17. WEGANO-WITARIANIE Streszczenie: U wegano-witarian statut witaminy B12, nie różni się od innych wegan. Istnieje pewna przesłanka, że niektóre probiotyki (dodatki z bakterii jelitowych), mogą w niewielkim stopniu poprawić status witaminy B12 List od Wegano-witarianina 24 Kwiecień 2003 Ktoś dał mi egzemplarz twojej książki tj.?vitamin B12: Are You Getting It?? (06. 2000). Gdybym uprzednio miał dostęp do informacji zawartych w tej książce, to nie cierpiałbym na ostre niedobory witaminy B12 (anemia makrocytowa oraz patologiczne zmiany w nerwach obwodowych) ok. 8,5 roku temu, z powodu dietetycznego niedoboru witaminy B12). Taka by ł a diagnoza lekarza w szpitalu. Byłem na diecie wegano-witariańskiej przez wiele lat, zanim pojawiły się objawy niedoboru witaminy B12. A.K., London, UK 1 / 13
Dieta Hallelujah Acres (dieta wegańska surowej żywności ) Donaldson, [1] (2000, USA) badał ludzi podążających dietą Hallelujah Acres, wegańska dieta, składająca się głównie z surowej, termicznie nieobrabianej żywności, z niewielką domieszką gotowanych, całych ziaren zbóż oraz warzyw korzeniowych. Wyniki podano w tabeli 1-16. Tabela 1-16. Dane wg. Donaldson (2000) [1] Liczba osób Ogółem 49 Osocze: B12 < 347 pg/ml 44 2 / 13
Osocze: B12 < 200 pg/ml 6 Osocze: B12 < 160 pg/ml 0 Mocz: metylomalonyl = 4?g/mg kreatininy 23 Uczestnicy tych badań nie pobierali żadnych suplementów z witaminą B12. Niektórzy z nich spożywali niewielkie ilości preparatu drożdżowego, zawierającego przeciętnie 5? 11?g B12/ na miesiąc, mediana 0,7?g/na miesiąc. 19 osób miało normalne poziomy witaminy B12 w osoczu, wraz z podniesionymi poziomami metylomalonylu w moczu. Osoby z podwyższonymi poziomami metylomalonylu w moczu oraz na granicy poziomów normalnych, podzielono na 4 grupy w celu przeprowadzenia leczenia: 1. podjęzykowo B12: 500?g Twinlab sublingual B12 3 razy / tydzień. 3 / 13
2. preparat drożdżowy: 5?g B12/dzień, poprzez pobieranie 1 łyżki stołowej (Red Star Vegetarian Support Formula nutritional yeast). 3. Preparat probiotyczny z bakteriami jelitowymi: 2 pigułki/dziennie, zawierające 5 szczepów bakteryjnych: Lactobacillus plantarum, Lactobaccillus salivarius, Lactobacillus acidolphilus, Bifidobacterium bifidus, Bacillus subtilis 4. Bakterie jelitowe: 2 pastylki/dziennie zawierające 2 szczepy bakteryjne: Lactobacillus plantarum wariant OM, Lactobacillus salivarius Oto dane, po 3 miesięcznym leczeniu, tabela 2-16. Tabela 2-16 Dane ww. leczenia wg. Donaldson [1] (2000) podjęzykowo tabletka ą z witamin B12 4 / 13
B12 Preparat drożdżowy Preparat probiotyczny Bakterie jelitowe Ogółem ilość osób 8 8 4 4 Mocz: metylomalonyl = 4,1?g/mg kreatyniny po 3 miesiącach suplementacji 1 osoba Mocz: 5 / 13
(MM = 4,1) 5 osób (5 poprawa)? 4 osoby (3 poprawa)? 4 osoby (1 poprawa)? Donaldson stwierdził, że niewielka poprawa x podawania pożywki z bakterii jelitowych, mogła mieć miejsce w wyniku: Bakterie produkujące witaminę B12, mogły nadal znajdować się w tym suplemencie. Bakterie produkujące witaminę B12 zaczęły zasiedlać jelita. 6 / 13
Tak czy inaczej, probiotyki nie wystarczały, do unormowania poziomów witaminy B12; nie są zalecane dla wegan, w celu poprawy statusu witaminy B12. Entuzjaści Ożywionej Żywności w Finlandii Rauma i inni [2] (1995, Finlandia) przebadali status witaminy B12, u wegan żyjących długi okres na pełnej diecie surowej żywności, bez obróbki termicznej, nazywana również dietą ożywionego pokarmu. Te osoby założyły, że pobieranie dużych ilości sfermentowanej żywności (ok. 2 kg/dziennie) może dostarczać dużo witaminy B12, a taki pokarm sam w sobie, prowadzi do korzystnych zmian we florze jelitowej, na korzyść symbiontów syntetyzujących witaminę B12. Jednym z aspektów tych badań, było prowadzenie bazy danych, co do pobieranego pokarmu oraz pobieranie próbek krwi od 9 wegano-witarian (1 mężczyzna i 8 kobiet), po dwóch latach 6 osób z 9, wykazywało powolne, ale stałe pogarszanie się statusu witaminy B12 przez ten okres, co wyraźnie wskazuje, że zaopatrzenie w witaminę B12 z tego rodzaju pożywienia, nie jest w pełni wystarczające, aby utrzymać w normie poziomy B12 w osoczu. Wyniki podano w tabeli 3-16: Tabela 3-16. Dane wg. Rauma et al., (1995) do częś ci 2 [2] N 7 / 13
Osocze B12 (pg/ml) poniżej 203 pg/ml Wegano-witarianie 21 261 A Zakres: 47-551 6 Konsumpcja glonów morskich 16 298 Zakres: 101-551 8 / 13
Brak konsumpcji glonów morskich 5 142 Zakres: 47-340 Nie-wegetarianie 21 420 A Zakres: 177-651 1 A? Statystycznie istotna różnica pomiędzy ww. grupami oznaczonymi tą samą literą Jednym z aspektów tych badań, było prowadzenie bazy danych, co do pobieranego pokarmu oraz pobieranie próbek krwi od 9 wegano-witarian (1 mężczyzna i 8 kobiet), po dwóch latach 6 osób z 9, wykazywało powolne, ale stałe pogarszanie się statusu witaminy B12 przez ten okres, 9 / 13
co wyraźnie wskazuje, że zaopatrzenie w witaminę B12 z tego rodzaju pożywienia, nie jest w pełni wystarczające, aby utrzymać w normie poziomy witaminy B12 w osoczu. Drugim aspektem tych badań, to porównanie poziomów witaminy B12 w osoczu, pomiędzy wegano-witarianami a nie-wegetarianami. Badania krwi (średnia wielkości makrocytów, hemoglobina) u wegano-witarian, nie różniły się zbytnio od nie-wegetarian, również nie wykazano żadnej korelacji z poziomami witaminy B12. W grupie wegano-witarian, analogi B12 poprzez konsumpcję glonów (nori, chlorella), korelowały z poziomami witaminy B12 w osoczu. Fińscy entuzjaści diety surowej żywności, biorący udział w tych badaniach, zaczęli pobierać suplementację z witaminą B12, gdy sami przekonali się, o niskich poziomach witaminy B12. Konferencja Towarzystwa Higieny Naturalnej Dong i Scott [3] (1982, USA) badali 83 osoby z Amerykańskiego Towarzystwa Higieny Naturalnej. Te osoby podążały dietą składającą się z całych, surowych owoców, warzyw, or zechów, oraz nasion, z mniejszą ilością zbożowych i motylkowych. Te osoby zakładały, że tak wyglądała naturalna dieta naczelnych, a ustrój miał otrzymywać witaminę B12 poprzez bakterie zasiedlające jelito cienkie, ale tylko wtedy gdy dieta jest surowa. Te osoby nie pobierały żadnej dodatkowej suplementacji z witaminą B12, tabela 4-16 pokazuje wyniki otrzymane na podstawie wspomnianych badań. Tabela 4-16. Dane wg. Dong & Scott [3] (1982) 10 / 13
N Osocze B12 < 200 pg/ml Osocze B12 < 100 pg/ml Wegano-witarianie 13 92% 53% Lakto-witarianie 11 / 13
28 64% Lakto-owo-witarianie 15 47% 13% Semi-wegetarianie 10 20% 12 / 13
Anemia makrocytowa wśród wegetarian była minimalna. Jedna osoba, weganin w wieku 63 lat, miał poziomy witaminy B12 w osoczu zaledwie 117 pg/ml, cierpiał na zaburzenia nerwów obwodowych. Dla mężczyzn, którzy nie pobierali suplementacji z witaminą B12, zauważono korelację pomiędzy długością okresu diety wegetariańskiej, a niższymi poziomami witaminy B12. Spośród osób pobierających suplementację z witaminą B12 lub mieszankę wielu witamin, wszyscy mieli poziomy witaminy B12 w osoczu powyżej 200 pg/ml. Badacze Dong oraz Scott [3] stwierdzili, że:?nie ma podstaw, aby twierdzić, że wegetariańska dieta, reprezentowa na przez członków Wspólnoty Higieny Naturalnej, przyczyniała się bardziej, do podwyższenia poziomów witaminy B12, w porównaniu do innych rodzajów diet wegetariańskich. Teksty źródłowe: Wegano?witarianie a witamina B12 1. Donaldson MS. Metabolic vitamin B12 status on a mostly raw vegan diet with follow-up using Ann table Nu 2. Rauma AL, Torronen R, Hanninen O, Mykkanen H. Vitamin B-12 status of long-term adherents J Nutr. of 3. Dong A, Scott SC. Serum vitamin B12 and blood cell values in vegetarians. Ann Nu 13 / 13