Wniosek DECYZJA RADY

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia COM(2013) 68 final 2013/0043 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY upoważniająca Łotwę do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej PL PL

2 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Podstawa i cele wniosku Zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwanej dalej dyrektywą w sprawie VAT ) Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania procedur poboru podatku lub zapobiegania niektórym rodzajom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania. W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 17 czerwca 2011 r., Republika Łotewska (dalej Łotwa ) zwróciła się o upoważnienie do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od ogólnych zasad regulujących prawo do odliczenia. Łotwa znacząco zmieniła ten wniosek pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 27 sierpnia 2012 r. Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT pismem z dnia 26 listopada 2012 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Łotwę. W piśmie z dnia 30 listopada 2012 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. Kontekst ogólny Artykuły 168 i 168a dyrektywy w sprawie VAT stanowią, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary lub usługi zakupione na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Zgodnie z wymogami artykułu 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych uznawane jest za odpłatne świadczenie usług, jeśli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu. System ten pozwala na odzyskanie pierwotnie odliczonego podatku VAT w odniesieniu do towarów wykorzystywanych do celów prywatnych. W przypadku samochodów osobowych system ten jest trudny do stosowania, w szczególności w związku z tym, że trudno jest rozdzielić wykorzystywanie do celów prywatnych i do celów działalności gospodarczej. Jeśli prowadzona jest dokumentacja, stanowi to dodatkowe obciążenie zarówno dla przedsiębiorstwa, jak i dla administracji, związane z jej prowadzeniem i kontrolą; nawet w przypadku gdyby Łotwa skorzystała z możliwości przewidzianej w art. 168a ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT w celu ograniczenia odliczenia na wydatki związane z samochodami firmowymi do poziomu odpowiadającego rzeczywistej proporcji, w jakiej pojazd jest wykorzystywany przez podatnika do celów działalności gospodarczej. Dlatego też Łotwa zwróciła się z wnioskiem o możliwość ograniczenia prawa do odliczenia VAT do określonego odsetka pierwotnego odliczenia, co z kolei zmniejszy obciążenie administracyjne przedsiębiorstw związane z księgowaniem podatku związanego z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych. Zaletą takiego rozwiązania jest uproszczenie systemu dla wszystkich zainteresowanych stron, a jednocześnie zapobieganie PL 2 PL

3 uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania z powodu niewłaściwego prowadzenia dokumentacji. Na podstawie informacji dostarczonych przez Łotwę wydaje się, że firmowe samochody osobowe są wykorzystywane średnio w 20% do celów prywatnych. Odsetek ograniczenia należy zatem ustalić na poziomie 20%. Nowy system będzie miał zastosowanie do wszystkich samochodów osobowych posiadających maksymalnie osiem miejsc siedzących i o określonej maksymalnej masie, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Jednakże samochody osobowe, które są używane do pewnych konkretnych rodzajów działalności, byłyby wyłączone z ograniczenia prawa do odliczenia podatku i podlegałyby zwykłym przepisom: samochody zakupione w celu odsprzedaży, wynajmu lub leasingu, samochody wykorzystywane do przewozu pasażerów (takie jak taksówki) lub towarów, samochody wykorzystywane do nauki jazdy, samochody wykorzystywane do świadczenia usług dozoru lub ratunkowych, samochody wykorzystywane jako demonstracyjne w ramach działalności polegającej na sprzedaży samochodów. W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy Rady, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą stosować wyłączenia od prawa do odliczenia (tzw. wniosek w sprawie uproszczenia podatku VAT (COM (2004) 728 wersja ostateczna)). Jako że wydatki dotyczące samochodów osobowych są objęte tym wnioskiem, jakiekolwiek przedłużenie okresu ważności nie powinno wykraczać poza datę przyjęcia i wprowadzenia w życie proponowanej dyrektywy. Odstępstwo powinno być w każdym razie ograniczone do dnia 31 grudnia 2015 r., tak aby, jeśli proponowana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, można było ocenić, czy ograniczenie do 20% jest nadal uzasadnionym i akceptowalnym odzwierciedleniem ogólnej proporcji wykorzystywania do celów działalności gospodarczej i do celów prywatnych. Do ewentualnego wniosku o przedłużenie należy dołączyć sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanego wskaźnika procentowego i przedłożyć je służbom Komisji wraz z wnioskiem do dnia 31 marca 2015 r. Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Podobne odstępstwa w odniesieniu do prawa do odliczenia zostały przyznane innym państwom członkowskim. Artykuł 176 dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że Rada określa wydatki, które nie dają prawa do odliczenia VAT. Do czasu wejścia w życie odpowiednich przepisów państwa członkowskie są upoważnione do utrzymania wszystkich wyłączeń obowiązujących w dniu 1 stycznia 1979 r. W związku z tym istnieje pewna liczba przepisów wstrzymujących, które ograniczają prawo do odliczenia związanego z samochodami osobowymi. 2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami Nie dotyczy. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej PL 3 PL

4 Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych. Ocena skutków Wniosek dotyczący decyzji ma na celu przede wszystkim uproszczenie poboru VAT w odniesieniu do samochodów osobowych częściowo wykorzystanych do celów innych niż działalność gospodarcza, a zatem jego potencjalne skutki są pozytywne. Równocześnie przeciwdziała ono uchylaniu się od opodatkowania wynikającemu z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji. W każdym wypadku skutki te będą jednak ograniczone ze względu na wąski zakres odstępstwa i ograniczony czas jego stosowania. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Krótki opis proponowanych działań Upoważnienie Łotwy do ograniczenia prawa do odliczenia VAT do 80% podatku VAT zapłaconego w ramach wydatków w odniesieniu do firmowych samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. W przypadku gdy prawo do odliczenia zostało ograniczone, podatnik jest zwolniony z obowiązku rozliczania się z podatku VAT związanego z wykorzystywaniem samochodu do celów prywatnych. Podstawa prawna Artykuł 395 dyrektywy w sprawie VAT. Zasada pomocniczości Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT państwo członkowskie, które pragnie wprowadzić środki stanowiące odstępstwo od wspomnianej dyrektywy, musi uzyskać od Rady upoważnienie w postaci decyzji Rady. W związku z powyższym niniejszy wniosek jest zgodny z zasadą pomocniczości. Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów Decyzja dotyczy upoważnienia udzielonego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi jakiegokolwiek zobowiązania. Biorąc pod uwagę ograniczony zasięg odstępstwa, środek specjalny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu. Wybór instrumentów Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT odstępstwo od wspólnych przepisów dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie na podstawie upoważnienia Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja Rady jest ponadto najbardziej właściwym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich. PL 4 PL

5 4. WPŁYW NA BUDŻET Wniosek nie ma wpływu na budżet Unii. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Klauzula przeglądu/rewizji/wygaśnięcia Wniosek zawiera klauzulę wygaśnięcia. PL 5 PL

6 2013/0043 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY upoważniająca Łotwę do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1, w szczególności jej art. 395 ust. 1, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W pismach, które wpłynęły do Komisji w dniu 17 czerwca 2011 r. i 27 sierpnia 2012 r., Łotwa wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do stosowania odstępstw od przepisów dyrektywy 2006/112/WE regulujących prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do samochodów osobowych. (2) Pismem z dnia 26 listopada 2012 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Łotwę. Pismem z dnia 30 listopada 2012 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. (3) Artykuły 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE określają prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług wykorzystywanych przez podatnika w ramach jego opodatkowanych transakcji. Artykuł 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. (4) Często bardzo trudne jest dokładne określenie zakresu wykorzystywania pojazdów do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nawet jeśli jest to możliwe, procedura jest często skomplikowana. W ramach upoważnienia, którego dotyczy wniosek, kwota podatku VAT od wydatków podlegających odliczeniu w przypadku samochodów osobowych, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, stanowić zryczałtowaną stawkę procentową. W oparciu o informacje przedłożone przez Łotwę uzasadniona jest stawka w wysokości 80%. Jednocześnie w celu uniknięcia podwójnego 1 Dz.U. L 347 z , s. 1. PL 6 PL

7 opodatkowania należy zawiesić wymóg rozliczania się z VAT w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeśli zostały one objęte ograniczeniami dopuszczonymi na mocy niniejszej decyzji. Taki środek upraszczający eliminuje konieczność prowadzenia ewidencji dotyczącej prywatnego wykorzystywania samochodów firmowych, a jednocześnie uniemożliwia uchylanie się od opodatkowania wynikające z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji. (5) Ograniczenie prawa do odliczenia na podstawie przedmiotowego upoważnienia powinno mieć zastosowanie do podatku VAT zapłaconego w związku z zakupem, leasingiem, nabyciem wewnątrzwspólnotowym i przywozem określonych samochodów osobowych oraz związanymi z tym wydatkami, w tym zakupem paliwa. (6) Upoważnienie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3500 kilogramów i posiadających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy. Zakres wykorzystywania samochodów osobowych przekraczających 3500 kilogramów lub posiadających więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest bardzo ograniczony ze względu na ich charakter lub rodzaj działalności gospodarczej, do której są wykorzystywane. Należy również przedstawić szczegółowy wykaz określonych samochodów osobowych wyłączonych z takiego upoważnienia w oparciu o ich konkretne zastosowanie. (7) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia zobowiązań wynikających z podatku od wartości dodanej 2. Od tego czasu dyrektywę 77/388/EWG zastąpiono dyrektywą 2006/112/WE. Wspomniany wniosek obejmuje harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których można stosować wyjątki od prawa do odliczenia. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od prawa do odliczenia można stosować do silnikowych pojazdów drogowych. Właściwe jest zatem ograniczenie okresu stosowania niniejszej decyzji do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże konieczne jest określenie dokładnej daty wygaśnięcia tego upoważnienia, o ile wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tej daty, ponieważ konieczne jest dokonanie przeglądu tego upoważnienia i stawki procentowej ogólnej proporcji wykorzystywania do celów działalności gospodarczej i do celów prywatnych. (8) W przypadku gdyby Łotwa uznała, że konieczne jest przedłużenie obowiązywania tego upoważnienia na okres po 2015 r., powinna przedłożyć Komisji sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanego wskaźnika procentowego wraz z wnioskiem o przedłużenie najpóźniej do dnia 30 marca 2015 r. (9) Odstępstwo to wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT, 2 COM(2004) 728 wersja ostateczna PL 7 PL

8 PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 W drodze odstępstwa od art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE Łotwa zostaje niniejszym upoważniona do ograniczenia do 80% prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Artykuł 2 W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Łotwa nie uznaje wykorzystywania do celów prywatnych samochodu osobowego wchodzącego w skład aktywów podatnika za świadczenie usług za wynagrodzeniem, jeśli samochód ten został objęty ograniczeniem dopuszczonym na mocy art. 1 niniejszej decyzji. Artykuł 3 Wydatki, o których mowa w art. 1, obejmują zakup, leasing, nabycie wewnątrzwspólnotowe i przywóz takich samochodów, jak również wydatki dotyczące ich konserwacji, naprawy i zakupu paliwa. Artykuł 4 Artykuł 1 i 2 mają zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3500 kilogramów i mających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy. Artykuł 5 Artykuły 1 i 2 nie mają zastosowania do następujących kategorii samochodów osobowych: a) samochodów zakupionych w celu odsprzedaży, wynajmu lub leasingu; b) samochodów wykorzystywanych do przewozu pasażerów za opłatą, w tym usług taksówkowych; c) samochodów wykorzystywanych do świadczenia usług transportu towarów; d) samochodów wykorzystywanych do świadczenia usług nauki jazdy; e) samochodów wykorzystywanych do świadczenia usług dozoru; f) samochodów wykorzystywanych jako pojazdy służb ratunkowych; g) samochodów wykorzystywanych jako demonstracyjne w ramach działalności polegającej na sprzedaży samochodów. PL 8 PL

9 Artykuł 6 Ewentualny wniosek o przedłużenie upoważnienia przewidzianego niniejszą decyzją przedkłada się Komisji do dnia 30 marca 2015 r. Do wniosku o przedłużenie upoważnienia należy załączyć sprawozdanie zawierające przegląd stawki procentowej określonej w art. 1. Artykuł 7 Niniejsza decyzja wygasa w dniu wejścia w życie przepisów unijnych określających wydatki związane z silnikowymi pojazdami drogowymi, które nie dają prawa do pełnego odliczenia podatku VAT, lub w dniu 31 grudnia 2015 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza. Artykuł 8 Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Łotewskiej. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 9 PL