na bbnach w odcinkach 1000-2000 m. 6) Rury powinny by koloru czarnego bez widocznych plam i smug, wyrónione czterema podwójnymi paskami barwnymi o szerokoci około 5 mm równomiernie rozłoonymi na obwodzie. 7) Dopuszczalne kolory: czerwony, niebieski, zielony, ółty 8) W wizce powinny wystpowa cztery rury w rónych kolorach. 9) Na rurach, co 1 metr powinny by napisy identyfikujce producenta i oznaczajce inwestora: Urzd Miejski Wrocławia. 4.2.2. Osprzt rur RS 1) Złczki rur (ZRs) skrcane, wodoszczelne 2) Uszczelki koców rur (UR) wodoszczelne, mechaniczne, wielokrotnego uytku; dopuszczalne uszczelki z gumy butylowej wykonywane w studniach na placu budowy. 4.3. Konstrukcja cigów CRu 1) Rury RS złoone w cisłe wizki, zwizane opaskami samozaciskowymi posiadajcymi odpowiednie certyfikaty do układania w ziemi, w odstpach nie wikszych ni 2 m. 2) Zalecane odcinki rur RS od studni do studni bez złczek. 3) Wizka rur RS ułoona w moliwie prostej linii przysypana warstw ziemi przesianej o gruboci nie mniejszej ni 10 cm. 4) Minimalny promie łuku ułoenia rur RS nie powinien by mniejszy ni 5m. 5) Głboko ułoenia oraz zabezpieczenia cigów CRu przy rónych usytuowaniach okrelone w p. 4.4. 4.4. Usytuowanie i zabezpieczenia cigów CRu 4.4.1. Zasady ogólne Przebieg cigu CRu powinien by wybrany w ten sposób, aby liczba miejsc kolizyjnych z innymi urzdzeniami uzbrojenia terenowego była jak najmniejsza, a jednoczenie, aby cig CRu przebiegał moliwie blisko istniejcej telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej. 4.4.2. Dostpno terenów dla cigów CRu Dostpno terenów dla cigów CRu linii MSRK wynika głównie z postanowie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu s samodzielnymi decyzjami miejscowych organów samorzdowych, którym powinno zalee na zbudowaniu jak najpełniejszej infrastruktury technicznej sieci telekomunikacyjnej. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 8/36 W miejscowociach, w których ju istnieje znaczce uzbrojenie techniczne w postaci rónych sieci podziemnych (gazocigi, wodocigi, sieci kablowe elektroenergetyczne, telekomunikacyjne itp.), pozyskanie terenów dla cigów CRu moe by ograniczone w sposób naturalny przepisami techniczno-budowlanymi, a zwłaszcza koniecznoci sytuowania poszczególnych cigów w odległociach zapewniajcych prawidłow i bezpieczn budow i eksploatacj poszczególnych budowli liniowych. W takich sytuacjach naley stara si projektowa trasy cigów CRu przez tereny mniej uzbrojone. Naley mie na uwadze, e zgodnie z ustaw o zagospodarowaniu przestrzennym (Ustawa z dn. 7.07.1994 r. - tekst jednolity Dz.U. nr 15, poz. 139 z 1999 r.), decyzj o warunkach zabudowy i zagospodarowania moe uzyska dla tego samego terenu wiksza liczba inwestorów, ale budowa moe tylko ten, który uzyskał pozwolenie na budow. Dla pozostałych inwestorów wydaje si w tym momencie decyzj o wyganiciu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Std te w warunkach konkurencji w zabiegach o budow wszelkiej infrastruktury coraz bardziej liczy si sprawno w organizacji przygotowa do realizacji inwestycji. Jeli kanalizacja kablowa ma by budowana na nieruchomociach niebdcych własnoci Skarbu Pastwa lub gmin, to naley dołoy maksimum stara o polubowne zawarcie stosownych umów z włacicielami nieruchomoci, tak, aby nie trzeba było ucieka si do procedur wywłaszczeniowych. 4.4.3. Usytuowanie cigów CRu w chodniku ulicy Zasad jest, aby cigi CRu były projektowane, w miar monoci, w ssiedztwie cigów telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej innych operatorów ze wzgldu na wymagan łatwo wzajemnych powiza eksploatacyjnych tych sieci. Szczegółowe usytuowanie wynika z przeprowadzonych uzgodnie dokonywanych stosownie do procedur opracowania i zatwierdzania projektu budowlanego i musi uwzgldnia istniejce i projektowane usytuowanie elementów innych cigów uzbrojenia terenu. 4.4.4. Usytuowanie cigów CRu w trawniku ulicy Przy projektowaniu cigów CRu w trawniku ulicy obowizuj zasady dotyczce ssiedztwa tych cigów z cigami telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej operatorów. W szczególnoci usytuowanie cigów CRu w trawniku wynika ze szczegółowych uzgodnie m. in. z odpowiednim zarzdem zieleni. Dopuszcza si ułoenie cigu CRu w pasie rozdzielajcym jezdnie drogi (ulicy) dwujezdniowej po uzgodnieniu z Inwestorem. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 9/36 4.4.5. Usytuowanie cigów CRu w pasie drogowym Cigi rur w pasie drogowym powinny by usytuowane moliwie blisko cigów telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej operatorów oraz w odległociach, jeeli szczegółowe uzgodnienia nie stanowi inaczej: 1m od zewntrznej krawdzi rowu odwadniajcego lub linii podstawy nasypu, 1m na zewntrz od krawdzi jezdni, jeli istnieje konieczno usytuowania cigu CRu w koronie drogi, 0,5 m od krawdzi jezdni w chodniku lub pasie zieleni (jeeli istnieje chodnik lub pas zieleni). Szczegółowe usytuowanie wynika z przeprowadzonych uzgodnie dokonywanych stosownie do procedur opracowania i zatwierdzania projektu budowlanego i musi uwzgldnia istniejce i projektowane usytuowanie innych cigów uzbrojenia terenu oraz lokalizacj elementów urzdzenia terenu, w tym -szczegółowe uzgodnienia z odpowiednim zarzdc drogi. 4.4.6. Usytuowanie cigów CRu w polu Cigi rur w polu powinny by usytuowane moliwie blisko telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej operatorów, jeli taka kanalizacja (sie) na projektowanym odcinku linii MSRK wystpuje. Szczegółowe usytuowanie wynika z przeprowadzonych uzgodnie dokonywanych stosownie do procedur opracowania i zatwierdzania projektu budowlanego i musi uwzgldnia istniejce i projektowane usytuowanie innych cigów uzbrojenia terenu oraz lokalizacj elementów urzdzenia terenu, w tym szczegółowe uzgodnienia z odpowiednim zarzdc drogi. 4.4.7. Usytuowanie cigów CRu na mostach, wiaduktach i w tunelach Na przejciach cigów CRu przez mosty i wiadukty cigi te powinny by ułoone w kanałach, na pomostach lub na specjalnych konstrukcjach wsporczych. Przy przejciu lub zejciu z mostu lub wiaduktu do ziemi cig CRu powinien by wykonany z modułów w rurach osłonowych. Cig CRu w tunelu moe by prowadzony w dowolnej odległoci od kabli elektroenergetycznych, jednak pod warunkiem wyranego, niezawodnego wyrónienia go od cigów tych kabli i cigów innych urzdze biegncych w tunelu. Ze wzgldu na wzmoone zagroenie poarowe wystpujce w tunelu - cig CRu powinien by wykonany z rur trudnopalnych bezhalogenowych. 4.4.8. Cigi CRu na zblieniach z liniami kolejowymi i tramwajowymi W wypadku równoległego usytuowania trasy cigu CRu wzdłu linii kolejowej lub tramwajowej powinny by zachowane co najmniej nastpujce odległoci poziome: 1 m od zewntrznej krawdzi rowu odwadniajcego biegncego wzdłu torowiska, 3 m od skrajnej szyny toru kolejowego lub tramwajowego, przy braku lub oddaleniu od Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 10/36 torowiska rowów odwadniajcych. Cig CRp naley prowadzi jak najbliej pasa wywłaszczenia linii kolejowej. 4.4.9. Cigi CRu na zblieniach i skrzyowaniach z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów Zasady ogólne Zblienia cigów CRu z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów powinny by tak wykonane, aby nie dopuci do: przedostawania si płynów lub gazów do rur w cigach CRu, podwyszenia temperatury kabla wiatłowodowego o wicej ni 5 C, uszkodzenia mechanicznego rur tworzcych cigi CRu i kabli przy pracach konserwacyjnych i budowlanych na usytuowanych w bezporednim ssiedztwie cigu CRu do przesyłania płynów i gazów. Przy zblieniach cigów CRu do gazocigów powinny by zachowane odległoci wynikajce z odpowiednich Polskich Norm, stosownie do nadcinienia nominalnego gazocigu. W razie zblienia cigu CRu do rurocigów i urzdze podziemnych słucych do przesyłania płynów lub gazów powinny by zachowane nastpujce odległoci podstawowe midzy nimi: od wodocigu magistralnego 1,0 m od wodocigu rozdzielczego 0,5 m od ciepłocigu parowego 2,0 m od ciepłocigu wodnego 1,0 m od ropocigu lub rurocigu dla innych płynów technicznych 8,0 m W wypadkach, gdy niemoliwe jest wzajemne usytuowanie cigów CRu oraz urzdze podziemnych do przesyłania płynów lub gazów w odległociach wyej wymienionych, dopuszcza si zmniejszenie tych odległoci do połowy, pod warunkiem zastosowania zabezpiecze specjalnych na cigu CRu, a poniej połowy - pod warunkiem zastosowania zabezpiecze szczególnych. Odległoci zmniejszone nie mog by jednak mniejsze, ni 25% odległoci podstawowej. Zabezpieczenie specjalne cigu CRu polega na zastosowaniu modułów zawierajcych rury przepustowe. Zabezpieczenie szczególne polega na oddzieleniu cigu CRu za pomoc przegrody betonowej. 4.4.10. Cigi CRu na zblieniach z rurocigami w tunelach instalacyjnych Naley unika wzajemnego krzyowania si cigów CRu z innymi rurocigami w tunelach instalacyjnych. W tunelach instalacyjnych, w których biegn wodocigi, przewody wentylacyjne, kanalizacyjne (kanalizacji ciekowej), gazocigi, ale o cinieniu nieprzekraczajcym 50 kpa, mona prowadzi Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 11/36 cigi CRu pod warunkiem, e odstp midzy nimi a innymi rurocigami prowadzonymi równolegle kablami nie bdzie mniejszy ni 0,3 m. Cig CRu powinien by oznakowany za pomoc przywieszek identyfikacyjnych, które powinny by umieszczone na rurach cigu MSRK, w kadej studni kablowej (1 lub 2 sztuki na kadej rurze, stosownie do potrzeb), w kanałach i tunelach - na kadej rurze w odstpach co najwyej 5 m. Dopuszcza si równie prowadzenie cigów CRu w tunelach instalacyjnych, w których biegn ciepłocigi, pod warunkiem, e odstp midzy nimi a cigiem CRu nie bdzie mniejszy ni 0,6 m. Cigi CRu naley układa na cianach i stropach albo na konstrukcjach wsporczych. Cigi CRu układane na cianach i stropach nie powinny do nich bezporednio przylega. Odległo midzy cigiem CRu i podłoem powinna wynosi co najmniej 0,01 m. Nie zaleca si instalowa cigów CRu w tunelach, gdzie temperatura przekracza: 45 C w wypadku wystpowania zagroe mechanicznych, tj. gicia lub drga, 60 C w wypadku braku zagroe mechanicznych. W zalenoci od stopnia zagroenia poarowego cig CRu powinien by wykonany z rur trudnopalnych bezhalogenowych. 4.4.11. Cigi CRu na zblieniach z terenami wodnymi (wodami) Cig CRu wzdłu wód powierzchniowych naley lokalizowa w takiej odległoci, aby przy najwyszym stanie wód nie nastpowało podmywane cigów rur, studni kablowych i innych obiektów (np. szaf złczowych). Przebieg cigów CRu naley lokalizowa poza pasem terenów zalewowych, a przy wysokich brzegach - w odległoci co najmniej 10 m od górnego stałego brzegu. Przebieg cigów CRu wzdłu kanałów i rowów naley lokalizowa w odległoci co najmniej 1 m od ich brzegów. 4.4.12. Cigi CRu na zblieniach z liniami elektroenergetycznymi Zblienia cigów CRu z napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi mog by wykonane w odległociach zapewniajcych zabezpieczenie rurocigów przed uszkodzeniami mechanicznymi, jakie mog nastpi przy remoncie i konserwacji linii elektroenergetycznej, a take zapewniajcych bezpieczestwo słubie eksploatacyjnej telekomunikacji przy ich czynnociach konserwacyjnych. Zblienia cigów ulicznych CRu z liniami elektroenergetycznymi kablowymi mog by wykonane w dowolnych odległociach poziomych i pionowych, jednake pod warunkiem zapewnienia moliwoci wyranego i niezawodnego wyrónienia cigów w wykopie, kanale lub na innych konstrukcjach wsporczych. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 12/36 4.4.13. Cigi CRu na zblieniach z pozostałymi obiektami uzbrojenia terenowego Przy zblieniu cigów CRu odległoci powinny wynosi co najmniej: od kanalizacji ciekowej lub prowadzcej wody opadowe 1,0 m, od podbudowy linii telekomunikacyjnej nadziemnej 2,0 m od ciany budynku i ogrodzenia 0,5 m, od urzdze ochrony budowli od wyładowa atmosferycznych 5,0 m, od drzew wzdłu drogi 2,0 m, od słupów owietleniowych 0,8 m. 5. Wymagania na cigi rur przepustowe (CRp) 5.1. Struktura i oznaczenie cigów rur CRp 1) 1x110+4x32 cig rur CRp1 złoony z jednej rury przepustowej o rednicy 110 mm oraz wizki rur RS wtórnych 4x32, 2) 1x125+7x32 cig rur CRp2 złoony z jednej rury przepustowej o rednicy 125 mm oraz wizki rur RS wtórnych 7x32, 5.2. Materiały do budowy CRp 5.2.1. Rury ROp 1) Wymiary (rednica zewntrzna/grubo cianki) rury ROp1-110/6,3 mm, ROp2-125/7,1mm 2) Rura ROp w odcinkach prostych o długoci 12 m lub w zwojach. 3) Oznaczenie: ROp110/6,3 rura (R), osłonowa (O) przepustowa (p), o rednicy 110 mm (110) i gruboci cianki 6,3 mm (6,3). ROp125/7,1 rura (R), osłonowa (O) przepustowa (p), o rednicy 125 mm (125) i gruboci cianki 7,1 mm (7,1). 5.2.2. Rury RSw 1) Wymiary (rednica zewntrzna/grubo cianki) rur RSw: 32/2,9 mm. 2) Rura RSw zwoju lub na bbnie, z kocami uszczelnionymi pyłoszczelnie 3) Oznaczenie: RSw32/2,9, rura wiatłowodowa (RS), wtórna (w), o rednicy 32 mm (32) i gruboci cianki 2,9 mm (2,9). 5.2.3. Osprzt rur Uszczelki koców rur (UR) jak wyej w p. 6.2.2. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 13/36 5.3. Konstrukcja cigów CRp 1) Cig CRp wykonywany metod przecisku. a) Odcinki rur ROp110 lub ROp125 proste, zgrzewane w trakcie wykonywania przecisku. b) Rury RSw wpychane lub wcigane w zainstalowan rur ROp110 lub ROp125. 2) Cig CRp wykonywany metod przewiertu sterowanego a) Odcinek rury ROp110 lub ROp125 w zwoju o odpowiedniej długoci z zainstalowanymi w rodku rurami RSw, wcigany w wykonany przewiert. Wizka rur RSw moe by instalowana w rurze ROp110 lub ROp125 po jej wcigniciu w wykonany przewiert. b) Rury ROp110 lub ROp125 w odcinkach prostych połczone metod zgrzewania i wcignite w wykonany przewiert. Wizka rur RSw wcigana w zainstalowan rur ROp110 lub ROp125 przed lub po jej wcigniciu w wykonany przewiert. 3) Cig CRp zakoczony w studniach SKO 2. 4) Koce rur RSw uszczelnione uszczelkami UR, natomiast przestrzenie midzy rurami RSw i cian rury ROp uszczelnione piank montaow. 5.4. Usytuowanie cigów CRp 5.4.1. Wymagania ogólne Wg ogólnych zasad przebieg cigu CRp powinien by wybrany w ten sposób, aby liczba miejsc kolizyjnych z innymi urzdzeniami uzbrojenia terenowego była jak najmniejsza, a jednoczenie aby cig CRp przebiegał moliwie blisko telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej operatorów. Zasada ta odnosi si do cigów ulicznych (CRu), których przebiegi determinuj w znacznym stopniu usytuowanie cigów CRp. Przy projektowaniu cigów CRp naley dy do minimalizacji liczby skrzyowa z obiektami wymagajcymi zaprojektowania cigów przepustowych. Podane poniej zasady zawieraj w szczególnoci dopuszczalne odległoci rur cigów CRp od innych urzdze uzbrojenia terenowego (jezdni ulic i dróg, linii kolejowych itp.). Głównymi metodami wykonywania przepustów s przeciski i przewierty sterowane. Zaleca si szerokie stosowanie przewiertów sterowanych, zapewniajcych minimalizacj kolizji terenowych. Skrzyowanie z innym urzdzeniem uzbrojenia terenowego powinno by wykonane w najwszym miejscu tego obiektu, prostopadle do jego osi wzdłunej, z dopuszczaln odchyłk wynoszc ± 15, z tym e przy skrzyowaniu z obiektem o szerokoci nie wikszej ni 1,5 m odchyłka ta moe by powikszona do 40. Miejsce skrzyowania cigu CRp z innym urzdzeniem uzbrojenia terenowego powinno by szczegółowo zdomiarowane do najbliszego obiektu stałego, a w razie potrzeby, np. poza terenem zabudowanym, do słupków oznaczeniowych SO ustawionych po jednej lub po obu stronach skrzyowania. Na skrzyowaniach cigu CRp z innymi urzdzeniami uzbrojenia terenowego naley uywa Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 14/36 moduły w rurach instalacyjnych klasy 750. Okrelone poniej wymagania na poszczególne usytuowania cigów CRp naley stosowa z uwzgldnieniem szczegółowych parametrów zawartych w załczniku nr 1. 5.4.2. Cigi CRp na skrzyowaniach z jezdniami ulic i dróg Na skrzyowaniach z jezdniami ulic i dróg cigi CRp powinny by wykonane z modułów w rurach instalacyjnych klasy 750. Rury przepustowe powinny by ułoone poziomo na całej szerokoci ulicy lub drogi i co najmniej po 0,5 m poza krawniki ulicy lub krawdzie drogi. Przy jednakowych poziomach nawierzchni drogi i terenu lub przy niewielkiej ich rónicy zaleca si układanie rur przepustowych nieprzerwanie w jednym cigu pod koron drogi i przyległymi do niej rowami odwadniajcymi i po 0,5 m poza ich zewntrzne krawdzie. Odległo pionowa, mierzona od górnej powierzchni rur przepustowych, powinna wynosi: co najmniej 1,2 m do górnej powierzchni dróg krajowych, co najmniej 1,0 m do górnej powierzchni dróg pozostałych, co najmniej 0,5 m do dolnej powierzchni dna rowu odwadniajcego. Rury przepustowe powinny by uszczelnione uszczelkami koców rur w celu zapobiegania zamulaniu przepustów w czasie eksploatacji kablowej linii telekomunikacyjnej. Zaleca si, aby przepusty pod jezdniami ulic i dróg były wykonywane bez naruszania ich nawierzchni, metodami przecisku hydraulicznego lub przewiertu poziomego, z uwzgldnieniem lokalnych warunków terenowych i kosztów budowy. Na skrzyowaniach z drogami nieutwardzonymi, polnymi, wjazdami do posesji i zabudowa gospodarczych cigi CRp mog by układane z modułów ulicznych. 5.4.3. Cigi CRp na skrzyowaniach z liniami kolejowymi i tramwajowymi Skrzyowania z torami tramwajowymi Cig CRp krzyujcy si z torami tramwajowymi powinien by zabezpieczony przed uszkodzeniami mechanicznymi przez modułów w rurach przepustowych. Moduły w rurach przepustowych powinny by ułoone na całej szerokoci torowiska i co najmniej po 2 m poza skrajne szyny po obu stronach toru. Koce rur przepustowych powinny by uszczelnione. Głboko ułoenia cigów CRp powinna wynosi co najmniej 1 m, odmierzajc od stopki szyny tramwajowej do najwyszego punktu wierzchniej warstwy rur. Zaleca si, aby cigi CRp pod torami tramwajowymi były wykonane bez naruszania torowiska, metodami przecisku lub przewiertu poziomego. Skrzyowania z torami kolejowymi Skrzyowanie powinno by zlokalizowane w zasadzie na szlaku linii kolejowej. W szczególnych Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 15/36 wypadkach, uzasadnionych technicznie i ekonomicznie, dopuszcza si wykonanie skrzyowania na terenach stacji kolejowej. Kt skrzyowania cigu CRp z torami kolejowymi powinien wynosi 90, z odchyłk dopuszczaln wynoszc ±15. Odległo skrzyowania od urzdze i obiektów kolejowych powinna wynosi co najmniej: 2 m od semaforów, tablic, znaków sygnałowych, budynków i wie wodocigowych, 10 m od rozjazdów i krzyownic linii zelektryfikowanych. Cigi CRp powinny by ułoone z modułów w rurach przepustowych pod torami, rowami ciekowymi lub pod drenaem odwadniajcym. Cigi CRp powinny by ułoone poziomo w linii prostej. Połczenia rur ze sob powinny by trwałe i wodoszczelne, a otwory na ich kocach gładkie i bez ostrych obrzey. Jeeli długo cigu nie jest wiksza ni 60 m, rury powinny tworzy nieprzerwany cig pod torami i rowami odwadniajcymi. Przy duej rónicy midzy poziomem nawierzchni kolejowej i terenem, przez który przebiega linia kolejowa, oraz przy długoci cigu wikszej ni 60 m dopuszcza si poprowadzenie cigu CRp z zastosowaniem poredniej studni kablowej w midzytorzu. Zaleca si, aby cigi CRp pod torami kolejowymi były wykonane bez naruszania torowiska, metodami przecisku lub przewiertu poziomego. Słupki oznaczeniowe SO powinny by ustawione z obu stron podtorza w odległoci 10 do 15 m od zewntrznej szyny najbliszego toru. Podstawowe wymiary przy skrzyowaniu cigu CRp z lini kolejow podano w tablicy poniej. Lp. 1 2 3 4 5 Skrzyowanie cigu CRp z lini kolejow - podstawowe wymiary Omówienie podstawowego, charakterystycznego wymiaru Odległo pionowa od górnej powierzchni podkładu kolejowego do górnej powierzchni rur przepustowych Odległo pionowa od dolnej powierzchni rowu odwadniajcego do górnej powierzchni rur przepustowych Odległo pozioma od krawdzi rowu odwadniajcego do koca rury przepustowej Odległo pozioma od rodka górnej powierzchni główki skrajnej szyny do koca rury przepustowej Odległo, mierzona prostopadle do stoku, od górnej powierzchni rur rurocigu do powierzchni stoku Wielko wymiaru [m] min. 1,2 min. 0,5 0,5 min. 3 min. 0,8 Przy skrzyowaniu cigu CRp z lini kolejow na wiadukcie lub przepucie kolejowym cig CRp na całej szerokoci wiaduktu lub przepustu kolejowego powinien by zabezpieczony przed uszkodzeniami mechanicznymi przez zastosowanie modułów w rurach ochronnych. Cig CRp na wiadukcie, w którym jest chodnik, powinny by ułoone pod tym chodnikiem. W wypadku Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 16/36 wiaduktu tylko z jezdni albo przepustu ciekowego - moduły z rurami powinny by bezporednio umocowane na cianie wiaduktu lub przepustu na wysokoci co najmniej 1 m od ich podstaw. Połczenie rur ze sob powinno by wodoszczelne. W zalenoci od stopnia zagroenia poarowego - cig CRp powinien by wykonany z rur nie rozprzestrzeniajcych płomienia. Cig CRp przy skrzyowaniu z lini kolejow powinny by ułoony pod torami na głbokoci nie mniejszej ni 1,2 m w linii pionowej od zewntrznej powierzchni rury ochronnej do stopki szyny. Głboko ułoenia cigu CRp pod dnem rowów ciekowych lub drenaem odwadniajcym nie powinna by mniejsza ni 0,5 m w linii pionowej od zewntrznej górnej powierzchni rury ochronnej do najniej połoonego punktu dna rowu lub dolnej powierzchni sczka odwadniajcego. Głboko ułoenia cigu CRp przy skrzyowaniu z kanałami pdniowymi lub z kanałami kablowymi dla kabli sygnalizacyjnych, ułoonymi na powierzchni ziemi, nie powinna by mniejsza ni 0,8 m w linii pionowej od zewntrznej górnej powierzchni rur cigu CRp do dolnej powierzchni kanału. Głboko ułoenia cigu CRp, przy skrzyowaniu z kablami sygnalizacyjnymi lub zasilajcymi ułoonymi w ziemi, nie powinna by mniejsza ni 0,3 m w linii pionowej od zewntrznej górnej powierzchni rur cigu CRp do zewntrznej dolnej powierzchni kabla sygnalizacyjnego lub zasilajcego. Głboko ułoenia cigów CRp na nieuzbrojonych terenach kolejowych powinna wynosi co najmniej 1 m, a na poboczach nasypów skarp kolejowych co najmniej 0,8 m. Moduły w rurach przepustowych powinny by ułoone pod wszystkimi torami kolejowymi na danym podtorzu, bez przerwy na całej długoci skrzyowania, w ten sposób, aeby odległo w rzucie poziomym koców rur z kadej strony torowiska od osi skrajnych szyn wynosiła co najmniej 3,0 m. Cigi CRp pod torami na podtorzu z nasypu powinny by ułoone na takiej głbokoci, aby koce modułów w rurach przepustowych znajdowały si w ziemi co najmniej 1 m w linii pionowej od koca górnej powierzchni rury do powierzchni zbocza nasypu. W wypadku trudnych warunków terenowych dopuszcza si mniejsz długo modułów w rurach przepustowych - po uprzednim uzgodnieniu z jednostk nadzorujc eksploatacj torów kolejowych. Rury przepustowe modułów ułoonych pod rowami odwadniajcymi podtorze powinny mie tak długo, aby koce rur z kadej strony rowu sigały co najmniej po 0,5 m poza górn jego krawd. W wypadku poboczy ciekowych naturalnych i nieuregulowanych bez wyranych krawdzi rowu długo rur przepustowych ułoonych pod nimi powinna by ustalona w projekcie technicznym. Przy skrzyowaniu cigu CRp z drenaem odwadniajcym podtorze, długoci modułów w rurach Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 17/36 przepustowych powinna by o 1,0 m wiksze od szerokoci pasa drenaowego. Odcinki modułów po wyjciu z rur przepustowych na zboczach nasypów i skarp powinny by ułoone w ziemi z falowaniem co najmniej 3%. Trasa cigu MSRK układanego w poprzek skarp, stromych wzniesie lub nasypów o nachyleniu powyej 30 powinna przebiega zygzakowato na zboczach z odchyleniami wynoszcymi co najmniej 30 od linii prostopadłej do podstawy zbocza. Nie zaleca si układania cigów CRp w zboczach wzdłu skarp i stromych nasypów. W wypadku koniecznoci ułoenia - naley w takiej sytuacji układa cig modułów CRp z falowaniem wynoszcym 3% długoci odcinka trasy przebiegajcej wzdłu zbocza. Odległo cigu CRp od górnej krawdzi skarpy powinna wynosi co najmniej 2 m. Otwory przepustów dla cigów CRp pod torami kolejowymi powinny by uszczelnione na obu kocach skrzyowania. 5.4.4. Cigi CRp na skrzyowaniach z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów Zasady ogólne Skrzyowania cigów CRp z rurocigami do przesyłania płynów lub gazów powinny by tak zaprojektowane, aby nie dopuci do: przedostawania si płynów lub gazów do rur w cigach CRp, podwyszenia temperatury kabla wiatłowodowego (lub innych kabli telekomunikacyjnych umieszczonych w cigach CRp) o wicej ni 5 C, uszkodzenia mechanicznego rur tworzcych cigi CRp i kabli przy pracach konserwacyjnych i budowlanych na usytuowanych w bezporednim ssiedztwie cigu CRp do przesyłania płynów i gazów. Zblienia do rurocigów gazowych (gazocigów) na odcinkach cigów przepustowych Przy projektowaniu cigów przepustowych naley uwzgldnia obowizujce zasady zblie cigów CRp do gazocigów - powinny by zachowane odległoci wynikajce z odpowiednich Polskich Norm, stosownie do nadcinienia nominalnego gazocigu. W razie zblienia cigu CRp do rurocigów i urzdze podziemnych słucych do przesyłania płynów lub gazów powinny by zachowane nastpujce odległoci podstawowe midzy nimi: od wodocigu magistralnego 1,0 m od wodocigu rozdzielczego 0,5 m od ciepłocigu parowego 2,0 m od ciepłocigu wodnego 1,0 m od ropocigu lub rurocigu dla innych płynów technicznych 8,0 m W wypadkach, gdy niemoliwe jest wzajemne usytuowanie cigów CRp oraz urzdze podziemnych do przesyłania płynów lub gazów w odległociach wyej wymienionych, dopuszcza si zmniejszenie tych odległoci do połowy, pod warunkiem zastosowania zabezpiecze specjalnych na cigu CRp, a poniej połowy - pod warunkiem zastosowania zabezpiecze Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 18/36 szczególnych. Odległoci zmniejszone nie mog by jednak mniejsze, ni 25% odległoci podstawowej. Zabezpieczenie specjalne cigu CRp polega na zastosowaniu modułów zawierajcych rury przepustowe. Zabezpieczenie szczególne polega na oddzieleniu cigu CRp od innego rurocigu zapor (cian) oddzielajc. Skrzyowania z gazocigami Skrzyowania cigów CRp z gazocigami naley wykonywa zgodnie z wymaganiami odpowiednich Polskich Norm, stosownie do nadcinienia nominalnego gazocigu. Skrzyowania z innymi rurocigami W razie skrzyowania cigu CRp z rurocigami i urzdzeniami do przesyłania płynów lub gazów najmniejsze dopuszczalne odległoci midzy nimi powinny wynosi: od wodocigu magistralnego 0,25 m od wodocigu rozdzielczego 0,15 m od obudowy ciepłocigu 0,50 m od ropocigu lub rurocigu dla innych płynów technicznych 0,50 m Cig CRp powinien by ułoony nad tymi rurocigami z zastosowaniem rury przepustowej uszczelnionej na kocach. Długo rury przepustowej powinna przekracza o 1 m obrys innego rurocigu z kadej strony. Dopuszcza si ułoenie cigu CRp pod innym rurocigiem, jeeli górna powierzchnia tego rurocigu znajduje si w ziemi na głbokoci mniejszej ni 0,5 m. W tym wypadku cig CRp powinien zawiera rury przepustowe. Skrzyowania powinny by wykonane prostopadle, z dopuszczalnym odchyleniem o 10 dla kanalizacji ciekowej i 35 dla pozostałych urzdze. 5.4.5. Cigi CRp na skrzyowaniach z rurocigami w tunelach instalacyjnych Naley unika wzajemnego krzyowania si cigów CRp z innymi rurocigami w tunelach instalacyjnych. W tunelach instalacyjnych, w których biegn wodocigi, przewody wentylacyjne, kanalizacyjne (kanalizacji ciekowej), gazocigi, ale o cinieniu nie przekraczajcym 50 kpa, mona prowadzi cigi CRp pod warunkiem, e odstp midzy nimi a innymi rurocigami i prowadzonymi równolegle kablami nie bdzie mniejszy ni 0,3 m. Cig CRp powinien by oznakowany za pomoc przywieszek identyfikacyjnych, które powinny by umieszczone na rurach cigu CRp w studniach przepustowych. Dopuszcza si równie prowadzenie cigów CRp w tunelach instalacyjnych, w których biegn ciepłocigi, pod warunkiem, e odstp midzy nimi a cigiem CRp nie bdzie mniejszy ni 0,6 m. Cigi CRp naley układa na cianach i stropach albo na konstrukcjach wsporczych. Cigi CRp Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 19/36 układane na cianach i stropach nie powinny do nich bezporednio przylega. Odległo midzy cigiem CRp i podłoem powinna wynosi co najmniej 0,01 m. Nie zaleca si instalowa cigów CRp w tunelach, gdzie temperatura przekracza: 45 C w wypadku wystpowania zagroe mechanicznych, tj. gicia lub drga, 60 C w wypadku braku zagroe mechanicznych. W zalenoci od stopnia zagroenia poarowego cig CRp powinien by wykonany z rur trudnopalnych bezhalogenowych. 5.4.6. Cigi CRp na skrzyowaniach z terenami wodnymi (wodami) Podstawowe informacje o terenach wodnych (wodach) z punktu widzenia projektowania i budowy MSRK Skrzyowania z terenami wodnymi (wodami) Skrzyowania cigów CRp z ze ródldowymi wodami powierzchniowymi, płyncymi i stojcymi oraz z kanałami i rowami powinny by zaprojektowane z uwzgldnieniem uprzedniego uzgodnienia z zarzdami dróg wodnych i melioracji wodnych i po uzyskaniu odpowiednich pozwole wodnoprawnych. Skrzyowania mog by wykonane sposobem bagrowniczym przy uyciu urzdze pływajcych i koparek albo te metod przewiertu sterowanego pod dnem, w zalenoci od lokalnych warunków terenowych i wyników analizy techniczno-ekonomicznej. Przejcia przez tereny wodne (wody) naley wykonywa przy zastosowaniu rur przepustowych. Skrzyowania ze ródldowymi drogami wodnymi o dowolnej szerokoci Skrzyowania cigów CRp ze ródldowymi drogami wodnymi o dowolnej szerokoci powinno by zaprojektowane przez ułoenie rur przepustowych bezporednio w dnie na jednej, w miar moliwoci, rzdnej i na głbokoci, liczonej od najniszego punktu dna, wynoszcej od 1,0 m do 2,2 m, w zalenoci od rodzajów gruntów. Mniejsze głbokoci ułoenia naley stosowa przy układaniu w gruntach zwizłych, nie ulegajcych erozji dennej. Rura przepustowa powinna by ułoona na całej szerokoci ródldowej drogi wodnej oraz na terenach przybrzenych ograniczonych wałami ochronnymi lub lini zalewu redniej wielkoci wody. Zaleca si, aby wielorura (moduł) ułoona na całej szerokoci koryta rzeki lub kanału stanowiła jednolity odcinek fabrykacyjny. Skrzyowanie powinno by wykonane w dogodnym miejscu, bezpiecznym dla trwałoci rurocigu, pod ktem 90 do osi podłunej ródldowej drogi wodnej, z dopuszczaln odchyłk wynoszc 15. Zaleca si, aby skrzyowanie było wykonane poniej mostu, ostrogi rzecznej lub zakrtu ródldowej drogi wodnej, w odległoci co najmniej 100 m od tych obiektów. Minimalna głboko cigu CRp w dnie, liczona od najniszego punktu dna, powinna wynosi co najmniej: 2 m w gruntach sypkich, ulegajcych erozji dennej, Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 20/36 1 m w gruntach zwizłych, nie ulegajcych erozji dennej. W jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych niezwizanych z ciekami naturalnymi o głbokoci powyej 8 m cig CRp naley układa na dnie tych obiektów, stosujc odpowiednie obciniki. Przy przejciach cigu CRp przez strome brzegi głboko ułoenia nie moe by wiksza ni 1,5 m i mniejsza ni 0,8 m. Falowanie poziome cigu CRp, przebiegajcego w rowie kablowym wykonanym w dnie, powinno wynosi 2% w gruntach zwizłych i 5% w gruntach sypkich. Skrzyowania cigu CRp ze ródldow drog wodn powinno by oznaczone wyranymi trwałymi znakami ostrzegawczymi, dobrze widocznymi ze rodka toru wodnego. Znaki te (znaki zakazu kotwiczenia) powinny by ustawione po dwa na kadym brzegu w odległoci nie wikszej ni 50 m od cigu CRp w gór i w dół rzeki i powinny odpowiada aktualnym wymaganiom w tym zakresie. Brzegi naruszone w czasie układania cigu CRp powinny by zabezpieczone wg wymaga słub eksploatacyjnych gospodarki wodnej. Skrzyowania ze ródldowymi wodami powierzchniowymi płyncymi o szerokoci lustra wody mniejszej ni 25 m przy rednim stanie wody Skrzyowania cigu CRp ze ródldowymi wodami powierzchniowymi płyncymi o szerokoci lustra wody mniejszej ni 25 m przy rednim stanie wody (dotyczy to równie terenów bagnistych i zalewowych o szerokoci nie wikszej ni 20 m), w tym skrzyowania ze strumieniami i rowami niezamulonymi, powinny by zaprojektowane w rurach przepustowych ułoonych w dnie na głbokoci co najmniej 0,5 m od najniej połoonego punktu oczyszczonego dna. Długo rur powinna by tak ustalona, aby ich koce leały na stałych brzegach na długoci co najmniej po 1 m. Rury przepustowe powinny by uszczelnione. Przy przejciach cigu CRp przez strome brzegi naley zachowa głboko ułoenia nie wiksz ni 1,5 m i nie mniejsz ni 0,8 m, liczc prostopadle od powierzchni stoku (skarpy). Na brzegach cig CRp powinien by umocowany i zabezpieczony przed odsłoniciem przez wody powodziowe. Skrzyowanie powinno by wykonane w dogodnym miejscu, bezpiecznym dla trwałoci cigu CRp, pod ktem 90 do osi cieku lub kanału, z dopuszczaln odchyłk 15. Odległo osi skrzyowania od mostu nie powinna by mniejsza ni: 20 m przy szerokoci lustra wody powyej 10 m, 10 m przy szerokoci lustra wody do 10 m. Zaleca si, aby cig CRp ułoony na całej szerokoci skrzyowania stanowił jednolity odcinek fabrykacyjny. Brzegi naruszone w czasie układania cigu CRp powinny by zabezpieczone wg wymaga słub eksploatacyjnych gospodarki wodnej. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 21/36 5.4.7. Cigi CRp na skrzyowaniach z liniami elektroenergetycznymi Skrzyowania z liniami elektroenergetycznymi napowietrznymi Skrzyowania cigów CRp z napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi mog by zaprojektowane w odległociach zapewniajcych zabezpieczenie rurocigów przed uszkodzeniami mechanicznymi, jakie mog nastpi przy remoncie i konserwacji linii elektroenergetycznej, a take zapewniajcych bezpieczestwo słubie eksploatacyjnej telekomunikacji przy ich czynnociach konserwacyjnych. Skrzyowania cigów CRp z liniami elektroenergetycznymi kablowymi Skrzyowania cigów CRp z liniami elektroenergetycznymi kablowymi mog by zaprojektowane w dowolnych odległociach poziomych i pionowych, jednake pod warunkiem zapewnienia moliwoci wyranego i niezawodnego wyrónienia cigów w wykopie, kanale lub na innych konstrukcjach wsporczych. 5.4.8. Cigi CRp na skrzyowaniach z pozostałymi obiektami uzbrojenia terenowego Przy projektowaniu cigów przepustowych MSRK naley uwzgldnia dopuszczalne odległoci: od kanalizacji ciekowej lub prowadzcej wody opadowe 1,0 m, od podbudowy linii telekomunikacyjnej nadziemnej 2,0 m od ciany budynku i ogrodzenia 0,5 m, od urzdze ochrony budowli od wyładowa atmosferycznych 5,0 m, od drzew wzdłu drogi 2,0 m, od słupów owietleniowych 0,8 m. Przy skrzyowaniu cigu CRp z kanalizacj prowadzc wody opadowe lub cieki odległo pionowa nie powinna by mniejsza ni 0,3 m. 5.5. Podstawowe zasady projektowania cigów przepustowych CRp Rozwizania projektowe dotyczce przepustów o niewielkich długociach (np. pod rowami melioracyjnymi, wskimi jezdniami itp.) naley podawa w dokumentacji technicznej na cigi MSRK (łcznie cigi rur CRu i CRp). Natomiast w wypadku koniecznoci zaprojektowania cigów przepustowych na skrzyowaniach z powaniejszymi obiektami (rzeki, wielotorowe linie kolejowe itp.) dokumentacja techniczna jest zlecana, w zakresie tych cigów przepustowych, wyspecjalizowanym przedsibiorstwom projektowo-wykonawczym, które uwzgldniaj metody dostosowane do typu przewiertu, z uwzgldnieniem m. in. warunków geologicznych na trasie projektowanego przepustu. Przepusty z rur o rednicy zewntrznej do 140 mm mog by projektowane maksymalnie z dwóch rur umieszczonych obok siebie. Odstp midzy rurami musi odpowiada co najmniej piciokrotnej rednicy zewntrznej rur. Przeciganie równoległych rur o wikszej rednicy nie jest dopuszczalne. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 22/36 Przy skrzyowaniach rur ochronnych z drogami komunikacyjnymi i przy wykonywaniu wprowadze do budynków moe by stosowane alternatywnie układanie rur metod wykopu otwartego. Wykonywanie przepustów wzdłu chodników (z wyjtkiem dojazdów do nieruchomoci i w pobliu drzew) lub kolei szynowych metoda otwarta nie jest dopuszczalne. Wszystkie instalacje, które mog by zagroone przez przepusty, naley odsłoni, aeby przy odchyleniach z wyznaczonego kierunku mona było wstrzyma przeciganie rur. Wikszo metod wykonawstwa przepustów opiera si na wypieraniu lub na wydobywaniu gruntu. Stosowana moe by te metoda bdca kombinacj obu tych metod. Przy metodzie wypierania gruntu warstwa gruntu nad rur przepustow powinna mie grubo co najmniej 10-krotnie wiksz od rednicy rur wypełniajcych albo rur z urzdzenia wypierajcego ziemi lub głowicy rozpychajcej - w celu uniknicia pofałdowania powierzchni ziemi podczas wypierania gruntu. Metoda ta nie nadaje si jednak w gruntach skalistych oraz w bezporedniej bliskoci korzeni drzew. Metoda przeciskania hydraulicznego moe by stosowana dla przepustów o rednicy zewntrznej do 125 mm i o długoci do 25 m. Przy tej metodzie jest wykorzystywany prt wciskany od wykopu startowego do wykopu docelowego. W wykopie docelowym jest mocowana głowica rozpierajca, do której przyczepia si rur ochronn. Przy przeciganiu prta wyciskanego w przeciwnym kierunku naley zapewni posuwanie si rury i unika zasypywania wytłoczonego otworu. Głowica rozpychajca powinna odpowiada wymiarom okrelonym szczegółowo w instrukcji wykonawczej. Przy metodzie pneumatycznego przebijania gruntu (napd odrzutowy) otwór do przecigania rury ochronnej jest wykonywany za pomoc młota z napdem pneumatycznym. Rury ochronne s bezporednio wcigane lub wpychane. Zastosowanie napdu odrzutowego ogranicza si do rur o rednicy zewntrznej do 125 mm, o długoci 25 m. Metoda wydobywania gruntu jest stosowana przy wykonywaniu przepustów o rednicy do około 1400 mm. Najmniejsza grubo gruntu przykrywajcego przepust wykonany metod wydobywania powinna wynosi 1,5 m dla rur o rednicy do 600 mm i 2 m dla rur o rednicy powyej 600 mm. 6. Cigi rur wprowadzeniowe (kanalizacja wprowadzeniowa) (CRw) 1) Kanalizacja wprowadzeniowa moe by wykonana z zastosowaniem wszystkich rodzajów rur uywanych do budowy kanalizacji, a w uzasadnionych wypadkach - rur przepustowych (grubociennych) lub rur stalowych. 2) Kable wiatłowodowe naley wprowadza w rurach kanalizacji wtórnej, umieszczonych w rurach (pierwotnych) kanalizacji wprowadzeniowej. 3) Kanalizacja powinna by ułoona ze spadkiem w kierunku studni stacyjnej o wielkoci: Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 23/36 2% do budynków posiadajcych komory kablowe, 0,5% do budynków bez komór kablowych. 4) Kanalizacja wprowadzeniowa powinna by zakoczona w jednakowy sposób po stronie studni stacyjnej i po stronie komory kablowej, a mianowicie: a) otwory wprowadzajce naley pogrupowa w pionowe cigi majce po dwa otwory w poziomie, przy czym odległo midzy ssiadujcymi ze sob cianami rur tych cigów powinna wynosi 100 mm, a odległo midzy ciankami ssiednich rur nie powinna by mniejsza ni 10 mm, b) rury kanalizacji kablowej pierwotnej powinny wystawa do 50 mm od ciany, natomiast rury kanalizacji wtórnej - na co najmniej 500 mm, c) otwory rur pustych i z kablami powinny by skutecznie uszczelnione w sposób okrelony w projekcie technicznym, d) dopuszcza si przechodzenie kanalizacj wtórn przez studni stacyjn i jej zakoczanie w komorze kablowej, e) dopuszcza si, aby kable optotelekomunikacyjne były w studni stacyjnej osłaniane rurami, pod warunkiem ich bezpiecznego ułoenia. 7. Cigi rur wewntrzbudynkowe (CRb) 1) Kanalizacja wewntrzbudynkowa powinna umoliwia prowadzenie wizek kabli zakoczeniowych (w powłokach trudnopalnych) lub kabli liniowych w przepustach lub rurach trudnopalnych. Zaleca si podczas instalacji kabli zakoczeniowych zainstalowanie w szybie lub przepucie wizki rur trudnopalnych bezhalogenowych o rednicy 32 mm (lub innej dostosowanej do rednicy zewntrznej prowadzonych kabli) w liczbie umoliwiajcej instalowanie nowych kabli, szczególnie optotelekomunikacyjnych, w okresie 5 10 lat. 2) Kanalizacja budynkowa powinna zachowa cigło od miejsca wprowadzenia kabli do budynku do szafy wzła sieci miejskiej WSM gdzie bd zakoczone kable wiatłowodowe. 3) W miar moliwoci kanalizacja budynkowa powinna by prowadzona w korytach kablowych montowanych w przestrzeni nad sufitem podwieszanym lub w podłodze technicznej. 4) Kanalizacja wewntrzbudynkowa powinna spełnia odpowiednie wymagania przeciwpoarowe. 5) Ze wzgldu na rónorodno rozwiza konstrukcyjnych budynków kanalizacja wewntrzbudynkowa powinna by wykonywana wg rozwiza przyjmowanych indywidualnie oraz zgodnie z wymaganiami Inwestora oraz wymaganiami zawartymi w odrbnych przepisach. 8. Studnie kablowe (SK) 8.1. Zalecane studnie SK 1) SKO 1 (płytka lub głboka) studnia kablowa optymalna dla kanalizacji 1 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 24/36 otworowej, 2) SKO 2 (płytka lub głboka) studnia kablowa optymalna dla kanalizacji 2 otworowej, 3) SKO 6 studnia kablowa optymalna dla kanalizacji 6 otworowej. Wymiary komory studni podano w tablicy poniej. Wielko studni Wymiary komory studni (cm) SKO długo szeroko wysoko* 1p płytka 55±2 60±2 60±2 1g głboka 75±2 2p płytka 70+5 113+5 80+5 2g głboka 90+5 6 185±5 110±5 110±5 * od dna do dolnej krawdzi otworu włazowego w stropie 8.2. Materiały Materiały uyte do wytworzenia i montau studni kablowej powinny gwarantowa co najmniej 30 letni trwało studni i jej wyposaenia w przecitnych warunkach eksploatacji. Materiały te pod wzgldem rodzaju, gatunku i własnoci powinny by okrelone w dokumentacji technicznej, z uwzgldnieniem nastpujcych ogólnych zalece: 1) beton zwykły klasy co najmniej B25, o nasikliwoci do 5% wg PN-88/B-06250, 2) prty stalowe do zbrojenia betonu, o rednicach 4,5 do 12 mm, klasy A 0 do A III wg PN B 03264:1999, 3) kruszywo mineralne do betonu, o frakcji do 16 mm lub do 25 mm wg PN-86/B-06712 8.3. Usytuowanie studni SK Usytuowanie studni SK powinno by zaprojektowane: na kocach cigów CRp (studnie przepustowe), na odcinkach prostoliniowych - jako porednie punkty umoliwiajce zacignicie kabla wiatłowodowego (studnie przelotowe), w punktach załama trasy, przy licznych zakrtach trasy linii MSRK - jako porednie punkty umoliwiajce zacignicie kabla wiatłowodowego (studnie narone), w miejscach wskazanych przez uytkowników - studnie złczowe lub podszafkowe; przy rónych wskazaniach miejsce tych studni naley wyporodkowa w uzgodnieniu z uytkownikami, studnie złczowe naley lokalizowa w miejscach umoliwiajcych wykonanie złcz na kablach wiatłowodowych z zaparkowanego samochodu dostawczego, przy zapasach kabli nie wikszych ni 15m. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 25/36 9. Szafy kablowe (SzK) 9.1. Zalecane szafy SzK SzK szafa kablowa (złczowa) 4, 8, 16 - liczba złczy 9.2. Materiały Szafa złczowa powinna by wykonana z konstrukcyjnego tworzywa sztucznego lub z aluminium zabezpieczonego przed korozj. Szafa kablowa powinna zapewnia szczelno przed dostawaniem si wilgoci do wntrza szafy. Dla konstrukcji wsporczej i elementów pomocniczych zaleca si stal nierdzewn, a dla obudów przeznaczonych dla instalacji wntrzowych dopuszcza si ponadto stal zwykł i inne metale, zabezpieczone przed korozj. Wszystkie materiały powinny rokowa co najmniej 30-letni trwało elementów, z uwzgldnieniem szkodliwoci rodowiska, jak: wysoka wilgotno, zmiany temperatury, atmosfera wielkomiejska i przemysłowa z dwutlenkiem siarki (SO 2 ) i siarkowodorem (H 2 S), promieniowanie słoneczne, zagroenie ogniowe. Tworzywo sztuczne powinno mie dodatki w postaci wypełniaczy (wytłoczki, wypraski) lub nakładanych warstw (laminaty) zapewniajce niezmienno kształtu, odporno na pkanie i na zapalenie. Gatunki metali (lub ich stopów) powinny by dobrane ze szczególnym uwzgldnieniem odpornoci na korozj. Skład materiałów kompozytowych powinien by dobrany tak, aby nie mogło wystpi zjawisko wewntrznej korozji chemicznej. Inne wymagania dotyczce materiałów powinny by okrelone w normach szczegółowych lub w dokumentacji producenta. Kada szafa złczowa powinna mie: korpus wyposaony w drzwi z zamkiem; konstrukcj wsporcz i/lub elementy do mocowania osłon złczowych i ewentualnie innych elementów przewidzianych do umieszczenia w szafie; urzdzenia do mocowania i uszczelniania wprowadzanych kabli, listw zaciskow lub zacisk do uziemiania; ewentualnie inne czci składowe - wg normy szczegółowej lub dokumentacji producenta. 9.3. Usytuowanie szaf SzK Usytuowanie szaf kablowych powinno by zaprojektowane z uwzgldnieniem poniszych zalece: Szafa kablowa powinna by ustawiona w miejscu nie ograniczajcym ruchu ulicznego i zapewniajcym łatwy do niej dostp. Szafy kablowe naley ustawia przy studniach szafkowych odpowiednich do wielkoci szaf. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 26/36 Dopuszcza si lokalizowanie szaf kablowych w budynkach lub we wnkach cian budynków 10. Wymagania na dokumentacj inwestycyjno-projektow 10.1. Wymagania ogólne 10.1.1. Przygotowanie inwestycji Podstawowe etapy przygotowania inwestycji: 1) Wniosek Inwestycyjny (WI) 2) Dane Programowe (DP) 3) Wybór jednostki projektowej 10.1.2. Projektowanie inwestycji Podstawowe etapy projektowania inwestycji: 1) Koncepcja Programowo Przestrzenna (KPP), w tym uzyskanie LICP 2) Projekt Techniczny (PT) 3) Badania i odbiór PT 4) Pozwolenie na budow 10.2. Wymagania szczegółowe 10.2.1. Wniosek Inwestycyjny (WI) Wniosek WI opracowuje Inwestor. Powinien on zawiera ogóln charakterystyk techniczn, uytkow i ekonomiczn inwestycji (budowy linii MSRK) oraz wszystkie elementy wymagane w odpowiednich wnioskach Urzdu Miejskiego. 10.2.2. Dane programowe (DP) Dane DP, opracowane przez Inwestora, powinny zawiera podstawowe parametry techniczne i ekonomiczne niezbdne do przygotowania oferty jednostki projektowej na budow linii MSRK. Dane podstawowe to: 1) Nazwy i adresy przyłczanych budynków, 2) Wstpne okrelenie trasy i lokalizacji optycznych szaf kablowych i złczy kablowych. 3) Okrelenie typów rurocigów w poszczególnych relacjach. 10.2.3. Wybór jednostki projektowej Wybór jednostki projektowej nastpuje w drodze przetargu. 10.2.4. Koncepcja Programowo Przestrzenna (KPP) W ramach koncepcji KPP naley przygotowa: Załoenia techniczne do projektu rurocigu kablowego i linii optotelekomunikacyjnej, Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 27/36 Przebieg trasy projektowanego rurocigu kablowego, Opracowa wniosek i wystpi o decyzj o lokalizacji inwestycji celu publicznego (LICP), Załoenia techniczne powinny zawiera ogóln charakterystyk inwestycji (linii MSRK) oraz inne dane niezbdne do sporzdzenia wniosku o ustalenie LICP oraz do opracowania projektu technicznego. Tre wniosku o ustalenie LICP okrela art. 41, ust. 2 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Wniosek powinien zawiera okrelenie: granic terenu objtego wnioskiem, funkcji i sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyk zabudowy i zagospodarowania terenu, naley we wniosku wyranie stwierdzi, e inwestycja (linia MSRK) nie powoduje zapotrzebowania na wod, energi, odprowadzanie cieków itp., charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji, a w szczególnoci - danych charakteryzujcych wpływ inwestycji na rodowisko lub jego wykorzystanie (naley we wniosku wyranie podawa, e inwestycja nie bdzie miała ujemnego wpływu na rodowisko naturalne). Uzyskanie LICP moe by uwarunkowane podaniem we wniosku znacznie bardziej szczegółowych informacji dla inwestycji liniowej, jak jest budowa rurocigu kablowego, a mianowicie dołczeniem wykazu włacicieli lub uytkowników gruntów połoonych na trasie przebiegu kanalizacji. Okrelenie granic terenu objtego wnioskiem powinno by dokonane na mapie w stosownej skali, umoliwiajcej identyfikacj okrelonego terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w planie ogólnym (moe to by, w zalenoci od wymaga organu wydajcego decyzj, np. mapa w skali 1:10000, 1:5000 lub 1:2000). Funkcje i sposób zagospodarowania terenu dla obiektów liniowych powinny by okrelone na mapie sytuacyjno - wysokociowej o skali: w obrbie terenów zabudowanych 1:500 lub 1:1000, poza obrbem terenów zabudowanych 1:1000 lub 1:2000. Zasadnicze znaczenie dla obiektów liniowych stanowi stan pastwowego zasobu geodezyjno - kartograficznego terenu przewidzianego dla realizacji inwestycji. Jeli brak w zasobie pastwowym potrzebnych map zasadniczych lub map sytuacyjno - wysokociowych w wymaganej skali, nakłady finansowe niezbdne dla uzyskania tych map mog by poniesione przez inwestora po zatwierdzeniu koncepcji i po wprowadzeniu zadania do wieloletniego planu inwestycyjnego. Stan zasobów geodezyjnych naley uzna za odpowiadajcy potrzebom inwestora, jeeli jest moliwe uzyskanie, bez dodatkowych czynnoci, podkładów sytuacyjnych bd sytuacyjno - Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 28/36 wysokociowych lub map zasadniczych w skali wymaganej dla wniosku o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji liniowych, tj. w skali 1:500 dla terenów zabudowanych oraz 1:1000 lub 1:2000 (lub innej uzgodnionej i akceptowanej przez organ właciwy do wydania decyzji o LICP) dla terenów niezabudowanych. Przy opracowywaniu wniosku w sprawie wydania decyzji o LICP naley przeanalizowa stan prawny terenu lokalizacji inwestycji, tj. tras linii (kanalizacji) na danym obszarze. Naley w szczególnoci dokona rozpoznania stanu pokrycia terenu lokalizacji miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego i rozpozna skutki ustale tych planów w stosunku do zamierzonej lokalizacji trasy kanalizacji (np. kolizje, skrzyowania, zblienia z planowanymi innymi urzdzeniami uzbrojenia terenowego naziemnego i podziemnego). Naley te dokona rozpoznania w zakresie moliwoci takiej lokalizacji tras, aby liczba włacicieli terenu na zamierzonych trasach była moliwie najmniejsza. Uzyskanie przez inwestora decyzji o LICP determinuje podjcie przez inwestora procesu projektowania. Merytoryczne ustalenia zawarte w LICP wpływaj w istotny sposób na zakres i ostateczny kształt inwestycji. Przygotowanie wniosku o LICP wymaga niejednokrotnie czynnoci, które mog przekracza moliwoci inwestora bezporedniego, szczególnie w zakresie dokumentacji geodezyjno - kartograficznej i prawnej oraz własnociowej. Opracowanie wniosku moe by w takich wypadkach czynnoci inwestora wykonywan przy udziale innych, specjalistycznych jednostek. W szczególnoci w wypadku inwestycji liniowych lokalizowanych na terenie nie majcym właciwego udokumentowania w pastwowym zasobie geodezyjnym opracowanie wniosku o LICP, które, jak ju podano, nastpuje w trakcie opracowania PT oraz uzyskanie decyzji o LICP moe by powierzane jednostce autorskiej dokumentacji projektowej. Tak wic w wielu trudniejszych sytuacjach inwestor moe by zmuszony do korzystania w toku procesu inwestycyjnego z usług specjalistycznych jednostek geodezyjnych, projektowych i prawnych. Naley podkreli, e odrbnie wykonywane przez inwestora czynnoci zwizane z przygotowaniem wniosku o LICP, jak te czynnoci uzgodnieniowe wykonywane w trakcie rozpatrywania tego wniosku, nie stanowi technicznych czynnoci projektowych. Istotne i celowe jest współuczestniczenie inwestora w ostatecznym okrelaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Jest to szczególnie wane wówczas, gdy wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego propozycje LICP formułowane s przez uprawnionego urbanist oraz ustalane w wyniku rozprawy administracyjnej. Dokonywanie przez inwestora moliwych na tym etapie uzgodnie i ucile powinno zmierza do uproszczenia i skrócenia czasu przygotowania dokumentacji projektowej). Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 29/36 Załoenia techniczne (ZT): ZT s opracowywane w uzgodnieniu z Inwestorem przez projektanta sieci MSRK i s czci Koncepcji Programowo-Przestrzennej. ZT powinny w szczególnoci okrela: przebieg trasy linii MSRK, z uwzgldnieniem m. in. strony ulicy na poszczególnych odcinkach trasy i okreleniem sposobów przeprowadzenia cigów linii MSRK przez wiksze przeszkody terenowe; sposób (rozwizanie techniczne, miejsce) zakoczenia i połczenia projektowanej linii MSRK z obiektami telekomunikacyjnymi; sposób wykonania odgałzie od głównych tras MSRK lokalizacj istotnych elementów sieci MSRK jak optyczne szafy kablowe, studnie złczowe itp.; harmonogram projektowania i budowy linii MSRK. 10.2.5. Projekt Techniczny (PT) Projekt (PT) składa si z Projektu Budowlanego (PB), Projektu Wykonawczego (PW), Kosztorysu Inwestorskiego (KI) i Rysunków (R) oraz tablic (T). Szczegółowo form i zawarto projektu technicznego reguluje norma Format i zawarto projektowej dokumentacji technicznej W niniejszej normie zawarto jedynie wymagania ogólne co do zawartoci projektów technicznych w odniesieniu do budowy rurocigów kablowych. Budowa linii optotelekomunikacyjnej w czci zwizanej z montaem kabli wiatłowodowych zasadniczo stanowi tre dodatkow w czci wykonawczej projektu technicznego. Projekt (PB) 1) Projekt PB powinien zawiera: informacj o podstawie prawnej opracowania (nr zlecenia, nr umowy, data zlecenia i umowy); decyzj o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; protokoły ZUDP i uzgodnienia branowe jeeli bd wymagane do opinii ZUDP, pozwolenie na budow; ogólny przebieg projektowanej linii MSRK pokazany na mapie sytuacyjnej w skali 1:2000 lub 1:5000, przebieg linii MSRK przedstawiony na mapach geodezyjnych w skali 1:500 lub 1:1000 dopuszczonych na danym terenie do projektowania wraz z wszystkimi elementami sieci naniesionymi w wymaganej skali. na planach projektowane trasy naley wyróni lini przerywan i kolorem MAGENTA Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 30/36 a pozostał tre mapy kolorem ciemnoszarym lub czarnym. Kady rysunek powinien by zaopatrzony w tabelk wg wzoru okrelonego w niniejszej normie; trasy linii MSRK na mapach ewidencji gruntów potwierdzonych przez właciwy urzd; wypisy z ewidencji gruntów działek, przez które przebiega projektowana linia, potwierdzone przez właciwy urzd; dokumenty stwierdzajce prawo Inwestora do dysponowania terenem na czas prowadzenia budowy; charakterystyk techniczn opracowania według zasad okrelonych w niniejszej normie; numery norm, zgodnie z którymi wykonano projekt; symbolik i oznaczenia wykorzystane w projekcie budowlanym; spis rysunków i schematów zawartych w projekcie budowlanym; uwagi kocowe. Projekt PB naley wykona w jednym tomie i opatrzy stron tytułow wg wymaga okrelonych poniej. 2) Strona tytułowa projektu PB Strona tytułowa powinna zawiera nastpujce dane: nazwa oracowania: Projekt Budowlany tytuł opracowania : MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> brana (telekomunikacja); numer projektu (nadawany przez Wykonawc); zleceniodawca (dane Inwestora); data wykonania; projekty zwizane; nazwiska wykonawców (projektujcy, opracowujcy, sprawdzajcy) z podpisami i piecztkami; podstawowe dane wykonawcy projektu (nazwa firmy, adres, telefon, e-mail); nr egzemplarza; liczba egzemplarzy; rozdzielnik. Nazwa zadania podana w tytule powinna by zgodna z zapisem w umowie. Charakterystyka techniczna inwestycji Charakterystyka techniczna zawarta w projekcie budowlanym powinna obejmowa: projekt zagospodarowania terenu: Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 31/36 przedmiot inwestycji, istniejcy stan zagospodarowania terenu, projektowane zagospodarowanie terenu, długo trasy projektowanego obiektu liniowego, specyfikacj terenów i obiektów wpisanych do rejestru zabytków; projekt architektoniczno-budowlany: przeznaczenie budowli, rozwizania architektoniczno-budowlane, rozwizania konstrukcyjne, technologie wykonywanych robót, charakterystyk energetyczn obiektu, charakterystyk ekologiczn budowli, warunki ochrony przeciwpoarowej budowli. Projekt Wykonawczy (PW) 1) Projekt PW powinien zawiera: informacj o podstawie prawnej opracowania (nr zlecenia, nr umowy, data zlecenia i umowy); rysunek ogólnego przebiegu projektowanej linii MSRK, wykonany wg niniejszej normy; wydruk przedmiarów dla projektowanego zakresu wraz z wersj elektroniczn w programie Zuzia dla Windows charakterystyk techniczn opracowania sporzdzon wg zasad okrelonych w niniejszej normie; numery norm, zgodnie z którymi wykonano projekt; symbolik i oznaczenia wykorzystane w projekcie; spis rysunków i schematów wykonanych zgodnie z okrelonymi w niniejszej normie zasadami ich sporzdzania; tablice sporzdzone według zasad okrelonych w niniejszej normie; zestawienie podstawowych materiałów (kanalizacj rozbi na obszary szafkowe oraz sporzdzi zestawienie zbiorcze); dane charakteryzujce sprzt przeznaczony do zainstalowania w danej linii; uwagi kocowe. Projekt PW naley wykona w jednym tomie i opatrzy stron tytułow wg wymaga okrelonych poniej. 2) Strona tytułowa projektu PW powinna zawiera: nazwa opracowania: Projekt Wykonawczy Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 32/36 tytuł opracowania : MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> brana (telekomunikacja); numer projektu (nadawany przez Wykonawc); zleceniodawca (dane Inwestora); data wykonania; projekty zwizane; nazwiska wykonawców (projektujcy, opracowujcy, sprawdzajcy) z podpisami i piecztkami; podstawowe dane wykonawcy projektu (nazwa firmy, adres, telefon, e-mail); nr egzemplarza; liczba egzemplarzy; rozdzielnik. Charakterystyka techniczna inwestycji Jak w projekcie PB z uwzgldnieniem elementów projektu PW. Rysunki (R ) 1) Format rysunków Rysunki naley złoy do formatu A4 i spi z pozostał czci dokumentacji. Kady rysunek powinien by zaopatrzony w tabelk umieszczon w prawym dolnym naroniku. Umieszczenie tabelki w górnym prawym rogu (tabelka obrócona o 90 ) jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy rysunek jest wykonywany w sposób, który narzuca czytanie go po odwróceniu o 90. Tabelka powinna zawiera ponisze informacje: tytuł rysunku; tytuł opracowania; nazw firmy opracowujcej; numer rysunku; numer arkusza; liczb arkuszy; skal rysunku; imi i nazwisko projektujcego (nr uprawnie, data i podpis); imi i nazwisko opracowujcego (nr uprawnie, data i podpis); imi i nazwisko sprawdzajcego (nr uprawnie, data i podpis); Poniej przedstawiono wzór tabelki opisujcej rysunek zamieszczony w projekcie technicznym (budowlanym, wykonawczym). Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 33/36 Tabelka opisujca rysunek zamieszczony w dokumentacji projektowej (wzór): 2) Ogólny przebieg linii MSRK Ogólny przebieg trasowy linii MSRK naley przedstawi na jednym rysunku w skali nie mniejszej ni : 1 : 5000 dla terenów miejskich (preferowana skala 1: 2000); 1 : 10 000 dla rurocigu kablowego poza miastem. Na rysunku naley okreli granic i numeracj arkuszy przedstawiajcych szczegółowo tras projektowanej linii. Tras naley wykreli kolorem odróniajcym si od otoczenia mapy (preferowany kolor ółty - nie ulega powieleniu przy wykonywaniu kopii kserograficznej) dla wydruków do oznaczenia trasy stosowa lini przerywan kolor MAGENTA. Zakres informacji, która powinna by moliwa do uzyskania z map ogólnego przebiegu trasowego, to przede wszystkim szybki przegld trasy, ocena jej konfiguracji, lokalizacja punktów charakterystycznych (skrzyowanie linii z ulicami, ciekami wodnymi, torami kolejowymi itp.). 3) Przebieg trasowy linii MSRK Przebieg naley nanie na dopuszczone do projektowania mapy geodezyjne w skali 1:500 (1:250). Projekt opracowa na mapach cyfrowych w programie AutoCad lub kompatybilnym. Na wydrukach tras proj. linii oznaczy lini przerywan o kolorze MAGENTA, pozostał tre mapy wydrukowa w kolorze ciemnoszarym lub czarnym. Naley unika zbdnych domiarów szczegółowych. Studnie kablowe naley przedstawi w skali. Konieczne jest podanie: numeru studni; typu studni; odległoci midzy ssiednimi studniami (z dokładnoci do 0,1m); typ cigu CR (CRu lub CRp); Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 34/36 Naley wyróni kolorem pomaraczowym zabezpieczenia specjalne i szczególne w miejscach współwykorzystania, zblie i skrzyowa z innymi obiektami budowlanymi. Poda numery arkuszy ssiednich z danym arkuszem: zarówno numery map geodezyjnych, jak i numery przyjte w projekcie, np.: Arkusz ssiedni xxx (R1, A9). Jeli odcinek linii zaczyna si na jednym z arkuszy, a koczy na drugim, naley na obu arkuszach poda jego opis (liczba rur, długo, przekrój). Rysunki wykona w programie AutoCad lub kompatybilnym na podkładach map cyfrowych, a tras umieci na osobnej warstwie. Pliki *.dwg rysunków trasowych załczy do projektu wykonawczego na płycie CD-ROM. 4) Schemat rozwinity linii MSRK Schemat rozwinity linii MSRK naley wykona w programie AutoCad lub kompatybilnym. Format schematów: A3, złoony do A4. Schemat powinien pozwoli przeledzi tras linii. Na schemacie naley przedstawi: przebieg linii (z zachowaniem proporcji przy rysowaniu długoci poszczególnych odcinków); numeracj i typy studni; długoci przelotów midzy studniami; typy cigów CR (CRu lub CRp); godła geodezyjne i numery map, na których mona znale przedstawiony odcinek kanalizacji; przebieg ulic ułatwiajcy zlokalizowanie poszczególnych elementów sieci. 5) Tablice (T) W projekcie PT naley przedstawi w postaci tablicy wykaz odcinków linii MSRK wg poniszego wzoru. Tablica 1 Zestawienie długoci odcinków rurocigów midzy studniami Lp. 1. 2. RAZEM: Odcinek linii MSRK od studni nr do studni nr Typ budowli MSRK Długo w [m] CRp1 CRp2 CRu1 CRu2 PS1 PS2 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 35/36 12.2.6. Badania i odbiór projektu PT Rodzaje bada Stosuje si nastpujce rodzaje bada: 1) Badania wykonawcze. 2) Badania powykonawcze. Warunki wykonywania bada 1) Badanie wykonawcze Podczas opracowywania dokumentacji obowizuj nastpujce zasady: projektant opracowujcy dokumentacj powinien posiada uprawnienia budowlane bez ogranicze w zakresie przynajmniej projektowania w zakresie telekomunikacji przewodowej, obok podpisów projektanta na stronie tytułowej kadego tomu dokumentacji technicznej naley podawa cechy identyfikacyjne uprawnie budowlanych 2) Badanie powykonawcze Opracowana dokumentacji podlega przed przekazaniem jej zamawiajcemu (inwestorowi) sprawdzeniu wewntrznemu (weryfikacji) w jednostce projektowania przez zespół sprawdzajcy (weryfikatora). Osoba wyznaczona do sprawdzenia dokumentacji (weryfikacji) powinna posiada uprawnienia budowlane do projektowania w telekomunikacji przewodowej bez ogranicze. Weryfikator sporzdza protokół weryfikacji dokumentacji. Po wniesieniu poprawek i uzupełnie przez projektanta - lub bezporednio po sprawdzeniu dokumentacji w wypadku braku uwag - stron tytułow kadego tomu opracowanej dokumentacji naley opatrzy piecztk osoby sprawdzajcej (weryfikatora) zawierajc podpis, dat sprawdzenia oraz cechy identyfikacyjne uprawnie budowlanych. Po przekazaniu dokumentacji projektowej i sprawdzeniu projektu przez słuby Inwestora naley wyznaczy okrelony termin na popraw ewentualnych błdów i uzupełnienie projektu. 10.2.7. Pozwolenie na budow Pozwolenie na budow stanowi dokument formalno prawny zezwalajcy na rozpoczcie i prowadzenie budowy okrelonej w pozwoleniu. Pozwolenie na budow jest wydawane wyłcznie temu, kto złoył wniosek o wydanie pozwolenia w terminie wanoci decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz wykazał prawo do dysponowania nieruchomoci na cele budowlane. Do wniosku o pozwolenie na budow naley dołczy: projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami i pozwoleniami, wymaganymi przepisami szczególnymi, owiadczenie Inwestora o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomoci na cele Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-002.V001 36/36 budowlane wydane na podstawie zawartych umów i przeprowadzonych uzgodnie, decyzj o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeeli na danym terenie nie obowizuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Terenu, owiadczenie projektanta i sprawdzajcego, e opracowany projekt budowlany jest zgodny z obowizujcym prawem, kopi uprawnie budowlanych i zawiadcze o przynalenoci do właciwej Izby Samorzdu Zawodowego projektanta i sprawdzajcego. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli wiatłowodowych - budowa sieci MSRK ZN-UMWR-003.V001 Wprowadzona: Zarzdzenie nr 9/07 Prezydenta Wrocławia z dnia 5 marca 2007 Data wprowadzenia: 5 marca 2007 Zmodyfikowana: Data modyfikacji:

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 2/16 Spis treci 1. ZAKRES WYMAGA...3 2. WYKONAWSTWO I BADANIA CIGÓW CRU...3 3. WYKONAWSTWO I BADANIA CIGÓW CRP...8 4. INSTALACJA I BADANIA STUDNI KABLOWYCH (SK)...10 5. INSTALACJA I BADANIA SZAF KABLOWYCH (SZK)...12 6. DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA...14 6.1 Zasady ogólne... 14 6.2. Wymagania szczegółowe dotyczce dokumentacji powykonawczej... 14 6.3. Wyszczególnienie wymaganej dokumentacji... 14 6.4. Wykonywanie dodatkowej dokumentacji geodezyjnej... 15 6.5. Symbole i oznaczenia... 16 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 3/16 1. Zakres wymaga Dokument zawiera Wymagania Techniczne na organizacj, technologi budowy i badania linii Miejskiej Sieci Rurocigów Kablowych (MSRK), projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli wiatłowodowych Urzdu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 2. Wykonawstwo i badania cigów CRu 1) Badania wykonawcze s prowadzone w trakcie budowy osobno przez wykonawc (kierownika budowy) i przez inspektora nadzoru lub razem przez obie strony. Wyniki bada s zapisywane w dzienniku budowy i/lub w raportach kierownika budowy i inspektora nadzoru. Zapisy w dzienniku bada dotyczce bada wykonawczych podpisuj: kierownik budowy i inspektor nadzoru. 2) Badania powykonawcze s prowadzone po zakoczeniu budowy osobno przez wykonawc i przez komisj odbiorcz. Wynikami bada powykonawczych wykonawcy s: protokół bada dokumentacja powykonawcza wykaz zmian projekty technicznego Wynikiem bada odbiorczych jest protokół odbioru inwestycji. 3) Program bada cigów CRu Przedmiot bada Trasa Głboko Wykop Podsypka Odcinki instalacyjne rur Ułoenie rur w wykopie Zasypka Zasypanie wykopu i odtworzenie nawierzchni Zakoczenie rur w studniach kablowych Drono rur Próba szczelnoci rurocigu Oznakowanie Badania wykonawcze powykonawcze + + + + + + + + + + + + + + + + + + 4) Wykonanie bada (sprawdzenia powizane z okrelonymi poniej wymaganiami Trasa wykonawczymi) Palikowanie trasy lub malowanie na utwardzonej powierzchni powinno by nadzorowane przez upowanione słuby geodezyjne. Sprawdzenie: wykonanie pomiarów tam miernicz kilku odcinków trasy i porównanie z projektem technicznym. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 4/16 Głboko Naley kadorazowo sprawdza głboko posadowienia rurocigu z głbokoci projektowan, nie dopuszczajc do nadmiernych wypłace i zagłbie. Sprawdzenie: Tam miernicz co 10m wykopu. Wykop Rozbiórka nawierzchni. Przy wykonywaniu kanalizacji naley, w miar moliwoci, unika zrywania nawierzchni dróg i ulic, stosujc metody przewiertu i przecisku. Jeli ju jest to konieczne, zrywanie powinno by wykonane w taki sposób, aby zerwane elementy nawierzchni mogły by w jak najwikszym stopniu uyte do jej naprawy po ułoeniu kanalizacji i zasypaniu wykopów. Na wytyczonej geodezyjnie trasie kanalizacji roboty rozpoczyna si od rozbiórki nawierzchni. Nawierzchni z płyt chodnikowych lub innych rozbiera si rcznie, odkładajc odzyskane pełnowartociowe materiały do ponownego uycia. Nawierzchni asfaltow mona przecina piłami do cicia asfaltu albo te z uyciem narzdzi rcznych. Szeroko pasa zdejmowanej nawierzchni wynika z projektowanej konfiguracji i głbokoci układania rur kanalizacyjnych. Sprawdzenie: Wizualna kontrola rozbiórki nawierzchni i zabezpieczenia płyt chodnikowych lub innych. Wykonanie rczne. Pracownicy zatrudnieni przy kopaniu powinni by tak rozstawieni, aby przy wyrzucaniu czy rozbijaniu kilofami ziemi nie został uderzony inny pracownik lub przechodzie. Wykopy powinny by wykonane z nachyleniem skarp wynikajcym z klina odłamu uzalenionego od głbokoci wykopu i kategorii gruntu. Głboko i szeroko wykopów wynika z projektu budowy i zaley od liczby i rednicy rur w warstwie oraz liczby warstw w cigu kanalizacji. ciany wykopów głbszych ni 1 m lub zagroonych wstrzsami np. od przejedajcych pojazdów naley zabezpieczy przed obsuwaniem si ziemi, kopic stok o nachyleniu 45, lub te za pomoc obudowy. Pionowe ciany wykopów naley odpowiednio umocowa i zabezpieczy za pomoc oszalowania z desek. W niewielkich wykopach dozwolone jest stosowanie cian wykopów bez wzmocnie, przy zachowaniu nastpujcych warunków: w gruntach sypkich głboko wykopu nie powinna przekracza 0,75 m, w gruntach rednich, odkopywanych łopat, głboko wykopu nie powinna przekracza 1,25 m, w gruntach twardych, odkopywanych za pomoc drgów elaznych i kilofów, głboko wykopu nie powinna przekracza 2 m. W gruncie dostatecznie zwartym przy głbokoci 1 1,75 m wystarczy obudowa pionowa. W gruncie sypkim lub wodononym nie wolno kopa od razu głboko; wykop musi postpowa cienkimi warstwami po 20 30 cm, które naley natychmiast obudowywa. W gruncie Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 5/16 wodononym naley przy takiej obudowie stosowa słom na zewntrznej stronie obudowy. Sprawdzenie: Wizualna kontrola wykonania wykopów, pomiar głbokoci wykopu tam miernicz i porównanie z projektem technicznym Wykonanie mechaniczne. Wykopy dla kanalizacji kablowej mog by wykonywane przy uyciu koparek tylko w terenie, gdzie pozwalaj na to warunki bezpieczestwa dla uzbrojenia podziemnego. W terenie uzbrojonym koparki nie powinny by stosowane. Przed rozpoczciem robót koparkami naley: sprawdzi stan techniczny koparki, sprawdzi uprawnienia operatorów, wyposay współpracujcych robotników w kaski ochronne, odkry miejsca kolizji z urzdzeniami uzbrojenia terenowego. Parametry wykopów powinny odpowiada wymaganiom opisanym przy rcznym wykonywaniu robót. Sprawdzenie: Wizualna kontrola wykonania wykopów, pomiar głbokoci wykopu tam miernicz i porównanie z projektem technicznym Wyrównanie i wzmocnienie dna wykopu. Przed ułoeniem rur dno wykopu powinno by wyrównane i ukształtowane zgodnie ze spadkiem wg projektu technicznego. Podłoe w miejscach po głazach, fundamentach, grubych korzeniach itp. powinno by wyrównane i ubite. Sprawdzenie: wizualna kontrola zabezpieczenia dna wykopu Odsłonicie miejsc skrzyowa z innymi urzdzeniami. W pierwszej kolejnoci naley odkry miejsca, w których budowana kanalizacja kablowa bdzie krzyowała si z innymi obiektami uzbrojenia terenowego. Ma to na celu uniknicie przypadkowego uszkodzenia tych obiektów w trakcie wykonywania wykopów. Roboty przy odsłanianiu takich obiektów powinny by wykonywane rcznie, tylko przy uyciu łopat, a w okresie zimowym po sztucznym ogrzaniu ziemi. W razie potrzeby prace naley prowadzi pod nadzorem technicznym uytkowników urzdze. Przed rozpoczciem dalszych robót wskazane jest sprawdzenie trasy wytyczonego wykopu przy pomocy wykrywacza metali. Ma to na celu ujawnienie ewentualnych urzdze (metalowych) nie wykazanych w dokumentacji. Sprawdzenie: porównanie z projektem technicznym Postpowanie z urzdzeniami uzbrojenia napotkanymi w wykopie. Skrzyowania kanalizacji kablowej z innymi urzdzeniami uzbrojenia terenowego powinny by wykonane zgodnie z ustaleniami zawartymi w projekcie budowlanym. W czasie wykonywania wykopów napotkane w nich rurocigi, kable i złcza naley tylko podwiesi. Podwieszenie kabli i złczy naley wykona wg wskaza uytkownika, a na kablu elektroenergetycznym dodatkowo umieci tablic ostrzegajc przed poraeniem. W wypadkach napotkania w wykopach nieprzewidzianych kabli elektroenergetycznych, Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 6/16 telekomunikacyjnych lub rurocigów naley przerwa roboty w tym miejscu i zaprojektowa zabezpieczenie urzdze w miejscu skrzyowania. Sporzdzenie takiego projektu jest obowizkiem projektanta sprawujcego nadzór autorski na budowie. W razie stwierdzenia obecnoci gazu w wykopie, wykop naley natychmiast opuci, zabezpieczy barierami i zgłosi ten fakt słubom eksploatacyjnym gazownictwa. Prace mona podj dopiero po usuniciu przyczyn awarii i stwierdzeniu, e gazu ju nie ma. Sprawdzenie: porównanie z projektem technicznym Podsypka Cigi CRu powinny by układane na dnie rowu kablowego na 10 cm podsypce z piasku lub miałkiej ziemi. Dla gruntów piaszczystych podsypka nie jest konieczna, wystarczy wyrównanie dna wykopu. Sprawdzenie: pomiar głbokoci podsypki przymiarem z podziałk centymetrow. Odcinki instalacyjne rur Łczenie rur polietylenowych rurocigów kablowych powinno by wykonane przy uyciu złczek skrcanych. Cigi CRu naley układa na odcinku instalacyjnym (od studni do studni) z uyciem uchwytów do przenoszenia lub rcznie. Sprawdzenie: wizualna kontrola połcze rur. Ułoenie rur w wykopie Rury układane na całej jego długoci nie powinny w adnym miejscu krzyowa si lub zamienia miejscami z rurami ssiednimi. W celu łatwiejszego rozrónienia poszczególnych cigów naley stosowa rury z barwnymi wyrónikami, przy czym wyróniki te powinny by jednakowe dla danego cigu rur na całej długoci odcinka. Sprawdzenie: wizualna kontrola ułoenia rur. Zasypka Zasypywanie cigów CRu naley wykonywa warstwami. Kolejne warstwy ziemi po około 30 cm powinny by ubijane mechanicznie w celu uzyskania pierwotnej gstoci gruntu. Sprawdzenie: wizualna kontrola zasypki poszczególnych warstw ułoonych cigów, sprawdzenie gstoci gruntu w wybranych punktach. Zasypanie wykopu i odtworzenie nawierzchni Wykopy naley zasypywa po ułoeniu całego cigu rur midzy dwiema studniami albo te odcinków krótszych, przyjtych do wykonania w jednym cyklu roboczym. W okresie letnim, tj. gdy temperatura w ziemi na głbokoci 1 m jest znacznie nisza od temperatury rur polietylenowych na placu budowy, zasypanie rurocigu kablowego powinno by wykonane dwuetapowo: najpierw warstw podsypki, a po upływie 24 godzin, po ochłodzeniu si rur w ziemi, powinno nastpi ostateczne zasypanie rurocigu. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 7/16 Rury polietylenowe powinny by układane przy temperaturze nie niszej od - 5 C. W razie koniecznoci prowadzenia robót przy niszej temperaturze naley zapewni odpowiednie podgrzewanie rur w zwojach lub na bbnach. W kadym wypadku układania rur przy obnionej temperaturze niedopuszczalne jest rzucanie lub uderzanie rurami oraz zasypywanie ich grudami zmarzliny. Wypełnienie do poziomu gruntu moe by wykonane z materiału dostpnego na miejscu, przy czym nie powinien on zawiera wicej ni 10 % materiału frakcji 100 150 mm. Celem uniknicia osiadania gruntu w przyszłoci materiał ten winien by zagszczony, przy uyciu np. wibratora, do stopnia zagszczenia 0,95 0,98. Stopie zagszczenia gruntu powinien by badany stosownie do wymaga administracji terenowej. Po zasypaniu wykopów zerwana uprzednio nawierzchnia powinna by doprowadzona do pierwotnego stanu, a trawniki i inne tereny zielone - odtworzone. Sprawdzenie: Wizualna kontrola stopnia zagszczenia gruntu i odtworzenia nawierzchni. Wprowadzenie rur do studni SK i ich zakoczenie Rura ROp (przepustowa) cigu CRp lub wizka rur cigu CRu zabetonowana w cianie studni z utworzon czap betonow przy zewntrznej cianie studni. Rura ROp ucita przy cianie studni w odległoci 1 2 cm od ciany. Rury RS: a) ucite w odległoci 30 cm od ciany, b) wyrónione: w wizce 4x32, barwami: czerwona, niebieska, zielona i ółta, w wizce 7x32, rura licznikowa barw czerwon i rura kierunkowa barw niebiesk (jak przy wyrónianiu wizek w orodku kabla), rura rodkowa jest rura ostatni 7, c) uszczelnione piank montaow wzgldem rury ROp, d) uszczelnione na kocach uszczelkami UR. Sprawdzenie: wg dokumentacji technicznej Drono rur Rury RS drone na całej długoci Sprawdzenie: Przepchanie lub przecignicie przez wszystkie rury RS kalibru o rednicy nie mniejszej ni 90% rednicy otworu rury. Próba szczelnoci rurocigu Po zmontowaniu odcinków rur RS naley wykona prób szczelnoci wszystkich zmontowanych odcinków. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 8/16 Sprawdzenie: Próba szczelnoci pneumatycznej przez napompowanie rurocigu do cinienia 1Mp, które powinno by utrzymane przez okres 12 godzin. Oznakowanie W dokumentacji trasowej cigu CRu powinny by zwymiarowane wzdłunie i poprzecznie: a) przebieg trasy rurocigu b) połoenie studni, przepustów dla rurocigu, miejsc połcze rur polietylenowych, c) punkty zmiany trasy rurocigu Domiarowanie powinno by wykonane do istniejcych w terenie obiektów stałych. W miejscach, gdzie brak jest obiektów stałych powinny by ustawione słupki oznaczeniowe. Sprawdzenie: wg dokumentacji technicznej 3. Wykonawstwo i badania cigów CRp 1) Badania wykonawcze s prowadzone w trakcie budowy osobno przez wykonawc (kierownika budowy) i przez inspektora nadzoru lub razem przez obie strony. Wyniki bada s zapisywane w dzienniku budowy i/lub w raportach kierownika budowy i inspektora nadzoru. Zapisy w dzienniku bada dotyczce bada wykonawczych podpisuj: kierownik budowy i inspektor nadzoru. 2) Badania powykonawcze s prowadzone po zakoczeniu budowy osobno przez wykonawc i przez komisj odbiorcz. Wynikami bada powykonawczych wykonawcy s: protokół bada dokumentacja powykonawcza wykaz zmian projekty technicznego Wynikiem bada odbiorczych jest protokół odbioru inwestycji. 3) Program bada cigów CRu Przedmiot bada Trasa Przepust Zakoczenie rur w studniach kablowych Drono rur Oznakowanie Badania wykonawcze powykonawcze + + + + + + + + 4) Wykonanie bada (sprawdzenia powizane z okrelonymi poniej wymaganiami wykonawczymi). Trasa Wytyczenie trasy przepustu powinno by wykonane przez upowanione słuby geodezyjne na podstawie odpowiedniej mapy zawartej w zatwierdzonym projekcie budowlanym. Sprawdzenie: porównanie z projektem technicznym. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 9/16 Przepust zaleca si, aby przepusty pod jezdniami dróg i ulic były wykonywane bez naruszania ich nawierzchni, a wic metodami przecisku hydraulicznego lub przewiertu poziomego, z uwzgldnieniem lokalnych warunków terenowych i kosztów budowy. Warstwa przykrycia rur przepustowych nie powinna by ciesza ni 10 krotno ich rednicy i nigdy nie mniej ni 1 m. Wskazane jest, aby w miar moliwoci rury przepustowe stanowiły jednolity odcinek fabrykacyjny (zwój). Jeli nie jest to moliwe, to odcinki rur dostarczone na budow naley łczy przez zgrzewanie w taki sposób by spoina mieciła si wewntrz rury. Rury przepustowe powinny by zacigane do wywierconych lub przebitych otworów w gruncie łcznie z wypełniajcymi je rurami PE osłonowymi dla kabli wiatłowodowych. Wikszo technologii wykonawstwa przepustów opiera si na wypieraniu lub na wydobywaniu gruntu. Stosowana jest te metoda bdca kombinacj obu tych metod. Przy metodzie wypierania gruntu jego warstwa nad rur przepustow powinna mie grubo co najmniej 10 krotnie wiksz od rednicy rur wypełniajcych albo rur urzdzenia wypierajcego ziemi lub głowicy rozpychajcej, w celu uniknicia pofałdowania powierzchni gruntu podczas prac. Metoda ta nie moe by stosowana w gruntach skalistych oraz w bezporedniej bliskoci korzeni drzew. Metoda przeciskania hydraulicznego moe by stosowana dla przepustów o rednicy zewntrznej do 125 mm i o długoci do 25 m. Przy tej metodzie jest wykorzystywany prt wciskany od wykopu startowego do wykopu docelowego. W wykopie docelowym jest mocowana głowica rozpierajca, do której przyczepia si rur ochronn. Przy przeciganiu prta wyciskanego w przeciwnym kierunku naley zapewni posuwanie si rury i unika zasypywania wytłoczonego otworu. Głowica rozpychajca powinna odpowiada wymiarom okrelonym w szczegółowej instrukcji wykonawczej. W metodzie pneumatycznego przebijania gruntu (napd odrzutowy) otwór do przecigania rury ochronnej jest wykonywany za pomoc młota z napdem pneumatycznym. Rury ochronne s bezporednio wcigane lub wpychane. Zastosowanie napdu odrzutowego ogranicza si do rur o rednicy zewntrznej do 125 mm i długoci do 25 m. Metoda wydobywania gruntu jest stosowana przy wykonywaniu przepustów o rednicy do ok. 1400 mm. Minimalna grubo warstwy przykrycia gruntem przepustu wykonanego t metod wynosi 1,5 m dla rur o rednicy do 600 mm i 2 m dla rur o rednicy powyej 600 mm. Przepusty dla MSRK mog by wykonywane równie w technologii przewiertu sterowanego metod płuczco wiercon. Chocia rury przepustowe w tej metodzie nie s ułoone dokładnie poziomo, to jednak biorc pod uwag niewielk długo tych przepustów oraz niepodwaalne zalety metody przewiertu sterowanego, moe by ona z powodzeniem stosowana do budowy, zwłaszcza w przypadku koniecznoci układania przepustów na zwikszonych głbokociach. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 10/16 Przepusty na skrzyowaniach z liniami kolejowymi Przepusty dla MSRK przy skrzyowaniach z liniami kolejowymi powinny by wykonane zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy PN T 45002 Telekomunikacyjne linie przewodowe. Skrzyowania z liniami kolejowymi. Wymagania ogólne. Przepusty pod dnem przeszkód wodnych Przepusty pod dnem małych cieków lub rowów melioracyjnych powinny by wykonane po uprzednim uzgodnieniu z zarzdami melioracji wodnych, na głbokoci co najmniej 0,5 m od najniej połoonego punktu dna oczyszczonego. Mog by one układane sposobem bagrowniczym, albo te metod przewiertu sterowanego, w zalenoci od moliwoci technicznych i finansowych. Metody przewiertu sterowanego powinny by stosowane zwłaszcza do budowy przepustów przy skrzyowaniach z duymi przeszkodami wodnymi. Powinny by one układane na głbokoci co najmniej 5 m od najniej połoonego punktu dna oczyszczonego. Zakoczenie rur w studniach Uszczelnienie cigów CRp wzgldem otworu studni piank montaow. Sprawdzenie: wg dokumentacji technicznej Drono rur naley wykona za pomoc typowego tłoczka wykorzystywanego do wdmuchiwania kabli. Cinienie powinno by nie wiksze ni 1 MPa. Sprawdzenie dokona na całym cigu połczonych rur. Oznakowanie W dokumentacji trasowej MSRK powinny by zwymiarowane wzdłunie i poprzecznie: a) przebieg trasy rurocigu b) połoenie studni, przepustów dla rurocigu, miejsc połcze rur polietylenowych, c) punkty zmiany trasy rurocigu Domiarowanie powinno by wykonane do istniejcych w terenie obiektów stałych. W miejscach, gdzie brak jest obiektów stałych (dotyczy to moe np. przebiegu cigów rozdzielczych MSRK na terenach podmiejskich o rozproszonej zabudowie), powinny by ustawione słupki oznaczeniowe. Sprawdzenie: wg dokumentacji technicznej 4. Instalacja i badania studni kablowych (SK) 1) Badania wykonawcze s prowadzone w trakcie budowy osobno przez wykonawc (kierownika budowy) i przez inspektora nadzoru lub razem przez obie strony. Wyniki bada s zapisywane w dzienniku budowy i/lub w raportach kierownika budowy i inspektora nadzoru. Zapisy w dzienniku bada dotyczce bada wykonawczych podpisuj: kierownik budowy i inspektor nadzoru. 2) Badania powykonawcze s prowadzone po zakoczeniu budowy osobno przez wykonawc i przez komisj odbiorcz. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 11/16 Wynikami bada powykonawczych wykonawcy s: a) protokół bada, b) dokumentacja powykonawcza, c) wykaz zmian projekty technicznego Wynikiem bada odbiorczych jest protokół odbioru inwestycji. 3) Program bada studni SK Przedmiot bada Lokalizacja Wysoko posadowienia ramy studni wzgldem przyległego terenu Wykop Podsypka Ustawienie i monta prefabrykatów Umocowanie wsporników Osadzenie zwieczenia Monta pokrywy wewntrznej Zasypanie wykopu i odtworzenie nawierzchni Oznakowanie Badania wykonawcze powykonawcze + + + + + + + + + + + + + + + + + + 4) Wykonanie bada (sprawdzenia powizane z okrelonymi poniej wymaganiami wykonawczymi) Lokalizacja wg dokumentacji technicznej Wysoko posadowienia ramy studni wzgldem przyległego terenu górna powierzchnia ramy studni kablowej powinna by na tej samej rzdnej co okoliczny teren lub nawierzchnia Sprawdzenie: wizualna kontrola wysokoci ram studni. Wykop zaleca si, aby studnie kablowe były wykonywane równoczenie z budow cigów rurowych. Podobnie jak inne wykopy dla kanalizacji kablowej, równie wykopy dla studni mog by wykonywane rcznie lub przy pomocy koparek. W zalenoci od rozmiarów studni i technologii wykonania okrelane s wymiary wykopów dla tych studni. S to wykopy jamiste, o głbokoci wikszej ni dla cigów rurowych. Dlatego te wymagaj one szczególnie skutecznego zabezpieczenia na budowie. Dno wykopu naley wyrówna, wypoziomowa i zagci (ubi). Zalenie od kategorii gruntu, typu SK i wymaga projektu technicznego naley wykona podsypk z piasku, przesianej ziemi lub wiru, ewentualnie wzmocni podłoe chudym betonem (np. klasy B10). Głboko wykopu (poziom jego dna wzgldem okrelonego poziomu powierzchni gruntu) powinna by ustalona kadorazowo w oparciu o rzeczywiste wymiary elementów studni i dane geodezyjne terenu. Sprawdzenie: Porównanie z dokumentacj techniczn oraz wizualna kontrola wykopu pod studnie. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 12/16 Podsypka studnie naley układa na dnie rowu kablowego na 10 cm podsypce z ubitego piasku lub miałkiej ziemi. Sprawdzenie: Pomiar głbokoci podsypki przymiarem z podziałk centymetrow. Monta elementów studni (ustawienie i monta prefabrykatów, umocowanie wsporników, osadzenie zwieczenia i monta pokrywy wewntrznej). Monta powinien by wykonywany wg instrukcji producenta SK i/lub wg projektu technicznego budowy. Moe to dotyczy kolejnoci, sposobu ustawiania i łczenia elementów oraz materiałów i urzdze pomocniczych. Przykładowo, np. po wytyczeniu geodezyjnym i wykonaniu wykopu o rozmiarach odpowiednich dla typu studni naley ustawi osadnik. Ziemie dokoła osadnika naley dokładnie ubi. Po instalacji osadnika naley zabetonowa dno studni. Przy instalowaniu studni prefabrykowanej z elementów betonowych na betonowym dnie studni naley, najlepiej za pomoc urawia, posadowi korpus studni. Element ten naley umocowa do dna studni przy uyciu mieszanki cementowej. Do bocznych cian studni naley przytwierdzi rury wspornikowe, do których bd mocowane wsporniki kablowe. Nastpnie naley zamocowa na korpusie studni nad otworem włazowym wieniec elbetowy z osadzon w nim metalow ram oraz pokryw (zwieczenie studni). Po wprowadzeniu rur MSRK naley zabetonowa gardła studni. Sprawdzenie: Wizualna kontrola instalacji studni i porównanie z instrukcj montaow producenta Zasypanie wykopu i odtworzenie nawierzchni naley przystpi do zasypania studni z ubijaniem ziemi. Nadmiar ziemi naley wywozi na uprzednio ustalone zwałowisko. Po zakoczeniu prac teren wokół studni naley wyrówna i uporzdkowa, a zerwane nawierzchnie przywróci do stanu pierwotnego. Sprawdzenie: Wizualna kontrola zasypania studni i odtworzenia nawierzchni Oznakowanie studni w studni naley umocowa tabliczk oznaczeniow i opisa j zgodnie z projektem. Sprawdzenie: porównanie oznaczenia z projektem technicznym. Identyfikacja i numeracja otworów wg projektu, przy czym otwory wielorur naley oznakowa farb: czerwon otwory rur licznikowych, niebiesk otwory rur kierunkowych. 5. Instalacja i badania szaf kablowych (SzK) 1) Badania wykonawcze s prowadzone w trakcie budowy osobno przez wykonawc (kierownika budowy) i przez inspektora nadzoru lub razem przez obie strony. Wyniki bada s zapisywane w dzienniku budowy i/lub w raportach kierownika budowy i inspektora nadzoru. Zapisy w dzienniku bada dotyczce bada wykonawczych podpisuj: kierownik budowy i inspektor nadzoru. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 13/16 2) Badania powykonawcze s prowadzone po zakoczeniu budowy osobno przez komisj odbiorcz. Wynikami bada powykonawczych wykonawcy s: a) protokół bada b) dokumentacja powykonawcza strona tytułowa dokumentacji powykonawczej) c) wykaz zmian projekty technicznego Wynikiem bada odbiorczych jest protokół odbioru inwestycji. 3) Program bada szaf SzK Przedmiot bada Lokalizacja Ustawienie i umocowanie szafy Oznakowanie Badania wykonawcze powykonawcze + + + + + + 4) Wykonanie bada (sprawdzenia powizane z okrelonymi poniej wymaganiami wykonawczymi) Lokalizacja szafa kablowa powinna by ustawiona w miejscu nie ograniczajcym ruchu ulicznego i zapewniajcym łatwy do niej dostp. Szafy kablowe naley ustawia przy studniach szafkowych odpowiednich do wielkoci szafek. Dopuszcza si lokalizowanie szafek kablowych w budynkach lub we wnkach cian budynków. Metalow wsporcz konstrukcj głowic w szafach naley uziemia. Sprawdzenie: porównanie z dokumentacj techniczn Ustawienie i umocowanie szafy szafy kablowe w poszczególnych punktach sieci kablowej dostpowej naley instalowa wg odpowiednich projektów budowlanych (lokalizacja) i wykonawczych (typy szafek, monta). Szaf kablow ustawia si na studni szafkowej tak, aby ruby posadowe zabetonowane w studni weszły w odpowiednie otwory cokołu szafy. Ustawienie powinno by cile pionowe. Po uzyskaniu właciwego ustawienia przymocowuje si szafk na stałe za pomoc nakrtek na rubach posadowych. Otwory przepustowe w podstawie szafy kablowej powinny by dokładnie uszczelnione. Sprawdzenie: porównanie z dokumentacj techniczn, kontrola pionowego posadowienia szafki za pomoc poziomicy. Oznakowanie wg dokumentacji technicznej na tabliczce znamionowej. Sprawdzenie: porównanie z dokumentacj techniczn. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 14/16 6. Dokumentacja powykonawcza 6.1 Zasady ogólne Dokumentacja powykonawcza wybudowanej linii MSRK powinna zawiera wszystkie składniki okrelone w prawie budowlanym. Dokumentacja dostarczana jest inwestorowi po zakoczeniu budowy. Cz trasowa dokumentacji powykonawczej powinna by sporzdzona w formie odrbnego dokumentu powykonawczego, niezalenie od poprawionej dokumentacji projektowej. Powinna by ona wykonywana na bieco, w miar postpu budowy, przez uprawnionego geodet pod nadzorem wykonawcy i inspektora nadzoru. Fakt ten powinien znale odzwierciedlenie w postaci odpowiedniego zapisu w dzienniku budowy. Załcznikami do dokumentacji powykonawczej powinny by protokoły przekazania uytkownikom terenu czasowo zajtego dla potrzeb budowy oraz odpowiednie protokoły stwierdzajce prawidłowo wykonania zblie i skrzyowa kanalizacji z innymi obiektami uzbrojenia terenowego. 6.2. Wymagania szczegółowe dotyczce dokumentacji powykonawczej Celem wymaga szczegółowych jest okrelenie zasad sporzdzania przez geodetów oraz firmy budowlane dokumentacji powykonawczej linii MSRK. Wymagania te stanowi wytyczne dla firm wykonawczych i geodezyjnych pracujcych na zlecenie Urzdu Miejskiego. W wypadku sporzdzania jakichkolwiek dokumentów z wykorzystaniem programów komputerowych naley równie dostarczy pliki w formacie oryginalnym. Wszystkie dostarczane do Urzdu Miejskiego pliki naley zapisa na płycie CD R w postaci naturalnej, tj. nie w archiwach skompresowanych. 6.3. Wyszczególnienie wymaganej dokumentacji 1. Dokumentacja dostarczana przez wykonawców budujcych linie MSRK Wykonawcy budujcy linie MSRK zobowizani s dostarczy: a) projekt z naniesionymi wszystkimi zmianami, które miały miejsce podczas budowy, potwierdzony przez projektanta, inspektora nadzoru i kierownika budowy, b) przekroje poprzeczne przej przez drogi wykonanych metod przewiertu, c) schemat rozwinity linii MSRK Schemat rozwinity linii MSRK Schemat rozwinity linii MSRK powinien zawiera nastpujce informacje: a) typy studni kablowych, b) typ cigu CR Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 15/16 2. Dokumentacja dostarczana przez geodetów inwentaryzujcych sie Geodeci inwentaryzujcy linie MSRK s zobowizani dostarczy: a) 2 egzemplarze potwierdzonych przez Orodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej kopii map zasadniczych z naniesion i wyrónion kolorem tras zinwentaryzowanych urzdze, b) komplet kserokopii szkiców polowych z inwentaryzacji, c) komplet odbitek map (mog by bez potwierdzenia Orodka) z dodatkowymi informacjami dotyczcymi przebiegu sieci telekomunikacyjnej. d) przebieg trasy przedstawiony w odrbnej warstwie opracowany na mapie numerycznej w programie AutoCad lub kompatybilnym. Pliki *.dwg z tras nagrane na płycie CD-ROM naley przekaza Inwestorowi. 6.4. Wykonywanie dodatkowej dokumentacji geodezyjnej 1. Skład dokumentacji Dodatkowa dokumentacja wykonywana przez geodetów składa si z trzech czci: 1) przebieg ogólny (orientacja) linii MSRK, 2) przebieg szczegółowy linii MSRK (wersja papierowa i elektroniczna opracowana na mapie numerycznej), 3) przekroje. 2. Przebieg ogólny linii MSRK Przebieg ogólny linii MSRK naley wykonywa na mapach w skali 1:2000, 1:5000 lub 1:10000 poprzez wrysowanie lini o dostatecznej wyrazistoci orientacyjnego przebiegu cigów CR, usytuowania studni i posadowienia szaf. 3. Przebieg szczegółowy linii MSRK Przebieg szczegółowy linii MSRK naley wykona na dodatkowym, trzecim komplecie kopii map zasadniczych i dodatkowo w wersji elektronicznej w programie AutoCad lub kompatybilnym na mapie numerycznej w odrbnej warstwie. Na mapach tych nanosi si dodatkowe informacje: domiary trasowe do charakterystycznych punktów kanalizacji kablowej, kabli ziemnych, rurocigów kablowych, obiekty ochronne itp. W wypadku kanalizacji kablowej naley przestrzega nastpujcych zasad: a) domierza si załamania rur kanalizacji oraz miejsca umieszczenia odgałników rurowych, b) domiary naley wykonywa od obiektów stałych, takich jak budynki, ogrodzenia, krawniki itp., c) domiary powinny umoliwia jednoznaczne zlokalizowanie załamania trasy kanalizacji lub odgałnika, d) nad kadym odcinkiem kanalizacji naley poda odległo pomidzy ssiadujcymi studniami kablowymi (mierzon pomidzy rodkami pokryw), a poniej liczb rur kanalizacji. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-003.V001 16/16 6.5. Symbole i oznaczenia Przy sporzdzaniu dokumentacji powykonawczej linii MSRK naley stosowa nastpujce symbole i oznaczenia: X studnia kablowa, X typ studni kablowej Y odcinek CR, Y typ odcinka CR (CRp lub CRu) Z Z długo odcinka w metrach Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli wiatłowodowych - format i zawarto dokumentacji projektowej sieci MSRK ZN-UMWR-004.V001 Wprowadzona: Zarzdzenie nr 9/07 Prezydenta Wrocławia z dnia 5 marca 2007 Data wprowadzenia: 5 marca 2007 Zmodyfikowana: Data modyfikacji:

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 2/45 Spis treci 1. ZAKRES I CEL OPRACOWANIA NINIEJSZEJ NORMY... 3 1.1. PRZEBIEG PROCESU INWESTYCYJNO-PROJEKTOWEGO... 3 2. FORMAT I ZAWARTO DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ... 5 2.1. ZASADY OGÓLNE... 5 2.2. WYMAGANIA SZCZEGÓLNE... 5 2.2.1. Zasady podstawowe... 5 2.2.2. Zawarto projektu technicznego (PT)... 6 2.2.3. Struktura i zawarto projektu technicznego budowlanego (PB)... 6 2.2.4. Struktura i zawarto projektu technicznego wykonawczego (PW)... 8 2.2.5. Rysunki do projektu technicznego... 9 2.2.6. Wytyczne szczegółowe... 14 2.3. KOSZTORYSOWANIE ROBÓT BUDOWLANYCH... 21 2.3.1. Kalkulacja nakładów... 21 2.3.2. Załoenia wyjciowe do kosztorysowania... 23 2.3.3. Przedmiar robót... 23 2.3.4. Pozycje kosztorysu inwestorskiego... 23 2.3.5. Ceny jednostkowe... 28 2.3.6. Narzuty z tytułu kosztów zakupu materiałów, kosztów ogólnych i zysku... 29 2.3.7. Kosztorysy a przetargowa forma udzielania zlece... 29 2.3.8. Program do kosztorysowania Zuzia... 29 2.4. ZAŁCZNIKI... 31 2.4.1. Załcznik 1... 32 2.4.2. Załcznik 2... 36 2.4.3. Załcznik 3... 42 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 3/45 1. Zakres i cel opracowania niniejszej normy Niniejsza norma powstała w celu ujednolicenia wymaga na dokumentacj projektow dla budowy rurocigów kablowych i linii optotelekomunikacyjnych dla potrzeb Miejskiej Sieci Rurocigów Kablowych Urzdu Miejskiego we Wrocławiu 1.1. Przebieg procesu inwestycyjno-projektowego Na rys. 1 przedstawiono schematycznie przebieg procesu inwestycyjno-projektowego niezbdnego do opracowania dokumentacji technicznej budowy sieci MAN Wrocław. Proces rozpoczyna si od opracowania przez Inwestora zadania Wniosku Inwestycyjnego (WI), po zatwierdzeniu którego Inwestor opracowuje Dane Programowe (DP). Dane programowe s podstaw do przeprowadzenia przetargu na prace projektowe oraz nastpnie stanowi dane wejciowe do opracowania Koncepcji Programowo-Przestrzennej (KPP) a nastpnie do opracowania Projektu Technicznego. Projekt techniczny składa si z Projektu Wykonawczego i Projektu Budowlanego wraz z Pozwoleniem na budow. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 4/45 Przybotowuje i przeprowadza Inwestor Wniosek Inwestycyjny (WI) Dane Programowe (DP) Wybór jednostki projektowej Koncepcja Programowo- Przestrzenna Przybotowuje i uzyskuje Jednostka Projektowa Projekt Techniczny Projekt Wykonawczy Projekt Budowlany Pozwolenie na budow Rys. 1 Przebieg procesu inwestycyjno-projektowego Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 5/45 2. Format i zawarto dokumentacji technicznej 2.1. Zasady ogólne Dokumentacja techniczna powinna by opracowana w sposób umoliwiajcy sprawn realizacj inwestycji. W szczególnoci projekt budowlany powinien m.in. spełnia warunki wynikajce z Ustawy Prawo Budowlane (Dz. U. nr 89, poz. 414, 7.07.1994 r.) oraz uwzgldnia wymagania wg Rozporzdzenia Ministra Spraw Wewntrznych i Administracji (Dz.U. nr 140, poz. 906, 3.11.1998 r.) w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. Spełnienie wymaga okrelonych w powyszych dokumentach normatywnych jest niezbdne do uzyskania pozwolenia na budow. Projektant opracowujcy dokumentacj techniczn w zakresie inwestycji telekomunikacyjnych liniowych, jak budowa rurocigów kablowych i linii optotelekomunikacyjnych, obowizany jest posiada uprawnienia budowlane do projektowania sieci przewodowych bez ogranicze. Dokumentacja techniczna stanowi zbiór dokumentów okrelajcych sposób wykonania zamierzonych robót (inwestycji) oraz pozwalajcych okreli ich koszt. Na podstawie dokumentacji technicznej ustala si zakres potrzebnych materiałów, stan zatrudnienia pracowników i harmonogram realizacji inwestycji. 2.2. Wymagania szczególne 2.2.1. Zasady podstawowe 1) W dokumentacji projektowej musi znajdowa si odniesienie do danych wyjciowych stanowicych podstaw do opracowania i uzasadniajcych projektowane rozwizania techniczne. Rozrónia si dwa rodzaje danych wyjciowych : a) formalno-prawne: umowa, warunki umowne, uzgodnienia zakresu itp., b) techniczne: rezultaty bada pojemnoci i rezerwy w projektowanych sieciach, konfiguracja i struktura sieci, wymagania wynikajce z uzgodnie branowych, trasowych, normatywnych, wymagania wynikajce z warunków zezwolenia posiadane przez operatora itp. 2) Dokumentacja projektowa musi by sporzdzona w sposób umoliwiajcy jej sprawdzenie i weryfikacj przyjtych rozwiza technicznych. W zwizku z powyszym powinny by w niej zamieszczone wszelkie obliczenia i wykresy, jeeli rozwizania projektowe stanowi ich rezultat. 3) Wszystkie rysunki musz by wykonane przejrzycie, z naniesionymi czytelnie danymi, ponumerowane i podpisane przez autora (autorów) i sprawdzajcego. 4) Wszystkie rysunki naley wykona w programie AutoCad2000 lub kompatybilnym i naley Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 6/45 dostarczy je równie w wersji elektronicznej. 5) Wszystkie tablice i zestawienia naley wykona w programie Excel ver.7.0 lub kompatybilnym i dostarczy je w wersji elektronicznej. 6) Oznaczenia i znakowanie uywane w projekcie powinny by zgodne z podanymi w p. systemem oznakowania elementów sieci telekomunikacyjnej. 7) Dokumentacj projektow (projekt techniczny) naley przekaza Inwestorowi: a) projekt budowlany (projekt zagospodarowania terenu) - w 2 egzemplarzach; b) projekt wykonawczy w 4 egzemplarzach + pełna wersja elektroniczna. 8) Zakres informacji zawartych w dokumentacji projektowej musi umoliwi uzyskanie pozwolenia na budow, sporzdzenie specyfikacji materiałowej, realizacj budowy, prowadzenie nadzoru budowy i sporzdzenie dokumentacji powykonawczej po zakoczeniu budowy. Dla zachowania powyszych zasad ogólnych jest konieczne, aby zawarto i forma projektu były zgodne z ustaleniami szczegółowymi podanymi w dalszej czci niniejszej normy. 2.2.2. Zawarto projektu technicznego (PT) Projekt techniczny powinien składa si z dwóch czci: 1) projektu budowlanego (PB), 2) projektu wykonawczego (PW). Jeli nie jest wymagane pozwolenie na budow (np. projekt zawierajcy wyłcznie zacignicie rur kanalizacji wtórnej do istniejcej kanalizacji pierwotnej lub wcignicie kabla wiatłowodowego do istniejcej kanalizacji wtórnej lub rurocigu kablowego), sporzdzi naley tylko projekt wykonawczy. 2.2.3. Struktura i zawarto projektu technicznego budowlanego (PB) Projekt budowlany powinien zawiera: a) informacj o podstawie prawnej opracowania (nr zlecenia, nr umowy, data zlecenia i umowy); b) decyzj o lokalizacji inwestycji celu publicznego jeeli jest ona wymagana; c) opini Zespołu Uzgadniania Dokumentacji Projektowej (ZUDP) i uzgodnienia branowe jeeli s wymagane przez ZUDP; d) pozwolenie na budow; e) ogólny przebieg projektowanej sieci telekomunikacyjnej, wykonany zgodnie z zasadami Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 7/45 okrelonymi w niniejszej normie; f) dokładny przebieg sieci telekomunikacyjnej i przyłczy energetycznych na mapach geodezyjnych dopuszczonych na danym terenie do projektowania wraz z wszystkimi elementami sieci naniesionymi w wymaganej skali. g) projektowane sieci naley, w przypadku wydruków komputerowych, wyróni lini przerywan i kolorem MAGENTA, a pozostała tre mapy powinna by przedstawiona w kolorze ciemnoszarym lub czarnym, h) dopuszcza si wyrónienie proj. sieci narysowanej lini przerwan przez zakrelenie kolorem ółtym, tak by odznaczały si od mapy geodezyjnej, a w wypadku wykonywania kopii kserograficznej zakrelenie nie ulegało powieleniu, i) kady rysunek powinien by zaopatrzony w tabelk wg wzoru okrelonego w niniejszej normie, j) tras linii (sieci) telekomunikacyjnej stanowic przedmiot inwestycji na mapach ewidencji gruntów, k) aktualne wypisy z ewidencji gruntów działek, przez które przebiega projektowana linia (sie), l) dokumenty stwierdzajce prawo Inwestora do dysponowania terenem na czas prowadzenia budowy; m) charakterystyk techniczn opracowania według zasad okrelonych w niniejszej normie; n) symbolik i oznaczenia wykorzystane w projekcie budowlanym; o) spis rysunków i schematów zawartych w projekcie budowlanym; p) uwagi kocowe. Projekt budowlany naley wykona w potrzebnej liczbie tomów (w zalenoci od zakresu zadania) i opatrzy stron tytułow wg wzoru okrelonego w niniejszej normie. Strona tytułowa powinna zawiera nastpujce dane: a) tytuł opracowania: Projekt budowlany ; b) tytuł projektu: MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa wzła kocowego> w przypadku pełnego projektu linii optotelekomunikacyjnej, MAN Wrocław Budowa telekomunikacyjnego rurocigu kablowego relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa wzła kocowego> w przypadku budowy wyłcznie rurocigów kablowych; c) brana (telekomunikacja); Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 8/45 d) numer projektu (nadawany przez Wykonawc); e) zleceniodawca (dane Zleceniodawcy); f) inwestora (dane Inwestora); g) data wykonania; h) nazwiska wykonawców (projektujcy, opracowujcy, sprawdzajcy) z podpisami i piecztkami i numerami uprawnie budowlanych; i) podstawowe dane wykonawcy projektu (nazwa firmy, adres, telefon, e-mail); j) nr egzemplarza i liczba egzemplarzy; Nazwa zadania podana w tytule powinna by zgodna z zapisem w umowie. Wzór projektu budowlanego podano w załczniku 1 do niniejszej normy. 2.2.4. Struktura i zawarto projektu technicznego wykonawczego (PW) Projekt wykonawczy powinien składa si z potrzebnej liczby tomów (w zalenoci od zakresu zadania). Projekt wykonawczy (lub poszczególne jego czci, zalenie od zakresu zadania) powinien zawiera: a) informacj o podstawie prawnej opracowania (nr zlecenia, nr umowy, data zlecenia i umowy); b) rysunek ogólnego przebiegu projektowanej sieci telekomunikacyjnej, wykonany wg niniejszej normy; c) projekt rurocigu kablowego lub/i kanalizacji wtórnej; d) lokalizacje posadowienia optycznych szaf kablowych; e) projekt sieci wiatłowodowej (montau kabli wiatłowodowych); f) wydruk przedmiarów dla projektowanego zakresu wraz z wersj elektroniczn w programie Zuzia dla Windows 99; g) charakterystyk techniczn opracowania sporzdzon wg zasad okrelonych w niniejszej normie; h) numery norm, zgodnie z którymi wykonano projekt; i) symbolik i oznaczenia wykorzystane w projekcie; j) spis rysunków i schematów wykonanych zgodnie z okrelonymi w niniejszej normie zasadami ich sporzdzania; k) tablice sporzdzone według zasad okrelonych w niniejszej normie; l) uwagi kocowe. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 9/45 Strona tytułowa powinna zawiera nastpujce dane: a) tytuł opracowania: Projekt wykonawczy ; b) tytuł projektu: MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa wzła kocowego> w przypadku pełnego projektu linii optotelekomunikacyjnej, MAN Wrocław Budowa telekomunikacyjnego rurocigu kablowego relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa wzła kocowego> w przypadku budowy wyłcznie rurocigów kablowych; c) brana (telekomunikacja); d) numer projektu (nadawany przez Wykonawc); e) zleceniodawca (dane Zleceniodawcy); f) inwestora (dane Inwestora); g) data wykonania; h) nazwiska wykonawców (projektujcy, opracowujcy, sprawdzajcy) z podpisami i piecztkami; i) podstawowe dane wykonawcy projektu (nazwa firmy, adres, telefon, e-mail); j) nr egzemplarza i liczba egzemplarzy; Nazwa zadania podana w tytule powinna by zgodna z zapisem w umowie. Wzór projektu wykonawczego podano w załczniku 2 do niniejszej normy. 2.2.5. Rysunki do projektu technicznego 1) Format rysunków Rysunki naley złoy do formatu A4 i spi z pozostał czci dokumentacji. Kady rysunek powinien by zaopatrzony w tabelk umieszczon w prawym dolnym naroniku. Umieszczenie tabelki w górnym prawym rogu (tabelka obrócona o 90 ) jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy rysunek jest wykonywany w sposób, który narzuca czytanie go po odwróceniu o 90. Tabelka powinna zawiera ponisze informacje: a) tytuł rysunku; b) tytuł opracowania; c) nazw firmy opracowujcej; d) numer rysunku; e) numer arkusza/liczb arkuszy; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 10/45 f) skal rysunku; g) imi i nazwisko projektujcego (nr uprawnie, data i podpis); h) imi i nazwisko opracowujcego (nr uprawnie, data i podpis); i) imi i nazwisko sprawdzajcego (nr uprawnie, data i podpis); Poniszy rysunek przedstawia wzór tabelki opisujcej rysunek zamieszczony w projekcie technicznym (budowlanym, wykonawczym). Rys. 2 Format tabelki pod rysunkami 2) Ogólny przebieg sieci telekomunikacyjnej (Plan sytuacyjny) Ogólny przebieg trasowy sieci telekomunikacyjnej naley przedstawi na jednym rysunku w skali nie mniejszej ni 1 : 5000 dla terenów miejskich (preferowana skala 1: 2000), Na rysunku naley przedstawi granice i numeracj (geodezyjn i projektow) arkuszy przedstawiajcych szczegółowo tras projektowanej sieci. Tras naley wkreli kolorem odróniajcym si od otoczenia mapy (preferowany kolor MAGENTA dla wydruków komputerowych lub zakrelenie trasy kolorem ółtym przy tradycyjnym powielaniu) Zakres informacji, która powinna by moliwa do uzyskania z map ogólnego przebiegu trasowego, to przede wszystkim szybki przegld trasy, ocena jej konfiguracji, lokalizacja wzłów sieci miejskiej (WSM) i punktów kocowych sieci MAN, lokalizacja optycznych szaf kablowych i złczy kablowych. 3) Przebieg trasowy rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej Projektowany przebieg naley nanie na dopuszczone do projektowania mapy geodezyjne Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 11/45 (sytuacyjno wysokociowe) w skali 1:500 (1:250). Przebiegi trasowe opracowywa naley wyłcznie na mapach numerycznych w programie AutoCad2000 lub kompatybilnym. Przebieg projektowany wyróni w przypadku wydruków kolorowych kolorem MAGENTA i lini przerywan lub podkolorowa na ółto przy tradycyjnym powielaniu. Naley unika zbdnych domiarów szczegółowych. Przebiegi istniejce wyróni kolorem zielonym i przedstawia lini cigł. Studnie kablowe naley przedstawi w skali. Konieczne jest podanie: a) numeru studni; b) typu studni (np. SKO 1g, SKO-6 itp.); c) odległoci midzy ssiednimi studniami (z dokładnoci do 0,1 m); d) liczby otworów projektowanego rurocigu lub kanalizacji; e) przekroju kanalizacji (nanoszonego przy kadej zmianie profilu projektowanej kanalizacji). Niezbdne jest naniesienie na map wszystkich rur ochronnych (obiektowych) i podanie ich: a) liczby; b) typu; c) długoci. Konieczne jest, na przebiegu trasowym linii wiatłowodowej, wskazanie: d) lokalizacji zapasów kabla OTK; e) lokalizacji złczy (naley poda numer złcza i jego typ); f) długoci trasowej i optycznej w miejscach charakterystycznych (szafy kablowe, złcza, zapasy, przejcie przez rzeki, drogi, wprowadzenia do budynków); g) lokalizacji optycznych szaf kablowych, h) podanie numerów arkuszy ssiadujcych z danym arkuszem, zarówno numerów map geodezyjnych, jak i numerów przyjtych w projekcie, np. Arkusz ssiedni 728b (rys.2 ark.9); 4) Schemat rozwinity rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej 1. Schemat rozwinity rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej naley wykona wprogramie AutoCad2000 lub kompatybilnym. Format schematów: A3 lub wikszy (wg ISO), złoony do A4. 2. Schemat powinien pozwoli przeledzi tras kabla wiatłowodowego łczcego wzły sieci MAN i punkty kocowe, Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 12/45 3. Na schemacie koniecznie naley przedstawi: a) przebieg rurocigu lub kanalizacji; b) numeracj studni; c) długoci przelotów midzy studniami; d) liczb rur rurocigu lub kanalizacji (naley rysowa kad z rur, a nie tylko podawa ich liczb); e) przebieg kabli (na profilach wskaza otwór zajmowany przez kabel); f) lokalizacj złczy; g) sposób rozszycia kabli na przełcznicy w wle sieci MAN, optycznej szafie kablowej lub punkcie kocowym sieci, h) opis kabli, złczy, zapasów wg wytycznych zawartych w niniejszej normie; i) godła geodezyjne i numery map, na których mona znale przedstawiony odcinek rurocigu kanalizacji; j) długoci trasowe i optyczne kabli w miejscach charakterystycznych (złcza, zapasy, wzły sieci MAN, optyczne szafy kablowe); k) poda adresy lokalizacji wzłów sieci MAN, punktów kocowych sieci MAN i optycznych szaf kablowych; l) poda nazwy ulic wzdłu których przebiega rurocig lub kanalizacja, 5) Schemat rozpływu włókien wiatłowodowych Schemat rozpływu włókien wiatłowodowych naley wykona w programie AutoCad2000 lub kompatybilnym. Format schematów: A3 lub wikszy wg ISO złoony do A4. Na schemacie naley przedstawi: a) schemat rozpływu kabli na przełcznicach z uwzgldnieniem numeracji: przełcznicy optycznej, numeru pola na przełcznicy, numeru i koloru włókna kabla głównego, numeru i koloru włókna kabla odgałnego, numeru i koloru tub kabli wiatłowodowych, nazwy kabla głównego i odgałnego; b) lokalizacj złczy (nr złcza, długo trasowa, długo optyczna, numer studni); c) lokalizacj zapasów (długo trasowa, długo optyczna, numer studni); d) odpowiednie oznaczenie włókien (numer tuby, kolor osłony włókna); Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 13/45 e) dokładne informacje o kablu (typ, długo trasow i optyczn poszczególnych odcinków oraz całego kabla, nr odcinka fabrykacyjnego). 6) Rysunki obiektowe (przekroje) Na kolejnych arkuszach (osobne rysunki) naley uwidoczni wszelkie sytuacje kolizyjne, nieczytelne na mapach w skali 1:500. Dotyczy to w szczególnoci: a) przej przez drogi i ulice (skala 1:50 lub 1:100); b) wprowadze kabli do budynków lub szaf; c) rzej pod torami kolejowymi i tramwajowymi (skala 1:50 lub 1:100); d) przepustów wykonywanych pod ciekami wodnymi, z oznaczeniem technologii, typu i długoci rur osłonowych, typu dna, poziomu wody, typu brzegu itp. e) szczególnych rozwiza dla kolizji z uzbrojeniem terenu (w skali 1:50 lub 1:100); f) innych nietypowych rozwiza wg wytycznych uzyskanych w uzgodnieniach (w skali 1:50 lub 1:100). Uwaga! W osobnych czciach projektu wykonawczego (na które naley powoła si w treci opisu technicznego sieci magistralnej lub rozdzielczej) konieczne jest przedstawienie wymaganych uzgodnieniami operatów np. PKP, wodnoprawnych itp.). 7) Rysunek techniczny fundamentów pod optyczn szaf kablow a) Rysunek naley wykona w programie AutoCad2000 lub kompatybilnym. b) Format schematów: A4 (ewentualnie A3 złoony do formatu A4). c) Rysunek powinien przedstawia w trzech rzutach sposób wykonania fundamentu ze szczególnym uwzgldnieniem: głbokoci zakopania fundamentu w gruncie; miejsca wprowadzania rur dla kabli wiatłowodowych i miejsca wprowadzania rur dla kabli zasilajcych; sposobu uziemienia szafy kablowej; sposobu utwardzenia gruntu wokół szafy kablowej. 8) Rysunek przebiegu i zakoczenia kabla w pomieszczeniach wzłów sieci MAN a) Rysunek naley wykona w programie AutoCad2000 lub kompatybilnym, w skali 1:50 lub 1:100. Format schematów: A4 lub wikszy złoony do formatu A4. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 14/45 b) Naley zwróci szczególn uwag na: miejsca wprowadzania kabli; sposób ich prowadzenia (po drabinkach, w korytkach, po cianie, po suficie, w rurce osłonowej); lokalizacj przełcznicy optycznej; podanie długoci projektowanych kabli i osłon rurowych oraz typu zastosowanego osprztu. 9) Kolejno numeracji rysunków i schematów w projekcie techniczno-wykonawczym rurocigów kablowych i sieci wiatłowodowej: a) Rysunek 1 Plan sytuacyjny- wg 2) Ogólny przebieg sieci telekomunikacyjnej; b) Rysunek 2 Projekt zagospodarowania terenu wg 3) Przebieg trasowy rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej; c) Rysunek 3 - Schemat rozwinity rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej wg 4) Schemat rozwinity rurocigu kablowego lub kanalizacji kablowej; d) Rysunek 4 - Trasa kabli w budynkach wg 8) Rysunek przebiegu i zakoczenia kabla w pomieszczeniach wzłów sieci MAN; e) Rysunek 5 - Schemat rozpływu włókien linii kablowej wg 5) Schemat rozpływu włókien wiatłowodowych; f) Rysunek 6 - Przekrój terenu w miejscu przepustu wg 6) Rysunki obiektowe; g) Rysunek 7- Fundament pod optyczna szaf kablow wg 7) Rysunek techniczny fundamentów pod optyczn szaf kablow; h) Rysunek 8 - Rysunki rozwiza nietypowych (np. studnie nietypowe). Wszelkie sytuacje nie wymienione wyej wyjania bezporednio u kierownika projektu z Wydziału Informatyki Urzdu Miejskiego. 2.2.6. Wytyczne szczegółowe 1) Charakterystyka techniczna - projekt budowlany Charakterystyka techniczna zawarta w projekcie budowlanym powinna obejmowa: a) projekt zagospodarowania terenu, b) przedmiot zadania inwestycyjnego, Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 15/45 c) istniejcy stan zagospodarowania terenu, d) projektowane zagospodarowanie terenu, e) zestawienie powierzchni zagospodarowywanego terenu, f) specyfikacj terenów i obiektów wpisanych do rejestru zabytków; g) przeznaczenie budowli, h) rozwizania konstrukcyjne, i) technologie wykonywanych robót, j) charakterystyk ekologiczn budowli. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 16/45 2) Charakterystyka techniczna - projekt techniczny wykonawczy rurocigu kablowego i sieci wiatłowodowej W projekcie technicznym wykonawczym naley zawrze charakterystyk techniczn: a) zastosowanych materiałów, łcznie z fabrycznymi rysunkami przełcznic i przekrojów kabli wiatłowodowych; b) budowanej rurocigu łcznie ze studniami kablowymi; c) budowanych rur ochronnych w miejscach zblie i skrzyowa z innym uzbrojeniem terenu; d) budowanej sieci wiatłowodowej (typy kabli, bilans mocy); e) uszczelniania rurocigu przy zapasach i wprowadzeniach do budynków, f) układania i montau zapasów kabli; g) przebiegu kabli w pomieszczeniach i zakocze na przełcznicy lub w tacce spawów optycznej szafy kablowej; h) oznakowania kabli; i) wykonania przecisków i przewiertów sterowanych pod nawierzchni ulic: przekroje pionowe oraz projekty organizacji ruchu w czasie trwania przewiertów; j) wykonania przecisków i przewiertów sterowanych pod ciekami wodnymi; k) pomiarów. W projekcie techniczno-wykonawczym naley zamieci tabele: a) zakres rzeczowy projektowanych rurocigów kablowych wg tablicy 1 i linii wiatłowodowych wg tablicy 2; b) zestawienia długoci odcinków rurocigów midzy studniami wg tablicy 3; c) zestawienia obiektów wg tablicy 4; d) zestawienia liczby i typów studni wg tablicy 5; e) zestawienia długoci kabla wiatłowodowego wg tablicy 6; f) zestawienia projektowanych złczy i skrzynek zapasu kabla wiatłowodowego wg tablicy 7; g) zestawienia tłumiennoci wiatłowodów dla poszczególnych odcinków linii OTK wg tablicy8; h) tabel przedmiarów z podziałem na elementy: rozbiórka i naprawa nawierzchni, budowa rurocigu kablowego, studni kablowych, rur obiektowych i przepustów, budowa i monta sieci wiatłowodowej, itd.; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 17/45 i) zestawienia materiałów wg tablicy 8; j) zestawienia zajmowanych odcinków pasa drogowego wg tablicy 9. Tablica 1 Zakres budowanych rurocigów kablowych Lp. Typ rurocigu kablowego Jednostka Zakres 1. Budowa rurocigu kablowego z rur HDPE m 32/2,9 1-otworowego 2. Budowa rurocigu kablowego z rur HDPE m 32/2,9 2-otworowego 3. Budowa rurocigu kablowego z rur HDPE m 32/2,9 4-otworowego 4. Budowa rurocigu kablowego z rur HDPE m 32/2,9 7-jednootworowego RAZEM: m Tablica 2 Zakres budowanych kabli wiatłowodowych Lp. Kabla wiatłowodowego Jednostka Zakres 1. np. Budowa kabla wiatłowodowego typu ZW- m NXOTKtd 24J 2. m 3. m 4. m RAZEM: m Lp. 1. 2. Tablica 3 Zestawienie długoci odcinków rurocigów midzy studniami Odcinek linii MSRK od studni nr do studni nr Typ budowli MSRK Długo w [m] CRp1 CRp2 CRu1 CRu2 PS1 PS2 RAZEM: Lp. Arkusz Nr obiektu 1. 2. RAZEM: Tablica 4 Wykaz obiektów ochronnych Typ rury Liczba rur Długo [m] Suma długoci [m] Technologia wykonania Uwagi Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 18/45 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 19/45 Lp. 1. 2. Arkusz Tablica 5 Zbiorcze zestawienie liczby i typów studni kablowych Studnie kablowe [szt.] SKO-1p SKO-1g SKO-2p SKO-2g SKO-6 RAZEM: Tablica 6 Zestawienie odcinkowe kabli wiatłowodowych linii OTK Lp. 1. 2. Odcinek w relacji od do Długo trasowa [m] Dodatek na zapasy [m] Dodatek na złcza [m] Dodatek wyłoenie [m] Długo optyczna [m] Długo fabryczna na bbnie [m] Nr kolejny bbna Typ kabla RAZEM: Tablica 7 Zestawienie projektowanych złczy i skrzynek zapasu kabla wiatłowodowego Lp. Nr studni Lokalizacja Nr złcza 1. 2. Skrzynka zapasu (typ) Długo zapasu [m] RAZEM: Tablica 8 Zestawienie tłumiennoci wiatłowodów dla poszczególnych odcinków linii OTK Lp. Wyszczególniony parametr Symbol Relacja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1. Tłumienno półzłczki przy nadawaniu i odbiorze a pr 2. Tłumienno kabli stacyjnych a s1 + a s2 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 20/45 3. Tłumienno złczy rozłcznych na ODF a z 4. Tłumienno jednostkowa dla fali 1310nm a k1310 5. Tłumienno jednostkowa dla fali 1550nm a k1550 6. Długo optyczna odcinka w km l 6. Tłumienno złczy spawanych a w 8. Liczba złczy spawanych n 9. Liczba półzłczek przy nadawaniu i odbiorze n 1 10. Liczba złczy rozłcznych na ODF n 2 11. Tłumienno dodatkowych złczy i wstawek kablowych powstajcych orzy usuwaniu uszkodze kabli lub przebudowie a t 12. Rezerwa na starzenie si włókien a s 13. Tłumienno całkowita dla 1310nm A t1310 14. Tłumienno całkowita dla 1550nm A t1550 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 21/45 Tłumienno całkowit oblicza si zgodnie ze wzorem: A t1310 = n 1 a pr + a s1 + a s2 + n 2 a z + l a k1310 + n a w + a t + a s [db] A t1550 = n 1 a pr + a s1 + a s2 + n 2 a z + l a k1550 + n a w + a t + a s [db] Tablica 9 Wykaz powierzchni pasa drogowego zajmowanego przy budowie inwestycji Lp. Lokalizacja Obszar [m 2 ] Długo wykopu [m] 1. 2. 3. RAZEM: Rodzaj nawierzchni 2.3. Kosztorysowanie robót budowlanych 2.3.1. Kalkulacja nakładów Kalkulacja nakładów rzeczowych na budow linii telekomunikacyjnych wiatłowodowych sporzdzana jest na podstawie Katalogów Nakładów Rzeczowych. Zgodnie z przepisami normatywnymi w budownictwie (Zarzdzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 lipca 1996 r. w sprawie metod kosztorysowania obiektów i robót budowlanych) do kosztorysowania robót budowlanych naley stosowa przede wszystkim Katalogi Nakładów Rzeczowych (KNR), opracowane w latach osiemdziesitych na podstawie odrbnych przepisów Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministra Łcznoci. Natomiast przy braku stosownych nakładów w tych katalogach naley stosowa do kosztorysowania kalkulacje indywidualne z wykorzystaniem np. Zakładowych Katalogów Nakładów Rzeczowych lub analiz indywidualnych. Podstawowe katalogi przy budowie telekomunikacyjnych linii kablowych s to katalogi nastpujce: 1) KNR 5-01 dla sieci miejscowych, 2) KNR 5-02 dla linii dalekosinych, 3) ZN-96/TP S.A.-039 dla linii wiatłowodowych (katalog zakładowy TP S.A.), 4) ZN-96/TP S.A.-040 dla linii z kabli metalowych (katalog zakładowy TP S.A.). Na podstawie KNR 5-01 Telekomunikacyjne linie kablowe sieci miejscowych mona kalkulowa nakłady rzeczowe na budow kanalizacji kablowej tylko w technologii wykopów rcznych, w Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 22/45 rónych kategoriach gruntu z bloków betonowych i rur PCW. Na podstawie Zakładowego Katalogu Nakładów Rzeczowych (ZKNR) Telekomunikacyjne sieci miejscowe (norma ZN-96/TPSA-040/T) mona kalkulowa nakłady na budow kanalizacji w wykopach wykonanych sprztem mechanicznym i przy zastosowaniu rónych rur z tworzyw sztucznych łczonych przy pomocy złczek rurowych. W KNR 5-01 zawarte s normy nakładów rzeczowych na budow studni kablowych starego typu: SK-2, SK-6, SK-12, SK-24 i SKS w technologiach prefabrykowanych, z bloczków betonowych oraz mieszanki betonowej, natomiast w ZKNR zawarte s nakłady na budow studni kablowych nowego typu wg normy ZN-96/TP S.A.-023, a wic dla wszystkich odmian studni typu: SKM, SKR i SKS. Nakłady na budow studni typu SKO naley okrela poprzez analogi do powyszej normy. W obu Katalogach zawarte s normy nakładów na inne roboty towarzyszce budowie kanalizacji kablowej, a wic: na budow podziemnych obiektów ochronnych i przepustów rurowych, na budow dodatkowych gardeł dla studni, na pogłbianie i rozbiórk studni. Na podstawie Zakładowego Katalogu Nakładów Rzeczowych Linie optotelekomunikacyjne (norma ZN-96/TP S.A.-039/T) mona kalkulowa nakłady rzeczowe na budow kanalizacji wtórnej i rurocigów kablowych dla kabli wiatłowodowych. Znajduj si tam równie normy nakładów na budow przepustów rurowych i zasobników złczowych niezbdnych dla rurocigów kablowych. Okrelenie jednak, nawet z du dokładnoci, nakładów rzeczowych na budow kanalizacji kablowej nie przesdza jeszcze o rzeczywistych kosztach jej budowy. Znajc bowiem nakłady rzeczowe, dla okrelenia kosztów budowy niezbdna jest znajomo cen jednostkowych robocizny, pracy sprztu i materiałów wraz z kosztami zakupu, wielko narzutów kosztów ogólnych i koszty zysku oraz sposób ich naliczania. Powysze informacje umieszczane s zwykle w załoeniach szczegółowych do kosztorysu, a ich wielkoci ustala si w drodze negocjacji pomidzy wykonawc i zleceniodawc robót. W wypadku braku w Katalogach nakładów rzeczowych naley ustala je w sposób indywidualny zgodnie z postanowieniami Zarzdzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 lipca 1996 r. w sprawie metod kosztorysowania obiektów i robót budowlanych w 16, 17, 18 i 19. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 23/45 2.3.2. Załoenia wyjciowe do kosztorysowania Załoenia wyjciowe do kosztorysowania powinny zawiera ustalone przez inwestora dane techniczne, technologiczne i organizacyjne nie okrelone w dokumentacji projektowej, a majce wpływ na wysoko ceny kosztorysowej. W odniesieniu do robót telekomunikacyjnych dotyczy to zwłaszcza: wyboru metod wykonania robót i ustalenia rodzajów specjalistycznego sprztu niezbdnego do ich realizacji, zamierzonego udziału inwestora w dostawach materiału oraz warunków dostawy, odległoci dowozu materiałów zastrzeonych do dostawy przez inwestora, zastosowania dodatków zmiennych wynikajcych z warunków wykonywania robót (czynny zakład pracy, uciliwe lub szkodliwe dla zdrowia warunki itp.). 2.3.3. Przedmiar robót Przedmiar robót jest to opis robót w kolejnoci technologicznej ich wykonania oraz podstaw do ustalania jednostkowych nakładów rzeczowych z podaniem iloci jednostek przedmiarowych, opracowany na podstawie dokumentacji projektowej i przyjtych metod wykonania robót. Przedmiar robót okrela w istocie ilo robót do wykonania, któr stosuje si do formuły ceny kosztorysowej. 2.3.4. Pozycje kosztorysu inwestorskiego 1) Roboty ziemne (budowlane i nawierzchniowe) 1.1) Rozbiórka i odbudowa nawierzchni jednostki obejmuj nastpujce prace, wykonywane na obszarze koniecznym do prowadzenia robót ziemnych: a) rozebranie rczne lub mechaniczne nawierzchni (w tym cicie pił mechaniczn); b) wykonanie koryt pod nawierzchni; c) zagszczenie gruntu; d) ewentualna wymiana gruntu; e) pomiary zagszczenia gruntu; f) odtworzenie podbudowy i nawierzchni z materiału nowego, uwzgldniajc odzysk (zgodnie z wytycznymi inwestora, zarzdcy lub właciciela terenu); g) odtransportowanie pozostałego gruzu i urobku uzyskanego z rozbiórki; h) przywrócenie terenu do stanu pierwotnego. 1.2) Wykonanie dodatkowych wykopów jednostka, któr wykorzystujemy, gdy konieczne jest głbsze, ni w normach, posadowienie kanalizacji, studni, kabli; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 24/45 obejmuje nastpujce prace: a) wykonanie wykopu; b) zasypanie wykopu; c) zagszczenie gruntu; d) ewentualna wymiana gruntu; e) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. Jednostki nie naley stosowa do rozlicze przekopów kontrolnych. 1.3) Rozbiórka przeszkód podziemnych jednostka wykorzystywana w wypadku pojawienia si przeszkód podziemnych, np. murów, fundamentów; obejmuje nastpujce prace: a) rozbiórk przeszkody (rczna lub mechaniczna); b) wywóz urobku; c) uzupełnienie wykopu gruntem lub piaskiem; d) zagszczenie gruntu; e) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. 1.4) Rozbiórka i odtworzenie elementów betonowych - na jednostk składaj si nastpujce prace: a) rozbiórka elementu (rczna lub mechaniczna); b) wywóz urobku; c) odtworzenie elementu zgodnie ze stanem pierwotnym. 1.5) Budowa studni kablowych jednostka obejmuje nastpujce prace: a) rozpoznanie uzbrojenia istniejcego; b) wykonanie przekopów kontrolnych; c) wykonanie wykopu pod studnie; d) dostawa i monta gotowego prefabrykatu (wraz z odpowiedni ram i pokryw zgodnie z wymogami inwestora); e) dostawa bloczków betonowych (wraz z elementami jw.) oraz wymurowanie studni - miejsca uniemoliwiajce posadowienie prefabrykatu; f) wprowadzenie rur do studni wraz z uszczelnieniem betonem; g) monta rur wspornikowych; h) zasypanie oraz zagszczenie wykopu; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 25/45 i) wywóz nadmiaru ziemi; j) konserwacja antykorozyjna elementów metalowych i gardeł w studniach; k) uszczelnienie rur kanalizacji piank lub/i korkami styropianowymi albo/i uszczelkami mechanicznymi w zalenoci od potrzeb; l) instalacj urzdze mechanicznych zabezpieczajcych przed włamaniem(pokrywy, zamki itp.) m) wyposaenie studni z wywietrznikami w wiadra n) wyposaenie studni we wsporniki do wyłoe kabli; o) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. 1.6) Budowa gardeł dodatkowych: - w zakres prac wchodz nastpujce czynnoci: a) wykonanie wykopu; b) wybicie otworu w cianie studni; c) zbudowanie gardła z kostki betonowej; d) zasypanie wykopu wraz z zagszczeniem; e) wywóz nadmiaru ziemi; f) konserwacja gardeł rodkami antykorozyjnymi (np. abizolem); g) uszczelnienie wprowadze rur kanalizacji; h) przywrócenie terenu do stanu pierwotnego. 1.7) Wprowadzenie rur do studni prace polegaj na: a) wykuciu otworu w cianie studni; b) wprowadzenie rur; c) uszczelnieniu ciany studni betonem; d) konserwacji wprowadzenia rodkami antykorozyjnymi (np. abizolem); e) uszczelnienie rury. 1.8) Wprowadzenie rur do budynku - pozycj stosowa w wypadku wprowadze kanalizacji do obiektów telekomunikacyjnych; jednostka obejmuje: a) wykucie w cianie otworów o rednicy wystarczajcej do wprowadzenia rur kanalizacyjnych; b) wprowadzenie rur (naley zachowa odpowiednie nachylenie); c) uszczelnienie otworu uszczelk mechaniczn. 1.9) Instalacja zasobnika złczowego jednostka obejmuje nastpujce czynnoci: a) wykonanie odpowiedniego wykopu; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 26/45 b) dostawa i instalacja zasobnika (wraz z markerem); c) zasypanie wykopu wraz z zagszczeniem; d) wywóz nadmiaru ziemi; e) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. 1.10) Budowa fundamentu pod szaf w zakres prac wchodz nastpujce czynnoci: a) wykonanie odpowiedniego wykopu; b) monta uzbrojenia; c) wprowadzenie rur ze studni podszafkowej; d) wylanie odpowiedniego fundamentu; e) zasypanie i zagszczenie wykopu; f) wywóz nadmiaru ziemi; g) przywrócenie terenu do stanu pierwotnego; h) monta i pomiary uziemienia. 1.11) Ustawienie gotowego cokołu pod szaf prace polegaj na: a) wykonaniu odpowiedniego wykopu; b) posadowieniu cokołu wraz z wprowadzeniem rur ze studni podszafkowej; c) zasypaniu i zagszczeniu wykopu; d) doprowadzeniu terenu do stanu pierwotnego; e) monta i pomiary uziemienia. 1.12) Budowa kanalizacji kablowej (rozumianej jako odcinek pomidzy dwiema studniami); jednostka obejmuje nastpujce prace: a) dostawa rur ze złczkami, uszczelkami, przekładkami dystansowymi; b) rozpoznanie uzbrojenia terenu; c) wykonanie przekopów kontrolnych; d) wykonanie odpowiedniego wykopu; e) wykonanie podsypki z przesianej ziemi lub piasku; f) ułoenie rur rurocigu kablowego w wykopie (jeeli rurocig towarzyszy kanalizacji pierwotnej); g) ułoenie rur wzdłu wykopu; h) połczenie rur przy uyciu złczek; i) przeniesienie połczonego odcinka na dno wykopu i ułoenie na przekładkach; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 27/45 j) wypełnienie szczelin midzy rurami na cigach wielootworowych mas betonow co 20 m; k) wprowadzenie rur kanalizacji pierwotnej i rurocigu lokalnego do studni kablowej wraz z uszczelnieniem; l) ułoenie rur rurocigu midzymiastowego obok studni lub wprowadzenie do studni i uszczelnienie w razie potrzeby; m) ułoenie tamy ostrzegawczej oraz zasypanie wykopu wraz z zagszczeniem gruntu; n) wywóz nadmiaru ziemi; o) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego; p) głboko ułoenia kanalizacji (liczona od górnej granicy rur do powierzchni ziemi) w zalenoci od warunków terenowych wynosi: pod drogami w zalenoci od klasy drogi pod torowiskami i na midzytorzu 1 m; w innych miejscach 0,7 m. 1.13) Przeciski w zakres jednostki wchodz nastpujce prace: a) rozpoznanie uzbrojenia terenu; b) przygotowanie stanowiska pod przecisk oraz zabezpieczenie terenu prac; c) dostawa materiału (rury PE, rury stalowe zabezpieczone antykorozyjnie); d) monta i demonta zestawu przeciskowego; e) wykonanie przecisku wraz z montaem i uszczelnieniem koców rur; f) zasypanie, wymiana gruntu oraz zagszczenie wykopu; g) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. Naprawa ewentualnych zniszcze powstałych podczas wykonywania przecisku (uzbrojenie podziemne, nawierzchnie) ley po stronie wykonawcy. 1.14) Układanie kabli i rur wtórnych w ziemi - w zakres prac wchodzi: a) rozpoznanie uzbrojenia terenu; b) wykonanie przekopów kontrolnych; c) wykopanie rowu; d) wykonanie podsypki z przesianej ziemi lub piasku; e) rozwinicie i ułoenie kabli lub rur wtórnych w rowie (odpowiednie zapasy w miejscach złczy, studni i zasobników); f) przysypanie kabli lub rur przesian ziemi; Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 28/45 g) ułoenie tamy ostrzegawczo-lokalizacyjnej i/lub tamy ostrzegawczej; h) zasypanie rowu wraz z zagszczeniem; i) doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego. Standardowe głbokoci rowów (wykopów) wynosz: 0,6 m kable rozdzielcze i abonenckie; 0,7 m kable magistralne; 0,8 m kable na terenie upraw rolniczych; Rury łczy za pomoc złczek ZRs (łczenie musi zapewni szczelno podczas próby cinieniowej). 1.15) Rury ochronne - jednostki dodatkowe przy budowie kanalizacji lub układaniu kabli w ziemi; zakres prac naley uzgadnia z inwestorem (wyjtek stanowi kolizje i rury obiektowe przewidziane w projekcie technicznym). Jednostka obejmuje nastpujce czynnoci: a) dostawa rur obiektowych; b) ułoenie rur w wykopie lub nałoenie rur na rury (podczas budowy kanalizacji). Rury stalowe naley zabezpieczy antykorozyjnie oraz izolowa na kolizjach z gazem. 1.16) Przepusty z rur stalowych w zakres prac wchodz nastpujce czynnoci: a) dostawa rur PE i rur stalowych razem z systemem mocujcym kable w ssiedztwie torowisk. 2.3.5. Ceny jednostkowe W sytuacji gospodarki rynkowej brak jest obowizujcych cen jednostkowych robocizny, materiałów i pracy sprztu (R, M, S). Ceny te kształtuj si w zalenoci od struktury przedsibiorstw, sytuacji gospodarczej w poszczególnych regionach kraju, wielkoci zlece i terminów ich realizacji. Informacje o cenach jednostkowych w budownictwie ogólnym publikowane s okresowo w wydawnictwie SEKOCENBUD. Jednak dane te nie s adekwatne do stanu rynku w brany budownictwa telekomunikacyjnego, natomiast branowych informacji tego rodzaju dotychczas nie ma. Std te wynika, e te ceny jednostkowe powinny by ustalane w drodze negocjacji pomidzy zleceniodawc i wykonawc robót. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 29/45 2.3.6. Narzuty z tytułu kosztów zakupu materiałów, kosztów ogólnych i zysku Dla robót realizowanych w trybie zamówie publicznych wszystkie narzuty, w tym równie narzuty dla robót telekomunikacyjnych, okrelone s w Rozporzdzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie metod i podstaw sporzdzania kosztorysu inwestorskiego. Dla robót zlecanych w innym trybie wysoko narzutów okrela si w drodze negocjacji pomidzy zleceniodawc i wykonawc robót. Dla robót telekomunikacyjnych zwykle przyjmuje si nastpujce zasady: koszty zakupu mog by doliczane wykonawcy tylko do materiałów przez niego dostarczonych na budow (0 18%), koszty porednie dolicza si narzutem do kosztów robocizny i pracy sprztu (55 80%), zysk nalicza si narzutem tylko do kosztów robocizny i pracy sprztu powikszonych o narzut kosztów porednich (15 25 %); nie nalicza si narzutu zysku do kosztów materiałów. 2.3.7. Kosztorysy a przetargowa forma udzielania zlece Warunkiem rozpoczcia procedury przetargowej w wypadku zlecania robót budowlano - montaowych jest posiadanie dokumentacji projektowej w zakresie wymaganym przepisami Prawa Budowlanego dla uzyskania pozwolenia na budow wraz z kosztorysami w rozumieniu, e s to kosztorysy inwestorskie. W tej sytuacji wszystkie złoone kosztorysy ofertowe podlegaj ocenie w konfrontacji z kosztorysem inwestorskim. Najbardziej zatem wiarygodne kosztorysy ofertowe powinny by opracowane wg metodologii zastosowanej w kosztorysach inwestorskich. Umowa finalizuje procedur przetargow i okrela wszystkie elementy realizacji robót. Załcznikiem do umowy jest kosztorys umowny. Zwykle jest to kosztorys ofertowy wykonawcy wygrywajcego przetarg. Wielokrotnie jednak umowy przewiduj realizacj przez oferenta robót dodatkowych rozliczanych kosztorysami powykonawczymi. Std te umowa powinna zawiera wszystkie niezbdne parametry słuce do kosztorysowania powykonawczego, a wic: okrelenie technologii robót, podstawy kalkulacji jednostkowych nakładów rzeczowych, ceny jednostkowe R, M, S, wielkoci i sposoby naliczania narzutów, ustalone na podstawie iloci robót wykazanych w ksigach obmiaru i w protokołach koniecznoci wykonania robót dodatkowych. 2.3.8. Program do kosztorysowania Zuzia Do przygotowania przedmiaru robót, kosztorysów inwestorskich i kosztorysów ofertowych Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 30/45 wymaga si zastosowanie programu Zuzia 99 lub programów kompatybilnych. Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 31/45 2.4. Załczniki Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 32/45 2.4.1. Załcznik 1 Wzór czci opisowej projektu budowlanego Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 33/45 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 34/45 2. Spis zawartoci dokumentacji a) Strona tytułowa b) Spis zawartoci dokumentacji c) Spis rysunków d) Przedmiot opracowania e) Funkcja i sposób zagospodarowania terenu f) Charakterystyka parametrów technicznych g) Uzgodnienia i opinie h) Wykaz włacicieli i władajcych i) Rysunki 3. Spis rysunków Nr rys. Tytuł rysunku Ilo Skala arkuszy 1 2 3 4 1 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Plan sytuacyjny <ilo arkuszy> 1: 2000 (1:5000) 2 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Projekt zagospodarowania terenu <ilo arkuszy> 1:500 3 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Mapa ewidencji gruntów <ilo arkuszy> 1:2000 (1:1000) 4 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Przekrój terenu w miejscu przepustu <ilo arkuszy> 1:100 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 35/45 4. Podstawa prawna i przedmiot opracowania <wskaza podstaw prawn i przedstawi przedmiot opracowania> 5. Funkcja i sposób zagospodarowania terenu <opisa funkcj i sposób zagospodarowania terenu> 6. Charakterystyka parametrów technicznych <przedstawi charakterystyk techniczn projektowanej sieci> 7. Uzgodnienia i opinie <dołczy opinie i uzgodnienia niezbdne do uzyskania pozwolenia na budow oraz decyzj o lokalizacji inwestycji celu publicznego (jeeli jest wymagana), decyzj o pozwoleniu na budow, zgody włacicieli i władajcych na prowadzenie robót budowlanych i trwałe umieszczenie urzdze> 8. Wykaz włacicieli i władajcych <dołczy wykaz włacicieli i władajcych na terenach przez które przebiega proj. sie> Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 36/45 2.4.2. Załcznik 2 Wzór czci opisowej projektu wykonawczego Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 37/45 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 38/45 2. Spis zawartoci dokumentacji a) Strona tytułowa b) Spis zawartoci dokumentacji c) Spis rysunków d) Dane wyjciowe do projektowania 1) Przedmiot opracowania 2) Zakres opracowania 3) Materiały załoeniowe e) Opis techniczny 1) Stan istniejcy oraz charakterystyka ogólna 2) Budowa rurocigu kablowego 3) Monta kabli wiatłowodowych 4) Charakterystyka transmisyjna projektowanej linii ptotelekomunikacyjnej 5) Hermetyzacja sieci 6) Uwagi kocowe f) Przedmiar robót i zestawienie materiałów g) Rysunki 3. Spis rysunków Nr rys. Tytuł rysunku Ilo Skala arkuszy 1 2 3 4 1 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> <ilo arkuszy> 1: 2000 (1:5000) Plan sytuacyjny 2 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła <ilo arkuszy> 1:500 pocztkowego> - <nazwa kocowego> Projekt zagospodarowania terenu 3 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Schemat rozwinity linii kablowej <rurocigu kablowego> <ilo arkuszy> - Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 39/45 4 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Trasa kabli w budynkach 5 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Schemat rozpływu włókien linii kablowej 6 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Przekrój terenu w miejscu przepustu 7 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Fundament pod optyczna szaf kablow 8 MAN Wrocław Budowa linii optotelekomunikacyjnej (telekomunikacyjnego rurocigu kablowego) relacji <nazwa wzła pocztkowego> - <nazwa kocowego> Rysunki rozwiza nietypowych <ilo arkuszy> 1:100 (1:50) <ilo arkuszy> - <ilo arkuszy> 1:100 <ilo arkuszy> 1:100 (1:50) <ilo arkuszy> 1:50 (1:10) Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 40/45 4.Dane wyjciowe do projektowania 4.1.Podstawa i przedmiot opracowania <wskaza podstaw prawn i przedstawi przedmiot opracowania> 4.2 Zakres opracowania <poda zakres opracowania w tym: budowa rurocigu kablowego z 4 rur RHDPE32/2,9 - <poda liczb metrów> m budowa rurocigu kablowego z 2 rur RHDPE32/2,9 - <poda liczb metrów> m budowa studni kablowych typu <poda typ studni> - <poda liczb studni> szt monta skrzynek zapasu kabla - <poda liczb sztuk> szt. monta kabla wiatłowodowego typu <poda typ kabla> - <poda długo kabla> m monta złczy kablowych typu <poda typ złcza kablowego> - <poda liczb złczy> szt. monta przełcznicy wiatłowodowej typu <poda typ przełcznicy> - <poda liczb sztuk> szt.> 4.3. Materiały załoeniowe <poda ródła materiałów załoeniowych, wskaza odpowiednie dokumenty> Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 41/45 5. Opis techniczny 5.1 Stan istniejcy oraz charakterystyka ogólna <opisa stan istniejcy oraz przedstawi ide projektowanej sieci> 5.2 Budowa rurocigu kablowego <opisa sposób wykonania rurocigu kablowego, studni kablowych, przepustów kablowych odwołujc si do odpowiednich rysunków> 5.3 Monta kabli wiatłowodowych <opisa sposób montau kabli wiatłowodowych> 5.4 Charakterystyka transmisyjna projektowanej linii optotelekomunikacyjnej <okreli charakterystyka transmisyjna projektowanej linii optotelekomunikacyjnej > 5.5 Hermetyzacja sieci <opisa sposób zabezpieczenia sieci przed osobami niepowołanymi> 5.6 Uwagi kocowe <poda uwagi odnonie trybu wykonania robót, warunków podanych w uzgodnieniach itp.> 6. Przedmiar robót i zestawienie materiałów <wydruk przedmiaru robót i zestawienia materiałów z programu ZUZIA> Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 42/45 2.4.3. Załcznik 3 Oznaczenia stosowane w projektach i przykładowe rysunki Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 43/45 Oznaczenia stosowane w projektach technicznych: Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 44/45 Przykładowe rysunki: Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

Urzd Miejski Wrocławia ZN-UMWR-004.V001 45/45 Wprowadzona zarzdzeniem Prezydenta Wrocławia nr 9/07 z dnia 5 marca 2007 jako obowizujca od dnia 5 marca 2007

NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004 Kwiecień 2008 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 1: Kable stacyjne Część 2: Osłony złączowe Część 3: Szafy kablowe zewnętrzne Część 4: Szafy przełącznicowe do systemów 19 i 21 Część 5: Rury przepustowe Część 6: Rury światłowodowe Część 7: Rury trudnopalne Część 8: Mikrokanalizacja Część 9: Złączki rur Część 10: Uszczelki rur Część 11: Rury dwudzielne Część 12: Przekładki dystansowe Część 13: Studnie kablowe Część 14: Pokrywy zabezpieczające dostęp do studni kablowych Część 15: Zasobniki kablowe Część 16: Uziomy Część 17: Taśmy ostrzegawcze i ostrzegawczo-lokalizacyjne Część 18: Opaski samozaciskowe Część 19: Przywieszki identyfikacyjne Żadna część niniejszej normy nie może być przedrukowywana ani kopiowana jakąkolwiek techniką bez zgody...

2 PRZEDMOWA Niniejsza norma określa wymagania na elementy pasywne Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Urzędu Miasta Wrocławia. Postanowienia niniejszej Normy Zakładowej są zgodne z wymaganiami norm europejskich i międzynarodowych, a także odpowiadają obowiązującym w UM Wrocławia wymaganiom norm ogólnych. Niniejsza norma składa się z 19 części, które należy stosować oddzielnie. Norma zawiera załączniki wprowadzone dla całości normy.

3 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-1 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 1: Kable stacyjne 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 1 normy są wymagania na kable optotelekomunikacyjne stacyjne ze światłowodami jednomodowymi, ze wzmocnieniem z włókien aramidowych lub prętów wytrzymałościowych, w powłoce zewnętrznej z tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia, przeznaczone do połączeń z urządzeniami teletransmisyjnymi i przyrządami pomiarowymi w budynkach stacyjnych systemów światłowodowych Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kabel optotelekomunikacyjny (kabel światłowodowy) kabel zawierający co najmniej jedno włókno światłowodowe lub co najmniej jedną wiązkę włókien światłowodowych, wyprodukowany w taki sposób, aby spełniał odpowiednie wymagania optyczne, mechaniczne i środowiskowe. Kabel optotelekomunikacyjny uniwersalny kabel optotelekomunikacyjny przeznaczony do budowy linii optotelekomunikacyjnych zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynków. Kabel optotelekomunikacyjny wewnętrzny (kabel optotelekomunikacyjny wewnątrzobiektowy) kabel optotelekomunikacyjny przeznaczony do budowy linii optotelekomunikacyjnych wewnątrz budynków. Włókno światłowodowe (światłowód, włókno optyczne) falowód optyczny w postaci włókna, wykonany z materiałów dielektrycznych. Włókno światłowodowe jednomodowe włókno światłowodowe, w którym może propagować, przy określonej długości fali, promieniowanie tylko jednego modu związanego. Włókno światłowodowe o nieprzesuniętej dyspersji włókno światłowodowe jednomodowe mające długość fali zerowej dyspersji w paśmie 1300 1324 nm i przystosowane do pracy w oknie transmisyjnym 1310 nm. Włókno światłowodowe o przesuniętej dyspersji Włókno światłowodowe jednomodowe mające długość fali zerowej dyspersji w paśmie 1500 1600 nm i współczynnik dyspersji wzrastający

4 monotonicznie wraz z długością fali. Włókno światłowodowe o przesuniętej dyspersji przystosowane jest do pracy w oknie transmisyjnym 1550 nm. Włókno światłowodowe o przesuniętej, niezerowej dyspersji włókno światłowodowe jednomodowe mające długość fali zerowej dyspersji poza pasmem C (conventional) 1530 1565 nm oraz L (long) 1565 1625 nm. Włókno światłowodowe o przesuniętej, niezerowej dyspersji przeznaczone jest do pracy w systemach DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing) przy dużej odległości transmisji. Powłoka trudnopalna jednolita zewnętrzna warstwa tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia, wytłoczona na ośrodku kabla lub na powłoce wewnętrznej. Centralny element wytrzymałościowy element wytrzymałościowy, wokół którego skręcane są luźne tuby lub elementy wypełniające, tworząc ośrodek kabla. Dielektryczny element wytrzymałościowy element wytrzymałościowy wykonany z materiałów dielektrycznych, takich jak impregnowane włókna szklane lub włóknina aramidowa. Element wytrzymałościowy element konstrukcji kabla, zwiększający odporność kabla na działanie poosiowych sił zewnętrznych (rozciąganie i ściskanie). 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN-EN 60811-4-1:2006 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody badania polietylenu i polipropylenu Odporność na korozję naprężeniową. Sprawdzenie podatności na nawijanie po starzeniu cieplnym w powietrzu. Pomiar wskaźnika płynięcia. Sprawdzenie zawartości sadzy lub/i wypełniaczy mineralnych w PE. PN EN 60793 1 40:2005(U) Włókna światłowodowe Część 1 40: Metody pomiarów i procedury badań Tłumienność. PN EN 60794 1 2:2004(U) Kable światłowodowe Część 1 2: Wymagania wspólne Podstawowe metody badań. PN EN 60793 1 47:2003(U) Włókna światłowodowe Część 1 47: Metody badań Odporność na makrozgięcia. PN EN 60793 1 52:2003(U) Włókna światłowodowe Część 1 52: Metody badań Badania odporności na zmiany temperatury. PN EN 50266 1:2003 Wspólne metody badania palności przewodów i kabli Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek

5 kabli lub przewodów Część. 1 Aparatura. PN-E-79100:2001 Kable i przewody elektryczne Pakowanie, przechowywanie i transport. PN-EN 187000:2001 Ogólne wymagania Kable światłowodowe. PN-IEC 60811-5-1:1999/A1:2005 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych oraz optycznych Metody badań mas wypełniających Temperatura kroplenia. Oddzielanie się oleju. Kruchość w niskich temperaturach. Ogólna liczba kwasowa. Nieobecność składników wywołujących korozję. Przenikalność dielektryczna w 23 C. Rezystywność przy prądzie stałym w 23 C i 100 C. PN-EN 60811-1-1:1999 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody ogólnego zastosowania Pomiary grubości i wymiarów zewnętrznych. Sprawdzenie właściwości mechanicznych. PN-EN 60811-1-2:1999 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody ogólnego zastosowania Metody starzenia cieplnego. PN-EN 60811-1-4:1999 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody ogólnego zastosowania Badania w niskiej temperaturze. PN-EN 60811-3-1:1999 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody badania mieszanek polwinitowych Sprawdzenie odporności na nacisk w podwyższonej temperaturze. Sprawdzenie odporności na pękanie. PN-IEC 60811-4-2:1999 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolacje i powłoki przewodów i kabli elektrycznych Metody badania polietylenu i polipropylenu Sprawdzenie wydłużenia przy zerwaniu po wstępnym kondycjonowaniu. Próba nawijania po starzeniu wstępnym w powietrzu. Pomiar przyrostu masy. Długotrwała próba stabilności (załącznik A). Metoda badania degradacji izolacji wskutek utleniania przy katalitycznym działaniu miedzi (załącznik B). PN-IEC 60050-731:1999 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki Telekomunikacja światłowodowa. PN-ISO 4589-2:1999 Tworzywa sztuczne Oznaczenie zapalności metodą wskaźnika tlenowego Badanie w temperaturze pokojowej. PN-EN 573-3:1998 Aluminium i stopy aluminium. Skład chemiczny i rodzaje wyrobów przerobionych plastycznie. PN-E-01002:1997 Słownik terminologiczny elektryki Kable i przewody. IEC 60794-1:1993 Optical fibre cables Part 1: Generic specification. IEC 60332-1:1993 Tests on electric cables under fire conditions Part 1: Test on a single vertical insulated wire or cable. PN-E-04160-00:1991 Przewody elektryczne Metody badań Postanowienia ogólne. IEC 60754-2:1991 Test on gases evolved during combustion of electric cables Part2: Determination of degree of acidity of gases evolved during the combustion of materials taken from electric cables by measuring ph and conductivity.

6 PN-C-96178.02:1976 Przetwory naftowe - Asfalty przemysłowe izolacyjne PS. ITU-T G.650 Definition and test methods for the relevant parameters of single mode fibres. ITU-TG.651 Characteristics of a 50/125 µm multimode grade index optical fibre cable. ITU-T G.652 Characteristics of a single mode optical fibre cable. ITU-T G.653 Characteristics of a dispersion shifted single mode optical fibre cable. ITU-T G.655 Characteristics of non-zero dispersion shifted single- mode optical fibre cable DIN 53505:1987 Harteprufung nach Shore A und Shore D. 2. Podział i oznaczenie 2.1. Rodzaje kabli Rodzaje kabli podano w tablicy 1. Tablica 1 Symbol kabla W-NOTKSd W-YnOTKSd W-NNOTKSd W-YnNOTKSd ZW-NOTKSd Opis Kabel wewnętrzny (W), w powłoce zewnętrznej z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych (N), optotelekomunikacyjny (OTK), ze światłowodami w tubach ścisłych lub półścisłych (S), dielektryczny (d) Kabel wewnętrzny (W), w powłoce zewnętrznej z polwinitu nierozprzestrzeniającego płomienia (Yn), optotelekomunikacyjny (OTK), ze światłowodami w tubach ścisłych lub półścisłych (S), dielektryczny (d) Kabel wewnętrzny (W), w powłoce zewnętrznej z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych (N), o ośrodku z kabli jednowłóknowych w powłoce z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych (N), optotelekomunikacyjny (OTK), ze światłowodami w tubach ścisłych (S), dielektryczny (d) Kabel wewnętrzny (W), w powłoce zewnętrznej z polwinitu nierozprzestrzeniającego płomienia (Yn), o ośrodku z kabli jednowłóknowych w powłoce z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych (N), optotelekomunikacyjny (OTK), ze światłowodami w tubach ścisłych lub półścisłych (S), dielektryczny (d) Kabel uniwersalny (ZW), w powłoce zewnętrznej z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych (N), z wtopionymi w powłoce dielektrycznymi elementami wytrzymałościowymi, optotelekomunikacyjny (OTK), ze światłowodami w tubach ścisłych lub półścisłych (S), dielektryczny (d)

7 2.2. Typy światłowodów Kable mogą zawierać następujące światłowody: - jednomodowe o nieprzesuniętej dyspersji bez obniżenia współczynnika załamania światła na granicy płaszcza i rdzenia (J), - jednomodowe o przesuniętej, niezerowej dyspersji (Jn), Wymiary geometryczne światłowodów powinny być zgodne z podanymi w tablicy 2. Tablica 2 Parametr Jednostka Światłowody jednomodowe J Jn Średnica rdzenia µm Średnica płaszcza µm 125 ± 1 Dopuszczalny zakres wartości nominalnej, średnicy pola modu dla fali 1310 mm µm 8,8 9,6 8,4 9,6 Tolerancja średnicy pola modu µm ± 0,7 Niecentryczność środka pola modu względem środka płaszcza Niekołowość rdzenia względem płaszcza Niekołowość rdzenia względem płaszcza Średnica pokrycia pierwotnego: µm 0,8 % % - niebarwionego - barwionego µm 235 255 235 275 Niecentryczność pokrycia pierwotnego µm 12 Niekołowość płaszcza % 2 W tym samym kablu mogą być umieszczone światłowody różnych typów w dowolnej liczbie. Wymaga się, by: - w elementarnej jednostce (tubie, pęczku) znajdowały się światłowody jednego typu, - wszystkie światłowody danego rodzaju były tego samego typu i tego samego producenta

8 Nie dopuszcza się łączenia włókien światłowodowych w odcinku fabrykacyjnym kabla. 2.3. Przykład oznaczenia W-NNOTKSd 6J kabel W-NNOTKSd z sześcioma światłowodami jednomodowymi J: ZW-NOTKSd 8J kabel ZW-NOTKSd z ośmioma światłowodami jednomodowymi J: 3. Wymagania 3.1. Materiały 3.1.1. Światłowody Światłowody powinny być wykonane ze szkła kwarcowego w postaci włókna w pokryciu pierwotnym nie barwionym lub barwionym. Pokrycie pierwotne światłowodu powinno być jednowarstwowe lub wielowarstwowe i powinno ściśle przylegać do płaszcza bez rozwarstwień. Powierzchnia pokrycia pierwotnego powinna być gładka i śliska. Sposób usuwania pokrycia pierwotnego powinien być wskazany przez producenta włókien światłowodowych. 3.1.2. Pokrycie wtórne włókien światłowodowych Pokrycie wtórne włókien światłowodowych w postaci ścisłej lub półścisłej tuby powinno być wykonane z poliamidu, poliestru, akrylatu, polwinitu lub innych materiałów o porównywalnych właściwościach. 3.1.3. Elementy wzmacniające Dielektryczne elementy wzmacniające powinny być z prętów wykonanych z włókien aramidowych. 3.1.4. Dielektryczny element wytrzymałościowy Dielektryczny element wytrzymałościowy centralny lub nośny powinien być prętem wykonanym na bazie włókna szklanego modyfikowanego lub włókna aramidowego, impregnowanego żywicą poliestrową. 3.1.5. Powłoka zewnętrzna Powłoka zewnętrzna powinna być z: - polwinitu nierozprzestrzeniającego płomienia, - tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych. 3.2. Budowa 3.2.1. Budowa kabli rodzaju: W-NOTKSd ; W-YnOTKSd Kabel jednowłóknowy (simplex) powinien być wykonany ze ścisłej lub półścisłej tuby o średnicy 0,9 mm, we wzmocnieniu aramidowym i w powłoce zewnętrznej z tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia. Przykład budowy kabla przedstawia rys. 1.

9 Rys. 1 Przykład kabla W NOTKSd 1J a włókno optyczne, b tuba ścisła lub półścisła, c wzmocnienie z włókien aramidowych, d powłoka zewnętrzna Kabel dwuwłóknowy płaski (duplex) powinien być wykonany z dwóch ścisłych tub, we wzmocnieniu aramidowym i w powłoce zewnętrznej z tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia o przekroju ósemkowym, umożliwiającym łatwe rozdzielenie na dwa kable jednowłóknowe. Przykład budowy kabla przedstawia rys. 2. Rys. 2 Przykład kabla W NOTKSd 2J a włókno optyczne, b tuba ścisła lub półścisła, c wzmocnienie z włókien aramidowych, d powłoka zewnętrzna Kabel wielowłóknowy (mini-breakout) powinien być zbudowany ze ścisłych lub półścisłych tub, ułożonych równolegle lub skręconych ze sobą, we wzmocnieniu z włókien aramidowych i w powłoce zewnętrznej z tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia. Przykład budowy kabla przedstawia rys. 3. Rys. 3 Przykład kabla W NOTKSd 6J a włókno optyczne, b tuba ścisła lub półścisła, c wzmocnienie z włókien aramidowych, d powłoka zewnętrzna Dla wyróżnienia typu światłowodów w kablu, powłoka kabla powinna mieć następującą barwę: żółta - dla światłowodów J brązowa - dla światłowodów Jn Dopuszcza się wykonanie powłoki o innych barwach pod warunkiem dostarczenia kodów barw. Liczba światłowodów oraz wymiary elementów konstrukcyjnych powinny być zgodne z podanymi w tablicy 3.

10 Tablica 3 Liczba światłowodów w kablu 1 2 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 Znamionowa grubość powłoki 0,3 0,3 0,3 0,5 0,5 0,3 0,3 0,3 0,5 0,5 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,7 0,7 0,7 0,7 0,8 1,0 Tolerancja grubości powłoki zewnętrznej ± 0,15 ± 0,15 ± 0,20 Nominalna średnica zewnętrzna lub wymiary zewnętrzne kabla mm 2,0 2,4 2,5 2,8 3,0 2,0 x 4,0 2,4 x 4,8 2,5 x 5,0 2,8 x 5,6 3,0 x 6,0 3,5 4,3 4,6 4,8 5,5 5,5 7,4 7,4 7,8 7,8 8,2 9,0 Tolerancja wymiarów zewnętrznych kabla ± 0,10 ± 0,15 ± 0,20 3.2.2. Budowa kabli rodzaju: W-NNOTKSd ; W-YnNOTKSd Kabel światłowodowy wielowłóknowy (breakout) powinien być zbudowany z elementarnych kabli światłowodowych jednowłóknowych (lub elementarnych kabli światłowodowych jednowłóknowych i wkładek), skręconych rewersyjnie wokół centralnego, dielektrycznego elementu wytrzymałościowego, z ułożoną wzdłużnie taśmą pęczniejącą i we wspólnej powłoce zewnętrznej z tworzywa nierozprzestrzeniającego płomienia. Przykład budowy kabla przedstawia rys. 4. Kable elementarne w ośrodku powinny być wyróżniane cyframi arabskimi, naniesionymi na całej ich długości. Odległość między cyframi powinna być nie większe niż 150 mm. Liczba światłowodów oraz wymiary elementów konstrukcyjnych powinny być zgodne z podanymi w tablicy 4.

11 Rys. 4 Przykład kabla W NNOTKSd 8J a moduł z włóknami światłowodowymi, b włókno optyczne, c tuba ścisła lub półścisła, d wzmocnienie aramidowe, e powłoka zewnętrzna

12 Tablica 4 Liczba światłowodów w kablu Liczba elementów w ośrodku Średnica zewnętrzna kabla elementarnego Najmniejsza średnica dielektrycznego elementu wytrzymałościowego Orientacyjna średnica izolowanego elementu wytrzymałościowego mm Znamionowa grubość powłoki zewnętrznej kabla Obliczeniowa średnica zewnętrzna kabla 2 4 6 8 10 12 6 6 6 8 12 12 2,0 ±0,15 1,9 1,9 1,9 2,4 2,4 2,4 - - - 3,2 4,4 5,7 1,0 1,0 1,0 1,1 1,2 1,2 8,4 8,4 8,4 9,8 12,5 12,5 14 16 18 20 22 24 18 (6+12) 18 (6+12) 18 (6+12) 24 (9+15) 24 (9+15) 24 (9+15) 2,0 ±0,15 1,9 1,9 1,9 2,4 2,4 2,4 - - - 3,8 3,8 3,8 1,2 1,2 1,2 1,4 1,4 1,4 12,5 12,5 12,5 15,2 15,2 15,2 2 4 6 8 10 12 6 6 6 8 12 12 2,4 ±0,15 2,3 2,3 2,3 2,4 2,4 2,4 - - - 3,8 6,8 6,8 1,0 1,0 1,0 1,1 1,2 1,2 9,6 9,6 9,6 11,2 14,4 14,4 14 16 18 20 22 24 18 (6+12) 18 (6+12) 18 (6+12) 24 (9+15) 24 (9+15) 24 (9+15) 2,4 ±0,15 2,3 2,3 2,3 2,4 2,4 2,4 - - - 4,6 4,6 4,6 1,2 1,2 1,2 1,4 1,4 1,4 14,4 14,4 14,4 17,6 17,6 17,6 3.2.3. Budowa kabli rodzaju ZW-NOTKSd Ośrodek kabla powinien być zbudowany ze ścisłych tub, ułożonych równolegle lub skręconych ze sobą, w uszczelnieniu z ułożonej wzdłużnie taśmy pęczniejącej i w powłoce z tworzywa bezhalogenowego nierozprzestrzeniającego płomienia, o ograniczonym wydzielaniu dymu oraz gazów korozyjnych, o barwie czarnej. W powłokę wtopione są symetrycznie dielektryczne elementy wytrzymałościowe. Liczba światłowodów w kablu i wymiary elementów konstrukcyjnych kabli obiektowych rodzaju ZW- NOTKSd powinny być zgodne z podanymi w tablicy 5.

13 Tablica 5 Liczba światłowodów w kablu 2-8 10-12 14-24 Znamionowa średnica elementów wytrzymałościowych 1,2 1,2 1,2 Znamionowa grubość powłoki zewnętrznej kabla 2,5 mm Obliczeniowa średnica zewnętrzna kabla 10,5 11,0 13,5 3.3. Długość odcinków fabrykacyjnych kabli Długość odcinków fabrykacyjnych kabli stacyjnych powinna wynosić 1000±50m. Za zgodą stron mogą być dostarczane kable o innych długościach fabrykacyjnych. 3.4. Wymagania transmisyjne Wymagania transmisyjne światłowodów jednomodowych podano w tablicy 6. Tablica 6 Lp. Właściwości transmisyjne światłowodów jednomodowych 1 Tłumienność (w kablu zewnętrznym) dla długości fali: 1310 nm 1550 nm Jednostka db/km Wartość wymagana J Jn 0,40 0,25 0,25 1625 nm 0,28 2 Tłumienność (w kablu wewnętrznym) dla długości fali: 1310 nm 1550 nm db/km 0,50 0,35 0,50 0,35 3 Zmiany tłumienności w zakresie fali: 1285 1330 nm względem tłumienności przy 1310 nm db/km 0,1 1525 1575 nm względem tłumienności przy 1550 nm db/km 0,05 0,05 4 Niejednorodności punktowe tłumienia (szerokość impulsu 100 ns) db 0,05 0,05 3.5. Wymagania mechaniczne i środowiskowe 3.5.1. Właściwości powłoki zewnętrznej Właściwości powłoki wewnętrznej podano w tablicy 7.

14 Tablica 7 Właściwość Jednostka Wymaganie Właściwości mechaniczne przed starzeniem Powłoka z polwinitu Sposób wykonania badania PN-EN 60811-1-1:1999 Wytrzymałość na rozciąganie MPa 12,5 Wydłużenie przy zerwaniu Właściwości mechaniczne po starzeniu (80 ± 2ºC; 168 h) % 125 PN-EN 60811-1-1:1999 PN-EN 60811-1-2:1999 Wytrzymałość na rozciąganie MPa 12,5 Wydłużenie przy zerwaniu % 125 Zmiana wytrzymałości i wydłużenia przy zerwaniu % 20 Podatność na nawijanie w podwyższonej temperaturze Brak pęknięć PN-EN 60811-3-1:1999 (150 ± 2 C;1h) Odporność na nacisk w podwyższonej temperaturze % 50 PN-EN 60811-3-1:1999 (80 ± 2 C; 4 h) Odporność na uderzania w niskiej temperaturze Brak pęknięć PN-EN 60811-1-4: 1999 (-15 ± 2 C) Wskaźnik tlenowy % 29 PN-ISO 4589-2:1999 Powłoka z tworzywa bezhalogenowego Właściwości mechaniczne przed starzeniem PN-EN 60811-1-1:1999 Wytrzymałość na rozciąganie MPa 9 Wydłużenie przy zerwaniu Właściwości mechaniczne po starzeniu (100 ± 2ºC; 168 h) % 125 PN-EN 60811-1-1:1999 PN-EN 60811-1-2:1999 Wytrzymałość na rozciąganie MPa 30 Wydłużenie przy zerwaniu

15 % 100 Zmiana wytrzymałości i wydłużenia przy zerwaniu % 40 Podatność na nawijanie w podwyższonej temperaturze Brak pęknięć PN-EN 60811-3-1:1999 (130 ± 2 C;1h) Odporność na nacisk w podwyższonej temperaturze % 50 PN-EN 60811-3-1:1999 (80 ± 2 C; 4 h) Korozyjność gazów po spalaniu ph ph 29 IEC 60754 2:1991 Konduktywność µ/mm 10 Wskaźnik tlenowy % 32 PN-ISO 4589-2:1999 3.5.2. Ciągłość optyczna światłowodów Światłowody w kablu powinny mieć ciągłość optyczną. 3.5.3. Odporność światłowodów na makrozgięcia Odporność światłowodów na makrozgięcia powinna być taka, aby wzrost tłumienności światłowodu po nawinięciu 100 zwojów na trzpień o średnicy 75 mm był nie większy niż 0,1 db/km przy długości fali 1550 nm dla światłowodów jednomodowych, 3.5.4. Odporność kabla na rozciąganie Odporność kabla na rozciąganie powinna być taka, aby po poddaniu kabli stacyjnych działaniu siły rozciągającej o wartości 200 N dla kabli jedno i dwuwłóknowych, a 800 N dla pozostałych kabli w ciągu 5 min, zmiana tłumienności światłowodów jednomodowych dla fali o długości 1550 nm nie była większa niż 0,15 db/km. Po ustąpieniu działania siły, tłumienność światłowodu powinna powrócić do wartości początkowej z dokładnością 0,2 db/km. Wartości sił rozciągających i dopuszczalne zmiany tłumienności kabli powinny być zgodne z podanymi w tablicy 8. Tablica 8 Rodzaje kabli Etap Dopuszczalne zmiany tłumienności Wartość siły [db/km] rozciągającej [N] Podczas badania Po zakończeniu badania Kable stacyjne jednowłóknowe i dwuwłóknowe Kable stacyjne wielowłóknowe Etap 1 200 0,15 0,2 Etap 1 800 0,15 0,2

16 3.5.5. Odporność kabla na zgniatanie Odporność kabla na zgniatanie powinna być taka, aby: kabel wewnętrzny poddany działaniu siły ściskającej o wartości 500 N w przypadku kabli jedno i dwuwłóknowych i 1000 N w przypadku kabli wielowłóknowych, w czasie 1 min na odcinku 100 mm, nie powinien wykazywać pęknięć światłowodów i powłoki widocznych nie uzbrojonym okiem. Zmiana tłumienia każdego światłowodu jednomodowego względem wartości początkowej nie powinna być większa niż 0,10 db dla długości fali 1550 nm. 3.5.6. Odporność kabla na wielokrotne zginanie Odporność kabla na wielokrotne zginanie powinna być taka, aby kabel wewnętrzny poddany obciążeniu siłą 20 N (kable jedno i dwuwłóknowe) a siłą 40 N w przypadku kabli wielowłóknowych i co najmniej 100 cyklom zginania o kąt ± 90 na promieniu równym 15 krotnej średnicy kabla, nie powinien wykazywać uszkodzeń powłoki bądź innych elementów kabla widocznych nie uzbrojonym okiem. Zmiana tłumienia światłowodu jednomodowego względem wartości początkowej nie powinna być większa niż 0,1 db dla długości fali 1550 nm. Prędkość zginania powinna wynosić od 10 do 30 cykli / min. 3.5.7. Odporność kabla na skręcanie Odporność kabla na skręcanie powinna być taka, aby próbka kabla wewnętrznego o długości 1 m obciążona siłą 20 N (kable jedno i dwuwłóknowe) i siłą 40 N w przypadku kabli wielowłóknowych, poddana pięciu cyklom skręcania o kąt ± 360, nie wykazywała pęknięć powłoki widocznych nie uzbrojonym okiem. Zmiana tłumienia każdego światłowodu jednomodowego względem wartości początkowej nie powinna być większa niż 0,1 db dla długości fali 1550 nm. 3.5.8. Odporność kabla na udar Odporność kabla na udar powinna być taka, aby kabel wewnętrzny poddany 3 krotnemu udarowi energii 1 Nm, w przypadku kabli jedno i dwuwłóknowych i 5 Nm dla kabli wielowłóknowych, każdy w odległości 500 mm od poprzedniego, nie wykazywał pęknięć światłowodów i powłoki, widocznych nie uzbrojonym okiem. Zmiana tłumienia światłowodów jednomodowych względem wartości początkowej nie powinna być większa niż 0,1 db dla długości fali 1550 nm. 3.5.9. Odporność kabla na cykliczne zmiany temperatury Zmiany tłumienności światłowodów w kablu przy długości fali 1550 nm dla światłowodów jednomodowych, występujące podczas trwania dwóch cyklicznych zmian temperatury od Ta do Tb dla różnych rodzajów kabli powinny być zgodne z podanymi w tablicy 9. Czas stabilizacji termicznej wynosi min. 12 godz., a szybkość zmian temperatury wynosi min 20 C na godzinę.

17 Tablica 9 Rodzaje kabli Zakres temperatury Ta Tb Dopuszczalne zmiany tłumienności [db/km] Po zakończeniu Podczas badania badania Kable stacyjne -20 C 60 C 0,2 0,2 3.5.10. Odporność kabla na wzdłużne przenikanie wody Próbka kabla o długości 1 m ułożona poziomo i poddana działaniu słupa wody o wysokości 1 m w czasie 24 h, nie powinna przepuszczać wody. 3.5.11. Odporność kabla na rozprzestrzenianie płomienia Odporność kabla na rozprzestrzenianie płomienia powinna być taka, aby po odstawieniu palnika płomień na próbce kabla sam zgasł, a po wytarciu sadzy na próbce nie były widoczne zwęglenia lub inne uszkodzenia na odcinku nie krótszym niż 50 mm, licząc od dolnej krawędzi górnego zacisku. 3.6. Cechowanie Każdy kabel powinien mieć cechę zawierającą, co najmniej nazwę producenta, symbol kabla i rok produkcji oraz metryczny nadruk długości, wytłoczone wypukle lub trwale nadrukowane na zewnętrznej powłoce kabla. Dopuszcza się cechowanie za pomocą nitki rozpoznawczej producenta, umieszczonej pod powłoką. Barwa nitki rozpoznawczej powinna być trwała i łatwa do rozróżnienia, natomiast wytłoczenie lub nadruk łatwe do odczytania oraz wykonane tak, aby odległość między końcem a początkiem sąsiednich znaków nie były większe niż 0,5 m. 3.7. Zakres stosowania kabli 3.7.1. Temperatura eksploatacji kabli wewnętrznych (W) od -20 C do +60 C kabli uniwersalnych (ZW) od -30 C do +60 C 3.7.2. Temperatura transportu i przechowywania od -30 C do +70 C 3.7.3. Temperatura układania i montażu kabli wewnętrznych (W) od -5 C do +60 C kabli uniwersalnych (ZW) od -15 C do +60 C 4. PAKOWANIE, PRZECHOWYWANIE I TRANSPORT Kable powinny być pakowane, przechowywane i transportowane zgodnie z PN-E-79100:2001. Odcinki fabrykacyjne kabla powinny być nawinięte na bębny. Końce kabla powinny być zabezpieczone przed wnikaniem wilgoci i tak zamocowane, aby były dostępne do badań właściwości transmisyjnych. W uzgodnieniu z zamawiającym dopuszcza się inne metody pakowania kabli.

18 5. BADANIA 5.1. Badania typu Badania typu należy wykonać przed rozpoczęciem dostaw, w toku produkcji - po zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii wytwarzania oraz co najmniej raz na 2 lata w celu okresowej kontroli produkcji. Zakres badań typu obejmuje wykonanie sprawdzeń następujących wymagań: a) sprawdzenie materiałów (3.1.), b) sprawdzenie budowy (3.2.), c) sprawdzenie długości odcinków fabrykacyjnych (3.3.), d) sprawdzenie tłumienności światłowodów (3.4.), e) sprawdzenie ciągłości optycznej światłowodów (3.5.2.), f) sprawdzenie odporności światłowodów na makrozgięcia (3.5.3.), g) sprawdzenie odporności kabla na rozciąganie (3.5.4.), h) sprawdzenie odporności kabla na zgniatanie (3.5.5.), i) sprawdzenie odporności kabla na wielokrotne zginanie (3.5.6.), j) sprawdzenie odporności kabla na skręcanie (3.5.7.), k) sprawdzenie odporności kabla na udar (3.5.8.), l) sprawdzenie odporności kabla na cykliczne zmiany temperatury (3.5.9.), m) sprawdzenie odporności kabla na wzdłużne przenikanie wody (3.5.10.), n) sprawdzenie odporności kabla na rozprzestrzenianie płomienia (3.5.11.). 5.2. Badania wyrobu Badania wyrobu, umożliwiające sprawdzenie, czy przy wykonaniu kabla nie popełniono przypadkowych błędów, wykonuje się przy bieżącej kontroli produkcji oraz ewentualnych badaniach technicznych poprzedzających odbiór z udziałem przedstawiciela zamawiającego. Zakres badań wyrobu obejmuje wykonanie sprawdzeń następujących wymagań: a) sprawdzenie kompletności wykonania (3.2.), b) sprawdzenie ciągłości optycznej światłowodów (3.5.2.), c) sprawdzenie tłumienności światłowodów (3.4.), d) sprawdzenie cechowania (3.6.). 5.3. Liczność i wymiary próbki Do badań typu należy pobrać z bieżącej produkcji 3 odcinki fabrykacyjne kabli tego samego rodzaju o dowolnej liczbie światłowodów, przy czym sprawdzeniom według punktów od 3.5.3. do 3.5.8. należy poddać jeden odcinek fabrykacyjny. Z każdego odcinka fabrykacyjnego należy pobrać do poszczególnych sprawdzeń próbki o liczności podanej w tablicy 11. Badaniom wyrobu wykonywanym podczas bieżącej kontroli produkcji należy poddać wszystkie odcinki fabrykacyjne wchodzące w skład odbieranej partii. Badaniom wyrobu poprzedzającym odbiór z udziałem przedstawiciela zamawiającego należy poddać jeden odcinek fabrykacyjny kabla.

19 5.4. Opis badań Opis badań podano w tablicy 11. 5.5. Ocena wyników badań Partie kabli należy uznać za odpowiadającą wymaganiom normy, jeżeli wszystkie badania wymienione w p.5.1. i 5.2. dały wyniki dodatnie. W przypadku co najmniej jednego ujemnego wyniku badania należy pobrać podwójną liczbę próbek oraz poddać je tym badaniom, których wyniki były uprzednio ujemne. W przypadku powtórnego ujemnego wyniku, partię kabli należy uznać za nie odpowiadającą wymaganiom normy. 5.6. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. Tablica 11 Lp. 1 Sprawdzenie budowy (3.2) Rodzaj sprawdzenia Oględziny i sprawdzenie kompletności wykonania kabla (3.2) Sprawdzenie długości lub podziałki nadruku metrycznego Pozostałe sprawdzenia (3.2) Liczność i wymiary próbki całe odcinki fabrykacyjne jeden odcinek fabrykacyjny jedna próbka kabla o długości około 200 cm Sposób wykonania sprawdzenia wg PN-EN 60811-1-1:1999 IEC 60189-1:1986 IEC 60708-1:1981 PN-88/E-04160/03 2 Sprawdzenie ciągłości optycznej światłowodów (3.5.2.) całe odcinki PN EN 60793 1 40 3 Sprawdzenie tłumienności fabrykacyjne światłowodów (3.4.) PN EN 60793 1 40 4 Odporność światłowodów na makrozgięcia (3.5.3) PN EN 60793 1 47 5 Sprawdzenie odporności kabla na rozciąganie (3.5.4.) 6 Sprawdzenie odporności kabla na zgniatanie (3.5.5.) 7 Sprawdzenie odporności kabla na wielokrotne zginanie (3.5.6.) 8 Sprawdzenie odporności kabla na skręcanie (3.5.7.) 9 Sprawdzenie odporności kabla na udar (3.5.8.) 10 Sprawdzenie odporności kabla na cykliczne zmiany temperatury (3.5.9.) 11 Sprawdzenie odporności kabla na wzdłużne przenikanie wody (3.5.10.) jeden odcinek fabrykacyjny kabla jeden odcinek fabrykacyjny kabla jeden odcinek fabrykacyjny kabla jeden odcinek fabrykacyjny kabla jeden odcinek fabrykacyjny kabla jeden odcinek fabrykacyjny kabla jedna próbka kabla o długości około 4m PN EN 60793 1 2 E1 PN EN 60793 1 2 E3 PN EN 60793 1 2 E6 PN EN 60793 1 2 E7 PN EN 60793 1 2 E4 PN EN 60793 1 52 F1 PN EN 60793 1 2 F5

20 12 Odporność kabla na rozprzestrzenianie płomienia (3.5.11.) trzy próbki kabla o długości około 65 cm PN EN 50266 1 5.7. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

21 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-2 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 2: Osłony złączowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 2 normy są wymagania na osłony złączowe przeznaczony do zabezpieczenia połączeń kabli światłowodowych instalowanych w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych Miasta Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Osłona złączowa - kompletny zestaw osprzętu do trwałego połączenia dwóch lub większej liczby odcinków instalacyjnych kabli światłowodowych. Osłona złączowa przelotowa - osłona do wykonania złącza przelotowego. Osłona złączowa odgałęźna - osłona do wykonania złącza odgałęźnego z jednym lub kilkoma odgałęzieniami. Osłona złączowa dielektryczna - osłona wykonana z materiałów dielektrycznych, z wyjątkiem wewnętrznych elementów mocujących, nie stykających się ze światłowodami, które mogą być wykonane z metalu odpornego na korozję. Osłona złączowa kopułowa - osłona, której główna część osłaniająca ma postać kopuły, przystosowana do jednostronnego wprowadzenia kabli. Osłona złączowa jednostronna - osłona, do której kable są wprowadzone z jednej strony. Osłona złączowa dwustronna - osłona, do której kable są wprowadzone z dwóch stron. Kopuła - główna część osłony, w postaci rury zamkniętej z jednej strony. Pokrywa - część osłony pudełkowej wykonana w postaci elementu płaskiego. Baza - część wsporczo-wprowadzeniowa osłony kopułowej: wsporcza dla kaset i innych elementów wewnętrznych, natomiast wprowadzeniowa dla kabli światłowodowych. Opaska termokurczliwa (uszczelniająca) - pierścień termokurczliwy, wyłożony wewnątrz warstwą kleju termotopliwego.

22 Tuleja termokurczliwa (uszczelniająca) - rura termokurczliwa, wyłożona wewnątrz warstwą kleju termotopliwego. Tuleja żelowa (uszczelniająca) element uszczelnienia wprowadzanych kabli zawierający specjalny żel z pamięcią kształtu. Kaseta - zasobnik złączy i zapasów światłowodów. Uchwyt kaset - wewnętrzny element konstrukcyjny osłony służący do mocowania i unieruchomienia kaset. Zespół wsporczy - wewnętrzny element wsporczy osłony służący do mocowania uchwytów kaset i zacisków centralnych elementów wytrzymałościowych kabli światłowodowych. Uchwyt osłonki połączenia światłowodów - element mocujący osłonki połączeń światłowodów wewnątrz kasety i zabezpieczający je przed przemieszczaniem się wewnątrz kasety. Pokrywa kasety - płaski element konstrukcyjny nakładany na kasetę w celu osłonięcia zapasów światłowodów i przeciwdziałający ich wydostawaniu się na zewnątrz kasety. Przepust wprowadzający - zewnętrzny element konstrukcyjny w postaci tulei służący do wprowadzania kabli światłowodowych oraz uszczelnienia wykonanych wprowadzeń. Przepust wprowadzający okrągły - przepust wprowadzający przystosowany do wprowadzenia jednego kabla światłowodowego. Przepust wprowadzający owalny - przepust wprowadzający przystosowany do wprowadzenia kilku kabli światłowodowych. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN 50411 2 2:2007(U) Prowadnice włókien i osłony złączowe do zastosowań w światłowodowych systemach telekomunikacyjnych Specyfikacja wyrobu Część 2 2: Hermetyczne, płaskie światłowodowe osłony złączowe typu 1, dla kategorii S i A. PN-EN 61300-2-33:2007(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 33: Badania Montaż i demontaż osłon światłowodowych. PN-EN 61300-2-37:2007(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 37: Badania Zginanie kabla światłowodowego w osłonie. PN-EN 61300-2-38:2007(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 38: Badania Szczelność osłon światłowodowych pod ciśnieniem. PN-EN 61300-2-12:2006(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 12: Badania Uderzenie.

23 PN EN 60811 4 1:2006 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolację i powłoki przewodów i kabli elektrycznych oraz światłowodowych Część 4 1: Metody badania polietylenu i polipropylenu Odporność na korozję naprężeniową Pomiar wskaźnika płynięcia Sprawdzenie zawartości sadzy i/lub wypełniaczy mineralnych w polietylenie metodą spalania bezpośredniego Sprawdzenie zawartości sadzy metodą analizy termograwimetrycznej (TGA) Mikroskopowa metoda sprawdzania dyspersji sadzy w polietylenie. PN-EN 61300-3-1:2006(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 3 1: Badania Ocena wzrokowa. PN EN 50411 2 4:2006(U) Prowadnice włókien i osłony złączowe do zastosowań w światłowodowych systemach telekomunikacyjnych Specyfikacja wyrobu Część 2 4: Hermetyczne, kapturowe światłowodowe osłony złączowe typ 1, dla kategorii S i A. PN-EN 61300-3 3:2005 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 3 3: Badania Aktywne monitorowanie zmian tłumienności i strat odbiciowych. PN-EN 61300-2-1:2004(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 1: Badania Wibracja (sinusoidalna). PN-EN 61300-2-5:2004(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 5: Badania Skręcenie/twist. PN-EN 61300-3-28:2004 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 3 28: Badania Straty przejściowe. PN EN 62134 1:2003(U) Światłowodowe osłony złączowe Część 1: Wymagania ogólne. ITU-T Recommendation G.652 (2003), Characteristics of a single-mode optical fibre and cable. ITU-T Recommendation L.51 (2003), Passive node elements for fibre optic networks General principles and definitions for characterization and performance evaluation. PN-EN 60068-2-5:2002(U) Badania środowiskowe Część 2-5:Próby Próba Sa: Odtworzenie nasłonecznienia występującego na powierzchni ziemi. PN-EN 60068-2-6:2002 Badania środowiskowe Część 2-6:Próby Próba Fc: Wibracje (sinusoidalne). PN-EN 60068-2-11:2002(U) Badania środowiskowe Część 2-11:Próby Próba Ka: Mgła solna. PN-EN 60068-2-14:2002(U) Badania środowiskowe Część 2-14:Próby Próba N: Zmiany temperatury. PN-EN 60068-2-27:2002(U) Badania środowiskowe Część 2-11:Próby Próba Ea i wytyczne: Udary pojedyncze. PN-EN 61300-2-4:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 4: Badania Siła utrzymywania światłowodu/kabla. PN-EN 61300-2-9:2002(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 9: Badania Wstrząs.

24 PN-EN 61300-2-10:2002(U) Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 10: Badania Odporność na zgniatanie. PN-EN 61300-2-22:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 22: Badania Zmiany temperatury. PN-EN 61300-2-23:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 23: Badania Metoda próżniowa sprawdzenia szczelności złącza światłowodowego. PN-EN 61300-2-26:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 26: Badania Mgła solna. PN-EN 61300-2-30:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 30: Badania Promieniowanie słoneczne. PN-EN 61300-2-34:2002 Światłowodowe złącza i elementy bierne Podstawowe procedury badań i pomiarów Część 2 34: Badania Odporność na rozpuszczalniki i ciekłe zanieczyszczenia. PN EN 590:2002 Przetwory naftowe Oleje napędowe. PN-EN 60068-2-17:2001 Badania środowiskowe Część 2-11:Próby Próba Q: Szczelność. ITU-T Recommendation K.25 (2000), Protection of optical fibre cables. ITU-T Recommendation K.11 (1993), Principles of protection against overvoltages and overcurrents. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 2. PODZIAŁ OZ osłona złączowa ze względu na zastosowanie: z sieci zewnętrzne d sieci dostępowe ze względu na rodzaj złącza: p przelotowe o odgałęźne ze względu na liczbę światłowodów: x maksymalna liczba światłowodów ze względu na miejsce wprowadzania kabli: j jednostronna k dwustronna ze względu na sposób uszczelnienia: t termokurczliwa

25 3. WYMAGANIA 3.1. Wymagania użytkowe Osłona powinna zapewniać: łatwy montaż złącza kabli światłowodowych o średnicy do 25 mm, wprowadzanych z jednej lub dwóch stron, montaż złącza przelotowego, odgałęźnego, rozgałęźnego, bez przecinania części światłowodów; promień gięcia światłowodów nie powinien być mniejszy niż 30 mm, szczelność pneumatyczną i wodną złącza, trwałość co najmniej 20-letnią, odporność na korozję, uderzenie, rozciąganie wzdłużne, zginanie, skręcanie i wibracje, łatwe otwarcie i ponowne zamknięcie złącza, bez rozszczelniania wprowadzeń kabli; do ponownego zamknięcia może być stosowany dodatkowy element uszczelniający. 3.2. Materiały Materiały użyte do wykonania wszystkich elementów osłon i ich akcesoriów oraz uszczelnień powinny być zgodne pod względem rodzaju, gatunku i własności z określonymi w dokumentacji konstrukcyjnej i powinny być udokumentowane przez atesty lub certyfikaty. Wszystkie części metalowe powinny być wystarczająco odporne na wpływ czynników wywołujących korozję, które można spotkać w normalnych warunkach danego środowiska roboczego. Tworzywa sztuczne nie powinny zawierać dodatków z grupy chlorowców. 3.3. Budowa 3.3.1. Baza osłony Baza osłony powinna stanowić element podtrzymujący złącza światłowodowe i kasety z zapasami światłowodów, a także umożliwiać zamocowanie elementów wytrzymałościowych kabli oraz ich końców. W bazie powinny być wykonane specjalne przepusty dla kabli, uszczelniane za pomocą uszczelek termokurczliwych lub uszczelnień żelowych. Liczba i kształt przepustów powinna być dostosowana do ilości kabli i rodzaju złącza. Przepusty kablowe powinny być fabrycznie zaślepione. Elementy do mocowania kabli i element wytrzymałościowy, powinny być przymocowane do bazy osłony. 3.3.2. Kopuła Kopuła powinna umożliwiać zamknięcie całości konstrukcji osłony z zapewnieniem szczelności pneumatycznej i wodnej. Kopuła i baza osłony powinny być uszczelniane za pomocą zacisku mechanicznego i pierścienia uszczelniającego o przekroju okrągłym. 3.3.3. Kaseta światłowodowa Kaseta światłowodowa powinna umożliwiać zmagazynowanie spawów światłowodowych oraz zapasów włókien światłowodowych niezbędnych do wykonania powtórnych spawów i ułożenie ich zgodnie z konstrukcją kabli.

26 Ułożenie zapasowych włókien światłowodowych powinno umożliwiać wymagany promień gięcia włókien oraz identyfikacje i dostęp do pojedynczych włókien. 3.4. Wymiary Wymiary osłon i związana z tym ilość kaset światłowodowych powinna być zgodna z dokumentacją producenta i powinna być dostosowana do instalowanych kabli oraz rodzaju połączenia. 3.5. Wygląd Osłona oraz jej elementy powinny mieć powierzchnie gładkie. Kolor osłony powinien być jednolity. Na powierzchniach nie mogą występować wady w postaci jam skurczowych, niejednorodności, pęcherzy, wtrąceń ciał obcych, rys i zadziorów. 3.6. Wymagania na osłonę 3.6.1. Szczelność pneumatyczna Szczelność pneumatyczna osłony złączowej powinna być taka, aby po poddaniu zmontowanej osłony, wraz z wentylem i uszczelnionymi kablami, działaniu ciśnienia powietrza wewnątrz na poziomie (40±2) kpa przez 15 minut w temperaturze 23±3 O i zanurzeniu w wodzie nie stwierdzono żadnych ubytków powietrza (wydzielanie pęcherzyków powietrza). 3.6.2. Spadek ciśnienia podczas testów Dopuszczalna zmiana ciśnienia powietrza wewnątrz osłony na poziomie (40±2) kpa powinna wynosić 2 kpa. 3.6.3. Szczelność wodna Szczelność wodna osłony złączowej powinna być taka, aby po poddaniu zmontowanej osłony działaniu 5 metrowego słupa wody w ciągu 7 dni nie było po jej otwarciu wewnątrz śladów wilgoci (lub przyrost ciężaru środka suszącego nie przekroczył 0,02g). 3.6.4. Odporność na zmiany temperatury Odporność osłony złączowej na zmiany temperatury powinna być taka, aby po poddaniu osłony 20 cyklom zmian temperatury w komorze klimatycznej była zapewniona szczelność wg p. 3.6.1., przy następujących cyklach temperaturowych: 2 h zmiana temperatury od 30 do +60 O C, 4 h utrzymanie temperatury +60 O C, 2 h zmiana temperatury od +60 do 30 O C, 4 h utrzymanie temperatury 30 O C. 3.6.5. Odporność na promieniowanie słoneczne (UV) Próbę wykonuje się w celu sprawdzenia odporności zastosowanych tworzyw sztucznych na promieniowanie UV. Wynik uznaje się za pozytywny jeżeli po próbie zapewniona jest szczelność osłony w. 3.6.1., a na jej powierzchni nie pojawiły się uszkodzenia lub zmiana koloru.

27 3.6.6. Odporność na słoną mgłę Odporność osłony na słoną mgłę powinna być taka, aby po poddaniu osłony złączowej działaniu 5% roztworem NaCl w ciągu 5 dni w temperaturze (+35±2) O C na powierzchni osłony nie było śladów korozji i zapewniona była szczelność wg p.3.6.1. 3.6.7. Odporność na olej napędowy Odporność osłony złączowej powinna być taka, aby po poddaniu osłony działaniu oleju napędowego w ciągu 5 dni na powierzchni osłony nie było śladów zniszczeń i zapewniona była szczelność wg 3.6.1. 3.6.8. Odporność na korozję naprężeniową Próbę przeprowadza się w celu ustalenia odporności osłony z tworzywa sztucznego na zanieczyszczenia przedostające się z gleby. Wynik próby ocenia się na podstawie spadku ciśnienia wg 3.6.2. oraz po sprawdzeniu czy na powierzchni osłony nie pojawiły się pęknięcia. 3.6.9. Odporność na rozciąganie kabla Odporność zmontowanej osłony złączowej na rozciąganie wzdłużne powinna być taka, aby po poddaniu osłony próbie rozciągania z siłą D/45 x 1000 na kabel, gdzie D średnica kabla, w czasie 1 h i nadciśnieniu wewnętrznemu (40±2) kpa nie stwierdzono uszkodzeń w postaci wyrwania zamontowanego kabla, oraz zapewniona była szczelność wg p. 3.6.1., a zmiana ciśnienia wewnątrz osłony w czasie testu była zgodna z p. 3.6.2. 3.6.10. Odporność na zginanie kabla Odporność zmontowanej osłony złączowej na zginanie powinna być taka, aby po poddaniu osłony próbie 5 krotnego zginania w temperaturze ( 15±2) O C i (+45±2) O C zamontowanego kabla o kąt 30 O z siłą max 500 N przyłożoną w odległości 400 mm od końca uszczelnienia kabla zapewniona była szczelność wg p. 3.6.1. a zmiana ciśnienia wewnątrz osłony w czasie testu była zgodna z p 3.6.2. 3.6.11. Odporność na skręcanie kabla Odporność zmontowanej osłony złączowej na skręcanie powinna być taka, aby po poddaniu osłony próbie 5 krotnego skręcania w temperaturze ( 15±2) O C i (+45±2) O C zamontowanego kabla o kąt 90 O i momencie skręcającym ograniczonym do 50 Nm przyłożonym w odległości 400 mm od końca uszczelnienia kabla zapewniona była szczelność wg p. 3.6.1. 3.6.12. Odporność na wibracje (sinusoidalne) Odporność zmontowanej osłony złączowej na wibracje powinna być taka, aby po poddaniu osłony 10 cyklom drgań o częstotliwości 9Hz, amplitudzie poniżej 3,5 mm i przyspieszeniu powyżej 10 m/s 2 zapewniona była szczelność wg p 3.6.1. zmiana ciśnienia wewnątrz osłony w czasie testu była zgodna z p. 3.6.2., oraz na powierzchni osłony nie było uszkodzeń. 3.6.13. Odporność na uderzenia Odporność zmontowanej osłony złączowej na uderzenia powinna być taka, aby po poddaniu osłony próbie uderzenia stalowym ciężarkiem o ciężarze 1kg w czterech punktach w temperaturze (

28 15±2) O C i (+45±2) O C zapewniona była szczelność wg p. 3.6.1. oraz na powierzchni osłony nie było uszkodzeń. 3.6.14. Odporność na obciążenia statyczne Odporność zmontowanej osłony złączowej na obciążenia statyczne powinna być taka, aby po poddaniu osłony próbie obciążenia siłą 1000N przyłożonej przez 10 minut na powierzchni 25 cm 2 w temperaturze ( 15±2) O C i (+45±2) O C zapewniona była szczelność wg p. 3.6.1., zmiana ciśnienia wewnątrz osłony w czasie testu była zgodna z p. 3.6.2., oraz na powierzchni osłony nie było uszkodzeń. 3.6.15. Ponowne otwarcie i zamknięcie osłony Zmontowana osłona złączowa poddana 10 krotnemu cyklowi otwierania i zamykania powinna być szczelna wg p. 3.6.1. 3.7. Wymagania na kasetę światłowodową Kaseta światłowodowa powinna spełniać poniższe wymagania: możliwość ułożenia włókien światłowodowych o długości co najmniej po 1500 mm z każdej strony połączenia, możliwość wykonania 10 ciu powtórnych spawów, ilość kaset powinna być dostosowana do wielkości osłony i rodzaju połączeń, promień gięcia włókien światłowodowych nie powinien być mniejszy niż 30 mm, konstrukcja kaset powinna zapewnić wydostanie dowolnego włókna światłowodowego w celu jego naprawy, bez konieczności przerwania transmisji w pozostałych włóknach, możliwość ułożenia osłonek spawów o długości od 45 do 65 mm i średnicy do 3 mm, brak możliwości przemieszczania się ułożonych w kasecie włókien i kaset wewnątrz osłony, 3.8. Cechowanie Osłona złączowa powinna być cechowana zgodnie z dokumentacją producenta. W miejscu widocznym powinno być wykonane czytelne i trwałe cechowanie zawierające następujące informacje: - znak lub nazwę dostawcy, - oznaczenie wyrobu, - numer partii lub numer serii, - kod daty produkcji. 3.9. Pakowanie, przechowywanie i transport Wymagania dotyczące pakowania, przechowywania i transportu powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Osłonę złączową należy przechowywać w miejscu zadaszonym, zabezpieczonym przez bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i opadami atmosferycznymi. Osłonę złączową w opakowaniu można przechowywać i przewozić dowolnymi środkami transportu zgodnie z wymaganiami PN EN ETSI 300 019 1 1V2.1.4:2005(U) oraz PN EN ETSI 300019 1 2V2.1.4:2005(U).

29 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 5. Instalacja Osłony złączowe powinny być instalowane zgodnie z dokumentacją dostarczaną przez producenta, w zakresie temperatur od 5 0 C do +45 0 C. 6. Badania 6.1. Badania pełne (typu) Badania pełne należy wykonać przed rozpoczęciem dostaw, w toku produkcji - po zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii wytwarzania oraz co najmniej raz na 2 lata w celu okresowej kontroli produkcji. 6.1.1. Program badań pełnych Program badań pełnych obejmuje wykonanie sprawdzeń następujących wymagań: a) sprawdzenie wyglądu (3.5.) b) sprawdzenie szczelności pneumatycznej (3.6.1.), c) sprawdzenie spadku ciśnienia podczas testów (3.6.2.), d) sprawdzenie szczelności wodnej (3.6.3.), e) sprawdzenie odporności na zmiany temperatury (3.6.4.), f) sprawdzenie odporności na promieniowanie słoneczne (3.6.5.), g) sprawdzenie odporności na słoną mgłę (3.6.6.), h) sprawdzenie odporności na olej napędowy (3.6.7.), i) sprawdzenie odporności na korozję naprężeniową (3.6.8.), j) sprawdzenie odporności na rozciąganie kabla (3.6.9.), k) sprawdzenie odporności na zginanie kabla (3.6.10.), l) sprawdzenie odporności na skręcanie kabla (3.6.11.), m) sprawdzenie odporności na wibracje sinusoidalne (3.6.12.), n) sprawdzenie odporności na uderzenia (3.6.13.), o) sprawdzenie odporności na obciążenie statyczne (3.6.14.), p) sprawdzenie ponownego otwarcia i zamknięcia osłony (3.6.15.), q) sprawdzenie kaset (3.7.). 6.1.2. Zakres badań pełnych W tablicy 1 przedstawione zostały wymagania i metody badań mechanicznych, środowiskowych osłon złączowych oraz oceny węzłów optycznych.

30 Tablica 1 Lp. Rodzaj sprawdzenia i wymagania Warunki i metody badań PRÓBY OGÓLNE 1 Wygląd Ocena wzrokowa wg PN EN 61300 3 1:2006(U) 2 Szczelność pneumatyczna wg 3.6.1. 3 Spadek ciśnienia podczas próby wg 3.6.2. 4 Szczelność wodna wg 3.6.3. 5 Odporność na zmiany temperatury wg 3.6.4. 6 Odporność na promieniowanie słoneczne (UV) wg 3.6.5. 7 Odporność na słoną mgłę wg 3.6.6. 8 Odporność na olej napędowy 3.6.7. 9 Odporność na korozję naprężeniową wg 3.6.8. 10 Odporność na rozciąganie kabla wg 3.6.9. - zanurza się osłonę w wodzie (ok. 10 cm poniżej lustra wody) i sprawdza w ciągu 15 min wydzielanie pęcherzyków powietrza. - Test wykonuje się wg PN EN 60068 2 27 Metoda Qc ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, pomiar przed i po próbie: < 12 h, temperatura pomiarów: (23±3) 0 C, dokładność pomiarów: 0,1 kpa, dopuszczalny spadek ciśnienia: < 2 kpa. Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 38:2007(U). zanurzenie w wodzie w ciągu 7 dni; 0 kpa, ciśnienie równomierne: 5 m słupa wody, temperatura: (23±3) 0 C, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 23:2002. Brak śladów wilgoci. PRÓBY ŚRODOWISKOWE Przebieg cyklu zmian temperatury: niska temperatura ( 30±2) 0 C; 4 h, przejście: 2h, wysoka temperatura (+60±2) 0 C; 4 h, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, liczba cykli: 20, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 22:2002, Test Nb, Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. Dla osłon światłowodowych instalowanych w liniach napowietrznych oraz na zewnętrznych ścianach budynków. Cykl badań: 8 h napromieniowania (1120W/m 2 ); 50 0 C, 16 h ciemności, 25 0 C, liczba cykli: 3, Test wykonuje się wg PN EN 60068 2 5:2002(U). Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. rozpylenie roztworu 5% NaCl w wodzie, temperatura +35 0 C, czas trwania: 5 dni, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, Test wykonuje się wg PN EN 60068 2 11:2002(U). Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. zanurzenie w oleju w ciągu 5 dni, Metoda wg PN EN 590:2002, Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. i powierzchni wg PN EN 61300 3 1:2006(U) zanurzenie w 10% roztworze wodnym IGEPAL, czas próby: 5 dni, temperatura próby (+50±2) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, Test wykonuje się wg PN EN 60811 4 1:2006 i PN EN 61300 2 34:2002. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. BADANIA MECHANICZNE D obciążenie każdego kabla siłą P= x 1000 [N], nie 45

31 11 Odporność na zginanie kabla wg 3.6.10. 12 Odporność na skręcanie kabla wg 3.6.11. 13 Odporność na wibracje (sinusoidalne) wg 3.6.12. 14 Odporność na uderzenie wg 3.6.13. 15 Odporność na obciążenie statyczne wg 3.6.14. 16 Ponowne otwarcie i zamknięcie osłony wg 3.6.15. 17 Zginanie kabla wg 3.6.10 Pomiar dla λ = (1550±30) nm tłumienność wtrąceniowa: <0,2 db, tłumienność resztkowa: <0,1 db. 18 Skręcenie kabla wg 3.6.11. Pomiar dla λ = (1550±30) nm większą niż 1000 [N], (D średnica kabla w mm), czas trwania obciążenia: 12 h, temperatura próby (23±3) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 4:2002. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. i spadku ciśnienia wg 3.6.2. wyginanie kabla o kąt 30 0 w stosunku do jego osi, odległość przyłożenia siły: 10 średnic kabla(<500n), liczba cykli: 5, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, temperatura próby (23±3) 0 C, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 37:2007(U). Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. i spadku ciśnienia wg 3.6.2. poddanie każdego kabla próbie skręcania o kąt 90 0 wzdłuż osi kabla, punkt przyłożenia siły: 400 mm od przepustu, liczba pełnych cykli: 5, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, temperatura próby ( 15±2) 0 C oraz (+45±2) 0 C, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 5:2004. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. częstotliwość: 9 Hz, amplituda drgań: 3 mm, czas trwania próby: 10 dni, temperatura próby (23±3) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 1:2004, Test Fe. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. temperatura próby ( 15±2) 0 C oraz (+45±2) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, obciążenie dynamiczne: 1kg z wysokości 2 m, jedno uderzenie w pozycji 0 0, 90 0, 180 0 i 270 0, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 12:2006(U), Metoda B. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. temperatura próby ( 15±2) 0 C oraz (+45±2) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2)kPa, siła nacisku: 1000N/25 cm 2, czas trwania obciążenia: 10 min, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 10:2002(U). Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. i spadku ciśnienia wg 3.6.2. ilość cykli: 10 temperatura próby (23±3) 0 C, ciśnienie wewnątrz osłony: (40±2) kpa, Test wykonuje się wg PN EN 61300 2 33:2007(U). Sprawdzenie szczelności pneumatycznej wg 3.6.1. POMIARY OPTYCZNE połączenie obwodu aktywnego ze sprzętem pomiarowym, warunki i przebieg jak w p. 11, pomiar w temperaturze (23±3) 0 C, sposób pomiaru wg PN EN 61300 3 3:2005, ocena wzrokowa. połączenie obwodu aktywnego ze sprzętem pomiarowym, pomiar tłumienności resztkowej w temperaturze (23±3) 0 C, sposób pomiaru wg PN EN 61300 3 3:2005, Metoda 1,

32 19 20 21 tłumienność resztkowa: <0,1 db. ocena wzrokowa. Wibracje sinusoidalne wg 3.6.12. Pomiar dla λ = (1550±30) nm tłumienność wtrąceniowa: <0,2 db, tłumienność resztkowa: <0,1 db. Dołączenie dodatkowych kabli Pomiar dla λ = (1550±30) nm straty przejściowe: <0,5 db, straty resztkowe: <0,1 db, Zmiana konfiguracji połączeń i przemieszczenia elementów kasety światłowodowej Pomiar dla λ = (1550±30) nm straty przejściowe: <0,5 db, połączenie obwodu aktywnego ze sprzętem pomiarowym, liczbę połączonych kabli ustala się przed próbą, pomiar w temperaturze (23±3) 0 C, sposób pomiaru wg PN EN 61300 3 3:2005, Metoda 1 lub Metoda 2 lub 3 dla większej liczby kabli, ocena wzrokowa. wprowadzić i zakończyć kabel w osłonie, poprowadzić światłowody i zmagazynować ich zapasy w systemie organizacji włókien w miejscach przylegających do aktywnych włókien, połączenie obwodu aktywnego ze sprzętem pomiarowym, pomiar w temperaturze (23±3) 0 C, sposób pomiaru wg PN EN 61300 3 28:2004, ocena wzrokowa. wybrać kasetę zawierającą połączenia nieaktywne, przełamać spaw i wyjąć jeden koniec włókna z kasety, poprowadzić włókno do innej kasety z nieaktywnymi połączeniami i jeszcze raz podłączyć, ewentualnie powtórzyć próbę, przemieścić elementy kasety, pomiar w temperaturze (23±3) 0 C, sposób pomiaru wg PN EN 61300 3 28:2004. ocena wzrokowa. 6.2. Badania niepełne (wyrobu) Badania niepełne wykonuje się przy bieżącej kontroli produkcji oraz ewentualnych badaniach technicznych poprzedzających odbiór z udziałem przedstawiciela zamawiającego. 6.2.1. Program badań niepełnych Program badań niepełnych obejmuje wykonanie sprawdzeń następujących wymagań: a) sprawdzenie wymagań użytkowych (3.1.), b) sprawdzenie materiałów (3.2.), c) sprawdzenie wymiarów (3.4.), d) sprawdzenie cechowania (3.8.), e) sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu (3.9.), f) sprawdzenie dokumentacji (4.), g) sprawdzenie instalacji (5.). 6.2.2. Zakres badań niepełnych 6.2.2.1. Sprawdzenie wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania typu.

33 6.2.2.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.2.2.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.2.4. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z PN EN 61300 3 1:2006(U). 6.2.2.5. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.8. 6.2.2.6. Sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.9. 6.2.2.7. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu. 6.2.2.8. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3. Liczność próbki Liczność próbki do badań powinna być ustalona po uzgodnieniu typów badanych osłon i zakresu badań. 6.4. Ocena wyników badań Partię wyrobów należy uznać za odpowiadającą wymaganiom, jeżeli wszystkie badania wymienione w p. 6.2.2. i w tablicy 1 dały wynik pozytywny. W przypadku wyniku negatywnego badania należy powtórzyć na podwojonej liczbie próbek. Powtórny negatywny wynik dyskwalifikuje partię wyrobów.

34 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-3 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 3: Szafy kablowe zewnętrzne 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 3 normy są wymagania na szafy kablowe zewnętrzne do zastosowań w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia, wyposażone w urządzenia telekomunikacyjne wraz z osprzętem, jak też urządzenia zasilające i baterie akumulatorów, dla zewnętrznych warunków klimatycznych określonych przez standard ETS 300 019-1-4, klasa 4.1. Szafy spełniające niniejsze wymagania przeznaczone są do ochrony, montażu, pracy i ułatwionego serwisowania urządzeń telekomunikacyjnych i zasilających w warunkach oddziaływania zewnętrznych czynników atmosferycznych, wstrząsów, udarów mechanicznych, przy założeniu, że szafy są właściwie zabezpieczone przed dostępem osób nieuprawnionych i/lub zniszczeniem. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Szafa kablowa - szafa metalowa przystosowana do instalacji urządzeń telekomunikacyjnych, zawierająca wydzielone komory elektroniki i zasilania, baterii, przełącznicy oraz przyłącza energetycznego, w których utrzymane są odpowiednie warunki właściwe dla zainstalowanych urządzeń oraz elementów infrastruktury sieci telekomunikacyjnej. Komora urządzeń systemowych - wydzielony hermetyczny obszar w centralnej części szafy kablowej z regulowaną temperaturą, przeznaczony do instalowania urządzeń telekomunikacyjnych - aktywnych i pasywnych, urządzeń zasilających oraz systemu regulacji temperatury. Komora baterii akumulatorów - wydzielony obszar w dolnej lub bocznej części szafy z regulowaną temperaturą, wentylowany lub hermetyczny z systemem centralnego odgazowania, przeznaczony do instalowania baterii akumulatorów. Komora przełącznicowa wydzielony obszar przeznaczony do montażu przełącznicy głównej. Komora energetyczna - wydzielony obszar z boku szafy zewnętrznej, przeznaczony do podłączenia zasilania elektrycznego z sieci energetycznej trójfazowej 230 V/400 V lub agregatu przenośnego, wyposażony w zaciski śrubowe dla przyłącza zasilania i do podłączenia uziemienia, bezpieczniki

35 główne, tablicę licznikową, gniazda elektryczne i ewentualnie wziernik do odczytywania stanu licznika energii elektrycznej. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK Ustawa o kompatybilności elektromagnetycznej. (Dz. U. z 2007 r. Nr 82, poz. 556). Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2004 r. Nr 178, poz. 1841) PN-EN ISO 178:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości przy zginaniu PN-EN 60068-2-47:2005(U) Badania środowiskowe Cześć 2-47: Próby Mocowanie wyrobów do prób wibracyjnych udarowych i innych podobnych prób dynamicznych.pn-82/c-89023 Tworzywa sztuczne Badanie zapalności tworzyw sztucznych w postaci beleczek PN-EN 60068-2-52:2003 Badania środowiskowe Próby Próba Kb: Mgła solna, cykliczna (roztwór chlorku sodu) PN-EN 60529:2003 Stopnie ochrony zapewnianej przez obudowy (Kod IP) PN-EN 60068-2-2:2002 Badania środowiskowe Cześć 2-2: Próby Próba B: Suche gorąco PN-EN 60068-2-5:2002(U) Badania środowiskowe Cześć 2-5: Próby Próba Sa: Odtworzenie nasłonecznienia występującego na powierzchni ziemi PN-EN 60068-2-6:2002 Badania środowiskowe Cześć 2-6: Próby Próba Fc: Wibracje (sinusoidalne) PN-EN 60439-5:2002 Rozdzielnice i sterownice niskonapięciowe Cześć 5: Wymagania szczegółowe dotyczące zestawów napowietrznych przeznaczonych do instalowania w miejscach ogólnie dostępnych Kablowe rozdzielnice szafowe (CDCs) do rozdziału energii w sieciach PN-EN 60707:2002 Palność materiałów niemetalicznych stałych narażonych na działanie źródeł ognia Wykaz metod badań PN-EN ISO 780:2001 Opakowania Graficzne znaki manipulacyjne PN-EN ISO 62:2000 Tworzywa sztuczne Oznaczanie chłonności wody PN-EN ISO 2409:1999 Farby i lakiery Metoda siatki nacięć

36 PN-EN ISO 11200:1999 Akustyka Hałas emitowany przez maszyny i urządzenia Wytyczne stosowania podstawowych norm dotyczących wyznaczania poziomów ciśnienia akustycznego emisji na stanowisku pracy i w innych określonych miejscach PN-EN ISO 11203:1999 Akustyka Hałas emitowany przez maszyny i urządzenia Wyznaczanie poziomów ciśnienia akustycznego emisji na stanowisku pracy i w innych określonych miejscach na podstawie poziomu mocy akustycznej PN-IEC 68-2-1:1996/Ap1:1999 Badania środowiskowe Próby Próby A: Zimno PN-68/C-89028 Tworzywa sztuczne Oznaczanie udarności za pomocą aparatu typ Dynstat PN-ETSI EN 300 019-1-1 V2.1.4:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-1: Classification of environmental conditions Storage PN-ETSI EN 300 019-1-2 V2.1.4:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-2: Classification of environmental conditions Transportation PN-ETSI EN 300 019-1-3 V2.2.2:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-3: Classification of environmental conditions Stationary use at weatherprotected locations PN-ETSI EN 300 019-1-4 V2.1.2:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-4: Classification of environmental conditions Stationary use at non-weatherprotected locations PN-T-05110:1996 Urządzenia telekomunikacyjne Podział w zależności od warunków środowiskowych i program badań środowiskowych ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005 Electromagnetic compatibility and Radio spectrum Matters (ERM) Telecommunication network equipment ElectroMagnetic Compatibility (EMC) requirements 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział Ze względu na pojemność znamionową oraz liczbę pionów montażowych w wymiarze 19 lub w standardzie ETSI 500 mm Ze względu na podstawowy materiał obudowy aluminium A, tworzywo sztuczne P 2.2. Przykłady oznaczeń 1) Szafa kablowa (SK), z jednym (1) pionem montażowym o wymiarze 19, w obudowie aluminiowej (A) Szafa kablowa SK xxxx-1/19 - A 2) Szafa kablowa (SK), z dwoma (2) pionami montażowymi w standardzie ETSI o wymiarze 500 mm, w obudowie aluminiowej (A) Szafa kablowa SK xxxx-2/500 - A

37 3) Szafa kablowa (SK), z jednym (1) pionem montażowym o wymiarze 19, w obudowie z tworzywa sztucznego (P) Szafa kablowa SK xxxx-1/19 - P gdzie - xxxx oznacza pojemność znamionową łączy POTS Dopuszcza się inne oznaczenie w porozumieniu między Zamawiającym a dostawcą. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Szafy kablowe do zastosowań telekomunikacyjnych, eksploatowane w warunkach zewnętrznych określonych według normy PN-ETSI EN 300 019-1-4, klasa 4.1, powinny być odporne na bezpośrednie wpływy atmosferyczne, środowiskowe i działania mechaniczne, co najmniej przez okres 30 lat. Funkcje, jakie powinny być spełnione przez szafy do zastosowań telekomunikacyjnych zainstalowane w warunkach określonych w normie PN-ETSI EN 300 019-1-4, są w ścisłym związku z ustaleniami normy PN-ETSI EN 300 019-1-3, klasa 3.1, określającymi wymagania dla obiektów stacjonarnych z regulowaną temperaturą. 3.2. Budowa 3.2.1. Obudowa szafy Konstrukcyjne rozwiązanie obudowy szafy kablowej powinno wspomagać utrzymanie wymaganej temperatury w komorze elektronicznej oraz w komorze baterii akumulatorów przez cały okres eksploatacji, niezależnie od pory dnia lub roku. Obudowa szafy kablowej powinna być trwale połączona z ramą nośną mocowaną do fundamentu betonowego, zgodnie z dokumentacją producenta. Wszystkie metalowe części obudowy szafy kablowej powinny posiadać ciągłość połączenia elektrycznego oraz wprowadzenia umożliwiające ich uziemienie. 3.2.2. Wymiary Wymiary szafy kablowej powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Wymiary szaf projektuje się zgodnie z: gabarytami urządzeń, które będą zainstalowane, wymiarami zewnętrznymi limitowanymi przez warunki zabudowy w danym miejscu, budżetem mocy zainstalowanych urządzeń i ilością ciepła wytwarzanego przez urządzenia elektroniczne. 3.2.3. Materiały 1) Szafy kablowe powinny być wykonane: ze stopów aluminium zabezpieczonych przed korozją, z konstrukcyjnych tworzyw sztucznych oraz kompozytów tworzywa z włóknem szklanym lub węglowym.

38 2) Konstrukcje wsporcze, przegrody, półki, uszczelki sprężynujące oraz pozostałe części wyposażenia szafy kablowej powinny być wykonane ze stali nierdzewnej, stopów aluminium i stopów miedzi zabezpieczonych przed korozją. 3) Zastosowane materiały powinny zapewniać co najmniej 30-letnią trwałość szaf w warunkach środowiskowych określonych w normie PN-ETSI EN 300 019-1-4, klasa 4.1. 3.2.4. Części składowe Szafa kablowa powinna być podzielona na autonomiczne obszary zwane komorami, które powinny być połączone funkcjonalnie w celu zapewnienia określonych warunków pracy zainstalowanych w nich urządzeń telekomunikacyjnych i zasilających. Szafa kablowa powinna składać się z następujących komór: komora urządzeń systemowych, komora baterii akumulatorów komora przełącznicowa, komory energetyczna Komory rozmieszczone są w środkowej, dolnej i bocznych częściach szafy, z oddzielnym dostępem do nich przez drzwi (o kącie rozwarcia >110 O ) wyposażone w zamknięcia ryglowe oraz czujniki sygnalizacyjne. 3.2.4.1. Komora urządzeń systemowych 1. Komora urządzeń systemowych powinna znajdować się w centralnej części szafy kablowej z drzwiami frontowymi. 2. Jest ona przeznaczona do instalowania w pionach montażowych półek o szerokości 19 oraz 21 (w standardzie calowym) lub 500 mm (w standardzie ETSI) z urządzeniami systemów telekomunikacyjnych, paneli światłowodowych kabli liniowych i stacyjnych, lampy oświetleniowej, systemu regulacji temperatury i wentylacji oraz gniazda sieci energetycznej 230 V AC. 3. Komora urządzeń systemowych powinna być wyodrębniona konstrukcyjnie od pozostałych komór oraz zabezpieczona przed przedostawaniem się zanieczyszczeń i wilgoci z kanalizacji kablowej. 4. Zaleca się stosowanie regulowanej konstrukcji wsporczej do montażu półek i urządzeń. 5. Komora urządzeń systemowych z wyposażeniem powinna spełniać wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) w zakresie ustalonym z dostawcą systemu i zamawiającym. 3.2.4.2. Komora baterii akumulatorów 1. Komora baterii akumulatorów powinna być usytuowana w dolnej lub bocznej części szafy z własnymi drzwiami oraz zabezpieczona przed przedostawaniem się zanieczyszczeń i wilgoci z kanalizacji kablowej. 2. Dla ułatwienia obsługi akumulatory powinny być ustawione na wysuwanych półkach wyposażonych w blokadę ruchu.

39 3. Szerokość komory powinna być zgodna ze standardem calowym 19 lub ETSI 500 mm. Wysokość półki z bateriami powinna być nie mniejsza niż 300 mm. 4. W komorze powinien być zapewniony swobodny dostęp do sworzni biegunowych wszystkich bloków baterii akumulatorów. 5. W komorze powinny pomieścić się dwie baterie akumulatorów o napięciu znamionowym 48 V, zgodnie z wymaganiami techniczno-eksploatacyjnymi na urządzenia zasilające w światłowodowych systemach dostępu abonenckiego. 6. Z uwagi na bezpieczeństwo pracy oraz ze względu na konieczność utrzymania temperatury pracy akumulatorów w granicach określonych w p. 3.6.4., komora baterii akumulatorów powinna być wyodrębniona konstrukcyjnie od pozostałych komór w szafie kablowej. 7. Komora nieprzewietrzana powinna być wyposażona w króćce do podłączenia instalacji centralnego odgazowania akumulatorów, a stopień jej ochrony powinien odpowiadać IP 55. Stopień ochrony komory wentylowanej powinien odpowiadać IP 54. 3.2.4.3. Komora przełącznicowa 1. Komora przełącznicowa powinna znajdować się w bocznej części szafy zewnętrznej z drzwiami z boku lub/i od frontu. 2. Komora przełącznicowa powinna być wyodrębniona konstrukcyjnie od pozostałych komór w szafie zewnętrznej. 3. Drzwi komory przełącznicowej powinny być wyposażone w zamek z kodem innym niż w pozostałych komorach szafy zewnętrznej. 4. Konstrukcja wsporcza przełącznicy powinna być regulowana w celu ułatwienia montażu urządzeń przełącznicowych różnego typu. 3.2.4.4. Komora energetyczna 1. Komora umieszczona jest z boku szafy kablowej, dostęp do niej powinien być z boku lub z przodu przez drzwi z zamknięciem ryglowym. 2. Komora powinna być przewietrzana grawitacyjnie. 3. Komora przyłącza prądu przemiennego powinna być wyposażona w: wyłącznik główny, przełącznik SIEĆ AGREGAT, gniazdo do podłączenia zespołu prądotwórczego przewoźnego, zaciski do podłączania zasilania, ochronnik drugiego stopnia ochrony przepięciowej wraz z niezbędnymi urządzeniami odsprzęgającymi, bezpieczniki obwodów, w tym zabezpieczenia wejściowe poszczególnych prostowników, gniazdo serwisowe 230 V AC z zabezpieczeniem, tablice licznikowe,

40 szynę obwodów ochronnych PE. 4. Zaleca się, aby w drzwiach komory znajdował się przepust, blokowany od wewnątrz, służący do podłączenia (kabla) zespołu prądotwórczego. 3.3. Wymagania konstrukcyjne 3.3.1. Konstrukcja wsporcza 1. Wymiary konstrukcji wsporczych w komorach szafy kablowej powinny być dostosowane do instalowanych urządzeń, po uzgodnieniu między dostawcą systemu i producentem szafy. 2. Konstrukcja wsporcza w komorze urządzeń systemowych szafy kablowej powinna być dostosowana do mocowania półek oraz urządzeń wszystkich typów o wymiarach 19 i 21 lub według standardu ETSI - 500 mm. 3. Przy pełnym wyposażeniu konstrukcja wsporcza nie powinna ulec odkształceniu. 3.3.2. Konstrukcja przepustów do wprowadzania kabli Konstrukcja przepustów powinna: a) zapewnić szczelność wszystkich przejść kablowych w celu ograniczenia przenikania wilgoci z kanalizacji kablowej, b) zapewnić możliwość przyłączania i odłączania każdego kabla w fazie eksploatacji, a także unieruchomienia każdego kabla tak, aby nie nastąpiło wzdłużne przesunięcie, c) umożliwić wprowadzenie kabli światłowodowych i mocowanie ich w taki sposób, aby zapewnić dopuszczalny promień zginania. 3.3.3. Konstrukcja systemu uziemienia System uziemienia szafy kablowej powinien być dostosowany do wymagań zawartych w normie na uziomy i zaleceniami dostawców systemu telekomunikacyjnego i zasilającego. 1. Szafa kablowa powinna mieć przepust do wprowadzenia izolowanego przewodu uziemiającego (przewodu ochronnego), a także zaciski śrubowe do mocowania i zakończenia przewodów uziemiających w każdej komorze. 2. Przewód uziemiający doprowadzony do konstrukcji wsporczej powinien umożliwiać uziemienie półek, paneli i innych urządzeń stanowiących wyposażenie szafy kablowej. 3. Materiały, sposób wykonania i miejsce instalowania zacisków uziemiających powinny być dobierane tak, aby była zapewniona mała rezystancja stykowa i duża odporność na korozję. 4. Wszystkie punkty uziemiające powinny być oznaczone.

41 3.3.4. Zabezpieczenie szafy przed ingerencją osób nieuprawnionych Wszystkie drzwi szafy kablowej powinny być wyposażone w układy zasuwowo-ryglowe, blokowane zamkami systemowymi stosowanymi w UM Wrocławia oraz ewentualnie w czujniki sygnalizacyjne włączane do systemu stacji monitorowania alarmów. 3.4. Wykonanie 3.4.1. Wygląd 1. Wygląd ogólny szafy kablowej powinien być estetyczny. Ściany powinny być regularne płaskie lub profilowane, bez odkształceń, pęknięć, zarysowań i innych wad dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem. 2. Na powierzchni szaf kablowych nie dopuszcza się występowania żadnych ośrodków korozji. 3. Krawędzie zewnętrznych i wewnętrznych części szaf kablowych powinny być zaokrąglone lub stępione. 4. Na zewnętrznej powierzchni szaf kablowych nie powinno być miejsc, w których mogłyby gromadzić się zanieczyszczenia. 3.4.2. Pokrycia ochronne 1. Zewnętrzne aluminiowe części szafy kablowej o dużej powierzchni powinny być pokryte konwersyjną powłoką podłożową a następnie farbą proszkową. Elementy o małych przekrojach powinny być anodowane. 2. Przed przekazaniem partii szaf kablowych do odbioru należy sprawdzić przyczepność powłok lakierowych do podłoża (według normy PN-EN ISO 2409:1999). 3.4.3. Barwa Barwa obudowy szafy kablowej powinna być uzgodniona między zamawiającym i dostawcą. Kolejno nakładane warstwy powłok lakierowych powinny mieć jednakową barwę. 3.5. Stopień ochrony (IP) Szafy kablowe do zastosowań telekomunikacyjnych, ustawione w położeniu roboczym z zamkniętymi drzwiami, powinny być odporne na przedostawanie się do ich wnętrza ciał stałych i wody w stopniu nie gorszym niż: a) komora urządzeń systemowych - IP 54, b) komora baterii akumulatorów: - hermetyczna z centralnym odgazowaniem akumulatorów - IP 54, - wentylowana - IP 54, c) komora przełącznicowa - IP 54, d) komora energetyczna - IP 54.

42 3.6. Wymagania środowiskowe i klimatyczne 3.6.1. Wymagania dotyczące odporności szafy na zewnętrzne warunki klimatyczne i środowiskowe Warunki klimatyczne i środowiskowe, dla strefy umiarkowanie zimnej w miejscach nie zabezpieczonych przed bezpośrednim wpływem atmosferycznym, określone w normie PN-ETSI EN 300 019-1-4; klasa 4.1, przedstawione zostały w tablicy 1. Zgodnie z wymaganiami szafy kablowe powinny być odporne na: bezpośrednie oddziaływanie czynników atmosferycznych, w tym na promieniowanie słoneczne, zanieczyszczenia środowiskowe na obszarach wielkomiejskich i przemysłowych o dużym zapyleniu, wstrząsy przenoszone od urządzeń i pojazdów oraz przypadkowe lub umyślne uszkodzenia mechaniczne, ataki małych zwierząt i insektów. Tablica 1 Lp. Parametr środowiskowy Jednostka Wartość najniższa najwyższa 1 Temperatura powietrza C -33 +40 2 Wilgotność względna powietrza % 15 100 3 Wilgotność bezwzględna powietrza g/m 3 0,26 25 4 Intensywność opadów mm/min 6 5 Szybkość zmiany temperatury C/min 0,5 6 Ciśnienie powietrza KPa 70 106 7 Promieniowanie słoneczne W/m 2 1120 8 Prędkość ruchu powietrza m/s 50 9 Przewidywana możliwość opadów i oblodzenia Tak *) Średnia wielkość wyliczana w okresach 5-minutowych 3.6.2. Wymagania dotyczące warunków klimatycznych dla miejsc z kontrolowaną temperaturą Wymagania dotyczące warunków klimatycznych wewnątrz szaf kablowych są w ścisłym związku z ustaleniami normy PN-ETSI EN 300 019-1-3; klasa 3.1, dotyczącymi warunków klimatycznych w obiektach z kontrolowaną temperaturą, zabezpieczonych przed bezpośrednim wpływem atmosferycznym. Warunki te przedstawione zostały w tablicy 2. Wymagania dotyczące szaf kablowych odnoszą się do warunków klimatycznych i środowiskowych określonych w p. 3.6.1.

43 Tablica 2 Lp Parametr środowiskowy Jednostka Wartość najniższa najwyższa 1 Temperatura powietrza C +5 +40 2 Wilgotność względna powietrza % 5 85 3 Wilgotność bezwzględna powietrza g/m 3 1 25 4 Ciśnienie powietrza kpa 70 106 5 Szybkość zmiany temperatury C/min 0,5 6 Promieniowanie słoneczne W/m 2 700 7. Promieniowanie cieplne W/m 2 600 8. Prędkość ruchu powietrza m/s 5 9. Nie dopuszcza się skraplania wilgoci, przenikania deszczu, śniegu oraz oblodzenia 3.6.3. Warunki klimatyczne w komorze urządzeń systemowych 1. Normalna praca urządzeń zainstalowanych w komorze urządzeń systemowych szafy kablowej powinna odbywać się w temperaturze od +5 C do +50 C i wilgotności względnej powietrza od 5% do 85 %, przy temperaturze zewnętrznej od -33 C do +40 C i promieniowaniu słonecznym. 2. Dopuszcza się krótkotrwałą pracę urządzeń w podwyższonej temperaturze do +55 C w czasie 2 h w ciągu doby w okresie ekstremalnych warunków zewnętrznych oraz pracę przy obniżonej temperaturze do 0 C, spowodowanej przerwą zasilania zewnętrznego, w czasie nie przekraczającym 3 h. 3. Z uwagi na możliwość kondensacji pary wodnej w komorze nie należy dopuszczać występowania ujemnych wartości temperatury. 3.6.4. Warunki klimatyczne w komorze baterii akumulatorów 1. Normalna temperatura robocza w komorze baterii akumulatorów powinna wynosić od +5 C do +30 C, wilgotność względna powietrza od 5 % do 85 %, przy temperaturze zewnętrznej od -33 C do +40 C i promieniowaniu słonecznym. 2. Dopuszcza się krótkotrwałą pracę w podwyższonej temperaturze do +40 C w czasie nie przekraczającym 2 h w ciągu doby w okresie ekstremalnych warunków zewnętrznych oraz pracę przy obniżonej temperaturze do 0 C w czasie nie przekraczającym 3 h podczas przerwy zasilania zewnętrznego. 3. Komora powinna być zabezpieczona przed przenikaniem wilgoci i zanieczyszczeń z kanalizacji kablowej. 4. Zaleca się wentylowanie komory w celu uniknięcia kondensacji pary wodnej.

44 3.6.5. Warunki klimatyczne w komorze energetycznej 1. W celu uniknięcia gromadzenia się wilgoci i kondensacji pary wodnej, komory powinny być przewietrzane grawitacyjnie, a wloty i wyloty powietrza - osłonięte przed przenikaniem wody, zanieczyszczeń mechanicznych oraz przedostawaniem się insektów. 2. Temperatura w komorach nie powinna być regulowana. 3.6.6.Utrzymanie temperatury w komorach szafy kablowej 1. System chłodzenia powinien zapewnić utrzymanie zakresów temperatury ustalonych w p. 3.6.3 i 3.6.4 dla warunków eksploatacyjnych. 2. Dostawca szafy kablowej powinien określić wielkość ciepła (energii rozproszonej) wydzielanego przez urządzenia zainstalowane w komorach elektronicznej i baterii akumulatorów, przy ich pełnym wyposażeniu, oraz wielkość ciepła, które powinien skompensować zamontowany w szafie system chłodzenia w przypadku wykorzystywania rezerwy montażowej zadeklarowanej przez dostawcę. 3. Ogrzewanie komory urządzeń systemowych i komory baterii akumulatorów szafy kablowej w okresach chłodnych powinno być rozwiązane przez instalowanie grzałek lub termowentylatorów, włączanych za pomocą regulatorów temperatury. 3.7. Wymagania mechaniczne 3.7.1. Odporność na wibracje sinusoidalne Szafa kablowa powinna być odporna na wibracje sinusoidalne przenoszone ze środowiska zgodnie z wymaganiami normy PN-T-05110:1996. 3.7.2. Wytrzymałość szafy na obciążenie statyczne Dach zamkniętej szafy kablowej powinien wytrzymać przez 5 min równomierne obciążenie 8500 N/m 2, bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia. 3.7.3. Wytrzymałość konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne Konstrukcja wsporcza, po obciążeniu każdego pola montażowego siłą 200 N przyłożoną prostopadle do płaszczyzny tego pola przez 1 min, powinna pozostać bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia. 3.7.4. Wytrzymałość na uderzenie kulą Szafa kablowa, wyposażona i przygotowana jak do montażu, powinna wytrzymać uderzenie kulą o masie 2 kg spadającej po łuku z wysokości 1 m w powierzchnię pionową obudowy. 3.7.5. Wytrzymałość na obciążenie udarowe Szafa kablowa, wyposażona i przygotowana jak do montażu, powinna wytrzymać bez uszkodzenia uderzenie worka z piaskiem o całkowitej masie 15 kg w frontową, pionową powierzchnię obudowy. 3.7.6. Wytrzymałość drzwi szafy na obciążenie Drzwi szafy kablowej przy maksymalnym rozwarciu powinny wytrzymać obciążenie 50 N przyłożone prostopadle do płaszczyzny w odległości 300 mm od zawiasów.

45 Jeżeli drzwi nie mogą być zdjęte bez użycia dodatkowych narzędzi, to obciążenie należy zwiększyć do 450 N. 3.7.7. Odporność szafy na przechylenie Szafa zamontowana na cokole lub fundamencie powinna wytrzymać bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia działanie siły 400 N przyłożonej na wysokości 200 mm od górnej krawędzi szafy w kierunku prostopadłym do pionowej osi. 3.8. Dopuszczalny poziom hałasu Hałas emitowany przez szafę kablową, powodowany głośnością pracy zainstalowanych w niej urządzeń, powinien być ograniczony do dopuszczalnego poziomu dla określonego czasu odniesienia w środowisku, w którym szafa została umieszczona. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, wyrażone równoważnym poziomem dźwięku A w db dla przedziału czasu odniesienia, ustalone zostały w rozporządzeniu Ministra Środowiska (załącznik nr 1). 3.9. Kompatybilność elektromagnetyczna Wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej szaf kablowych do zastosowań telekomunikacyjnych powinny być rozpatrywane łącznie z wymaganiami dotyczącymi EMC dla urządzeń montowanych wewnątrz tych szaf. Zakres wymagań powinien być określony przez użytkownika wspólnie z dostawcą systemu telekomunikacyjnego (dostępowego), stosownie do ustaleń zawartych ustawie o kompatybilności elektromagnetycznej oraz w normie ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005. 3.10. Cechowanie Na szafie kablowej, w miejscu uzgodnionym między Urzędem Miasta Wrocławia i dostawcą, powinien być umieszczony znak operatora. Wewnątrz szafy kablowej, w widocznym miejscu, powinna być umieszczona tabliczka znamionowa zawierająca znak producenta i oznaczenie typu szafy oraz rok produkcji. 4. Pakowanie, przechowywanie, transport 4.1. Pakowanie Każda szafa kablowa powinna mieć indywidualne opakowanie, wykonane zgodnie z dokumentacją producenta, chroniące ją od uszkodzeń mechanicznych oraz wpływów atmosferycznych. Zestawy części dostarczanych do wykorzystania podczas montażu oraz klucze powinny być zapakowane i umieszczone w oddzielnym opakowaniu wraz z wykazem. Opakowanie indywidualne powinno być opakowaniem transportowym. Na opakowaniu transportowym powinna być umieszczona naklejka lub przywieszka z następującymi informacjami: a) znak producenta,

46 b) oznaczenie według p. 2.2., c) rok produkcji, numer serii lub partii produkcyjnej. 4.2. Przechowywanie Szafy kablowe w opakowaniach według p. 4.1 należy przechowywać w warunkach zgodnych z wymaganiami podanymi w normie PN-ETSI EN 300 019-1-1, klasa 1.2. 4.3. Transport Szafy kablowe w opakowaniach według p. 4.1. powinny być transportowane w warunkach zgodnych z wymaganiami podanymi w normie PN-ETSI EN 300 019-1-2, klasa 2.3. Szafa kablowa powinna być wyposażona w uchwyty umożliwiające bezpieczny transport. 5. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania pełne Badania pełne należy wykonać przed rozpoczęciem dostaw, w toku produkcji - po zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii wytwarzania oraz co najmniej raz na 2 lata w celu okresowej kontroli produkcji. Zakres badań pełnych podano poniżej: a) sprawdzenie budowy, wymiarów, materiałów i części składowych szafy (3.2.1., 3.2.2., 3.2.3., 3.2.4.), b) sprawdzenie konstrukcji (3.3.1., 3.3.2., 3.3.3., 3.3.4.), c) sprawdzenie wykonania (3.4.1., 3.4.2., 3.4.3.), d) sprawdzenie stopnia ochrony (IP) (3.5.), e) sprawdzenie wymagań klimatycznych i środowiskowych (3.6.1., 3.6.2., 3.6.3., 3.6.4., 3.6.5.), f) sprawdzenie odporności na wibracje sinusoidalne (3.7.1.), g) sprawdzenie wytrzymałości szafy na obciążenie statyczne (3.7.2.), h) sprawdzenie wytrzymałości konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne (3.7.3.), i) sprawdzenie wytrzymałości na uderzenie kulą (3.7.4.), j) sprawdzenie wytrzymałości na obciążenie udarowe (3.7.5.), k) sprawdzenie wytrzymałości drzwi szafy na obciążenie (3.7.6.), l) sprawdzenie odporności szafy na przechylanie (3.7.7.), m) sprawdzenie dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego przez szafę (3.8.) n) sprawdzenie kompatybilności elektromagnetycznej (3.9.), o) sprawdzenie cechowania (3.10.), p) sprawdzenie pakowania (4.1.),

47 q) sprawdzenie przechowywania (4.2.), r) sprawdzenie transportu (4.3.). 6.1.2. Próbka do badań pełnych Próbka powinna być pobrana zgodnie z ustaleniami między zamawiającym a dostawcą. 6.1.3. Badania niepełne Badania niepełne należy przeprowadzić dla każdego egzemplarza wyrobu w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami niniejszej normy. Zakres badań niepełnych powinien obejmować sprawdzenia według punktów a), b), c), i o) wymienionych w p. 6.1. 6.1.4. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 6.1.5. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN-EN 50086-1. Próbki do badań powinny być pobrane w temperaturze (23±2) C przez okres co najmniej 16 h od wyprodukowania badanej partii złączek. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie budowy, wymiarów i części składowych szafy Sprawdzenie budowy i części składowych należy przeprowadzić przez porównanie wyników oceny z dokumentacją producenta. Sprawdzenie wymiarów należy przeprowadzić posługując się odpowiednimi przyrządami pomiarowymi i uwzględniając założoną tolerancję. 6.3.2. Sprawdzenie konstrukcji Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie wymagań podanych w p. 3.3.1., 3.3.2., 3.3.3. i 3.3.4. z wynikami oceny wzrokowej i z dokumentacją producenta. 6.3.3. Sprawdzenie zabezpieczenia szafy przed ingerencją osób nieuprawnionych Sprawdzenie należy wykonać według p. 3.3.4, a także zgodnie z obowiązującymi w sieciach MSRK systemami ochrony urządzeń przed dostępem osób nieuprawnionych. 6.3.4. Sprawdzenie materiałów Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie dokumentacji producenta z wymaganiami według p. 3.3 oraz przez sprawdzenie świadectw i wyników badań materiałów. 6.3.5. Sprawdzenie wykonania Sprawdzenie należy wykonać przez ocenę wzrokową i porównanie wyników oceny z wymaganiami podanymi w p. 3.4.1., 3.4.2., 3.4.3. oraz z dokumentacją producenta.

48 6.3.6. Sprawdzenie stopnia ochrony (IP) Sprawdzenie należy wykonać dla każdej komory szafy kablowej zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.5., według normy PN-EN 60529:2003. 6.3.7. Sprawdzenie odporności szafy na warunki klimatyczne W celu sprawdzenia wpływu warunków klimatycznych, dla komory elektronicznej i komory baterii akumulatorów, powinny być przeprowadzone próby w niskiej (-33 C) i wysokiej (+40 C) temperaturze oraz próba promieniowania słonecznego. 6.3.7.1. Sprawdzenie wpływu niskich i wysokich temperatur 1) Próba Ad - zimno, dla wyrobów wydzielających ciepło, ze stopniową zmianą temperatury według normy PN-IEC 68-2-1:1996/Ap1 - temperatura: -33 C ± 3 C, - czas trwania próby: 16 h (1 cykl), - szybkość wzrostu temperatury przy przejściu do próby suchego gorąca wynosi około 0,5 C/min. 2) Próba Bd - suche gorąco, dla wyrobów wydzielających ciepło, ze stopniową zmianą temperatury według PN-EN 60068-2-2:2002: - temperatura: +40 C ± 3 C, - czas trwania próby: 16 h (1 cykl), - szybkość zmiany temperatury podczas chłodzenia wynosi około 0,5 C/min. 6.3.7.2. Sprawdzenie wpływu promieniowania słonecznego na skutki cieplne w komorach szafy Próbę przeprowadza się zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.3 i 3.6.4, według normy PN-EN 60068-2-5:2002. Próba Sa - odtwarzanie nasłonecznienia występującego na powierzchni ziemi. Sposób postępowania A: - cykl 24 h: składający się z 8 h napromieniowania (1120 W/m 2 ) i 16 h ciemności, - czas trwania próby: 3 cykle, - całkowite napromieniowanie w ciągu cyklu dobowego wynosi 8,96 kw/m 2, co w przybliżeniu odpowiada najbardziej surowym warunkom naturalnym. 6.3.7.3. Ocena wyników prób klimatycznych Wynik uznaje się za pozytywny, jeżeli: a) w czasie pełnego cyklu próby zimna i suchego gorąca oraz próby nasłonecznienia - przebiegi zmian temperatury i wilgotności względnej powietrza, rejestrowane w komorze elektronicznej i komorze baterii akumulatorów, nie przekroczyły wartości ustalonych w wymaganiach podanych w p. 3.6.3 i 3.6.4., b) w czasie prób prawidłowo funkcjonowały wszystkie włączone urządzenia, zamontowane w szafie kablowej, c) po próbach stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany zgodnie z wymaganiami według p. 3.5,

49 d) na powierzchni szafy kablowej nie pojawiły się żadne ślady korozji oraz uszkodzenia warstwy lakierowej. 6.3.8. Sprawdzenie wytrzymałości na działania mechaniczne 6.3.8.1. Sprawdzenie odporności na wibracje sinusoidalne Sprawdzenie odporności szafy kablowej na wibracje należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.1, według normy PN-EN 60068-2-6:2002. Mocowanie szafy kablowej podczas przygotowania do badań powinno być wykonane zgodnie z normą PN-EN 60068-2-47:2005. Próby wibracyjne przeprowadza się w dwóch etapach. W pierwszym etapie stosuje się harmoniczny sygnał wymuszający o kształcie sinusoidalnym o częstotliwości 2 9 Hz, amplitudzie 1,5 mm, przy 10-ciu cyklach przestrajania co 10 min. W drugim etapie przestrajana jest częstotliwość sygnału wymuszającego w sposób liniowy i ciągły w zakresie od 9 Hz do 200 Hz, przy przyspieszeniu sygnału wymuszenia 5 m/s 2. Po próbie należy sprawdzić ciągłość połączeń elektrycznych urządzeń, a także sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany oraz czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone. 6.3.8.2. Sprawdzenie wytrzymałości szafy na obciążenie statyczne Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.2, według normy PN-EN 60439-5:2002. Przyłożyć równomiernie rozłożone obciążenie 8500 N/m 2 do dachu szafy kablowej przez 5 min w temperaturze (+23 ± 2) C. Po zdjęciu obciążenia ocenić stan powierzchni, a także sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany oraz czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone. 6.3.8.3. Sprawdzenie wytrzymałości konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.3. Do konstrukcji wsporczej w komorach szafy kablowej przykładać prostopadle do płaszczyzny montażowej obciążenie 200 N na okres 1 min. Po zakończeniu próby sprawdzić, czy nie nastąpiło poluzowanie konstrukcji wsporczej i czy nie uległy deformacji poszczególne piony montażowe. 6.3.8.4. Sprawdzenie wytrzymałości na uderzenie kulą Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.4, według normy PN-EN 60439-5:2002.

50 Próbę należy przeprowadzić na stanowisku wyposażonym w wahadło, składające się z rury o średnicy zewnętrznej 9 mm i długości co najmniej 1 mzprzymocowanąkuląstalowąomasie2 kg, która spadając swobodnie po łuku z wysokości 1 m dostarcza energię 20 J. Należy wykonać jedno uderzenie w środek każdej pionowej powierzchni szafy kablowej. Próbę wykonuje się w temperaturze otoczenia od +10 C do +40 C. Po próbie należy sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w poszczególnych komorach szafy kablowej został zachowany i czy działanie drzwi oraz zamknięć nie zostało zakłócone. Po uderzeniu nie powinny powstać odkształcenia głębsze niż 3 mm oraz nie powinna zmienić się odległość między ścianami obudowy a urządzeniami zamontowanymi wewnątrz szafy kablowej. 6.3.8.5. Sprawdzenie wytrzymałości na obciążenie udarowe Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.5, według normy PN-EN 60439-5:2002. Worek, zawierający suchy piasek o całkowitej masie 15 kg, powinien być podwieszony pionowo powyżej powierzchni poddawanej próbie i przynajmniej na wysokości 1 m powyżej najwyższego punktu frontowej ściany szafy kablowej. Podniesiony za ucho na wysokość 1 m worek puścić po łuku tak, aby uderzył w środek miejsca narażenia. Po wykonaniu jednego uderzenia należy sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany, czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone i czy nie zmieniła się odległość między frontową ścianą obudowy a urządzeniami zamontowanymi wewnątrz szafy. 6.3.8.6. Sprawdzenie wytrzymałości drzwi szafy na obciążenie Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.7.6, według normy PN-EN 60439-5:2002. Próba powinna być przeprowadzona na maksymalnie rozwartych drzwiach wszystkich komór szafy kablowej. Przyłożyć na okres 3 s obciążenie 50 N do górnej krawędzi prostopadle do płaszczyzny drzwi w odległości 300 mm od zawiasów. Jeżeli konstrukcja drzwi nie ma ogranicznika rozwarcia, a zdjęcie drzwi w celu konserwacji nie jest możliwe bez użycia narzędzi, to próbę należy powtórzyć z obciążeniem zwiększonym do 450 N. Po próbie należy sprawdzić, czy drzwi i zamknięcia działają prawidłowo i czy zachowany został stopień ochrony (IP) w każdej komorze. 6.3.8.7. Sprawdzenie odporności szafy na przechylanie Do szafy umocowanej w sposób równoważny posadowieniu na cokole lub fundamencie, przykładać na wysokości 200 mm od górnej krawędzi obciążenie 400 N na okres 1 min. prostopadle do osi pionowej szafy i zarazem prostopadle do płaszczyzny czołowej lub przeciwległej, mierząc

51 mechanicznym czujnikiem wielkość odchylenia w miejscu przyłożenia obciążenia. Po zadanym czasie zdjąć obciążenie i sprawdzić wielkość pozostałego odkształcenia trwałego. Do oceny przyjmuje się arbitralnie wartość graniczną różnicy wskazań czujnika wynoszącą 2 mm, jako kryterium braku odchyleń trwałych. Ocenić także stan powierzchni w miejscu przyłożenia obciążenia. 6.3.9. Sprawdzenie dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego przez szafę Ocenę poziomu hałasu należy wykonać zgodnie z wymaganiem podanym w p. 3.8., według norm PN- EN ISO 11200:1999 oraz PN-EN ISO 11203:1999, w warunkach nominalnego obciążenia urządzenia. 6.3.10. Ocena kompatybilności elektromagnetycznej Ocenę należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.9., oraz wg ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej oraz według normy ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005. 6.3.11. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie należy wykonać przez ocenę wzrokową i porównanie zgodności z wymaganiami według p. 3.10. 6.3.12. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 4.1. 6.3.13. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 4.2. 6.3.14. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków transportu wyrobów z p. 4.3. 6.3.15. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

52 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-4 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 4: Szafy przełącznicowe do systemów 19 i 21 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 4 normy są wymagania na szafy do systemów 19 do zastosowań w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia, wyposażone w urządzenia telekomunikacyjne wraz z osprzętem, dla wewnętrznych warunków klimatycznych określonych przez standard ETS 300 019-1-3. Szafy spełniające niniejsze wymagania przeznaczone są do ochrony, montażu, pracy i ułatwionego serwisowania urządzeń telekomunikacyjnych, przy założeniu, że szafy są właściwie zabezpieczone przed dostępem osób nieuprawnionych i/lub zniszczeniem. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Szafa przełącznicowa do systemów 19 lub 21 - szafa metalowa przystosowana do instalacji urządzeń telekomunikacyjnych, zawierająca wydzielone strefy, w których utrzymane są odpowiednie warunki właściwe dla zainstalowanych urządzeń oraz elementów infrastruktury sieci telekomunikacyjnej. Strefa przełącznicowa wydzielony obszar przeznaczony do montażu przełącznic. Strefa mocowania kabli liniowych wydzielony obszar przeznaczony do montażu kabli. Strefa zapasu kabli krosowych wydzielony obszar przeznaczony do wykonania zapasu kabli krosowych w układzie poziomym Strefa komunikacji pionowej wydzielony obszar przeznaczony do komunikacji pomiędzy przełącznicami. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK.

53 ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. Ustawa o kompatybilności elektromagnetycznej. (Dz. U. z 2007 r. Nr 82, poz. 556). Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2004 r. Nr 178, poz. 1841). PN-EN ISO 178:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości przy zginaniu. PN-EN 60068-2-47:2005(U) Badania środowiskowe Cześć 2-47: Próby Mocowanie wyrobów do prób wibracyjnych udarowych i innych podobnych prób dynamicznych. PN-EN 60529:2003 Stopnie ochrony zapewnianej przez obudowy (Kod IP). PN-EN 60068-2-52:2003 Badania środowiskowe Próby Próba Kb: Mgła solna, cykliczna (roztwór chlorku sodu) PN-EN 60068-2-2:2002 Badania środowiskowe Cześć 2-2: Próby Próba B: Suche gorąco. PN-EN 60068-2-5:2002(U) Badania środowiskowe Cześć 2-5: Próby Próba Sa: Odtworzenie nasłonecznienia występującego na powierzchni ziemi. PN-EN 60068-2-6:2002 Badania środowiskowe Cześć 2-6: Próby Próba Fc: Wibracje (sinusoidalne). PN-EN 60707:2002 Palność materiałów niemetalicznych stałych narażonych na działanie źródeł ognia Wykaz metod badań. PN-EN 60439-5:2002 Rozdzielnice i sterownice niskonapięciowe Cześć 5: Wymagania szczegółowe dotyczące zestawów napowietrznych przeznaczonych do instalowania w miejscach ogólnie dostępnych Kablowe rozdzielnice szafowe (CDCs) do rozdziału energii w sieciach. PN-EN ISO 780:2001 Opakowania Graficzne znaki manipulacyjne. PN-EN ISO 62:2000 Tworzywa sztuczne Oznaczanie chłonności wody. PN-EN ISO 2409:1999 Farby i lakiery Metoda siatki nacięć. PN-EN ISO 11200:1999 Akustyka Hałas emitowany przez maszyny i urządzenia Wytyczne stosowania podstawowych norm dotyczących wyznaczania poziomów ciśnienia akustycznego emisji na stanowisku pracy i w innych określonych miejscach. PN-EN ISO 11203:1999 Akustyka Hałas emitowany przez maszyny i urządzenia Wyznaczanie poziomów ciśnienia akustycznego emisji na stanowisku pracy i w innych określonych miejscach na podstawie poziomu mocy akustycznej.

54 PN-IEC 68-2-1:1996/Ap1:1999 Badania środowiskowe Próby Próby A: Zimno. PN-82/C-89023 Tworzywa sztuczne Badanie zapalności tworzyw sztucznych w postaci beleczek. PN-68/C-89028 Tworzywa sztuczne Oznaczanie udarności za pomocą aparatu typ Dynstat. PN-ETSI EN 300 019-1-1 V2.1.4:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-1: Classification of environmental conditions Storage. PN-ETSI EN 300 019-1-2 V2.1.4:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-2: Classification of environmental conditions Transportation. PN-ETSI EN 300 019-1-3 V2.2.2:2005(U) Environmental Engineering (EE) Environmental conditions and environmental tests for telecommunications equipment Part 1-3: Classification of environmental conditions Stationary use at weatherprotected locations. PN-T-05110:1996 Urządzenia telekomunikacyjne Podział w zależności od warunków środowiskowych i program badań środowiskowych. ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005 Electromagnetic compatibility and Radio spectrum Matters (ERM) Telecommunication network equipment ElectroMagnetic Compatibility (EMC) requirements. 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział Ze względu na pojemność znamionową, liczbę jednostek montażowych w wymiarze 19, 21 lub w standardzie ETSI 500 mm oraz gabaryty zewnętrzne. 2.2. Przykłady oznaczeń Szafa przełącznicowa (SP), o 44 jednostkach montażowych o wymiarze 19, w obudowie o wymiarach 900x600x2200: Szafa przełącznicowa SP 44/19-90-60-22 Dopuszcza się inne oznaczenie w porozumieniu między Zamawiającym a dostawcą. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Szafy przełącznicowe do zastosowań telekomunikacyjnych, eksploatowane w warunkach wewnętrznych określonych według normy PN-ETSI EN 300 019-1-3, powinny być odporne na bezpośrednie wpływy środowiskowe i działania mechaniczne, co najmniej przez okres 30 lat. 3.2. Budowa 3.2.1. Obudowa szafy Obudowa szafy przełacznicowej powinna być oparta na aluminiowych profilach, które stanowią konstrukcję nośną. Wszystkie metalowe części obudowy szafy kablowej powinny posiadać ciągłość połączenia elektrycznego oraz wprowadzenia umożliwiające ich uziemienie.

55 3.2.2. Wymiary Wymiary szafy przełącznicowej powinny być ograniczone do następujących wartości: 1) wysokość - maksymalnie 2200 mm (od poziomu postumentu), 2) szerokość 600mm, 800mm, 900mm 3) głębokość - maksymalnie 400, 800 mm. 3.2.3. Materiały Szafy przełącznicowe powinny być wykonane: - ze stopów aluminium zabezpieczonych przed korozją, - blachy stalowej zabezpieczonej przed korozją Zastosowane materiały powinny zapewniać co najmniej 30-letnią trwałość szaf w warunkach środowiskowych określonych w normie PN-ETSI EN 300 019-1-3. 3.2.4. Części składowe Szafa przełącznikowa powinna być podzielona na obszary zwane strefami. Szafa przełącznicowa powinna składać się z następujących stref: strefa przełącznicowa, strefa zapasów kabli krosowych - opcjonalnie strefa mocowania kabli liniowych, strefa komunikacji pionowej 3.2.4.1. Strefa przełącznicowa Strefa przełącznicowa powinna znajdować się w centralnej części szafy przełącznicowej. Jest ona przeznaczona do instalowania przełącznic - półek o szerokości 19 oraz 21 (w standardzie calowym) lub 500 mm (w standardzie ETSI) Zaleca się stosowanie regulowanej konstrukcji wsporczej do montażu półek i szuflad. 3.2.4.2. Strefa zapasu kabli krosowych - opcjonalnie Strefa zapasu kabli krosowych powinna być usytuowana w dolnej lub bocznej części szafy. Szerokość strefy powinna być zgodna ze standardem calowym 19, 21 lub ETSI 500 mm. Strefa ta przeznaczona jest do wykonania zapasu kabli krosowych w układzie poziomym. 3.2.4.3. Strefa mocowania kabli liniowych Strefa ta powinna znajdować się w bocznej części szafy (opcjonalnie w tylnej). W strefie tej powinna być wyodrębniona konstrukcja umożliwiająca łatwy i pewny (bezpieczny) montaż mocowania rozszytego kabla światłowodowego. 3.2.4.4. Strefa komunikacji pionowej Strefa ta służyć ma do przeprowadzenia komunikacji pomiędzy przełącznicami. Strefa ta powinna być wydzielona w bocznej lub środkowej części szafy z odpowiednimi uchwytami i zapasami dla magazynowania nadmiarowych długości kabli krosowych.. Ze strefy tej powinno dać się w łatwy sposób wyprowadzić komunikację poza szafę górą i dołem komunikacja z innymi szafami (dukty kabli krosowych)

56 Każda szafa powinna posiadać otwory w dachu i podłodze dla realizacji komunikacji z innymi szafami. 3.3. Wymagania konstrukcyjne 3.3.1. Konstrukcja wsporcza Wymiary konstrukcji wsporczych w strefach szafy przełącznicowej powinny być dostosowane do instalowanych urządzeń, po uzgodnieniu między dostawcą systemu i producentem szafy. Konstrukcja wsporcza w strefie przełacznic szafy przełącznicowej powinna być dostosowana do mocowania półek oraz szuflad o wymiarach 19 i 21 lub według standardu ETSI 500 mm. Przy pełnym wyposażeniu konstrukcja wsporcza nie powinna ulec odkształceniu. 3.3.2. Konstrukcja przepustów do wprowadzania kabli Konstrukcja przepustów powinna: zapewnić możliwość przyłączania i odłączania każdego kabla w fazie eksploatacji, a także unieruchomienia każdego kabla tak, aby nie nastąpiło wzdłużne i dookolne przesunięcie, umożliwić wprowadzenie kabli światłowodowych i mocowanie ich w taki sposób, aby zapewnić dopuszczalny promień zginania. 3.3.3. Konstrukcja systemu uziemienia System uziemienia szafy kablowej powinien być dostosowany do wymagań zawartych w normie na uziomy i zaleceniami dostawców systemu telekomunikacyjnego i zasilającego. Szafa przełącznicowa powinna mieć przepust do wprowadzenia izolowanego przewodu uziemiającego (przewodu ochronnego), a także zaciski śrubowe do mocowania i zakończenia przewodów uziemiających. Przewód uziemiający doprowadzony do konstrukcji wsporczej powinien umożliwiać uziemienie półek, paneli i innych urządzeń stanowiących wyposażenie szafy przełacznicowej. Materiały, sposób wykonania i miejsce instalowania zacisków uziemiających powinny być dobierane tak, aby była zapewniona mała rezystancja stykowa i duża odporność na korozję. Wszystkie punkty uziemiające powinny być oznaczone. 3.3.4. Zabezpieczenie szafy przed ingerencją osób nieuprawnionych Drzwi szafy przełacznicowej powinny być wyposażone w układy zasuwowo-ryglowe, blokowane zamkami systemowymi stosowanymi w UM Wrocławia oraz ewentualnie w czujniki sygnalizacyjne włączane do systemu stacji monitorowania alarmów. 3.4. Wykonanie 3.4.1. Wygląd Wygląd ogólny szafy przełącznicowej powinien być estetyczny. Ściany powinny być regularne płaskie lub profilowane, bez odkształceń, pęknięć, zarysowań i innych wad dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem. Na powierzchni szaf przełącznicowych nie dopuszcza się występowania żadnych ośrodków korozji. Krawędzie zewnętrznych i wewnętrznych części szaf przełącznicowych powinny być zaokrąglone lub stępione.

57 Na zewnętrznej powierzchni szaf przełącznicowych nie powinno być miejsc, w których mogłyby gromadzić się zanieczyszczenia. 3.4.2. Pokrycia ochronne Zewnętrzne części szafy przełącznicowej o dużej powierzchni powinny być pokryte powłoką podłożową a następnie farbą proszkową. Elementy o małych przekrojach powinny być anodowane. Przed przekazaniem partii szaf kablowych do odbioru należy sprawdzić przyczepność powłok lakierowych do podłoża (według normy PN-EN ISO 2409:1999). 3.4.3. Barwa Barwa obudowy szafy kablowej powinna być uzgodniona między zamawiającym i dostawcą. Kolejno nakładane warstwy powłok lakierowych powinny mieć jednakową barwę. 3.5. Stopień ochrony (IP) Szafy kablowe do zastosowań telekomunikacyjnych, ustawione w położeniu roboczym z zamkniętymi drzwiami, powinny być odporne na przedostawanie się do ich wnętrza ciał stałych i wody w stopniu nie gorszym niż IP 44. 3.6. Wymagania mechaniczne 3.6.1. Odporność na wibracje sinusoidalne Szafa kablowa powinna być odporna na wibracje sinusoidalne przenoszone ze środowiska zgodnie z wymaganiami normy PN-T-05110:1996. 3.6.2. Wytrzymałość szafy na obciążenie statyczne Dach zamkniętej szafy kablowej powinien wytrzymać przez 5 min równomierne obciążenie 8500 N/m 2, bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia. 3.6.3. Wytrzymałość konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne Konstrukcja wsporcza, po obciążeniu każdego pola montażowego siłą 200 N przyłożoną prostopadle do płaszczyzny tego pola przez 1 min, powinna pozostać bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia. 3.6.4. Wytrzymałość na uderzenie kulą Szafa kablowa, wyposażona i przygotowana jak do montażu, powinna wytrzymać uderzenie kulą o masie 2 kg spadającej po łuku z wysokości 1 m w powierzchnię pionową obudowy. 3.6.5. Wytrzymałość na obciążenie udarowe Szafa kablowa, wyposażona i przygotowana jak do montażu, powinna wytrzymać bez uszkodzenia uderzenie worka z piaskiem o całkowitej masie 15 kg w frontową, pionową powierzchnię obudowy. 3.6.6.Wytrzymałość drzwi szafy na obciążenie Drzwi szafy kablowej przy maksymalnym rozwarciu powinny wytrzymać obciążenie 50 N przyłożone prostopadle do płaszczyzny w odległości 300 mm od zawiasów. Jeżeli drzwi nie mogą być zdjęte bez użycia dodatkowych narzędzi, to obciążenie należy zwiększyć do 450 N.

58 3.6.7. Odporność szafy na przechylenie Szafa zamontowana na cokole lub fundamencie powinna wytrzymać bez uszkodzenia i trwałego odkształcenia działanie siły 400 N przyłożonej na wysokości 200 mm od górnej krawędzi szafy w kierunku prostopadłym do pionowej osi. 3.7. Dopuszczalny poziom hałasu Hałas emitowany przez szafę kablową, powodowany głośnością pracy zainstalowanych w niej urządzeń, powinien być ograniczony do dopuszczalnego poziomu dla określonego czasu odniesienia w środowisku, w którym szafa została umieszczona. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, wyrażone równoważnym poziomem dźwięku A w db dla przedziału czasu odniesienia, ustalone zostały w rozporządzeniu Ministra Środowiska (załącznik nr 1). 3.8. Kompatybilność elektromagnetyczna Wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej szaf kablowych do zastosowań telekomunikacyjnych powinny być rozpatrywane łącznie z wymaganiami dotyczącymi EMC dla urządzeń montowanych wewnątrz tych szaf. Zakres wymagań powinien być określony przez użytkownika wspólnie z dostawcą systemu telekomunikacyjnego (dostępowego), stosownie do ustaleń zawartych ustawie o kompatybilności elektromagnetycznej oraz w normie ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005. 3.9. Cechowanie Na szafie kablowej, w miejscu uzgodnionym między Urzędem Miasta Wrocławia i dostawcą, powinien być umieszczony znak operatora. Wewnątrz szafy kablowej, w widocznym miejscu, powinna być umieszczona tabliczka znamionowa zawierająca znak producenta i oznaczenie typu szafy oraz rok produkcji. 4. Pakowanie, przechowywanie, transport 4.1. Pakowanie Każda szafa kablowa powinna mieć indywidualne opakowanie, wykonane zgodnie z dokumentacją producenta, chroniące ją od uszkodzeń mechanicznych oraz wpływów atmosferycznych. Zestawy części dostarczanych do wykorzystania podczas montażu oraz klucze powinny być zapakowane i umieszczone w oddzielnym opakowaniu wraz z wykazem. Opakowanie indywidualne powinno być opakowaniem transportowym. Na opakowaniu transportowym powinna być umieszczona naklejka lub przywieszka z następującymi informacjami: a) znak producenta, b) oznaczenie według p. 2.2., c) rok produkcji, numer serii lub partii produkcyjnej.

59 4.2. Przechowywanie Szafy kablowe w opakowaniach według p. 4.1 należy przechowywać w warunkach zgodnych z wymaganiami podanymi w normie PN-ETSI EN 300 019-1-1, klasa 1.2. 4.3. Transport Szafy kablowe w opakowaniach według p. 4.1. powinny być transportowane w warunkach zgodnych z wymaganiami podanymi w normie PN-ETSI EN 300 019-1-2, klasa 2.3. 5. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania pełne Badania pełne należy wykonać przed rozpoczęciem dostaw, w toku produkcji - po zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii wytwarzania oraz co najmniej raz na 2 lata w celu okresowej kontroli produkcji. Zakres badań pełnych podano poniżej: a) sprawdzenie budowy, wymiarów, materiałów i części składowych szafy (3.2.1., 3.2.2., 3.2.3., 3.2.4.), b) sprawdzenie konstrukcji (3.3.1., 3.3.2., 3.3.3., 3.3.4.), c) sprawdzenie wykonania (3.4.1., 3.4.2., 3.4.3.), d) sprawdzenie stopnia ochrony (IP) (3.5.), e) sprawdzenie odporności na wibracje sinusoidalne (3.6.1.), f) sprawdzenie wytrzymałości szafy na obciążenie statyczne (3.6.2.), g) sprawdzenie wytrzymałości konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne (3.6.3.), h) sprawdzenie wytrzymałości na uderzenie kulą (3.6.4.), i) sprawdzenie wytrzymałości na obciążenie udarowe (3.6.5.), j) sprawdzenie wytrzymałości drzwi szafy na obciążenie (3.6.6.), k) sprawdzenie odporności szafy na przechylanie (3.6.7.), l) sprawdzenie dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego przez szafę (3.7.) m) sprawdzenie kompatybilności elektromagnetycznej (3.8.), n) sprawdzenie cechowania (3.9.), o) sprawdzenie pakowania (4.1.), p) sprawdzenie przechowywania (4.2.), q) sprawdzenie transportu (4.3.). 6.1.2. Próbka do badań pełnych Próbka powinna być pobrana zgodnie z ustaleniami między zamawiającym a dostawcą.

60 6.1.3. Badania niepełne Badania niepełne należy przeprowadzić dla każdego egzemplarza wyrobu w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami niniejszej normy. Zakres badań niepełnych powinien obejmować sprawdzenia według punktów a), b), c), i o) wymienionych w p. 6.1. 6.1.4. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 6.1.5. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN-EN 50086-1. Próbki do badań powinny być pobrane w temperaturze (23±2) C przez okres co najmniej 16 h od wyprodukowania badanej partii złączek. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie budowy, wymiarów i części składowych szafy Sprawdzenie budowy i części składowych należy przeprowadzić przez porównanie wyników oceny z dokumentacją producenta. Sprawdzenie wymiarów należy przeprowadzić posługując się odpowiednimi przyrządami pomiarowymi i uwzględniając założoną tolerancję. 6.3.2. Sprawdzenie konstrukcji Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie wymagań podanych w p. 3.3.1., 3.3.2., 3.3.3. i 3.3.4. z wynikami oceny wzrokowej i z dokumentacją producenta. 6.3.3. Sprawdzenie materiałów Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie dokumentacji producenta z wymaganiami według p. 3.3 oraz przez sprawdzenie świadectw i wyników badań materiałów. 6.3.4. Sprawdzenie zabezpieczenia szafy przed ingerencją osób nieuprawnionych Sprawdzenie należy wykonać według p. 3.3.4, a także zgodnie z obowiązującymi w sieciach MSRK systemami ochrony urządzeń przed dostępem osób nieuprawnionych. 6.3.5. Sprawdzenie wykonania Sprawdzenie należy wykonać przez ocenę wzrokową i porównanie wyników oceny z wymaganiami podanymi w p. 3.4.1., 3.4.2., 3.4.3. oraz z dokumentacją producenta. 6.3.6. Sprawdzenie stopnia ochrony (IP) Sprawdzenie należy wykonać dla każdej komory szafy kablowej zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.5., według normy PN-EN 60529:2003.

61 6.3.7. Sprawdzenie wytrzymałości na działania mechaniczne 6.3.7.1. Sprawdzenie odporności na wibracje sinusoidalne Sprawdzenie odporności szafy kablowej na wibracje należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.1, według normy PN-EN 60068-2-6:2002. Mocowanie szafy kablowej podczas przygotowania do badań powinno być wykonane zgodnie z normą PN-EN 60068-2-47:2005. Próby wibracyjne przeprowadza się w dwóch etapach. W pierwszym etapie stosuje się harmoniczny sygnał wymuszający o kształcie sinusoidalnym o częstotliwości 2 9 Hz, amplitudzie 1,5 mm, przy 10- ciu cyklach przestrajania co 10 min. W drugim etapie przestrajana jest częstotliwość sygnału wymuszającego w sposób liniowy i ciągły w zakresie od 9 Hz do 200 Hz, przy przyspieszeniu sygnału wymuszenia 5 m/s 2. Po próbie należy sprawdzić ciągłość połączeń elektrycznych urządzeń, a także sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany oraz czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone. 6.3.7.2. Sprawdzenie wytrzymałości szafy na obciążenie statyczne Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.2, według normy PN-EN 60439-5:2002. Przyłożyć równomiernie rozłożone obciążenie 8500 N/m 2 do dachu szafy kablowej przez 5 min w temperaturze (+23 ± 2) C. Po zdjęciu obciążenia ocenić stan powierzchni, a także sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany oraz czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone. 6.3.7.3. Sprawdzenie wytrzymałości konstrukcji wsporczej na obciążenie statyczne Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.3. Do konstrukcji wsporczej w komorach szafy kablowej przykładać prostopadle do płaszczyzny montażowej obciążenie 200 N na okres 1 min. Po zakończeniu próby sprawdzić, czy nie nastąpiło poluzowanie konstrukcji wsporczej i czy nie uległy deformacji poszczególne piony montażowe. 6.3.7.4. Sprawdzenie wytrzymałości na uderzenie kulą Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.4, według normy PN-EN 60439-5:2002. Próbę należy przeprowadzić na stanowisku wyposażonym w wahadło, składające się z rury o średnicy zewnętrznej 9 mm i długości co najmniej 1 mzprzymocowanąkuląstalowąomasie2 kg, która spadając swobodnie po łuku z wysokości 1 m dostarcza energię 20 J. Należy wykonać jedno uderzenie w środek każdej pionowej powierzchni szafy kablowej. Próbę wykonuje się w temperaturze otoczenia od +10 C do +40 C. Po próbie należy sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w poszczególnych komorach szafy kablowej został zachowany i czy działanie drzwi oraz zamknięć nie zostało zakłócone.

62 Po uderzeniu nie powinny powstać odkształcenia głębsze niż 3 mm oraz nie powinna zmienić się odległość między ścianami obudowy a urządzeniami zamontowanymi wewnątrz szafy kablowej. 6.3.7.5. Sprawdzenie wytrzymałości na obciążenie udarowe Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.5, według normy PN-EN 60439-5:2002. Worek, zawierający suchy piasek o całkowitej masie 15 kg, powinien być podwieszony pionowo powyżej powierzchni poddawanej próbie i przynajmniej na wysokości 1 m powyżej najwyższego punktu frontowej ściany szafy kablowej. Podniesiony za ucho na wysokość 1 m worek puścić po łuku tak, aby uderzył w środek miejsca narażenia. Po wykonaniu jednego uderzenia należy sprawdzić, czy stopień ochrony (IP) w komorach szafy kablowej został zachowany, czy działanie drzwi i zamknięć nie zostało zakłócone i czy nie zmieniła się odległość między frontową ścianą obudowy a urządzeniami zamontowanymi wewnątrz szafy. 6.3.7.6. Sprawdzenie wytrzymałości drzwi szafy na obciążenie Sprawdzenie należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.6.6, według normy PN-EN 60439-5:2002. Próba powinna być przeprowadzona na maksymalnie rozwartych drzwiach wszystkich komór szafy kablowej. Przyłożyć na okres 3 s obciążenie 50 N do górnej krawędzi prostopadle do płaszczyzny drzwi w odległości 300 mm od zawiasów. Jeżeli konstrukcja drzwi nie ma ogranicznika rozwarcia, a zdjęcie drzwi w celu konserwacji nie jest możliwe bez użycia narzędzi, to próbę należy powtórzyć z obciążeniem zwiększonym do 450 N. Po próbie należy sprawdzić, czy drzwi i zamknięcia działają prawidłowo i czy zachowany został stopień ochrony (IP) w każdej komorze. 6.3.7.7. Sprawdzenie odporności szafy na przechylanie Do szafy umocowanej w sposób równoważny posadowieniu na cokole lub fundamencie, przykładać na wysokości 200 mm od górnej krawędzi obciążenie 400 N na okres 1 min. prostopadle do osi pionowej szafy i zarazem prostopadle do płaszczyzny czołowej lub przeciwległej, mierząc mechanicznym czujnikiem wielkość odchylenia w miejscu przyłożenia obciążenia. Po zadanym czasie zdjąć obciążenie i sprawdzić wielkość pozostałego odkształcenia trwałego. Do oceny przyjmuje się arbitralnie wartość graniczną różnicy wskazań czujnika wynoszącą 2 mm, jako kryterium braku odchyleń trwałych. Ocenić także stan powierzchni w miejscu przyłożenia obciążenia. 6.3.8. Sprawdzenie dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego przez szafę Ocenę poziomu hałasu należy wykonać zgodnie z wymaganiem podanym w p. 3.7., według norm PN- EN ISO 11200:1999 oraz PN-EN ISO 11203:1999, w warunkach nominalnego obciążenia urządzenia.

63 6.3.9. Ocena kompatybilności elektromagnetycznej Ocenę należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 3.8., oraz wg ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej oraz według normy ETSI EN 300 386 V1.3.3:2005. 6.3.10. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie należy wykonać przez ocenę wzrokową i porównanie zgodności z wymaganiami według p. 3.9. 6.3.11. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 4.1. 6.3.12. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 4.2. 6.3.13. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków transportu wyrobów z p. 4.3. 6.3.14. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

64 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-5 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 5: Rury przepustowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 5 normy są wymagania na rury przepustowe ciągów rur linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia, przeznaczone do ochrony kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi spowodowanymi obciążeniem występującym na powierzchni gruntu, występowaniem nacisków od poruszających się pojazdów oraz tam gdzie wymagana jest ochrona przed udarami. Rury te mogą być stosowane do osłony kabli przy zbliżeniach i skrzyżowaniach linii telekomunikacyjnych z innymi urządzeniami uzbrojenia terenowego. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Rura osłonowa przepustowa (ROp) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się rury RS. Rura światłowodowa RS rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się kabel światłowodowy, wykonana z polietylenu pierwotnego o gęstości nie mniejszej niż 0,94 g/cm 3 (HDPE), z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (ryflowaną). Odcinek fabrykacyjny - odcinek rury (jednolity, bez złączek) dostarczany na plac budowy. Odcinek instalacyjny - ciąg rurowy złożony co najmniej z dwóch odcinków fabrykacyjnych połączonych złączkami rur. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK.

65 ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy z tworzyw sztucznych Sprawdzanie wymiarów. PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. PODZIAŁ I OZNACZENIE 2.1. Podział ROp rura osłonowa przepustowa ze względu na konstrukcję rur: k karbowane, g gładkie ze względu na średnicę nominalną zewnętrzną i wewnętrzną rur karbowanych:

66 110/95 mm, 125/108 mm, 160/136 mm. ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki rur gładkich: 110/6,3 mm, 125/7,1 mm, 140/8,0 mm, 160/9,1 mm. ze względu na odporność na zginanie: s rury sztywne 2.2. Przykład oznaczenia ROp (g)110/6,3s rura osłonowa, przepustowa (ROp), gładka (g) o średnicy nominalnej 110 mm i grubości ścianki 6,3 mm, sztywna (s). 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Rury przepustowe powinny umożliwiać budowę ciągów rur CRp metodą przepustów lub przewiertów o praktycznie dowolnej długości. W związku z tym rury powinny posiadać następujące, główne cechy użytkowe: 1) dostawa w bezpiecznych opakowaniach zawierających rury o określonych długościach, przygotowanych do konkretnego zastosowania, 2) odporność na trudne warunki układania rur w miastach, w przekopach przepustowych, 3) przygotowanie do zaciągania wiązki rur RSw oraz kabli technologią mechaniczną, 4) trwałość co najmniej 30 letnią. 3.2. Materiał Rury powinny być wykonane z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości polietylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 190 o C obciążenie 5 kg 2 Gęstość (g/10 min) 0,3 1,3 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 (kg/m 3 ) 941 PN EN ISO 1183:2006 3.3. Wymiary Wymiary poprzeczne rur podano w tablicy 2 i 3.

67 Tablica 2 Wymiary poprzeczne rur gładkich Lp. Średnica zewnętrzna Minimalna grubość ścianki Tolerancja średnicy (mm) (mm) (mm) 1 110 6,3 + 1,0 2 125 7,1 + 1,2 3 140 8,0 + 1,4 4 160 9,1 + 1,6 Tablica 3 Wymiary poprzeczne rur karbowanych Lp. Średnica zewnętrzna Średnica wewnętrzna Tolerancja średnicy (mm) (mm) (mm) 1 110 95 + 1,0 2 125 108 + 1,6 3 160 136 + 1,6 3.4. Owalność Owalność rury nie powinna przekraczać 3% nominalnej średnicy rury. 3.5. Długość i zakończenia odcinka fabrykacyjnego Długość odcinka fabrykacyjnego w odcinkach prostych powinna wynosić 6 m lub 12 m ±1%. Dopuszcza się inne długości rur wg dokumentacji wyrobu. Zakończenia odcinków rur powinny być ucięte prostopadle do osi rury. 3.6. Wygląd zewnętrzny Powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne rur powinny być gładkie, bez uszkodzeń, pęcherzy, zapadnięć, rys, niejednorodności i wtrąceń ciał obcych. 3.7. Barwa Barwa rur powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności na całej powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej oraz zgodna z deklaracją producenta. 3.8. Udarność Rura poddana próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4 nie powinna wykazywać śladów pokruszenia i pęknięć dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym ani nie powinny wykazywać zdeformowań w stopniu ograniczającym ich normalne użytkowanie. Wymagana odporność na uderzenia powinna być Normalna. 3.9. Sztywność obwodowa Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach rur o długości 300 mm, przy deformacji o 3% średnicy wewnętrznej nie powinna być mniejsza niż 8 kn/m 2.

68 3.10. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni rur, w odstępach nie większych niż 1 m, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia, nazwa lub znak producenta, oznaczenie rodzaju rury np.: ROp... nominalna średnica zewnętrzna x grubość ścianki np.: 110/6,3 Przykład cechowania rury: Urząd Miasta Wrocławia ROp...110/6,3 3.11. Pakowanie Rury produkowane w odcinkach prostych powinny być pakowane w zależności od ilości i ustaleń pomiędzy dostawcą i odbiorcą w pakiety owinięte taśmą lub pojedynczo. Każda dostawa (opakowanie) powinna mieć etykietę zawierającą co najmniej: 1) nazwę lub znak producenta, 2) nazwę wyrobu, 3) długość odcinków 4) datę produkcji, 5) znak kontroli jakości 3.12. Przechowywanie Rury powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym zabezpieczone wkładkami drewnianymi (klinami) przed przetaczaniem zgodnie z zaleceniami producenta. Wysokość składowania rur nie powinna przekraczać 2,5 m. Rury mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów. 3.13. Transport Rury powinny być przewożone dowolnymi środkami transportu dostosowanymi do ich gabarytów, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. Podczas załadunku i rozładunku należy zachować ostrożność aby nie uszkodzić rur. Rury nie powinny być przeciągane, lecz przenoszone. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty,

69 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Rury powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. Przy tworzeniu przewiertu lub przecisku rury łączy się metodą zgrzewania elektrooporowego, polifuzyjnego. Na przepustach odkrywkowych rury można łączyć złączkami. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie owalności, udarności i sztywności obwodowej. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane na próbkach wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów.

70 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie owalności Sprawdzenie polega na pomiarze średnicy rury D suwmiarką z noniuszem lub precyzyjnie wyskalowanym przymiarem liniowym i obliczeniu owalności K ze wzoru: D K = D max min 1 100% 6.3.5. Sprawdzenie długości i zakończeń odcinka fabrykacyjnego Sprawdzenie polega na pomiarze elektronicznym urządzeniem zamontowanym bezpośrednio na linii produkcyjnej oraz taśmą mierniczą o podziałce milimetrowej długości 5 wybranych losowo odcinków fabrykacyjnych i porównać wyniki z p. 3.5. 6.3.6. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.7. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.8. Sprawdzenie udarności Dwanaście próbek rur o długości (200±5) mm każda należy poddać próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4. Po wykonaniu badania, co najmniej dziewięć próbek nie powinno wykazywać śladów uszkodzeń dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym. 6.3.9. Sprawdzenie sztywności obwodowej Sprawdzenie sztywności obwodowej należy wykonać wg PN EN ISO 9969:1997. 6.3.10. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym oraz przez pomiar przymiarem z podziałką milimetrową odstępu między znakami. 6.3.11. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.11. 6.3.12. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.12. 6.3.13. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.13. 6.3.14. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

71 6.3.15. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

72 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-6 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 6: Rury światłowodowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 6 normy są wymagania na rury światłowodowe, wykonane z polietylenu wysokiej gęstości (RHDPE) o ściance rowkowanej, z warstwą poślizgową, przeznaczone do tworzenia ciągów rur przepustowych i ulicznych linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia dla ochrony kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi spowodowanymi obciążeniem występującym na powierzchni gruntu, występowaniem nacisków od poruszających się pojazdów oraz tam gdzie wymagana jest ochrona przed udarami. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Rura osłonowa (RO) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się rury RS. Rura światłowodowa (RS) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się kabel światłowodowy, wykonana z polietylenu pierwotnego o gęstości nie mniejszej niż 0,94 g/cm 3 (HDPE), z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (ryflowaną). Odcinek fabrykacyjny - odcinek rury (jednolity, bez złączek) dostarczany na plac budowy. Odcinek instalacyjny - ciąg rurowy złożony co najmniej z dwóch odcinków fabrykacyjnych połączonych złączkami rur. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK.

73 ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy z tworzyw sztucznych Sprawdzanie wymiarów. PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. PODZIAŁ I OZNACZENIE 2.1. Podział RS rura światłowodowa ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki: 32/2,9, 40/3,7 ze względu na rodzaj powierzchni wewnętrznej: r rowkowana,

74 p z warstwą poślizgową, 2.2. Przykład oznaczenia RSrp 32/2,9 rura światłowodowa, z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (r) i z warstwą poślizgową (p), o średnicy nominalnej 32 mm i grubości ścianki 2,9 mm. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Rury RS powinny umożliwiać budowę: ciągów rur ulicznych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, ciągów rur przepustowych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, przyłączy do sieci MSRK stanowiących odgałęzienie od linii MSRK do punktów końcowych, Wyżej wymienione ciągi rur powinny umożliwiać sprawną instalację i skuteczną ochronę kabli światłowodowych oraz ich długotrwałą eksploatację. W związku z tym rury RS powinny posiadać następujące, główne cechy użytkowe: 3.2. Materiał 1) dostawa w opakowaniach: zwojach, przygotowanych do konkretnego zastosowania, 2) odporność na trudne warunki układania rur w miastach i na trasach międzymiastowych, w tym wykonywania przepustów odkrywkowych, przecisków i przewiertów, 3) trwałość co najmniej 30 letnią, Rury powinny być wykonane z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości polietylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 190 o C obciążenie 5 kg 2 Gęstość (g/10 min) 0,3 1,3 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 (kg/m 3 ) 941 PN EN ISO 1183:2006 3.3. Wymiary Wymiary poprzeczne rur podano w tablicy 2. Tablica 2 Wymiary poprzeczne rur gładkich Lp. Średnica zewnętrzna Minimalna grubość ścianki Tolerancja średnicy (mm) (mm) (mm) 1 32 2,9 + 0,3 2 40 3,7 + 0,4

75 3.4. Owalność Owalność rury nie powinna przekraczać 3% nominalnej średnicy rury. 3.5. Długość i zakończenia odcinka fabrykacyjnego Długość odcinka fabrykacyjnego w zwojach powinna wynosić 250 m ±1% lub na bębnach w odcinkach 1000 2000 m. Dopuszcza się inne długości rur wg dokumentacji wyrobu. Zakończenia odcinków rur powinny być ucięte prostopadle do osi rury. Końce rur powinny być zabezpieczone uszczelkami. 3.6. Wygląd Powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne rur powinny być gładkie, bez uszkodzeń, pęcherzy, zapadnięć, rys i wtrąceń ciał obcych. 3.7. Barwa Barwa rur powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności na całej powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej oraz zgodna z deklaracją producenta. Dla sieci MSRK Miasta Wrocławia rury powinny być koloru pomarańczowego. 3.8. Odporność na ciśnienie wewnętrzne Odcinki rur poddane próbie wg PN EN 921:1998 nie powinny wykazywać uszkodzeń i nieszczelności. 3.9. Udarność Rura poddana próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4 nie powinna wykazywać śladów pokruszenia i pęknięć dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym ani nie powinny wykazywać zdeformowań w stopniu ograniczającym ich normalne użytkowanie. Wymagana odporność na uderzenia powinna być Normalna. 3.10. Wydłużenie rur przy zerwaniu Wytrzymałość na wydłużenie rur przy zerwaniu powinna wynosić co najmniej 350% wg PN EN ISO 6259 1:2003. 3.11. Sztywność obwodowa Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach rur o długości 300 mm nie powinna być mniejsza niż 8 kn/m 2. 3.12. Współczynnik tarcia Współczynnik tarcia nie jest większy niż 0,2 dla rur bez warstwy poślizgowej i 0,1 dla rur z warstwą poślizgową. 3.13. Samoprostowanie się odwiniętej rury Rura odwinięta ze zwoju lub bębna powinna się wyprostować. Maksymalna odległość szczytu łuku od powierzchni płaskiej nie powinna być większa niż 10% długości odcinka pobranego do pomiaru.

76 3.14. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni rur, w odstępach nie większych niż 1 m, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia nazwa lub znak producenta, oznaczenie rodzaju rury np.: RS... nominalna średnica zewnętrzna x grubość ścianki np.: 32/2,9 Przykład cechowania rury: Urząd Miasta Wrocławia RS...32/2,9 3.15. Pakowanie Rury powinny być pakowane w zwojach (minimalnie na zwoju 250 m rury) lub na bębnach. Średnica zwoju powinna być taka, aby zapewnione było samoprostowanie się rury. Do każdego zwoju lub bębna rur powinna być przymocowana etykieta, zawierająca co najmniej: nazwę lub znak producenta, nazwę wyrobu długość rury w zwoju, datę produkcji, znak kontroli jakości 3.16. Przechowywanie Rury powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym zabezpieczone wkładkami drewnianymi (klinami) przed przetaczaniem zgodnie z zaleceniami producenta. Wysokość składowania rur nie powinna przekraczać 2,5 m. Rury mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów. W przypadku przykrywania rur plandekami nieprzepuszczającymi światła należy zapewnić dobrą wentylację tym wyrobom. 3.17. Transport Rury powinny być przewożone dowolnymi środkami transportu dostosowanymi do ich gabarytów, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. Podczas załadunku i rozładunku należy zachować ostrożność aby nie uszkodzić rur. Rury nie powinny być przeciągane, lecz przenoszone. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty,

77 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Rury powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. Rury łączy się za pomocą złączek skręcanych. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: owalności, odporności na ciśnienie wewnętrzne, udarności, wydłużenia rur przy zerwaniu, sztywności obwodowej, współczynnika tarcia i samoprostowania się odwiniętej rury. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne.

78 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie owalności Sprawdzenie polega na pomiarze średnicy rury D suwmiarką z noniuszem lub precyzyjnie wyskalowanym przymiarem liniowym i obliczeniu owalności K ze wzoru: D K = D max min 1 100% 6.3.5. Sprawdzenie długości i zakończeń odcinka fabrykacyjnego Sprawdzenie polega na pomiarze elektronicznym urządzeniem zamontowanym bezpośrednio na linii produkcyjnej oraz taśmą mierniczą o podziałce milimetrowej długości 5 wybranych losowo odcinków fabrykacyjnych i porównać wyniki z p. 3.5. 6.3.6. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.7. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.8. Sprawdzenie odporności na ciśnienie wewnętrzne Badanie wykonać wg PN EN 921:1998, w warunkach określonych w tablicy 3. Tablica 3 Temperatura Czas badania Naprężenie na Środowisko badania [ C] [min] obwodzie [MPa] 20 Powietrze lub woda 30 7,5 Wartość ciśnienia p obliczyć wg wzoru p = σ d 2e em γ,min e γ,min w którym: σ naprężenie obwodowe rury w megapaskalach wg tablicy 3, e γ, min minimalna grubość ścianki rury, w milimetrach, d em średnica zewnętrzna rury, w milimetrach.

79 Wartość ciśnienia wewnętrznego wyliczonego przy zadanych parametrach pomiaru, przy której odcinki rur poddane próbie ciśnieniowej nie powinny wykazywać pęknięć przy oddziaływaniu ciśnienia przez 30 min nie powinna przekraczać 1 MPa. 6.3.9. Sprawdzenie udarności Dwanaście próbek rur o długości (200±5) mm każda należy poddać próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4. Po wykonaniu badania, co najmniej dziewięć próbek nie powinno wykazywać śladów uszkodzeń dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym. 6.3.10. Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu należy wykonać wg PN EN ISO 6259 1:2003. 6.3.11. Sprawdzenie sztywności obwodowej Sprawdzenie sztywności obwodowej należy wykonać wg PN EN ISO 9969:1997. 6.3.12.Sprawdzenie współczynnika tarcia Sprawdzenie współczynnika tarcia należy wykonać metodą mechaniczną (Bellcore) wg załącznika Nr 2. 6.3.13. Sprawdzenie samoprostowania się odwiniętej rury Ze zwoju lub bębna należy odwinąć i ułożyć poziomo 20 m rury. Po 5 minutach należy wyciąć ze środkowej części odwiniętej rury 10 odcinków o długości 1 m i zmierzyć odległość szczytu łuku (strzałka ugięcia) od powierzchni płaskiej. Długość strzałki ugięcia nie może być większa jak 10 cm (10%) dla każdego z pomiarów. 6.3.14. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym oraz przez pomiar przymiarem z podziałką milimetrową odstępu między znakami. 6.3.15. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.15. 6.3.16. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.16. 6.3.17. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.17. 6.3.18. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.19. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

80 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-7 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 7: Rury trudnopalne 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 7 normy są wymagania na rury światłowodowe trudnopalne (nierozprzestrzeniające płomienia), wykonane z polietylenu wysokiej gęstości (RSt) o ściance rowkowanej, z warstwą poślizgową, przeznaczone do tworzenia ciągów rur przepustowych i ulicznych linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia dla ochrony kabli układanych w obiektach użyteczności publicznej, mostach, wiaduktach, tunelach, obiektach przemysłowych. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Rura osłonowa (RO) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się rury RS. Rura światłowodowa (RS) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się kabel światłowodowy, wykonana z polietylenu pierwotnego o gęstości nie mniejszej niż 0,94 g/cm 3 (HDPE), z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (ryflowaną). Rura światłowodowa trudnopalna (nierozprzestrzeniająca płomienia) (RSt) rura wykonana z polietylenu wysokiej gęstości z domieszkami uniepalniającymi. Odcinek fabrykacyjny odcinek rury (jednolity, bez złączek) dostarczany na plac budowy. Odcinek instalacyjny ciąg rurowy złożony co najmniej z dwóch odcinków fabrykacyjnych połączonych złączkami rur. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK.

81 ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy z tworzyw sztucznych Sprawdzanie wymiarów. PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 1: Wymagania ogólne. PN EN 60695 11 2:2006 Badanie zagrożenia ogniowego Część 11 2: Płomienie probiercze Znamionowy płomień probierczy mieszankowy 1kW Urządzenia, układ do próby sprawdzającej i wytyczne. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN EN ISO 4589 1:1999 Tworzywa sztuczne Oznaczanie zapalności metodą wskaźnika tlenowego Część 1: Zasady ogólne. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka.

82 2. PODZIAŁ I OZNACZENIE 2.1. Podział RSt rura światłowodowa trudnopalna (nierozprzestrzeniająca płomienia) ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki: 32/2,9, 40/3,7 ze względu na rodzaj powierzchni wewnętrznej: r rowkowana, p z warstwą poślizgową, 2.2. Przykład oznaczenia RStrp 32/2,9 rura światłowodowa trudnopalna, z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (r) i z warstwą poślizgową (p), o średnicy nominalnej 32 mm i grubości ścianki 2,9 mm. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Rury RSt powinny umożliwiać budowę: ciągów rur ulicznych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, ciągów rur przepustowych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, dla ochrony kabli układanych w obiektach użyteczności publicznej, mostach, wiaduktach, tunelach, obiektach przemysłowych. Wyżej wymienione ciągi rur powinny umożliwiać sprawną instalację i skuteczną ochronę kabli światłowodowych oraz ich długotrwałą eksploatację oraz spełniać wymagania budowlane, w szczególności przeciwpożarowe. W związku z tym rury trudnopalne powinny posiadać następujące, główne cechy użytkowe: 3.2. Materiał 1) nierozprzestrzenianie płomienia, wg p. 3.14. 2) dostawa w bezpiecznych opakowaniach zawierających rury o określonych długościach, przygotowanych do konkretnego zastosowania, 3) odporność na trudne warunki układania rur w szybach, kanałach, mostach, 4) przygotowanie do zaciągania kabli metodą mechaniczną, 5) trwałość co najmniej 30 letnią. Rury powinny być wykonane z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości polietylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 190 o C obciążenie 5 kg (g/10 min) 0,3 1,3 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006

83 2 Gęstość (kg/m 3 ) 941 PN EN ISO 1183:2006 3.3. Wymiary Wymiary poprzeczne rur podano w tablicy 2. Wymiary poprzeczne rur gładkich Tablica 2 Lp. Średnica zewnętrzna Minimalna grubość ścianki Tolerancja średnicy (mm) (mm) (mm) 1 32 2,9 + 0,3 2 40 3,7 + 0,4 3.4. Owalność Owalność rury nie powinna przekraczać 3% nominalnej średnicy rury. 3.5. Długość i zakończenia odcinka fabrykacyjnego Długość odcinka fabrykacyjnego w zwojach powinna wynosić 250 m ±1% lub na bębnach w odcinkach 1000 2000 m. Dopuszcza się inne długości rur wg dokumentacji wyrobu. Zakończenia odcinków rur winny być ucięte prostopadle do osi rury. Końce rur powinny być zabezpieczone uszczelkami. 3.6. Wygląd Powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne rur powinny być gładkie, bez uszkodzeń, pęcherzy, zapadnięć, rys i wtrąceń ciał obcych. 3.7. Barwa Barwa rur powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności na całej powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej oraz zgodna z deklaracją producenta. Dla sieci MSRK Miasta Wrocławia rury powinny być koloru pomarańczowego. 3.8. Odporność na ciśnienie wewnętrzne Odcinki rur poddane próbie wg PN EN 921:1998 nie powinny wykazywać uszkodzeń i nieszczelności. 3.9. Udarność Rura poddana próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4 nie powinna wykazywać śladów pokruszenia i pęknięć dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym ani nie powinny wykazywać zdeformowań w stopniu ograniczającym ich normalne użytkowanie. Wymagana odporność na uderzenia powinna być Normalna. 3.10. Wydłużenie rur przy zerwaniu Wytrzymałość na wydłużenie rur przy zerwaniu powinna wynosić co najmniej 350% wg PN EN ISO 6259 1:2003.

84 3.11. Sztywność obwodowa Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach rur o długości 300 mm nie powinna być mniejsza niż 8 kn/m 2. 3.12. Współczynnik tarcia Współczynnik tarcia nie jest większy niż 0,2 dla rur bez warstwy poślizgowej i 0,1 dla rur z warstwą poślizgową. 3.13. Odporność na rozprzestrzenianie płomienia Rury światłowodowe trudnopalne poddane próbie działania płomienia zgodnie z PN EN 50086 powinny spełniać warunki badania w czasie odpowiednim do grubości ścianki. 3.14. Samoprostowanie się odwiniętej rury Rura odwinięta ze zwoju lub bębna powinna się wyprostować. Maksymalna odległość szczytu łuku od powierzchni płaskiej nie powinna być większa niż 10% długości odcinka pobranego do pomiaru. 3.15. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni rur, w odstępach nie większych niż 1 m, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia nazwa lub znak producenta, oznaczenie rodzaju rury np.: RSt... nominalna średnica zewnętrzna x grubość ścianki np.: 32/2,9 Przykład cechowania rury: 3.16. Pakowanie Urząd Miasta Wrocławia RSt...32/2,9 Rury powinny być pakowane w zwojach (minimalnie na zwoju 250 m rury) lub na bębnach. Średnica zwoju powinna być taka, aby zapewnione było samoprostowanie się rury. Pakiety rur powinny być chronione przed działaniem promieni słonecznych za pomocą czarnej folii. Do każdego zwoju lub bębna rur powinna być przymocowana etykieta, zawierająca co najmniej: nazwę lub znak producenta, nazwę wyrobu długość rury w zwoju, datę produkcji, znak kontroli jakości 3.17. Przechowywanie Rury powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym zabezpieczone wkładkami drewnianymi (klinami) przed przetaczaniem zgodnie z zaleceniami producenta. Wysokość składowania rur nie powinna przekraczać 2,5 m. Rury mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń.

85 Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów. W przypadku przykrywania rur plandekami nieprzepuszczającymi światła należy zapewnić dobrą wentylację tym wyrobom. 3.18. Transport Rury powinny być przewożone dowolnymi środkami transportu dostosowanymi do ich gabarytów, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. Podczas załadunku i rozładunku należy zachować ostrożność aby nie uszkodzić rur. Rury nie powinny być przeciągane, lecz przenoszone. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Rury powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. Przy instalowaniu rur przy niższych temperaturach należy zapewnić podgrzanie rur w zwojach przed ich rozwinięciem. Rury światłowodowe trudnopalne należy łączyć ze sobą za pomocą złączek trudnopalnych. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: owalności, odporności na ciśnienie wewnętrzne, udarności, wydłużenia rur przy zerwaniu, sztywności obwodowej, współczynnika tarcia, odporności na rozprzestrzenianie płomienia i samoprostowania się odwiniętej rury. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania.

86 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie owalności Sprawdzenie polega na pomiarze średnicy rury D suwmiarką z noniuszem lub precyzyjnie wyskalowanym przymiarem liniowym i obliczeniu owalności K ze wzoru: D K = D max min 1 100% 6.3.5. Sprawdzenie długości i zakończeń odcinka fabrykacyjnego Sprawdzenie polega na pomiarze elektronicznym urządzeniem zamontowanym bezpośrednio na linii produkcyjnej oraz taśmą mierniczą o podziałce milimetrowej długości 5 wybranych losowo odcinków fabrykacyjnych i porównać wyniki z p. 3.5. 6.3.6. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.7. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.8. Sprawdzenie odporności na ciśnienie wewnętrzne Badanie wykonać wg PN EN 921:1998, w warunkach określonych w tablicy 3.

87 Tablica 3 Temperatura Czas badania Naprężenie na Środowisko badania [ C] [min] obwodzie [MPa] 20 Powietrze lub woda 30 7,5 Wartość ciśnienia p obliczyć wg wzoru p = σ d 2e em γ,min e γ,min w którym: σ naprężenie obwodowe rury w megapaskalach wg tablicy 3, e γ, min minimalna grubość ścianki rury, w milimetrach, d em średnica zewnętrzna rury, w milimetrach. Wartość ciśnienia wewnętrznego wyliczonego przy zadanych parametrach pomiaru, przy której odcinki rur poddane próbie ciśnieniowej nie powinny wykazywać pęknięć przy oddziaływaniu ciśnienia przez 30 min nie powinna przekraczać 1 MPa. 6.3.9. Sprawdzenie udarności Dwanaście próbek rur o długości (200±5) mm każda należy poddać próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 2 4. Po wykonaniu badania, co najmniej dziewięć próbek nie powinno wykazywać śladów uszkodzeń dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym. 6.3.10. Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu należy wykonać wg PN EN ISO 6259 1:2003. 6.3.11. Sprawdzenie sztywności obwodowej Sprawdzenie sztywności obwodowej należy wykonać wg PN EN ISO 9969:1997. 6.3.12. Sprawdzenie współczynnika tarcia Sprawdzenie współczynnika tarcia należy wykonać metodą mechaniczną (Bellcore) wg załącznika Nr 2. 6.3.13. Sprawdzenie odporności na rozprzestrzenianie płomienia Trzy próbki rur o długości 675±10 mm należy poddać próbie palności wg PN EN 50086 1. Należy uznać, że próbki przeszły badanie z wynikiem pozytywnym, jeżeli nie zapalą się w czasie przyłożenia płomienia. 6.3.14. Sprawdzenie samoprostowania się odwiniętej rury Ze zwoju lub bębna należy odwinąć i ułożyć poziomo 20 m rury. Po 5 minutach należy wyciąć ze środkowej części odwiniętej rury 10 odcinków o długości 1 m i zmierzyć odległość szczytu łuku (strzałka ugięcia) od powierzchni płaskiej. Długość strzałki ugięcia nie może być większa jak 10 cm (10%) dla każdego z pomiarów.

88 6.3.15. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym oraz przez pomiar przymiarem z podziałką milimetrową odstępu między znakami. 6.3.16. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.16. 6.3.17. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.17. 6.3.18. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.18. 6.3.19. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.20. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

89 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-8 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 8: Mikrokanalizacja 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 8 normy są wymagania na mikrorury oraz wiązki mikrorur z osprzętem, przeznaczone do tworzenia ciągów rur przepustowych i ulicznych linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia dla ochrony mikrokabli światłowodowych przed uszkodzeniami mechanicznymi spowodowanymi obciążeniem występującym na powierzchni gruntu, występowaniem nacisków od poruszających się pojazdów oraz tam gdzie wymagana jest ochrona przed udarami. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla mikrokabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz mikrokabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Mikrokanalizacja kablowa (KK) szczególny rodzaj KK, zespół podziemnych mikrorur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych mikrokablikabli telekomunikacyjnych. Rura osłonowa (RO) - rura kanalizacji kablowej, w której instaluje się rury RS, mikrorury MRS lub wiązki mikrorur. Rura światłowodowa (RS) - rura KK, w której instaluje się kabel światłowodowy lub mikrorury MRS, wykonana z polietylenu pierwotnego o gęstości nie mniejszej niż 0,94 g/cm 3 (HDPE), z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (ryflowaną). Mikrorura światłowodowa (MRS) - rura MKK, w której instaluje się mikrokabel światłowodowy, wykonana z polietylenu pierwotnego o gęstości nie mniejszej niż 0,94 g/cm 3 (HDPE), o średnicy zewnętrznej w zakresie 4 15mm. Rura RS wtórna (RSw) - rura RS klasy 250 lub większej, instalowana w rurach osłonowych. Mikrorura RS wtórna (MRSw) - mikrorura MRS klasy 250 lub większej, instalowana w rurach osłonowych lub rurociągach kablowych. Rura RS ziemna (RSz) - rura RS klasy 450, instalowana bezpośrednio w ziemi.

90 Mikrorura MRS ziemna (MRSz) - mikrorura RS minimum klasy 450, instalowana bezpośrednio w ziemi. Wiązka mikrorur (WMS)- prefabrykowana wiązka mikrorur MRS, w zewnętrznym płaszczu lub rurze osłonowej. Wiązka mikrorur ziemna (WMSz)- prefabrykowana wiązka mikrorur MRSw, do bezpośredniego instalowania w ziemi. Wiązka mikrorur wtórna (WMSw)- prefabrykowana wiązka mikrorur MRSw, do instalowania w rurze osłonowej. Odcinek fabrykacyjny - odcinek mikrorury lub wiązki mikrorur (jednolity, bez złączek) dostarczany na plac budowy. Odcinek instalacyjny - ciąg mikrorur lub wiązek mikrorur złożony co najmniej z dwóch odcinków fabrykacyjnych połączonych złączkami mikrorur lub puszki połączeniowej. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy z tworzyw sztucznych Sprawdzanie wymiarów. PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi.

91 PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. PODZIAŁ I OZNACZENIE 2.1. Podział 2.1.1 Mikrorury MRSw mikrorura światłowodowa wtórna ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki: 15/1,5, 12/1,2, 10/1,0, 7/0,75, 5/0,6, 4//0,5 ze względu na rodzaj powierzchni wewnętrznej: r rowkowana, p z warstwą poślizgową, a z warstwą antyelektrostatyczną MRSz mikrorura światłowodowa ziemna ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki: 12/2,0, 10/2,25, 8/2,1, 7/2,0, ze względu na rodzaj powierzchni wewnętrznej: r rowkowana, p z warstwą poślizgową, a z warstwą antyelektrostatyczną 2.1.2 Wiązki mikrorury WMSw prefabrykowana wiązka mikrorur - wtórna ze względu na ilość mikrorur i średnicę nominalną mikrorur: 7x10/1,0, 7x7/0,75, 7x5/0,6, 13x10/1,0, 13x7/0,75, 13x5/0,6 WMSz prefabrykowana wiązka mikrorur- ziemna ze względu na średnicę nominalną i minimalną grubość ścianki: 7x10/1,0, 7x7/0,75, 7x5/0,6, 13x10/1,0, 13x7/0,75, 13x5/0,6

92 W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zastosowanie innej konfiguracji prefabrykowanej wiązki przy założeniu technicznych możliwości jej wykonania. 2.2. Przykład oznaczenia. 2.2.1. Przykład oznaczenia mikrorur: MRSwrp 10/1,0 mikrorura światłowodowa wtórna, z wewnętrzną powierzchnią rowkowaną (r) i z warstwą poślizgową (p), o średnicy nominalnej 10 mm i grubości ścianki 1,0 mm. 2.2.2. Przykład oznaczenia wiązek : WMSz 7x10/1,0 prefabrykowana wiązka mikrorur, ziemna, siedmiu mikrorur o średnicy nominalnej 10 mm i grubości ścianki 1,0 mm. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Mikrorury RS i wiązki prefabrykowane WMS powinny umożliwiać budowę: ciągów rur ulicznych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, ciągów rur przepustowych w profilach określonych w ZN UMWR 002.V001, przyłączy do sieci MSRK stanowiących odgałęzienie od linii MSRK do punktów końcowych, Wyżej wymienione ciągi powinny umożliwiać sprawną instalację i skuteczną ochronę mikrokabli światłowodowych oraz ich długotrwałą eksploatację. W związku z tym mikrorury MRS i wiązki prefabrykowane WMS powinny posiadać następujące, główne cechy użytkowe: 1) dostawa w opakowaniach: zwojach, na bębnach przygotowanych do konkretnego zastosowania, 2) odporność na trudne warunki układania rur w miastach i na trasach międzymiastowych, w tym wykonywania przepustów odkrywkowych, przecisków i przewiertów, 3) trwałość co najmniej 30 letnią, 3.2. Materiał Mikrorury powinny być wykonane z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości polietylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 190 o C obciążenie 5 kg 2 Gęstość (g/10 min) 0,3 1,3 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 (kg/m 3 ) 941 PN EN ISO 1183:2006

93 Dwuwarstwowa osłona wiązki WMS powinna być wykonana: - pierwsza warstwa z polipropylenu o właściwościach podanych w tablicy 2 Tablica 2 Właściwości polipropylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 230 o C obciążenie 2,16 kg 2 Gęstość (g/10 min) <1,5 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 (kg/m 3 ) ok. 900 PN EN ISO 1183:2006 - druga warstwa z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 1 3.3. Wymiary Wymiary poprzeczne mikrorur podano w tablicach 3 i 4. Tablica 3 Wymiary poprzeczne mikrorur wtórnych Lp. Średnica zewnętrzna (mm) Minimalna grubość ścianki (mm) Powierzchnia wewnętrzna Warstwa poślizgowa Tolerancja średnicy (mm) 1 4 0,5 gładka antyelektrostatyczna + 0,0/-0,1 2 5 0,6 gładka antyelektrostatyczna + 0,1 3 7 0,75 rowkowana zwykła +0,1 4 10 1,0 rowkowana zwykła +0,1 5 12 1,2 rowkowana zwykła +0,2 6 15 1,5 rowkowana zwykła +0,2 Tablica 4 Wymiary poprzeczne mikrorur ziemnych Lp. Średnica zewnętrzna (mm) Minimalna grubość ścianki (mm) Powierzchnia wewnętrzna Warstwa poślizgowa Tolerancja średnicy (mm) 1 7 2,0 gładka antyelektrostatyczna +0,1 2 8 2,1 gładka antyelektrostatyczna + 0,1 3 10 2,25 rowkowana zwykła +0,1 4 12 2,0 rowkowana zwykła +0,2 Wymiary poprzeczne prefabrykowanych wiązek wtórnych i ziemnych podano w tablicy 5

94 Tablica 5 Lp. Ilość mikrorur (szt.) Średnica zewnętrzna mikrorury (mm) Średnica zewnętrzna wiązki wtórnej (mm) Średnica zewnętrzna wiązki ziemnej (mm) 1 7 5 18,4 22,2 2 13 5 30,6 33 3 7 7 25,0 28 4 13 7 35,7 39,9 5 7 10 33,4 38,4 6 13 10 50,6 57 3.4. Owalność Owalność mikrorury nie powinna przekraczać 5% nominalnej średnicy rury. 3.5. Długość i zakończenia odcinka fabrykacyjnego Długość odcinka fabrykacyjnego: - mikrorur na bębnach w odcinkach 2300 4800 m, - wiązek prefabrykowanych na bębnach 1000-2000m Dopuszcza się inne długości rur wg dokumentacji wyrobu. Zakończenia odcinków rur powinny być ucięte prostopadle do osi rury. Końce rur powinny być zabezpieczone uszczelkami. 3.6. Wygląd Powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne mikrorur i wiązek prefabrykowanych powinny być gładkie, bez uszkodzeń, pęcherzy, zapadnięć, rys i wtrąceń ciał obcych. 3.7. Barwa Barwa mikrorur powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności na całej powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej oraz zgodna z deklaracją producenta. Dla sieci MSRK Miasta Wrocławia prefabrykowane wiązki mikrorur powinny być koloru pomarańczowego. 3.8. Odporność na ciśnienie wewnętrzne Odcinki mikrorur poddane próbie wg PN EN 921:1998 nie powinny wykazywać uszkodzeń i nieszczelności. 3.9. Udarność Prefabrykowana wiązka mikrorur poddana próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086 1 nie powinna wykazywać śladów pokruszenia i pęknięć dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym ani nie powinny wykazywać zdeformowań w stopniu ograniczającym ich normalne użytkowanie. 3.10. Wydłużenie mikrorur przy zerwaniu Wytrzymałość na wydłużenie rur przy zerwaniu powinna wynosić co najmniej 350% wg PN EN ISO 6259 1:2003.

95 3.11. Sztywność obwodowa Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach wiązek WMSz oraz mikrorur MRSz o długości 300 mm nie powinna być mniejsza niż 8 kn/m 2. Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach wiązek WMSw oraz mikrorur MRSw o długości 300 mm nie powinna być mniejsza niż 4 kn/m 2. 3.12. Współczynnik tarcia Współczynnik tarcia nie jest większy 0,1 dla mikrorur z warstwą poślizgową. 3.13. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni wiązek mikrorur WMS, w odstępach nie większych niż 3 m, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia nazwa lub znak producenta, oznaczenie rodzaju wiązki np.: WMS.. ilość mikrorur w wiązce x średnica np.: 7x10 Przykład cechowania rury: Urząd Miasta Wrocławia WMS...7x10 3.14. Pakowanie Rury powinny być pakowane w zwojach na bębnach. Średnica zwoju powinna być taka, aby nie przekroczyć minimalnego promienia gięcia mikrorury lub prefabrykowanej wiązki. Do każdego bębna powinna być przymocowana etykieta, zawierająca co najmniej: nazwę lub znak producenta, nazwę wyrobu długość rury w zwoju, datę produkcji, znak kontroli jakości 3.15. Przechowywanie Mikrorury i wiązki prefabrykowane powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym zabezpieczone wkładkami drewnianymi (klinami) przed przetaczaniem zgodnie z zaleceniami producenta. Wysokość składowania nie powinna przekraczać 2,5 m. Mikrorury i wiązki prefabrykowane mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów.

96 W przypadku przykrywania plandekami nieprzepuszczającymi światła należy zapewnić dobrą wentylację tym wyrobom. 3.16. Transport Wyroby mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu dostosowanymi do ich gabarytów, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. Podczas załadunku i rozładunku należy zachować ostrożność aby nie uszkodzić produktów. Bębny nie powinny być toczone po nierównościach, lecz przenoszone. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Mikrorury oraz prefabrykowane wiązki mikrorur powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. Mikrorury łączy się za pomocą złączek zatrzaskowych, natomiast wiązki mikrorur łączy się poprzez połączenie składowych mikrorur również złączkami zatrzaskowymi, a następnie osłonięcie tego miejsca puszką połączeniową. Mikrokanalizacja może być wykorzystana do zwielokrotnienia istniejącej kanalizacji, należącej do Inwestora. Do kanalizacji pierwotnej 110 mm można zaciągnąć mechanicznie 4 wiązki WMSw 7x10. Istnieje również możliwość instalacji mikrorur MRSw w ułożonych rurach RS. Instalacja ta może być wykonana poprzez zaciąganie mechaniczne lub montaż pneumatyczny. Ilości mikrorur możliwe do wdmuchnięcia podano w tablicy 6. Tablica 6 Ilości mikrorur do wdmuchnięcia w rury RS Lp. Rura Rs Mikrorura Ilość MRSw mikrorur 1 32/29 10/1 3 2 32/2,9 7/0,75 5 3 40/3,7 10/1 5 4 40/3,7 7/0,75 10 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji.

97 Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: owalności, odporności na ciśnienie wewnętrzne, udarności, wydłużenia rur przy zerwaniu, sztywności obwodowej, współczynnika tarcia i samoprostowania się odwiniętej rury. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie owalności Sprawdzenie polega na pomiarze średnicy rury D suwmiarką z noniuszem lub precyzyjnie wyskalowanym przymiarem liniowym i obliczeniu owalności K ze wzoru: D K = D max min 1 100%

98 6.3.5. Sprawdzenie długości i zakończeń odcinka fabrykacyjnego Sprawdzenie polega na pomiarze elektronicznym urządzeniem zamontowanym bezpośrednio na linii produkcyjnej oraz taśmą mierniczą o podziałce milimetrowej długości 5 wybranych losowo odcinków fabrykacyjnych i porównać wyniki z p. 3.5. 6.3.6. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.7. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.8. Sprawdzenie odporności na ciśnienie wewnętrzne Badanie wykonać wg PN EN 921:1998, w warunkach określonych w tablicy 7. Tablica 7 Temperatura Czas badania Naprężenie na Środowisko badania [ C] [min] obwodzie [MPa] 20 Powietrze lub woda 30 7,5 Wartość ciśnienia p obliczyć wg wzoru p = σ d 2e em γ,min e γ,min w którym: σ naprężenie obwodowe rury w megapaskalach wg tablicy 3, e γ, min minimalna grubość ścianki mikrorury, w milimetrach, d em średnica zewnętrzna mikrorury, w milimetrach. Wartość ciśnienia wewnętrznego wyliczonego przy zadanych parametrach pomiaru, przy której odcinki rur poddane próbie ciśnieniowej nie powinny wykazywać pęknięć przy oddziaływaniu ciśnienia przez 30 min nie powinna przekraczać 1 MPa. 6.3.9. Sprawdzenie udarności Dwanaście próbek wiązek mikrorur o długości (200±5) mm każda należy poddać próbie odporności na uderzenia wg PN EN 50086. Po wykonaniu badania, co najmniej dziewięć próbek nie powinno wykazywać śladów uszkodzeń dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym. 6.3.10. Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu Sprawdzenie wydłużenia rur przy zerwaniu należy wykonać wg PN EN ISO 6259 1:2003. 6.3.11. Sprawdzenie sztywności obwodowej Sprawdzenie sztywności obwodowej należy wykonać wg PN EN ISO 9969:1997. 6.3.12. Sprawdzenie współczynnika tarcia Sprawdzenie współczynnika tarcia należy wykonać metodą mechaniczną (Bellcore) wg załącznika

99 Nr 2. 6.3.13. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym oraz przez pomiar przymiarem z podziałką milimetrową odstępu między znakami. 6.3.14. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.14. 6.3.15. Sprawdzenie przechowywania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.15. 6.3.16. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.16. 6.3.17. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.18. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

100 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-9 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 9: Złączki rur 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 9 normy są wymagania na złączki rur ciągów ulicznych i przepustowych linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Złącze rur kanalizacji kablowej połączenie rur kanalizacji kablowej. Złączka rur (ZR) urządzenie do łączenia rur KK. Złączka skręcana zaciskowa złączka rur rozbieralna z tworzywa sztucznego do połączeń rur ciągów ulicznych wykorzystująca do połączeń końców rur stożkowe elementy dociskowe i pierścienie uszczelniające skompletowane w konstrukcji skręcanej. Złączka nasuwna złączka wykorzystująca do połączenia końców rur zakleszczanie się ich wewnątrz konstrukcji złączki. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK.

101 PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy tworzyw sztucznych Sprawdzenie wymiarów. PN-EN 1277:2005 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych -- Systemy przewodów rurowych z tworzyw termoplastycznych do bezciśnieniowych sieci układanych pod ziemią -- Metoda badania szczelności połączeń z elastomerowym pierścieniem uszczelniającym PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN EN ISO 6259 1:2003 Rury z tworzyw sztucznych Oznaczanie właściwości mechanicznych podczas rozciągania Część 1: Ogólna metoda badań. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania PN EN 1852 1:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Podziemne bezciśnieniowe systemy przewodowe z polipropylenu (PP) do odwadniania i kanalizacji. Wymagania dotyczące rur, kształtek i systemu. PN-EN 728:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury i kształtki z poliolefin -- Oznaczanie czasu indukcji utleniania. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka.

102 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział ze względu na zastosowanie: ZS złączka skręcana zaciskowa dla rur światłowodowych, ZSt złączka skręcana zaciskowa dla rur światłowodowych, trudnopalna ZK złączka nasuwna dla rur karbowanych, ZG złączka nasuwna dla rur gładkich. ze względu na średnicę rur światłowodowych: 32 mm, 40 mm. ze względu na średnicę nominalną zewnętrzną rur karbowanych i gładkich: 110 mm, 125 mm, 160 mm. 2.2. Przykład oznaczenia ZS 32 złączka skręcana zaciskowa dla rur światłowodowych o średnicy 32 mm, ZK 110 złączka nasuwna dla rur karbowanych o średnicy 110 mm, ZG 125 złączka nasuwna dla rur gładkich o średnicy 125 mm. 3. Wymagania 3.1. Wymagania ogólne Złączki powinny zapewniać: a) wodoszczelność tzn. zabezpieczenie rur przed przenikaniem wody do jej wnętrza, b) wodoszczelność wysokotemperaturową tzn. zabezpieczenie rur przed przenikaniem do jej wnętrza wody gorącej o temp. do ok.85 C, c) szczelność pneumatyczną, d) wytrzymałość pneumatyczną, e) trudnopalność w przypadku zastosowania odpowiedniej złączki, f) szybki i niezawodny montaż i demontaż przy użyciu standardowych narzędzi i materiałów, g) trwałość co najmniej 30 letnią. 3.2. Materiały Podstawowym surowcem do produkcji korpusów i nakrętek złączek skręcanych jest granulat polipropylenu. Złączki nasuwne dla rur przepustowych powinny być wykonywane z polietylenu wysokiej gęstości lub polipropylenu. Do produkcji złączek należy stosować pierwotne surowce z oryginalnych opakowań producenta z atestem wytwórcy. Do produkcji nie stosuje się surowców wtórnych. Surowiec powinien mieć postać regularnego, twardego granulatu o jednolitej barwie. Niedopuszczalne są zbrylenia, wtrącenia i zanieczyszczenia. Wymagane własności polipropylenu i polietylenu podano w tablicy 1.

103 Tablica 1 Właściwość Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR Jednostka Wymagania dla polipropylenu Wymagania dla polietylenu (g/10 min) 1,5 0,3 1,3 Gęstość (kg/m 3 ) od 905 do 917 941 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1183:2006 Pierścienie uszczelniające powinny być wykonane z mieszanek gumowych i tworzywowych. 3.3. Wymiary Wymiary złączek podano w tablicy 2. Tablica 2 3.4. Wygląd Oznaczenie Złączka ZS Złączka ZK Złączka ZG Średnica wew. [mm] 32 40 112 127 163 112 127 142 162 Wszystkie elementy złączek powinny mieć powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne gładkie. Na powierzchniach elementów nie mogą występować wady w postaci jam skurczowych, niejednorodności, pęcherzy, wtrąceń ciał, rys i zadziorów. Końce powinny być równe i prostopadłe do ich osi. 3.5. Barwa Barwa wyrobów powinna być uzgodniona między producentem i nabywcą. Barwa wyrobów powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności, na całych ich powierzchniach. 3.6. Szczelność pneumatyczna Złączka poddana badaniu szczelności połączeń zgodnie z PN EN 1277:2005 nie powinna wykazywać uszkodzeń i nieszczelności podczas badania i po badaniu. 3.7. Wytrzymałość pneumatyczna złączek skręcanych Złącze rury ze złączką skręcaną powinno wykazywać odporność pneumatyczną dla nadciśnienia 1 MPa przez 30 min.

104 3.8. Wytrzymałość złącza ze złączką skręcaną Złącze rury ze złączką skręcaną poddane badaniu wytrzymałościowemu nie może ulec rozluźnieniu, a wartość średniej arytmetycznej wydłużeń z trzech pomiarów nie może przekraczać 10% wartości początkowej. 3.9. Odporność na rozprzestrzenianie płomienia Złączki rur światłowodowych trudnopalne poddane próbie działania płomienia zgodnie z PN EN 50086 powinny spełniać warunki badania w czasie odpowiednim do grubości ścianki. 3.10. Cechowanie Na zewnętrznej powierzchni elementów złączek nanosi się cechowanie w formie trwałego napisu, zawierającego następujące dane: nazwa lub znak wytwórni, nazwa lub znak producenta, oznaczenie materiału, inne oznakowania uzgodnione w dokumentacji producenta Cechowanie nanosi się na te powierzchnie elementów złączek, które nie mają wpływu na uzyskanie hermetyczności połączenia rur. Nie dopuszcza się znakowania wgłębnego. 3.11. Pakowanie Złączki powinny być pakowane w folii w ilości zgodnej z zamówieniem. Elementy w opakowaniu jednostkowym powinny być czyste i suche. Opakowania jednostkowe mogą być pakowane w opakowania zbiorcze, np. pudła kartonowe z ewentualnym wypełnieniem chroniącym pakowane elementy przed uszkodzeniem. Do każdego opakowania złączek powinna być przymocowana etykieta pakowa zawierająca: a. nazwę i znak producenta, b. nazwę wyrobu, c. datę produkcji, d. liczbę złączek, e. znak kontroli jakości. 3.12. Przechowywanie i transport Przechowywanie i transport wyrobów powinien się odbywać w opakowaniach, dowolnymi środkami transportu, z zastosowaniem zabezpieczeń przed opadami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych.

105 5. Instalacja Złączki powinny być instalowane zgodnie z dokumentacją wyrobu (instrukcją stosowania wyrobu). Złączki powinny być instalowane przy temperaturach nie niższych niż -10 o C. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: szczelności pneumatycznej, wytrzymałości pneumatycznej i wytrzymałości złącza ze złączką skręcaną. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów.

106 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.6. Sprawdzenie szczelności pneumatycznej Sprawdzenie szczelności pneumatycznej należy wykonać wg PN EN 1277:2005, badanej w czasie 15 minut przy: niskim wewnętrznym ciśnieniu hydrostatycznym (0,05 bara), wysokim wewnętrznym ciśnieniu hydrostatycznym (0,5 bara), wewnętrznym podciśnieniu powietrza ( 0,3 bara). 6.3.7. Sprawdzenie wytrzymałości pneumatycznej złączek skręcanych Próbki rur o długości 1 m połączyć złączką i dokładnie uszczelnić na końcach. Tak przygotowany zestaw wypełnić sprężonym powietrzem do nadciśnienia 1 MPa. Złączka powinna wytrzymać tę próbę bez uszkodzeń w ciągu 30 min ekspozycji na ciśnienie. 6.3.8. Sprawdzenie wytrzymałości złącza ze złączką skręcaną. Badaną próbkę stanowi odcinek rury o długości (700±10) mm, przecięty w połowie a powstałe części połączone są ze sobą badaną złączką. Przed przystąpieniem do badania próbkę należy klimatyzować przez co najmniej 1 h w temperaturze badania (23±1) C. Aparaturę stanowią (rysunek 1): urządzenie utrzymujące próbkę w pozycji pionowej, urządzenie wywierające siłę rozciągającą do 300 N, miernik wydłużenia próbki, z dokładnością do 1,00 mm. Jeden koniec próbki zamocować sztywno w uchwycie mocującym próbkę, a do drugiego końca przyłożyć na 15 s obciążenie wstępne równe 50 N. Po 1 min zmniejszyć obciążenie do 10 N. Na badanej próbce zaznaczyć odcinek pomiarowy o długości (0,5±0,005) m w równych odległościach od uchwytów. Próbkę poddać obciążeniu 150 N (rury o nominalnej średnicy mniejszej lub równej 65 mm). Złącze rur nie może ulec rozluźnieniu, a wartość wydłużenia nie może przekraczać 10%.

107 skala odkształceń pasowanie suwliwe A B 500 mm + długość złącza (między punktami pomiarowymi) A obciążenie Rys. 1 Schemat urządzenia do pomiaru wytrzymałości złącza. A uchwyt mocujący próbkę, B złącze 6.3.9. Sprawdzenie odporności na rozprzestrzenianie płomienia Próbki złączek trudnopalnych należy poddać działaniu drutu rozżarzonego do temperatury 750 O C. Uznaje się, że próbki przeszły badanie z wynikiem pozytywnym, jeżeli nie ma widocznego płomienia ani utrzymującego się żarzenia, lub jeżeli płomienie i żarzenie znikną same w ciągu 30 s po usunięciu rozżarzonego drutu 6.3.10. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym. 6.3.11. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.11. 6.3.12. Sprawdzenie przechowywania i transportu Sprawdzić zgodność warunków przechowywania i transportu wyrobów z p. 3.12. 6.3.12. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

108 6.3.13. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

109 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-10 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 10: Uszczelki rur 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 10 normy są wymagania na uszczelki rur ciągów ulicznych i przepustowych linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Uszczelka rur skręcana (zaślepka) uszczelka rur skręcana zaciskowa służąca do uszczelnienia rur światłowodowych RS wraz z ułożonymi w nich kablami, a także do uszczelnienia wszystkich rodzajów rur pustych. Pokrywa uszczelka w kształcie pokrywy służąca do uszczelniania końców rur przepustowych ROp. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa.

110 PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 1277:2005 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych -- Systemy przewodów rurowych z tworzyw termoplastycznych do bezciśnieniowych sieci układanych pod ziemią -- Metoda badania szczelności połączeń z elastomerowym pierścieniem uszczelniającym. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN EN ISO 6259 1:2003 Rury z tworzyw sztucznych Oznaczanie właściwości mechanicznych podczas rozciągania Część 1: Ogólna metoda badań. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania PN EN 1852 1:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Podziemne bezciśnieniowe systemy przewodowe z polipropylenu (PP) do odwadniania i kanalizacji. Wymagania dotyczące rur, kształtek i systemu. PN-EN 728:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury i kształtki z poliolefin -- Oznaczanie czasu indukcji utleniania PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział ze względu na zastosowanie: URsp uszczelka skręcana zaciskowa, rury światłowodowej pustej (zaślepka), URsk uszczelka skręcana zaciskowa rury światłowodowej kablem, URw uszczelka rur światłowodowych oraz przepustowych gładkich lub karbowanych.

111 ze względu na średnicę zewnętrzną rur światłowodowych: 32 mm, 40 mm ze względu na średnicę rur przepustowych: 110 mm, 125 mm, 160 mm. 2.2. Przykład oznaczenia URsp32 uszczelka rur skręcana zaciskowa rury światłowodowej pustej o średnicy 32 mm. URw110 uszczelka rur przepustowych o średnicy 110 mm 3. Wymagania 3.1. Wymagania ogólne Uszczelki powinny zapewniać: a) mułoszczelność tzn. zabezpieczenie rur przed przenikaniem mułu do jej wnętrza, b) mułoszczelność wysokotemperaturową tzn. zabezpieczenie rur przed przenikaniem mułu do jej wnętrza w warunkach okresowego pojawiania się w kanalizacji wody gorącej o temperaturze do ok. 85 C, c) szybki i niezawodny montaż i demontaż uszczelnienia, w tym uszczelnień z kablem w 3.2. Materiały rurze przy użyciu narzędzi i materiałów standardowych, Podstawowym surowcem do produkcji korpusów i nakrętek uszczelek skręcanych jest polipropylen. Pokrywy rur przepustowych powinny być wykonane z polietylenu wysokiej gęstości. Do produkcji uszczelek należy stosować pierwotne surowce z oryginalnych opakowań producenta z atestem wytwórcy. Do produkcji nie stosuje się surowców wtórnych. Surowiec powinien mieć postać regularnego, twardego granulatu o jednolitej barwie. Niedopuszczalne są zbrylenia, wtrącenia i zanieczyszczenia. Tablica 1 Właściwość Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR Wymagane własności polipropylenu i polietylenu podano w tablicy 1. Jednostka Wymagania dla polipropylenu Wymagania dla polietylenu (g/10 min) 1,5 0,3 1,3 Gęstość (kg/m 3 ) od 905 do 917 941 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1183:2006 Pierścienie uszczelniające powinny być wykonane z mieszanek gumowych i tworzywowych 3.3. Wymiary Wymiary uszczelek powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Wymiary powinny gwarantować uszczelnienia końców rur o średnicach zewnętrznych: 32, 40, 110 i 125 mm. Wymiary uszczelek powinny być dostosowane do uszczelnienia wyjść rur z kablami o średnicach do 20 mm.

112 3.4. Wygląd Wszystkie elementy uszczelek powinny mieć powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne gładkie. Na powierzchniach elementów nie mogą występować wady w postaci jam skurczowych, niejednorodności, pęcherzy, wtrąceń ciał, rys i zadziorów. Końce powinny być równe i prostopadłe do ich osi. 3.5. Barwa Barwa wyrobów powinna być uzgodniona między producentem i nabywcą. Barwa wyrobów powinna być jednolita pod względem odcienia i intensywności, na całych ich powierzchniach. 3.6. Mułoszczelność uszczelek Uszczelki powinny uniemożliwiać przenikanie do rur wody i mułu, również w warunkach podwyższonej temperatury (do 85 C). 3.7. Łatwość wysunięcia kabla z uszczelnienia Kabel powinien łatwo wysuwać się z rur pod działaniem siły nie większej od 50 N. 3.8. Cechowanie Na zewnętrznej powierzchni elementów uszczelek nanosi się cechowanie w formie trwałego napisu, zawierającego następujące dane: nazwa lub znak wytwórni, nazwa lub znak producenta, oznaczenie materiału, inne oznakowania uzgodnione w dokumentacji producenta Cechowanie nanosi się na te powierzchnie elementów uszczelek, które nie mają wpływu na uzyskanie prawidłowego uszczelnienia rur. Nie dopuszcza się znakowania wgłębnego. 3.9. Pakowanie Uszczelki powinny być pakowane w folii w ilości zgodnej z zamówieniem. Elementy w opakowaniu jednostkowym powinny być czyste i suche. Opakowania jednostkowe mogą być pakowane w opakowania zbiorcze, np. pudła kartonowe z ewentualnym wypełnieniem chroniącym pakowane elementy przed uszkodzeniem. Do każdego opakowania uszczelek powinna być przymocowana etykieta pakowa zawierająca: a. nazwę i znak producenta, b. nazwę wyrobu, c. datę produkcji, d. liczbę uszczelek, e. znak kontroli jakości.

113 3.10. Przechowywanie i transport Przechowywanie i transport wyrobów powinien się odbywać w opakowaniach, dowolnymi środkami transportu, z zastosowaniem zabezpieczeń przed opadami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 5. Instalacja Uszczelki powinny być instalowane zgodnie z dokumentacją wyrobu (instrukcją stosowania wyrobu). Uszczelki powinny być instalowane przy temperaturach nie niższych niż 10 o C. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: mułoszczelności i łatwości wysunięcia się kabla z uszczelnienia. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1.

114 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem. 6.3.4. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.6. Sprawdzenie mułoszczelności Należy wykonać uszczelnienie końca rur o długości 1,2 m. Ustawić rurę pionową, uszczelnieniem w dół. Pod rurą umieścić kartkę białego papieru. Rurę napełnić wodą, zabarwioną atramentem lub innym barwnikiem, do wysokości 1m ponad uszczelkę. Wynik próby uznać za dodatni, jeżeli w ciągu 24 godzin przecieknie przez uszczelnienie nie więcej niż kilka kropel wody. W przypadku badania mułoszczelności wysokotemperaturowej rurę napełnić do wysokości 1 m wodą zabarwioną, o temperaturze 85 0 C. Po godzinie rurę opróżnić i ponownie napełnić jak wyżej. Wynik próby uznać za dodatni, jeżeli po 24 godzinach od trzeciego napełnienia przecieknie przez uszczelnienie nie więcej niż kilka kropel wody. 6.3.7. Sprawdzenie łatwości wysunięcia się kabla z uszczelnienia Po wykonaniu badań szczelności próbkę należy umocować poziomo i do kabla przyłożyć siłę powodującą wysunięcie się kabla. Wynik próby uznaje się za dodatni, jeżeli kabel wysunął się przy sile nie większej niż 50 N. W wyniku próby uszczelnienie może ulec uszkodzeniu. 6.3.8. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym. 6.3.9. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.9.

115 6.3.10. Sprawdzenie przechowywania i transportu Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.10. 6.3.11. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.12. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

116 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-11 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 11: Rury dwudzielne 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 11 normy są wymagania na rury dwudzielne, przeznaczone do osłony istniejących ciągów rur linii Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia pod drogami, ulicami i torowiskami lub osłony kabli energetycznych w przypadku zbliżeń lub skrzyżowań z ciągami rur oraz do napraw uszkodzonych rur z kablami. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Rura dwudzielna, z polietylenu wysokiej gęstości rura do osłony ciągów rur lub kabli energetycznych w miejscach skrzyżowań lub zbliżeń. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 3126:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych Elementy z tworzyw sztucznych Sprawdzanie wymiarów.

117 PN EN ISO 1183:2006 Tworzywa sztuczne Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN-EN 921:1998 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych -- Rury z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie wytrzymałości na wewnętrzne ciśnienie w stałej temperaturze. PN EN ISO 9969:1997. Rury z tworzyw termoplastycznych. Oznaczanie sztywności obwodowej. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. Podział i oznaczenie Podział i oznaczenie podano w tablicy 1. Tablica 1 Oznaczenie RD 58 RD 83 RD 110 RD 120 RD 160 Nazwa Rura z polietylenu wysokiej gęstości, dzielona o średnicy zewnętrznej 58 mm Rura z polietylenu wysokiej gęstości, dzielona o średnicy zewnętrznej 83 mm Rura z polietylenu wysokiej gęstości, dzielona o średnicy zewnętrznej 110 mm Rura z polietylenu wysokiej gęstości, dzielona o średnicy zewnętrznej 120 mm Rura z polietylenu wysokiej gęstości, dzielona o średnicy zewnętrznej 160 mm

118 3. Wymagania 3.1. Wymagania ogólne Łatwość (podatność) instalowania na ciągach rur o różnych średnicach, w różnych warunkach atmosferycznych. Rury dwudzielne powinny mieć na całej długości specjalną konstrukcję zatrzaskową lub wsuwną umożliwiającą trwałe połączenie części rur ze sobą. 3.2. Materiały Rury dwudzielne powinny być wykonane z polietylenu o właściwościach podanych w tablicy 2. Tablica 2 Właściwości polietylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR temperatura 190 o C obciążenie 5kg 2 Gęstość (g/10 min) 0,3 1,3 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 (kg/m 3 ) 941 PN EN ISO 1183:2006 3.3. Wymiary Wymiary rur RD podano w tablicy 3. Tablica 3 Oznaczenie 3.4. Wygląd zewnętrzny Średnica zewnętrzna (mm) Średnica wewnętrzna (mm) Długość (m) RD 58 58 50 5 RD 83 83 75 3 RD 110 110 100 3 RD 120 122 110 3 RD 160 160 141 3 Wygląd ogólny rur dwudzielnych powinien być estetyczny. Powierzchnie zaokrąglone (profilowane) wg dokumentacji producenta, bez odkształceń, pęknięć, zarysowań i innych wad dostrzeganych okiem nieuzbrojonym. 3.5. Barwa Barwa rur dwudzielnych powinna być uzgodniona z Zamawiającym. Rury powinny mieć jednolitą barwę, bez widocznych plam i smug. 3.6. Owalność Owalność rur dwudzielnych nie powinna przekraczać 6% D, gdzie D oznacza średnicę wyrobu po złożeniu obu połówek.

119 3.7. Udarność Położone płasko połówki rur poddane próbie udarności ciężarem 3 kg z wysokości 1 m w temperaturze 10 C nie powinny wykazywać pęknięć ani zarysowań. 3.8. Sztywność obwodowa Sztywność obwodowa badana wg PN EN ISO 9969:1997 na próbkach rur o długości 300 mm, przy deformacji o 3% średnicy wewnętrznej nie powinna być mniejsza niż 4 kn/m 2. 3.9. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni rur, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia, nazwa i znak producenta, oznaczenie rodzaju rury np.: RD... nominalna średnica zewnętrzna rury np. 58 Przykład cechowania rury: 3.10. Pakowanie Urząd Miasta Wrocławia RD 58 Rury dwudzielne powinny być pakowane w zależności od ilości i ustaleń pomiędzy dostawcą i odbiorcą w pakiety owinięte taśmą lub pojedynczo. Każda dostawa (opakowanie) powinna mieć etykietę zawierającą co najmniej: 1) nazwę lub znak producenta, 2) nazwę wyrobu, 3) długość odcinków 4) datę produkcji, 5) znak kontroli jakości 3.11. Przechowywanie Rury dwudzielne powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym zabezpieczone wkładkami drewnianymi (klinami) przed przetaczaniem zgodnie z zaleceniami producenta. Wysokość składowania rur nie powinna przekraczać 2,5 m. Rury dwudzielne mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów. W przypadku przykrywania rur plandekami nieprzepuszczającymi światła należy zapewnić dobrą wentylację tym wyrobom.

120 3.12. Transport Rury dwudzielne powinny być przewożone dowolnymi środkami transportu, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. Podczas załadunku i rozładunku należy zachować ostrożność aby nie uszkodzić rur. Rury nie powinny być przeciągane, lecz przenoszone. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Rury powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. Minimalna głębokość instalacji rur dzielonych nie powinna być mniejsza niż 0,7 m. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: owalności, udarności i sztywności obwodowej. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1.

121 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem wg PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.6. Sprawdzenie owalności Sprawdzenie polega na pomiarze średnicy rury D suwmiarką z noniuszem lub precyzyjnie wyskalowanym przymiarem liniowym i obliczeniu owalności K ze wzoru: 6.3.7. Sprawdzenie udarności D K = D max min 1 100% Próbkę o długości 20 cm (złożone obie połówki rury) ochłodzoną do 10 C umieścić w rowku o kształcie litery V o kącie rozwarcia 120 i uderzyć ciężarkiem 3 kg spadającym swobodnie z wysokości 1 m. Czoło ciężarka powinno być zaokrąglone, o promieniu nie mniejszym niż 3 cm. W wyniku sprawdzenia próbka nie powinna wykazać pęknięć. 6.3.8. Sprawdzenie sztywności obwodowej Sprawdzenie sztywności obwodowej należy wykonać wg PN EN ISO 9969:1997. 6.3.9. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym. 6.3.10. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.10. 6.3.11. Sprawdzenie przechowania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.11.

122 6.3.12. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.12. 6.3.13. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.14. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

123 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-12 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 12: Przekładki dystansowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 12 normy są wymagania na przekładki dystansowe PD, przeznaczone do utrzymania odstępu między poszczególnymi rurami ciągów Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Przekładka dystansowa element wsporczo wiążący ustalający pozycję ciągów rur ulicznych podczas ich układania w ziemi. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN-EN 50086-1:2001/AC:2006 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne.

124 PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 21: Wymagania szczegółowe -- Systemy rur instalacyjnych sztywnych. PN-EN 50086-2-4:2002 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-2-4:2002/Ap1:2003 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów Część 2-4: Wymagania szczegółowe dla systemów rur instalacyjnych układanych w ziemi. PN-EN 50086-1:2001 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów -- Część 1: Wymagania ogólne. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN EN 744:1997. Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Rury z tworzyw termoplastycznych. Badania odporności na uderzenia zewnętrzne metodą spadającego ciężarka. 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział PD przekładka dystansowa ze względu na średnicę rur 110 dla rur o średnicy 110 mm, 125 dla rur o średnicy 125 mm, 140 dla rur o średnicy 140 mm, 160 dla rur o średnicy 125 mm. ze względu na liczbę rur 2 przekładka 2 rurowa, 4 przekładka 4 rurowa, ze względu na liczbę warstw j jednowarstwowa, d dwuwarstwowa 2.2. Przykład oznaczenia PDj2 przekładka dystansowa jednowarstwowa dla 2 rur PDd4 przekładka dystansowa dwuwarstwowa dla 4 rur (2 warstwy po 2 rury w warstwie) 3. Wymagania 3.1. Wymagania ogólne Przekładki dystansowe PD powinny umożliwiać łatwość instalowania na ciągach rur w różnych warunkach atmosferycznych. W związku z tym przekładki dystansowe powinny posiadać następujące główne cechy użytkowe: a) określenie i stabilizację położenia od 2 do 4 rur kanalizacji kablowej o różnych średnicach,

125 b) łatwe wstawienie rur w przekładki i utworzenie wiązki rur połączonych przekładek, c) wytrzymałość na nacisk rur zsypywanych ubijaną ziemią, d) wkładanie do rowu wiązki rur połączonej przekładkami oraz operowanie tą wiązką w wykopie. 3.2. Materiały Przekładki dystansowe powinny być wykonane z polipropylenu o właściwościach podanych w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości polipropylenu Lp Właściwość Jednostka Wymagania 1 Masowy wskaźnik szybkości płynięcia MFR 2 Gęstość (kg/m 3 ) (g/10 min) 1,5 od 905 do 917 Metoda badania według PN-ISO 4440 1:2006 PN-ISO 4440 2:2006 PN EN ISO 1133:2006 PN EN ISO 1183:2006 3.3. Kształty i wymiary Wcięcia na rury w postaci półkoli o średnicy dostosowanej do średnic rur. Przekładka 2 rurowa Przekładka 4 rurowa, 2 warstwowa d 1 d 2 Odległości między osiami półkoli stanowiących wcięcia na rury: w poziomie d 1 =1,2 D z

126 w pionie d 2 = 1,3 D z (D z średnica zewnętrzna rury) 3.4. Wygląd zewnętrzny Wygląd ogólny przekładek dystansowych powinien być estetyczny. Powierzchnie zaokrąglone (profilowane) wg dokumentacji producenta, bez odkształceń, pęknięć, zarysowań i innych wad dostrzeganych okiem nieuzbrojonym. 3.5. Barwa Barwa przekładek dystansowych powinna być uzgodniona z zamawiającym. Przekładki dystansowe powinny mieć jednolitą barwę, bez widocznych plam i smug. 3.6. Odporność na nacisk z góry Przekładka wypełniona rurami ułożonymi poziomo powinna wytrzymać bez pęknięć i odkształceń nacisk rur o sile 1 kn w ciągu 20 sekund. 3.7. Cechowanie Cechowanie w ramach możliwości technologicznych powinno znajdować się na zewnętrznej powierzchni przekładek, w taki sposób aby nie powodowało żadnych uszkodzeń, było widoczne i możliwe do odczytania okiem nieuzbrojonym napisu zawierającego: nazwa lub znak Urzędu Miasta Wrocławia, nazwa lub znak producenta, oznaczenie rodzaju wyrobu np.: PD... nominalna średnica zewnętrzna rury np. 110 Przykład cechowania przekładki: Urząd Miasta Wrocławia PD110 3.8. Pakowanie Przekładki dystansowe powinny być pakowane w zależności od ilości i ustaleń pomiędzy dostawcą i odbiorcą w pakiety owinięte taśmą lub pojedynczo. Każda dostawa (opakowanie) powinna mieć etykietę zawierającą co najmniej: 1) nazwę lub znak producenta, 2) nazwę wyrobu, 3) datę produkcji, 4) znak kontroli jakości 3.9. Przechowywanie Przekładki dystansowe powinny być przechowywane na płaskim podłożu, w położeniu poziomym. Przekładki dystansowe mogą być składowane na otwartej przestrzeni przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od daty produkcji bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Składowanie w okresie dłuższym niż 3 miesiące wymaga zabezpieczenia wyrobów przed wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zabrania się przebywania z otwartym ogniem w pobliżu składowanych wyrobów.

127 3.10. Transport Przekładki dystansowe powinny być przewożone dowolnymi środkami transportu, a sposób ich ułożenia powinien gwarantować nieprzemieszczanie się podczas transportu. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych, 5. Instalacja Przekładki dystansowe powinny być instalowane w temperaturach nie niższych jak 10 C. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie odporności na nacisk z góry. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy, cechowania. 6.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 6.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane wg PN-EN 50086-1. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby,

128 a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem PN EN ISO 3126:2006. 6.3.4. Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.6. Sprawdzenie odporności na nacisk z góry Badaną przekładkę wypełnić rurami, ułożyć poziomo, ustawić na płaszczyźnie poziomej i poddać działaniu siły 1 kn działającej pionowo na rury w ciągu 20 sekund. Po wymontowaniu przekładka nie powinna wykazywać pęknięć bądź odkształceń. 6.3.7. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym. 6.3.8. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie dokonać na składowisku fabrycznym na zgodność pakowania z p. 3.8. 6.3.9. Sprawdzenie przechowania Sprawdzić zgodność warunków przechowywania wyrobów z p. 3.9. 6.3.10. Sprawdzenie transportu Sprawdzić zgodność warunków i środków transportu z p. 3.10. 6.3.11. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.12. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

129 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-13 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 13: Studnie kablowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 13 normy są wymagania na prefabrykowane studnie kablowe optymalne (SKO) przeznaczonych do budowy ciągów rur Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Studnia kablowa pomieszczenie podziemne z otworem włazowym zamkniętym pokrywą, umożliwiające dostęp do rur (kanałów) kanalizacji kablowej oraz wciąganie, montaż i konserwację kabli. Studnia (kablowa) SKO studnia kablowa magistralna lub rozdzielcza optymalna dla kabli światłowodowych (OTK) i/lub kabli miedzianych, umożliwiająca prostoliniowe prowadzenie kabli OTK w układzie przelotowym oraz zmiany kierunku linii kablowej i wykonanie odgałęzień. Studnia (kablowa) narożna studnia kablowa na załamaniu trasy kanalizacji, zwykle ze zmianą kierunku o kąt ok. 90º. Studnia (kablowa) odgałęźna studnia kablowa na rozgałęzieniu trasy kanalizacji, zwykle ze zmianą kierunku o kąt ok. 90º w jedną stronę (w lewo lub w prawo) lub w dwie strony (odgałęźna dwustronnie), przy czym ciągi wychodzące (odgałęźne) mogą mieć różną liczbę kanałów, zwykle mniejszą od liczby kanałów w głównym ciągu przychodzącym i wychodzącym. Studnia (kablowa) przelotowa studnia kablowa na prostym odcinku kanalizacji, zwykle o jednakowej liczbie rur (kanałów) w ciągu przychodzącym i wychodzącym. Kolumna wsporcza pionowa rura lub listwa przy ścianie w komorze studni przeznaczona do mocowania wsporników kablowych. Komora (studni kablowej) przestrzeń wewnątrz studni, która może być wykorzystana zgodnie z przeznaczeniem studni.

130 Korpus studni (kablowej) główna część konstrukcyjna (lub kilka części) tworząca ściany i strop komory studni, a także dno, gdy nie jest ono oddzielną częścią. Oprawa (pokrywy) metalowa konstrukcja dopasowana do ramy włazu, która po wypełnieniu (np. betonem) stanowi pokrywę otworu włazowego studni. Osadnik zagłębienie w dnie studni o ścianach prefabrykowanych, przeznaczone do odprowadzania wody opadowej do gruntu i ułatwienia ewentualnego odpompowania (osadnik mały), a także jako miejsce na nogi montera w studniach o niskiej komorze (osadnik duży). Otulina (betonowa) zewnętrzna warstwa betonu nad prętami zbrojenia w konstrukcji żelbetowej. Otwór odsączający otwór w dnie studni przeznaczony do samoczynnego odprowadzania wody opadowej z komory studni do gruntu. Otwór kontrolny otwór w pokrywie studni umożliwiający wykrywanie obecności gazu palnego w komorze studni i ewentualnie pomiar jego stężenia. Otwór włazowy otwór w stropie studni umożliwiający wejście do jej komory. Rama (włazu) metalowe umocnienie górnej krawędzi otworu włazowego studni z gniazdem dla pokrywy (lub pokryw). Śmietnik specjalny pojemnik zawieszany pod wietrznikiem pokrywy studni w celu chwytania wpadających śmieci i niewielkich ilości wody deszczowej. (Telekomunikacyjna) kanalizacja kablowa zespół podziemnych rur i studni kablowych służący do instalowania i ochrony kabli telekomunikacyjnych. Wieniec (ramy włazowej) żelbetowa obudowa ramy włazu studni kablowej. Wietrznik metalowy element z otworami osadzany w pokrywie studni w celu umożliwienia naturalnego przewietrzania komory studni. Właz (studni kablowej) pionowy szyb łączący otwór włazowy w stropie studni z ramą włazową zamykaną pokrywą, o wysokości zależnej od konstrukcji studni i głębokości jej posadowienia względem powierzchni gruntu. Wspornik (kablowy) poziome ramię lub specjalnie ukształtowany element wyposażenia studni, przeznaczone do podtrzymywania i/lub umocowania kabli prowadzonych przez komorę studni kablowej. Zwieńczenie (studni kablowej) żelbetowy wieniec z ramą włazową i pokrywą (lub pokrywami) mocowany na włazie studni kablowej. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK.

131 ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie. (Dz. U. z 2005 r. Nr 219, poz. 1864). PN EN 10025 1:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych Część 1 Ogólne warunki techniczne dostawy. PN EN 10025 2:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych Część 2 Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych. PN EN 10017:2006 Walcówka stalowa do ciągnienia i/lub walcowania na zimno. Wymiary i tolerancje. PN EN 13043:2004 Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu. PN EN 124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie, kontrola jakości. PN EN 1563:2000 Odlewnictwo Żeliwo sferoidalne. PN EN 1561:2000 Odlewnictwo Żeliwo szare. PN B 03264:1999 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN 88/B 06250 Beton zwykły. PN EN/N 03010 Statystyczna kontrola jakości Losowy wybór jednostek produktu do próbki. 2. Podział i oznaczenie 2.1. Podział Studnia SKO studnia kablowa optymalna. Podział ze względu na znamionową liczbę rur: oznaczane liczbami: 1, 2, 4 i 6. Podział ze względu na wysokość komory: p płytka g głęboka Podział ze względu na kształt stropu: SKO 1p, SKO 1g bez stropu SKO 2p, SKO 2g, SKO 4p, SKO 4g strop płaski SKO 6 strop z płaszczyzn ukośnych Podział ze względu na rodzaj dna:

132 SKO 1p, SKO 1g dno jest prefabrykowane razem z korpusem, SKO 2p, SKO 2g, SKO 4p, SKO 4g, SKO 6p, SKO 6g dno jest oddzielnym prefabrykatem. 2.2. Przykład oznaczenia SKO 1p studnia kablowa optymalna dla kanalizacji 1 otworowej, płytka, SKO 2g studnia kablowa optymalna dla kanalizacji 2 otworowej, głęboka. 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe 1) Zmontowana i odpowiednio wyposażona studnia kablowa powinna umożliwiać realizację następujących funkcji (w zestawach zgodnych z wielkością i z przeznaczeniem studni): a) wprowadzanie kabli w ciągi rur (w układzie przelotowym, lub narożnym, i/lub odgałęźnym), b) uporządkowane rozmieszczenie kabli i rur na wspornikach w komorze studni, c) umieszczenie zapasów kabli światłowodowych w liczbie zależnej od wielkości studni, d) odsączanie samoczynne, e) zabezpieczenie studni i rur przed zamuleniem, f) rozpraszanie szkodliwych gazów gromadzących się w komorze studni oraz sprawdzanie przez otwór kontrolny ewentualnej obecności gazów, g) zabezpieczenie komory studni kablowej przed dostępem osób nieuprawnionych. 2) Konstrukcja studni kablowej powinna uwzględniać wymagania dotyczące technologii jej produkcji i transportu, a także montażu i użytkowania. 3) Zwieńczenie studni kablowej powinno być oddzielną częścią składową. 4) Zaleca się stosowanie możliwie małej liczby części składowych korpusu studni oraz zwrócenie szczególnej uwagi na skrócenie czasu i ułatwienie montażu studni kablowej na budowie. 5) Wykonanie normalne (standardowe) studni kablowej powinno być odpowiednie do typowych, przeciętnych, środowiskowych warunków instalowania i użytkowania studni, to znaczy: a) w pasach zieleni, w chodnikach ulic i ewentualnie na terenach parkingowych dla samochodów osobowych, b) w gruntach lekkich (piaski) i średnich (piaski gliniaste) o małej agresywności środowiskowej, c) powyżej maksymalnego rocznego poziomu wód gruntowych. 3.2. Konstrukcja, części składowe a) Korpus studni dla studni SKO 1, 2, 4, 6, b) Dno studni dla studni SKO 1, 2, 4, 6, c) Osadnik dla studni SKO 2, 4, 6, d) Zwieńczenie dla studni SKO 1, 2, 4, 6, Zaleca się stosowanie wymienionych części jako oddzielnych prefabrykatów, bez dzielenia na mniejsze części.

133 Dopuszcza się podział korpusu i/lub dna studni na dwie części. Wybrany wariant podziału na części składowe powinien być w pełni określony w dokumentacji technicznej producenta i powinien uzyskać aprobatę techniczną. 3.3. Materiały Materiały użyte do wytworzenia prefabrykatów studni kablowej powinny być zgodne pod względem rodzaju, gatunku i właściwości z określonymi w dokumentacji technicznej producenta, z uwzględnieniem następujących ogólnych zaleceń: 1) Beton zwykły klasy co najmniej B30 dla klasy obciążalności A15 lub B40 dla klasy obciążalności B125, o nasiąkliwości do 5% wg PN-88/B-06250, 2) Pręty stalowe do zbrojenia betonu, o średnicach 4,5 do 12 mm, klasy A 0 do A 3 wg PN EN 10017:2006 3) Kruszywo mineralne do betonu, o frakcji do 16 mm lub do 25 mm wg PN EN 13043:2004. 4) Żeliwo szare wg PN EN 1561:2000. 5) Żeliwo sferoidalne wg PN EN 1563:2000. 3.4. Wymiary Wymiary szczegółowe poszczególnych studni podano w załączniku nr 3. 3.4.1. Komora studni Wymiary komory studni podano w tablicy 1 Tablica 1 Wielkość studni Wymiary komory studni (mm) SKO długość szerokość wysokość* SKO 1p 600±20 600±20 550±20 SKO 1g 600±20 600±20 750±20 SKO 2p 1130±50 800±50 700±50 SKO 2g 1130±50 800±50 900±50 SKO 4p 1500±50 900±50 750±50 SKO 4g 1500±50 900±50 950±50 SKO 6 1850±50 1100±50 1100±50 * od dna do dolnej krawędzi otworu włazowego w stropie 3.4.2. Otwór włazowy Wymiary otworów włazowych podano w tablicy 2.

134 Tablica 2 Wielkość studni Wymiary otworu włazowego (mm) długość szerokość SKO 1p, SKO 1g 520+10 520+10 SKO 2p, SKO 2g 920+10 920+10 SKO 4p, SKO 4g, SKO 6 920+10 920+10 3.4.3. Osadnik Osadnik w studniach SKO powinien być wykonany w postaci prefabrykatu betonowego o wymiarach wewnętrznych 500 20 x400 20 x500 20. Dopuszcza się w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach stosowanie osadnika wykonanego z rury PCV o średnicy 400 mm i wysokości 40 +50. 3.4.4. Otwory i wnęki w ścianach Otwory w ścianach studni, przewidziane dla rur kanałowych Ø110 mm, powinny być cylindryczne o średnicy 125 mm. Otwory zespolone ( okna dla kilku rur) powinny mieć wymiary zgodne z podanymi w dokumentacji producenta. Dno wnęki (do przekucia otworu) powinno mieć grubość 25±3 mm. Rozmieszczenie otworów i/lub wnęk powinno być zgodne z dokumentacją producenta, z uwzględnieniem zalecanego rozmieszczenia wg rysunków poszczególnych studni oraz reguły dotyczącej minimalnej grubości warstwy ziemi przykrywającej rury kanałowe: 50 cm dla kanalizacji 1 rurowej, 60 cm dla 2 rurowej, 70 cm dla wielorurowej. 3.4.5. Zwieńczenia Wymiary zwieńczeń podano w tablicy 3. Tablica 3 SKO 1 pozostałe otwór 520 +2 x 520 +2 920 +2 x 520 +2 Rama wnęka 600 +2 x 600 +2 1000 +3 x 600 +2 głębokość wnęki 80 +1 80 +1 Wieniec żelbetowy co najmniej 740 x 740 x 130 1200 x 800 x 150 górna powierzchnia 598 x 598 997 x 598 Pokrywa dolna powierzchnia 580 x 580 977 x 578 wysokość 80 80 Wietrznik suma powierzchni otworów 90 cm 2 ±10 cm 2

135 3.5. Wykonanie 1) Korpus studni powinien mieć ściany pionowe, a narożniki ścian od wewnątrz i z zewnątrz oraz dolne krawędzie otworu włazowego ścięte pod kątem 45 O. Dopuszcza się odchylenie ścian od pionu do 2%, ale z utrzymaniem wymiarów komory studni w granicach z tablicy 1. 2) Dno studni powinno być płaskie, z płaszczyznami lekko nachylonymi w kierunku osadnika. 3) Powierzchnie i krawędzie prefabrykatów powinny być gładkie o jednolitej barwie i fakturze betonu, bez wykruszeń i jam o powierzchni większej niż 2 cm 2. Dopuszcza się naprawienie jam i wykruszeń, do trzech w jednym elemencie, jeżeli nie pogarszają jego wytrzymałości, funkcjonalności i estetyki. 4) Powierzchnie styku i łączenia części konstrukcyjnych studni powinny mieć zgodne z dokumentacją producenta ukształtowanie i/lub dodatkowe elementy ułatwiające ich zestawienie, powiązanie i uszczelnienie. Zaleca się wykorzystanie w tym celu uch transportowych. 5) Ucha transportowe powinny być pod względem sposobu wykonania, liczby i rozmieszczenia w prefabrykowanym elemencie zgodne z dokumentacją producenta, zabezpieczając bezpieczne i stabilne posadowienie studni w wykopie. 6) Otwory lub wnęki rur kanałowych oraz otwory do wyposażenia studni (kolumn wsporczych, wsporników naściennych, uch zaczepowych) powinny być drożne na przewidzianej głębokości, bez wykruszeń lub ostrych wystających krawędzi, o rozmieszczeniu i wymiarach zgodnych z zamieszczonymi w niniejszej normie. Pocieniona ściana wnęki powinna być bez prętów zbrojenia. 7) Zbrojenie prefabrykowanych elementów studni powinno być wolne od grubej rdzy i zanieczyszczeń szkodliwych dla betonu. Pręty zbrojenia powinny być pod względem liczby, wymiarów i gatunku zgodne z dokumentacją producenta i niniejszą normą, wzajemnie powiązane przez wiązanie, spawanie lub zgrzewanie i ustawiona w formie tak, by ich usytuowanie było stabilne, a otulina betonowa miała grubość, co najmniej 25 mm. Otwór dla osadnika w dnie studni powinien być umieszczony zgodnie z niniejszą normą. 8) Właz dla studni SKO 2p, 2g, 4p, 4g, 6 ma być przesunięty asymetrycznie względem ścian studni w stronę dłuższej ściany, na której nie będą mocowane kable telekomunikacyjne. 9) Wykonana z żeliwa rama pokrywy powinna posiadać wgłębienia na osadzenie zawiesia wykonanego z pręta 10 mm, przeznaczonego dla śmietnika umieszczonego pod wywietrznikiem studni bez klawiszowania pokrywy. 10) W studni SKO 6 należy zainstalować szczebel włazowy wykonany z pręta o odpowiedniej średnicy. Szczebel powinien być umieszczony w odległości około 80 cm nad dnem studni, w ścianie, na której nie będą mocowane kable telekomunikacyjne nad dnem studni, w ścianie, na której nie będą mocowane kable telekomunikacyjne. 11) Pokrywa powinna mieć oprawę wyposażoną w pręty zbrojeniowe i wypełnioną betonem. Górna i dolna powierzchnia betonu powinna być gładka i równa z krawędziami oprawy. Pręty zbrojeniowe powinny być całkowicie ukryte w betonie. W pokrywie z oddzielnym wietrznikiem, powinno się go

136 przywiązać drutem do zbrojenia lub żebrowania oprawy. Trzpienie i otwory dla haków do podnoszenia pokrywy powinny mieć kształty i wymiary zgodne z odpowiednią dokumentacją. Wszystkie otwory dla haków i otwory w wietrzniku powinny być wolne od betonu i innych zanieczyszczeń. Pokrywa umieszczona w ramie włazu powinna kryć się w niej z dokładnością nie gorszą niż mm i nie powinna kołysać się. 12) Kolumny powinny być proste i ustawione pionowo. Robocza wysokość kolumny wsporczej powinna być nie mniejsza niż 75% wysokości komory studni. Kolumna rurowa powinna być nieruchomo przymocowana do ściany albo do stropu i dna studni w odległości umożliwiającej swobodne mocowanie do niej i przesuwanie wsporników kablowych. Kolumny wsporcze powinny być rozmieszczone wzdłuż ścian komory studni tak, aby umożliwiały prowadzenie kabli z zachowaniem wymaganych promieni gięcia oraz łatwe mocowanie kabli i złączy. 3.6. Wymagania mechaniczne 3.6.1. Odporność korpusu na zgniatanie Korpus studni kablowej zmontowany zgodnie z instrukcją montażu, bez wprowadzenia ciągów rur i bez zakopywania w gruncie, powinien wytrzymać przez 5 minut bez uszkodzeń nacisk siły: - 10 kn dla studni SKO-1, SKO-2, - 50 kn dla studni SKO-4, SKO-6. 3.6.2. Odporność zwieńczenia studni na nacisk z góry Zwieńczenia studni kablowych przykrytych warstwą ziemi o grubości 0,7 m powinny odznaczać się odpornością na nacisk z góry o wartości minimalnej wyrażonej w kiloniutonach: 1) 15 dla powierzchni przeznaczonych wyłącznie dla pieszych i rowerzystów klasa A 15, 2) 125 dla dróg i obszarów dla pieszych, powierzchni równorzędnych, parkingów lub terenów parkowania samochodów osobowych klasa B 125, 3) 250 dla zwieńczeń usytuowanych przy krawężnikach w obszarze, który mierzony od ściany krawężnika może sięgać w tor ruchu maksimum 0,5 m i w drogę dla pieszych 0,2 m klasa C 250, 4) 400 dla jezdni i dróg (również ciągów pieszo-jezdnych), utwardzonych poboczy oraz obszarów parkingowych dla wszelkich rodzajów pojazdów drogowych klasa D 400, wyznaczonych w próbie obciążenia zgodnie z pkt.8.1 3 normy PN-EN 124:2000. 3.7. Cechowanie Na każdym prefabrykacie studni kablowej powinno być wykonane czytelne i trwałe cechowanie zawierające co najmniej: nazwę lub logo producenta, oraz datę produkcji (co najmniej dwie cyfry określające rok) Sposób i miejsce wykonania cechowania powinny być zgodne z określonymi w dokumentacji producenta. Na co najmniej jednej części cechowanie powinno być w miejscu widocznym po zmontowaniu studni.

137 4. Przechowywanie i transport Studnie mogą być przechowywane na wolnym powietrzu. Studnie mogą być przewożone dowolnym środkiem transportu. 5. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 6. Instalacja Studnie powinny być instalowane zgodnie z dokumentacją wyrobu (instrukcją stosowania wyrobu). 7. Badania 7.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 7.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. 7.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. 7.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 7.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 7.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN-83/N 03010. 7.3. Opis badań 7.3.1. Sprawdzenie spełnienia wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne.

138 7.3.2. Sprawdzenie konstrukcji, części składowych Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie ocenianych prefabrykatów z projektem technicznym. Liczba części tworzących komplet prefabrykatów studni, ich kształty oraz zasady zestawiania i łączenia powinny być całkowicie zgodne z projektem. 7.3.3. Sprawdzenie materiałów Weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z ww. normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 7.3.4. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy wykonać przymiarem liniowym z podziałką milimetrową. Wszystkie sprawdzone wymiary powinny być zgodne z podanymi w dokumentacji, z uwzględnieniem przewidzianego zakresu tolerancji. 7.3.5. Sprawdzenie wykonania Sprawdzenie wykonania prefabrykatów żelbetowych należy realizować przez: oględziny okiem nieuzbrojonym gotowego wyrobu i siatki zbrojenia, wykonanie pomiarów kontrolnych oczek siatki zbrojenia i grubości otuliny, sprawdzenie wielkości, liczby i rozmieszczenia otworów (lub wnęk), dokonanie porównania z danymi w dokumentacji i z wymaganiami wg p.3.5., próbę składania części zgodnie z instrukcją montażu. 7.3.6. Sprawdzenie odporności korpusu na zgniatanie Poddanie korpusu badaniom (prototypowym lub okresowym) w akredytowanym laboratorium. 7.3.7. Sprawdzenie odporności zwieńczenia studni na nacisk z góry Poddanie zwieńczenia badaniom (prototypowym lub okresowym) wg PN EN 124:2000 w akredytowanym laboratorium. 7.3.8. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie cechowania należy wykonać przez: oględziny nieuzbrojonym okiem i porównanie z danymi w dokumentacji, próbę trwałości cechowania wykonanego przez nadrukowanie lub naklejenie: przez lekkie pocieranie przez 15 s tkaniną zwilżoną benzyną (lakową lub ekstrakcyjną). Po próbie cechowanie powinno być czytelne. 7.3.9. Sprawdzenie przechowywania i transportu Sprawdzić zgodność warunków przechowywania i transportu wyrobów z p. 4. 7.3.10. Sprawdzenie dokumentacji wyrobu 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 7.3.11. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie instalacji studni kablowej należy wykonać przez:

139 porównanie usytuowania studni, jej typu i wielkości oraz kompletności części składowych i wyposażenia z wymaganiami wg dokumentacji projektowej, oględziny okiem nieuzbrojonym wnętrza komory studni, osadnika, wprowadzonych końców rur, a także włazu i pokryw, wykonanie pomiarów kontrolnych głębokości posadowienia studni i ewentualnie rozmieszczenia wsporników kablowych, a także sprawdzenie stabilności pokrywy (pokryw) i luzów względem ramy.

140 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-14 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 14: Pokrywy zabezpieczające dostęp do studni kablowych 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 14 normy są wymagania na pokrywy zabezpieczające telekomunikacyjne studnie kablowe przed dostępem osób nieuprawnionych. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Pokrywa zewnętrzna studni kablowej (PZ) pokrywa zakrywająca właz studni kablowej. Pokrywa zewnętrzna studni kablowej zamykana (PZz) pokrywa wyposażona w układ ryglowy, zamykająca właz studni kablowej. Pokrywa wewnętrzna zabezpieczająca dostęp do studni kablowej (PW) pokrywa dodatkowa, wykonana z wypełnionej blachą ramy wykonanej ze stalowych kształtowników lub żeliwa sferoidalnego, wraz z układem ryglowym, zamykająca właz studni kablowej, umieszczana pod pokrywą zewnętrzną studni. Elementy mocujące (konstrukcja wsporcza) listwy zaczepowe, prowadnice blokujące lub inne konstrukcje instalowane do ścian studni tworzące system umocowania pokrywy wewnętrznej we włazie studni. Właz (studni kablowej) pionowy szyb łączący otwór włazowy w stropie studni z ramą włazową zamykaną pokrywą, o wysokości zależnej od konstrukcji studni i głębokości jej posadowienia względem powierzchni gruntu. Rama (włazu) metalowe umocnienie górnej krawędzi otworu włazowego studni z gniazdem dla pokrywy (lub pokryw). Oprawa pokrywy PZ część (konstrukcja) żeliwna pokrywy PZ, przygotowana do wypełnienia betonem. Wypełnienie betonowe pokrywy PZ część betonowa pokrywy PZ. Zaczep pokrywy PZ miejsce przygotowane do zaczepienia narzędziem do podnoszenia pokrywy PZ.

141 Narzędzie do podnoszenia pokrywy PZ narzędzie przystosowane do zaczepienia o zaczep i podniesienia pokrywy PZ. Układ ryglowy pokrywy układ w postaci rygla i płóz zabezpieczający studnie przed dostępem osób nieuprawnionych. 1.4. Normy prawne i techniczne PN EN 10025 2:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych Część 2: Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych. PN EN 12620:2004/AC:2004 Kruszywa do betonu. PN EN 206 1:2003/A1:2005 Beton Cz.1:. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność. PN B 03264:2002/Ap1:2004 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN EN ISO 1460:2001 Powłoki metalowe Powłoki cynkowe zanurzeniowe na materiałach żelaznych Oznaczanie masy jednostkowej metodą wagową. PN EN 124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie, sterowanie jakością. PN EN 1563:2000/A1:2004 Odlewnictwo Żeliwo sferoidalne. PN EN 1561:2000 Odlewnictwo Żeliwo szare. PN EN ISO 1461:2000 Powłoki cynkowe nanoszone na stal metodą zanurzeniową (cynkowanie jednostkowe) Wymagania i badania. PN ISO 8062:1997/Ap1:1998 Odlewy. Systemy tolerancji wymiarowych i naddatków na obróbkę skrawaniem. PN 89/H 54216 Odlewy. Pochylenia odlewnicze. PN 83/N 03010 Statystyczna kontrola jakości. Losowy wybór jednostek produktu do próbki. EN 300 019 1 8 Equipment Engineering (EE); Environmetal conditions and environmetal tests for telecommunications equipment; Part 1 8 Classification of environmetal conditions. Stationary use at underground locations. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 2. PODZIAŁ i OZNACZENIE 2.1. Podział PZ pokrywa zewnętrzna (zakrywająca) PZz pokrywa zewnętrzna zamykana PW pokrywa wewnętrzna zabezpieczająca podział wg rodzajów ram włazów studni kablowych RL rama lekka,

142 RC rama ciężka, 2.2. Przykład oznaczenia PZRL pokrywa zewnętrzna instalowana w studniach kablowych wyposażonych w ramę lekką (RL). PWRC pokrywa wewnętrzna instalowana w studniach kablowych wyposażonych w ramę lekką podwójną (RC). 3. WYMAGANIA 3.1. Wymagania użytkowe Pokrywy zabezpieczające powinny być dostosowane do zwieńczeń studni kablowych typoszeregu SKO. Pokrywy zabezpieczające powinny zabezpieczać dostęp do studni kablowych przez osoby nieuprawnione zgodnie z zasadami obowiązującymi w sieciach MSRK Urzędu Miasta Wrocławia. 3.2. Materiały Materiały użyte do wykonania pokryw powinny być zgodne pod względem rodzaju, gatunku i własności z określonymi w dokumentacji konstrukcyjnej. Dobór materiałów powinien rokować co najmniej 30 letnią trwałość pokryw w przeciętnych warunkach eksploatacji. Pokrywy zewnętrzne powinny być wykonane z następujących materiałów: oprawa z żeliwa szarego lub stali nierdzewnej, wietrznik z żeliwa szarego, wypełnienie z betonu zwykłego klasy co najmniej B 30, zbrojenie betonu z prętów stalowych o średnicach od 4,5 do 12 mm, klasy A 0 do A III, elementy układu ryglowego ze stali St3S ocynkowanej na gorąco i zabezpieczonej lakierem proszkowym, inne materiały zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną. Pokrywy wewnętrzne powinny być wykonane ze stali konstrukcyjnej walcowanej o grubości co najmniej 3 mm lub żeliwa sferoidalnego. 3.3. Zabezpieczenie przed korozją Wszystkie elementy pokryw wewnętrznych wykonane ze stali zwykłej powinny być ocynkowane metodą zanurzeniową wg PN-EN ISO 1461:2000. Dla elementów stalowych o grubości poniżej 5 mm grubość warstwy cynkowej nie powinna być mniejsza niż 50 µm (minimalna masa pokrycia 350 g/m 2 ), dla elementów o grubości powyżej 5 mm ochronna warstwa cynku powinna mieć co najmniej 65 µm (minimalna masa 450 g/m 2 ), wg PN-EN 124:2000. Elementy pokryw wykonane ze stali nierdzewnej mogą mieć powierzchnię bez dodatkowego pokrycia lub z pokryciem dekoracyjnym.

143 Pokrywy żeliwne powinny być pokryte po zabetonowaniu powłoką ochronno-dekoracyjną, wykonaną metodą zanurzeniową. 3.4. Wymiary Wymiary pokryw zewnętrznych powinny być zgodne z dokumentacją producenta i dostosowane do ram zwieńczeń studni kablowych stosowanych w Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych. Wymiary pokryw wewnętrznych powinny być odpowiednio mniejsze od wewnętrznych wymiarów ram włazów studni kablowych. System konstrukcji wsporczej mocującej pokrywę do ścian włazu nie powinien ograniczać otworu ramy więcej niż 10 %. Należy stosować pokrywy z możliwością dostosowania wymiarów do faktycznych wymiarów włazów studni. 3.5. Wygląd Powierzchnia pokrywy zewnętrznej powinna być gładka, o jednolitej barwie i fakturze betonu, bez pęknięć, wykruszeń i jam o powierzchni większej niż 2 cm 2. Krawędzie pokryw wewnętrznych powinny być gładkie, zapewniające bezpieczeństwo pracy. 3.6. Zamknięcia pokryw Pokrywy zewnętrzne i wewnętrzne powinny być wyposażone w układ zasuwowo-ryglowy przystosowany do blokowania zamkiem dopuszczonym do stosowania w Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych. Układ zasuwowo-ryglowy i zamek powinny działać prawidłowo podczas wieloletniej eksploatacji w warunkach agresywnej wilgoci i zanieczyszczeń środowiskowych, zalewania wodą marznącą oraz zasypywania kurzem i piaskiem (wg EN 300 019-1-8). Zamek i układ zasuwowo-ryglowy powinny być osłonięte z zewnętrznej strony przez samą pokrywę. Dopuszcza się stosowanie w układzie zasuwowo ryglowym systemu MASTER KEY, umożliwiającego hierarchię otwierania i zamykania pokryw. Dopuszcza się stosowanie czujnika otwarcia. 3.7. Otwór wentylacyjny Pokrywy powinny posiadać otwory wietrzeniowe o przekroju i lokalizacji zgodnej z wymaganiami klienta. Otwory te powinny umożliwiać wsunięcie do studni, poprzez określone otwory w pokrywie zewnętrznej, sondy przyrządu do kontroli obecności gazu. Powierzchnia otwartych miejsc pokrywy wewnętrznej powinna być co najmniej 5 razy większa niż powierzchnia szczelin wietrznika w pokrywie zewnętrznej. Na otworze wietrzeniowym powinien być umieszczony czytelny znak w postaci logo Urzędu Miasta Wrocław zgodnie z rys. 1.

144 Rys. 1 Przykład otworu wietrzeniowego z logo UM Wrocław 3.8. Montaż elementów mocujących (konstrukcji wsporczej) Elementy mocujące powinny być mocowane kołkami rozporowymi i wkrętami, wchodzącymi w ścianę studni na głębokość nie większą niż połowa grubości ściany. System mocowania konstrukcji wsporczej pokrywy nie powinien osłabiać ścian włazu oraz nie powinien zmniejszać otworu włazowego, o więcej niż 10%. 3.9. Odporność pokrywy zewnętrznej na nacisk z góry Odporność pokrywy zewnętrznej na nacisk z góry powinna być zgodna z wybraną klasą odporności, wg PN EN 124:2000: 15 kn klasa A15, 30 kn klasa A30, 125 kn klasa B125, 400 kn klasa D400. 3.10. Wytrzymałość pokrywy wewnętrznej na siłę wyrywającą Pokrywa wewnętrzna zamontowana w studni powinna wytrzymać działanie siły wyrywającej o wartości 10kN w czasie 30 s. 3.11. Wytrzymałość pokrywy wewnętrznej na uderzenia Pokrywa wewnętrzna zamontowana w studni powinna wytrzymać 3 uderzenia ciężarkiem o masie 10 kg zrzucanym z wysokości 1 m.

145 3.12. Cechowanie Pokrywa zewnętrzna i wewnętrzna powinna być cechowana zgodnie z dokumentacją producenta. W miejscu widocznym powinno być wykonane czytelne i trwałe cechowanie zawierające: nazwę lub logo producenta oraz datę produkcji (co najmniej dwie cyfry określające rok). 3.13. Pakowanie, przechowywanie i transport Wymagania dotyczące pakowania, przechowywania i transportu powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Opakowanie powinno zabezpieczać wyrób przed uszkodzeniem oraz ułatwić transport. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 5. Instalacja Pokrywy wewnętrzne powinny dawać się łatwo wstawiać, wyjmować i odchylać przez jednego pracownika w różnych warunkach atmosferycznych. Ryzyko upuszczenia pokrywy w głąb studni powinno być maksymalnie ograniczone. Pokrywy zewnętrzne powinny być wyjmowane lub wstawiane przez dwóch pracowników. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: zabezpieczeń przed korozją, zamknięcia pokryw, otworu wentylacyjnego, odporności pokrywy zewnętrznej na nacisk z góry, wytrzymałości pokrywy wewnętrznej na siłę wyrywającą oraz na uderzenia. 6.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu i cechowania. 6.1.2. Ocena wyników badań Ocena wyników badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.3. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby.

146 6.2. Pobieranie próbek Jeśli badania tego wymagają badania powinny być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN 83/N 03010. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Sprawdzenie należy wykonać przez oględziny a także przez sprawdzenie świadectw i wyników badań pokryw. 6.3.3. Sprawdzenie zabezpieczeń przed korozją Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie jakości i grubości pokryw zabezpieczających z normą PN EN ISO 1461:2000. 6.3.4. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie przeprowadza się przez porównanie wymiarów z dokumentacją producenta. Pomiar należy wykonać przymiarem liniowym z podziałką do 1 mm. 6.3.5. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie powierzchni pokrywy zewnętrznej należy wykonać wizualnie. Ewentualne wady zmierzyć z dokładnością do 1 mm. Beton powinien mieć jednolitą barwę i fakturę. Sprawdzenie pokrywy wewnętrznej należy dokonać przez porównanie jakości wykonania z dokumentacją producenta. 6.3.6. Sprawdzenie zamknięcia pokryw Wykonanie kilku prób zamknięć i otwarć układu zasuwowo ryglowego na terenie zakładu oraz po co najmniej rocznej eksploatacji w różnych warunkach środowiskowych. Sprawdzenie atestów zamków oraz czujnika otwarcia. 6.3.7. Sprawdzenie otworów wentylacyjnych Sprawdzenie przeprowadza się przez oględziny oraz pomiar otworów wentylacyjnych z dokładnością do 1 mm. Powierzchnia wentylacyjna powinna być obliczona w zaokrągleniu do 100 mm 2. Po przykryciu włazu pokrywą wykonać próbę wsunięcia do studni sondy przyrządu do kontroli obecności gazu. 6.3.8. Sprawdzenie montażu elementów mocujących Sprawdzenie metryczki kołków rozporowych oraz wykonanie 2 3 próbnych montaży elementów mocujących, z pomiarem głębokości otworów. Pomiar ograniczenia otworu ramy przymiarem o podziałce 1 mm.

147 6.3.9. Sprawdzenie odporności pokrywy na nacisk Badanie należy wykonać przez poddanie zwieńczenia badaniom wg PN EN 124:2000. 6.3.10. Sprawdzenie wytrzymałości pokryw wewnętrznych na siłę wyrywającą Sprawdzenie wykonać prze przyłożenie siły 10 kn skierowanej ku górze w dowolnym miejscu w czasie 30 s. Tolerancja siły wyrywającej powinna wynosić 3%. Wynik próby uznaje się za pozytywny jeśli pokrywa nie została wyrwana. 6.3.11. Sprawdzenie wytrzymałości pokryw wewnętrznych na uderzenia Ciężarek badawczy zrzucić 3 razy z wysokości 1 metra na różne miejsca powierzchni pokrywy. Wynik badania jest pozytywny, jeśli pokrywa lub którykolwiek z elementów mocujących, nie zostaną zerwane, a zamknięcie pokrywy nie zostanie uszkodzone. 6.3.12. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.12. 6.3.13. Sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu Rozpakowanie kilku opakowanych zestawów pokrywy oraz subiektywna ocena kompletności zestawu i funkcji ochronnych opakowania podczas składowania i przewożenia dowolnym środkiem transportu. 6.3.14. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 6.3.15. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

148 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-15 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 15: Zasobniki kablowe 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 15 normy są wymagania na zasobnik kablowy przeznaczony dla ochrony złączy kablowych i zapasów kabli światłowodowych, instalowany na obszarach o luźnej zabudowie w Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych Miasta Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych MSRK, projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Zasobnik kablowy (ZK) pomieszczenie podziemne, mieszczące złącza i zapasy kabli lub same zapasy kabli. Korpus zasobnika ZK - część pomieszczeniowa zasobnika zawierająca otwór włazowy i ściany przygotowane do utworzenia wlotów rur. Pokrywa zasobnika ZK - pokrywa otworu włazowego zasobnika. Wlot rury rurociągu kablowego - otwór w ścianie zasobnika zaopatrzony w uszczelkę gumową, umożliwiający mułoszczelne wprowadzenie do zasobnika rury ciągu rur. Uszczelka wlotu rury rurociągu kablowego - uszczelka gumowa wkładana w otwór w ścianie zasobnika ZK, zapewniająca mułoszczelność połączenia ciągu rur z zasobnikiem ZK. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie. (Dz. U. z 2005 r. Nr 219, poz. 1864).

149 PN-EN 60811-4-1:2006 Wspólne metody badania materiałów stosowanych na izolację i powłoki przewodów i kabli elektrycznych oraz światłowodowych -- Część 4-1: Metody badania polietylenu i polipropylenu -- Odporność na korozję naprężeniową -- Pomiar wskaźnika płynięcia -- Sprawdzenie zawartości sadzy i/lub wypełniaczy mineralnych w polietylenie metodą spalania bezpośredniego-- Sprawdzenie zawartości sadzy metodą analizy termograwimetrycznej (TGA) -- Mikroskopowa metoda sprawdzania dyspersji sadzy w polietylenie. PN EN ISO 1133:2006 Tworzywa sztuczne Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw sztucznych. PN EN 124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie, kontrola jakości. PN-ISO 4440-1:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Metoda badania. PN-ISO 4440-2:2000 Rury i kształtki z tworzyw termoplastycznych -- Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia -- Warunki badania. PN 83/N 03010 Statystyczna kontrola jakości Losowy wybór jednostek produktu do próbki. Pozostałe określenia wg ZN UMWR 001.V001. 2. PODZIAŁ i OZNACZENIE 2.1. Podział ZK zasobnik kablowy ze względu na ilość rur 1, 2, 3, 4 rurowe 2.2. Przykład oznaczenia ZK1 zasobnik kablowy (ZK), 1 rurowy, 3. WYMAGANIA 3.1. Wymagania użytkowe Zasobnik kablowy ZK powinien umożliwiać: a) swobodne ułożenie 1 lub 2 osłon złączowych kabla światłowodowego oraz do 50 metrów niezbędnych zapasów technologicznych kabla w sposób umożliwiający częściowe, bezpieczne ich rozwinięcie w razie awaryjnego wyciągnięcia kabla na trasie. b) swobodne ułożenie w zasobniku zapasów awaryjnych kabla światłowodowego na środku odcinka międzyzłączowego w sposób umożliwiający ich rozwinięcie w razie awaryjnego wyciągnięcia kabla na trasie, c) doprowadzenie i bezpieczne zainstalowanie w zasobniku końcówek jedno- lub dwururowego ciągu rur, d) swobodne zaciąganie kabli światłowodowych, w tym dodatkowego kabla światłowodowego w razie awarii lub rozbudowy linii optotelekomunikacyjnej

150 Zasobnik powinien być odporny na obciążenia do 10 T pochodzące z powierzchni terenu, szczególnie w miejscach o szczególnym nasileniu pracy pojazdów zmechanizowanych, a także na uszkodzenia w czasie wykopów wykonywanych ręcznie przy użyciu łopat i kilofów. 3.2. Materiały Materiały użyte do wykonania pokryw powinny być zgodne pod względem rodzaju, gatunku i własności z określonymi w dokumentacji konstrukcyjnej. Dobór materiałów powinien rokować co najmniej 30 letnią trwałość pokryw w przeciętnych warunkach eksploatacji. Zasobnik z tworzywa powinien być wykonany z polietylenu średniej gęstości (MDPE) o następujących własnościach: ciężar właściwy nie mniej niż 0,940 g/cm 3 współczynnik płynięcia MFR: 3,2 9,0 g/10 min wydłużenie względne przy zerwaniu min. 350% Uszczelki wlotów rur powinny być wykonane z gumy silikonowej o trwałości ponad 30 lat. 3.3. Wymiary Wymiary zasobników powinny być zgodne z dokumentacją z zapewnieniem spełnienia wymagań dotyczących dopuszczalnych promieni zginania kabli światłowodowych, nie mniejszych niż 20 średnic kabla. Grubość ściany zasobnika powinna być nie mniejsza niż 8 mm. 3.4. Wygląd Na powierzchniach elementów nie mogą występować wady w postaci jam skurczowych, niejednorodności, pęcherzy, wtrąceń ciał, rys i zadziorów. Końce powinny być równe i prostopadłe do ich osi. 3.5. Barwa Zasobnik powinien mieć barwę czarną 3.6. Otwory wlotów rur Liczbę, średnicę i rozmieszczenie otworów rur określa zamawiający. Otwory wlotów rur należy wykonać wykrojnikami o średnicach większych o 7 mm od średnic wprowadzanych rur. Na życzenie zamawiającego mogą być dostarczone z partią zasobników, odpowiednie wykrojniki. 3.7. Odporność na korozję naprężeniową Próbka pobrana z zasobnika poddana badaniom odporności na korozję naprężeniową wg PN-EN 60811-4-1:2006 nie powinny wykazywać pęknięć po 48 h ekspozycji. 3.8. Odporność pokrywy zasobnika na nacisk z góry Odporność pokrywy zewnętrznej na nacisk z góry powinna być zgodna z wybraną klasą odporności, wg PN EN 124:2000: 15 kn klasa A15, 30 kn klasa A30, 125 kn klasa B125,

151 3.9. Cechowanie Zasobnik powinien być cechowany zgodnie z dokumentacją producenta. W miejscu widocznym powinno być wykonane czytelne i trwałe cechowanie zawierające nazwę lub logo operatora oraz typ zasobnika. 3.10. Pakowanie, przechowywanie i transport Wymagania dotyczące pakowania, przechowywania i transportu powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Zasobnik należy przechowywać w miejscu zadaszonym, zabezpieczonym przez bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i opadami atmosferycznymi. Zasobnik można przewozić dowolnymi środkami transportu, przy zapewnieniu braku kontaktu z ostrymi krawędziami. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 5. Instalacja Zasobniki kablowe powinny być instalowane w miarę możliwości w miejscach łatwo dostępnych, nie narażonych na zalewanie, podmywanie lub osuwanie się gruntu. Przy instalowaniu należy zabezpieczyć zasobnik przed osiadaniem w gruncie. Wprowadzone do zasobnika rurociągi i kable nie mogą być narażone na zgniatanie w razie przypadkowych ruchów zasobnika albo też ruchów rur lub kabli. W zależności od konstrukcji zasobnik powinien być zainstalowany na takiej głębokości, aby wloty rur do zasobnika znajdowały się na głębokości ułożenia rurociągu z dopuszczalnym odchyleniem w górę nie większym niż 0,20 m. Warstwa ziemi nakrywająca zasobnik nie powinna być mniejsza niż 0,70 m. Doprowadzone do zasobnika ciągi powinny być uszczelnione przy pomocy typowych elementów uszczelniających, a dokładność montażu powinna zapewnić ochronę wnętrza zasobnika przed zamulaniem. 6. Badania 6.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 6.1.1. Badania wyrobu Badania wyrobu powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. 6.1.2. Ocena wyników badań Ocena wyników badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 6.1.3. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby.

152 6.2. Pobieranie próbek Jeśli badania tego wymagają próbki powinny być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN 83/N 03010. 6.3. Opis badań 6.3.1. Sprawdzenie wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 6.3.2. Sprawdzenie materiałów Sprawdzenie należy wykonać przez oględziny a także przez sprawdzenie świadectw i wyników badań zasobników. 6.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie przeprowadza się przez porównanie wymiarów z dokumentacją producenta. Pomiar należy wykonać przymiarem liniowym z podziałką do 1 mm. 6.3.4. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym i z pomocą lupy. 6.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie barwy należy wykonać poprzez oględziny okiem nieuzbrojonym i porównanie z zamówieniem. 6.3.6. Sprawdzenie otworów wlotów rur Należy wykroić wykrojnikami kilka otworów wlotów rur o różnych średnicach i ocenić subiektywnie łatwość i jakość wykonania otworów. 6.3.7. Sprawdzenie odporności na korozję naprężeniową Sprawdzenie korozji naprężeniowej należy wykonać wg PN-EN 60811-4-1:2006. 6.3.8. Sprawdzenie odporności pokrywy zasobnika na nacisk z góry Badanie należy wykonać przez poddanie badaniom wg PN EN 124:2000. 6.3.9. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.9. 6.3.10. Sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.10. 6.3.11. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

153 6.3.12. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

154 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-16 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 16: Uziomy 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 16 normy są uziomy przeznaczone do uziemiania telekomunikacyjnych obiektów budowlanych w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK) Miasta Wrocławia. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK), projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Uziemienie system uziemiający lub operacja połączenia obiektu uziemianego z uziomem. Uziom przedmiot metalowy umieszczony w gruncie, tworzący połączenie przewodzące z ziemią. Uziom sztuczny przedmiot metalowy w postaci pręta, umieszczony w ziemi jako uziom. Przewód uziemiający przewód łączący uziemiony obiekt z uziomem lub przewodem uziomowym. Przewód uziomowy umieszczony w gruncie nieizolowany przewód, łączący uziom z przewodem uziemiającym. Uziom pionowy szpilkowy uziom ułożony swym największym wymiarem prostopadle do powierzchni ziemi. Złączka element uziomu łączący ze sobą kolejne pręty szpilkowe. Uchwyt krzyżowy element łączący uziom z przewodem uziomowym. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK.

155 ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN 50164 1:2002(U) Elementy urządzenia piorunochronnego (LPC) Część 1 Wymagania stawiane elementom połączeniowym. PN EN 50164 1:2002(U)/A1:2007(U) Elementy urządzenia piorunochronnego (LPC) Część 1 Wymagania stawiane elementom połączeniowym. PN EN 50164 2:2003(U) Elementy urządzenia piorunochronnego (LPC) Część 2: Wymagania dotyczące przewodów i uziomów. PN EN 50164 2:2003(U)/A1:2007(U) Elementy urządzenia piorunochronnego (LPC) Część 2: Wymagania dotyczące przewodów i uziomów. PN IEC 60364 1:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych Zakres, przedmiot i wymagania podstawowe. PN IEC 60364 3:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ustalanie ogólnych charakterystyk. PN IEC 60364 4 41:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa Ochrona przeciwporażeniowa. PN IEC 60364 5:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego uziemienia i przewody ochronne. PN T 45000 1:1998 Uziemienia i wyrównywanie potencjałów w obiektach telekomunikacji, radiofonii i telewizji. Wymagania i badania. Terminologia. PN T 45000 2:1998 Uziemienia i wyrównywanie potencjałów w obiektach telekomunikacji, radiofonii i telewizji. Wymagania i badania. Systemy uziemiające w obiektach telekomunikacji przewodowej. 2. Podział UP uziom pionowy UPg uziom pionowy pomiedziowany z gwintem stosowany do wszystkich typów uziemień, UP uziom pionowy pomiedziowany bez gwintu stosowany do uziemień o głębokości pogrążania do 4 m, U uchwyt UK uchwyt krzyżowy stosowany do łączenia uziomu z przewodem uziemiającym, UJ uchwyt jednośrubowy stosowany do łączenia uziomu z przewodem uziemiającym, 3. Wymagania 3.1. Wymagania użytkowe Prawidłowo zaprojektowana i wykonana instalacja uziemiająca powinna zapewniać: a) ochronę personelu i użytkowników przed niebezpiecznymi napięciami przez sprowadzenie do wspólnego potencjału ziemi wszystkich konstrukcji i instalacji nie będących normalnie pod napięciem, b) niską rezystancją uziemienia,

156 c) ochronę kabli i urządzeń przed przepięciami, d) utrzymanie stałej rezystancji uziemienia przez cały okres eksploatacji, e) ochronę urządzeń przed zakłóceniami, f) dobrą odporność na korozję, g) długą żywotność - min. 30 lat. 3.2. Budowa 3.2.1. Budowa uziomu pionowego pomiedziowanego, z gwintem Na rysunku 1 pokazano schemat połączonych złączkami uziomów pionowych, z gwintem.

157 Rys. 1. Schemat uziomów pionowych, z gwintem

158 3.2.3. Budowa uchwytów Na rys. 2 i rys. 3 pokazano schematy uchwytu krzyżowego i jednośrubowego. Rys. 2. Schemat uchwytu krzyżowego 3.3. Materiały Rys. 3. Schemat uchwytu jednośrubowego Uziomy pionowe powinny być wykonane z pręta stalowego pokrytego warstwą miedzi o czystości 99,9%, o grubości nie mniejszej niż 0,250 mm, nałożoną elektrolitycznie. Złączka do łączenia prętów powinna być wykonana z brązu lub mosiądzu. Uchwyty krzyżowe i jednośrubowe łączące uziom z przewodem uziomowym powinny być wykonane z miedzi lub stopów miedzi (mosiądzu lub brązu). 3.4. Wymiary 3.4.1. Wymiary prętów pionowych Wymiary prętów pionowych podano w tablicy 1.

159 Tablica 1 Średnica uziomu (mm) Długość gwintu (mm) 12,8 30 14,2 30 17,2 34 Długość pręta (m) 1,2 1,5 1,8 2,4 3,0 1,2 1,5 1,8 2,4 3,0 1,2 1,5 1,8 2,4 3,0 3.4.2. Wymiary złączek Wymiary złączek podano w tablicy 2 Tablica 2 3.4.3. Wymiary głowic Wymiary głowic podano w tablicy 3 Tablica 3 3.4.4. Wymiary grotów Wymiary grotów podano w tablicy 4 Średnica wewn. złączek (mm) 12,8 14,2 17,2 Średnica zewn. głowic (mm) 12,8 14,2 17,2

160 Tablica 4 Średnica wewn. grotów (mm) 12,8 14,2 17,2 3.5. Wygląd Wygląd ogólny uziomów i uchwytów powinien być estetyczny. Na powierzchni nie może być odkształceń, pęknięć, zarysowań i innych wad dostrzegalnych okiem nieuzbrojonym. Na powierzchni uziomów i uchwytów nie dopuszcza się występowania żadnych ośrodków korozji. 3.6. Odporność na zginanie Uziomy pionowe poddane próbie odporności na zginanie wg normy PN EN 50164 2 nie powinny wykazywać objawów pękania powłoki. 3.7. Odporność korozyjna Uziomy pionowe poddane próbie odporności korozyjnej wg normy PN EN 50164 2 nie powinny wykazywać uszkodzeń, ani żadnych ośrodków zarodkowania korozji. 3.8. Przyczepność powłoki Próbki uziomów poddane badaniom przyczepności wg normy PN EN 50164 2 nie powinny wykazywać rozwarstwień oraz śladów separacji miedzi od stali. 3.9. Pogrążanie uziomów Połączone złączkami uziomy pionowe i pogrążone do gruntu sposobem ręcznym lub mechanicznym nie powinny wykazywać pęknięć lub złamań. 3.10. Cechowanie Cechowanie powinno znajdować się na powierzchni uziomu i powinno zawierać nazwę lub znak producenta. 3.11. Pakowanie Zestawy uziomów powinny być pakowane po 100 sztuk, foliowane i układane na paletach. Uchwyty i złączki należy pakować w pudełka kartonowe. Na opakowaniu powinna być umieszczona naklejka lub przywieszka z następującymi informacjami: a) znak producenta, b) rok produkcji, numer serii lub partii produkcyjnej. 3.12. Przechowywanie i transport Uziomy, uchwyty i złączki należy przechowywać w obiekcie zamkniętym (pod dachem) oraz przewozić dowolnymi środkami transportu. 4. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta,

161 3) instrukcję stosowania wyrobu. 5. Badania 5.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 5.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) co dwa lata, gdy trwa produkcja ciągła, 3) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji. Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: odporności na zginanie, odporności korozyjnej, przyczepności powłoki oraz pogrążania uziomów. 5.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu i cechowania. 5.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 5.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 5.2. Pobieranie próbek Jeśli badania tego wymagają próbki powinny być wykonane na nowych próbkach wg PN 83/N 03010. 5.3. Opis badań 5.3.1. Sprawdzenie wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach podstawowych, ogólnych i konstrukcyjno technologicznych oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji, poprzedzających badania pełne. 5.3.2. Sprawdzenie budowy Sprawdzenie należy wykonać przez porównanie ocenianych uziomów wraz z innymi elementami z projektem technicznym.

162 5.3.3. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z odpowiednimi normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. Pomiar grubości naniesionej powłoki miedzianej odpowiednimi miernikami. 5.3.4. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie przeprowadza się przez porównanie wymiarów z dokumentacją producenta. Pomiary należy wykonać przymiarem liniowym i suwmiarką z noniuszem z podziałką do 1 mm. 5.3.5. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenie powierzchni pokrywy zewnętrznej należy wykonać wizualnie. Ewentualne wady zmierzyć z dokładnością do 1 mm. 5.3.6. Sprawdzenie odporności na zginanie Próbkę uziomu o długości 500 mm należy zgiąć pod kątem 90 O w sposób określony w normie PN EN 50164 2. Po badaniu próbka nie może wykazywać żadnych uszkodzeń w postaci pęknięć lub odwarstwień, ani nie powinny pojawić się ostre krawędzie i zadziory. 5.3.7. Sprawdzenie odporności korozyjnej Próbkę uziomów należy poddać badaniu korozyjności w roztworze o składzie określonym w PN EN 50164 2 w czasie 28 dni. Po badaniu na powierzchni uziomu nie powinno być żadnych widocznych ośrodków korozji. 5.3.8. Sprawdzenie przyczepności powłoki Próbkę uziomu o długości 500 mm należy przeprowadzić przez dwa stalowe zaciskowe talerze lub szczęki imadła o rozwarciu 1 mm (+0, 0,25 mm) mniejszym niż średnica próbki. Po badaniu powłoka próbki powinna przylegać do metalu. Separacja miedzi od stali jest nie do zaakceptowania. 5.3.9. Sprawdzenie pogrążania uziomów Dwa uziomy pionowe o długości 500 mm każdy należy połączyć złączką. Na koniec uziomu nakręcić głowicę. Cały zestaw należy pogrążyć ręcznie lub mechanicznie zgodnie z normą PN EN 50164 2. Pogrążanie ręczne Głowica uziomu gwintowanego powinna zostać poddana próbie 25 ręcznych uderzeń młota każde z energią 55 Nm. Pogrążanie mechaniczne Głowica uziomu gwintowanego lub bijak uziomu nie gwintowanego powinna zostać poddana próbie uderzeń młota wibrującego, zgodnie z parametrami na każde 2 min: tempo uderzeń 2000±1000 min 1, energia pojedynczego uderzenia 50±10 Nm. Próbki pozytywnie przejdą próby pogrążania jeżeli ich złącza nie są pęknięte lub złamane, a całkowita użyta siła jest większa lub równa 1000 N.

163 5.3.10. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.10. 5.3.11. Sprawdzenie pakowania Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.11. 5.3.12. Sprawdzenie przechowywania i transportu Sprawdzenie przez porównanie z dokumentacją producenta oraz wymaganiami zawartymi w p. 3.12. 5.3.13. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności.

164 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-17 ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 17: Taśmy ostrzegawcze i ostrzegawczo-lokalizacyjne 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Przedmiotem części 17 normy są taśmy ostrzegawcze i ostrzegawczo - lokalizacyjne, układane w ziemi w celu: wczesnego ostrzeżenia o zakopanym ciągu rur, umożliwienia lokalizacji kabla. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK), projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Kanalizacja kablowa (KK) - zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do prowadzenia zewnętrznych kabli telekomunikacyjnych. Taśma ostrzegawcza (TO) - taśma, zazwyczaj polietylenowa, w kolorze pomarańczowym z napisem UWAGA! KABEL ŚWIATŁOWODOWY" lub UWAGA! KABEL TELEKOMUNIKACYJNY układana w połowie głębokości ciągu. Taśma ostrzegawczo-lokalizacyjna (TOL) taśma, zazwyczaj polietylenowa, w kolorze pomarańczowym z napisem UWAGA! KABEL ŚWIATŁOWODOWY" lub UWAGA! KABEL TELEKOMUNIKACYJNY, zawierająca czynnik lokalizacyjny w postaci taśmy stalowej, układana nad ciągiem rur. Lokalizator taśm TOL przyrząd do lokalizacji taśmy TOL (jej czynnika lokalizacyjnego). Czynnik lokalizacyjny taśmy TOL element metalowy taśmy umożliwiający wykrycie lokalizatorem taśm TOL. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK.

165 ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN 10088 1:2007 Stale odporne na korozję Część 1: Gatunki stali odpornych na korozję. PN EN 10088 2:2007 Stale odporne na korozję Część 2: Warunki techniczne dostawy blachy i taśm ze stali nierdzewnych ogólnego przeznaczenia. PN EN 60243 1:2002 (U) Metody badań wytrzymałości elektrycznej materiałów elektroizolacyjnych stałych Część 1: Badania przy częstotliwości sieciowej. PN EN ISO 3098 0:2002 Dokumentacja techniczna wyrobu Pismo Część 0: Zasady ogólne. PN EN ISO 527 1:1998 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu Zasady ogólne. PN EN ISO 527 2:1998 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu Warunki badań tworzyw sztucznych przeznaczonych do prasowania, wtrysku i wytłaczania. PN EN ISO 527 3:1998 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu Warunki badań folii i płyt. PN-88/E-04405 Materiały elektroizolacyjne stałe. Pomiary rezystancji. PN 86/E 04403 Materiały elektroizolacyjne stałe. Metody pomiaru przenikalności elektrycznej i współczynnika strat dielektrycznych. PN 83/N 03010 Statystyczna kontrola jakości. Losowy wybór jednostek produktu do próbki. 2. Podział i oznaczenie Podział i oznaczenie podano w tablicy 1. Tablica 1 Podział TO TOL 3. Wymagania 3.1. Wymagania ogólne Oznaczenie Taśma ostrzegawcza (TO) Taśma ostrzegawczo lokalizacyjna (TOL) Taśma powinna być trwała w temperaturach od -20 0 C do +35 0 C, wytrzymała na zerwanie, odporna na oddziaływanie wody, siarkowodoru, benzyny. Taśma powinna być jednolicie, trwale wybarwiona na całej powierzchni, bezwonna. Powierzchnia taśmy powinna być gładka a krawędzie proste i równoległe.

166 3.2. Materiały Taśmy ostrzegawcza i ostrzegawczo-lokalizacyjna powinny być wykonane z polietylenu pierwotnego o wydłużeniu względnym przy zerwaniu min. 300% wg PN EN ISO 527 3:1998, lub innego materiału o nie gorszych właściwościach, odpornego na korozję naprężeniową. Taśma powinna być trwale barwiona na kolor zgodny z zamówieniem. Taśma i nadruk nie powinny zmieniać barwy po długotrwałym (30-letnim) przebywaniu w agresywnych warunkach glebowych. Czynnik lokalizacyjny w postaci taśmy stalowej, powinien być odporny na agresywne warunki glebowe. Powinna to być taśma stalowa kwasoodporna wg PN EN 10088 1:2007, np. marki 0H18N9 lub 1H18N9T. Element wytrzymałościowy powinien wykonany z materiału o odpowiednich właściwościach wytrzymałościowych np. nylon. 3.3. Wymiary taśm Szerokość: 50±5mm, 100±5mm lub 150±5mm, 200±10mm, 250±mm. Grubość: co najmniej 0,1 mm. Długość standardowa: 250 m. Inna długość i szerokość: wg zamówienia. 3.4. Napisy na taśmie Nadruk na taśmie powinien być wyraźny, trwały i czytelny, odporny na warunki glebowe. Napisy powinny być wykonane czarną farbą prostym pismem technicznym zwykłej szerokości wg PN EN ISO 3098 0:2002. Wysokość liter powinna wynosić co najmniej 2/3 szerokości taśmy a odstęp pomiędzy literami powinien być nie większy niż 30 mm. 3.5. Czynnik lokalizacyjny Wykonany z materiału wg 3.2. o przekroju nie mniejszym niż 1 mm 2 w postaci taśmy stalowej o szerokości 10 mm i grubości 0,1 mm. Parametry elektryczne czynnika lokalizacyjnego: rezystancja jednostkowa nie większa niż 950 Ω/km, rezystancja jednostkowa izolacji - co najmniej 10 kω km Czynnik lokalizacyjny powinien być przykryty drugą taśmą zgrzaną z zasadniczą taśmą TOL. Dopuszcza się przymocowanie czynnika lokalizacyjnego taśmą samoprzylepną. 3.6. Wytrzymałość mechaniczna Wytrzymałość na zerwanie: taśmy TO 200 N, taśmy TOL 1200 N, miejsca połączenia 800 N. Wytrzymałość taśmy na rozciąganie powinna być nie mniejsza niż 300%.

167 3.7. Łączenie taśm TOL Taśm TO się nie łączy lecz jedynie tworzy zakładki o długości co najmniej 2m. Łączenie taśm TOL polega na połączeniu czynnika lokalizacyjnego w sposób zapewniający: wymaganą wytrzymałość na rozerwanie, trwałą ciągłość elektryczną. Miejsce połączenia taśmy TOL powinno być zabezpieczone na całej długości przed korozją oraz przed dostępem wilgoci. 4. Pakowanie, przechowywanie i transport Taśma powinna być zwinięta ściśle w kręgi na rolkach z tworzywa sztucznego lub z innego materiału. Każdy krąg powinien być owinięty w czterech miejscach sznurkiem pakowym lub taśmą samoprzylepną w sposób zabezpieczający przed rozluźnieniem się taśmy. Na każdym kręgu należy umieścić metryczkę zawierającą co najmniej następujące dane: a) nazwa lub znak producenta, b) oznaczenie wg p. 2, c) długość taśmy w zwoju podana w metrach, d) rok produkcji. Kręgi powinny być pakowane w pudła tekturowe mieszczące po 5 kręgów. Taśmę należy przechowywać w kręgach ułożonych na drewnianych podestach w pomieszczeniach o temp. do 35 o C. Transport wyrobów powinien się odbywać w opakowaniach, dowolnymi środkami transportu, z zastosowaniem zabezpieczeń przed opadami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi. 5. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 6. Instalacja Taśmy powinny być instalowane zgodnie z dokumentacją wyrobu (instrukcją stosowania wyrobu). Taśmy powinny być instalowane przy temperaturach nie niższych niż -10 o C. 7. Badania 7.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 7.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) co dwa lata, gdy trwa produkcja ciągła, 3) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji.

168 Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: wytrzymałości mechanicznej, łączenia taśm i czynnika lokalizacyjnego. 7.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: materiałów, wyglądu, wymiarów i napisów na taśmie. 7.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań typu wyrobu i badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań wg programu badań były pozytywne. 7.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 7.2. Pobieranie próbek Każde badanie powinno być wykonane na próbkach pobranych wg PN 83/N 03010. 7.3. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z ww. normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 7.4. Sprawdzenie wymiarów Pomiary należy wykonać w temperaturze 23±2 [ 0 C]. Grubość taśmy i stalowego paska należy zmierzyć przyrządem z dokładnością 0,01 mm, szerokość należy zmierzyć z dokładnością do 1 mm, długość nawoju z dokładnością 0,1m. Za wynik pomiaru należy przyjąć średnią z trzech oznaczeń. 7.5. Sprawdzenie napisów na taśmie 7.5.1. Sprawdzenie odporności na siarkowodór Na próbce taśmy należy umieścić kilka kropli 10% roztworu siarczku sodowego, a następnie w tym samym miejscu umieścić kilka kropli stężonego kwasu solnego. Próbę należy uznać za pozytywną, jeżeli po upływie 1 doby nie następuje zmiana koloru napisów w miejscu poddanym działaniu wyżej wymienionych roztworów. 7.5.2. Sprawdzenie odporności na działanie wody i benzyny Nadruk należy pocierać przez 10 minut szmatką zwilżoną benzyną, a następnie wodą zmieszaną z detergentem. Próby należy uznać za pozytywne, jeżeli nie następuje zatarcie ani zmiana barwy napisu i taśmy. 7.5.3. Sprawdzenie jakości i wielkości liter Sprawdzenie dokonać przez oględziny i pomiar przymiarem o podziałce 1 mm. 7.6. Sprawdzenie czynnika lokalizacyjnego Rezystancje izolacji należy zmierzyć zgodnie z PN-88/E-04405, PN-60243 1, PN-86/E-04403.

169 7.7. Sprawdzenie wytrzymałości mechanicznej Sprawdzenie wykonać w temperaturze 20±2 0 C przy użyciu dynamometru o dokładności do 10 N. Pomiar należy wykonać zgodnie z PN EN ISO 527 3. 7.8. Sprawdzenie łączenia taśm Sprawdzenie okiem nieuzbrojonym jakość połączenia taśm oraz porównanie z instrukcją fabryczną. 7.9. Sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu Sprawdzić zgodność warunków pakowania, przechowywania i transportu z p. 4. 7.10. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 7.11. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

170 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-18 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot normy ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 18: Opaski samozaciskowe Przedmiotem części 18 normy są opaski samozaciskowe (OS) stosowane do łączenia wiązek rur światłowodowych RS na odcinkach ulicznych i na przyłączach do Węzłów Sieci Miejskiej (WSM) Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK), a także do instalowania przywieszek identyfikacyjnych PI do kabla lub rury kanalizacji kablowej. 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK), projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Opaska samozaciskowa OS element stosowany do wiązania przewodów i/lub do ich podtrzymywania. Opaska OS składa się z główki z urządzeniem blokującym oraz taśmy z ząbkami zaciskowymi. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN 50146:2007 Opaski przewodów do instalacji elektrycznych. PN EN 60695 11 5:2005(U) Badanie zagrożenia ogniowego Część 11 5: Płomień probierczy Metoda badania płomieniem igłowym Urządzenie, układ do próby sprawdzającej i wytyczne. PN EN ISO 2039 1:2004 Tworzywa sztuczne Oznaczanie twardości Część 1: Metoda wciskania kulki.

171 PN EN ISO 2039 2:2002 Tworzywa sztuczne Oznaczanie twardości Część 2: Twardość Rockwella. PN EN 60068 2 14:2002 (U) Badania środowiskowe Część 2 14: Próby Próba N: Zmiany temperatury. PN EN 60068 2 52:2001 Badania środowiskowe Próby Próba Kb: Mgła solna, cykliczna (roztwór chlorku sodu) PN EN ISO 6988:2000 Powłoki metalowe i inne nieorganiczne Próba z dwutlenkiem siarki z ogólną kondensacją wilgoci. PN EN ISO 62:2000 Tworzywa sztuczne Oznaczanie chłonności wody. PN EN ISO 527 1:1998 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu Zasady ogólne. PN EN ISO 527 2:1998 Tworzywa sztuczne Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu Warunki badań tworzyw sztucznych przeznaczonych do prasowania, wtrysku i wytłaczania. PN 83/N 03010 Statystyczna kontrola jakości Losowy wybór jednostek produktu do próbki 2. PODZIAŁ I OZNACZENIE 2.1. Podział OS opaska samozaciskowa - ze względu na warunki środowiskowe s opaska samozaciskowa instalowana w miejscach o stałych warunkach klimatycznych, z opaska samozaciskowa instalowana w miejscach o zmiennych warunkach klimatycznych, - ze względu na zastosowanie p opaska samozaciskowa do mocowania przywieszek identyfikacyjnych, w opaska samozaciskowa do łączenia wiązek rur. 2.2. Przykład oznaczenia OSsp opaska samozaciskowa (OS) instalowana w miejscach o stałych warunkach klimatycznych (s), mocująca przywieszki identyfikacyjne (p). OSzw opaska samozaciskowa (OS) instalowana w miejscach o zmiennych warunkach klimatycznych (z), łącząca wiązkę rur (w). 3. WYMAGANIA 3.1. Wymagania użytkowe Opaski samozaciskowe powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby zapewniały bezpieczną obsługę, ochronę i zamocowanie znajdujących się w nich rur lub przywieszek identyfikacyjnych.

172 3.2. Materiał Opaski samozaciskowe powinny być wykonane z materiałów nieszkodliwych dla ludzi, kompatybilnych z materiałami powłok kablowych i rur ciągów kablowych np. poliamidu o właściwościach podanych w tablicy 1. Materiały stosowane do wykonania opasek OS powinny mieć atest producenta. Tablica 1 Lp. Właściwość Jednostka Wymagania Metoda badania według 1 Temperatura użytkowania O C 40 +85 2 Klasa palności V2 UL 94 3 Twardość MPa 125 4 Wytrzymałość na rozciąganie MPa 78±4 PN EN ISO 2039 1:2004 PN EN ISO 2039 2:2002 PN EN ISO 527 1:1998 PN EN ISO 527 2:1998 5 Chłonność wody % 2,5 2,8 PN EN ISO 62:2000 3.3. Wymiary Wymiary opasek powinny być zgodne z dokumentacją producenta. Wymiary powinny gwarantować łączenie wiązek rur o profilach zgodnych z normami ZN UMWR 001.V001 i ZN UMWR 001.V002., a także do skutecznego instalowania przywieszek identyfikacyjnych PI do kabla lub rury kanalizacji kablowej. 3.4. Wygląd Powierzchnia opasek OS powinna być wolna od zadziorów i podobnych nieprawidłowości, które mogłyby ranić instalatorów lub użytkowników lub uszkodzić materiał. 3.5. Barwa Barwa opasek powinna być biała lub czarna. Inną barwę należy uzgodnić z Zamawiającym. 3.6. Wytrzymałość na rozciąganie Wytrzymałość na rozciąganie opasek powinna wynosić 50N, 80N, 130N, 180N lub 220N w zależności od zastosowanej opaski. 3.7. Odporność na zmiany temperatury Poddana próbie zmiany temperatury wg PN 60068 2 14:2002 opaska OS nie powinna wykazywać zniszczeń, ani utracić cech wytrzymałościowych. 3.8. Odporność na działanie płomienia Opaski OS powinny być odporne na działanie płomienia zgodnie z PN EN ISO 50146:2007.

173 3.9. Odporność na korozję atmosferyczną Opaski OS poddane badaniom odporności na korozję atmosferyczną powinny spełniać wymagania PN EN ISO 50146:2007. 3.10. Cechowanie Każdą opaskę należy cechować nazwą producenta lub dostawcy lub znakiem handlowym i symbolem identyfikacyjnym. Jeśli ze względu na mały rozmiar opaski nie można nanieść odpowiedniego oznakowania to symbol identyfikacyjny może być umieszczony na opakowaniu. Cechowanie na opaskach OS powinno być trwałe i łatwo czytelne. 4. Pakowanie, przechowywanie i transport 4.1. Pakowanie Opaski należy pakować w torebki foliowe w ilości po 100 szt. Opakowania jednostkowe powinny być pakowane w opakowania zbiorcze, np. pudła kartonowe. Na opakowaniach powinna być umieszczona etykieta z następującymi informacjami: typ opaski, nazwa lub znak producenta, identyfikacje produkcji (tydzień i rok) np. 22 04., znak kontroli jakości. 4.2. Przechowywanie i transport Przechowywanie i transport powinny odbywać się w opakowaniach wg 4.1. z zastosowaniem zabezpieczeń przed opadami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi. 5. Dokumentacja wyrobu Dokumentacja producenta wyrobu powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty wyrobu: 1) wymagania producenta, w tym obowiązujące normy, aprobaty, 2) protokół badań producenta z załączonymi dokumentami badań poddostawców i placówek niezależnych. 6. Instalacja Opaski OS mogą być instalowane ręcznie lub za pomocą urządzeń zaciskowych z regulacją siły naciągu oraz z automatycznym obcinaniem końcówki opaski. Nie dopuszcza się zaciskania i obcinania końcówek opasek za pomocą szczypiec i cęgów. 7. Badania 7.1. Rodzaje badań oraz ocena i dokumentowanie wyników badań 7.1.1. Badania typu wyrobu (pełne) Badania pełne powinny być wykonane dla każdej wielkości i odmiany wyrobu: 1) gdy produkcja jest rozpoczynana oraz wznawiana po przerwie dłuższej niż 12 miesięcy, 2) po znaczącej zmianie materiałów, konstrukcji lub technologii produkcji.

174 Badania typu wyrobu powinny obejmować sprawdzenie: wytrzymałości na rozciąganie, odporności na zmiany temperatury, odporności na działanie płomienia oraz odporności na korozję atmosferyczną. 7.1.2. Badania wyrobu (niepełne) Badania niepełne powinny być wykonywane podczas bieżącej produkcji i przekazywania wyrobu odbiorcy. Badania te są wystarczające i ważne w okresie ważności pozytywnych wyników badań pełnych. Badania wyrobu powinny obejmować sprawdzenie materiałów, wymiarów, wyglądu, barwy i cechowania. 7.1.3. Ocena wyników badań Ocena wyników badań wyrobu jest pozytywna, jeżeli wyniki wszystkich badań były pozytywne. 7.1.4. Dokumentowanie wyników badań i ich oceny Wyniki badań oraz ich oceny ujmuje się w formie protokołu badań, który podpisują upoważnione osoby. 7.2. Pobieranie próbek Jeśli badania tego wymagają próbki powinny być wykonane na trzech nowych próbkach wg PN 83/N 03010. 7.3. Opis badań 7.3.1. Sprawdzenie wymagań użytkowych Wymagania użytkowe są uwzględnione w poszczególnych wymaganiach oraz badaniach sprawdzających spełnienie tych wymagań. Niemniej jednak powinny one być brane pod uwagę przez producentów, ulepszających swoje wyroby, a także powinny być sprawdzane w trakcie instalacji i eksploatacji, m.in. w ramach specjalnie organizowanych próbnych instalacji i eksploatacji. 7.3.2. Sprawdzenie materiałów Oględziny i weryfikacja deklaracji zgodności materiałów z ww. normami, wystawionych przez dostawców poszczególnych materiałów. 7.3.3. Sprawdzenie wymiarów Sprawdzenie wymiarów należy dokonać przy użyciu przymiaru liniowego z podziałką milimetrową oraz suwmiarką z noniuszem. 7.3.4. Sprawdzenie wyglądu Sprawdzenia należy dokonać przez oględziny okiem nieuzbrojonym oraz próbę ręczną. 7.3.5. Sprawdzenie barwy Sprawdzenie należy dokonać przez porównanie z dokumentacją producenta. 7.3.6. Sprawdzenie wytrzymałości na rozciąganie i badanie starzenia cieplnego Badanie wg PN EN 50146:2007 wykonuje się na dwóch zestawach nowych próbek po 10 w każdym zestawie. Każda próbka powinna być zainstalowana centralnie na stalowym trzpieniu tak aby główka znajdowała się na linii uderzenia w trzpień. Trzpień probierczy powinien mieć średnicę A równą

175 20±2 mm i szerokość B co najmniej 5 mm większą niż maksymalna szerokość opaski. Każda próbka powinna być poddana rozciąganiu ze stałą prędkością 25±2,5 mm/min aż do zerwania. Maksymalna siła powinna być zarejestrowana. Żadna wartość w próbie nie powinna być mniejsza niż zawarte w p. 3.6. Drugi zestaw poddany starzeniu w odpowiednim podgrzewaczu z wymuszonym obiegiem powietrza w temperaturze +85 O C powiększonej o 15±1 0 C przez 1000h należy wykonać próbę wytrzymałości. Wynik uznaje się za prawidłowy jeśli przeszły nie mniej niż 50% średnich wyników zestawu pierwszego. Badanie temperatury czasu życia opasek Badany zestaw poddaje się cyklicznym zmianom temperatury zgodnie z poniższą procedurą: a) przez 2 h zestaw jest umieszczony w piecu w temperaturze +85 O C, b) następnie przez 1h zestaw jest schładzany do temperatury 35 O C, c) powtórzenie p. a) d) powtórzenie p. b) lecz 18 h e) p. a) i p. b) jeszcze dwukrotnie Po cyklu nie powinno być oznak rozwarstwienia ani nie powinno być uszkodzeń widocznych okiem nieuzbrojonym. Następnie należy wykonać badanie wytrzymałości przewidziane dla zestawu pierwszego. Należy uznać, że próbki przeszły badanie pozytywnie jeśli osiągnięte wyniki nie są mniejsze niż minimalne wartości wytrzymałości i nie nastąpiły uszkodzenia. 7.3.7. Sprawdzenie odporności na zmiany temperatury Próbka powinna być umieszczona na stalowym trzpieniu o średnicy A równej 20±2 mm i o szerokości B co najmniej o 5 mm większej niż największa deklarowana szerokość opaski. Trzpień probierczy z próbką powinny być poddane próbie zmian temperatury wg PN EN 60068 2 14:2002 Próba N. Po badaniu próbkę wyjąć i umieścić w bloku w kształcie litery v z główką opaski umieszczoną po przeciwnej stronie miejsca uderzenia. Uderzenie w taśmę powinno nastąpić przy swobodnym spadku młota przed upływem 10±1 s po wyjęciu z komory. Energia wg tablicy 2. Tablica 2 Minimalna deklarowana wytrzymałość 50 na rozciąganie (N) 80 130 180 220 Energia (J) 0,14 0,14 0,35 0,35 0,7 Masa równoważna (kg) 0,25 0,25 0,25 0,25 0,25 Wysokość opadania (cm) 56 56 140 140 280 Po próbie nie powinno być żadnych oznak rozwarstwiania ani nie powinno być żadnych pęknięć widocznych okiem nieuzbrojonym 7.3.8. Sprawdzenie odporności na działanie płomienia Próbka powinna być przytwierdzona do litego metalowego trzpienia o wymiarach zgodnych jak w p. 7.3.6. Próbkę należy poddać działaniu płomienia igłowego wg EN 60695-2-2

176 Płomień powinien być skierowany na czołową powierzchnię próbki, Próbka powinna być poddana jednorazowemu oddziaływaniu płomienia. Wynik uznaje się za pozytywny jeśli po zakończeniu działania płomienia w deklarowanym czasie próbka nie rozerwie się, po 30 s od odjęcia płomienia nie ma płomienia na próbce. 7.3.9. Sprawdzenie odporności na korozję atmosferyczną Próba polega na działaniu neutralnej rozpylonej solnej atmosfery a potem na działaniu nasyconego wodnego dwutlenku siarki. Próba dzieli się na 2 dwunastodniowe okresy obejmujące: poddawanie przez 7 dób mgłą solną wg EN 60068-2-22, poddawanie przez 5 dób wilgotnej atmosfery siarkowej wg EN ISO 6988 z 8 h cyklem działania atmosfery nasyconego wodnego dwutlenku siarki. Po zakończeniu pierwszego okresu próbkę przemywa się wodą zdemineralizowaną. Po zakończeniu badań próbka jest poddana suszeniu przez okres określony przez producenta ale nie więcej niż 28 dni. Po badaniu próbka nie powinna wykazywać uszkodzeń widocznych gołym okiem. Następnie przeprowadza się próbę wytrzymałości. Należy uznać że próbka pozytywnie przeszła badania jeśli osiągnięte wartości nie są mniejsze niż minimalne wartości deklarowane przez producenta. 7.3.10. Sprawdzenie cechowania Sprawdzenie należy wykonać wizualnie a trwałość oznakowania wykonać za pomocą ręcznego pocierania przez 15 s kawałkiem tkaniny umoczonej w wodzie, a następnie przez kolejne 15 s kawałkiem tkaniny nasączonej benzyną lakową. 7.3.11. Sprawdzenie pakowania, przechowywania i transportu Sprawdzenia dokonać zgodnie z wymaganiami wg p. 4.1. i 4.2. 7.3.12. Sprawdzenie dokumentacji 1) Sprawdzenie kompletności dokumentacji na zgodność z niniejszą normą. 2) Sprawdzenie zgodności wymagań fabrycznych z niniejszą normą. 3) Sprawdzenie Ocen Zgodności. 7.3.13. Sprawdzenie instalacji Sprawdzenia dokonać wykonując kilka prób ręcznej lub za pomocą specjalnego przyrządu instalacji opasek. Sprawdzenie powiązać ze sprawdzeniem wymagań użytkowych, dokonując przy tym oceny jakości i kompletności wskazówek zawartych w instrukcji użytkowania wyrobu.

177 NORMA ZAKŁADOWA ZN-UMWR-004-19 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot normy ELEMENTY PASYWNE MIEJSKIEJ SIECI RUROCIĄGÓW KABLOWYCH Część 19: Przywieszki identyfikacyjne Przedmiotem części 19 normy jest przywieszka identyfikacyjna (PI) stosowana do znakowania i identyfikacji infrastruktury tworzącej Miejską Sieć Rurociągów Kablowych (MSRK). 1.2. Zakres stosowania normy Wymagania normy należy stosować w liniach Miejskiej Sieci Rurociągów Kablowych (MSRK), projektowanych i budowanych w celu utworzenia sieci MSRK Wrocławia jako infrastruktury miejskiej dla kabli światłowodowych Urzędu Miejskiego oraz kabli innych organizacji. 1.3. Określenia Przywieszka identyfikacyjna PI tabliczka mocowana za pomocą opasek samozaciskowych do elementów sieci MSRK, w celu identyfikacji wzrokowej. Opaska samozaciskowa OS element stosowany do wiązania przewodów i/lub do ich podtrzymywania. Opaska OS składa się z główki z urządzeniem blokującym oraz taśmy z ząbkami zaciskowymi. 1.4. Normy prawne i techniczne ZN UMWR 001.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych normy i definicje sieci MSRK. ZN UMWR 002.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych projektowanie sieci MSRK. ZN UMWR 003.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych budowa sieci MSRK. ZN UMWR 004.V001: Wymagania techniczne na linie MSRK dla kabli światłowodowych format i zawartość dokumentacji projektowej sieci MSRK. PN EN 60695 11 5:2005(U) Badanie zagrożenia ogniowego Część 11 5: Płomień probierczy Metoda badania płomieniem igłowym Urządzenie, układ do próby sprawdzającej i wytycznej. PN EN ISO 2039 1:2004 Tworzywa sztuczne Oznaczanie twardości Część 1: Metoda wciskania kulki. PN EN ISO 3098 0:2002 Dokumentacja techniczna wyrobu Pismo Część 0: Zasady ogólne.