Plan wynikowy Klasa 7

Podobne dokumenty
Plan wynikowy Klasa 7

Wymagania z fizyki, klasa 7

WYMAGANIA NA OCENY Z FIZYKI KLASA 7

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

Wymagania edukacyjne z fizyki do klasy 7. Klasyfikacja śródroczna

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 7

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE

Wymagania podstawowe (dostateczna)

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM

8. Zakładane osiągnięcia ucznia (Plan wynikowy)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4320/81/12/13

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP./43201/81/13/14

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

Wymagania edukacyjne fizyka klasa VII

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki 1. Wykonujemy pomiary

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne i system oceniania z fizyki dla klasy 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Plan wynikowy. Klasa Wykonujemy pomiary

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I

Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej. 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń:

Wymagania programowe z fizyki w klasie II gimnazjum rok szkolny 2013/2014

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie VII szkoły podstawowej. nauczyciel prowadzący: Mirosława Hojka

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

1. Wykonujemy pomiary

Przedmiotowe Zasady Oceniania Klasa 7

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia nr:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

Wymagania podstawowe ocena dostateczna Uczeń:

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017

PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 Dział I: Wykonujemy pomiary 13 godzin. Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń:

Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa I (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA UCZNIÓW KLAS I

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie I gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016

Wymagania edukacyjne z fizyki Kl.7

Wymagania na poszczególne oceny Świat fizyki

Wymagania podstawowe (dostateczna)

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika,,świat fizyki

Plan wynikowy z fizyki dla klasy II gimnazjum. 1. Siły w przyrodzie

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I

Kryteria oceniania w klasie I

8. Zakładane osiągnięcia ucznia (wymagania edukacyjne)

(Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia Fizyka klasa II

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum

Zakładane osiągnięcia ucznia (wymagania edukacyjne)

KLASA Wykonujemy pomiary. Wymagania ponadpodstawowe

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA II

8. Zakładane osiągnięcia ucznia (Plan wynikowy)

Wymagania edukacyjne z fizyki dla I, II i III klasy gimnazjum oparte na programie nauczania Świata Fizyki wyd. ZamKor i WSiP 2015

Świat fizyki Gimnazjum

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

Zasady oceniania uczniów na lekcjach fizyki

I. KINEMATYKA I DYNAMIKA

Świat fizyki Gimnazjum

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w roku szkolnym 2012/2013 w Gimnazjum nr 2 w Kolbuszowej

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji podstawy programowej z fizyki Klasa II

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 54 W POZNANIU NA ROK SZKOLNY 2017/2018

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny w Gimnazjum nr 7 we Wrocławiu mgr inż. Ewa Kowalska

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki. KLASA I

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów z fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Przedmiotowe Zasady Oceniania Z wymaganiami Edukacyjnymi Fizyka Gimnazjum Kl I

2. Niektóre właściwości fizyczne ciał

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki Wyd. ZamKor

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA PROGRAMOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z REALIZOWANYCH DZIAŁÓW FIZYKI

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

FIZYKA. III etap edukacyjny

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

PUBLICZNE GIMNAZJUM nr 1 z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI im. ks. prof. JÓZEFA TISCHNERA w CHRZANOWIE.

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7

Transkrypt:

Plan wynikowy Klasa 7 Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 1 4 Wielkości fizyczne, kóre mierzysz na co dzień 5 6 Pomiar warości siły ciężkości 7 8 Wyznaczanie gęsości subsancji wymienia przyrządy, za pomocą kórych mierzymy długość, emperaurę, czas, szybkość i masę (1.3, 4.1, 4.2) mierzy długość, emperaurę, czas, szybkość i masę (1.3, 1.4) wymienia jednoski mierzonych wielkości (2.3, 2.4, 5.1) podaje zakres pomiarowy przyrządu (1.3, 1.4) odczyuje najmniejszą działkę przyrządu i podaje dokładność przyrządu (1.5, 1.6) oblicza warość najbardziej zbliżoną do rzeczywisej warości mierzonej wielkości jako średnią arymeyczną wyników (1.5, 1.6) przelicza jednoski długości, czasu i masy (1.7, 2.3, 5.1) mierzy warość siły w niuonach za pomocą siłomierza (1.3, 2.18c) warość siły ciężkości jes wpros proporcjonalna do masy ciała (1.8) oblicza warość ciężaru ze wzoru F c = mg (2.11, 2.17) uzasadnia porzebę wprowadzenia siły jako wielkości wekorowej (2.10) podaje źródło siły ciężkości i poprawnie zaczepia wekor do ciała, na kóre działa siła ciężkości (2.10, 2.11) odczyuje gęsość subsancji z abeli (1.1, 5.1) wyznacza doświadczalnie gęsość ciała sałego o regularnych kszałach (5.9d) mierzy objęość ciał o nieregularnych kszałach za pomocą menzurki (5.9d) oblicza gęsość subsancji ze m wzoru d = (5.2) V szacuje niepewności pomiarowe przy pomiarach masy i objęości (1.5) 1. Wykonujemy pomiary wyjaśnia na przykładach przyczyny wysępowania niepewności pomiarowych (1.5, 1.6) zapisuje różnicę między warością końcową i począkową wielkości fizycznej, np. l (1.1) wyjaśnia, co o znaczy wyzerować przyrząd pomiarowy (1.4) opisuje doświadczenie Celsjusza i objaśnia uworzoną przez niego skalę emperaur (1.4, 4.2) posługuje się wagą laboraoryjną (1.3, 1.4) wyjaśnia na przykładzie znaczenie pojęcia względności podaje cechy wielkości wekorowej (2.10) przekszałca wzór F c = mg i oblicza masę ciała, jeśli zna warość jego ciężaru (2.17) rysuje wekor obrazujący siłę o zadanej warości i przyjmuje odpowiednią jednoskę (2.10) m przekszałca wzór d = i oblicza V każdą z wielkości fizycznych w ym wzorze (5.2) przelicza gęsość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwró (1.7) odróżnia mierzenie wielkości fizycznej od jej wyznaczania, czyli pomiaru pośredniego (1.3) wyznacza doświadczalnie gęsość cieczy (1.4, 5.9c) 1

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 9 10 Pomiar ciśnienia 11 Sporządzamy wykresy wykazuje, że skuek nacisku na podłoże ciała o ciężarze F c zależy od wielkości powierzchni zeknięcia ciała z podłożem (5.3) oblicza ciśnienie za pomocą F wzoru p = (5.3) S podaje jednoskę ciśnienia i jej wielokroności (1.7) przelicza jednoski ciśnienia (1.7) mierzy ciśnienie w oponie samochodowej (1.3) mierzy ciśnienie amosferyczne za pomocą baromeru (1.3) na podsawie wyników zgromadzonych w abeli sporządza wykres zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej (1.1, 1.8) 12 13 Powórzenie. Sprawdzian 14 Trzy sany skupienia ciał 15 Zmiany sanów skupienia ciał wymienia sany skupienia ciał i podaje ich przykłady (4.9) ciał kruchych, sprężysych i plasycznych (1.2) opisuje sałość objęości i nieściśliwość cieczy (1.2) wykazuje doświadczalnie ściśliwość gazów (1.2) 2. Niekóre właściwości fizyczne ciał wymienia i opisuje zmiany sanów skupienia ciał (4.9) opnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i resublimacji (4.9) odróżnia wodę w sanie gazowym (jako niewidoczną) od mgły i chmur (4.9) podaje emperaury krzepnięcia i wrzenia wody (4.9) odczyuje z abeli emperaury opnienia i wrzenia (4.9) F przekszałca wzór p = i oblicza S każdą z wielkości wysępujących w ym wzorze (5.3) opisuje zależność ciśnienia amosferycznego od wysokości nad poziomem morza (5.4) rozpoznaje w swoim ooczeniu zjawiska, w kórych isoną rolę odgrywa ciśnienie amosferyczne i urządzenia, do działania kórych jes ono niezbędne (1.2, 5.4) wyznacza doświadczalnie ciśnienie amosferyczne za pomocą srzykawki i siłomierza (1.3, 1.4, 5.4, 5.9a) wykazuje, że jeśli dwie wielkości są do siebie wpros proporcjonalne, o wykres zależności jednej od drugiej jes półprosą wychodzącą z począku układu osi (1.8) wyciąga wnioski o warościach wielkości fizycznych na podsawie kąa nachylenia wykresu do osi poziomej (1.1, 1.8) opisuje właściwości plazmy wykazuje doświadczalnie zachowanie objęości ciała sałego przy zmianie jego kszału (1.2) zmian właściwości ciał spowodowanych zmianą emperaury (1.2) opisuje zależność emperaury wrzenia od ciśnienia (4.9) opisuje zależność szybkości parowania od emperaury (4.9) wyjaśnia przyczyny skraplania pary wodnej zawarej w powierzu, np. na okularach, szklankach, i powierdza o doświadczalnie (4.9) demonsruje zjawiska opnienia, wrzenia i skraplania (4.10a) 2

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 16 Rozszerzalność emperaurowa ciał rozszerzalności emperaurowej ciał sałych, cieczy i gazów rozszerzalności emperaurowej w życiu codziennym i echnice opisuje anomalną rozszerzalność wody i jej znaczenie w przyrodzie (1.2) opisuje zachowanie aśmy bimealicznej przy jej ogrzewaniu (1.2) za pomocą symboli l i lub V i zapisuje fak, że przyros długości druów lub objęości cieczy jes wpros proporcjonalny do przyrosu emperaury wyjaśnia zachowanie aśmy bimealicznej podczas jej ogrzewania wymienia zasosowania prakyczne aśmy bimealicznej wykorzysuje do obliczeń prosą proporcjonalność przyrosu długości do przyrosu emperaury 3. Cząseczkowa budowa ciał 17 Cząseczkowa budowa ciał 18 Siły międzycząseczkowe 19 Różnice w budowie ciał sałych, cieczy i gazów. Gaz w zamknięym zbiorniku opisuje doświadczenie uzasadniające hipoezę o cząseczkowej budowie ciał opisuje zjawisko dyfuzji przelicza emperaurę wyrażoną w skali Celsjusza na emperaurę w skali Kelvina i Fahrenheia i na odwró (4.1, 4.2) podaje przyczyny ego, że ciała sałe i ciecze nie rozpadają się na oddzielne cząseczki (5.8) na wybranym przykładzie opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego, demonsruje odpowiednie doświadczenie (5.9a) wyjaśnia rolę mydła i deergenów (5.8) aomów i cząseczek pierwiasków i związków chemicznych opisuje różnice w budowie ciał sałych, cieczy i gazów (5.1) wyjaśnia, dlaczego na wewnęrzne ściany zbiornika gaz wywiera parcie (5.3), w jaki sposób można zmienić ciśnienie gazu w zamknięym zbiorniku (5.3) wykazuje doświadczalnie zależność szybkości dyfuzji od emperaury opisuje związek średniej szybkości cząseczek gazu lub cieczy z jego emperaurą (4.5) uzasadnia wprowadzenie skali Kelvina (4.1, 4.2) działania sił spójności i sił przylegania (5.8) wyjaśnia pojęcia: aomu, cząseczki, pierwiaska i związku chemicznego objaśnia, co o znaczy, że ciało sałe ma budowę krysaliczną wymienia i objaśnia sposoby zwiększania ciśnienia gazu w zamknięym zbiorniku (5.3) 20 21 Powórzenie. Sprawdzian 4. Jak opisujemy ruch? 22 Układ odniesienia. Tor ruchu, droga opisuje ruch ciała w podanym układzie odniesienia (2.1) klasyfikuje ruchy ze względu na kszał oru (2.2) rozróżnia pojęcia oru ruchu i drogi (2.2) wybiera układ odniesienia i opisuje ruch w ym układzie (2.1) wyjaśnia, co o znaczy, że spoczynek i ruch są względne (2.1) opisuje położenie ciała za pomocą współrzędnej x (2.2) oblicza przebyą przez ciało drogę jako s = x 2 x 1 = x (2.2) 3

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 23 24 Ruch prosoliniowy jednosajny 25 26 Warość prędkości w ruchu jednosajnym 27 *Prędkość w ruchu jednosajnym prosoliniowym wymienia cechy charakeryzujące ruch prosoliniowy jednosajny (2.5) na podsawie różnych wykresów s () odczyuje drogę przebywaną przez ciało w różnych odsępach czasu (1.1) zapisuje wzór υ = s i nazywa wysępujące w nim wielkości (2.4) oblicza drogę przebyą przez ciało na podsawie wykresu zależności υ () (2.6) oblicza warość prędkości ze wzoru υ = s (2.4) warość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwró (1.7, 2.3) uzasadnia porzebę wprowadzenia do opisu ruchu wielkości wekorowej prędkości (2.4) na przykładzie wymienia cechy prędkości jako wielkości wekorowej (2.4) 28 29 Ruch zmienny oblicza średnią warość prędkości υ śr = s (2.6) 30 31 Ruch prosoliniowy jednosajnie przyspieszony. Przyspieszenie w ruchu prosoliniowym jednosajnie przyspieszonym planuje czas podróży na podsawie mapy i oszacowanej średniej szybkości pojazdu (2.6) wyznacza doświadczalnie średnią warość prędkości biegu, pływania lub jazdy na rowerze (2.18b) ruchu przyspieszonego i opóźnionego (2.7) opisuje ruch jednosajnie przyspieszony (2.7) z wykresu zależności υ() odczyuje przyrosy szybkości w określonych jednakowych odsępach czasu (1.1, 1.8) podaje wzór na warość przyspieszenia a = υ υ 0 podaje jednoski przyspieszenia posługuje się pojęciem warości przyspieszenia do opisu ruchu jednosajnie przyspieszonego doświadczalnie bada ruch jednosajny prosoliniowy i formułuje wniosek, że s~ (1.4) sporządza wykres zależności s () na podsawie wyników doświadczenia zgromadzonych w abeli (1.8) sporządza wykres zależności υ () na podsawie danych z abeli (2.6) podaje inerpreację fizyczną pojęcia szybkości (1.1) przekszałca wzór υ () i oblicza każdą z wysępujących w nim wielkości (2.4) opisuje ruch prosoliniowy jednosajny z użyciem pojęcia prędkości (2.4) rysuje wekor obrazujący prędkość o zadanej warości (przyjmuje odpowiednią jednoskę) (2.4) wykonuje zadania obliczeniowe z użyciem średniej warości prędkości (2.6) sporządza wykres zależności υ() dla ruchu jednosajnie przyspieszonego (1.8) odczyuje zmianę warości prędkości z wykresu zależności υ() dla ruchu jednosajnie przyspieszonego (2.9) przekszałca wzór a = υ υ 0 i oblicza każdą wielkość z ego wzoru (2.9) sporządza wykres zależności a () dla ruchu jednosajnie przyspieszonego (2.9) podaje inerpreację fizyczną pojęcia przyspieszenia opisuje spadek swobodny (2.16) 4

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 32 Ruch jednosajnie opóźniony podaje warość przyspieszenia w ruchu jednosajnie opóźnionym a = υ 0 υ posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu jednosajnie opóźnionego (2.7) sporządza wykres zależności υ() dla ruchu jednosajnie opóźnionego (1.8) odczyuje zmianę warości prędkości z wykresu zależności υ() dla ruchu jednosajnie opóźnionego (2.9) przekszałca wzór a = υ 0 υ i oblicza każdą z wielkości wysępującą w ym wzorze podaje inerpreację fizyczną pojęcia przyspieszenia w ruchu jednosajnie opóźnionym 33 35 Powórzenie i rozwiązywanie zadań. Sprawdzian 36 Rodzaje i skuki oddziaływań 37 38 Siła wypadkowa. Siły równoważące się 39 Pierwsza zasada dynamiki Newona 40 42 Trzecia zasada dynamiki Newona 43 Siła sprężysości wymienia różne rodzaje oddziaływania ciał (2.13) na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie i na odległość (2.13) saycznych i dynamicznych skuków oddziaływań (2.13) podaje przykład dwóch sił równoważących się (2.12) oblicza warość i określa zwro wypadkowej dwóch sił działających na ciało wzdłuż jednej prosej o zwroach zgodnych i przeciwnych (2.12) na prosych przykładach ciał spoczywających wskazuje siły równoważące się (2.14) analizuje zachowanie się ciał na podsawie pierwszej zasady dynamiki (2.14) siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe warości, en sam kierunek, przeciwne zwroy i różne punky przyłożenia (2.13) ilusruje na przykładach pierwszą i rzecią zasadę dynamiki (2.18a) wysępowania sił sprężysości w ooczeniu (2.11) wymienia siły działające na ciężarek wiszący na sprężynie (2.11) 5. Siły w przyrodzie układów ciał wzajemnie oddziałujących, wskazuje siły wewnęrzne i zewnęrzne w każdym układzie (2.13) na dowolnym przykładzie wskazuje siły wzajemnego oddziaływania ciał (2.13) podaje przykład kilku sił działających na ciało wzdłuż jednej prosej, kóre się równoważą (2.12) oblicza warość i określa zwro wypadkowej kilku sił działających na ciało wzdłuż jednej prosej o zwroach zgodnych i przeciwnych (2.12) opisuje doświadczenie powierdzające pierwszą zasadę dynamiki (2.18a) na przykładzie opisuje zjawisko bezwładności (2.14) na dowolnym przykładzie wskazuje siły wzajemnego oddziaływania, rysuje je i podaje ich cechy (2.13) opisuje wzajemne oddziaływanie ciał na podsawie rzeciej zasady dynamiki Newona (2.13) opisuje zjawisko odrzuu (2.13) wyjaśnia, że na skuek rozciągania lub ściskania ciała pojawiają się siły dążące do przywrócenia począkowych jego rozmiarów i kszałów, czyli siły sprężysości działające na rozciągające lub ściskające ciało (2.11) 5

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne 44 45 Siła oporu powierza i siła arcia 46 47 Prawo Pascala. Ciśnienie hydrosayczne, w kórych na ciała poruszające się w powierzu działa siła oporu powierza (2.11) świadczące o ym, że warość siły oporu powierza wzrasa wraz ze wzrosem szybkości ciała (2.11) wymienia niekóre sposoby zmniejszania i zwiększania arcia (2.11) siły arcia wysępujące przy oczeniu mają mniejsze warości niż przy przesuwaniu jednego ciała po drugim (2.11) pożyecznych i szkodliwych skuków działania sił arcia (2.11) parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika (5.3) demonsruje prawo Pascala (5.9b) wykorzysania prawa Pascala (5.5) wykorzysuje ciężar cieczy do uzasadnienia zależności ciśnienia cieczy na dnie zbiornika od gęsości cieczy i wysokości słupa cieczy (5.6) opisuje prakyczne skuki wysępowania ciśnienia hydrosaycznego (5.6) 48 49 Siła wyporu podaje wzór na warość siły wyporu (5.7) wyznacza doświadczalnie gęsość ciała z wykorzysaniem prawa Archimedesa (5.9c) podaje warunek pływania i onięcia ciała zanurzonego w cieczy (5.7) 50 51 Druga zasada dynamiki Newona opisuje ruch ciała pod działaniem sałej siły wypadkowej zwróconej ak samo jak prędkość (2.15) zapisuje wzorem drugą zasadę dynamiki i odczyuje en zapis (2.15) ilusruje drugą zasadę dynamiki (2.18a) podaje przyczyny wysępowania sił arcia (2.11) warość siły arcia kineycznego nie zależy od pola powierzchni syku ciał przesuwających się względem siebie, a zależy od rodzaju powierzchni ciał rących o siebie i warości siły dociskającej e ciała do siebie (2.11) demonsruje zależność ciśnienia hydrosaycznego od wysokości słupa cieczy (5.6) objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowego (5.5) oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia ze wzoru p = d g h (5.6) wykorzysuje wzór na ciśnienie hydrosayczne w zadaniach obliczeniowych (5.6) wykorzysuje wzór na warość siły wyporu do wykonywania obliczeń (5.7) wyjaśnia pływanie i onięcie ciał z zasosowaniem pierwszej zasady dynamiki (5.7) oblicza każdą z wielkości we wzorze F = ma (2.15) podaje wymiar 1 niuona kg m 1 N 1 (2.15) 2 s przez porównanie wzorów F = ma i F c = mg uzasadnia, że współczynnik g o warość przyspieszenia, z jakim ciała spadają swobodnie (2.16) 52 54 Powórzenie i rozwiązywanie zadań. Sprawdzian 55 Praca mechaniczna. Moc 6. Praca, moc, energia mechaniczna wykonania pracy w sensie fizycznym (3.1) oblicza pracę ze wzoru W = Fs (3.1) podaje jednoskę pracy 1 J (3.1) wyjaśnia, co o znaczy, że urządzenia pracują z różną mocą (3.2) wyraża jednoskę pracy 1 kg m2 1 J = (3.1) s 2 podaje ograniczenia sosowalności wzoru W = Fs (3.1) oblicza każdą z wielkości we wzorze W = Fs (3.1) sporządza wykres zależności W() s 6

Nr Tema lekcji Wymagania konieczne oblicza moc ze wzoru (3.2) podaje jednoski mocy i przelicza je (3.2) W P = oraz Fs (), odczyuje i oblicza pracę na podsawie ych wykresów (1.1) objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy (3.2) oblicza każdą z wielkości ze wzoru W P = (3.2) oblicza moc na podsawie wykresu zależności W(1.1) () 56 Energia mechaniczna 57 Energia poencjalna i energia kineyczna 58 Zasada zachowania energii mechanicznej energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzysywania (3.3) wyjaśnia, co o znaczy, że ciało ma energię mechaniczną (3.3) zmiany energii mechanicznej na skuek wykonanej pracy (3.3) ciał mających energię poencjalną ciężkości i energię kineyczną (3.3, 3.4) wymienia czynności, kóre należy wykonać, by zmienić energię poencjalną ciała (3.4) przemiany energii poencjalnej w kineyczną i na odwró, z zasosowaniem zasady zachowania energii mechanicznej (3.5) wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących oraz sił wewnęrznych w układzie i zewnęrznych spoza układu (3.3) wyjaśnia i zapisuje związek E W z (3.3) oblicza energię poencjalną grawiacji ze wzoru E = mgh i energię kineyczną ze wzoru E = mυ2 2 (3.4) oblicza energię poencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego (3.4) sosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań obliczeniowych (3.5) objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego (3.5) syuacji, w kórych zasada zachowania energii mechanicznej nie jes spełniona (3.5) 59 60 Powórzenie. Sprawdzian 7