Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1

Transkrypt

1 GAZETKA INFORMACYJNO EDUKACYJNA DLA DZIECI I RODZICÓW PUNKTU PRZEDSZKOLNEGO Nasze Małe Przedszkole - EGZEMPLARZ BEZPŁATNY NR 1/2009 (IV) - styczeń/luty Phil Bosmans ŚWIĘTA, ŚWIĘTA, ŚWIĘTA Przy wigilijnym stole Zaproszeni goście w tym roku dopisali. Wszyscy obecni na szkolnej wigilii obejrzeli montaŝ słowno - muzyczny pt. Przy wigilijnym stole przygotowany pod kierunkiem pani BoŜeny Piwoni. Wzięli w nim udział nauczyciele oraz uczniowie klasy czwartej. Potem były Ŝyczenia i dzielenie się opłatkiem. Wśród widzów były przedszkolaki z Naszego Małego Przedszkola. Po raz pierwszy została zorganizowana wspólna wigilia: goście, nauczyciele, pracownicy obsługi i uczniowie zasiedli przy stole. Były tradycyjne wigilijne dania, kolędy, pokaz sztucznych ogni. Słodką niespodziankę dla wszystkich szkolnych i przedszkolnych dzieci ufundowali państwo Mariola i Jerzy Mielczarkowie, a państwo Małgorzata i Sławomir Brząkałowie jabłka, za co serdecznie dziękujemy. Na szkolnej wigilii gościliśmy: pana Jerzego Marka Olecha przewodniczącego Rady Powiatu, pana Ireneusza Szymańskiego wójta Gminy Warnice, Przewodniczącą Rady Rodziców panią Małgorzatę Brząkałę, emerytów i rencistów dziękujemy za przybycie. 1

2 Spotkanie z RODZICAMI odbyło się w 14 stycznia. Uczestniczyły w nim panie: Danuta Antoszewska, Anna Hackiewicz Gębska, oraz prowadząca spotkanie Aleksandra Sarnat. KOLĘDNICY W PRZEDSZKOLU Spotkanie z kolędnikami, czyli uczniami klasy II. Przedstawienie przygotowała pani Dorota Gorąca. 17 stycznia 2009 r. odbyła się w świetlicy w Starym Przylepie zabawa choinkowa. Przy dźwiękach muzyki (na Ŝywo) w wykonaniu pana Mieczysława Hackiewicza - w sobotę karnawałowo szalały dzieci szkolne, przedszkolne i nie tylko. Wszyscy uczniowie z naszej szkoły i dzieci z Punktu Przedszkolnego Nasze Małe Przedszkole otrzymały paczki z rąk super MIKOŁAJA. W trakcie zabawy organizowane były róŝne konkursy, loteria, a słodki poczęstunek przygotowali rodzice. Dzieci oraz dorośli bawili się super. Fundatorem paczek były Rady Rodziców. Imprezę choinkową zorganizowali nauczyciele i pracownicy szkoły. Wielkie podziękowania naleŝą się p. Mieczysławowi Hackiewiczowi, który poświęcił swój wolny czas, aby pograć dzieciakom, p. Annie Błaszczyk za dekorację, p. Danucie Kubczyk za napoje dla wszystkich dzieci oraz p. Wiolecie Grabarczyk, sołtysowi Starego Przylepu p. Wiesławowi Tarnowskiemu, p. Małgorzacie Brząkale i p. Annie Hawryszko. Zabawie przyglądał się Wójt Gminy Warnice p. Ireneusz Szymański. 2

3 ŚWIĘTO BABCI I DZIADKA W NASZYM MAŁYM PRZEDSZKOLU Święto Babci i Dziadka to dzień niezwykły, nie tylko dla dzieci, ale przede wszystkim dla babć i dziadków. W dniu r. swoje święto obchodzili dziadkowie maluchów uczęszczających do Naszego Małego Przedszkola w Starym Przylepie. W uroczystości udział wziął równieŝ wójt Ireneusz Szymański oraz Danuta Antoszewska koordynator projektu. Występ przed liczną publicznością był dla przedszkolaków niezwykłym przeŝyciem. Dla bohaterów dnia równieŝ - łza zakręciła się w niejednym babcinym oku. Wszyscy obecni na uroczystości zostali obdarowani pięknymi upominkami wykonanymi przez dzieci na zajęciach. Wizyta w przedszkolu była dla większości zaproszonych pierwszą okazją do obejrzenia swoich kochanych wnucząt nie tylko w roli uczniów, ale aktorów, piosenkarzy i tancerzy. Po uroczystej gali wszyscy udali się na poczęstunek. Słodkości przygotowanie zostały przez mamy przedszkolaków. 3

4 Uwaga rodzice - to warto wiedzieć... Bajkoterapia Bajkoterapia to nowa coraz bardziej popularna metoda pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym, której celem jest budowanie u dzieci pozytywnego obrazu świata i siebie, dodanie im odwagi Ŝyciowej, budowania zaufania do ludzi, siebie i świata. Pojęcie bajka moŝna rozumieć w następujący sposób: bajka, to krótki utwór Ŝartobliwy, zawierający morał (pouczenie). Czasem słowa bajka uŝywa się w znaczeniu baśni. W języku potocznym słowo bajka oznacza równieŝ film animowany czy kreskówkę. Morał moŝe znajdować się na początku lub na końcu utworu, albo wynikać z jego kontekstu. Istotną cechą bajki jest jej alegoryczność. Bohaterami bajki mogą być ludzie, zwierzęta, a takŝe przedmioty, które uosabiają cechy ludzkie. KaŜda bajka posiada charakter dydaktyczny. Bajki i literatura dziecięca znacząco wpływają na rozwój psychiczny i emocjonalny dzieci. Rozpatrując literaturę dziecięcą czasów współczesnych moŝemy mówić o pewnym charakterystycznym dla niej zespole kanonów formy literackiej: występowanie bohatera dziecięcego lub wyposaŝonego w dziecięcą psychikę, zmienność nastrojów, szczęśliwe zakończenie, ograniczenie w przedstawieniu scen drastycznych i budzących lęk. Specyficzny jest takŝe dobór tematów i problemów literatury dziecięcej, wypływających przede wszystkim z problemów i właściwości psychicznych poszczególnych faz rozwojowych odbiorcy. Dziecko w swoim rozwoju i poznawaniu świata napotyka wiele trudności. Dzieciom towarzyszom lęki, niepokoje, sytuacje trudne czy problemy emocjonalne. Bajkoterapia jest jednym ze sposobów radzenia sobie z emocjami, z rozumieniem otaczającej rzeczywistości. Dzieci często nie potrafią wyrazić, co je trapi, czego się boją, co stwarza im trudności. Mądrzy, kochający rodzice i odpowiedzialni wychowawcy mogą za pomocą ksiąŝki pomóc dziecku w rozwiązaniu problemu. Głośne czytanie w sposób bardzo istotny wpływa na osobowość małego człowieka: rozwija pamięć, koncentrację uwagi, pozytywnie wpływa na rozwój percepcji słuchowej, uwraŝliwia na innych ludzi i ich problemy, w zasadniczy sposób wpływają na zasób słownictwa, poprawność wypowiedzi. Dzięki czytaniu dzieciom - wytwarza się nieoceniona więź pomiędzy dzieckiem a rodzicem, wychowawcą, 4

5 rodzeństwem. Więź emocjonalna wytwarzana podczas wspólnego głośnego czytania jest trwała, poniewaŝ rodzi się w atmosferze spokoju, bezpieczeństwa, ciepła emocjonalnego, miłości, akceptacji, zrozumienia dla osoby dziecka. Nie naleŝy stosować bajkoterapii w pośpiechu czy dla zabicia czasu, a takŝe, dlatego Ŝe właśnie nastała moda na głośne czytanie, poniewaŝ tak przeprowadzona bajkoterapia na pewno nie pomoŝe, a moŝe nasilić u dziecka negatywne emocje i lęki. Dziecko w róŝnych sytuacjach Ŝyciowych styka się z licznymi wartościami moralnymi, społecznymi, naukowymi, politycznymi i estetycznymi. Pewne wartości dają mu satysfakcję, a inne budzą uczucie przykrości. Czynnik emocjonalny pełni w przeŝyciu dziecka rolę dominującą. W zaleŝności od tego, czy dana wartość przynosi przyjemność czy przykrość dziecko wyraŝa swój stosunek do niej przez akceptację lub dezaprobatę. Kontakt z literaturą to zetknięcie róŝnych wartości w jednym utworze. Dziecko słuchając potrafi określić bohatera dobrego i złego, potrafi odróŝnić dobro od zła. Świat wartości dziecka dzięki literaturze poszerza się, a takŝe poszerza się wiedza o otaczającym świecie. Bajki kształtują kulturę uczuć, angaŝując przeŝycia pozytywne po stronie dobra, które dziecko moŝe zaakceptować, poniewaŝ nieskomplikowana moralność i podział postaci na czarne i białe jest dla niego zrozumiały. Ułatwia to ukształtowanie pierwszych pojęć moralnych. Bajki rozwijają takŝe wraŝliwość estetyczną poprzez piękno formy, języka, opisów, uczą rozumienia ludzi. Bajkoterapia ma swoje źródła, które sięgają początku XX wieku, kiedy to w dziejach Europy zagościł nurt Nowego Wychowania, który stawiał dziecko w ośrodku zainteresowań pedagogów, socjologów, psychologów. Dziecko stało się punktem wyjścia nowej pedagogiki i ośrodkiem zainteresowań ludzi nauki. Wiele badań, równieŝ eksperymentalnych prowadziło do wniosków, Ŝe literatura i zjawisko socjologiczne jakim jest czytelnictwo stanowią istotną rolę w kształtowaniu osobowości dziecka. Bajkoterapia jako nowa metoda wspierania rozwoju i pracy z dziećmi zyskuje coraz więcej zwolenników. Coraz większa świadomość rodziców, opiekunów o tym, jak pozytywny wpływ na psychikę dziecka ma kontakt z literaturą sprawia, Ŝe w procesie wychowania rola ksiąŝki zyskuje na coraz większej popularności. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy, są między innymi kampanie społeczne promujące czytanie i uświadamiające rodzicom, ile korzyści niesie za sobą kontakt z literaturą. Cała Polska czyta dzieciom, to kampania społeczna prowadzona przez Fundację ABCXXI wieku, która istnieje w Polsce od 1998 roku. Celem Fundacji jest wspieranie rozwoju psychicznego, umysłowego i moralnego u dzieci i młodzieŝy, poprzez działanie oświatowe, edukacyjne, organizacyjne. Spoty reklamowe, warsztaty dla rodziców, współpraca ze szkołami, przedszkolami poprzez rzesze wolontariuszy sprawiła, Ŝe niemal kaŝda placówka włączyła się w jakimś stopniu do tejŝe kampanii. Coraz większą popularnością cieszy się w Polsce akcja skierowana do małych pacjentów szpitali w Polsce o nazwie Bajka - Pomagajka. Dzieci, które stanęły w obliczu choroby często czują się zagubione, boją się, są czasami wiele kilometrów od swojego domu rodzinnego i najbliŝszych. Bajki Pomagajki pomagają dzieciom zrozumieć sytuację, w jakiej się znalazły, łatwiej jest im pokonać lęk np. przed zabiegiem. Wspierają dziecko w sytuacjach trudnych, przyczyniają się do zmniejszenia traumy związanej z chorobą i pobytem dziecka w szpitalu. Akcja bajkoterapii została zapoczątkowana w szpitalu Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Szybko znalazła swoich zwolenników wśród małych pacjentów i objęła zasięgiem pozostałe szpitale. Bajki - Pomagajki dotarły równieŝ do Szczecina, gdzie na oddziale onkologii Szpitala przy ulicy Unii Lubelskiej są propagowane poprzez wolontariuszy i liderów, a takŝe objęły zasięgiem Zachodniopomorskie Hospicjum dla dzieci z chorobą nowotworową. Dzięki wolontariuszom i rodzicom, sponsorom i wszystkim ludziom dobrej woli, chore dzieci poddane są bajkoterapii, która chociaŝ w jakimś stopniu pomaga na chwilę zapomnieć o chorobie i cierpieniu. W całej Polsce bajkoterapia zyskuje coraz większą popularność. Prowadzone są warsztaty dla rodziców, wychowawców, wolontariuszy. Wygłaszane są równieŝ prelekcje i odczyty na kierunkach pedagogicznych. Bajkoterapia zyskuje coraz większe rzesze zwolenników, skupiając wokół siebie osoby, które dobro dziecka i jego pomyślny rozwój zawsze stawiają w centrum swoich zainteresowań. 5

6 BAJKA DO PODUSZKI Niespotykana cisza - tekst Kamila Waleszkiewicz Bajka z cyklu: Opowiastki Z WróŜkami I Nie Tylko Wysoko na błękitnym niebie świeciło złote słonko, które swymi promykami łaskotało mrówki w nosy, budziło kwiaty i dodawało sił jaszczurkom gramolącym się na kamienie. Wiatr ruszał gałązkami drzew i zapraszał listki do tańca, a one szumiąc sobie tylko znane melodie, wesoło opowiadały róŝne, leśne historie. Jeden stary dąb znał tyle opowieści, Ŝe małym Ŝabkom z leśnego strumyka wydawało się, iŝ był on najstarszym mieszkańcem tej Leśnej Doliny. Opowiadał na przykład, Ŝe pewnego letniego dnia na łące, która znajdowała się w samym środku lasu zapanowała głucha cisza. Krasnale mieszkające na skraju polanki bały się wychodzić z domków, bo myślały, Ŝe cisza ta jest zapowiedzią nadchodzących okropnych wydarzeń. Pochowały się do szaf i pod łóŝka i zastanawiały się: - Czy będzie burza? - Czy nadchodzi nawałnica? - Czy moŝe ziemia się zatrzęsie? Tylko jeden dzielny krasnal o imieniu Odwaga, postanowił sprawdzić, co dzieje się na łące. Wyszedł z domku i rozglądając się uwaŝnie dookoła, kroczył męŝnie między źdźbłami wysokich traw. Nagle zrozumiał, dlaczego jest tak cicho? Nigdzie wokół nie było widać pszczółek ani bąków... - Dlaczego nie przyleciały dzisiaj? zastanawiał się - MoŜe ktoś zepsuł im ule i teraz zajęte są naprawami...? A moŝe... Ale co to? Jedna z traw jakoś dziwnie się poruszyła. Krasnal szybkim susem schował się za gałąź spróchniałego drzewa. OstroŜnie wysuwając główkę z uwagą obserwował okolicę. Nagle trawka pochyliła się lekko i wyskoczyła w górę... - Ale ze mnie gapa pomyślał krasnoludek przecieŝ to zielony konik polny! Konik wylądował tuŝ obok krasnala z bardzo zmartwioną miną. - Co się stało koniku? Gdzie podziały się pszczółki? Dlaczego tu jest tak cicho? - Poczekaj! Powoli, nie wszystko naraz. Jest cicho, bo nie ma pszczółek. Pszczółek nie ma, bo kwiaty nie zapraszają ich do siebie. śeby pszczółki przyleciały kwiaty muszą pachnieć, ale niestety nikt im dzisiaj o tym nie przypomniał. - Co ty mówisz, nic z tego nie rozumiem powiedział zaskoczony krasnal - Och! westchnął konik polny Posłuchaj raz jeszcze. Kwiaty zapachem wabią pszczółki zapraszając je do siebie na pyszny nektar, z którego później pszczółki robią słodki miodek. Wdzięczne za nektar owady z kaŝdego kwiatka zabierają trochę pyłku i przenoszą go do następnego. To się nazywa zapylaniem i dzięki temu kwiaty mogą wytwarzać nasionka, z których rosną nowe roślinki albo zamieniać się w owoce, które w środku mają nasionka. - No dobrze wszystko to rozumiem, ale kto miał kwiatkom przypomnieć, Ŝe mają pachnieć? - KaŜdego letniego poranka robią to koniki polne, grając na swych skrzypcach, ale dzisiaj Ŝaden z nas nie zagrał. - Ale dlaczego? dopytywał zdumiony krasnal. - Bo nie pamiętamy jak to się robi rozpłakał się rzewnie konik polny, aŝ łzy popłynęły do krasnalkowych stóp. - Nie płacz proszę, pewnie ktoś was zaczarował. Ale nie martw się coś na to poradzimy... Chodź pójdziemy do krasnala Mądralinka, on ma u siebie w biblioteczce Księgę Wiedzy, na pewno znajdzie w niej rozwiązanie waszych kłopotów. Krasnal Mądralinek długo wertował poŝółkłe stronice Wielkiej Księgi, aŝ znalazł. - Tu jest napisane, Ŝe tak zdarza się raz na sto lat i wtedy trzeba na pomoc wezwać Zieloną WróŜkę. - Ale jak to zrobić? - zapytał ciągle smutny konik polny. 6

7 - Trzeba poprosić wiatr, by zaniósł WróŜce waszą wiadomość. - Ale gdzie on ma jej szukać? - Tego nie wiem rzekł Mądralinek ona moŝe być wszędzie. Całe lato pomaga świerszczom, cykadom i konikom polnym, które nie mogą nauczyć się gry na skrzypcach, bądź zapomniały jak to się robi. Konik polny nie czekając na dalsze wyjaśnienia paroma spręŝystymi susami wskoczył na koronę dębowego króla lasu i zawołał: - Wietrze, wietrze! W imieniu wszystkich koników polnych proszę cię odszukaj Zieloną WróŜkę i zawiadom ją, Ŝe potrzebujemy jej pomocy. - Doobrzee zaświstał wiatr między dębowymi liśćmi juuŝ leecęę... Po kilku zadumanych, wolno płynących chwilach do uszu krasnali i konika polnego wpłynęła łagodna i spokojna muzyka. - Co to? zapytał krasnal Odwaga - Nigdy nie słyszałem równie pięknej melodii... - To na pewno Zielona WróŜka nadchodzi ucieszył się polny konik. I rzeczywiście tanecznym krokiem w fantazyjnym kapeluszu na głowie, ledwie muskając traw, pojawiła się na polance pod dębem Zielona WróŜka. - Wiatr przekazał mi waszą wiadomość. I oto jestem. Na czym polega wasz problem? - Zapomnieliśmy jak się gra na skrzypcach powiedział konik Kwiaty nie pachną, nie ma pszczółek i krasnale boją się wychodzić z domków myśląc, Ŝe nadchodzi jakieś nieszczęście. Rozumiem. Zwołajcie proszę wszystkie koniki polne pod ten dąb, trzeba jak najszybciej przywrócić naturalny porządek, Ŝeby łąka znów mogła tętnić Ŝyciem. Kochany wietrze znów potrzebujemy twojej pomocy zawołał polny konik. - Leecęę zaszumiał wiatr. I głaszcząc grzyby po kapeluszach, czesząc zielone włosy traw oraz gwiŝdŝąc w dziuplach drzew wiatr rozniósł wiadomość po całej Leśnej Dolinie. Ze wszystkich stron pod stary dąb przybywały najróŝniejsze koniki polne. Gdy dotarł na miejsce ostatni z nich, Zielona WróŜka rozpoczęła magiczny taniec. Unosząc się nad główkami wszystkich owadów, sunęła wraz z wiatrem wokół dębu. Zielone szmaragdziki przyczepione do jej sukni bajecznie połyskiwały w słońcu, a delikatne zielone wstąŝki przytwierdzone do kapelusza, poruszały się na wietrze niczym skrzydełka motyli. Wtem z zaczarowanych skrzypiec, które WróŜka trzymała w dłoniach popłynęła przecudna melodia. Zasłuchane koniki polne bezwiednie zaczęły poruszać nóŝkami, nie zdając sobie sprawy z tego, Ŝe właśnie rozpoczęła się dla nich lekcja gry na skrzypcach. Po paru minutach wszystkie zgromadzone pod dębem koniki pocierały nóŝkami o swe skrzydełka wydając dźwięki, które pobudzały kwiaty do roztaczania wokół pięknych zapachów. Słodka woń przywabiała pszczółki, bąki oraz inne owady, co powodowało, Ŝe polana odzyskiwała dawne piękno. Krasnale powychodziły z domków i zdumione przyglądały się nietypowej orkiestrze, której dyrygentem i zarazem wirtuozem gry na magicznych skrzypcach była Zielona WróŜka. Gdy niespotykany koncert dobiegł końca zachwycone krasnale biły brawo i dziękowały WróŜce za to, Ŝe na leśną polanę powróciły dźwięki i zapachy. Ciepło uśmiechnięta Zielona WróŜka poŝegnała wszystkich i nisko się skłoniwszy odleciała powiewając zielonymi wstąŝkami. A szczęśliwe koniki polne wciąŝ grając, rozpierzchły się po całej polanie. - Ach! Jaka wspaniała opowieść westchnęły małe leśne Ŝabki. A w miesiącu styczniu... - wiadomość dla rodziców W miesiącu styczniu zostały zrealizowane następujące tematy kompleksowe: Witamy nową porę roku - zimę, dokarmiamy zwierzęta zimą, kochamy babcię i dziadka, zabawy na śniegu. W miesiącu styczniu realizowane były następujące cele: wiązanie typowych zjawisk atmosferycznych z aktualną porą roku, obserwowanie zwierząt Ŝyjących w naturalnym środowisku, przyglądanie się przelotom ptaków oraz czym i jak odŝywiają się, rozumienie potrzeby dokarmiani zwierząt zimą, dostrzeganie 7

8 wkładu wszystkich członków rodziny w codzienne prace domowe, okazywanie szacunku osobom starszym, próby dostrzegania radości i niebezpieczeństw, jakie niosą za sobą zabawy zimowe. Dzieci przedstawiły program muzyczno - słowny dla babć i dziadków z okazji ich święta. Dzieci brały udział w grach i zabawach w czasie ferii, a takŝe gościły kolędników (uczniów klasy II) u siebie w sali. A w lutym... W miesiącu lutym realizowane są następujące tematy kompleksowe: karnawał w przedszkolu, zwierzęta z ogrodu zoologicznego, dbamy o zdrowie i urodę. W programie dydaktycznym realizowane są następujące cele: zapoznanie dzieci ze zwyczajami karnawałowymi, odnoszenie się do ich doświadczeń (wspomnienie zabawy z Mikołajem i omówienie ich przebrań), zapoznanie dzieci ze zwierzętami egzotycznymi: poznanie ich wyglądu, trybu i warunków Ŝycia, sposobów odŝywiania się, a takŝe kształtowanie nawyku dbania o higienę osobistą oraz czystość w najbliŝszym otoczeniu. Ponadto dzieci poznają nowe zabawy ruchowe i zabawy na dywanie za pomocą metody Weroniki Sherbon oraz metody kinezjologii edukacyjnej. Wiersz miesiąca: STYCZEŃ Babcie bywają róŝne, lecz kaŝdy pamięta, Ŝe jednakowo zawsze kochają wnuczęta. To samo je cieszy, to samo raduje. Nasz pocałunek, uśmiech i słowo dziękuję. Dziadku, dziadku popatrz na to, coś na twojej głowie lśni. To korona, słowo daję przecieŝ znam korony z bajek Czy to fotel, aleŝ skąd, to nie fotel, tylko tron. I w ogóle i w szczególe, jesteś dziadku dzisiaj królem. Pytasz, co to za zagadka, to po prostu święto dziadka. ********** LUTY Piosenka miesiąca: Zima, zima, zima, pada, pada śnieg. Jadę, jadę w świat sankami, sanki dzwonią dzwoneczkami Ref.: dzyń, dzyń,dzyń dzyń, dzyń, dzyń dzyń dzyń, dzyń Zasypane pola, w śniegu cały świat, biała droga hen przed nami, sanki dzwonią dzwoneczkami Ref.: dzyń, dzyń dzyń dzyń, dzyń, dzyń dzyń, dzyń, dzyń Jaka pyszna sanna parska raźno koń, śnieg rozbija kopytkami sanki dzwonią dzwoneczkami. 8

9 Wiersz miesiąca: H. Bahlerowa Puk, puk Puka ptaszek w okieneczko, otwórz, otwórz panieneczko. A panienka otworzyła i ptaszynę nakarmiła, a ptaszyna wdzięczna za to śpiewała jej całe lato. STYCZEŃ - LUTY Z okazji urodzin Ŝyczymy duŝo: RADOŚCI, ZABAWEK, KOLEGÓW, ZDROWIA, POMYŚLNOŚCI, I WSPANIAŁEJ ZABAWY W NASZYM PRZEDSZKOLU. Fabian Skotarczak 21 lutego kończy 6 lat Od lutego do Naszego Małego Przedszkola uczęszczają nowe przedszkolaki: Michał Kosno z Zaborska i Filip Karol Pawlak z Reńska (kolejne z listy rezerwowej). Rodzice Igi Głowackiej i Joanny Głowackiej ze względu na ciągłe choroby i częste nieobecności zrezygnowali z uczestnictwa dzieci w zajęciach. 9

10 POMOGLI NAM: Państwo Anita i Jarosław Rutkowscy, Państwo Anna i Zbigniew Bakunowie, Państwo Monika i Krystian Skotarczakowie, Pani Danuta Kubczyk, Pan Bogusław Głowacki. DZIĘKUJ Dzięki przyjaznej dłoni ludzi dobrej woli, moŝliwa jest realizacja naszych zamierzeń i celów. DZIĘKUJEMY!!! Zrób to sam - pokoloruj obrazek ZAKOCHANY KOTEK 10

11 SAMOCHÓD 11

12 KRÓLEWNA Zespół redakcyjny: D. Antoszewska, A. Hackiewicz - Gębska, A. Sarnat 12