Kierunek i poziom studiów: Chemia, pierwszy Sylabus modułu: Chemia fizyczna (0310-CH-S1-022)

Transkrypt

1 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Kierunek i poziom studiów: Chemia, pierwszy Sylabus modułu: Chemia fizyczna (0310-CH-S1-022) 1. Informacje ogólne koordynator modułu rok akademicki 2014/2015 semestr forma studiów sposób ustalania oceny końcowej modułu dr hab. Marzena Dzida 4 (letni) stacjonarne średnia arytmetyczna z poszczególnych sposobów efektów kształcenia: egzaminu, kolokwium pisemnego, odpowiedzi ustnej, sprawozdania oraz oceniania ciągłego podstawą zaliczenia modułu jest zaliczenie wszystkich 2. Opis dydaktycznych i pracy Wykład prowadzący treści dr hab. Marzena Dzida 0310-CH-S1-022_fs_1 Podstawowe pojęcia w termodynamice (układ i otoczenie, typy układów, funkcja stanu, parametry stanu). Energia wewnętrzna. Sposoby przekazywania energii (praca i ciepło). I zasada termodynamiki. Przemiany izobaryczne i izochoryczne. Entalpia. Pojemność cieplna. Efekty cieplne przemian chemicznych termochemia. Prawo Hessa. Prawo Kirchhoffa. Procesy samorzutne i niesamorzutne. Entropia. II zasada termodynamiki. Statystyczna interpretacja entropii mikrostan i makrostan. Energia swobodna, entalpia swobodna. Kryteria samorzutności i równowagi w zależności od warunków zewnętrznych. III zasada termodynamiki. Zerowa zasada termodynamiki. Temperatura. Funkcje termodynamiczne układów chemicznych. Potencjał chemiczny. Wielkości cząstkowe molowe. Twierdzenie Eulera o funkcjach jednorodnych. Wielkości intensywne i ekstensywne. Równanie Gibbsa- Duhema. Funkcje standardowe, funkcje mieszania. Aktywność i współczynnik aktywności. Termodynamiczna klasyfikacja roztworów. Układy odniesienia dla współczynnika aktywności. Funkcje nadmiarowe. Układy jednoskładnikowe wielofazowe. Reguła faz Gibbsa. Potencjał chemiczny substancji w pobliżu przejścia fazowego. Przejścia fazowe I i II rodzaju wg klasyfikacji Ehrenfesta. Diagramy fazowe kryształ-ciecz-gaz układów jednoskładnikowych. Przebieg linii równowag na diagramach - równanie Clausiusa-Clapeyrona. Punkt potrójny. Fazy stabilne i metastabilne. Stabilność termodynamiczna i kinetyczna. Przechładzanie. Krystaliczne i amorficzne ciała stałe. Mono- i enancjotropia. Układy wieloskładnikowe wielofazowe. Równowagi gaz ciecz i ciecz kryształ w układach wieloskładnikowych. Prawo Raoulta, prawo Henry ego. Zeo- i azeotropy. Eutektyki, perytektyki, topnienie kongruentne i niekongruentne. Dyskusja przemian fazowych w oparciu o diagramy. Krystalizacja i destylacja. Prawo podziału Nernsta. Ekstrakcja. Gazy. Równania stanu: van der Waalsa, wirialne. Współczynnik kompresji. Zmienne zredukowane. Zasada stanów odpowiadających sobie. Zredukowane równania stanu. Termiczne równanie stanu jako źródło informacji o właściwościach termodynamicznych substancji. Współczynnik Joule a-thomsona. Płyn

2 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 2 metody prowadzenia dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej opis pracy własnej organizacja obowiązkowa uzupełniająca adres strony www Laboratorium prowadzący treści nadkrytyczny. Ekstrakcja nadkrytyczna. Powinowactwo chemiczne. Stan równowagi. Prawo działania mas. Wzór Nernsta (elektrochemia równowagowa). Konwencja sztokholmska. Półogniwo wodorowe. Tradycyjna klasyfikacja półogniw. Potencjały Volty i Galvaniego. Zjawiska powierzchniowe. Definicja napięcia powierzchniowego i napięcia międzyfazowego. Molekularne wyjaśnienie napięcia powierzchniowego. Prężność par nad powierzchnią zakrzywioną. Zjawiska kapilarne. Nadmiar powierzchniowy Gibbsa. Adsorpcja modele Freundlicha i Langmuira. Ciśnienie powierzchniowe. Histereza adsorpcji. Definicja pracy adhezji i pracy kohezji. Jak w opisie modułu Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie. 2 godziny (po 45 minut) w tygodniu w ciągu całego semestru 1. P.W. Atkins, Chemia fizyczna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2007, 2. H. Buchowski, W. Ufnalski, Podstawy termodynamiki, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 3. H. Buchowski, W. Ufnalski, Gazy ciecze płyny, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1994, 4. H. Buchowski, W. Ufnalski, Roztwory, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 5. L. Sobczyk, A. Kisza, K. Gatner, A. Koll, Eksperymentalna chemia fizyczna, PWN, Warszawa, 1982, 6. Platforma zdalnego nauczania: 1. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, PWN, Warszawa, 2006, 2. K. Gumiński, Termodynamika, PWN, Warszawa, 1982, 3. A. Kisza, Elektrochemia I Jonika, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, CH-S1-022_fs_2 Ćwiczenia praktyczne: Siła elektromotoryczna ogniwa galwanicznego. Potencjał standardowy elektrody. Napięcie rozkładowe elektrolitu. Kulometria. Przewodnictwo równoważnikowe elektrolitów. Termodynamika reakcji elektrodowych - zależność temperaturowa SEM. Liczby przenoszenia jonów. Miareczkowanie konduktometryczne. Elektroforeza swobodna. Izoterma adsorpcji. Adsorpcja barwnika z roztworu na węglu aktywnym. Izoterma rozpuszczalności w

3 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 3 metody prowadzenia dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej opis pracy własnej organizacja obowiązkowa uzupełniająca adres strony www układzie trójskładnikowym (diagram Gibbsa). Jonity - pojemność wymieniacza. Prawo podziału Nernsta - wyznaczanie współczynnika podziału. Mieszalność krytyczna. Analiza termiczna wyznaczanie krzywych ostygania stopów. Wyznaczanie pojemności cieplnej układu. Ciepło reakcji zobojętniania. Ciepło rozpuszczania soli. Entalpia parowania trudno wrzących cieczy. Wyznaczanie entalpii parowania wody. Wyznaczanie objętości nadmiarowych. Wyznaczanie wielkości pozornych - densytometria oscylacyjna. Jak w opisie modułu Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawdzianów przez samodzielną pracę z literaturą. Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń. 5 godzin (po 45 minut) przez 12 tygodniu; student wykonuje samodzielnie pod kierunkiem prowadzącego 10 ćwiczeń (zajęcia 2-11); pierwsze zajęcia przeznaczone są na omówienie przepisów BHP, zasad pracy w laboratorium fizykochemicznym, omówienie treści ćwiczeń, prezentacja podstaw obsługi sprzętu i aparatury; ostatnie zajęcia poświęcone są odrabianiu zaległych ćwiczeń. Zajęcia odbywają się w laboratoriach Zakładu Fizykochemii Faz Skondensowanych. 1. L. Sobczyk, A. Kisza, K. Gartner, A. Koll, Eksperymentalna chemia fizyczna, PWN, Warszawa P.W. Atkins, Chemia fizyczna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2007, 3. H. Buchowski, W. Ufnalski, Podstawy termodynamiki, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 4. H. Buchowski, W. Ufnalski, Roztwory, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 5. H. Buchowski, W. Ufnalski, Fizykochemia cieczy i gazów, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 6. A. Kisza, Elektrochemia. Jonika I, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 2000, 7. A. Kisza, Elektrochemia. Elektrodyka II, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 2001, 8. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, Podstawy fenomenologiczne t. I, Wyd. Naukowe PWN SA, Warszawa, 2007, 9. Platforma zdalnego nauczania: 1. J. R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, Konwersatorium prowadzący Pracownicy i doktoranci Zakładu Chemii Fizycznej treści 0310-CH-S1-022_fs_3 Podstawowe pojęcia w termodynamice. I zasada termodynamiki. Energia wewnętrzna. Entalpia. Pojemność cieplna. Efekty cieplne przemian chemicznych termochemia. Prawo

4 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 4 metody prowadzenia dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej opis pracy własnej organizacja obowiązkowa uzupełniająca adres strony www Hessa. Prawo Kirchhoffa. Entropia. II zasada termodynamiki. Procesy samorzutne i niesamorzutne. Potencjał chemiczny. Wielkości cząstkowe molowe. Wielkości intensywne i ekstensywne. Aktywność i współczynnik aktywności. Termodynamiczna klasyfikacja roztworów. Układy odniesienia dla współczynnika aktywności. Funkcje nadmiarowe. Układy jednoskładnikowe wielofazowe. Reguła faz Gibbsa. Potencjał chemiczny substancji w pobliżu przejścia fazowego. Przejścia fazowe I i II rodzaju wg klasyfikacji Ehrenfesta. Diagramy fazowe kryształ-ciecz-gaz układów jednoskładnikowych. Przebieg linii równowag na diagramach - równanie Clausiusa-Clapeyrona. Punkt potrójny. Fazy stabilne i metastabilne. Stabilność termodynamiczna i kinetyczna. Przechładzanie. Krystaliczne i amorficzne ciała stałe. Mono- i enancjotropia. Układy wieloskładnikowe wielofazowe. Równowagi gaz ciecz i ciecz kryształ w układach wieloskładnikowych. Prawo Raoulta, prawo Henry ego. Zeo- i azeotropy. Eutektyki, perytektyki, topnienie kongruentne i niekongruentne. Równania stanu: van der Waalsa, wirialne. Współczynnik kompresji. Zmienne zredukowane. Zasada stanów odpowiadających sobie. Zredukowane równania stanu. Współczynnik Joule a-thomsona. Płyn nadkrytyczny. Powinowactwo chemiczne. Stan równowagi. Prawo działania mas. Wzór Nernsta (elektrochemia równowagowa). Ćwiczenia rachunkowe z zakresu zagadnień przedstawionych w treściach Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie oraz rozwiązywanie wskazanych przez prowadzącego problemów obliczeniowych. 3 godziny (po 45 minut) w tygodniu w ciągu całego semestru 1. P.W. Atkins, C.A. Trapp, M.P. Caddy, C. Giunta, Chemia fizyczna zbiór zadań z rozwiązaniami, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2008, 2. P.W. Atkins, Chemia fizyczna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2007, 3. H. Buchowski, W. Ufnalski, Podstawy termodynamiki, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 4. H. Buchowski, W. Ufnalski, Roztwory, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, 1998, 5. H. Buchowski, W. Ufnalski, Gazy ciecze płyny, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa, A. Adamson Zadania z Chemii Fizycznej, PWN 1978, 2. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, PWN, Warszawa, 2006, 3. K. Gumiński, Termodynamika, PWN, Warszawa, 1982.

5 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 5 Konsultacje prowadzący treści metody prowadzenia dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej opis pracy własnej organizacja obowiązkowa uzupełniająca adres strony www Pracownicy i doktoranci Zakładu Chemii Fizycznej 0310-CH-S1-022_fs_3 Konsultacje bezpośrednie mające na celu pomoc w rozwiązywaniu bieżących trudności wynikających z realizacji treści programowych modułu. Jak w opisie modułu 7,5 0 - Indywidualne konsultacje Taka jak dla Wykładu Taka jak dla Wykładu 3. Opis sposobów efektów kształcenia modułu Egzamin (-y) 0310-CH-S1-022_fs_1 dr hab. Marzena Dzida 0310-CH-S1-022_w_1 Na egzaminie obowiązują treści ujęte w opisie dydaktycznych i pracy, przekazane na wykładzie oraz zawarte w literaturze obowiązkowej. Ocena bardzo dobra -student samodzielnie rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu matematyki, nie popełnia błędów,

6 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 6 Ocena dobra plus - student samodzielnie rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu matematyki, popełnia nieliczne, drugorzędne błędy niewynikające z braków merytorycznych, Ocena dobra - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych oraz rozwiązuje z pomocą egzaminatora zagadnienia problemowe z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając nieliczne błędy, Ocena dostateczna plus - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając przy tym błędy, Ocena dostateczna - student rozumie i potrafi wyjaśnić podstawowe pojęcia i prawa fizykochemiczne, z pomocą egzaminatora wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej, Ocena niedostateczna - student nie rozumie i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć i praw fizykochemicznych. Egzamin ustny. Student losuje zestaw trzech pytań. W zestawie znajduje się jedno pytanie problemowe, jedno pytanie sprawdzające umiejętność wykorzystania wiedzy do rozwiązywania zagadnień typowych oraz jedno pytanie dotyczące podstawowych pojęć i praw fizykochemicznych. Na przygotowanie ma 15 minut. W tym czasie część odpowiedzi może zamieścić na kartce. Odpowiedź ustna trwa od 15 do 20 minut. Polega na odpowiedzi na wylosowane pytania i dyskusji z egzaminatorem. Nazwa Kolokwium pisemne (-y) 0310-CH-S1-022_fs_2, 0310-CH-S1-022_fs_ CH-S1-022_w_2 Na sprawdzianie pisemnym obowiązują treści ujęte w opisie oraz umiejętność zastosowania ich w zadaniach rachunkowych. Ocena bardzo dobra -student samodzielnie rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu matematyki, nie popełnia błędów, Ocena dobra plus - student samodzielnie rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu matematyki, popełnia nieliczne błędy niewynikające z braków merytorycznych np. pomyłka w obliczeniach, Ocena dobra - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej oraz rozwiązuje zagadnienia problemowe, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając nieliczne błędy, Ocena dostateczna plus - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając nieliczne błędy oraz rachunkowe, Ocena dostateczna - student rozumie i potrafi wyjaśnić podstawowe pojęcia i prawa fizykochemiczne, rozwiązuje zagadnienia typowe z zakresu chemii fizycznej, popełniając błędy

7 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 7 Ocena niedostateczna - student nie rozumie i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć i praw fizykochemicznych. Powyższemu opisowi odpowiada następująca skala procentowa: poniżej 55% - ndst 55-69% - dost 70-75% - +dost 76-88% - dobry 89-94% - +dobry 95 bardzo dobry Nazwa Odpowiedź ustna (-y) Sprawdzian pisemny. Student otrzymuje zestaw pięciu (konwersatorium) lub 3 (laboratorium) pytań i problemów do rozwiązania. Zestaw zawiera zadania o różnym stopniu trudności, sprawdzające umiejętności rozwiązywania złożonych zagadnień problemowych, zagadnień typowych z chemii fizycznej, zastosowania podstawowych praw i pojęć oraz przedstawienia ich treści. Odpowiedź pisemna trwa 90 minut w przypadku konwersatorium oraz około 20 minut w przypadku laboratorium i polega na odpowiedzi na pytania oraz rozwiązaniu wszystkich zawartych w zestawie zadań. Podstawą zaliczenia konwersatorium jest zaliczenie wszystkich sprawdzianów. Student ma prawo do poprawy sprawdzianu 2-krotnie: przed pierwszym terminem egzaminu (wtedy poprawiane są tylko sprawdziany niezaliczone) oraz sesji poprawkowej (gdzie student zobowiązany jest do ponownego zaliczenia całości materiału) 0310-CH-S1-022_fs_ CH-S1-022_w_3 Na sprawdzianach ustnych obowiązują treści ujęte w zagadnieniach do działu oraz do konkretnego ćwiczenia. Ocena bardzo dobra - student samodzielnie opisuje zjawiska fizykochemiczne, rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, nie popełnia błędów, Ocena dobra plus - student samodzielnie rozwiązuje zagadnienia problemowe z zakresu matematyki, popełnia nieliczne, drugorzędne błędy niewynikające z braków merytorycznych Ocena dobra - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych oraz rozwiązuje z pomocą prowadzącego zagadnienia problemowe z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając nieliczne błędy, Ocena dostateczna plus - student wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki popełniając przy tym błędy, Ocena dostateczna - student rozumie i potrafi wyjaśnić podstawowe pojęcia i prawa fizykochemiczne, z pomocą prowadzącego wykorzystuje wiedzę do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu chemii fizycznej, Ocena niedostateczna - student nie rozumie i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć i

8 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 8 Nazwa Sprawozdanie (-y) praw fizykochemicznych. Zaliczenie działu: Student otrzymuje zestaw 3 pytań/problemów do rozwiązania. Odpowiedź ustna trwa od 15 do 20 minut i polega na odpowiedzi na pytania oraz dyskusji z prowadzącym. Przygotowanie do ćwiczenia: Przed każdym ćwiczeniem odbywa się krótkie kolokwium - czas trwania ok. 5 minut, podczas którego student otrzymuje 2 pytania dotyczące praktycznych i teoretycznych aspektów wykonania ćwiczenia CH-S1-022_fs_ CH-S1-022_w_4 Sprawozdanie pisemne z wykonanego ćwiczenia student sporządza w oparciu o wytyczne w instrukcji ćwiczenia z pomocą podanej literatury przedmiotu. Sprawozdanie powinno zawierać następujące elementy: wstęp teoretyczny związany z realizowanym zagadnieniami, opis metodyki oraz sposobu postępowania podczas pomiarów, opracowanie wyników pomiarów ich analizę, rachunek błędów oraz analizę statystyczną, porównanie z literaturą oraz dyskusję wyników i wnioski. Ocena bardzo dobra - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student samodzielnie opisuje zjawiska fizykochemiczne, korzysta swobodnie z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie nie zawiera błędów, jest wykonane bardzo starannie od strony edytorskiej, Ocena dobra plus - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student samodzielnie opisuje zjawiska fizykochemiczne, korzysta swobodnie z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera nieliczne błędy edytorskie, Ocena dobra - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska fizykochemiczne, korzysta z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera nieliczne błędy, Ocena dostateczna plus - sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska fizykochemiczne z pomocą prowadzącego, po konsultacjach wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera błędy, które zostają wyeliminowane po konsultacjach z prowadzącym, Ocena dostateczna - sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska fizykochemiczne z pomocą prowadzącego, po konsultacjach wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów; sprawozdanie zawiera błędy, które zostają wyeliminowane po konsultacjach z prowadzącym, Ocena niedostateczna- sprawozdanie nie jest kompletne, student nie rozumie i nie potrafi przeprowadzić podstawowych obliczeń fizykochemicznych. Student składa sprawozdanie pisemne prowadzącemu laboratorium w terminie do 2 tygodni od dnia wykonania ćwiczenia. Prowadzący do dwóch tygodni informuje

9 Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 9 o jego zaliczeniu bądź konieczności poprawy. Student składa poprawione sprawozdanie w terminie jednego tygodnia. Student ma możliwość dwukrotnej poprawy. Po dwukrotnym zwrocie sprawozdania, student zobowiązany jest do ponownego wykonania ćwiczenia. Nazwa Ocenianie ciągłe (-y) 0310-CH-S1-022_fs_ CH-S1-022_w_5 Przygotowanie do ćwiczenia w oparciu o instrukcję, przygotowanie stanowiska do pomiaru, wykonanie ćwiczenia, prawidłowy zapis otrzymanych wyników w karcie pomiarowej, zakończenie ćwiczenia, współpraca z innymi mi w grupie w celu zapewnienia bezpieczeństwa w laboratorium fizykochemicznym, rozwiązywanie problemów pojawiających się w trakcie pracy eksperymentalnej. Ocena bardzo dobra - student samodzielnie wykonuje ćwiczenie konsultując się z prowadzącym tylko w momentach istotnych dla poprawnego przebiegu ćwiczenia; zna i rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. Prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją. Ocena dobra - student wykonuje ćwiczenie konsultując się z prowadzącym w miarę potrzeby. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. W miarę prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją po konsultacji z prowadzącym, Ocena dostateczna - student wykonuje ćwiczenie po konsultacjach z prowadzącym. Rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. W miarę prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją po konsultacji z prowadzącym, Ocena niedostateczna - student nie jest w stanie prawidłowo wykonać ćwiczenia nawet po konsultacji z prowadzącym. W czasie trwania ćwiczeń laboratoryjnych prowadzący sprawdza pracę pod kątem wymagań merytorycznych dotyczących oceniania ciągłego.