DOKUMENT PROPOZYCJI UPROSZCZEŃ nr 13

Transkrypt

1 DOKUMENT PROPOZYCJI UPROSZCZEŃ nr 13 zawierający propozycje uproszczeń procedur administracyjnych wypracowanych w ramach konsultacji przeprowadzonych drogą e mailową, związanych z pozwoleniami radiowymi w projekcie Uproszczenie procedur związanych z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej poprzez ich elektronizację i wdrożenie idei jednego okienka SPIS TREŚCI 1. Lista procedur Podstawy prawne Uczestnicy procedury Propozycje uproszczeń Propozycja nr 1 Rozszerzenie klasyfikacji PKD o nowe pozycje Propozycja nr 2 Elektronizacja wniosku Propozycja nr 3 - Wprowadzenie do wniosku opcji wyboru sposobu komunikacji (w sposób tradycyjny lub elektroniczny). 9 LISTA PROCEDUR 1. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych dla stacji radiofonicznych i telewizyjnych pracujących analogowo lub cyfrowo w służbie radiodyfuzyjnej (nr UEPA 0469). 2. Wydawanie pozwoleń radiowych kategorii 1 na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczoodbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej (nr UEPA 0478). 3. Wydawanie pozwoleń radiowych kategorii 5 na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczoodbiorczych w służbie radio komunikacyjnej amatorskiej (nr UEPA 0501). 4. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej pokładowa stacja lotnicza (nr UEPA 0496). 5. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej stacja lotniskowa (nr UEPA 0505). 6. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych 1

2 w służbie radiokomunikacyjnej morskiej stacja nadbrzeżna (nr UEPA 0497). 7. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej stacja statkowa (nr UEPA 0506). 8. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w stacjach bazowych szerokopasmowych cyfrowych systemów radiokomunikacyjnych (nr UEPA 0502). 9. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej (nr UEPA 0503). 10. Rezerwacja częstotliwości lub zasobów orbitalnych (nr UEPA 0076). 11. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w uzupełniającej stacji naziemnej (CGC - complementary ground components) w satelitarnym systemie komunikacji ruchomej (nr UEPA 0504). 12. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych naziemnych stacji satelitarnych (nr UEPA 0479). 13. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczo - odbiorczych dla linii radiowych w systemie łączności typu punkt - punkt (LR) w służbie stałej (nr UEPA 0481). 14. Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczo - odbiorczych dla linii radiowych w systemie łączności typu punkt - wiele punktów (KS) w służbie stałej (nr UEPA 0495). PODSTAWY PRAWNE 1. Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r., Nr 171 poz z późn. zm.), zwana dalej ustawą Prawo telekomunikacyjne. 2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r., nr 251, poz zał.), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie PKD. 3. Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz z późn. zm.), zwana dalej k.p.a. 4. Ustawa z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczeniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. nr 106, poz. 622). 5. Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.). 6. Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U., z 2002 r., nr 144, poz. 1204). 7. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 września 2011 r. w sprawie sporządzania dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych (Dz. U. z 2011 r., nr 206, poz. 1216), zwane w dalszej części rozporządzeniem w sprawie 2

3 sporządzania dokumentów elektronicznych UCZESTNICY PROCEDURY Nazwa procedur: 1. Rezerwacja częstotliwości lub zasobów orbitalnych, 2.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych dla stacji radiofonicznych i telewizyjnych pracujących analogowo lub cyfrowo w służbie radiodyfuzyjnej Uczestnicy: - Wnioskodawca, - Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE), - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (KRRiT). Nazwa procedur: 1.Wydawanie pozwoleń radiowych kategorii 1 na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, 2.Wydawanie pozwoleń radiowych kategorii 5 na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radio komunikacyjnej amatorskiej, 3.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej pokładowa stacja lotnicza, 4.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej stacja lotniskowa, 5.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej stacja nadbrzeżna, 6.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej stacja statkowa, 7.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w stacjach bazowych szerokopasmowych cyfrowych systemów radiokomunikacyjnych, 8.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczoodbiorczych pracujących w sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej, 9.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w uzupełniającej stacji naziemnej (CGC - complementary ground components) w satelitarnym systemie komunikacji ruchomej, 10.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych naziemnych stacji satelitarnych, 11.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczo - odbiorczych dla linii radiowych w systemie łączności typu punkt - punkt (LR) w służbie stałej, 3

4 12.Wydawanie pozwoleń radiowych na używanie urządzeń nadawczo - odbiorczych dla linii radiowych w systemie łączności typu punkt - wiele punktów (KS) w służbie stałej. Uczestnicy: - Wnioskodawca, - Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE). PROPOZYCJE UPROSZCZEŃ 1. Rozszerzenie klasyfikacji PKD o nowe pozycje ANALIZA PROBLEMU Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U. nr 251, poz ze zm.) wydane na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.) wprowadza do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Działalności (PKD), stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. Wprowadzony schemat klasyfikacji z podziałem na sekcje skupiające podobne rodzaje działalności oraz na działy, grupy, klasy, podklasy, nazwy grupowania ma umożliwić oraz ułatwić określanie rodzajów prowadzonej działalności społeczno-gospodarczej. Próba holistycznego objęcia wszystkich sfer, w których swoją aktywność przejawia zarówno jednostka jak i osoba prawna z pewnością jest sprawą skomplikowaną, a wręcz wydaje się niemożliwą do osiągnięcia. Powstaje zatem pytanie ciągle aktualne pytanie w teorii prawa o poziom szczegółowości norm prawnych, który sprowadza do rozważania, czy tworzyć przepisy ogólne, czy też szczegółowe, a wręcz kazuistyczne wraz z ich temporalnymi konsekwencjami. Zgodnie z systematyką przyjętą w PKD określenia pozwoleń radiowych można szukać w dziale 60 Nadawanie programów ogólnodostępnych i abonamentowych. W szczególności pkt Z obejmuje nadawanie programów radiofonicznych Podklasa ta obejmuje: - transmisję radiofoniczną sygnałów dźwiękowych przez studia nadawcze i systemy do transmisji programów dźwiękowych, ogólnodostępnych lub dla abonentów, - działalność stacji radiofonicznych, tj. układanie i nadawanie programów dźwiękowych dla osób stowarzyszonych lub dla abonentów, drogą radiową, kablową lub satelitarną, - transmisję radiofoniczną przez Internet (internetowe stacje radiowe), - transmisję danych zintegrowaną z programami radiofonicznymi. Podklasa ta nie obejmuje: - produkcji programów radiofonicznych nagranych na taśmę, sklasyfikowanej w Z. Wydaje się jednak, że w ramach wymienionym powyżej pozwoleń radiowych można by także stosować Dział 61 - Telekomunikacja. Zgodzić można się ze stanowiskiem Urzędu Komunikacji Elektronicznej 4

5 (UKE), iż Dział Telekomunikacja z podklasami tam ujętymi (61.10.Z -Działalność w zakresie telekomunikacje przewodowej, Z - Działalność w zakresie telekomunikacji bezprzewodowej, z wyłączeniem telekomunikacji satelitarnej,61.30.z - Działalność w zakresie telekomunikacji satelitarnej,61.90.z - Działalność w zakresie pozostałej telekomunikacji) jest w stanie uwzględnić wymienione procedury. Powstaje natomiast pytanie, czy w obecnej wersji rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności wskazanie odpowiednich kategorii w obszarze technologii radiowych jest wystarczająco precyzyjne, dostosowane do dokonujących się zmian cywilizacyjnych. Przypomnieć należy, iż z punktu widzenia źródeł prawa rozporządzenie jest aktem normatywnym, które zmiana jest stosunkowa prosta, jeśli porównać ją z uchwalaniem aktów rangi ustawowej. Niejednokrotnie przy tym w PKD można znaleźć kazuistyczne egzemplifikacje. Wszystko to skłaniałoby do wniosku, iż warto by zastanowić się nad pełniejszym oddaniem specyfiki pozwoleń na działalność w sferze radiowej. Argumentem popierającym to stanowisko jest jasność prawa, która jest wartością nadrzędną, a dla przyszłych, potencjalnych nadawców, czy odbiorców z pewnością obecna regulacja jest nieczytelna. A przecież to oni wypełniając wnioski muszą wskazać określony kod PKD. Stąd też nie ma przeciwwskazań by tego postulatu nie uwzględnić, tym bardziej, że nadawanie programów radiofonicznych zostało w ramach PKD przypisane do podklasy Z. Taka sytuacja powoduje, ze przedsiębiorca, który planuje prowadzić działalność gospodarczą w konkretnym obszarze związanym z działalnością radiową nie jest wstanie wskazać odpowiedniego PKD. Ten problem występuje np. przy prowadzeniu działalności związanej z używaniem urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych naziemnych stacji satelitarnych czy urządzeń nadawczo - odbiorczych dla linii radiowych w systemie łączności typu punkt - punkt (LR) w służbie stałej. SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA Zmiana rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) lub też zmiana załącznika do tego rozporządzenia poprzez zobligowanie Rady Ministrów do uwzględniania omawianych rodzajów działalności związanych z radiem. Dostosowanie klasyfikacji PKD do rzeczywistych rodzajów działalności, która jest prowadzona w Polsce, pozwoli przedsiębiorcy na wybór właściwego dla siebie numeru PKD a właściwe organy administracji otrzymają dane na temat rodzajów działalności gospodarczej prowadzonych w odpowiednich sektorach gospodarki. KATEGORIA UPROSZCZENIA: PRAWNA ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Funkcjonowanie w obiegu prawnym nowych kodów PKD usunie wątpliwości co do ich wyboru oraz będzie oddawać rzeczywisty wymiar prowadzonej działalności. Jednocześnie należy podkreślić, że precyzyjna klasyfikacja PKD, jako hierarchicznie usystematyzowanego zbioru rodzajów działalności społecznogospodarczej, które realizują jednostki (podmioty gospodarcze) umożliwi podmiotom prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o adekwatne i spójne metodologicznie pojęcia - najtrafniej i najbardziej wyczerpująco opisujące ich rzeczywisty zakres. 5

6 2. Elektronizacja wniosku ANALIZA PROBLEMU Art. 143 ust. 3 ustawy Prawo telekomunikacyjne stanowi, że postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na wniosek zainteresowanego podmiotu. Ustawodawca tym samym wprowadził możliwość składania wniosku nie tylko w tradycyjnej formie formie pisemnej, ale także w formie elektronicznej. Nowelizacja ww. ustawy, która weszła w życie z dniem 4 grudnia 2011 r. usunęła zapis zgodnie, z którym: Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu. Powyższe rozwiązanie było także postulowane przez Instytut logistyki i Magazynowania i zawarte w dokumencie Wstępnych Propozycji Uproszczeń zawierającego propozycje uproszczeń procedur administracyjnych związanych z pozwoleniami radiowymi, które było konsultowane z przedstawicielami UKE w ramach elektronicznego Panelu Ekspertów. W związku z powyższym należy zatem dążyć do upowszechnienia składania przez stronę wniosku wraz z załącznikami w formie elektronicznej. Ten sposób inicjowania postępowania przede wszystkim będzie stanowił ułatwienia dla strony, będzie wygodniejszy bowiem wnioskodawca nie wychodząc z domu, za pośrednictwem Internetu, będzie mógł wszcząć procedurę. Nadto, obieg dokumentacji w formie elektronicznej pomiędzy wnioskodawcą a organem przyczyni się do usprawnienia całego postępowania i w efekcie jego przyspieszenia. Możliwość posługiwania się w postępowaniach administracyjnych dokumentami w formie elektronicznej przewiduje coraz więcej aktów prawnych. Dnia 17 czerwca 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r., Nr 40, poz. 230). Art. 2 pkt 1 ww. ustawy zmienił art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. K.p.a., co dało możliwość doręczania wniosków i decyzji w formie dokumentu elektronicznego. Obecnie art K.p.a. stanowi, iż sprawy należy załatwiać w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2005r. Nr 64, poz. 565, ze. zm.), doręczanego środkami komunikacji elektronicznej. Dodatkowo, możliwość stosowania i wykorzystywania elektronicznych rozwiązań w procedurze administracyjnej przewidują przepisy art i 3 K.p.a. (wnoszenie elektronicznego podania do organu administracji publicznej), art. 61 3a K.p.a. (wszczęcia w wyniku jego złożenia postępowania administracyjnego), art pkt 1 K.p.a. (i zachowania terminu przy składaniu elektronicznego podania), art. 54 1, art , art , art. 217 K.p.a. (wydawania przez organ pism w formie dokumentu elektronicznego), art. 39 1, art K.p.a. (oraz ich doręczenia uczestnikom postępowania), art. 73 K.p.a. 6

7 (elektronicznego wglądu w akta sprawy) albo art. 220 K.p.a. (ograniczenia żądania złożenia zaświadczenia). Nadto, możliwość składania wniosków wraz z załącznikami w formie elektronicznej przewidują takie akty prawne jak np. - ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2001 r. Nr 130, poz z późn. zm.); - ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz z późn. zm.); - ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 z późn. zm.); - ustawa z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. nr 106, poz. 622). SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA W dniu 30 października 2011 r. weszło w życie rozporządzenie w sprawie sporządzania dokumentów elektronicznych, które w swej treści wskazuje organy właściwe do publikacji wzorów dokumentów elektronicznych w Centralnym Repozytorium Dokumentów (CRD), wydane na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. CRD jest bazą obowiązujących w poszczególnych procedurach administracyjnych, wzorów i formularzy dokumentów, umieszczoną na Elektronicznej Platformie Usług Administracji Publicznej (epuap). Przedmiotowe rozporządzenie precyzuje i wskazuje organy właściwe do umieszczenia w CRD wzorów dokumentów. W zakresie przedmiotowych procedur, na podstawie 27 ust. 2 rozporządzenia w sprawie sporządzania dokumentów elektronicznych będzie to Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Elektronizacja wniosku powinna zostać przeprowadzona zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2005 r., Nr 64, poz. 565, ze zm.) oraz zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów w sprawie sporządzania pism w formie dokumentów elektronicznych, doręczania dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych. W przedmiotowych procedurach wzory wniosków związanych z wpisem do rejestru operatorów pocztowych powinien umieścić Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Składanie wniosków wraz z załącznikami w formie elektronicznej jest możliwe poprzez elektroniczną platformę usług administracji publicznej (e-puap). Przedsięwzięcie e-puap jest zintegrowanym systemem informatycznym, zewnętrznie z systemami teleinformatycznymi podmiotów publicznych korzystających z możliwości świadczenia swoich usług poprzez platformę, ale również wewnętrznie w obrębie samej platformy. Celem tego przedsięwzięcia informatycznego pozostaje stworzenie w sieci jednego punktu kontaktu obywatela z różnymi podmiotami publicznymi, co wiąże się z potrzebą standaryzacji rozwiązań i 7

8 systemów e-administracji w tychże podmiotach ( ) W e-puap udostępnia się podmiotom publicznym katalog usług (usługi wspólne), które mogą świadczyć za pomocą tej platformy innym podmiotom, w tym adresatom zewnętrznym swoich działań (obywatelom). Jednocześnie działania podmiotu publicznego mogą polegać na wykorzystaniu funkcji e-puap do świadczenia usług własnych, które wpisuje się do katalogu usług w e-puap. Do najważniejszych usług wspólnych zaliczymy: tworzenie i funkcjonowanie elektronicznej skrzynki podawczej, obsługę podpisu elektronicznego, obsługę płatności elektronicznych i potwierdzanie profilu zaufanego e-puap. (G. Sibiga, Informatyzacja administracji publicznej w Polsce, Edukacja Prawnicza, marzec 2011, s ) Co prawda platforma epuap daje możliwość tworzenia i wysyłania wniosków w formie elektronicznej. Jednakże w celu wprowadzenia przedmiotowego rozwiązania niezbędne jest stworzenie formularza wniosku w wersji elektronicznej. Takie formularze są opracowywane przez zespół ekspertów Instytutu Logistyki i Magazynowania w Poznaniu. Jednakże wzór wniosku w niniejszym przypadku zostanie opracowany w ramach projektu pn. Budowa platformy e-usług Urzędu Komunikacji Elektronicznej realizowanego przez UKE. Wobec powyższego wskazane jest skoordynowanie prac prowadzonych w ww. projekcie oraz w projekcie UEPA. Instytut Logistyki i Magazynowania oraz Urząd Komunikacji Elektronicznej wspólnie ustalą jaki zakres praz związanych z elektronizacją przedmiotowych procedur będzie prowadzony w ramach projektu UEPA. ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Wdrożenie uproszczenia w postaci wniosku elektronicznego usprawni obieg dokumentów oraz wymusi szybszy obieg korespondencji pomiędzy uczestnikami procedury (organ-strona). Ponadto stworzenie wzorów w formie elektronicznej, umożliwi organowi właściwemu tj. Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej na podstawie 27 ust. 2 rozporządzenia w sprawie sporządzania dokumentów elektronicznych umieszczenie ich w Centralnym Repozytorium Dokumentów na platformie epuap. Konsekwencją tego stanu rzeczy winno być szybsze załatwienie sprawy przez organ administracji, co odbędzie się z korzyścią dla obywatela (przedsiębiorcy). Elektronizacja, nierozerwalnie związana z postępem technicznym jest dziś widoczna w zasadzie we wszystkich dziedzinach życia. Wykorzystanie najnowszych rozwiązań elektronicznych i informatycznych w działalności administracji publicznej, dokonywanych w interesie uczestników procesów administracyjnych, ale również w interesie społecznym należy uznać za kierunek, właściwy, dający wiele możliwości, na przyszłość. Dodatkowo elektronizacja procedur administracyjnych, poza usprawnieniem i przyspieszeniem, prowadzi do obniżenia kosztów funkcjonowania administracji, zwiększa przejrzystość podejmowanych działań oraz wychodzi naprzeciw postulatom tzw. Green ICT, gdyż umożliwia składanie wniosków w bardziej ekologicznej elektronicznej formie. Dla obywatela oznacza to przede wszystkim zmniejszenie uciążliwości formalnych, przyspieszenie załatwiania spraw i obniżenia kosztów po jego stronie. 8

9 3. Wprowadzenie do wniosku opcji wyboru sposobu komunikacji (w sposób tradycyjny lub elektroniczny) ANALIZA PROBLEMU Zgodnie z przepisem art. 39¹ 1 K.p.a. doręczenie może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, ze zm.) jeżeli strona lub inny uczestnik postępowania wystąpił do organu administracji publicznej o doręczenie, albo wyraził zgodę na doręczanie pism za pomocą tych środków. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że środek komunikacji elektronicznej może być wykorzystany tylko i wyłącznie w tym przypadku, gdy strona tego żąda albo też wprost wyraża zgodę w odpowiedzi na propozycję złożoną przez organ. Nie ma podstaw prawnych do korzystania z tego środka komunikacji ze stroną w toku postępowania, np. tylko dlatego, że organowi administracyjnemu jest znana z pism procesowych lub dostępna w innej drodze wiadomość o adresie poczty elektronicznej strony. W aktach sprawy musi wobec tego być stosowny dokument (wniosek, pismo, dokument elektroniczny z bezpiecznym podpisem elektronicznym) zawierający zgodę strony na korzystanie ze środków komunikacji elektronicznej (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2011). Postrzegając korzystanie ze środków komunikacji elektronicznej jako narzędzie służące uproszczeniu i przyspieszeniu procesu realizacji wyżej wskazanych procedur, należy zarazem podjąć działania służące ułatwieniu podmiotom realizującym wspomniane procedury wykorzystanie przedmiotowych środków. Pamiętając, iż aby umożliwić stronom postępowania, np. wymianę korespondencji w trakcie realizacji przedmiotowych procedur za pomocą środków komunikacji elektronicznej, niezbędnym jest wyrażenie prawem przewidzianej zgody, dlatego też wydaje się, iż najlepszym rozwiązaniem będzie wprowadzenie we wzorach wniosków inicjujących procedury administracyjne możliwości złożenia oświadczenia o wyrażeniu zgody na doręczanie pism drogą elektroniczną. KATEGORIA UPROSZCZENIA: PRAWNA De lege lata (według obowiązującego prawa) Na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów prawa, zgodnie z przepisem art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego doręczenie może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, jeżeli strona wystąpiła do organu administracji publicznej o doręczenie, albo wyraziła zgodę na doręczanie jej pism za pomocą tych środków. Zatem, by umożliwić stronom postępowania wymianę korespondencji w trakcie realizacji przedmiotowych procedur za pomocą środków komunikacji elektronicznej, niezbędnym jest wyrażenie przez wnioskodawcę zgody na prowadzenie korespondencji w tej formie. De lege ferenda (według postulowanego prawa): Proponuje się osiągnięcie przedmiotowego uproszczenia poprzez wprowadzenie następującego 9

10 rozwiązania: Rozszerzenie wniosku o wpis do rejestru o następujący punkt (do ewentualnego wyboru przez wnioskodawcę): Oświadczam, że wyrażam zgodę, na doręczanie korespondencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (zgodnie z art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz z późn. zm.). Wzór wniosku stanowi załącznik do niniejszego DPU. Daleko idącym rozwiązaniem, które może być osiągnięte w dłuższym horyzoncie czasowym jest przyjęcie domniemania, iż osoba, która uzyskała certyfikat podpisu elektronicznego albo profil zaufany epuap (a od 1 lipca 2013 r. skorzystała instytucji podpisu osobistego) i złożyła uwierzytelnione podanie, wyraża również wolę korzystania z elektronicznych środków komunikacji także w odniesieniu do doręczeń pod jej adresem i jest do ich odbioru przygotowana. W takich przypadkach zgoda lub żądanie, o którym mowa w art pkt 1 i 2 K.p.a., nie byłoby konieczne. Uproszczenie ma na celu umożliwienie organowi administracji publicznej kontynuowania postępowania z wykorzystaniem elektronicznych form doręczeń, w każdym przypadku jeżeli postępowanie to zostało wszczęte poprzez prawidłowo wniesiony i uwierzytelniony za pomocą środków komunikacji elektronicznej wniosek strony, bez konieczności formułowania oświadczenia. Mając na uwadze powyższe zasadnym wydaje się zaproponowanie odstępstwa od art K.p.a. poprzez dodanie 1a, 1b i 1c: Art. art a. Jeżeli postępowanie zostało wszczęte na wniosek strony złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne i spełniający warunki, o których określone w art. 63 3a, domniemuje się, że wnoszący wniosek wyraził zgodę na doręczanie mu pism w sposób wskazany w 1 na adres elektroniczny, z którego nadano wniosek. 1b. Przy pierwszym doręczeniu w sprawie organ administracji publicznej poucza wnioskodawcę o prawie do żądania dokonywania doręczeń w sposób określony w przepisach niniejszego rozdziału w formie innej niż forma dokumentu elektronicznego. 1c. Przepisu 1a nie stosuje się, jeżeli adres elektroniczny, z którego nadano wniosek, nie zezwala na wysyłanie korespondencji zwrotnej. SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA W obecnym stanie prawnym proponuje się wprowadzenie do wzoru wniosku sformułowanie wyrażające zgodę na doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Zgadzam się na doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej 10

11 w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2002 r., Nr 144, poz. 1204, ze. zm.). W zależności od przyjętego wariantu proponowane uproszczenie będzie wprowadzone poprzez rozszerzenie wniosku o wpis do rejestru. Daleko idącym rozwiązaniem jest umieszczenie w K.p.a. domniemania, że wnoszący wniosek wyraził zgodę na doręczanie mu pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.), na adres elektroniczny, z którego nadano wniosek. Proponowane rozwiązanie zostało wyodrębnione oraz poddane analizie w ramach Dokumentu propozycje uproszczeń nr 5 zawierający propozycje uproszczeń procedur administracyjnych umieszczonego na stronie: społecznym. Przedmiotowy dokument został opracowany w ramach Projektu UEPA oraz poddany konsultacjom ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Uproszczenie ma na celu umożliwienie organowi administracji publicznej kontynuowania postępowania z wykorzystaniem elektronicznych form doręczeń, jeżeli postępowanie to zostało wszczęte poprzez prawidłowo wniesione i uwierzytelnione za pomocą środków komunikacji elektronicznej Uproszczenie i przyspieszenie toku realizacji omawianych procedur będące zgodne z jedną z podstawowych zasad procedury administracyjnej tj. zasadą szybkości i prostoty postępowania wynikających z art. 12 K.p.a. Aprobując fakt, iż organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia, stwierdzić zarazem trzeba, że środki komunikacji elektronicznej jawią się jako skuteczny instrument w tym zakresie. Podsumowując powyższe należy stwierdzić, iż proponowane rozwiązanie jest w pełni zgodne z Celem nr 3 w obszarze Gospodarka Strategii rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce do roku 2013 przygotowanej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, której jedną z kluczowych inicjatyw i zadań jest: minimalizacja konieczności kontaktów bezpośrednich przedsiębiorców z urzędami przez zastosowanie rozwiązań informatycznych i udostępnianie usług i informacji niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w formie elektronicznej. Kierownik Projektu UEPA Marcin Kraska, Z-ca Kierownika Centrum Elektronicznej Gospodarki, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań Ekspert prawny Sławomir Pawłowski, Ekspert prawny, Poznań Inni autorzy (ILIM) Szymon Mamrot, Kierownik obszaru zadaniowego ds. mapowania w projekcie UEPA, Centrum Elektronicznej Gospodarki, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań Lucyna Łuczak, Członek obszaru zadaniowego ds. upraszczania w projekcie UEPA, członek Zespołu Prawnego, 11

12 Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań Marta Matuszewska-Maroń, Kierownik obszaru zadaniowego ds. upraszczania w projekcie UEPA, członek Zespołu Prawnego, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań Bogusław Śliwczyński, Pełnomocnik Dyrektora ds. Logistyki, Ekspert ds. Uproszczeń, Koordynator obszaru zadaniowego ds. uproszczeń, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań 12