Zatem dane, o których wspomniano mają dotyczyć rodzaju i zakresu działalności telekomunikacyjnej i sprzedaży usług telekomunikacyjnych.

Transkrypt

1 Uwagi TP S.A. do projektu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wzorów formularzy służących do przekazywania danych dotyczących działalności telekomunikacyjnej oznaczonego datą Dyspozycja art. 7 ust. 3 upoważnia Ministra właściwego do spraw łączności do określenia wzorów formularzy, za pomocą których przedsiębiorca telekomunikacyjny będzie dostarczał dane dotyczące rodzaju i zakresu wykonywanej działalności telekomunikacyjnej oraz wielkości sprzedaży usług telekomunikacyjnych. Zatem dane, o których wspomniano mają dotyczyć rodzaju i zakresu działalności telekomunikacyjnej i sprzedaży usług telekomunikacyjnych. Powołane w uzasadnieniu do wydawanego rozporządzenia przepisy UE odnośnie dostarczania informacji, jako zasadę wskazują, iż państwa członkowskie zapewnią aby przedsiębiorca telekomunikacyjny dostarczał wszystkie informacje niezbędne krajowemu organowi regulacyjnemu do zwapnienia zgodności z postanowieniami dyrektyw lub decyzji wydawanych na jej podstawie. Przedsiębiorca natomiast na żądanie, w którym będzie określony termin oraz zakres informacji a także uzasadnienie żądania ma dostarczyć te informacje regulatorowi. W omawianych przepisach UE podkreśla się, iż żądana informacja powinna być proporcjonalna do celu, jakiemu ma służyć. [np. art. 5 DR]. Podobnie w preambule do DA [motyw 28] wyrażono pogląd, iż zarówno dla operatora jak i regulatora obowiązek składania sprawozdań czy informacji może być uciążliwe, zatem obowiązek ten powinien być proporcjonalny jak i obiektywnie uzasadniony oraz ograniczony do tego, co jest rzeczywiście niezbędne. Nie jest konieczne nakładanie obowiązku systematycznego i właściwego dostarczania dowodu zgodności z wszystkimi wymogami określonymi w ustawie lub związanymi z nimi prawami przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. W przepisie art. 11 ust. 1 DA również podkreślono, że organ regulacyjny może jedynie żądać od przedsiębiorcy dostarczania informacji zgodnie z wykonywana działalnością określoną w ustawie, prawami użytkowania lub szczegółowymi obowiązkami, o których mowa w art. 6 ust. 2, w sposób proporcjonalny i obiektywnie uzasadniony (.). Przedsiębiorca ponadto ma prawo wiedzieć, do jakich celów będzie wykorzystywana dostarczana przez niego informacja. 1

2 Zatem wbrew temu co stwierdzono w uzasadnieniu składanie informacji za pomocą wzorów formularzy stanowi wyjątek od zasady określonej w przedstawionych wyżej przepisach dyrektywach. W dyrektywach przewiduje się możliwość dostarczania informacji w sposób ciągły i usystematyzowany jedynie w ściśle określonych spawach, co z drugiej strony będzie stanowiło podstawę do gromadzenia danych w sposób systematyczny, co jest to przewidziane np. w art. 11 ust. 1 DA. Jak już wcześniej wspomniano, informacje mają dotyczyć działalności telekomunikacyjnej oraz świadczonych usług. Formularz 00 zatytułowany Informacja o przedsiębiorcy telekomunikacyjnym w brzmieniu obowiązującym zawiera / dostarcza informacje pozwalające zidentyfikować podmiot składający formularze odpowiednio do prowadzonej działalności. W tym kontekście wprowadzenie w formularzu 00 innowacji obowiązku wskazywania wartości infrastruktury stanowi przekroczenie delegacji do wydania rozporządzenia, gdyż nie jest ona przypisana do konkretnej działalności : jej rodzaju czy zakresu ani też do wielkości sprzedanych usług, natomiast przypisuje się te informację do podmiotu składającego formularze. Mając na uwadze argument podniesiony w uzasadnieniu, iż owa informacja wartość infrastruktury - przydatna jest w analizach rynków należy zauważyć, że taką analizę determinują różne czynniki, np. zawartość rozporządzenia, o którym mowa w art. 22 PT, zalecenia KE itd., i dopiero w kontekście tych elementów należałoby rozważać konieczność podawania informacji o wartości infrastruktury, biorąc przede wszystkim pod uwagę zgodnie z postanowieniami dyrektyw sposób proporcjonalny i obiektywnie uzasadniony których to przesłanek w uzasadnieniu do projektowanej w rozporządzeniu innowacji nie zaprezentowano ani nie dokonano analizy w omawianym zakresie przedmiotowym. Zatem brak uzasadnienia dla wprowadzenia omawianej pozycji do formularza stanowiącego zbiór informacji o przedsiębiorcy.; nie zawiera się on również w przedmiocie punktu 00.02, który zgodnie z tytułem ma stanowić o przychodach, zatrudnieniu oraz wydatkach na inwestycje. W tym miejscu należy również skonstatować, iż wiele informacji w zakresie, o którym mowa w formularzu F00, zawartych jest w rejestrze, o którym mowa w art. 10 PT, bowiem przedsiębiorca ma również obowiązek [art. 12 PT] uaktualniać dane, o których mowa w art. 10 ust. 4 pkt 1 8 PT, zatem wydaje się, że wiele informacji przekazywanych organowi regulacyjnemu jest powielanych, tyle że z racji różnych tytułów. W załączonym wzorze formularza F00 w objaśnieniach podaje się definicję infrastruktury. co również wydaje się przekroczeniem delegacji, jak również wskazuje się odpowiedni instrument - wartość odtworzeniową. 2

3 Powstają zatem wątpliwości odnośnie zakresu podawanych danych. W przypadku TP dane takie musiały zostać dopiero zebrane na podstawie jasnych i przejrzystych kryteriów. Przedstawiona w opisie definicja: Infrastruktura telekomunikacyjna - urządzenia telekomunikacyjne, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych oraz w szczególności linie, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable przewody oraz osprzęt, wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji. Należy podać aktualną wartość odtworzeniową. Budzi szereg wątpliwości: Czy np. budynki w jakich znajdują się centrale stanowią część infrastruktury czy nie, oprogramowanie pomocnicze na centralach stanowią osprzęt czy nie itd. Zbieranie i kategoryzowanie danych w przypadku szeregu usług telekomunikacyjnych stanowi bardzo duża trudność. Obecnie jednocześnie trwa szereg postępowań administracyjnych, które mają związek właśnie z posiadaną infrastrukturą telekomunikacyjną a związane z kalkulacją kosztową. Można więc przypuszczać, iż w ta ogólnikowa pozycja może zostać użyta przez UKE do wyciągnięcia niewłaściwych wniosków. Zwrócić należy uwagę również na fakt, iż systemy księgowe nie rozróżniają pojęcia samej infrastruktury telekomunikacyjnej. W przypadku przepisów księgowych nie ma znaczenia jakiego rodzaju jest to infrastruktura. Przepisy odnoszą się do infrastruktury znajdującej się w posiadaniu Spółki i właśnie takie dane są zbierane w Spółce z punktu widzenia księgowości. Identyfikacja oraz inwentaryzacja takiej infrastruktury będzie procesem długotrwałym, narażając jednocześnie Spółkę na poniesienia nadmiernych kosztów. Włączenie zatem tych danych narazi Spółkę na poniesienie nadmiernych kosztów. Zachodzi również wątpliwość, czy podanie do dnia 31 marca aktualnej wartości odtworzeniowej infrastruktury z poprzedniego roku obrotowego, będzie stanowiła w danym roku rzeczywiście aktualną wartość. Konieczność zaprojektowania nowego rozporządzenia w miejsce obowiązującego aktu z dnia 8 lutego 2006r. a więc w niespełna rok po wejściu w życie nie zostało wystarczająco uzasadnione mając na uwadze w szczególności potrzebę gwarantowania przez państwo stabilności regulacji prawnych dla sektora gospodarczego; potrzebę uwzględnienia nowych zaleceń KE, co implikuje wydanie nowego rozporządzenia do art. 22 jak również konieczność nowelizacji ustawy Prawo telekomunikacyjne w zakresie właściwego implementowania dyrektyw do prawa krajowego, co stanowi przedmiot projektu ustawy zmieniającej ustawę Prawo telekomunikacyjne, oznaczonego datą 20 grudnia Szereg powyższych uwag i wątpliwości ma zastosowanie w przypadku innych instytucji regulowanych w opiniowanym projekcie. Uwagi szczegółowe: Formularzu 01 tj. Usługi telefoniczne w sieci stacjonarnej odnośnie użycia określenia aparat samoinkasujący ( PAS). 3

4 W pozycjach wzoru formularza: , oraz w objaśnieniu sposobu ich wypełnienia w Prawie Telekomunikacyjne definiuje i posługuje się wyłącznie pojęciem: aparat publiczny, które oznacza - publicznie dostępny telefon, w którym połączenie opłacane jest automatycznie, w szczególności za pomocą monety, żetonu, karty telefonicznej lub karty płatniczej. F03 Hurtowa dzierżawa łączy telekomunikacyjnych Szereg wątpliwości budzi również zmiana definicji usług w porównaniu z obowiązującymi formularzami informacyjnymi. Zawarte w obowiązujących formularzach definicje zostały wypracowane w toku ponad 2 letnich konsultacji, są logicznie powiązane z systemem prawnym. Zmiana nazw oraz definicji powoduje zamieszanie w interpretacji danych i ich zakresów. Przykładem może być pojęcie węzła sieci wprowadzone w formularzu 3. Obecnie trwają dopiero, wbrew temu co jest zapisane w uzasadnieniu uzgodnienia zmierzające do wypracowania właściwej definicji segmentu łączy niebędących zakończeniami. Zmiana nazwy oraz wprowadzanie nieuzgodnionych definicji jest w rzeczywistości obligatoryjnym narzuceniem definicji przez projektodawcę. Ponadto zmiany te nie mają odzwierciedlenia w polskim rynku telekomunikacyjnym. Powstają więc wątpliwości, w jakim celu wprowadzono np.: powyższą definicję węzła sieci czy definicja funkcjonuje w obowiązujących przepisach prawnych, czy jest zgodna rozwiązaniami zawartymi w dyrektywach UE. W stosunku do wymagań z roku ubiegłego wprowadzono zmiany dotyczące definicji łączy dzierżawionych. Spełnienie wcześniejszych wymagań już wiązało się z poniesieniem dużych nakładów na dostosowanie systemów informatycznych do życzeń Ministerstwa Infrastruktury. Aktualne zmiany to podział łączy dzierżawionych na: międzywęzłowe, będące zakończeniami łączy, end-to-end oraz wydzielenie łączy analogowych. Def. "Łącze dzierżawione będące zakończeniem łącza to łącze o określonej przepustowości zrealizowane pomiędzy urządzeniem abonenckim a najbliższym, od urządzenia abonenckiego, węzłem operatora sprzedającego usługę znajdującym się w sieci, do którego dołączony jest przedsiębiorca telekomunikacyjny zamawiający łącze" - wymaga wskazania najbliższego węzła operatora, z czym jest spory problem. Formularz nr F04 Formularz ten obejmuje m.in.: "Liczba umów dotyczących wymiany ruchu opartego na protokole IP zawieranych z innymi przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi". Pojęcie to jest nieprecyzyjne czy połączenie z protokołem BGP z Operatorem komercyjne (płatne) jest wymianą ruchu w rozumieniu rozporządzenia? F06 Usługi dostępu do sieci Internet świadczone użytkownikom końcowym 4

5 wiersz 21 - xdsl Komentarz do formularza F-06 (wiersz 21), gdzie już od paru lat w następstwie definicji dostępu szerokopasmowego przyjętego przez Komisję Europejską stosowana jest graniczna wartość przepływności 144 kbps. Przy każdej okazji zwracamy uwagę na fakt, że Polska powinna być zainteresowana tym, aby przekonać otoczenie (komisję Europejską oraz analityków rynku) co do specyfiki naszego rynku. Przede wszystkim ze względów ekonomicznych (polskie gospodarstwa domowe cechują się relatywnie niższym dochodem rozporządzalnym niż w wysokorozwiniętych krajach EU), ale również dojrzałości rynku (rozumianego m.in. jako rozwój usług bazujących na dostępie szerokopasmowym), wciąż bardzo popularne są dostępy szerokopasmowe (w technologiach ADSL oraz określane mianem Housing LAN dostępy współdzielone między kilkoma gospodarstwami domowymi) o przepływnościach niższych niż 144 kbps (np. 128 kbps). Istnieje również wciąż grupa klientów korzystająca z usług SDI gdzie przepływność jest jeszcze niższa (do 115 kbps). Takie dostępy również powiększają penetrację szerokopasmową i nie powinny być pomijane przy ocenie rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce. Aby z jednej strony zaspokoić wystandaryzowane normy europejskie (np. sprawozdawczość do EUROSTATu), a z drugiej wpływać na pozytywny wizerunek Polski w oczach analityków, wewnętrzna sprawozdawczość w naszym kraju powinna zostać wzbogacona o raportowanie łączy w technologiach stosowanych w dostępach szerokopasmowych, ale o przepływnościach mniejszych niż 144 kbps. Można by wtedy dokonywać na tej podstawie rzeczywistej oceny rynku. F08 Usługi konwergentne Usługi konwergentne - tutaj konieczne jest doprecyzowanie definicji, czy chodzi o sprzedawany pakiet czy o przychody z 2 usług. Jednocześnie Formularz F08 obejmuje tylko fragment usług konwergentnych nie wymienia usługi VOIP. W formularzu w rodzajach świadczonych usług brakuje zwykłej, korporacyjnej transmisji danych, też przecież świadczonej w pakietach konwergentnych. Należałoby zatem uzupełnić listę rodzajów świadczonej usługi o transmisję danych w kombinacji ze wszystkimi pozostałymi (np. telefonia stacjonarna + dostęp do sieci Internet + transmisja danych); usługa konwergentna występuje dublowanie informacji, w formularzu tym występuje również wątpliwość, czy należy wyłączyć z pakietu multipleksu telefonię stacjonarną? Formularz F10 dotyczący usług VOIP jest nieprecyzyjny. Pkt 2.6 Numery końcowe użytkowników, jakie należy podać "wylistować" w przypadku IP PABX i BP itp. Dodatkowo należy rozbudować system raportujący z platformy VOIP w podziale na rodzaj ruchu do PSTN, sieci Komórkowych itp. 5

6 Na zakończenie należy podnieść potrzebę zaprojektowania przepisu przejściowego, który umożliwiałby przygotowanie się adresatów aktu do wykonania obowiązków w zaprojektowanym wymiarze, chodzi o zasoby kadrowe, logistyczne, finansowe, co ma szczególne znaczenie w przypadku nowego zakresu danych formularzy. Gruntowne zmiany proponowane w projekcie uniemożliwią bowiem pozyskanie danych za 2008 r. Zatem projektowane rozporządzenie mogłoby wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że zaprojektowane wzory formularzy dotyczyłyby roku 2009 i następnych, o ile akt wszedłby w życie w pierwszej połowie roku Mirosław Hutnik Z upoważnienia p. Joanny Radzikowskiej Dyrektora Departamentu Legislacji i Postępowań Regulacyjnych Pionu Współpracy Regulacyjnej 6