KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 27.5.2014 r. COM(2014) 294 final SPRAWOZDANIE KOMISJI JEDENASTE SPRAWOZDANIE PRZEGLĄD ŚRODKÓW OCHRONY HANDLU STOSOWANYCH PRZEZ PAŃSTWA TRZECIE PRZECIWKO UNII EUROPEJSKIEJ ZA ROK 2013 {SWD(2014) 169 final} PL PL
1. WPROWADZENIE Instrumenty ochrony handlu środki antydumpingowe, środki wyrównawcze i środki ochronne są ważnymi narzędziami dozwolonymi zgodnie z zasadami WTO w celu usuwania szkód gospodarczych spowodowanych przez nieuczciwe praktyki handlowe lub, w przypadku środków ochronnych, w celu zapewnienia czasowego odciążenia w sytuacji nieprzewidzianego i znacznego wzrostu przywozu. Jeżeli jednak nie stosuje się ich w sposób ściśle zgodny z zasadami WTO, mogą stać się narzędziami polityki protekcjonistycznej, która hamuje handel światowy i rozwój gospodarczy. W związku z tym, uznając prawo państw trzecich do stosowania instrumentów ochrony handlu, Komisja wskazała promowanie odpowiednich standardów i przeciwdziałanie nadużywaniu tych instrumentów przeciwko eksporterom z UE jako cele polityki handlowej służące poprawie dostępu do rynku dla eksporterów z UE. W przypadku gdy dochodzi do poważnych naruszeń zasad WTO i brakuje innych środków umożliwiających rozwiązanie problemów, pewną możliwość stanowi wniesienie sprawy do systemu rozstrzygania sporów w ramach WTO, jednak preferowane podejście Komisji polega na osiągnięciu wspomnianych wyżej celów poprzez kompleksowe monitorowanie działań państw trzecich w zakresie instrumentów ochrony handlu i podejmowanie interwencji w ramach trwających dochodzeń w sytuacjach, w których zasady WTO nie są przestrzegane. Promowanie odpowiednich standardów obejmuje nie tylko monitorowanie działań państw trzecich w zakresie instrumentów ochrony handlu, lecz także stałą kontrolę i poprawę sposobu przeprowadzania dochodzeń dotyczących ochrony handlu i stosowania środków przez samą Komisję. UE już obecnie jest bardzo ostrożna w stosowaniu instrumentów ochrony handlu, co znajduje odzwierciedlenie w fakcie, że środki takie dotyczą jedynie bardzo niewielkiej części przywozu do UE. Ponadto, ponieważ przepisy UE określają standardy, które są jeszcze bardziej wymagające niż zasady WTO, tj. tzw. zobowiązania dodatkowe WTO, jej dochodzenia nie muszą prowadzić do zastosowania środków, a w przypadkach, w których stosuje się środki, ich poziom jest zwykle niższy niż poziom środków wprowadzanych przez inne państwa w podobnych przypadkach. W ostatnich latach Komisja rozpoczęła także proces modernizacji swoich instrumentów ochrony handlu poprzez zmiany przepisów i powiązanych dokumentów, których przyjęcie zaplanowano na 2014 r. Komisja zachęca państwa trzecie, aby także stale analizowały swoje przepisy dotyczące instrumentów ochrony handlu i ich stosowanie w praktyce, mając na celu ich poprawę i zapewnienie ich pełnej zgodności z zasadami WTO. W 2013 r. znaczny wzrost liczby wszczętych dochodzeń i wprowadzonych środków przeciwko wywozowi z UE przez państwa trzecie zmusił Komisję do intensyfikacji jej działań w tym obszarze. Dodatkowa presja na jej zasoby w tym obszarze wynika z rosnącej złożoności spraw, z pojawienia się nowych krajów, które zaczęły stosować instrumenty ochrony handlu wpływające na wywóz z UE, i w szczególności z wymaganego aktywnego uczestnictwa w dochodzeniach państw trzecich dotyczących cła wyrównawczego w odniesieniu do domniemanego systemu subsydiów UE, np. we wszczętym przez Chiny dochodzeniu w sprawie wina dotyczącym około 5000 eksporterów wina z UE. W niniejszym sprawozdaniu opisano ogólne tendencje występujące w 2013 r. w stosowaniu instrumentów ochrony handlu przez państwa trzecie przeciwko wywozowi z UE oraz działania przeprowadzone przez Komisję w celu rozwiązania zidentyfikowanych przez nią problemów. W załączniku przedstawiono znacznie bardziej szczegółową analizę w odniesieniu do poszczególnych krajów, przybliżającą tendencje dotyczące działań w zakresie 2
ochrony handlu w państwach stosujących instrumenty w największym stopniu, problemy systemowe i zmiany zachodzące w poszczególnych przypadkach. 2. TENDENCJE OGÓLNE Na koniec 2013 r. łącznie obowiązywało 152 środków przeciwko UE lub państwom członkowskim UE, co stanowi o 14 środków więcej niż na koniec 2012 r., kiedy liczba środków wynosiła 138. Na poniższym wykresie pokazano, że spadek liczby środków obowiązujących w 2012 r. miał wyjątkowy charakter i że ogólną tendencją od 2010 r. jest znaczy wzrost działań w zakresie ochrony handlu. W następstwie rozpoczęcia światowego kryzysu finansowego i gospodarczego w końcu 2008 r. wiele państw wszczęło nowe dochodzenia w zakresie ochrony handlu. Na przykład w każdym roku w okresie 2008 2010 wszczynano średnio 40 nowych dochodzeń w porównaniu z jedynie 19 takimi dochodzeniami w 2007 r. W większości przypadków dochodzenie kończyło się wprowadzeniem środków, w związku z czym od 2010 r. całkowita liczba obowiązujących środków znacznie wzrosła. Należy zauważyć, że podczas gdy w latach 2010 2011 wzrost całkowitej liczby obowiązujących środków spowodowany był głównie nowymi środkami ochronnymi (16 z 23 nowych środków), w 2013 r. przyczyną wzrostu są głównie nowe środki antydumpingowe (10 z 14 nowych środków). W tym kontekście należy przypomnieć, że środki ochronne mają zastosowanie we wszystkich państwach pochodzenia i występowałyby w statystykach nawet, gdyby nie dotyczyły bezpośrednio UE. Zupełnie odmienna sytuacja występuje w przypadku środków antydumpingowych, które odnoszą się do poszczególnych państw, a więc wpływają bezpośrednio na wywóz z UE. W związku z tym ostatni wzrost całkowitej liczby obowiązujących środków wydaje się mieć bezpośredni wpływ na wywóz z UE. Podział tych środków na rodzaje wskazuje na sytuację podobną do sytuacji z poprzednich lat: znaczną większość tych środków stanowią działania antydumpingowe (104 środki), zaś środki ochronne nadal stanowią około jednej trzeciej wszystkich środków. W odniesieniu do tych ostatnich należy jednak przypomnieć, że wszystkie środki ochronne zostały uwzględnione w statystykach, jako że mają one zastosowanie w przywozie niezależnie od pochodzenia, ale niektóre z nich mogą mieć mały wpływ ekonomiczny na UE ze względu na niewielki wywóz z UE danych produktów lub brak takiego wywozu. Ogólny wzrost liczby obowiązujących środków w 2013 r. był wynikiem wygaśnięcia lub zakończenia stosowania 13 środków i wprowadzenia 27 nowych środków. Ta ostatnia liczba jest zgodna ze średnią liczbą nowych środków wprowadzanych rocznie w ostatnich latach, a 3
podział ze względu na rodzaj dwie trzecie środków antydumpingowych i jedna trzecia środków ochronnych także odpowiada średnim tendencjom. Jeżeli chodzi o państwa stosujące środki, Chiny wprowadziły więcej nowych środków niż jakikolwiek inne państwo. Do innych państw trzecich, które wprowadziły co najmniej 2 nowe środki, należą Brazylia, Kolumbia, Euroazjatycka Unia Celna (składająca się z Rosji, Białorusi i Kazachstanu), Indie, Republika Południowej Afryki i Turcja. Ze względu na dużą wielkość przepływów handlowych środki wprowadzone przez Chiny i Euroazjatycką Unię Celną mogły mieć najbardziej negatywny wpływ na wywóz z UE. Pod względem liczby obowiązujących środków Indie, które wprowadziły 21 obowiązujących środków, pozostają krajem najczęściej stosującym instrumenty ochrony handlu przeciwko UE lub państwom członkowskim UE, ale zaraz po nich są Chiny, które wprowadziły 19 środków. Stały i szybki wzrost liczby środków wprowadzonych przez Chiny przeciwko UE lub państwom członkowskim UE jest faktycznie znaczący, gdyż jeszcze w 2008 r. liczba tych środków wynosiła jedynie 9. Stany Zjednoczone, które w przeszłości były liderem w tym rankingu państw trzecich, spadły na trzecie miejsce, mając 17 obowiązujących środków. Turcja i Indonezja znalazły się w pierwszej piątce na tej liście w związku z bardzo rozległym stosowaniem środków ochronnych. W 2013 r. wszczęto 43 nowych dochodzeń w porównaniu z 37 dochodzeniami w 2012 r., czyli nastąpił znaczny wzrost. Indie były zdecydowanie najbardziej aktywnym państwem, następne miejsca przypadły Chinom, Kolumbii, Australii, Brazylii, Kanadzie i Republice Południowej Afryki. W porównaniu z poprzednim rokiem wzrost aktywności Indii (4 nowe dochodzenia antydumpingowe i 3 nowe dochodzenia w sprawie środków ochronnych) i Kolumbii (4 nowe dochodzenia w sprawie środków ochronnych) jest szczególnie zauważalny. Jak wspomniano powyżej, podczas gdy w niedalekiej przeszłości znaczna większość nowych dochodzeń dotyczyła środków ochronnych, w 2013 r. bardziej popularny stał się instrument antydumpingowy. 3. UTRZYMUJĄCE SIĘ PROBLEMY Jest szereg utrzymujących się problemów związanych ze stosowaniem instrumentów ochrony handlu przez państwa trzecie, które Komisja zidentyfikowała i opisała już w swoich wcześniejszych sprawozdaniach. Chociaż interwencje Komisji pomogły rozwiązać problemy w szeregu indywidualnych przypadków, w ogólnej perspektywie wiele z tych kwestii pozostaje bez zmian. Poniżej opisano główne ostatnio zidentyfikowane problemy. 3.1. Niewłaściwe stosowanie instrumentów Niewłaściwe stosowanie instrumentów ochrony handlu pozostaje najważniejszym problemem. W tym roku znów zaistniały silne przesłanki świadczące o tym, że dochodzenia przeciwko UE wszczęto w reakcji na działania w zakresie ochrony handlu podjęte przez UE. W 2012 r. Chiny wszczęły połączone dochodzenie antydumpingowe i antysubsydyjne przeciwko przywozowi polikrzemu z UE po wszczęciu przez UE dochodzenia w sprawie przywozu paneli fotowoltaicznych z Chin. Krążyły pogłoski, że w reakcji na wszczęte przez UE dochodzenie w sprawie paneli fotowoltaicznych Chiny miały także wszcząć dochodzenie przeciwko przywozowi wina z UE. Pogłoski te urzeczywistniły się, gdy w 2013 r. Chiny faktycznie wszczęły dochodzenie antydumpingowe i antysubsydyjne przeciwko przywozowi wina z UE. 4
Komisja uznaje prawa państw trzecich do wszczynania dochodzeń w oparciu o faktyczne skargi złożone przez przemysł krajowy, ale stanowczo potępia te dochodzenia, które są wszczynane z wszelkich innych powodów. Komisja traktuje tę kwestię jako priorytet z powodu jej charakteru systemowego i znacznego negatywnego wpływu na gospodarkę. W przeszłości Komisja kwestionowała już z powodzeniem podobną sprawę na forum WTO (zob. poniżej) i nadal będzie broniła interesów Unii Europejskiej. 3.2. Stosowanie środków ochronnych Chociaż liczba nowych środków ochronnych wprowadzonych w tym roku jest znacznie niższa niż w 2011 r., liczba wszczętych nowych dochodzeń w sprawie środków ochronnych nadal pozostaje za wysoka. W 2013 r. wprowadzono 10 nowych środków ochronnych, co stanowi znacznie mniejszą liczbę niż liczba dochodzeń w toku w ostatnich latach (średnio około 20). Pozytywnym aspektem tej sytuacji jest uniknięcie wprowadzania środków ochronnych w przypadku niektórych dochodzeń, w których Komisja i państwa członkowskie UE aktywnie interweniowały. Negatywnym aspektem jest natomiast fakt, że sytuacja ta ponownie wskazuje na niefortunną praktykę stosowaną przez szereg państw trzecich w odniesieniu do wszczynania dochodzeń w sprawie środków ochronnych na słabej podstawie. Nawet jeżeli ostatecznie nie wprowadzono środków, sam fakt wszczynania dochodzenia powoduje niepewność importerów podczas prowadzonych dochodzeń i tym samym negatywnie wpływa na przepływy handlowe. Komisja nadal jest także zaniepokojona tym, że niektóre państwa nadal wszczynają paralelne dochodzenia antydumpingowe i dochodzenia w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do tego samego produktu. Ponadto w szczególności jedno z państw nadal niemal automatycznie przedłuża stosowanie swoich środków ochronnych do maksymalnego okresu dopuszczalnego na podstawie porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych. Komisja nadal zwraca szczególną uwagę na tę kwestię i w dalszym ciągu opowiada się za wyższymi standardami we wszczynaniu dochodzeń w sprawie środków ochronnych i w stosowaniu środków. 3.3. Działania w zakresie ochrony handlu w gospodarkach wschodzących Państwa, stosując środki ochrony handlu, często wprowadzają je przede wszystkim przeciwko partnerom handlowym, z którymi mają największe lub najszybciej zwiększające się dwustronne przepływy handlowe. Nie jest więc czymś niezwykłym fakt, że eksporterzy z UE w coraz większym stopniu napotykają środki ochrony handlu w gospodarkach wschodzących, z którymi stosunki handlowe UE szybko się rozwijają. Bardzo ważne jest jednak, aby wszczynano dochodzenia i wprowadzano środki jedynie w przypadkach, w których ich stosowanie jest naprawdę uzasadnione, co nie zawsze ma miejsce. Komisja jest zaniepokojona faktem, że szereg dochodzeń w zakresie ochrony handlu wszczyna się w sytuacjach, w których przywóz ma bardzo mały udział w rynku krajowym. Na przykład w 2013 r. Republika Południowej Afryki wszczęła 3 dochodzenia w zakresie ochrony handlu dotyczące tego samego produktu, w tym dochodzenie w sprawie środków ochronnych i dochodzenie antydumpingowe. W tych przypadkach przemysł krajowy skarżył się głównie na stratę udziału w rynku, który kilka lat wcześniej wynosił 98% (sic). Podobnie Maroko rozważa wprowadzanie środków ochronnych w przypadku, w którym udział w rynku przywozu przedmiotowego produktu zwiększył się z 2,5% do jedynie 5%. 5
Komisja jest również zaniepokojona liczbą środków stosowanych przez nowo utworzoną Euroazjatycką Unię Celną, które z powodu wielkości rynku, bliskości geograficznej i historycznych przepływów handlowych mają znaczny negatywny wpływ na UE. Zgodnie z analizą Komisji uzasadnienie stosowania tych środków pozostaje niewystarczające. 4. GŁÓWNE OSIĄGNIĘCIA W ostatnich latach UE rozwiązała niektóre ważne sprawy, odwołując się do systemu rozstrzygania sporów w ramach WTO, np. spór z Chinami dotyczący niedopuszczalnych praktyk odwetowych (zob. poniżej). Niekiedy nie ma innego rozwiązania niż wykorzystanie systemu rozstrzygania sporów w ramach WTO. Pozostaje to jednak ostatecznym działaniem, ponieważ procedury rozstrzygania sporów w ramach WTO są długotrwałe, a w międzyczasie nieuzasadnione środki pozostają w mocy. Z tych powodów Komisja w miarę możliwości podejmuje interwencję już podczas dochodzenia w celu przekonania organów państw trzecich prowadzących dochodzenie do ulepszenia ich analizy lub do niewprowadzania środków. W szeregu indywidualnych przypadków interwencje Komisji zakończyły się powodzeniem lub co najmniej częściowym powodzeniem, zapobiegając wprowadzeniu środków lub ograniczając negatywny wpływ takich środków. W 2013 r. Komisja udzieliła także wsparcia wielu eksporterom z UE, którzy byli zainteresowani współpracą w ramach dochodzeń państw trzecich. Sektory przemysłu UE i państwa członkowskie pozytywnie oceniły takie wytyczne i taką pomoc, nawet jeżeli nie zapobiegły one wprowadzeniu środków. Ponadto należy zauważyć, że prowadzono szereg bardzo ważnych dochodzeń wymagających znacznej pracy i uwagi ze strony Komisji już w 2013 r., których jednak nie można wymienić wśród osiągnięć, gdyż są one nadal w toku na początku 2014 r. i ich wynik nie jest jeszcze znany. Poniżej znajduje się wykaz niektórych indywidualnych pozytywnych wyników osiągniętych w 2013 r. 4.1. Chiny Wdrożenie sprawozdania panelu WTO w sprawie urządzeń rentgenowskich W dniu 23 stycznia 2011 r. Chiny postanowiły wprowadzić cła antydumpingowe na przywóz pochodzących z UE rentgenowskich urządzeń do prześwietlania osób (zakres środków wynosił 33,5 71,8%). Komisja postanowiła zakwestionować te cła, ponieważ uznała, że środki te nie były zgodne z zasadami WTO oraz że wprowadzono je w odwecie za sprawę wszczętą przez UE w odniesieniu do systemów do prześwietlania ładunku pochodzących z Chin. W dniu 24 kwietnia 2013 r. WTO opublikowała sprawozdanie panelu potwierdzające, że Chiny działały niezgodnie z szeregiem postanowień porozumienia antydumpingowego WTO. W związku z tym Chiny ogłosiły zakończenie stosowania tego środka w dniu 19 lutego 2014 r. 6
4.2. Rosja Białoruś Kazachstan zakończenie dochodzenia bez wprowadzenia środków W dniu 1 października 2012 r. Euroazjatycka Komisja Gospodarcza wszczęła dochodzenie w sprawie środków ochronnych dotyczące tkanych materiałów. Dochodzenie to było ważne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ wartość wywozu z UE wynosiła 65 mln EUR rocznie. W trakcie dochodzenia Komisja zidentyfikowała szereg niezgodności z zasadami WTO dotyczących w szczególności definicji zakresu produktowego, szkody oraz aspektów przyczynowo-skutkowych. Komisja interweniowała w tej sprawie i dochodzenie zostało ostatecznie zakończone w dniu 2 października 2013 r. bez wprowadzenia środków. Po kilku latach aktywnego stosowania instrumentów ochrony handlu, a w szczególności środków ochronnych, w 2013 r. Euroazjatycka Komisja Gospodarcza nie wszczęła żadnego nowego dochodzenia i dokonała przeglądu dwóch obowiązujących środków (dotyczących karmelu i rur ze stali nierdzewnej), którego wynikiem końcowym była pewna liberalizacja lub ograniczenie produktowego zakresu stosowania środka. Jak wspomniano wyżej, Komisja jest jednak zaniepokojona podejmowaniem przez Euroazjatycką Komisję Gospodarczą działań w zakresie ochrony handlu. 4.3. Ukraina ograniczone stosowanie instrumentów ochrony handlu W latach 2009 2011 Ukraina wszczęła znaczną liczbę dochodzeń w sprawie środków ochronnych. W tych latach Komisja podejmowała interwencję w każdym z tych dochodzeń w sprawie środków ochronnych i krytykowała Ukrainę w związku z ogólnie nadmiernym stosowaniem przez nią środków ochronnych. W porównaniu z 2012 r., w którym nie wszczęto żadnego dochodzenia, w 2013 r. Ukraina wszczęła tylko jedno dochodzenie w sprawie środków ochronnych dotyczące porcelanowych zastaw stołowych i naczyń kuchennych. Optymizm związany z zaobserwowanym ograniczeniem stosowania środków ochronnych może być jednak tylko umiarkowany, bo mimo obaw Komisji i podejmowania przez nią licznych interwencji, w dniu 14 kwietnia 2013 r. Ukraina wprowadziła środki ochronne przeciwko przywozowi samochodów osobowych, co uderzyło w bardzo ważne interesy gospodarcze UE. Komisja brała aktywny udział w tym postępowaniu i przyłączyła się jako strona trzecia do konsultacji WTO, o które wnioskowała Japonia. 4.4. Peru uchylenie środków Od czasu wszczęcia przez organy peruwiańskie postępowania antysubsydyjnego i wprowadzenia w grudniu 2010 r. środków dotyczących przywozu oliwy z oliwek z Hiszpanii i Włoch, zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie UE aktywnie broniły interesów UE w tej sprawie. Niezgodności tych postępowań i środków z zasadami WTO ujawniano w licznych przedłożonych opiniach, przesłuchaniach i interwencjach na poziomie zarówno technicznym, jak i politycznym, a także poprzez wszczęcie administracyjnego postępowania odwoławczego. W wyniku tych interwencji w marcu 2013 r. uchylono przedmiotowe środki. 4.5. Maroko zmniejszenie negatywnego wpływu środków Komisja podjęła stanowczą interwencję w ramach marokańskiego dochodzenia w sprawie środków ochronnych dotyczącego przywozu wyrobów stalowych. Komisja interweniowała zarówno pisemnie, jak i na posiedzeniu jawnym oraz zorganizowała różne spotkania ad hoc w celu zapewnienia jak najlepszego wyniku dla eksporterów z UE. Interwencje te przyczyniły się do wprowadzenia bardziej elastycznego środka, a mianowicie podwojenia kontyngentu proponowanego dla jednego z produktów w następstwie interwencji Komisji. Chociaż jest to pozytywne osiągnięcie, nadal godny ubolewania jest fakt, że wprowadzono środki w 7
odniesieniu do przedmiotowego produktu mimo oczywistych niedociągnięć. Dochodzenia marokańskie są nadal ściśle monitorowane ze względu na zidentyfikowane dotychczas niedociągnięcia systemowe. 4.6. Republika Południowej Afryki zawieszenie środków ochronnych Republika Południowej Afryki wprowadziła blokujący tymczasowy środek ochronny na poziomie 60% przeciwko przywozowi mrożonych frytek w oparciu o bardzo słabe podstawy, a Komisja także w tej sprawie podjęła istotne interwencje. Zorganizowano szereg spotkań ad hoc na różnych szczeblach w celu przekonania organów Republiki Południowej Afryki, aby nie wprowadzały ostatecznych środków. W rezultacie decyzja o wprowadzeniu tych środków jest jak dotychczas odraczana, co pozwala na wygaśnięcie tymczasowych środków. Z cłem według stawki 60% dostęp do rynku południowoafrykańskiego dla wywozu z UE nie był już możliwy. Należy jednak zauważyć, że Republika Południowej Afryki wszczęła dochodzenie antydumpingowe (przeciwko Belgii i Niderlandom) i wprowadziła tymczasowe środki w odniesieniu do tego samego produktu mimo słabych wyników analizy szkody. Dochodzenie jest nadal w toku, a cła tymczasowe mają stawkę od 0% do około 30% dla eksporterów niewspółpracujących. 4.7. Turcja zmniejszenie negatywnego wpływu środków Turcja zakończyła dwa dochodzenia antydumpingowe prowadzone w 2013 r. (dotyczące szkła typu float i elektrycznych podgrzewaczy wody). W obu przypadkach Turcja podjęła decyzję o wprowadzeniu środków. Dzięki aktywnym wspólnym interwencjom Komisji i sektorów przemysłu UE ostateczne stawki cła były jednak znacznie niższe niż stawki proponowane na wcześniejszych etapach dochodzeń. W dochodzeniu dotyczącym szkła typu float cło tymczasowe wynosiło 41%, natomiast cło ostateczne dla współpracującego przedsiębiorstwa obniżono do 16%. W dochodzeniu dotyczącym elektrycznych podgrzewaczy wody organy tureckie zgodziły się na zmianę w metodzie obliczania, aby lepiej uwzględnić faktyczną sytuację danego eksportera. Nowa metoda pozwoliła na zmniejszenie cła z pierwotnie proponowanej stawki 19,82% do stawki 9%. 4.8. Egipt zakończenie dochodzenia bez wprowadzenia środków W wyniku aktywnych starań Komisji, na które składały się interwencje dotyczące niedociągnięć występujących w przedmiotowej sprawie na forum Komitetu Środków Ochronnych WTO i dwustronne konsultacje WTO, Egipt nie wprowadził ostatecznych środków i zobowiązał się, że zwróci cła tymczasowe zapłacone wcześniej w odniesieniu do cukru surowego i białego. W listopadzie 2013 r. Egipt zakończył także dochodzenie dotyczące sztab ze stali nierdzewnej bez wprowadzania jakichkolwiek środków ostatecznych. 4.9. Australia zakończenie dochodzeń w sprawie środków ochronnych bez wprowadzania środków W grudniu 2013 r. Australia podjęła decyzję o zakończeniu dwóch dochodzeń w sprawie środkach ochronnych przeciw przywozowi przetworów z pomidorów i przeciw przywozowi przetworów z owoców bez wprowadzania jakichkolwiek środków. Miało to miejsce w następstwie licznych interwencji, w tym informacji przedłożonych na piśmie i udziału w składaniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym Komisji, państw członkowskich UE i sektorów przemysłu UE. 8
5. PODSUMOWANIE W 2013 r. nastąpił wzrost działań w zakresie ochrony handlu przeciwko UE lub państwom członkowskim. W 2013 r. w porównaniu z 2012 r. nie tylko znacznie wzrosła całkowita liczba obowiązujących środków, zwiększyły się także znaczenie i złożoność przedmiotowych kwestii. Podjęto znaczące starania i wykorzystano znaczne zasoby w celu zapewnienia prawidłowego stosowania zasad i jak najlepszego wyniku dla eksporterów z UE. Wynikiem tych działań było szereg osiągnięć, których przykłady wymieniono wyżej. Niestety nadal utrzymuje się wiele problemów i w celu ich rozwiązania Komisja będzie nadal ściśle monitorowała działania państw trzecich w zakresie ochrony handlu oraz w stosownych przypadkach będzie podejmowała aktywne interwencje. Komisja będzie także kontynuowała kontakty dwustronne z organami państw trzecich prowadzącymi dochodzenia i nadal będzie udzielała porad i przeprowadzała szkolenia w celu zapobiegania wszczynaniu nieuzasadnionych dochodzeń lub nieprawidłowemu stosowaniu zasad. UE stosuje zasady regulujące stosowanie instrumentów ochrony handlu w sposób bardzo ścisły i przejrzysty oraz oczekuje takiego samego postępowania ze strony innych państw. W związku z tym jednym z głównych celów Komisji w dziedzinie handlu jest zapewnienie pełnego i sprawiedliwego dostępu do rynku w państwach trzecich. Przeciwdziałanie nieuzasadnionemu wprowadzaniu środków ochrony handlu stanowi wyraźnie element realizacji tego celu. 9