(Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia Fizyka klasa II

Transkrypt

1 (Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia Fizyka klasa II 1 Zapoznanie z wymaganiami edukacyjnymi i kryeriami oceniania. Regulamin pracowni i przepisy BHP. 1. Jak opisujemy ruch? (1.1, 1., 1.5, 1.6, , 9.) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe Układ odniesienia. ruchu, droga (1.1) 3 4 Ruch prosoliniowy jednosajny (1.1) Tor 5 Warość prędkości (szybkość) ciała w ruchu jednosajnym prosoliniowym (1.1,1.) 6 Prędkość w ruchu jednosajnym opisuje ruch ciała w podanym układzie odniesienia klasyfikuje ruchy ze względu na kszał oru rozróŝnia pojęcia oru ruchu i drogi wymienia cechy charakeryzujące ruch prosoliniowy jednosajny na podsawie róŝnych wykresów s ( ) odczyuje drogę przebywaną przez ciało w róŝnych odsępach czasu s zapisuje wzór u= i nazywa wysępujące w nim wielkości oblicza drogę przebyą przez ciało na podsawie wykresu zaleŝności u ( ) oblicza warość prędkości ze wzoru u= warość prędkości w km/h wyraŝa w m/s i na odwró uzasadnia porzebę wprowadzenia do opisu ruchu wielkości wekorowej prędkości s obiera układ odniesienia i opisuje ruch w ym układzie wyjaśnia, co o znaczy, Ŝe spoczynek i ruch są względne opisuje połoŝenie ciała za pomocą współrzędnej x oblicza przebyą przez ciało drogę jako s = x - x1 = D x doświadczalnie bada ruch jednosajny prosoliniowy i formułuje wniosek s ~ sporządza wykres zaleŝności s ( ) na podsawie wyników doświadczenia zgromadzonych w abeli sporządza wykres zaleŝności u ( ) na podsawie danych z abeli podaje inerpreację fizyczną pojęcia szybkości przekszałca wzór wielkości s u= i oblicza kaŝdą z wysępujących w nim opisuje ruch prosoliniowy jednosajny uŝywając pojęcia prędkości rysuje wekor obrazujący prędkość o zadanej warości (przyjmując

2 7 8 prosoliniowym (1.1,1.) Średnia warość prędkości (średnia szybkość). Prędkość chwilowa (1.1,1., 9., ) 9 Ruch prosoliniowy jednosajnie przyspieszony (1.1,1.,1.5,1.6) 10 Przyspieszenie w ruchu prosoliniowym jednosajnie przyspieszonym (1.,1.5) na przykładzie wymienia cechy prędkości, jako wielkości wekorowej oblicza średnią warość prędkości śr u = planuje czas podróŝy na podsawie mapy i oszacowanej średniej szybkości pojazdu odróŝnia średnią warość prędkości od chwilowej warości prędkości wyznacza doświadczalnie średnią warość prędkości biegu lub pływania lub jazdy na rowerze podaje przykłady ruchu przyspieszonego i opóźnionego opisuje ruch jednosajnie przyspieszony z wykresu zaleŝności u ( ) odczyuje przyrosy szybkości w określonych jednakowych odsępach czasu podaje wzór na warość przyspieszenia a = u- u 0 podaje jednoski przyspieszenia posługuje się pojęciem warości przyspieszenia do opisu ruchu jednosajnie przyspieszonego podaje warość przyspieszenia ziemskiego s odpowiednią jednoskę) wyjaśnia, Ŝe pojęcie prędkość w znaczeniu fizycznym o prędkość chwilowa wykonuje zadania obliczeniowe, posługując się średnią warością prędkości sporządza wykres zaleŝności u ( ) dla ruchu jednosajnie przyspieszonego opisuje jakościowo ruch opóźniony u- u 0 przekszałca wzór a = i oblicza kaŝdą wielkość z ego wzoru sporządza wykres zaleŝności a ( ) dla ruchu jednosajnie przyspieszonego podaje inerpreację fizyczna pojęcia przyspieszenia 11 1 Powórzenie. Sprawdzian

3 . Siły w przyrodzie (1.3, 1.4, 1.7, 1.8, 1.10, 1.1, ,, 9.3) ( ) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 13 Wzajemne oddziaływanie ciał. Trzecia zasada dynamiki (1.3,1.10) 14 Wypadkowa sił działających na ciało wzdłuŝ jednej prosej. Siły równowaŝące się (10.1,1.3) 15 Pierwsza zasada dynamiki (1.4) Siła oporu powierza. Siła arcia (1.1, 1.8) wymienia róŝne rodzaje oddziaływania ciał na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie i na odległość wykazuje doświadczalnie, Ŝe siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe warości, en sam kierunek, przeciwne zwroy i róŝne punky przyłoŝenia podaje przykład dwóch sił równowaŝących się oblicza warość i określa zwro wypadkowej dwóch sił działających na ciało wzdłuŝ jednej prosej o zwroach zgodnych i przeciwnych na prosych przykładach ciał spoczywających wskazuje siły równowaŝące się analizuje zachowanie się ciał na podsawie pierwszej zasady dynamiki podaje przykłady wysępowania sił spręŝysości w ooczeniu wymienia siły działające na cięŝarek wiszący na spręŝynie podaje przykłady, w kórych na ciała poruszające się w powierzu działa siła oporu powierza podaje przykłady świadczące o ym, Ŝe warość siły oporu powierza wzrasa wraz ze wzrosem szybkości ciała wymienia niekóre sposoby zmniejszania i zwiększania arcia wykazuje doświadczalnie, Ŝe siły arcia wysępujące przy oczeniu mają mniejsze warości niŝ przy przesuwaniu jednego ciała po drugim na dowolnym przykładzie wskazuje siły wzajemnego oddziaływania, rysuje je i podaje cechy ych sił opisuje wzajemne oddziaływanie ciał posługując się rzecią zasadą dynamiki Newona opisuje zjawisko odrzuu podaje przykład kilku sił działających wzdłuŝ jednej prosej i równowaŝących się oblicza warość i określa zwro wypadkowej kilku sił działających na ciało wzdłuŝ jednej prosej o zwroach zgodnych o przeciwnych opisuje doświadczenie powierdzające pierwszą zasadę dynamiki na przykładzie opisuje zjawisko bezwładności wyjaśnia, Ŝe w skuek rozciągania lub ściskania ciała pojawiają się w nim siły dąŝące do przywrócenia począkowych rozmiarów i kszałów, czyli siły spręŝysości podaje przyczyny wysępowania sił arcia wykazuje doświadczalnie, Ŝe warość siły arcia kineycznego nie zaleŝy od pola powierzchni syku ciał przesuwających się względem siebie, a zaleŝy od rodzaju powierzchni ciał rących o siebie i warości siły dociskającej e ciała do siebie

4 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 18 Ciśnienie hydrosayczne (3.6) 19 Siła parcia. Prawo Pascala (3.7) Siła wyporu i jej wyznaczanie. Prawo Archimedesa (3.8,3.9,9.3) Druga dynamiki (1.7) Powórzenie. Sprawdzian zasada podaje przykłady poŝyecznych i szkodliwych skuków działania sił arcia wykorzysuje cięŝar cieczy do uzasadnienia zaleŝności ciśnienia cieczy na dnie zbiornika od wysokości słupa cieczy opisuje prakyczne skuki wysępowania ciśnienia hydrosaycznego podaje przykłady parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika podaje przykłady wykorzysania prawa Pascala wyznacza doświadczalnie warość siły wyporu działającej na ciało zanurzone w cieczy podaje warunek pływania i onięcia ciała zanurzonego w cieczy opisuje ruch ciała pod działaniem sałej siły wypadkowej zwróconej ak samo jak prędkość zapisuje wzorem drugą zasadę dynamiki i odczyuje en zapis oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia p = r gh wykorzysuje wzór na ciśnienie hydrosayczne w zadaniach obliczeniowych objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowego podaje wzór na warość siły wyporu i wykorzysuje go do wykonywania obliczeń wyjaśnia pływanie i onięcie ciał, wykorzysując pierwszą zasadę dynamiki wyjaśnia pochodzenie siły nośnej i zasadę unoszenia się samolou oblicza kaŝdą z wielkości we wzorze F = ma ć kg mö ç 1 N=1 č s ř podaje wymiar 1 niuona przez porównanie wzorów F = ma i Fc = mg uzasadnia, Ŝe współczynnik g o warość przyspieszenia, z jakim spadają ciała wyjaśnia, co o znaczy, Ŝe ciało jes w sanie niewaŝkości 3. Praca. Moc. Energia (.1-.5, 1.11,, 9.4) ( ) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 6 Praca mechaniczna podaje przykłady wykonania pracy w sensie

5 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 7 Moc (.) (.1,.,.3) fizycznym podaje warunki konieczne do ego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca 8 Energia w przyrodzie. Energia mechaniczna (.1,.4) 9 Energia poencjalna kineyczna (.4) 30 Zasada zachowania energii mechanicznej (.5) i oblicza pracę ze wzoru W = Fs podaje jednoskę pracy (1 J) sporządza wykres zaleŝności W ( s) oraz F ( s ), odczyuje i oblicza pracę na podsawie ych wykresów wyjaśnia, co o znaczy, Ŝe urządzenia pracują z róŝną mocą podaje przykłady urządzeń pracujących z róŝną mocą oblicza moc na podsawie wzoru podaje jednoski mocy i przelicza je W P = podaje przykłady energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzysywania wyjaśnia, co o znaczy, Ŝe ciało posiada energię mechaniczną podaje przykłady ciał posiadających energię poencjalną cięŝkości i energię kineyczną wymienia czynności, kóre naleŝy wykonać, by zmienić energię poencjalną ciała podaje przykłady przemiany energii poencjalnej w kineyczną i na odwró, posługując się zasadą zachowania energii mechanicznej wyraŝa jednoskę pracy 1 kg m 1 J = s podaje ograniczenia sosowalności wzoru W oblicza kaŝdą z wielkości we wzorze W objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy oblicza kaŝdą z wielkości ze wzoru W P = = Fs = Fs oblicza moc na podsawie wykresu zaleŝności W ( ) wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących oraz sił wewnęrznych w układzie i zewnęrznych spoza układu wyjaśnia i zapisuje związek D E = W oblicza energię poencjalną cięŝkości ze wzoru i E = mgh kineyczną ze wzoru mu E = oblicza energię poencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego sosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań obliczeniowych objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego z

6 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe Dźwignia jako urządzenie uławiające wykonywanie pracy. Wyznaczanie masy za pomocą dźwigni dwusronnej (1.11,9.4) Powórzenie. Sprawdzian opisuje zasadę działania dźwigni dwusronnej podaje warunek równowagi dźwigni dwusronnej wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwusronnej, linijki i ciała o znanej masie opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrou wyjaśnia, w jaki sposób maszyny prose uławiają nam wykonywanie pracy 4. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych (.6-.11, ) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 35 Zmiana energii wewnęrznej przez wykonanie pracy (.6,.7) 36 Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej (.8,.6) 37 Zjawisko konwekcji (.11) wymienia składniki energii wewnęrznej podaje przykłady, w kórych na skuek wykonania pracy wzrosła energia wewnęrzna ciała opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyŝszej emperaurze do ciała o niŝszej emperaurze, nasępujący przy zeknięciu ych ciał podaje przykłady przewodników i izolaorów opisuje rolę izolacji cieplnej w Ŝyciu codziennym podaje przykłady wysępowania konwekcji w przyrodzie 38 Ciepło właściwe opisuje proporcjonalność ilości dosarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrosu wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z arciem nie jes spełniona zasada zachowania energii mechanicznej wyjaśnia, dlaczego przyros emperaury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnęrznej wykorzysując model budowy maerii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła formułuje jakościowo pierwszą zasadę ermodynamiki wyjaśnia zjawisko konwekcji uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powierza w mieszkaniach na podsawie proporcjonalności ~ Q m, Q ~ D T definiuje ciepło

7 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 39 (.10) jego emperaury odczyuje z abeli warości ciepła właściwego analizuje znaczenie dla przyrody, duŝej warości ciepła właściwego wody oblicza ciepło właściwe na podsawie wzoru 40 Przemiany energii podczas opnienia. Wyznaczanie ciepła opnienia lodu (.9,.10) 41 Przemiany energii podczas parowania i skraplania (.9,.10) 4 43 Powórzenie. Sprawdzian Q cw = mdt opisuje zjawisko opnienia (sałość emperaury, zmiany energii wewnęrznej opniejących ciał) podaje przykład znaczenia w przyrodzie duŝej warości ciepła opnienia lodu opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła w emperaurze opnienia do masy ciała, kóre chcemy sopić odczyuje z abeli emperaurę opnienia i ciepło opnienia analizuje (energeycznie) zjawisko parowania i wrzenia opisuje zaleŝność szybkości parowania od emperaury opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę odczyuje z abeli emperaurę wrzenia i ciepło parowania podaje przykłady znaczenia w przyrodzie duŝej warości ciepła parowania wody właściwe subsancji oblicza kaŝdą wielkość ze wzoru Q = cwmd T wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną wielkość opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy objaśnia, dlaczego podczas opnienia i krzepnięcia emperaura pozosaje sała, mimo zmiany energii wewnęrznej na podsawie proporcjonalności Q ~ m definiuje ciepło opnienia subsancji oblicza kaŝdą wielkość ze wzoru Q = mc wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła opnienia doświadczalnie wyznacza ciepło opnienia lodu opisuje zaleŝność emperaury wrzenia od zewnęrznego ciśnienia na podsawie proporcjonalności Q ~ m definiuje ciepło parowania oblicza kaŝdą wielkość ze wzoru Q = mc wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła parowania opisuje zasadę działania chłodziarki p

8 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 5. Drgania i fale spręŝyse ( , , 9.1, 9.13) 5 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 44 Ruch drgający (6.1,6.,6.4,9.1) 46 Wahadło. Wyznaczanie okresu i częsoliwości drgań (6.) 46 Fale spręŝyse poprzeczne i podłuŝne (6.3,6.4) wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający podaje znaczenie pojęć: połoŝenie równowagi, wychylenie, ampliuda, okres, częsoliwość opisuje ruch wahadła i cięŝarka na spręŝynie oraz analizuje przemiany energii w ych ruchach doświadczalnie wyznacza okres i częsoliwość drgań wahadła i cięŝarka na spręŝynie demonsruje falę poprzeczną i podłuŝną podaje róŝnice między ymi falami posługuje się pojęciami długości fali, szybkości rozchodzenia się fali, kierunku rozchodzenia się fali odczyuje ampliudę i okres z wykresu x ( ) dla drgającego ciała opisuje przykłady drgań łumionych i wymuszonych opisuje zjawisko izochronizmu wahadła wykorzysuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła opisuje mechanizm przekazywania drgań jednego punku ośrodka do drugiego w przypadku fali na napięej linie i fal dźwiękowych w powierzu sosuje wzory l = u T oraz u l = do obliczeń f uzasadnia, dlaczego fale podłuŝne mogą się rozchodzić w ciałach sałych, cieczach i gazach, a fale poprzeczne ylko w ciałach sałych 47 Dźwięki i wielkości, kóre je opisują. Badanie związku częsoliwości drgań z wysokością dźwięku (6.3,6.5,6.6,9.13) opisuje mechanizm wywarzania dźwięku w insrumenach muzycznych wymienia, od jakich wielkości fizycznych zaleŝy wysokość i głośność dźwięku podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powierzu opisuje doświadczalne badanie związku częsoliwości drgań źródła z wysokością dźwięku podaje cechy fali dźwiękowej (częsoliwość 16 Hz 0000 Hz, fala podłuŝna)

9 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 49 Ulradźwięki i infradźwięki (6.7) wyjaśnia, co nazywamy ulradźwiękami i infradźwiękami opisuje wysępowanie w przyrodzie i zasosowania infradźwięków i ulradźwięków (np. w medycynie) 50 Powórzenie. Sprawdzian 6. O elekryczności saycznej (3., , , 9.6) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 51 Elekryzowanie przez arcie. Ładunek elemenarny i jego wielokroności (4.1,4.,4.5) 5 Wzajemne oddziaływanie ciał naelekryzowa-nych. Budowa krysaliczna soli kuchennej (3.,9.6) 53 Przewodniki i izolaory (4.3,4,6) 54 Elekryzowanie przez doyk. Zasada zachowania ładunku opisuje budowę aomu i jego składniki elekryzuje ciało przez poarcie wskazuje w ooczeniu zjawiska elekryzowania przez arcie bada doświadczalnie oddziaływanie między ciałami naelekryzowanymi przez arcie i formułuje wnioski podaje przykłady przewodników i izolaorów opisuje budowę przewodników i izolaorów (rolę elekronów swobodnych) elekryzuje ciało przez zeknięcie go z innym ciałem naelekryzowanym analizuje przepływ ładunków podczas elekryzowania przez doyk, sosując zasadę określa jednoskę ładunku (1 C) jako wielokroność ładunku elemenarnego wyjaśnia elekryzowanie przez arcie (analizuje przepływ elekronów) objaśnia pojęcie jon opisuje budowę krysaliczną soli kuchennej wyjaśnia oddziaływania na odległość ciał naelekryzowanych, posługując się pojęciem pola elekrosaycznego wyjaśnia, jak rozmieszczony jes, uzyskany na skuek naelekryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolaorze objaśnia elekryzowanie przez indukcję opisuje mechanizm zobojęniania ciał naelekryzowanych (meali i dielekryków) wyjaśnia uziemianie ciał

10 55 56 (4.4) zachowania ładunku Powórzenie. Sprawdzian 7. Prąd elekryczny ( , , 9.5, ) Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 57 Prąd elekryczny w mealach. Napięcie elekryczne (4.8) opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych posługuje się inuicyjnie pojęciem napięcia elekrycznego podaje jednoskę napięcia (1 V) wskazuje wolomierz, jako przyrząd do pomiaru napięcia wymienia i opisuje skuki przepływu prądu w przewodnikach 58 Źródła napięcia. Obwód elekryczny (4.1) wymienia źródła napięcia: ogniwo, akumulaor, prądnica buduje najprosszy obwód składający się z ogniwa, Ŝarówki (lub opornika) i wyłącznika rysuje schema najprosszego obwodu, posługując się symbolami elemenów wchodzących w jego skład 59 NaęŜenie prądu (4.7) oblicza naęŝenie prądu ze wzoru q I = podaje jednoskę naęŝenia prądu (1 A) buduje najprosszy obwód prądu i mierzy naęŝenie prądu w ym obwodzie wskazuje kierunek przepływu elekronów w obwodzie i umowny kierunek prądu mierzy napięcie na Ŝarówce (oporniku) objaśnia proporcjonalność q ~ oblicza kaŝdą wielkość ze wzoru q I = przelicza jednoski ładunku (1 C, 1 Ah, 1 As) 60 Prawo Ohma. podaje zaleŝność wyraŝoną przez prawo wykazuje doświadczalnie proporcjonalność I ~ U i definiuje opór

11 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 61 Opór elekryczny (4.9) 6 Doświadczalne badanie połączenia szeregowego i równoległego (4.1,9.7) 63 Praca i moc prądu elekrycznego (4.10, 9.8) 64 Wyznaczanie oporu i mocy Ŝarówki (4.11,9.5,9.9) Ohma oblicza opór przewodnika na podsawie wzoru U R = I podaje jego jednoskę (1 W ) buduje obwód elekryczny według podanego schemau mierzy naęŝenie prądu w róŝnych miejscach obwodu, w kórym odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle mierzy napięcie na odbiornikach wchodzących w skład obwodu, gdy odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle odczyuje dane z abliczki znamionowej odbiornika odczyuje zuŝyą energię elekryczną na liczniku oblicza pracę prądu elekrycznego ze wzoru W = UI oblicza moc prądu ze wzoru P = UI podaje jednoski pracy oraz mocy prądu i przelicza je podaje przykłady pracy wykonanej przez prąd elekryczny wyznacza opór elekryczny Ŝarówki (lub opornika) przez pomiar napięcia i naęŝenia prądu wyznacza moc Ŝarówki elekryczny przewodnika oblicza wszyskie wielkości ze wzoru U R = I wykazuje, Ŝe w łączeniu szeregowym naęŝenie prądu jes akie samo w kaŝdym punkcie obwodu, a w łączeniu równoległym naęŝenia prądu w poszczególnych gałęziach sumują się wykazuje, Ŝe w łączeniu równoległym napięcia na kaŝdym odbiorniku są akie same, a w łączeniu szeregowym sumują się na podsawie doświadczenia wnioskuje o sposobie łączenia odbiorników sieci domowej oblicza kaŝdą z wielkości wysępujących we wzorach W U R W = W = I R opisuje przemiany energii elekrycznej w grzałce, silniku odkurzacza, Ŝarówce wyjaśnia rolę bezpiecznika w obwodzie elekrycznym = UI opisuje doświadczalne wyznaczanie oporu elekrycznego Ŝarówki oraz jej mocy zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do rzech cyfr znaczących

12 Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne i podsawowe 65 Zmiana energii elekrycznej w inne formy energii. Wyznaczanie ciepła właściwego wody za pomocą czajnika elekrycznego (4.13) wykonuje pomiary masy wody, emperaury i czasu ogrzewania wody odczyuje moc z ablicy znamionowej czajnika podaje rodzaj energii, w jaki zmienia się w ym doświadczeniu energia elekryczna objaśnia sposób dochodzenia do wzoru cw wykonuje obliczenia zaokrągla wynik do rzech cyfr znaczących P = mdt Powórzenie. Sprawdzian 69. Wycieczka emayczna