Przedmiotowe Zasady Oceniania Z wymaganiami Edukacyjnymi Fizyka Gimnazjum Kl I

Transkrypt

1 Zespół Szkół w Wielowsi Przedmioowe Zasady Oceniania Z wymaganiami Edukacyjnymi Fizyka Gimnazjum Kl I Opracował Dariusz Majewski

2 I Cele edukacyjne 1. Wykorzysanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązywania prosych zadań rachunkowych 2. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z orzymanych wyników 3. Wskazywanie w oaczającej rzeczywisości przykładów zjawisk fizycznych opisywanych za po pomocą poznanych praw i zależności fizycznych. 4. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy przeczyanych eksów ( w ym pochodzących z podręcznika oraz popularnonaukowych II Cele przedmioowego sysemu oceniania z fizyki 1. Poinformowanie ucznia i jego rodziców o wymaganiach edukacyjnych na poszczególne sopnie. 2. Rozpoznanie i określenie poziomu opanowania wiadomości i umiejęności zawarych w programie nauczania, a akże umiejęności kluczowych zapisanych w podsawie programowej oraz posępów czynionych w ym zakresie. 3. Określenie mocnych i słabych sron ucznia oraz jego zaineresowań i uzdolnień oraz umożliwienie korygowania wysępujących braków w zakresie wiadomości i umiejęności (przedmioowych i kluczowych). 4. Gromadzenie informacji o wynikach ucznia w zakresie wiadomości, umiejęności i posaw oraz o czynionych posępach w ych zakresach oraz sysemayczne przekazywanie ych informacji uczniowi i jego rodzicom. 5. Moywowanie ucznia do sysemaycznej pracy, rozwoju i rozwijania swoich zaineresowań. 6. Przygoowanie ucznia do wzięcia odpowiedzialności za wyniki nauki oraz do dokonywania sysemaycznej samooceny i samokonroli. 7. Doskonalenie meod i form nauczania oraz organizacji procesu dydakycznego sosowanych przez nauczyciela. 8. W ciągu okresu uczeń może raz zgłosić brak zadania domowego i nieprzygoowane do lekcji. III Obszary akywności ucznia podlegające ocenie i sposoby oceniania 1. Sprawdziany pisemne. 1. Po zakończeniu każdego z działów odbywa się sprawdzian pisemny rwający całą lekcję. Sprawdzian zapowiadany jes z ygodniowym wyprzedzeniem. Po każdym dziale, przed sprawdzianem jes lekcja powórzeniowa. Uczeń ma możliwość poprawy sprawdzianu, jeżeli orzymał z niego ocenę niedosaeczną, dopuszczającą i dosaeczną. Termin na poprawę wynosi dwa ygodnie. Poprawa odbywa się poza lekcjami fizyki. Po dłuższej usprawiedliwionej nieobecności ucznia w szkole, ermin sprawdzianu

3 uzgadniany jes z nauczycielem w innych przypadkach uczeń nieobecny na sprawdzianie pisze go na pierwszej lekcji po swojej nieobecności. 2. Nauczyciel jes zobowiązany do sprawdzenia prac w ciągu 14 dni roboczych i poinformowania uczniów o ocenie. Ocen z karkówek uczniowie nie poprawiają. Uczeń ma możliwość poprawy oceny ze sprawdzianu w erminie 2 ygodni od orzymania sprawdzonej pracy. 3. Sprawdziany i karkówki przekazywane są do wglądu rodziców. Uczeń orzymuje prace do domu. 4. Jeżeli uczeń nie pisał pracy z powodu nieobecności w szkole pisze, ją w erminie wyznaczonym przez nauczyciela. W przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej na sprawdzianie uczeń orzymuje ocenę niedosaeczną. 2. Karkówki W miarę porzeb Mogą być przeprowadzane bez zapowiedzi z rzech osanich lekcji. 3. Odpowiedzi usne W miarę porzeb Wymagane są wiadomości i umiejęności z rzech osanich lekcji. 4. Prace domowe W miarę porzeb Ocena zależy przede wszyskim od poprawności wykonanych zadań. Na ocenę może mieć wpływ również eseyka. Brak pracy domowej jes rakowane jak nieprzygoowanie do lekcji a uczeń orzymuje - 3 minusy o ocena niedosaeczna. 5. Akywne uczesnicwo w zajęciach Na każdej lekcji Uczeń może uzyskać + za częse i poprawne wypowiedzi na lekcji oraz sprawne i prawidłowe wykonywanie zadań (5 plusów - ocena bardzo dobra) akywność podczas lekcji (praca samodzielna i praca w grupie, rozwiązywanie zadań, ćwiczeń, problemów eoreycznych i doświadczalnych), prace samodzielne (projeky, referay, gazeki, prezenacje, przyrządy fizyczne, pomoce dydakyczne, ip.) Udział w konkursach - zależnie od udziału w konkursie. Ocenę dosają uczniowie, kórzy zajęli czołowe miejsca w konkursie. 6. Zeszy przedmioowy - oceniana jes eseyka prowadzenia zeszyu i obecność wszyskich emaów, noaek, rysunków, prac domowych. Uczeń nieobecny ma obowiązek uzupełnić braki. 7. Inne braki Na każdej lekcji za brak zeszyu, podręcznika uczeń orzymuje -. Uczeń musi zgłosić brak zeszyu lub podręcznika przed rozpoczęciem zajęć. Jeśli uczeń zgłasza brak pracy domowej pisemnej spowodowany brakiem zeszyu o jes o rakowane jako brak pracy domowej i uczeń orzymuje - za brak pracy domowej.

4 IV Zasady usalania ocen cząskowych 1. Maksymalną ilość punków przydziela się za bezbłędnie rozwiązane zadanie oraz właściwą meodę rozwiązania. W przypadku niepełnego rozwiązania lub błędów przydziela się za zadanie odpowiednio mniej punków. W celu uzyskania osaecznej oceny za sprawdzian i karkówkę zlicza się ogólną ilość zdobyych punków i ocenia według nasępujących kryeriów: Ocena Norma procenowa Niedosaeczny 0% - 30% Dopuszczający 31% - 49% Dosaeczny 50% - 75% Dobry 76% - 89% Bardzo dobry 90% - 100% Celujący wysawiana jes w przypadku, gdy uczeń spełni wymagania na ocenę bardzo dobrą oraz wykona dodakowe zadanie o podwyższonym sopniu rudności, przygoowane przez nauczyciela; V Zasady usalania oceny śródrocznej i rocznej 1. Śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne wysawiane są z ocen cząskowych. Oceny e nie są średnią arymeyczną ocen cząskowych. Przy wysawianiu oceny śródrocznej (rocznej) uwzględnia się hierarchię ocen cząskowych: Sprawdziany Ćwiczenia prakyczne. Karkówka. Odpowiedź usna. Prace dodakowe. Ocena osiągnięć w konkursach informaycznych. Zeszy 2. Ocena roczna jes oceną podsumowującą osiągnięcia edukacyjne w danym roku szkolnym. 3. Każda wysawiona ocena śródroczna lub roczna jes jawna i uzasadniona przez nauczyciela. Przy wysawianiu śródrocznej i rocznej bierze się pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki zajęć.

5 VI Tryb poprawiania proponowanej oceny półrocznej lub rocznej Uczeń może poprawiać proponowaną ocenę o jeden sopień na nasępujących warunkach: co najmniej na 2 ygodnie przed rocznym klasyfikacyjnym posiedzeniem rady pedagogicznej uczeń (rodzic, opiekun prawny) składa do nauczyciela pisemny wniosek o poprawę oceny, formę poprawy usala nauczyciel, poprawa obejmuje swoim zakresem maeriał nauczania z całego I półrocza lub roku, poprawa odbywa się w erminie usalonym przez nauczyciela, nieusprawiedliwione nie zgłoszenie się na poprawę równoznaczne jes z odsąpieniem od poprawy, w wyniku poprawy uczeń może orzymać ocenę o jeden sopień wyższą od proponowanej, wysawiona ocena roczna nie może być niższa od proponowanej niezależnie od wyniku poprawy uczeń, kóry nie uczesniczył we wszyskich sprawdzianach lub nie wykonał wszyskich wymaganych prac nie może sarać się o podwyższenie oceny półrocznej lub rocznej z przedmiou. VII Ogólne kryeria oceniania z fizyki. Uczeń orzymuje: ocenę niedosaeczną gdy: nie opanował wiadomości eoreycznych, w sopniu pozwalającym na konynuację nauki przedmiou, popełnia poważne błędy meryoryczne, myli pojęcia fizyczne i ich jednoski, nie porafi rozwiązywać prosych zadań obliczeniowych, nie umie opisywać zjawisk fizycznych, kóre były omawiane bądź prezenowane na lekcjach, nie pracował sysemaycznie, częso nie odrabiał prac domowych i był nie przygoowany do lekcji. ocenę dopuszczającą gdy: opanował wiadomości eoreyczne, chociaż popełnia drobne błędy podczas prezenowania ich w formie słownej lub za pomocą wzorów; błędy porafi skorygować przy pomocy nauczyciela, zna podsawowe pojęcia fizyczne, chociaż popełnia nieznaczne błędy przy ich definiowaniu, porafi opisać omawiane na lekcjach zjawiska fizyczne i doświadczenia wykonane w szkole lub w domu, porafi rozwiązywać ypowe zadania obliczeniowe o niewielkim sopniu rudności (wymagające podsawienia do jednego wzoru); porafi wybrać porzebne przyrządy pomiarowe i wykonać prose doświadczenia i pomiary, akywnie uczesniczy w lekcji i sysemaycznie odrabia prace domowe.

6 ocenę dosaeczną gdy: opanował wiadomości eoreyczne, zna podsawowe pojęcia fizyczne, wzory i jednoski, porafi opisać zjawiska fizyczne omawiane na lekcjach i rozumie zależności między wielkościami fizycznymi, porafi opisać wykonywane na lekcjach doświadczenia, porafi planować i wykonywać doświadczenia oraz opracowywać wyniki i formułować wnioski, porafi rozwiązywać zadania obliczeniowe o średnim sopniu rudności chociaż popełnia drobne błędy obliczeniowe; umie odczyywać i sporządzać wykresy; akywnie uczesniczy w lekcji i sysemaycznie odrabia prace domowe. ocenę dobrą jeśli spełnił wymagania podsawowe, a ponado: porafi wyjaśnić ćwiczenia, pokazy wykonywane na lekcjach, porafi kojarzyć zjawiska, poprawnie analizować przyczyny i skuki zdarzeń oraz wyciągać z nich wnioski, porafi planować doświadczenia i na podsawie znajomości praw fizyki przewidywać ich przebieg, porafi rozwiązywać zadania obliczeniowe, wymagające użycia kilku wzorów, porafi odczyywać i sporządzać wykresy. ocenę bardzo dobrą gdy: opanował wiadomości eoreyczne przewidziane w programie, zna podsawowe pojęcia fizyczne, wzory i jednoski oraz sprawnie się nimi posługuje, porafi poprawnie inerpreować zjawiska fizyczne, porafi projekować i wykonywać doświadczenia, porafi opracowywać i inerpreować wyniki doświadczeń, porafi poprawnie odczyywać, sporządzać i przekszałcać wykresy, porafi organizować swoją naukę i pracę na lekcji oraz współpracować w zespole uczniowskim, porafi samodzielnie korzysać z różnych źródeł informacji, porafi rozwiązywać zadania obliczeniowe o dużym sopniu rudności, akywnie uczesniczy w lekcjach i sysemaycznie odrabia prace domowe, dosrzega i porafi wymienić przykłady związków fizyki z innymi działami nauki oraz zasosowania wiedzy fizycznej w echnice. Wymagania wykraczające, na ocenę celującą, spełnia uczeń, kóry spełnił wymagania na ocenę bardzo dobrą oraz wyróżnia się w przynajmniej jednym z podanych punków: bezbłędnie rozwiązuje zadania podczas sprawdzianów i prac klasowych, ineresuje się określoną dziedziną fizyki, samodzielnie dociera do różnych źródeł informacji naukowej,

7 prowadzi badania, opracowuje wyniki i przedsawia je w formie projeków uczniowskich czy sprawozdań z prac naukowobadawczych, samodzielnie wykonuje modele, przyrządy i pomoce dydakyczne, uczesniczy i odnosi sukcesy w konkursach, zawodach i olimpiadach z fizyki. VIII SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY 1. Wykonujemy pomiary Tema według programu 1.1. Wielkości fizyczne, kóre mierzysz na co dzień 1.2. Pomiar warości siły ciężkości 1.3. Wyznaczanie gęsości subsancji Wymagania konieczne (dopuszczająca) wymienia przyrządy, za pomocą kórych mierzymy długość, emperaurę, czas, szybkość i masę (8.12) podaje zakres pomiarowy przyrządu (8.12) przelicza jednoski długości, czasu i masy (8.4) mierzy warość siły w niuonach za pomocą siłomierza (8.12) oblicza warość ciężaru posługując się wzorem F = mg (1.9) c odczyuje gęsość subsancji z abeli (8.6) na podsawie gęsości podaje masę określonej objęości danej subsancji? mierzy objęość ciał o nieregularnych kszałach za pomocą menzurki (9.1) Wymagania podsawowe (dosaeczna) wymienia jednoski wszyskich mierzonych wielkości (8.12) podaje dokładność przyrządu (8.10) oblicza warość najbardziej zbliżoną do rzeczywisej warości mierzonej wielkości, jako średnią arymeyczną wyników (8.11) wykazuje doświadczalnie, że warość siły ciężkości jes wpros proporcjonalna do masy ciała (8.7) uzasadnia porzebę wprowadzenia siły jako wielkości wekorowej (I) wyznacza doświadczalnie gęsość ciała sałego o regularnych kszałach (9.1, 8.1, 8.10, 8.11, 8.12) wyznacza doświadczalnie gęsość cieczy (9.1) oblicza gęsość subsancji ze Wymagania rozszerzone (dobra) wyjaśnia na przykładach przyczyny wysępowania niepewności pomiarowych (8.10) zapisuje różnice między warością końcową i począkowa wielkości fizycznej (np. D l ) (8.11) wyjaśnia, co o znaczy wyzerować przyrząd pomiarowy (8.12) podaje cechy wielkości wekorowej (I) przekszałca wzór Fc = mg i oblicza masę ciała, znając warość jego ciężaru (1.9) przelicza gęsość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwró (8.4) m przekszałca wzór r = V i oblicza każdą z wielkości fizycznych w ym wzorze (3.4) Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca)) wyjaśnia pojęcie szacowania warości wielkości fizycznej (8.3) wyjaśnia, co o jes rząd wielkości zapisuje wynik pomiaru bezpośredniego wraz z niepewnością? wymienia jednoski podsawowe SI rysuje wekor obrazujący siłę o zadanej warości (przyjmując odpowiednią jednoskę) (1.9) zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do dwóch cyfr znaczących(8.11) wyjaśnia, czym różni się mierzenie wielkości fizycznej od jej wyznaczania (pomiaru pośredniego) (8.12)

8 1.4. Pomiar ciśnienia 1.5. Sporządzamy wykresy pokazuje na przykładach, że skuek nacisku ciał na podłoże zależy od wielkości powierzchni zeknięcia podaje jednoskę ciśnienia i jej wielokroności (3.6) mierzy ciśnienie amosferyczne za pomocą baromeru (3.6) na podsawie wyników zgromadzonych w abeli sporządza wykres zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej w podanym wcześniej układzie osi (8.8) związku m r = (3.4) V podaje jednoski gęsości wykazuje, że skuek nacisku na podłoże, ciała o ciężarze F c zależy od wielkości powierzchni zeknięcia ciała z podłożem (3.6) oblicza ciśnienie za pomocą F wzoru p = (3.6) S przelicza jednoski ciśnienia (8.4) mierzy ciśnienie w oponie samochodowej (3.6) na podsawie wyników zgromadzonych w abeli sporządza samodzielnie wykres zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej? F przekszałca wzór p = S i oblicza każdą z wielkości wysępujących w ym wzorze (3.6) opisuje zależność ciśnienia amosferycznego od wysokości nad poziomem morza (3.6) rozpoznaje zjawiska, w kórych isoną rolę odgrywa ciśnienie amosferyczne i urządzenia, do działania, kórych jes ono niezbędne (3.6) wykazuje, że jeśli dwie wielkości są do siebie wpros proporcjonalne, o wykres zależności jednej od drugiej jes półprosą wychodzącą z począku układu osi (8.7) wyjaśnia zasadę działania wybranego urządzenia, w kórym isoną rolę odgrywa ciśnienie wyznacza doświadczalnie ciśnienie amosferyczne za pomocą srzykawki i siłomierza (3.6, 8.12) wyciąga wnioski o warościach wielkości fizycznych na podsawie kąa nachylenia wykresu do osi poziomej (8.8) 2. Niekóre właściwości fizyczne ciał Tema według programu 2.1. Trzy sany skupienia ciał Wymagania konieczne (dopuszczająca) wymienia sany skupienia ciał i podaje ich przykłady (3.1) podaje przykłady ciał kruchych, sprężysych i plasycznych (3.1) Wymagania podsawowe (dosaeczna) opisuje sałość objęości i nieściśliwość cieczy (3.1) wykazuje doświadczalnie ściśliwość gazów (3.1) Wymagania rozszerzone (dobra) wykazuje doświadczalnie zachowanie objęości ciała sałego przy zmianie jego kszału (8.12) podaje przykłady zmian właściwości ciał spowodowanych zmianą emperaury i skuki spowodowane przez ę zmianę (3.1) Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca) opisuje właściwości plazmy (3.1)

9 2.2. Zmiany sanów skupienia ciał 2.3. Rozszerzalność emperaurowa ciał podaje przykłady opnienia, krzepnięcia, parowania (2.9) podaje emperaury krzepnięcia i wrzenia wody (2.9) odczyuje z abeli emperaury opnienia i wrzenia (2.9) podaje przykłady rozszerzalności emperaurowej w życiu codziennym i echnice (3.1) wymienia i opisuje zmiany sanów skupienia ciał (2.9) odróżnia wodę w sanie gazowym (jako niewidoczną) od mgły i chmur (2.9) podaje przykłady skraplania, sublimacji i resublimacji (2.9) podaje przykłady rozszerzalności emperaurowej ciał sałych, cieczy i gazów (3.1) opisuje anomalną rozszerzalność wody i jej znaczenie w przyrodzie (3.1) opisuje zachowanie aśmy bimealicznej przy jej ogrzewaniu (3.1) opisuje zależność emperaury wrzenia od ciśnienia (2.9) opisuje zależność szybkości parowania od emperaury (2.9) wykazuje doświadczalnie zmiany objęości ciał podczas krzepnięcia (8.1) za pomocą symboli D l i D lub D V i D zapisuje fak, że przyros długości druów lub objęości cieczy jes wpros proporcjonalny do przyrosu emperaury (8.7) wykorzysuje do obliczeń prosą proporcjonalność przyrosu długości do przyrosu emperaury (8.7) wyjaśnia przyczyny skraplania pary wodnej zawarej w powierzu, np. na okularach, szklankach i powierdza o doświadczalnie (2.9) wyjaśnia zachowanie aśmy bimealicznej podczas jej ogrzewania (3.1) wymienia zasosowania prakyczne aśmy bimealicznej (3.1) 3. Cząseczkowa budowa ciał Tema według programu 3.1. Sprawdzamy prawdziwość hipoezy o cząseczkowej budowie ciał Wymagania konieczne (dopuszczająca) podaje przykłady dyfuzji w cieczach i gazach Wymagania podsawowe (dosaeczna) opisuje doświadczenie uzasadniające hipoezę o cząseczkowej budowie ciał (8.1) opisuje zjawisko dyfuzji (3.1) przelicza emperaurę wyrażoną w skali Celsjusza na ę samą emperaurę w skali Kelvina i na odwró (8.4) Wymagania rozszerzone (dobra) wykazuje doświadczalnie zależność szybkości dyfuzji od emperaury (8.1) opisuje związek średniej szybkości cząseczek gazu lub cieczy z jego emperaurą (8.9) Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca) wyjaśnia, dlaczego dyfuzja w cieczach przebiega wolniej niż w gazach uzasadnia wprowadzenie skali Kelvina (8.2) opisuje ruchy Browna 3.2. Siły międzycząseczkowe podaje przyczyny ego, że ciała sałe i ciecze nie rozpadają się na oddzielne cząseczki (3.5) na wybranym przykładzie opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego, demonsrując odpowiednie doświadczenie (3.5) wyjaśnia rolę mydła i deergenów (3.5) podaje przykłady działania sił spójności i sił przylegania (3.5) podaje przykłady wykorzysania zjawiska włoskowaości w przyrodzie (8.2) wyjaśnia zjawisko menisku wklęsłego i włoskowaości (8.2)

10 3.3. Różnice w cząseczkowej budowie ciał sałych, cieczy i gazów podaje przykłady pierwiasków i związków chemicznych (3.1) wyjaśnia, dlaczego gazy są ściśliwe a ciała sałe nie? podaje przykłady aomów i cząseczek (3.1) opisuje różnice w budowie ciał sałych, cieczy i gazów (3.1) wyjaśnia pojęcia: aomu, cząseczki, pierwiaska i związku chemicznego (3.1) objaśnia, co o znaczy, że ciało sałe ma budowę krysaliczną (3.2) doświadczalnie szacuje średnicę cząseczki oleju (8.1) 3.4. Od czego zależy ciśnienie gazu w zamknięym zbiorniku? podaje przykłady sposobów, kórymi można zmienić ciśnienie gazu w zamknięym zbiorniku, np. w dęce rowerowej (3.6) wyjaśnia, dlaczego na wewnęrzne ściany zbiornika gaz wywiera parcie (3.6) wyjaśnia, dlaczego ciśnienie gazu w zbiorniku zamknięym zależy od ilości gazu, jego objęości i emperaury (3.6) 4. Jak opisujemy ruch? Tema według programu 4.1, 4.2. Układ odniesienia. Tor ruchu, droga Wymagania konieczne (dopuszczająca) rozróżnia pojęcia or ruchu i droga (1.1) klasyfikuje ruchy ze względu na kszał oru (1.1) Wymagania podsawowe (dosaeczna) opisuje ruch ciała w podanym układzie odniesienia (1.1) Wymagania rozszerzone (dobra) obiera układ odniesienia i opisuje ruch prosoliniowy w ym układzie (1.1) opisuje położenie ciała za pomocą współrzędnej x (1.1) oblicza przebyą przez ciało drogę ruchem prosoliniowym jako s = x2 - x1 = D x (1.1) Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca) wyjaśnia, co o znaczy, że spoczynek i ruch są względne (1.1) rozróżnia drogę i przemieszczenie 4.3. Ruch prosoliniowy jednosajny Warość prędkości (szybkość) ciała w ruchu jednosajnym prosoliniowym wymienia cechy charakeryzujące ruch prosoliniowy jednosajny (1.1) s zapisuje wzór u= i nazywa wysępujące w nim wielkości (1.1) oblicza warość prędkości ze na podsawie różnych wykresów ( ) s odczyuje drogę przebywaną przez ciało w różnych odsępach czasu (1.2) oblicza drogę przebyą przez ciało na podsawie wykresu zależności u ( ) warość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwró (8.4) doświadczalnie bada ruch jednosajny prosoliniowy i formułuje wniosek s ~ (9.12) sporządza wykres zależności ( ) s na podsawie wyników doświadczenia zgromadzonych w abeli (8.8) sporządza wykres zależności u ( ) na podsawie danych z abeli (8.8) podaje inerpreację fizyczną pojęcia szybkości (1.2) wykonuje zadania obliczeniowe, oblicza czas, wiedząc że s ~ wykonuje zadania obliczeniowe, s korzysając ze wzoru u= i wykresów s() i ()

11 Prędkość w ruchu jednosajnym prosoliniowym 4.5. Średnia warość prędkości (średnia szybkość). Prędkość chwilowa 4.6. Ruch prosoliniowy jednosajnie przyspieszony 4.7. Przyspieszenie w ruchu prosoliniowym jednosajnie przyspieszonym 4.8. Droga w ruchu jednosajnie przyspieszonym wzoru s s u= (1.1) przekszałca wzór u= i oblicza każdą z wysępujących w nim wielkości (1.1, 8.5) na przykładzie wymienia cechy prędkości, jako wielkości wekorowej (1.1) oblicza średnią warość prędkości s u śr = (1.5) wyznacza doświadczalnie średnią warość prędkości biegu lub pływania lub jazdy na rowerze (9.2) podaje przykłady ruchu przyspieszonego i opóźnionego (1.6) podaje warość przyspieszenia ziemskiego (1.6) podaje przykłady ruchu jednosajnie przyspieszonego (1.6)? uzasadnia porzebę wprowadzenia do opisu ruchu wielkości wekorowej prędkości (1.1) planuje czas podróży na podsawie mapy i oszacowanej średniej szybkości pojazdu (1.5) odróżnia średnią warość prędkości od chwilowej warości prędkości (1.5) opisuje ruch jednosajnie przyspieszony (1.6) z wykresu zależności u ( ) odczyuje przyrosy szybkości w określonych jednakowych odsępach czasu (1.6, 8.8) podaje wzór na warość u- u0 przyspieszenia a = (1.6) podaje jednoski przyspieszenia (1.6) posługuje się pojęciem warości przyspieszenia do opisu ruchu jednosajnie przyspieszonego (1.6) opisuje ruch prosoliniowy jednosajny używając pojęcia prędkości (1.1) wyjaśnia, że pojęcie prędkość w znaczeniu fizycznym o prędkość chwilowa (1.5) wykonuje zadania obliczeniowe, posługując się średnią warością prędkości (1.5) sporządza wykres zależności u ( ) dla ruchu jednosajnie przyspieszonego (8.8) u- u0 przekszałca wzór a = i oblicza każdą wielkość z ego wzoru (1.6, 8.5) sporządza wykres zależności ( ) a dla ruchu jednosajnie przyspieszonego (8.8) podaje inerpreację fizyczną pojęcia przyspieszenia (1.6) podaje przykład dwóch wekorów przeciwnych (1.1) rysuje wekor obrazujący prędkość o zadanej warości (przyjmując odpowiednią jednoskę) (1.1) podaje definicję prędkości średniej opisuje ruch, w kórym warość przemieszczenia jes równa drodze odróżnia warość średniej prędkości od średniej warości prędkości usala rodzaj ruchu na podsawie wykresów (), odczyuje przyrosy szybkości w podanych odsępach czasu? sporządza wykres zależności (), znając warość przyspieszenia oblicza drogę przebyą ruchem jednosajnie przyspieszonym na podsawie wykresu ()

12 4.9. Ruch jednosajnie opóźniony opisuje ruch jednosajnie opóźniony oblicza drogę do chwili zarzymania się na podsawie wykresu () wyjaśnia, dlaczego do obliczeń doyczących ruchu opóźnionego nie można sosować wzoru na warość przyspieszenia W odpowiednich miejscach w nawiasach podano numery doświadczeń obowiązkowych zgodnie z podsawą programową. Umiejęności wymienione w wymaganiach przekrojowych nauczyciel kszałuje na każdej lekcji i przy każdej sprzyjającej okazji.