(5 4 ) Sposób i urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21 ) Numer zgłoszenia (22) Data zgłoszenia: (86) Data 1 numer zgłoszenia międzynarodowego , PCT/US97/07820 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO97/42787, PCT Gazette nr 49/97 (51) IntCl7 H04Q 7/38 H04L 1/14 H04B 7/02 (5 4 ) Sposób i urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym (30) Pierwszeństwo: ,US,08/646,431 (73) Uprawniony z patentu: ERICSSON INC., Research Triangle Park, US ( 4 3 ) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 08/99 (72) Twórcy wynalazku: Nils R.C. Rydbeck, Cary, US Sandeep Chennakeshu, Cary, US (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 06/02 (74) Pełnomocnik: Ludwicka Izabella, PATPOL Spółka z o.o. PL B1 (5 7 ) 1. Sposób transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, w którym zawiadamia się o transmisji użytkownika ruchomego radiotelefonu w systemie komunikacyjnym posiadającym wiele kanałów przywoławczych o zmiennych poziomach marginesu, po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego na innym niż określony kanał przywoławczy, przy czym synchronizuje się ruchomy radiotelefon z jednym z kanałów przywoławczych, monitoruje się komunikaty w kanale przywoławczym, z którym zsynchronizowany jest ruchomy radiotelefon oraz odbiera się komunikaty na zsynchronizowanym kanale przywoławczym, znamienny tym, że użytkownika ruchomego radiotelefonu (16) zawiadamia się o transmisji po odbierze komunikatu sygnalizacyjnego (1 2 ) na kanale przywoławczym (2 2 ) innym niż określony kanał przywoławczy (2 0 ). FIG. 1

2 Sposób i urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, w którym zawiadamia się o transmisji użytkownika ruchomego radiotelefonu w systemie komunikacyjnym posiadającym wiele kanałów przywoławczych o zmiennych poziomach marginesu, po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego na innym niż określony kanał przywoławczy, przy czym synchronizuje się ruchomy radiotelefon z jednym z kanałów przywoławczych, monitoruje się komunikaty w kanale przywoławczym, z którym zsynchronizowany jest ruchomy radiotelefon oraz odbiera się komunikaty na zsynchronizowanym kanale przywoławczym, znam ienny tym, że użytkownika ruchomego radiotelefonu (16) zawiadamia się o transmisji po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego (1 2 ) na kanale przywoławczym (2 2 ) innym niż określony kanał przywoławczy (2 0 ). 2. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą wskaźnika wizualnego (54) na ruchomym radiotelefonie (16). 3. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą wskaźnika słyszalnego (56) ruchomego radiotelefonu (16). 4. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą mechanizmu wibracyjnego (48) ruchomego radiotelefonu (16). 5. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą ikony alarmowej (60) ukazującej się na wyświetlaczu (44) ruchomego radiotelefonu (16). 6. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że dodatkowo transmituje się (51/69) sygnał potwierdzenia (26) po zsynchronizowaniu ruchomego radiotelefonu (16) z określonym kanałem przywoławczym (2 0 ). 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że określony kanał przywoławczy (20) ma określony poziom marginesu, a alternatywne kanały przywoławcze (2 2 ) mają poziom marginesu większy niż ten określony poziom marginesu. 8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dodatkowo sprawdza się ciągle (43/57), czy utrzymana jest synchronizacja z jednym z kanałów przywoławczych (20/22). 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap monitorowania komunikatów (41/55) aktywuje się po zsynchronizowaniu z jednym z kanałów przywoławczych (20/22). 10. Sposób według zastrz. 1, znam ienny tym, że ruchomy radiotelefon (16) pozostawia się zsynchronizowany z kanałem przywoławczym (2 2 ) innym niż określony kanał przywoławczy (2 0 ) przez ograniczony okres. 11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że początkowo podejmuje się ustaloną liczbę prób uzyskania synchronizacji z określonym kanałem przywoławczym (2 0 ). 12. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podejmuje się ustaloną liczbę prób uzyskania synchronizacji z kanałem przywoławczym (2 2 ) innym niż określony kanał przywoławczy (2 0 ) po ustalonej liczbie nieudanych prób zsynchronizowania się z określonym kanałem przywoławczym (2 0 ). 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że dodatkowo przeprowadza się próbę uzyskania synchronizacji (65) z określonym kanałem przywoławczym (20) po zsynchronizowaniu z jednym z kanałów przywoławczych (2 2 ). 14. Urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, stanowiącym ruchomy telefon satelitarny zawierający główną obudowę, układ przetwarzania sygnałów umieszczony w tej obudowie, który to układ przetwarzania sygnałów jest zaopatrzony w środki synchronizacji ruchomego telefonu satelitarnego z pierwszym kanałem przywoławczym i przynajmniej jednym alternatywnym kanałem przywoławczym mającym wyższy poziom marginesu niż pierwszy kanał przywoławczy,

3 w środki monitorowania komunikatów w pierwszym kanale przywoławczym i alternatywnym kanale przywoławczym przy synchronizacji z określonym kanałem przywoławczym, układy odbioru i nadawania komunikatów przez pierwszy kanał przywoławczy i alternatywny kanał przywoławczy przy monitorowaniu określonego kanału przywoławczego oraz antenę dołączoną do układu przetwarzania sygnałów dla odbioru i nadawania sygnałów z i do kanałów przywoławczych, znam ienne tym, że jest zaopatrzony w zespół przetwornikowy (48, 54, 56) dostarczający sygnał zawiadamiający użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego (16) o transmisji, który to zespół przetwornikowy (48, 54, 56) jest dołączony do sterownika przetwornikowego (52) połączonego z układem przetwarzania sygnałów (30). 15. Urządzenie według zastrz. 14, znam ienne tym, że do układu przetwarzania sygnałów (30) dołączony jest układ nadawczy (38) sygnału potwierdzenia (26) po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego (12) na pierwszym kanale przywoławczym (20). 16. Urządzenie według zastrz. 14, znam ienne tym, że do sterow nika przetw ornikowego (52) dołączony jest wskaźnik wizualny (54). 17. Urządzenie według zastrz. 14, znam ienne tym, że do sterow nika przetw ornikowego (52) dołączony jest wskaźnik słyszalny (56). 18. Urządzenie według zastrz. 14, znam ienne tym, że do sterow nika przetw ornikowego (52) dołączony jest mechanizm wibracyjny (48). * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, który to system komunikacyjny zawiera jednostkę sterującą do transmitowania komunikatu sygnalizacyjnego na zmieniających się poziomach marginesu i wiele ruchomych radiotelefonów, które dostarczają sygnał alarmujący ich użytkownika, że poprzez kanał przywoławczy odebrano komunikat sygnalizacyjny o poziomie marginesu większym niż określony poziom marginesu. Tak więc wynalazek dotyczy systemu komunikacyjnego i sposobu, w jaki system sygnalizuje ruchomemu radiotelefonowi, że komunikat czeka na odbiór. Znany satelitarny system komunikacyjny zawiera naziemną jednostkę sterującą do formatowania komunikatu sygnalizacyjnego i stację naziemną LES, która odbiera komunikat sygnalizacyjny z jednostki sterującej. Stacja naziemna LES transmituje następnie komunikat sygnalizacyjny do ruchomego telefonu satelitarnego za pośrednictwem kanału przywoławczego przez satelitę pośredniego. W korzystnych warunkach ruchomy telefon satelitarny uzyskuje synchronizację z kanałem przywoławczym. W innych przypadkach, gdy na przykład antena telefonu nie jest wyciągnięta, albo telefon jest zasłonięty wewnątrz budynku, ruchomy telefon satelitarny nie może uzyskać synchronizacji. Gdy można uzyskać kanał przywoławczy, który ma poziom większy niż zwykły poziom marginesu, wywołuje to zwykle wzrost mocy, powodujący zużywanie cennych zasobów satelitarnego systemu komunikacyjnego. Inną wadą stosowania takiego kanału przywoławczego o wysokim marginesie jest to, że ruchomy telefon satelitarny nie może zazwyczaj niezawodnie potwierdzić otrzymany komunikat sygnalizacyjny, ponieważ margines łącza nie jest wystarczający. Wynika to z ograniczonej szczytowej mocy transmisyjnej ruchomego telefonu satelitarnego, która nie jest odpowiednia do dostarczenia równoważnego łącza zwrotnego takiego kanału przywoławczego o dużym marginesie. Kilka metod pokonywania tych problemów ujawniono w szeregu zgłoszeń patentowych USA, na przykład nr 08/559,692 pt. Sposób transmisji o dużej przenikliwości dla systemu radiokomunikacyjnego, - nr 08/579,015 pt. Sposób transmisji o dużej przenikliwości dla systemu radiokomunikacyjnego nr 08/558,507 pt. Usługa krótkich komunikatów o dużej mocy przy użyciu specjalnej częstotliwości nośnej oraz nr 08/578,945 pt. Usługa krótkich komunikatów o dużej mocy przy użyciu ramek TDMA. Ponadto, z europejskiego zgłoszenia patentowego nr A2 znany jest sposób wybierania kanału radiowego lub przywoławczego, na podstawie wyniku pomiaru natężenia

4 pola elektrycznego próbkowanych sygnałów. Natomiast w opisie zgłoszenia PCT nr WO 96/08941 oraz Brytyjskiego zgłoszenia patentowego nr 2,253,972A, przedstawiono systemy do przywoływania przenośnych urządzeń telekomunikacyjnych, które dotyczą podwyższania poziomu mocy kanału przywoławczego zanim synchronizacja zostanie osiągnięta. Dokumenty te nie ujawniają alarmowania użytkownika urządzenia, gdy wymagany jest kanał przywoławczy mający wyższy niż standardowy poziom marginesu, tak że może wystąpić sposobność do podjęcia akcji zaradczej. Sposób transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, w którym zawiadamia się o transmisji użytkownika ruchomego radiotelefonu w systemie komunikacyjnym posiadającym wiele kanałów przywoławczych o zmiennych poziomach marginesu, po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego na innym niż określony kanał przywoławczy, przy czym synchronizuje się ruchomy radiotelefon z jednym z kanałów przywoławczych, monitoruje się komunikaty w kanale przywoławczym, z którym zsynchronizowany jest ruchomy radiotelefon oraz odbiera się komunikaty na zsynchronizowanym kanale przywoławczym, według wynalazku charakteryzuje się tym, że użytkownika ruchomego radiotelefonu zawiadamia się o transmisji po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego na kanale przywoławczym innym niż określony kanał przywoławczy. Korzystnym jest, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pom ocą wskaźnika w i- zualnego na ruchomym radiotelefonie. Korzystnym jest, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą wskaźnika słyszalnego ruchomego radiotelefonu. Korzystnym jest, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą mechanizmu wibracyjnego ruchomego radiotelefonu. Korzystnym jest, że użytkownika zawiadamia się o transmisji za pomocą ikony alarmowej ukazującej się na wyświetlaczu ruchomego radiotelefonu. Korzystnym jest, że dodatkowo transmituje się sygnał potwierdzenia po zsynchronizowaniu ruchomego radiotelefonu z określonym kanałem przywoławczym. Korzystnym jest, że określony kanał przywoławczy ma określony poziom marginesu, a alternatywne kanały przywoławcze m ają poziom marginesu większy niż ten określony poziom marginesu. Korzystnym jest, że dodatkowo sprawdza się ciągle, czy utrzymana jest synchronizacja z jednym z kanałów przywoławczych. Korzystnym jest, że etap monitorowania komunikatów aktywuje się po zsynchronizowaniu z jednym z kanałów przywoławczych. Korzystnym jest, że ruchomy radiotelefon pozostawia się zsynchronizowany z kanałem przywoławczym innym niż określony kanał przywoławczy przez ograniczony okres. Korzystnym jest, że początkowo podejmuje się ustaloną liczbę prób uzyskania synchronizacji z określonym kanałem przywoławczym. Korzystnym jest, że podejmuje się ustaloną liczbę prób uzyskania synchronizacji z kanałem przywoławczym innym niż określony kanał przywoławczy po ustalonej liczbie nieudanych prób zsynchronizowania się z określonym kanałem przywoławczym. Korzystnym jest, że dodatkowo przeprowadza się próbę uzyskania synchronizacji z określonym kanałem przywoławczym po zsynchronizowaniu z jednym z kanałów przywoławczych. Urządzenie do transmisji i odbioru komunikatu sygnalizacyjnego w satelitarnym systemie komunikacyjnym, stanowiącym ruchomy telefon satelitarny zawierający główną obudowę, układ przetwarzania sygnałów umieszczony w tej obudowie, który to układ przetwarzania sygnałów jest zaopatrzony w środki synchronizacji ruchomego telefonu satelitarnego z pierwszym kanałem przywoławczym i przynajmniej jednym alternatywnym kanałem przywoławczym mającym wyższy poziom marginesu niż pierwszy kanał przywoławczy, w środki monitorowania komunikatów w pierwszym kanale przywoławczym i alternatywnym kanale przywoławczym przy synchronizacji z określonym kanałem przywoławczym, układy odbioru i nadawania komunikatów przez pierwszy kanał przywoławczy i alternatywny kanał przywoławczy przy monitorowaniu określonego kanału przywoławczego oraz antenę dołączoną do

5 układu przetwarzania sygnałów dla odbioru i nadawania sygnałów z i do kanałów przywoławczych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jest zaopatrzony w zespół przetwornikowy dostarczający sygnał zawiadamiający użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego o transmisji, który to zespół przetwornikowy jest dołączony do sterownika przetwornikowego połączonego z układem przetwarzania sygnałów. Korzystnym jest, że do układu przetwarzania sygnałów dołączony jest układ nadawczy sygnału potwierdzenia po odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego na pierwszym kanale przywoławczym. Korzystnym jest, że do sterownika przetwornikowego dołączony jest wskaźnik wizualny. Korzystnym jest, że do sterownika przetwornikowego dołączony jest wskaźnik słyszalny. Korzystnym jest, że do sterownika przetwornikowego dołączony jest mechanizm wibracyjny. Zgodnie z wynalazkiem opracowano ruchomy radiotelefon satelitarny, który generuje sygnał zawiadamiający użytkownika o transmisji, gdy komunikat zostanie odebrany inaczej niż przez zwykły kanał przywoławczy, ewentualnie generuje wiele różnych sygnałów, aby zaalarmować użytkownika, że odebrano komunikat sygnalizacyjny inaczej niż poprzez zwykły kanał przywoławczy. Ruchomy radiotelefon według wynalazku umożliwia użytkownikowi wybranie typu sygnału alarmującego generowanego przy odbiorze komunikatu sygnalizacyjnego inaczej niż poprzez zwykły kanał przywoławczy. Ponadto, ruchomy radiotelefon transmituje sygnał potwierdzenia gdy odbierze komunikat sygnalizacyjny poprzez zwykły kanał przywoławczy, jak również generuje on sygnał, aby zaalarmować użytkownika, że odebrał komunikat sygnalizacyjny poprzez kanał przywoławczy mający większy poziom marginesu niż zwykły kanał przywoławczy. Ruchomy telefon satelitarny według wynalazku może rozróżnić wiele kanałów przywoławczych mających różne poziomy marginesu. Opracowany ruchomy radiotelefon generuje sygnał, aby zaalarmować użytkownika, gdy odbiera komunikat sygnalizacyjny poprzez kanał przywoławczy mający poziom marginesu większy niż określony poziom marginesu. Ponadto, zgodnie z wynalazkiem opracowano sposób alarmowania użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego, gdy komunikat sygnalizacyjny zostanie odebrany poprzez kanał przywoławczy inny niż zwykły kanał przywoławczy, ewentualnie gdy komunikat sygnalizacyjny zostanie odebrany poprzez kanał przywoławczy mający poziom marginesu większy niż określony poziom marginesu. Zgodnie z wynalazkiem opracowano również jednostkę sterującą dla system u komunikacyjnego, która może transmitować komunikat sygnalizacyjny na różnych poziomach marginesu do ruchomego radiotelefonu i która wymienia komunikaty z ruchomym radiotelefonem przy odebraniu sygnału potwierdzającego z ruchomego radiotelefonu, wskazującego odbiór komunikatu sygnalizacyjnego z jednostki sterującej na określonym poziomie marginesu. Jednostka sterująca dla systemu komunikacyjnego może transmitować komunikat sygnalizacyjny na zmiennych poziomach marginesu do ruchomego radiotelefonu poprzez jeden kanał przywoławczy, ewentualnie poprzez wiele kanałów przywoławczych, przy czym każdy kanał przywoławczy ma różny poziom marginesu. Ponadto, zgodnie z wynalazkiem opracowano sposób transmisji komunikatu sygnalizacyjnego pomiędzy jednostką sterującą systemu komunikacyjnego i ruchomym radiotelefonem na rosnących poziomach marginesu aż ruchomy radiotelefon odbierze komunikat sygnalizacyjny, jak również system komunikacyjny zawierający jednostkę sterującą do transmisji komunikatu sygnalizacyjnego na rosnących poziomach marginesu do ruchomego radiotelefonu aż ruchomy radiotelefon odbierze komunikat sygnalizacyjny. Przedmiot wynalazku został objaśniony w przykładach realizacji na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat satelitarnego systemu komunikacyjnego, fig. 2 - schemat części ruchomego telefonu satelitarnego pokazanego na fig. 1, fig. 3 - sieć działań ilustrującą protokół stosowany przez jednostkę sterującą z fig. 1, do transmitowania komunikatów do ruchomego radiotelefonu, a fig. 4A i 4B przedstawiają sieci działań ilustrujące protokół stosowany przez ruchomy telefon satelitarny pokazany na fig. 2, do monitorowania nadchodzących komunikatów i dostarczania zawiadamiającego o transmisji sygnału alarmującego użytkownika,

6 gdy komunikaty zostaną odebrane poprzez kanał przywoławczy inny niż zwykły kanał przywoławczy. Określenie ruchomy radiotelefon obejmuje telefony, które działają w komórkowym i/lub satelitarnym trybie łączności, jak również naziemne radia ruchome. Głównym rodzajem przekazywanej informacji jest głos, a inne rodzaje informacji obejmują dane, przywoływanie i przywoływanie o dużej mocy. Dlatego chociaż wynalazek zostanie opisany bardziej szczegółowo w odniesieniu do przekazywania głosu w satelitarnym systemie komunikacyjnym, nie należy uznawać tego za ograniczenie. Na figurze 1 przedstawiono schematycznie satelitarny system komunikacyjny 5, który zawiera naziemną jednostkę sterującą 1 0 do formatowania i transmitowania komunikatu sygnalizacyjnego 12 do stacji naziemnej 14. Stacja naziemna 14 transmituje następnie komunikat sygnalizacyjny 1 2 do ruchomego telefonu satelitarnego 16 za pomocą satelity 18. Bardziej dokładnie, stacja naziemna 14 transmituje komunikat sygnalizacyjny 12 poprzez zwykły kanał przywoławczy 2 0, określony jako kanał przywoławczy mający poziom marginesu, z którym może się zsynchronizować ruchomy telefon satelitarny 16 podczas zwykłych warunków roboczych i otaczających - w przybliżeniu 8 db albo mniej, albo alternatywny kanał przywoławczy 22. Korzystnie, alternatywny kanał przywoławczy 22 i wszelkie inne istniejące alternatywne kanały przywoławcze, odróżnia się od zwykłego kanału przywoławczego 2 0 przez względnie wyższy poziom marginesu, przez co zapewnia się ulepszony odbiór sygnału przez ruchomy telefon satelitarny 16, na przykład rzędu 5-40 db. Za margines uważa się wielkość marginesu łącza istniejącego w kanale przywoławczym. Zrozumiałym jest, że różnice w marginesie pochodzą od takich czynników jak zmiany w poziomie mocy, format i technika modulacji, jak również odmiany w antenach i ich układach. Oczywiście typ urządzenia powtarzającego w systemie komunikacyjnym i sposób, w jaki rozdziela ono swoje zasoby, jest dodatkowym czynnikiem. Odpowiednio, sposób w jaki różne poziomy marginesu przypisuje się różnym kanałom przywoławczym, nie jest narzucany przez rozwiązanie według wynalazku, ale jest faktem, że takie różnice marginesu występujące pomiędzy kanałami przywoławczymi. Jak wiadomo, pożądanym jest, aby komunikat sygnalizacyjny 12 był odbierany przez ruchomy telefon satelitarny 16 poprzez zwykły kanał przywoławczy 2 0, aby oszczędzać ograniczone zasoby mocy dostępne dla satelity 18. Odpowiednio, jak pokazano w sieci działań z fig. 3, protokół wykorzystywany przez jednostkę sterującą 10 obejmuje transmisję komunikatu sygnalizacyjnego 12 na niższym poziomie mocy, jak ilustruje blok 21. W ten sposób najpierw próbuje się uzyskać łączność z ruchomym telefonem satelitarnym 16 poprzez zwykły kanał przywoławczy 20. Komunikat sygnalizacyjny 12 jest transmitowany tym sposobem ustaloną liczbę razy, jak wskazuje pętla sprzężenia zwrotnego 24 i oznaczenie NMAX. Jeżeli ruchomy telefon satelitarny 16 zsynchronizuje się ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0 i następnie otrzyma komunikat sygnalizacyjny 1 2, korzystnie wysłany zostanie sygnał potwierdzenia 26 z ruchomego telefonu satelitarnego 16 z powrotem do jednostki sterującej 10. Po transmisji komunikatu sygnalizacyjnego 12 jednostka sterująca 10 w sposób ciągły sprawdza, czy otrzymała sygnał potwierdzenia 26, reprezentowany przez blok decyzyjny 23. Jeżeli komunikat potwierdzenia 26 został odebrany przez jednostkę sterującą 10, zostaną wymienione kolejne komunikaty pomiędzy jednostką sterującą 1 0 i ruchomym telefonem satelitarnym 16, jak widać w bloku 25. Jeżeli sygnał potwierdzenia 26 nie zostanie odebrany przez jednostkę sterującą 1 0 w obrębie maksymalnej ustalonej liczby prób sygnalizacyjnych Nmax o małej mocy, jednostka sterująca 10 będzie próbowała wysłać sygnał do ruchomego telefonu satelitarnego 16 za pośrednictwem sygnalizacji o większej mocy, oznaczonej przez prostokąt 27, poprzez alternatywny kanał przywoławczy 22 albo inny kanał przywoławczy, który zapewnia większy margines łącza niż zwykły kanał przywoławczy 20. Te transmisje komunikatu sygnalizacyjnego 1 2 przy większym marginesie z jednostki sterującej 10 są również wykonywane tylko ustaloną liczbę razy Mmax, jak pokazuje pętla sprzężenia zwrotnego 28 na fig. 3. Nawet jeżeli komunikat sygnalizacyjny 12 osiągnie ruchomy telefon satelitarny 16 poprzez alternatywny kanał przywoławczy 2 2 w obrębie ustalonej liczby prób sygnalizacji przy

7 większym marginesie podjętych przez jednostkę sterującą 1 0, ruchomy telefon satelitarny 16 będzie próbował uzyskać synchronizację ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0, jak to zostanie opisane w odniesieniu do fig. 4B. Jeżeli tak będzie, co następuje w konsekwencji czynności korekcyjnej podejmowanej przez użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego 16, na przykład właściwe umieszczenie ruchomego telefonu satelitarnego 16 albo jego anteny, transmitowany jest sygnał potwierdzenia 26 przez ruchomy telefon satelitarny 16 i jest on odbierany przez jednostkę sterującą 10, jak opisano. Odpowiednio, zezwala się na wymianę kolejnych komunikatów pomiędzy jednostką sterującą 1 0 i ruchomym telefonem satelitarnym 16, co reprezentuje blok 31. Dlatego też jednostka sterująca 10 nadal ustala, czy odebrano sygnał potwierdzenia 26 (patrz blok decyzyjny 29). Jeżeli sygnał potwierdzenia 26 nadal nie został odebrany przez jednostkę sterującą 1 0, albo przerwie ona dalsze próby transmisji komunikatu sygnalizacyjnego 12 albo podejmie próby później (patrz blok 33). Jest zrozumiałe, że przez jednostkę sterującą 1 0 może być wykorzystywanych kilka alternatywnych kanałów przywoławczych, aż do otrzymania komunikatu sygnalizacyjnego 1 2 przez ruchomy telefon satelitarny 16, przy czym dla każdego takiego kanału przywoławczego rośnie kolejno poziom marginesu. Alternatywnie jednostka sterująca 10 może wykorzystywać tylko jeden kanał przywoławczy, w którym można zmieniać poziom marginesu. Jak przedstawiono na fig. 2, ruchomy telefon satelitarny 16 z fig. 1 jest zaopatrzony w układ przetwarzania sygnałów 30, sterujący ruchomy telefon satelitarny 16 w satelitarnym trybie łączności. Układ przetwarzania sygnałów 30 znajduje się wewnątrz obudowy 17 (patrz fig. 1) ruchomego telefonu satelitarnego 16 i jest połączony z anteną 32 za pomocą dupleksera 34 stanowiącego przełącznik nadawczo-odbiorczy. Ruchomy telefon satelitarny 16 jest zaopatrzony w układ odbiorczy 36 i układ nadawczy 38, przy czym są one dołączone do dupleksera 34, co umożliwia ruchomemu telefonowi satelitarnemu 16 odbiór oraz nadawanie sygnałów poprzez antenę 32. Oczywiście mogą istnieć oddzielne anteny nadawcza i odbiorcza, przy czym wówczas nie jest potrzebny duplekser 34. Można zauważyć, że układ przetwarzania sygnałów 30 jest również dołączony do klawiatury 40, urządzenia pamięciowego 42 i wyświetlacza 44 związanego z ruchomym telefonem satelitarnym 16. Układ przetwarzania sygnałów 30 umożliwia ruchomemu telefonowi satelitarnemu 16 zsynchronizowanie się ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0 i alternatywnym kanałem przywoławczym 22, gdy dostępny jest dostateczny margines łącza. Możliwość uzyskania synchronizacji ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0 przez ruchomy telefon satelitarny 16 zależy od fizycznego położenia ruchomego telefonu satelitarnego 16 oraz od ukierunkowania anteny 32. Jak przedstawiono na fig. 4A, ruchomy telefon satelitarny 16 próbuje początkowo zsynchronizować się ze zwykłym kanałem przywoławczym 20 (co pokazuje blok 37). Odpowiednio, układ przetwarzania sygnałów 30 w ruchomym telefonie satelitarnym 16 w sposób ciągły ustala, czy wystąpiła synchronizacja (patrz blok decyzyjny 39). Jeżeli się to uda, ruchomy telefon satelitarny 16 monitoruje zwykły kanał przywoławczy 2 0, szukając komunikatów sygnalizacyjnych 12 (blok 41). Ruchomy telefon satelitarny 16 ustala również, czy taka synchronizacja została utrzymana (blok decyzyjny 43). Jeżeli tak, ruchomy telefon satelitarny 16 kontynuuje nadzór zwykłego kanału przywoławczego 2 0 szukając komunikatów poprzez pętlę sprzężenia zwrotnego 45, w innym razie próbuje zsynchronizować się z alternatywnym kanałem przywoławczym 2 2 albo innym kanałem przywoławczym o większym marginesie (pokazuje to blok 47). Gdy zostanie uzyskana synchronizacja, korzystnie przeprowadza się kontrolę odnośnie tego, czy komunikat sygnalizacyjny został odebrany, czy też nie (pokazuje to blok decyzyjny 49). Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, zostaje wysłany sygnał potwierdzenia 26 (wskazuje to blok 51) i ruchomy telefon satelitarny 16 będzie nadal monitorował zwykły kanał przywoławczy 20. Jeżeli komunikat sygnalizacyjny nie nadejdzie, nie wysyła się żadnego sygnału potwierdzenia i ruchomy telefon satelitarny 16 sprawdza tylko, czy synchronizacja ze zwykłym kanałem przywoławczym 20 została utrzymana (zgodnie z opisanym już blokiem decyzyjnym 43). Można zauważyć, że ruchomy telefon satelitarny 16 będzie również próbował zsynchronizować się z alternatywnym kanałem przywoławczym 22 (patrz opisany blok 47) po danej liczbie nieudanych prób synchronizacji ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0, co

8 pokazuje oznaczenie IMAX w pętli sprzężenia zwrotnego 46. Odpowiednio, ruchomy telefon satelitarny 16 ustala w sposób ciągły, czy występuje taki sposób synchronizacji (blok decyzyjny 53). Jeżeli tak, ruchomy telefon satelitarny 16 monitoruje alternatywny kanał przywoławczy 2 2, szukając kolejnych komunikatów i sprawdza, czy synchronizacja została utrzymana (reprezentują to odpowiednio blok 55 i blok 57). Jeżeli synchronizacja z alternatywnym kanałem przywoławczym 2 2 nie występuje albo nie została utrzymana, ruchomy telefon satelitarny 16 ponownie próbuje uzyskać synchronizację z alternatywnym kanałem przywoławczym 22, jak pokazuje pętla sprzężenia zwrotnego 59. Pod warunkiem utrzym ania synchronizacji z alternatywnym kanałem przyw oławczym 2 2, ruchomy telefon satelitarny 16 ustala następnie, czy z alternatywnego kanału przywoławczego 22 otrzymano jakieś komunikaty (patrz blok decyzyjny 61). Jeżeli odpowiedź jest przecząca, ruchomy telefon satelitarny 16 kontynuuje nadzór kanału przywoławczego 2 2 (blok 55). Jeżeli ruchomy telefon satelitarny 16 ustali, że w alternatywnym kanale przywoławczym 22 odebrano komunikaty, wysyła sygnał alarmowy 50 do użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego 16, który informuje go o tym fakcie (reprezentuje to blok 63). W szczególności, na. fig. 2 jest widoczne, że sygnał 50 jest wysyłany do sterownika przetwornikowego 52, do którego jest dołączony zespół przetwornikowy 48, 54, 56, obejmujący wskaźnik wizualny 54, korzystnie dioda świetlna określonego koloru, wskaźnik słyszalny 56, korzystnie alarm) i/lub mechanizm wibracyjny 48, czyli urządzenie powodujące wibracje obudowy 17 ruchomego telefonu satelitarnego 16. Ponadto można wysłać drugi sygnał alarmowy 58 na wyświetlacz 44, aby pojawiła się na nim ikona alarmowa 60. Sygnał alarmowy podany użytkownikowi ruchomego telefonu satelitarnego 16 za pomocą przynajmniej jednej wymienionej metody wskazuje, że ruchomy telefon satelitarny 16 i/lub jego antena 32 są w niekorzystnym położeniu, czyli takim, w którym nie można uzyskać synchronizacji ze zwykłym kanałem przywoławczym 20. Zasygnalizuje to użytkownikowi, że wymagana jest pewna czynność korekcyjna z jego strony, aby uzyskać synchronizację ze zwykłym kanałem przywoławczym 20, taka jak zmiana ukierunkowania anteny 32, w korzystne położenie, albo przesunięcie ruchomego telefonu satelitarnego 16 w pobliże okna budynku. Jest oczywiście zrozumiałe, że użytkownik może wybrać, jaki typ albo typy sygnału alarmowego zostaną odebrane jako sygnał alarmowy 50 i sterownik przetwornikowy 52, programując obwód przetwarzania sygnału 30 za pomocą klawiatury 40. Gdy użytkownik ruchomego telefonu satelitarnego 16 zostanie poinformowany o sytuacji, ruchomy telefon satelitarny 16 znowu będzie próbował zsynchronizować się ze zwykłym kanałem przywoławczym 20 (co pokazuje blok 65 na fig. 4B) określoną liczbę razy (pokazaną przez JMAXw pętli sprzężenia zwrotnego 62). Ruchomy telefon satelitarny 16 ustala, czy wystąpiła taka synchronizacja, jak pokazuje blok decyzyjny 67. Jeżeli występuje synchronizacja ze zwykłym kanałem przywoławczym 2 0, ruchomy telefon satelitarny 16 wysyła sygnał potwierdzenia 26 do jednostki sterującej 10 (w bloku 69) i kolejne komunikaty są wymieniane w zwykłym kanale przywoławczym 20 (blok 71). Jeżeli jednak synchronizacji z kanałem przywoławczym 2 0 o niniejszej mocy nie uzyskano w obrębie ustalonej liczby iteracji, pętla powrotna 6 6 powoduje, że ruchomy telefon satelitarny 16 znowu próbuje zsynchronizować się z alternatywnym kanałem przywoławczym 22 (blok 47). Za pomocą ruchomego telefonu satelitarnego 16 i realizowanego przez niego procesu, jego użytkownik zostaje zawiadomiony o otrzymaniu komunikatów na kanale przywoławczym innym niż zwykły kanał przywoławczy 20. Poziomy marginesu, przy których działają zwykły kanał przywoławczy 2 0 i alternatywny kanał przywoławczy 2 2 są wyznaczone przez pewną liczbę czynników dotyczących satelity 18 i ruchomego telefonu satelitarnego 16. Tym niemniej występuje znacząca różnica poziomu marginesu pomiędzy zwykłym kanałem przywoławczym 20 i alternatywnym kanałem przywoławczym 22. W rzeczywistości można zrealizować dowolną liczbę alternatywnych kanałów przywoławczych dodatkowo do alternatywnego kanału przywoławczego 2 2, przy czym ruchomy telefon satelitarny 16 jest zaprojektowany do ustalania, kiedy należy dostarczyć użytkownikowi sygnał alarmowy zawiadomienia o transmisji, wskutek otrzymania komunikatów inną drogą niż poprzez zwykły kanał przywoławczy 2 0.

9 Ruchomy telefon satelitarny 16 można również zaprogramować tak, aby sygnał potwierdzenia 26 został wysłany do jednostki sterującej 10 tylko wtedy, gdy odbierze ona komunikat sygnalizacyjny na określonym poziomie marginesu, albo poniżej tego poziomu. W ten sposób można stosować pojedynczy kanał przywoławczy o zmiennym poziomie marginesu. Ponadto alternatywne kanały przywoławcze mające większy poziom marginesu niż zwykły kanał przywoławczy 20, ale mniejszy niż określony poziom marginesu, m ogą inicjalizować transmisję sygnału potwierdzenia 26. Oprócz opisanego korzystnego przykładu wykonania niniejszego wynalazku można uzyskać dalsze adaptacje systemu komunikacyjnego 5, jednostki sterującej 10 i ruchomego telefonu satelitarnego 16, jak również jego układu przetwarzania sygnałów 30, dzięki odpowiednim modyfikacjom. Na przykład jeżeli istnieje wiele kanałów przywoławczych o różnych związanych z nimi marginesach łącza, ruchome telefony satelitarne 16 m ogą wysyłać sygnał alarmowy gdy wystąpi synchronizacja z kanałem przywoławczym mającym określony poziom marginesu łącza. Dodatkowo można dokonać dopasowań w krokach alarmowania użytkownika ruchomego telefonu satelitarnego i sposobie transmisji komunikatu sygnalizacyjnego, jak to opisano. FIG. 3

10 FIG. 4A

11 FIG. 4B

12 FIG. 1 FIG. 2 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.