Tłumaczenie (rosyjski > polski)

Transkrypt

1 PUBLIKACJE MEDYCZNE Z BADAŃ KLINICZNYCH W ROSJI leczenia terapią mrt (falą milimetrową) wybranych chorób: Tłumaczenie (rosyjski > polski) 1. Leczenie mięśniaków macicy z chorobą włóknisto - torbielowatą piersi (mastopatią) 2. Leczenie choroby wieńcowej seca 3. LECZENIE chirurgiczne choroby wieńcowej serca z postępującą stenokardią, przewlekłą niewydolnościa krążenia, nadciśnieniem tętniczym - przygotowanie do operacji ( by-passy) 4. Leczenie po usunięciu macicy i przydatków 5. Leczenie różnych odmian łuszczycy ( skórne i stawowe) 6. Leczenie niepłodności męskiej Propozycje metodyczne przeznaczone są dla: lekarzy kardiologów, lekarzy dermatologów, reumatologów, fizykoterapeutów, balneologów, mogą być używane w ośrodkach leczniczo-profilaktycznych i sanatoryjno-balneologicznych służby ochrony zdrowia, a również w specjalistycznych stacjonarkach klinicznych i przychodniach, fizykoterapeutów, rehabilitantów ośrodków sanatoryjnych kierunku kardiologicznego, w ośrodkach sanatoryjno-balneologicznych, w szpitalach i przychodniach. 1. LECZENIE MIĘŚNIAKÓW MACICY Z CHOROBĄ WŁÓKNISTO-TORBIELOWATĄ PIERSI

2 MINISTERSTWO OCHRONY ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ NAUKOWO-BADAWCZY INSTYTUT KURORTOLOGII I FIZYKOTERAPII MOZ RF w. TOMSKU NBI ONKOLOGII CENTRUM NAUKOWEGO w. TOMSKU ODDZIAŁ SYBERYJSKI ROSYJSKIEJ AKADEMII NAUK MEDYCZNYCH SWCz-terapia w leczeniu chorych na mięśniaki macicy w połączeniu z chorobą włóknisto-torbielowatą piersi ADNOTACJA W zaleceniach metodycznych przedstawione są rezultaty leczenia konserwacyjnego MRT (mikrofalowa rezonansowa terapia) MM falą milimetrową; pacjentów cierpiących na mięśniaki macicy w połączeniu z chorobą włóknisto-torbielowatą piersi. Stosowanie proponowanej metody leczenia pozwala w większości przypadków zmniejszyć wielkość zmienionej przez mięśniaki macicy, obniżyć wyrazistość objawów towarzyszących przebiegu danej choroby (krwawienia, bóle, zaburzenia cyklu menstruacyjnego), osiągnąć polepszenia stanu piersi (zmniejszenie lub likwidacje bólu, opuchnięcia i zmian palpacyjnych tkanek gruczołu) w chorobie włóknistotorbielowatej. Opracowanie NBI Kurortologii i Fizykoterapii w Tomsku MOZ FR. Autorzy opracowania: dr m. G. Dikke prof. dr hab. m. T. Grydiew prof. dr hab. m. S. Weliczko WPROWADZENIE

3 Mięśniaki macicy jedna z najbardziej rozpowszechnionych niezłośliwych hormonalnie zależnych nowotworów macicy. Nowotwór powstaje z elementów mięśni gładkich myometrium z tendencją dalszego zwłóknienia. Mięśniaki macicy spotykane są w 20% u kobiet po osiągnięciu lat 30 i w 40% u kobiet po 40 roku życia. 80% pacjentek są poddawane leczeniu chirurgicznemu. Choroba włóknisto-torbielowa piersi (mastopatia) także jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych schorzeń u kobiet. W populacji zachorowalność wynosi 30-45%. Wśród kobiet cierpiących na choroby dyshormonalne organów płciowych ta choroba sięga 97,8%. U pacjentek chorych na mięśniaki macicy w 74,4% przypadków w piersiachformuje się rozsiana lub ogniskowa mastopatia, często o charakterze proliferacyjnym z towarzyszącym rozrastaniem elementu gruczołowego. Badania wskazują na jedność genezy zmian patologicznych organów-tarcz przy hiperplastycznych procesach systemu reprodukcyjnego. Przy tym mechanizmy regulujące formowanie patologii macicy realizują swe działanie również w gruczołach mlecznych. W czasie obecnym w leczeniu mięśniaków macicy i mastopatii wykorzystywane są fale elektromagnetyczne zakresu milimetrowego. Swoistości mikrofalowej rezonansowej terapii to są: nieinwazyjność, wysoka technologiczność i skuteczność leczenia. Podstawowy efekt terapeutyczny mrt polega na wzroście nieswoistej rezystencji organizmu, mobilizacji rezerw, normalizacji wskaźników statusu immunologicznego. Działanie mrt kierują na biologicznie aktywne punkty i obszary. Ustalone jest, że człowiek posiada wewnątrz jami wewnątrz organów biologicznie aktywne punkty i strefy. Dane eksperymentalnych i klinicznych badań pozwalają twierdzić, że istnieje szyjkowo-przysadkowy refleks, którego szlak przechodzi przez górne szyjne zwoje pnia współczulnego, podwzgórze i przysadkę mózgu. Jak wykazały badania metodą elektrostymulacji szyjki macicy u pacjentek cierpiących na krwawienia dysfunkcjonalne i klimakteryczne, podrażnienia szyjki macicy powoduje wzmocnienie neurosekrecji hormonu luteinizującego. Naświetlanie falami elektromagnetycznymi o długości 7,1 mm okazuje hamujący efekt na hiperplazję endometrium i mięśniaków macicy. Przy oddziaływaniu mrt w pierwszej fazie cyklu menstrualnego działanie leczniczena obszar podwzgórza i przysadki mózgu powoduje normalizację sekrecji estradiolu przez jajniki i stymulację aktywności funkcjonalnej ciałka żółtego. MRT należy prowadzić w godzinach przedpołudniowych (9-12), co odpowiada terminu przejściowemu w dobowymrytmie aktywności wegetatywnego układu nerwowego i jest najbardziej adekwatne możliwością rezerwowym organizmu.

4 Takim czynem, oddziaływanie fizyczne falami elektromagnetycznymi skrajnie wysokiej częstotliwości prowadzi do efektu depresji w stosunku do każdego nowotworowego rozrostu i normalizacji stanu głównych systemów regulacji organizmu. Naukowa nowość proponowanej metody polega na tym, że po raz pierwszy w leczeniu kobiet cierpiących namięśniaki w połączeniu z chorobą włóknistotorbielową piersi była wykorzystana mrt z naświetlaniem reflekosogennegoobszaru szyjki macicy, co pozwoliło przybliżyć oddziaływanie do organu-tarczy patologicznie zmienionej macicy okazać reflektory wpływ na główne ognisko patogenezy układu podwzgórze przysadka jajniki. Dzięki temu kosztem odnowienia równowagi hormonalnej w organizmie realizuje się wpływ na drugi organ-tarczę piersi, co daje wyrazisty efekt terapeutyczny. OPIS METODY Formuła metody Sposób leczenia mięśniaków macicy w połączeniu z chorobą włóknisto-torbielową piersi polega na oddziaływaniu na refleksogenny obszar szyjki macicy, sklepienie i górną trzecią część waginy falami elektromagnetycznymi zakresu milimetrowego o długości 7,1 mm, gęstości strumienia mocy 0,5-1,5 MW/cm 2, przez min., od 5-7 dnia cyklu menstrualnego, w godzinach przedpołudniowych (9-12), zabiegów na kurs leczenia. Naukowa Nowość - potwierdzona zaświadczeniem priorytetowym o wynalazku Sposób leczenia mięśniaków macicy w połączeniu z chorobą włóknisto- torbielową piersi i wewnętrzna końcówka dla jego realizacji z dnia r. WSKAZANIA 1. Mięśniaki macicy o wymiarach odpowiadających nie więcej niż tygodniom ciąży, z międzymięśniową lokalizacją guzów o średnicy do 5 cm u kobiet wieku reprodukcyjnego i przedklimakterycznego bez objaw menometrorrhagii.

5 2. Mięśniaki macicy (jak w p. 1) w połączeniu z chorobą włóknisto-torbielową piersi o charakterze rozsianym. PRZECIWWSKAZANIA 1. Ogólne dla fizykoterapii. 2. Podśluzówkowa lokalizacja guzów nowotworu. 3. Duże wymiary nowotworu (odpowiadające terminu ciąży większemu niż 12 tygodni). 1. Szybki rozrost nowotworu (więcej niż 4 tygodnie rocznie). 2. Rozrost nowotworu po klimakterium. 3. Obecność guzów mięśniakowatych podśluzowych i pod surowiczych. 4. Anemia II-III stopnia.. 5. Guzowata odmiana choroby włóknisto-torbielowej piersi 6. Złośliwe nowotwory organów płciowych i piersi. 1. Aparat MRT 2. prezerwatywy. MATERIALNO-TECHNICZNE ZABEZPIECZENIE METODY OPIS TECHNOLOGII STOSOWANIA METODY Na promiennik podłączony do aparatu mrt zakładają prezerwatywę. Kobieta jest w pozycji leżącej na kozetce na plecach. Nogi są zgięte w stawach biodrowych i kolanowych, rozłożone. Do waginy wprowadza się końcówka do wyczucia lekkiego oporu (szyjka macicy). Włączają aparat. Długość fali 7,1 mm, moc 1 MW/cm 2, czas oddziaływania min., codziennie, przez dni. MOŻLIWE KOMPLIKACJE Proponowana metoda konserwacyjnego leczenia mięśniaków w połączeniu z chorobą włóknisto-torbielową piersi jestdobrze tolerowana przez pacjentki. W pojedynczych przypadkach obserwowany był nieznaczny efekt hipotensyjny, który nie potrzebował korekcji medykamentami. SKUTECZNOŚĆ METODY Pod obserwacją znajdowało się 30 kobiet, cierpiących na mięśniaki i mastopatię w wieku lat (średni wiek 43 lat), które przed leczeniem i po zakończeniu przeszły badania: wywiad, badanie ginekologiczne, USG organów miednicy małej, bakterioskopię wymazów z waginy, immunologicznych wskaźników krwi (T- i B-

6 komórek, immunoglobulin klasy A, G, M HCT-test i poziom immunnych kompleksów w krwiobiegu), patohistologiczne badania aspiratów endometrium, mammografii (kobiety po 40 roku życia) lub USG piersi (kobiety w wieku do 40 lat), konsultację mammologa. Przed leczeniem u 28 kobiet (94,2%) wymiary macicy odpowiadały 6-7 tygodniom ciąży, u 2 kobiet 9-10 tygodniom. U 23 kobiet ciąg choroby ustalony do 5 lat, u ⅓ lat. Wszystkie kobiety miały zachowaną funkcję menstrualną. Jednak u połowy z nich ta funkcja wyróżniała się obfitymi i trwałymi miesiączkami. Jedna na dziesięć kobiet skarżyła się na pojedyncze lub powtarzające się krwawienia. Skrining na obecność patologii endometrium pozwolił ujawnić u 37% kobiet gruczołową lub gruczołowo-torbielową hiperplazję endometrium, u 63% kobiet endometrium odpowiadał fazie cyklu menstrualnego. Na 30 pacjentek, cierpiących na mięśniaki 56% miały włóknisto-torbielową mastopatię, 44% - syndrom przedmiesiączkowego napięcia lub inwolucyjne zmiany. Po przeprowadzonej terapii u pacjentek zauważono zmniejszenie wymiarów macicy średnio z 7 do 5-6 tygodni. Według danych USG wymiary długości macicy przed leczeniem wynosiły 76,0+1,7 mm i 67,5+1,6 mm po leczeniu (P<0,05), średnia średnica miomatoznych guzów zmniejszyła się z 23,8+1,37 mm do 18,9+1,15 mm odpowiednio (P<0,05). Całkowita liczba limfocytów zwiększyła się z 27,6+2,38% przed leczeniem do 35,9+4,75% po leczeniu (P<0,05),liczba T-komórek spadła z 10,6+1,6 do 9,3+1,8, zmniejszyła się także zawartość immunnych kompleksów w krwiobiegu z 175,0+18,0 j.w. do 137,2+3,8 j.w. (P<0,05) odpowiednio.kontrolne aspiraty endometrium były pobrane u wszystkich kobiet z patologią endometrium po 2-2,5 miesiąca po zakończeniu leczenia. U 7 (63,6%) pacjentek ustalony brak hiperplazji endometrium i endometrium odpowiadał fazie cyklu menstrualnego. U 4 kobiet (36,4%) obraz pozostał bez zmian (później one przeszły kurs hormonoterapii według standardowych schematów). Zauważono także polepszenie stanu piersi, zmniejszenie lub brak bólu, opuchnięcia i zmian palpacyjnych tkanek gruczołu mlecznego u 80% obserwowanych kobiet. Skuteczność leczenia, oceniana według bezpośrednich rezultatów wyniosła: znaczną poprawę 23%; polepszenie 70%; brak efektu 7%. Badanie kliniczne:

7 2. Leczenie choroby wieńcowej serca MINISTERSTWO OCHRONY ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ INSTYTUT NAUKOWO-BADAWCZY KURORTOLOGII i FIZYKOTERAPII w TOMSKU Optymalizacja poleceń mikrofalowej rezonansowej terapii pacjentom z chorobą wieńcową serca w warunkach ośrodków sanatoryjnobalneologicznych ADNOTACJA W propozycjach metodycznych przedstawione są rezultaty leczenia pacjentów z chorobą wieńcową serca z włączeniem mikrofalowej rezonansowej terapii okazującej antyanginowy, przeciwarytmiczny, przeciwbólowy i uspokajający efekty. Proponujemy wybór przy poleceniu mikrofalowej rezonansowej terapii w zależności od długości fali 5,6 mm lub 7,1 mm. Propozycje metodyczne przeznaczone są dla lekarzy kardiologów, fizykoterapeutów, rehabilitantów ośrodków sanatoryjnych kierunku kardiologicznego, szpitali z pobytem dziennym, szpitali i przychodni. WPROWADZENIE Przeformowane czynniki zostały nieodłączną częścią programu zespolonego leczenia i rehabilitacji pacjentów z różnorodną patologią. W świetle narastającej alergizacji ludności, dużej ilości reakcji ubocznych i powikłań długotrwałej terapii medykamentami nie podlega wątpliwości aktualność opracowywania metod leczenia bez leków. Włączenie przeformowanych czynników fizycznych w zespolone działania rehabilitacyjne stworzy realną możliwość aktywnie wpływać na procesy adaptogenezy i sanogenezy i tym samym zwiększyć efektywność leczenia. Wieloletnie doświadczenia stosowania mikrofalowej rezonansowej terapii w praktyce klinicznej pozwoliły wyjawić właściwości mrt posiadającej działania antystresowe, a także podnoszące status immunologiczny organizmu. Włączeniemrt do leczenia zespolonego chorych po ostrym zawale serca zwiększało efekty tradycyjnej terapii przeciwbólowy, hemodynamiczny, hipotensyjny, przeciwarytmiczny. Ujawniony został wyrazisty efekt hipokoagulacyjny, zwiększenie tolerancji obciążeń fizycznych i obniżenie śmiertelności szpitalnej. Jednak bez względu na wysoką skuteczność mrt, powstał szereg wątków zasadniczych, których rozwiązywanie może istotnie zwiększyć skuteczność danej metody, dlatego że u pacjentów z chorobą wieńcową serca mogą

8 objawiać się niepożądane reakcji na leczenie zaburzeń krążenia krwi (obniżenie ciśnienia tętniczego), pogorszenie parametrów układu krzepliwości krwi i fibrynolizy. Dla większej skuteczności mrt opracowaliśmy metody wyboru stosowania mrt z długością fali 5,6 lub 7,1 mm w zależności od parametrów ciśnienia tętniczego. Właściwości mrt i możliwości jej stosowania w leczeniu zespolonym z balneoterapią dają podstawy uważać tą metodę za optymalną w leczeniu pacjentów z chorobą wieńcową serca funkcjonalnych klas I-IV. OPIS METODY Formuła metody. Sposób stosowania zakresu dla Leczenia choroby wieńcowej serca z włączeniem leczenia medykamentami i działania fal elektromagnetycznych o długości 5,6 mm i 7,1 mm na skórę pacjenta (przy gęstości strumienia mocy 5-10 MW/cm 2 ) różniący się tym, że działanie fal elektromagnetycznych kierują na strefę przykręgosłupową lewą w ciągu min., co drugi dzień, ogólnie zabiegów na kurs leczenia. Metoda jest stosowa z uwzględnieniem wyboru: w przypadku nadciśnienia stosują fale elektromagnetyczne o długości 7,1 mm, a przy normalnym ciśnieniu 5,6 mm. Nowość badania jest potwierdzona Patentem nr Sposób leczenia choroby wieńcowej serca Materialno-techniczne zabezpieczenie metody Aparat mikrofalowej rezonansowej terapii. Technologia stosowania metody Dla rejestracji i analizy działania leczniczego opracowanej metody pacjenci z chorobą wieńcową serca byli badani przed i po leczeniu: badanie kliniczne, elektrokardiografia, próba wysiłkowa, tetrapolarna reografia piersiowa, dobowe monitorowanie EKG, EEG, reografia naczyń mózgu, wskaźniki przemiany lipidowej i układu hemostazy. Kontrolę zatolerancją leczenia prowadzili przez stosowanie metody ekspresowej diagnostyki wskaźnika wegetacyjnego Kerdo (tab. 1) i wskaźnika adaptacji (tab. 2). Za normalne wskaźniki Kerdo przyjmowali wartość +2. Powyżej +2 przewaga tonusu układu współczulnego, a poniżej 2 układu przywspółczulnego. Wartości wskaźnika adaptacji <0,3 były oceniane jak stres; 0,3-0,49 reakcja aktywacji, a wartości wskaźnika 0,5 i wyżej interpretowano jak reakcja treningu. Leczenie różnymi długościami fal (5,6 lub 7,1 mm) w trybie

9 modulacji można prowadzić jak samodzielną metodę leczenia i również na tle bazowej terapii. Bazowa terapia przywiduje mleczno-roślinną dietę (nr 10), tryb ruchu (oszczędny, oszczędno-treningowy, treningowy)zgonie z klasą funkcjonalną choroby wieńcowej serca: wodoleczenie kąpiele igliwne ogólne lub 4-komorowe; masaż ręczny kończyn dolnych lub obszaru kołnierzowego co drugi dzień, razy 10; solarium ogólne naświetlanie od ¼ do 1,5 dawki biologicznej (po 2 dniach dawkę naświetlania zwiększają o ¼ dawki biologicznej) codziennie, razy 12; terapia medykamentami według wskazań. Metoda mikrofalowej rezonansowej terapii. Pacjentowi w pozycji siedzącej lub leżącej na prawym boku ustawiają promiennik aparatu mrt na obszar przykręgosłupowy lewy (C 46 0-D 44 0). Włącza się wybrana długość fali 5,6 lub 7,1 mm w trybie modulacji. Pierwszy zabieg trwa 15 min. Kolejny zabieg przedłużamy do 20 min. Zabiegi mrt stosowane są co drugi dzień z zachowaniem czasu trwania naświetlania 20 min. Cała terapia zawiera zabiegów. WSKAZANIA DO STOSOWANIA MRT Z DŁUGOŚCIĄ FALI 5,6 MM 1. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia, I-IV klasa funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA stopnia; 2. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia I-IV klasa funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA 3. stopnia z towarzyszącą miażdżycą mózgową; 4. Choroba wieńcowa serca, zawał serca w okresie rekonwalescencji, stabilna stenokardia napięcia, I-III klasa 5. funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA stopnia; 6. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia, I-III klasa funkcjonalna, komorowe skurcze serca 7. Przedwczesne (I-III gradacja), niewydolność krążenia 0-IIA stopnia. WSKAZANIA DO STOSOWANIA MRT Z DŁUGOŚCĄ FALI 7,1 MM 1. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia, I-IV klasa funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA st. z towarzyszącym nadciśnieniem I-II st.

10 2. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia, I-III klasa funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA st. z towarzyszącą miażdżycą mózgu. 3. Choroba wieńcowa serca, zawał serca w okresie rekonwalescencji, stabilna stenokardia napięcia I-III klasa 4. funkcjonalna, niewydolność krążenia 0-IIA st. z towarzyszącym nadciśnieniem I-II st. 5. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia napięcia, I-III klasa funkcjonalna, zaburzenia rytmu (komorowe 6. skurcze przedwczesne (I-III gradacja) i przewodzenia, niewydolność krążenia 0- IIA st. z towarzyszącym nadciśnieniem I-II st. SKUTECZNOŚĆ STOSOWANIA METODY Badania kliniczne przeprowadzone były na oddziale kardiologicznym Instytutu Naukowo-Badawczego Kurortologii i Fizykoterapii w Tomsku. Pod obserwacją znajdowało się 75 pacjentów z chorobą wieńcową serca, stabilną stenokardią napięcia, I-IV klasą funkcjonalną, niewydolnością krążenia 0-IIA st. 39% pacjentów przeżyli zawał serca (dawność 1-2 miesiąca). Przy stosowaniu mrt zauważane były następujące efekty: antyanginowy przy długości fali 5,6 mm obniżenie ataków stenokardii następowało 1,5 razy częściej niż bez mrt. Przy długości fal 7,1 mm - 2,5 razy. Efekt przeciwbólowy brak bólu lub zmniejszenie intensywności przy leczeniu z długością fal 5,6 mm następowało u 85% pacjentów. Przy fali o długości 7,1 mm efekt przeciwbólowy obserwowany u 87% pacjentów. Efekt leczenia mrt niedokrwienia i arytmii według danych dobowej EKG - 1,5 razy zmniejszyła się liczba przypadków bezbólowego niedokrwienia mięśnia sercowego, 1,7 do 2,0 razy zmniejszyła się liczba przedwczesnych skurczy za dobę. U pacjentów ze skargami charakteru mózgowego ujawniono ich zmniejszenie w obydwu grupach u 90% badanych. U wszystkich pacjentów obserwowana pozytywna dynamika do końca leczenia według danych EEG: zagładzenie asymetrii półkulowej względem amplitudy. Analiza danych reografii naczyń mózgu pokazała, że działanie mrt z długością fali 5,6 mm wywołuje pozytywne zmiany w basenie średniej mózgowej i głównej tętnicy. Po leczeniu progowa moc ergometrii przy próbach wysiłkowych zwiększyła się o 26% u pacjentów przy mrt falami o długości 5,6 mm i o 31% przy leczeniu falami o długości 7,1 mm.

11 Blisko połowa pacjentów wskazuje senność i lekkość po zabiegu. U pacjentów do końca leczenia obniża się tonus przywspółczulnego układu nerwowego, u większości znikają lub zmniejszają się skargi charakteru neurotycznego. Stosowanie nowej metody mrt rozszerza wskazania do korzystania z danego czynniku fizycznego. Jest możliwe leczenie pacjentów z chorobą wieńcową w tej liczbie i po zawale serca, stabilną stenokardią napięcia III-IV klasy funkcjonalnej, niewydolnością krążenia 0-IIA st., zaburzeniami rytmu i przewodzenia, towarzyszącym nadciśnieniem I-II st. i miażdżycą mózgową. Badanie kliniczne: 3. Leczenie choroby wieńcowej serca z postępującą stenokardią, przewlekłą niewydolnością krążenia, nadciśnieniem tętniczym - przygotowanie do operacji ( by-passy ) MINISTERSTWO OCHRONY ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ INSTYTUT NAUKOWO-BADAWCZY KURORTOLOGII i FIZYKOTERAPII w TOMSKU Mikrofalowa rezonansowa terapia w okresie przygotowawczym leczenia chirurgicznego choroby wieńcowej serca z postępującą stenokardią, przewlekłą niewydolnościa krążenia, nadciśnieniem tętniczym ADNOTACJA W propozycjach metodycznych przedstawione są rezultaty stosowania mikrofalowej rezonansowej terapii w okresie przygotowawczym leczenia chirurgicznego pacjentów z chorobą wieńcową serca z postępującą stenokardią napięcia I-IV klasy funkcjonalnej, z zaburzeniami rytmu, przewlekłą niewydolnością krążenia I-IIA st. i towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym. Mikrofalową rezonansową terapię stosują z indywidualnym doborem częstotliwości.

12 Propozycje metodyczne przeznaczone są dla lekarzy oddziałów kardiochirurgicznych i rehabilitacyjnych szpitali i przychodni. Autorzy: dr med. O. Golosow dr hab. med. E. Lewicki dr hab. med. T. Gridniew dr hab. med. A. Czerniawski dr nauk fizyko-matematycznych A. Kożemiakin WPROWADZENIE Leczenie chirurgiczne pacjentów z chorobą wieńcową serca przy wielonaczyniowym uszkodzeniu łożyska wieńcowego w porównywaniu z leczeniem medykamentami przedłuża życie i polepsza go jakość. Jednak operacja łączenia omijając dwóch części narządu krążenia (by-passy) nadal jest związana z podwyższonym ryzykiem powstania powikłań pooperacyjnych. Celowość aktywnej przedoperacyjnej terapii skierowanej na stabilizację stenokardii i kompensację objaw niewydolności krążenia udowodniona przez czołowych kardiochirurgów. Włączenie metod leczenia bez leków pacjentów z chorobą wieńcową serca ciężkich klas funkcjonalnych (I-IV) w zespolone leczenie okresu przygotowawczego do operacji by-passy (zespalanie aorto-koronarne) tworzy realne możliwości podwyższenia efektywności leczenia pacjentów z chorobą wieńcową serca refrakternych do terapii medykamentami. Współczesne doświadczenia stosowania w kardiologii fal elektromagnetycznych skrajnie wysokiej częstotliwości zakresu milimetrowego wykazały skuteczność danej metody w leczeniu chorych po zawale serca, z niestabilna stenokardia i rehabilitacji pacjentów po operacji by-passy. Ujawniono pozytywne działanie mrt na różne ogniska w łańcuchu patogenezy niestabilnej stenokardii (nadtlenowe utlenienie lipidów, mikroobieg i układ immunologiczny, a także na wskaźniki centralnej hemodynamiki, reologię). Udowodniono, że fale elektromagnetyczne w zakresie skrajnie wysokich częstotliwości stymulują rozwój reakcji adopcyjnych w organizmie chorych, wpływają na zaburzoną homeostazę organizmu i sprzyjają korekcji jego funkcji z następującym wypracowaniem nowej stabilnej równowagi w danym środowisku. Nowość Naukowa: po raz pierwszy stosowanie metody indywidualnego doboru częstotliwości mikrofalowej rezonansowej terapii ujawniło, że częstotliwości okazujące najbardziej normalizujące działanie na

13 parametry elektrofizjologiczne pacjentów z chorobą wieńcową serca znajdują się w zakresie od 60,9 do 61,2 GHz. Wyniki naszych badań wyraźnie wskazują, że turnus mrt znacznie zmniejszył gotowość mięśnia sercowego do arytmii, które często występują pod wpływem stresu reperfuzyjnego. Efekt kliniczny mrt przeprowadzonej w okresie przygotowawczym do operacji by-passy wykazał się w lepszej pooperacyjnej zdolności serca do przywrócenia rytmu zatokowego, zmniejszonej ilości powstawania i ciężkości arytmii, a także zmniejszeniem progu defibrylacji. Otrzymane dane pozwoliły wnioskować, że działanie kardioprotektorowe i przeciwarytmiczne głównie związane jest z aktywacja stres limitujących układów pod wpływem przeprowadzonej przygotowawczej przedoperacyjnej mikrofalowej rezonansowej terapii. Ta kwestia była udowodniona przez badania molekularno-biologiczne próbek biopsji niedokrwionego mięśnia sercowego (pobranego pod czas operacji z uszka prawego przedsionka), w którym ujawniono obniżenie syntezy kwaśnych polipeptyd HSP-70 markerów statusu zaburzeń patologicznych metabolizmu kardiomiocytów. Opracowana metoda indywidualizowanej mrt pozwala stabilizować stan pacjentów z chorobą wieńcową serca w okresie przedoperacyjnym i obniżyć ilość występowania powikłań pooperacyjnych i ułagodzić ich przebieg. OPIS METODY Formuła metody: opracowany został sposób leczenia pacjentów z chorobą wieńcowa serca w okresie przygotowawczym przedoperacyjnym by-passy, który przywiduje stosowanie mrt z indywidualnie dobraną częstotliwością z zakresu kardiologicznego 60,9-61,2 GHz. Nowość badania potwierdzona została pozytywną decyzją o przyznaniu patentu nr /14 (006049) Sposób leczenia pacjentów z chorobą wieńcową serca w okresie przygotowawczym przedoperacyjnym by-passy WSKAZANIA 1. Choroba wieńcowa serca, stabilna stenokardia I-IV klasy funkcjonuj, niewydolność krążenia 0-II B st., zaburzenia rytm (komorowe arytmii 1-4a gradacji wg B. Lown, M. Wolf i nadkomorowe skurcze dodatkowe) i przewodnictwa. 2. Choroba wieńcowa serca, postępująca stenokardia napięcia. 3. Choroba wieńcowa serca ze schorzeniami towarzyszącymi (nadciśnienie tętnicze I-II st., przewlekłe zapalenie oskrzeli, osteochondroza różnych oddziałów kręgosłupa).

14 PRZECIWWSKAZANIA Nie zostały ujawnione! ZAOPATRZENIE MATERIALNO-TECHNICZNE Aparat mikrofalowej rezonansowej terapii TECHNOLOGJA STOSOWANIA METODY Mikrofalowa rezonansowa terapia odbywa się na tle bazowej terapii medykamentami, która przewiduje według wskazań: azotany o działaniu prolongowanym, betaadrenoblokatory, antagonisty wapnia. Dieta nr 10. METODA LECZENIA 1. Dobór indywidualnej częstotliwości w zakresie 60,9-61,2 GHz. 2. Dobór odpowiednich miejsc naświetlania zgodnie z indywidualnymi objawami: MC6 przewaga nadciśnienia 3. tętniczego; P7 zaburzenia rytmu serca, RP4 i VC17 niestabilna stenokardia. 4. Zabieg mrt prowadzą w pozycji pacjenta leżącej. Antenę falowodu głowicy emitującej kierują na wybraną strefę naświetlania, ustawiają indywidualną częstotliwość i włączają emisję z ekspozycja 5 minut na każda strefę. Pod 5. czas zabiegu wykorzystują do 6 stref naświetlania. Najbardziej korzystna pora na zabieg od 10 do 13 godziny. 6. Również wykorzystują do naświetlania punkt AP100. SKUTECZNOŚĆ METODY Podstawą propozycji metodycznych zostały obserwację 80 pacjentów ze stabilną stenokardią napięcia III-IV klasy funkcjonalnej i postępującą stenokardią, przewlekłą niewydolnością krążenia I-II A st., zaburzeniami rytmu, takimi jak komorowe arytmii 1-4a gradacji wg B. Lown, M. Wolf i nadkomorowe przedwczesne skurcze, z towarzyszącymi schorzeniami (nadciśnienie tętnicze I-II st., przewlekłe zapalenie oskrzeli, osteochondrosis różnych oddziałów kręgosłupa). Pacjentami byli mężczyźni w wieku średnio 53,2 lat. Cały okres obserwacji był podzielony na przedoperacyjny (10-15 dni) i pooperacyjny (7 dni). Przy stosowaniu mikrofalowej rezonansowej terapii na tle bazowej terapii medykamentami w okresie przedoperacyjnym zauważone były następujące efekty: zmniejszenie średniej ilości ataków stenokardii w skali doby o 31% i zmniejszenie średniej ilości przyjmowanej nitrogliceryny w skali doby o 43,6% porównując ze

15 stanem wstępnym, zmniejszeniem średniej ilości przypadków bólowego niedokrwienia mięśnia sercowego o 27%i bezobjawowego o 21,2% ze zmniejszeniem ogólnej trwałości bólowego niedokrwienia o34,0% i bezobjawowego o 21,4%. Gdy u pacjentów kontrolnej grupy leczonych tylko bazową terapią medykamentami ilość przypadków stenokardii i przyjmowanej nitrogliceryny zmniejszyła się o 14,2% i 20,1% odpowiednio, ilość przypadków bólowego niedokrwienia mięśnia sercowego zmniejszyła się o 18,4%, a ilość przypadków bezobjawowego niedokrwienia o 16,2%. Antyarytmiczne działanie mikrofalowej rezonansowej terapii objawiało się jak zmniejszenie średniej ilości komorowych przedwczesnych skurczy w skali doby o 30,7%, nadkomorowych o 26%. Względem wstępnych danych u pacjentów grupy kontrolnej te wskaźniki zmniejszyły się o 23,2% i 17,1% odpowiednio. W trakcie leczenia ujawnione zostało działanie mikrofalowej rezonansowej terapii normalizujące ciśnienie tętnicze w godzinach dziennych i nocnych, a także efekt uspokajający. Zastosowanie przedoperacyjnej mikrofalowej rezonansowej terapii zapobiegły stanom gotowości mięśnia sercowego do arytmii, które zwyczajnie powstają z powodu stresu reperfuzyjnego, co potwierdziło się samoczynnym odnowieniem rytmu sinusowego u 46% pacjentów, zmniejszeniem ilości arytmii w okresie pooperacyjnym o 33% w stosunku do grupy kontrolnej. Polepszenie procesów metabolizmu mięśnia sercowego objawiło się brakiem pooperacyjnych zawałów serca. Badanie odległych skutków wykazało, że w okresie 12 miesięcy po operacji stenokardia napięcia znacznie częściej (o 14%) występowała w grupie pacjentów z choroba wieńcową serca, którzy nie przyjmowali mikrofalowej rezonansowej terapii przed operacją. Zawały serca i postępująca niewydolność serca występowała tylko u pacjentów grupy kontrolnej. Takim czynem turnus indywidualizowanej mikrofalowej rezonansowej terapii zabezpieczył stabilizacje stanu klinicznego pacjentów z choroba wieńcowa serca w okresie przedoperacyjnym, co sprzyjał skutecznemu przeprowadzeniu operacji by-passy z minimalnymi komplikacjami i lepszemu rokowaniu odległego okresu pooperacyjnego. Badanie kliniczne: 4. Po operacji macicy z powodu mięśniaków i przydatków MINISTERSTWO ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ INSTYTUT NAUKOWO-BADAWCZY KURORTOLOGII I FIZYKOTERAPII w TOMSKU Leczenie kobiet po operacjach na macicy i przydatkach ze stosowaniem mikrofalowej rezonansowej terapii ADNOTACJA

16 W propozycjach metodycznych przedstawione są kompleksy rehabilitacji kobiet po operacji /amputacji nadpachwinowej macicy z powodu mięśniaków i po operacjach na przydatkach macicy z wykorzystywaniem mikrofalowej rezonansowej terapii. Stosowanie danej metody leczenia w okresie pooperacyjnej rehabilitacji kobiet sprzyja podtrzymywaniu funkcjonalnej aktywności jajników, zapobiega rozwoju procesu zrostowego w jamie brzusznej, likwiduje objawy dysfunkcji układu wegetatywnego nerwowego. Propozycje metodyczne przeznaczone są dla lekarzy. Propozycje metodyczne opracowane zostały w Instytucie Naukowo-Badawczym Kurortologii i Fizykoterapii MOZ FR. Autorzy: drmed. I. Diamant, drmed. G. Dikke, drmed. J. Ruzajew. WPROWADZENIE Operacyjne sposoby leczenia chorób ginekologicznych (mięśniaki macicy, ciąża pozamaciczna, cysty jajników, udrożnienie jajowodów i in.) mają stabilną tendencję do rozpowszechniania się w całym świecie. To jest związane nie tylko ze wzrostem patologii, ale i z doskonaleniem możliwości leczenia chirurgicznego przez wprowadzenie w praktykę technik mikrochirurgicznych. Jednak przy usunięciu skutku choroby (chorobowo zmieniona macica, jajowód, jajnik) nie jest wyeliminowana przyczyna (proces zapalny, disbilans hormonalny itp.). Więc po operacji powstają kolejne problemy, które doprowadzają do zmian anatomotopograficznych stosunków wzajemnych w miednicy małej, zaburzeń funkcji układu reprodukcyjnego, rozwoju procesu zrostowego w jamie brzusznej, zaburzeń wegetatywnych. Po operacji amputacji macicy, która najczęściej wykonywana jest z powodu mięśniaków macicy (41-45% w stosunku do ogólnej ilości interwencji wewnątrz jamy brzusznej), zaburzenia w układzie wewnątrzwydzielniczym pogłębiają się na skutek odchylenia bilansu hormonalnego i wtórnego wciągnięcia w proces struktur podwzgórza mózgu regulujących funkcję wegetatywne organizmu. W zależności od terminu po operacji i wyrazistości objaw lekarzowi należy rozwiązać następujące zadania: 1 etap (2-6 miesięcy po operacji) korekcja pooperacyjnych komplikacji, procesów zapalnych w miednicy małej; 2 etap (7-12 miesięcy po operacji) leczenie syndromu wegetoneurotycznego, zaburzeń przemian wewnątrzwydzielniczych;

17 3 etap (13-24 miesięcy po operacji) korekcja procesów przemiany. Nie mniej ważne znaczenie dla organizmu kobiety okazuje usunięcie jajowodów. Gdy jest usunięty jajowód z jednej strony, skargi o charakterze neurowewnątrzwydzielniczym powstają u 42% badanych, a po usunięciu obustronnym u 60%. U pacjentek po operacji na jajowodach obserwowane są w odległym czasie znaczne zaburzenia funkcji reprodukcyjnej: niepłodność 60-70% pacjentek, ciąża pozamaciczna 16-32%. To jest uwarunkowane rozwojem procesu zrostowego w miednicy małej, zaburzeniem funkcji jajników, niedrożnością i zmniejszeniem aktywności kurczliwości jajowodów. Na podstawie powyżej wymienionego konieczność leczenia rehabilitacyjnego po operacjach na macicy i przydatkach jest powszechnie uznana. Szerokie rozpowszechnienie znalazły metody rehabilitacji za pomocą czynników fizycznych. Jednak obecność ograniczeń w wykorzystywaniu niektórych z nich, niedostateczna efektywność, odnalezienie czynników fizycznych z nowymi możliwościami tłumaczą zainteresowanie opracowaniem nowych metod terapii rehabilitacyjnej. Fizyczne oddziaływanie pól elektromagnetycznych o skrajnie wysokich częstotliwości jest co raz bardziej aktywnie stosowane w ostatnich latach. Interes do tych pól w ginekologii określają dwie podstawowe właściwości: prosty efekt hamujący w stosunku do każdego rozrostu nowotworowego i pośrednie działanie przez normalizację stanu głównych układów regulacyjnych organizmu (nerwowy, wewnątrzwydzielniczy, immunologiczny). Oddziaływanie mikrofalowej rezonansowej terapii w pierwszej kolejności jest skierowane na realizację i aktywację własnych rezerwowo-kompensacyjnych możliwości organizmu i rozwój procesów przystosowawczych. Po raz pierwszy udowodniono, że leczenie kobiet po operacjach na macicy i przydatkach mikrofalową rezonansowąterapią polepsza procesy rehabilitacyjne w organizmie: zapobiega rozwoju procesu zrostowego w jamie brzusznej, sprzyja podtrzymywaniu funkcjonalnej aktywności jajników, eliminuje objawy dysfunkcji układu wegetatywnego nerwowego, normalizuje status psychiczny i emocjonalny. Stosowanie mikrofalowej rezonansowej terapii jako monoterapii lub w zespoleniu z innymi metodami pozwala na osiągnięcie wysokiej skuteczności leczenia. OPIS METODY Formuła metody: proponowane są plany rehabilitacji kobiet po operacjach na przydatkach macicy (1) i po operacjach amputacji macicy z powodu mięśniaków (2), które polegają na oddziaływaniu pól elektro-magnetycznych z długością fali 5,6-7,1 mm, gęstością mocy 8-10 MW/cm 2, turnus zabiegów.

18 Nowość Naukowa potwierdzona została pozytywną decyzją o wydaniu Patentu: Sposób profilaktyki i leczenia wegetatywno-neurotycznych zaburzeń u kobiet po amputacji macicy nr Zaopatrzenie materialno-techniczne Aparat mikrofalowej rezonansowej terapii. Opis technologii metody Plan 1. Zabiegi mikrofalowej rezonansowej terapii zalecane są po 1-1,5 godz. po śniadaniu w pozycji leżącej na kozetce za pomocą aparatu mikrofalowej rezonansowej terapii. Promiennik kierują na strefę RP6 z odległości 0,5 cm w dniach nieparzystych i na strefę VC3 w dniach parzystych. Codziennie naświetlają strefę V28 obustronnie. Długość fali 5,6-5,8 mm, gęstość mocy 8-10 MW/cm 2, czas naświetlania min. Wskazania Stany po operacjach z powodu: - ciąży pozamacicznej; - salpingolysisu; - salpingoplastyki w terminie od 7 dni do 6 miesięcy po operacji (I lub II etap rehabilitacji). Opis technologii metody Plan 2. Mikrofalowa rezonansowa terapia poleca się w godzinach porannych po 1-1,5 godz. po śniadaniu w pozycji leżącej na plecach na kozetce lub na siedząco w pozycji wygodnej dla pacjentki z pomocą aparatu mikrofalowej rezonansowej terapii. Antena głowicy emitującej jest skierowana na strefę RP6 po stronie prawej z odległości około 0,5 cm i na strefę VC18. W czasie jednego zabiegu naświetlane są każda strefa

19 osobno po 20 minut. Zabieg trwa 40 minut. Długość fali 7,1 mm, gęstość mocy 10 MW/cm 2. Po 5 codziennych zabiegach przerwa 2 dni, potem kolejne 5 codziennych zabiegów. Wskazania Stany po operacjach amputacji macicy z powodu mięśniaków z zachowaniem przydatków z jednej lub obu stron u kobiet w wieku reprodukcyjnym w terminie od 2 miesięcy po operacji: - zaburzenia wegetatywno-neurotyczne w stopniu ciężkości lekkim i średnim z przewagą objaw hipersympatykotonii; - zaburzenia psychoemocjonalne w stopniu ciężkości średnim, które objawiają się naruszeniem adaptacji psychologicznej, podwyższonym lękiem reaktywnym i labilnością emocjonalną; - towarzysząca miokardiopatia dyshormonalna. POWIKŁANIA Nie występuja. SKUTECZNOŚĆ METODY Obserwowano120 pacjentek po operacjach na przydatkach macicy (ciąża pozamaciczna, plastyka jajowodów, salpingolysis). Mikrofalowa rezonansowa terapia po operacjach na przydatkach macicy okazała się uzasadnioną patogenetycznie metodą, dlatego, że w rezultacie badań ujawnione zostały efekty przeciwzapalny, przeciwbólowy, przeciwzrostowy. Normalizuje się ukrwienie regionalne i cykl menstruacyjny. Reografia organów miednicy małej wykazała polepszenie krwiobiegu. Anakrota (0,15+0,1 sek.) (w sfigmografii fala wstępna) i katakrota (0,61+0,3 sek.) (fala opadająca) mają tendencję do normalizacji, fale polikrotyczne i w odcinkach pomiędzy skurczem i rozkurczem spotykane są sporadycznie. Echografia organów miednicy małej ujawniła odchylenie macicy w stronę operowanych przydatków u 40% kobiet przed leczeniem i u 10% - po mikrofalowej rezonansowej terapii, co świadczy o zmniejszeniu zmian bliznowozrostowych. Powiększenie wymiarów jajników w stosunku do wymiarów poprzednich zmniejszyło się z 33,3% do 8,4% przypadków. Skuteczność leczenia od razu po turnusie wyniosła 86%, po 6 miesiącach 50%.

20 Leczenie według planu 2 przeszły 70 pacjentek (28-42 lat) po amputacji macicy z powodu mięśniaków z zachowaniem jednego lub obu jajników. Nasze badania wskazały, że rehabilitacja kobiet za pomocą mikrofalowej rezonansowej terapii sprzyja podtrzymywaniu aktywności funkcjonalnej jajników, zapobiega rozwoju procesu zrostowego w jamie brzusznej, eliminuje objawy dysfunkcji układu nerwowego wegetatywnego, normalizuje status psychoemocjonalny. Skuteczność leczenia mikrofalową rezonansową terapią po bezpośrednim rezultatom wyniosła 90%. Trwałość efektu terapeutycznego w okresie 12 miesięcy - 76%. Badanie kliniczne: 5. Leczenie różnych odmian łuszczycy (odmiany skórne i stawowe) MINISTERSTWO OCHRONY ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ INTYTUT NAUKOWO-BADAWCZY KURORTOLOGII I FIZYKOTERAPII w TOMSKU CYBERYJSKI PAŃSTWOWY UNIWERSYTET MEDYCZNY Przydatność mikrofalowej rezonansowej terapii w leczeniu zespolonym różnych odmian łuszczycy ADNOTACJA W propozycjach metodycznych przedstawione są rezultaty leczenia zespolonego chorych na łuszczycę (odmiany skórne i stawowe) z włączeniem mikrofalowej rezonansowej terapii. Stosowanie mikrofalowej rezonansowej terapii sprzyjało podwyższeniu efektywności leczenia i skróceniu ostrego okresu choroby. Propozycje metodyczne skierowane są do lekarzy dermatologów, reumatologów, fizykoterapeutów, balneologówi mogą być używane w ośrodkach leczniczo-profilaktycznych i sanatoryjno-balneologicznych

21 służby ochrony zdrowia, a również w specjalistycznych stacjonarkach klinicznych i przychodniach. Dr med. W. Dmitruk Dr med. O. Gołosow Dr hab. med. E. Lewickij WPROWADZENIE Łuszczyca jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób w dermatologii. Dla tej choroby jest charakterystyczny zbieg syndromów skórnego i stawowego, a nierzadko i trzewnych patologii z wysoką częstotliwością utraty zdolności do pracy i inwalidztwa. Przy łuszczycy istnieją skomplikowane wzajemne działania pomiędzy skórnym i stawowym syndromem, funkcjonalne, a czasem i morfologiczne zmiany organów wewnętrznych i układu nerwowego. Oprócz tego ciężkie uporczywe odmiany choroby (artropatyczna łuszczyca, erytrodermia, krostkowa łuszczyca, łuszczyca dłoni i podeszew) poza cierpieniem fizycznym i psychicznym często powodują inwalidztwo chorych w wieku młodym i odpowiednim do pracy. W nasze czasy w zespolonym leczeniu łuszczycy co raz szerzej stosują metody fizykoterapeutyczne. Przy poleceniu tych metod udaje się zmniejszyć przyjmowanie medykamentów i, jak skutek, znacznie zmniejszyć wiarygodność powstawania niepożądanych reakcji ubocznych i zwiększyć trwałość remisji choroby. Większe znaczenie w uzyskaniu efektów immunomodulujących i immunoprotektorujących wśród innych czynników fizycznych okazuje mikrofalowa rezonansowa terapia. Wydzielają dwa mechanizmy działania mikrofalowej rezonansowej terapii na organizm człowieka w zależności od struktur odbierających: sensorowy i biochemiczny. Głębokość przenikania fal elektromagnetycznych skrajnie wysokiej częstotliwości przy działaniu na skórę człowieka liczy około µm, co oznacza, że pełny zanik fal następuje w epidermie i powierzchownych warstwach dermy właściwej. Pierwszorzędnymi tarczami fizjologicznymi, które trafiają w strefę działania, są molekuły wody (recepcja biochemiczna), receptory centralnego układu nerwowego, komórki dyfuzyjnego układu neurowewnączwydzielniczego, komórki układu immunologicznego, łożysko mikrocyrkulacyjne (recepcja sensoryczna). W rezultacie wpływu na wymienione struktury fal elektromagnetycznych skrajnie wysokiej częstotliwości zaczyna się proces pośredniego oddziaływania na różne układy (krwiotwórczy, humoralny, nerwowy wegetatywny) i organy wewnętrzne. Przy badaniach immunologicznych i biochemicznych mechanizmów wzajemnego oddziaływania fal milimetrowych z immunokompetentnymi komórkami udowodniono, że oddziaływanie przedstawiało charakter informacyjny, dlatego, że naświetlanie

22 limfocytów falami elektromagnetycznymi skrajnie wysokiej częstotliwości w warunkach in vitro normalizowało aktywność funkcjonalną imfocytów, gdy aktywność była niska, i nie okazywało wpływu przy normalnych wstępnych wskaźnikach. Oprócz oddziaływania informacyjnego mikrofalowa rezonansowa terapia okazuje działanie typu rezonansowego na obiekty biologiczne. Ten fakt był uwzględniony przy doborze indywidualnych częstotliwości. W rezultacie przeprowadzonego turnusu mikrofalowej rezonansowej terapii w zespolonym leczeniu z tradycyjnym leczeniem medykamentami były obserwowane bardziej wczesne zniknięcie oznak klinicznych na skórze i w stawach przy zaostrzeniu choroby. Obserwowane były pozytywne zmiany immunitetu komórkowego, co potwierdzało wiarygodne zwiększenie zawartościogólnej liczby T-dojrzałych limfocytów (CD3), zwiększeniem ustosunkowania wskaźników ilościowych T-pomocniczych (Th, CD4) limfocytów do T-supresorowych (Ts, CD8). Przy badaniu zmian w łańcuchu humoralnym immunitetu zauważono obniżenie zawartości cyrkulujących kompleksów immunologicznych we krwi peryferyjnej, które bezpośrednio uczestniczą w uszkodzeniu tkanek i nasileniu miejscowej reakcji zapalnej wewnątrz dermy. Inducjowany HCT-test pośrednio świadczy o podtrzymywaniu wysokiego poziomu neutrophilnych (obojętnochłonnych) granulocytów uczestniczących w eliminacji antygennego materiału przy zmniejszeniu zawartości przeciwzapalnych fermentów w ich cytoplazmie. Takim czynem ustalono było immunomodulujące działanie mikrofalowej rezonansowej terapii, dobre łączenie z innymi metodami leczenia i brak ubocznego niepożądanego działania na organizm człowieka. Nowość Naukowa: Po raz pierwszy jako czynnik leczniczy była wykorzystana mikrofalowa rezonansowa terapia w zespoleniu z tradycyjną terapią w leczeniu pacjentów chorych na łuszczycę i łuszczycę stawową. WSKAZANIA 1. Łuszczyca w stadium postępującym i stacjonarnym. 2. Łuszczyca stawowa w stopniu aktywności procesu zapalnego wysokim i średnim. Nie są znane. PRZECIWWSKAZANIA

23 MATERIALNO-TECHNICZNE ZABEZPIECZENIE METODY Aparat mikrofalowej rezonansowej terapii. OPIS TECHNOLOGII KORZYSTANIA Z METODY 1. Bazowa terapia medykamentami: - preparaty antyhistaminowe; - preparaty antysensybilizujące; - witaminoterapia (B 1, B 6 ); - biogenne stymulatory (przykładowo, aloes); - terapia miejscowa (przykładowo, maść salicylowa) - dieta mleczno-roślinna. 2.Mikrofalowa rezonansowa terapia prowadzi się z wykorzystaniem aparatu mikrofalowej rezonansowej terapii 3.W zakresie długości fal 4,7-5,1 mm. Mikrofalowa rezonansowa terapia prowadzi się falami o dobranej częstotliwości w pierwsze 5 dni na strefy E-36 i GI-4, a w kolejne dni na strefy: VG-20, RP-6 i GI-11. Ekspozycja wynosi 5 minutna każdą strefę. Turnus codziennych zabiegów. EFEKTYWNOŚĆ METODY Badania kliniczne odbywały się w klinice chorób skórnych i wenerycznych Syberyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego ze 162 pacjentami chorymi na łuszczycę. Po skończeniu mikrofalowej rezonansowej terapii wyróżniony został efekt przeciwzapalny, regenerujący, wchłanianie istniejących infiltratów. Efektywność leczenia była oceniana za pomocą wskaźnika PASI (Psoriasis Area and Severity Index). Za pozytywny efekt terapeutyczny był uznawany w przypadkach, gdy wskaźnik PASI zmniejszał się o 50% i więcej w stosunku do liczby wstępnej. Efektywność terapii wyniosła 91%.

24 W tabeli przedstawione są dane trwałości efektu terapeutycznego mikrofalowej rezonansowej terapii w zespoleniu z leczeniem tradycyjnym. Ujawniono zmniejszenie liczby wczesnych (do pół roku od skończenia leczenia) nawrotów o 23%. Termin po skończeniu leczenia Leczenie tradycyjne Liczba absolutna Leczenie zespolone z mikrofalową rezonansową terapią % Liczba % absolutna Do 6 mieś , mieś , ,7 1-2 lat 14 46,7 4 19,0 Razem Średni termin pobytu pacjenta w szpitalu wyniósł 27,3 dni, co jest o 20,3% krócej niż w grupie pacjentów przyjmujących tradycyjną terapię medykamentami. Badanie kliniczne: 6. Leczenie niepłodności męskiej MINISTERSTWO OCHRONY ZDROWIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ NAUKOWO-BADAWCZY INSTYTUT KURORTOLOGII I FIZYKOTERAPII MOZ FR w. TOMSKU Rehabilitacja zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego mężczyzn cierpiących na niepłodność ekskretoryjno-toksyczną na etapie leczenia sanatoryjnym

25 ADNOTACJA W danym podręczniku dla lekarzy przedstawione są wątki diagnostyki, klasyfikacji i leczenia niepłodności męskiej. Przedstawiona jest ocena stanu psychofizjologicznego pacjentów oraz jego zmian pod wpływem zespolonego fizjobalneologicznego leczenia etapie rehabilitacji sanatoryjnym. Dany podręcznik jest przeznaczony dla lekarzy. Autorzy dr m., starszy współpracownik naukowy I. A. Kołmacuj dr m., współpracownik naukowy Е. А. Nepłochow lek. m. О. К. Wysotin WPROWADZENIE Zgodnie z określeniem Światowej Organizacji Zdrowia za niepłodne uważa się małżeństwo, które nie doznało ciąży, gdy odbywały się regularne stosunki płciowe bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych w okresie przynajmniej jednego roku. Pod warunkiem, że wiek małżonków jest w granicach wieku reprodukcyjnego. Socjalny problem braku dzieci w małżeństwie jest znaczący z powodu jego różnorodności łączącej niestabilność stosunków rodzinnych, powstanie kompleksu obniżonej wartości małżonków, hamowanie ich aktywności socjalnej, oraz wpływ na wskaźniki demograficzne. Według kryteriów określonych WHO występowanie niepłodnych małżeństw sięgające powyżej 15% uważa się za poziom krytyczny i taka patologia jest problemem państwowym. Zainteresowanie problemem niepłodności męskiej uwarunkowane jest częstym występowaniem zaburzenia funkcji reprodukcyjnej mężczyzn, co wynosi średnio około 30-50%. Danych o strukturze niepłodności mężczyzn niewiele i są sprzeczne. Podstawowymi przyczynami według danych różnych autorów są: zainfekowanie genitaliów 11%; patologia endokrynologiczna 2-15%; żylaki powrózka nasiennego 7-12%; faktor genetyczny 2%; czopujący brak plemników w nasieniu 5-15%; samoistna oligo-, asteno-, teratospermia 15-20%. Zbieżność dwóch i więcej czynników niepłodności ujawniono u 30-35% pacjentów. W strukturze męskiej niepłodności (infertylności) występuje również seksualna i/lub ejakulacyjna

26 dysfunkcja, czynnik immunologiczny, szkodliwe ekologiczne (toksyczne) działania. Podstawowymi kryteriami w diagnostyce niepłodności męskiej są badania ejakulatu, które były przeprowadzone zgodnie z wymaganiami komitetu WHO do spraw reprodukcji człowieka. Badanie spermy odbywa się dwukrotnie w odstępach dni z uwzględnieniem abstynencji płciowej nie mniej niż przez 3 dni, ale nie więcej niż 7 dni. W przypadku, gdy wyniki dwóch badań istotnie różnią się, przeprowadza się kolejne, trzecie badanie. Sposobem pobrania spermy jest masturbacja. Stosowanie w tym celu przerwanego aktu płciowego lub prezerwatywy jest niedopuszczalne. Pobranie próbki spermy odbywa się do sterylnego plastykowego pojemnika, wcześniej sprawdzonego względem toksyczności w stosunku do plemników. Próbka, która nie była pobrana całkowicie, nie nadaje się do badania. Wszystkie manipulacje związane z przechowaniem i transportem spermy odbywają się w warunkach temperatury nie niższej niż 20 o C i nie wyższej niż 36 o C. Z dwóch spermogramów ocenie poddaję się lepszy rezultat. Przy tym uważa się, że najbardziej wysokim czynnikiem dyskryminacyjnym fertylności spermy jest ruchliwość plemników. Obecnie przyjęte są następujące wskaźniki normatywne dla oceny fertylności spermy. Ruchliwość plemników jest oceniana w 4 kategoriach: a. - aktywny prostoliniowy progresywny ruch; b. - powolny prostoliniowy i nieprostoliniowy progresywny ruch; c. - ruch wibracyjny lub ruch na miejscu; d. - brach ruchu plemników. Zgodnie z zaleceniami WHO w sprawie diagnostyki i leczenia niepłodności w małżeństwach jest przyjęta następująca terminologia: normospermia normalne wskaźniki spermy; hipozoospermia koncentracja plemników jest mniejsza niż 20x10 6 /ml; teratozoospermia normalnych form plemników jest mniej niż 50% przy normalnych wskaźnikach ilości i ruchliwych form; astenozoospermia ruchliwość plemników jest mniejsza niż 25% kategorii a lub 50% kategorii a+b przy normalnych wskaźnikach ilości i form morfologicznych; azoospermia brak plemników w spermie; aspermia pojemność spermy = 0,0 ml

27 Badanie biochemiczne spermy jest potrzebne dla analizy właściwości morfologicznych i fizjologicznych płynu plemnikowego, co jest ważne dla oceny patologii spermatogenezy. Przeprowadzenie badania infekcyjnego polega na wykonaniu następujących czynności: badanie cytologiczne wydzieliny z cewki moczowej, wydzieliny prostaty i pęcherzyków plemnikowych, bakteriologicznego badania spermy i (lub) wydzieliny prostaty: diagnostyka w kierunku chlamydji, mikoplazmy, ureaplazmy, cytomegalowirusa. Pośrednimi oznakami wskazującymi na infekcje genitaliów są: zmiany normalnej pojemności spermy, zaburzenia ruchliwości i aglutynacja plemników, odchylenia od normy wskaźników biochemicznych spermy i wydzieliny gruczołów płciowych. Badania narzędziowe łączą termografię i badanie ultrasonograficzne. Badanie immunologiczne niepłodności przeprowadzają u pacjentów z objawami aglutynacji plemników, które nie mają wyraźnych oznak zaburzenia funkcji reprodukcyjnej w długotrwałej niepłodności ponad 5 lat. Badanie hormonalne jest wskazane, gdy ilość plemników okazuje się mniejsza niż 5x10 6 /ml przy normalnej pojemności jąder. Bada się stężenie hormonu folikulotropowego w osoczu krwi i test jest oceniany jako normalny lub podwyższony. Stężenie testosteronu jest badane przy hipogonadyzmie i gdy poziom hormonu folikulotropowego we krwi nie jest podwyższony, oraz przy patozoospermii (zaburzenia ruchliwości plemników). Ocena wyników: normalny, niski. Badanie poziomu prolaktyny prowadzi się przy niewydolności seksualnej i jest interpretowany jak normalny lub podwyższony. Normy dla wskaźników hormonów są ustalane osobno dla każdego z laboratoriów ośrodków ochrony zdrowia. Badanie medyczno genetyczne jest wskazane u pacjentów z hipoterato- i asoospermijej. Badania cytogenetyczne i morfologiczne pozwalają ocenić charakter i stopień zaburzeń względem kolejnych stadiów spermatogenezy, opracować taktykę prowadzenia par małżeńskich i zmniejszyć ryzyko urodzenia dzieci z patologią dziedziczną. Biopsja jądra prowadzi się u pacjentów z azoospermią, normalną pojemnością jąder i normalnym poziomem hormonu folikulotropowego w osoczu krwi. Test jest oceniany jak normospermatogeneza, hipospermatogeneza i aspermatogeneza. Proponują prowadzić otwartą biopsję i w przypadkach ujawnienia spermatogenezy jednocześnie stosować chirurgiczną korekcję nasieniowodów. Taka metoda pozwala na różnicowe rozpoznanie pomiędzy zatykającą i niezatykającą odmianami azoospermii i określenie stopniu procesu patologicznego. Rentgen czaszki i siodła tureckiego jest niezbędny w podejrzeniach nowotworu przysadki (hiperprolaktynemia) lub przy niewydolności przysadkowo-podwzgórzowej. Po prowadzeniu zespolonego badania klinicznego i laboratoryjnego mężczyzn z małżeństwa niepłodnego należy ustalić diagnozę kliniczną, która określi charakter i przebieg leczenia. Klasyfikacja niepłodności mężczyzn