Udało się ściągnąć na koncert The Dumplings zespół, który bez niczyjej pomocy stał się jedną z najjaśniejszych gwiazd w polskiej muzyce

Transkrypt

1 niezależny dwutygodnik rozdawany bezpłatnie nr 344 poniedziałek ISSN OSTROŁĘKA I POWIAT OSTROŁĘCKI 1 R O Z M A I T O Ś C I O S T R O Ł Ę C K I E str. 4, e c ę ł o r t s O w Dziś e z r e n e p O a n e c t ó r k w Ostrołęka ma twarz starości My, mieszkańcy Ostrołęki obserwujący niekorzystne zmiany społeczne w mieście, nie zorientowaliśmy się nawet, że wokół nas zrobiło się jakoś pusto. Miasto zamiera str. 7 Wycinają las na Warszawskiej Kim są tajemniczy drwale, którzy pod pretekstem pielęgnacji drzewostanu, tuż pod nosem władz miasta, wycinają najdorodniejsze okazy drzew z miejskiego lasu przy ulicy Warszawskiej str. 8 Strefa tylko dla strefy Opłata za parking w rejonie Starego Miasta zaczyna wyglądać jak haracz pobierany przez miasto kosztem rodzimych kupców, którymi miasto jeszcze niedawno tak troskliwie się opiekowało str. 5 Udało się ściągnąć na koncert The Dumplings zespół, który bez niczyjej pomocy stał się jedną z najjaśniejszych gwiazd w polskiej muzyce str. 9 Po kolędzie Rozmawiamy z księdzem Marcinem Walickim z parafii w Wojciechowicach jak wygląda wizyta duszpasterska z punktu widzenia kaplana odwiedzającego domy wiernych. Jakie mają troski, a jakie radości ZAPRASZAMY NA BEZPŁATNE BADANIE SŁUCHU W DNIACH Przychodnia Lekarska Tomasz Bednarski ul. Insurekcyjna 6 lok. 1U, Ostrołęka tel. (29) kom czynne: poniedziałek piątek

2 2 Za nami siódma edycja akcji PomagamyMikołajowi.pl. Dzięki Wam kolejny raz udało nam się pomóc setkom dzieci, które tego potrzebowały. Dziękujemy! Nie było łatwo. Do ostatnich godzin trwała walka o spełnienie pozostałych na stronie marzeń. Wiele rodzin liczyło w tym roku na nasze wsparcie. Ostatecznie udało się spełnić prośby aż z 682 listów od dzieci! Już tydzień przed świętami Bożego Narodzenia w sztabie akcji PomagamyMikołajowi.pl panowała istna gorączka. Przychodziły kolejne paczki, które trzeba było zapakować do worków. Na trzy dni przed końcem, kiedy emocje sięgały zenitu worków zabrakło. Na szczęście pomocną dłoń wyciągnęła firma Cellpak z Ostrołęki, która błyskawicznie przygotowała dla nas nowe opakowania. Dzięki nim wszystko zostało spakowane. Wielkim wsparciem są także partnerzy akcji. Na ich pomoc możemy liczyć na każdym polu. Fundacja Drabina Rozwoju wraz z wydawnictwem Dodo4Story wydała audiobook z bajką dla dzieci, który można było zakupić w salonach Empik. Część dochodu wydawnicwo przekazało na paczki dla dzieci. Do udziału w akcji PomagamyMikołajowi.pl dołączył także nowy partner Grupa Energa. Firma z akcją związana jest od lat. To właśnie jej pracownicy zaczęli aktywnie wspierać działania na rzecz potrzebujących dzieci, kupować paczki i zaskakiwać pomysłowością. Ponadto dziękujemy Fundacji Drabina Rozwoju, Hostelowi Fabryka w Warszawie i restauracji Cztery Pory Roku w Łomży za zorganizowanie punktów odbioru paczek. Jest to dla nas i darczyńców ogromne ułatwienie. Kiedy jest za późno na kuriera, poczta nie zdąża na czas, na nich zawsze można liczyć. Każdego roku ogromnie ważnym zadaniem, jakie mają do zrealizowania wolontariusze, jest promocja akcji. Muszą zadbać o to, by wieść o potrzebujących maluchach dotarła do najdalszego zakątka świata. W tym roku pomogli nam w tym muzycy z Ostrołęki zespół Droga na Ostrołękę i Piotr Grzyb. Wspólnie nagrali hymn naszej akcji pt. Bądź przyjacielem Mikołaja, do którego słowa napisał Sławomir Olejniczak. Droga na Ostrołękę przekazała także na rzecz dzieci całkowity dochód ze sprzedaży swojego singla Jeszcze czekaj na mnie. Akcję promował też krótki film, który przygotowała dla nas agencja PressPlayFilm. Wszystkim tym, którzy przyczynili się do jego powstania, a szczególnie naszym małym aktorkom Nadii i Nataszy serdecznie dziękujemy. Jednym z głównych kanałów komunikacyjnych akcji PomagamyMikołajowi.pl jest portal społecznościowy Facebook. Dzieki niemu docieramy do tysięcy ludzi, którzy chcą nam pomóc. W tym roku informacja o akcji ukazała się na kilkudziesięciu fanpejdżach, w tym u tak znanych jak zespół Coma, raper Grubson czy aktorka Daria Widawska. Pomocną dłoń wyciągnęli także pracownicy Facebooka Karolina Janus, Karol Karpiński i Peter Podolinsky. Zorganizowali kampanię, dzięki której dotarliśmy do 130 tysięcy nowych osób. Dziękujemy! Co roku zaskakuje nas jak wielką moc ma Internet. Dzięki niemu o naszej akcji wiedzą już ludzie na całym świecie. Kanada, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Dania, Niemcy. Ale nie zawodzą też ostrołęczanie. Na rzecz siódmej edycji akcji zbiórki zorganizował między innymi Szpital w Ostrołęce, apteka Za Rogiem przy ul. Sienkiewicza oraz siłownia Forma 5 Club. Jak co roku do pomocy przyłączyły się także szkoły, między innnymi Szkoła Podstawowa nr 2 oraz nr 6 w Ostrołęce. Było aktywnie, zdrowo, muzycznie i międzynarodowo, ale przede wszystkim ogromne podziękowania należą się tym, którzy znaleźli w sobie pokłady dobroci, trochę wolnego czasu w przedświątecznej bieganinie i chęci by wybrać list dziecka, kupić prezent i spełnić jego największe marzenie. To najczęściej zwykli ludzi, którzy nie oczekują za to niczyjego uznania. Rozwieźliśmy prawie tysiąc paczek. Część spośród 682 listów zawierała prośby o prezenty dla całych rodzeństw. Niektórzy darczyńcy pozytywnie zaskoczyli swoją hojnością i wyrozumiałością wobec oczekiwań dzieci. Wśród prezentów znalazły się piękne gitary, sanki, ale też najnowsze gry komputerowe, markowe ubrania i zabawki. Zastanawiając się nad kupnem takiego prezentu wiele osób ma dylemat. Bo przecież za tę kwotę można kupić wiele innych, tańszych rzeczy. Trzeba jednak widzieć i zrozumieć radość dziecka, które po raz pierwszy nie poczuje się gorsze od rówieśników. Każde z tych działań pozwoliło nam sprawić, by te święta znów były wyjątkowe. Widzieliśmy setki uśmiechów, wybuchów radości, niedowierzania połączonego z oczekiwaniem. Było warto. Dziękujemy, że znów się udało! ORGANIZATORZY AKCJI POMAGAMYMIKOŁAJOWI.PL.

3 3 Nie będzie kolejek u lekarzy specjalistów, szybciej będzie można zdiagnozować nowotwór i zakończy się ciągłe chodzenie od lekarza do lekarza. Wszystkim zajmą się lekarze rodzinni. Tak przynajmniej chce rząd i monopolista na rynku ubezpieczeń zdrowotnych Narodowy Fundusz Zdrowia. Za chwilę jednak może się okazać, że z lekarzem pierwszego kontaktu, kontaktu nie będzie, bo ten umrze z przemęczenia. Już przed 1 przychodnie lekarzy rodzinnych były w trudnej sytuacji. Do tej pory przyjęłam 41 pacjentów, drugi lekarz 36. Jest i kolejni wciąż czekają na przyjęcie mówi Danuta Garbacka Makowiecka z przychodni Mak Med, która działa w Lelisie i Ostrołęce. Trzeba wiedzieć, że w okresie wzmożonych zachorowań na przeziębienie i grypę było ich nawet dwa razy tyle. Czasu dla pacjenta jest mało, bo lekarz poza leczeniem musi także znaleźć czas na papierkologię, jaką są tabelki, rozliczenia i raporty dla NFZ. Kiedy Ministerstwo Zdrowia postanowiło zadań jeszcze dołożyć, lekarze powiedzieli veto. Przez siedem dni, bo od 1 do 7 drzwi większości przychodni zarówno w Ostrołęce i powiecie ostrołęckim, jak i w całym kraju były zamknięte. Lekarze nie chcieli podpisać nowej umowy, którą zaproponowało im Ministerstwo Zdrowia. Pacjenci się irytowali, i trudno im się dziwić. Mnóstwo sprzecznych informacji, brak lekarzy, wiele niewiadomych. W czasie dyżurów jakie pełnili pracownicy Delegatury, również w dni wolne udzielano odpowiedzi na zapytania zgłaszane przez pacjentów telefonicznie mówi Grażyna Duszak, Kierownik Delegatury w Ostrołęce Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ. Najczęściej pytano o to czy mój lekarz podpisał już umowę? Gdzie mogę zgłosić się do lekarza bo moja przychodnia jest zamknięta? Jak mam postąpić w sytuacji gdy chcę przepisać się do innego lekarza? Co mam zrobić w sytuacji gdy potrzebuję recepty na leki w związku z kontynuacją leczenia a nie posiadam dokumentacji medycznej potwierdzającej schorzenie? Wg wstępnych informacji zarówno Meditrans Ostrołęka jak i Mazowiecki Szpital Specjalistyczny w Ostrołęce przyjmowali codziennie od 80 do ok.120 pacjentów. Walczyliśmy o poprawę warunków dla pacjentów i bezpieczeństwo naszych praktyk tłumaczy Danuta Garbacka Makowiecka, lekarz rodzinny, która na pierwszy kilka dni zamknęła swój gabinet w geście protestu. Nie chodziło nam wcale o pieniądze, jak mówił pan minister Arłukowicz. Trudne życie lekarza rodzinnego O poprawę warunków dla pacjentów walczył również w swoim przekonaniu minister zdrowia. Miał jednak zupełnie inną wizję niż lekarze. Według medyków ministerstwo chciało skrócić kolejki u specjalistów wydłużając je u lekarzy rodzinnych. Na dodatkowe usługi świadczone dotąd przez specjalistów lekarze dostali dodatkowe pieniądze od NFZ. Twierdzą jednak, że dodatkowych zadań dostali dużo, a pieniędzy mało. Są jeszcze błędy systemu ewuś, za które zapłacą pacjenci, nie NFZ. Do tej pory jeśli system pokazywał pacjenta na czerwono, czyli nieubezpieczonego, chory pisał oświadczenie w przychodni i został przyjęty, a Fundusz zwracał pieniądze za wizytę. Teraz czerwonych nie będzie można przyjąć, a przynajmniej nikt za to nie zapłaci lekarzom. Tylko, że system działa błędnie i często na czerwono pokazuje tych, którzy ubezpieczenie mają. Są jeszcze inne kwestie. Np. skierowania do okulistów i dermatologów. Teraz pacjenci muszą stać w dwóch kolejkach jednej u nas po skierowanie i drugiej do specjalisty mówi Danuta Garbacka Makowiecka, lekarz rodzinny z Ostrołęki. Do tej pory dermatolog i okulista należeli do tych lekarzy specjalistów, do których można było iść bez skierowania. Często jednak pacjenci z jęczmieniem czy zapaleniem spojówek niepotrzebnie wydłużali kolejki, bo tymi banalnymi dolegliwościami spokojnie mogą się zajmować lekarze pierwszego kontaktu. Część problemów jakie zgłaszali lekarze na szczęście udało się rozwiązać podczas kilkunastogodzinnych rozmów z ministerstwem. Zmiany Musimy znaleźć czas i dla chorych i dla zdrowych pacjentów. Poświęcamy im tyle czasu ile możemy, ale to zawsze jest wybór między kolejnym pacjentem, a wypełnioną tabelką w umowie będą musiały zaakceptować obie strony, a pakiet onkologiczny będzie kontrolowany. To światełko w tunelu zauważa optymistycznie doktor Makowiecka. Uzyskaliśmy chociaż możliwość sprawdzenia czy ten system będzie działał. Wiele organizacji i zespołów lekarzy proponowało to już wcześniej, chcieliśmy, by system wprowadzić pilotażowo w jednym województwie. Wszystkie te projekty trafiały do kosza, a ministerstwo nie chciało z lekarzami rozmawiać. W internecie przez te kilka dni krażył list lekarza rodzinnego z trzydziestoletnim stażem, który chciał zwrócić uwagę na wiele trudnych aspektów pracy w przychodni. Jednym z pierwszych jest wiek. Lekarze rodzinni są to najczęściej lekarze, którzy mają za sobą lata pracy. Brakuje młodych. Za chwilę może pojawić się niemożliwa do wypełnienia luka pokoleniowa. Podobne spostrzeżenia ma też doktor Danuta Garbacka Makowiecka. Rozwiązaniem kolejek mogłyby być przyjęcia nowych lekarzy, ale takich brakuje. Studenci medycyny, którzy po studiach muszą wybrać specjalizację, rzadko decydują się na medycynę rodzinną. Widząc jak niestabilna jest sytuacja przychodni, jakie obowiązki zrzuca na nas Ministerstwo i jak niskie są stawki. Nawet gdyby znalazły się pieniądze na zatrudnienie, nie byłoby chętnych konstatuje lekarka z Ostrołęki. Przez taką sytuację lekarze, którzy już pracują nie mają czasu dla wszystkich pacjentów. Sytuacja nie jest komfortowa, kiedy przyjmujesz kolejną osobę, poświęcasz jej czas, którego potrzebuje, a inni, również potrzebujący czekają na poczekalni. My musimy znaleźć czas i dla chorych i dla zdrowych pacjentów zauważa dr Garbacka Makowiecka. Są przeziębieni i ci z gorączką, ale są też dzieci do szczepień, pacjenci do badań i ci, którzy czekają na receptę. Poświęcamy im tyle czasu ile możemy, ale to zawsze jest wybór między kolejnym pacjentem, a wypełnioną tabelką. Oby zawsze był to wybór z korzyścią dla chorego. ANNA SIUDAK

4 4 Przyjeżdzający do Ostrołęki goście z innych miast raczej zgodnie zauważają, że wisi w powietrzu jakaś dziwna atmosfera marazmu i zniechęcenia. Ulice są przeważnie przeraźliwie puste, a ludzi na nich jak na lekarstwo. Ci, których można dojrzeć, chodzą jakby powłóczyli nogami; milczący, skupieni, wyalienowani. Witryny sklepowe straszą pustką, a w co drugim lokalu handlowym wisi kartka o tanim wynajmie. Ostrołęka, jak dziesiątki jej podobnych miast w całej Polsce, stoi przed jedną ze swych bardziej tragicznych w skutkach klęsk. Czy może nie być Ostrołęki? To już nawet na wsi lepiej Dwadzieścia pięć lat reform rozpoczętych od transformacji ustrojowej nie wystarczyło na wyrównanie dysproporcji w poziomie życia na różnych płaszczyznach organizacji społeczeństwa uważa prof. Jadwiga Kostecka, psycholog społeczna z Polskiej Akademii Nauk, która od ćwierćwiecza zajmuje się analizowaniem jakości życia Polaków i ich ocen własnej sytuacji. Obiektywnie można jednak z całą mocą i odpowiedzialnością stwierdzić, że duże ośrodki znacznie lepiej wykorzystały drzemiący w nich potencjał: gospodarczy, kulturalny i społeczny. To widać go- i puby to miejsca, do których niewielu zagląda. Właściwie nie istnieje w społecznej świadomości ostrołęczan zjawisko powszechne w dużym mieście, mianowicie konieczność rezerwacji stolika w knajpie. W Ostrołęce do każdego lokalu wchodzi się z ulicy i wiadomo, że nie będzie problemu z wolnym miejscem. Spacerując głównymi ulicami, jak choćby Głowackiego, wprawny i uważny obserwator z łatwością dostrzeże dziesiątki pustych lokali handlowych do wynajęcia. Zamiera przedsiębiorczość. Biznesy upadają, bo z usług nie ma komu korzystać. Sklepy upadają, bo nie ma w nich komu robić zakupów. Ostrołęka ma twarz starości Miasto jest bardzo ładne, schludne i zadbane mówi Monika Krajewska Gniadkowska, trzydziestodwulatka, rodowita poznanianka, która na studiach poznała męża rodem z Ostrołęki. Przyjeżdżam tu od pięciu lat, każdego roku co najmniej dwa razy: na Wielkanoc i Boże Narodzenie. Widzę z perspektywy czasu, jak wiele zmian na lepsze zaszło, jak dużo inwestycji zrealizowano, takich zwyczajnych projektów dla wygody ludzi, aby im było łatwiej i bardziej komfortowo żyć. Nowe place zabaw, chodniki, skwery, ścieżki rowerowe. To wszystko widać bardzo dokładnie, dlatego że nie ma komu z tych dobrodziejstw korzystać. Mam wrażenie, że z roku na rok na ulicach jest coraz mniej ludzi, a co gorsza, coraz mniej młodych. Jakbym miała podsumować swoje wrażenia z pobytu tutaj, to bym powiedziała, że Ostrołęka ma twarz starości dodaje. Nie Polska A ani B, tylko D Nieoceniony w celnie humorystycznym komentowaniu polskiej rzeczywistości satyryk Stanisław Jerzy Lec wiele lat temu wymyślił komentarz do dzisiejszej sytuacji: Polska A Polsce B każe się całować w D. Przepaść między rozwojem cywilizacyjnym wielkomiejskich metropolii a średnimi i małymi miastami jest wielkości Wielkiego Kanionu Kolorado, tak to można obrazowo przedstawić i uświadomić skalę zjawiska tłumaczy prof. Wojciech Łukowski, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego zajmujący się głównie badaniem migracji ludności. Skala zjawiska jest bardzo znacząca, a ono samo pogłębia się, tym samym walnie przyczyniając się do powiększania dysproporcji pomiędzy tymi ewidentnie dwoma światami. Trochę to przypomina znane socjologii i w ogóle naukom społecznym zjawisko, które można było ze zdumieniem obserwować na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. w Niemczech tuż po ich zjednoczeniu. Postkomunistyczne wschodnie landy wyludniały się w zastraszającym tempie, ludność zaczęła masowo wyjeżdżać na zachód kraju, który kojarzył im się z dobrobytem i lepszym życiem. Tym sposobem tuż obok naszej granicy pojawiło się co najmniej kilkanaście miast widm, w których nie został żaden mieszkaniec komentuje prof. Łukowski. Zaznacza od razu, że nie widzi takiego zagrożenia w Polsce, ale sytuacja jest dynamiczna i nie wiadomo, do jakich skutków doprowadzi. Na razie wiadomo na pewno jedno: państwo nie ma żadnego pomysłu na wsparcie lokalnych samorządów i zahamowanie odpływu mieszkańców do aglomeracji wielkomiejskich. łym okiem, zwłaszcza jeśli na co dzień żyje się w takich miastach, jak Warszawa, Katowice czy Wrocław, a od święta odwiedza choćby Ostrołękę, Radom czy Myślibórz, który jest sztandarowym przykładem zmarnowanej szansy. W różnych raportach, zarówno rządowych jak i pozarządowych, można spotkać zbliżone do siebie diagnozy: zasobna i przedsiębiorcza Polska A (pod tym pojęciem należy rozumieć największe polskie miasta) o dwie długości zostawia w tyle Polskę już nie B, a raczej D nieporadną, borykającą się z problemami finansowymi i prowincjonalnymi dodaje. O ile do miast będących centrami gospodarczymi i kulturalnymi, których w Polsce przecież nie jest znowu tak wiele, ciągną młodzi, o tyle w ostatnich latach daje się zauważyć nową tendencję: pokolenie dzisiejszych czterdziestolatków ucieka z małych miast na wsie, rozrzucone gdzieś w okolicach tych miast. To jest zjawisko stosunkowo młode, ale już o imponujących rozmiarach. Ma to swoje duże uzasadnienie ekonomiczne uważa Barbara Zdrot, współwłaścicielka agencji nieruchomości organizującej dla małomiasteczkowych mieszczuchów życie na polskiej sielskiej wsi. Na taką przeprowadzkę decydują się ludzie, którzy najgorsze mają za sobą: w miarę odchowane dzieci, jeszcze nie dorosłe, ale na tyle duże, aby potrafiły uporać się z tą sytuacją; stabilne zatrudnienie i co za tym idzie także bezpieczeństwo finansowe, przynajmniej w skali ich wymagań wobec życia tłumaczy. Te dwa czynniki w głównej mierze przyczyniają się do śmierci miast podobnych Ostrołęce. Młodzi odpływają na studia, z których zazwyczaj nie wracają, a ich rodziny migrują na wieś. Ostrołęka miasto bez perspektyw Na podstawie ogólnodostępnych danych Głównego Urzędu Statystycznego można podać fakt, którego nie da się w żaden sposób zanegować: od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia w Ostrołęce systematycznie ubywa ludności, w głównej mierze ze względu na migracje. W pierwszych latach nowego milenium nałożył się na to kolejny problem, którym był ujemny przyrost naturalny, co oznacza, że więcej ostrołęczan umierało niż się rodziło. My, mieszkańcy Ostrołęki obserwujący z fotela uczestnika te niekorzystne zmiany, nie zorientowaliśmy się nawet, że wokół nas zrobiło się jakoś pusto. Skwery i parki, restauracje Wśród moich uczniów pragnienie wyrwania się z Ostrołęki jest powszechne mówi nauczycielka z II Liceum Ogólnokształcącego im. Cypriana Norwida. Dla nich jest szansa i nadzieja w postaci dobrych studiów, gdzieś daleko, w lepszym świecie. Rozmawiam z młodzieżą na ten temat często i mam niestety raczej smutne podsumowania: Ostrołęka kojarzy im się z zacofaniem, uwstecznieniem, hamowaniem ambicji, ograniczonością myślenia mieszkańców, nudą, brakiem perspektyw już nie tylko na rozwój, ale i na zwyczajne godne życie. Młodzież słucha rozmów rodziców w domach i jest totalnie świadoma, jak funkcjonują tak małe zbiorowiska ludzkie. To zatrważające, ale siedemnastolatkowie doskonale rozumieją, że w dorosłym życiu w Ostrołęce czeka ich seria upokorzeń związanych na przykład z poszukiwaniem pracy, którą dostają tylko ci posiadający tak zwane plecy albo układy: wujka w urzędzie, ciotkę w spółce miejskiej czy sąsiada radnego. Jedna z uczennic stwierdziła nawet, że nigdy po studiach nie wróci na stałe, bo tu wszystko trzeba załatwiać, a jak już się załatwi, to trzeba do końca życia nisko się kłaniać. I co ja mam niby odpowiadać tym młodym ludziom? Wracajcie, to się zmienia? Wracajcie, będzie lepiej? Zazwyczaj milczę, ale i wybór tego mniejszego zła jest dla chłonnych umysłów wymowną reakcją dodaje nauczycielka. Klęska nadmiaru Mieszkańców jest coraz mniej. Nie ubywa jednak instytucji publicznych, które zajmują się ich obsługą w podstawowych obszarach, na przykład w zakresie edukacji. Sieć szkół publicznych w mieście jest zbyt gęsta, niedostosowana do liczby uczniów. Na mapie Ostrołęki od lat nie powinno być chociażby Szkoły Podstawowej nr 5, która jak ten trup w szafie straszy i przynosi więcej szkody niż pożytku uważa miejski radny, który zastrzega anonimowość, bo ma doskonałą świadomość herezji swych słów i negatywnej siły ich oddziaływania. Po drugiej stronie parku stoi piękna podstawówka, Dwójka, z doskonałym zapleczem dydaktycznym. Bez problemu wchłonęłaby garstkę uczniów z 5. Nie wspominając już o tym, jak pozytywnie likwidacja tej placówki wpłynęłaby na jakość nauki w II Liceum Ogólnokształcącym, które musi dzielić pomieszczenia z podstawówką. W mojej opinii miasto powinno zlikwidować jeszcze co najmniej jedną z zawodówek, konkretnie tę rolniczą. Nikt tego jednak nie zrobi, bo zaraz będzie ferment, protesty i strajki rodziców oraz nauczycieli. I jest niestety takie myślenie, że lepiej nie dotykać, niech jest jak jest, jakoś to działa. Nie mówiąc już o wyborach, które przecież też kiedyś nadejdą i co wtedy, gdy ludzie sobie przypomną dodaje. Oczywiste jest, że takie pomysły, jak modernizowanie czy racjonalizowanie w małomiasteczkowej filozofii życia praktycznie nie istnieją. Prowincjonalne myślenie zmusza do trwania na obsadzonych pozycjach uważa prof. Wojciech Łukowski. Społeczność lokalna małego miasta uwikłana jest w gęstą sieć zależności na różnych poziomach, w tym także wchodzą w grę koligacje rodzinne. Wszyscy znają wszystkich. Nikt nie chce urazić nikogo. Każdy udaje, że dobrze jest tak, jak jest. A skoro tak, to po co cokolwiek zmieniać dodaje. Biedronka i apteka na każdym rogu W pewnym sensie symbolem uwstecznienia Ostrołęki, a jeśli to zbyt mocne określenie, niech będzie wolno użyć innego zahamowania jego rozwoju, są powstające jak grzyby po deszczu dyskonty z tanią żywnością. Biedronki są na wszystkich osiedlach. W przeciwieństwie do drobnego handlu niewielkich sklepików, często prowadzonych przez ostrołęczan w trzecim czy czwartym pokoleniu, te wielkopowierzchniowe stodoły mają się świetnie. Działa i reklama, i niższa cena. Jestem szczęśliwa, bo mam swoją Biedronkę, blisko domu i już nie muszę jechać gdzieś daleko ze szczerością wyznaje sześćdziesięciosiedmioletnia emerytka, regularnie zaopatrująca się w potrzebne zakupy w dyskoncie przy ul. Hallera. Jest taniej niż w innych sklepach, czysto, wszystko ładnie poukładane, miła obsługa. To taki bardzo przyjazny sklep, i dla młodego i dla seniora. Po prostu wspaniały dodaje. Zdaniem prof. Tadeusza Jasińskiego, psychologa, dyskont jest jednym z przejawów akceptacji marazmu, który ogarnia społeczności pozbawione napływu świeżej, młodej krwi. Młodzież uznaje zakupy w tego typu obiektach za obciachowe. Starsi i w ogóle starzy za wygodne i tanie. Opozycja jest tu widoczna gołym okiem. Jeśli nie ma komu kontestować otaczającej rzeczywistości, a pozostali odnajdują w niej same pozytywy, to można mieć pewność, że ta społeczność nie ruszy dalej, będzie popadać w swoistą depresję, z której w pewnym momencie się już nie podniesie. Jeśli organizatorem społecznego postrzegania staje się dyskont, przez pryzmat którego dokonuje się ocen najbliższego świata, to ten dyskont za chwilę stanie się czymś więcej, co już będzie zupełnie niebezpieczne. Popatrzmy na ubiory ludzi w małych miastach: są szablonowe i bardzo podobne do siebie, bo nikt się nie wychyla z ustalonych schematów. Jeśli w Biedronce sprzedawane będą spodnie tańsze o połowę niż gdzie indziej, to można mieć pewność, że pół miasteczka będzie w nich chodziło dodaje. Podobnym znakiem czasów w Ostrołęce jest zatrważająca liczba aptek prześcigających się w różnorodnych pomysłach na wabienie klientów. To symbol starzenia się społeczności lokalnej, schorowanej i jedną nogą już nad grobem. W takiej zbiorowości nie może być miejsca na twórczy ferment, spontaniczność i żywiołowość. Organizm bez dopływu świeżej krwi Starość nie jest zła, jeśli nie dominuje i nie wyznacza trendów. W Ostrołęce wyznacza, bo nie ma dla niej alternatywy. Dobitnym dowodem na to jest aktywność społeczna ostrołęczan w organizacjach pozarządowych. Dobrze działających jest zaledwie kilka, w których funkcje pełnią nie bójmy się prawdziwych określeń ludzie starzy, niezdolni już do pełnego ogarnięcia dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości i korzystania z dostępnych udogodnień, choćby technologicznych. Oczekiwania kreatywności już nawet nie wypada wyartykułować głośno. Towarzystwo Przyjaciół Ostrołęki, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe, Związek Kurpiów to organizacje emeryckie, często miejsca spotkań znudzonych dziadków i babć, pozbawione witalności młodych, którzy są marginalizowani a nawet eliminowani. Rzecz jasna nie dzieje się tak dlatego, że są to wyjątkowo źli i zgryźliwi staruszkowie, bowiem często to szlachetni i wielce zasłużeni ludzie, nie potrafiący jednak dotrzymać kroku młodości, ale też nie umiejący wyjść ze swoich okopów. Dlatego TPO od dwudziestu lat drukuje te same utwory tych samych autorów tylko w innych okładkach; dlatego Związek Kurpiów wciąż organizuje te same, nikomu niepotrzebne konferencje; dlatego OTN nie ma żadnej pozycji w świecie nauki, a jego dorobek naukowy z małymi wyjątkami jest iście powiatowy. I to się bez nowych ludzi, młodych i dynamicznych, nie ma prawa zmienić. Czy może nie być Ostrołęki? A czy wykrwawiający się człowiek przeżyje noc bez transfuzji? PAWEŁ TRZEMKOWSKI

5 5 Rozmowa Rozmaitości Idzie ksiądz po kolędzie Każdy kto przyjmuje księdza po kolędzie, wie jak wygląda ta wizyta, jak przebiega i jak się trzeba do niej przygotować. Kto nie przyjmuje księdza, pewnie też wie to z rozmów ze znajomymi. A co czuje i jak przygotowuje się do wizyty duszpasterskiej ksiądz? Między innymi o to zapytaliśmy pallotyna Marcina Walickiego, wikariusza z parafii św. Wojciecha w Ostrołęce Wojciechowicach. ły wtedy, gdy często powtarzamy jakąś czynność. Msze święte i spotkania z parafianami straram się jednak przeżywać bardziej duchowo. Zawsze niestety jest jednak pokusa rutyny. Często dzieje się tak, gdy chcę zdążyć do domów wszystkich parafian. Mają oni wiele problemów, którymi chcą się ze mną podzielić. Księże, o której trzeba wstać rano żeby zdążyć do swoich parafian Bardzo różnie to wygląda. Czasami jest tak, że w zasadzie nie ma o czym rozmawiać i wszelkie próby nawiązania kontaktu są po prostu niemożliwe. Wtedy nie ma sensu męczyć takiej osoby. Większość ludzi jednak, z którymi mam do czynienia, jest bardzo otwarta i szczera. Chętnie opowiadają o sobie i dzielą się spostrzeżeniami. Mieszkańcy Wojciechowic to przeważnie starsi i samotni ludzie. Podczas wizyty potrafią opowiedzieć całe swoje życie, muszą się komuś wygadać, powspominać. Byłem np. wczoraj u pani, która mówiła o czasach II wojny światowej oraz o całym swoim życiu. Na? Wstaję o Jest to bardzo wczesna godzina. Pierwsza Msza święta zaczyna się o 7.00, więc o 6.30 trzeba już otworzyć kościół. Czy po tylu latach sprawowania posługi spotkania z parafianami w domach nie stały się dla Księdza rutyną? Mam za sobą już 22 lata kapłaństwa, więc naprawdę trudno jest się ustrzec przed rutyną. Z regu- Jakiego rodzaju są to problemy?? spotkanie poświęciłem godzinę i wróciłem do niej jeszcze po zakończeniu wizyt u innych wiernych. Widać, że była bardzo samotna i takiej rozmowy potrzebowała. Ksiądz musi się umieć wczuć w sytuację innych, potrzebna jest empatia. Niestety podczas wizyty, nie zawsze i nie u wszystkich wystarcza na to czasu. Jak ludzie przyjmują Księdza w swoich domach?? Czasami zdarzają się osoby przychylnie nastawione, a czasem niechętne by przyjąć w domu kapłana. To zależy na kogo się trafi. Wiele razy spotkałem się z osobami narzekającymi na swój los. Nie przelewa im się. Żyją z rent i emerytur. Są to rodziny dysfunkcyjne, często patologiczne. Podczas kolędy widzę płacz i biedę. Ludziom puszczają nerwy. Jak Ksiądz radzi sobie w takich sytuacjach?? Zawsze jest to trudne, gdy widzi się kogoś potrzebującego pomocy materialnej, a można go ELEKTRO-SERWIS Jan Zalewski Ksiądz Marcin Walicki tuż przed wyruszeniem na wizytę duszpasterską w czwartek 8 Fot. A. Nowicka wesprzeć jedynie duchowo. Człowiek musi sobie radzić z emocjami, więc ja już się przyzwyczaiłem. Jako ksiądz często się z tym spotykam i nie jest to dla mnie nic nowego. Dobrym udodpornieniem dla mnie na takie sytuacje są pogrzeby, gdy w obliczu powagi śmierci wszelkie nasze ziemskie sprawy stają się na chwilę jak by mniej ważne. Przeżyłem ich bardzo dużo i nie ma tygodnia, żebym w jakimś nie uczestniczył. ją ofiar. To samo dzieje się podczas kolędy. Jedni ofiarę złożą z serca, inni z przymusu. Generalnie jeśli chodzi parafian, którzy są Kościołem zainteresowani, są to osoby pomocne i wiadomo, że można na nie liczyć. Nigdy nie było problemów z utrzymaniem parafii, a w ostatnim czasie wyremontowano nawet kościół. I to wszystko z datków parafian. Jaki stosunek mają parafianie do składania ofiar? Jak wiadomo parafia musi się z czegoś utrzymać... Często można się zdziwić jak ludzie optymistycznie umieją patrzeć na świat. Widząc ich, można dojść do wniosku że są szczęśliwi. To taki paradoks. Przecież często ich sytuacja życiowa i materialna nie powinna raczej napawać radością, a oni umieją cieszyć się życiem.? Tu nie miałem nigdy problemów. Jest grupa osób, które są zawsze w kościele i chętnie pomagają parafii materialnie. Są jednak i tacy, którzy w ogóle nie chodzą do kościoła i nie składa- W jakiej kondycji duchowej są Księdza parafianie?? ROZMAWIAŁA ALEKSANDRA NOWICKA Trenuj karate z MKK! Sklep Serwis Elektronarzędzia ul. 11 Listopada 21, Ostrołęka elektroserwis@poczta.onet.pl tel DACHY - OKNA - DRZWI - BRAMY USŁUGI GEODEZYJNE EMBud S.C ul. Kilińskiego 52 ul. Kolejowa Ostrołęka tel./fax embud1@o2.pl Ostrołęka, ul. Hallera 13a lok. 5 Nowy kredyt na 2015! Próbowałam już wszystkiego, żeby się pozbyć zbędnych włosów, wosk, maszynka, nic nie działa!!! Nie martw się znam salon fotodepilacji w Fitness Klubie Forma 5 zapisz tel

6 6 Skończyły się ferie świąteczne, a już za chwilę uczniów czeka kolejna przerwa ferie zimowe. Dwa tygodnie to doskonały okres, by rozwinąć swoje pasje, poznać nowych ludzi albo spróbować czegoś zupełnie nowego. Na co mogą liczyć ci, którzy spędzają ferie w mieście? Oto nasz przewodnik godz warsztaty teatralne dla dzieci 7-13 lat, zapisy do 16, Klub Oczko, godz warsztaty teatralne dla młodzieży pow.13 lat; zapisy do 16, Klub Oczko, godz zajęcia ogólnoplastyczne Dzieci 7-11 lat, prowadzi: Iwona Kowalczyk, Galeria Ostrołęka, 50 zł/tydzień godz zajęcia fotograficzno-plastyczne Dzieci 8-12 lat, prowadzi: Jolanta Góralska, Galeria Ostrołęka, 50 zł/tydzień 19-1 styczeń-luty godz jazda rekreacyjna na łyżwach Wypożyczalnia sprzętu zimowego, godz , 5 zł (3 godz. ) Szatnia przy hotelu ul. Witosa 1 Lodowisko ul. Witosa 1, godz turniej halowej piłki nożnej dzikich drużyn więcej na rozmaitosci.com gry rekreacyjne tenis stołowy godz godz niemasowe wytwory zajęcia plastyczne (masa papierowa) dla uczestników w wieku od 12 lat, Kultownia 20, 23, 26, godz gry i zabawy na lodowisku slalom z prowadzeniem krążka hokejowego wyścig australijski na łyżwach, bieg na łyżwach na czas Lodowisko ul. Witosa 1, 20 godz film Gang Wiewióra Kino Jantar, cena biletu 12 zł 21 godz film Tarzan Król Dżungli Kino Jantar, cena biletu 12 zł godz turniej dzikich drużyn w piłce siatkowej OPEN 22 godz film Pszczółka Maja Kino Jantar, cena biletu 12 zł 22 godz kulig dla dzieci z ogniskiem dzieci z własnymi saneczkami Stadion ul. Witosa 1 23 godz film Siedmiu Krasnoludków ratuje śpiącą Królewnę Kino Jantar, cena biletu 12 zł 23 godz gry rekreacyjne tenis stołowy 23 godz turniej tenisa stołowego dziewcząt i chłopców OPEN 24 godz film Piorun i Magiczny Dom Kino Jantar, cena biletu 12 zł 25 godz film Wielka Szóstka Kino Jantar, cena biletu 12 zł godz zajęcia ogólnoplastyczne dzieci w wieku lat (zapisy od 29 grudnia); ilość miejsc ograniczona; Pracownia plastyczna OCK, 50 zł/tydzień godz zajęcia plastyczne malarstwo i rysunek Dzieci i młodzież, prowadzi: Ireneusz Żerański, Galeria Ostrołęka, 50 zł/tydzień zajęcia plastyczne techniki malarskie dla młodzieży w wieku lat; Galeria Ostrołęka, 50 zł/tydzień godz godz W cooltowym rytmie zajęcia ruchowe z elementami zumby i fitness dla dzieci w wieku od 8 lat. Kultownia 26 godz turniej halowej piłki nożnej dzikich drużyn Rocznik godz turniej halowej piłki nożnej dzikich drużyn Rocznik 2000 i starsi 29 godz zajęcia rekreacyjne piłka nożna Rocznik 2000 i starsi 29 godz kulig dla dzieci z ogniskiem dzieci z własnymi saneczkami Stadion ul. Witosa 1 Biblioteka Biblioteka Osiedlowa Nr 3 ul. Sienkiewicza 27 Ferie z Detektywem Pozytywką dla dzieci w wieku 6-12 lat (od poniedziałku do soboty w godz ). W programie: Czytanie książek G. Kasdepke o przygodach Detektywa Pozytywki, tworzenie własnej agencji detektywistycznej, rozwiązywanie zagadek, rebusów, szyfrów, Sprawny detektyw czyli konkursy zręcznościowe, zajęcia plastyczne nt. Portret pamięciowy, Laboratorium detektywa (zajęcia z masą solną), tworzenie komiksu zawierającego intrygę kryminalną, i inne atrakcje. Biblioteka Osiedlowa Nr 6 Wojciechowice, ul. I Armii WP 42 Codziennie (od poniedziałku do piątku) w 30 godz gry rekreacyjne siatkówka, piłka nożna 31 godz maraton Horroru: Gość Diabelskie Nasienie [REC] 4: Apokalipsa Kino Jantar, cena biletu 12 zł godz. od Biblioteka proponuje zajęcia literacko-plastyczne dla dzieci w wieku 6-12 lat. W programie: Czytanie książki G. Kasdepke pt. Drużyna Pani Miłki (ostatniego dnia quiz z uważnego słuchania); Gry i zabawy stolikowe; Poznanie i wykorzystanie zawartości czasopisma Kumpel do zajęć z dziećmi; Zabawy z papierem tworzymy kartkę na Walentynki dla swoich bliskich; Zabawy plastyczne wykorzystanie książek J. Tołłoczko pt. Zabawy plastyczne i Artysta w przedszkolu i w szkole do tworzenia ozdób, pudełek Biblioteka dla Dzieci i Młodzieży ul. Gomulickiego 13 Biblioteka oferuje codziennie (z wyjątkiem czwartków) w godz (w soboty ): bezpłatne stanowiska komputerowe, puzzle, gry planszowe oraz ciekawe książki. Aquapark Atrakcje przygotował także basen w Ostrołęce. Od poniedziałku do piątku do godziny obowiązywać będzie zniżka na bilety ulgowe, jedna godzina to jedyne 5 złotych, dwie godziny 10 złotych. Dodatkowo przygotowano zniżki na bilety rodzinne w wysokości 20%. Aquapark zaprasza także dzieci na bezpłatną naukę pływania. Ta dostępna będzie od poniedziałku do piątku, w godzinach od do Warunkiem jest wykupienie biletu na basen. Przypominamy też, że zgodnie z regulaminem dzieci do lat 8 muszą być pod opieką opiekuna.

7 Od lat prawie codziennie zmierzam do Ostrołęki jadąc mimo lasu przy ul. Warszawskiej. Dwa lata temu, właśnie tak na przedzimiu, najpierw pojawili się tam ludzie w polonezie i zaczęli chodzić po tym lesie jak po swoim, później dotarły maszyny i przy żwirowej drodze, którą najpierw utwardzono, bo miały tam wjeżdżać ciężarówki zaczęły się pojawiać stosy pociętych sosen. Wywożono jedne, pojawiały się następne, aż wreszcie przez dotąd gęsty las zaczęła prześwitywać nadrzeczna panorama. Ludzie mówili, że to miasto przygotowuje się do zagospodarowania tego terenu pod atrakcyjny park. Rzecz jednak w tym, że ani w lokalnej prasie, ani na stronie Urzędu Miasta, nie można było znaleźć ani śladu jakiejkolwiek informacji o prowadzonych tam pracach. A drzew wciąż ubywało. Zaczęły pojawiać się prywatne samochody z przyczepkami, na których wywożono ucięte gałęzie, jednak im bliżej wiosny tym było tam ciszej. Wójt sąsiedniej gminy, także jeżdżący tą trasą oświadczył mi, że nic nie wie, ani niczego nie rozumie z tak masowej wycinki drzew. No cóż, stwierdził, zrobią porządek i las odbuduje się, albo zacznie się praca przy budowie parku. Nic z tego. W tym roku, jak tylko nastała zima w lesie znów pojawili się drwale. Rozpoczęli tę swoją trzebież ostatniego ostrołęckiego leśnego ostępu od grubych sosen, później pod piłę poszły te cienkie. Wywozili te sosny, łamiąc przy okazji różne krzaki i drzewka liściaste. Widać, że nie one są celem ich wtargnięcia do lasu. Las staje się coraz bardziej przejrzysty. Przez prześwity widać ostrołęckie domy z drugiego brzegu Narwi. Kiedy to się skończy? Nic nie wiadomo, bo przy tym leśnym wyrębie nie widać żadnej tablicy informacyjnej, nie widać także zielonych mundurów leśników i straży leśnej, tak jak to widzimy przy każdej wycince w lasach państwowych. O co więc chodzi z tym karczowaniem przy ul. Warszawskiej? Pytałem kilku ludzi związanych z Urzędem Miejskim. Tylko wzruszyli ramionami. Przecież wycięte drzewa sporo kosztują, ktoś na tym musi zarobić, bo przecież taka praca także sporo kosztuje. Nic, cisza. Wiadomo także, jak wiele chodzenia wymaga uzyskanie zgody na wycinkę choćby jednego drzewa. Trzeba wypełniać odpowiednie druki, przychodzi komisja, która bada zasadność tego destrukcyjnego zamiaru, później czeka się na de- Sezon dla drwali 7 gadnień ekologicznych w kierunku działalności artystyczno edukacyjno społecznej. Niestety ani śladu informacji, że dowcipnie prezentujący się na stronie ekolodzy zajmowali się lub zajmują jakimkolwiek tematem z Ostrołęki, a już na pewno nie widać z ich charakterystyk, że posiadają kompetencje odpowiednie do zajęcia się zarówno sprawą owej słynnej linii energetycznej, jak i katastrofalnego karczunku lasu przy ul. Warszawskiej. Tymczasem wejście do lasu nie pozostawia złudzeń. Drwali interesowały głównie okazałe świerki i sosny. Zasłonięci przydrożnymi chaszczami oraz zwałami obciętych gałęzi, nisko przy samej ziemi cięli piękne drzewa, pozostawiając przygotowane do wywózki standardowe odcin- Przez przetrzebiony las widać z ulicy Warszawskiej domu stojące po drugiej stronie rzeki cyzję, jednym słowem korowód, a tu jak by nigdy nic karczowanie trwa w najlepsze i las dosłownie znika w oczach. Ja doskonale wiem, że las ten wymagał prac porządkowych, bo przez lata zapuszczenia uległ wyraźnemu zdziczeniu. Wiem także, iż w strategii rozwoju miasta na lata , która nadal tkwi na stronie Miasta jako obowiązująca, zaplanowano w rozdziale,,poprawa jakości życia w mieście podrozdział Poprawa środowiska naturalnego, a w nim m.in. następujące zadania: zwiększenie i poprawa stanu zagospodarowania terenów zielonych w mieście oraz poprawa świadomości ekologicznej mieszkańców. Jak wiadomo w mieście słynącym z produkcji celulozy i papieru produkt ten przyjmie wszystko, ale pod warunkiem, że otrzyma się odpowiedni wsad do pieca. Jak to wygląda w przypadku lasu przy ul. Warszawskiej? Trudno cokolwiek powiedzieć. Tymczasem drzewa stanowią potencjalne siedliska dla ptaków i innych gatunków zwierząt, a ponadto pełnią szereg innych funkcji, m. in. produkują tlen, utrzymują wodę w glebie, zmniejszają erozyjne działanie wiatru, stanowią osłonę przed śniegiem i zacieniają jezdnię w upalne dni. Drzewa i lasy przydrożne obok funkcji przyrodniczych, np. lokalnego korytarza ekologicznego, spełniają rów- nież bardzo ważną funkcję krajobrazową, tym samym zachowanie każdego drzewa jest bardzo ważne i leży w interesie społecznym twierdzą specjaliści z Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, gdzie próżno szukać choćby źdźbła informacji na temat tego co się dzieje przy trasie Warszawa Ostrołęka w części pomiędzy dwoma rondami. Może jakieś ruchy społeczne zaangażowały się jeśli nie w obronę, to przynajmniej w kontrolę tego co się tam wyprawia? Także nic, cisza. Właśnie dowiedziałem się z obwieszczenia na stronie gminy Lelis, że Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie postępowaniem z 22 grudnia 2014 r. uznał o dopuszczeniu Stowarzyszenia Forum Ekologiczno Edukacyjne z siedzibą w Ostrołęce, ul. Rataja 7, do udziału na prawach strony w postępowaniu administracyjnym, w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie dwutorowej linii 400 kv Ostrołęka - Olsztyn Mątki (z czasową pracą jednego toru na napięciu 220 kv w relacji Ostrołęka - Olsztyn), na odcinku od miasta Ostrołęka (w km wyjście ze Stacji Elektroenergetycznej Ostrołęka), przez gminy: Rzekuń, Lelis, Kadzidło, Baranowo, Czarnia, Wielbark, Szczyt- ALARMY OCHRONA MONITOROWANIE Ślady po ściętych grubych i zdrowych drzewach zakrywane są gałęziami, by nie było ich widać z daleka no do gminy Dźwierzuty (w km ) oraz od miasta Olsztyn (w km ), przez gminę Dywity do gminy Jankowo (w km 136 podejście do Stacji Elektroenergetycznej Olsztyn Mątki). Istnieją więc ekologowie, którzy troszczą się o stan środowiska, ale jak widać z tego obwieszczenia to bardziej po to by zaszkodzić państwowej inwestycji, która zagraża prywatnym działkom, niż w trosce o stan środowiska naturalnego. No, ale skoro zorganizowali się w Ostrołęce to może zajmą się tym nieszczęsnym lasem? Na swojej stronie zapisali, że Stowarzyszenie powstało w 2000 roku z inicjatywy dziewiętnastu założycieli, w większości pracowników branży ochrony środowiska, planowania przestrzennego oraz nauczycieli którzy jako kierunek wspólnych działań obrali troskę o edukację i zrównoważony rozwój otoczenia, w którym się znaleźli. Na przestrzeni 11 lat działalności Stowarzyszenie podejmowało wiele inicjatyw lokalnych, ukierunkowanych na realizację wspólnej misji. W dotychczasowym rozwoju stowarzyszenie ewoluowało od za- ki drewna. W niektóry miejscach wykarczowane karpy przykryto gałęziami, tak by nie rzucały się w oczy widocznym z daleka białym kolorem ściętego drzewa. Wszędzie bałagan, jak po przejściu Hunów, wyjeżdżone drogi, zwalone ułomki Wojciech Dorobiński, rzecznik prasowy miasta stwierdził w odpowiedzi na moje pytanie, iż prace w lesie przy ul. Warszawskiej zlecone zostały przez miasto, jako,,konserwacja terenu zieleni miejskiej. Skąd w takim razie ten wielki apetyt drwali konserwatorów na grube i dorodne świerki i sosny, a zupełny brak zainteresowania podłymi, połamanymi i rachitycznymi brzózkami czy olchami? Obiecano mi, że miasto sprawdzi stan prac konserwatorskich, ale skoro prace trwają już drugi rok i nic się nie działo, to rzecz może trwać do końca zimy, kiedy to kończy się tradycyjny sezon dla drwali. Do tego czasu po leśnym ostępie, który mógł być ozdobą Ostrołęki i jej nadnarwia, pozostaną już tylko wspomnienia. ANTONI KUSTUSZ Najlepsza siłownia w Ostrołęce TARCZA = BEZPIECZEŃSTWO BIURO, OSTROŁĘKA UL. KILIŃSKIEGO 29 TEL Perfect Beauty Medycyna Estetyczna i Kosmetologia pełen zakres usług liczne promocje Ostrołęka, ul. Goworowska 13/1 tel Centrum Kulturystyczne Genetic ul. Piłsudskiego 40 / Ostrołęka TRENINGI PERSONALNE PORADY PERSONALNE SKLEP tel:

8 8 Strefa 0,50 W ratuszu opadło już chyba konfetti po świętowaniu wyborczego zwycięstwa, czas by więc zrobić też coś dla mieszkańców miasta. Jeśli nie chcemy, żeby ostrołęcki handel zaczynał się na rondzie Dmowskiego a kończyło na rondzie Zbawiciela Świata, trzeba działać natychmiast. Od razu powiem, że akurat ja jestem za tym żeby w Ostrołęce były hipermarkety, duże firmowe sklepy i galerie handlowe. I to im więcej tym lepiej. Głównie dlatego, że robienie w nich zakupów jest dla mnie wygodne. Ale, jak prawie każdy mieszkaniec miasta, nie jestem klientem wyłącznie hipermarketów i jak prawie każdy mieszkaniec miasta chętnie zajrzałbym też do innych sklepów, właśnie tych, należących do rodzimych przedsiębiorców. Dziś największą tu przeszkodą jest płatny parking. Nie po raz pierwszy piszę, że płatna strefa parkowania w Ostrołęce została wprowadzona w sposób nieprzemyślany i na wyrost i przynosi więcej szkód niż korzyści. Opłaty za parkowanie wprowadzają na świecie tylko duże aglomeracje, tylko w godzinach parkingowego szczytu i tylko w miejscach gdzie dodatkowych parkingów po prostu zorganizować się nie da. W Ostrołęce, także w jej centrum, jest jeszcze mnóstwo miejsca na zorganizowanie dodatkowych parkingów, trzeba tylko chcieć takie miejsca dostrzec. Jednak zamiast nich wprowadzono tu strefę płatnego parkowania. Dziś, mimo tego, że powstanie dwóch galerii handlowych przy ulicy Gorbatowa przeniosło handlowe centrum miasta w kierunku osiedla Centrum, strefa płatnego parkowania pozostała niezmieniona. Są nią objęte na przykład główne ulice Starego Miasta mimo tego, że dziś nie ma tam właściwie po co parkować. Zarówno ulica Głowackiego jak Kilińskiego i Kościuszki, przynajmniej Płatna strefa parkowania w Ostrołęce została wprowadzona w sposób nieprzemyślany, na wyrost i przynosi więcej szkód niż korzyści Fot. Monika Bielacka jeśli chodzi o atrakcje handlowe, umierają. Z urokliwych, staromiejskich, uliczek, którymi miały być, nieuchronnie zmieniają się w wyludnioną okolicę po której strach chodzić nocą. Dobija je ostatecznie właśnie strefa płatnego parkowania. Właściciele tamtejszych, nielicznych już sklepów, nie dość, że muszą konkurować cenami z dużymi galeriami handlowymi, to jeszcze mają przeciwko sobie Urząd Miasta, który ich klientom każe płacić za parkowanie przed ich sklepami. Do kupowanych tam towarów każdy musi więc doliczyć opłatę za parking, któ ra w tym przypadku zaczyna wyglądać jak haracz pobierany przez miasto kosztem rodzimych kupców. Kupców, którymi dodajmy nie bez złośliwości miasto jeszcze niedawno tak troskliwie się opiekowało. Do tego dodajmy także całkowicie niezrozumiałe utrudnienie, jakim jest zeszłoroczna zmiana parkomatów. Ich obecna obsługa jest teraz trudniejsza, trwa znacznie dłużej i nie wiadomo czemu w ogóle służy. Jeśli więc ja, potencjalny klient, pomyślę, że mam postawić samochód na Głowackiego albo Kilińskiego, że mam się potem pofatygować sto metrów do parkomatu, że będę musiał wstukać w niego numer rejestracyjny (którego nie pamiętam), a potem poczekać aż parkomat połączy się z serwerem (albo i nie) i wydrukuje bilet (albo każe powtórzyć wszystko od nowa), to już mi się odechciewa robienia tam zakupów. Zupełnie odrębnym pytaniem jest, po co komu numer rejestracyjny mojego samochodu i informacja kiedy i gdzie nim zaparkowałem. Te pytania pozostawmy na inną okazję. Dziś chodzi tylko o to, że jednym z najprostszych sposobów na handlowe ożywienie takich miejsc jak Głowackiego albo Kilińskiego jest zlikwidowanie tam płatnych parkingów. Te 0,50 złotych od każdego zaparkowanego na dwadzieścia minut samochodu nie stanowi chyba jakiejś istotnej części budżetu miasta. Stanowi jednak wielką barierę psychologiczną dla klientów, którzy mając do wyboru płatne parkowanie na Głowackiego i związane z nią potencjalne kłopoty oraz duży i darmowy parking przy galerii handlowej z wygody wybiorą ten drugi. No chyba, że chodzi o to, żeby właśnie tak wybrali. Czyli o to by cały miejski handel, podobnie jak i kulturę przenieść się do Galerii Bursztynowej. A, jeśli tak, to jest już zupełnie inny problem. TED Myśliciel z Ław Potomni znają go jako Franca. Tej wersji imienia zaczęli używać wobec niego bardzo późni znajomi, obeznani raczej z językiem niemieckim, niż francuskim. Przypadek i ironia, dwie sprawy, które kierowały życiem pana Franciszka sprawiły, że mówimy o nim nie tak, jak jego najdawniejsi, najczulsi, najbardziej oddani przyjaciele: France lub Franek. Franciszek Fiszer. Postać to tak znaczna, że powstał plan umieszczenia miejsca jego urodzin na mapie szlaków literackich Mazowsza. Gdzież się to miejsce znajduje, zapyta czytelnik, po czym przeczyta zaskoczony: pod Ostrołęką. We wsi Ławy, która była majątkiem Fiszera. Niezbyt długo, bo po śmierci swojego gospodarnego ojca i odejściu siostry do domu mężowskiego, młody dziedzic szybko roztrwonił dobra. Jak to zrobił, wobec sporej wartości łąk, pól i niesłychanych lasów, w których rosły sosny uprawiane na maszty statków? Miał fantazję wprost legendarną. We wspomnieniach jego znajomych pojawia się taki przykład: pan Franciszek zaprosił grupkę przyjaciół na wycieczkę za granicę. Jadą w kierunku stacji, bodajże dorożką. To trwa parę dni. Gdzieś w Polsce spodobała im się jedna gospoda, gdzie świetnie karmili. Nocują, potem spędzają tam dzień, potem kolejny i kolejny. Pieniądze na bilety i hotel za granicą stopniały, za to fundator jest zachwycony. Nigdzie się nie musiał tłuc, bo miał w jednym miejscu wszystko, co kochał: wspaniałe, obfite jedzenie oraz towarzystwo, z którym do upadłego dyskutował o filozofii. Jeszcze tylko fajka, kapciuch z tytoniem, czerwony goździk u klapy surduta, maleńki kapelusz zsunięty na tył głowy, donośny bas i mamy Franca Fiszera. Domorosłego filozofa, autora pysznych anegdot, lapsusów, żartów, ciętych odpowiedzi, który nie napisał ani słowa. Za to był jak drożdże, które się wkłada w ciasto, aby urosło i było smaczne. Jego towarzystwo było inspiracją dla poetów, malarzy, ambitnych dam a nawet bogatych kupców. W którejkolwiek warszawskiej kawiarni się pojawił, natychmiast skupiali się wokół niego słuchacze i, rzecz niezbędna przy jego trybie życia, fundatorzy posiłków. Inspirował szczególnie skamandrytów a wielką przyjaźń i czułość miał dla Bolesława Leśmiana. Wielki, gruby Fiszer i drobny Leśmian wyglądali jak góra i kamień, który się z niej stoczył. To działało tak: Fiszer miał dziesiątki zachwyconych możliwością służenia mu znajomych i krewnych. Jak dostał zaproszenie, zjeżdżał np. do majątku w Przytułach albo w Susku Starym z fajką i stosem książek (wypożyczonych na zawsze w poprzednim miejscu pobytu), zawiniętym w koszulę nocną. Dzień spędzał w łóżku, czytając, na wieczór wykąpany i pachnący zstępował do salonu gospodarzy, na kolację i rozmowę. W trybie rocznym stosował tę samą metodę, tzn. zima czyjś dworek na wsi, łóżko i książki, lato mieszkanie w mieście, spotkania w kawiarni, obiady proszone. Przez lat kilkadziesiąt żył na czyimś utrzymaniu. Nigdy nie godził się, aby ktoś wydawał na niego więcej, niż było trzeba. Owszem, zjeść samemu obiad przewidziany na trzy osoby, żaden problem, ale pieniędzy wziąć więcej, niż na dorożkę nigdy. Przewinęła się ta barwna postać przez kilkadziesiąt lat literackiego i umysłowego życia Mazowsza, które w czasach przed I wojną światową i tuż potem toczyło się w lokalach publicznych. Gdyby nie skończyła się epoka salonów w domach pań z towarzystwa, Fiszer nie zdobyłby sławy myśliciela i facecjonisty. W okresie belle epoque ludzie chodzili na kawę, nowiny oraz dyskusje do kawiarni. Jeśli taka kawiarnia zdołała przyciągnąć barwnych stałych bywalców, szybko stawała się modna i oblegana. Jak słynna Mała Ziemiańska czy kawiarnia Muckego, zwana u Miki. Bywały tam stoliki, pięterka, kąciki, których nikt nie śmiał zająć, nawet gdy stały wolne. Przyjaźnie nastawieni do artystycznej cyganerii właściciele trzymali je dla poetów, malarzy, redaktorów oraz ulubieńca tej bandy, czyli Franciszka Fiszera. Czy smuciło go Portret Franciszka Fiszera z Tygodnika Ilustrowanego, 21 maja 1939, autor Aleksander Zyw to życie bez celu, bez oparcia, na czyjś koszt? Bynajmniej. Miał do siebie stosunek, który polecić należy wszystkim frustratom. Oto jego ilustracja. Pewnego razu kelner, zachwycony sutym napiwkiem, chciał zadowolić gościa. Mówi do Fiszera: panie dziedzicu. On się nie zgadza. To jak mam mówić: panie dyrektorze, panie prezesie? Mów mi: Panie Boże odpowiada z całą powagą Fiszer. ANNA WOŁOSZ Mistrz zasobów Ponieważ przekopywanie się przez zwały odpadków, z jakich w dużym stopniu składa się zawartość Internetu mnie nuży, chętnie przyjmuję pomoc. Choćby rankingi, pokazywane w telewizji na kanałach rozrywkowych. Twórcy jednego z nich mówią z rozbrajającą szczerością: co chwila w sieci publikowane są tysiące filmików. My to przebieramy i prezentujemy wam najsmaczniejsze kąski. Czasem nie rozumiem, dlaczego akurat to czy tamto uznano za godne pokazania, ale na ogół dobrze się bawię. Choćby taki ranking mistrzów. Pokazano Japończyka, który skacze rekordową liczbę razy na sekundę przez skakankę. Dwulatka, który trafia do kosza do koszykówki niemalże za każdym razem, gdy rzuci piłką. Chłopaka, który pstryka palcami, zmieniając rytm i melodię oraz klaszcząc jedną ręką. Oraz, mojego faworyta, pana alpinistę, który dokonuje przejścia przez krzesło. Każdy rekordzista został zweryfikowany przez twórców programu a jego wyczyn analizowali inżynierowie, fizykoterapeuci i inni fachowcy. Zdradzę, że np. dwulatek mistrz rzutów do kosza nie jest kosmitą, tylko uwielbia rzucać, od kiedy da radę trzymać piłkę; robi to po parę godzin dziennie i po prostu jest wytrenowany. Wracam do alpinisty i jego przejścia. Tego terminu używają ludzie gór. Mówią: dokonałem zimowego przejścia przez wschodnią ścianę góry X. Mój bohater skutecznie robi sztuczkę, której próbowała masa innych ludzi, bo wyzwanie stało się modne w sieci. Jak z pozycji siedzącej przewlec swoje ciało pod krzesłem i wrócić na siedzenie, nie dotykając podłogi? Robi to, bo jest wyćwiczony, doskonale zna każdą kosteczkę swojego ciała oraz respektuje zasadę utrzymania równowagi. Mistrz daje po nosie sceptykom, którzy po wielu próbach stwierdzali, że wyzwanie to musi być zwykły żart. Otóż nie. Pan i jego krzesło do obejrzenia w sieci. Kto nie robi jakiegoś prywatnego podsumowania w styczniu, ręka w górę. Nie za dużo widzę tych rąk. Świetnie, bo bez chwili refleksji nad odcinkiem własnego życia człowiek zamienia się w chomika. Co ja mówię, obrażam jednego z tych gryzoni. Nasz Albercik, wspaniały i niezwykle długowieczny okaz chomika dżungarskiego tak zasuwał na swoim kołowrotku, że zaprzeczał prawom fizyki. Jednak porzucił kołowrotek, gdy dostał kulę do chodzenia po domu. Taką miniaturową Gwiazdę Śmierci. Gdy utknął w narożniku, robił zwroty, przesuwał ciało i szybko wydobywał się z pułapki. Zatem człowiek bez namysłu nad wydarzeniami życia zamienia się w coś gorszego od chomika Albercika. Przypuszczam, że w tej refleksji nad rokiem 2014 pojawiają się jakieś nie rzucone papierosy albo nie wykupiony karnet na basen. Tuż za nimi nastąpi niewyjazd dzieci na ferie zimowe (znowu). Może mignie ciotka, której się nie odwiedziło a ona wzięła i umarła w sierpniu. Albo dziewczyna z sąsiedztwa, która się związała z innym, bo nie odczytała miłosnych sygnałów sąsiada gamonia. Może kac moralny trochę pomęczy, ponieważ poszło się do wróżki, zamiast do lekarza czy księdza. Albo dreszcz przebiegnie, na wspomnienie pożaru, wypadku, choroby, nagłej biedy, utraty bliskich. Kto ma ochotę, może sobie posegregować te ważne wydarzenia. Nie na złe i dobre, tylko na przepadło i mogę coś z tym zrobić. Ciotka umarła, ale mogę pomóc kuzynom w likwidacji jej mieszkania, zachować pamiątki, powielić fotografie i rozdać je krewnym. Pieniędzy na wyjazd dla dzieci nadal nie ma, ale może się skuszą na zajęcia w domu kultury? Rzucanie papierosów? Znam takiego, co we wtorek powiedział: nie palę a w środę dwadzieścia lat palenia ponad paczki dziennie przestało istnieć. To się nazywa poczucie sprawczości i podobno jest jednym z najważniejszych zasobów siły psychicznej człowieka. Jeśli nasz wewnętrzny głos mówi nam, że damy radę, to szukamy rozwiązań problemów. Jak rycerz w zbroi i na koniu, który z większą śmiałością pójdzie na smoka, niż chłop w łapciach. Mój ulubiony przykład to owca, która jest zdolna przegonić wilka, gdy zagrozi jej młodemu. Jej zbroja to: nie ruszaj, k, mojego dziecka! Guzik mnie obchodzą twoje zęby i pazury, bo mnie naprawdę wkurzyłeś! Skoro taką potęgę sprawczości prezentuje owca (są tępe jak sandały Niemca), to i my możemy. ANNA WOŁOSZ

9 9 Zespół, który bez niczyjej pomocy zawojował muzyczny rynek, wystąpi w Ostrołęce piosence. I z kolei Karaś uzupełnia (z pełną świadomością że jest metrykalnym młokosem), iż poezja umiera i mało kto potrafi ją dziś odczytać. Justyna i Jakub przyznają też, że jedną z ich wspólnych muzycznych fascynacji jest zagraniczna muzyka z lat 80. XX wieku. Rzeczywiście na zachodzie Europy, za żelazną kurtyną, były to genialne muzycznie lata! Wytwórnie płytowe prześcigały się w lansowaniu kolejnych piosenkarzy, w prasie muzycznej trwały ożywione dyskusje na temat trendów, mód i jakości kolejnych albumów. Prasa muzyczna zajmowała się przede wszystkim twórczością, a nie tym że jakaś w swoim mniemaniu artystka pokazała cycki. Przemysł muzyczny lat 80. miał tę cechę, że co wypuścił na rynek jakiegoś wykonawcę, to natychmiast stawał się gwiazdą, a wiele płyt cechowało się tą właściwością, że co piosenka to przebój. Nowy rok, nowa seria koncertów i nowa jakość w Ostrołęckim Centrum Kultury. Już w najbliższy piątek 16 na imprezie organizowanej przez OCK w hali im. Gołasia wystąpi duet, o którym pod wieloma względami można powiedzieć, że jest niezwykły. The Dumplings stali się ulubieńcami publiczności, zanim trafili do klasycznych mediów i na tradycyjny rynek wydawniczy. Można zaryzykować stwierdzenie, że gdyby chcieli zaistnieć w muzycznej branży klasycznymi metodami, najprawdopodobniej już by nie istnieli, albo byli niszową formacją tworzącą dla znajomych i do szuflady w najlepszym razie rozpoznawalną lokalnie. Gdyby poprosili o wyemitowanie swych utworów w sformatowanym komercyjnym radiu, zapewne usłyszeliby od zblazowanego dyrektora muzycznego, że ich muzyka jest za mało energetyczna (to słowo wytrych!), że nie są znani więc nie zapewnią odpowiedniej słuchalności, że badania audytorium wskazują iż ten rodzaj muzyki nie zainteresuje słuchaczy i że najlepiej to nie zawracajcie głowy, bo właśnie wciągamy na playlistę kolejnego wykonawcę wylansowanego przez kolejny telewizyjny talent show. Gdyby chcieli wydać płytę, to może w sumie znaleźliby gdzieś szaleńca gotowego nagrać, zmasterować i wytłoczyć to dzieło, ale już do sieciowych sklepów z kulturą masową raczej by nie trafili. Z przyczyn opisanych akapit powyżej. Ale nie ma tu co gdybać. The Dumplings (ang. kluski) nigdy nie przeszli takich dróg do radia i do sklepów z płytami. Zresztą chyba nigdy nawet nie planowali. Od samego początku postawili na internet, który w tym przypadku okazał się najsprawiedliwszym sędzią, weryfikatorem i recenzentem ich dokonań. Gdy zamieścili kika klipów na YouTube i zaistnieli ze swą muzyką na Facebooku, w miesiąc (!) zyskali trzynaście tysięcy fanów. Obecnie mają ich prawie pięćdziesiąt tysięcy. Kiedy sami bez niczyjej pomocy pokazali światu, że mają coś ciekawego do powiedzenia i muzycznie, i tekstowo, zainteresowała się nimi komercja. Podpisali kontrakt z Warner Music Poland. Ich płyty można już kupić w sieciowych sklepach z kulturą. Trafili również do rozgłośni radiowych. Jeżdżą z koncertami po Polsce i trafili na największe festiwale muzyczne. ROZMAITOŚCI KONCERTOWE Organizator : RADIO OKO Patronat : ROZMAITOŚCI OSTROŁĘCKIE The Dumplings zagrali już na Free Formie i Off Festivalu. W tym roku najprawdopodobniej wystąpią na Openerze. Są już zespołem z muzycznej ekstraklasy. Tym większą więc gratką jest ich ostrołęcki koncert w Strefie Muzy, bo to impreza dotowana i wstęp kosztuje tylko 15 zł mniej niż bilet na pekaes do Warszawy w jedną stronę. Duet The Dumplings tworzą dziewiętnastoletni Jakub Karaś i osiemnastoletnia Justyna Święs z Zabrza. Poznali się w 2011 roku gdy ona poprosiła go o akompaniament na lokalny konkurs piosenki. I tak zaczęła się ich wspólna muzyczna przygoda. Na początku grali swoje wersje znanych przebojów. Później zaczęli układać własne kompozycje. Ich twórczość wyróżniają teksty i dobrze ułożona elektroniczna muzyka. Sami mówią, że czasem tworzą coś z niczego, np. piosenkę Słodko słony cios. Ale, żeby stworzyć coś z niczego, trzeba mieć w sobie tę iskrę wyjątkowości. Bo gdyby sprowadzić rzecz tylko do jedzenia wafli ryżowych z nutellą jak chciałaby część muzycznych dziennikarzy w pośpiechu i bez refleksji zapisujących słowa artystów, wyszedłby z tego straszny banał. Chodzi o dostrzeżenie w ba- nalnych przedmiotach i banalnej czynności pewnego symbolu. O co chodzi? Objaśnia Karaś w wywiadzie dla portalu natemat.pl: o połączeniu wafli ryżowych z Nutellą. Jedliśmy je kiedyś, siedząc na tarasie, i doszliśmy do wniosku, że takie połączenie poza tym, że świetnie smakuje, jest bardzo życiowe. Rzeczy, które pozornie sobie przeczą tak naprawdę mogą ciekawie współgrać. Do tekstu wtrąciliśmy też tytuł opowiadania Marqueza. To są takie smaczki, które pewnie mało kto zauważa, bo mało kto się tak zagłębia, ale my je bardzo lubimy. W naszych tekstach nie ma nic bez sensu. To ostatnie zdanie to akurat prawda, na którą warto zwrócić szczególną uwagę. The Dumplings pozytywnie wyróżniają się na tle całej rzeszy polskich wykonawców śpiewających dokładnie o niczym. Głównie o spadaniu w dół i jak trafnie zauważył jeden z autorów serwisu Rozmaitosci. com, sensacją na rynku będzie artysta, który zaśpiewa o spadaniu w górę. Teksty do piosenek duet The Dumplings tworzy po polsku i po angielsku. Wolą pisać po angielsku, bo po polsku zdaniem Karasia trudno jest stworzyć jakiś tekst, który nie będzie brzmiał banalnie. A Święs dodaje, że polski jest ostrym językiem i trudno sprawić, by płynnie brzmiał w Ale lata 80. miały tę niedogodność, że nie wynaleziono jeszcze masowego internetu i muzyką rozrywkową w tamtych czasach niepodzielnie i bezwzględnie rządzili procudenci, wytwórnie płytowe i dyrektorzy muzyczni wiodących stacji radiowych. Dopiero dziś po latach okazuje się że ich dyktatura bardzo często była omylna. Symbolem nietrafionych decyzji może być na przykład znany przebój Pet Shop Boys The West End Girls, który w pierwotnej wersji był blisko ośmiominutowym, niezwykłym i przejmującym dziełem, a przystosowany do wymogów komercyjnego rynku musiał zostać bezwzględnie obcięty o połowę i na nowo zmiksowany. Dziś nowa piosenka, która wchodzi na radiowe playlisty musi być jeszcze krótsza. Nie może trwać więcej niż trzy minuty. Na szczęście jest internet i jeżeli ktoś zajmuje się naprawdę wartościową twórczością może bardzo szybko zaistnieć i zdobyć popularność nie oglądając się na łaskawość dyktatorów muzycznych mód, którzy często niestety są niekompetentnymi uzurpatorami. Duet The Dumplings pokazał, że jest to możliwe. Pod warunkiem, że masz naprawdę coś ciekawego do zaprezentowania. TM, AS ZDJĘCIA UDOSTĘPNIONE PRZEZ ZESPÓŁ

10 10 Widok cukrowni w 1922 r. Dyrekcja i pracownicy administracji cukrowni Krasiniec. W środku siedzi dyrektor Stefan Ziemski z żoną Ireną, 1920/1930r. Wspomnienie o cukrowni w Krasińcu Ostatnia kampania cukrownicza w Krasińcu odbyła się w 2003 roku. Nordzucker nie wywiązał się z obietnic i zamknął jedną z najstarszych cukrowni w Europie. Dzisiaj możemy tylko wspominać. Ilekroć tamtędy przejeżdżam z zadumą i smutkiem patrzę na resztki po krasinieckiej cukrowni. Pamiętam czasy kiedy działała. Wiele razy w latach 80. robiłem tam zdjęcia. Te pochodzą z ostatniej w PRL kampanii cukrowniczej. Krasiniec powstał dzięki cukrowni Cukrownia Krasiniec powstała w latach (pierwsza cukrownia na ziemiach polskich zbudowana została w 1826 r.) we wsi Szczuki stanowiącej własność rodu Krasińskich. Jej założycielem był hrabia Ludwik Józef Adam Krasiński, jeden z najbogatszych ludzi w Królestwie Polskim. Oprócz wielkich majątków ziemskich i licznych zakładów przemysłowych był m.in. właścicielem Ojcowa wraz z zamkiem w Pieskowej Skale i Ursynowa pod Warszawą. Jego pasją były konie, a utrzymywana przez niego stadnina porównywana była ze słynnymi stadninami Sanguszków. Cukrownia Krasiniec stała się zaczątkiem wsi o tej samej nazwie. Fabryka założona została jako spółka udziałowa. W skład jej zarządu weszły osoby znane ze swej działalności gospodarczej oraz przedstawiciele żydowskiej finansjery warszawskiej. Największe udziały posiadał hrabia Krasiński, obok niego Aleksander Blumenfeld, Stanisław Rotwand, Maurycy Wortmann. Cukrownia ożywiła region Przez blisko półtora wieku cukrownia Krasiniec była źródłem dochodów dla wielu ludzi: robotników zatrudnionych w fabryce, ziemian i chłopów powiatu makowskiego, przasnyskiego, ciechanowskiego i pułtuskiego, którzy wyspecjalizowali się w produkcji buraków cukrowych, dla wielu okolicznych miast i prywatnych przedsiębiorców handlujących cukrem. Plantatorzy buraków stosowali racjonalne nowoczesne metody upraw, nawozy sztuczne (z ich stosowaniem pierwszy zapoznał się Juliusz Żórawski podczas pobytu w czeskich majątkach) osiągając znakomite wyniki. Cukrownia stale się modernizowała i rozbudowywała, w roku 1885 zainstalowano tu światło elektryczne, co przyczyniło się do zwiększenia wydajności oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Obok cukrowni powstał dom dla dyrektora zakładu zwany popularnie Białym domem, budynki mieszkalne dla pracowników administracji i robotników. Przy zakładzie działała Ochotnicza Straż Pożarna, orkiestra dęta. Była też czteroklasowa szkoła powszechna, w której uczyła m.in. Maria Skłodowska i Biblioteka Pracowników Cukrowni. Dzięki fabryce wieś stale rozwijała się, a dzisiejsi mieszkańcy Krasińca to w znacznej mierze potomkowie rodzin, które od początku związane były z cukrownią. Przodkowie projektanta katowickiego Spodka i Hali Olivii udziałowcami Jednym z udziałowców cukrowni był także Juliusz Żórawski, dzierżawca majątku Szczuki. Juliusz Żórawski był wybitnym rolnikiem i plantatorem buraków cukrowych. Nasiona zbóż wyhodowane w jego majątku zdobyły pierwsze miejsce na wystawie w Chicago. Syn Juliusza, Kazimierz Żórawski był jednym z najwybitniejszych matematyków polskich i rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego wnuk, również Juliusz, należał do najlepszych polskich architektów. Prawnuk Andrzej konstruował m.in. katowicki Spodek i Halę Olivii w Gdańsku. Guwernantką w domu Żórawskich była Maria Skłodowska, przez krótki czas Kazimierz był jej narzeczonym. Gorzki koniec słodkich kampanii W roku 2003 cukrownia zakończyła działalność. Zarządzający nią w ostatnich latach pracy, niemiecki koncern Nordzucker posprzedawał zakładowy majątek, pomimo wcześniejszych deklaracji, że produkcja cukru w Krasińcu zostanie utrzymana, a w razie czego uruchomiona zostanie produkcja alternatywna. Żadna z tych deklaracji nie została wcielona w życie i cukrownia przestała istnieć. Produkcja cukru przeniesiona została do Chełmży, drugiego zakładu należącego do Nordzucker. Współczesny widok nieczynnej już cukrowni w Krasińcu z lotu ptaka, czerwiec 2006 roku.

11 11 Trener Mierzejewski i sędzia Zarucki przeszli w stan spoczynku Dwa pożegnania z jednej epoki W końcu minionego roku doszło na sportowych arenach Ostrołęki do dwóch ważnych pożegnań niezwykłych ludzi. Każde z nich skłania mnie do głębszych refleksji, ale ponieważ nie mam zamiaru pisać panegiryku, to pozwolę sobie na chwilę wspomnień. Pułkownik Mieczysław Mierzejewski, bo tak zawsze będę tytułować tego niezwykłego sportowca, trenera i działacza bokserskiego, pokazał się w Tygodniku Ostrołęckim, kiedy jeszcze tam pracowałem, nie tylko dlatego, by opowiedzieć o kolejnych sukcesach swoich podopiecznych, ale także by z wielką goryczą w głosie mówić o tym, jak to nowe, potransformacyjne władze Ostrołęki kasują jego ulubiony boks, odmawiają nie tylko dotacji, ale także dostępu do sali treningowej i ringu. To były dramatyczne chwile, boks mógł na zawsze zniknąć ze sportowej mapy Ostrołęki. Ale płk Mieczysław nie załamał się. Zebrał chętną do uprawiania boksu młodzież w piwnicy swojego domu i tam wznowił treningi. Pamiętam, jak wraz ze swoimi byłymi zawodnikami chodzili po szkołach, pokazywali dzieciakom co to jest boks, jak się walczy, opowiadali o swojej drodze od podwórka do podium ważnych zawodów. Dzieciaki garnęły się, mimo tej niekorzystnej atmosfery, a Mietkowi wciąż przybywało roboty, bieganiny i troski. Powstał wówczas klub Victoria, opromieniony dzisiaj licznymi sukcesami, których ślady znajdziemy na tablicy ze zdjęciami mistrzów w holu hali im. Arka Gołasia. Początki, jak zawsze były trudne i wiele razy skłaniały do myśli o rezygnacji. Jednak dzięki sympatykom boksu, którzy nadal żyli w Ostrołęce mimo naporu karate, judo i innych modnych dyscyplin sportu dla walecznej młodzieży, poszukiwanej przez wojsko, najpierw pojawiła się możliwość prowadzenia treningów w salce pomocniczej ZS nr 1, później, jak już pojawiły się wyniki bokserzy wrócili do sali w Wojciechowicach, aż w końcu trafili do nowej hali przy ul. Traugutta. Na puchary i dyplomy zaczęło brakować miejsca i klub pod twardą ręką płka M. Mierzejewskiego rozwijał się i kwitł. Do Ostrołęki na liczne organizowane przez niego imprezy i zawody przyjeżdżali mistrzowie olimpijscy, obrastający w funkcje w coraz bardziej więdnącym Polskim Związku Bokserskim, a Mietek robił swoje. Prowadził swoich podopiecznych na treningach i w ringu jak dobry ojciec, od małego i nieznanego do wielkiego i słynnego. Dzięki tej pracy mamy w Ostrołęce mistrzów i reprezentantów Polski, na stałe udało się zakupić ring, którego wypożyczanie pozwoliło klubowi zgromadzić nieco grosza, Ostrołęka zaczęła się kojarzyć z dobrze przygotowanymi i świetnie poprowadzonymi zawodami nie tylko w boksie, ale także i w innych sportach walki. Tu pojawiły się pierwsze w Polsce eksperymenty ze światłami przy ringu, pokazały się piękne dziewczyny z tablicami ringowymi, ale nie wszystko się udało. Boks amatorski skostniał w gorsecie staroświeckich i nazbyt ostrożnościowych przepisów i reguł walki. Chętnych podbierały inne dyscypliny sportu, a halę przy ul. Traugutta opanowali siatkarze. Bokserzy wrócili na stare śmieci do Wojciechowic, gdzie po remoncie hali Domu Sportowca znów będą mieli dobre warunki do treningu, ale to już nie to i płk Mietek Mierzejewski schował szablę do pochwy, pożegnał się z oficjalną działalnością w klubie i na rzecz organizacji imprez, przekazując pałeczkę w rodzinnej sztafecie swojemu synowi. Co z tego będzie? Zobaczymy, ale nie będzie to już tak samo, jak za czasów Mietka Mierzejewskiego i tego mi bardzo żal. Korzystając więc z okazji przekazują Ci w imieniu czytelników Rozmaitości Ostrołęckich, podziękowania za to co już się dokonało, z wiarą, że jeszcze wiele się dokona. Podobnie smutne myśli nachodziły mnie na ostatnim, ubiegłorocznym meczu siatkarzy Pekpolu. Na szczęście klimat kolejnego zwycięstwa we własnej hali z Kęczaninem Kęty poprawił mi humor, ale pożegnanie z wielce zasłużonym dla ostrołęckiej siatkówki sędzią Ryszardem Jerzym Zaruckim, pogorszyło ten nastrój. Rysiek Zarucki, mimo iż zawsze dojeżdżał do nas z Olsztyna, to stawiał się na każde wezwanie, nigdy nie odpuścił, nawet jeśli przyszło mu sędziować w klasie okręgowej czy u juniorów. Zawsze uśmiechnięty, życzliwy, ale konkretny i sprawiedliwy. Dobrze zapamiętali go zawodnicy i kibice z meczów jeszcze II, a później I ligi. Kiedyś powiedział mi, że sto razy woli przyjechać do Ostrołęki, choć to krótka trasa i nie da się zarobić na delegacji, niż tłuc się do Wałbrzycha czy Krakowa, gdzie nie ma takiego klimatu dla siatkówki, jak dla innych dyscyplin sportu. Przy takim sentymencie wcale się nie dziwię, że na swoje ostatnie sędziowanie wybrał to Zdjęcie sędziego Zaruckiego z dawnych czasów Pekpolu miasto. Przyjechali żegnać go na oczach ostrołęckiej publiczności sam sekretarz generalny PZPS Andrzej Lemek oraz Cezary Matusiak, szef komisji sędziowskiej PZPS.Były kwiaty i uroczysta plakieta, a przede wszystkim były serdeczne słowa podziękowania od tych wszystkich, którzy dobrze pamiętają, jakie zasługi ma dla naszej siatkówki ten bardzo dobry sędzia. No cóż, ale w tym fachu tak jest, że przychodzi wiek emeryta, wzrok i refleks słabną, a siatkarze grają coraz szybciej i trzeba dać posędziować młodszym. Fot. Antoni Kustusz Victoria Ostrołęka ze swym założycielem i trenerem Mieczysławem Mierzejewskim. Trzeci od prawej w górnym rzędzie Fot. Archiwum Dobre słowa pod adresem sędziego Ryśka Zaruckiego płynęły do niego nie tylko z Ostrołęki, bo przecież znają go doskonale wszyscy siatkarze na Warmii i Mazurach, na Podlasiu i Mazowszu, był na meczach szkolnych lig, ale także sędziował Plus Ligę. Po prostu urodził się z gwizdkiem w ustach i już tak zostało. Ja także przyłączam się do życzeń dobrego, noworocznego zdrowia oraz dalszej pracy na siatkarskiej niwie, teraz już w roli dostojnego emeryta, ale niezbędnego by uczyć siatkarską młodzież nowych, zapowiadanych reguł gry. Wszystkiego dobrego Panie Rysiu. I tak oto na naszych oczach dobiegła końca pewna epoka, którą symbolizowali ci dwaj zasłużeni działacze sportowi. Przenieśli do naszych obecnych czasów ducha ofiarności dawnych lat, młodzieńczy zapał i niestrudzoną pracowitość. Teraz przyszła pora na młodszych. Czy podołają? Ano zobaczymy. Po wynikach ich poznamy. ANTONI KUSTUSZ Gdzie ciąży miasto Wypada mi, jak na kronikarza przystało, na przełomie lat, podsumować minione dwanaście miesięcy. Można by było też zabawić się w profetę i podywagować, co przyniesie nam rok dwa tysiące piętnasty. Można też połączyć jedno z drugim i pokusić się o refleksję, które z wydarzeń minionego roku będą miały istotny, znaczący wpływ na życie miasta i mieszkańców w najbliższej i dalszej przeszłości. I tym samym ocenić, które z tych wydarzeń były naprawdę ważne. Stosując tę kategorię, uznać muszę, że niewielkie znaczenie miały listopadowe wybory samorządowe. Choć pewnie wielu te właśnie uznać by uważało za najważniejsze wydarzenie roku pańskiego dwa tysiące czternastego. Nie przesadzajmy! Wybory lokalne mamy co cztery lata, a wybory jakiekolwiek prawie co roku. W Ostrołęce tym mniejsze jest znaczenie tych ostatnich, że nie spowodowały one zmiany władzy. Władzy, którą zresztą z woli nas samych mamy już od lat ośmiu. Moim skromnym zdaniem, najważniejszym wydarzeniem minionego roku, takim, które w przyszłość rzutować będzie najbardziej, było otwarcie Galerii Bursztynowej (z OBI włącznie), czyli powstanie gigantycznego obiektu handlowego w centrum miasta. Od razu zasmucić by się należało, że nie mogę napisać tu o wybudowaniu, czy choćby rozpoczęciu budowy, nowej elektrowni. Gdyby to się wydarzyło, a przypomnę, że było to już niemal pewne, inaczej by podsumowanie 2014 roku wyglądało. Inaczej też ostrołęczanie by w przyszłość patrzyli. No, ale się nie wydarzyło... Zamiast dużego zakładu pracy mamy zatem duży (bardzo duży) obiekt handlowy. Co to oznacza dla miasta? Na tak postawione pytanie, od razu odpowiadam szczerze: Nie wiem. Byli już wprawdzie w naszym mieście tacy, którzy doskonale wiedzieli, że duży handel oznacza śmierć małych lokalnych sklepików. Ostrołęczanie pamiętają jeszcze słynne plakaty informujące, że hipermarkety to bezrobocie. Spuśćmy już jednak wstydliwą zasłonę milczenia na głośną swego czasu wojnę z hipermarketami. Wojna się skończyła, wielka galeria handlowa powstała. Już samo to, że w Ostrołęce największy obiekt handlowy jest zlokalizowany w samym środku miasta jest swoistym kuriozum. Tym większym, że aktualne plany zagospodarowania praktycznie wykluczają lokowanie takiego handlu na obrzeżach miasta tak jak jest to w większości miast i co wydaje się jasnym i logicznym. Kronika kurpiowska My mamy inaczej. Czy wielka galeria będzie oznaczać likwidację małych sklepów w mieście? Czy całe ulice stracą swój handlowy obecnie charakter? Takich zmian pewnie można się spodziewać. Kiedy? Nie dziś i nie jutro. Miasto, jak żywy organizm, będzie ewoluować, dostosowywać się do sytuacji. Ale zmiany są nieuchronne. Centrum miasta to społeczne i kulturowe będzie ciążyć w okolice Galerii Bursztynowej. Swoistym symbolem tego dążenia był miejski sylwester, który odbył się właśnie w sąsiedztwie największego obiektu handlowego miasta. Nie trzeba nawet takich symboli wystarczy w sobotę (a jeszcze wyraźniej zobaczymy to w dzień święty, czyli niedzielę) przejść się na spacer ulicami Ostrołęki i przekonać się gdzie koncentruje się życie miasta. I tu zaczyna się problem, przed którym stanąć muszą planiści. Sam się uśmiecham w tym momencie, bo ktoś rozsądny ma pełne prawo zadać pytanie: Jacy planiści? Faktycznie Ostrołęka od dawna cierpi na brak rozsądnego planowania przestrzennego. Ostatnie świadome i rozsądne działania w tej materii miały miejsce jeszcze w latach 80. Ostatnie wykreślenie z planów terenów przy Steyera jako przeznaczonych pod zieleń parkową oraz dopuszczenie handlu wielkopowierzchniowego na łączce przy Gorbatowa były wprawdzie świadome, ale z rozsądkiem niewiele miały wspólnego. Tak czy inaczej w 2014 roku wydarzyło się coś, co na lata (nie wiem jak długie) rzutować będzie na obraz miasta. Coś co ukształtowało je jak kiedyś całkiem nowa arteria komunikacyjna czyli ulica Bogusławskiego i Kopernika. To wystarczający powód, żeby otwarcie Galerii Bursztynowej uznać za wydarzenie minionego roku.

12 12 Og³oszenia sms w Rozmaitoœciach Ostro³êckich gazecie o najwiêkszym nak³adzie w powiecie kosztuj¹ ju od 3 z³otych netto Wyœlij sms na jeden z numerów. P³acisz tylko za tyle znaków ile chcesz wykorzystaæ! Jeœli chcesz zleciæ og³oszenie drobne to wyœlij sms na jeden z numerów: nr tel Og³oszenia SMS za 3,69 z³ netto do 35 znaków (1 linia) nr tel Og³oszenia SMS za 6,15 z³ netto do 70 znaków (2 linie) nr tel Og³oszenia SMS za 11,07 z³ netto do 150 znaków (4 linie) nr tel Og³oszenie SMS za 23,37 z³ netto do 70 znaków (2 linie, og³oszenie wyró nione) Wpisz w telefonie komórkowym SMS z treœci¹ og³oszenia. Pamiêtaj o podaniu prefiksu naszej gazety MPLR0 i numeru rubryki, w której ma siê znaleÿæ og³oszenie, np. 01, a dalej po spacji jego treœæ np. sprzedam M3 w centrum miasta, tel Treœæ SMS powinna wygl¹daæ tak: MPLR0.01 sprzedam M3 w centrum miasta. Tel Wyœlij SMS z treœci¹ og³oszenia na jeden z trzech podanych numerów. Otrzymasz potwierdzenie przyjêcia og³oszenia, które sprawdzi czy jest ono zgodne z zasadami okreœlonymi w regulaminie przyjmowania og³oszeñ. Twoje og³oszenie znajdzie siê w najbli szym wydaniu Rozmaitoœci, jeœli wyœlesz sms do wtorku r., do godz Prefiksy z numerami rubryk: nieruchomoœci MPLR0.01 budownictwo MPLR0.02 finanse MPLR0.03 gastronomia MPLR0.04 komisy, lombardy MPLR0.05 komunikaty MPLR0.06 komputery MPLR0.07 maszyny, urz¹dzenia MPLR0.08 matrymonialne MPLR0.09 meble MPLR0.10 motoryzacja MPLR0.11 naprawa, serwis MPLR0.12 nauka MPLR0.13 agd/rtv MPLR0.14 ogrodnictwo MPLR0.15 poligrafia/reklama MPLR0.16 praca MPLR0.17 rozrywka MPLR0.20 ró ne MPLR0.21 transport MPLR0.22 turystyka MPLR0.23 ubezpieczenia MPLR0.24 uroczystoœci MPLR0.25 uroda MPLR0.26 weterynaria MPLR0.27 zabawki MPLR0.28 zdrowie MPLR0.29 zguby MPLR0.30 OGŁOSZENIA drobne UWAGA! Wszelkie reklamacje są przyjmowane w ciągu 14 dni od ukazania się numeru wyłącznie w siedzibie redakcji.adres: Ostrołęka, ul. Hallera 13, tel PRACA dam Zatrudnię kobietę w pralni w wieku około 40 lat, dyspozycyjną, potrafiącą dobrze prasować. Ostrołęka ul. Niewiarowskiego 8. NIERUCHOMOŚCI Zamienię dom w Ostrołęce w doskonałej lokalizacji na gospodarstwo lub ziemię. Tel Świadectwa energetyczne, audyty. Tel , Świadectwa energetyczne. Pomiary elektryczne. Tel Administrowanie wspólnot i innych. Tel NIERUCHOMOŚCI kupię Kupię gospodarstwo rolne. Możliwa zamiana na mieszkanie po remoncie 1 piętro. Tel Kupię mieszkanie na parterze. Tel NIERUCHOMOŚCI sprzedam Sprzedam piękną działkę w Białobrzegu Dalszym, tel Sprzedam dom w Ostrołęce, doskonała lokalizacja, Śródmieście, zielony zakątek, stan surowy. Tel Sprzedam wyposażenie lokalu gastronomicznego, Ostrów. Tel Zrobię taras od zaraz. Tel Sprzedam mieszkanie ul. Dzieci Polskich, parter 62 m 2. Tel , Sprzedam mieszkanie w nowym budownictwie, o powierzchni 62,03 m 2. W pełni umeblowane, dwa pokoje, łazienka i salon z aneksem kuchennym. Kontakt pod numerem telefonu Sprzedam 24 m. Tel Działka budowlana 526 m 2 os. Stacja, ul. Kasprowicza 58. Tel NIERUCHOMOŚCI wynajem Wynajmę powierzchnię magazynowo biurową od m 2 przy ul. Hallera. Tel Poszukuję do wynajęcia lokali od m 2. Mogą być lokale w podpiwniczeniu. Tel Pokój do wynajęcia. Ostrołęka. Tel Mieszkanie do wynajęcia. 3 pokoje, osiedle Centrum. Tel Poszukuję do wynajęcia lokali od m 2, mogą być lokale w podpiwniczeniu. Tel BUDOWNICTWO Kowal kute balustrady schodowe, balkonowe, bramy wjazdowe, kominki, elementy dekoracyjne. Tel Elektryk. Tel Czarnoziem, piach, ziemia, żwir, transport. Tel Świadectwa energetyczne. Tel Odkurzacze centralne. Tel Hydraulik. Tel Oczyszczalnie przydomowe. Tel Odkurzacze centralne. Tel MEBLE Sprzedam meble biurowe i ekspozytory telefonów komórkowych. Tel MOTORYZACJA różne Sprzedam opla zafirę 2,0 dti, 2004 r. Uczciwy przebieg, 7 os., klima, alufelgi, tempomat, komp pokładowy, el. lusterka, hak Awaryjne otwieranie drzwi (mieszkania oraz samochody) RYGIELEK Tel.: , Przyczepy kempingowe wypożyczalnia. Tel.: , Skup katalizatorów. Tel MOTORYZACJA kupię Kupię każde AUTO. Stan techniczny bez znaczenia. Starsze i nowsze. Przyjazd i odbiór własnym transportem. Gotówka i umowa od ręki. Tel TRANSPORT Transport bus. Tel Usługi transportowe, ziemia, drewno, piasek itp. Tel AGD / RTV Złom AGD, RTV odbiór. Tel KOMPUTERY NET PLANET Ostrołęka, ul. Gomulickiego 22, Tel e mail: net planet@net planet.pl NAUKA Korepetycje z matematyki. Tel MATRYMONIALNE Szukam dobrej i uczciwej dziewczyny do 35 lat na cale życie. Ja mam 41 lat, kawaler. Tel Poznam samotnego Pana bez zobowiązań od 58 do 63 lat, do stałego związku. Tel POLIGRAFIA, REKLAMA Druk zaproszeń, ulotek, wizytówek, folderów, plakatów, projekty graficzne i wiele innych. Ostrołęka, ul. Hallera 13. Tel KOMISY/LOMBARDY Lombard Dukat, pożyczki pod zastaw, skup, sprzedaż, złoto, srebro, telefony komórkowe. ul. Kilińskiego 33, Tel , ul. Bogusławskiego 32, Tel RÓŻNE Sprzedam maszyny do szycia z gwarancją, tel Firma sprzątająca Clean Service oferuje tanie, profesjonalne i szybkie sprzątanie. Wystawiamy faktury VAT. Ostrołęka, ul. Szpitalna 19A. Tel Królik na Świąteczny i Noworoczny stół. Polecam. Tel GASTRONOMIA DRUKUJEMY Ostrołęka, ul. Hallera 13 tel biuro@informedia.pl kreacja druk reklama media informedia.pl rozmaitosci.com telebimostroleka.pl SMAKOSZ zaprasza na zestawy obiadowe każdy TYLKO 10 zł! Dowóz do klienta catering dla osób indywidualnych i firm, wynajem sali na imprezy KALENDARZE FOLDERY KATALOGI BANERY BILLBOARDY FOLIE TY ZAMAWIASZ, MY DRUKUJEMY okolicznościowe. Benzol, ul. Graniczna 7, codziennie , tel OGRODNICTWO Meble ogrodowe, altany, huśtawki, sztachety itp. Tel Zakładanie Ogrodów. Tel UBEZPIECZENIA Autoryzowany Agent Ubezpieczeniowy Antoni Krupka, 4 krotny zwycięzca konkursu na najlepszego agenta Warty w kraju. Ostrołęka ul. Papiernicza 7/8. Tel , , ubezp. OC, AC, NW, majątkowe, mieszkania, domy jednorodzinne, 15 firm ubezp. do wyboru.możliwość uzyskania największych promocji. FINANSE TRUDNE KREDYTY BANKOWE (GOTÓWKOWE/KONSOLIDACYJNE, HIPOTECZNE, FIRMOWE, DLA ROLNIKÓW), RÓWNIEŻ Z KOMORNIKIEM LUB BEZ ZDOLNOŚCI. TEL UROCZYSTOŚCI Zawiozę do ślubu Peugeot 508. Tel Foto Expres Kupiec, ul. Kopernika 7 lokal 10 zaprasza na zdjęcia do dokumentów. Najtaniej w mieście!!! WETERYNARIA Oddam kotki dwumiesięczne w dobre ręce. Tel ZDROWIE Gabinet stomatologiczny Remigiusz Makowiecki, ul. Kurpiowska 5. Tel.: , , kom Badania psychologiczne kierowcy, operatorzy, broń, ochrona, odszkodowania, renty. Wsparcie psychologiczne, porady mgr Agata Demska. Ostrołęka, ul. Cicha 10. Tel Zabiegi fizykalne, masaż bóle kręgosłupa, dojazd. Tel Poradnia Stomatologiczna, ul. Wybickiego 4 Tel zaprasza od poniedziałku do soboty. ostroleka.pl bo już najwyższy czas pomyśleć o przyszłym roku bo dobry folder zawsze się przyda bo warto się zaprezentować logicznie i efektownie bo deszczyk popada i śnieżek poprószy, a banner się nie wzruszy co prawda małe jest piękne, ale duże jest większe bo czasami trzeba coś na dłużej przykleić

13 13 Konkurs i lista bestsellerów w jednym! Co się czyta w Ostrołęce Zestawienie najchętniej kupowanych książek przez ostrołęczan w staromiejskiej księgarni przy ulicy Głowackiego (róg Bernardyńskiej). TOP LISTA 1. Gniew Zygmunt Miłoszewski, wyd. WAB Prokurator Teodor Szacki zostaje wezwany do zrujnowanego bunkra koło poniemieckiego szpitala miejskiego w Olsztynie. W czasie robót drogowych odnaleziono tam stary szkielet. Szacki bezrefleksyjnie odfajkowuje Niemca, jak się tutaj nazywa wojenne szczątki, i każe przekazać je uczelni medycznej, gdzie wiecznie brakuje eksponatów do celów dydaktycznych. Nie przypuszcza, że to, co wydawało się końcem rutynowej procedury, jest początkiem najtrudniejszej sprawy w jego prokuratorskiej karierze. Sprawy, która pozbawi go prawniczego dystansu, zmusi do wyborów ostatecznych i okaże się ostatnim dochodzeniem prokuratora Teodora Szackiego. 2. Chłopiec który wrócił z Nieba Kevin Malarkey, Alex Malarkey, wyd. Aetos Media 3. Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń! Vujicic Nick wyd. Aetos Media 4. Bóg zawsze znajdzie ci pracę Regina Brett, wyd. Insignis 5. Przecież nie proszę o wiele. Świat wg Clarksona cz 5 Jeremy Clarkson, wyd. Insignis TOP LISTA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY 1. Zniszcz ten dziennik wyd. Liber Wykorzystując pomysłowo, lecz osobliwie zilustrowane szablony, uznana artystka Keri Smith zachęca do dokonywania aktów destrukcji i eksperymentów w dzienniku, aby rozbudzić prawdziwy proces tworzenia. Ideą dziennika jest jego kreatywne zniszczenie, pobrudzenie, postarzenie poprzez dowolną, bardzo osobistą, czasem abstrakcyjną, ale zawsze twórczą interpretację zadań zaproponowanych na jego stronach. 2. Gwiazd naszych wina Green John, wyd. Bukowy Las 3. Wnuczka do orzechów Małgorzata Musierowicz, wyd. Akapit Press 4. Twój tablet. Księga zwierząt, wyd. Olesiejuk 5. Jego wysokość Longin Marcin Prokop, wyd. Znak Nagrody Bóg zawsze znajdzie ci pracę Regina Brett, wyd. Insignis Ta książka to coś dla tych, którzy: przestali kochać to, co robią; którzy kochają swoją pracę, ale pra Czytanie w czasach podglądactwa wymaga nie lada wysiłku, dlatego potrzeba też książek z obrazkami słusznie diagnozował Mario Vargas Llosa. Miło donieść, że na lokalnym rynku wydawniczym pojawiły się pod koniec minionego roku dwie książki, które powinny zainteresować zarówno tych, którzy bez smutku oddają się lekturze, jak i tych, którzy nad słowo przedkładają obraz. ły w zajęciach Małej Akademii Fotografii. Na zamieszczonych zdjęciach znajdziemy nie tylko znane i mniej znane miejsca w Ostrołęce, ale i inne, często zaskakujące spojrzenie na to, co nas otacza. Te często bardzo artystyczne migawki z naszej codzienności uzupełnione zostały o lapidarne komentarze, które zamieszczono także w językach niemieckim i angielskim. Książkę wydano przy pomocy samorządu, co gną odnaleźć głębszy sens także poza pracą w innych sferach życia; są bezrobotni; wykonują pracę poniżej swoich kwalifikacji; czują się nieszczęśliwi w życiu zawodowym; zeszli z obranej niegdyś drogi chwilowo albo bezpowrotnie; dopiero rozpoczynają karierę zawodową i chcą się dowiedzieć, jak zapisać tę czystą kartę; przeszli na emeryturę albo nie mogą już dłużej pracować; a pragną wieść pełniejsze życie; kochają swoją pracę tak bardzo, że chcą zainspirować innych i pomóc im odnaleźć życiową pasję; czuli się kiedyś zagubieni w życiu i kluczyli krętą ścieżką, dopóki ta nie zaprowadziła ich w idealne miejsce. Jego wysokość Longin Marcin Prokop, wyd. Znak Longin mieszka w kuchni (bo jego pokój to właściwie kawałek kuchni, w której tata wydzielił dla niego miejsce), uwielbia bawić się resorakami (nawet nie mówcie, że nie wiecie, co to jest!), a jego marzeniem jest nowiutkie atari (no dobra, tu podpowiedź: ma joystick i można na nim grać w gry). Nie lubi zabawy w chowanego, bo zawsze coś mu wystaje, a to głowa, a to ręce, a to nogi. A poza tym zawsze wpakuje się w jakieś tarapaty... Longin, ły ułożono tematycznie, w ramach tych kategorii chronologicznie. Układ taki wiele mówi także o samym autorze, ewolucji jego poglądów na rozmaite lokalne sprawy i refleksji, jaką dzieli się mając dystans do wielu faktów. Album zawiera przede wszystkim fotografie członków Ostrołęckiego Towarzystwa Fotograficznego, ale i co warte zauważenia, a nawet podkreślenia także prace dzieci w wielu lat, które uczestniczy- niezwykle cenne i warte kontynuowania, choćby w postaci cyklicznych portretów Ostrołęki, prezentujących to, co w danym roku warte odnotowania, publikowanych w formie albumów fotograficznych. Z pewnością przyniesie to więcej pożytku, tak dla potencjalnego czytelnika, jak i promocji miasta, aniżeli drukowanie niezliczonej ilości wątpliwych artystycznie poezji czy utworów prozatorskich, skazanych na leżakowanie w magazynach. Ostrołęka portret miasta to pozycja zaprawdę godna polecenia! Spośród niemal siedmiuset artykułów, które w ostatnim półwieczu opublikowałem, w książce znalazło się ponad dwieście pięćdziesiąt Do poczytania jest z kolei opasłe tomisko Kurpie. Czasy Ludzie Wydarzenia autorstwa Stanisława Pajki, a zawierające wybór jego tekstów opublikowanych w rozmaitych czasopismach w latach Koncepcja tej książki jest nader dla czytelnika pożyteczna, zwłaszcza dla takiego, który o regionie chce się dowiedzieć więcej: artyku- moim zdaniem najciekawszych, w tym najwięcej o ludziach wpisanych w najnowszą historię Kurpiowszczyzny mówi dr Stanisław Pajka. Mam świadomość, że niektóre teksty mogą dziś budzić jakieś kontrowersje, proszę jednak pamiętać o czasach, w jakich przyszło mi żyć oraz o tym, że niczego nie chciałem cenzurować. Żywię nadzieję, że książka stanie się swoistym kompendium wiedzy o regionie i dokumentem czasów minionych dodaje. Stanisław Pajka jest autorem nader płodnym, wypuszczającym spod swojego pióra jakieś dziełko w niedługich odstępach czasowych. Tego rodzaju pisarstwa nie da się jednak przecenić dla podtrzymania lokalnej tożsamości i zachowania przed nieżyczliwą niepamięcią wielu ulotnych zdarzeń, ludzi i zjawisk. Po- Zadania konkursowe 1. Podaj nazwę co najmniej jednej z dwóch śmiertelnych chorób zdiagnozowanych u Reginy Brett, które przewartościowały jej życie i wywarły wpływ na jej pisanie. 2. Podaj nazwy co najmniej dwóch wiodących producentów resoraków w latach 80. XX wieku; napisz w jakiej sieci sklepów można było je wtedy kupić i po czym rozpoznawało się czy resorak jest prawdziwym resorakiem, czy tylko podróbką. Rozwiązania jednego lub obu zadań konkursowych prosimy przysyłać mailem na adres: redakcja@informedia.pl. W mailu prosimy podać imię i nazwisko oraz miejscowość zamieszkania nadawcy. Do odbioru nagród potrzebny jest dowód tożsamości i znajomość adresu elektronicznego, z którego został wysłany mail z rozwiązaniem zadania konkursowego. nik niejednokrotnie odnajdzie i siebie i własne wybory życiowe. Niektóre z opisanych faktów posiadają bowiem niezwykłą uniwersalną siłę, są jakby lustrem, w którym można się przejrzeć. Starszym odbiorcom przypomną się zapewne bezpowrotnie minione czasy młodości, młodszym zostaje ukazana nieistniejąca już przestrzeń, z którą można się zapoznać tylko poprzez słowo lub obrazek, który jednak nie oddaje całej złożoności historii. Są to zapewne jedne z większych atutów tej i innych publikacji dr Stanisława Pajki. Dwa spojrzenia na okolicę Jednym z powodów powstania albumu była chęć zatrzymania w kadrze teraźniejszej Ostrołęki mówi Jolanta Góralska, wiceprezes Ostrołęckiego Towarzystwa Fotograficznego o pozycji Ostrołęka portret miasta. Na pełen portret miasta składa się nie tylko klasyczny pejzaż z ulicami, placami, budynkami, ale również jego mieszkańcy i to, co się w ostatnim czasie działo wokół nas. Tkankę miejską tworzą wydarzenia artystyczne i sportowe utrwalone na zdjęciach. Wszystko to wpisuje się w pewien niepowtarzalny klimat miasta i jego społeczności, który mam nadzieję udało się uchwycić w wydanej książce dodaje. co z ciebie wyrośnie?! Już wiadomo. Marcin Prokop, czyli jak dorastałem w PRL u. Te dwa spojrzenia na okolicę album Ostrołęka portret miasta oraz książka Kurpie. Czasy Ludzie Wydarzenia są przykładem na to, że prowincja jest wyłącznie pojęciem abstrakcyjnym, sytuującym się gdzieś w naszej świadomości zbiorowej i indywidualnej. Nie potrzeba bowiem wielkich tematów, skandalicznych zdarzeń czy życiorysów na miarę najwybitniejszych myślicieli, aby oddr Stanisław Pajka ze swoją najnowszą książką. Fot. Paweł Trzemkowski przednia pozycja Pajki Dylewo dawniej i dziś jest nadto przykładem ucałowania, jak czynił św. Jan Paweł II, ziemi ojczystej, matecznika, do którego wraca się ilekroć jest dane. Nie ma chyba w Polsce wsi, która posiada tak kompletne opracowanie swych dziejów wpisanych w życiorysy ludzkie i poprzez nie ukazanych. W książce Kurpie. Czasy Ludzie Wydarzenia wprawny czytel- naleźć w przejawach codzienności naszego najbliższego świata ciekawą ideę, a tę przekuć w rzecz namacalną w tym przypadku książkę przekazaną publiczności pod życzliwą rozwagę. Żywię nadzieję, że te dwa tytuły spotkają się z dużym zainteresowaniem ostrołęczan, ale także wyznaczą na długi czas nowy lokalny trend wydawniczy: lekki w formie, bogaty w treści i atrakcyjny dla oka. PAWEŁ TRZEMKOWSKI

14 14 REBUS KONKURS Dziennikarz, historyk literatury, amator kina. W szaleństwie codzienności wypełnionej zajęciami prozaicznymi warto się czasem udać do świata, w którym można znaleźć odpowiedzi na wiele nurtujących, często ostatecznych pytań. Dlatego trzeba wybrać się 12 br. na seans Lewiatan, który zostanie wyświetlony w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego Rejs (Kino Jantar, godz ). Reżyser Andriej Zwiagincew nie pozostawia złudzeń, ale może tak trzeba? Może życie w ułudzie i własnych wyobrażeniach prowadzi tylko do nadmiernych rozczarowań i bólu? Każdy widz musi to ocenić sam. Film zacny i absolutnie obowiązkowy dla każdego prawdziwego kinomana! Początek nowego roku to także pozytywne zaskoczenie, bowiem oferta kulturalna w Ostrołęce poszerzyła się o propozycję dla młodzieży, w dodatku z zapowiedzią kontynuowania w cyklu pod nazwą Strefa Muzy (można mieć tylko wątpliwości co do trafności nazwy, sankcjonującej jakby nie było w przestrzeni publicznej slang). Będzie to koncert niewiele mi znanego zespołu The Dumplings (16 br., godz , Hala im. A. Gołasia, bilet 15 zł), jednakże moje preferencje muzyczne nie mają tu wielkiego znaczenia liczy się idea, a ta jest nader pożyteczna. Świetnie, że organizatorzy pomyśleli także o promocji lokalnej młodzieży. Jako suport wystąpi Aleksandra Dzwigała, młoda wokalistka związana z Klubem Oczko. Liczę, że Strefa Muzy na trwałe wpisze się w koncertowy karnet miejski. Doskonałą okazją do sprawienia sobie ładnego i pożytecznego prezentu będzie wernisaż połączony z promocją albumu fotograficznego Ostrołęka. Portret miasta (16 br., godz , hol Ostrołęckiego Centrum Kultury). Na wystawie będzie można zobaczyć prace członków Ostrołęckiego Towarzystwa Fotograficznego, na których zatrzymano w czasie miejsca, wydarzenia i ludzi. Niektóre z nich, oprócz walorów poznawczych, mają także słuszne pretensje artystyczne. Każdy, kto ciekaw, jak lokalne środowisko pstrykaczy widzi otaczającą nas rzeczywistość, powinien zjawić się i zobaczyć na własne oczy. Dwa dodatkowe atuty wydarzenia: możliwość zakupu albumu (miejmy nadzieję, w promocyjnej cenie) oraz wstęp wolny. Rozwiązaniem rebusu jest nazwa miejscowości na Kurpiach ze wskazaniem topograficznym w postaci wyrażenia przyimkowego. (3 wyrazy) Miłego łamania głowy. Rozwiązania rebusu prosimy przysyłać do środy r. na adres: redakcja@informedia.pl w tytule wpisując hasło rebus, a w treści imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz telefon kontaktowy. Wśród Czytelników, którzy prawidłowo rozwiążą rebus wylosujemy podwójne zaproszenie do kina Jantar. Bilet należy odebrać w ciągu tygodnia od daty wydania Rozmaitości Ostrołęckich Kino Jantar Karolina XII godz Hobbit: Bitwa Pięciu Armii godz (3D napisy) godz (3D napisy) Paddington (2D Dubbing) 14 16, godz godz i godz Uprowadzona , godz godz Wkręceni , godz , godz Wielka Szóstka godz godz i Film Exodus: Bogowie i Królowie 23, godz godz DKF REJS godz Lewiatan Godz Tom Klub Kina Niezależnego godz Brat Naszego Boga Nagrodę w konkursie Pod lupą wylosowała: Marta Backiel z Ostrołęki RYS. MAREK SACHMATA Co w kulturze piszczy (poniedziałek) Lewiatan seans w Dyskusyjnym Klubie Filmowym Lewiatan to symbol rosyjskiego paradoksu. Film ten jest rosyjskim kandydatem do Oskara a jednocześnie dystrybucja tego filmu w Rosji została zakazana. Reżyser Lewiatana Andriej Zwiagincew nie kryje, że jest przeciwnikiem reżimu Putina, a ostatni film poświęcił skorumpowanej urzędniczej mafii na rosyjskiej prowincji. Film został zakazany w Rosji jednak nie ze względu na swój antypaństwowy wydźwięk, lecz oficjalnie z błahych powodów. Takich jak moralność publiczna, bo bohaterowie Lewiatana klną i piją wódkę. O tym filmie na pewno będzie jeszcze głośno na świecie. Najbliższy seans w DKF ie jest więc świetną okazją, by się z nim zapoznać. kino Jantar, godz (środa) Rymy i Rytmy spotkania z muzyką OCK zaprasza dzieci i ich rodziców na kolejną lekcję muzyki. Tym razem zebrani przekonają się, że rymować można także dźwiękiem, za pomocą rytmu. Dzieci poznają między innymi wiersze Jana Brzechwy i Ludwika Jerzego Kerna, w których rytm i dźwięk jest niezwykle ważny. Bogactwo onomatopei powoduje, że wiersze można wręcz zagrać. Spotkanie uzupełnią także kompozycje m.in.: Wolfganga Amadeusza Mozarta, Fryderyka Chopina, Henryka Wieniawskiego, Feliksa Mendelssohna. sala widowiskowa OCK, godz , bilet 5 zł 16 I (piątek) The Dumplings piątkowy koncert w Strefie Muzy W Ostrołęce wystąp i duet nastolatków z Zabrza okrzyknięty największą sensacją na polskim rynku muzycznym w ostatnich latach. Więcej na str. 9. hala im. A.Gołasia, godz , bilet 15 zł (w kasie Kina od 9, a w dniu koncertu, w hali od godz ) 18 I (niedziela) Dziadek do orzechów spektakl taneczno baletowy Dziadka do orzechów w wersji tanecznej widziałam w Kieleckim Teatrze Tańca dwa lata temu, w grudniu. Było pięknie. Bo stroje, bo muzyka, bo opowiedziana historia wreszcie. W Ostrołęce kieleccy tancerze nie wystąpią, ale pokładam ufność, że będzie równie pięknie. To opowieść o marzeniach. Klara znajduje pod choinką dziadka do łupania orzechów. Kiedy dziewczynka zmęczona, zasypia pod choinką przeżywa najpiękniejszą przygodę swojego życia. Zabawki ożywają i zabierają ją w podróż po swoim świecie. Na spektakl warto pójść z dziećmi, bo świat magii z pewnością je zafascynuje. Reżyseria i choreografia: Anna Wujkowska sala widowiskowa OCK, godz. 12; cena biletu: 5 zł dziecko, 10 zł dorosły 24 I (sobota) Tercet Egzotyczny w Nastrojach we Dwoje Patrząc na wydarzenia zapowiadane w OCK naprawdę trudno się nudzić. W piątek muzyka elektroniczna w wykonaniu dwójki nastolatków, w sobotę Tercet Egzotyczny, którego pewnie ta dwójka nastolatków nawet nie zna. Trudno się zresztą dziwić. Lata świetności zespół ma dawno za sobą. Tercet Egzotyczny powstał w 1964 roku z inicjatywy Zbigniewa Dziewiątkowskiego, jednak jego prawdziwą gwiazdą jest Izabella Skrybant. Znak rozpoznawczy Tercetu to oczywiście niebieskie peruki i hit Pamelo żegnaj. W Polsce, choć odnieśli ogromny sukces nie byli gwiazdami, które noszono w showbiznesie na rękach. Kochała ich za to publiczność. Nagrali ponad 21 albumów, które sprzedały się w 10 mln egzemplarzy. Oprócz Pameli publiczności spodobały się takie utwory jak: Granda, Kołysanka w Acapulco, Una paloma blanca, La cumparsita, W małej hacjendzie. W 2001 roku zmarli lider Tercetu Zbigniew Dziewiątkowski i gitarzysta Zbigniew Adamkiewicz. Mimo to Izabella Skrybant postanowiła grać dalej. Zaprosiła do współpracy Włodzimierza Krakusa i Janusza Konefała i kontynuuje koncerty. sala widowiskowa OCK, godz. 17, bilet 25 zł (sobota) Maraton Zumba Fitness wydarzenie sportowe Kultura W Ostrołęce coraz większą popularnością cieszą się inicjatywy związane ze sportem i zdrowym trybem życia. I świetnie! Mieliśmy już Fit Day, teraz będzie Maraton Zumba Fitness. Organizatorzy zapowiadają 3 godziny świetnej i intensywnej zabawy z instruktorami z całej Polski Warszawy, Piły, Wrocławia. Dla tych, którzy się jeszcze uchowali i nie wiedzą co to zumba - wyjaśniamy. Zumba to połączenie elementów tańca latynoamerykańskiego z fitnessem. Spalamy mnóstwo kalorii tak naprawdę świetnie się bawiąc. W tej chwilii zajęcia odbywają się w kilku siłowniach. Maraton jest zarówno dla tych, którzy już zumbę ćwiczą jak i dla tych, którzy chcieliby spróbować czy to dla nich. Sprzyja temu szczególnie fakt, że wstęp jest zupełnie darmowy. Hala im. A.Gołasia, godz. Od do

15 15 Pokonać strach przed wodą Maja Bieżuńska trener, instruktor pływania Woda, woda, woda dla wielu radosna, dla innych obiekt strachu. Bezcenna kropelka z kranu, relaksujący wodospad z domowego prysznica, czy głęboki zbiornik otwarty lub zamknięty już dla wielu jest strachem i wizją nie do pokonania. Dla dzieci czyni zabawę, dla dorosłych relaks, jednak nie wszystkim udało się pokonać strach z dzieciństwa i z wody czerpać przyjemności. Pozostają marzenia związane z pływaniem, nurkowaniem? jak bańka mydlana pęka, tak przerwijmy ten strach. W domowym zaciszu, bez strachu i wstydu, podczas codziennej kąpieli wodnej zrób pierwszy krok do własnej i skutecznej nauki pływania. Nabieraj powietrze do płuc i dmuchaj śmiało buzią w lustro wody, aż utworzy się mały dołeczek od siły dmuchnięcia. Tak jak na swoich urodzinach zdmuchujesz świeczki na torcie krótko i szybko dmuchaj, z czasem zwalniając i wydłużając dmuchanie, powtarzaj kilka dmuchnięć co 2 3 sekundy. Ważne by nasza zabawa w dmuchanie towarzyszyła nam codziennie. Obniżaj usta za każdym razem bliżej lustra wody, aż do momentu, kiedy nie będziesz się obawiać zanurzenia ust pod wodą. Z czasem jak już pokonamy strach zanurzania ust do wody i nauczymy się wydmuchiwać powietrze buzią pod wodą, czas na kolejny nowy krok. Dmuchanie powietrza poprzez nos. Jest to również jeden z najważniejszych elementów, dążących do pokonania strachu i nauczenia się zanurzenia całej głowy pod wodę z wymianą tlenową. Najprostszym sposobem wykonywania powyższej czynności jest przypomnienie sobie jak mamy katar i wydmuchujemy nos w chusteczkę. Nabierz dużo powietrza do płuc, zaciśnij usta i dmuchaj nosem przy powierzchni wody, mając już zanurzone usta. Wykonuj ćwiczenia powtarzając kilkakrotnie, z czasem dmuchanie nosem wykonuj spokojniej, wydłużając czas zanurzenia nosa pod wodą. Początkujący musi pamiętać, że przed zanurzeniem ust lub nosa do wody już musimy wydmuchiwać powietrze, tak by pokonując taflę wody zapobiec wciągnięciu wody, np. nosem. Z czasem ta umiejętność jest dla uczącego się nawykiem, o którym nie musi myśleć. Powyższe ćwiczenia wykonywane w domu codziennie, a minimum co drugi dzień, pozwolą nam pokonać strach zanurzania głowy pod wodę i będą pierwszymi krokami do samodzielnej i skutecznej naszej nauki pływania. Warto również wybrać się minimum raz w tygodniu na basen i powyższe ćwiczenia należy wykonywać w wodzie o głębokości stanowiącej grunt pod naszymi nogami. Ustawiamy się przodem do ściany i chwytamy oburącz krawędź basenu. Poprzez próbę wykonywania przysiadów w pionie zanurzamy kolejno usta i nos z wydmuchiwaniem nabranego do płuc powietrza. Do powyższej nauki wydmuchiwania powietrza w domu, należy wannę napełnić wodą do poziomu, który pozwoli nam przy nachyleniu się do lustra wody, dotykać czubkiem nosa. Uwaga, dzieci wykonując ćwiczenia muszą być pod nadzorem osoby dorosłej. Mając nawet tylko kabinę prysznicową również możemy wykonywać powyżej opisane dmuchanie w domu. Wystarczy, że strumień wody skierujemy na okolice czoła, tak by woda spływała nam po twarzy w dół i wtedy należy wykonywać dmuchnięcia powietrza. Chcąc nabrać powietrze, odsuwamy strumień wody od czoła i powtarzamy ćwiczenie kilkakrotnie. Oczywiście oczy możemy zamknąć lub ćwiczenie wykonywać w dobrze dobranych okularach pływackich. Objawy nieprzyjemne których może doświadczyliśmy lub mogą wystąpić typu: zachłyśnięcie się wodą poprzez usta lub wciągnięcie wody nosem są nieprzyjemnymi przeżyciami. Jednak aby pokonać strach przed wodą, trzeba oswoić się również z zagrożeniami jakie mogą wystąpić. Najważniejszy jest zawsze spokój i radzenie sobie z nieprzyjemnymi objawami: przy zachłyśnięciu się wodą poprzez buzię, należy podnieść ręce do góry i intensywnie wymuszać kaszel, po to by odkrztusić wodę, przy wciągnięciu wody nosem, odczujemy kłucie w okolicach nosa i zatok, należy wydmuchiwać wodę z nosa, a w celu uśmierzenia uczucia kłucia w nosie, powinniśmy uchwycić nos w części chrzęstnej i lekko poruszać. Uczucie mija po chwili, nie jest to żadną przeszkodą w nauce pływania, ale warto być świadomym jeżeli taka sytuacja będzie miała miejsce i umiejętnie się z nią obyć. Bartosz Podolak Wykładowca prawa Mój mąż nie zamieszkuje razem ze mną już kilka lat, jednak nadal jest zameldowany w moim mieszkaniu. Od jakiegoś roku regularnie przychodzą do mnie listy z sądu jak również od komornika. Moja obawa dotyczy szczególnie długów męża i wizyt komornika. Bardzo się boję, że komornik zacznie dochodzić ode mnie zobowiązań męża. Niedawno czytałam o rozdzielności majątkowej. Proszę napisać na czym ona polega? Gdzie i jak można jej dokonać? Proszę napisać czy jeże- li nie wiem gdzie obecnie przebywa mój mąż mogę zrobić rozdzielność majątkową bez jego udziału? Co do zasady w chwili zawarcia związku małżeńskiego powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa. Jest to tzw. wspólność ustawowa, która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub tylko jednego z nich (majątek wspólny). Jeżeli małżonkowie pomimo małżeństwa chcą prowadzić samodzielną gospodarkę swoim majątkiem i zarobkiem mogą ustanowić rozdzielność majątkową. W takim przypadku nie ma majątku wspólnego, a wszystkie dochody małżonków będą stanowiły majątek osobisty. Wówczas każdy małżonek odpowiada ze swojego majątku za swoje zobowiązania finansowe długi. Samą rozdzielność majątkową można ustanowić w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego lub może ona zostać ustanowiona wyrokiem sądu na żądanie zgłoszone przez którekolwiek z małżonków. Bardzo ważne jest Jak się odciąć od długów męża to, że do ustanowienia rozdzielności majątkowej poprzez wyrok sądowy może dojść tylko z ważnych powodów. W opisanym przez panią przypadku możliwe będzie drugie rozwiązanie czyli ustanowienie rozdzielności majątkowej poprzez orzeczenie sądowe. Kilkuletnia nieobecność pani męża jak również kierowane do niego listy od komornika z pewnością będą uzasadniały złożenie stosownego powództwa. Powództwo o zniesienie wspólności majątkowej mię- dzy małżonkami i orzeczenie rozdzielności majątkowej wytacza się przed sąd (rejonowy) w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym ma jeszcze miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu. Jedenaście noworocznych NIE Małgorzata Laskowska Personal Shopper, Stylistka Nowy rok, nowe postanowienia i nowe plany. Oto dziesięć złotych nie, aby w nowym roku uniknąć niepotrzebnych wydatków! 1. Nie wybieraj się na zakupy tylko dlatego, że właśnie zaczęły się wyprzedaże. Gwarantuję że wrócisz do domu z odchudzonym portfelem, z ciuchami, których i tak pewnie nigdy nie włożysz. 2. Nie bierz pod uwagę rzeczy, które nie pasują do Twojej urody kolorem, fasonem i stylem, mimo tego, że to właśnie one zalewają pierwsze strony gazet o modzie! Ubranie ma podkreślać Twoją urodę, a nie reklamować obecne trendy! Pogódź się z tym, że są ubrania w których prawdopodobnie nigdy nie będziesz wyglądała dobrze! 3. Nie kupuj ciuchów pod wpływem chwilowej imprezy. To tylko kolejny pretekst, żeby niepotrzebnie wydać pieniądze. Jeżeli właśnie dziś wybierasz się na prywatkę, przejrzyj szafę, jestem pewna że na pewno znajdziesz w niej coś odpowiedniego. 4. Nie zabieraj na zakupy partnera. Dla niego to męka, i po pół godziny z pewnością będziesz podobała mu się we wszystkim w nadziei, że gdy już kupisz cokolwiek, będzie mógł wreszcie wrócić do domu! 5. Nie pytaj o opinię ekspedientki. Pamiętaj, że zbyt nachalnemu sprzedawcy, któremu podobasz się niemalże we wszystkim, zależy tylko na tym, aby sprzedać zalegający półki towar! 6. Nie wybieraj się na zakupy jeżeli goni cię czas. Zostaw dziecko pod dobrą opieką, wyłącz telefon, zapomnij o obowiązkach, a zaczynając zakupy wypij do- brą kawę, zastanawiając się przy tym, co właściwie chciałabyś kupić. Spokój i dobry nastrój to gwarancja udanych zakupów! 7. Nie wydawaj pieniędzy bez opamiętania na chwilowe trendy! Jeżeli masz ochotę na szaleństwo w postaci jakiegoś modnego ale drogiego ciucha, zastanów się spokojnie, ile razy w roku założysz go na siebie i czy pasuje on do reszty twojej garderoby a przede wszystkim do ciebie! 8. Nie żałuj pieniędzy na buty i klasyki, czyli ubrania które mają ci służyć często i długo. Pamiętaj, że w tym przypadku cena zawsze idzie w parze z jakością! 9. Nie kupuj za małych ubrań nawet za pół ceny! Pretekst odchudzania dla przyciasnej sukienki, będzie raczej kiepskim moty- wem do zrzucenia zbędnych kilogramów! 10. Nie kupuj ubrań przez internet. Wirtualnie łatwiej wydaje się pieniądze, a nigdy nie masz pewności co do kroju, materiału a nawet realnego koloru! Jedno kliknięcie myszą, może w kilka sekund pozbawić Cię nawet kilkuset złotych! I pamiętaj! 11. Nie snuj się bez sensu od wieszaka do wieszaka w nadziei, że przecież wreszcie coś wpadnie ci w oko. Jeżeli przez godzinę nic rozsądnego nie przyciągnęło twojej uwagi znaczy, że powinnaś wrócić do domu. Nie kupuj niczego na siłę. Może to zwyczajnie, nie jest dzień na udane zakupy! Wszystkim swoim klientkom, czytelniczkom oraz czytelnikom Rozmaitości Ostrołęckich życzę wszystkiego dobrego w Nowym 2015 roku! Adres redakcji: ul. Hallera 13, Ostrołęka, tel./fax: , e mail: redakcja@informedia.pl Rozmaitości Ostrołęckie niezależny dwutygodnik rozdawany bezpłatnie, wydawany w Ostrołęce. Wydawca: Agencja Informedia. Redaktor naczelny: Tomasz Decyk, tel Współpracownicy: Sławomir Olzacki, Kinga Sawicka, Paweł Trzemkowski, Adam Wołosz, Anna Siudak, Arkadiusz Dobkowski, Mirosław Dylewski, Barbara Kalinowska, Marek Sachmata, Małgorzata Laskowska, Marta Mierzejewska, Anna Wołosz, Michał Piersa, Aneta Gumkowska. Redakcja nie zwraca tekstów niezamówionych oraz zastrzega sobie prawo ich redagowania i skracania. Korespondencję, rozwiązania konkursów prosimy kierować na adres redakcji lub e mailem: redakcja@informedia.pl. Redakcja nie odpowiada za treść reklam i ogłoszeń. Reklamacje przyjmowane są w ciągu 14 dni od ukazania się numeru. Biuro ogłoszeń: biuro@informedia.pl Pobierz aktualne wydanie Rozmaitości Ostrołęckich

16 16