Stanowisko Komitetów Copa-Cogeca w sprawie roli rolnictwa i leśnictwa w realizacji zobowiązań UE w zakresie zmian klimatu

Transkrypt

1 EN(11)2067:5 Bruksela, 8 kwietnia 2011 Stanowisko Komitetów Copa-Cogeca w sprawie roli rolnictwa i leśnictwa w realizacji zobowiązań UE w zakresie zmian klimatu Copa - Cogeca European Farmers European Agri-Cooperatives 61, Rue de Trèves B Bruxelles EC Register Number Copa Cogeca

2 Stanowisko Komitetów Copa-Cogeca w sprawie roli rolnictwa i leśnictwa w realizacji zobowiązań UE w zakresie zmian klimatu Komitety Copa-Cogeca, które reprezentują rolników, spółdzielnie rolnicze, leśników i producentów leśnych UE, już poparły możliwość wzięcia udziału w dyskusji na temat roli, jaką mogą one odgrywać w łagodzeniu zmian klimatu w momencie, kiedy klimat i emisje gazów cieplarnianych zajmują coraz ważniejsze miejsce w ramach poszczególnych polityk europejskich i międzynarodowych. Sformułowaliśmy całą serię argumentów w odpowiedzi na konsultację publiczną rozpoczętą w 2010 roku i włączyliśmy te argumenty do dokumentu refleksyjnego (Zobacz załączony dokument CC(10)7570). W następstwie posiedzenia z zainteresowanymi stronami (28/01/2011), które poświęcone było prezentacji wstępnych wyników badania w sprawie opcji politycznych dla włączenia działań LULUCF (użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo) do zobowiązań UE w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, kontynuowaliśmy nasze wewnętrzne refleksje w Komitetach Copa-Cogeca. Przyznajemy, że nie pojawiło się żadne «proste» rozwiązanie. W związku ze złożonością naturalnych cyklów emisji i wchłaniania działań lądowych (włącznie z konwersją ziemi) na łonie sektora LULUCF, nie widzimy pozytywnych efektów, które wynikałyby w perspektywie krótkoterminowej z tego włączenia do zobowiązań UE. UE chce zaangażować się w większym stopniu na poziomie międzynarodowym w ramach porozumień z Kopenhagi i z Cancun i oferuje przyjęcie 30% celu, ale odpowiednie warunki nie są wystarczającym powodem, aby zaangażować się w tą decyzję, nie biorąc przy tym pod uwagę rzeczywistej sytuacji gospodarczej. Ponadto, nie istnieje wystarczająca gwarancja sukcesu wdrożenia na poziomie europejskim. Pozostałe zainteresowane strony w CCNUCC muszą jednocześnie powziąć podobne środki, ponieważ w przeciwnym wypadku pojawi się ryzyko wycieków węgla. Co więcej, naukowa wiedza dotycząca zdolności magazynowania węgla, emisji gleb leśnych oraz wpływu poszczególnych metod zarządzania na te elementy, pozostaje bardzo wybiórcza. Ponadto, brak metody która pozwoliłaby na rozróżnienie wpływu naturalnych niekontrolowanych procesów oraz wpływu procesów związanych z działaniami antropogenicznymi, nadal jest dużym wyzwaniem, tak jak konieczność równego traktowania drewna jako surowca (zebrane produkty drewniane) oraz energii odnawialnej. W związku z tym, Komitety Copa-Cogeca uważają, że status quo byłoby na obecny moment bardziej realistycznym podejściem. Komitety Copa-Cogeca zalecają pogłębienie analizy konsekwencji włączenia działań LULUCF do zobowiązań UE i podkreślają konieczność wyjaśnienia zarówno metod obliczania jak i reguł w zakresie monitoringu, deklaracji oraz weryfikacji, przed podjęciem decyzji o włączeniu działań do zobowiązań UE. Ewentualne dodatkowe instrumenty na poziomie europejskim powinny być brane pod uwagę jedynie po wyjaśnieniu międzynarodowego procesu oraz zobowiązań dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych. Jednakże, rolnicy, spółdzielnie rolnicze i leśnicy z UE chcieliby przyjąć konstruktywne podejście w tej kwestii i ocenili oni potencjalny wpływ poszczególnych opcji na ich sektory. Chcemy podzielić się z Państwem w tym dokumencie naszymi refleksjami w sprawie trzech teoretycznych opcji politycznych dotyczących działań LULUCF, które obecnie są oceniane przez Komisję Europejską.

3 Uwagi wstępne 1. Komitety Copa-Cogeca pragną podkreślić, że rolnictwo i leśnictwo mogą potencjalnie przyczynić sie do łagodzenia zmian klimatu. Ich potencjał jest jednakże ograniczany przez następujące elementy : naturalne warunki, naturalne zaburzenia, ryzyko saturacji, złożony przepływ, niewystarczające zdolności w zakresie monitoringu emisji oraz duże niepewności dotyczące metod obliczania. 2. Dlatego też, na tym etapie dyskusji, gdzie wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi (oraz w związku z faktem, że naturalne warunki, które mogą być kontrolowane przez zarządców ziemskich, mają duży wpływ na sekwestrację dwutlenku węgla w glebie i na ich zwartość węgla), nie ma wystarczających dowodów popierających włączenie działań LULUCF do zobowiązania UE w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych. 3. Potrzebna jest wiedza oparta na dowodach naukowych oraz lepsze metody monitoringu, aby poprawić zaufanie do inwentarzy emisji gazów cieplarnianych związanych z leśnictwem i gruntami rolnymi. Potrzebna jest poprawa zarówno jeśli chodzi o precyzyjne informacje, jak i o spójność. Trzeba przeanalizować opcje łagodzenia z holistycznego punktu widzenia i w ramach zintegrowanego podejścia. Działania LULUCF nie powinny być omawiane w odosobniony sposób : przeciwnie, należy włączyć połączone efekty zastępowania energii kopalnej przez biopaliwa i biomasę do całej ewaluacji. Ponadto, opcje łagodzenia zmian klimatu stanowiące wiele korzyści środowiskowych powinny być priorytetem, a ich reperkusje powinny być ocenione, jak na przykład systemy hodowli oparte na pastwiskach, które jednocześnie przyczyniają się do sekwestracji dwutlenku węgla, do ochrony bioróżnorodności, do zmniejszenia utraty nawozów, do magazynowania wody oraz do ochrony przez powodziami, pożarami i erozją. 4. Fakt zwiększenia o 10% wykorzystywania odnawialnej energii w sektorze transportu jest skutecznym sposobem na ograniczenie zależności UE od paliw kopalnych oraz walki ze zmianami klimatu. Europejscy rolnicy i producenci leśni chcą odgrywać kluczową rolę w realizacji tego celu. Substytucja węgla, jaką oferują odnawialne surowce jest pożądana przez społeczeństwo i powinna zostać uznana. Większe wykorzystanie podstawowych produktów rolnych w produkcji materiałów przemysłowych, takich jak polimery, smary i włókna (np. len i konopie) oraz substytucja węgla, jaką oferują zebrane produkty drewniane w budownictwie, zastępując produkty przemysłowe o dużej intensywności energetycznej, mogą również przyczynić się do redukcji zapotrzebowania na produkty petrochemiczne. A. Opcje polityczne 5. Jak zostało to wskazane powyżej, nie mamy żadnego «prostego» rozwiązania i trudno jest podjąć decyzję w sprawie najlepszej opcji. 6. Komitety Copa-Cogeca uważają, że argumenty przedstawione przez konsultantów w sprawie włączenia do wspólnotowego systemu handlu kwotami emisji gazów cieplarnianych (SCEQE) są solidne i realistyczne. 7. W związku z cechami charakterystycznymi tych sektorów, takimi jak duża liczba małych emitentów, trudności w weryfikacji emisji oraz brak znormalizowanych i optymalnych metod monitoringu na poziomie europejskim dla węgla w glebie i związanych z tym inwentarzami oraz brak reguł monitoringu, deklaracji weryfikacji oraz wiarygodnej analizy porównawczej, nie możliwe jest włączenie tych sektorów do SCEQE. 8. Włączenie działań LULUCF do decyzji o podziale wysiłków jest bardzo ważnym wyzwaniem w związku ze strukturą wymogów tej decyzji. Oczywiste jest, że włączenie działań LULUCF do decyzji o podziale wysiłków wymagałoby dużych poprawek (takich jak wprowadzenie pewnej elastyczności, aby stawić czoła rocznym zmianom w sektorach LULUCF i pewnych nowych obliczeń krajowych inwentarzy, biorąc pod uwagę niekontrolowane perturbacje). - Specyficzne i oddzielne cele dla działań LULUCF są nie do przyjęcia w związku z brakiem elastyczności pozwalającej na połączenie ich z celami decyzji o podziale

4 wysiłków i na uniknięcie zaburzeń związanych z kredytami otrzymywanymi przez inne sektory (np. przemysł i energię) via stosowanie biomasy do produkcji energii lub odnawialnych surowców. W ten sposób, produkcja odnawialnej energii otrzymałaby kredyty w ramach decyzji o podziale wysiłków, ale to samo działanie mogłoby być postrzegane jako debet w kontekście ram dla działań LULUCF. - Mogłoby to mieć niekorzystny efekt na stosowanie biomasy oraz mogłoby doprowadzić do eliminacji cennych opcji łagodzenia, co wpłynęło by negtywnie na leśnictwo i rolnictwo oparte na lasach oraz na zatrudnienie na obszarach wiejskich. Jeśli chodzi o grunty rolne, możliwe jest poprawienie konserwacji gleby oraz przyczynienie się do łagodzenia zmian klimatu. Z drugiej strony, presja w zakresie łagodzenia nie powinna zagrażać konkurencyjności europejskiego rolnictwa. Jeśli nie będzie żadnej rekompensaty, wyższe koszty produkcji mogłyby doprowadzić do jej delokalizacji poza UE (wycieki węgla). Podobna sytuacja dotyczy produkcji drewna, zważywszy na fakt, że restrykcyjne cele w zakresie konserwacji zawartości węgla w lasach mogłyby doprowadzić do delokalizacji produkcji do krajów trzecich. Istnieje również ryzyko, że krótkoterminowe korzyści, które miałyby wynikać z przechowywania węgla w lasach, byłyby wykorzystywane na niekorzyść zrównoważonych działań łagodzenia, które opierają się na aktywnej gospodarce leśnej, na wzmocnieniu wzrostu poprzez odmładzanie lasów oraz poprzez optymalizację produkcji i przechowywania węgla dzięki wzrostowi leśnemu. Trzeba również pamiętać, ze restrykcyjne cele w zakresie leśnictwa mogą prowadzić do zwiększenia ryzyka pojawienia sie szkód lasów: na przykład, lasy będące przedmiotem zrównoważonej gospodarki, charakteryzujące sie wysoka tolerancja na stres biotyczny i abiotyczny, ale import drewna z krajów trzecich wiąże sie zawsze z ryzykiem pojawienia sie w europejskich lasach szkodników. 9. Ponadto, gospodarka leśna, gospodarka gruntami rolnymi oraz gospodarka Lakami powinny pozostać dobrowolne w związku z dużymi niepewnościami, które związane są z monitoringiem lasów oraz gruntów rolnych oraz w związku z tym, ze wpływ na produkcje leśna i rolna nie jest jeszcze odpowiednio określony. Podstawowe badania powinny być wzmocnione, utrzymując przy tym wysiłki w zakresie deklaracji rolników, leśników i właścicieli leśnych na minimalnym poziomie. Trzeba zachować odpowiednia równowagę. B. Reguły wliczania i monitoringu, deklaracja i weryfikacja zasad 10.Naszym zdaniem, należy omówić całą serię zasad, które muszą być respektowane w tamach definicji reguł wliczania: - Upewnienie się, że roczne wahania oraz nadzwyczajne wydarzenia są brane pod uwagę i nie wpływają negatywnie na dane sektory państw członkowskich oznacza to, że trzeba dysponować regułami w przypadku «siły wyższej». : nie - Wzięcie pod uwagę naturalnego rozwoju lasów oraz istniejących struktur klas wieku. Leśnictwo nie powinno być karane w związku z rozwojem historycznym dla obecnie struktury klas wieku, do której nie można już powrócić. Ponadto, podejście systemu referencji, oparte na prognozach, wydaje nam się użyteczne. Powinno ono jednakże opierać się na wiarygodnym modelu. Dlatego też należy mieć zaufanie do dostępnych danych. W przeciwnym razie, mogą pojawić się negatywne konsekwencje dla lasów i przemysłów pochodnych. - Druga opcja, która brała by pod uwagę wliczanie brutto-netto, wraz z poziomem aktualizacji w sektorze leśnictwa, mogłaby być użyteczną alternatywą dla poziomu referencji, zważywszy na fakt, że stanowi ona wiele korzyści: prosta, przewidywalna i mająca mniej negatywnych efektów dla mobilizacji drewna, ale emisje leśne byłyby odliczone, co miałoby potencjalny wpływ na redukcję emisji gazów cieplarnianych związaną z wylesianiem i degradacją lasów (REDD). - Wzmocnienie uznania udziału zebranych produktów drewnianych w łagodzeniu. Węgiel może być przechowywany w tych produktach w długim okresie czasu. Przechowywanie to powinno być uznane, co byłoby również zachętą do większego wykorzystywania zebranych produktów drewnianych (sytuacje korzystne dla obu

5 stron : łagodzenie + zachęta ekonomiczna, zatrudnienie + większa niezależność wobec importu energii kopalnej). - Wliczanie dla gruntów rolnych i leśnych powinno pozostać dobrowolne. Dobrowolne wliczanie mogłoby pomóc niektórym państwom członkowskim w rozwoju oraz w nabyciu cennego doświadczenia. Ważne jest miedzy innymi, aby inwestować w naukowe badania dotyczące zdolności magazynowania oraz emisji zarówno gleb rolnych jak i leśnych oraz w zakresie efektów poszczególnych praktyk produkcyjnych na te elementy. Koniecznie trzeba poprawić metody prowadzenia inwentarzy oraz trzeba wprowadzić zharmonizowane systemy monitoringu przed wzięciem pod uwagę jakiegokolwiek wniosku legislacyjnego. Podsumowując, Komitety Copa-Cogeca są zgodne z deklaracjami przedstawionymi przez Komisję Europejską w swoim dokumencie roboczym z 2009 roku, zatytułowanym «Rola europejskiego rolnictwa w łagodzeniu zmian klimatu»1, zgodnie z którymi sposobem na poprawienie systemu wliczania dla działań LULUCF byłoby zachęcanie polityk krajowych do wykorzystania potencjału łagodzenia sektora rolnego i sektora leśnictwa. Ponadto, system ten powinien promować integralność środowiskową systemu klimatycznego oraz skuteczny udział leśnictwa i rolnictwa w ramach politycznych odnoszących się do zmian klimatu, w zakresie redukcji emisji, ochrony i wzmocnienia biotopów obniżających zawartość węgla oraz trwałej gospodarki leśnej i gruntowej oraz w ramach zrównoważonego zaopatrzenia w bioenergię i materiały produkowane z drewna. 1 SEC(2009) 1093 final ( ).